|
5. Audiam et intelligam quomodo in principio fecisti coelum et terram
(Gen. I, 4). Scripsit hoc Moyses, scripsit et abiit,
transivit hinc a te ad te ; neque nunc ante me est. Nam si esset,
tenerem eum, et rogarem eum, et per te obsecrarem ut mihi ista
panderet; et praeberem aures corporis mei sonis erumpentibus ex ore
ejus. Et si hebraea voce loqueretur, frustra pulsaret sensum meum,
nec inde mentem meam quidquam tangeret; si autem latine, scirem quid
diceret. Sed unde scirem an verum diceret? Quod si et hoc scirem,
num ab illo scirem? Intus utique mihi, intus in domicilio
cogitationis, nec hebraea, nec graeca, nec latina, nec barbara
veritas, sine oris et linguae organis, sine strepitu syllabarum
diceret, Verum dicit: et ego statim certus confidenter illi homini
tuo dicerem, Verum dicis. Cum ergo illum interrogare non possim,
te, quo plenus vera dixit, Veritas, rogo te, Deus meus, rogo
parce peccatis meis; et qui illi servo tuo dedisti haec dicere, da et
mihi haec intelligere.
|
|