|
Septem spirituum Dei opera spectavimus, quae vel qualia cum genere
humano operati sunt ab initio usque ad finem saeculi, singuli ordine suo
a primo qui est Spiritus sapientiae usque ad ultimum ejusdem ordinis
Spiritum timoris Domini. Nam, sicut alias dictum est, nobis quidem
ascendentibus ad Deum primus in ordine est Spiritus timoris Domini,
testante Scriptura cum dicit:
|
“Initium sapientiae timor Domini (Psal. CX).”
|
|
Sed descendenti ad nos gratia coelesti, alius in propheta computatur
ordo eorumdem spirituum Domini, cum de flore qui de virga prodeunte ex
radice Jesse ascendit, loquens ita dicit:
|
“Et requiescet super eum Spiritus Domini, Spiritus sapientiae et
intellectus, Spiritus consilii et fortitudinis, Spiritus scientiae et
pietatis, et replebit eum Spiritus timoris Domini (Isa. XI).”
|
|
Horum ergo spirituum opera secundum sanctarum auctoritate Scripturarum
requirentes spectavimus, et pro posse scrutati sumus septem periochas,
determinando secundum eosdem spiritus, quoniam ab ipsis gratiam et pacem
nobis annuntiabat scriptor libri hujus in Christo Jesu, dicens in
initio:
|
“Gratia vobis ab eo qui est, et qui erat et qui venturus est, et a
septem spiritibus qui in conspectu throni ejus sunt, et ab Jesu Christo
(Apoc. I),”
|
|
etc. Nunc tandem in calce visionis sive revelationis hujus universitas
huic Joanni demonstratur totius operis, quod Jesus Christus tot
impensis, tot spirituum suorum gratiis vel donis aedificavit, scilicet
civitas sancta Hierusalem, quae est Ecclesia Dei non qualis in ista
peregrinatione est, vel qualis in ultimo judicio stabit a dextris, sicut
paulo ante dictum est, non sine aliquanto timore donec transeat furor
Domini, quo in ignem aeternum mittentur sinistri, sed qualis post
judicium in gloria aeterna erit, sola et tota, alienis omnibus foras
missis, perfruens visione Dei. Hoc ita incipit:
|
|