CAPUT II. Quod et si qua die resurrexit Christus, aperuit illis sensum ut intelligerent Scripturas, multum tamen defuerit usque dum venit super eos Spiritus sanctus.

Sed quantus erat adhuc illis sensus hujusmodi in intelligendis Scripturis, ante illum quem promissum exspectabant adventum Spiritus sancti? Tantus nimirum, quanta est claritas aurorae comparata meridiano soli. Nam et adhuc carnaliter sentientes de regno Christi interrogaverunt eum, dicentes: Domine, si in tempore hoc restitues regnum Israel? (Act. I.) Jam sicut idem Lucas memorat, aperuerat illis sensum, ut intelligerent Scripturas (Luc. XXIV). Jam sicut Joannes refert, insufflaverat, dicens: Accipite Spiritum sanctum, quorum remiseritis peccata, remittuntur eis (Joan. XX), attamen de regno Christi cui redempti fuerant, adhuc sentiebant, non secundum Scripturas, et erat illis opus adhuc accipere Spiritum sanctum, ut omnia sentirent secundum Scripturas. Idcirco dicebat: Quia Joannes quidem baptizavit aqua, vos autem baptizabimini Spiritu sancto, accipietis, ait, virtutem supervenientis in vos Spiritus sancti, et eritis mihi testes in Hierusalem, et in omni Judaea et Samaria, et usque ad ultimum terrae (Act. I). Unum Spiritus sancti datum acceperant, scilicet in remissionem peccatorum, dicente ut praediximus Domino: Accipite Spiritum sanctum, quorum remiseritis peccata, remittuntur eis, sed geminato in baptismate Spiritus sancti dato opus erat, quemadmodum et Joannes praevidens: Ipse, inquit, vos baptizavit Spiritu sancto et igni (Matth. III). Cum ergo his quibus jam dederat Spiritum sanctum, dicit: Vos autem baptizabimini Spiritu sancto (Act. I), ac deinceps, accipietis, ait, virtutem supervenientis Spiritus sancti in vos (ibid.), idem est ac si dicat: Baptizavi vos Spiritu sancto, baptizabo vos igni, ut videlicet excocta omni cupiditate regni terreni, quale desiderat Israel carnalis, et fortes sitis ad contemptum totius mundi in maligno positi, et acuti ad intelligenda mysteria regni Dei, regni quietis et pacati, regni sempiterni.