|
Primum in opere sex dierum, si vigilanter attendas, eadem commendatur
Trinitas, verbi gratia:
|
“Dixit Deus: Fiat lux (Gen. I).”
|
|
Ac deinceps:
|
“Vidit Deus quod esset bonum (ibid.).”
|
|
In eo quod ait:
Verbum per quod omnia facta sunt cum Patre, agnoscimus. Et in eo quod
addidit:
|
“Et vidit Deus quod esset bonum,”
|
|
nimiam operantis diligentiam atque benevolentiam intelligimus, quae
procul dubio non est aliud quam qui tertia in Trinitate persona est
Spiritus sanctus. Non enim casu, aut supervacue sic positum per singula:
|
“Vidit Deus quod esset bonum,”
|
|
aestimare debemus. Sed magnam Creatori diligentiam nobis commendatam
fideliter advertamus. Et ut scias quantum illa diligentia, de qua
loquimur, in opere Dei profecerit, convertere ad cor tuum, o quicunque
es artifex alicujus laudandi effector operis; ut, inquam, scias quantum
diligentia, quae est Spiritus, ejus operi profecerit, respice quantum in
opere tuo diligentia tua contulit. Certe in mente tua quodammodo sic
habebas artem, sicut erat in principio Verbum apud Deum. Ejus artis tibi
conscius, non otiosum te esse passus es. Quare? Ut de multis, quae
subesse potuerunt, causam meliorem inferam, utilitatis amor, id est
intentio proficiendi plurimis, otii te impatientem reddidit. Una causa
haec ab illo te servo discernit, qui malus et piger arguitur, dum tu
laudaris servus bonus et fidelis (Matth. XXV). Nam de caetero pares
fuistis, videlicet quia tam in illius quam in tua mente talentum bonae
artis appensum est. Sed vide quantam inter te atque illum distantiam
diligentia sive benevolentia, quae in te est, effecerit. Dum ille fodit
in terram, et abscondit pecuniam Domini sui (ibid.), tu in operando
credito tibi talento, duplicia lucraris, vidensque per singulos
profectus, quia bonum est lucrum, amplius sitis, et prae magnitudine
desiderii laborem in opere non sentis. Crescit lucrum, crescit lucri
desiderium. Ad hanc ergo similitudinem perpendis quantum in opere Dei,
diligentia vel bonitas ejus effecerit, quae magnifice delectata esse
monstratur in eo quod per singula dicitur:
|
“Et vidit Deus quod esset bonum,”
|
|
et ait:
etc. Tantum in opere secundi diei non est illud additum, certe gratia
mysterii, de quo jam alias dictum est. Illa vero diligentia vel bonitas,
alia, ut dictum est, quam Spiritus sanctus intelligi non debet.
|
“Si enim interroges, inquit Augustinus, quis omnia fecerit, respondeo:
Deus: Si quaeras per quid, aio, per Verbum. Si quaeras quare, respondeo,
quia bonus. Et haec Trinitas, inquit, unus Deus est.”
|
|
|
|