|
Sed et hoc vanitas est. Etenim quia non cito profertur contra malos
sententia, absque timore ullo filii hominum perpetrant mala. Attamen
peccator ex eo quod centies facit malum, et per patientiam sustentatur,
ego cognovi quod erit bonum timentibus Deum, qui verentur faciem ejus.
Non sit bonum impio, nec prolongentur dies ejus, sed quasi umbra
transeant qui non timent faciem Domini. Est Deo naturaliter innata
pietas, est innata et potestas. Nutrit nos pietas, regit et exercet
potestas. Aliquando potestatem pietatis vincit gratia, et sic potestatis
ense diu pendente, spem atque veniam reis offert mortis dilatio. Est hic
gladius bis acutus qui procedit ab ore Domini, sicut in Apocalypsi
Joannis legitur (Apoc. I), quia hinc percutit ut moriaris. Qualiter
istud fiat, modo disputat Ecclesiastes. Quod sententia Domini non cito
punit iniquos, propterea pietate Dei abusi liberius peccant, quos minime
cohibet timor ullus, neque credunt curare Deum mortalia nostra, ut
saltem videat mala, aut si viderit, illa putant dissimulasse, quia non
statim iniquos punit. Dedit impunita licentia iniquos. Quando impunita
licentia fecit aliquid impune? Quid ait Dominus per prophetam suum
Isaiam? Vae Assur, virga furoris mei et baculus ipse est, in manu eorum
indignatio mea (Isa. X). Pro gradibus ergo meriti datur hic locus
nocendi. Scopae quae pavimenta verrunt terendo teruntur. Ita impunita
impietas est suprema malorum. Pietas quae indulta malis fit malorum
causa, haec pietas indulta bonis fit bonorum causa. Res enim et causas
discernens Ecclesiastes, argumentatur super hac Domini pietate, cujus
sententia tandiu dilata pendet. Si mala peccatoris centies ingeminantis
ultro differtur, ut ei detur spes veniae, ex hoc cognovi, quod veniae
spem mereatur qui Dominum timendo ejus faciem reveretur, vel non
peccando, vel redimendo peccatum. Sit bona spes bonis, offertur spes et
malis. Justos sustentat ferens patiendo et iniquos. Verumtamen est
aliquis jactantior et veluti fortis, nihil patiendo ferens, sed carpens
sinistro ore, quae occulto judicio Deus patitur, atque quem Deus patitur
non passus ei maledicit, istius ore loquens verba nunc alterat
Ecclesiastes: Impiissime, non tibi sint bona, qui semper amasti mala,
brevis tibi vita sit, quoniam taedet plerosque quia vivis: sicut umbra
praetereant, quicunque Creatorem suum minime reverentur.
|
|