VERS. 17.

“Facies mea intumuit a fletu.”

Quod dictum, in illo quidem perspicuam exprimit doloris magnitudinem, in Ecclesia autem, praelatorum, qui, quasi facies in aperto positi sunt, magnum nihilominus significat dolorem, subditorum suorum mortem interiorem materno affectu plangentium.

“Et palpebrae meae, inquit, caligaverunt,”

quod et ipsum quidem in littera patet, quia videlicet prae nimio fletu oculi plorantium nonnunquam obscurantur. Typice vero illi sanctae Ecclesiae palpebrae sunt, quia praevidenda, subjectae plebis itinera per noctem vitae praesentis invigilant. Qui dum occulta Dei judicia non intelligunt, profecto palpebrae sanctae Ecclesiae caligant.