|
|
“Et mensus est longitudinem aedificii,”
|
|
etc., quid per ea significetur.
|
“Et mensus est longitudinem aedificii contra faciem ejus, quod erat
separatum ad dorsum, et ethecas ex utraque parte centum cubitorum, et
templum interius, et vestibula atrii, limina et fenestras obliquas, et
ethecas in circuitu per tres partes, contra uniuscujusque limen,
stratumque ligno per gyrum in circuitu. A terra autem, usque ad
fenestras, et fenestrae clausae super ostia, et usque ad domum
interiorem, et forinsecus per omnem parietem in circuitu intrinsecus, et
forinsecus ad mensuras et fabrefacta cherubim et palmae, et palma inter
cherubim et cherub.”
|
|
Ubi praedictum templum aedificatum, imo et Judaica impietate solutum,
divina in triduo potentia resuscitatum est, continuo quod separatum erat
aedificium perfectum, et de nonaginta in centum cubitos provectum est,
id est beata societas angelorum drachmae decimae quae perdita fuerat, et
ovis centesimae quae perierat, inventione redintegrata est (Luc. XV).
Omnes quippe qui Christi gratiam exspectaverant electi ab origine mundi,
tunc apertis ejusdem aedificii portis introierunt, et pro inventione
ovis, quam pastor pius propriis reportabat humeris, totum illud
exhilaratum ovile ovium coelestium, gaudiumque fuit commune amicorum
congratulantium. Sed erat adhuc locus, nec enim totus ex illis, qui
adventum hujus gratiae praecesserant, completus erat praefinitus ab
initio electorum numerus: Ergo
|
“mensus est, inquit, longitudinem aedificii ad dorsum.”
|
|
Quid est
nisi post discessum suum? Denique postquam discessit venerabilis iste
vir,
|
“mensus est longitudinem centum cubitorum, longitudinem aedificii contra
faciem ejus, quod erat separatum,”
|
|
id est postquam in coelum ascendit, dedit dona hominibus plena largitate
(Ephes. IV), quasi centenaria perfectione, propter eos qui adhuc erant
inimici non credendo, vel non cognoscendo Christum Filium Dei. Vestibula
atrii limina, fenestrae obliquae, et ethecae, id est eminentia ex
utraque parte, diversa significant ministeria sanctorum apostolorum,
prophetarum, evangelistarum, doctorum, atque pastorum, quos posuit, vel
dedit ad consummationem sanctorum in opus ministerii, in aedificationem
corporis Christi (ibid.), id est Ecclesiae, quae et ipsa est templum
Dei, quod et hic dicitur templum interius, quod ad dorsum, id est post
ascensum suum, ut jam diximus; mensus est hic saepe dictus vir. Ethecas
autem Romae appellant solaria de coenaculorum parietibus eminentia sive
moenia ab eo qui primus invenit. Caelata erant omnia vel fabre. facta, a
pavimento usque ad fenestras, et fenestrae clausae, etc. Nihil enim
absque ratione et mensura in Dei templo a Deo factum est, a pavimento
usque ad fenestras, id est ab infirmo electo usque ad praedicatores
clarissimos, per quos domui Dei veritatis infulsit claritas. Quid autem
est, quod clausae quoque fenestrae, caelatae dicuntur, aut fabrefactae?
Nimirum illud quod hodie per totum mundum mirando gaudemus, et gaudendo
miramur, quia postquam morte interveniente, clausa sunt ora beatorum
apostolorum Christi, per quos velut fenestras, illuminatus est mundus,
dum adhuc paterent, adhuc et vocis officio, scilicet in praedicatione
fungerentur, postquam clausae sunt illae fenestrae, pulchrius, atque
splendidius caelatae atque fabricatae sunt, caelatura virtutum,
fabricatura miraculorum. Ibi
id est quam in scriptis eorum quotidie scrutamur multitudo scientiae, et
quas in gestis eorum veneramur, non incruentae martyrii victoriae. Ibi
|
“facies hominis juxta palmam ex hac parte, et facies leonis juxta palmam
ex alia parte,”
|
|
tota enim eorum doctrina haec duo nobis categorizat, quia qui primo
adventu suo venit nobis ut homo mansuetus in multitudine misericordiae,
secundo adventu venturus est tanquam leo terribilis in magna judicii
fortitudine.
|
|