|
1. Recordari volo transactas foeditates meas, et carnales
corruptiones animae meae: non quod eas amem; sed ut amem te, Deus
meus. Amore amoris tui facio istud, recolens vias meas nequissimas in
amaritudine recogitationis meae, ut tu dulcescas mihi, dulcedo non
fallax, dulcedo felix et secura, et colligens me a dispersione in qua
frustatim discissus sum, dum ab uno te aversus in multa evanui.
Exarsi enim aliquando satiari inferis in adolescentia, et silvescere
ausus sum variis et umbrosis amoribus; et contabuit species mea; et
computrui coram oculis tuis placens mihi, et placere cupiens oculis
hominum.
|
|