Psalmus 65.

Psalmus sexagesimus quintus idem intendit, unde et inscribitur sic:

“In finem canticum psalmi resurrectionis.”

Et hoc quidem universalis spei canticum est, ut omnes jubilemus, quia resurrecturi sumus, propter quod et universaliter dicit hic psalmus:

“Jubilate Deo, omnis terra, psalmum dicite nomini ejus, date gloriam laudi ejus,”

etc. Verumtamen et saepe dicto pugnatori decantat quo ordine sperare debeat, quo tenore debellatrix inimicorum suorum speranda sibi gratia proponatur.

“Iniquitatem, inquit, si aspexi in corde meo, non exaudiet Dominus,”

etc. Ac si dicat: Si ego qui pugnare debeo contra legem, quae est in membris meis, iniquitatem eorumdem membrorum meorum dilexi, et libenter aspexi tacitus, non exaudiet Dominus, ut gratia sua liberet me de corpore mortis hujus. Nam

“aspexi”

dixit, pro eo ut diceret dilexi, ideo videlicet quia ad id quod diligimus, frequentius oculos retorquemus.

“Propterea exaudivit Deus.”

Quia locutum est ut praedixi,

“os meum in tribulatione,”

etc. Confessus sum in infelicitate mea, scilicet in carnis meae repugnantia, et dixi:

“Holocausta medullata offeram tibi, cum incenso arietum, offeram tibi boves cum hircis,”

etc. Per arietes omnem repugnantiam carnis, per boves extollentiam, per hircos omnem malorum operum foeditatem vult intelligi, quae omnia se offerre dicit, dum confitendo et poenitendo punit. Hoc sine dubio pertinet ad canticum resurrectionis, quia sic agendo prima resurrectione, quae est animae, resurgit.