|
(CAPUT XXX.)
|
“Iste est sermo quem praecepit Dominus. Si quis virorum votum voverit,
aut se constrinxerit juramento, non faciet irritum verbum suum, sed omne
quod promisit implebit. Mulier, si quidpiam voverit, et se constrinxerit
juramento, quae test in domo patris sui, et in aetate adhuc puellari, si
cognoverit pater votum quod pollicita est, et juramentum, quod obligavit
animam ejus, et tacuerit, voti rea erit,”
|
|
etc. Universis quidem consilium salutis Spiritus sanctus in psalmo
suggerit, praeceptumque servandi propositi dicendo:
|
“Vovete et reddite Domino Deo vestro, omnes qui in circuitu ejus
affertis munera (Psal. LXXV).”
|
|
Verum in hoc ipso tibi, si
|
“terribili, et ei qui aufert spiritum principum (ibid.)”
|
|
revera placere studes, summa discretione opus est. Quid enim si tu ipse
in tua potestate legitime esse non potes? Quomodo reddere licebit, quod
nec vovere licuit? Igitur quaecunque es, devota anima, non tibi deesse
debet hujusce legis auctoritas.
|
“Mulier, inquit, si quidpiam voverit, et se constrinxerit juramento,”
|
|
etc. Ac deinceps:
|
“Sin autem statim, ut audierit contradixerit pater, et vota et juramenta
ejus irrita erunt, nec obnoxia tenebitur sponsioni, eo quod
contradixerit pater.”
|
|
Proinde quicunque sub regimine prioris es, vovere quidem piamque
devotionem habere bonum est; sed quidquid sine permissione patris
spiritualis feceris, praesumptioni deputabitur, et vanae gloriae, non
mercedi. Hanc sententiam non de nihilo Patrum venerabilium maturitas
edixit, sed de isto fonte legis sumpta est, de vena loci praesentis
emanavit. Quid enim est anima sub praelati vivens cura, sub alieno
imperio pensum servitutis Deo reddere professa, nisi filia in domo
patris adhuc in aetate puellari posita?
|
“Si igitur statim ut audierit pater contradixerit, et vota et juramenta
ejus irrita erunt,”
|
|
etiam si terram pedibus non dignata tangere, in coelum volaverit, pater
ejus pedem tenebit, et detrahet deorsum quoad sibi placuerit.
|
“Si maritum babuerit, et voverit aliquid, et semel verbum de ore ejus
egrediens, animam illius obligaverit juramento, quo die audierit vir, et
non contradixerit, voti rea erit, reddet quodcunque promiserat. Sin
autem audiens statim contradixerit, et irritas fecerit pollicitationes,
verbaque quibus obstrinxerat animam suam, propitius ei erit Deus,”
|
|
etc. Hanc legem de muliere maritata non semel dixisse contenta, tertio
repetivit. Proinde in carnalibus quoque adeo valet, ut dicere non
dubitaverit Apostolus:
|
“Uxori vir debitum reddat, similiter autem et uxor viro. Mulier sui
corporis potestatem non habet, sed vir (I Cor. VII),”
|
|
etc. Hoc utique cum praesentis auctoritate legis edixit, quia videlicet
si votum et juramentum, quo se constrinxit, ut per jejunium et
caeterarum rerum abstinentiam, aut aliquid hujusmodi affligat animam
suam, in arbitrio viri est, ut faciat, sive non faciat, cum viro nihil
obsit votum ejusmodi, multo magis si continentiam voverit, quae viro
occasio possit esse adulterii, in arbitrio viri erit.
|
“Quod si audiens vir tacuerit, et in alteram diem distulerit sententiam,
quidquid voverit, atque promiserit, reddet, quia statim ut audivit,
tacuit.”
|
|
Quare? Videlicet quia tacuisse laudasse est. Laudasse autem pene vovisse
est. Igitur reddet, quia uterque procul dubio debet.
|
|