|
Mulieri quoque dixit: Multiplicabo aerumnas tuas, et conceptus tuos: in
dolore paries filios tuos, et sub viri potestate eris, et ipse
dominabitur tui. Haec tria divinae sententiae verbera nimium notis
aerumnis, sexum femineum indesinenter cruciant. Novissima tandem super
haec peccati ejus poena mors est. Verum hoc illi malum cum viro commune
est. Quare, inquit, mulier, praeter hoc, in sexu proprio triplicem
poenam habet? Videlicet quia peccati quantitas in muliere triplo major,
quam in viro est: primo, quia credendo serpenti plus quam Deo seducta
est. Secundo quia pulchritudinem et suavitatem ligni delectabiliter
concupivit. Tertio, quia non contenta transgressione propria, postquam
comedit, viro quoque dedit. De quo notandum, quia cum requireretur a Deo
dicente: Quare hoc fecisti? id est, quare viro tuo dedisti, non habens
quid saltem vanae defensionis obtenderet, aliud pro alio respondit,
dicens: Serpens decepit me, et comedi. Itaque triplici peccato triplex
quoque vindicta praeter communem sibi cum viro mortem reddita est. Nam
quia serpenti credidit, dicenti: Eritis sicut dii, juste ipsa contra
hoc, quod Deus vivorum et non mortuorum Deus est, non vivorum, sed
mortuorum mater esse meruit, dicente Deo: Multiplicabo conceptus tuos.
Omnis enim conceptus ejus anima et corpore in peccato ipsius moriuntur,
et nemo illorum Deo vivit, nisi vivificentur in Christo. Item, quia
vidit quod bonum esset lignum ad vescendum et pulchrum oculis,
aspectuque delectabile, pro illo visus sui delectamento contrarius hic
redditur uteri dolor, nam in dolore, inquit, paries filios tuos. Tertio
quia viro suo dedit, et eum ad comedendum illexit, importunitate
muliebri, idcirco sub viri potestate, inquit, eris, et ipse dominabitur
tui. Ita pro seductione, vir enim, inquit Apostolus, non est seductus,
sed mulier (II Tim. II), pro seductione, inquam, quia seducta est,
conceptuum multiplicitas, pro gulae oblectamento uteri dolor, pro
temerario imperio servitus illa poena ei reddita est. De subjectione
viri qua mulier ei subjecta est, et dominatione ejusdem, qua mulieri
dominatur, jam superius dictum est. Sed adhuc recte quaeri potest: Quid
illud sit, mulierem viri sub potestate esse, et virum mulieris dominum
esse, quoniam utrumque dixit: et sub viri potestate eris, et ipse
dominabitur tui? Ad hoc respondendum valentioris esse dominationis,
mulierem sub domino, quam sub potestate viri esse. Nam et secundum
Romanas leges, sub viri potestate est mulier antequam in manum viri
conveniat, sub potestate, inquam, viri, verumtamen non tanquam domini,
sed tanquam tutoris, ita ut sine auctoritate ejus testamentum illi
facere non liceat. Quae autem in manu viri convenit, multo magis quandiu
vixerit vir, testamentum illi sine viro facere non licebit, unde et
capite diminuta dicitur mulier, quae in manum viri convenit. Adeo apud
gentiles quoque, qui in hanc Scripturam non legerant, vel hujus veri Dei
praecepta non observabant, haec lex naturaliter valuit: quam Dominus
naturae imposuit, dicens mulieri: et sub viri potestate eris, et ipse
dominabitur tui. Quaedam tamen barbarae nationes, sicut caetera, ita et
hunc naturae ordinem confuderunt, ut mulier sine capite, id est sine
viro suo, super viros ageret potestatem et dominium. Unde et apud
Romanum defensorem, mulier causam suam tuetur, sic inter alia dicendo:
Non urbes prima tenebo
Femina Niliacas; nullo discrimine sexus,
Reginam scit ferre Pharos.
(LUC. l. X.)
Verum hoc non tam jus aut lex, quam usurpatio dicenda est. Recte ergo
non tam dixit: sub viri potestate eris, nam et puerulus masculus sub
viri, id est tutoris, potestate est, sed addidit; et ipse dominabitur
tui, scilicet, ut nunquam mulier libera sit de subjugo viri, sed ejus
tam aetas, quam conditio primum sub potestate viri tutoris, et deinde
cum in manum viri per legitimas conjugii tabulas venerit, sub dominio
viri sit. Verum castis et fidelibus mulieribus hanc tertiam poenam
benevolentia nullam aut levissimam efficit. Et non solum non obest, sed
etiam laudi est. Propter quod et Petrus apostolus mulieres ad
subjectionem spontaneam cohortans dicit: Similiter mulieres sub ditae
sint viris suis (I Petr. III). Sic enim aliquando et sanctae mulieres
sperantes in Deo ornabant se propriis viris, sicut Sara obediebat
Abrahae, dominum eum vocans, etc. His ita dictis adhuc de
multiplicatione conceptuum aliqua dicenda sunt.
|
|