|
Et quidem quod dixit Scriptura: Plantaverat Dominus Deus paradisum, hoc
repetivit, dicendo: Produxit Deus de humo omne lignum, et quod dixerat
paradisum voluptatis, hoc aliquantisper exposuit, dicendo: Omne lignum
pulchrum visu, et ad vescendum suave, lignum etiam vitae in medio
paradisi. Verumtamen dicendo, plantaverat Dominus Deus paradisum
voluptatis, rei dignitatem altius declamavit. Nam quod ait: Produxitque
Deus de humo omne lignum, etc., mediocris sermo narrationis est, verbo
plantantis felicis rei aeternitatem, nomine voluptatis eleganter ejusdem
expressit jucunditatem. Verbum namque plantantis, plantatoris ejus sive
hortulani studium innuit qui nunquam transitoriis rebus studuit, ita ut
cura sibi sit de illis, testante Apostolo cum dicit: Nunquid de bobus
cura est Deo? (I Cor. IX.) Nomen autem voluptatis omnis indigentiae
sensum excludit, quia videlicet non sicut hic, ita ex necessitate
manducabitur et illic. Etenim in hac hominis peregrinatione, cibus est
mortalitatis solatium, illic autem immortalitatis delectamentum. Et hoc
sciendum, quia propter solum hominem hunc terrenum paradisum plantavit
Dominus Deus, illum autem paradisum coelestem et angelis plantavit et
hominibus. Nam angelus, qui terrenum non habet corpus, unius spiritualis
paradisi deliciis est contentus: homo autem qui ex corpore constat et
spiritu, duplici paradiso deliciabitur. Illic aeterna resurrectione
beatificatus, secundum animam sola cibabitur divinitatis felici visione:
secundum corpus autem vescetur omni ligno pulchro et suavissimo, non pro
necessitate, sed pro magna et ineffabili voluptate. Nunquid enim ex
necessitate Dominus noster post resurrectionem suam manducavit coram
discipulis suis? Non utique, sed ex potestate, et nunc quidem quia
potuit, manducavit immortalis propter mortalium utilitatem: nunc autem
et in aeternum poma sui paradisi manducare potest, propter suam
voluptatem. Attamen quia sancti angeli (sicut alio loco jam dictum est)
qualiacunque habeant corpora, et sanctorum hominum hospitali charitate
interdum adeo delectati sunt, ut appositos cibos manducasse legantur,
potest credi quod eadem potentia multo magis tunc epulis nostris sint
condelectandi, ubi viderint nos simul congregatos haereditate patris
nostri cibari, quos cum viderent in primo parente praejudicatos
exsulare, amica condoluerunt charitate, per ampla septa vacui paradisi.
Si rempublicam suam sic disposuit Dominus, si domum suam sic ordinavit
prudens paterfamilias Deus, et ipsi velimus.
|
|