CAPUT III. Quanta regis hujus nobilitas sit secundum initia quatuor Evangeliorum ejusdem Jesu Christi Filii Dei.

Primus evangelista Matthaeus dicit: Liber generationis Jesu Christi filii David, filii Abraham (Matth. I). Post hunc Marcus sic incipit: Initium Evangelii Jesu Christi Filii Dei (Marc. I). Deinde in Luca, Gabriel angelus Mariae percunctanti: Quomodo fiet istud, quoniam virum non cognosco, respondens ait: Spiritus sanctus superveniet in te, et virtus Altissimi obumbrabit tibi. Ideoque et quod nascetur ex te sanctum, vocabitur Filius Dei (Luc. I). Deinde Joannes altius repetens, dicit: In principio erat Verbum, et Verbum erat apud Deum, et Deus erat Verbum. Hoc erat in principio apud Deum. Omnia per ipsum facta sunt, et sine ipso factum est nihil. Et verbum caro factum est, ei habitavit in nobis (Joan. I). His perspectis intus fides quae vultus ingenuos probare atque a plebeis discernere novit, magnificam sui regis ingenuitatem agnoscit, creditque et confitetur non ingratis laudibus, quod solus iste humano generi sit homo nobilis quem solum regnare deceat, cujus profiteri servitutem omni homini vera, et unica sit libertas. Qualis enim est secundum haec quae praescripta sunt hujus regis nostri facies? Nimirum cum sic dicitur: Liber generationis Jesu Christi filii David, filii Abraham, probat auditus fidei, quia verus homo est, quippe qui de hominis David atque Abrahae semine natus est. At illi non valde erant nobiles, quippe qui in iniquitatibus concepti sunt, et eorum quemque sua in peccatis conceperat mater. Quod ergo illorum ignobile erat, qualiter excellit generatio hujus Jesu Christi, singulariter nobilis et inclyti? Nimirum concipiente illum matre sua, non de semine viri, sed de operatione Spiritus sancti, quod in Luca fides eadem audivit, dicente Angelo: Spiritus sanctus superveniet in te, et virtus Altissimi obumbrabit tibi. Ergo longe nobilior iste filius David, filius Abrahae quam omnes patres sui, etiam secundum formam servi. Nunquam enim servivit, non saltem in massa servus fuit, quia non saltem in Adam peccatum fecit, in quo, ut ait Apostolus, omnes peccaverunt (Rom. V). Caeteri, Marcus et Joannes altius personat id quod ista nobilitate hominis nobilius est. Marcus dicendo, initium Evangelii Jesu Christi Filii Dei, illam ejus nobilitatem confessus est, quae non matre, sed ex Patre, non ex carne, sed ex divinitate est. Attamen minus definivit adversus serviles blasphemias haereticae ignobilitatis. Nam et multi dicuntur et leguntur filii Dei, sive homines, sive angeli, filii, inquam, Dei, sed gratia adoptionis, non proprietate naturae. Quod perpendens Joannes, litem omnem diremit diffiniendo, hunc Filium Dei qualis sit, quam dissimiles natura sint illi omnes quicunque nominantur et sunt filii Dei. Nam in principio, inquit, erat Verbum, et omnia per ipsum facta sunt, et sine ipso factum est nihil. Ecce hic est vultus ingenuus regis nostri, filius hominis sine peccato, Filius Dei natura, non dono.