|
Signo crucis Christi aurea lamina veterum pontificum cessit, quod olim
erat in fronte micans octavum decus pontificum (Exod. XXVIII), inscripta
nunc est pene eadem ineffabilis majestas nominis. Illic enim erat
ineffabile nomen Dei, hic est inaestimabile mysterium crucis. Crux
namque inaestimabile signum est, admirabilis virtus est. Crux spes
Christianorum, resurrectio mortuorum, caecorum dux, claudorum baculus,
destructio superborum, consolatio pauperum, sustentatio inopum, spes
desperatorum. Crux regum magnificentia, sacerdotum gloria. Crux igitur
aurea lamina sacratius ornamentum. Nec statim occurrant, decus hoc ideo
non esse pontificis, quia cum illo toti quoque commune est plebi. Nam
illa dignitas habet in hoc aliquid quod nec inferioris ordinis
sacerdotibus commune sit. Sic enim in fronte sua Christicolarum signifer
hoc vexillum bajulat, ut in subjectae plebis frontibus soli sibi sacro
chrismate pingere liceat. Sicut apostolorum erat baptizatis imponere
manus, ut acciperent Spiritum sanctum, sic et hoc ad diem valens,
proprium est episcoporum. Ecce quale quantumque ornamentum accepit in
suis sacerdotibus filius ille prodigus, cui revertenti de longinqua
regione, ubi porcos paverat, benignus pater occurrens vitulum saginatum
fecit occidi. Applaudit sibi tota familia patris in gloria poenitentis
filii, frater autem ejus major ille agrarius foris stans invidia
torquetur, et fraternae salutis convivio participari noluit (Luc. XV).
|
|