|
CAP. IX.
Et quintus angelus tuba cecinit, et vidi stellam de coelo cecidisse in
terram, et data est illi clavis putei abyssi, et aperuit puteum abyssi,
et caetera usque
Hoc unum vae magnum et prolixum, magna et multa breviter et mirabiliter
replicat, mala variae servitutis filiorum Abrahae ludibria, quod
scilicet post mortem Josue peccaverunt Domino servientes Baalim, et
Astaroth, et ob hoc tradidit eos in manus Chusanrasathaim regis
Mesopotamiae, servieruntque ei octo annis; quod iterum fecerunt malum in
conspectu Domini, et ob hoc confortavit adversus eos Eglon regem Moab,
servieruntque ei decem et octo annis (Judic. III); quod rursus
addiderunt facere malum, et tradidit illos Dominus in manus Jabin regis
Chanaan, qui et vehementer oppressit eos per viginti annos (Judic. IV);
quod inde fecerunt malum, et idcirco tradidit eos in manus Madiam septem
annis (Judic. VI); quod iterum dimiserunt Dominum, et non colebant eum,
et idcirco iratus tradidit eos in manus Philistiim et filiorum Amon
(Judic. X). Postquam ab illis longo duello contusi tandem per virtutem
victoriosi regis David ita sunt liberati, ut humiliaret Philistaeos, et
caeteras gentes in circuitu, sicut scriptum est:
|
“Et tulit David frenum tributi de manu Philistinorum, et percussit Moab
(II Reg. XII)”
|
|
et caetera, eo processit iniquitas ipsorum, ut scinderentur decem tribus
a domo David et templo Domini, vitulos aureos sibi fabricantes, primi
haeretici, et universae exemplum haereticae perversitatis (III Reg.
XII). Nunc jam litterae ordinem prosequamur:
|
“Et quintus, inquit, angelus tuba cecinit, et vidi stellam de coelo
cecidisse in terram.”
|
|
Tunc profecto ille quintus angelus tuba cecinit, quando impleta est
veritas Dei, quae dixerat Moysi:
|
“Ecce tu dormies cum patribus tuis, et populus iste consurgens
fornicabitur post Deos alienos in terra ad quam ingredietur, ut habitet
in ea. Ibi derelinquet me, et irritum faciet foedus quod pepigi eum eo
(Deut. XXXI).”
|
|
Item:
|
“Ego enim, inquit Moyses, scio contentionem tuam, et cervicem tuam
durissimam. Adhuc vivente me, et ingrediente vobiscum semper contentiose
egistis contra Dominum, quanto magis cum mortuus fuero.”
|
|
Ac deinceps:
|
“Novi enim quod post mortem meam inique agetis, et declinabitis cito a
via quam praecepi vobis (ibid).”
|
|
Tunc, inquam,
|
“quintus angelus tuba cecinit,”
|
|
quando nuntiatum est omnia scienti Deo quod post deos alienos
fornicaretur Israel.
|
“Et vidi, inquit, stellam de coelo cecidisse in terram.”
|
|
Stella ista, quae de coelo cecidit, diabolus est, cui propheta dicit:
|
“Quomodo de coelo cecidisti, Lucifer, qui mane oriebaris (Isa. XIX).”
|
|
Et notandum quod hujusmodi stellam non dixit: Vidi cadere, sed vidi
cecidisse. Jamdudum quippe ceciderat et per terram repebat, quando haec
fieri coeperunt, quae praesenti loco ista visio mystica replicat. Quando
ille cecidit, nullus hominum erat qui videret, praeter illum qui in
Evangelio suo loquitur, dicens:
|
“Videbam Satanam sicut fulgur de coelo cadentem (Luc. X).”
|
|
Qui enim haec dicit homo Christus, prius erat Deus, quam homo fieret,
prius quam angelus ille, stella illa, sive lucifer ille caderet, imo
priusquam angelus aut creatura aliqua fieret. Bene ergo non ait: vidi
cadere, sed vidi cecidisse.
|
“Et data est ei clavis putei abyssi, et aperuit puteum abyssi. Et
ascendit fumus putei, sicut fumus fornacis magnae.”
|
|
Summam breviter mystica significatione tangit causae vel originis, quae
idololatriae vel omnis haereseos initium fuerit. Nam
|
“data est illi clavis putei abyssi,”
|
|
id est, permissa est potestas sive facultas angelo illi, qui in veritate
non stetit, omnis mendacii fundamentum nullum habentis, nec enim alicui
rei innititur existenti. Idcirco bene mendacium quod loquitur ex
propriis, et cujus pater est (Joan. VIII), puteus dicitur abyssi,
videlicet infinitae profunditatis: quia, sicut jam dictum est, rerum
existentium fundamentum non habet, nihilque ei subest, loquitur enim
quod non est. Hunc talem puteum abyssi aperuit miseris loquens
hominibus, et dicens, se Deum esse, suadensque sese in simulacris pro
Deo colendum.
|
“Et ascendit fumus putei, sicut fumus fornacis magnae.”
|
|
Ascendit, inquam, videlicet etiam usque ad sapientes saeculi, quos
obscuravit. De quibus et Apostolus dicit:
|
“Sed evanuerunt in cogitationibus suis, et obscuratum est insipiens cor
eorum. Dicentes enim se esse sapientes, stulti facti sunt (Rom. I),”
|
|
etc. Et tunc fumus ejusmodi sicut fumus dicitur fornacis magnae, quia
videlicet sicut fumus non nisi ex subjacente igne fit, sic non nisi ex
praecedente causa cupiditatis sive concupiscentiae nascitur caecitas
mentis, sive obscuratio cordis insipientis.
|
“Et obscuratus est sol et aer de fumo putei.”
|
|
Ad id perventum est, propter quod et casum stellae, et apertionem
praemiserat putei abyssi fumantis. Sol namque et aer ille, ut supra jam
dictum est, erat Israel. Sol propter patres vel patrum fidem, ex quibus
Christus sol justitiae secundum carnem; aer vero propter susceptam
exinde ejusdem fidei illuminationem. Hic post mortem Josue obscuratus
est, ut dimitteret Dominum Deum patrum suorum, et sequeretur deos
alienos, deosque populorum qui in circuitu habitabant (Judic. II).
Suscitavit illis judices Dominus, qui liberarent eos de vastantium
manibus. Sed nec illos audire voluerunt fornicantes cum diis alienis, et
adorantes eos. Sol ergo et aer de fumo putei obscuratus est. Quid
deinde?
|
|