|
Propter hoc, ecce ego lactabo eam, et ducam eam in solitudinem, et
loquar ad cor ejus, et dabo ei vinitores ejus ex eodem loco, et vallem
Achor, ad aperiendam spem. Et canet ibi juxta dies juventutis suae et
juxta dies ascensionis suae de terra Aegypti. Et erit in illo die, ait
Dominus, vocabit me Vir meus, et non vocabit me ultra Baalim, et auferam
nomina Baalim de ore ejus, et non recordabitur ultra nominis eorum. Et
percutiam eis foedus in die illa cum bestia agri, et cum volucre coeli,
et cum reptili terrae et arcum, et gladium, et bellum conteram de terra,
et dormire eos faciam fiducialiter. Et sponsabo te mihi in sempiternum,
et sponsabo te mihi in judicio et justitia, et in misericordia, et
miserationibus, et sponsabo te mihi in fide, et scies, quia ego Dominus,
et erit in die illa: Exaudiam, dicit Dominus, exaudiam coelos, et illi
exaudient terram, et terra exaudiet triticum, et vinum et oleum, et haec
exaudient Israel. Et seminabo eam mihi in terram, et miserebor ejus,
quae fuit absque misericordia, et dicam populo meo, Populus meus est tu,
et ipse dicet: Deus meus es tu. Notanda quippe diligenter, prolixi
capituli sive copiosae hujus promissionis clausula tarda, sed discreta.
Postquam dixit, lactabo eam, ducam eam, loquar ad cor ejus, dabo ei
vinitores ejus, et canet ibi, et vocabit me, Vir meus; et deinde per
apostrophem: Et sponsabo te mihi, rursusque et seminabo eam mihi, et
miserebor ejus, quasi quaereres et diceres, Quam lactabis, quam duces,
cujus ad cor loqueris, cui vinitores dabis, quae canet vel quae te virum
suum vocabit, quam sponsabis tibi vel quam seminabis tibi, et cujus
misereberis? Continuo respondit responsione et dictione provida, dicens:
Quae fuit absque misericordia, et dicam non populo meo: Populus meus es
tu. Hoc ita esse, ut diximus, scilicet ad illam ista referri, quae dixit
superius: Vadam et revertar ad virum meum priorem, et hanc esse omnem
animam quaecunque ad Dominum convertitur, sive ex Judaeis, sive ex
gentibus, Apostolus quoque testatur. Cum enim dixisset: Volens Deus
ostendere iram et notam facere potentiam suam, sustinuit in multa
patientia vasa irae apta in interitum, ut ostenderet divitias gloriae
suae vasa misericordiae, quae praeparavit in gloriam, continuo
subjunxit: Quos et vocavit nos non solum ex Judaeis, sed etiam ex
gentibus, sicut in Osee dicit: Vocabo non plebem meam, plebem meam, et
non misericordiam consecutam, misericordiam consecutam (Rom. IX).
Interea et hoc notandum quia non dixit, et miserebor ejus quae est
absque misericordia, sed quae fuit absque misericordia. Absque
misericordia nunc est gens Israelitica, et idcirco sicut superius dictum
est ex quo in captivitatem ductae sunt decem tribus a rege Assyriorum
Salmanassar. Propter hoc sic superius dictum est: Et concepit adhuc, et
peperit filiam, et dixit ei: Voca nomen ejus absque misericordia, quia
non addam ultra misereri domui Israel, etc. Proinde et reliqua tribus
Juda nunc est absque misericordia, quia Judaei Romanorum gladiis concisi
et in omnes gentes ducti captivi, palam est quia absque misericordia
sunt. Porro gentilitas absque misericordia fuit, nunc autem absque
misericordia non est, dicente Deo in hac prophetia: Et miserebor ejus,
quae fuit absque misericordia. Hinc idem, qui supra dicit Apostolus:
Sicut enim aliquando et vos non credidistis Deo, nunc autem
misericordiam consecuti estis propter illorum incredulitatem, ita et
isti nunc non crediderunt in vestra misericordia, ut et ipsi
misericordiam consequantur (Rom. XI). Igitur, ut supra jam dictum est,
non ad contigua Scripturae dicta, in quibus manifeste ita sonat,
referendum est id, quod ait: Ecce lactabo, etc., sed ad superiora, ubi
pars bona, pars electa rediens ad cor suum: Vadam, inquit, et revertar
ad virum meum priorem, quia bene mihi erat tunc magis quam nunc.
|
|