|
Abraham vero plantavit nemus in Bersabee et invocavit ibi nomen Domini,
Dei aeterni. Et fuit colonus terrae Philistinorum diebus multis. Et hoc
utique ad mysterium pertinet; nam Abrahae fides a Judaeis translata, et
in gentibus plantata, grande ex diversis hominibus tanquam de diversis
lignis nemus effecit ad invocandum ibi nomen Domini Dei aeterni, quale
et per prophetam Isaiam Deus ipse desertae gentilitati promittens, hoc
modo, diversa diversorum merita distinxit: Dabo in solitudine cedrum, et
spinam et myrtum, et lignum olivae. Ponam in deserto abietem, ulmum, et
buxum simul, ut videant, ut sciant, et recogitent pariter (Isa. XLI). In
nemore hujusmodi, usque hodie invocatur secundum fidem Abrahae nomen
Domini aeterni, et ita relicta terra populi sui Judaici, colonus est
Abraham terrae Philisthinorum, quod interpretatur potione cadentium,
quales prius fuimus nos; nunc autem fixae et pulchrae sumus plantationes
Domini, juxta Apostolum, qui cum praeterita vitia nostra tetigisset: Et
haec quidem, inquit, fuistis, sed abluti estis, sed sanctificati estis,
et justificati estis in nomine Domini nostri Jesu in Spiritu Dei nostri
(I Cor. VI).
|
|