|
|
“Et dicit ei Jesus: Quod facis fac citius. Hoc nemo autem scivit
discumbentium ad quid dixerit ei. Quidam enim putabant quia loculos
habebat, quia dixisset ei Jesus: Eme ea quae opus sunt nobis ad diem
festum, aut egenis ut aliquid daret.”
|
|
|
“Terra, inquit sanctus Job, data est in manus impii, vultum judicum ejus
operiet (Job IX).”
|
|
Quid enim? Nunquid Judas, vel qui in illum introivit, diabolus
praeceptum accepit, ut faceret quod non faciebat, et non potius
permissus est, ut citius faceret, id est, ad effectum perduceret quod
faciebat? Aliud nempe est, dicere facienti, citius fac, atque illud
vacanti praecipere, ut hoc vel illud faciat.
|
“Simon, inquit Dominus apud Lucam ecce Satanas expetivit vos, ut
cribraret sicut triticum (Luc XXII).”
|
|
Nunquid non ipsum Dominum perversum ejus expetierat desiderium, sicut
tunc quando in typum hujus, idem Satan astans coram Domino inter filios
Dei, expetivit beatum Job, ut tentaret eum? (Job I.) Ergo dum dicit:
non magis hoc praeceptum est, quam illud quod cum dixisset Satan iste
infelicis Judae possessor:
|
“Pellem pro pelle, et cuncta quae habet homo, dabit pro anima sua.
Alioquin mitte manum tuam et tange os ejus et carnem. Respondit idem
Dominus: Ecce in manu tua est (Job II).”
|
|
Concedendo utique, non praecipiendo; permittendo, non percussorem
mittendo. Igitur sicut tunc, ita et nunc terra, id est, caro de terra
sumpta, data est in manus impii, permisso, non imperio; quia videlicet
impius, id est tenebrarum princeps diabolus, vultum Judicum ejus
operuit, ut eamdem invadentes terram, perversa de illa sentirent, inique
judicarent, impie condemnarent.
|
“Hoc autem, inquit Evangelista, nemo scivit discumbentium ad quid
dixerit ei.”
|
|
Nec mirum. Non enim capere aut portare poterant etiam cum diceret eis,
quantum pro nostra salute passionis instantis haberet desiderium. Verbi
gratia, cum diceret:
|
“Baptismo habeo baptizari, et quomodo coarctor usque dum perficiatur
(Luc XII).”
|
|
Itemque:
|
“Meus cibus est, ut faciam voluntatem ejus qui misit me (Joan. IV)”
|
|
Itaque nemo discumbentium, nec is ipse dilectus, cui dicenti:
|
“Domine, quis est qui tradet te? Respondit Jesus: ille est cui ego
intinctum panem porrexero, scivit, ad quid dixerit ei;”
|
|
nemo, inquam, scivit. Quidam enim adeo inquit, nescierunt, ut putarent,
quia dixisset ei:
|
“Eme ea quae opus sunt nobis ad diem festum, aut egenis ut aliquid
daret, videlicet quia loculos habebat.”
|
|
Multum longe a rei scientia fuerunt, quia putabant illi mentionem factam
esse de cura vel providentia egenorum, cum permissio daretur de tradendo
ad mortem patre orphanorum et judice viduarum (Psal. LXVII).
|
|