CAPUT XIII. De gestis Samson fortissimi, quod manifeste fuerint opera virtutis Dei, et idcirco recte in illis quaerentur mysteria Dei.

(CAP. XIII.) Rursumque filii Israel fecerunt malum in conspectu Domini. Qui tradidit eos in manus Philistinorum quadraginta annis. Erat autem quidam vir de Saraa, et de stirpe Dan nomine Manue, habens uxorem sterilem, et reliqua. Samsonis hujus Nazarei fortissimi omnes sunt actus mirabiles, manifestum in se divinae virtutis vel fortitudinis opus exprimentes. Neque enim opera sunt hominis, sed Dei: non, inquam, viribus hominis acta, sed virtute Dei mirabilia facientis, sunt autem numero septem. Primus actus est, quod angelico praenuntiante ministerio, Nazaraeus Dei de muliere sterili natus est. Secundus, quod de comedente illi exivit cibus, et de forti egressa est dulcedo. Tertius, quod, captis trecentis vulpibus, caudas earum junxit ad caudas, et faces ligavit in medio, quas et igne succendit, ut pergerent in segetes Philistinorum. Quartus, quod percussit eos ingenti plaga, ut stupentes suram femori imponerent. Quintus, quod in maxilla asini, in mandibula pulli asinarum, delevit et percussit mille viros. Sextus, quod obsessus Gazae dormivit usque ad noctis medium, et exinde consurgens, apprehendit ambas portae fores cum postibus suis et sera, impositosque humeris portavit ad verticem montis. Septimus, quod concussit duas magnae domus columnas, et multo plures interfecit moriens, quam ante vivus occiderat. Igitur quia cuncta haec, ut praedictum est, opera sunt Dei, neque fieri potuerunt, nisi agente Spiritu fortitudinis Dei, in singulis, ut rerum veritas, dignitasque poscit, gloriosa scrutemur sacramenta Christi Filii Dei, in quo septiformis Spiritus sanctus requievit.