CAPUT XXII. Quomodo juxta prophetiam dicenti:

“Audi, serve meus Jacob, et Israel, quem elegi,”

etc. Iste verus Jacob et verus Israel, et quia iste duodecim filios carnaliter, hic duodecim apostolos spiritualiter genuit, quibus hanc potestatem dedit.

Quibus primis potestatem hanc potens iste dedit duodecim apostoli sunt, de quibus et Marcus: Et fecit, inquit, ut essent duodecim cum illo, et ut mitteret eos praedicare, et dedit illis potestatem curandi infirmitates, et ejiciendi daemonia (Marc. III). Et hoc valde delectat quod hic homo coelestis verus Jacob et spiritualis Israel in primordio suae gentis vel generationis duodecim spirituales filios genuit, illum Jacob sive Israel in typum sui praecessisse comprobans, qui carnales filios duodecim patriarchas patres et principes futurae gentis carnaliter genuit. Hic est enim veraciter ille Jacob et ille Israel, cui in Esaia dicebat Pater: Et nunc audi, serve meus Jacob, et Israel, quem elegi. Effundam enim aquas super sitientem, et fluenta super aridam. Effundam spiritum meum super semen tuum, et benedictionem meam super stirpem tuam (Isa. LIV), etc. Quid enim verius si ad istum respicias, quid, inquam, verius aut certius eo quod ait, effundam spiritum meum super semen tuum et benedictionem meam super stirpem tuam? Effudit enim super hoc semen, et super hanc primitivam stirpem ejus Spiritum sanctum suum, et in eodem spiritu benedictionem suam, quando apparuerunt illis dispertitae linguae tanquam ignis, seditque super singulos eorum, et coeperunt loqui variis linguis, prout Spiritus sanctus dabat eloqui illis (Act. II). Quid enim deinde? Et germinabunt, inquit, inter herbas quasi salices, juxta praeterfluentes aquas. Iste dicet: Domini ego sum, et ille vocabitur in nomine Jacob, et hic scribet manu sua Domino, et in nomine Dei Israel assimilabitur (Isa. XLIV). Hoc ita verum est, ut assertione nostra non indigeat, imo ut nesciri non liceat, quia post effusum sanctum benedictionis Spiritum, continuo qui pauci fuerant, germinave runt quasi salices, id est, multiplicati sunt velociter convocando atque convertendo omnes gentes, et iste atque iste pro modulo quisque suo professus est quid esset, aut quid posset, secundum gratiam quam pro voluntate distribuentis Domini ac Dei consecutus est. Igitur, ut ille Jacob sive Israel duodecim filios (Gen. XXXIII), sic verus iste Jacob et verus Israel spiritualiter initium suae gentis duodecim genuit apostolos. Et ille de suis carnalibus: Parvuli sunt, ait, quos donavit mihi Deus (Isa. VIII), et iste de suis spiritualibus: Ecce, inquit, ego et pueri quos mihi dedit Deus (Hebr. II).