|
|
“Butyrum et mel comedet ut sciat,”
|
|
etc., et cur post tanta tempora nasciturus jam promittatur.
Et adjecit Dominus loqui ad Achaz, dicens: Pete tibi signum a Domino Deo
tuo in profundum inferni, sive in excelsum supra. Et dixit Achaz: Non
petam, et non tentabo Dominum. Non humilitatis est, sed superbiae quod
non vult a Domino Deo signum postulare. Quanquam enim scriptum sit in
Deuteronomio: Non tentabis Dominum Deum tuum (Deut. VI; Matth. IV), et
hoc contra diabolum Salvator usus sit testimonio, tamen jussus ut
peteret, obedientiae debuit explere mandatum, praesertim cum et Gedeon
et Manue signum petierint et acceperint (Jud. VI, XIII). Sciebat enim
rex impius quod, si signum peteret, accepturus esset, et glorificaretur
Deus. Ergo quasi idolorum cultor, qui in omnibus angulis platearum et in
montibus, locisque nemorosis aras constituerat, et pro levitis habebat
fanaticos, non vult signum petere, quod praeceptum est. Et dixit: Audite
ergo, domus David: Nunquid parum vobis est molestos esse hominibus, quia
molesti estis et Deo meo? Quis est iste qui dixit: Audite ergo, domus
David? Nequaquam Deus, qui supra ad Achaz dixerat: Pete tibi signum a
Domino Deo tuo, sed propheta, ut ex consequentibus approbatur, quia
molesti estis et Deo meo. Et est sensus: Quia non solum prophetas
persequimini, et eorum dicta contemnitis, sed praesentis et jubentis Dei
sententiae contradicitis, ita ut ei exhibeatis laborem, qui in alio loco
ait: Laboravi sustinens (Isa. I), idcirco Dominus faciet quae sequuntur.
Et hoc notandum quod, Achaz rege impiissimo nolente signum petere, sermo
propheticus ad domum David, hoc est ad tribum regiam convertitur, de qua
supra legimus: Et nuntiaverunt haec domui David, dicentes: Consenserunt
Syria et Ephraim. Propter hoc dabit Dominus ipse vobis signum: Ecce
virgo concipiet et pariet filium, et vocabitur nomen ejus Emmanuel.
Butyrum et mel comedet, ut sciat reprobare malum, et eligere bonum.
Propterea, inquit, quia molesti estis, non solum hominibus, sed etiam
Deo meo, prophetas ejus occidendo et cultum ejus abjiciendo, dabit
Dominus ipse vobis. Ipse, inquam, Dominus dabit signum vobis magnum, et
dignum se. Nam ecce virgo concipiet, etc. In eo terribile vobis erit
illud signum, quod iste Emmanuel de virgine conceptus et natus butyrum
et mel comedet, ut sciat reprobare malum, et eligere bonum. Quid enim?
Ad hoc venit iste Emanuel, quod interpretatur nobiscum Deus, et ad hoc
butyrum et mel comedet, ut sciat reprobare malum, et eligere bonum? Ita
plane. Nam vos estis principes Sodomorum et populus Gomorrhae (Isa. I).
Idcirco nunc loquitur apud se: Clamor Sodomorum et Gomorrhae
multiplicatus est, et peccatum eorum aggravatum est nimis. Descendam et
videbo, utrum clamorem, qui venit ad me, opere compleverint, an non est
ita: ut sciam (Gen. XVIII). Ergo butyrum et mel comedet, id est homo
factus in omni convictu et habitu, in omni veritate naturae humanae
conversabitur inter homines, ut non jam per solam scientiam, sed et per
experimentum perimentum sciat reprobare malum vestrum, malum
Sodomiticum, et eligere bonum, cum vos secundum furorem Sodomorum
circumdederitis eum, expetentes ad illudendum, et flagellandum et
crucifigendum. Haec passus, deinceps sciet reprobare malum, et eligere
bonum, habens potestatem facere judicium (Joan. V), in quo sine dubio
reprobabit malum et eliget bonum. Quia antequam sciat puer vocare patrem
suum, et matrem suam, auferetur fortitudo Damasci, et spolia Samariae
coram rege Assyriorum (Isa. VIII). Quasi quaereres, ut quid propter
praesens periculum promittitur nobis Emanuelis tanta post tempora
nascituri signum? Videlicet quia antequam modo supradicto sciat
reprobare malum, et eligere bonum, antequam fiat homo, nunc idem Deus
apud Patrem Deum hoc faciet, ut derelinquatur terra quam tu detestaris a
duobus regibus suis. Adducet Dominus super te et super populum tuum, et
super domum patris tui dies, qui non venerunt a die separationis Ephraim
a Juda cum rege Assyriorum. Cum rege Assyriorum adducet, inquit, Dominus
super te dies quos nunquam habuisti. Ut videlicet superatis decem
tribubus ab Assyriis in Emanuelis praesentia libereris. Et erit in die
illa: Sibilabit Dominus muscae quae est in extremo fluminum Aegypti, et
api quae est in terra Assur, etc. Muscas autem Aegyptios vocat propter
sordes idololatriae, et imbellem populum, et apem Assur, quia illo
tempore potentissimum erat regnum, et ad bella promptissimum, vel ob id,
quia omnis prope Assyriorum et Persidis regio usum habebat sagittarum.
Legamus Regum, et Paralipomenon libros, et inveniemus ab Aegyptiis
caesum sanctum regem Josiam, et populum Israel potestati Aegyptiae
subjugatum, ita ut regem illis constitueret, et post multum temporis
venit Nabuchodonosor cum innumerabili multitudine bellatorum, captaque
Hierusalem, et caeteris Judaeae urbibus dirutis, incendit templum, et
habitatores Assyrios posuit in Judaea (IV Reg. XXIII; II Par. XXXIV; IV
Reg. XV; II Par. XXXVI).
|
|