CONCLUSIO.

In praesenti jam patet complexionem actus et potentiae requisitis satisfacere ut vices elementorum entis constitutivorum gerat. In linea perfectionis limitatae potentia et actus mutuam habitudinem involvunt: potentia ad actum ordinatur, actus est determinatio potentiae realis. Potentia et actus se invicem respiciunt uti duo termini ad invicem habitudinem dicentes. Distinguuntur ab invicem, sed connectuntur et invicem sustinent, ut altera pars definiri nequeat quin altera supponatur. Absque mutua relatione omni carent sensu, cum mutuae sint habitudines quibus omnis eorum realitas constat. Potentia et actus sunt termini apti qui compositionem entis exprimant. Tota entis compositi structura, uti ostendetur, in formula actus et potentiae resolvitur [26].