CAPUT 7

CHRIST. Plane hoc dico, quia idcirco, Dominus meus Jesus Christus secundum id quod Deus, Dei Verbum, diciturque et est vere panis angelorum, visitatione sua refecit et pavit omnem multitudinem animarum fidelium, et secundum corpus, in eumdem ventrem terrae receptus, quo sepulta fuerant corpora illorum, factus est eis cibus terrae ut resurgant in vitam aeternam: ob cujus rei fidem sive testimonium, jam nunc multa cum eo sanctorum corpora surrexerunt. Quod in illa specie in qua pependit in cruce et sepultus est, tunc illis prioribus contulit, hoc nobis idem residuis confert in istis speciebus panis et vini dum abluti sacramento sanguinis et aquae, quae utraque tunc fluxerunt de latere ejus, jam mortui, et mundati a peccatis (eorum maximum erat opprobrium peccati originalis) comedamus et bibamus, ut jam dixi contra illum cibum primae praevaricationis, ut simus filii Dei.

JUD. Tu si velles, melius aliquid loquereris de lege sancta Dei, lege Moysi, et sacro ordine omnis sacrificii. Tu omnino sic loqueris ac si in tuo tantum sacrificio, et non in sacrificiis legis, peccati remissio sit. Nonne in lege Dominus dicit: Rogabitque pro eo sacerdos, et pro peccato ejus; et remittetur ei? (Levit. IV). Aut nunquid tantummodo semel hoc dicitur. Nimirum et in oblatione cujuscunque animae, sive quae juramenti sui oblita fuerit, sive quae caeremonias per ignorantiam praevaricata fuerit, et in caeteris hujuscemodi remissio legitima proposita est, dicendo: Rogabitque pro eo sacerdos, et dimittetur ei. Horum tu aut non meministi aut cum non immemor esses, dissimulasti, ut ordinem sacrificii tui superexaltares, ordinem autem meum deprimeres. Similiter cum de pacto, quod pepigit Dominus cum Abraham patre meo propter solam, ut dicis, fidem, multa superius dixeris, de pacto vel foedere, quod pepigit in monte Sinai, super sermonibus legis nimis ad loquendum negligens exstitisti.