|
Et vide, quam pulchre credentes a non credentibus Spiritus propheticus
distinxit ipso modo locutionis. Nam de non credentibus dixit: Multi
dicunt, quis ostendit nobis bona, de multitudine vero credentium quamdam
unionem factam insinuans, cum dixisset:
|
“Signatum est super nos lumen vultus tui, Domine,”
|
|
protinus uti maluit singulari numero, dicens ex persona ipsorum;
|
“dedisti laetitiam in corde meo.”
|
|
Et recte, quia multitudinis credentium, erat cor unum et anima una (Act.
IV). Quam videlicet unitatem cordis et animae, illud quoque adverbium
pulchre exprimit:
|
“Quoniam tu, Domine, singulariter in spe constituisti me (Psal. IV).”
|
|
Ipse namque Spiritus sanctus de multis efficit unum. Qui autem hunc non
habent multi, imo et contra semetipsos sensibus diversis, et in
plerisque contrariis per sectas divisi sunt. Quid ergo est, quod
praemisso:
|
“In pace in idipsum dormiam et requiescam (Psal. IV),”
|
|
causam sive rationem istam subjungit:
|
“Quoniam tu, Domine, singulariter in spe constituisti me,”
|
|
nisi ac si diceret: Idcirco quia nunc studeo singularitati sive unitati
huic, de qua Apostolus dicit:
|
“Sicut enim in uno corpore multa membra habemus, omnia autem membra non
eumdem actum habent; ita multi unum corpus sumus in Christo, singuli
autem alter alterius membra,”
|
|
etc., usque
|
“idipsum invicem sentientes, non alta sapientes, sed humilibus
consentientes (Rom. XII).”
|
|
Quam unitatem facit unus Spiritus, et una fides, idcirco, inquam, illuc
spero me perventurum, ubi
in tanta pace, quanta intelligi vult dictio haec, qua dixi: In
Pro hujusmodi sensu variatur modus locutionis, secundum varietatem
singularis et pluralis numeri, ut cum pluraliter dixerit:
|
“Signatum est super nos lumen vultus tui, Domine,”
|
|
statim singulari dictione dicat:
|
“Dedisti laetitiam in corde meo;”
|
|
rursumque cum dixerit pluraliter:
|
“A fructu frumenti, vini et olei sui multiplicati sunt (Psal. IV),”
|
|
statim ex persona diversae multitudinis eorum, quorum est vel esse debet
cor unum et anima una, sive unus Spiritus et una fides, statim
singulariter dixit:
|
“In pace in idipsum dormiam et requiescam.”
|
|
Potest quidem de reprobis sive terrenis dictum intelligi:
|
“A fructu frumenti, vini et olei multiplicati sunt,”
|
|
ut sit sensus vituperationis, quod gratulentur in hujusmodi, et
multiplicati sunt a terrenis divitiis, sed nihilominus econtra
venerabiliter accipitur, quod ex eo multiplicati sint, quod Christus,
|
“tanquam granum frumenti, cadens in terram, mortuum fuerit (Joan. XII),”
|
|
et duo data Spiritus sancti de quibus jam saepe dictum est, tanquam
fructum
|
“vini et olei (add. multiplicaverit credentibus in se).”
|
|
Haec unitas, sive singularitas, quae in isto psalmo in plerisque
sanctorum loquitur, ipsa est quam postulabat ipse Dominus Christus ipsa
nocte, qua tradebatur:
|
“Pater sancte, inquit, serva eos in nomine tuo quos dedisti mihi, ut
sint unum, sicut et nos.”
|
|
Item:
|
“Non pro his rogo tantum, sed et pro eis, qui credituri sunt per verbum
eorum in me, ut omnes unum sint sicut tu Pater in me, et ego in te, ut
et ipsi in nobis unum sint,”
|
|
etc., quae ita finivit:
|
“Ut dilectio, qua dilexisti me in ipsis sit, et ego in ipsis (Joan.
XVII),”
|
|
quam videlicet dilectionem, non aliud quam Spiritum sanctum oportet
intelligi.
|
|