CAPUT V Sextum caput draconis, cui simile fuerit dici non posse.

De singulis capitibus draconis, quales qualiumve ferarum similes habuerint facies, demonstrari potuit, cum sanctae Scripturae testimoniis. At vero de isto capite sexto valde rufo, qualis vel cui bestiae similis in eo facies fuerit, demonstrari non potest, quia Scriptura non dixit, ubi Daniel visionem quatuor bestiarum vidit, de futuris hoc tantum ait:

“Bestia terribilis atque mirabilis et fortis nimis, dentes ferreos habens magnos, comedens atque comminuens, et reliqua pedibus suis conculcans, dissimilis erat caeteris bestiis, quas videram antea (Dan. VII).”

Dixit quod caeteris bestiis, quas viderat antea, ista erat dissimilis, scilicet leaenae, urso atque pardo, et non dixit similem fuisse alicui bestiarum, quae praeter illas multae sunt. Terribilem ejus fortitudinem terribiliter expressit, dicendo:

“Dentes ferreos habens magnos,”

per quos nimirum intelligimus Romanae potentiae consules, sive imperatores bellicosos atque fortissimos, et exercitus in praeliis severa districtione, districta severitate ordinatos. Ut interim nunc taceam de gentibus caeteris, gentem Judaeam bestia ista comedit atque comminuit, et reliqua pedibus suis conculcavit, quia locum destruxit, et gentem percussit in ore gladii, et eos qui reliqui fuerunt, in captivitatem vendidit atque dispersit. Non proinde Romanum imperium unum fuisse cognoscimus ex capitibus draconis rufi, quia justam fecit, quamvis nesciens, vindictam sanguinis Christi; sed quia potestas ejusdem imperii Christum occidit, et martyres Christi, proinde magnum caput exstitit inter omnes impios qui tunc vivebant, et erant utique corpus vel membra diaboli.