CAPUT XXXVIII. Quod Christi adventum Moyses suspiret, dicendo:

“Si tu non ipse praecedes, ne educas nos de loco isto.”

“Si ergo inveni gratiam in conspectu tuo, ostende mihi faciem tuam, ut sciam te, et inveniam gratiam ante oculos tuos; respice populum tuum, gentem hanc.”

Hoc igitur postulat indicari sibi, id est, populo Israel, cujus personam gerit, cujus causam suscepit, cujus legatione functus, quanta potuit fortitudine, hactenus usus est, tenendo Deum dicentem:

“Dimitte me,”

indicari, inquam, populo Israel eum quem missurus est, ut cum venerit, ostendat illis faciem suam, ut videatur manifeste.

“Et Dominus ad haec: Facies mea praecedet te, et requiem dabo tibi.”

Parum dictum est; potest enim subaudiri, ad hoc tantum, ut supra dixit,

“ut ejiciam Chananaeum, et Amorrhaeum, et Hethaeum, et Pherezaeum, et Hevaeum, et Jebusaeum.”

“Ait ergo Moyses: Si non tu ipse praecedes, ne educas nos de loco isto.”

Quia per faciem poterat intelligi angelus, qui ad dejiciendum Chananaeum hominem sufficeret,

“si inquit, non tu ipse praecedes,”

qui solus diabolum, mundi principem ejicere potes,

“non educas nos de loco isto.”

Quo enim nobis vivere filiosque procreare, si non tu ipse veneris, qui natos ad mortem solus potes ad vitam regenerare? Addit adhuc:

“In quo enim scire poterimus, ego et populus tuus, invenisse nos gratiam in conspectu tuo, nisi ambulaveris nobiscum, ut glorificemur ab omnibus populis qui habitant super terram?”

“Ut glorificemur, inquit, ab omnibus populis.”

Ergone ad hoc tendit vir mansuetissimus tota confractione cordis sui, ut glorificetur gentium caedibus, et bellorum victoriis? Nempe gloria haec vana est. Igitur illud potius fortissima prece versat, ut glorificetur ille populus pro parte electorum a cunctis populis, dicentibus:

“Quia salus ex Judaeis est (Joan. IV).”

Proinde continuo Dominus:

“Et verbum istud quod locutus es faciam.”

Hoc, inquit, faciam, ut glorificeris tu et populus meus a cunctis populis qui habitant super terram, quia vestra

“est adoptio filiorum, et gloria, et testamentum, et legislatio, et obsequium et promissa, et Christus ex vobis secundum carnem, qui est super omnia Deus benedictus in saecula (Rom. IX).”

Hoc modo nunc omnes populi glorificant populum illum, et ita plane gloriam illam gloriam suam esse faciunt.