VERS. 13.

“Ipse enim solus est,”

id est similem non habet, idcirco non negligenter coram illo ambulandum est.

“Solus, inquam, est,”

quia videlicet esse ejus non tale est quale est esse angelorum, aut hominum, aut coeli, aut terrae, aut maris, aut aeris; et ideo sollicite timendus est, quia

“et nemo potest avertere cogitationes ejus,”

id est quia semel fixa nequaquam ab aliquo mutari possunt judicia ejus, et

“quia horrendum est incidere in manus ejus (Hebr. X),”

“et anima ejus,”

id est omnia penetraris, cuncta disponens vis ejus,

“quodcunque voluit, hoc fecit,”

quia videlicet tam in apostatis angelis quam in hominibus perversis; inde quoque voluntatem suam implet, unde voluntati illius repugnare videntur. Ideo, inquam, timendus est, quia,