CAPUT VI. De processione Spiritus sancti, quia non de Patre solo processerit, sed de Patre et Filio procedit.

Igitur Filius de solo Patre generatione processit inenarrabili, hic autem Spiritus sanctus, de Patre et Filio processione procedit nihilominus ineffabili. Habemus tamen in hac nostrae peregrinationis paupertate quasdam primitias intelligentiae, unde sciamus eum non tantum de Patre, sed et de Filio procedere. Ecce enim Scripturam sanctam legimus. Quid autem Scripturam sanctam nisi verbum Dei esse credimus? Plane multa sunt verba digesta calamo prophetarum, sed unum est Dei Verbum universitas Scripturarum, Verbum, inquam, unum quod velut semen de legitimo viro suo Deo fideles animae conceperunt, et ore facundo parientes, signis quibusdam, id est litteris, ut nobis cognoscendum transmitterent, tradiderunt. Cum igitur Scripturam sanctam legimus, Verbum Dei tractamus Filium Dei per speculum et in aenigmate prae oculis habemus. Et revera, si benevoli lectores sumus, si benevoli auditores lectioni assistimus, legendo vel audiendo accendimur, legendo vel audiendo ad amorem Dei proficimus. Nonne ergo de Scriptura sancta nobis amor Dei processit? Quid autem est amor Dei, nisi, ut supra jam diximus, Spiritus Dei? Procedit donum ex Patre, ut per Scripturam intellectam cognoscamus Filium Patris; procedit nobis amor ex intelligentia Scripturae, ut amemus Patrem Filii, diligamus Filium Patris. Nonne ergo jam nobis etiam hoc modo Spiritus sanctus ex Patre Filioque processit? Igitur quoniam, dum vivimus, solem illum in sua claritate fulgentem videre non possumus, saltem ex isto speculo colligere licet, quia de Patre et Filio procedit hic Spiritus sanctus. His pro tempore et re, de adoranda majestate Spiritus sancti breviter dictis, jam nunc in consideratione pulchri operis ejus ipso duce pergendum est.