CAPUT XVII. De erectione tabernaculi, et oblationibus principum, quod omnes aequalia obtulerunt.

(CAP. VII.)

“Factum est autem in die qua complevit Moyses tabernaculum, et erexit illud, unxitque et sanctificavit cum omnibus vasis suis, altare similiter et vasa ejus obtulerunt principes Israel, et capita familiarum qui erant per singulas tribus, praefecti eorum qui numerati fuerant, munera coram Domino, sex plaustra tecta cum duodecim bobus,”

etc. Post multas et amplas mysteriorum exercitationes, iterum ad tabernaculum reducti libenter sequimur, ut inde thesauros absconditos eruamus, laetantes super haec sancta legis eloquia, sicut qui invenit spolia multa (Psal. CXVIII). Completo atque erecto tabernaculo, jubente Domino singuli duces per singulos dies offerunt munera in dedicatione altaris, et omnium eadem sunt munera quae offerunt, ut Dominus ordinavit. Profecto non omnium tribuum quantitas eadem, vel numerus idem erat, sed in aliis plures, in aliis fuere pauciores recensiti per cognationes et domos, ac familias et capita, et nomina singulorum, a vicesimo anno et supra, sicut praeceperat Dominus Moysi. Nam, verbi gratia, de Juda numerus fuit duplex, et plus quam duplum major ea multitudine quae de Manasse recensita est. Quid ergo hoc sibi vult quod oblationum omnium, quas obtulere singuli duces, eadem quantitas est, nec plus a septuaginta quatuor millibus sexcentis, qui fuere de Juda, quam a triginta duobus millibus ducentis, qui fuere de Manasse, Domino jubente, exactum est? Nempe:

“Prima die obtulit oblationem suam Naason, filius Aminadab, de tribu Juda, acetabulum argenteum, pondo centum triginta siclorum, phialam argenteam habentem septuaginta siclos, juxta pondus sanctuarii, utrumque plenum simila conspersa oleo in sacrificium, mortariolum ex decem siclis aureis plenum incenso, bovem de armento, et arietem, et agnum anniculum in holocaustum, hircumque pro peccato, et in sacrificio pacificorum boves duos, arietes quinque, hircos quinque, agnos anniculos quinque,”

etc.

“Secundo die Nathanael filius Zuar dux de tribu Issachar,”

etc.

“Tertio die princeps filiorum Zabulon, Heliab filius Helon,”

etc.

“Quarto die princeps filiorum Ruben, Helizur filius Sedeur,”

etc.

“Quinto die princeps filiorum Simeon, Salamiel filius Surisadai,”

etc.

“Sexto die princeps filiorum Gad, Eliaseph filius Duel. Septimo die princeps filiorum Effraim, Elisama filius Ammiud. Octavo die princeps filiorum Manasse, Gamaliel filius Phadazur. Nono die princeps filiorum Benjamin, Abidan filius Gedeonis. Decimo die princeps filiorum Dan, Ahiezer filius Amiseddai. Undecimo die princeps filiorum Aser, Phesiel filius Ochran. Duodecimo die princeps filiorum Nephtalim, Ahira filius Henan.”

Aequalia obtulere universi, et non fatigatur calamus Moysi, toties eadem repetere in singulis eisdem verbis, eisdem pene syllabis. Quid, inquam, hoc sibi vult, nisi quia mysterium grande isto quoque loco legis littera subtegit.