|
24. Sed prius lavamini, mundi estote; auferte nequitiam ab animis
vestris, atque a conspectu oculorum meorum, ut appareat arida.
Discite bonum facere, judicate pupillo, et justificate viduam; ut
germinet terra herbam pabuli et lignum fructiferum; et venite,
disputemus, dicit Dominus, ut fiant luminaria in firmamento coeli,
et luceant super terram. Quaerebat dives ille a magistro bono, quid
faceret ut vitam aeternam consequeretur: dicat ei magister bonus, quem
putabat hominem, et nihil amplius; bonus est autem, quia Deus est:
dicat ei, ut si vult venire ad vitam, servet mandata; separet a se
amaritudinem malitiae atque nequitiae; non occidat, non moechetur,
non furetur, non falsum testimonium dicat; ut appareat arida, et
germinet honorem patris et matris, et dilectionem proximi. Feci,
inquit, haec omnia. Unde ergo tantae spinae, si terra fructifera
est? Vade, exstirpa silvosa dumeta avaritiae; vende quae possides,
et implere frugibus dando pauperibus, et habebis thesaurum in coelis,
et sequere Dominum si vis esse perfectus, eis sociatus inter quos
loquitur sapientiam ille qui novit quid distribuat diei et nocti, ut
noris et tu, ut fiant et tibi luminaria in firmamento coeli; quod non
fiet, nisi fuerit illic cor tuum; quod item non fiet, nisi fuerit
illic thesaurus tuus, sicut audisti a magistro bono (Matth. VI,
21). Sed contristata est terra sterilis, et spinae offocaverunt
verbum (Id. XIX, 16-22).
25. Vos autem genus electum, infirma mundi, qui dimisistis omnia
ut sequeremini Dominum; ite post eum, et confundite fortia: ite post
eum, speciosi pedes, et lucete in firmamento (I Petr. II,
9); ut coeli enarrent gloriam ejus, dividentes inter lucem
perfectorum sed nondum sicut Angelorum, et tenebras parvulorum sed non
despectorum : lucete super omnem terram; et dies sole candens eructet
diei verbum sapientiae, et nox luna lucens annuntiet nocti verbum
scientiae (Psal. XVIII, 2). Luna et stellae nocti lucent;
sed nox non obscurat eas, quoniam ipsae illuminant eam pro modulo
ejus. Ecce enim tanquam Deo dicente, Fiant luminaria in firmamento
coeli, factus est subito de coelo sonus, quasi ferretur flatus
vehemens, et visae sunt linguae divisae quasi ignis, qui et insedit
super unumquemque illorum (Act. II, 2, 3); et facta sunt
luminaria in firmamento coeli (Matth. V, 14), verbum vitae
habentia. Ubique discurrite, ignes sancti, ignes decori. Vos enim
estis lumen mundi, nec estis sub modio. Exaltatus est cui
adhaesistis, et exaltavit vos. Discurrite, et innotescite omnibus
gentibus.
|
|