VERS. 5.

“Qui transtulit montes.”

Hoc ad illud respicit quod superius Eliphaz adversus eum dixerat.

“Ecce qui serviunt ei non sunt stabiles (Job IV),”

etc. Non quia contra ipsum hoc ille de superbientibus angelis dixerat, mira Dei cum beato viro agitur gratia, ut virtute prophetici spiritus remunerata ejus patientia, simile aliud futurum praevideat de humana superbia, id est de gente Israelitica, quia quod in illa gente Deus superbam reperit incredulitatem, simile est ei quod in angelis suis, ut ait Eliphaz, repererit pravitatem. Hinc est quod ait:

“Qui transtulit montes,”

id est apostolos, scilicet a Judaeis ad gentes,

“et nescierunt hi,”

subaudi Judaei

“quos subvertit in furore suo,”

subaudi quantum lumen amitterent interius vel quod expellendo apostolos ipsi a gratia Dei subverterentur.