|
|
“Nec qui plus colligerat habuit amplius, nec qui minus paraverat,
reperit minus,”
|
|
etc. Hoc pro virtute cibi et spiritualis potus, id est corporis et
sanguinis Christi, sciendum et firmiter tenendum est, quia non pro
quantitate portionis, quam ore percipit, secundum visibilem speciem
panis et vini, alius plus, alius minus consequitur de gratia Spiritus
vivificantis, sed singuli juxta id quod possunt edere, congregant, id
est, quod possunt credere remissionem peccatorum percipiunt, et vitam
aeternam. Sicut enim pater noster qui primus peccavit, cujus nos
iniquitatem portavimus, non pro quantitate morsus sui sive pomi quod
momordit, sententiam vel damnationem justam accepit, tantumque illi
valuit pomum unum momordisse, quantum quidquid pomorum in arbore illa
fuit, devorasset, ad consummationem infidelitatis, et inobedientiae: sic
econtrario, quisque nostrum non pro quantitate portiunculae vivifici
panis, quae frangitur illi, quam ore sumit, aut dentibus terit, gratiam
vel vitam accipit, sed tantum illi valet ad consecutionem justitiae
exiguum quid percepisse, quantum valeret, si totum quod oblatum est,
proprio solus perciperet ore. Recte ergo sancta Christi Ecclesia, panes
non valde grandes, sed exiguas ad conficiendum corpus Christi componit
similas et valde tenues, neque vini multum, sed exiguum quid infundit,
quia (sicut jam dictum est) nec qui plus colligit habet amplius, nec qui
minus paraverit, reperiet minus.
|
|