|
|
“Ecce ego pluam vobis panes de coelo. Egrediatur populus, ut colligat
quae sufficiunt per singulos dies, ut tentem eum, utrum ambulet in lege
mea an non? Die autem sexta parent quod inferant. et sit duplum quam
colligere solebant per singulos dies.”
|
|
inquit. Huic verbo consonans Propheta dixit:
|
“Et mandavit nubibus desuper et januas coeli aperuit, et pluit illis
manna ad manducandum (Psal. LXXVII).”
|
|
Quid autem per manna intelligi velit, innuens continuo subjungit:
|
“Panem coeli dedit eis, panem angelorum manducavit homo (ibid.).”
|
|
Quis nam hic panis coeli, panis angelorum? Nunquid angeli illo pane
cibantur in coelo quem populus ille colligens similem coriandro
frangebat mola, sive terebat mortariolo? Ergo panis coeli, panis
angelorum ipse est, qui in Evangelio suo dicit:
|
“Ego sum panis vivus, qui de coelo descendi; si quis manducaverit ex hoc
pane, vivet in aeternum (Joan. VI).”
|
|
Hic enim victus est, et vita est angelicae substantiae, nam in eum
desiderant angeli prospicere (I Petr. I). Quod quia facere contempsit
angelus, cecidit et factus est diabolus. Qui et hujus panis, sempiternam
patiens inediam, semper est pallidus, et mors illum sequitur. Digna ergo
Prophetae exclamatio, digna admiratio, quia januis coeli apertis,
|
“panem angelorum manducavit homo (Psal. LXXVII).”
|
|
Unde hoc? Videlicet ex eo quod
|
“mandavit nubibus desuper, et januas coeli aperuit,”
|
|
id est praeostendit apostolis sive etiam prophetis, de quibus illud est:
|
“Tenebrosa aqua in nubibus aeris (Psal. XVII),”
|
|
id est occulta scientia in prophetis et deinde per semetipsum clausas
prius hominibus januas coeli aperuit, solutis in carne sua veteribus
inimicitiis, sicque terrenis coelestia conjunxit, id est homines angelis
sociavit, ut eodem vescantur pane coeli, illi in coelestibus in
manifesto conspectu divinitatis, isti adhuc in terra positi in
sacramento pietatis, de quo dicit Apostolus:
|
“Magnum est, inquit, sacramentum pietatis, quod manifestatum est in
carne, justificatum est in spiritu, apparuit angelis, praedicatum est
gentibus, creditum est mundo, assumptum est in gloria (I Tim. III).”
|
|
Equidem illic
|
“panem coeli, panem angelorum”
|
|
singulariter; hic autem
pluraliter dictum est. Nullam tamen suspiceris dissonantiam, nam et
illic pluraliter subjunctum est,
|
“cibaria misit eis in abundantiam (Psal. LXXVII).”
|
|
Ergo secundum se panis unus Christus vel unum corpus Christi, verumtamen
secundum locales Ecclesias et secundum offerentium personas, sive
accipientium innumerabiles populos, cibaria sive panes recte dicas
pluraliter. Verbum ipsum pluit, quo utraque Scriptura usa est, in ista
Deo dicente:
in illa autem,
|
“et pluit illis manna ad manducandum,”
|
|
eamdem ubique terrarum paratam omnibus pusillis et magnis significat
copiam, ut de se ipso magnus Propheta dicat:
|
“Parasti in conspectu meo mensam (Psal. XXII).”
|
|
Et de nobis, licet minimis:
|
“Edent pauperes, et saturabuntur, et laudabunt Dominum, qui requirunt
eum, vivent corda eorum in saeculum saeculi (Psal. XXI).”
|
|
|
|