|
|
“Et de fumo exierunt locustae in terram.”
|
|
Locustae de fumo exierunt, quia videlicet propter fumum erroris et
stultitiae qua obscurati sunt, hostes illis suscitati judicio divino
emerserunt Mesopotamii et Moabitae, Cliananaei et Madianitae, simulque
Amalecitae, Philisthiim, et filii Amon. Dicit enim de illis quodam loco
Scriptura sic:
|
“Ipsi enim, et universi greges eorum veniebant cum tabernaculis suis, et
instar locustarum universa complebant, innumera multitudo hominum et
camelorum, quidquid tetigerant devastantes (Judic. VI).”
|
|
Non utique vane aut sine pondere instar locustarum dixit; sed quia
revera multitudines ejusmodi ad malum exsultantes, levitate animi et
corporis, tanquam totidem locustas salientes intuetur et irridet is qui
habitat in coelis, providens illis cito futurum quod per quemdam
Sapientia ejus dicit:
|
“Florebit amygdalus, et impinguabitur locusta (Eccle. XII).”
|
|
Quod idem est ac si dicat: Qui nunc viridis et rectus incedit, et
tanquam locusta salit, canescet, et curvus vix incedere incipiet,
habensque crura tumentia, nequaquam ut nunc levis et gesticulosus in
saltum sese excutiet; locusta namque impinguatur, dum transacta levi
juventute crura tumescunt, ut fieri solet senibus.
|
“Locustae ergo exierunt,”
|
|
id est, hostes Israeli propter peccata multiplicati sunt.
|
“Et data est illis potestas sicut habent potestatem scorpiones terrae.”
|
|
Scorpio vermis potius quam animal, aut serpens armatus aculeo, et ex eo
Graece vocatur, quod cauda figat et arcuato vulnere venena diffundat.
Idcirco dixit,
quia scorpio vermis terrenus est, ore vel capite innoxio praeblandiens,
et tunc demum cauda conversa incautum feriens. Hujusmodi potestas
locustis illis data est, ut videlicet cum Israel ad illecebras lege Dei
prohibitas per mulierum lenocinia provocassent et transgressores factos
auxilio Dei nudassent, tunc demum adversus eos armis consurgerent. Hoc
primus Balac filius Sephor rex Moab facere didicit, per Balaam ariolum
dicentem sibi:
|
“Verumtamen pergens ad populum meum dabo consilium quid populus tuus
populo huic faciat (Num. XXIV).”
|
|
Illo namque ejus consilio factum est, ut fornicaretur populus cum
filiabus Moab, quae vocaverunt eos ad sacrificia sua (Num. XXV). Unde
postmodum facta ultione, iratus Moyses principibus ait:
|
“Cur feminas reservastis? Nonne istae sunt quae deceperunt filios Israel
ad suggestionem Balaam, et praevaricari vos fecerunt in Domino, super
peccato Phegor, unde et percussu est populus?”
|
|
(Num. XXXI). Hoc ergo primum per Balaam facere didicerunt, scorpiones
Madianitae sive Moabitae, et post haec etiam gentes aliae. Sic enim
scriptum est post mortem Josue:
|
“Itaque filii Israel habitaverunt in medio Chananaei, et Ethaei, et
Amorrhaei, et Pherezaei, et Jebusaei, et duxerunt uxores filias eorum,
ipsique filias suas eorum filiis tradiderunt, et servierunt diis eorum
(Judic. III).”
|
|
In hoc facto, nimirum scorpiones quasi blandum caput porrexerunt, sed
continuo cauda percusserunt. Consequenter enim, victores illorum, quibus
Deus iratus erat, effecti, vehementer illos afflixerunt.
|
“Et praeceptum est illis, ne laederent fenum terrae, neque omne viride,
neque omnem arborem, nisi tantum homines, qui non habent signum Dei in
frontibus suis.”
|
|
Perspicue ostendit, quia non per proprietatem, sed per similitudinem
locustas de fumo illo exisse dicit, dum quod locustarum est facere, hoc
illis interdictum esse scribit. Locustarum namque est laedere fenum
terrae, et omne viride, omnemque arborem, quemadmodum inter plagas
Aegypti scriptum est:
|
“Devorata est igitur herba terrae, et quidquid pomorum in arboribus
fuit, quae grando dimiserat, nihilque omnino virens relictum est in
lignis et herbis terrae in cuncta Aegypto (Exod. X).”
|
|
Istis autem, ne quid talium, sed tantum homines laederent, quia
videlicet et ipsi homines erant, qui hic locustae dicti sunt. Attamen
futurum erat, ut hostes ejusdem populi peccatis exigentibus, non solum
homines, sed et fenum, et omne viride, et omnem arborem, imo universam
terram eorum laederent, et civitates igni succenderent, sed nondum erat
tempus. Postmodum ubi tuba cecinit sextus angelus, hoc factum esse
memorabimus Nam ubi quintus iste angelus tuba cecinit ita plaga
temperata est, ut laederentur et in servitutem redigerentur tantum
homines. Et quidem tunc temporis
|
“cum saevisset Israel, ait Scripura, ascendebat Madian et Amalec, et
caeteri orientalium nationum, instar locustarum universa complentes,
sicut erant in herbis cuncta vastabant, nihilque omnino ad vitam
pertinens, relinquebant in Israel, non oves, non boves, non asinos
(Judic. VI);”
|
|
sed illa laesio comparatione ejus, de qua post haec dicendum est, ubi
Babylonio igne cuncta cremata sunt, nec laesio reputanda est. Quod
tandem ait de hominibus, qui laedendi essent, distinctionem faciens, qui
non habent signum Dei in frontibus suis, idem est ac si diceretur: qui
dereliquerunt legem Dei sui, qui a fide patris sui Abrahae sunt
alienati. Nam quod modo signum Dei, signum crucis Jesu Christi pingimus
Christiani in frontibus nostris, hoc suo more secundum tempus facere
fuerant jussi, ut videlicet in carne sua circumcisi, postes et
superliminaria domorum suarum signarent sanguine agni (Exod. XII); at
illi hoc facere contemnebant, servientes diis alienis. Erant igitur
homines non habentes signum Dei in frontibus suis, non habentes fidem in
cordibus suis.
|
|