CAPUT XXII. De Feria quinta.

Feria quinta in Evangelio, ubi ait Dominus: Pater meus usque modo operatur, et ego operor (Joan. V), ut indicet nobis, quomodo operetur, et non falsum dixerit Scriptura, per Mosen ministrata, quia

“Deus requievit ab omnibus operibus suis in die septimo (Gen. II),”

ut, inquam, indicet, quia tunc operatus est, cum fecit mundum, et usque nunc operatur, cum regit mundum, paulo post subjungit: Sicut enim Pater suscitat mortuos et vivificat, sic et Filius quos vult vivificat (Joan. V). Quod se dixisse ostendens de resurrectione, quae nunc fit,

“qua transeunt homines, ut ait beatissimus Augustinus , a morte infidelitatis ad vitam fidei, a morte falsitatis ad vitam veritatis, a morte iniquitatis ad vitam justitiae.”

Amen, inquit, dico vobis quia qui verbum meum audit, et credit ei qui misit me, habet vitam aeternam, et in judicium non venit, sed transit a morte ad vitam (ibid.).

“Et hoc attendite, inquit idem Augustinus . Non nunc transit, sed jam transiit a morte ad vitam.”

Ac deinceps: Amen, inquit, dico vobis, quia venit hora, et nunc est, quando mortui qui in monumentis sunt, audient vocem Filii Dei, et qui audierint, vivent:

“Non, inquit , quia vivunt, audiunt, sed quia audiunt, reviviscunt.”

Per quod amplius claret de hac resurrectione haec dici, qua mortui in infidelitate et ignorantia Dei sic resurgunt, ut prius audiant, et audiendo reviviscant. Ista resurrectione, si recte credimus, resurreximus, et nosipsi, qui jam resurreximus, alteram in fine resurrectionem exspectamus. Huic Evangelio recte praemittitur illa lectio libri Regum, de filio Sunamitis, quem puer ab Helisaeo missus cum baculo, non resuscitavit. Per semetipsum vero Helisaeus veniens, seque super mortuum sternens, atque ad ejus membra se colligens, huc illucque deambulans, et in ore pueri septies aspirans, hunc ad redivivam lucem protinus per mysterium compassionis animavit (IV Reg. IV). Eamdem enim resuscitationem humani generis, quae fit per fidem, de qua supra dictum est in Evangelio teste beato Gregorio, haec pueri resuscitatio significavit.

“Auctor, inquit , humani generis Deus mortuum puerum doluit, cum exstinctos nos iniquitatis aculeo miseratus aspexit: et quia per Mosen terrorem legis protulit, quasi per puerum virgam misit. Per legem quippe virgam Deus tenuerat, cum dicebat: Si quis haec vel illa fecerit, morte moriatur. A peccati igitur morte, timor suscitare non valuit, sed ad statum vitae apparata mansuetudinis gratia erexit. Sed puer cum baculo mortuum suscitare non valuit, quia Paulo attestante: ”

“nihil ad perfectum adduxit lex (Hebr. VII).”

“Ipse autem per semetipsum veniens, et super cadaver se humiliter sternens, ad exaequanda sibi mortui membra se collegit: ”

“Quia cum in forma Dei esset, non rapinam arbitratus est esse se aequalem Deo, sed semetipsum exinanivit, formam servi accipiens, in similitudinem hominum factus, et habitu inventus ut homo (Philip. II).”

“Huc illucque deambulabat, quia, et Judaeam juxta et longe positas gentes vocat. Super mortuum septies spirat, quia per operationem divini muneris gratiae septiformis Spiritum in peccati morte jacentibus aspirat. Moxque juvenis erigitur, quia is, quem terroris virga suscitare non potuit, per amoris Spiritum puer ad vitam rediit.”