CAPUT II. De Othoniel, et uxore ejus Axa filia Caleph: quid sedens in asino et suspirans allegorice significet.

Dixitque Caleph: Quid percusserit Cariath Sepher et vastaverit eam, dabo ei Axam filiam meam uxorem, Cumque cepisset eam Othoniel filius Cenez frater Caleph minor, dedit ei filiam suam conjugem. Quam pergentem in itinere monuit vir suus ut peteret agrum a patre suo. Quae cum suspirasset sedens in asino, dixit ei Caleph: Quid habes? At illa respondit: Da mihi benedictionem; quia terram arentem dedisti mihi, da et irriguam aquis. Dedit ergo ei Caleph irriguam superius et irriguam inferius. Haec ipsa per anticipationem in libro Josue dicta sunt (Jos. XV). Porro Othoniel, sive, ut verius, juxta beatum Hieronymum, scribitur, Athoniel, tempus ejus Dei, vel responsio Dei interpretatur. Significat autem magnum judicem, imo Salvatorem Israel Christum Dei Filium, cujus typus quo populum suum visitavit tempus Dei, cujus Evangelium nimirum responsio Dei est. Axa vero, sive, ut verius legatur, Axaf, medicamentum interpretatur: nam Axa in furibundam vertitur. Loci hujus sacramentum duplex, id est tam allegoricum quam morale est. Nam Othoniel, scilicet salvator noster et judex, tunc Cariath Sepher, id est civitatem litterarum percussit, quae prius Dabir, id est loquens sive loquela vocabatur, quando manifestata veritate Evangelii, loquacem Scribarum et Pharisaeorum synagogam in littera legis gloriantem redarguit. Nam eadem synagoga recte civitas litterarum dicta est, cui primum credita sunt eloquia Dei (Rom. III). Dixit autem salvator iste Scribis et Pharisaeis; dixit, inquam, et dictum opere complevit: Amen dico vobis, quia auferetur a vobis regnum Dei, et dabitur genti facienti fructus ejus (Matth. XII). Ita per civitatem litterarum, id est eos qui tulerunt clavim scientiae, percussit atque damnavit proposito sibi praemio, ut acciperet Axam conjugem, id est novam de gentibus Ecclesiam. Cujus pater per fidem factus est Caleph, quod interpretatur quasi cor, scilicet Deus, qui nobis factus est quasi cor, dicendo: Convertimini ad me, et ego convertar ad vos (Zach. I). Hinc ipse qui factus est ei vir salvator mundi, suasit ut peteret a patre suo agrum. Docuit enim Ecclesiam suam orare et petere a Deo Patre regnum coelorum (Matth. VI; Luc. XI). Quae cum suspirasset sedens in asino, dixit ei Caleph: Quid habes? Axa sedens asino suspirat, quando conversa ad Christum Ecclesia, prima jam gratia, id est peccatorum remissione, percepta, secundam gratiam, id est Sancti Spiritus illustrationem, regni coelestis desiderium postulat. Unde et protinus subditur: Da mihi, inquit, benedictionem; quia terram arentem dedisti mihi, da et irriguam aquis. Terra namque arens est prima gratia remissionis peccatorum, quam in baptismo pariter omnes accipimus: irrigua vero aquis, cognitio vel desiderium coelestium bonorum, quod in diversis diversa operatur unus atque idem spiritus, dividens singulis prout vult.