|
|
“Haec est lex holocausti,”
|
|
quod supradictorum quasi conclusio sit, et quod nostrum pro peccato
sacrificium sit fides, hostia pacificorum spes, holocaustum charitas
|
“Locutus est Dominus ad Moysen, dicens: Praecipe Aaron et filiis ejus.
Haec est lex holocausti.”
|
|
Quod pro magno curare solent saecularis eloquentiae magistri, ut
intentionis suae supremum enumeratione concludant, colligendo et
commemorando, quibus de rebus verba sua fecerint, ut renovetur, non
redintegretur oratio, ut auditor si memoriae mandavit ad idem quod ipse
meminerit, reducatur, hoc antiquissimus ille sanctae legis orator hic
facere dignatus est, recolligendo quod hactenus dixerit et ita
commemorando:
|
“Haec est lex holocausti, haec est lex hostiae pro peccato, haec est lex
hostiae pacificorum.”
|
|
Primum est, ut secundum spiritualem et verum sacrificandi ordinem
certissima istorum sacrificiorum vocabula prodamus, ne dubium sit quale
humilitatis nostrae opus sacrificium pro peccato, quale hostia
pacificorum, quale holocaustum sit, quod jam superius pro posse diximus.
Est itaque nostrum pro peccato sacrificium fides, hostia pacificorum
spes holocaustum vero charitas. Nam supra, licet indigesta narratione,
prius holocaustum, novissime sacrificium pro peccato positum sit, tamen
ordine vivendi sive proficiendi, prius sacrificium pro peccato est, id
est fides, supremum vero holocaustum, id est charitas. Sic in ordine
coelestium, per quae Dei Filius ad nos usque descendit, prius est
spiritus sapientiae, novissimum vero spiritus timoris, verumtamen
profectuum ordinem servando quibus ad Dominum nos ascendimus, prius est
spiritus timoris, sicut scriptum est:
|
“Initium sapientiae timor Domini (Psal. CX),”
|
|
supremum vero spiritus sapientiae. Igitur sacrificia quae hic sub
velamine vultus Moysi quondam latentia nunc revelata sunt in facie
claritatis Christi, fides, spes, et charitas sunt. Majoris horum, id est
charitatis, magni et veri holocausti lex haec est.
|
|