CAPUT XIII. Item in eodem psalmo de trina appellatione nominis Domini:

“Exaltabo te, Domine; Domine, clamavi ad te; Domine, eduxisti ab inferno animam meam;”

et de titulo alterius psalmi:

“In finem canticum psalmi resurrectionis.”

Nunc igitur perpende quod perpulchrum est, quia in isto psalmo cantici cantati sive cantandi secundum dedicationem domus David, id est corporis Christi, similiter trina praepollet appellatio ejusdem nominis Domini. Primo namque dicit:

“Exaltabo te, Domine, quoniam suscepisti me, nec delectasti inimicos meos super me.”

Deinde secundo:

“Domine Deus meus, clamavi ad te, et sanasti me.”

Deinde tertio:

“Domine, eduxisti ab interno animam meam, salvasti me a descendentibus in lacum.”

Continuo sequitur concentus multitudinis sub admonitione hujuscemodi:

“Psallite Domino sancti ejus, et confitemini memoriae sanctitatis ejus (Psal. XXIX).”

Sic in dedicatione domus illius manufactae post trinam adorationem nominis Domini a Salomone praemissam, continuo sequitur admonitio ad multitudinem, et magnae festivitatis universalis communicatio, prosequente Salomone:

“Sit quoque cor nostrum perfectum cum Domino Deo nostro.”

Et subsequente Scriptura:

“Igitur rex et omnis Israel cum eo immolabant victimas coram Domino (III Reg. VI).”

Generalis quippe festivitas est, festivitas hujusce dedicationis, festivitas resurrectionis. Unde non praetereundum, quia titulum psalmi praescripti qui sic sese habet: Psalmus cantici in dedicatione domus David, titulus alterius psalmi, scilicet sexagesimi quinti, pene exponit qui ejusmodi est: In finem, Canticum psalmi resurrectionis, tali praeeunte titulo:

“Jubilat omnis terra Deo, psalmum dicit nomini ejus, dat gloriam laudi ejus,”

et dicit inter caetera:

“Introibo in domum tuam in holocaustis, reddam tibi vota mea, quae distinxerunt labia mea; holocausta medullata offeram tibi cum incenso arietum, offeram tibi boves cum hircis.”

Quae omnia mystice significant combustionem vitiorum, purificationem spiritus, omnimodamque intentionem ad destructionem totius repugnantiae, quasi arietum cornutorum, et totius excellentiae quasi boum cornupetarum, et totius foeditatis malorum operum, quasi hircorum. Cum hujusmodi quippe holocaustis introitur in domum resurrectionis, in domum quam sapientissimus Salomon, id est Christus Filius Dei, per seipsum aedificavit, id est, immortalitatem et impassibilitatem, quam habent jam coelestes spiritus, in quibus plenissime habitat majestas sanctae Trinitatis, quo praecursor introivit per viam quam illi columba, id est, Spiritus sanctus demonstravit. Passus enim idem Christus, et resurgens a mortuis festivitatem sibi et nobis inchoavit hujusce dedicationis, tanquam caput corpori, et hanc fidem tenere atque in hac spe per dilectionem operari, hoc nimirum est legitime cantare canticum psalmi resurrectionis jamque stare cum cantico in illa dedicatione domus David.