|
|
“Habebitis autem hunc diem in monumentum et celebrabitis eum solemnem
Domino in generationibus vestris, cultu sempiterno. Septem diebus azyma
comedetis.”
|
|
Praeclarum monumentum, grande et magnificum memorialis instrumentum,
septem diebus non comedere fermentatum. Hoc summa diligentia cavendum
esse, confirmando subjungit:
|
“In die primo non erit fermentatum in domibus vestris.”
|
|
Subauditur ne dum praesens est, facilius possit quis in praevaricationem
labi. Est autem primus dies azymorum, decima quarta mensis. Quid enim?
Nunquid de fermento panum cura est Deo? An propter peccatum dicit
diabolicae superbiae, quo fermentatum est genus humanum in primi
parentis praevaricatione? Septem ergo diebus, id est, tota vita nostra,
ab hoc fermento caveamus. Nam per gratiam fit ut primo die non
inveniatur, deinceps nostri studii sit ne iterum corrumpatur. Etenim
primo die solemnitatis nostrae, id est, mox ut quisquis nostrum signatus
est Christi sanguine, id est, baptizatus, in illius morte omne peccati
veteris fermentum vacuatum est, vestigia ejus nulla supersunt, inveniri
non potest. Idcirco grandi interminatione iterum atque iterum prohibendo
repetit:
|
“Quicunque comederit fermentatum, peribit anima illa de Israel a primo
die usque ad diem septimum.”
|
|
Ordo verborum est: Quaecunque anima fermentatum comederit a die primo
usque ad diem septimum peribit de Israel. Et continuo subjungit:
|
“Dies prima et dies octava hujus festivitatis erit aeque venerabilis.”
|
|
Octava namque dies in primam diem et septem dies dispertivit. Nam
deinceps ait:
|
“Primo mense, quarta decima die mensis ad vesperam comedetis azyma usque
in diem vigesimam primam ejusdem mensis ad vesperam.”
|
|
Plane hoc dicto dies octo complexus est. Protinus adhuc fortissimum
vinculum adhibens proponit:
|
“Septem diebus fermentum non invenietur in domibus vestris.”
|
|
Continuo subdit:
|
“Qui comederit fermentatum, peribit anima ejus de coetu Israel, tam de
advenis quam de indigenis terrae.”
|
|
Nec mora, quasi currens sub uno spiritu concludit:
|
“Omne fermentatum non comedetis, in cunctis habitationibus vestris
edetis azyma.”
|
|
Quisnam ille primus dies, nisi is de quo Psalmista:
|
“Haec est, inquit, dies quam fecit Dominus,”
|
|
subauditur illucescere nobis, subjungens ita:
|
“Exsultemus et laetemur in ea? (Psal. CXVII.)”
|
|
Haec dies plane est Christus, dies magnus et praeclarus, in quo de
Aegypto exivimus, in quo de tenebris vocati in admirabile lumen educti
sumus (I Petr. II). Propter quod dicit:
|
“Dies prima erit sancta atque solemnis.”
|
|
Itemque de eodem Psalmista:
|
“Constituite, inquit, diem in condensis usque ad cornu altaris (Psal.
CXVII),”
|
|
id est, positi in condensis et multiplicitate bonorum operum, vacate a
peccatis, secundum diem quae illuxit nobis, usquequo perveniatis ad
cognitionem divinitatis ejus, in cujus fide tanquam in altari quidquid
boni in nobis est, Deo offerimus. Dies itaque prima, inquit, sancta erit
atque solemnis. Qui enim velut agnus occisus est ex infirmitate hominis,
ipse verus dies aeterna claritate fulget ex virtute Dei. Hanc diem
sequuntur nostri dies septem continua celebritate, ut septimus quoque
eadem festivitate sit venerabilis: tota namque vita nostra sic agenda
est, ut in eo consummetur a quo coepit. Tantae namque diligenter
observandae festivitatis causam interposuit:
|
“In eadem enim, inquiens, ipsa die educam excercitum vestrum de terra
Aegypti.”
|
|
Signanter dixit exercitum vestrum, videlicet quia non ad otia sive
ludicra eximus de terra Aegypti, de domo antiquae servitutis, sed ad
pugnandum, adversus principes et potestates, adversus mundi hujus
rectores tenebrarum harum, contra spiritualia nequitiae in coelestibus
(Ephes. II), quippe cum tempus sit ut regnum Dei vim patiatur, et nos
violenter agendo diripiamus illud (Matth. XI): idcirco illud
interposuit,
|
“Nihil operis facietis in ea, exceptis his quae ad vescendum pertinent,
et observabitis azyma.”
|
|
Propugnatoribus namque regni Dei, nihil de omni mundo curandum est, sed,
juxta Apostolum, habentes victum et vestitum, his contenti sint (I Tim.
VI), praeoptantes tamen et primum quaerentes panem verbi Dei, et interim
sine ulla oblivione observent azyma, de quibus saepe dictum est.
|
|