|
Esau vero quadragenarius duxit uxores Judith filiam Berei Hethaei, et
Basemath filiam Elon ejusdem loci, quae ambae offenderant animum Isaac
et Rebeccae. Superioribus sermo continuandus est, ubi dictum est: Et
abiit parvipendens quod primogenita vendidisset (Gen. XXV). Et ecce in
initio narrationis filiorum, degeneratio supplanti et adhuc supplantandi
Esau denotatur, qui magis ac magis declinando, minori fratri locum
fecit, ut magis ac magis imminens teneret plantam ejus. Nam, sicut
superius primogenita sua propter escam vendidit, sic et nunc uxores
ducens alienigenas, per concupiscentias suas animum Isaac et Rebeccae
offendit, quia benedictionem seminis Abrahae contempsit. Si enim in illa
benedictione filios generare optasset, nequaquam duxisset uxorem de
filiabus eorum, quos et Pater improbasset, et avus Abraham vitandos
judicasset, et super quibus matrem Rebeccam vitae suae taederet. At ille
et horum judicium contempsit, et Dei promissiones non curavit, videlicet
affinitate hominum habitatorum terrae laudabilem et inclytum se posse
fieri, magis quam ope vel gratia Dei. Unde et nomina cognationis eximia
praesens Scriptura non omisit: Judith, inquit, filiam Berei Hethaei, et
Basemath filiam Elon ejusdem loci. Judith laudans, Berei putei mei,
Basemath in nominibus, Elom roboreus sive quercus interpretatur. Ipsis
nominibus manifeste coargui videtur quod laudari, et sine Deo ditari,
nominatus esse, et in terra roborari appetens, peccatorum se
affinitatibus immerserit, super quos merito irruat formido et pavor
(Exod. XVI) secundum nomen Hethaei, quod interpretatur formido sive
pavor. Qui ergo intus a gratia Dei excidit, merito foris quoque
reprobatus est, quod protinus sequens narratio declarabit.
|
|