|
Eorumdem omnis victoria judicum, profecto victoria Verbi Dei est, quia
videlicet non in multitudine exercitus, sed in Verbo Domini vicerunt,
liberantes Israel ab oppressione hostium de Othoniel, qui primus illorum
videlicet duodecim judicum exstitit, ita scriptum est:
|
“Fuitque in eo Spiritus Domini et judicavit Israel. Egressusque est ad
pugnam, et tradidit Dominus in manus ejus Chusan Rasathaim regem Syriae
et oppressit eum (Jud. III).”
|
|
Post illum secundus Ahud, qui liberavit Israel de manu Moab, dum
percuteret regem Eglon.
|
“Verbum, inquit, Domini habeo ad te (ibid.).”
|
|
Statimque dictum ejus, quod secum haberet Verbum Domini, verum esse res
ipsa probavit, quia videlicet victus et humiliatus est Moab de illo sub
manu Ahud, et terra quievit. Post illum, Samgar defendit Israel. Procul
dubio non virtute humana, sed virtute ejusdem Verbi, cujus rei
testimonium illud est in signo quod percussit de Philisthiim sexcentos
viros vomere. Deinde Barach dum pergit ad pugnam contra Sisaram
principem exercitus Jabin regis Chanaan, dixit ad eum prophetes Debora:
|
“In hac vice tibi victoria non reputabitur, quia in manu mulieris
tradetur Sisara (Jud. IV);”
|
|
quod et factum est. Nam Jahel uxor Abercinei percussit eum in capite,
quaerens vulneri locum, et tempus valide perforans. De Gedeon quis
nesciat quod victoria, qua Madian et Amalech, caeterosque orientalium
nationum vicit, victoria fuerit Verbi Dei? cum trecentis viris ad pugnam
ivit, tenentibus in sinistris manibus lampades, et in dexteris sonantes
tubas, illisque conclamantibus:
|
“Gladius Domini, gladius Gedeonis (Jud. VII),”
|
|
stantibus singulis in loco suo immisit Dominus gladium in omnibus
castris, et mutua se caede truncabant. Nimirum ejusmodi bellum et
victoria non hominis, sed Dei est. De Jephte non sic elucet, quod
pugnaverit in eo Verbum Domini absque robore militari, excepto quod de
illo scriptum est:
|
“Factus est ergo super Jephte Spiritus Domini et circumiens Galaad et
Manasse votum vovit Domino, transivitque ad filios Ammon, tradiditque
Dominus eos in manus ejus (Jud. XII).”
|
|
De Samson nulla est dubitatio, quin fortitudo ejus, Verbum ipsum fuerit,
cujus venturi in hunc mundum per incarnationis mysterium, mysteria
praeclarissima praeclaris gestis praefiguravit (Jud. XV).
|
|