|
|
“Et cum vidissem eum, cecidi ad pedes ejus tanquam mortuus, et posuit
super me dexteram suam dicens: Noli timere.”
|
|
Quia ille quem videbat,
|
“sicut sol lucet in virtute sua,”
|
|
idcirco mortalis homo stare vel subsistere non potuit in infirmitate
sua. Sic et quondam
|
“cum in monte transfiguratus fuisset, ante eos videlicet Petrum et
Jacobum, et hunc ipsum fratrem ejus Joannem, ceciderunt in faciem suam
et timuerunt valde (Matth. XVII).”
|
|
Et quemadmodum istic [hic] dictum est,
|
“et posuit dexteram suam super me dicens, noli timere,”
|
|
ita et illic:
|
“Et accessit Jesus et tetigit eos, dixitque illis: Surgite et nolite
timere (Ibid.)”
|
|
Nisi dextera sua hic et illic tetigisset hunc vel illos, sustinere non
poterant lucem vel virtutem, in qua lucebat ille talis sol. Ergo et
universos, qui illum visuri sunt in illo coelesti regno suo, ut videre
et videndo subsistere valeant, constitui oportebit ad dexteram, juxta
veritatem Evangelicam qua dicit:
|
“Et statuet oves a dextris suis, haedos autem a sinistris (Matth. XXV).”
|
|
Quod enim est ad dexteram super istum timentem et prae timore cadentem
poni, ut surgere et non timere possit, hoc erit tunc omnes oves a
dextris constitui, ut claritatem illam videre, et non cum sinistris
haedis defluere possit,
|
“sicut fluit cera a facie ignis (Psal. LXVII).”
|
|
|
“Ego sum primus et novissimus, et vivus, et fui mortuus, et ecce sum
vivus in saecula saeculorum, et habeo claves mortis et inferni.”
|
|
Priorum sequentes auctoritatem diximus supra, quia Angelus visus est
huic Joanni in figura Christi, propter illud quod in exordio dictum est,
et significavit mittens per angelum suum servo suo Joanni. Sed quaeri
nunc potest, cur is qui apparuit, Christum se tanta tamque manifesta
professus est descriptione:
|
“Ego sum, inquit, primus et novissimus, et vivus,”
|
|
etc. Huc accedit, quod ante pedes hujus cadens, tanquam mortuus, non est
prohibitus cadere, vel correptus quod ceciderit ante pedes ejus. Circa
finem vero libri hic ipse dicit:
|
“Ego Joannes, qui audivi et vidi haec, postquam audissem et vidissem,
cecidi ut adorarem ante pedes angeli, qui haec mihi ostendebat et dicit
mihi: Vide ne feceris, conservus tuus sum, et fratrum tuorum
prophetarum, et eorum qui servant verba libri hujus, Deum adora (Joan.
XXII).”
|
|
Palam ergo datur intelligi quia alius fuit qui Joannis ductor exstitit
et haec illi ostendit atque alius qui ostensus sive visus est ei tanta
claritate, ut subsistere non posset ad videndam claritatem ejus qui
apparuit. Et ille quidem qui ostendebat manifeste angelus, hic autem qui
ostensus est, Filius hominis dicitur. Proinde illum quidem, cujus
audivit vocem, in hoc loco tanquam tubae dicentis, quod vibes scribe,
concedere oportet fuisse angelum qui haec ostendebat, de quo et illud
dictum sit, et significavit mittens per angelum suum, eum autem, qui
visus est, intelligi licet illum fuisse, quem se esse professus est,
scilicet primum et novissimum, id est, Christum Dei Filium. Nec vero
novum, vel credi indignum est, quod Jesum Christum post ascensionem suam
homo viderit cum Paulus apostolus dicat, qui illum antequam ascenderet
in coelum non cognoverat.
|
“Non sum liber? non sum apostolus? nonne Dominum Jesum Christum vidi? (I
Cor. IX.) ”
|
|
Viderat enim illum in via cum iret Damascum et quia tunc visione illa
indignus, utpote inimicus et persecutor erat, non solum cecidit in
terram, sed et cum surrexisset, apertis oculis nihil videbat, Jesum
namque illum vidisse confirmat is, qui ad eum missus est, Ananias:
|
“Saule frater, inquit, Dominus misit me Jesus, qui apparuit tibi in via
qua veniebas (Act. IX).”
