|
etc. Et de sententia Pauli, dicentis:
|
“Non rursus jacientes fundamentum poenitentiae de operibus mortuis.”
|
|
(CAP. XXXIV.)
|
“Ac deinceps: Praecide, ait, tibi duas tabulas lapideas instar priorum,
et scribam super eas verba quae habuerunt tabulae quas fregisti,”
|
|
etc. Hic quia gens praevaricatrix primam fidem irritam fecerat in
conflatione vituli, et totum aedificium foederis collapsum fuerat, pene
ab alio rursus principio inchoatur, dum dicitur:
|
“Esto paratus mane, ut ascendas statim in montem Sinai,”
|
|
etc.
|
“Nullus ascendat tecum, nec videatur quispiam per totum montem, boves
quoque et oves non pascantur econtra.”
|
|
Iterumque praecepta quae prius simili invitatione dederat, conjungit
sermo divinus:
|
“Cave, inquiens, ne unquam cum habitatoribus terrae illius jungas
amicitias, quae tibi sunt in ruinam, sed aras eorum destrue, confringe
statuas, lucosque succide. Noli adorare deum alienum,”
|
|
etc. Haec iteratio praeceptorum carnalibus Judaeis de justitia sua
gloriantibus, aeterna exprobratio est, ut non glorientur, sed eorum
quoque omne os obstruatur, sicut superius jam dictum est. Apostolus
autem:
|
“Intermittentes, inquit, inchoationis Christi sermonem, ad perfectionem
feramur, non rursum jacientes fundamentum poenitentiae ab operibus
mortuis et fidei ad Deum (Hebr. VI),”
|
|
etc. Ergone apostolica auctoritas huic legali contraria est, cum
fundamentum poenitentiae rursus jaciendum esse deneget, hic autem et
praecisae rursus tabulae, et a principio repetita sit lex? Non utique.
Nam neque hic fundamentum rursus jactum est, fundamentum autem foederis
hoc est: Tulit itaque Moyses dimidiam partem sanguinis, et misit in
crateras, partem autem residuam fudit super altare. Assumensque volumen
foederis, cum legisset, audiente populo, sumptum sanguinem respersit in
populum, et ait:
|
“Hic est sanguis foederis, quod pepigit Dominus vobiscum super cunctis
sermonibus his (Exod. XXIV).”
|
|
Hoc si iterato factum esset, recte fundamentum rursum jactum esse dici
posset. Quod quia factum non est, legali utique consonat apostolica
auctoritas. Non enim poenitentiam (ut male Novatus intellexit) lapsis
dandam esse negavit, sed fundamentum poenitentiae, id est baptismum in
quo fundatur firmitas poenitentiae. Nam cum dixisset
|
“fundamentum poenitentiae ab operibus mortuis et fidei ad Dominum,”
|
|
addidit
|
“baptismatum doctrinae, impositiones quoque manuum.”
|
|
Non igitur dandum poenitentiae locum, sed baptisma negavit esse
iterandum.
|
|