VERS. 8.

“Qui,”

subaudi recte pensans quid esset, videlicet quia corpus ejus vas fictile confractum erat,

“testa,”

id est vasis fictilis fragmento,

“saniem,”

imo testa testam, luto lutum

“radebat,”

non digitos, non vestis mollitiem vel sic percussae carni impertiens.

“Sedens in sterquilinio,”

videlicet ut fragilitatem suam considerans etiam ex circumstantibus vim suae despectionis augeret, ponebat in sterquilinio corpus, ut quid esset carnis substantia perpenderet animus, et hoc ex loci fetore caperet, quod festine corpus ad fetorem rediret. Cum autem in alto mentem fixerat, quaerit hostis inferior scalam, id est conjugis cor, per quam ad cor ejus ascenderet, videlicet antiquae artis insidias repetens. Nam, quia scit quomodo Adam soleat decipi, ad Evam recurrit.