|
35. Ecce quantum spatiatus sum in memoria mea, quaerens te,
Domine, et non te inveni extra eam. Neque enim aliquid de te inveni
quod non meminissem ex quo didici te. Nam ex quo didici te, non sum
oblitus tui. Ubi enim inveni veritatem, ibi inveni Deum meum ipsam
veritatem, quam, ex quo didici, non sum oblitus. Itaque ex quo
didici te, manes in memoria mea, et illic te invenio, cum reminiscor
tui et delector in te. Hae sunt sanctae deliciae meae, quas donasti
mihi misericordia tua respiciens paupertatem meam.
|
|