|
Inter ejusdem judicii metum spemque salutis saepe dictus certator
positus, psalmo sequenti, id est LXXVI, dicit:
|
“Voce mea ad Dominum clamavi, voce mea ad Deum, et intendit mihi. In die
tribulationis meae Deum exquisivi manibus meis.”
|
|
Ac deinceps:
|
“Et exercitatus sum, et defecit spiritus meus”
|
|
in ipso exercitio.
|
“Anticipaverunt vigilias oculi mei,”
|
|
id est plus omnibus laboravi; et tunc defeci. Unde,
videlicet dolendo pro ipso defectu.
Non sum indignatus contra Deum, deficiente vel tardante laboris mei
fructu. Et dixi:
|
“Nunquid in aeternum projiciet Deus, aut non apponet ut complacitior sit
adhuc?”
|
|
Haec, etc., dicendo, nimirum inter metum spemque laborat; et nunc quidem
metu deficit, nunc autem defectum ipsum bona spe consolatus. Habet autem
hic psalmus in titulo
quod interpretatur transiliens, videlicet pro bona voluntate et recta
intentione, quia omnibus postpositis, solum Deum appetit:
|
“Renuit, inquiens, consolari anima mea, memor fui Dei, et delectatus
sum.”
|
|
|
|