CAPUT 34

“Ego, inquit, misi vos metere, quod non seminastis.”

Id est, ad hoc vos elegi et posui vos, ut catis et fructum afferatis quem non seminastis. Nunquid enim vos tale quid passi estis, qualia pertulerunt Abraham et caeteri patres, qui seminaverunt. Nunquid vos de terra et de cognatione egressi estis, et peregrini vel hospites in terra aliena fuistis, ea spe ut vobis extra civitatem domumque vestram seminantibus, surgeret messis, id est benedictio, qua universae cognationes terrae benedicuntur? (Gen. XII). Nunquid vos scientiam, sive prophetiam habuistis, aut hujus benedictionis semen prophetando seminastis? Non est ita, sed alii laboraverunt, et vos homines sine litteris et idiotae (Act. IV), qui hactenus agrum Dei, nec verbo, nec opere excolere sciebatis, in labores eorum introistis, ut quod ab illis est seminatum, per vos conferatur in borreum, id est, quae illis promissa est universarum benedictio gentium, a vobis praediceretur impleta esse et annuntietur per universum mundum. Sequitur: