VERS. 22.

“Terram miseriae,”

id est doloris,

“et tenebrarum,”

id est aeternae caecitatis,

“ubi umbra mortis,”

id est obscuritas separationis a Deo sine quo anima non vivit;

“et nullus ordo,”

subaudi ibi est, non quod damnatum quemque non juxta modum criminis retributio sequatur ultionis, sed quia nec flamma lucet ibi sicut hic, nec praesente dolore abest timor, sed timor in dolore, et dolor est cum timore. Unde et subditur:

“Et [al. Sed.] sempiternus horror inhabitat,”

videlicet quia traditi ignibus, et in suppliciis dolorem sentiunt, et in dolore semper diro pavore feriuntur.