|
Appellasse autem diem et noctem dicitur Deus, non quia vel Hebraice, vel
Graece, vel Latine fuerit locutus, quippe qui nec linguam nec labia quae
moveret habuit, nec enim est corporeus sive localis, sed quia sententiam
cuique parti firmam posuit, quae ulterius mutari non possit. Haec
appellatio diei, stabilimentum est felicitatis, firmamentum gratiae et
honoris, ut amplius lux illa, quae hoc nomen ex ore Dei semel accepit
diesque vocari meruit, jam non possit in tenebras converti, jam non
valeat amoveri a fonte luminis aeterni, tunc apostatantibus spiritibus
lucifugis, in luce stare maluit, et idcirco jam in aeternum lux decoris
et pulchritudinis hujus provecta erit eo ut perfecta sit ad
similitudinem Patris luminum, apud quem non est transmutatio, nec
vicissitudinis obumbratio (Jac. I). Econtra; noctis appellatio firma et
stabilis est ex ore ejusdem incommutabilis Dei semel prolata tenebrarum
damnatio, ut quia venit illis pes superbiae, et de loco suo moti, sua
sponte ceciderunt, et iniquitatem operati sunt, jam semel expulsi non
possunt stare inconvertibiles apostatae. Quamvis quorumdam haereticorum
stulta compassio fuerit ausa promittere illis nescio quod tempus
poenitentiae. Gravissime ergo dictum, sapienter est accipiendum, quia
Deus, qui non est homo ut mutetur, aut filius hominis ut mentiatur (Num.
XXIII), semel hujusmodi lucem diem, et hujusmodi tenebras appellavit
noctem, et sic utrinque sententiam posuit quae non praeteribit. Proinde
quisquis cum illo sentit, dicat vere quia lux illa dies est, et illae
tenebrae nox. Hoc enim intuenti, multa elucescunt in Scripturis, verbi
gratia, ut illud beati Job: Pereat dies in qua natus sum, et nox in qua
dictum est: Conceptus est homo. Noctem illam tenebrosus turbo possideat,
non computetur in diebus anni, nec numeretur in mensibus. Sit nox illa
solitaria, nec laude digna (Job III). Quod idem esse claret ac si
dixisset: Pereat ille, pereat, inquam, merito, ut vere periit, id est,
lux sive dies desinat esse diabolus, in quo secundum Adam natus sum, qui
non jam vere, sed simulate dies; vere autem nox est, qui jam non
computabitur in diebus anni, nec numerabitur in mensibus, quia videlicet
semel obtenebratus et nox effectus est. Nulla unquam mutatione in
pulchritudinem reformabitur illius lucis, quam Deus laude dignam ducens,
diem appellavit. Tandem infertur:
|
|