|
Sequens, id est LXXXIV, in titulo habens,
sic dicit:
|
“Benedixisti, Domine, terram tuam, avertisti captivitatem Jacob.”
|
|
Et subinde:
|
“Mitigasti omnem iram tuam.”
|
|
Hoc nimirum jam factum est, quia terram quae in Adam maledicta fuerat,
Dominus Deus per incarnationem Filii sui benedixit, et in illo iram suam
mitigavit. Mitigavit, inquam, et nondum totam avertit. Nondum enim
omnino deleta est poena peccati, remanente miseria mortalitatis et
passibilitatis. Quod ergo de futuro restat, orant filii Core.
|
“Converte, inquiunt, nos, Deus salutaris noster, et averte iram tuam a
nobis. Nunquid in aeternum irasceris nobis, aut extendes iram tuam a
generatione in generationem? Deus tu conversus vivificabis nos, et plebs
tua laetabitur in te.”
|
|
inquit, id est resuscitabis nos, etc.
|
|