|
|
“certissime, inquit, avertent corda vestra, ut sequamini deos earum.”
|
|
(III REG. CAP. XI.)
|
“Rex autem Salomon adamavit mulieres alienigenas multas, filiam quoque
Pharaonis, et Moabitidas, et Ammonitidas, et Idumaeas, et Sidonias, et
Ethaeas. Fueruntque ei uxores quasi reginae septingentae, et concubinae
trecentae.”
|
|
Super hoc illi exprobrans vir Sapiens, cum dixisset:
|
“Collegisti, quasi aurichalcum aurum, et ut plumbum complesti argentum
(Eccli. XLVII),”
|
|
continuo subjunxit:
|
“Et inclinasti femora tua mulieribus. Potestatem habuisti in corpore
tuo, et dedisti maculam in gloria tua, et profanasti semen tuum,
inducere iracundiam ad liberos tuos et in caeteris stultitiam tuam, ut
faceres regnum bipartitum (ibid.).”
|
|
At ipse videlicet Salomon dicit in Canticis canticorum:
|
“Sexagintae sunt reginae, et octoginta concubinae, et adolescentularum
non est numerus (Cant. VI).”
|
|
Reginae videlicet sponsi regis Christi animae sunt, quae jam per
dilectionem; concubinae autem, quae adhuc illi subjiciuntur per timorem,
adolescentulae, quae vix initiatae per fidem custodia matris Ecclesiae,
vel tutela disciplinae indigent. Num igitur sic stultus fuit, et sic
stultitiam sapientiae permiscuit, ut sciens Christi multarumque animarum
spirituales fore complexus, semetipsum in tantis, totque alienigenarum
carnalibus dissiparet complexibus? Nempe si hoc intuitu taliter egit, et
coeleste mysterium vertit in occasionem libidinis, insipientium omnium
insipientissimus exstitit. Nec enim homo rationalis, hic divinum
quaerere dignabitur mysterium, ubi nudum merito detestabitur opprobrium.
Recte igitur veritas adimpleta est Domini dicentis super mulieribus
alienigenis:
|
“Non ingrediemini ad eas, neque de illis ingredientur ad vestras.
Certissime enim avertent corda vestra, ut sequamini deos earum (Exod.
XXXIV);”
|
|
nam et ita factum est.
|
“Cum esset senex, depravatum est per mulieres cor ejus, ut sequeretur
deos alienos.”
|
|
De cujus poenitentia magnorum plerique doctorum diversa sentiunt.
Certissimum autem manet sapientibus exemplum, ut nunquam, quoad vivant,
de statu suo praesumant, cum tam deterrime ceciderit hic quo vel ante
vel post nemo sapientior fuit (III Reg. IV).
|
|