|
Post haec amavit mulierem quae habitavit in valle Sorech, et vocabatur
Dalila. Veneruntque ad eam principes Philistinorum, atque dixerunt:
Decipe eum, et disce ab eo in quo tantam habeat fortitudinem, et quomodo
eum superare valeamus, et vinctum affligere. Quod si feceris, dabimus
tibi singuli mille centum argenteos. Haec mulier tandem decipiendo
praevaluit. Primo tentavit et non potuit. Secundo et tertio tentavit, et
non potuit. Quarto tentavit et praevaluit. Et personae quidem vel
mulieres secundum historiam plures ac diversae, sed secundum mysterium
una eademque Synagoga est, quae Christum multoties tentavit, et nec
saltem in sermone capere potuit: tandem autem aliquando quasi caput ejus
radendo tentavit, et praevaluit, quia Christum Dei Filium regem suum
negando, ac blasphemando, in monte Calvariae crucifixit. Interpretatur
autem Dalila paupercula, quo nomine Synagogam eamdem sensu pauperrimam
denotat, cum se jactet magnas legis et prophetarum habere divitias, et
ita habitare in Sorech, quod interpretatur electa vel optima. Sane qui
venerunt ad illam principes Philistinorum, postulantes ut deciperet
amatorem suum Samson, principes sacerdotum et seniores populi fuerunt,
qui plebem universam adversus Christum concitaverunt. Et quamvis ille
quidem secundum historiam falsum locutus sit, dicendo: Si septem
nerviceis funibus, necdum siccis, et adhuc humentibus ligatus fuero,
infirmus ero ut caeteri homines. Itemque: Si ligatus fuero novis
funibus, qui nunquam fuerunt in opere, infirmus ero, et aliorum hominum
similis. Ac deinceps: Si septem crines, crines capitis mei cum licio
plexeris, et clavum his circumligatum terrae defixeris, infirmus ero. In
Christo autem nihil horum falsum est, sed omnia secundum mysterium vera
sunt. Imo quoniam in illo spiritum Christi locutum esse dubitare
prohibemur, tantis praesentialiter signis divinae fortitudinis
apparentibus; nec illud quod ibidem sonuit, quod Dalila audivit falsum
fuisse fateamur, sed ipsam falsam dicentem: Ecce falsum locutus es. Quid
enim funes nisi peccata sunt, juxta illud: Funibus peccatorum suorum
unusquisque constringitur (Prov. V), Psalmista quoque dicente: Funes
peccatorum circumplexi sunt me (Psal. CXVIII). Ergo septenarius funium
numerus, peccatorum numerositas est, quia septenario numero plerumque
universitas significatur. Quis autem nesciat, quia verus Samson Christus
Jesus omnium peccatorum nostrorum vincula suscepturus erat, et cum esset
fortissimus spirituum Deus, propter nos homo infirmus, homo passibilis,
atque mortalis apparere habebat? Igitur si septem nerviceis funibus,
inquit spiritus Christi, ligatus fuero, infirmus ero, id est non, nisi
peccata mundi super me tulero, mortalis ero, aut mori potero: nec enim
ex meo cur mori debeam causam ullam habeo. Quare autem tertio ligaturam
septenariam repetivit? Videlicet propter tria tempora saeculi. Primum
ante legem, secundum sub lege, tertium sub gratia; quorum omnium peccata
tollere venturus erat, secundum hominem futurus infirmus et moriturus,
secundum divinitatem sic eadem peccatorum vincula rupturus, quomodo si
rumpat quis filum stupae tortum, vel staminis putamen cum ardorem ignis
acceperit. Et notanda distinctio praedictorum temporum secundum
diversitatem vinculorum. Primi temporis, quod fuit ante legem, peccata,
nerviceis funibus necdum siccis et adhuc humentibus comparantur: quia
videlicet illius aevi homines dissolutos, et recentes nulla temperaverat
lex, nihilque interdixerat Deus, quo carnis humidae fluxum restringeret.
Secundi temporis peccata funibus quidem, sed neque nerviceis, neque
humentibus recte figurantur; quia peccata illorum, qui sub lege erant,
neque adeo nervosa, neque adeo fluxa fuerunt, quippe quae justitia
legalis qualiscunque, etsi non consumpsit, tamen utcunque molluit, etsi
non combussit, tamen aliquantisper exsiccavit. Tertii quod nunc agitur
temporis peccata, septem Nazaraei capillis cum licio plexis, clavoque
circumligatis recte signantur: quia videlicet nostra, id est, omnium qui
in Christo credimus peccata, capiti ejus propius admota, licioque telae
evangelicae complexa, clavisque cruci publica confessione circumnexa
sunt. Igitur omnia quidem Nazaraeus Filius Dei in corpore suo pertulit
peccata mundi: et pro omnibus usque ad mortem infirmatus est, pro
conditione carnis, sed ex virtute Dei cuncta superando, ab inferno
teneri non potuit, in sepulcro corruptionem non vidit.
|
|