CAP. XIII.

D. Perfacile, quia eorum vitam, habitum, mores se dicunt habere.

M. Mallem tibi de his omnibus quemlibet alium respondere, cum non valeam tibi nisi quibusdam risoriis sententiis satisfacere, et idcirco melius est haec te tecum conjicere.

D. Valerem quidem multa inde conjicere, sed aliud est conjicere, aliud quod verum est firmiter tenere. Quare inde non te decet excusare, si aliquid quod verum est poteris investigare.

M. Quis certum teneat quo habitu apostoli uterentur, cum haec a nobis pene omnia celentur?

D. Non ideo excusaris; nam Simon et Judas habuisse leguntur habitum adeo pannosum, ut videretur eos audire vel videre ignominiosum.

M. Si hoc constat de his solis, quid dicetur de reliquis?

D. Imo, si diaboli creditur testimonio, S. Bartholomaeus usus legitur albo colobio, clavata purpura, et indutus albo pallio, quod per singulos angulos habuit singulas gemmas purpureas, quo licet per viginti sex annos indueretur, nunquam tamen inveteratum legitur. Nam etiam Joannes evangelista et apostolus sindone, Thomas et Jacobus colobio albo usi fuisse perhibentur.

M. Vides igitur quid inde sequitur?

D. Nequaquam.

M. Profecto regulares canonici, si se dicunt habitum apostolorum habere, omnes debent se albo colobio, albo pallio, purpurato, gemmato sindone Bartholomaeum, Joannem, Thomam, Jacobum sequentes induere, et rursum Simonem et Judam sequentes debent adeo fieri pannosi, ut ad videndum vel ad audiendum sint ignominiosi.

D. Hoc utrumque sicut est multum indecens, ita valde inconveniens. Multum autem ab hoc differunt, cum neque sint vestitu ut Simon et Judas ignominiosi, neque ut Bartholomaeus, Joannes apostolus, Thomas et Jacobus colobiati, sed inter utrumque capati, superpelliceati.

M. Desinant ergo attestari per habitum illis assimilari.

D. Quid si hoc idem a canonicis objicitur monachis?

M. Omnino ipsi quique, vel si de habitu praesumerent, calumniam hanc non evaderent.

D. Est tamen loco et habitui aliquid sanctitatis attribuendum?