|
|
“Haec cum dixisset, ipse mansit in Galilaea. Ut autem ascenderunt
fratres ejus tunc et ipse ascendit, non manifeste, sed quasi in
occulto.”
|
|
Actus diversos uno verbo ascensionis hoc loco aequivocari perspicuum
eum, id est, alio sensu dictum esse a Domino:
|
“Vos ascendite, ego non ascendam,”
|
|
et alio nunc ab evangelista dici:
|
“Ut autem ascenderunt fratres ejus, tunc et ipse ascendit,”
|
|
videlicet ipse secundum illorum sensum, qui dixerant:
|
“Ut et discipuli tui videant opera tua quae facis, et si haec facis,
manifestas teipsum mundo.”
|
|
Respondit se non ascensurum, id est sublime de seipso spectaculum,
gloriam quaerendo praebiturum. Evangelista vero simpliciter viam
communem, ut solet, eodem verbo expressit, secundum terrae situm, eo
quod venientibus Jerosolymam, in montana Judaeae foret ascendendum. Qui
et distantiam ascensus hujus et illius, quem praedicti fratres
intenderant, curavit apponere, dicens:
|
“Non manifeste, sed quasi in occulto.”
|
|
Quare autem non manifeste, sed quasi in occulto? Videlicet quia tempus
ejus nondum advenerat, quia tempus ejus nondum impletum fuerat. Quid
ergo ubi venit, impletum est tempus ejus, quomodo ascendit? Plane non in
occulto, neque quasi in occulto, sed manifeste. Tunc enim turba multa,
quae convenerat ad diem festum, cum audisset, quia venit Jesus
Jerosolymam, acceperunt ramos palmarum, et processerunt obviam ei, et
clamabant: Hosanna, benedictus qui venit in nomine Domini, Rex Israel.
Utique tunc impletum erat tempus ejus, quia collecto concilio pontifices
et Pharisaei dixerant: Quia
|
“expedit ut unus moriatur homo pro populo (Joan. XII),”
|
|
et ab illo die cogitabant eum interficere, videlicet quasi cum judicio
legitimo, et ea morte qua volebat ipse, scilicet, crucis patibulo
definierant eum interficere. Nam antea quaesierant eum quidem Judaei
multoties interficere, sed non ita ut implerentur Scripturae, et ideo,
sicut paulo ante dictum est,
|
“nolebat in Judaeam ambulare, quia quaerebant eum Judaei interficere.”
|
|
Et cum tamen ambulasset illuc et vellent eum, sicut post dicendum est,
Judaei lapidare, noluit mortem admittere, quia non sic implerentur
Scripturae (Joan. VIII). Tunc ergo impletum est tempus ejus, et idcirco
non ascendit in occulto, sed manifeste, acclamantibus turbis, magno
Regi, magno Filio Dei, magno et nobili filio David. Quid ergo? ergone
praedictum tunc patrum suorum consilium approbavit, et juxta sensum
illorum mundo manifestari voluit? minime, quia laus ista non ex
hominibus, sed ex Deo fuit. Cui enim nisi Deo dictum est in psalmo:
|
“Ex ore infantium et lactentium perfecisti laudem (Psal. VIII).”
|
|
Haec autem prophetia tunc adimpleta est. Cum enim indignantus Pharisaei
dicerent:
|
“Audis quid isti dicunt?”
|
|
respondit eis:
|
“Utique. Nunquid legistis: Quia ex ore infantium et lactentium
perfecisti laudem (Matth. XXI; Luc. XIX).”
|
|
Igitur neque tunc quando cum publicis laudibus ascendit, sed quodam
quidem respectu in occulto, quodam autem manifesto, et non in occulto.
Nam quia sicut in tempore suo facturus erat, non ita et modo cum regiis
laudibus ascendit, in occulto ascendit. Quia vero non sic ascendit, ut
latere vellet, non in occulto ascendit. Bene ergo cum hac temperativa
distinctiuncula quasi in occulto dictum est. Sequitur:
|
|