CAPUT VI. Quod Hebraei putant de sexto capite dictum:

“Exterminavit eam aper de silva,”

etc., ineptum esse.

Hebraei, quod in Daniele tacitum est, in psalmo dictum putant:

“Exterminavit eam aper de silva, et singularis ferus depastus est eam (Psal LXXIX).”

Quartam illam terribilem bestiam similitudinem apri vel singularis feri fuisse autumant. Huic opinioni illud repugnans esse videtur, quod illi bestiae terribili cornua ascribuntur.

“Habebat, inquit, cornua decem. Considerabam, et ecce cornu aliud parvum ortum est de medio eorum (Dan. VII),”

etc. Hoc, inquam, repugnare videtur. Denique aper cornua non habet. Itaque bestiam illam existimare vel dicere fuisse aprum, sic arbitramur fuisse incongruum, sicut delphinum silvis appingere, fluctibus aprum. Simul et hoc animadvertendum quia ad regem Persarum et Medorum, quae in eadem visione significata sunt per ursum et pardum, in alia visione, quae ostensa est de futuris regibus eorumdem regnorum, qui videlicet reges per cornua significari debuerunt, per aliorum facies animalium demonstrata sunt, scilicet arietis et hirci, quibus cornua naturae dono constat attribui. Igitur quod Scriptura tacuit de nomine quartae bestiae, nobis quoque tacitum sit, ut quidquid ferocius in bestiis cogitaverimus, hoc Romanorum formidolosum imperium intelligamus.