CAPUT XX.

Quod non eo minor sit Spiritus sanctus, quia capabilis est humano spiritui, cum idem de Patre et Filio debeat intelligi.

In vobis, inquit, erit: Capabilis enim, ut superius jam dictum est, humano vel angelico spiritui, Spiritus sanctus est. Quod cum sufficere possit ad probandam ejusdem veram divinitatem, quidam haereticorum in suae potius perfidiae verterunt argumentum. Dicentes enim Patre Filium esse minorem, Spiritum quoque Filio minorem huic asserere voluerunt quod in nobis sit, atque humanarum patiatur contagia animarum. Sed hoc dicendo, peccatores erraverunt, et falsa locuti sunt (Psal LVII). Consequitur enim eos, ut nec Patrem nec Filium confiteantur esse Deum. Paria namque, imo 126 eadem dicta sunt, sicut exempli gratia, hodiernum probat Evangelium. Ubi cum dixisset Filius: Si quis diligit me, sermonem meum servabit (Joan. XIV), protinus adjecit: Et Pater meus diliget eum, et ad eum veniemus et mansionem apud eum faciemus (ibid.). Igitur cum Spiritum sanctum negant esse Deum, eo quod dictum sit, apud vos manebit et in vobis erit (ibid.), consequitur, ut nec Patrem nec Filium fateantur esse Deum, eo quod de Patre et de se dicat Filius: Veniemus, et mansionem apud eum faciemus. Sed his explosis, et cum fumo suo, quod de puteo abyssi tanquam locustae exierunt eventilatis (Apoc. IX), hoc potius in argumentum veritatis catholica fides arripit Deum esse Spiritum sanctum comprobans, eo quod humano spiritui capabilis sit; quod proprium divinae est substantiae, sancto Spiritui cum Patre et Filio commune, qui unus et solus Deus nullius capax, suaeque creaturae rationali capabilis est.