|
|
“Adhuc modicum, et mundus me jam non videt; vos autem videtis me. Quia
ego vivo, et vos vivetis.”
|
|
Modicum, inquit, superest. Quanto enim est hinc usque ad horam sequentis
diei nonam, tantillum videt me mundus iste in maligno positus, et ab
hora nona jam me non videt, neque in hoc saeculo, neque in futuro, nisi
die illa qua judicabitur. (Zach. XII). Tunc enim isti impii amatores
mundi videbunt; videbunt, inquam, in quem transfixerunt. Vos autem, qui
de hoc mundo non estis, quos ego de hoc mundo elegi, item post hoc
modicum videbitis me, quia ego vivo, et vivens vobis appareo; vivo,
inquam, et vos in aeternum vivetis, propter hoc ipsum quod vivo, mortuus
pro vobis. Prius tamen vestigia mortis meae sequemini. Et proinde non
dixi, quia eodem tempore quo
|
“ego vivo, et vos vivetis;”
|
|
sed ego nunc quidem, id est, praesenti tempore vivo, quia cito resurgo.
Vos autem omnes in novissimo die resurgetis, mecumque in sempiternum
vivetis.
|
|