CAPUT 4

CHRIST. Et ille pater Abraham propheta et prophetarum primus fuit. Ipse namque primus illorum est, ad quos factus est sermo Domini sicut scriptum est: Mihi autem, inquit, non dedisti semen, et ecce vernaculus meus naeres meus erit. Statimque sermo Domini factus est ad eum: non erit hic haeres tuus (Gen. XV), etc. Et pro illo ad Abymelech Deus locutus est: Nunc igitur redde uxorem viro suo, quia propheta est, et orabit pro te (Gen. XX). Et in psalmo jam de Abraham et Isaac et Jacob scriptum est: Non reliquit hominem nocere eis, et corripuit pro eis reges. Nolite tangere christos meos, et in prophetis meis nolite malignari (Psal. CIV). Proinde nunc dico: Si in manu prophetarum Deus assimilatus est, quod ore eum prophetico dixisse diffiteri non potest, quanto magis et in manu istorum, qui et prophetae et prophetarum patres atque principes exstiterunt, assimilatus est? Igitur quanquam allegorias nostras oderis, et contemnere consueveris, patere ut audias quod secundum illam rem gestam, quam proposuit Deus, in manu Abrahae assimilatus sit.

JUD. Perge quo cupis, perfice quo intendis, da quam polliceris assimilationem Dei in manu prophetae patris mei.