|
|
“Respondens autem Job dixit: Audivi frequenter talia.”
|
|
In hac responsione beatus Job in seipso ostendere intendit, quod sancta
Ecclesia in tempore afflictionis libertatem quoque loquendi perdat, quia
videlicet apud reproborum mentes nulla est auctoritas, quam non
commendat temporalis prosperitas. Agit et de patientia ejusdem
Ecclesiae, quae mala aliena quasi sua falso sibi objecta, consuevit
patienter tolerare, et ab ejusmodi injuria suos studet hoc modo amicos
compescere.
|
“Audivi frequenter talia,”
|
|
subaudi, qualia vos dicitis:
|
“Audivi, inquam, frequenter,”
|
|
id est consuevi ferre patienter.
|
“Consolatores onerosi omnes vos estis,”
|
|
videlicet quia cum consolatoris officium sit dolorem lenire, non debet
tempore luctus verba increpationis inferre. Nam et si sunt quaedam quae
increpari jure debeant, in afflictione postponenda sunt, ne increpando
dolorem afflicti augeat, quem lenire proposuerat.
|
|