CAPUT 2

“Vidi, ait, de mari bestiam ascendentem.”

De quo mari? De illo nimirum, cui vae, cui ira et sempiternus ardor gehennae, quia diabolus, videlicet bestia, quae nunc ascendere dicitur, ad illud descendit, sicut supra dictum est, ubi draco ille de coelo projectus fuerat:

“Vae terrae, et mari, quia descendit diabolus ad vos, habens iram magnam (Apoc. XII).”

Ille draco, ille diabolus nunc alio quidem, sed vicino nomine bestia dicitur, non abs re, sed pro novae rei magnitudine, quia videlicet qui prius erat diabolus et draco dicebatur, in homine erit, et homine armabitur, qui et homo peccati, homo, ut paulo ante meminimus, erit filius perditionis. Idcirco pulchre appellatio quoque mutata est, ut bestia dicatur; erit enim homo ille secundum operationem ejusdem Satanae Deo et omni creaturae infestus, secundum proprietatem sive etymologiam appellationis, quia bestia quasi festia dicitur, per antiphrasim, eo quod infesta sit.

“De mari,”

id est de saeculo praesenti nequam, de fluxu generis humani nascendo bestia talis ascendit, de multitudine impiorum, de undosa populositate malignantium. Tradunt nonnulli quod ille locus maris, unde nasci debeat, Babylonia sit. Nam sicut, inquiunt, Dominus et Redemptor noster Bethlehem sibi praevidit, ubi pro nobis humanitatem assumere dignaretur (Matth. II; Mich. V), sic diabolus illi homini perdito, qui Antichristus dicitur locum novit aptum, in quo radix omnium malorum oriri debeat, scilicet civitatem Babyloniae. Verum quoniam hoc certam auctoritatem, in Scripturis non habet authenticis undecunque ascendat, ubicunque nascatur, sciendum quoniam in ipso conceptionis ejus initio, diabolus simul introibit in uterum matris ejus, et ex virtute diaboli confovebitur, et conturbabitur in ventre matris ejus, et virtus diaboli semper cum illo erit. Et sicut in matre Domini nostri Spiritus sanctus venit, et eam sua virtute obumbravit et divinitate replevit, ut de Spiritu sancto conciperet, et quod nasceretur divinum esset (Luc. I), ita quoque diabolus in matrem Antichristi descendet, et totam eam replebit, totam circumdabit, totam tenebit, totam interius et exterius possidebit, ut, diabolo cooperante, per hominem concipiat, et quod natum fuerit totum sit iniquum, totum malum. Unde et ille talis, taliter conceptus,

“homo peccati”

recte dicitur (II Thess. II), et est propria appellatio ejus. Nullus enim usquam in omnibus Scripturis tali appellatione censetur. Servi quidem peccati dicuntur et dici possunt, omnes qui faciunt peccatum, quemadmodum Dominus dicit:

“Omnis qui facit peccatum, servus est peccati (Joan. VIII; Rom. VI).”

Sed hic singularis peccator, ut aliquid plusquam peccati servitus in illo esse significetur,

“homo peccati”

recte dici debuit, quia, videlicet quemadmodum

“Christus,”

qui, ut ait Apostolus,

“factus est nobis justitia (I Cor. I),”

homo justus et Deus justitiae dicitur, sic econtra ille Christo contrarius, homo peccator, et homo peccati recte nuncupatur. Notandum deinde quod non dixit,

“vidi de mari bestiam illam progredientem,”

sed

“vidi, inquit, ascendentem.”

Quid enim est illam videri vel dici ascendentem? Aut quo ascendere sive ascensuram esse putamus bestiam talem? Nunquid in coelum unde cecidit, juxta Veritatem dicentem:

“Videbam Satanam sicut fulgur de coelo cadentem (Luc. X).”

Non utique qui cecidit ille ascendit, sed qui descendit ipse solus ascendit (Joan. III), de quo et Apostolus dicit:

“Quod autem ascendit, quid est, nisi quia descendit primum in inferiores partes terrae? Qui descendit ipse est, et qui ascendit super omnes coelos, ut adimpleret omnia (Ephes. IV).”

Quo ergo ascendit iste, qui non descendit, sed cecidit? Nusquam ascendit, sed in semetipso magis ac magis tumuit, omnino sic intelligi oportet:

“Vidi bestiam ascendentem.”

ac si diceretur: Vidi bestiam in semetipsa se extollentem Totus namque ascensus ejus, tanta extollentia est, quantam Apostolus per haec verba intimare intendit:

“Et extollitur super omne quod dicitur Deus, aut quod colitur, ita ut in templo Dei sedeat, ostendens se tanquam sit Deus.”

Melius igitur atque vehementius dictum est, ut dici debuit:

“Vidi bestiam ascendentem,”

quam si diceretur: Vidi bestiam de mari exeuntem, quia sic et per nomen bestiae stultitiae ferocitatis ejus, et per verbum ascendentis, nimio tumori ejusdem competenter exprobratur.