VERS. 19.

“Usquequo,”

subaudi extendetur hoc quod

“non parcis mihi,”

sicut supra dictum est,

“nec dimittis me,”

subaudi ab hac fatigatione mortalitatis respirare ita

“ut glutiam,”

id est in ventrem animae, qui est ipsa mens,

“excipiam [al. glutiam] salivam meam,”

id est divinitatis tuae dulcedinem? Saliva, quae a capite descendit, significat suavitatem divinitatis. Caput enim Christi Deus, qui quasi saliva in ore tenetur, sed prae infirmitate non glutitur, quia dulcedo divinitatis nunc quidem a perfectis valet degustari, sed quia plenitudinem ejus mortalis infirmitas non capit, quasi saliva non potest glutiri. Cujus infirmitatis causam confitendo subjicit.