2. QUAE SIT PULCHRI EXTENSIO

Pulchrum est transcendentale atque cum ente convertitur [130].

Etenim 1° omne pulchrum est ens, nam pulchrum est «verum delectabile", verum autem cum ente convertitur.

2º omne ens est pulchrum, etenim error, seu deordinatio in ordine intelligibilitatis, est sub respectu entis impossibilis; atque insuper hic ordo entis de se splendens est, cum integre et perfecte sit intelligibilis. Optima est proportio inter ens qua tale et intellectum qua talem, ita ut intellectus de se in contemplatione entis quiescat et delectetur.

Quodcumque ens esse pulchrum intellectui humano nullatenus tamen affirmatur. Hoc autem ad intellectum humanum "qua humanum et deficientem" attinet, quia hominis cognitio ex sensibus pendet et proinde contemplatio aesthetica hominis tum ex statu sensuum, tum ex splendore ordinis in re "materiali" qua tali fit dependens. Aliquid objective pulchrum esse posse etiam si homo, ratione sui status, in hoc non valeat delectari, manifestum est [131]. -Eadem prorsus ratione verum dicitur transcendentale atque omnia ergo affirmantur de se intelligibilia, etsi multa clarae et determinatae intellectus humani cognitioni sint impervia.