CAPUT V. Quod tertia locutio ad Josue:

“Surge et transi Jordanem istum,”

ad Christum autem:

“Exsurge, gloria mea, exsurge, psalterium.”

Tertio ad eumdem Salvatorem nostrum Dominus Pater locutus est, et tertio illum unxit Spiritu sancto, quando animam ejus eduxit ab inferis, carnemque ejus, ne videret corruptionem, tertia die suscitavit a mortuis, novumque hominem innovatum, filium hominis gloria immortalitatis et honore incorruptionis coronavit, atque ex tunc constituit eum super opera manuum suarum, et omnia subjecit sub pedibus ejus (Hebr. II). Vocem Patris, qua tunc ad eum in sepulcro jacentem locutus est, vocem, inquam, et ipsa verba in psalmo audivimus: Exsurge, inquit, gloria mea, exsurge psalterium et cithara (Psal. LVI, CVII). Respondit cithara illa paternae laudis psalteriumque sempiternae ejus jubilationis, respondit, inquam: Exsurgam diluculo (ibid.), inquit. Igitur ubi nunc in typum illius magni et veri Salvatoris in sepulcro, ut dictum est, quiescentis ad istum Josue jam tertio loquitur Dominus recte et juxta mysterii proprietatem: Surge, inquit, et transi Jordanem istum, tu et omnis populus tecum. Nunquid enim vir ille in propria persona sua jacebat, ut diceretur ei: Surge, et non potius stabat in praecelsis meritis justitiae? Spiritu Dei plenus erat, quemadmodum primo loco testatus est ipse Deus, dicens: Tolle Josue filium Nun, virum in quo est Spiritus Dei (Num. XXVII), etc. Nempe talium est stare. Quemadmodum de semetipso unus eorum libere profitens: Vivit Dominus, ait, ante cujus conspectum sto (III Reg. XVII). Itaque Spiritus idem, qui Salvatori nostro dicit in Propheta, ut jam dictum est; Exsurge, gloria mea, exsurge, psalterium et cithara (Psal. LVI, CVII), ipse, inquam, et idem spiritus Dei huic in typum ejus praecipiens: Surge, ait. Ipsa jam verba discutienda sunt, et sicut jam dictum est, in hac tertia citatione viri fortis, victoriosa speculanda est gloria Salvatoris invicti et immoratalis.