|
Post laetam populi acclamationem sequitur historia secreti moeroris, et
profundi causa silentii. Secreta namque memoria Dominicae passionis est,
quam diu choro silentium indicit, quae per hebdomadam ante paschalem
ordine hoc cucurrit. Eadem die, qua laudes acclamatae sunt ipsi Filio
David, decima luna, quando inferebatur in domos Judaeorum typicus ille
paschalis agnus (Exod. XII), ingressus est hic Agnus Dei civitatem
Hierusalem, et nequissimis lanistis obsessus, multis insidiis
quaerebatur ad mortem, traditus a Deo Patre,
|
“qui proprio Filio suo non pepercit, sed pro nobis omnibus tradidit
illum (Rom. VIII),”
|
|
traditus nihilominus a semetipso quia
|
“dilexit nos, et tradidit semetipsum pro nobis (Ephes. V).”
|
|
Secunda feria et tertia nihil proficiunt (Joan. XII), dum eum contingere
non audent populi metu (Matth. XXVI; Luc. XXI), qui circa illum multus
adque audiendum illum totus erat. Quarta feria Judas unus ex duodecim, a
diabolo supplantatus, vendidit illum Pharisaeis et tradere spopondit, ut
caperent cum sine turbis (Marc. XIV). Feria quinta jam agone propinquo,
testamentum suum scribit haeredibus suis, consignans eis thesaurum
corporis et sanguinis sui (Luc. XXII). Eadem nocte capitur, ligatur, et
illuditur (ibid.). Feria sexta crucifigitur, primo linguis Judaeorum,
post manibus gentilium, tandem hora nona facto terrae motu tradidit
spiritum (Matth. XXVII; Marc. XV; Luc. XXIII). Sabbato quievit in
sepulcro. Prima Sabbati resurgens a mortuis, pacem discipulis, pacem
omni mundo annuntiavit (Matth. XXVIII; Joan. XX). Horum omnium forma
faciesque vera, ita secreto repraesentatur in canone, eorumque procursu,
et vere vivo flumine super panem et vinum confluente, tam veram
divinitatem, veramque humanitatem Christi in coelo sedentis et regnantis
excipimus, quam veram substantiam ignis a sole supposita crystalli
sphaera exigua, fere quotidie mutuare possumus. Hoc sole operantur manus
Christi, tornatiles aureae, plenae hyacinthis (Cant. V), ejus, qui
dixit:
|
“Sine me nihil potestis facere (Joan. XV).”
|
|
Manus, inquam, Christi hoc operantur per manus sacerdotis, quae manibus
suis confortatae sunt, maxime, quia ut hoc operari cum ipso et per ipsum
et in ipso possint, oleo sancto pro clavis passionis ejus signatae sunt.
Igitur singula eorum quae supra digesta sunt, quibus in locis
commemorentur in canone, laboriosum non est investigare, praesertim cum
quaedam ex ipsis per se satis evidenter appareant.
|
|