|
Praemissa definitione metaphysicae, ad objectum ejus formale, scil.
ens, mentem attendimus ut naturam metaphysicae ejusque respectum
reperiamus.
Quaenam est notionis entis significatio?
Ens intelligitur in sensu latissimo, ut nomen, significans omne
subjectum cui competit esse. Quo in sensu notio entis est
transcendentalis et notionem absoluti appellat. Exinde patet
metaphysicam esse formaliter philosophiam absoluti (objectum formale)
et ad omnia sine exceptione extendi (objectum materiale).
Alia ex parte permulti dantur entis modi et proinde reperiuntur entia
finita, relativa.
Quae omnia producunt problema metaphysicum de uno et multiplici, de
absoluto et relativo.
Notio entis, quae talem prae se fert significationem, quomodo
constituitur?
Cum sit transcendentalis, non perfecte abstrahitur, uti genus, et
proinde non est generica. Ergo imperfecte abstrahitur, scil. notio
entis sua inferiora actu implicite sed indeterminate continet atque non
nisi ab intrinseco, i. e. per additiones improprie dictas, per modum
expressioris conceptus, determinari valet.
Cui abstractionis modo, qui a genere discrepat, respondeat modus
attributionis, a genere diversus, oportet. Ita notio entis non est
univoca sed analoga. Cum non perfecte a differentiis praescindat,
applicari nequit nisi ratione habita harum differentiarum et proinde
notio entis, cui differentiae non manent extraneae sed inhaerent,
modis intrinsece diversis, licet sensu proprio applicatur: quae
applicationes sunt proportionales. Analogia entis est analogia
proportionalitatis proprie dicta.
Omnis conceptus proprie analogicus problema movet. Conceptus entis,
quia transcendentalis, problema ordinis universalis agitat. Quod si
quaestioni de uno et multiplici responsionem aptamus, notionis entis
analogia nitescit [89].
|
|