Psalmus 47.

Psalmus quadragesimus septimus pulchre nihilominus praecedentibus succedit, dicendo sic:

“Magnus Dominus et laudabilis nimis, in civitate Dei nostri, in monte sancto ejus.”

Intendunt namque apostoli hoc psalmo laudare Dominum nostrum et civitatem ejus fundatam utroque pariete, Judaeorum scilicet ac gentium. Nam hoc est quod dicit:

“Montes Sion, latera aquilonis, civitas regis magni.”

“Montes Sion”

pro quadam dignitate dicuntur Judaei;

“latera vero Aquilonis,”

gentes collateraneae aquilonis, id est diaboli, qui a fervore dilectionis frigidus mansit. Titulus ejus talis est:

“Psalmus cantici filiorum Core, secunda Sabbati,”

id est jucunditas apostolorum a tempore Dominicae resurrectionis usque in finem saeculi. Diciturque secunda Sabbati, juxta computum Hebraeorum, qui omnes dies computant a Sabbato.