|
|
“Tunc, inquit Evangelista, videns Judas, qui eum tradidit quod damnatus
esset, poenitentia ductus, retulit triginta argenteos principibus
sacerdotum et senioribus dicens: Peccavi, tradens sanguinem justum. At
illi dixerunt: Quid ad nos? Tu videris. Et projectis argenteis in templo
recessit, et abiens, laqueo se suspendit.”
|
|
Vere enim longe dissimilis et valde contraria hujus poenitentia fuit
poenitentiae jam dictae Petri apostoli, quia mortem ista, salutem autem
operata est illa poenitentia. Venerari, et honorare intendimus hic, ut
saepe jam dictum est, faciem hujus vituli, qui tunc ducebatur ad
victimam, quando Petrum respexit, et ad praedicandam claritatem oculorum
ejus hoc dicimus, quia facies eadem quae Petrum respexit, super Judam
quoque respexit, sed respectu dissimili: Videlicet Petrum respectu
misericordiae, Judam respexit respectu judicii. Nam ne quis existimet
respectum Domini semper fieri in bonum illius super quem respicit: ecce
Scriptura manifeste dicit:
|
“Jamque advenerat vigilia matutina, et ecce respiciens Dominus super
castra Aegyptiorum per columnam ignis et nubis, interfecit exercitum
eorum, et subvertit rotas curruum, ferebanturque in profundum (Exod.
XIV).”
|
|
Et de utroque pariter respectu, videlicet, et de respectu gratiae sive
misericordiae, et de respectu irae sive judicii, psalmus dicit
sententiis continuatis:
|
“Oculi Domini super justos et aures ejus in preces eorum. Vultus autem
Domini super facientes mala, ut perdat de terra memoriam eorum (Psal.
XXXIII).”
|
|
Igitur ipsa facies, quae Petrum respexit, ut ad poenitentiam salutarem
compungeret Judam quoque respexit ut ad poenitentiam exitialem
conturbaret. Et ad contemplandum talis respectus justitiam jam quidem
trahimur, sed prius est, ut de modis poenitentiae quidpiam loquamur,
quoniam de isto perditionis filio ita dictum est, quia
|
“poenitentia ductus retulit triginta argenteos, et abiens laqueo se
suspendit.”
|
|
Unus est poenitentiae modus, de quo justus et misericors Deus curare
dignetur, videlicet ubi causa poenitentiam agendi est, fides futuri
saeculi, metus gehennae, desideriumque regni Dei. Hujusmodi poenitentiam
non solum per suos nuntios, verum et maxime per semetipsum Deus de coelo
veniens praedicare curavit, sic incipiens Evangelium suum:
|
“Poenitentiam agite, appropinquabit enim regnum coelorum (Matth. IV).”
|
|
Alius est poenitentiae modus, ubi causa poenitentiam agendi est, amor
praesentis saeculi, pro qua videlicet causa poenitentiam egit impius
Achab, de sanguine Naboth Israelitae, scindens vestem suam, jejunansque
ac dormiens in sacco, et ambulans demisso capite (III Reg. XXI). Pro
causa hac et Sodomitae, Tyrii ac Sidonii poenitentiam egissent
quemadmodum Dominus dicit:
|
“Quia si in Sodomis factae essent virtutes quae factae sunt in vobis, o
Corazaim et Bethsaida, olim in cilicio et cinere poenitentiam egissent
(Matth. XI).”
|
|
De hujusmodi 671 poenitentia, quoniam salutem non operatur (II Cor.
VII), Deus nunquam curasse legitur, ut vel per semetipsum vel per
nuntios suos, eam praedicare dignaretur, praeter quod ad Ninivem
civitatem magnam misit prophetam Jonam, licet ille nec poenitentiam ibi
praedicaverit, aut praedicare jussus fuerit, sed hoc tantum,
|
“Adhuc quadraginta dies, et Ninive subvertetur (Jon. III).”
|
|
|
|