CAPUT 22

“Modicum et jam non videbitis me, et iterum modicum et videbitis me, quia vado ad Patrem.”

Juxta alios evangelistas, interea dum haec dicuntur, erant apostolorum oculi gravati, et importune dormitabant prae tristitia. Sciebat autem ille, quem nihil latebat, qualiter interim Judas perditionis filius, et mortis minister, agitante se diabolo, discurreret, festinaret, accipiens cohortem, et a principibus et Pharisaeis ministros, laternas ac faces accendens, et arma conducens. Quae omnia priusquam fierent hoc itidem salus nostra Dominus Christus proposuerat, ut non perderet quemquam ex ipsis, quas Pater sibi dederat (Joan, VI). Igitur, secundum quod apud alium evangelistam dicit sic:

“Non potuistis una hora vigilare mecum, vigilate et orate, ne intretis in tentationem (Matth. XXV), ”

et in hoc evangelista volens eos sollicitos, et ad evadendum paratos esse:

“Modicum, inquit, et jam non videbitis me.”