|
22. Ita Domine, ita, oro te, oriatur sicuti facis, sicuti das
hilaritatem et facultatem; oriatur de terra veritas, et justitia de
coelo respiciat (Psal. LXXXIV, 12), et fiant in firmamento
luminaria. Frangamus esurienti panem nostrum, et egenum sine tecto
inducamus in domum nostram; nudum vestiamus, et domesticos seminis
nostri non despiciamus. Quibus in terra natis fructibus, vide quia
bonum est; et erumpat temporanea lux nostra (Isai. LVIII, 7,
8), et de ista inferiori fruge actionis in delicias contemplationis
verbum vitae superius obtinentes, appareamus sicut luminaria in mundo,
cohaerentes firmamento Scripturae tuae. Ibi enim nobiscum disputas,
ut dividamus inter intelligibilia et sensibilia, tanquam inter diem et
noctem, vel inter animas, alias intelligibilibus, alias sensibilibus
deditas; ut jam non tu solus in abdito dijudicationis tuae, sicut
antequam fieret firmamentum, dividas inter lucem et tenebras, sed
etiam spirituales tui in eodem firmamento positi atque distincti,
manifestata per orbem gratia tua luceant super terram, et dividant
inter diem et noctem, et significent tempora: quia vetera
transierunt, ecce facta sunt nova; et quia propior est nostra salus,
quam cum credidimus (Rom. XIII, 11); et quia nox
praecessit, dies autem appropinquavit; et quia benedicis coronam anni
tui (Psal. LXIV, 2), mittens operarios in messem tuam
(Matth. IX, 38), in qua seminanda alii laboraverunt, mittens
etiam in aliam sementem (Joan. IV, 38), cujus messis in fine
est (Matth. XIII, 39). Ita das vota optanti , et benedicis
annos justi; tu autem idem ipse es, et in annis tuis qui non deficiunt
(Psal. CI, 28), horreum praeparas annis transeuntibus.
Aeterno quippe consilio, propriis temporibus bona coelestia das super
terram.
23. Quoniam quidem alii datur per Spiritum sermo sapientiae,
tanquam luminare majus, propter eos qui perspicuae veritatis luce
delectantur, tanquam in principio diei; alii autem sermo scientiae
secundum eumdem spiritum, tanquam luminare minus; alii fides, alii
donatio curationum, alii operationes virtutum, alii prophetia, alii
judicatio spirituum, alteri genera linguarum; et haec omnia tanquam
stellae. Omnia enim haec operatur unus atque idem Spiritus, dividens
propria unicuique prout vult, et faciens apparere sidera in
manifestatione ad utilitatem (I Cor. XII, 7, 11). Sermo
autem scientiae qua continentur omnia sacramenta, quae variantur
temporibus tanquam luna, et caeterae notitiae donorum quae deinceps
tanquam stellae commemorata sunt, quantum differunt ab illo candore
sapientiae quo gaudet praedictus dies, tantum in principio noctis
sunt. His enim sunt necessaria, quibus ille prudentissimus servus
tuus non potuit loqui quasi spiritualibus, sed quasi carnalibus (I
Cor. III, 1), ille qui sapientiam loquitur inter perfectos
(Ibid. II, 6). Animalis autem homo tanquam parvulus in
Christo lactisque potator, donec roboretur ad solidum cibum, et aciem
firmet ad solis aspectum, non habeat desertam noctem suam, sed luce
lunae stellarumque contentus sit. Haec nobiscum disputas,
sapientissime Deus noster, in Libro tuo firmamento tuo; ut
discernamus omnia contemplatione mirabili, quamvis adhuc in signis, et
in temporibus, et in diebus, et in annis.
|
|