CAPUT XXIII. Quomodo ii vel isti sint ituri, non utique pedibus sed motu ineffabili per potentiam ejusdem quod audituri sunt verbi.

Quomodo tandem ibunt ii in supplicium aeternum, justi autem in vitam aeternam? Nunquid ambulant pedibus, et proficiscentur passibus aut forte trahentibus, sive impellentibus sanctis angelis cum aliqua mora, utpote inviti euntes ad loca poenarum vincti catenis deducentur? Non utique, sed ineffabili atque invisibili potentia verbi, isti audientes, discedite, maledicti, confestim pluvia vel grandine cadente velocius, sive juxta antiquam Domini visionem (Luc. X), quam cito de coelo cadit fulgur tam cito devolventur in tartarum simul cum diabolo et angelis ejus. E diverso justi audientes, venite, benedicti Patris mei, confestim verbi ejusdem virtute de quo dicit Apostolus: Portansque omnia verbo virtutis suae (Hebr. I), sursum rapientur, sursum portabuntur. Hoc sciens idem Apostolus, non dixit ascendemus, quamvis in Apocalysi scriptum sit, ascendite huc (Apoc. XI), nec dixit sublevabimur, quod curribus, qualibus Elias sublevatus est (IV Reg. II), sive qualibuscunque vehiculis, aut certe qualicunque ministerio angelorum fieri posse videretur, sed rapiemur, ait, in nubibus obviam Domino in aera, et sic semper cum Domino erimus (I Thess. IV).