|
Igitur in consilio Rebeccae quod dedit filio suo Jacob, et ille ad
utilem suscepit effectum, assimilatum esse recte intelligimus Spiritum
sanctum. Ipsa namque Rebecca in illo facto gratiam Spiritus sancti
significat. In duobus filiis ejus, quorum alter
|
“Esau factus est, ait Scriptura, vir gnarus venandi, et homo agricola;
alter vero Jacob, vir simplex, et habitabat in tabernaculis, Isaac
amabat Esau eo quod de venationibus ejus vesceretur, et Rebecca
diligebat Jacob (Gen. XXV).”
|
|
Exemplum sive experimentum verax fuit Apostolo, ut diceret scribens ad
Timotheum:
|
“Exerce teipsum ad pietatem; nam corporalis exercitatio ad modicum
utilis est, pietas autem ad omnia utilis est, promissionem habens vitae,
quae nunc est et futurae (I Tim. VI).”
|
|
Corporali namque exercitatione seipsum exercebat Esau, et haec illi
sicut ad modicum fuit utilis, ut magno ejulatu flenti tandem diceret
Isaac:
|
“In pinguedine terrae, et in rore coeli desuper erit benedictio tua
(Gen. XXVII).”
|
|
Quibus verbis promissionem utique accepit solius vitae quae nunc est.
Porro, pietas in qua Jacob seipsum exercebat ad omnia utilis fuit
promissionem habens vitae nunc est in his verbis:
|
“Det tibi Deus de rore coeli et de pinguedine terrae abundantiam
frumenti, vini et olei. ”
|
|
Promissionem autem vitae futurae in his quae sequuntur:
|
“Et serviant tibi populi, et adorent te tribus. Esto dominus fratrum
tuorum, et incurventur ante te filii matris tuae. Qui maledixerit tibi,
sit ille maledictus, et qui benedixerit tibi, benedictionibus
repleatur.”
|
|
Tali namque benedictione Christus qui est vita aeterna nasciturus
promittebatur de semine ejus. Quod vel quale fuit illud consilium
Rebeccae cum Jacob, in quo supra diximus assimilatum fuisse Spiritum
sanctum:
|
“Nunc ergo acquiesce, fili mi, consiliis meis,”
|
|
etc., usque,
|
“et vestibus Esau valde bonis quas apud se habebat domi, induit eum
(Ibid.).”
|
|
Vestes illae valde bonae, vestes erant sacerdotales, quas ideo Scriptura
vestes dixit Esau, quia primogenitus erat, sed Rebecca illum tali
functione dignum non esse sciebat. Secundum mysterium, vestes cum quibus
benedici oportebat filium dignum, sunt illa charismata Spiritus sancti
quae ante commemoravimus ex Epistola Pauli apostoli: sermo sapientiae,
sermo scientiae, fides, gratia sanitatum, operatio virtutum, prophetia,
discretio spirituum, genera linguarum, interpretatio sermonum (I Cor.
II). Vestes hujusmodi habebat et habet apud se domi, secundum
similitudinem Rebeccae, gratia Spiritus sancti. Quomodo apud se domi?
utique in potestate dandi sive dividendi, sicut protinus ait idem
Apostolus:
|
“Haec autem omnia operatur unus atque idem Spiritus, dividens singulis
prout vult (I Cor. XII).”
|
|
Et primuni quidem charismata haec divisit, prout volvit, electioni
illius populi Israelitici; deinde vero electioni gentium, facta
commutatione secundum similitudinem illorum geminorum, sicut et in
psalmis scriptum est:
|
“Elegit nobis haereditatem suam, speciem Jacob quem dilexit (Psal.
XLVI).”
|
|
Haec enim dicens, mittit nos ad nostram historiam. Quia sicut Esau, qui
prior natu erat, a Deo reprobatus est, et Jacob dilectus, sic
Israeliticus populus, qui prius quadam familiaritate Deo acceptabilis
erat, postmodum est rejectus, gentes vero quae nullam ejus cognitionem
in primis habuerunt, ejus benedictiones meruerunt vel receperunt, hoc
est quod dicit speciem Jacob, id est, secundum similitudinem Jacob quem
dilexit.
|
“Esau autem, ait ipse in Malachia, odio habui (Malach. I).”
|
|
|
|