|
Igitur benedicens Melchisedech dicit: Benedictus Abram Deo excelso, qui
creavit coelum et terram, et benedictus Deus excelsus quo protegente
hostes in manu illius sunt. Et dedit illi decimas omnium. Ambigue dictum
est, dedit illi. Nec enim in voce discretum est sive in sermone, quis,
cui, Abramne sacerdoti Melchisedech, an ipse sacerdos Melchisedech Abrae
decimas dederit. Et Hebraei quidem sic aestimant quod Melchisedech, id
est, Sem, hoc abnepoti suo jure debuerit, et decimas praedae atque
victoriae non ab eo acceperit, sed ipse dederit ei decimas substantiae
suae, et debitam largitatem ostenderit in nepotem. Utrumque enim
intelligi potest propter dicti ambiguitatem, et quod ipse acceperit
decimas spoliorum, et quod Abrahae dederit decimas substantiae suae.
Verum Apostolus in praedicta Epistola ad Hebraeos apertissime definit,
non Abraham suscepisse a Melchisedech decimas divitiarum, sed de spoliis
hostium partes accepisse pontificem (Hebr. VII).
|
|