|
|
“Qui sunt isti qui ut nubes volant,”
|
|
etc.
Qui sunt isti qui ut nubes volant, et quasi columbae ad fenestras suas?
Tanquam si interrogaret illa beata Hierusalem, quomodo vel per quos sibi
quid audierat, filii tui de longe venient, et filiae tuae de latere
surgent, etc. Suspiciens quodammodo in coelum propheta, qui sunt, ait,
isti qui ut nubes volant, et quasi columbae ad fenestras suas? Mira
percunctatio tendens ad hoc ut auditores habeat quam maxime attentos.
Poterat namque dicere sic: Apostoli Salvatoris, lumine tuo, Hierusalem,
de quo jam dixi, illuminati et facti ipsi lux mundi, ibunt in mundum
universum, et verbo praedicationis pariterque operibus charitatis,
filios tuos qui ad te veniant de longe, ex omni gente et natione
generabunt. Sed voluit quia sic oportebat, rem in tempore suo
cognoscendam, et discretius abscondere, et abscondendo convenienti et
digno quantum potuit mysterio, cum percunctatione declamatoria
significare. Dicit ergo sic: Qui sunt isti qui ut nubes volant, et quasi
columbae ad fenestras suas? Ad haec ille qui misit eos, ita respondet:
Me enim insulae exspectant, et naves maris in principio, ut adducam
filios tuos de longe. Argentum eorum, et aurum eorum cum eis nomini
Domini Dei tui, et sancto Israel, quoniam glorificavit te. Ac si dicat:
Apostoli mei sunt, quibus ego dixi: Non vos me elegistis, sed ego elegi
vos, et posui vos, ut eatis, et fructum afferatis, et fructus vester
maneat (Joan. XV). Ipsi volunt et nubes, nullo quieti otio, sed
impellente Spiritu sancto cunctis gentibus, pluviam salutaris doctrinae
portantes. Ipsi sunt quasi columbae simplices, attamen serpentis
astutiam vel prudentiam habentes (Matth. X). Columbae illae singulae
stant ad fenestras suas, id est exercent quas acceperint Spiritus sancti
gratias divisas, semper praedicando volantes ut nubes, semper
contemplando per illas fenestras suas coelum suspicientes, meditando
gementes, gemendo meditantes. Ad quid volant? Me enim, inquit, insulae
exspectant; me, inquam, Ecclesiae futurae, quae mundo velut mari
profundo continentur, exspectant, suam anhelantes inopiam, nec ego
fallor quin nubium istarum gratanter suscepturae sint pluviam. Insulae,
inquam et naves maris, exspectant in principio, videlicet ut sint in
caput, et non in caudam (Deut. XXVIII), juxta illud in psalmo: Venient
legati ex Aegypto, praeveniet Aethiopia manus ejus Deo (Psal. LXVII).
Quomodo naves de longe appulsae, in portu consistunt paratae, hic qui
descendant in ipsis, et faciant operationem in aquis multis, sic parati
erunt auditores nuntiis meis, suscepturi illos et operibus suis
adjuturi, ut in profundendis gentibus Ecclesias construant, praedicando
illam, quae super te orta est gloriam Domini. Hoc modo adducam filios
tuos de longe. Argentum eorum et aurum cum eorum eis nomini Domini Dei
tui, et sancto Israel, id est ad honorem nominis Domini et sancti
Israel, quia glorificavit te. Videlicet, ut supra dictum est, oriendo
super te, et ostendendo gloriam suam videndam in te. Quod aurum eorum,
nisi fides eorum? Quod argentum eorum, nisi facunditas sermonis eorum?
Ista venient cum eis, ut scilicet aurea fide speciosi, et argenteo
sermone nitidi et clari, destruere valeant cunctum errorem, universam
haereticam pravitatem ad honorem nominis Domini. Et aedificabunt filii
peregrinorum muros tuos, et reges eorum ministrabunt tibi. Peregrini
quippe, id est populi nationum, qui prius erant hospites testamentorum
promissionis spem non habentes, ipsi exstruent te in tantum ut reges
quoque eorum ministrent tibi, sive carnaliter aedificando Ecclesias,
expensis publicis, et adversus persecutiones gentium atque insidias
haereticorum legum scita proponendo, sive spiritualiter reges
spirituales animae imperio, carnem subjugando, quod veraciter est
ministrare tibi, et aedificare muros tuos.
|
|