|
|
“Jesus enim declinavit a turba constituta in loco.”
|
|
Valde notandum quod non idcirco Jesus declinaverit, quod ille eum
nesciebat, sed idcirco Jesum ille nesciebat, quia Jesus declinaverat.
Unde enim Jesus declinaverat? A turba, inquit, constituta in loco. Non a
loco in quo erat te in quo virtutem sanitatis operatus fuerat, sed a
turba quae in loco erat declinaverat. Nihil verius. Quis enim locus est,
in quo salutem operatur Jesus, nisi sancta Ecclesia ejus? Sed a nullo
loco Jesus declinat, nusquam localiter declinat. Ubique enim est, cum
sit Deus, in omni loco est. Quanto magis ab Ecclesia sua, quae locus
ejus est, nunquam declinat: Deus, inquit Psalmista, in loco sancto suo
(Psal. LXVII), id est in Ecclesia sancta sua. Sic enim sequitur:
|
“Deus qui inhabitare facit unius moris in domo (ibid.).”
|
|
Ergo non a loco Jesus declinaverat. Sed quid ait evangelista?
|
“A turba, inquit, constituta in loco declinaverat,”
|
|
id est, ab illis declinaverat qui turbam faciebant in loco suo, in domo
sua, in Ecclesia sua. Non ergo mirum, si is qui sanatus effectus fuerat
nesciebat Jesum quisnam esset, cum et Jesus propter turbam declinasset.
Verbi gratia cum alius diceret:
|
“Ego sum Pauli; alius: Ego sum Apollo; alius: Ego vero Cephae (I Cor.
I),”
|
|
et propter haec schismata, caeterasque haereses non poterat simplex
fidelis scire quis Jesus esset, non poterat cito rationem certam
obtinere, quam de Christo teneret, vel quam contra veros adversarios
Christi, et falsos aemulatores legis redderet. Quid tandem fecit Jesus
turba sedata? Quid in pace fecit, qui in turba et tumultu mentium
scissuram declinavit? Sequitur:
|
|