CAPUT 3

Uno autem dicte supplere contendit defectum tonus sermonis, dicendo, et totus desiderabilis. Vere totus desiderabilis,

“et semper desiderabilis,”

quia cum habetur, tunc magis desideratur, estque visio ejus in desiderio, desiderium in visione, sicut scriptum est:

“In quem desiderant angeli prospicere (I Petr. I).”

“Talis est dilectus meus, et ipse est amicus meus, filiae Hierusalem.”

Quomodo sermo potuit [al. sic] descripsit virum amabilem, dilectum, desiderabilem. Non talis pictura haec, qualem aspexit illa non mater nostra, illa Hierusalem terrena, imo non Hierusalem, sed Ooliba soror ejus, quae dicebatur Oolla, de qua et sic scriptum est in propheta Ezechiele:

“Cumque vidisset viros depictos in pariete, imagines expressas coloribus et accinctos balteis renes, et tiaras tinctas in capitibus eorum, formam ducum omnium, similitudinem filiorum Babylonis terraeque Chaldaeorum, in qua nati sunt, insanivit super eos concupiscentia oculorum suorum, et misit nuntium ad eos in Chaldaeam (Ezech. XXIII).”

Non, inquam, talis pictura haec, verumtamen aemulamini in melius visum illum et concupiscentiam illam.

“Humanum dico,”

ait quidam amicorum,

“propter infirmitatem carnis vestrae. Sicut enim exhibuistis membra vestra servire immunditiae et iniquitati ad iniquitatem, ita nunc exhibete membra vestra servire justitiae in sanctificationem (Rom. VI).”

Et ego vobis dico: sicut illa videlicet non Hierusalem, sed Ooliba, exhibuit oculos suos videre viros depictos in pariete, videre imagines Chaldaeorum expressas coloribus, videre balteos eorum, tiaras eorum, et formam eorum, ita nunc exhibete oculos vestros, oculos interiores, videre dilectum hunc, videre aureum caput ejus, nitentes oculos ejus, reverendas genas ejus, candida et gloriosa labia ejus, tornatiles et aureas manus ejus, eburneum et sapphiris distinctum ventrem ejus, rectissima crura ejus, et tangite suavissimum guttur ejus, juxta illud:

“Gustate et videte, quoniam suavis est Dominus (Psal. XXXIII).”

De omnibus justum judicium judicate, videlicet quod iste multo melior sit Mose. Hoc enim postulabat ipse, cum diceret Judaeis:

“Si circumcisionem accipit homo in Sabbato, ut non salvetur lex Mosi, mihi indignamini, quia totum hominem sanum feci in Sabbato? Nolite judicare secundum faciem, sed justum judicium judicate (Joan VII).”

Nam illi quidem locutus est Deus, et ex collocutione Dei facies ejus splenduit (Exod. XXXIV), sed non caput aureum, non manus tornatiles et aures habuit, id est, non Deus et homo, sed tantummodo homo fuit; et hoc ipsum, quod splendida facta est facies ejus, quod aliqua operatus est qualibuscunque manibus, de plenitudine hujus accepit, sicut et omnes alii.

“Talis,”

inquam,

“est dilectus meus, et ipse est amicus meus,”

et prius amicus quam dilectus meus. Prior enim ille me amavit, et respexit humilitatem ancillae suae amicis oculis, et hinc illum ego dilexi, quia magna fecit mihi (Luc. XI; Joan. I); magna, inquam, quae vere sunt amici. Hoc autem nunc agitur, ut vester quoque dilectus sit, et ut sciatis vel congnoscatis jam ex parte quam vere diligendus et totus desiderabilis sit, quia dixistis:

“Qualis est dilectus tuus ex dilecto, quia sic adjurasti nos? Quo abiit dilectus tuus, o pulcherrima mulierum? Quo declinavit dilectus tuus? et quaerimus eum tecum?”