CAPUT II. Nomina principum, tribuum ac domorum, et interpretationes earum, et quod professionem significent in Christum credentium.

(CAP. I.) Principum, tribuum ac domorum, in cognationibus suis, ista sunt nomina:

“De tribu Ruben, Elizur filius Sedeur. De Simeo, Salamiel filius Surisadai. De Juda, Naason filius Aminadab. De Issachar, Nathaneel filius Zuar. De Zabulon, Heliab filius Helon. Filiorum autem Joseph. De Ephraim, Elisama, filius Ammiud. De Manasse, Gamaliel filius Phadassur. De Benjamin, Abidan filius Gedeonis. De Dan, Abjezer filius Amisaddai. De Aser, Phesiel filius Ochran. De Gad, Eliasaph filius Duhel. De Nephtali, Ahira filius Henan. Hi nobilissimi principes multitudinis.”

Horum nomina fere omnia secundum proprias interpretationes insignia sunt; Ruben quippe videns filios interpretatur: Elizur, pater meus fortis, Sedeur, uberum lux; Simeon, audiens tristitiam; Salamiel, retribuens mihi Deus, vel pax mea Deus; Surisadai, continens ubera mea, vel fortis meus Dominus; Juda, confessio; Naason, serpentinus vel augurium; Aminadab, populi mei spontaneus; Issachar, merces; Nathaneel, donum Dei; Zuar, pusillus; Zabulon, habitaculum fortitudinis; Heliab, Deus meus pater; Helon, exercitus fortitudo; Joseph, augmentum; Ephraim, frugifer sive crescens; Elisama, Deus meus audivit; Ammiud, populus meus inclytus; Manasse, oblivio; Samaliel, retributio Dei; Phadassur, redemptio fortis; Benjamin, filius dexterae; Abidan, pater meus judex; Gedeon, tentatio iniquitatis, vel circuiens uterum; Dan, judicium, aut judicans; Ahiezer, frater meus adjutor; Amisaddai, populus meus sufficiens; Aser, beatus; Pheziel, occurre mihi, Deus; Gad, accinctus; Eliasaph, Deus meus congregavit; Duhel, agnoscant Deum; Nephthalim, dilatavit me; Ahira, fratris mei amicus; Henan, nubes. Haec, inquam, nomina fere omnia splendida sunt, et pulchram omnium nostrorum professionem significant, qui in praesenti via currimus, qui mare baptismi omnes transivimus, et omnes jam non in nube et in mari, sed in eo quod per nubem et mare significatum est, baptizati sumus qui omnes escam spiritualem manducamus, et spiritualem potum bibimus de petra (I Cor. X), quae non jam in figura, sed in veritate est Christus. Sed in Apocalypsi dicit spiritus Ecclesiis;

“Qui vicerit, sic vestietur vestimentis albis, et non delebo nomen ejus de libro vitae, et confitebor nomen ejus coram Patre meo et coram angelis ejus (Apoc. III).”

Cum de illo qui vicerit, dicit:

“Non delebo nomen ejus, et confitebor nomen ejus,”

profecto de opposito, id est de illo qui non vicerit, subaudiri vult quod deleat nomen ejus, quod non confiteatur nomen ejus, quantumlibet in praesenti Ecclesia pulchre scriptum esse videatur, quantumvis alte inter Christianae fidei professores recitetur. Nempe et isti principes nominatim, et omnes qui sub illis a vicesimo anno, et supra numerati sunt.

“Quorum fuit numerus sexcenta tria millia virorum, quingenti quinquaginta ad bella procedere valentium.”

Omnes, inquam, in deserto prostrati sunt, praeter Josue filium Nun, et Caleph filium Jepphone. Ordinem quoque exercituum consideremus, quoniam nec ipsum a figura nostri vacare credimus.