|
COPH.
|
“Invocavi nomen tuum, Domine, de lacu novissimo.”
|
|
Vere non desperantis, sed inter spem et metum pugnantis est dixisse:
et tamen
Domini. Sane lacus novissimus peccatum originale est, quia quisquis illo
tenetur, sine dubio a Deo separatus est, nec incerta damnatione
concluditur. Illo tam iste qui haec loquitur, quam omnes homines ante
adventum Christi tenebantur, et idcirco
nomen Domini se invocare recte profitetur. COPH.
|
“Vocem meam audisti: ne avertas aurem tuam a singultu meo, et
clamoribus.”
|
|
inquam, sed jam audisse se, non statim exaudisse est. Nam per omnia
penetrantem scientiam audisti, ut per gratiam exaudias orandus es, esto
exorabilis, altissime Conditor, depressae ac pene sepultae nostrae
captivitatis. COPH.
|
“Appropinquasti in die, quando invocavi te, dixisti: Ne timeas.”
|
|
Tuum quippe est appropinquare pro re, pro universa quantitate
calamitatis et miseriae, propter quod et alius:
|
“Juxta, inquit, Dominus his qui tribulato sunt corde (Psal. XXXIII).”
|
|
profunda vulneratus compassione, dixisti, inquam,
quae paternae vel maternae dulcedinis vox est consolatoria.
|
|