|
|
“Et ecce festinus veniet, et de die judicii quando rugiet ut catulus
leonum, dicendo his qui a sinistris erunt: Ite, maledicti, in ignem
aeternum.”
|
|
Et levabit signum in nationibus procul, et sibilabit ad eum de finibus
terrae, et ecce festinus velociter veniet. Non est deficiens neque
laborans in eo, non dormitabit neque dormiet, neque solvetur cingulum
renum ejus, nec rumpetur corrigia calceamenti ejus. Sagittae ejus
acutae, et omnes arcus ejus extenti. Nam Judaeis qui illum rejecerant
dispertitis, ipse signum crucis suae, levabit, inquit, in nationibus,
procul, et sibilabit, id est, occulta inspiratione adducet ad eum gentes
de finibus terrae, et ecce festinus velociter veniet. Nam etsi videatur
longum esse quod nondum venit, mora tamen non est in consideratione
tanti negotii. Unde Sapiens: Horrende, inquit, et cito apparebit nobis
(Sap. VI). Non est deficiens, neque laborans in eo, id est, non erit
sicut prius mortalis, sicut prius infirmus, in illo adventu suo. Non
dormitabit neque dormiet, idest non occultus ut ante, sed manifestus
veniet Deus noster. Non solvetur cingulum renum ejus, nec rumpetur
corrigia calceamenti ejus, subauditur, ut tunc semel factum est, quando
discinctus in cruce pependit, et moriendo rupta est corrigia carnis,
quia calceatus venerat Deus. Sed quid? Sagittae ejus aculae, et omnes
arcus ejus extenti. Dividas namque et acutas sententias dabit extento
arcu acuti judicii multis judicibus arcus singulos tenentibus, id est
auctoritatem judicandi. Ungulae equorum ejus ut silex, et rota ejus,
quasi impetus tempestatis. Equi et currus ejus, throni sunt et
dominationes, et omnes virtutes coelorum, quae in adventu ejus
movebuntur (Luc. XXI), et erit tempestas valida in circuitu ejus (Psal.
XLlX). Equi tales ungulas quasi silices habere dicuntur, quia aeterni
sunt, et nulla infirmitate lassantur. Rugitus ejus ut leonis, rugiet ut
catulus leonum, et frendet, et tenebit praedam, et amplexabitur, et non
erit qui eruat. Vere rugitus ejus ut leonis, quo attonita terra tremet,
et evigilantes exsilient mortui. Rugiet ut catulus leonum, dicendo: Ite,
maledicti, in ignem aeternum (Matth. XXV). Frendet et tenebit praedam,
et amplexabitur, dextros enim tenebit ut praedam suam, quia pro illis
huic leoni prophetice dictum est: Ad praedam, fili mi, ascendisti (Gen.
XLIX). Non erit qui eruat, certe non erit qui de manu ejus rapiat. Et
sonabit super eum in die illa sicut sonitus maris. Super eum, inquit,
scilicet super diabolum, quem cum magno sonitu videntibus cunctis
praecipitabit. Aspiciemus in terram, et ecce tenebrae tribulationis, et
lux obtenebrata est in caligine ejus. Aspiciemus inquit. Qui aspiciemus?
Nos utique prophetae sancti, et patriarchae magni. Ergone talibus quoque
ibi erunt tenebrae tribulationis? Erunt plane quando aspiciemus in
terram, et videbimus hiantem tartarum, erunt, inquam, tenebrae
tribulationis tam ingentes, ut si ullo modo mori possimus, solius
visionis tribulatio sufficeret ad exanimandos nos nimietate pavorum
atque tremorum. Nam vix justus salvabitur (II Petr. IV), ergo nos quoque
tenebras tribulationis aspiciemus, ubi illa bellua mirabilis
praecipitabitur, et lux quoque, id est sanctitas nostra horrore
obtenebrabitur in caligine ejus.
|
|