|
et quod ei qui videt expediet ut annuntiet.
|
“Et locutus est ad me idem vir: Fili hominis: vide oculis, et auribus
tuis audi, et pone cor tuum in omnia quae ego ostendam tibi, quia ut
ostendantur tibi adductus es huc. Annuntia omnia quae tu vides domui
Israel.”
|
|
inquit. Opportuna commemoratio infirmitatis, tanquam diceret: O videns,
magnitudine revelationum ne extollaris ubi visiones Dei vides, quia
filius hominis vermis es. Hoc non te praetereat, istud tene memoriter.
Ita humiliato capite,
|
“vide oculis tuis, et auribus tuis audi,”
|
|
oculis cordis, auribus interioris hominis,
|
“et pone cor tuum in omnia quae ego ostendam tibi,”
|
|
neque sis eorum, quorum cor aversum ita intelligere nolint. Hoc enim
competit, ut benevolo corde adsis, neque sis ingratus,
|
“quia ut ostendantur tibi adductus es huc,”
|
|
ut occurras cum omnibus sanctis
|
“in unitate fidei, et agnitionis Filii Dei, in virum perfectum, in
mensuram aetatis plenitudinis Christi (Ephes. IV),”
|
|
ut jam non sis parvulus, quemadmodum illi qui Messiam audientes esse
venturum, putant vel putaturi sunt, quod homo tantum sit. quod non sit
idem Deus, antequam homo aut vir. Et quia sicut
|
“corde creditur ad justitiam, ita et ore confessio fit ad salutem (Rom.
X),”
|
|
annuntia omnia quae tu vides domui Israel. Quamvis annuntiatio haec,
nunc interim pro tempore et re clausa esse debeat, quia videlicet domus
Israel nunc si nudo sermone annunties, ea portare neque vult, neque
potest, tamen annuntia quae tu vides, non tantum praesenti, imo non tam
praesenti quam ei quae futura est, non tam carnali quam spirituali domui
Israel. Primum tibi ipsi, jam nunc impraesentiarum, quod hoc licet
absconditum, confessionis aurum contuleris in thesauros veritatis,
deinde proderit et futurae domui Israel, videnti et cognoscenti ex
parte, et nihilominus veneranti quod videre aut cognoscere non potest,
donec veniente eo quod perfectum est, evacuetur quod ex parte est (I
Cor. XIII).
|
|