|
|
“Num de petra hac poterimus aquam educere?”
|
|
quod Judaeorum et Pharisaeorum typum gesserit in illa incredulitate.
(CAP. XX.)
|
“Cumque indigeret aqua populus, convenerunt adversus Moysen et Aaron, et
versi in seditionem dixerunt: Utinam periissemus cum fratribus nostris
coram Domino! Cur eduxistis Ecclesiam Domini in solitudinem, ut et nos
et nostra jumenta moriamur?”
|
|
etc. Post multos circuitus venerunt in desertum Sin. Hoc idem Scriptura
dicit esse quod et Cades. Nota res gesta, quia
|
“irritaverunt Dominum ad aquas Contradictionis (Psal. CV),”
|
|
more suo tentantes et murmurantes,
|
“et vexatus est Moyses propter eos, quia exacerbaverunt spiritum ejus et
distinxit in labiis suis (ibid).”
|
|
Multum distinxit, multum et longe aliter quam solitus erat locutus est
in labiis suis.
|
“Audite, inquit, rebelles et increduli Num de petra hac vobis aquam
poterimus ejicere?”
|
|
Non sic loqui consueverat, verbi gratia, cum mare divideret, imo cum tam
multis plagis Aegyptum verberaret. Non dixit: Num de fluviis ranas
poterimus ejicere, num grandinem cum igne de coelo deponere, num mare
Rubrum in divisiones poterimus dividere? Hic exacerbatus ejus spiritus,
pene fidem perdidit, et ita distinxit in labiis suis. Unde et sententiam
protinus accipit:
|
“Quia non credidistis mihi, ait Dominus, ut sanctificaretis me coram
filiis Israel, non introducetis hos populos in terram quam dabo eis.”
|
|
Porro quod petra in mysterio vel in figura Christus fuerit jam dudum cum
Apostolo Christi (I Cor. X) totus mundus canit. Cujus paulo supra in
virga quae floruit nucemque protulit, sacrosanctam spectavimus
incarnationem, ejusdem in hac petra percussa salutiferam intelligimus
passionem. Moyses petrae percussor, et hoc loco incredulus; Moyses,
inquam, et Aaron hoc loco increduli, item in mysterio vel figura Scribae
fuerunt et Pharisaei. Populus sitiens turba erat Dominum Jesum libenter
audiens, unde exarcerbati illi dixerunt:
|
“Sed turba haec, quae non novit legem, maledicti sunt (Joan. VII).”
|
|
|
“Num, inquiunt, de petra hac vobis aquam poterimus ejicere?”
|
|
Puta Scribas et Pharisaeos de illa petra, de ipso Christo dixisse: Num
ab isto seductore sanam doctrinam speratis bibere? Item:
|
“Daemonium habet, et insanit. Quid eum auditis? (Joan. X.)”
|
|
Ita male distinxerunt in labiis suis (Psal. CV), id est contra propriam
sunt conscientiam locuti. Sciebant enim, verbi gratia, quod in Spiritu
Dei ejiceret daemonia, et tamen pessima labiorum suorum distinctione
dixerunt:
|
“In Beelzebub principe daemoniorum ejicit daemonia (Matth. XII),”
|
|
cum hoc furore increduli et turbidi percusserunt petram justitiae. Bis
percusserunt; duobus enim lignis unius crucis Christum crucifixerunt,
linguis suis, et manibus gentilium. Hoc facto
|
“egressae sunt aquae largissimae.”
|
|
Nihil verius, passo namque Christo fluxerunt aquae Scripturarum,
torrentes gratiarum Spiritus sancti inundaverunt, et antea quidem
Scripturae legebantur, sed non intelligebantur: legebatur occidens
littera, sed non fluebat vivificantis spiritus viva et salutaris aqua.
Item et antea nonnullis spiritus datus fuerat, sed non in remissionem
peccatorum datus fuerat.
inquit evangelista,
|
“fuerat Spiritus datus, quia Jesus nondum fuerat glorificatus (Joan.
VII).”
|
|
Datus ergo fuerat in diversarum distributiones gratiarum, verbi gratia,
in prophetiam, quam et habere et mali esse possunt, sed non, ut
praedictum est, in reconciliationem vel remissionem peccatorum.
|
“Quia non credidistis, inquit, mihi, ut sanctificaretis me coram filiis
Israel, non introducetis hos populos in terram quam dabo eis.”
|
|
Non, inquam, introducetis. Parum pro mysterio dictum est. Imo et non
introibitis. Nam revera in istis, scilicet Scribis et Pharisaeis, illius
maxime accipimus juramenti sententiam:
|
“Quibus juravi in ira mea: Si introibunt in requiem meam (Psal. XCIV).”
|
|
|
“Vae igitur vobis, Scribae, et Pharisaei, et legisperiti, quia tulistis
clavem scientiae: ipsi non introistis, et eos qui introibant
prohibuistis (Luc. XI).”
|
|
|
“Non introibitis in requiem Domini.”
|
|
Quinimo, vobis foris stantibus et vacantibus, aliis committetur officium
introducendi.
|
“Haec est aqua contradictionis, ubi jurgati sunt filii Israel contra
Dominum, et sanctificatus est in eis.”
|
|
|
“Haec, inquit, est aqua contradictionis.”
|
|
Contradicunt Judaei, contradicunt haeretici aquae, quae de latere Domini
profluxit fluminibus aquae vivae, quaecunque fluunt de ventre in illum
credentis (Joan. VII). Verumtamen inter ipsas contradictiones
sanctificatus est in eis sanctus sanctorum, clarificatus est in eis, nam
ex ipsa contradictione gloriosior ascendit.
|
|