|
1. Solae qualitates, nec vero omnes, contrarium habent.
Contraria sunt "quae sub eodem genere maxime distant et ab eodem
subjecto se mutuo expellunt" [174]. Stricto sensu haec
proprietas solis qualitatibus convenit. Attamen nec potentiae,
figurae, plures patibiles qualitates, contrarium habent.
Contrarietas maxime est inter habitus (v. gr. justitiae et
injustitiae) et dispositiones (v. gr. sanitatis et infirmitatis),
atque etiam inter quasdam sensibiles qualitates (uti inter colores).
2. Qualitates sunt accidentalis similitudinis et dissimilitudinis
fundamentum. Quae in qualitate conveniunt sunt similia, sicut quae in
quantitate conveniunt aequalia dicuntur.
3. Quaedam qualitates magis et minus suscipere dicuntur.
Potentiae naturales, qua tales, non sunt graduum capaces; etenim
essentiam substantialem semper eamdem immediate consequuntur. Etiam
figura, qua talis, est in indivisibili.
Habitus et dispositiones, uti jam expositum est, crescere possunt et
minui, tum quando ad plura vel ad minus multa objecta sese extendunt
(ita v. gr. scientia), tum quando subjectum in actum harum
qualitatum magis vel minus reducitur (ita v. gr. virtutes). Sic
augmentum qualitativum a quantitativo (per additionem homogenarum
entitatum) sufficienter distinguitur.
|
|