CAPUT XV. De tabernaculo primo, quod praesentem significaverit Ecclesiam, et quid in eo mensa et candelabrum, quid quinque columnae, et quid quod ante illas dependet velum.

Tabernaculum quod deinde, juxta descriptionem secundum, juxta ordinem ingrediendi primum est, ut Apostolus ait (Hebr. IX) praesentem significat Ecclesiam. Illic mensa est et contra mensam candelabrum. Etenim in hac Ecclesia, imo in hac Ecclesiae peregrinatione, et tabernaculo ejus temporali mensa est Domini, parata laborantibus in agone certaminis, mensa geminae refectionis. Nam hic propositus est panis, id est Scriptura sancta, quae magna verbi Dei copia mentem reficit, et panis corporis ejus, et calix sanguinis quem de sancto altari Christianus ad vitam aeternam sibi profuturum percipit. Candelabrum quoque hic est, et digne convivantibus lucet, videlicet Christus, qui dicit:

“Ecce ego vobiscum sum omnibus diebus usque ad consummationem saeculi (Matth. XXVIII).”

Semel candelabrum istud, ob testimonium poenitentiae suae, lucernarum suarum flammam visibiliter quoque ostendit, tunc scilicet quando jam assumptus in coelum, Spiritum sanctum, quo apostolos illuminaret, palam in linguis igneis demonstravit (Act. II). Et notandum quia mensam in parte aquilonis, candelabrum autem in latera tabernaculi meridiano Dominus stare jussit (Exod. XXVI). Ad nos enim qui eramus pars aquilonis, id est regnum diaboli, infidelitate frigidi, et a Deo alieni, mensa Domini porrecta est, et contra tenebras nostras meridianum gratiae candelabrum Deus posuit, ut edamus et bibamus, pariterque in lumine ambulantes decantemus:

“Dominus regit me, et nihil mihi deerit, in loco pascuae ibi me collocavit (Psal. XXII).”

Item:

“Nam etsi ambulavero in medio umbrae mortis, non timebo mala, quoniam tu mecum es (ibid.).”

Quinque columnae in ingressu hujus tabernaculi, quinque libri Moysi sunt, Ecclesiae praesenti perhibentes testimonium. Bases columnarum aeneae vilem significant litteraturam Scripturae Mosaicae. Nam capita columnarum aurea excellentem designant gloriam spiritualis intelligentiae. Qui sensu parvuli sunt, bases tantum aeneas attingere, id est non valde nobilem litteram legere possunt; qui autem viri proficiendo facti sunt, aurum attingunt, id est capita columnarum, dum occidentem negligentes litteram, extendunt se ad vivificantem spiritum (II Cor. III). Velum, quod ante columnas dependet, velamen est, quod nobis quidem in passione Christi scissum, Judaeorum autem cordibus superpositum est. Idcirco nobiscum non ingrediuntur, quia quod in columnis, id est in libris Moysi rutilat aurum, obstante velamine, videre non merentur.