CAPUT XXV. Quod non vane dixerit Deus:

“Dimitte me ut irascatur furor meus,”

etc., et quod nunc vere ita factum sit.

Praesagium ejus, quae nunc est, confusionis et ignominiae Judaicae in isto scelere, promptum est agnosci. Sicut enim tunc aurium suarum decus vel ornamentum, scilicet inaures aureas in vitulum formandum conjecerunt, et veritate derelicta, mendacium coluerunt: sic futurum erat, ut auream legis et prophetarum veritatem commutarent in mendacium quod nunc faciunt sacros codices manibus tenentes, et vipereis linguis blasphemias contra Christum fabricantes, quod nunc jam praevidens Dominus, ait ad Moysen:

“Cerno quod populus iste durae cervicis sit. Dimitte me, ut irascatur furor meus contra eos, et deleam eos, faciamque te in gentem magnam.”

Quid ageret Moyses breviter hic ipse innuit, Deum dixisse referens,

“dimitte me.”

Psalmista vero vehementius exprimit,

“et dixit, inquiens, ut disperderet, si non Moyses electus ejus stetisset in confractione in conspectu ejus (Psal. CV).”

Per nimiam humilitatem significat, Moysen Deum tenuisse, dicendo

“in confractione.”

Confractio namque nimia cordis humilitas est, quae sola coram omnipotente Deo et Domino universae fortitudinis principe, res fortis est et valida, ita ut illa laborante, quasi brachium suum ad percutiendum Deus extendere non valeat, regina virtutum agente ne refutetur ipsa, et vincente pro sua reverentia. Attamen nunquid vane dixit Deus,

“dimitte me, ut irascatur furor meus contra eos, et deleam eos.”

Nunquid in ventum dixit,

“faciamque te in gentem magnam?”

Imo sicut dictum, ita nunc factum est. Duram cervicem populi illius Deus confregit: Moysen autem fecit in gentem magnam. Dilatavit enim Moysi legem spiritualem, nniversam de gentibus Ecclesiam toto orbe diffusam. Non ergo frustra dixit,

“deleam eos, faciamque te in gentem magnam,”

dixit enim et factum est. Attamen distulit, ne tunc faceret in praesentiarum non dimittente Moyse, sicut dictum est:

“Placatusque est Dominus, ait Scriptura, ne faceret malum, quod locutus fuerat adversus populum.”