|
|
Alias autem et iste Filius hominis angelus dicitur, et est angelus magni
consilii, angelus in quo est nomen Dei. Nam in Exodo ad Moysen sive ad
populum suum Deus dicit:
|
“Ecce ego mittam angelum qui praecedat te, et custodiat in via, et
introducat in locum quem paravi. Observa eum et audi vocem ejus, nec
contemnendum putes, qui non dimittet cum peccaveris, et est nomen meum
in illo (Exod. XXIII).”
|
|
Angeli hujus haec propria est differentia, quae illic posita est,
dicente Deo, et est nomen meum in illo. Non dixit, et est nomen meum
super illum, quod recte dici queat de quolibet infirmo electorum, quorum
omnium illa est prophetica vox:
|
“Tu autem in nobis es, Domine, et nomen sanctum tuum invocatum est super
nos (Jer. XIV),”
|
|
sed est, inquit, nomen meum in illo, id est, pro naturali divinitate
eodem quo ego censetur nomine. Dicitur enim et est, et aeque ut ego,
Deus Dominus omnipotens, invisibilis, increatus, immensus aeternus et
quidquid de Deo substantialiter praedicatur, ut hoc solum de nomine
intersit, quod ego ad illum relative Pater, ille ad me relative dicitur
filius, cum ejusdem dignitatis significatione. Et propheta Malachias
dicit:
|
“Et statim veniet ad templum suum dominator quem vos quaeritis, et
Angelus testamenti quem vos vultis (Malach. III).”
|
|
Stephanus quoque protomartyr in Actibus apostolorum dicit:
|
“Hic est qui fuit in ecclesia, in solitudine, cum angelo qui loquebatur
ei.”
|
|
Amplius autem:
|
“Et expletis, inquit, annis quadraginta apparuit ei in deserto montis
Sina Angelus in igne flammae rubi (Act. VII).”
|
|
Igitur si hunc Filium hominis, qui Joanni visus est, placet Angelum dici
vel esse, dictum supra ubi scriptum est, et significavit mittens per
Angelum suum, profecto sicut illic, ubi loquitur Stephanus, oportet non
quemlibet Angelum intelligi, sed eum qui veraciter dicere potuerit:
|
“Ego sum qui sum; Ego sum Deus Abraham, Deus Isaac et Jacob. Hoc nomen
mihi est in aeternum (Exod. III).”
|
|
Sed et in isto loco non quemlibet Angelum, sed eum intelligi necesse
est, qui veraciter dicat:
|
“Ego sum primus et novissimus, et vivus et fui mortuus, et ecce sum
vivus, in saecula saeculorum.”
|
|
Primus videlicet quia eram
|
“in principio Verbum, Deus apud Deum, per quem omnia facta sunt,”
|
|
quod indicat hoc meum caput prae antiquitate tam candidum; et
per quem omnia restaurata sunt, sicut indicant vel significant isti
pedes mei aurichalco similes, utpote nuper educti de camino ardenti, de
camino tribulationis vel passionis, in qua ita novissimus et hominibus
visus fui contemptibilis, quomodo contemnitur vermis et non homo (Psal.
XXI), dicente quoque propheta alio:
|
“Et nos desideravimus eum despectum et novissimum virorum, virum
dolorum, et scientem infirmitatem (Isa. LIII).”
|
|
videlicet etiam in sepulcro repositus, tribus diebus et tribus noctibus,
|
“et ecce sum vivus in saecula saeculorum.”
|
|
Resurrexi enim et adhuc cum Deo Patre meo sum, verumque est quod de me
dicit Apostolus,
|
“jam non moritur, mors illi ultra non dominabitur (Rom. VI).”
|
|
|
“Et habeo claves mortis et inferni.”
|
|
Id est, potestatem dimittendi peccata. Peccata namque dimittendo, mortem
in me credentibus claudo, infernum obstruo. Sive mortis et inferni, id
est duplicis mortis, videlicet animae et corporis. Mortis namque nomine,
quod usitatum est, dissolutio corporis; inferni autem, mors animae, quae
aeterna est, recte significatur. Utriusque mortis claves, id est,
potestatem ipse habet, quemadmodum et Anna prophetissa in cantico suo
dicit:
|
“Dominus mortificat et vivificat, deducit ad inferos et reducit (I Reg.
II).”
|
|
|
|