|
Qui futurus est, jam vocatum est nomen ejus, et scitur quod homo sit,
et non possit contra fortiorem se in judicio contendere. Verba sunt
plurima, multamque in disputando habentia vanitatem. De Domino Jesu
Christo clarissime pronuntiat Ecclesiastes, quod ad nos venturus, et
assumpta carne homo futurus sit. Notus enim in Judaea Deus et in Israel
magnum nomen ejus (Psal. LXXV). Parum dictum est, quia quidquid fruitur
mentis ratione, venturum illum praedixit. Dominum Sabaoth cherubim et
seraphim quotidie ipsum praedicabant (Isa. VI). Verum hominem salva
deitate futurum jam tunc vidit eum Adam, quando ex costa illius condidit
Evam (Gen. II). Christum illum prophetae (Thren. IV; Psal. LXXXVIII);
Gabriel Jesum Salvatorem appellavit (Luc. I; Matth. I). Nomen ejus
praesaga sibylla in primis elementis versuum suorum Graece ita scripsit,
[i][ee][s][o][u][s] [kh][r][i][s][t][o][s] [th][e][o][s] [u][i][o][s]
[s][oh][t][ee][r]. Jure Christum vocat, id est unctum, quia unctus est
prae participibus suis (Hebr. I). Jesum, id est Salvatorem (Isa. XIX,
XXVI, XLVI, LXIV; Zach. IX; Luc. II), quia omnia salvat; [u][i][o][s],
id est filius, quia Filius Dei est (Rom. I), [th][e][o][s], id est Deus
quia omnia fecit (Hebr. I). [s][oh][t][ee][r], id est salutaris, quoniam
venit salvare quod perierat (Matth. XVIII). Gentiles etiam procul et a
longe videntes hoc nomen Domini in carne futuri, ita in quibusdam
templorum suorum sacellis scribebant: [k][u][r][i][o][s],
[k][u][r][i][o][s]. Et quamvis dubii essent, nec satis intelligerent
nomen Domini, tamen illud venerabantur omnino quasi numen venturum.
Paulus etiam scriptum invenit: Ignoto Deo (Act. XVII). Neque solum in
Jerusalem, neque solum in Bethlehem, stella duce, adoratus fuit Deus, et
cognitus Deus (Matth. II), sed etiam ipsa Roma caput et decus omnium
regnorum cognovit, quando Deus processit de Virginis utero tanquam
sponsus de thalamo suo (Psal. XVIII). Jam enim rem per tot saecula
cognoverat praefixo sibi signo. Nam cum Romani muris et moenibus ita
munissent urbem, ut esset inexpugnabilis, struxerant etiam turrim
altiorem caeteris, in cujus cacumine hunc etiam titulum scripserunt:
|
“Cadet ista turris, cum Virgo filium sine viro generabit.”
|
|
Peractis multis saeculorum aetatibus, cum jam nisi per titulum nulla
esset cognitio rerum, sanctissima nocte, qua Virgo filium genuit,
repente turris praedicta cecidit, demonstrans omnibus Salvatorem venisse
orbis terrarum. Aegyptus quoque multa de Christo cognoverat (Isa. XIX),
quae in delubris suis ita scripta legebat:
Hermopolis civitas Aegyptiorum, ubi fugit Dominus a facie Herodis, multa
de Domino vidit, quia illo veniente omnia simulacra ejus ceciderunt.
Verba sunt plurima, multamque in disceptando habentia vanitatem. Nam
quam multis verbis, quam vanis, quam malesanis inde disputavit stulta
mundi sapientia, quae dum garrula multis insuit verbis, multis errorum
involvitur vanitatibus!
|
|