CAPUT 1. DE SIGNIFICATIONE OBJECTIVA NOTIONIS ENTIS

Permultis subjectis "esse" tribuimus. Proinde de "esse" notionem effingimus communem. Cui notioni, in se spectatae, quid inest? Qualem prae se fert significationem? Quando de "ente in communi" cogitamus, quid cogitationi objicimus? Cum subjectum "sub respectu entis" consideramus, quidnam consideramus?

Originem et evolutionem psychologicam actus cognitionis haud in controversiam ponimus. Quanam aetate et quibusnam in adjunctis notionem entis in communi assequimur? Estne notio nobis insita an potius infusa, aut abstractionis ope ex experientia hausta? Utrum prima est notio intellectus, an terminus diuturnae et pertinacis activitatis intellectualis? Quae omnes quaestiones, etsi maximi momenti, hic non agitantur [4].

Primordium inquisitionis indicatur, cum experientia constet vocem "ens" esse usitatam et tritam; quae vox designare videtur ideam, quae pervia prostat et in vita communi nullis irretitur difficultatibus. Haec autem idea, quae nobis inest et cujus sensus tarn obvius videtur ut promiscue adhibeatur, qualem significationem accuratam prae se fert? Perscrutemur ergo notionem entis, ut adamussim et explicite ejus comprehensionem et extensionem explanemus.