|
Alterius hujus editionis, in multis recognitae, primus tomus penitus
redintegratus est et retextus. Etsi dispositionem generalem
retinuimus, enixi tamen sumus ut scopum a primordio praefinitum
strictius exsequeremur. Etenim, nedum capita de quaestionibus
selectis et sejunctis excerperemus, systema cohaerens metaphysicum
construere conati sumus. Quo ducti scopo, originem, ordinem et
statum quaestionum illustrantes, principia quae solutiones moderantur
claram in lucem protulimus. Paulo fusius disseruimus de nonnullis
quaestionibus, puta de analogia, de distinctionibus, de vero et
bono, de persona, de causalitate, de causa prima, quae omnium rerum
ratio est totalis. Praesertim operam dedimus ut principia
fundamentalia vindicaremus et imprimis theses de significatione notionis
entis et de principio limitationis actus per potentiam subjectivam
enodaremus. Quod ad expositionis rationem attinet, doctrinam, ut sit
perspicua, in quasdam theses contrahentes, quaestiones eodem generatim
modo enucleavimus, ut parallelismus et cohaerentia quaestionum,
responsionum et difficultatum admotarum elucerent.
In altero tomo notas historicas seposuimus, ut enixe discrepantia
manifestaretur inter explanationem doctrinae, quam veritati congruere
censemus, et historiam doctrinarum, et simul huius summae historicae
indoles peculiaris et singulare momentum aestimarentur. Otium nacti
non sumus qui historiam theoriarum metaphysicarum large effuseque
evolveremus. Nihilominus nobis in spe ponimus adnotationibus, quales
prostant, ostendi quantum investigationes historicae (etiam sub
respectu metaphysico) prosint ut quaevis theoriae probe teneantur
earumque inter se dissidentia explicetur, viae ad indagationes
ulteriores et abstrusiores aperiantur, notae bibliographicae utiles
suppeditentur, systematum indigitentur difficultates et implicationes,
quae conclusiones immaturas et immoderatas praepediant. Quae historica
inquisitio problematum non potest quin manifestet auctores adjunctis
temporis et loci esse obnoxios, et notitiam uniuscujusque mentis magis
accuratam atque temperantiam in disputationibus promoveat.
Tandem sensus exprimimus gratae recordationis eis, qui benevolenter
operi nostro profuere animadversionibus, quibus libenter usi sumus.
Mechliniae, die 2 Februarii 1935.
|
|