|
44. Et attendi ut invenirem, utrum septies vel octies videris quia
bona sunt opera tua, cum tibi placuerunt; et in tua visione non inveni
tempora, per quae intelligerem quod toties videris quae fecisti, et
dixi: O Domine, nonne ista Scriptura tua vera est, quoniam tu
verax et veritas edidisti eam? Cur ergo tu mihi dicis non esse in tua
visione tempora; et ista Scriptura tua mihi dicit, per singulos dies
ea quae fecisti te vidisse quia bona sunt; et cum ea numerarem, inveni
quoties? Ad haec tu dicis mihi, quoniam tu es Deus meus, et dicis
voce forti in aure interiore servo tuo, perrumpens meam surditatem, et
clamans: O homo, nempe quod Scriptura mea dicit, ego dico. Et
tamen illa temporaliter dicit, Verbo autem meo tempus non accidit,
quia aequali mecum aeternitate consistit. Sic ea quae vos per
Spiritum meum videtis, ego video; sicut ea quae vos per Spiritum
meum dicitis, ego dico. Atque ita, cum vos temporaliter ea
videatis, non ego temporaliter video; quemadmodum, cum vos
temporaliter ea dicatis, non ego temporaliter dico.
|
|