VERS. 19.

“Non adaequabitur ei topazius de Aethiopia,”

id est nullus sanctorum quibuslibet virtutibus plenus, quod significatur per topazion: qui lapis est pretiosus, et dicitur topazion quasi topandium, eo quod omni luce resplendeat. Pan enim Graeca lingua dicitur omne. Nullus, inquam, ex hujus mundi nigredine collectus, quae significatur per Aethiopiam, aequari potest ei, de quo dictum est:

“quod nascetur ex te sanctum, vocabitur Filius Dei (Luc. I).”

Cui se aequare voluit quoddam topazium de Aethiopia, cum quidam haeresiarches dixit: Non invideo Christo Deo facto; si volo, et ipse possum fieri. Quorum ut superbia refutetur, apte subjungitur:

“Nec tincturae mundissimae componentur [al. componetur] ei,”

id est nec illi qui non superbiunt, ut supradicti haeretici, sed sunt veraciter humiles, et veraciter sancti, aequabuntur ei; quia videlicet sciunt quod non semetipsis, sed ex dono gratiae supervenientis virtutum habeant speciem. Tincti enim non essent, si sanctitatem naturaliter habuissent. Notandum, quod cum superius dixisset,

“non conferetur tinctis Indiae coloribus,”

non addidit mundissimis. Hic vero ut tincturam verarum virtutum ab illa philosophorum functione distingueret, tincturas dicens, addidit, mundissimas.