CAPUT XIX. Quod martyr iste, alter Abel quadam similitudine sit.

Animadvertimus hic dignum quid et pulchrum, scilicet hunc esse Abel alterum propria quadam similitudine, praeter communem distantiam vel oppositionem bonorum et malorum, juxta quam omnes boni, Abel, omnes mali, Cain dici consueverunt. Quid enim Roma pro parte impiorum, qualis eatenus exstiterat, nisi fratricidae Cain civitas, vel dedicatio sive possessio fuerat? Non hoc dicimus, quod ad hoc mysterium quidquam illud pertineat, quod Romulus conditor Urbis fratrem et cooperatorem suum Remum occidit, et quod sicut ait quidam:

Fraterno primi maduerunt sanguine muri.

(LUCAN., Phars. l. I, vers. 95).

Uterque enim Cain, quomodo post illos Sylla et Marius, vel Caesar, et magnus Pompeius, sed hoc dicimus, quia Cain et civitas ejus erat universa Roma, et omnes qui illam condiderunt, praeliis provexerunt, et sanguine gentium impleverunt. Abel autem sunt et fuerunt omnes, quicunque in illa vel ex illa de eodem patre Romulo, vel de eadem matre Roma secundum carnem geniti, de Christo, et sancta ejus Ecclesia secundum spiritum regenerati sunt, quomodo omnes quicunque ab initio usque ad finem saeculi, quacunque in parte mundi, quacunque ex gente secundum carnem geniti, secundum fidem regenerati sunt, vel regenerantur Deo, omnes sunt Abel, et qui ad eos non pertinent, omnes contrario sunt Cain. Praeter hanc, ut jam dictum est, communem sive universalem oppositionem utriusque generationis bonorum et malorum, propria quadam similitudine hic beatus martyr apud nos gentes est Abel, et qui illum occidit Decius Caesar impiissimus, erat Cain.