VERS. 22, 23.

Sed et cunctis sermonibus, qui dicuntur, ne accommodes cor tuum, ne forte audias servum tuum maledicentem tibi; scit enim conscientia tua, quia et tu crebro maledixisti aliis. Plus vanis sermonibus quam ventis aer tunditur, et tot procellosos non sentit terra tumultus concusso aere multo ventorum turbine, quot motus homo patitur jactatus in alto cordis naufragio, cum auris ad omnia prurit. Ut ergo veteris pruritu cordis et auris, non aures cordis et corporis flectas ad auras rumoris. Si levis aura exsufflaverit ab austro favoris, non te flectat a justitia gratia falsa. Si durus boreas irruat procellas intentando, neque sic a recto tramite violens te turbo repellat. Est alia vanitas, quid fama vanius est? Fama suas aures cunctis accommodat sermonibus. Audit fama tuum servum maledicentem tibi. Qui nimium famae credit, quid illo vanius? Si tibi fortassis erit fama nuntia veri, quod tibi forte tuus maledixerit servus, est ipse tibi judex, ne sis vindex, te judice, damnando servum, ne te et ille condemnet, qui alium maledixeris.