|
10. Numquid aut Pater aut Filius non superferebatur super aquas?
Si tanquam loco sicut corpus, nec Spiritus sanctus: si autem
incommutabilis divinitatis eminentia super omne mutabile, et Pater et
Filius et Spiritus sanctus superferebatur super aquas. Cur ergo
tantum de Spiritu tuo dictum est hoc? cur de illo tantum dictum est?
Quasi locus ibi esset, qui non est locus, de quo solo dictum est quod
sit donum tuum. In dono tuo requiescimus; ibi te fruimur. Requies
nostra, locus noster. Amor illuc attollit nos, et Spiritus tuus
bonus exaltat humilitatem nostram de portis mortis (Psal. IX,
15). In bona voluntate pax nobis est (Luc. II, 14).
Corpus pondere suo nititur ad locum suum. Pondus non ad ima tantum
est, sed ad locum suum. Ignis sursum tendit, deorsum lapsis.
Ponderibus suis aguntur, loca sua petunt. Oleum infra aquam fusum,
supra aquam attollitur; aqua supra oleum fusa, infra oleum
demergitur; ponderibus suis aguntur, loca sua petunt. Minus
ordinata, inquieta sunt; ordinantur et quiescunt. Pondus meum amor
meus; eo feror quocumque feror. Dono tuo accendimur, et sursum
ferimur. Inardescimus et imus. Ascendimus ascensiones in corde
(Psal. LXXXIII, 6), et cantamus canticum graduum. Igne
tuo, igne tuo bono inardescimus et imus; quoniam sursum imus ad pacem
Jerusalem, quoniam jucundatus sum in his qui dixerunt mihi : In
domum Domini ibimus (Psal. CXXI, 1). Ibi nos collocavit
voluntas bona, ut nihil velimus aliud quam permanere illic in
aeternum.
|
|