|
14. Verumtamen jam hoc ad medicinam futuram in ejus memoria
reponebatur. Nam et illud, quod cum adhuc studeret jam me audiens
apud Carthaginem, et medio die cogitaret in foro quod recitaturus
erat, sicuti exerceri scholastici solent, sivisti eum comprehendi ab
aeditimis fori tanquam furem. Non arbitror aliam ob causam te
permisisse, Deus noster, nisi ut ille vir tantus futurus jam
inciperet discere, quam non facile in dignoscendis causis homo ab
homine damnandus esset temeraria credulitate. Quippe ante tribunal
deambulabat solus cum tabulis ac stilo, cum ecce adolescens quidam ex
numero scholasticorum fur verus, securim clanculo apportans, illo non
sentiente ingressus est ad cancellos plumbeos qui vico argentario
desuper praeminent, et praecidere plumbum coepit. Sono autem securis
audito submurmuraverunt argentarii qui subter erant, et miserunt qui
apprehenderent quem forte invenissent. Quorum vocibus auditis,
relicto instrumento ille discessit, timens ne cum eo teneretur.
Alypius autem qui non viderat intrantem, exeuntem sensit, et
celeriter vidit abeuntem: et causam scire cupiens ingressus est locum,
et inventam securim stans atque admirans considerabat. Cum ecce illi
qui missi fuerant, reperiunt eum solum ferentem ferrum cujus sonitu
exciti venerant: tenent, attrahunt; congregatis inquilinis fori,
tanquam furem manifestum se comprehendisse gloriantur, et inde
offerendus judici ducebatur.
15. Sed hactenus docendus fuit. Statim enim, Domine, subvenisti
innocentiae cujus testis eras tu solus. Cum enim duceretur vel ad
custodiam, vel ad supplicium, fit eis obviam quidam architectus cujus
maxima erat cura publicarum fabricarum. Gaudent illi eum potissimum
occurrisse, cui solebant in suspicionem venire ablatarum rerum quae
perissent de foro, ut quasi tandem ille cognosceret a quibus haec
fierent. Verum autem viderat homo saepe Alypium in domo cujusdam
senatoris ad quem salutandum ventitabat: statimque cognitum manu
apprehensa semovit a turbis, et tanti mali causam quaerens, quid
gestum esset audivit; omnesque tumultuantes qui aderant et minaciter
frementes jussit venire secum. Et venerunt ad domum illius
adolescentis qui rem commiserat. Puer vero erat ante ostium, et tam
parvus erat ut nihil exinde domino suo metuens, facile posset totum
indicare: cum eo quippe in foro fuit pedissequus. Quem posteaquam
recoluit Alypius, architecto intimavit. At ille securim demonstravit
puero, quaerens ab eo cujus esset. Qui confestim, Nostra, inquit:
deinde interrogatus aperuit caetera. Sic in illam domum translata
causa, confusisque turbis quae de illo triumphare jam coeperant,
futurus dispensator verbi tui, et multarum in Ecclesia tua causarum
examinator, experientior instructiorque discessit.
|
|