VERS. 17.

“Et quasi meridianus fulgor,”

subaudi qui cum fervore fulget,

“consurget tibi,”

subaudi lucida et fervida renovatio virtutis,

“ad vesperum,”

id est post tentationem. Vel ad vesperam, id est ad vitae praesentis finem,

“quasi meridianus fulgor,”

id est externa claritas consurget tibi, juxta illud:

“Timenti Deum bene erit in extremis (Eccli. I).”

“Et cum te consumptum putaveris,”

id est cum antea pene usque desperationem inclinatus fueris,

“orieris ut lucifer,”

videlicet qui solem praecurrit, et advenientis dici praenuntius est, id est qui casurus paulo ante timebas noctem culpae, nunc aliis annuntiabis futurae claritatem vitae, et monstrabis diem justitiae. Vel ita:

“Et cum te consumptum putaveris,”

videlicet exterioribus pressuris,

“orieris ut lucifer,”

id est foris cadens intus renovaberis.