|
Liber iste, Hebraice Vagecra, Graece Leviticus, Latine Ministerialis
dicitur, videlicet a maxima parte, quia de ministeriis agit
sacerdotalibus. Sic anterior liber, Hebraice Ellesmoth, Graece Exodus,
Latine dicitur Exitus. Item a parte sui majore, quia maximum eorum de
quibus agitur in illo, exitus est filiorum Israel de Aegypto. Ergo quia
de ministeriis hic agitur sacerdotalibus, liber iste a Graecis Leviticus
dicitur, non quod Graecam habeat hoc vocabulum originem; oritur namque a
Levi, quod Hebraicum est, et interpretatur additus: sed quod hic liber
de ministeriis agat sacerdotalibus Leviticae tribus. Porro sacrificia,
quorum hic ritus est ordinatus, non tanquam perficiendae salutis
instrumenta necessaria, sed tanquam obstacula quaedam propter
transgressiones positae sunt. Quod haec ipsa lex, et prophetae, et
Apostolus pariter astipulantur. Nam haec ipsa lex sacrificiorum
praemisso:
|
“Fundetque sacerdos sanguinem super altare Domini ad ostium tabernaculi
testimonii adolebitque adipem suavitatis Domino (Lev. XVII),”
|
|
continuo subjungit:
|
“Et nequaquam ultra immolabunt filii Israel hostias suas daemonibus, cum
quibus fornicati sunt (ibid.).”
|
|
Et in propheta Jeremia Dominus dicit:
|
“Holocaustomata vestra addite victimis vestris, et comedite carnes, quia
non sum cum patribus vestris locutus, et non praecepi eis in die qua
eduxi eos de terra Aegypti, de verbo holocaustomatum et victimarum (Jer.
VII).”
|
|
Quid igitur lex?
|
“Propter transgressiones posita est, donec veniret semen cui
repromiserat, ordinata per angelos in manu Mediatoris (Gal. III).”
|
|
Igitur sacrificiorum legem non propter ipsa, sed propter hoc quod ipsa
quoque secundum exemplar veri et coelestis sacrificii disposita sunt,
ipso adjuvante coelestium Domino, spiritualiter examinanda ingrediamur,
et ad nostram utilitatem, qui coelesti tabernaculo deservimus, cuncta
referre curemus.
|
|