|
Sed forte de ipsis irae vel contumeliae vasis objicitur nobis quia vult
Deus illa fieri, ut cum negare non potuerimus, homines quoque qui ad
salutem non pertinent. Deo volente nasci consequenter inferri possit,
vult ergo Deus malum fieri. Hic primum quaerimus utrum malum an bonum
sit naturam sic esse positam, ut de parvo eodemque informi et confuso
semine formetur et nascatur homo, qualiscunque futurus studii, tamen
creatura rationalis. Non puto quempiam sic esse vecordem, ut audeat
dicere quod malum sit. Quinimo bonum esse negari nequit. Ergo illud
potius dicendum, quia malum est, sic propter superbiae peccatum in prima
radice humanum genus esse vitiatum, ut more jumentorum homo ruat in
libidinem, non tam propter filiorum spem, ac dilectionem, quam propter
explendam sui corporis voluptatem, ita luxuriae veneno ebrius, ut etiam
si fidelis sit, in ipso voluptatis actu totam fidem et honorem Dei in
procreatione filiorum quaerere, aut vix memoria teneat, aut funditus
obliviscatur. Illud vere malum est, et inde vitiosi fetus super numerum
multiplicantur, Deo, ut ait quidam Christianae philosophiae alumnus, non
computante illos quos more suo natura produxerat. Nam nisi praecedente
peccato superbiae poena ista successisset, nemo illorum qui vasa irae
dicuntur, sed sola misericordiae vasa secundum benedictionem, quae data
fuerat super masculum et feminam, nascerentur.
|
|