|
Iterum qui planiore via currere volebam, in mystica sum reversus
eloquia, verendumque mihi illud Sapientis elogium esse arbitror. Ex ore
fatui, reprobabitur parabola, non enim dicit illam in tempore suo. Quid
enim? Inter partes diversa sentientes sese immittit hic sermo,
dijudicare audens, utra pars firmius fundamentum rationis habeat: illa,
quae praefert opus manuum secundum ordinationem Regulae beati Benedicti,
et de labore manuum vivere perfectionem apostolicam esse contendit, an
ista, quae servire altari, et de altari vivere melius esse asserit. Ut
ergo certius quid inde possit colligi, sollicite prius animadvertendum
est, de illa regulari ordinatione operis manuum, utrum propter
semetipsam jussa sit tanquam necessaria saluti, an propter aliud admissa
tanquam solatium latura necessitati. Non enim cuncta, quae praecepta
esse videntur, propter semetipsa tanquam necessasia saluti, jussa vel
data sunt, sed propter aliud. Exempli gretia: Carnalia priscae legis
sacrificia, non jussa propter semetipsa, sed propter aliud sunt admissa,
videlicet propter hoc quod ille populus recens ex Aegypto egressus non
possit abigi ab ejusmodi sacrificiis, quae a caeteris gentibus idolis
immolabantur, et idcirco Deus haec admisit, idcirco sibi offerri
permisit ab eo, quem sibi sumebat peculiarem populum, ob complendas
promissiones patrum. Itaque non tam jussa quam permissa fuerunt. Hinc
apud Hieremiam Deus ipse loquitur: Holocaustomata vestra addite victimis
vestris, et comedite carnes, quia non sum locutus patribus vestris, et
non praecepi eis in die qua eduxi eos de terra Aegypti, de verbo
holocaustomatum et victimarum (Jerem. VII). Et in Isaia: Quo mihi
multitudinem victimarum vestrarum, dicit Dominus? Plenus sum, holocausta
arietum, et adipem pinguium, et sanguinem vitulorum, et agnorum et
hircorum nolui. Quis quaesivit haec de manibus vestris? (Isa. I.) Et in
David: Nunquid manducabo carnes taurorum, aut sanguinem hircorum potabo?
(Psal. XL.) Quoniam igitur non omnia quae praecepta videntur esse,
praecepta sunt justitiae, sine quibus non possit homo vivere, quaerendum
est et de isto, scilicet de opere manuum, utrum sit propter se
praeceptum, an propter aliud admissum.
|
|