|
Sed jam propositum de domo tua, Domine, de corpore tuo, Christe, quo
proposuimus ordine sermonis, persolvamus Proposuimus namque sermone
fidel concelebrare tria haec, aedificationem, exordinationem, atque
dedicationem domus hujus, in qua
|
“inhabitat omnis plenitudo divinitatis corporaliter (Colos II).”
|
|
Jam ergo de exordinatione dicendum esset, nisi quod adhuc in
aedificatione capitulum nos illud tenet:
|
“Domus cum aedificaretur lapidibus dedolatis atque perfectis aedificata
est (III Reg VII).”
|
|
Hujus namque capituli mysterium intactum animus praeterire non patitur.
Quid ergo est, hujusmodi domum aedificatam esse
|
“lapidibus dedolatis atque perfectis,”
|
|
nisi mediatorem Dei et hominum, hominem Christum Jesum, conceptum esse
ex utero, sive concretum in utero Virginis secundum fidem sermonemque
fidelem patriarcharum atque prophetarum, qui utique fuerunt vel sunt
lapides magni, lapides perfecti. Huic etenim unus illorum Isaias
gratulatur et dicit:
|
“Et adhibui mihi testes fideles, Uriam sacerdotem, et Zachariam filium
Barachiae. Et accessi ad prophetissam, et concepit et peperit filium. Et
dixit Dominus ad me: Voca nomen ejus, Accelera, Spolia detrahe, Festina
praedari (Isa. VIII).”
|
|
Plane hic unus dixit, caeteris quoque omnibus sanctis prophetis, quorum
per os Spiritus sanctus locutus est a seculo, dixisse vel dicere
congruit. Omnes enim ad illam prophetissam accesserunt, omnium fides,
omnium prophetiae in illam beatam Virginem convenerunt, et ipsa scivit
quid ageretur secum secundum veritatem Scripturarum.
|
“Domus igitur aedificata est lapidibus dedolatis atque perfectis,”
|
|
id est, Incarnatio Dominica secundum fidem et expositionem sanctorum, et
secundum Scripturas prophetarum, et verum ex omnibus habet testimonium
sancta domus tua, Domine, juxta illud praeconium magni Prophetae:
|
“Testimonia tua credibilia facta sunt nimis, domum tuam decet
sanctitudo, Domine, in longitudinem dierum (Psal. XCII).”
|
|
Quam bene autem lapides isti perfecti dicuntur etiam dedolati. Quis enim
illorum viam vitae hujus pertransivit absque dolatura tribulationis?
Denique plerique illorum fuere dolati usque ad internecionem sui
corporis. Hinc ipse Deus dicit in Osee:
|
“Propter hoc dolavi in prophetis, occidi eos in verbis oris mei (Ose
VI);”
|
|
Et in Actibus apostolorum protomartyr Stephanus ait:
|
“Dura cervice, et incircumcisis cordibus et auribus, vos semper Spiritui
sancto restitistis, sicut patres vestri et vos. Quem prophetarum non
sunt persecuti patres vestri? et occiderunt eos, qui praenuntiabant de
adventu Justi (Act. VII).”
|
|
|
|