|
In typum horum duorum sacramentorum, olim prior populus, et mare
transivit, et in deserto panem de coelo manducavit, aquam de petra
bibit. Unde et Apostolus: Nolo enim vos ignorare, fratres, quoniam
patres nostri omnes sub nube fuerunt, et omnes mare transierunt, et
omnes in Moyse baptizati sunt in nube et in mari. Et omnes eam dem escam
spiritualem manducaverunt, et omnes eumdem potum spiritualem biberunt.
Bibebant autem de spirituali consequente eos petra. Petra autem erat
Christus. Et post pauca: Haec autem, inquit, omnis in figura
contingebant illis (I Cor. X). In figuram cum dicit, subaudiendum
necessario est horum quae revelata suo tempore, gratia et veritas per
Jesum Christum fecit vel dedit. Proinde cum eamdem escam et eumdem potum
dicit, et non addit aliquid, ut verbi gratia dicat: Quam nos manducamus,
vel quem nos bibimus, nunc de mensa Christi nullatenus dissonat dictio
ejus Christo dicenti: Amen, amen dico vobis, non Moyses dedit vobis
panem de caelo, sed Pater meus dat vobis panem de caelo verum. Dixerant
enim Judaei: Quod tu facis signum, ut videamus, et credamus tibi? Quid
operaris? Patres nostri manducaverunt in deserto manna, sicut scriptum
est: Panem de coelo dedit eis manducare. Negavit protinus Veritas
dicens: Amen, amen dico, non Moyses dedit vobis panem de coelo, sed
Pater meus dat vobis panem de coelo verum (Joan. VI). Tanquam diceret:
Hunc panem de quo Propheta dicit: Panem coeli dedit eis, panem angelorum
manducavit homo (Psal. LXXII), vere dico vobis non Moyses praeterito
tempore vobis dedit, aut dare potuit, sed Pater meus praesenti tempore
dat. Itaque cum dicit Apostolus, eamdem escam spiritualem manducaverunt
et eumdem polum spiritualem biberunt, et non additur quam vel quem, nos
hoc revelatae gratiae tempore sumimus, non contrarius est sententiae
Christi, sed sicut alio tendit, ita et relationes pronominum eamdem et
eumdem alio ducit. Intendit enim praesumptionem nobis securitatis
auferre, ne putemus nos securos esse debere, quasi quomodocunque vivamus
post baptismum, et mensae Christi participationem, sine dubio debeamus
regnum Dei videre, vitam aeternam habere. Hoc intendens dicit in figura
nostri illud contigisse quod illi omnes mare transierunt et omnes manna
manducaverunt, et omnes aquam de petra biberunt, et tamen non omnes
illam repromissionis terram introierunt, sed non in pluribus eorum,
inquit, beneplacitum est Deo. Nam prostrati sunt in deserto (I Cor. X).
Sic etenim non omnes qui hunc panem manducant, et hunc calicem bibunt,
cujus ille panis et illa aqua figura fuit, ingredientur in illam verae
repromissionis et viventium terram, cujus illa terra sine dubio figuram
praetulit. Igitur eamdem escam et eumdem potum cum dicit, subaudiendum
est mali, quam vel quem boni eamdem sine dubio et eumdem Chore, quam vel
quem Caleph et Josue, eamdem eumdemque Dathan et Abiron, quam vel quem
Moyses et Aaron. Quod si quaeritur quomodo ergo esca spiritualis, et
potus spiritualis erat, facile respondetur quia non alio, sed eodem modo
quo et petra spiritualis vel Christus erat. Sicut enim dixit spiritualem
escam et spiritualem potum, sic dixit de spirituali petra: Petra autem
erat Christus. Constat vero quia sic petram spiritualem, vel petram
Christum dixit, ac si diceret, spiritualis petrae figurativam, Christi
significativam. Ita ergo et spiritualem escam et spiritualem potum
dixit, ac si diceret: Escam figurativam escae spiritualis, potum
significativum potus spiritualis.
|
|