|
Ut taceam de gentium saltu, cujus condensa ferro tunc temporis Romani
imperii passim subvertebantur, et subversa fuerant, ita ut totus jam sub
illo imperio sileret mundus, quando flos iste de virga vel radice Jesse
ascendit excelsa Libani, sive ipse Libanus. Quomodo ceciderunt circa
hujus floris ascensum? Summum Libani verticem, ipsum intellige templum,
quia scriptum est in Zacharia propheta:
|
“Aperi, Libane, portas tuas, ut comedat ignis cedros tuos (Zach. XI).”
|
|
Ipsas autem cedros vel excelsa Libani principes gentis, quorum gloriae
caput erat templum ipsum, quo augustius in mundo nullum fuit. Quomodo
Libanus iste cum excelsis suis tunc cecidit, vel cadere coepit? nimirum
magni et irrecuperabilis casus ejus initium illud dicere non dubitaverim
quod Herodes, quo regnante, ceciderat magnum excelsum regiae dignitatis,
ablatum quippe fuerat sceptrum de Juda, et dux de femoribus ejus.
Herodes, inquam, homicida multipliciter, imo et parricida, tyrannus, non
rex, templum vetus quod reversi de Babylonia filii transmigrationis
aedificaverunt, et victores Machabaei purificaverunt, post sexcentos
annos deposuit, et aliud condidit. Unde illi hujusce operis praesumptio?
Nunquid illud opus stare debuit aut placere Deo potuit? Si David fidelis
de tribu Juda rex inventus et electus secundum cor Dei, domum Domino
aedificare non debuit, dicente illi Domino:
|
“Non aedificabis domum nomini meo, eo quod sis vir bellator, et multum
sanguinem fundens (I Par. XXVIII),”
|
|
quomodo iste non qualiscunque sanguinis effusor, verum etiam filiorum
atque uxorum occisor, et domesticorum sive amicorum furialis
interemptor, domum debuit aedificare Domino? Non igitur mirum quod ab
impio factum de rapinis atque spoliis regionum ad tam miserabile tamque
horribile pervenit excidium, quo post Christi passionem constat illud
per Romanos irrecuperabiliter esse exterminatum. Hoc interim dictum sit
quod tunc Libanus cadere coepit, quando Herodes templum vetus deposuit,
et aliud condidit, majus quidem, et duplo majus quam fecerant filii
transmigrationis, sed hoc fecit, gloriam quaerens suam, non Dei.
|
|