|
Melior est puer pauper et sapiens rege sene et stulto, qui nescit
praevidere in posterum. Quod de carcere, catenisque interdum quis
egrediatur ad regnum, et alius natus in regno, inopia consumatur. Vidi
cunctos viventes, qui ambulant sub sole cum adolescente secundo, qui
consurget pro eo. Infinitus numerus est populi omnium, qui fuerunt ante
eum, et qui postea futuri sunt, non laetabuntur in eo, sed et hoc
vanitas et afflictio spiritus. Cautissimus nosse vices omnium rerum
Ecclesiastes, docet qualis rota agat regnantem, et volvat sub orbem,
quem modo subtollit, modo dejicit alta vel ima, attollens de carcere ad
regnum, claudens carcere a regno dejectum. Sic omnium rerum semper
volvitur ordo. Qui delectantur simplici sensu verborum, his contenti
sunt, studiosior et sapiens altiora requiret, quisnam sit rex, quis
puer, quis adolescens, vel quis secundus. Ecce, homo, discere potes,
quidnam sis; discere, inquam, potes, quis sis. Tu puer, tu senex, tu rex
eris, aut exrex, stultus, vel sapiens, pauper, sive dives. Tu certe
prior tibi sis adolescens, atque secundus. Omnia solus eris, es in
omnibus omnis et unus, et varians personae vicem sis, semper alter et
idem. Est autem homo non simplex sed in uno corpore duplex, est homo
carnalis, est et spiritualis, carnalis servit carni, spiritualis
spiritui.
. . . Trahit sua quemque voluptas.
(VIRG, Eclog. II, v. 65.)
Extra carnalis, intra viget spiritualis. Exterior annis, alter
praeponderat meritis. Quidquid extra habes, intra quoque retines. Et,
sicut per aetatem carnalis proficit extra ita virtus hominis dat
perfectum interiori. Hinc puer inde senex, hinc adolescens sive
secundus, modo rex, modo sapiens, sic stultus es atque pauper. Rex puer
exterior sine sapientia vivit, et quoniam lege caret vitiosa infantia,
regnat tanquam puer impurus, nomine pueri indignus, non regit neque
regitur, indignus nomine regis. Inde est illud: Puer centum annorum
maledictus erit (Isa. LXV). Rex vero puer interior, quia non est sine
lege Dei, puer est, purus est, dignus nomine pueri, ipse regit et
regitur, et est dignus rex appellari. Post generalem autem sententiam
quae omnibus patet, quod melior sit adolescens pauper et sapiens, quam
rex senex et insipiens, et quod frequenter eveniat, ut ille per
sapientiam suam etiam de carcere regis egrediens, imperet pro dominatore
perverso, et rex insipiens perdat imperium quod tenebat. Super Christo
et diabolo hunc locum interpretari possumus, quod puerum pauperem et
sapientem Christum accipiamus puerum, juxta illud: Magnum tibi est
vocari te puerum meum, pauperem vero, quia pauper factus est, cum dives
esset (II Cor. VIII), et sapientem, quia proficiebat aetate et sapientia
apud Deum et homines (Luc. II). Iste natus est in regno senis, et
idcirco dicit: Si esset de mundo hoc regnum meum, ministri utique mei
decertarent pro me, ut non traderer Judaeis, nunc autem non est de hoc
mundo regnum meum (Joan. XVIII). In illius itaque senis stulti regno,
qui ostendit ei omnia regna mundi, et gloriam ejus (Matth. IV), natus
est optimus puer, et de domo vinculatorum, de quibus Jeremias in
lamentationibus loquitur, dicens: Ut humiliaret sub pedibus ejus omnes
vinctos terrae (Thren. III), processit ad regnum, et abit in regionem
longinquam contra eos qui se regnare nolebant et post aliquantulum
temporis rex reversus est (Luc. XIX). Praesago itaque spiritu vidit
Ecclesiastes omnes viventes, qui possunt adolescentis participes esse
dicentis: Ego sum vita (Joan. XIV), et veteri stulto rege dimisso,
Christum sequi. Simulque duo ex Israel populi significantur. Prior, qui
ante adventum Domini fuit, et posterior, qui Antichristum pro Christo
suscepturus est, quod prior non penitus sit abjectus, prima quippe
Ecclesia ex Judaeis et apostolis congregata est, et in fine Judaei, quia
Antichristum pro Christo suscepturi sunt, non laetentur in Christo.
|
|