CAPUT III. Cur non monachi aeque ut canonici, per hos dies consuetam debeant immutare regulam.

Quamvis ea, quae supradicta sunt, rationem habeant theoricam, nostri tamen, id est monachi ordinis, aeque authenticam non debent immutare regulam, ut verbi gratia, nocturnas ulla dominica ad tres lectiones contrahant vigilias, aut per horas regulares litaniae removeant supplicationes, et pro ipsis jucundum alleluia personent, idcirco quod in illa beatitudine, quam significat haec paschalis solemnitas, nulla erit deprecatio miserorum, sed sola laudatio beaterum. Sed nec illud, ut cum non habeant fontes eas, quas propter solemnitates fontium fieri dictum est, vespertinas suis in locis imaginentur stationes, hae namque pontificales et ad pastores plebium pertinentes sunt traditiones. Et licet beatus Gregorius, qui stationes ordinavit, et pene omnem cleri decorem digito Dei doctus expolivit, habitu monachico praefulserit, nec sic tamen monachico tenendae sunt ordini consuetudines hujusmodi; quas Pontificali potius officio tradens, inferioris, id est, activae vitae procuratoribus instituit. Nunquam enim sancti Patres talem habuere consuetudinem, ut contraria vel pugnantia praeciperent. Praeceperat autem ante illum beatus Benedictus, qui, ut ipse asserit beatus Gregorius, spiritu omnium justorum plenus fuit, ut Dominica die nunquam minus a duodecim lectionibus ad vigilias nocturnas legantur. Similiter et de caeteris regularibus horis universalem absque ulla exceptione canonem suo praescripserat ordini.

Non ergo credendum est quod beatus Gregorius, cum activae vitae ordinem institueret, ad quem se descendisse in suis deplorat epistolis, superiorem, id est, contemplativae vitae ordinem ex aliqua parte in contrarium deflectere voluerit. Rectius itaque suam quisque tenet ordo regulam, juxta illud:

“Elevatus est sol, et luna stetit in ordine suo. (Hier. XXXI; Habac. III).”

Tantum in eo concordantibus cunctis, ut usque Pentecosten genua non flectentes, sed stando perorantes, libertatem, quam nobis resurgendo Christus acquisivit, hac significatione prefiteamur, et alleluia sine intermissione dicamus, et nos filii sponsi, quia nobiscum est sponsus, non jejunemus. Caeternum quicunque monachici ordinis supradictam ob causam supplicationem litaniae, id est, Kyrie eleison, de horis regularibus per hanc septimanam amputant, consequens est, ut usque Pentecosten non repetant, quoniam non solum haec hebdomada, sed universi quinquaginta dies isti aeternum futurae resurrectionis significant Jubilaeum, quo nihil jam supplicandum, sed solum in salute perfecta exsultandum erit, et laetandum.