|
|
“Aperuerunt super me ora sua,”
|
|
id est mala erroris sui contra me praedicare non metuunt,
id est rectae fidei praedicamenta irridentes.
|
“Percusserunt maxillam meam,”
|
|
id est illos praecipue persequuntur, quos in aperto positos, et aliis
utiliter praelatos esse conspiciunt, quique vitam carnalium verbo
correptionis quasi quibusdam dentibus conterunt, ut eos mihi
incorporent. Juxta litteram quoque satis dolenter abjectionem suam
exprimit, quia videlicet qui in maxilla percutitur, omni honore vel
reverentia reputatur indignus. Et hoc faciendo,
|
“satiati sunt poenis meis,”
|
|
videlicet quia tunc reprobi grande aliquod se fecisse aestimant, cum
vitam praedicatorum necant.
|
|