CAPUT XXIV. Quam multi hostes Verbi Dei velociter sicut umbra transierint.

Interea salvus atque intemeratus permanebat thesaurus patris Abrahae, thesaurus David fidelis, scilicet verbum promissionis, quod sub juramento Deus verax super illos thesaurizavit. Stabat enim locus et gens unde oportebat illud adimpleri. Generatio praeteribat, et generatio adveniebat; ipse autem cui veraciter dicitur:

“Tu autem idem ipse es, et anni tui non deficient (Psal. CI),”

in proposito suo permanebat. Anno illo, quo, ut jam dictum est, fratres qui erant Hierosolymis, et in regione Judaea scripserunt fratribus qui erant per Aegyptum, anno inquam 188. Joannes cognomento Hircanus locum et gentem regebat, et ille annus principatus ejus XI erat, ubi tunc erant, qui locum et gentem illam tantis odiis persequentes exterminare voluerant? Velociter sicut umbra transierant, alius post alium diversis cladibus morientes, quorum interitus velocitatem si consideres, recte dicas, quia in generatione una nomen eorum deletum est. Una quippe generatio Machabaeorum vix exacta fuerat, principatum agente suique principatus annum habente undecimum Hircano, cujus per patrem Simonem, patruosque Judam atque Jonatham, locum et gentem Deus reservaverat, et tam multi reges adversariorum successim decesserant infra annorum paulo plus quam quadraginta spatium. Denique post radicem peccatricem, scilicet Antiochum Epiphanem, qui sine manu contritus est, filius ejus Antiochus Eupator decessit, post Eupatorem patruelis ejus Demetrius filius Seleuci, post Demetrium Alexander filius Antiochi, post Alexandrum Demetrius filius Demetrii; deinde Triphon tyrannus regni, qui Jonatha et Antiocho adolescente filio Alexandri dolo interfectis, diadema sibi imposuit, deinde Antiochus, filius Demetrii, qui in templo Naneae cecidit. Septem fuerant, jamque non erant, nimirum cito deleti in una, ut jam dictum est, generatione Machabaeorum, et benedicebatur Deus, atque laudabatur secundum Psalmistam dicentem:

“Inimici vero Domini mox ut honorificati fuerint et exaltati, deficientes quemadmodum fumus deficient (Psal. XXXVI).”