CAPUT X. Quomodo per praedicationem hostes Juda perierunt, et Ecclesia de cunctis gentibus suscitala sit et desolaverit Dominus linguam maris Aegypti, id est stultam fecerit sapientiam hujus saeculi.

Et auferetur zelus Ephraim, et hostes Juda peribunt. Ephraim non aemulabitur Judam, et Judas non pugnabit contra Ephraim. Et volabunt in humero. Philistiim per mare simul praedabuntur filios orientis! Idumaea et Moab praeceptum manus eorum, et filii Ammon obedientes erunt. Eo tempore, inquit Isaias, nequaquam Ephraim et Judas, qui nunc me prophetante inter se hostili odio dissident inimici erunt, sed, juxta Ezechielis prophetiam, duae virgae in unam virgam copulabuntur (Ezech. XXXVII), et jungentur in Christi Ecclesia qui prius fuerant separati, ita ut in gentibus communi desudent labore et volent in humero Philistiim per mare volucri cursu, hoc est primum maritimis praedicent Palestinae, et per mare pergant festinantes ad caeteras nationes. Quod de unius Pauli apostoli intelligamus exemplo, qui per Pamphyliam, et Asiam, et Macedoniam, et Achaiam, et diversas insulas et provincias ad Italiam quoque, ut ipse scribit, et ad Hispaniam, alienigenarum portatus est navibus (Act. XIV, XVI, et XXVII; Rom. XV). Idumaea, inquit, et Moab praeceptum manus eorum, et filii Ammon obedientes erunt. Hae gentes eo tempore quo Isaias prophetabat, adversariae erant populo Judaeorum, et idcirco nunc dicit, quod postquam surrexit radix Jesse, ut regnet in gentibus, et vexillum crucis ob salutem totius orbis fuerit elevatum, tunc etiam Idumaea et Moab et filii Ammon, omnis scilicet multitudo Arabiae, dent apostolis manus et in locis idololatriae Christi Ecclesiae suscitentur. Et desolabit Dominus linguam maris Aegypti, et levabit manum suam super flumen in fortitudine spiritus sui, et percutiet eum in rivis septem, ita ut transeant per eum calceati. Regnante Caesare Augusto, quando flos de radice Jesse conscendit, et in urbe Romana prima descriptio facta est (Luc. II), potentissimum prius regnum Aegyptiorum, quod multis duravit aetatibus, Cleopatrae morte destructum est, et percussus est amnis Aegyptius in septem rivis, ut qui prius uno fluens alveo intransibilis erat, in septem rivos divisus atque conci sus calceatis transiretur pedibus. Verum quantum hoc fuit ad majestatem vel fortitudinem spiritus Domini? Ergo et hoc, etc., quae jam dicta sunt, quia facturus ea promittitur spiritus Domini. spiritualiter oportet intelligi. Et desolabit, inquit, Dominus linguam maris Aegypti, id est, stultam faciet Dominus, ut Apostolus ait, sapientiam hujus saeculi (I Cor. I); et levabit manum suam super flumen, id est, declarabit veritatem suam super loquacem philosophorum vanitatem. Et hoc in fortitudine spiritus sui, videlicet quo misso de coelo, ubi ascendit et sedit a dextris Dei, apostolos suos, qui prius erant infirmi, fortes effecit. Nam exinde et aperto sensu Scripturas intellexerunt (Luc. XXIV), et linguis omnibus locuti sunt (Act. II). Et ita linguam maris Aegypti desolaverunt, et omne lumen exsiccaverunt, atque percusserunt in septem rivis, ut transirent calceati in praeparatione Evangelii pacis, pedibus pulchris, pedibus speciosis. Et erit, inquit, via residuo populo meo, qui relinquetur ab Assyriis, quando ascendit de terra Aegypti. Sicut enim illis fugientibus, divisit Deus mare Rubrum, et merso Pharaone cum curribus suis et equitibus, pertransierunt cantantes supernae victoriae canticum (Exod. XIV), sic istis fugientibus diabolum aperiet baptismi salutaris sacramentum, mersoque diabolo, et omnibus pompis ejus, pertransibunt in vitam aeternam cantantes hujusmodi canticum.