CAPUT 10

MONACHUS. Ex ipsius epistolae verbis. Nam cum illum argueret eo quod propter affectus parentum, et propter exspectationem haereditatis in turba esset, et diceret ei: Quid facis in turba, qui solus es, post aliqua subjungens, si te, inquit, ad clericatus ordinem pia fratrum blandimenta sollicitant, gaudebo de ascensu, timebo de lapsu. Siquidem quod ibidem ait: Mihi ante presbyterum sedere non licet, etenim non in sua persona loquitur, cum et ipse sit presbyter, sed in persona ipsius cui scribit, qui, cum solum sit monachus, nondum pervenire meruit ad illum ordinem clericorum, quo, ut ibidem ait, apostolico gradui succedentes Christi corpus sacro ore conficiunt. Itemque epistola illa ad Paulinum indicat ipsum Paulinum solummodo esse monachum, et ideo non habere quid faciat in urbibus. Ait enim illi: Si officium vis habere presbyteri, si episcopatus te vel opus vel honor forte delectat, vive in urbibus et castellis, et aliorum salutem lucrum fac animae tuae. Itaque non sibi contrarius Hieronymus, quia non solum sibi, sed et omnibus docendi auctoritatem tribuit, quorum et sacerdotium proposito, et propositum ornatur sacerdotio. Neque contra suam sententiam agit sedes apostolica in eo quod et monachos praedicare vetans, monachos tamen admittit ad officium apostolici fastigii. Cum dilatas os ad loquendum, prius, quaeso, aperi oculos ad legendum.

CLERICUS. Iracunde loqueris?