CAPUT XXVI. Quod sero ad supradicta responderit, propterea quod ab initio nescierit ex Augustino sumpsisse suam opinionem adversarios, ita rejiciendam, ut ex limpido fonte aquam balnearum sordibus inquinatam.

Diutius in illis beati Augustini dictis immorati sumus, pro eo quod exinde sumptum esse comperimus, quod mala velle diceretur Deus. Conveniebat quidem de his tractare, vel ad haec respondere in exordio sermonis, sed cognitum nobis nondum fuerat, quod inde istud collegissent, vel confirmari posse putassent, et mirabamur unde nanciscerentur adversarii nostri causae suae defensionem, cum nullam de Scripturis auctoritatem proferre possent. Quasi magnam bellicae navis arborem cum superposito quasi victoriae signo exiguo rudentibus trahi videbamus, et eos a quibus trahebatur, non videbamus, cum ecce certis accepimus nuntiis revera esse quosdam facundiae Franciae magistros, qui hoc agerent, et ex praescripto beati Augustini loco vim pene totam praesumerent. Non tamen ille, cujus fides et scientia prae caeteris bono hactenus cum odore in Christi Ecclesia fructificat, Laudunensis Anselmus sua illos, ut veraciter comperimus, auctoritate corroborat. Custodiat in perpetuum lux veritatis, providam praeclari viri scientiam, ne temere quod dicendo in hujusmodi ullam suae gloriae inferat maculam, et si quando superiori libello respondere dignabitur, ut se facturum promisit, candida veniat nobis columba secus fluenta plenissima, juxta aquas Scripturarum incontaminatas. Noverit tandem reverentia vestra, o viri prudentes, quia locum illum cum tali sensu qualem tradunt, legere vel suscipere sic abhorremus, quomodo aquam licet de fonte puro et limpido allatam, post balnearum sordes potare non patimur. Ubi enim tanti tamque ecclesiastici doctoris sermo bonus humano sensui, et nitori gloriae populari servire compellitur, tanquam dedita balneis aquae puri fontis hominum sordibus inquinatur. Nunc jam quia de hoc satis dictum est, coeptum ad vos sermonem peragamus.