|
En tibi exhibeo, humanissime lector, non Anticomaritam, aut Anagyrim,
cujus contactu, vel tetro odore manus imbuas, vel rem tibi moliaris
exitiosam, sed mire olens, ut ita dicam, cinnamonum, lucubrationes,
videlicet praestantissimi Ruperti abbatis Tuitiensis, in quarum
attrectatione studiosa, quo plus versatus fueris, eo magis fragrantiam
Christianarum cogitaiionum te redolere, imo et suavissimum, tibique
perquam proficuum liquorem ex illis expressisse cognosces sanctorum
facinorum. Fruere igitur bonis avibus meo labore; neque enim ego alia
mente illas prelo instauravi reliquasque sum instauraturus, nisi ut tuo
commodo ac emolumento prospicerem. Quantum vero attinet ad opus integrum
Rupertianum cudendum satis superque, in monito ad hanc editionem
praemisso, verba feci de illius auctario ac partitione, deque omni alia
re ad illud affabre meis typis complendum; proindeque, ne videar crambem
coctam recoquere, praetereo recentem characterum fusionem, papyri
delectum, et castigatoris vigilantiam; tuum erit dispicere, amice
lector, num hactenus fidem datam exsolverim; equidem, quoad me, nihil
praetermisi, neque praetermittam, quin facta promissis respondeant.
Velim tamen scias Dialogum inter Christianum et Judaeum nostri Ruperti
me deprompsisse ex Operibus D. Anselmi, editionis Venetae anni 1745, in
quorum calce impressus legitur; itemque libros duos De vita vere
apostolica; et. Historiam insignis monasterii S. Laurentii Leodiensis,
ex Anecdotis excerpsisse clarissimi viri Eamundi Martene, cujus etiam
prologos in easdem respective lucubrationes adjectos volui, quibus
evincitur illas genuinum esse fetum nostri Ruperti. Haec omnia porro,
sicuti et Apologiam adversus opupgnatores doctrinae Ruperti, a
Gerberonio, ejusdem instituti viro, exaratam, Parisiisque typis vulgatam
anno 1669. Quia tandem de hujusmodi opusculorum accessione locutus sum,
mihique religio est neminem sua laude fraudara, ingenue fateor, lector
humanissime, quod si auctarium, si alia caetera spectes, quae hanc
editionem prae omnibus jam vulgatis faciunt praestantiorem, mihi
auctorem adjutoremque potissimum exstitisse rev. adm. P. Gregorium
Cannoni, Eremitam Augustinianum, qui, pro ea qua pollet sedulitate,
operam suam libentissime contulit in ea tum praefatis opusculis
locupletanda, tum omnibus numeris absolvenda. Haec de studio in hac re
nostro dixisse sufficiat. Vale.
|
|