VERS. 24.

“Antequam comedam suspiro,”

videlicet tenebris circumdatus, ut praedictum est,

“antequam comedam,”

id est, supernae lucis contemplationibus pascar,

“suspiro,”

id est, gemitu afficior, et sic, cum per gemitum acquisiero, vix tandem contemplatione reficior. Nisi enim suspirem, non comedo, juxta illud:

“Fuerunt mihi lacrymae meae panes (Psal. XLI).”

“Suspiro,”

inquam,

“et tanquam inundantes aquae,”

id est, multiplicibus fluminibus intumescentes,

“sic rugitus meus,”

videlicet dum occultam sententiam Dei trepido, pervenire ad Deum confidens, sed ne non perveniam metuens, praeterita deflens, et futura pertimescens.