CAPUT 20

“Alii autem dicebant, quia hic est; alii autem, nequaquam, sed similis est ejus. Ille vero dicebat, quia ego sum.”

Mente et corpore illuminatus, qualem potest illuminatori suo rependit gratiam, eligens magis invidiam cum illo sustinere, quam ingrato silentio laudi et gloriae 252 Dei damnum inferre. Cujus dicta sive responsa merito hic, ut vere fidus notarius, primum mente memori, deinde et calamo excipere curavit, quia videlicet primus omnium mortalium, pro Christo quaestionibus pulsatus, et persecutionem passus est, et sic ad omnia respondit: Quomodo magnus ille caecus per totum orbem diffusus, hodieque in consiliis et synagogis respondens, illuminatoris sui gratiam confitetur, fortis in laboribus, victor in persecutionibus, opportune volentibus, importune nolentibus praedicans et contestans illud magnae pietatis sacramentum, quod mystice sub istis caeci hujus verbis continetur,

“lutum fecit ex sputo Dominus, et linivit oculos meos, et abii, et lavi, et vidi,”

et credidi Deo.

“Alii, inquit, dicebant, quia hic est; alii autem, nequaquam, sed similis ejus est.”

Sic poterat splendor tantae gloriae Dei obscurari, et frigidior ad certam notitiam pervenire fama tanti miraculi. Sed hujus veritatis arbiter, et suae personae conscius, et testis, iste jam non caecus sed oculos habens et videns, dubios esse non sinit, dicens:

“Quia ego sum.”