CAPUT XXXVIII. De benedictionibus Benjamin.

Benjamin lupus rapax, mane comedet praedam, et vespere dividet spolia. Elegantissima transfigurationum proprietas. Catulus leonis Juda. Benjamin autem lupus rapax. Ille rex, iste armiger. Ille exspectatio gentium, iste vorator gentium. Manifesta quippe de Paulo apostolo prophetia est. Quemadmodum Juda Christus, quia de tribu Juda erat nasciturus, sic Benjamin Paulus, quia de tribu Benjamin erat assumendus. Ipse enim dicit: Nam et ego Israelita sum de semine Abrahae, de tribu Benjamin (Rom. XI). Item: Si quis alius videtur confidere in carne, ego magis, circumcisus octava die ex genere Israel, de tribu Benjamin (Philip. III). Benjamin lupus rapax. Hoc certe malum erat. Sed audi quod sequitur: Mane comedet praedam, et vespere dividet spolia. Si malum erat lupum rapacem esse, et mane praedam comedere, bonum sit vespere spolia dividere. Mane lupus rapax praedam comedebat; nam in adolescentia persecutor, et blasphemus, et contumeliosus (I Tim. I), quoscunque invenire poterat hujus viae viros ac mulieres, vinctos ad principes perducebat (Act. IX). Sed vespere, id est usque ad finem vitae suae dividet spolia sua, sacra scilicet evangelicae praedicationis eloquia, de quibus Psalmista: Laetabor, inquit, ego super eloquia tua, sicut qui invenit spolia multa (Psal. CXVIII). Hebraei, quia Paulum nesciunt et a veritate longe sunt, hoc ita edisserunt: Altare, quo immolabantur hostiae et victimarum sanguis ad basem illius fundebatur, in parte Benjamin fuit. Hoc ergo, inquiunt, significat quod sacerdotes mane immolent hostias, et ad vesperam dividant ea quae sibi a populo ex lege collata sunt. Lupum sanguinarium, lupum voracem super altaris expositione ponentes, et spoliorum divisionem super sacerdotibus, qui, servientes altari, vivant de altari.