|
(I REG. CAP. XXX.)
inquit,
|
“David de sermone hoc. Aequa enim pars erit descendentis ad praelium et
remanentis ad sarcinas.”
|
|
Cum in Latinis codicibus legatur lassos quosdam substitisse ad sarcinas,
in Hebraeo habetur,
|
“jussos fuisse ut residerent ad sarcinas.”
|
|
Locus hic monstrat Hebraicam veritatem in hoc loco sequi debere, quae
non lassos, sed jussos remansisse ad sarcinas, dicit fuisse. Ait enim
ita:
|
“Aequa pars erit descendentis ad praelium et remanentis ad sarcinas.”
|
|
Non ait, qui lassi remanserunt ad sarcinas, sed absolute
|
“remanentes ad sarcinas,”
|
|
quia, qui lassi remansissent, nulla eis dari deberetur de praedis
portio. (I REG. CAP. XXXI.)
|
“Quod cum vidisset armiger,”
|
|
videlicet quod mortuus esset Saul,
|
“irruit etiam ipse super gladium suum et mortuus est cum ipso.”
|
|
Armigerum istum Hebraei Doech Idumaeum dicant fuisse, qui cernens Saul
mortuum, seipsum ob metum David interemit.
|
“Mortuus est ergo Saul et tres filii ejus, et armiger illius et universi
viri ejus.”
|
|
Viri isti pueri domestici ejus intelligendi sunt. Hi tres filii ejus cum
eo interfecti sunt Jonathan, Aminadab, qui et Jesui et Melchisna;
Isboset autem dormierat qui anno quo Saul rex constitutus est, natus
fuerat. Qui etiam quadraginta annorum fuisse dicitur cum regnare
coepisset. Unde colligitur Saul per quadraginta annos regnasse.
Quaerendum cur alibi legatur Jesui, alibi Aminadab. Jesui enim
interpretatur aequalis. Aequalis enim dicitur, quia aequalis meriti
fuisse filii cum patre memorantur, Aminadab interpretatur pater meus
sponte. Sponte enim sua pater ejus Saul, male agendo conquisivit, ut
taliter una cum filiis perimeretur. (II REG. CAP. I.)
|
“In die autem tertia, apparuit homo veniens de castris Saul.”
|
|
Hominem istum Amaleciten Hebraei filium Doech fuisse dicunt. Amalecites
etenim et Idumaeus unum est, quia filius primogenitus Esau Elifar fuit,
et hujus filius Amalech. Diadema autem et armillam quae David detulit, a
patre Doech commendata sibi fuisse perhibent.
|
|