|
Igitur quoniam hic primus est illorum, qui verbo Dei suum in officio
prophetali sanguinem impenderunt, perpende nunc quam pulchrum, quam
congruum praecessit, ad gloriam ejusdem verbi pertinens mysterium. Ille
vir Dei, qui venit de Juda, in sermone Domini in Bethel, ut supra dictum
est, Jeroboam stante super altare, dixit:
|
“Altare, altare, ecce filius nascetur domui David, Josias nomine, et
immolabit super te sacerdotes excelsorum (III Reg. XIII).”
|
|
Ille, inquam, mandatum acceperat in sermone Domini praecipientis:
|
“Non comedes panem, neque bibes aquam, nec reverteris per viam qua
venisti (ibid.),”
|
|
sed fefellit eum prophetes senex qui habitabat in Bethel, ut comederet
panem et biberet aquam in domo ejus. Propter hoc invenit eum leo in via,
et occidit, et cadaver ejus erat projectum in itinere; asinus autem
stabat juxta illum, et leo stabat juxta cadaver (ibid.). Forma haec
mystica est, et praedicti sancti prophetae Jehu filii Anani, et omnium
sanctorum et prophetarum, qui occisi sunt vel occiduntur, propter
testimonium ejusdem Verbi Dei. Quibus ipsum Verbum incarnatum dicit:
|
“Nolite timere eos, qui occidunt corpus, et post haec non habent amplius
quid faciant (Luc. XII).”
|
|
Ille namque leo, qui occidit, et juxta cadaver stetit, diabolum et
satellites ejus impios homines signat, per quos cum sanctorum corpora
occiderit, stat, nec potest ad nocendum progredi ultra, quia diabolus
nec manducare novit corpora, cum ipse sit spiritus, nec consequi potest
animas extra corpus, quas in corpore persequitur. Si quid ergo peccati
ex carnali commoratione servi Dei contraxerunt, et ob hoc inimicus
aliquando permittitur occidere corpora eorum, illa contentus sit poena,
stetque juxta cadavera, id est nihil amplius vel animabus, vel etiam
corporibus, quin resurgant, se posse nocere sciat. Nec enim efficere
potest, ut saltem corpora moriendo pereant Deo: Quod pulchre signatum
est per hoc, quod occisum non devoravit, sed juxta cadaver stetit leo,
|
|