|
Hic pondus in meditatione vel meditatio in pondere est. Hic enim
Angelus, ubi homo factus erat, seque cognosci volebat, quod venisset
sicut mundo expediebat, illud unum de similibus intendens, ait: Et
beatus qui non fuerit scandalizatus in me (Matth. XI). Quidnam est in eo
scandalizari, nisi nolle credere in eum, pro eo quod ut mortalis homo
comprehensus est, et mori potuit et crucifigi? Hinc Apostolus: Nos autem
praedicamus Christum crucifixum, Judaeis quidem scandalum, gentibus
autem stultitiam (I Cor. I). Quorsum istud? Videlicet admiramur
felicitatem gratiae hujus Angeli, quam per Spiritum sanctum nobis
contulit, quia non solum non scandalizamur in eo pro hac re, verum etiam
oppido confirmamur in ejus fide, quia nisi Angelus iste Deus esset,
nullatenus homo, qui secundum veritatem naturae nostrae moreretur, ipse
fieri potuisset. Quid enim? Nunquid creatus angelus, qui utique non est
Deus, humanam potuisset assumere naturam? Et quidem in specie hominum
apparere potuerunt, et apparuisse leguntur angeli, ut illic: Cumque
sublevasset Abraham oculos, ecce apparuerunt ei tres viri stantes prope
eum (Gen. XVIII); sed in veritate naturae hominis nullus eorum unquam
apparuit praeter istum, qui veritatem naturae nostrae ita suscepit, ut
etiam unum de similibus loqueretur, id est vera carnis morte moreretur.
Non ergo in eo scandalizamur, imo magis in fide confirmamur. Nam quia
vere mortuus fuit, constat quia vere homo est, et quia veram hominis
naturam assumere potuit, constat quia solus Angelus iste Deus est. Solus
quippe Deus adeo subtilis est, ut substantiae ejus creatura rationalis
capax sit. Neque humana creatura creaturae angelicae, neque creatura
angelica creaturae humanae capax est, quia nec altero, scilicet angelus
anima humana, vel anima humana angelo subtilior est; solus, ut jam
dictum est, Creator utriusque, Deus et Pater, et Filius, et Spiritus
sanctus, utroque videlicet et angelo et homine, longe subtilior est, et
proinde utrique et angelo et homini capabilis est, quorum trium
personarum haec una, scilicet Dei Filius, qui est Angelus, sic humanam
naturam suimet capacem esse voluit, ut una cum homine persona fieret tam
verus homo, ut loqueretur unum de similibus, id est moreretur.
|
|