CAPUT IX. Quid significet quod murmurantes contra Moysen dixerint:

“Sebebamus super ollas carnium,”

etc.

“Sedebamus, inquiunt, super ollas carnium, et comedebamus panes in saturitate. Cur in desertum istud induxistis nos, ut occideretis omnem multitudinem fame?”

Murmuratio haec filiorum Israel, Judaicae contentionis forma est. Sicut enim illi post immolationem agni, submerso Pharaone, et omni exercitu ejus, transito mari Rubro, nimia ingratitudine respexerunt ad ollas carnium Aegypti, et ad panes illius saturitatis, cum fuissent servi et multa afflictione ad amaritudinem perducti, sic post passionem Agni immaculati et incontaminati Christi, jam foras misso hujus mundi principe, novitii Judaeorum in Christo baptizati, stulta pertinacia respicientes vetera taurorum et arietum sacrificia, quae Dominus Deus in prophetarum dictis manifeste contemnit, contendebant, dicentes:

“Quia nisi circumcidamini, et nisi incedatis per omnia secundum morem Moysi, non potestis salvi fieri (Act. XV).”

Moyses ad haec:

“Non contra nos est murmur vestrum, sed contra Dominum.”

Hoc plane apostoli dicere potuerunt. Nunquid enim ab ipsis Evangelii praedicatoribus carnalium sacrificiorum reprobatio sumpsit initium? Non utique. Sed ab ipso Domino, verbi gratia, cum diceret in Psalmo:

“Nunquid manducabo carnes taurorum, aut sanguinem hircorum potabo (Psal. XLIX).”

Et multa his similia. Dicant ergo duces credentium apostoli, qui populum carnali consuetudine praegravatum educunt ad spiritualem sensum per baptismum Christi:

“Nos enim quid sumus?”

Videlicet quia dum in corpore vivimus vestro arbitrio, longe minoris auctoritatis sumus quam prophetarum (qui dudum excesserunt) quisquam vel minimus. Nec mirum, nam et ipsi cum adhuc viverent adeo contempti sunt ut occiderentur, quos quia vos minores estis, quasi honorantes sepulcra eorum aedificatis (Matth. XXIII). At vero, confitemini quia Deus deorum Dominus per illos locutus est, quod non vos arguat in sacrificiis vestris, hoc potius dicens:

“Immola sacrificium laudis Domino (Psal. XLIX).”

Igitur

“non contra nos est murmur vestrum, sed contra Dominum;”

id est, non contenditis contra novitatem evangelistarum, sed contra vestrorum antiquitatem prophetarum.