|
etc.
Cumque vidisset Sara filium Agar Aegyptiae, ludentem cum filio suo
Isaac, dixit ad Abraham: Ejice ancillam hanc et filium ejus; non enim
erit haeres filius ancillae cum filio meo Isaac. Notum ac celeberrimum
hunc locum expositio fecit Apostoli scribentis ad Galatas: Scriptum est
quoniam Abraham duos filios habuit, unum de ancilla, et unum de libera:
sed qui de ancilla, secundum carnem natus est; qui autem de libera, per
repromissionem (Gal. IV). Et post pauca: Sed quomodo tunc is, qui
secundum carnem natus est persequebatur eum qui secundum spiritum, ita
et nunc. Sed quid dicit Scriptura? Ejice ancillam et filium ejus (ibid.)
etc. Sane, secundum litteram, quid de hoc ludo Hebraei opinati sunt jam
superius dictum est, scilicet, vel quod manibus suis idola formaret e
luto Ismael, vel quod, ut majoris erat aetatis, joco sibi primogenita
vindicaret. Porro juxta sensum mysticum jam dictum Apostolus ludum istum
persecutionem appellat, cujus in similitudinem tunc temporis carnales
Judaei et carnalis circumcisio spiritualem Judaismum et spiritualem
circumcisionem impugnabant. Igitur ablactato Isaac ludentem cum illo
Ismaelem Sara non tulit, quia videlicet transacta dispensatione
ministerii, quo pro hominibus functus est, factus sub lege Filius Dei,
cum illuderet populus carnalis, permanens in vetustate litterae, novis
et spiritualibus filiis, scilicet Christi discipulis, non tulit hoc
sanctus novae gratiae Spiritus, et dixit: Ejice ancillam hanc et filium
ejus. Non enim erit haeres filius ancillae cum filio liberae. Qualiter
vero ejiciatur ancilla et filius ejus, subinde apostolus idem aperuit:
Ecce, inquit, ego Paulus dico vobis, quia si circumcidamini, Christus
vobis nihil proderit (Gal. V) etc.
Amplius autem in eo ancilla vel filius ejus ejicitur, ne ludat cum
Isaac, quod Jerusalem illa, quae serviebat cum filiis suis, et
famosissimum illud templum Dei destruitur, et populus ille captivus in
omnes gentes ducitur, et sic totus ordo servilium caeremoniarum
dissipatur: quod factum est sub Vespasiano et Tito, principibus
Romanorum, videlicet ne novae legis Ecclesiae, vetus Synagoga tunc
vehementius insultaret, sic in statu pristino perseveraret, quae nunc
etiam sic ejecta superbire, et primogenita sibi vel filio suo ascribere
audet. Illam utique ejectionem idcirco passus est ille filius ancillae,
quia lusit, quia filium liberae Christum regem, totius libertatis
principem, illusit, flagellavit, crucifixit et occidit; et deinde
domesticos ejus, libertos ejus male pertinaci ludo persecutus est.
|
|