CAPUT 41

“Erat autem scriptum, Hebraice, Graece et Latine.”

Linguarum omnium praecipue tres istae sunt, per quas hodie sancta Scriptura per totum mundum celebratatae stificatur verum hunc esse titulum, id est, vere Jesum Nazarenum regem esse Judaeorum; regem, inquam, omnium in veritate confitentium. Nam de angusto Hebraicae linguae domicilio, Lex et Prophetae et Psalmi per linguas Graecam et Latinam eruperunt, et orbis terrarum armaria testimoniis hujus compleverunt. Has ergo linguas bene in titulo suo congregavit Dei Verbum, non utique alligatum neque moriturum, et maligno scriptore bene utens, quomodo voluit ad honorem suum. Quid de ipsa cruce dicemus? Ejus figura nihil ne mysticum significat? Taceo quod decentissimum esse nullus abnuat, salutem humani generis in ligno crucis constitui, ut unde mors oriebatur, inde vita resurgeret, et qui in ligno vincebat, in ligno quoque vinceretur, quodque ait quidam:

Neve quis ignoret, speciem crucis esse colendam,

Quae Dominum portavit, ovans ratione potenti.

Quatuor inde plagas quadrati colligit orbis. Illud non praeteream, quia salutis quam operabatur, primas januas, id est fidem, spem et charitatem quartamque illarum perseverantiam in ejusdem crucis qua pendebat, figura significabat. Habet enim crux longitudinem, latitudinem, sublime atque profundum. Profundum, id est acumen, quo fixa terrae inhaeret; longitudinem inde usque ad brachia, latitudinem in eorumdem expansione brachiorum; altitudinem ab ipsis brachiis sursum versus, quo caput imminet. His autem quatuor supradictae virtutes signantur. Profundo, fides, quae occulta voluntatis Dei vocatione prima, in fundo cordis quasi fundamentum in aedificio ponitur; longitudine, perseverantia; altitudine, spes, quae nobis in coelestibus posita est; latitudine, charitas. Nam de his Apostolum dixisse intelligimus:

“Ut possitis comprehendere cum omnibus sanctis, quae sit longitudo, latitudo, sublimitas et profundum (Ephes. III).”

Salutis ergo primos auditus in supplicii sui figura Salvator noster praedicabat. Igitur interfectores Christi suo quidem sensu sacrilegia, Dei autem dispositione sacra mysteria loquuntur et operantur.

“Hunc, inquit evangelista, titulum multi legerunt Judaeorum, quia prope civitatem erat locus ubi crucifixerunt eum.”