|
|
“Cum ergo remigassent quasi stadiis viginti quinque aut triginta, vident
Jesum super mare ambulantem, et proximum navi fieri, et timuerunt.”
|
|
Matthaeus evangelista dicit, quia quarta vigilia Dominus ita venerit
(Matth. XIV). Est autem quarta vigilia noctis fere pars ultima, quia
videlicet quatuor sunt vigiliae, tribus horis per singulas deputatis,
quas castrorum vigiles lege militari commutando excubias, et vicissim
vigilando servare consueverant. Igitur et in hoc mysterium est, quod
discipuli tempestatem passuri vespere ingrediuntur, et mane Salvatoris
adventu visitantur. Quia a vespera persecutionis vel peccati
adversitate, mane vero pacis vel justitiae passim in Scripturis
significat prosperitatem, juxta quod ait Psalmista:
|
“Ad vesperum demorabitur fletus, et ad matutinum laetitia (Psal. XXIX),”
|
|
id est, secundum peccatum Adae (Gen. III), qui post meridiem declinante
jam die, requisitus et peccator inventus est, demorabitur adversitas
mortalitatis, et secundum Christi justitiam, qui destructo peccato per
mortem suam (Hebr. II), matutino surrexit, laetitia succedit
immortalitatis et incorruptionis. Sane quod ait:
|
“Cum remigassent quasi stadiis viginti quinque aut triginta,”
|
|
magnitudinem spectat miraculi, quod cum illis ascendentibus navim Jesus
non venisset ad eos, tanto spatio usque ad illos super mare ambulaverit.
Nam cum littora curva sint, et nonnullis in locis latus continentis
tenuem producat in aequore linguam, quocunque ex tractu littoris Jesus
mare ascenderit magno satis spatio super aquas ambulavit. Si de sinuoso
littoris secessu ascendit, triginta stadiis ambulavit, si magis
introrsum productum littus tenuit, viginti quinque stadiis mare
ambulando calcavit.
|
|