|
47. Gratias tibi, Domine. Videmus coelum et terram, sive
corporalem partem superiorem atque inferiorem, sive spiritualem
corporalemque creaturam; atque in ornatu harum partium quibus constat
vel universa mundi moles, vel universa omnino creatura, videmus lucem
factam, divisamque a tenebris. Videmus firmamentum coeli: sive inter
spirituales aquas superiores et corporales inferiores (Lib. 2
Retract., cap. VI, n. 2), primarium corpus mundi; sive hoc
spatium aeris, quia et hoc vocatur coelum, per quod vagantur volatilia
coeli inter aquas quae vaporaliter eis superferuntur, et serenis etiam
noctibus rorant, et has quae in terris graves fluitant. Videmus
congregatarum aquarum speciem per campos maris; et aridam terram, vel
nudatam, vel formatam ut esset visibilis et composita, herbarumque
atque arborum materiem. Videmus luminaria fulgere desuper; solem
sufficere diei, lunam et stellas consolari noctem, atque his omnibus
notari et significari tempora. Videmus humidam usquequaque naturam,
piscibus et belluis et alitibus fecundatam, quod aeris corpulentia,
quae volatus avium portat, aquarum exhalatione concrescit. Videmus
terrenis animalibus faciem terrae decorari; hominemque ad imaginem et
similitudinem tuam cunctis irrationabilibus animantibus ipsa tua imagine
ac similitudine, hoc est rationis et intelligentiae virtute,
praeponi. Et quemadmodum in ejus anima aliud est quod consulendo
dominatur, aliud quod subditur ut obtemperet: sic viro factam esse
etiam corporaliter feminam, quae haberet quidem in mente rationalis
intelligentiae parem naturam; sexu tamen corporis ita masculino sexui
subjiceretur, quemadmodum subjicitur appetitus actionis ad concipiendam
de ratione mentis recte agendi solertiam. Videmus haec et singula
bona, et omnia bona valde.
|
|