|
Pene praeteriit me et retro relictus est quidam locus agri hujus, in quo
thesaurum hunc absconditum esse jam saepe diximus, id est, Scripturae
hujus sacrosanctae, in qua sanctae Trinitatis mysterium mirabiliter et
splendere et latere nunc usque praedicamus, et in inventione ejus oppido
laetamur, dicentes cum Psalmista:
|
“Laetabor ego super eloquia tua, sicut qui invenit spolia multa (Psal.
CXVIII).”
|
|
Cum aegrotaret in Aegypto Pater Israel, et hoc audito, ire perrexisset
Joseph, assumptis duobus filiis suis, Manasse et Ephraim, postmodum ita
scriptum est:
|
“Benedixitque Joseph filio suo, et ait: Deus, in cujus conspectu
ambulaverunt patres mei, Abraham, et Isaac; Deus, qui pascit me ab
adolescentia mea usque in praesentem diem; angelus qui eruit me de
cunctis malis benedicat pueris istis (Gen. XLVIII).”
|
|
Sic incipiens, benedixit primum duos filios Joseph, et deinde duodecim
filios suos, singulos benedictionibus propriis. Semel dixit:
|
“Deus in cujus conspectu ambulaverunt patres mei,”
|
|
et secundo:
|
“Deus qui pascit me ab adolescentia mea,”
|
|
tertio autem:
|
“Angelus qui eruit me de cunctis malis.”
|
|
Et quis est ille angelus qui eruit eum de cunctis malis, nisi angelus
magni consilii, Deus Dei Filius? (Isa. IX). Ista namque persona ne
dubites quod significetur nomine angeli
|
“qui eruit me, ait, de cunctis malis,”
|
|
ista, inquam, persona in initio malorum cunctorum apparuit ei, quando
fugiebat Esau fratrem suum dicentem:
|
“Venient dies luctus patris mei, ut occidam Jacob fratrem meum (Gen.
XXVII).”
|
|
Quomodo illi apparuit? vel quibus ex indiciis dignosci potest quod haec
persona, scilicet Filius Dei, fuerit qui illi apparuit? Ait Scriptura:
|
“Cumque venisset ad quemdam locum et vellet in eo requiescere post solis
occubitum, tulit de lapidibus qui jacebant, et supponens capiti suo,
dormivit in eodem loco. Viditque in somnis scalam super terram, angelos
quoque Dei ascendentes et descendentes per eam, et Dominum innixum
scalae dicentem sibi: Ego sum Dominus Deus Abraham patris tui, et Deus
Isaac,”
|
|
et caetera usque:
|
“Et ero custos tuus quocunque perrexeris (Gen. XXVIII).”
|
|
Denique magnum hic est Filii Dei Sacramentum si rite scalam agnoscis, si
quid sit Dominum scalae innixum rite perpendis. Siquidem salvo morali
intellectu, quo dicere possumus scalam esse vitae nostrae profectum, et
scalae hujus latera, nostrum corpus et animam, gradus autem ejusdem
scalae, diversarum esse ascensiones virtutum, salvo, inquam, hoc morali
intellectu, generatio Domini nostri Jesu Christi per scalam illam debet
intelligi, cujus quasi duo latera sunt duo patriarchae magni scribente
Evangelista:
|
“Liber generationis Jesu Christi, Filii David, Filii Abraham (Matth.
I).”
|
|
Ad istos namque patres Deus eumdem Christum nasci de semine eorum cum
juramento repromisit (Gen. XLIII). Quomodo supremo gradu scalae Dominus
innixus fuit? Ita nimirum ut pupillus, id est absque patre secundum
carnem natus, in hoc saeculo, opus haberet adoptivo patre et nutritio
Joseph. Igitur
|
“angelus qui eruit me, ait Jacob, de cunctis malis,”
|
|
ipse est Deus Dei Filius ac proinde quia taliter oravit, tertio Deum
nominans, palam constat quia sanctam Trinitatem invocavit.
|
|