|
5. Sed quo fructu id volunt? An congratulari mihi cupiunt cum
audierint quantum ad te accedam munere tuo, et orare pro me cum
audierint quantum retarder pondere meo? Indicabo me talibus. Non
enim parvus est fructus, Domine Deus meus, ut a multis tibi gratiae
agantur de nobis, et a multis rogeris pro nobis. Amet in me fraternus
animus quod amandum doces, et doleat in me quod dolendum doces.
Animus ille hoc faciat fraternus, non extraneus, non filiorum
alienorum, quorum os locutum est vanitatem, et dextera eorum dextera
iniquitatis (Psal. CXLIII, 8); sed fraternus ille qui cum
approbat me, gaudet de me; cum autem improbat me, contristatur pro
me: quia sive approbet me, sive improbet, diligit me. Indicabo me
talibus; respirent in bonis meis, suspirent in malis meis. Bona mea
instituta tua sunt et dona tua; mala mea delicta mea sunt et judicia
tua Respirent in illis, et suspirent in his; et hymnus et fletus
ascendant in conspectum tuum de fraternis cordibus, thuribulis tuis
(Apoc. VIII, 3). Tu autem, Domine, delectatus odore
sancti templi tui, miserere mei secundum magnam misericordiam tuam
(Psal. L, 1), propter nomen tuum; et nequaquam deserens coepta
tua, consumma imperfecta mea.
6. Hic est fructus confessionum mearum, non qualis fuerim, sed
qualis sim, ut hoc confitear non tantum coram te secreta exsultatione
cum tremore et secreto moerore cum spe (Philipp. II, 12); sed
etiam in auribus credentium filiorum hominum, sociorum gaudii mei et
consortium mortalitatis meae, civium meorum et mecum peregrinorum,
praecedentium et consequentium et comitum viae meae. Hi sunt servi tui
fratres mei, quos filios tuos esse voluisti, dominos meos quibus
jussisti ut serviam, si volo tecum de te vivere. Et hoc mihi Verbum
tuum parum erat si loquendo praeciperet, nisi et faciendo praeiret.
Et ego id ago factis et dictis, id ago sub alis tuis nimis cum ingenti
periculo; nisi quia sub alis tuis tibi subdita est anima mea, et
infirmitas mea tibi nota est. Parvulus sum, sed vivit semper Pater
meus, et idoneus est mihi tutor meus; idem ipse est enim qui genuit me
et tuetur me: et tu ipse es omnia bona mea, tu omnipotens qui mecum
es, et priusquam tecum sim. Indicabo ergo talibus qualibus jubes ut
serviam, non quis fuerim, sed quis jam sim, et quis adhuc sim; sed
neque meipsum dijudico (I Cor. IV, 3): sic itaque audiar.
|
|