VERS. 21.

“Nunquid, ait, pones circulum in naribus ejus,”

id est omnipotentia virtutis ambies vel circumplectes insidias ejus, subaudi, ut ego? Nam sicut per nares insidiae, ita per circulum designatur omnipotentia virtutis divinae. Cujus occulti judicii adjutorio dum a callida crudelitate Behemoth refrenatur, quasi circulus in naribus ejus ponitur.

“Aut armilla, inquit, perforabis maxillam ejus,”

subaudi, ut ego, scilicet, ut eos quoque quos jam cepit amittat, et quasi ab ore illius cadant, dum post perpetratas culpas ad innocentiam redeunt? Sane ab intellectu circuli armilla non discrepat, quae ubi ponitur ambiendo constringit, significans et ipsa propensiorem circa nos occulti judicii protectionem; videlicet Petrum iste Behemoth in ore tenuit, eum negavit. David cum in adulterium simul et in homicidium incidit. Sed dum uterque ad vitam per senitentiam abiit, Leviathan iste eos quasi per maxillae suae foramen amisit.