|
Dixitque Caleph: Quid percusserit Cariath Sepher et vastaverit eam, dabo
ei Axam filiam meam uxorem, Cumque cepisset eam Othoniel filius Cenez
frater Caleph minor, dedit ei filiam suam conjugem. Quam pergentem in
itinere monuit vir suus ut peteret agrum a patre suo. Quae cum
suspirasset sedens in asino, dixit ei Caleph: Quid habes? At illa
respondit: Da mihi benedictionem; quia terram arentem dedisti mihi, da
et irriguam aquis. Dedit ergo ei Caleph irriguam superius et irriguam
inferius. Haec ipsa per anticipationem in libro Josue dicta sunt (Jos.
XV). Porro Othoniel, sive, ut verius, juxta beatum Hieronymum,
scribitur, Athoniel, tempus ejus Dei, vel responsio Dei interpretatur.
Significat autem magnum judicem, imo Salvatorem Israel Christum Dei
Filium, cujus typus quo populum suum visitavit tempus Dei, cujus
Evangelium nimirum responsio Dei est. Axa vero, sive, ut verius legatur,
Axaf, medicamentum interpretatur: nam Axa in furibundam vertitur. Loci
hujus sacramentum duplex, id est tam allegoricum quam morale est. Nam
Othoniel, scilicet salvator noster et judex, tunc Cariath Sepher, id est
civitatem litterarum percussit, quae prius Dabir, id est loquens sive
loquela vocabatur, quando manifestata veritate Evangelii, loquacem
Scribarum et Pharisaeorum synagogam in littera legis gloriantem
redarguit. Nam eadem synagoga recte civitas litterarum dicta est, cui
primum credita sunt eloquia Dei (Rom. III). Dixit autem salvator iste
Scribis et Pharisaeis; dixit, inquam, et dictum opere complevit: Amen
dico vobis, quia auferetur a vobis regnum Dei, et dabitur genti facienti
fructus ejus (Matth. XII). Ita per civitatem litterarum, id est eos qui
tulerunt clavim scientiae, percussit atque damnavit proposito sibi
praemio, ut acciperet Axam conjugem, id est novam de gentibus Ecclesiam.
Cujus pater per fidem factus est Caleph, quod interpretatur quasi cor,
scilicet Deus, qui nobis factus est quasi cor, dicendo: Convertimini ad
me, et ego convertar ad vos (Zach. I). Hinc ipse qui factus est ei vir
salvator mundi, suasit ut peteret a patre suo agrum. Docuit enim
Ecclesiam suam orare et petere a Deo Patre regnum coelorum (Matth. VI;
Luc. XI). Quae cum suspirasset sedens in asino, dixit ei Caleph: Quid
habes? Axa sedens asino suspirat, quando conversa ad Christum Ecclesia,
prima jam gratia, id est peccatorum remissione, percepta, secundam
gratiam, id est Sancti Spiritus illustrationem, regni coelestis
desiderium postulat. Unde et protinus subditur: Da mihi, inquit,
benedictionem; quia terram arentem dedisti mihi, da et irriguam aquis.
Terra namque arens est prima gratia remissionis peccatorum, quam in
baptismo pariter omnes accipimus: irrigua vero aquis, cognitio vel
desiderium coelestium bonorum, quod in diversis diversa operatur unus
atque idem spiritus, dividens singulis prout vult.
|
|