|
scilicet impune, me ultionem non exigente,
id est interius viventes, mecumque quotidie conversantes, familiares
mei,
|
“quis det de carnibus ejus ut saturemur,”
|
|
id est quis det ut mortem ejus vel poenas de illo videamus, quas
vehementer desideramus? Quod tamen potest per mysterium ex voce
Redemptoris intelligi, quia
scilicet Judaei et gentiles, de carnibus ejus cupierunt saturari, illi
molientes eum consumendo exstinguere, isti mentem suam esurientem
desiderantes per quotidianum immolationis sacrificium de ejus carnibus
satiare. Sed nunc solius historiae virtutem sequendo pensare libet,
quanta fortitudine animus ejus extra intra quae sollicitus ad omnia
partitur.
|
|