CAPUT 9

“Qui habet aures, audiat quid spiritus dicat Ecclesiis.”

Hoc loco audire quid spiritus dicat, est non cessare a sana doctrina, ad destruendam illam doctrinam Balaam, sanctamque exercere scientiam, illamque semper evangelicam Domini memoriter tenere sententiam:

“Vae vobis legisperitis, quia tulistis clavem scientiae (Luc. XI).”

Ipsi non introistis, et eos qui introibant prohibuistis. Qui enim sub nomine Christiano peccata nutriunt vel nutriri permittunt, sufficere ad salutem arbitrantes solum nomen divinum, quemadmodum illi qui confidentes in verbis mendacii dicebant:

“Templum Domini, templum Domini, templum Domini est, et fecerant illud speluncam latronum (Jerem. VII),”

profecto ad veram scientiam nequaquam introierunt. Si enim in illam introissent, si sanctarum Scripturarum voces vigilanter advertissent, vel advertere voluissent (Matth. XXI), scirent quia nihil valet professio divini nominis, quam ut in illo Balaam supplantat doctrina nequam, edendi et fornicandi. Hoc autem scientes atque observantes, non fuissent ejecti de templo flagello iracundiae Dei (Joan. II), prosequente prophetico atque dicente spiritu de illis:

“Propterea captivus ductus est populus meus, quia non habuit scientiam (Isa. V).”

Hoc ergo audiat qui habet aures, quia tanquam bruta victima gladio caedetur pectus illud, in quo propter voluntariam caecitatem scientia non est.