CAP. XII.

M. Nonne legitur apostolos omni mundo renuntiasse, ab omni conjugio segregatos esse, seipsos abnegasse, Christum secutos fuisse, Christo obedientes usque ad mortem exstitisse?

D. Hoc ubique legitur manifeste.

M. Haec autem omnia observare est monachus esse. Legitur ergo apostolos monachos fuisse.

D. Hoc dico quod hoc vocabulo, quod est monachus, non sunt vocitati.

M. Nonne monachus Graece, Latine dicitur singularis vel solitarius?

D. Quis hoc negat?

M. Erant autem apostoli in sanctitate singulares et in hujusmodi tecto habitaverunt, mente solitarii. Hoc ergo quia ubique in libris esse Latine dicuntur, Graece ergo monachi fuisse leguntur. Amplius. Non est curandum quo quis nomine vocetur, cum id quod nomen significat esse probetur, alioquin magna contrarietas in multis rebus sequeretur. Si enim statim id esset quod quisque diceretur, sicut tu superius dixisti, adhuc Judas apostolus haberetur; et e converso quam cito aliquis sanctus vocaretur, illico in virtute consummatus probaretur. Unde res absurdissima eveniret et contraria, ut nulli pro adipiscendis virtutibus deberent laborare, sed solo se virtutum nomine vocitare. Unde quod in nominibus sanctius diceretur, ut Deus ipse coleretur.

D. Vere fateor, ab his quiescere cogor.

M. Nonne fuerunt apostoli justi, casti, sancti, mansueti, prudentes, sapientes, fortes, discreti, patientes, obedientes, charitativi?

D. Qui hoc negat, fidem non habet.

M. Docuerunt autem homines justos, castos, sanctos, mansuetos, prudentes, sapientes, fortes, discretos, patientes, obedientes esse et charitativos. Ergone docentes homines has virtutes possidere, ipsi seipsos ab his virtutibus docendo evacuavere?

D. Quis hoc, vel insanissimi capitis, dixerit quod hos apostolos crediderit?

M. Hoc videntur illi facere, qui nolunt apostolos fore monachos concedere.

D. Ego, ut verum fatear, nunquam cogar id dicere.

M. Sicut ergo apostoli docentes alios sanctos charitativos, etc. esse, hoc quod docuerunt ipsimet fuere, ita docentes monachos vivere, ipsi vere monachi exstitere. Tandem ut de aliis taceam, nonne tibi videtur verus monachus fuisse Paulus, quem constat dixisse: Mihi autem absit gloriari, nisi in cruce Domini nostri Jesu Christi per quem mihi mundus crucifixus est et ego mundo! (Gal. VI, 14.) Nonne omnes fuere veri monachi, cum omnibus hoc conveniret: Habentes victum et vestitum, his contenti simus? (I Tim. VI, 8.) Quid tibi videtur dixisse Paulum: Volo autem omnem hominem esse sicut meipsum (I Cor. VII, 7), nisi verum monachum? non enim voluit omnem hominem esse apostolum, maxime, cum dicat in alio loco: Nunquid omnes apostoli? (I Cor. XIII, 19.)---si totum corpus oculus, ubi auditus? (ibid., 17.)