|
|
“Quiescite ab homine cujus spiritus,”
|
|
etc., quod Christus sit altissimus, et quod resurrexit veraciter, si
spiritus in naribus ejus est.
Quiescite ergo ab homine, cujus spiritus in naribus ejus est. Quia
excelsus reputatus est ipse, ergo, inquam, sic humiliandi sic
incurvandi, quiescite ab homine, cujus spiritus in naribus ejus. Quis
enim ille est, nisi hic quem occidistis, cujus spiritum de naribus ejus
ejecistis, licet ille, quando voluit, spiritum de naribus suis emiserit?
Ab isto quiescite; nam ecce spiritus ejus in naribus ejus est.
Resurrexit spiritus ejus, naribus ejus recuperatus est. Ascendit in
coelum, et excelsus, id est altissimus, reputatus est, nam ecce ad
dexteram Dei Patris sedet. Quiescite, os vestrum continete, linguam
vestram nolite ejicere, nolite blasphemare. Quod si dicitis: Quiescite
ab homine, cujus spiritus in naribus ejus est, id est nolite credere in
eum, qui similiter spirat, ut caeteri homines, contra vestram
intentionem loquimini, infelices; nam si spiritus ejus in naribus ejus
est, resurrexit sicut dictum est, et inde excelsus reputatus est.
Quiescite igitur volentes, alioquin quiescetis nolentes. (CAP. III.)
Ecce enim dominator Dominus Deus exercituum, auferet ab Hierusalem et a
Juda validum et fortem et omne robur panis, et omne robur aquae, et
fortem et virum bellatorem, judicem et prophetam, et hariolum, et senem
principem super quinquaginta, et honorabilem vultu, etc. Legent qui
volent vestrae calamitatis tragoediam, et me veracem in omnibus his
comprobabunt esse prophetam.
|
|