|
|
“Qui leviter locutus sum, respondere quid potero?”
|
|
Ac si dicat: Quod ego disputando requisivi cur me tuis flagellis
cinxeris, cum ego juste vixerim, tantae levitatis est, ac si dicat
figmentum ei qui se fingit: Jam satis me informasti, cur adhuc tam
asperos mihi digitos imprimis? Vel si dicat sigillum sculptori: Jam
placeo videntibus et laudor a cunctis, cur adhuc scalpello tuo me
impetis?
ergo
|
“tam leviter locutus sum,”
|
|
et hanc levitatem meam ex verbis tuis recognovi, te scilicet per
multiplices similitudines ostende quod tuum sit, non meum, sanctos
perficere vel quantum cuique desit prospicere,
|
“respondere quid possum?”
|
|
Subaudi nihil. Ergo
|
“manum meam ponam super os meum,”
|
|
id est conticescam, et victum me in causa confitens, continebo os meum
inquam,
|
“meam ponam super os meum,”
|
|
id est virtute boni operis quod per manum solet significari tergam
culpas incautae locutionis. Hoc est quod sequitur:
|
|