|
MONACHUS. Clerice, aperto ore, sed clausis oculis Scripturam legis. Si
enim ita, ut tu sentis, haec accipiantur dicta Hieronymi, consequitur
Hieronymum ipsum, sibi nimis contrarium, ipsum Pium adversus suam
sententiam jacis, ut monachus praedicare non audeat cujuscunque
scientiae sit, cum beatum Gregorium monachico habitu praefulgentem, et
alios quamplurimos hujus ordinis viros apostolica sedes admisit ad
officium apostolici fastigii, quod et usque hodie facere non desinit. Et
Hieronymus, qui ait: Monachus non habet docentis officium, sed lugentis,
monachus est, dum hoc ipsum docendi officio dicit, et dum teta vita non
solum docendo, sed etiam mansuram doctrinam scribendo, inter summos
doctores meretur computari. Hieronymum, cujus patronam habes sententiam,
monachum fuisse nesciebas? Non ergo mirer, quod tu adversus monachos tam
inepte blateras, dum adeo sacrarum litterarum inexpertus sis, ut
Hieronymum et Gregorium, caeteraque coelestis palatii sidera monachos
fuisse audiens attonitus stupeas.
CLERICUS. Quomodo ergo non sibi contrarius est quis eorum, dum facit
ipse, quod alienum esse ait ab officio monachorum? Dic, tu, quomodo ergo
Scripturam clausis oculis lego, quid aliud in tam manifestis sententiis
invenisti, unde sensum meum corrigere possis, dummodo, praesumptione
tua, Scripturae vim non facias.
|
|