|
(CAP. I.)
|
“Fuit vir unus in Ramathaim Sophim, de monte Ephraim, et nomen ejus
Helchana, filius Jeroham filii Heliu, filii Tohu, filii Suph,
Ephrataeus, et habuit duas uxores. Nomen uni Anna, et nomen secundae
Fennena. Fueruntque Fennenae filii, Annae autem non erant liberi.”
|
|
Ramathaim autem interpretatur excelsa duo, et haec excelsa duo, duae
intelliguntur tribus, regia videlicet et sacerdotalis. Quod pater
Helchana de tribu fuerit Levi, Paralipomenon liber plenissime docet (I
Paral. VI), in quo series genealogiae illius usque ad Levi producitur.
Matrem quoque ejus de tribu Juda exstitisse monstratur, in eo quod
Ephrataeus vocatur. Ephrataeus ab Ephrata uxore Chaleph, quam constat
fuisse de tribu Juda (I Paral. II), dictus est. Et si quem movet quod ab
Ephraim, non Ephrata, Ephrataeus vocetur, videat in subsequentibus (I
Reg. XVII) qualiter David filius viri Ephrataei vocetur, cum liquido
pateat eumdem Isai non de Ephraim, sed de tribu Juda exstitisse, et
probet eumdem Helchanam Ephrataeum ab Ephrata (I Paral. VI), non ab
Ephraim dici. Sophim speculatores interpretantur.
De monte vero Ephraim fuisse dicitur, quia ibi erat ejus habitatio.
Intra cunctas namque tribus, habitationem Levitarum fuisse non dubium
est.
|
“Et ascendit vir ille de civitate sua statutis diebus.”
|
|
Tribus festivitatibus, Pascha videlicet, Pentecoste, et solennitate
Tabernaculorum, ascendebat in domum Domini.
|
“Deditque Fenennae uxori suae, et cunctis filiis ejus et filiabus
partes.”
|
|
Hae partes vestes intelliguntur, quae in eisdem tribus festivitatibus,
juxta morem illius gentis uxoribus et liberis ac famulis tribuebantur.
|
“Ne reputes ancillam tuam quasi unam ex filiabus Belial, quia ex
multitudine moeroris et doloris mei locuta sum usque in praesens.”
|
|
Belial enim interpretatur absque jugo. Et notandum quod omnes qui
ebrietatem sectantur, filii Belial vocentur.
|
“Et adduxit eum secum, postquam ablactaverat in vitulis tribus, et
tribus modiis farinae, et amphora vini, et adduxit eum in domo Domini in
Sylo.”
|
|
In Hebraeo non tribus modiis farinae, sed modio farinae legitur. Quem
locum apud Latinos scriptorum vitio constat esse depravatum. Si enim cum
tribus vitulis tres modios farinae obtulit, contra legem fecit. In lege
namque praecipitur:
|
“Mensis septimi prima dies venerabilis et sancta erit vobis. Omne opus
servite non facietis. Dies clangoris est et tubarum. Offeretisque
holocaustum in odorem suavissimum Domino. Vitulum de armento unum,
arietem unum, agnos immaculatos septem, et in sacrificio eorum similae
oleo conspersae tres decimas per singulos vitulos, duas decimas per
arietem, unam dedimam per agnum. Haec vero decima, decima pars erit
Ephi.”
|
|
Unde datur intelligi, quod Helchana non obtulerit tres modios farinae
cum tribus vitulis, sed novem decimas, quibus secundum Hebraicam
mensuram unus efficitur Ephi. Est igitur orationis fructus Samuel
sanctus, magna fide et largo fletu matris comparatus. Habet in matre
ejus Anna virtutis exemplum, quod imitetur nostra sterilis anima, si
mater fieri optat, si verbi Dei sanctarumque virtutum cupit esse
fecunda. In quo? In eo videlicet, quod dictum est,
|
“vultusque ejus non sunt amplius in diversa mutati;”
|
|
quod idem est, ac si diceretur: In tentatione perstitit, orando
perseveravit. Hoc ergo fidelis anima imitetur, et quaerens inveniet,
petens accipiet, pulsanti aperietur. Jam nunc prophetissae hujus Annae
Canticum explanabimus, et ob fastidium levandum quasi canendo potius
quam legendo, aut loquendo horum quae plana historia dicta sunt,
mysteria carpemus.
|
|