VERS. 30.

“Pulli ejus lambent sanguinem.”

Ac si aperte diceretur: Ipse quidem Divinitatis contemplatione pascitur, sed auditores ejus quia Deitatis secreta percipere nequeunt, cognito crucifixi Domini cruore satiantur. Quibus et dicit:

“Non enim judicavi me aliquid scire inter vos nisi Christum Jesum, et hunc crucifixum (I Cor. II).”

Et

“ubicunque fuerit cadaver,”

inquit,

“statim adest,”

videlicet sicut alias dicitur:

“Ubicunque fuerit corpus, ibi congregabuntur aquilae (Matth. XXIV; Luc. XVII),”

id est ubi qui passus et mortuus est sedet Christus, ibi suspensa mente conversatur. Vel ita:

“Ubicunque cadaver fuerit,”

id est ubicunque peccatorem esse cognoverit,

“statim adest,”

scilicet ut ex eo quod jam spiritualiter vivit, aliis in morte peccati jacentibus prosit, velut Paulus jam saepe dictus, qui nunc Judaeam, nunc Corinthum, nunc Romam, nunc Ephesum, nunc Hispanias tendebat, ut in peccati morte jacentibus aeternae vitae gratiam nuntiaret. Auditis tot virtutibus sanctorum, beatus Job obstupuisse intelligitur, et sub admirationis terrore siluisse. Nam sequitur: