CAPUT 27

“Non possum ego a meipso facere quidquam. Sicut audio, judico, et judicium meum verum est, quia non quaero voluntatem meam, sed voluntatem ejus qui misit me.”

Hic danda opera videtur, quatenus distinctas partes confirmationis vel confutationis hujus, tanquam bene discreta pulcherrimi corporis lineamenta propius sub lectoris oculos admoveamus. Ecce enim ad caput rediit et argumentationis partes ex una complexione cingit, dum dicit:

“Non possum ego a meipso facere quidquam.”

Nam et in capite hujusce defensionis dixerat: Non potest Filius a seipso facere quidquam. Ut ergo totum litterae corpus magis conspicuum, sensuumque vel intentionis clarior sit aspectus, ad intelligendum, praetereundum non est, quia quod solent elaborare et vix consequi studiosi rhetores, ubi rem locupletam et omni amplificatione dignam nacti fuerint; hoc in praesenti sermone adversus illos fortes Sabbatorum defensores, et salutis accusatores ultro importat coelestis sapientiae comes et famulatrix eloquentia dives, sed ita majestate rerum, de quibus agitur, operta, ut pene non compareat. Non enim sicut in rebus humanis, ubi effertur illa pomposa et astuosa domina; ita in divinis rebus ipsa eadem eloquentiae facultas condecorat, maxime ubi ipsa Deo coaeterna sapientia per semetipsum eis, qui sibi eloquentes videntur colloqui, et humana dignatur contexere verba. Res quippe humanae tenues atque exiles, et interdum obscuratae vel turpes splendida elocutione illustrantur, aut utcunque palliantur; res autem divinae grandes et fulgurantes, desuper elocutionem quamlibet pulchram suis abscondunt splendoribus. Adeo tamen, ubi res postulat, invenitur communita, ut in occursum ejus muta vel insipiens appareat omnis hominum eloquentia. Perpende igitur quia praesenti in negotio, dum causa posita confutat adversarios, ostendit cur Sabbatorum lege teneri non debeat, et confirmat quod rectissime, cum dixisset:

“Pater meus usque modo operatur,”

subjunxerit,

“et ego operor.”

Absolutissimam enim, id est, quinque partibus perfectam argumentationem edidit, scilicet propositione, ratione, confirmatione, exornatione, complexione.