|
|
“Dixitque Nathan ad Bethsabee matrem Salomonis: Num audisti quod
regnaverit Adonias filius Haggit, et dominus noster David hoc ignorat?”
|
|
inquit, id est non approbat. Nam supra non ignorasse dictus est. Sed
|
“nec corripuit eum pater suus, ait, aliquando dicens: Quare hoc
fecisti?”
|
|
Ergo
|
“et dominus noster David hoc ignorat,”
|
|
inquit, id est, non concedit, non vult, non approbat, ut videlicet
mulierem majorem capiendi consilii fiduciam addat.
|
“Nunc ergo veni, accipe a me consilium, et salva animam tuam, filiique
tui Salomonis.”
|
|
Loquente et ineunte propheta consilium cum Bethsabee, et utrisque
consistentibus coram magno sene, et sapiente rege David, Salomon, quod
interpretatur pacificus dominus, rex inungitur, et ascendente universa
multitudine post eum; et populo canentium tubis et laetantium magno
gaudio insonuit terra a clamore eorum, sic praelocuto rege, illique
praecipiam ut sit dux super Israel et Judam. Illud nempe in hoc est
mysterium quod judicio sedente, juxta Danielem, et libris apertis
venientem, ut supra jam dictum est, cum nubibus coeli, quasi Filium
hominis, et usque ad antiquum dierum pervenientem, in conspectu ejus
obtulerunt eum, et dedit ei potestatem, et honorem, et regnum (Dan.
VII). Libri namque aperti sunt, quando Spiritus sanctus per Christi
passionem datus est hominibus, per quem aperta et intelligibilia facta
sunt mysteria Scripturarum. Est quidem judicium futurum, quo et
aperiendi sunt libri conscientiarum, quemadmodum in Apocalypsi scriptum
est:
|
“Et vidi mortuos magnos et pusillos stantes in conspectu throni, et
libri aperti sunt. Et alius liber apertus est, qui est vitae, et
judicati sunt mortui ex his quae scripta sunt in libris secundum opera
ipsorum (Apoc. XX).”
|
|
Verumtamen et judicium jam factum est, illud videlicet de quo Dominus
cum passioni jam propinquaret:
|
“Nunc, inquit, judicium est mundi, nunc princeps hujus mundi ejicietur
foras (Joan. XII).”
|
|
Illo judicio libri aperti sunt, quia, postquam per mortem Christi
judicium mundi factum est, sensus discipulis ejus apertus est, ut
intelligerent Scripturas (Luc. XXIV). Igitur Bethsabee cum propheta
consilium ineunte (per quam superius spiritualium intelligentiam
significari diximus) Salomon rex constituitur, quia videlicet
prophetarum dictis adimpletis et spiritualiter intellectis, Christus Dei
Filius agnoscitur rex pacificus, rex paternae gloriae, et omnia trahit
ad se (Joan. XII). Vivente adhuc patre rex constituitur, quia profecto
qui hunc regem Christum constituit Deus Pater, nunquam moritur, qui,
inquam, constituit, hunc regem
|
“haeredem universorum (Hebr. I),”
|
|
nunquam mortuus, nunquam est moriturus, quodque mirum atque unicum
habetur, nunquam mortui, nunquam morituri Patris haeres Christus est,
semel mortuus et redivivus, nunquam ultra moriturus. Sedetque
imo et super solium patris, id est, super omnem Ecclesiam, quae revera
vehiculum est Altissimi, et super omnem principatum et potestatem, super
thronos et dominationes,
|
“sedet nunc ad dexteram majestatis in excelsis (Hebr. I).”
|
|
Pro hoc ecce universa multitudo ascendit post eum populus canentium et
laetantium, et insonuit terra a clamore eorum. Nam coelorum gloriam hanc
enarrantium, id est apostolorum linguis omnibus loquentium, magnum
audivimus gaudium, quia
|
“in omnem terram exivit sonus eorum, et in fines orbis terrae verba
eorum (Psal. XVIII).”
|
|
Sed nec illud a mysterio vacat, quod servi gratulantes, et Domino regi
benedicentes, amplificet, aiunt, Dominus nomen Salomonis super nomen
tuum. Nam antea notus erat tantum in Judaea Deus (Psal. LXXV), postquam
autem regnum accepit Dei Filius in omnes gentes, tam Patris quam Filii
gloria praedicatur impleta hac prophetia:
|
“Exaltare super coelos, Deus, et super omnem terram gloria tua (Psal.
CVII).”
|
|
|
|