VERS. 25.

“Flebam quondam super eo qui afflictus erat.”

Ac si dicat: In tantum impietas, quam mihi exprobrastis, vel hyprocrisis semper longe fuit a me, quantum ex eo colligi potest, quod ego non solum pauperi tribuebam, quod hypocrita facere potest per inanem gloriam, sed et flebam super eo qui afflictus erat, et compatiebatur anima mea pauperi, quod videlicet nec hypocrita potest, nec impius facere novit. Quod vocibus quoque sanctae Ecclesiae congruit, quae dum afflictos quosque per lamenta poenitentiae conspicit, suos eis in oratione continua fletus jungit, et toties egeno compatitur, quoties virtutibus nudato interventionis suae precibus opitulatur. Et hoc faciens: