CAPUT XXVII. Quid sit plaustrum novum, et quae sit domus Abinadab, et quid despectio Michol filiae Saul, prospicientis per fenestram.

“Et imposuerunt, inquit, arcam Dei super plaustrum novum, tuleruntque eam de domo Abinadab.”

Plaustrum novum, quo haec arca foederis Domini portatur, novum est Christi Evangelium, quo resurrectio ejus, ut praedictum est, in toto mundo annuntiatur. Nam quatuor plaustri rotae quatuor sunt evangelistae. Domus autem Abinadab, quod interpretatur populi mei spontaneus, domus, inquam, Abinadab, id est Christi, qui populo suo sponte semetipsum dedit, quondam Synagoga fuit, nunc autem domus ejusdem Ecclesia est, quae illa invidente fidem suscepit resurrectionis Christi. Et nunc quidem illa ludentem atque subsilientem irridet nostrum David, blasphemo non parcens ori, quemadmodum hic Michol filia Saul, prospiciens per fenestram subsilientem atque ludentem coram Domino, despexit in corde suo David. Futurum est autem ut dicat:

“Nescivi, anima mea turbavit me, propter quadrigas Abinadab (Cant. VI).”

Nescivi, inquam, anima mea inopinata rerum mutatione conturbata est, et non intellexi quadrigas Evangelii, portantes arcam Dei de domo Abinadab. Cum enim plenitudo gentium subintroierit (Rom. XI), tunc ista Michol non jam prospiciendo per fenestram despiciet gloriosum regem David, sed et ipsa sequetur, imo, et suscipiet arcam Domini, fidem resurrectionis Christi. Nunc interim per fenestram quasi prospicit, quia tantis interesse nolens gaudiis, velut in abscondito insidias machinatur, quid vel unde blasphemare possit.