|
|
“Erat autem species gloriae Domini quasi ignis ardens super verticem
montis in conspectu filiorum Israel,”
|
|
talis quoque species gloriae Domini coelestium exemplar fuit. Nam ubi
quadragesimo die, sicut supra dictum est, gratia coelestis effulsit,
erat itidem species gloriae Domini quasi ignis.
|
“Et apparuerunt, inquit, illis dispertitae linguae, tanquam ignis,
seditque super singulos eorum (Act. II).”
|
|
Utrobique vivacitas ignis zelum et fervorem spiritus adversus peccata
praesignavit.
|
“Ingressusque Moyses medium nebulae ascendit in montem, et ibi fuit
quadraginta diebus et quadraginta noctibus.”
|
|
Nebulam sive caliginem, quam in his locis Scriptura saepius expressit
nonnulli lucem inaccessibilem dixerunt, videlicet, quia dicit Apostolus:
|
“Quem vidit hominum nemo, nec videre potest qui lucem habitat
inaccessibilem (I Tim. VI).”
|
|
Verum hic sensus, ut in vocabulo nebulae sive caliginis lex
intelligatur, per antiphrasim pluribus Scripturarum tractatoribus, non
complacuit. Porro praeter typicam intelligentiam, id quod Moyses medium
nebulae ingreditur, moraliter quoque appetendam esse quietem atque
cordis munditiam eis qui ad contemplationem tendunt, innuit. Quid enim
est quod hic sublimia Dei praecepta perciperet, alta conscendit, atque
ut interna penetraret, ab exterioribus tumultibus occultatus est, nisi
quod sancti viri, qui exterioribus ministeriis deservire officii
necessitate coguntur, studiose semper ad cordis secreta refugiunt,
ibique cogitationis intimae cacumen ascendunt, et legem, quasi in monte,
percipiunt, dum postpositis tumultibus actionum temporalium, in
contemplationis suae vertice supernae voluntatis sententiam
perscrutantur.
|
|