L. de Raeymaecker

Philosophiae et S. Theologiae doctore in Seminario Mechliniensi Philosophiae professore in Universitate Catholica Lovaniensi lectore

METAPHYSICA GENERALIS

PARS PRIMA: DOCTRINAE EXPOSITIO


PRAEFATIO AD ALTERAM EDITIONEM

Alterius hujus editionis, in multis recognitae, primus tomus penitus redintegratus est et retextus. Etsi dispositionem generalem retinuimus, enixi tamen sumus ut scopum a primordio praefinitum strictius exsequeremur. Etenim, nedum capita de quaestionibus selectis et sejunctis excerperemus, systema cohaerens metaphysicum construere conati sumus. Quo ducti scopo, originem, ordinem et statum quaestionum illustrantes, principia quae solutiones moderantur claram in lucem protulimus. Paulo fusius disseruimus de nonnullis quaestionibus, puta de analogia, de distinctionibus, de vero et bono, de persona, de causalitate, de causa prima, quae omnium rerum ratio est totalis. Praesertim operam dedimus ut principia fundamentalia vindicaremus et imprimis theses de significatione notionis entis et de principio limitationis actus per potentiam subjectivam enodaremus. Quod ad expositionis rationem attinet, doctrinam, ut sit perspicua, in quasdam theses contrahentes, quaestiones eodem generatim modo enucleavimus, ut parallelismus et cohaerentia quaestionum, responsionum et difficultatum admotarum elucerent.

In altero tomo notas historicas seposuimus, ut enixe discrepantia manifestaretur inter explanationem doctrinae, quam veritati congruere censemus, et historiam doctrinarum, et simul huius summae historicae indoles peculiaris et singulare momentum aestimarentur. Otium nacti non sumus qui historiam theoriarum metaphysicarum large effuseque evolveremus. Nihilominus nobis in spe ponimus adnotationibus, quales prostant, ostendi quantum investigationes historicae (etiam sub respectu metaphysico) prosint ut quaevis theoriae probe teneantur earumque inter se dissidentia explicetur, viae ad indagationes ulteriores et abstrusiores aperiantur, notae bibliographicae utiles suppeditentur, systematum indigitentur difficultates et implicationes, quae conclusiones immaturas et immoderatas praepediant. Quae historica inquisitio problematum non potest quin manifestet auctores adjunctis temporis et loci esse obnoxios, et notitiam uniuscujusque mentis magis accuratam atque temperantiam in disputationibus promoveat.

Tandem sensus exprimimus gratae recordationis eis, qui benevolenter operi nostro profuere animadversionibus, quibus libenter usi sumus.

Mechliniae, die 2 Februarii 1935.