|
Nunc demum de alia bestia, quae erat similis urso, scilicet de regno
Persarum et Medorum, accipe quomodo Altissimus suam potentiam
clarificaverit, eodem sub sacramento numeri ternarii.
|
“In anno primo Cyri, regis Persarum, ut impleretur verbum Domini ex ore
Jeremiae: Suscitavit Dominus Spiritum Cyri, regis Persarum, et traduxit
vocem in universo regno suo, etiam per Scripturam, dicens: Cyrus, rex
Persarum: Omnia regna terrae dedit mihi Dominus Deus coeli, et ipse
praecepit mihi, ut aedificarem ei domum in Jerusalem, quae est in Judaea
(I Esdr. I).”
|
|
Hac voce transducta cum ascendissent omnes, quorum suscitaverat Deus
spiritum, ut descenderent ad aedificandum templum Domini, cum vasis
argenteis et aureis, quae tulerat Nabuchodonosor de Jerusalem, et
aedificare incoepissent templum Domini; audierunt hostes, et impedierunt
opus domus Domini, et intermissum est, et non fiebat usque ad annum
secundum Darii, regis Persarum. Ille, videlicet Darius, confirmans
decretum, quod propositum erat, hujusmodi:
|
“Omnis homo, qui eam mutaverit jussionem, tollatur lignum de domo
ipsius, et erigatur, et configatur in eo, domus autem ejus publicetur.
Deus autem qui habitare fecit nomen suum ibi, dissipet omnia regna, et
populum, qui extenderit manum suam, ut repugnet et dissipet domum Dei,
illam quae est Jerusalem,”
|
|
ita subscripsit:
|
“Ego, Darius statui decretum, quod studiose impleri volo (I Esdr. VI).”
|
|
Post haec verba tertius Artaxerxes idipsum corroborans, ita scripsit:
|
“Artaxerxes rex regum Esdrae sacerdoti, scribae legis Dei coeli
doctissimo salutem. A me decretum est ut quicunque placuerit in regno
meo de populo Israel, et de sacerdotibus ejus, et de levitis ire in
Jerusalem, tecum vadat,”
|
|
et caetera usque
|
“sed et imperitos docete libere, et omnis qui non facit legem Dei tui,
et legem regis diligenter, judicium erit de eo sive in mortem, sive in
exsilium, sive in condemnationem substantiae suae, vel certe in carcerem
(I Esdr. VII).”
|
|
Nunquid casu hoc mirabile accidit, ut quem verum et solum Deum contra
caput idololatriae Babylonicae testificata est, in camino ignis
victoriosa fides trium puerorum Judaeorum illius domum et civitatem,
quae destructa fuerat, reaedificare juberet concordi decreto,
benevolentia trium regum paganorum? Non utique casu, sed coelesti
industria, per magnum ac semper providum sanctae et individuae
Trinitatis consilium. Difficile videtur, ac pene impossibile, quod
dicimus sanctam Trinitatem assimilatam fuisse etiam in tribus praedictis
regibus gentilibus, imo nec nos istud suspicari auderemus, nisi quia hoc
ipsum primus auctoritate sua per os Isaiae prophetae declamavit longe
ante Spiritus sanctus de Cyro, qui fuit horum trium primus. Praemisso
namque:
|
“Ego Dominus faciens omnia, extendens coelos, et stabiliens terram, qui
dico profundo: Desolare, et flumina tua arefaciam; qui dico Cyro: Pastor
meus es, et omnem voluntatem meam complebis; qui dico Jerusalem:
Aedificaberis, et templo fundaberis (Isa. XLIV),”
|
|
ita subjunxit:
|
“Haec dicit Dominus christo meo Cyro, cujus apprehendi dexteram,”
|
|
etc., usque
|
“ut scias quia ego Dominus, qui voco nomen tuum Deus Israel, propter
servum meum Jacob et Israel electum meum, et vocavi te nomine tuo,
assimilavi te, et non cognovisti me; accinxi te, et non cognovisti me
(Isa. XLV).”
|
|
Nisi, inquam, ante tot annos, istud auctoritate sua signasset Spiritus
sanctus dicendo illi Cyro tanto posterius nascituro:
et nisi ratio conduceret, convenire vel congruere caeteris ejusdem
benevolentiae regibus Dario et Artaxerxi, quod uni Cyro dictum est:
Quis auderet dicere sanctam Trinitatem in tribus paganis regibus pro
tali opere assimilatam fuisse?
|
|