CAPUT IV. De Barach et prophetissa Debbora uxore ejus, et quod idem sit Lapidoth.

(CAP. IV.) Quartus jam nobis e judicibus assumitur Barach, nam in Aoth qui secundus est, mysterium requirere vel sacramentum, pene violentum est, quippe qui non tam divino oraculo quam humano ductus ingenio, imo et dolo interfecit regem Moab, atque idcirco non tam missus quam permissus dicatur a Deo, ut esset salvator. Addiderunt, inquit, filii Israel facere malum in conspectu Domini, post mortem Aoth, et tradidit illos Dominus in manu Jabin, regis Chanaan, qui regnavit in Asor. Habuitque ducem exercitus sui Sisaram, ipse autem habitabat in Aroseth gentium. Clamaveruntque filii Israel ad Dominum. Nongentos enim habebat falcatos currus, et viginti annos vehementer oppresserat eos. Erat autem Debbora prophetes uxor Lapidoth, quae judicabat populum in illo tempore, et sedebat sub palma, quae nomine illius vocabatur, inter Rama et Bethel, in monte Ephraim. Ascendebantque ad eam filii Israel in omne judicium. Quae misit et vocavit Barach filium Abinoen de Cedes Nephthalim. Barach idem qui Lapidoth vir Debborae prophetes fuisse traditur. Interpretatur autem Lapidoth fulgur, Barach quoque fulmen. Fulgur idcirco, quia antequam ulcisceretur Israel de Chananaeis, quasi fulgur splendebat in populo, meritis scilicet et praerogativis operum: postquam vero ultus est Israel de Chananaeis, fulmen, id est percutiens, vocatus est. Plana historia est. Canticum ergo eorum primo breviter percurrentes, tunc demum pulchrum perstringamus mysterium, quod intrinsecus latet.