CAPUT 4

“Dicit eis Jesus: Venite et videte.”

Ac deinde subjungitur:

“Venerunt et viderunt ubi maneret.”

Tunc enim dicit Jesus:

“Venite et videte,”

quando mentem per adjuvantem gratiam bene meritam, in contemplatione sublevat, et coelestibus gaudiis ad horam admittit, ut dulcedinem illam gustare praevaleat, quam oculus non vidit, nec auris audivit, et in cor hominis non ascendit (Isa. LXIV; I Cor. II). Ita veniunt et vident ubi Jesus maneat, eisque videntibus Creatoris habitationem, angusta est omnis creatura. Quorum unus, ut ipse ait:

“Raptus est usque ad tertium coelum, raptus est usque in paradisum, et audivit arcana verba, quae non licet homini loqui (II Cor. XII).”

Et multi quidem sanctorum diversa gratia gloriam regni, in quo Jesus habitat, praegustantes viderunt. Hic autem tanta gratia vocatus est ad videndum, ut nesciret, utrum extra corpus sit omnimodo eductus, an in corpore manens, solummodo per extasim fuerit sublevatus spiritus ejus sicut ipse ait,

“sive in corpore, sive extra corpus, nescio, Deus scit (ibid.).”

Sane hoc juxta litteram praetereundum non est, quod sequitur:

“Et apud eum manserunt die illo.”

Opportuna quippe determinatione usus, dicendo, die illo. Non enim tunc relictis omnibus illum secuti sunt, neque ex tunc semper cum illo manserunt, sed tantum die illo apud cum manserunt, et verba gratiae, quae procedebant de ore ejus, familiariter audire coeperunt. Jesus enim nondum tradito Joanne, ut superius dictum est, neque publice praedicabat, neque de relinquendo patre aut matre, vel caeteris necessariis abnegandis, cuiquam legitur nova dedisse praecepta. Sed jam spiritualiter coepta prosequamur. Et Paulus quidem excellenti magnitudine revelationis audivit, ut jam dictum est:

“Arcana verba, quae non licet homini loqui.”

Caeterorum autem singuli in sua sublevantur mensura, scilicet ut alius sapientiae vel scientiae sermonem accipiat; alius generationis [genera] linguarum, alius gratiam sanitatum, et his similia (I Cor. XII). Quod cum assecutus quis fuerit, jam idoneus factus est, qui et alios invitet, et praedicando Christi faciat sectatores. Quod et in his, de quibus praesens Evangelium refert, pulchre praesignatum est. Sequitur enim: