|
|
“Noe vir justus atque perfectus in generationibus suis. Cum Deo
ambulavit, et genuit tres filios, Sem et Cham et Japhet (Gen. VI).”
|
|
Ex istis tribus hominibus reparatus est orbis, et quod valde notandum
est, trina enuntiatione renovatum est super eos verbum benedictionis,
quod Deus super homines primos edixit:
|
“Egredere, inquit Deus ad Noe, de arca tua, et uxor tua, filii tui et
uxores filiorum tuorum, et ingredimini super terram. Crescite et
multiplicamini super eam (Gen. VIII, IX).”
|
|
Itemque secundo:
|
“Benedixitque Deus Noe et filiis ejus, et dixit ad eos: Crescite et
multiplicamini, et replete terram.”
|
|
Ac deinde tertio:
|
“Vos autem crescite et ingredimini super terram et replete eam (ibid.).”
|
|
Nonne ergo Trinitas quae illic se ostenderat in sermone, ipsa hic sese
ostendit in opere? Nam illic dicendo:
|
“Faciamus hominem ad imaginem et similitudinem nostram, et ecce Adam
quasi unus ex nobis factus est,”
|
|
nimirum se ostendit in sermone, et hic reservatos habens tres filios
Noe, et benedicens eis trina benedictione, ut essent initia tantae rei,
scilicet reparandi generis humani, profecto sese ostendit in opere. Nec
vero sacramentum hoc imminuit culpa unius ex illis tribus viris, sicut
nec praevaricatio Adae destruit Sacramentum verborum ejus, quae dixerat:
|
“Hoc nunc os ex ossibus meis, et caro de carne mea (Gen. II).”
|
|
Unde Apostolus:
|
“Sacramentum, inquit, hoc magnum est, ego autem dico in Christo et in
Ecclesia (Ephes. V).”
|
|
Quapropter valde notandum quod pater Noe, cum didicisset quae fecerat ei
filius suus Cham, non dixit: Maledictus Cham, sed:
|
“Maledictus, ait, Chanaan, servus servorum erit fratribus suis (Gen.
IX).”
|
|
Neque enim decebat ut in illum maledicti plagam mitteret homo sapiens,
in quo Deus benedictionem dederat inter fratres suos, benedicendo simul
omnibus illis tertio, sicut jam dictum est, et dicendo:
|
“Crescite et multiplicamini, sicut nec ipse Deus, postquam eodem modo
benedixit Adam et Evae, dicens: Crescite et multiplicamini (Gen. III),”
|
|
verbum benedictionis ita in contrarium mutavit, ut diceret ad eum, quod
postea dixit ad Cain:
|
“Nunc igitur maledictus eris super terram,”
|
|
et ad serpentem:
|
“Quia fecisti hoc, ait, maledictus eris inter omnia animantia, et
bestias terrae, sed maledicta, inquit, terra in opere tuo (Gen. IV).”
|
|
Nimirum sicut Deus incommutabilis non ad ipsum, cui benedixerat, dignum
judicavit dicere:
sed:
|
“Maledicta terra in opere tuo”
|
|
dicere maluit, sic homo Dei vitavit dicere: Maledictus Cham, cui Deus
benedixerat, et maluit dicere:
Quare autem cum habuerit Cham etiam alios suos filios, sicut Scriptura
dicit:
|
“Filii autem Cham: Chus et Mesraim, Phuth et Chanaan (Gen. X),”
|
|
istum potius sub maledicto esse Moyses scripserit, dicere nunc ex
abundanti est, tamen breviter dicendum quia tunc temporis Israel
egressus ex Aegypto ducebatur in terram Chanaan, et implebantur peccata
Chananaeorum; idcirco, ut sciret Israel auxilium Domini ad delendum eos
sibi non defuturum, scire etiam debebat genus illud fuisse maledictum
antequam natum.
|
|