|
inquit
|
“Agnum dominatorem terrae de petra deserti.”
|
|
(CAP. I, ex lib. RUTH.) In diebus unius judicis, quando judices
praeerant in Israel, facta est fames in terra. Abiitque homo de
Bethlehem Juda, ut peregrinaretur in regione Moabitide, cum uxore sua,
ac duobus liberis. Ipse vocabatur Elimelech, et uxor ejus Noemi, et e
duobus filiis, alter Maalon, et alter Chelion, Ephratei de Bethleem
Juda. Librum hunc Hebraei in librum Judicum compingunt: idcirco quia in
diebus judicum facta narratur historia. Valde hoc fidelem animum
delectat, quod nomine Ruth potius quam Booz aut Noemi in titulo
praenotatur. Non enim parum splendoris habet, quod series generationis
Christi in mortibus virorum Israelitarum, et Judaicae tribus pene
defecta, per fidem alienigenae resarcita est, sicut ipse historicae
narrationis ordo continet. Quod propheta respiciens: Emitte, inquit,
Agnum, Domine, dominatorem terrae de petra deserti ad montem filiae Sion
(Isai. XVI). Petram deserti Ruth Moabitidem dicit, petram videlicet
propter propriam fidem, petram vero deserti, propter desertitudinem
Moabiticae gentis, quae vere idcirco desertum est, quia Dominum
inhabitatorem non habebat, quemadmodum et reliqua gentilitas, quam alibi
propter causam eamdem propheta idem desertam appellat, dicendo:
Laetabitur deserta et invia, et exsultabit solitudo (Isa. XXXV). Sciebat
nasciturum esse Christum de semine David filii Jesse, filii Obed, quem
de Booz haec alienigena peperit, quam ille benevolus secundum legem
accepit, ut suscitaret semen propinqui sui. Hoc, inquam, ille
respiciens, emitte, inquit, Agnum, Domine, dominatorem terrae de petra
deserti ad montem filiae Sion, admirando scilicet in gratia Dei, quod
Agnus Dei, dominator terrae, cum sit ex Judaeis salus ipse gentium,
primum tamen de fide gentili venturus esset ad montem filiae Sion. Adhuc
autem acrius percutiens Judaeorum supercilium, in principio libri: Nisi,
inquit, Dominus exercituum reliquisset nobis semen, quasi Sodoma
fuissemus, et quasi Gomorrha similes essemus (Isa. I), continuo
subjungens: Audite verbum Domini, principes Sodomorum, et percipite
auribus legem Dei nostri, populus Gomorrhae (ibid.). Quo enim secundum
superiores geminae fornicationis narrationes: quo, inquam, populus hic
qui legem acceperat, populo Sodomorum aut Gomorrhae justior erat, qui
legem non acceperat? Sed reliquit Dominus semen fide Ruth Moabitidis
promerente, et Booz per justitiam legis semen fratri suo suscitante,
unde Christus secundum carnem nasceretur: quo factum est ut gens
Israelitica nequaquam Sodomae aut Gomorrhae similis in perditione
remaneret. Hoc igitur dicendo propheta, Judaicum os obstruere contendit,
ut de meritis suis nemo audeat gloriari. Et signanter dixit: Nisi
Dominus exercituum reliquisset nobis semen. Exercituum, inquam, quia
videlicet in exercitibus suprascriptis filiorum Israel contra Benjamin,
judicium cum misericordia moderando, et in utrisque peccata Sodomitica
punivit, addita etiam fame, propter quam vir primus de Juda peregre
abiit cum filiis suis, et deinde per gentilem, ut jam dictum est, fidem
reliquum seminis, unde salus procederet, defunctis eisdem suscitavit.
|
|