|
Tabernaculum igitur, ut praedictum est, priusquam Aaron, oleo quidem
unctionis, sed sine sanguine unctum est, quia profecto tabernaculum
verum, quod est Ecclesia, prius quidem in patriarchis, regibus et
prophetis suis Spiritum sanctum accepit quam ungeretur Sanctus
sanctorum, pontifex magnus, Jesus Christus Dei Filius, qui mystice per
Aaron intelligitur, sed hostiam non habuit in veritate sacrificii, id
est, cujus sanguine in remissionem peccatorum liniretur.
|
“Cumque sanctificans, inquit, aspersisset altare septem vicibus, unxit
et illud et omnia ejus vasa.”
|
|
Septies aspergendo unxit, et hoc utique faciendo sanctum eumdem Spiritum
septiformem esse significavit.
|
“Labrum quoque cum basi sua sanctificavit oleo.”
|
|
De hoc labro ita superius scriptum est:
|
“Fecit et labrum aeneum de speculis mulierum, quae excubabant in ostio
tabernaculi (Exod. XXXVIII).”
|
|
Sic enim locutus fuerat Dominus dicens:
|
“Facies et labrum aeneum cum basi sua ad lavandum, ponesque illud in
tabernaculum testimonii et altare. Et missa aqua lavabunt in ea Aaron et
filii ejus manus suas ac pedes, quando ingressuri sunt testimonii
tabernaculum, et quando accessuri ad altare, ut offerant in eo thymiama
Domino, ne forte moriantur. Legitimum sempiternum erit ipsi et semini
ejus per successiones (Exod. XXX).”
|
|
Significat autem hoc labrum quod Moyses jubente Domino fecit, hanc ipsam
Scripturam sanctam, quam idem ille Deo inspirante scripsit. Nam specula
mulierum, unde labrum illud factum est, mystice exempla sanctarum sunt
animarum, de quibus haec omnis Scriptura condita est, verbi gratia,
Abrahae, Isaac et Jacob, et ipsius qui scripsit Moysi quae, videlicet
animae, tanquam mulieres pulchrae, Deum amatorem suum quaerentes,
excubabant in ostio tabernaculi coelestis, nondum aperti, quandiu
sacerdos magnus Christus nondum inunctus fuit. Ad quid hujusmodi labrum
Moyses fecit?
|
“Ad lavandum, inquit, ut missa aqua, lavarent in eo Aaron et filii ejus
manus suas ac pedes, ingressuri testimonii tabernaculum.”
|
|
Hoc nempe expedit et optimum est ut ingressuri coeleste tabernaculum
sacerdotes lavent manus suas ac pedes in illis sanctarum animarum
speculis, in fide scilicet et obedientia Abrahae, in fide et patientia
Isaac, in fide et lenitate Jacob, caeterorumque virtutibus
limpidissimis, manus inquam, suas ac pedes lavent, id est per
compunctionem ex illorum imitatione operum simul et cogitationum, quae
tanquam pulvis pedibus, ita sensibus mentis adhaerent, quotidiana
peccata emundent. Non solum filii, sed
|
“Aaron, inquit, et filii ejus lavabunt.”
|
|
Et hoc perspicuum est quia primus et prae omnibus Aaron noster, mons
fortitudinis, sacerdos vel pontifex magnus Christus lavit; sanctificavit
enim semetipsum pro nobis. Lavit, inquam, quia Scripturas omnes
implevit, et cum mundas haberet manus et pedes, cuncta patienter
ferendo, ut implerentur Scripturae, sordes omnium nostrum in semetipso
emundavit.
|
|