VERS. 16.

“Cum sublatus, inquit, fuerit,”

scilicet adveniente districto judice, extrema damnatione praecipitatus:

“cum, inquam, sublatus fuerit, timebunt angeli,”

id est, supernae patriae nuntii. Cum enim judicii turbine rapietur, hi qui in corporibus reperiri potuerint, praedicatores sancti quamvis fortes atque perfecti contremiscent immenso terrore concussi, et territi purgabuntur. Quod tamen de sanctis angelis, id est, coelestibus spiritibus nil obstat intelligi sic tamen ut sub futuri temporis modum praeterita describantur. Cum enim sublatus est cadendo ab arce beatitudinis, timuerent angeli, et terrore purgati sunt, quia nimirum isto cadente unde punita est culpa superbientis, inde inventa et solidata sunt augmenta meritorum humilibus angelis. Erit ergo, et quando praecipitabitur, ut jam dictum est, erit, inquam, in eis, sive in sanctis praedicatoribus, quia et ipsi angeli dicuntur, quia vitae nuntii sunt, tremor laetus, et timor securus. Sed quia de Leviathan istius fine cognovimus, interim priusquam pereat audiamus: