CAPUT 14

“Abiit ille homo et nuntiavit Judaeis quia Jesus esset qui fecit eum sanum.”

Melius et fidelius quam Judaei rem iste divisit. Illi namque cum audissent ab eo:

“Qui me sanum fecit, ille mihi dixit: Tolle grabatum tuum et ambula,”

partem illam quam criminari non poterant silentio suo praeciderunt, quia non dixerunt: Quis est qui te sanum fecit, sed dixerunt:

“Quis est ille qui dixit tibi: Tolle grabatum tuum et ambula?”

Hic econtra partem eamdem quam criminabantur illi, silentio praeterit, et partem nulli patentem reprehensioni nuntiat insidiatoribus illis, dum annuntiando non dicit quia Jesus esset, qui dixit illi,

“Tolle grabatum tuum,”

sed quia Jesus esset qui fecit eum sanum. Hoc plane nunc facit, nunc annuntiat Judaeis fidelis populus Christi, nomen et virtutem Salvatoris sui ejusdem Christi Filii Dei, nunc etiam nolentibus et invitis, importune Scripturarum veritatem impingit. Et si non proficit ut convertat eos, exsultat tamen quia, scienter et constanter proloquens, eosque convincens de lege ipsorum et prophetis confundit, et obmutescere facit imprudentiam perfidorum, ut videant recti et laetentur, et omnis iniquitas oppilet os suum (Psal. CVI). Et notandum quia non in templo erant Judaei, quibus ille homo nuntiavit. Sic enim dictum est:

“Abiit ille homo, et nuntiavit Judaeis.”

Nunc abiit, imo quia abiit, cum eo non erant in templo Judaei. Nunc enim quando sumus nos in templo Dei, quando sumus in Ecclesia Patrum et justorum omnium qui ab initio mundi fuerunt veri adoratores Dei, Judaei foris sunt, Judaei magno flagello iracundiae Dei ut mali negotiatores, ut male negotiantes latrones, foras ejecti sunt. Nos interdum eximus ad eos, et rogamus ut veniant nobiscum in templum. Sed frustra. Ipse enim, dum nos intus vitulum saginatum comedimus, foris persistentes, et audientes symphoniam et chorum, solo auditu cruciantur, et pertinaci livore torquentur, donec ipse pater exeat et per semetipsum rogare dignetur (Luc. XV). Nunc ad rem tempore illo gestam redeamus, et nos qui secundum illam praefigurationem in veritate sanati sumus, nostrae, qua sanati sumus, fidei firmamenta ex ipsius qui nos sanavit, ore colligamus. Sequitur: