|
|
“Venerunt autem ad eum omnes fratres sui,”
|
|
etc.
inquit,
|
“cum eo panem in domo ejus: et moverunt super eum caput.”
|
|
In comestione panis charitas, in motione capitis admiratio designatur.
|
“Et consolati sunt eum super omni malo quod intulerat Dominus super
eum,”
|
|
id est super eo gavisi sunt. Percussi enim moerorem consolari, est ei
post percussionem de venia congaudere.
|
“Et dederunt ei unusquisque ovem unam, et inaurem auream unam.”
|
|
Licet cuncta haec juxta historiam veraciter dicta sint, ipsis tamen
muneribus quae oblata sunt cogimur ad allegoriae mysterium.
inquit,
|
“Dominus omnia quaecunque fuerunt Job duplicia,”
|
|
id est sanctae Ecclesiae, quae cum capite suo una persona est, nunc
solas gentes habenti, in fine mundi omnis quae inventa fuerit Judaea
consentiet, vel certe sanctae Ecclesiae in fine suo duplum recipere, est
in singulis nobis et de beatitudine animae, et de carnis incorruptione
gaudere. Unde scriptum est:
|
“In terra sua duplicia possidebunt (Isa. LXI),”
|
|
quia videlicet in fine mundi binas stolas habituri sunt, id est cum
mentis beatitudine etiam carnis gloriam possidebunt. Sed ea quae subnexa
sunt, in fine magis hujus saeculi conversionem Judaici populi nuntiare
testantur.
id est venient ad eum, credendo,
id est quotquot ex plebe Judaica fuerint inventi,
inquam,
|
“sui, et universae sorores,”
|
|
id est vel qui fortes futuri sunt velut fratres, vel infirmi velut
sorores,
|
“et cuncti qui noverant eum prius,”
|
|
scilicet per legis et prophetarum notitiam, quem passionis suae tempore
dum despicerent ignorabant. Et comedent cum eo panem in domo ejus, id
est in sancta Ecclesia quae domus est ejus. Sacri eloquii fruge
pascentur, et movebunt super eum caput, id est principale quod est mens
per formidinem veritatis ab insensibilitate sua patietur. Et
consolabuntur eum super omni malo quod intulerat Dominus super eum.
Consolabuntur, inquam, scilicet illa consolatione quam in passione sua
non inveniens:
|
“Consolantem me, inquit, quaesivi, et non inveni.”
|
|
Consolatio quippe magna est praedicanti subsequens profectus auditoris.
Et dabunt ei unusquisque ovem unam, id est inclinabunt ei innocentem
vitam, et inaurem auream unam, id est pretiosam virtutem, obedientiam De
qua Samuel:
|
“Melior est, inquit, obedientia quam victimae (I Reg. XV).”
|
|
Et notandum quod cum inaure ovis, cum ove offertur inauris, quia nimirum
innocuis mentibus ornamentum semper obedientiae jungitur, juxta illud:
|
“Oves meae vocem meam audiunt (Joan. X).”
|
|
|
|