|
ETH.
|
“Misericordiae Domini, quia non sumus consumpti, quia non defecerunt
miserationes ejus.”
|
|
Cum, inquit, et angelus et homo peccaverint, angelus qui factus est
diabolus, et complices ejus angeli consumpti sunt, nec enim requirendi
sunt in aeternum, et omnes ab illis miserationes Domini defecerunt,
nunquam enim Deus miserebitur illorum. Non ita nos homines consumpti
sumus, sed nobis Deus in ira misericordiae suae recordabitur. Grates
ergo misericordiae Domini, quia circa nos misericordia judicium
superexaltavit. ETH.
|
“Novi diluculo, multa est fides tua.”
|
|
|
“Non, inquam, defecerunt miserationes ejus,”
|
|
sed quasi diluculo novae consurgent post exactam tenebrarum praesentium
noctem. Quam ob causam?
id est multi sunt quorum fides meretur, ut post istam caliginem qua
obtecta es in furore Domini, o filia Sion, novarum tibi miserationum
diluculum consurgat. ETH.
|
“Pars mea Dominus, dixit anima mea, propterea exspectabo eum.”
|
|
Nunc, inquit, ad me redeo, ad quem factum est verbum Domini, dicens:
|
“Non accipies uxorem, et non erunt tibi filii et filiae in loco isto
(Jer. XVI),”
|
|
etc. Haec audiens
|
“anima mea dixit: Pars mea Dominus, propterea exspectabo eum,”
|
|
id est, alii qui volunt solliciti sint, et turbentur erga plurima, mihi
est unum necessarium (Luc. X), propterea unum exspectabo Dominum,
rejecta sollicitudine terrenorum, quae multa sunt.
|
|