|
Ita factum est, ut diei non luceret haec pars tertia, et noctis
similiter. Semen illud Abrahae sive gens Israelitica, quo respectu sol,
et luna, eodem erat dies clara, et nox lucida. Dies clara, videlicet pro
consanguineo sibi Christo patribus repromisso, sole aeterno. Nox lucida,
pro rerum temporalium eventu bono, terraeque Chanaan possessione
promissa, et regno terreno multis mirabilium Dei signis illustrato. At
illi infideles murmuratores, quicunque in superbia Deo detraxerunt, et
ob hoc ore Dei dicti sunt multitudo pessima. Exempli gratia, cum dixit:
|
“Usquequo multitudo haec pessima murmurat contra me (Num. XIV)?”
|
|
Neque in futura vita Christum solem, neque in praesenti vita temporalem
videre meruerunt patrum haereditatem. Itaque diei similiter et noctis
pars ista, quae putabatur diei esse et noctis lucidae, eum potius ad
illam, ut jam dictum est, tertiam partem pertineret, in qua Chanaan
reputatus est, non luxit, non clarificata est, sed tenebrosam post
memoriam reliquit.
|
|