CAPUT 35

“Et omnes angeli stabant in circuitu throni, et seniorum, et quatuor animalium, et ceciderunt in conspectu throni in facies suas, et adoraverunt Deum, dicentes: Amen.”

Sicut turbae magnae ex omnibus gentibus, tribubus, et populis, et linguis, numerus nemini comprehensibilis est, ita et hic, et superius, ubi primum Agnus librum accepit (Apoc. III), angelorum numerus definitus non est, de istis jam illic dictum est, quia et si non per ipsum redempti sunt, quia non perierant, attamen per divinitatem ejus conditi sunt, et per sanguinem ejus, ut Apostolus quoque testis est, nobis conciliati, sive pacificati sunt (Coloss. I), et instauratus est hominibus [coetus] numerus ipsorum, qui diminutus fuerat per ruinam angelorum apostatarum. Ergo qui

“ceciderunt in conspectu throni in facies suas, et adoraverunt Deum, dicentes, Amen:”

congratulatio est beatorum beatis et beatificatis, sive recuperatis illis qui perierant congaudentium.

“Benedictio, et claritas, et sapientia, et gratiarum actio, et honor, et virtus, et fortitudo Deo nostro in saecula saeculorum. Amen.”

Septem sunt voculae, benedictio, sapientia, claritas, gratiarum actio, honor, virtus, fortitudo. Solet autem septenario numero designari universitas, tam apud saeculares philosophos quam apud ecclesiasticos, ergo et hic quidquid laudis, quidquid glorificationis aut jubilationis concipere potest mens aut proferre, quaecunque illa est lingua angelorum, sub istis voculis, non dubitamus ab illis beatis spiritibus Deo nostro declamari, pro sanctis omnibus, quia mortui fuerant, et revixerunt; perierant, et inventi sunt.