|
Sub virga illa, inter verbera illa, positis filiis David, nonne
custodivit Deus invictae veritatis, quod promisit, quod juravit in
sancto suo:
|
“Misericordiam autem meam, inquiens, non dispergam ab eo?”
|
|
(Psal. LXXXVIII.) Plane custodivit. Et quamvis differret illam
misericordiam suam, scilicet Christum suum, non permisit tamen eos
desperare, vel suspicari, quod adeo fuisset iratus propter iniquitates
eorum et peccata, ut vellet profanare testamentum suum, et quae
processerant de labiis suis facere irrita (Psal. XXXV). Venit ad
captivos, processit cum captivis Verbum bonum, et sermo fidelis, et
praecones suos, et prophetas suos, victores, et victoriae suae
signiferos efficit, ita ut, quemadmodum dixit ad Mosen:
|
“Ecce constitui te deum Pharaonis. (Exod. VII),”
|
|
sic etiam diceret, et faceret quempiam ex illis deum esse regis
Babylonis.
|
“Cecidit enim in faciem suam Nabuchodonosor rex, et Danielem adoravit,
et hostias et incensum praecepit afferri ut sacrificaretur ei (Dan.
II).”
|
|
Hoc fecit Verbum bonum, Verbum Dei, ostendendo semetipsum Danieli, et
sociis ejus, per miras et magnificas visiones, quibus piorum confirmata
est fides, captivorum convaluit spes, desiderantium charitas confortata
est, secundum multitudinem dolorum in corde ipsorum consolationes Domini
laetificaverunt animas eorum (Psal. XCIII). Ante captivitatem illam,
raro invenimus demonstratas prophetis visiones imaginarias futuri, et
venturi ad incarnationem, et de mundi principe diabolo triumphaturi
Verbi Dei. Sub ipsa vero captivitate, non tantummodo legimus factum ad
eos Verbum Domini, verum etiam vidisse eos imagines reverendas, visiones
consolatorias regis invicti, victoris regnaturi, Verbi Dei, Verbi
incarnandi, Filii Dei, Filii hominis. In Ezechiel sermo difficilior,
Daniel autem quanto planior, tanto ad legendum delectabilior, et ad
intelligendum dulcior. Non praesentis est propositi, visiones illas
perscrutari, sed hoc tantum considerare, quomodo vel quali ordine virgam
illam, sive baculum illum confregerit Dominus, in quo visitaverat
iniquitates sive peccata filiorum, qua ratione conceptus beatae mulieris
in utero habentis, et clamantis, contriverit illud tertium caput
draconis, id est regem sive regnum Babylonis, conceptum illum, id est
fidem seminis Abrahae fidem Verbi incarnandi deverare cupientis.
|
|