CAPUT XVII. Quod filiis Israel terram promissionis ingressis manna defecit, quid mystice significet.

Defecitque manna, postquam comederunt de frugibus terrae, nec usi sunt ultra illo cibo filii Israel, sed comederunt de frugibus anni praesentis terrae Chanaan. Manna quo in deserto praesentis saeculi pascimur, donec ad beatam perveniamus patriam, ubi in conspectu vel praesentia Dei epulabimur et exsultabimus, atque in laetitia delectabimur, verbum Dei est, Scriptura sancta est: Quod breviter innuens Moyses, cum dixisset: Afflixit te Dominus penuria, et dedit tibi cibum manna, quem ignorabas tu et patres tui, continuo subjunxit: ut ostenderet tibi quod non in solo pane vivat homo, sed in omni verbo quod progreditur de ore Dei (Deut. VIII). Hoc manna, hunc panem angelorum ut manducaret homo, semel quidem Deus portas coeli aperuit, ut in terram nostram illud carnem factum mitteret, et solis angelis hactenus usitatum, nobis qouque parvulis, ac pene edentulis, manducabilem faceret. Unde et dicit: Ego sum panis vivus, qui de coelo descendi (Joan. VI), etc. Caeterum et quoties apostolorum et prophetarum, sive etiam doctorum Spiritus sanctus ora aperit, ad praedicandum salutis verbum, ad revelanda mysteria Scripturarum, portas coeli aperit Dominus, et pluit nobis manna ad manducandum (Psal. LXXVII). Quandiu per hoc desertum hujus saeculi incedimus, quandiu per fidem et non per speciem ambulamus, nimirum istis alimentis indigemus. Pascimur mente legendo, vel audiendo verbum Dei, pascimur et ore manducando de mensa Domini panem vitae aeternae, et bibendo calicem salutis perpetuae. At ubi venerimus ad illam terram viventium, in illam beatam Sion, ubi in sua specie videbitur Deus deorum (Psal. LXXXIII), neque verbo doctrinae indigebimus, neque in istis speciebus panis et vini, sed in propria substantia videndo panem angelorum manducabimus. Igitur postquam comederunt fruges terrae, defecit manna, quia videlicet postquam venerit quod perfectum est, evacuabitur quod ex parte est (I Cor. XIII).