|
Tandem illud quod Aegyptium puerum Amalecitae in itinere deserunt, quem
David cibo reficit, ducem sui itineris facit, Amalecitas persequitur
epulantes reperit et funditus exstinguit (I Reg. XXX), mirandum supernae
gratiae domum in peccatorum conversione spiritualiter ostendit. Quid
enim est, quod Aegyptius Amalecitae puer in itinere lassatur, nisi quod
amator praesentis saeculi, peccati sui nigredine opertus, saepe ab eodem
saeculo infirmus despectusque relinquitur, ut cum eo nequaquam currere
valeat, sed fractus adversitate torpescat? Sed hunc David invenit, quia
Redemptor noster veraciter manufortis, nonnunquam quos despectos a mundi
gloria reperit, in suo amore convertit, cibo pascit, quia verbi scientia
reficit, ducem itineris eligit, quia suum etiam praedicatorem facit. Et
qui Amalecitas sequi non valuit, dux efficitur David, quia is quem
indignum mundus deseruit, non solum conversus in sua mente Dominum
recipit, sed praedicando hunc usque ad aliena corda perducit. Quo
videlicet duce, David Amalecitam convivantem invenit et exstinguit, quia
ipsis praedicantibus Christus mundi laetitiam destruit, quos mundus
habere comites despexit.
|
|