CAPUT II. DE REQUISITIS INTRINSECIS ENTIS FINITI IN ORDINE DYNAMICO. ART. 1. DE REQUISITIS INTRINSECIS AD MUTATIONEM IN GENERE. THESIS.

Thesis. Ens mutabile, secundum hanc mutabilitatem, potentia et actu realiter distinctis constat.

Probatur thesis.

Actus finitus est actus receptus in potentia subjectiva.

Atqui ens mutabile, cum possit a termino in terminum transire, non est simpliciter, sed modo finito. Etenim huic modo, quo actu est, alii opponuntur modi, ad quos tendere valet. Ex qua modorum multiplicitate ad eorum limitationem legitime concluditur.

Ergo actus mobilis, sub aspectu mutabilitatis, in potentia subjectiva recipitur atque ab ea limitatur et individuatur.

Aliis verbis: ens mutabile, qua tale non est actus, sed "in actu", quatenus ens "determinatum" cum sit, simul tamen est mutabile, ergo "determinabile", i. e. "in potentia".

Ergo in ente mutabili est, in linea mutabilitatis, actus, scil. principium entis constitutivum, ratione cujus totum subjectum realiter determinatum est, et est potentia, scil. principium entis constitutivum, ratione cujus idem ens ita determinabile est ut ab alio actu determinari valeat.