VERS. 9, 10.

Perfruere vita cum uxore quam diligis, cunctis diebus vitae instabilitatis tuae, qui dati sunt tibi sub sole omni tempore vanitatis tuae: haec est enim pars in vita, et in labore tuo, quo laboras sub sole. Quodcunque facere potest manus tua, instanter operare: quia nec opus, nec ratio, nec sapientia, nec scientia erunt apud inferos, quo tu properas. Plerumque excedit homo naturae jus violando, quod natura lex, quod amor et gratia sancit, quando sponsus sponsam, atque sponsa molestat sponsum. Idcirco ne jus et fas velimus violare, et quos amor jungit, ne aliqua amaritudo dissociet, ad pacis, ad fidei mores nos ordinat Ecclesiastes. Sponsus, inquit, vita, et sponsa perfruatur dilecta, sponsa nihilominus vita et sponso fruatur adamato, omnibus diebus quos dat hic vita instabilis. Vita perfruitur, qui sine quaerela agit vitam. Quis unquam irata sponsa bene vita fruitur? Quaenam sponso irato sibi bene vita fruitur? Quomodo instabilis donatur his tibi vita diebus? Primo infans, deinde puer es, hinc adolescens, postea juvenis es, deinde senex, tandem decrepitus. Nunquam stabiliri potes, quia ita mutaris omnibus horis variabilis, tam affectibus cordis, quam motibus carnis. Qui super instabili vita causando doles, o homo, pars tibi proficui laboris datur sub sole, ut quodcunque potest manus tua facere instanter operares. Modo tibi, qui praestas ratione, scientia rerum additur, et sapientia confirmabit cor tuum. Hic opus facias, unde in futuro detur tibi aeterna merces. Cum enim te mors ad infernum coget properare, non ibi facies opus unde sperare possis pauxillum boni

Dicit siquidem David, exterritus ab umbra mortis: Non est in morte qui memor sit tui: in inferno autem quis confitebitur tibi? (Psal. VI.) Huic quid simile et a Salvatore praecipitur: Operamini dum dies est, venit nox quando nemo potest operari (Joan. IX). Quod autem ait, in inferno, quo tu properas, nota ut Samuelem quoque vero in inferno credas fuisse, ante adventum Christi quamvis sanctos omnes et in inferni lege detentos. Porro quod sancti post resurrectionem Domini nequaquam teneantur in inferno, testatur Apostolus dicens: Melius est dissolvi, et esse cum Christo (Philipp. I), qui autem cum Christo est, utique non tenetur in inferno. Qui vult instabiles dies operando stabilire, debet cum dilecta sibi muliere operari. Illi certe dilectam dabit allegoria sponsam. Quae oro conjunctior et amicior est sponsa; quam sapientia, quae vita quoque dulcior? Illam amet, illam sibi desponset, quicunque bene vivere cupit. Omne quippe boni lucrum affert secum sapientia, sine qua quicunque animus neque speciem habebit amoris. Sicut arbor arida eris, nisi virescas sapiendo sapienter. Natura igitur exemplum mirabile super confert: Vipera superatur amore marinae muraenae, et ad coitum ejus properans evomit omne venenum, ad littus ergo maris per sibila blandae vocis vocat incestam incestus amator, amicum, neque muraena exhorret virus quo vipera livet. Quidnam evites homo, quid agas te docet serpentis figura. Adulterium evitet sponsus ne fiat vipera; uti placeat sponsae, omne virus evomat: sponsa patienter ferat venenosam viri sui iram, si evomat ille, et illa ferat sapienter venenum, vivendo stabilitur eorum vita instabilis.