|
Altare quod extra positum est, Judaeorum est ministerium, sanctum quidem
antequam Christus qui per hoc promittebatur veniret; nunc autem ex quo
ille sancta sanctorum ingressus est, cum ministris suis, eum non
sequentibus reprobatum, et velut immundum abjectum est. Habuit quidem
prius hoc justificationes culturae, et sanctum saeculare, sed non
poterat
|
“juxta conscientiam perfectum facere servientem solummodo in cibis et
potibus, et variis baptismatibus, et justitiis carnis usque ad tempus
correctionis impositis (Hebr. IX),”
|
|
nunc autem ex quo tempus correctionis advenit, servientem in
supradictis, non solummodo perfectum facere non potest, sed nec ullius
boni, saltem initium est, imo et cum Apostolo detrimenta reputandum, et
ut stercus abjiciendum est (Phil. III). Proinde nos atrium ingressi
patriarcharum, fiducialiter altare illud praeterimus, et ultra velum
ingredimur bases aeneas columnarum aspernantes et aurea capita gratanter
aspicientes, id est occidentem legis litteram relinquentes, et
vivificantem spiritum amplectentes, atque inde ad mensam Domini
fideliter accedimus, ubi non carnes taurorum immolantur, aut sanguis
hircorum potatur, sed panis vitae aeternae, quod est corpus Christi
proponitur, et calix salutis perpetuae qui est sanguis ejusdem Christi
Filii Dei libatur, tandem illud coeleste sanctuarium ingressuri, quo
praecursor pro nobis Christus idem pervenit.
|
|