|
4. Quid es ergo, Deus meus? quid, rogo, nisi Dominus Deus?
Quis enim Dominus praeter Dominum? aut quis Deus praeter Deum
nostrum? (Psal. XVII, 32.) Summe, optime, potentissime,
omnipotentissime, misericordissime et justissime, secretissime et
praesentissime, pulcherrime et fortissime, stabilis et
incomprehensibilis; immutabilis, mutans omnia; nunquam novus,
nunquam vetus; innovans omnia, et in vetustatem perducens superbos,
et nesciunt: semper agens, semper quietus; colligens, et non egens;
portans, et implens, et protegens; creans, et nutriens, et
perficiens; quaerens, cum nihil desit tibi. Amas, nec aestuas;
zelas, et securus es; poenitet te, et non doles, irasceris et
tranquillus es; opera mutas, nec mutas consilium: recipis quod
invenis, et nunquam amisisti ; nunquam inops, et gaudes lucris;
nunquam avarus, et usuras exigis. Supererogatur tibi, ut debeas; et
quis habet quidquam non tuum? Reddis debita nulli debens, donas
debita nihil perdens. Et quid diximus , Deus meus, vita mea,
dulcedo mea sancta? aut quid dicit aliquis, cum de te dicit? Et vae
tacentibus de te; quoniam loquaces muti sunt.
|
|