|
Hic Deus, hic Spiritus sanctus, alias quidem mitti, vel emitti, ut supra
meminimus, emitte Spiritum tuum et creabuntur (Psal. CIII), alias autem
procedere dicitur. Parum erat ad majestatem vel gloriam ejus quod mitti
dicebatur, nisi et procedere diceretur. Etenim saepius persona inferior
mitti dicitur, et potest non sua voluntate venire vel ire qui mittitur.
At vero Spiritus sanctus, in persona sua Dominus, mittente se non minor
est, et sua gratia cum mitteretur venire dignatus est. Recte igitur
procedere, vel procedens dicitur, ut ipso Verbo dominantis personae
dignitas pariter et voluntas indicetur. Procedere autem vel procedentem
hunc esse, non quilibet auctor, non angelus aut propheta, sed ipse ore
proprio Deus et Dominus noster Jesus Christus primus dixit: Cum venerit,
inquit, Paracletus, quem ego mittam vobis a Patre Spiritum veritatis,
qui a Patre procedit (Joan. XV). Et notandum quod de seipso loquens
praeterito hujus verbi tempore usus est: Ego enim, inquiens, ex Deo
processi et veni (Joan VIII). Itemque alibi: Exivi a Patre, et veni in
mundum (Joan. XVI), de isto autem non praeterito, sed praesenti tempore
dixit, qui a Patre procedit. Etenim aliter ipse a Deo processit,
nascendo videlicet ante saecula, de secreta substantia Patris, ut
conderet mundum, quod semel factum est, sive assumendo carnem, ut qui
invisibilis erat, visibilis fieret, quod itidem semel factum est. Aliter
Spiritus iste procedit cum subjectae creaturae gratiam impendit, quod
toties fit quoties vivificat ea quae mortua erant, et replet ea quae
vacua fuerant. Amplius autem atque abundantius in illa beata vita, quam
speramus, de divina majestate aeterna processione procedit, quomodo
calor de substantia ignis, quia, ut jam dictum est, ipse amor est, imo
et torrens voluptatis, qui illic nunquam deficit.
|
|