ART. 2. DE REQUISITIS AD ENTIUM MULTIPLICATIONEM IN EADEM SPECIE SEU DE HYLEMORPHICA COMPOSITIONE. THESIS.

Thesis. Ens finitum materiale, i. e. quoad specificam perfectionem finitum, duplici principio essentiali, materia prima scil. et forma substantiali, realiter constat [59].

Probatur thesis.

Actus finitus est actus receptus in potentia subjectiva.

Atqui perfectio seu forma substantialis quae, specifice eadem, individualiter multiplicatur, est actus finitus.

Ergo forma substantialis est forma recepta in potentia subjectiva, quae materia prima nuncupatur.

Vel alio modo:

Actus irreceptus in potentia subjectiva est actus in suo ordine illimitatus ideoque unicus.

Atqui sunt entia ejusdem speciei plura, ideoque in eadem specie individualiter distincta seu finita.

Ergo eorum forma seu perfectio substantialis est recepta in potentia subjectiva.

Ergo in tali ente, quoad perfectionem specificam finito, forma non est essentia, sed principium essentiae constitutivum, ratione cujus totum subjectum perfectionem essentialem seu specificam participat; neque materia prima est essentia, sed principium essentiae constitutivum, ratione cujus totum subjectum quoad hanc perfectionem specificam finitum seu individualiter a caeteris est distinctum. Aliis verbis, tale ens, in ordine essentiae, est realiter compositum e forma substantiali, i. e. principio perfectionis specificae, et materia prima, i. e. principio multiplicationis et individuationis in eadem specie.