R. D. D. RUPERTI ABBATIS TUITIENSIS

DE TRINITATE ET OPERIBUS EJUS
LIBRI XLII

IN LEVITICUM COMMENTARIORUM

LIBER PRIMUS. (Levit. cap. I-VIII)


CAPUT PRIMUM. Cur liber Leviticus docetur, et quod sacrificiorum ritus non necessarius pro tempore fuerit institutus.

Liber iste, Hebraice Vagecra, Graece Leviticus, Latine Ministerialis dicitur, videlicet a maxima parte, quia de ministeriis agit sacerdotalibus. Sic anterior liber, Hebraice Ellesmoth, Graece Exodus, Latine dicitur Exitus. Item a parte sui majore, quia maximum eorum de quibus agitur in illo, exitus est filiorum Israel de Aegypto. Ergo quia de ministeriis hic agitur sacerdotalibus, liber iste a Graecis Leviticus dicitur, non quod Graecam habeat hoc vocabulum originem; oritur namque a Levi, quod Hebraicum est, et interpretatur additus: sed quod hic liber de ministeriis agat sacerdotalibus Leviticae tribus. Porro sacrificia, quorum hic ritus est ordinatus, non tanquam perficiendae salutis instrumenta necessaria, sed tanquam obstacula quaedam propter transgressiones positae sunt. Quod haec ipsa lex, et prophetae, et Apostolus pariter astipulantur. Nam haec ipsa lex sacrificiorum praemisso:

“Fundetque sacerdos sanguinem super altare Domini ad ostium tabernaculi testimonii adolebitque adipem suavitatis Domino (Lev. XVII),”

continuo subjungit:

“Et nequaquam ultra immolabunt filii Israel hostias suas daemonibus, cum quibus fornicati sunt (ibid.).”

Et in propheta Jeremia Dominus dicit:

“Holocaustomata vestra addite victimis vestris, et comedite carnes, quia non sum cum patribus vestris locutus, et non praecepi eis in die qua eduxi eos de terra Aegypti, de verbo holocaustomatum et victimarum (Jer. VII).”

Quid igitur lex?

“Propter transgressiones posita est, donec veniret semen cui repromiserat, ordinata per angelos in manu Mediatoris (Gal. III).”

Igitur sacrificiorum legem non propter ipsa, sed propter hoc quod ipsa quoque secundum exemplar veri et coelestis sacrificii disposita sunt, ipso adjuvante coelestium Domino, spiritualiter examinanda ingrediamur, et ad nostram utilitatem, qui coelesti tabernaculo deservimus, cuncta referre curemus.