|
(CAP. XVIII.) Apparuit iterum Dominus ei in convalle Mambre, sedenti in
ostio tabernaculi sui, in ipso fervore diei. Hic annus aetatis Abrahae
centesimus ad illam secundum Divinitatis consilium respicit plenitudinem
temporis, de qua dicit Apostolus: At ubi venit plenitudo temporis, misit
Deus Filium suum, factum sub lege, ut eos, qui sublege erant, redimeret,
ut adoptionem filiorum reciperemus (Gal. IV). Proinde totus illi
festivus atque solennis, et divinis est revelationibus, maxime, quia
quam hactenus vidisse non legitur figuram sanctae Trinitatis, hoc
tempore videre meruit. Ecce enim apparuit, inquit Scriptura, iterum ei
Deus in convalle Mambre sedenti, in ostio tabernaculi sui in ipso
fervore diei. Cumque sublevasset oculos, apparuerunt ei tres viri
stantes prope eum. Quos cum vidisset, cucurrit in occursum eorum de
ostio tabernaculi sui et adoravit in terra, et dixit: Domine, si inveni
gratiam in oculis tuis, ne transeas servum tuum, etc. Ubi nasciturus
Isaac, non jam solum, ut ante promittitur, sed et datur, Trinitatis
mysterium in forma trium angelorum, se homini manifestare dignatur, quia
videlicet ubi Christus nascitur ex semine Abrahae, ejusdem Christi Filii
Dei incarnationem praesentia suae majestatis, tota Trinitas, in hospitio
virginei ventris operatur: et exinde nomen ejusdem Trinitatis, nomen
Patris et Filii et Spiritus sancti toto mundo publica praedicatione
declaratur. Nam Pater est qui virginem impraegnat; Filius, qui natura
induitur humana, Spiritus sanctus, cujus operatione concipit virgo, quae
virum non noverat. Sed jam ipsa litterae sequamur vestigia. Apparuit,
inquit, iterum. Incertum reliquit quanto intervallo post illa quae supra
narrata sunt, hoc factum sit: sed certum tamen est quod brevissimum
tempus interfuerit. Nam et in praecedenti visione, cum dixisset Deus,
Pactum vero meum statuam ad Isaac, addidit continuo, quem pariet tibi
Sara tempore isto in anno altero: et in hac iterum dicit: Revertens
veniam ad te hoc eodem tempore, vita comite, et habebit Sara filium:
potest tamen intelligi, quod ait in ipso fervore diei, idem esse ac si
diceretur in fervore ipsius diei, subauditur, cujus praecedente nocte
apparuerat, et de circumcisione mandatum dederat illi.
|
|