CAPUT XXIV. Incipit de Sabbato sancto.

Sabbato post profundam tristitiae noctem diescit nobis post meridiem in summam laetitiae claritatem, imminentemque vesperam noctis ejus, qua verus sol Christus ab inferis victor ascendit. Omnis anima Christiana vigilanter attendens et praeexsultans, plaudit sibimet et dicit: Et nox ut dies illuminabitur, et nox illuminatio in deliciis meis (Psal. CXXXVIII). Quapropter quotquot sacerdotalis aut levitici sumus ordinis, jure pro tanti regis victoria tuba intonamus salutari, juxta illud in psalmo:

“Buccinate in neomenia tuba, in insigni die solemnitatis vestrae (Psal. LXXX).”

Quis enim dies nocte hac insignior? quae solemnitas hac victoria praestantior? quae alia nostra est neomenia, nisi illa, qua hac nocte in Christo per baptismum renascitur nova Ecclesia? Jure ergo nunc angelica tuba coelorum, exsultat, tuba salutari insonat, gaudet tellus, mater Ecclesia laetatur, et omnis aula divini nominis magnis resultat populorum vocibus.