|
11. Jam dixisti mihi, Domine, voce forti in aurem interiorem,
quia tu aeternus es, solus habens immortalitatem (I Tim. VI,
16); quoniam ex nulla specie motuve mutaris, nec temporibus
variatur voluntas tua; quia non est immortalis voluntas, quae alia et
alia est. Hoc in conspectu tuo claret mihi, et magis magisque
clarescat, oro te, atque in ea manifestatione persistam sobrius sub
alis tuis. Item dixisti mihi, Domine, voce forti in aurem
interiorem, quod omnes naturas atque substantias quae non sunt quod tu
es, et tamen sunt, tu fecisti: et hoc solum a te non est quod non
est, motusque voluntatis a te, qui es, ad id quod minus est; quia
talis motus delictum atque peccatum est: et quod nullius peccatum aut
tibi nocet, aut perturbat ordinem imperii tui vel in primo vel in imo.
Hoc in conspectu tuo claret mihi, et magis magisque clarescat, oro
te, atque in ea manifestatione persistam sobrius sub alis tuis.
12. Item dixisti mihi voce forti in aurem interiorem, quod nec illa
creatura tibi coaeterna est, cujus voluntas tu solus es, teque
perseverantissima castitate hauriens mutabilitatem suam nunquam et
nusquam exserit, et te sibi semper praesente ad quem toto affectu se
tenet, non habens quod exspectet futurum, nec in praeteritum
trajiciens quod meminerit, nulla vice variatur, nec in tempora ulla
distenditur. O beata, si qua ista est, inhaerendo beatitudini tuae;
beata sempiterno inhabitatore te, atque illustratore suo! Nec invenio
quid libentius appellandum existimem Coelum coeli Domino, quam domum
tuam, contemplantem delectationem tuam sine ullo defectu egrediendi in
aliud; mentem puram, concordissime unam stabilimento pacis sanctorum
spirituum, civium civitatis tuae in coelestibus super ista coelestia.
13. Unde intelligat anima cujus peregrinatio longinqua facta est,
si jam sitit tibi; si jam factae sunt ei lacrymae suae panis, dum
dicitur ei per singulos dies, Ubi est Deus tuus (Psal. XLI,
3, 4, 11)? si jam petit a te unam et hanc requirit, ut
inhabitet in domo tua per omnes dies vitae suae (Psal. XXVI,
4): (Et quae vita ejus nisi tu? et qui dies tui nisi aeternitas
tua, sicut anni tui qui non deficiunt, quia idem ipse es [Psal.
CI, 28])? hinc ergo intelligat anima quae potest, quam longe
super omnia tempora sis aeternus; quando tua domus quae peregrinata non
est, quamvis non sit tibi coaeterna, tamen indesinenter et
indeficienter tibi cohaerendo nullam patitur vicissitudinem temporum.
Hoc in conspectu tuo claret mihi, et magis magisque clarescat, oro
te, atque in hac manifestatione persistam sobrius sub alis tuis.
14. Ecce nescio quid informe in istis mutationibus rerum extremarum
atque infirmarum. Et quis dicet mihi, nisi quisquis per inania cordis
sui cum suis phantasmatibus vagatur et volvitur; quis nisi talis dicet
mihi, quod diminuta atque consumpta omni specie, si sola remaneat
informitas, per quam de specie in speciem res mutabatur et vertebatur,
possit exhibere vices temporum? Omnino enim non potest, quia sine
varietate motionum non sunt tempora: et nulla varietas, ubi nulla
species.
|
|