|
|
“Posuit mihi Deus semen aliud pro Abel, quem occidit Cain.”
|
|
Mortuo igitur Abel, aliud principium sumitur hoc modo: Cognovit quoque
adhuc Adam uxorem suam, et peperit filium, vocavitque nomen ejus Seth,
dicens: Posuit mihi Deus semen aliud pro Abel, quem occidit Cain. Ab
hoc, inquam, principium sumitur texendarum generationum, per quas
derivati sunt patres nostrae fidei, ex quibus Christus secundum carnem.
Propter quod et continuo subditur: (CAP. V.) Hic est liber generationum
Adam, etc. Et paulo post: Vixit autem centum triginta annis, et genuit
filium ad similitudinem et imaginem suam, vocavitque nomem ejus Seth.
Seth autem interpretatur resurrectio sive positio, resurretio videlicet,
quia quae in Abel occubuerat, in isto generatio justorum quodammodo
resurrexit vel positus est (sic), ait: Posuit mihi Deus semel aliud pro
Abel. Cur enim genituram ejus tantis verborum luminaribus Scriptura
insignivit, addendo etiam, genuitque ad similitudinem et imaginem suam,
scilicet homo rationalis rationalem, mortalis mortalem, cum hoc idem de
caeteris quoscunque genuit filiis et filiabus recte dici potuerit, nisi
quia hunc in capite generationum, abjecto Cain tanquam abortivo, positum
voluit agnosci? Proinde annum quoque patris quo genitus est, hic
apposuit, dicendo: Vixit autem Adam centum triginta annis, et genuit
Seth. In hac serie non secundum primogenitos, sed secundum justos,
nativitatum tempora vel anni supputantur, manifeste ex appositione hujus
anni centesimi tricesimi colligitur sicut jam dictum est. Jam generat
primogenitum Cain et non dictum est quoto anno: sed nec posteritatis
ejus ulla mentio fieret, nisi quia illum quintus de posteris ipsius
occidit, scilicet, Lamech. Sic ergo et in caeteris, non secundum
primogenitos, sed secundum merita generationes singulorum hoc modo
sancta contexuit Scriptura: Adam genuit Seth. Seth genuit Enos. Iste
coepit invocare nomen Domini, vel quia secundum nomen suum, quod
interpretatur vir, perfecte Deum coluerit: vel quia creatorem Deum, cum
hoc ipso nomine, quod est Dominus, primus invocavit. Enos genuit Cainan,
Cainan genuit Malaledel, Malaledel genuit Jared, Jared genuit Enoch,
Enoch genuit Mathusalem, Mathusalem genuit Lamech, Lamech genuit Noe,
sub quo factum est diluvium, anno ab Adam millesimo sexcentesimo quinto.
|
|