|
Quod si dixerit Idumaea: Destructi sumus, sed revertentes aedificabimus
quae deserta sunt: Haec dicit Dominus exercituum: Isti aedificabunt, et
ego destruam, et vocabuntur termini impietatis, populus cui iratus est
Dominus usque in aeternum, et oculi vestri videbunt et vos dicetis:
Magnificetur Dominus super terminum Israel. Sicut jam dictum est, hoc ex
Scripturis ut littera sonat, factum esse comprobari non potest, sed
secundum spiritum verum est, secundum spiritualem gratiam manifestum
est, quia magnificatus est super terminum Israel, et in comparationem
magnificentiae ejus, quam supra jam diximus, et Idumaea, et omnis
terrenitas coelesti gratiae, in qua dilectus est Jacob, contraria
destructa et destruenda est. Et isti, ait Dominus, aedificabunt et ego
destruam, et vocabuntur termini impietatis, et populus cui iratus est
Dominus usque in aeternum. Verum haec omnia, quae jam diximus
spiritualia bona Jacob, et generi ejus collata, carnalibus Judaeis
contra quos haec prophetia texitur, pro nihilo sunt, et procaciter
dicunt: In quo dilexisti nos? Nimirum sicut Psalmista loquitur: Et in
iracundia terrae loquentes dolos cogitabant (Psal. XXXIV), irati sunt et
irascuntur propter terram quam perdiderunt, et de qua in omnes gentes
captivi abducti sunt, nec reputant sibi ob suum hoc evenisse peccatum,
ut confitentes culpam, cum venia coelestem recipiant gratiam, sed in
iracundia dicunt: In quo dilexisti nos? Quod est dicere: Falsum est, non
dilexisti nos. Et Dominus deinde loquitur: Filius honorat patrem et
servus dominum suum. Si ergo Pater ego sum, ubi est honor meus, et si
Dominus ego sum, ubi est timor meus? Opportuna plane commemoratio contra
illos, qui Patri dicenti: Dilexi vos, tanquam procaciter objecerunt: In
quo dilexisti nos? Est ergo sensus: Flagellantem patrem honorat filius,
recipiendo disciplinam ejus. Ego flagellavi vos flagellatione, quali
pater filios flagellare consuevit, quemadmodum Sapientia dicit:
Flagellat autem omnem filium quem recipit (Prov. III; Hebr. XII).
Flagellatio haec est temporalis, qua in hoc saeculo flagellamini a
Romanis, excidium passi et ubique terrarum captivi. Disciplinam hanc vos
abjicitis, nec me honoratis, ut reatum confiteamini, et poenitentiam
agatis. Ergo filii non estis, ergo adulteri et non filii estis, quia
extra disciplinam estis, animo rebelli, odio crudeli. Item, servus
honorat dominum suum, timendo comminantem illum. Ergo quoniam non estis
filii, quoniam disciplinam abjicitis, id est propter temporalem
afflictionem non resipiscitis, tanquam servis comminor vobis poenam
sempiternam, gehennam ignis, ne saltem propter hoc timentes poenitemini.
Ergo nec saltem servi estis. Non filii, sed adulteri, non servi, sed
inimici estis, dicit Dominus exercituum ad vos, o sacerdotes, qui
despicitis nomen meum. Et dixistis: In quo despeximus nomen tuum?
Offertis super altare meum panem pollutum. Dominus exercituum, cujus
nomen sacerdotes Judaeorum hodie despiciunt, unde et dicit, qui
despicitis nomen meum, Dominus Deus est Pater omnipotens, cujus nomen
est ut invocamus, Deus et Pater Domini nostri Jesu Christi, illi
despiciunt. Procaciter interrogantibus illis: In quo despeximus nomen
tuum, Domine? Offertis, ait, super altare meum panem pollutum. Vere ex
quo in festivitate azymorum interfecistis Christum, ex eo, o vos Judaei,
offertis panem pollutum. Extunc omnis quem offertis panis vester
pollutus est, omne quod offertis non sacrificium, sed sacrilegium, omne,
inquam, quod offertis, pollutum et immundum est. Et dicitis: In quo
polluimus te? In eo quod dicitis: Mensa Domini despecta est. Quae est
hodie mensa Domini, nisi sacramentum corporis et sanguinis Domino,
sacrificum panis et vini? Nimirum, talis mensa Domini vobis, o Judaei,
despecta est, quia non sunt ibi carnes taurorum, et sanguis vitulorum,
et caetera hujusmodi. Propter hoc despecta est vobis illa, quae
veraciter dicitur et est mensa Domini, quia tauri non sunt ibi, non est
hircus, aut vitulus illic, ovis aut columba, sive turtur non
sacrificatur ibi. Sed dico:
|
|