|
7. Et unde utcumque erat, nisi esset abs te, a quo sunt omnia in
quantumcumque sunt? Sed tanto a te longius, quanto dissimilius;
neque enim locis. Itaque tu, Domine, qui non es alias aliud et
alias aliter, sed idipsum et idipsum et idipsum, Sanctus, Sanctus,
Sanctus Dominus Deus omnipotens (Isai. VI, 3); in Principio
quod est de te, in Sapientia tua quae nata est de substantia tua,
fecisti aliquid et de nihilo. Fecisti enim coelum et terram; non de
te: nam esset aequale Unigenito tuo, ac per hoc et tibi; et nullo
modo justum esset, ut aequale tibi esset, quod de te non esset. Et
aliud praeter te non erat unde faceres ea, Deus una Trinitas, et
trina Unitas: et ideo de nihilo fecisti coelum et terram, magnum
quiddam et parvum quiddam; quoniam omnipotens et bonus es ad facienda
omnia bona, magnum coelum et parvam terram. Tu eras, et aliud nihil
unde fecisti coelum et terram, duo quaedam; unum prope te, alterum
prope nihil: unum, quo superior tu esses; alterum, quo inferius
nihil esset.
|
|