CAPUT XXXI. Quorum vel qualium in Ecclesia typum gesserit Giezi, cui propter cupiditatis culpam lepra Naaman adhaesit.

“Dixitque Giezi puer viri Dei: Pepercit Dominus meus Naaman Syro isti, ut non acciperet ab eo quae attulit. Vivit Dominus, quia curram post eum et accipiam ab eo aliquid,”

etc. Hoc Helisaei miraculum undecimum est. Vere in gratia prophetica mirandum quod corpore absens:

“Cor meum, inquit, in praesenti erat, quando reversus est homo de curru suo in occursum tibi,”

et quod tam efficaciter sententiam dare potuit dicendo:

“Sed et lepra Naaman adhaerebit tibi. Egressus est enim ab eo leprosus quasi nix.”

Et pulchre miraculum in peccatorem undecimo loco ponitur, decimo autem illud in quo per emundationem Syri, justificatio significatur. Omne enim peccatum undenarium est, quia dum perversa agit, praecepta Decalogi transit. Ut autem sensum mysticum prosequamur intuendum hoc Giezi exemplum, gratiae Dei venditoribus in hac Scripturae arce propositum est. Omnis quippe qui gratis dat, quia gratis accepit (Matth. X), qui evangelizando, non quae sua sunt quaerit, sed quae Jesu Christi (Phil. II), ipse est Helisaeus. Qui autem lucrum ex Evangelio, imo quod pessimum est, ex impositione manuum quaerit, ipse est Giezi. Peccata quippe quae emundare videtur in se transponit, lepram tantorum suscipit, quantis illo detestabili mercimonio talentum callidus emunxit.