|
|
“Nunquid suscitabis eum quasi locustas?”
|
|
id est sic illum, scilicet praedicatorem sanctum, in persecutionis
ardore ad coelestia facies subvolare, sicut locustae matutinis quidem
horis, id est teporis tempore vix a terra se sublevant, cum vero aestus
exarserit, tanto altius quanto alacrius volant. Tunc enim locustae
calore solis excitatae crura figunt et alas exerunt. Sic sancti in
persecutione recta agendo se stabiliunt, et ad alta videnda exsiliunt.
Ita ego suscitato equo:
|
“Gloria, inquit, narium ejus terror,”
|
|
id est visionem districti judicis gloriosa spe quasi de procul odorans
exspectat, et cum injustus venire formidat, justus vehementer desiderat.
Dumque in suis naribus, id est in sua spe gloriatur, quae tamen
exspectatio terror est peccatoribus:
|
|