VERS. 11.

“Pharetram suam aperuit,”

subaudi Dominus, id est de occulto consilio suo sententiam apertam, quasi de pharetra emisit sagittam,

“et afflixit me,”

scilicet ea, quam in tempore prosperitatis meae quasi clausa pharetra continebat, sapientiae suae sagitta.

“Et frenum posuit in os meum”

scilicet, ut taceam, quia non sunt qui audiant praedicationem meam, et tacens dicam:

“Quomodo cantabimus canticum Domini in terra aliena (Psal. CXXXVI)?”

et item faciam quod dicit Apostolus:

“Haereticum bominem post primam et secundam admonitionem devita, sciens quia subversus est qui ejusmodi est (Tit. III).”

“Frenum”

ergo

“posuit in os meum,”

id est quia in quibusdam provectum non vidi praedicationis, ab eis impetum temperavi. Et quia ab illis mala sancta Ecclesia patitur, in quibus germano prius amore confidebat, quia sub nomine Christi militare videbantur.