|
Proinde exsufflastis, id est blasphematis illud nequissimo flatu magnae
invidiae, magnae iracundiae. Nescio quomodo ex libro Esdrae possit
intelligi, quod secundum hanc litteram reversus de Babylone populus,
minorem putaverit esse cultum religionis, quia ornatus templi deerat, et
quod superponebatur, idcirco esse pollutum, quoniam altare tantum
fortuitis, et impolitis lapidibus erat exstructum, absque templo, absque
urbis aedificiis, absque exstructione murorum, et quod propter
paupertatem murmurantes atque inviti offerentes dixerunt: Ecce de
labore. Nam ibi taliter scriptum est, quia sponte obtulerunt in domum
Domini ad exstruendam eam in loco suo, et secundum vires suas dederunt,
et quia congregatus est populus quasi vir unus, et aedificaverunt altare
Dei Israel, ut offerrent in eo holocaustomata, sicut scriptum est in
lege Mosi viri Dei (I Esdr. III), et quia concinnebant in hymnis et
confessione Domino, quoniam bonus, quoniam in aeternum misericordia
ejus, omnis quoque populus vociferabatur clamore magno, laudando
Dominum. Num ergo illius temporis Judaei tali fuerunt digni
exprobratione? Sed vos, o Judaei, vos, o sacerdotes et pontifices
temporis pessimi, quibus, juxta prophetam alium, Vae, quia separati
fuistis in diem malum, et appropinquastis solio iniquitatis (Amos VI);
vos, inquam, sermo iste percutit, quia sermo propheticus est, et
enuntiabat de futuris, dum haec loqueretur iste angelus, iste nuntius
Domini. Proinde audiamus quid adhuc dicat:
|
|