CAPUT 19

“Et impletum est templum fumo a majestate Dei, et de virtute ejus. Et nemo poterat introire in templum, donec consummarentur septem plagae angelorum.”

Exeuntibus angelis de templo, ipsum templum fumo impletum est; quia videlicet praedicatoribus relinquentibus et relinquendas esse docentibus carnales legis caeremonias, Judaei nimium impatientes, suo furore excaecati sunt, et hoc a majestate Dei et de virtute ejus, id est, propter praedicationem sanctae Trinitatis, et propter miracula quae virtuose fiebant, cum praedicatione fidei hujus. Sic et Isaias scribit, quia clamantibus Seraphim,

“Sanctus, sanctus, sanctus Dominus Deus Sabaoth, impleta est domus Domini fumo (Isa. VI).”

Ubi enim praedicari coepit una majestas Trinitatis, Patris, et Filii, et Spiritus sancti et regnum Domini sedentis, ut ait idem propheta, super solium excelsum et elevatum, scilicet ad dexteram Patris, supra omnem virtutem, et principatum, et potestatem, Judaica corda suus livor excaecavit, et hic est fumus, quo templum impletum est a majestate Dei. Neque enim aliis, nisi tantum incredulis obortus est ille fumus. Stephanus cum staret in medio illorum, ejusmodi fumum sibimet facientium, nihilominus clare vidit, imo et multo clarius videre meruit, dum intuens in coelum dixit:

“Ecce video coelos apertos, et Filium hominis stantem a dextris Dei (Act. VII).”

Hic denique de consortio angelorum istorum erat, qui de templo exierunt, et inde accusabatur a dicentibus:

“Audivimus enim eum dicentem, quod Jesus Nazarenus hic destruet locum istum, et immutabit traditiones, quas tradidit nobis Moyses.”

Hic quoque phialam habebat plenam iracundiae Dei cum diceret illis:

“Dura cervice et incircumcisis cordibus et auribus vos semper Spiritui sancto restitistis,”

etc.

“Et nemo, inquit, poterat introire in templum, donec consummarentur septem plagae septem angelorum.”

Quod est dicere: Et nemo potest convertere populum Judaicum, donec per totum orbem praedicetur Christi Evangelium, quo plagosum nuntiatur imminere judicium.