|
Ternarius numerus, qui apud saeculares quoque philosophos insignis
habetur pro eo quod imparium et eorum, qui praeter unitatem nullam aliam
recipiunt sectionem, primus est numerorum: Apud nos longe amplius
praeclari nominis, imo primae ac divinae est auctoritatis, tam propter
ipsam essentiam sanctae et individuae Trinitatis, quam pro eo quod
Salvator noster tertia die resurrexit a mortuis. Et profecto tertia dies
haec ad idem ipsum ejusdem sanctae Trinitatis respicit sacramentum.
Idcirco namque Dominus non ante tertiam resurrexit, quia congruum fuit
ut propitiationem sanctae Trinitatis triduana nobis obtineret mors
carnis Christi. Alioquin cur cum sub trina mersione baptizamur in nomine
Patris, et Filii et Spiritus sancti complantati dicimur, imo vere
|
“complantati facti sumus similitudini mortis ejus (Rom. VI),”
|
|
nisi quia eamdem mortem suam, quam ante baptismum suum appellaverat,
triduo pertulit et ipse in nomine et in obedientia Patris et Filii et
Spiritus sancti. Siquidem et Pater Filio, sicut et ipse Filius testatur,
calicem passionis dedit; et ipse Filius animae suae in sua potestate
propinavit, sicut ipse ait:
|
“Potestatem habeo ponendi animam meam (Joan. X),”
|
|
et Spiritus sanctus illi propinari fecit, sicut Apostolus ait: Quia
|
“Christus per Spiritum sanctum semetipsum obtulit (Hebr. IX).”
|
|
Congruenter ergo mors Domini triduana exstitit, quam sancta Trinitas
disposuit, quamque ad obtinendam humano generi propitiationem ejusdem
sanctae Trinitatis, nostra in illo natura sola pertulit. Non solum
autem, sed et tota vita ejus annorum suorum numero sanctae Trinitati
famulatum se exhibere, et ejus praecepto se obedire innuit. Nam in
triginta tribus annis quibus super terram ambulavit, ternarius est
repetitus hac sola differentia, quod unus ternarius, ut triginta sint,
in decenum limitem consurgit, alius ut simplex sit, in singulari limite
subsistit. Cujus in typum Isaac quoque ad immolandum ternario dierum
numero ductus est (Gen. XXII). Nam de Geraris, ubi tunc habitabat
Abraham, usque ad montem Moria, id est sedem templi, dierum trium est,
ut ait Hieronymus, et consequenter illuc die tertio pervenit, sicut
historia refert, et venit in locum, quem dixit ei Deus in die tertia.
Sed ut ad incoeptum redeam, mira velocitas, mirabilis ille salvatricis
gratiae cursus, ut triduo trium temporum saeculi peccata deleret, omnes,
qui ante legem fuerant, omnes, qui sub lege erant, cunctos, qui sub
gratia venturi erant, una Christi morte pariter solveret, pro singulis
temporibus singulos dies ejusdem mortis appendens. Totam ejus
velocitatem Spiritus sanctus innuebat, cum Prophetae imperans dicebat:
|
“Voca nomen ejus: Accelera spolia detrahere, Festina praedari (Isa.
VIII).”
|
|
|
|