|
Eo tempore Laban ierat ad tondendas oves, et Rachel furata est idola
patris sui. Et si non aliunde, saltem ex hoc satis advertere poterat
Jacob, quod non esset facies Laban erga se sicut heri et nudiustertius,
quia, quod apud antiquos magnae frequentiae amicorum, et festivae erat
laetitiae, scilicet tondere oves absque ipso qui custos gregum erat,
ille agebat. Nam illo relicto, et omnibus qui ad eum pertinebant tam
conjugibus quam filiis, ierat ad tondendas oves suas. Bene ergo
discessus ejus, fuga dicitur, cum protinus subditur: Noluitque Jacob
indicare socero suo quod fugeret. Et Rachel, inquit, furata est idola
patris sui. Hoc loco primum Scripturae auctoritas, idolorum nomen vel
cultum praesentat. Recte ergo in illa evangelica lectione, qua legitur
mulier a duodenni fluxu sanguinis sanata (Matth. IX), et puella
duodennis resuscitata (Marc. V; Luc. VIII), illud divinum a Patribus
animadversum est, quia, quando mulier sanata est, tunc puella mortua
est, sicut quando mulier coepit infirmari, tunc illa puella nata est, in
typum videlicet gentilitatis et Synagogae: quia, quando gentes in
idololatria fluere coeperunt, tunc in istis patribus Abraham, Isaac, et
Jacob, Synagoga nata est, et quando gentilitas per fidem Christi sanata,
tunc Synagoga prae invidia et infidelitate mortua est. Porro Rachel,
quae idola furata est, claret quia perfectae fidei nondum erat. Sed
antequam obiret, opportune nimis ad Jacob dictum est: Abjicite deos
alienos, qui in medio vestri sunt, et mundamini ac mutate vestimenta
vestra. Dederunt ergo ei. At ille infodit eos super terebinthum (Gen.
XXXV). Nec multo post scriptum est: Mortua est autem Rachel, et sepulta
est in via, quae ducit Ephratam, haec est, Bethlehem (ibid.). Non ergo
parvo bono suo virum fidelem sortita vel secuta est, cujus fide salvata
est. Sanctificata est quippe mulier infidelis per virum fidelem (I Cor.
VII). Et proinde recte et rationabiliter ab Apostolo dictum est: Si quis
frater habet uxorem infidelem, et haec consentit habitare cum eo, non
dimittat eam. Et si qua mulier habet virum infidelem, et hic consentit
habitare cum illa, non dimittat virum (ibid.). Et post pauca: Unde enim
scis, mulier, si virum salvum facies? Aut unde scis, vir, si mulierem
salvam facies? (ibid.) Porro ubi nunc idola legimus, in Hebraeo
theraphin scriptum est, quod transfertur in figuras vel imagines. Hoc
autem ideo, ut sciamus quid in Judicum libro theraphin sonet (Jud.
XVIII).
|
|