|
|
“Non inveni eum virginem,”
|
|
et parentibus signa virginitatis afferentibus vapulat, eamque habere
compellitur, qualiter in Christo factum intelligatur.
Si auxerit vir uxorem, et postea eam odio habuerit, quaesieritque
occasiones quibus dimittat eam, et objiciens ei nomen pessimum, et
dixerit: Uxorem hanc accepi, et ingressus ad eam non inveni virginem,
tolient eam pater et mater ejus, et deferent secum signa virginitatis
ejus ad seniores urbis ejus, qui in porta sunt. Et dicet pater: Filiam
meam dedi huic uxorem. Quam quia odit, imponit ei nomen pessimum, et
dicit: Non inveni filiam tuam virginem. Et ecce haec sunt signa
virginitatis filiae meae. Expandent vestimentum coram senioribus
civitatis. Apprehendentque senes urbis illius virum, et verberabunt eum,
condemnantes super centum siclis argenti, quos dabit patri puellae,
quoniam diffamavit nomen pessimum super virginem Israel, habebitque eam
uxorem, et non poterit dimittere omni tempori vitae suae. Haec justitiae
vel sapientiae Dei littera pudicis sensibus obscurissima est. Quis enim
pudicus animus saltem cogitare patienter valeat, qualiter ruptae
virginitatis cruenta in panno serventur vestigia. Sed consoletur nos in
isto quoque loco eadem Dei Sapientia, clamans de ejusmodi occidente
littera: Spiritus enim meus super mel dulcis, et haereditas mea super
mel et favum (Eccli. XXIV). Ac deinceps: Et qui elucidant me, vitam
aeternam habebunt (ibid.). Igitur de obscura litterae hujus spelunca
lucidum evolvamus spiritus mysterium, talemque et hanc sapiamus legem,
cui subjextum fuisse non deceat virum sanctae Ecclesiae Christum. Si
duxerit, inquit, vir uxorem, et postea eam odio habuerit, etc.
Spiritualiter hoc ita factum est. Vir uxorem duxit, quando naturam
assumpsit humanam Filius Dei. Unde est: In sole posuit tabernaculum
suum, et ipse tanquam sponsus procedens de thalamo suo (Psa.. XVIII).
Spiritualibus ejusdem sponsi filiis, vel amicis mysterium hoc notum est.
Unde et gratulantes dicunt: Qui habet sponsam, sponsus est (Joan. III).
Itemque cum Apostolo: Et erunt duo in carne una. Sacramentum hoc magnum
est in Christo, et in Ecclesia (Ephes. V). In illa, inquam, carnis
assumptione, vir iste cognovit uxorem suam, scilicet universam Judaeorum
atque gentium Ecclesiam, pro temporum quidem vel locurum diversitate
numerosam, sed juxta fidei sacramentum unam. Verum sic acceptam postea
quodammodo odio habuit eam, quaesivitque occasiones quibus dimitteret
eam, dixit enim discipulis suis: In viam gentium ne abieritis, et in
civitates Samaritanorum ne intraveritis (Matth. X). Item: Non sum missus
nisi ad oves quae perierunt domus Israel (Matth. XV). Ac deinceps: Non
est bonum panem sumere filiorum, et mittere canibus ad mandxcandum
(ibid.). Voces namque ejusmodi, voces erant odii, non juxta rationem
divinitatis, sed secundum sensum carnis, priori non consonantes
proposito ejus, vel Scripturarum veritati. Nam priusquam incarnaretur,
amorem Ecclesiae gentium professus fuerat in omnibus prophetis. Ita
tanquam mutato consilio objiciebat illi nomen pessimum dicens: Uxorem
hanc accepi, et ingressus ad eam, non inveni virginem. Non inveni,
inquit, eam virginem, sed multorum deorum, tanquam multorum virorum
millibus prostitutam. Verum id frustra fuit. Nam in copula praedicta, in
illa incarnatione Filii Dei sacrosancta vestigia virginitatis spectanda
reposita sunt. Egit enim illa quondam prostituta, egit, inquam,
poenitentiam, mortificavit carnem suam, insuper et sub gladiis
persecutorum, propter illum, virum suum fudit sanguinem suum. Quid
igitur? Tollent, inquam, eam pater et mater ejus, et deferent secum
signa virginitatis ejus ad seniores urbis illius, qui in porta sunt, et
expandent vestimentum coram senioribus civitatis, et apprehendent virum
et verberabunt eum, etc., ut supra. Nempe miro modo, miro charitatis
ordine, propter ipsum crimen, unde Ecclesiam de gentibus redarguit, homo
factus Dei Filius, ipse verberatus et cruci affixus est, et in porta
civitatis coram senioribus urbis, id est in consistorio coeli, in
conspectu Patris et sanctorum angelorum ejus, virgo esse judicata est,
quae in conjunctione ejus posuit vestigia sanguinis sui, quae in
praedicatione ejus poenitentiam egit, quae pro fide ejus sanguinem
fudit. Nempe et si ante prostituta fuerat, postquam tamen sic illi
conjuncta est, jam virgo meretur dici, et est. Quis vero pater, vel quae
mater est ejus, nisi ordo apostolicus, et Ecclesia primitiva, quorum
testimonio in coelo et in terra defenditur? Verberabunt, inquit, illum,
condemnantes insuper centum siclis argenti, quos dabit patri puellae,
quoniam diffamavit nomen pessimum super virginem Israel. Denique quia de
peccato arguebat Ecclesiam sive Synagogam, quam virginem esse volebat,
idcirco vir iste verberatur, insuper et crucifixus est, imo ut peccatum
prostitutionis ejus deleret, idcirco verberari et crucifigi dignatus
est, deditque centum siclos argenti, id est plenitudinem donorum
Spiritus sancti. Habebit ergo, inquit, eam uxorem, et non poterit
dimittere omni tempore vitae suae, videlicet impleta prophetia, quae
dicit: Habitabit enim juvenis cum virgine, et habitabunt in te filii
tui, et gaudebit sponsus super sponsam, et gaudebit super te Deus tuus
(Isai. LXII). Sequitur: Quod si verum est quod objicit, et non est in
puella inventa virginitas, ejicient eam extra fores domus patris sui, et
lapidibus obruent viri civitatis illius, et morietur, quoniam fecit
nefas in Israel, ut fornicaretur in domo patris sui, et auferes malum de
medio tui. Hoc interim sciendum est quia cum gratia Dei in potestate
mulieris est, utrum crimen, quod ab hoc viro objectum est verum sit, an
non. Etenim quae poenitentiam egit, ut supra dictum est, et ita virginem
castam se exhibuit, in illa nomen pessimum periit; quae autem
poenitentiam non egit, magisque Barabbam quam Dei Filium, magis amat
Antichristum quam Christum, haec diffamata est, quia vere fecit nefas in
Israel, et peccatum ejus manet; igitur ejicient eam, inquit, videlicet
Synagogam, extra fores quondam Patris sui Dei, et lapidibus obruent eam
viri civitatis ejus, scilicet omnes judices, qui sedebunt super thronos
judicantes duodecim tribus Israel (Matth. XIX), et morietur, quia
fornicata est in domo Patris sui, id est condemnabitur, quia diabolo
adhaesit, cum haberet legem et prophetas Dei sui.
|
|