CAPUT XIV. Item quod non Melchisedech Abrahae, ut Hebraei putant, sed, ut Apostolus ait, Abraham sacerdoti Melchisedech decimas dederit omnium.

Igitur benedicens Melchisedech dicit: Benedictus Abram Deo excelso, qui creavit coelum et terram, et benedictus Deus excelsus quo protegente hostes in manu illius sunt. Et dedit illi decimas omnium. Ambigue dictum est, dedit illi. Nec enim in voce discretum est sive in sermone, quis, cui, Abramne sacerdoti Melchisedech, an ipse sacerdos Melchisedech Abrae decimas dederit. Et Hebraei quidem sic aestimant quod Melchisedech, id est, Sem, hoc abnepoti suo jure debuerit, et decimas praedae atque victoriae non ab eo acceperit, sed ipse dederit ei decimas substantiae suae, et debitam largitatem ostenderit in nepotem. Utrumque enim intelligi potest propter dicti ambiguitatem, et quod ipse acceperit decimas spoliorum, et quod Abrahae dederit decimas substantiae suae. Verum Apostolus in praedicta Epistola ad Hebraeos apertissime definit, non Abraham suscepisse a Melchisedech decimas divitiarum, sed de spoliis hostium partes accepisse pontificem (Hebr. VII).