CAPUT 16

“Hic sapientia est. Qui habet intellectum, computet numerum bestiae. Numerus enim hominis est, et numerus ejus est sexcenti sexaginta sex.”

Vigilantem vult esse auditorem, dum quasi digito locum designans, atque circumspiciens:

“Hic, inquit, sapientia est.”

Et continuo:

“Si quis habet sapientiam, computet numerum bestiae.”

Qualem numerum, vel quare computet numerum bestiae?

“Numerus enim, inquit, hominis est, et numerus ejus sexcenti sexaginta sex.”

Quid est hoc quod et numerum praescribit ipse et tamen dicit,

“qui habet sapientiam, computet numerum bestiae.”

Num istud intendit, ut computando sapienter hoc totum perquiras quot in isto numero sint monades, aut certe decades? Quis sapientiam habens istud tam grandi scripto quaereret, vel quaerendum proponeret? Ergo quoniam ad computandum citatur hic non alius, nisi qui sapientiam habet, forte in numero problema est. Et quidem viri illustres Scripturae hujus tractatores, ante nos hunc numerum strenue versantes, nomina quaedam adverterunt, tria Graeca, et unum Gotticum: [a][n][t][e][m][o][s] [a][r][n][o][u][m][e] [t][e][i][t][a][n] [g][e][n][s] [ee][r][i][k][o][s][col] quorum primum interpretatur, honori contrarius; secundum, nego; tertium vero, sol; quartum, gentium seductor. Singulorum nominum istorum litterae, numerum istum in se continent sexcenta sexaginta sex. Nam prima hujus nominis, quod est [a][n][t][e][m][o][s], littera [a] unum, [n] quinquaginta, [t] trecentos, [e] breve quinque, [m] quadraginta, [o] breve, septuaginta, [s] ducentos significat. Similiter alio nomine [a][r][n][o][u][m][e][qu] nam [a] unum ostendit, [r] centum, [n] quinquaginta, [o] breve, septuaginta, [u] quadringentos, [m] quadraginta, [e] breve, quinque, qui simul ducti faciunt sexcenta sexaginta sex. Nominis autem quod est [t][e][i][t][a][n], littera [t] trecentos exprimit, [e] breve, quinque, [i] decem: item [t] trecentos, [a] unum, [n] quinquaginta, qui simul juncti faciunt sexcenta sexaginta sex. Porro nomen Gotticum Graecis litteris scriptum est hoc modo, [g][e][n][s] [ee][r][i][k][o][s][qu] [g] tria, [e] quinque, [n] quinquaginta, [s] ducentos, [ee] octo, [r] centum, [i] decem, [k] viginti, [o] septuaginta, [s] ducentos ostendit. Laudanda haec patrem inspectio; verumtamen est adhuc quod non otiose quaeratur. Nunquid enim illa bestia talibus volet nominibus appellari, talibus vocabulis salutari? Nunquid eos, a quibus honori contrarius sive gentium seductor dicetur, pace sua remunerabit, ut vendere vel emere possint? Sic enim hic habes, ut ne quis posset emere aut vendere, nisi qui habent characterem aut nomen bestiae, aut numerum nominis ejus. Numquid hoc edicet, ut contrarius quod est Satan, sive [a][n][t][e][m][o][s], aut ut negator, vel gentium seductor pronuntietur, et ut qui hoc pronuntiaverit, ille sit liber, ille vendere vel emere possit? Aut nunquid giganteo nomine quod est [t][e][i][t][a][n] contentus erit, cum extollatur supra omne quod dicitur Deus, aut quod colitur ostendens se tanquam sit Deus? Apud nos scribitur DICLVX eumdem numerum continens. Nam D quingentos, I unum, C centum, L quinquaginta, V quinque, X decem significat, quae in unum collecta faciunt similiter sexcenta sexaginta sex. Sed etiam si in Scriptura hoc loco nomen istud illi palam ascriberet, et hominis hujus numerum sexcenta sexaginta sex esse diceret, nonne tunc quoque ad quaerendum superesset quid ad illum hominem hic numerus pertineret? Igitur quoniam et numerus hic positus est, et tamen ad computationem ejusdem sapientia quaeritur, dicendo:

“Si quis habet intellectum, computet numerum bestiae,”

sapientiam quaeramus, sanctam Scripturam consulamus, sine qua nihil constans aut certum, sive de numero Dei, sive de numero bestiae, quae adversus Deum extollitur, invenire aut dicere possumus. Nam sicut ille Samson veraciter dicere potuit:

“Si non arassetis in vitula mea, non invenissetis propositionem meam (Judiv. XIV);”

sic Dominus noster Jesus Christus, cujus nimirum propositiones sive problemata sunt omnia, quae in hoc libro continentur profunda mysteria, veraciter nobis dicat: Si non araveritis in alia Scriptura, non invenietis solutionem numeri hujus, quem praesens signavit Scriptura. Primo diligenter animadvertendum est quia prius quidem cum dixisset ut ne quis possit emere aut vendere, nisi qui habet characterem aut nomen bestiae, aut numerum, signanter addidit nominis ejus; post vero cum dicit:

“Si quis habet sapientiam, computet numerum,”

de nomine nullam mentionem fecit, sed tantummodo

“computet numerum bestiae,”

inquit, ac deinde,

“et numerus ejus absque interpositione nominis est, ait, sexcenti sexaginta sex.”