|
16. Sed non ea sola gestat immensa ista capacitas memoriae meae.
Hic sunt et illa omnia quae de doctrinis liberalibus percepta nondum
exciderunt, quasi remota interiore loco, non loco ; nec eorum
imagines, sed res ipsas gero. Nam quid sit litteratura, quid peritia
disputandi, quot genera quaestionum, quidquid horum scio sic est in
memoria mea, ut non retenta imagine rem foris reliquerim, aut sonuerit
et praeterierit, sicut vox impressa per aures vestigio quo recoleretur
, quasi sonaret cum jam non sonaret; aut sicut odor dum transit et
evanescit in ventos, olfactum afficit, unde trajicit in memoriam
imaginem sui quam reminiscendo repetamus; aut sicut cibus qui certe in
ventre jam non sapit, et tamen in memoria quasi sapit; aut sicut
aliquid quod corpore tangendo sentitur, quod etiam separatum a nobis
imaginatur memoria. Istae quippe res non intromittuntur ad eam, sed
earum solae imagines mira celeritate capiuntur, et miris tanquam cellis
reponuntur, et mirabiliter recordando proferuntur.
|
|