|
|
“Qui offert victimum pacificorum,”
|
|
et quid sit pectusculum et armum dextrum caedere in usus sacerdotum.
|
“Qui offert victimam pacificorum Domino, offerat simul et sacrificium et
libamenta ejus.”
|
|
Hoc sacerdos praedicet, hoc, clamet, hoc annuntiet.
|
“Qui offert victimam, inquit, pacificorum,”
|
|
id est, exteriorem manus oblationem Domino,
|
“offerat simul et sacrificium verum,”
|
|
id est spiritum contribulatum, cor contritum et humiliatum. Deo, inquam
hoc offerat, bonumque exemplum hominibus praebeat, quae digna et
legitima sunt sacrae victimae libamenta. Nam rem suam si Deo quidem
offerat, seipsum autem sibi retineat, comparabitur Cain, diceturque
illi:
|
“Si recte offeras, et non recte dividas, nonne malum est?”
|
|
(Gen. IV). Etenim Cain recte quidem obtulit, quia cui debuit Deo
obtulit, sed non recte divisit, quia quod minus erat, id est rem suam,
Deo quidem obtulit; quod autem pretiosissimum esset, scilicet
semetipsum, sibi retinuit. Qui ergo de re sua Deo parat victimam;
|
“offerat simul et sacrificium et libamenta ejus,”
|
|
libamenta, inquam, ut in illo glorificetur Deus, ut quod offert, sit
illibatum, sit integrum et totum, ut habeat Deus cum re quae forinsecus
offertur, contribulati spiritus et contriti cordis sacrificium. Haec
tria in oblatione pacificorum legitima requiruntur, ut minister altaris
de altario vivat (I Cor. IX), ut cor offerentis Deus habitator
possideat, ut lux boni operis, coram hominibus lucens, ad glorificandum
Deum proficiat. Quomodo offeret illa?
|
“Tenebit, inquit, in manibus adipem hostiae et pectusculum. Cumque ambo
oblata Domino consecraverit, tradet sacerdoti, qui adolebit adipem super
altare: pectusculum autem erit Aaron et filiorum ejus. Armus quoque
dexter de pacificorum hostiis caedet in primitias sacerdotis.”
|
|
Adipem in manibus tenere, id est carnis luxuriam refrenare. Pectusculum
quoque tenere, id est malas cogitationes, cordi suo advenientes per
confessionem revelare. Nam in pectore cor continetur, in corde
cogitationes versantur.
|
“Cumque ambo oblata Domino consecraverit, tradet sacerdoti.”
|
|
Prius enim oportet facta carnis atque intentiones cogitationis vocari
intus ad judicium coram Domino, ut conscientia accuset, timor liget,
ratio dijudicet, et cum hoc responsum acceperit, cum hoc propositum
habuerit, quod de caetero emendare velit, tunc demum confessionem puram
offeret sacerdoti. Nam, qui sic ad confessionem accedit ut peccata sua
nondum relinquere velit, hic adipem hostiae pacificorum et pectusculum
nondum Domino consecravit, et proinde frustra tradit sacerdoti quidquid
obtulerit. Nec enim confessio, non seque te contritione et correctione,
salvare poterit, magisque dicenda est peccandi professio quam peccati
confessio. Primum igitur haec Domino consecrabit, deinde tradet
sacerdoti.
|
“Qui adolebit adipem super altare, pectusculum autem erit Aaron et
filiorum ejus.”
|
|
Non, inquit, comedet adipem legitimus sacerdos, sed
id est non decipiet confitentem, contentus commodo suo, quod solent
pravi medici facere, dum putridas carnes negligunt resecare, sed
imprimet altius ferrum sententiae, provocando ad gemitum, ad agendos
fructus dignos poenitentiae. Nam hoc est quod sequitur:
|
“Armus quoque dexter caedet in primitias sacerdotis.”
|
|
In armo dextro recta et fortia opera intellige, quae exigere debet
sacerdos a confitente, verbi gratia, ut cum Apostolo dicat:
|
“Sicut enim exhibuistis membra vestra servire immunditiae et iniquitati
ad iniquitatem, ita nunc exhibete membra vestra servire justitiae in
sanctificationem (Rom. VI).”
|
|
|
“Pectusculum autem erit Aaron et filiorum ejus, adipem adolebit super
altare.”
|
|
Ac si dicat: Opera carnis carbonibus poenitentiae palam cremabuntur, ut
dictum est, cogitationes autem gemituosae intus ad Christum clamabunt,
et ad sanctos ministros ejus.
|
“Qui obtulerit adipem et sanguinem filiorum Aaron, ipse habebit et armum
dextrum in portione sua. Pectusculum enim consecrationis, et armum
separationis tuli a filiis Israel, de hostiis eorum pacificis, et dedi
Aaron et filiis ejus lege perpetua ab omni populo Israel.”
|
|
Aequa lex.
|
“Nonne, inquit Apostolus, quoniam qui in sacrario operantur, quae de
sacrario sunt, edunt, et qui altari deserviunt, cum altari
participantur?”
|
|
(I Cor. IX.)
|
“Qui ergo de filiis Aaron obtulerit, ipse habebit et armum dextrum,”
|
|
id est, quisquis ex discipulis Christi cor cujuspiam incrassatum,
carnisque ac sanguinis opera praedicatione sua mortificaverit, et hoc
modo sua spiritualia seminaverit, ipse carnalem accipiet ex illo
fructum, id est, necessarium vitae stipendium.
|
“Pectusculum elevationis”
|
|
dixit, ab eo quod supra,
|
“tenebit, inquit, in manibus adipem et pectusculum;”
|
|
|
“armum vero separationis”
|
|
ab eo quod seorsum cederet in partem sacerdotis.
|
“Haec, inquit, tuli a filiis Israel, et dedi Aaron sacerdoti et filiis
ejus,”
|
|
quatenus ipsi et in pectusculo legem Domini die ac nocte meditentur, et
in armo dextro praecepta Dei fortiter operentur, aliorumque et in
pectusculo sollicitudinem gerant, et armo fructum laboris sui
percipiant.
|
|