|
etc.
|
“Dixit autem Dominus ad Moysen: Scribe hoc ob monumentum in libro, et
trade auribus Josue. Delebo enim memoriam Amalec de coelo.”
|
|
Non solum ex eo Saul abjecisse sermonem Domini redarguitur, et pro
peccato inobedientiae, quasi pro scelere idololatriae projectus a Deo
est, quia per Samuelem mandatum est ei a Domino dicente:
|
“Recensui quaecunque fecit Amalec Israeli, quomodo restitit ei in via
cum ascenderet de Aegypto, nunc igitur vade, et percute Amalec, et
demolire universa ejus (I Reg. XV),”
|
|
ipse autem versus est ad praedam, et fecit malum in oculis Domini, verum
et ex hoc, quia sic dictum, et sic fuerat scriptum:
|
“Scribe hoc ob monumentum in libro, delebo enim memoriam Amalec sub
coelo.”
|
|
Cum enim is, qui sine auctoritate de nihil usquam scripsit, hic ejus
imperium interponit dicentis,
et deinde subjungentis,
|
“delebo enim memoriam Amalec sub coelo,”
|
|
magno utique judicii pondere futurum praevaricatorem premit, ne parvae
videatur audaciae, quod, non parcente Deo, parcere ausus sit, vel quod,
justitiae vindictam imperante Deo, ipse ad praedam se converterit. Porro
spiritualiter in libro cordis cujusque nostrum scriptum esse vult quia
diabolum antiquum inimicum Israel, et angelos ejus, et homines sequaces
ejus, perdere habeat, et memoriam eorum sub coelo delere, videlicet
dicendo:
|
“Ite, maledicti, in ignem aeternum, qui paratus est diabolo et angelis
ejus (Matth. XXV),”
|
|
ut hac Scriptura permanente in cordibus nostris, nunquam cum illo pacem
habeamus, neque pugnare jussi contra hunc Amalec, inobedientes simus.
Quod enim uni mandatum est dicendo:
|
“Et trade auribus Josue,”
|
|
ad omnes nos pertinet, et omnibus audiendum traditum est. Si ita
pugnantes deleverimus Amalec, melius triumphabimus, quam Saul, qui
parcendo illi triumphalem superbiae fornicem rexit, meliusque placebit
obedientia nostra, quam illius victimae. Nam hoc innuit quod sequitur:
|
“Aedificavitque Moyses altare, et vocavit nomen ejus, Dominus exaltatio
mea, dicens: Quia manus solius [al. solii] Domini, et bellum Dei erit
contra Amalec a generatione in generationem.”
|
|
Suam quippe animam in Dei templum aedificavit, qui vicit, ut stans
jugiter supposito lapide manibus ejus non lassetur
|
“usque ad occasum solis,”
|
|
id est, usque ad finem vitae praesentis, dicatque cum David:
|
“Dominus illuminatio mea et salus mea: quem timebo?”
|
|
(Psal. XXVI.) Ac deinceps:
|
“In petra exaltavit me, et nunc exaltavit caput meum super inimicos
meos. Circuibo et immolabo in tabernaculo ejus hostiam vociferationis
(ibid.),”
|
|
etc.
|
|