CAPUT 24

Vere enim in omnibus quae dixit, quae fecit, verbi gratia, cum dixit:

“Quid enim mali fecit?”

vel cum accepta aqua lavit manus suas coram eis, insidiabatur eis, videlicet, ut ita in eos omne crimen infunderet, quatenus ipse apud Romanum imperatorem nullum pro injuste damnato homine judicium subiret. Si enim vere ille liberare voluit, quare nusquam illa sua potestate usus est, de qua dixit:

“Nescis, quia potestatem habeo occidere te, et potestatem habeo dimittere te?”

(Joan. XIX.) Ergo majus quidem peccatum habuit, qui Dominum Jesum illi tradidit, sed ipse quoque peccato non caruit, quia ministerium homicidii voluntarie suscepit. Proinde Herodes recte vulpi assimilatus est, dicente Domino:

“Ite, dicite vulpi huic (Luc. XIII; Matth. XIV).”

Pro eo, quia cum Joannem libenter decollaret, contristatum se propter jusjurandum esse simulavit, sic et iste mendax, et, sicut jam dictum est, in exiguo ponens mendacium, recte vulpi comparandus est, quia cum libenter postulationem Dominicae mortis acciperet, defendere se illum finxit, et accepta aqua, manus quidem sed non conscientiam lavit (Matth. XXVII). Sed jam ad ipsa Evangelii verba redeamus.

“Et ipsi, inquit, non introierunt in praetorium, ut non contaminarentur, sed manducarent Pascha,”

Pharisaei caeci nimis, accurate mundastis illud quod deforis catini et calicis, introrsus turpes et cruenti, vere sepulcra dealbata, quae de foris pulchra sunt hominibus, intus autem plena sunt ossibus mortuorum (Marc. VII; Matth. XXIII). Quid enim? Contaminari exterius cavetis introeundo in Gentilis hominis praetorium, et intus horribiliter pollui non timetis, tractando crudele homicidium? Quid hac puritate impurius? Quid hac sanctitate scelestius?

“Exivit ergo, inquit, Pilatus ad eos foras, et dixit: Quam accusationem affertis adversus hominem hunc?”