|
|
“Et alter angelus exivit de templo, clamans voce magna ad sedentem super
nubem: Mitte falcem tuam acutam, quia venit hora ut metatur quoniam
aruit messis terrae. Et misit, qui sedebat super nubem, falcem suam in
terram et messuit terram.”
|
|
Quaerenda est ergo messis, quam primo adventu suo hic Filius hominis
messuerit, Nam de illa messe quam intendit, dicens:
|
“Sinite utraque crescere usque ad messem, et in tempore messis dicam
messoribus: Colligite zizania, et ligate ea in fasciculos ad
comburendum; triticum autem recondite in horreum meum (Matth. XIII).”
|
|
De illa, inquam, messe certum est quod finis saeculi sit. Dixit enim:
|
“Messis vero consummatio saeculi est; messores autem angeli sunt.”
|
|
Ubi ergo messis alia invenitur? Nimirum ubi hic idem Filius hominis
fatigatus ex itinere, et sedens super puteum, fidem gentium paratam esse
videns ad audiendum dicebat discipulis suis:
|
“Nonne vos dicitis quod adhuc quatuor menses sunt et messis venit? Ecce
dico vobis: Levate oculos vestros, et videte regiones, quia albae sunt
jam ad messem. Et qui merit, mercedem accipit et congregat fructum in
vitam aeternam ut qui seminat simul gaudeat, et qui metit (Joan. IV).”
|
|
|
“Ego misi vos metere quod non seminastis: alii laboraverunt, et vos in
labores eorum introistis (Luc. X).”
|
|
Quinam sunt illi qui laboraverunt, vel qui seminaverunt, nisi Moyses et
prophetae, qui Christum venturum praedixerunt? Porro alii in labores
illorum introierunt et sata illorum messuerunt, quia videlicet illi
Christum, quem prophetaverunt, tempore suo non viderunt, apostolorum
autem beati oculi viderunt. Cum ergo venisset Christus, jam tempus
messis exstitit, ut videlicet quemadmodum metendo plenum frumentum in
spica separatur ab arida stipula, ita ut suscipiendo Christum vivificans
spiritus separatur ab occidente littera. Itaque exiens alter angelus de
templo, et clamans voce magna:
|
“Mitte, inquit, falcem tuam acutam, quia venit hora ut metatur, quoniam
aruit messis terrae.”
|
|
Quis porro iste alter angelus sit, evangelica Filii hominis nobis
insinuat auctoritas, cum de praecursore suo Joanne dicit:
|
“Quid existis in desertum videre? prophetam? Etiam dico vobis, et
plusquam prophetam. Hic est enim de quo scriptum est: Ecce ego mitto
Angelum meum ante faciem tuam, qui praeparabit viam tuam ante te (Matth.
XI; Malach. III).”
|
|
Ergo Angelus Joannes, et hic idcirco recte dicitur alter Angelus, quia
et hic Filius hominis ad quem clamat, cujus praeco vel praecussor est,
Angelus dicitur sicut et propheta, in quo illud de Joanne scriptum est,
continuo dicit:
|
“Et statim veniet ad templum sanctum suum dominator, quem vos quaeritis,
et Angelus testamenti, quem vos vultis.”
|
|
Hic alter angelus exivit de templo, imo et de templi illius manufacti
umbratico sacerdotio. Sacerdos namque erat pater ejus Zacharias, et
secundum legem patri sacerdoti filius sacerdos succedere jure debebat.
At ipse exivit, in desertum abiit, zonam pelliceam et pilos camelorum
praeclaris illius sacerdotii stolis praetulit. Illuc ivit clamare voce
magna, supplicare magno desiderio, ut eum quem salutaverat exsultando
clausus in utero, videre et ostendere mereretur mundo. Nesciebat quippe
illum facie, licet per spiritum prophetiae sciret eum advenisse (Matth.
IV). Quid ergo dicebat:
|
“Mitte falcem tuam acutam.”
|
|
Hoc est manifestare in Israel, et praedica per temetipsum, et
praedicando doce homines foris relinquere occidentem litteram, et
colligere vivificantem spiritum, et intelligere quod hactenus lex et
prophetae prophetaverunt. Quare?
|
“Quia venit hora ut metatur, quoniam aruit messis terrae.”
|
|
Quemadmodum in agris quandiu frumentum spica nondum plene formatum est,
ad maturitatem ductum est, foris cum stipula manet; ubi autem
permaturuit, tunc demum secatur, et stipula foris relicta intus
comportatur. Ita quandiu ventures exspectabaris, lex carnaliter
observabatur; ubi autem tu advenisti jam te praedicante, littera legis
cum carnalibus Judaeis foris relinquenda, et spiritalis sensus intus
colligendus est, ita ut verbi gratia sint coelibes, et tamen
nihilominus, imo multo melius attendant id quod dictum est:
|
“Maledictus omnis qui non facit semen in Israel.”
|
|
Tandiu clamavit, donec illi responsum est, ut veniret in aqua baptizans
dato hujuscemodi signo:
|
“Super quem videris Spiritum descendentem sicut columbam, et manentem in
eo, hic est qui baptizat in Spiritu sancto (Joan. I).”
|
|
Factumque est, atque hoc signo manifestatus in Israel, extunc coepit
praedicare et dicere:
|
“Poenitentiam agite, appropinquabit enim regnum coelorum (Matth. III,
IV).”
|
|
Sequitur ergo:
|
“Et misit qui sedebat super nubem falcem suam in terram, et messuit
terram.”
|
|
Messis illius primitiae apostoli fuerunt, et post illos omnes qui ex
gente illa credentes, relicta carnalium caeremoniarum arida stipula,
legem spiritualem spiritualiter adimplere studuerunt. Porro de illis
omnibus qui stipulam illam, id est legis occidentem litteram carnaliter
aemulantes et evangelico spiritu invidentes, apostolos Christi persecuti
sunt, eadem impietate qua ipsum occiderunt Christum, quale factum sit
judicium sequentia visionis protinus significant.
|
|