|
16. Aut quis, nisi tu, Deus noster, fecisti nobis firmamentum
auctoritatis super nos in Scriptura tua divina? Coelum enim
plicabitur ut liber (Isai. XXIV, 4), et nunc sicut pellis
extenditur super nos (Psal. CIII, 2). Sublimioris enim
auctoritatis est tua divina Scriptura, cum jam obierunt istam mortem
illi mortales, per quos eam dispensasti nobis. Et tu scis, Domine,
tu scis quemadmodum pellibus indueris homines, cum peccato mortales
fierent (Gen. III, 21). Unde sicut pellem extendisti
firmamentum Libri tui, concordes utique sermones tuos, quos per
mortalium ministerium superposuisti nobis. Namque ipsa eorum morte,
solidamentum auctoritatis in eloquiis tuis per eos editis sublimiter
extenditur super omnia quae subter sunt: quod cum hic viverent, non
ita sublimiter extentum erat. Nondum sicut pellem coelum extenderas,
nondum mortis eorum famam usquequaque dilataveras.
17. Videamus, Domine, coelos opera digitorum tuorum; disserena
oculis nostris nubilum quo subtexisti eos. Ibi est testimonium tuum,
sapientiam praestans parvulis (Psal. XVIII, 8). Perfice,
Deus meus, laudem tuam ex ore infantium et lactentium. Neque enim
novimus alios libros ita destruentes superbiam, ita destruentes
inimicum et defensorem (Psal. VIII, 4, 3), resistentem
reconciliationi tuae defendendo peccata sua. Non novi, Domine, non
novi alia tam casta eloquia, quae sic mihi persuaderent confessionem,
et lenirent cervicem meam jugo tuo, et invitarent colere te gratis.
Intelligam ea, Pater bone; da mihi haec subterposito, quia
subterpositis solidasti ea.
18. Sunt aliae aquae super hoc firmamentum, credo, immortales, et
a terrena corruptione secretae. Laudent nomen tuum, laudent te
supercoelestes populi Angelorum tuorum, qui non opus habent suspicere
firmamentum hoc, et legendo cognoscere verbum tuum. Vident enim
faciem tuam semper (Matth. XVIII, 10), et ibi legunt sine
syllabis temporum, quid velit aeterna voluntas tua. Legunt, eligunt
et diligunt; semper legunt, et nunquam praeterit quod legunt.
Eligendo enim et diligendo legunt ipsam incommutabilitatem consilii
tui. Non clauditur codex eorum, nec plicatur liber eorum; quia tu
ipse illis hoc es, et es in aeternum: quia super hoc firmamentum
ordinasti eos, quod firmasti super infirmitatem inferiorum populorum,
ubi suspicerent et cognoscerent misericordiam tuam, temporaliter
enuntiantem te, qui fecisti tempora. In coelo enim, Domine,
misericordia tua, et veritas tua usque ad nubes (Psal. XXXV,
6). Transeunt nubes, coelum autem manet. Transeunt praedicatores
verbi tui ex hac vita in aliam vitam; Scriptura vero tua usque in
finem saeculi super populos extenditur. Sed et coelum et terra
transibunt; sermones autem tui non transibunt (Matth. XXIV,
35): quoniam et pellis plicabitur, et fenum super quod
extendebatur, cum claritate sua praeteriet; verbum autem tuum manet in
aeternum (Isai. XL, 6); quod nunc in aenigmate nubium et per
speculum coeli (I Cor. XIII, 12), non sicuti est apparet
nobis; quia et nos quamvis Filio tuo dilecti simus, nondum apparuit
quod erimus. Attendit per retia carnis, et blanditus est, et
inflammavit, et cucurrimus post odorem ejus. Sed cum apparuerit,
similes ei erimus, quoniam videbimus eum sicuti est (I Joan.
III, 2): sicuti est, Domine, videre nostrum, quod nondum est
nobis .
|
|