VERS. 7.

“Verumtamen,”

subaudi licet tanto me inferior sis,

“miraculum meum non te terreat.”

Quid dixerit ipse exponit subdendo:

“Et eloquentia mea non sit tibi gravis,”

id est quamvis mirabilis, imo quoddam miraculum,

“eloquentia mea non te terreat, non sit tibi gravis.”

Notandum quod, cum Paulus dicat:

“Rogo vos, fratres, ut sufferatis verbum solatii, etenim perpaucis scripsi vobis (Hebr. XIII);”

similiterque in caeteris dictis suis de magnis humiliter sentiat, qui mos est omnibus sanctis, iste de minimis se inaniter erigit, tamque distincti prodeunt sapores fructuum ex diversa radice cogitationum.

“Non sit, inquam, tibi gravis;”

et, quantumcunque gravis sit tibi, vel terreat te, causa nunc poscit ut tibi debeat eloquentia mea respondere.