|
|
“Et mensus est mille cubitos, et transduxiteme per aquam usque ad
talos.”
|
|
Mille mensoris hujus cubiti plenitudinem significant gratiae largitoris,
qui prima mensione omnia tulit peccata mundi, per quam prophetam usque
ad talos transduxit. Nam per talos aqua tinctos primae mensionis,
exstinctio significatur peccati originalis, quia pro illo Deus ad
serpentem pro muliere dixit:
|
“Ipsa conteret caput tuum, et tu insidiaberis calcaneo ejus (Gen. II).”
|
|
Etenim maxime pro peccato originali insidiabatur diabolus serpens
antiquus calcaneo mulieris et seminis ejus, id est extremo fini ejus, in
tantum ut ad ipsum Christum Dei Filium venire auderet insidiator, nihil
tamen nociturus, sicut ipse testatur:
|
“Venit enim princeps mundi hujus, et in me non habet quid quam (Joan.
XII).”
|
|
|
“Rursum mensus est mille, et transduxit me per aquam usque ad genua.”
|
|
Per talos soli apostoli, de quibus propheta:
|
“Quam pulchri, inquit, super montes pedes evangelizantis pacem! (Isa.
LII.)”
|
|
Per genua universi significantur adoratores ejusdem Christi Filii Dei.
Usque ad haec genua secundae mensionis aqua pervenit, quando cum
dixisset:
|
“Accipite Spiritum sanctum,”
|
|
continuo subjunxit:
|
“Quorum remiseritis peccata, remittuntur eis (Joan. XX).”
|
|
Nam de omnibus qui Christo genu curvant, dixit:
|
“Tertio mensus est mille, et transduxit me, inquit, per aquam usque ad
renes.”
|
|
Tunc nimirum tertio mensus est, et suos, quorum hic propheta typum
gerit,
|
“per aquam usque ad renes transduxit,”
|
|
quando jam sedens a dextris Dei, Spiritum sanctum misit illis qui
eatenus carnales et infirmos virtute induit, fortitudine accinxit.
Quarto mensurus est, et torrentem faciet,
|
“quem, inquit propheta, non potui pertransire,”
|
|
scilicet in resurrectione; nam nec oculus videre nec auris potuit
audire, sed nec in cor hominis aestimatio ejus potuit ascendere (Isa.
LXIV; I Cor. II). Tunc ad plenum aquae nostrae sanatae erunt, et omnis
anima quocunque venerit hic torrens vivet, eruntque pisces multi satis,
omnes videlicet electi, quos in captura piscium centum quinquaginta
trium post resurrectionem suam Dominus significavit (Joan. XXI).
Verumtamen non omnes aquae sanabuntur. Nam et Apostolus loquitur:
|
“Omnes quidem resurgemus, sed non omnes immutabimur (I Cor. XV).”
|
|
Recte ergo et hic sequitur:
|
“In littoribus autem ejus et in palustribus non sanabuntur, quia in
salinas dabuntur.”
|
|
Littora maris hujus, atque palustria, dura sunt hominum corda, dura,
inquam, velut littorea saxa per incredulitatis duritiam. Itemque
palustria, id est coenosa per concretam omnium vitiorum fetulentiam.
Haec, inquam,
|
“non sanabuntur, quia in salinas dabuntur,”
|
|
id est etsi resurgant, non resurgent in incorruptionis sanitatem, sed ad
aeternam resurgent mortis passionem.
|
“Et super torrentem orietur in ripis ejus ex utraque parte omne lignum
pomiferum per singulos menses afferens primitiva.”
|
|
Haec, etc., quia pene eadem in Apocalypsi leguntur (Apoc. XXII), et nos
ad alia tendentes brevitati studere cupimus, jam hic finem hujus
lectionis facimus, virum gloriosum magnae civitatis, et templi sui
mensorem, sive architectum, atque principem exoratum esse cupientes, ut
praediorum civitatis hujusce quae per quingenta et quatuor millia
undique mensus est, aliquam nobis tribuat portionem. Sine dubio centupla
illic reposita sunt sanctis, hic sua quaelibet pro illo principe
relinquentibus. Constat autem quia dum terrena relinquuntur, quinque
corporis sensus suis voluptatibus orbantur. Recte igitur quingenta
millia discriminantur, ut secundum numerum sensuum, qui hic pro spe
futurorum refrenantur, ipsa remuneratio centenaria quinquies
multiplicetur. Super omnem autem beautitudinem illud amplectendum, est,
quod sic tandem concluditur.
(CAP. XLVIII.)
|
“Et nomen civitatis ex illa die, Dominus ibidem.”
|
|
Quia videlicet quod nunc cognoscimus ex parte, quod nunc videmus per
speculum in aegnimate, tunc cognoscemus, sicut et cogniti sumus, tunc
videbimus facie ad faciem (I Cor. XIII), videbimus sicuti est (I Joan.
III), videbimus Deum deorum in Sion (Psal. LXXXIII).
|
|