|
Dicam ergo gratias agens, qualem deinde mihi fecerit consolationem,
perseveranti in illo, cujus supra nemini, fletu captivorum dicentium:
|
“Super flumina Babylonis illic sedimus et flevimus, dum recordaremur
Sion (Psal. CXXXVI).”
|
|
Quid enim si quis legens contempserit? Hodie confessiones beati
Augustini, id est libros, in quibus confitetur miserationes Domini, nemo
contemnit. Forsitan dum ipse viveret, aliquis legens non pro magno
duxit. Confortemur ergo, quoniam, tu Pater mi, praesul Christo amabilis,
quod haec secretius habiturus esses, promisisti. Quin et si quis haec
praeripiens et legens, quasi gloriabundum me contemnendum putaverit,
dicentem me audiant pro istis exiguis idipsum, quod pro suis vere magnis
Apostolus dixit:
|
“Nam et si voluero, inquit, gloriari, non ero insipiens. Veritatem enim
dicam (I Cor. II).”
|
|
Denique non parum habet confortationis in hujusmodi conscientia
veritatis. Confugeram bona spe circa idem tempus ad invocandum nomen
Domini nomen, quod invocatum est super nos, et in quo sumus signati,
sanctamque Trinitatem invocabam et adorabam invocatione supplici,
adoratione fideli.
|
“Turris enim fortissima, ait Sapientia, nomen Domini, ad ipsam currit
justus et exaltabitur. Substantia divitis, urbs roboris ejus, et quasi
murus validus circumdans eum (Prov. XVIII).”
|
|
Sentiebam quippe hostes invisibiles persequentes me, et idcirco currebam
ad nomen istud matutina prece, ut velut turris fortissima exaltaret me,
ut velut urbs roboris muniret me, ut velut murus validus circumdaret me,
et hoc quidem facere coepit; spero autem quia perficiet. Visa per idem
tempus visione memorabili, plena venerandae suavitatis, praecedente
causa hujusmodi. Moerens eram, meque somno dederam hora solitae
orationis, sive adorationis illius, quam praedixi; et causa erat
moeroris, quia non tam cito nec tanta, ut volebam, pax mihi provenerat
de insurgentibus in me malignantibus, quasi unquam dum vivimus, tuti vel
securi esse possimus, cum potius
|
“militia sit vita hominis super terram (Job VII),”
|
|
in qua si legitime certamus, nimirum et ferimus et interdum ferimur.
Itaque moerens quasi puer, cujus voluntas non statim fit, somno me
dederam hora solitae orationis, cum ecce video semivigilans in ipso
lectulo magnam lucem velut solem super me incumbentem, et audio sonans
in ecclesia signum, ut fieri solet dum statutam convocamur ad orationem.
Surgere et ad orationem currere mihi visus sum. Fiat mihi secundum voces
aut verba quae audivi, canente uno conventu multorum, quos nescivi, in
una parte ecclesiae psalmum quinquagesimum, Miserere mei, Deus, et alio
conventu in alia parte ecclesiae psalmum vicesimum sextum Dominus
illuminatio mea, stante maligno adversario contra me in angulo in
ingressu oratorii: quem ut vidi, exprobravi, velut exprobare solemus
quempiam larvalem aspectum signo totius faciei potius quam verbis;
propter quod cum ille iratus contra me irrueret, somno illo tenui
excitus sum.
|
|