|
33. Non ergo certum est quod omnes esse beati volunt, quoniam qui
non de te gaudere volunt, quae sola vita beata est, non utique vitam
beatam volunt. An omnes hoc volunt? Sed quoniam caro concupiscit
adversus spiritum, et spiritus adversus carnem ut non faciant quod
volunt (Galat. V, 17), cadunt in id quod valent, eoque
contenti sunt; quia illud quod non valent, non tantum volunt, quantum
sat est ut valeant. Nam quaero ab omnibus utrum malint de veritate
quam de falsitate gaudere: tam non dubitant dicere de veritate se
malle, quam non dubitant dicere beatos esse se velle. Beata quippe
vita est gaudium de veritate. Hoc est enim gaudium de te qui veritas
es (Joan. XIV, 6), Deus illuminatio mea, salus faciei meae
(Psal. XXVI, 1), Deus meus. Hanc vitam beatam omnes
volunt, hanc vitam quae sola beata est omnes volunt, gaudium de
veritate omnes volunt. Multos expertus sum qui vellent fallere; qui
autem falli, neminem. Ubi ergo noverunt hanc vitam beatam, nisi ubi
noverunt etiam veritatem? Amant enim et ipsam, quia falli nolunt.
Et cum amant beatam vitam quod non est aliud quam de veritate gaudium,
utique amant etiam veritatem, nec amarent nisi esset aliqua notitia
ejus in memoria eorum. Cur ergo non de illa gaudent? cur non beati
sunt? Quia fortius occupantur in aliis quae potius eos faciunt
miseros, quam illud beatos quod tenuiter meminerunt. Adhuc enim
modicum lumen est in hominibus; ambulent, ambulent, ne eos tenebrae
comprehendant (Joan. XII, 35).
34. Cur autem veritas parit odium, et inimicus eis factus est homo
tuus verum praedicans, cum ametur beata vita, quae non est nisi
gaudium de veritate: nisi quia sic amatur veritas, ut quicumque aliud
amant, hoc quod amant velint esse veritatem; et quia falli nolunt,
nolunt convinci quod falsi sint? Itaque propter eam rem oderunt
veritatem, quam pro veritate amant. Amant eam lucentem, oderunt eam
redarguentem. Quia enim falli nolunt et fallere volunt, amant eam cum
se ipsa indicat, et oderunt eam cum eos ipsos indicat . Inde
retribuet eis, ut qui se ab ea manifestari nolunt, et eos nolentes
manifestet, et eis ipsa non sit manifesta. Sic sic etiam, sic animus
humanus, etiam sic caecus et languidus, turpis atque indecens latere
vult; se autem ut lateat aliquid non vult. Contra illi redditur ut
ipse non lateat veritatem, ipsum autem veritas lateat. Tamen etiam
sic dum miser est, veris mavult gaudere quam falsis. Beatus ergo
erit, si nulla interpellante molestia, de ipsa per quam vera sunt
omnia, sola veritate gaudebit.
|
|