CAPUT XIII. Quod, aedificato altari in Bethel, Jacob sua vota solvit, et quare mors Deborae sit memorata, alumnae autem Rebeccae sit tacita.

Venit igitur Jacob Luzam, quae est in terra Chanaan, cognomento Bethel, ipse et omnis populus cum eo; aedificavitque ibi altare, appellavitque nomen loci Domus Dei. Luza pristinum nomen civitatis erat, quod interpretatur nux sive amygdalus, id est longa nux, nunc autem Bethel, id est, Domus Dei dicitur. Ibi vota sua solvit exemploque est omni homini, ut quod voverit Deo, reddere non moretur. Eodem tempore mortua est Debora nutrix Rebeccae, et sepulta est ad radices Bethel subter quercum. Vocatumque est nomen loci illius, Quercus fletus. Quid hoc est quod Deborae nutricis mors hic memoriae commendatur, et ejus, cujus nutrix fuerat, scilicet Rebeccae, mors nusquam invenitur? Num dignior existimata est nutrix quam alumna, ut pro dignitate mors ejus fieret cognita, illius autem pro indignitate maneret incognita? Ergo hic granum sub palea quaerendum est. Nempe sicut Rebecca sancti Spiritus gratiam, sic nutrix ejus Debora legem significat Moysi sanctam et justam et bonam. Quod ex ipso ejus vocabulo suscipere amplius placet. Debora namque apes interpretatur. Scimus autem quod apis et mel in ore dulcifluum, et molestum sub cauda gestat aculeum. Sic plane lex sancta in facie sua, quae Judaeis velata est, vivificantem Spiritum in posterioribus suis, quae sanctus apostolus obliviscitur, occidentem habet litteram (Philip. III). Igitur Deborae quidem, quae Rebeccam nutrivit, mors invenitur, quia videlicet ascendentibus in Bethel, id est in domum Dei, occidens littera legis relinquitur, vivificans autem spiritus perseverat, et ubique glorificatur. Et sepulta est, inquit, ad radices Bethel, id est, in primo introitu domus Dei. Debora sepelitur sub quercu, quia videlicet in initio surgentis Ecclesiae in primordiis religionis Christianae, quae tota spiritualis est, carnalis sensus legis, et cunctae carnales caeremoniae, sub ligno crucis obruuntur. Quod quia hactenus a Judaeis sine sacerdote et sine templo sedentibus deploratur, recte vocatum est nomen loci Quercus fletus.