|
|
“Me oportet operari opera Patris mei, donec dies est. Venit nox in qua
nemo potest operari. Quandiu sum in mundo, lux sum mundi.”
|
|
Ut sciatis, inquit, quaenam propter opera Dei in se manifestanda, homo
iste caecus natus sit, ecce dico vobis:
id est opera illa, propter quae Pater meus me misit,
|
“oportet me operari, donec dies est,”
|
|
id est, donec praesens saeculum volvitur, quo consummato, sequitur
|
“nox in qua nemo potest operari.”
|
|
Unde autem praesentis saeculi tempus dies dicitur? videlicet, ex eo quod
et alibi dicit:
|
“Ecce ego vobiscum sum, usque ad consummationem saeculi (Matth.
XXVIII);”
|
|
et nunc ait:
|
“quandiu sum in mundo, sum lux mundi.”
|
|
Sic enim Christus, quandiu in mundo est, lux mundi est; est autem in
mundo
|
“usque ad consummationem saeculi,”
|
|
profecto usque ad finem saeculi dies, id est, aptum operari tempus est.
Econtra quod consummationi saeculi succedet, nox erit, id est, tempus
nulli aptum operationi. Unde Ecclesiastes dicit:
|
“Quodcunque potest manus tua facere, instanter operare; quia nec opus,
nec ratio, nec sapientia, nec scientia est apud inferos, quo tu properas
(Eccle. IX).”
|
|
Ergo quod ait,
|
“donec dies est. Venit nox, in qua nemo potest operari,”
|
|
idem est ac si dixisset: usque ad finem saeculi, cui succedit tempus,
|
“in quo nemo potest operari,”
|
|
sed recipere quod operatus est. Hoc enim tempus operationis, illud
receptionis est. Reddet quippe tunc Dominus unicuique secundum opera
ejus (Psal. LXI). Quaenam autem sunt opera quae toto die isto operatur
Filius Dei? Illa utique quae intendens
|
“per viscera misericordiae suae Deus noster visitavit nos oriens ex alto
(Luc. I);”
|
|
scilicet, illuminare his qui in tenebris et in umbra mortis sedebant,
|
“salvos eos facere, ut ait Apostolus, per lavacrum regenerationis et
innovationis Spiritus sancti (Tit. III).”
|
|
Illa, inquam, operatur Dei Filius,
et tandiu operando, quandiu est in mundo, lux est mundi. Operari namque
non desinit per illorum ministerium, quos operis sui vicarios
constituit, scilicet, per apostolos vel apostolicos viros cunctosque
praedicatores Verbi Dei, quibus et dicit:
|
“Ecce ego vobiscum sum usque ad consummationem saeculi (Matth. XXVIII).”
|
|
Igitur venerabilis, et memoria dignus ille quondam caecus, qui neque
ipse
|
“peccavit, neque parentes ejus, ut caecus nasceretur,”
|
|
sed idcirco per Dei providentiam sic natus est, ut opera Patris, quae
oportebat Filium Dei per totum diem, id est, per totum tempus praesentis
saeculi operari, in illo manifestarentur, id est, ut ex qualitate
exterioris illuminationis ejus, interior animarum nostrarum illuminatio
nobis fidelius commendaretur. Non enim solo, quod facere poterat,
imperio lux mundi caecum hunc illuminavit, verbi gratia, ut diceret:
|
“Respice, fides tua te salvum fecit (Luc. XVIII).”
|
|
Sed quid?
|
|