CAPUT VII. De eo quod nervus femoris Jacob emarcuit, et propterea Judaei omnem nervum non comedant.

Dando autem benedictionem, tetigit nervum femoris ejus, et statim emarcuit. Ipse vero claudicabat pede. Quamobrem non comedunt filii Israel nervum qui exaruit in femore Jacob usque in praesentem diem. Nervus femoris propagationem significat carnis. Antequam veniret Christus, et modo praedicto benedictionem daret, virebat et florebat carnale genus Israel, legitimumque ac sanctum erat, singulas tribus per familias, domos, ac viros distinguere diligenter, donec fructus iste benedictionis exiret, ne incertum foret qua ex tribu, qua de familia prodiret, quem de tribu Juda, de domo et familia David nasci debere pronuntiatum fuisset. At ubi venit hic, qui solus generationum texendarum causa erat, cunctas genealogias vel genealogiarum fabulas (I Tim. I; Tit. III), quas deinceps Judaei texere conantur, cum Apostolo contemnimus et devitamus, imo et arbitramur ut stercora (Philip. III). Ergo vir ille nervum femoris Jacob tetigit, ergo nervus femoris Jacob exaruit. Quamobrem, inquit, non comedunt filii Israel nervum qui in femore ejus exaruit. Nullum nervum comedunt propter illum unum femoris nervum, qui caput et quoddam principium est omnium corporis nervorum. Nec frustra tali lege onerati sunt, videlicet, quia futurum erat, quod nunc est, quia ipsi potius in femore Jacob emarcuerunt, imo ipsi illud quod exaruit femur Jacob existunt.