CAPUT VII. Quod toties Philistiim David vincat, quoties catholicus haereticum superat; et de Saulis insania, quod lancea David configere parieti nitebatur.

“Post diem alteram invasit spiritus Domini Saul malus, et prophetabat in medio domus suae. David autem psallebat manu sua sicut per singulos dies. Tenebat autem Saul lanceam et misit eam, putans quod configere posset David cum pariete. Et declinavit David a facie ejus secundo.”

Interim sciendum quia nunc quoque superbum Goliam toties David armis suis exstinguit, quoties vir rectae fidei plenus, quae sanctis solet ad justitiam deputari, ea ipsa Scripturae sacrae, quae haereticus affert, testimonia colligit, et erroris ejus pertinaciam inde convincit. Nam cum superbientem et sacrae Scripturae sententias disserentem eisdem verbis atque sententiis, quas profert, vincit, quasi elatum Goliam suo gladio detruncavit. Et hactenus quidem in David praefigurata sunt, quae nobis bona Christus contulit, deinceps in eodem figurantur, quae a reprobis mala Christus idem pertulit. Saul quippe jam illan, regni diaboli partem significat, quae nulla dulcissimae praedicationis unquam potuit mitigari cantilena.

“Supra namque quandocunque spiritus Domini malus arripiebat Saul, tollebat David cytharam, et percutiebat manu sua, et refocillabatur Saul et levius habebat, recedebat enim ab eo spiritus malus (I Reg. XVI). ”

Nunc autem psallente David, idem insanus prophetans, et divinans alieno spiritu, lanceam semel et iterum mittit, putans quod configere possit cum pariete David. Ergo quoniam veniens sapientia Dei, nullum ab insania peccati liberum invenit, illic quidem eos significat qui, audita praedicatione Christi, jugum abjecerunt furiosi domini, scilicet peccati; hic autem eos qui ex eadem praedicatione deteriores sunt effecti, quemadmodum idem cantor aut citharista dicit:

“Cantavimus vobis et non saltastis, lamentavimus et non plorastis (Matth. XI; Luc. VII).”

Amplius dicere potuit: Cantavimus vobis et plorare nos fecistis, lamentavimus vobis, et lancea nos cum pariete confixistis, lancea nos in cruce transfixistis. Nam iste quidem in figura patiens, non confixus fugiendo evasit; ille autem, cujus passiones praefigurantur, lancea clavisque confixus quidem est, sed resurgendo evasit.