CAPUT XIV Cur Spiritus sanctus, cujus natura est invisibilis, visibilem foris ignem ostendit.

Quod vero foris quoque visibilis ostensus est ignis qui utique non erat ipsa, quae invisibilis est, substantia Spiritus sancti, quod, inquam, ignis visibilis ostensus est, signum nobis fuit divinae ejus operationis, ut per effectus, quos novimus, hujus nostri ignis, intelligamus quid hic ignis, hic Deus, hic Spiritus sanctus operetur in nobis. Est autem multiplex in rerum visibilium natura, visibilis ignis commoditas. Coelum in sole et luna sideribusque miris ornatibus illustrat; terram autem non solum fuso desuper lumine laetificat, sed et beneficio caloris ad gignendum provocat, et sinu ejus recepta nutrit semina. Praeterea de silicum venis exceptus, et competentibus alimentis enutritus, noctem nobis alleviat, absentemque diem lux agit aemula et innumera mortalibus praestat commoda, quibus vitae praesentis juvatur inopia. Adde quod tunc temporis ex jussu Domini semper ardebat in altari, sacerdote jugiter ligna subjiciente, quodque consumebat holocaustum, quodque sacrificium sic dicebatur, eo quod esset totum incensum (Lev. VI; Num. XXVIII). Sed inter caetera naturalia praeclarum hoc habet ignis, quod divisus in partes, mutuati non sentit detrimenta luminis, horum omnium significationes referri ad Spiritum sanctum, 124 et opera ejus, his qualitatibus assimilari noverunt, quia Scripturas legunt. Igitur quod in igne Spiritus sanctus ostensus est, signum fuit, non sibi sed nobis, quibus divina majestas eis ab initio signis loqui consuevit.