|
Dicimus cum Apostolo, et dicentis Apostoli sensum intelligimus, quia
pater Abraham accepit et posteris suis tradidit signum circumcisionis,
signaculum justitiae fidei. Crediderat enim, ut fidelis Deo dicenti:
|
“In semine tuo benedicentur omnes gentes (Gen. XXII),”
|
|
cum non haberet filium, jamque esset senex ipse, et uxor ejus anus et
sterilis. Magnae rei testimonium, magnum illa circumcisio erat fidei
signaculum, et magnae justitiae palmam ipsi, et posteris ejus declamabat
ante Deum, suae promissionis commonefaciens eum, ne unquam offensus,
undelibet subterfugeret dare semen, in quo
|
“benedicerentur omnes gentes,”
|
|
dum signaculum illius promissi commonitorium videret, fidelemque ac
veracem ipsum esse diceret. Ecce autem plura hic signacula, signacula
justitiae ac fidei, scilicet plagae quinque, quas pro conditione salutis
humanae, iste vir obediens suscepit, vir justus et fidelis. Pro
conditione, inquam, salutis humanae, quia profecto talem conditionem
propositam sibi propheta non nesciebat ipse:
|
“Si posuerit pro peccato animam suam, videbit semen longaevum, et
voluntas Domini in manu ejus dirigetur, pro eo quod laboravit anima
ejus, videbit et saturabitur. In scientia sua justificabit ipse justus
servos meos multos, et iniquitates eorum ipse portabit (Isa. LVII).”
|
|
Nonne igitur nobis posteris ejus jure palmam justificationis et salutis
sive salvationis justa divinitas concedit, cum videat non unum tantum
signaculum aut signaculi justitiae vulnus, ut fuit vulnus
circumcisionis, sed quinque vulnera justi, vapulantis quidquid quinque
sensibus suis nostra caro deliquit. Nam signacula haec justitiae vel
fidei nos in baptismo suaviter suscepimus, quae ipse poenaliter
suscepit, et sicut cum unius signaculi, id est, circumcisionis
testimonio exspectabatur, ad redimendos homines venturus, ita nunc a
nobis cum quinque plagarum, id est, crucis frontibus nostris impressae
signaculo, exspectatur, ad judicandum vivos et mortuos rediturus.
|
|