|
et quid illud sit nomen quo electorum quemque noverit.
|
“Invenisti enim gratiam coram me, et teipsum novi ex nomine.”
|
|
Confirmat hoc Deus quod paulo ante gemebundus commemoraverat Dei
famulus, dicendo:
|
“Praesertim cum dixeris: Novi te ex nomine, et invenisti gratiam coram
me.”
|
|
Sed quonam ex nomine Deus novit illum? Nunquid ex eo tantum quod filia
Pharaonis imposuit illi vocans eum Moysen, dicens:
|
“Quia de aqua tuli ipsum?”
|
|
(Exod. II). Equidem ex isto quoque nomine, nescire Deus non poterat eum
quo et appellare ipsum de rubo dignatus est, iterato dicens:
|
“Moyses, Moyses (Exod. III).”
|
|
Sed quid magnum est quempiam a Deo taliter cognosci, vel compellari ex
nomine? Nempe ita Pharaonem regem Aegypti nominare novit, compellans
etiam illum in propheta qui per ipsum praefiguratus est:
|
“Ecce ego ad te, Pharao rex Aegypti, draco magne (Ezech. XXIX):”
|
|
et ad eumdem principem superbiae:
|
“Ejeci te, inquit, o Tyre (Ezech. XXVIII).”
|
|
Quid ergo magnum est Deum quempiam taliter scire ex nomine? At nunquid
in regno ejus hujusmodi vocabulis indigebimus? Igitur cum dicit,
|
“teipsum novi ex nomine,”
|
|
subaudiendum est, Dei, quod invocatum est super te. Ex hoc etenim nomine
Deo notus est omnis qui scriptus est in libro vitae. Unde in Apocalypsi
de victore dicit:
|
“Et scribam super eum nomen Dei mei, et nomen civitatis Dei mei novae
Hierusalem, quae descendit de coelo a Deo meo, et nomen meum novum
(Apoc. III).”
|
|
Isto ex nomine et Moysen, et omnem electum Deus agnoscit hominem. Sed
unum, idemque nomen, cum sit, quasi variis litteris scribitur, ut in
alio aurea, in alio argentea, in alio rursus purpurea, sive candida
Scriptura laudetur, multa quippe sunt dona nominis Domini, neque uni
cuncta tribuuntur. Quantum quisque Deum cognoscit, tantum in eo fulget
nomen Domini. Nomen quippe a notione dictum est. Et unum itaque nomen
Domini est, quod super nos ille scripsit, et multa sunt nomina nostra,
de quibus idem nos agnoscit. Hinc est quod pluraliter dicit:
|
“In hoc gaudete, quia nomina vestra scripta sunt in coelis (Luc. X).”
|
|
|
|