|
7. Inter hos ego, imbecilla tunc aetate discebam libros
eloquentiae, in qua eminere cupiebam fine damnabili et ventoso per
gaudia vanitatis humanae; et usitato jam discendi ordine perveneram in
librum quemdam Ciceronis, cujus linguam fere omnes mirantur, pectus
non ita. Sed liber ille ipsius exhortationem continet ad
philosophiam, et vocatur Hortensius. Ille vero liber mutavit
affectum meum, et ad teipsum, Domine, mutavit preces meas, et vota
ac desideria mea fecit alia. Viluit mihi repente omnis vana spes, et
immortalitatem sapientiae concupiscebam aestu cordis incredibili; et
surgere coeperam ut ad te redirem. Non enim ad acuendam linguam, quod
videbar emere maternis mercedibus, cum agerem annum aetatis
undevigesimum, jam defuncto patre ante biennium: non ergo ad acuendam
linguam referebam illum librum; neque mihi locutionem, sed quod
loquebatur persuaserat.
8. Quomodo ardebam, Deus meus, quomodo ardebam revolare a terrenis
ad te; et nesciebam quid ageres mecum! Apud te est enim sapientia.
Amor autem sapientiae nomen graecum habet FILOSOFIAN, quo me
accendebant illae litterae. Sunt qui seducant per philosophiam, magno
et blando et honesto nomine colorantes et fucantes errores suos: et
prope omnes qui ex illis et supra temporibus tales erant, notantur in
eo libro et demonstrantur; et manifestatur ibi salutifera illa
admonitio Spiritus tui per servum tuum bonum et pium: Videte ne quis
vos decipiat per philosophiam et inanem seductionem, secundum
traditionem hominum, secundum elementa hujus mundi, et non secundum
Christum; quia in ipso inhabitat omnis plenitudo divinitatis
corporaliter (Coloss. II, 8, 9). Et ego illo tempore, scis
tu, lumen cordis mei, quoniam nondum mihi haec apostolica nota erant,
hoc tamen solo delectabar in illa exhortatione, quod non illam aut
illam sectam, sed ipsam, quaecumque esset, sapientiam ut diligerem,
et quaererem, et assequerer, et tenerem atque amplexarer fortiter,
excitabar sermone illo, et accendebar, et ardebam; et hoc solum me in
tanta flagrantia refrangebat , quod nomen Christi non erat ibi.
Quoniam hoc nomen secundum misericordiam tuam, Domine, hoc nomen
Salvatoris mei Filii tui, in ipso adhuc lacte matris, tenerum cor
meum praebiberat , et alte retinebat; et quidquid sine hoc nomine
fuisset, quamvis litteratum, et expolitum, et veridicum, non me
totum rapiebat.
|
|