CAPUT III. De exprobratione Philistaei, et quod non erat quisquam ante adventum Christi qui posset percutere Philistaeum, id est diabolum foras mittere.

“Stansque clamabat adversus Israel, et dicebat eis: Quare venistis parati ad praelium? Nunquid ego non sum Philistaeus, et vos servi Saul? Eligite ex vobis virum, qui descendat ad singulare certamen.”

Ac deinceps:

“Ego exprobravi agminibus Israel hodie. Date mihi virum, et ineat mecum singulare certamen.”

Agmina Israel, agmina sunt universae generationis quaerentium Dominum, quaerentium faciem Dei Jacob, cum quo ille directus meruit vocari Israel. Agmina haec jam multa erant antequam Christus manufortis de diabolo triumpharet, et fuerunt ex eis plerique fide fortes, in spe longanimes, dilectione Creatoris excellentes. Sed non fuit ex illis quisque adeo fortis ut destruere posset regnum peccati et mortis, ut posset armis justitiae suae superare atrium fortis armati, fortis, inquam, crudelis atque superbi. Unde et in Isaia Spiritus sanctus cum dixisset universo Israeli, universae Hierusalem civitati, quae est Ecclesia Dei:

“Consurge, Hierusalem, quae bibisti de manu Domini calicem irae ejus usque ad fundum, calicem soporis bibisti et potasti usque ad feces,”

continuo subjecit:

“Non est qui suscitet eam ex omnibus filiis quos genuit, et non est qui apprehendat manum ejus ex omnibus filiis quos enutrivit (Isa. LI).”

Exprobrabat igitur ille superbus agminibus Israel, exprobrabat atque insultabat omnibus electis Dei, quod in Adam coeperat et apud inferos jure victoris detinebat.

“Quare,”

inquit,

“venistis parati ad praelium?”

Quare tabulas testamenti, et decem praecepta legis quasi fortiter pugnaturi sumpsistis contra imperium meum?

“Nunquid ego non sum Philistaeus, et vos servi Saul?”

Nunquid inquam, ego non sum princeps hujus mundi, et vos servi peccati?

“Eligite ex vobis virum, qui descendat ad singulare certamen.”

Sciebat enim quod omnes illaqueasset, omnes in iram Dei devolvisset, quemadmodum in eodem propheta post illa quae jam dicta sunt, subjunctum est:

“Filii tui projecti sunt, dormierunt in capite omnium viarum sicut bestia illaqueata, pleni indignatione Domini, increpatione Dei tui (ibid.).”

Hoc erat opprobrium Israel, quia nec ipsi parati venerant ad praelium, qui arripuerant legis armaturam, ut resisterent adversus peccatum, nec semetipsos liberare potuerant, quin cum peccato originali, nonnihil peccatorum quoque adderent actualium.