|
38. Alii vero quibus haec verba non jam nidus, sed opaca fruteta
sunt, vident in eis latentes fructus, et volitant laetantes, et
garriunt scrutantes, et carpunt eos. Vident enim, cum haec verba
legunt vel audiunt, tua, Deus, aeterna et stabili permansione cuncta
praeterita et futura tempora superari; nec tamen quidquam esse
temporalis creaturae, quod tu non feceris: cujus voluntas quia id est
quod tu, nullo modo mutata, vel, quae antea non fuisset, exorta
voluntate fecisti omnia: non de te similitudinem tuam formam omnium;
sed de nihilo dissimilitudinem informem, quae formaretur per
similitudinem tuam, recurrens in te unum pro captu ordinato, quantum
cuique rerum in suo genere datum est, et fierent omnia bona valde,
sive maneant circa te, sive gradatim remotiori distantia per tempora et
locos pulchras variationes faciant aut patiantur. Vident haec, et
gaudent in luce veritatis tuae, quantulum hic valent.
39. Et alius eorum intendit in id quod dictum est, In principio
fecit Deus, et respicit Sapientiam Principium, quia et loquitur
ipsa nobis. Alius itidem intendit in eadem verba, et principium
intelligit exordium rerum conditarum; et sic accipit, In principio
fecit, ac si diceretur, Primo fecit. Atque in eis qui intelligunt,
In principio, quod in Sapientia fecisti coelum et terram; alius
eorum ipsum coelum et terram, creabilem materiam coeli et terrae sic
esse credit cognominatam: alius jam formatas distinctasque naturas:
alius unam formatam, eamdemque spiritualem coeli nomine; aliam
informem corporalis materiae, terrae nomine. Qui autem intelligunt in
nominibus coeli et terrae, adhuc informem materiem, de qua formaretur
coelum et terra, nec ipsi uno modo id intelligunt: sed alius unde
consummaretur intelligibilis sensibilisque creatura; alius tantum unde
sensibilis moles ista corporea, sinu grandi continens perspicuas
promptasque naturas. Nec illi uno modo qui jam dispositas digestasque
creaturas coelum et terram vocari hoc loco credunt; sed alius
invisibilem atque visibilem: alius solam visibilem in qua luminosum
coelum suspicimus, et terram caliginosam, quaeque in eis sunt.
|
|