|
(CAP. XLI.) Post duos annos vidit Pharao somnium: Putabat se stare super
fluvium, de quo ascendebant septem boves pulchrae et crassae nimis, et
pascebantur in locis palustribus. Aliae quoque septem emergebant de
flumine foedae, confectaeque macie, et pascebantur in ipsa amnis ripa,
in locis virentibus. Devoraveruntque eas, quarum mira species et
habitudo corporum erat, etc. Quae facturus erat Deus, ostendit Pharaoni.
Quis enim facturus erat illa? Quis, inquam, nisi ipse, de quo verissime
est dictum: Faciens pacem, et creans malum? (Isa. XLV.) Nam Psalmista
pulchreita sentiens: Et vocavit, inquit, famem super terram, et omne
firmamentum panis contrivit (Psal. CIV). Hoc ergo ostendit quia
vocaturus esset famem super terram, durum utique carnificem, tristemque
ministrum, cujus austeritate constringeret eos, qui comederant fratris
sui pretium. Nunquid qui in servum vendiderant fratrem, non et ipsi
servi fierent? Et qui quasi in praedam subduxerant hominem, non et ipsi
in praedam hominum irent? Hoc nempe firmiter memoriae commendandum est,
quia juste in servitutem Aegyptiorum traducti sunt filii Israel, et
aliis merito servierunt, quibus eorum scelere in servum venundatus est
Joseph (ibid.). Sola autem gratia Dei visitati sunt, sola clementia, non
merito suo, de illa domo servitutis liberati sunt. Bene igitur quae
facturus erat Deus, ostendit Pharaoni, et idcirco ostendit, ut praevisa
leniretur multis populis magnitudo periculi, et illis labor inde maximus
obveniret, a quibus fratrem oportebat, quem vendiderant, sub poena et
fame vindice adorari. Sed quomodo dictum est, ostendit Deus Pharaoni,
cum illa somnia quae viderat, non intellexerit, neque quisquam ex
conjectoribus Aegyptiorum, cunctisque sapientibus, ad quos miserat,
interpretari potuerit? Verum hoc ille recte dixerit apud quem certa jam
erat interpretatio, quam per ipsum mox Deus ostenderet Pharaoni. Porro
sicut somnium regis interpretari nemo potuit, nisi solus Joseph, sic Dei
Patris consilium, in Scripturis sub velamine litterae absconditum,
aperire nemo, praeter Dominum Jesum Christum, dignus inventus est. Unde
in Apocalypsi dicit Joannes: Et nemo poterat in coelo, neque in terra,
neque subtus terram, aperire librum, neque respicere illum. Et ego
flebam multum, quoniam nemo dignus inventus est aperire librum, nec
videre illum. Et unus de senioribus dixit mihi: Ne fleveris: Ecce vicit
leo de tribu Juda, radix David aperire librum et solvere septem
signacula ejus (Apoc. V).
|
|