|
Recte ergo Deus Pater cum per prophetam de hoc electo puero suo
dixisset:
|
“Dedi spiritum meum super eum, judicium gentibus proferet,”
|
|
statim adjecit:
|
“Non clamabit, neque accipiet personam, nec audietur foris vox ejus
(Isa. XLII),”
|
|
etc. Forte dices: Quomodo non clamavit, nec audita est vox ejus in
plateis, cujus vox est haec tam magna tamque terribilis (Luc. IV):
|
“Vos ex patre diabolo estis?”
|
|
Ad haec, inquam, vox plane magna haec est et terribilis, quae usque
hodie auditur in universis terris, in testimonium omnibus illis, qui
similes Judaeis, id est, inimici sunt veritatis. Verumtamen cum ubique
audita sit, et ad hoc prolata fuerit, ut ubique debeat audiri, non tamen
audita est in plateis, non sonuit in triviis, quia tam rationabiliter
edita est, ut nullam exinde habuerint occasionem indocti turbae popelli,
contendendi in plateis vel compitis, dicendo, quia hic homo negat
Abraham patrem esse nostrae gentis, unumque patrem negat nos habere
Deum, et haec atque hujusmodi loquitur adversus Moysen et genus nostrum.
Vox ergo ejus non est audita in plateis, eo modo quo voluissent hi qui
tentabant eum adversarii sui; et tamen sic audita est universo orbi, ut
cunctis hominibus exemplo sint tali pro suis meritis sententia denotati:
|
“Vos ex patre diabolo estis.”
|
|
Quod ejus exemplo nos imitari, scilicet ut contentiosos in causa utili
arte praeveniamus, veteris quoque historiae mysterio commonemur. Legimus
enim, quia cum ascendissent Philisthaei adversus David et diffusi essent
in valle Raphaim, consulenti David, Dominus respondit:
|
“Non ascendes obviam eis, sed gyra post tergum eorum, et veniens ad eos
ex adverso pyrorum (II Reg. V).”
|
|
Philisthaei namque, quod interpretatur potione cadentes, tunc in valle
Raphaim, id est curationum, diffunduntur, quando sanctam Ecclesiam, in
qua est vera animarum cura, et cognitores suos veritas a vetusto peccati
servitio liberat, contentiosi opprimunt, quibus meritis exigentibus,
miscuit Dominus calicem soporis, et spiritum vertiginis (Isa. XIX), ut
fiat via illorum tenebrae et lubricum, et apprehendat eos laqueus, et in
ipso cadant, quem absconderunt (Psal. XXXIV), contra quos tunc David non
ascendit, sed gyrat post tergum eorum: cum ecclesiasticus vir, quantum
potest, contentiones declinans, secundum Apostolum dicentem:
|
“Si fieri potest, quod ex vobis est, cum omnibus hominibus pacem
habentes (Rom. XII),”
|
|
dicta sua moderatur competenti circuitu rationis, ut et veritatem
defendat, et tamen litigiorum flammas augescere non faciat. Hoc in
Domino nostro prae cunctis hominibus mirandum est mansuetudinis
indicium, quia nunquam ulli adversariorum ex opposito repente occurrit,
sed semper adversarios a longe rationum circumdat agminibus, quas
erumpere nullius astutia possit, sicut in praesenti disputatione
diligentius consideranti, luce clarius fit. Et vide quanta mora
circuitos quam terribiliter tandem percutit, dicens:
|
“Vos ex patre diabolo estis,”
|
|
praeeunte causa pariter et subsequente, cum et praemittit, nunc autem
|
“quaeritis me interficere,”
|
|
et denuo subjungit:
|
|