|
|
“Cum ergo prandissent, dicit Simoni Petro Jesus: Simon Joannis, diligis
me plus his? Dicit ei: Etiam, Domine, tu scis quia amo te. Dicit ei:
Pasce agnos meos.”
|
|
Simoni Petro nescienti quid per eum Dominus Jesus fecisset, in eo quod
|
“tunica succinxit se, et misit in mare,”
|
|
itemque ad jussum ipsius
|
“ascendit, et traxit rete in terram,”
|
|
plenum tantis piscibus; nescienti, inquam, actus sui mysterium, vel quid
sibi vellet talis tripliciter distinctus numerus piscium, ipse Dominus
et magister, qui haec disposuerat, deinceps aperire incipit. Et primo
quidem, quod tertio pastoris illi officium injungit, dicendo bis:
tertio:
arcanam piscium causam respicit. Et deinde dicendo:
|
“Cum esses junior, cingebas te, et ambulabas ubi volebas,”
|
|
et caetera, praenuntiat quid cingendo se, licet nesciens,
praefiguraverit.
|
“Simon Joannis, inquit, diligis me plus his?”
|
|
Opportune satis ascito nomine paterno, Simonem Joannis, id est
obedientem Dei gratiae, illum appellavit (Joan. XVI). Nam ille celeriter
succingendo, et in mare mittendo se, itemque rete in terram trahendo,
totius obedientiae, quam sive vivendo sive moriendo subiturus erat,
typum fortiter expressit. Quare vere dicturus:
praemisit interrogando,
videlicet quia ex dilectione opus est ei qui pascendos rationales agnos
suscipit, illa utique dilectione qua ipse princeps pastorum primus
animam suam posuit pro ovibus suis (I Petr. V). Et pulchre agnos vocat,
quorum salutem nunc recens immolatus ut aries in sanguine suo genuerat.
Quare vero cum dicit,
adjungit,
Scilicet ita dicendo, suavissime in mentem reducit huic illud superius,
tanquam diligendo plus caeteris dixit:
|
“Et si omnes scandalizati fuerint in te, ego nunquam scandalizabor
(Matth. XXVI).”
|
|
Et tunc quidem importunam dilectionis ejus fiduciam repressit, dicens:
|
“Antequam gallus cantet, ter me negabis;”
|
|
nunc autem interrogando,
conscientiam gratanter apprehendit bene sciens quia deinceps timore
superato, quantum diligit palam facturus sit.
|
|