|
Notandum deinde quia septimo edicto terra dividitur, dicendo:
|
“Hic est terminus in quo possidebitis terram.”
|
|
Praemissa vel praeunte terrae et aquarum sanitate, ut recte in hac
distributione terram viventium debeamus intelligere, sanitas terrae unde
processerit hoc modo propheta describit.
|
“Et convertit me ad portam domus, et ecce aquae ingrediebantur subter
limen domus ad orientem. Facies enim domus respiciebat ad orientem,
aquae autem descendebant in latus templi dextrum, ad meridiem altaris.
Et eduxit me per viam portae aquilonis, et convertit me ad viam foras
portam exteriorem viam quae respiciebat ad orientem, et ecce aquae
redundantes a latere dextro, cum egrederetur vir ad orientem, qui
habebat funiculum in manu sua, et mensus mille cubitos, et transduxit me
per aquam usque ad talos. Rursusque mensus est mille et transduxit me
per aquam usque ad genua. Et mensus est mille, et transduxit me per
aquam usque ad renes. Et mensus est mille torrentem, quem non potui
pertransire, quoniam intumuerant aquae profundae torrentis, qui non
potest transvadari. Et dixit ad me: Certe vidisti, fili hominis. Et
eduxit me, et convertit ad ripam torrentis. Cumque me convertissem, ecce
in ripa torrentis ligna multa nimis, ex utraque parte. Et ait ad me:
Aquilae istae quae egrediuntur ad tumulos sabuli orientalis, et
descendunt ad plana deserti, intrabunt mare et exibunt, et sanabuntur
aquae.”
|
|
Si rite attendimus, mundus iste mare mortuum erat. Ad quid autem latus
templi Dominici, templi non manu facti lancea perforatum est, et ex illo
vulnere aqua cum sanguine cucurrit, nisi tolleretur mors hujus mundi,
quo sanarentur aquae generis humani? Nec vero solummodo de corpore sive
latere visibili aqua profluxit visibilis pro causa patrandae sanitatis,
sed et de divinitate invisibili invisibilis aqua processit, aqua
sapientiae salutaris, aqua, id est gratia Spiritus sancti (Joan. XIX).
Idcirco rectissime dictum sit,
|
“ecce aquae redundantes a latere dextro,”
|
|
a latere divino. Porro illud caute et diligenter discernendum est, quia
prius dixit,
|
“aquae autem descendebant in latus templi dextrum ad meridien altaris,”
|
|
et deinde
|
“ecce aquae redundantes a latere dextro.”
|
|
Cum enim templum istud templum Dei proprium sit,
|
“in quo corporaliter inhabitat omnis plenitudo divinitatis (Col. II),”
|
|
quomodo vel unde descendebant illuc aquae istae quae sunt dona Spiritus
sancti? Ergo nec iste sermo nos oblivisci patitur, quia Deus et homo est
unus, idemque Christus, et in ipso natura hominis accepit quod in
Christo nihilhominus dare poterat natura Dei. Nunc videamus quo ordine,
vel quanto gratiae inundantis incremento nostras aquas mortuas aqua ista
viva sanavit. Prius tamen non praetereat quia, cum dixisset,
|
“aquae autem descendebant in latus templi dextrum ad meridiem altaris,”
|
|
ut deinde diceret,
|
“et ecce aquae redundantes a latere dextro,”
|
|
interposuit dicens,
|
“et eduxit me per viam portae aquilonis.”
|
|
Quid est enim quod ad videndam redundationem aquarum viventium propheta
educitur, per viam portae aquilonis frigidi, nisi quod in nationes
effundenda erat gratia Spiritus sancti? Nunc revertamur ad proposita.
|
|