|
|
“Quaerebant ergo eum apprehendere, et exivit de manibus eorum.”
|
|
Ordo vel junctura verborum est. Insidiose interrogaverunt utrum ipse
esset rex Christus. At ille responderat quod non solum esset rex
Christus, sed et Deus et Dominus Christus, dicendo:
|
“Ego et Pater unum sumus, et in me est Pater, et ego in Patre.
Quaerebant ergo eum apprehendere.”
|
|
Sed quid? Exivit de manibus 268 eorum. Dubiumne est hoc quod de manibus
Judaeorum hic Deus et Dominus exierit? Irritum nempe est, quidquid
homicida gens illa cunctis suis agit caeremoniis:
|
“Cum expanderitis, inquit, manus vestras, avertam oculos meos a vobis,
et cum multiplicaveritis orationes, non exaudiam; manus enim vestrae
plenae sunt sanguine (Isa. I).”
|
|
Ergo de manibus Judaeorum, id est, de cunctis operibus illorum, Dei
Filius, et qui in illo est Deus Pater exivit, et totius Synagogae eorum
princeps Satanas in sanguine, quo plenae sunt manus eorum, sibi
applaudit.
|
|