|
Totum diei praesentis officium cunctis partibus suis in illum
aeternitatis diem intendit, cujus, nobis aditum Deus per Unigenitum
suum, devicta morte reseravit, ubi
|
“epulabuntur et exsultabunt justi in conspectu Dei (Psal. LXVII),”
|
|
qui nunc epulantur, ut cantamus ac legimus, in azymis sinceritatis et
veritatis (I Cor. V),
|
“bibentque vinum bonum, quod ex aqua factum est in coelestibus nuptiis
(Joan. II),”
|
|
id est, in gloria delectabuntur immortalitatis, et impassibilitatis, a
corruptione mortalitatis penitus immutati. Et recte: Ut quia Pascha
transitus est, illo Paschale praesentis diei canticum intendat, ubi
transeuntibus patria constituta est. Tunc illa sancta civitas Hierusalem
splendebit novitate aeterna, novumque cantabit Canticum, nova ipsa
|
“non habens maculam aut rugam (Ephes. V).”
|
|
Cujus Cantici aeterni doctor ac praecentor erit novus ejus sponsus, qui
primus resurrexit, cui cum diceret Pater, sicut habemus in psalmo:
Exsurge, gloria mea, exsurge, psalterium et cithara, respondit, exsurgam
diluculo (Psal. LVI, CVII). Recte ergo in Introitu hodierni officii
primam vocem emittit, qui primus resurrexit, dicitque: Resurrexi, et
adhuc tecum sum (Psal. CXXXVIII). Ad hujus Cantici novitatem nos
invitans et instruens Paulus in sequenti lectione Epistolae: Expurgate,
inquit, vetus fermentum, ut sitis nova conspersio (I Cor. V), etc.
Aperta similitudine baptizatos docet, dum novam, id est, absque
fermento, conspersionem nos esse hortatur, eo quod ex multis hominibus
unum Ecclesiae corpus, tanquam ex multis granis unus panis efficiatur.
Quale autem sit illud, quo panis iste fermentetur, et Paschali mensa
fiat indignus, ex his, quae supra Corinthiis dixerat, patenter
agnoscimus. Dixerat enim,
|
“Omnino auditur inter vos fornicatio, et talis fornicatio, qualis nec
inter gentes, ita ut uxorem patris sui quis habeat (ibid.).”
|
|
Et paulo post:
|
“Non bona, inquit, gloriatio vestra. An nescitis, quia modicum fermentum
totam massam corrumpit? Expurgate vetus fermentum (ibid.),”
|
|
etc. Hoc igitur ecclesiastici compositor officii per hanc lectionem
Ecclesiae Christi intimare voluit, ut illam, quam accepit in baptismo,
servet immaculatam nuptialem tunicam, utpote quam
|
“exhibere sibi cupit Christus sponsam gloriosam, non habentem maculam
aut rugam (Ephes. V).”
|
|
Fornicatio enim, propter quam eadem lectio scripta est, ut supra dictum
est, vel aliud quodlibet damnanabile vitium, vetus fermentum est,
vetusti hominis morbus est, veteris vitae macula est. Itaque cum haec
dies novitatem vitae praedicet, et aeternam juventutem annuntiet,
miranda plane et laudanda Romanae Ecclesiae diligentia in eo quoque,
quod in officio praesenti legendum esse Evangelium secundum Marcum
instituit. Ille namque praeter hoc, quod in quatuor animalium admirabili
figura leoni assimilatur, praeter quod ejus Evangelium recte legi
videretur, ut leo rugitum leonis resurgentis evangelizaret, de quo
praedictum fuerat:
|
“Catulus leonis Juda, ad praedam, fili mi, ascendisti, requiescens
accubuisti, ut leo et quasi leaena, quis suscitabit eum (Genes. XLIX)?”
|
|
praeter hoc, inquam, officium diei praesentis Evangelium ejus maxime pro
eo congruit, quod sanctae resurrectionis nuntium, quem caeteri
simpliciter appellant angelum, hic altiori mysterio juvenem appellat:
|
“Viderunt, inquit, juvenem sedentem a dextris, coopertum stola candida
(Marc. XVI).”
|
|
Haec enim duo, quae posui,
|
“juvenem, et coopertum stola candida,”
|
|
duo itidem, quae ab Apostolo in laudem et [honorem] gloriosae Ecclesiae
dicta sunt, praedicant scilicet
|
“non habentem maculam, non habentem rugam (Eph. V).”
|
|
Nam quia gloriosa Ecclesia, pro qua Christus mortuus est, et propter
cujus justificationem resurrexit (Rom. IV), in illa gloriosa
resurrectione, cui se praeparans, nunc vetus fermentum expurgat, ut
dictum est, rugam vetusti hominis, quem exuit, non habebit, recte
sanctus evangelista resurrectionis ejusdem praeconem angelum, juvenem
appellat: et quia maculam non habebit, quam Sponsus suus in sanguine suo
lavit a peccatis suis (Apoc. XXII), pulchre coopertum stola candida, ut
vere erat, diligenter expressit. Diligentissima ergo institutione, hac
die secundum Marcum legitur resurrectionis Christi Evangelium, quo
baptizatis nostris, quibus renovata est ut aquilae juventus sua (Psal.
CII), juvenis sedens in dextris dominici sepulcri, et coopertus stola
candida, ipso suo habitu, quid acceperint, aut quid sperare debeant,
praedicat cunctis consonantibus partibus officii, et hoc maxime
conclamantibus concorditer, ut expurgato veteri fermento, in azymis
sinceritatis et veritatis epulantes (I Cor. V), primam baptismi
resurrectionem ita servemus, quatenus secundae resurrectionis aeternae
juventuti praeparemur. Tunc, sicut in Offerenda cantamus, resurgente Deo
in judicio, qui nunc sopitus esse, et humana curare non putatur, terra
tremet et quiescet (Psal. LXXV), id est, impii terrebuntur, et traditi
gehennae nocere desinent, et erit in pace locus Domini, scilicet
Ecclesia, et in Sion juvene, jamque candida, sicut angeli supradicti
habitus praedicat, confractae erunt omnes adversariae potentiae, arcus,
scutum, gladiusque et bella vitiorum. Graduale, quod est cantus
laborantium in hac peregrinatione, jam dictum est ad hos dies
resurrectionis usque in Pentecosten non pertinere, sed propter
baptizatos per hanc hebdomadam in officiis additum esse, ita tamen, ut
sicut his, propter quos additum est, militiae laborem, quem arripuerunt,
praesens sublevet gaudium, de recenti remissione peccatorum: sic
consuetudinalem gradualium neumarum serenent verba, diem, quam fecit
Dominus, quotidie personantia, et exsultandum atque laetandum esse in
ea, tam ex ipse quam ex versibus ejus accipimus, qui ex eodem psalmo
sumpti per hebdomadam dispertiuntur.
|
|