VERS. 19.
“Comparatus sum luto,”
id est, viliter quasi lutum conculcor,
“et assimilatus sum favillae et cineri,”
videlicet judicio reproborum, qui interius nihil de igne alicujus boni remansisse arbitrantes, talem intus me esse judicant qualem foris vident. Cur hoc? Videlicet pro eo quod sequitur: