|
|
“Et si quis voluerit nocere, ignis exiet de ore ipsorum, et devorabit
inimicos eorum. Et si quis voluerit laedere, sic oportet eum occidi. Hi
habent potestatem claudendi coelum ne pluat diebus prophetiae eorum et
potestatem habent super quas convertendi eas in sanguinem, et percutere
terram omni plaga quotiescunque voluerint.”
|
|
Tota haec testium dignitas cum Scripturarum majestate procedit, et
pulchrius quam verbis queat explicari, dum futuris vel [et] praesentibus
intendit, praeteritorum quoque memores nos esse compellit, si verum
volumus eorum quae dicuntur sensum consequi. Cum enim dicere sic posset:
Si quis eos voluerit in errorem inducere, et praedicationem sive regulam
veritatis haereticae pravitatis turbidinibus obruere, judicium
damnationis exiet de ore eorum, ut anathematizent eos et Satanae in
aeternum tradant interitum; cur sic maluit intelligere,
|
“et si quis eos voluerit nocere, ignis exiet de ore ipsorum, et
devorabit inimicos eorum?”
|
|
Cur, inquam, nisi quia potestatis ejus in illo saepe dicto Elia mysticum
praecessit exemplum? Sic enim scriptum est:
|
“Misitque ad eum, videlicet Ochozias, quinquagenarium principem, et
quinquaginta qui erant sub eo. Qui ascendit ad eum, sedentique in
vertice montis ait: Homo Dei, rex praecepit ut descendas. Respondensque
Elias, dixit quinquagenario: Si homo Dei sum, descendat ignis de coelo,
et devoret te et quinquaginta tuos. Descenditque ignis de coelo et
devoravit eum, et quinquaginta qui cum eo erant (IV Reg. I).”
|
|
Misit principem quinquagenarium alterum, et quinquaginta cum eo, et
similiter
|
“ignis exivit de ore ejus,”
|
|
id est, descendit ad imperium oris ejus, et devoravit eos. Unde constat
quod intentione nocendi dixerint: Homo Dei, rex praecepit ut descendas:
Homo Dei, haec dicit rex: Festina, descende, et idcirco dixerit ille:
Descendat ignis de coelo et devoret vos, dictumque effectus consecutus
sit. Nimirum quomodo tunc ignis de ore illius visibilis exivit, et
inimicos ejus regia cum tumore mandata perferentes devoravit, sic de ore
istorum ignis exiet invisibilis, id est, judicium dominationis,
devorabit eos, qui regibus impiis, regumque impiorum capiti Antichristo
adulantes nocere illi sive laedere illos voluerint. Item cum dicere
posset: Hi habent potestatem ligandi in coelo et in terra, ut non veniat
super inimicos eorum propitiatio vel peccatorum remissio, cunctis diebus
ministerii vel officii, id est, usque in finem saeculi, sive in
sempiternum, cur sic dicere maluit: Hi habent potestatem claudendi
coelum, ne pluat diebus prophetiae eorum? Cur, inquam, nisi quia talis
quoque pluviae sive potestatis ad pluviam hujusmodi cohibendam in eodem
Elia claruit mysterium?
|
“Ille etenim oratione oravit ut non plueret super terram, et non pluit
annos tres et menses sex. Et rursum oravit, et coelum dedit pluviam et
terra dedit fructum suum.”
|
|
Quod cum facere Domino jubente intenderet, magna cum potestate dixerat
regi Achab:
|
“Vivit Dominus Deus Israel in cujus conspectu sto, si erit annis his ros
et pluvia, nisi juxta oris mei verba (III Reg. XVII; Jacob. V; III Reg.
XVIII).”
|
|
Sic profecto testes isti adversariis suis inimicis Christi et hostibus
veritatis claudunt coelum, clausa continent ora sua qui ipsi sunt
coelum, ne pluant super eos verbum, nolentes effundere sermonem, ubi
auditus non est, utpote quos secundum Apostolum
|
“post primam et secundam admonitionem devitare debent, quia subversi et
proprio judicio condemnati sunt (Tit. III).”
|
|
Talem ob causam primum Judaeis subversis, et proprio judicio
condemnatis, clausum est hujusmodi coelum Deum sequentes auctorem, qui
de illis vel contra illos in propheta culpam ipsorum praevidens,
|
“nubibus meis, inquit, mandabo ne pluant super eos imbrem (Isa. V).”
|
|
Item cum dicere posset:
|
“Et potestatem habent super doctrinas nequam condemnandi eas, et
anathematis dare sententiam”
|
|
ut quicunque receperit eas, similem sortiatur damnationem, cur sic
maluit dicere:
|
“Et potestatem habent super aquas convertendi eas in sanguinem,”
|
|
nisi ut ad mysticam nos mitteret historiam, ubi testes Moyses et Aaron
aquas Aegypti verterunt in sanguinem? (Exod. VII.) Denique quomodo illis
potestatem habentibus materiales Aegyptiorum aquae versae sunt in
sanguinem, sic istis judicii divini potestate utentibus, haereticorum
pravam doctrinam effundentium, et omnium illis consentientium
conscientiae, hic audiunt horridam et sanguineam, quam sunt bibituri
mortis aeternae damnationem. Addidit hic, et percutere terram omni plaga
quotiescunque voluerint habent potestatem, subaudiendum est, quomodo
illi jam dicti Moyses et Aaron terram Aegypti visibiliter tot plagis
percusserunt. Sic enim sententiis multiplicibus terram, id est, terrenos
homines invisibiliter percutiunt, donec deficiant rebelles et ultima
damnatione involvantur, quomodo illi terram Aegypti visibiliter tandiu
contriverunt, donec ultima plaga percussi Aegyptii cum rege suo
devolverentur in maris profundum. Sequitur:
|
|