VERS. 7.

“Quando procedebam ad portam civitatis.”

Ut primo simplicem tractatus teneat historiam, secundum, quia paulatim sese aperit prodire coacta veritas cum socia pietate de conscientia beati viri, et pudoratis sese defendit testimoniis, quod non sit, secundum criminationem amicorum ejus, impietas vel hypocrisis.

“Procedebam,”

inquit,

“ad portam civitatis,”

videlicet ut doctrinae vel disciplinae vox atque exemplar adessem,

“et in platea cathedram parabant mihi,”

id est omni simulatione carentem, et publice comprobatam, obtinebam auctoritatem districtionis vel magisterii.