CAPUT 72

“Et scio quia mandatum ejus vita aeterna est.”

Mandatum ejus sic dicendi et sic faciendi, non incerta spe exsequor, non dubia exspectatione perago, sed

“scio,”

et bene scio,

“quia mandatum ejus vita aeterna,”

id est, omnibus credentibus, vitae aeternae effectiva causa est. Non enim incertis eventibus in hoc mandato positus, paulo ante dixi:

“Venit hora et clarificetur Filius hominis,”

atque subinde:

“Et ego si exaltatus fuero a terra, omnia traham ad meipsum,”

et his similia.

“Quae ergo ego loquor, sicut dixit mihi Pater, sic loquor.”

Si quidem sermonis hujus utilis proventus appareret, recte, tanquam non mandatus a Patre contemptibilis esset. Nunc autem fructus ejus vita aeterna est, et hoc multis comprobatur testimoniis, dum alii de morte animae per poenitentiam ad vitam redeunt, alii quoque corpore mortui, sermonis ejusdem imperio resurgunt. Ergo verum, ergo irrefragabile est, quia quae loquor, non confingo, ut propheta mendax, sed

“sicut dixit mihi Pater,”

sic est voluntas Patris. haec loquor.