|
Pulchrum est transcendentale atque cum ente convertitur [130].
Etenim 1° omne pulchrum est ens, nam pulchrum est «verum
delectabile", verum autem cum ente convertitur.
2º omne ens est pulchrum, etenim error, seu deordinatio in ordine
intelligibilitatis, est sub respectu entis impossibilis; atque insuper
hic ordo entis de se splendens est, cum integre et perfecte sit
intelligibilis. Optima est proportio inter ens qua tale et intellectum
qua talem, ita ut intellectus de se in contemplatione entis quiescat et
delectetur.
Quodcumque ens esse pulchrum intellectui humano nullatenus tamen
affirmatur. Hoc autem ad intellectum humanum "qua humanum et
deficientem" attinet, quia hominis cognitio ex sensibus pendet et
proinde contemplatio aesthetica hominis tum ex statu sensuum, tum ex
splendore ordinis in re "materiali" qua tali fit dependens. Aliquid
objective pulchrum esse posse etiam si homo, ratione sui status, in
hoc non valeat delectari, manifestum est [131]. -Eadem
prorsus ratione verum dicitur transcendentale atque omnia ergo
affirmantur de se intelligibilia, etsi multa clarae et determinatae
intellectus humani cognitioni sint impervia.
|
|