|
|
“Discedite a me, maledicti, in ignem aeternum.”
|
|
Tunc dicet et iis qui a sinistris ejus erunt: Discedite a me, maledicti,
in ignem aeternum, qui praeparatus est diabolo et angelis ejus (Matth.
XXV). Haec est auditio, vere et incomparabiliter mala, de qua Psalmista
dicit: In memoria aeterna erit justus, et ab auditione mala non timebit
(Psal. III). Quid enim auditu tam malum? Quod nomen tam pessimum?
Maledictos dicit eos Benedictus et ipsa benedictio rectorum, et
discedite, inquit in ignem aeternum. Non est hoc ex amaritudine, vel
nimio motu animi in iram concitati, sed ex tranquillissima ratione
judicii, ex vera maturitate, vel matura veritate judicis, rem vel
meritum sicut est exprimentis, cum auctoritate Scripturarum, extra quam
nec judicans dicet aliquid. Nam revera, et quod illos qui a dextris
erunt, benedictos appellabit: Venite, inquiens, benedicti Patris mei, et
his qui a sinistris erunt, dicet, discedite, maledicti, secundum
Scripturam faciet antiquissimae et divinae auctoritatis. Antiquitus enim
illi omnes, qui ad vitam praedestinabantur, et idcirco ad dextram
statuentur, benedicti fuerunt, dicente Scriptura: Et creavit Deus
hominem ad imaginem suam, masculum et feminam creavit eos: Benedixitque
illis Deus, et ait: Crescite et multiplicamini, et replete terram, et
subjicite eam (Gen. I), etc. Solos quippe electos tunc benedicendo nasci
jussit, unde et benedicti vel benedictionis sunt filii nondum admisso
peccato propter quod nati sunt vel nascuntur omnes, quos nescit Dei
benedictio, dicente eodem ad mulierem post peccatum: Multiplicabo
aerumnas tuas et conceptus tuos (Gen. III). Unde quia benedictio illa
nec debuit, nec potuit evacuari, nec mulieri dixit, maledicta es, nec
viro dixit, maledictus es super terram, sed hoc tantum dixit: Maledicta
terra in opere tuo (ibid.), unde suo loco plenius diximus. Si ita
dixisset, maledictus es super terram, totam enuntiasset maledictam esse
massam, totamque prioris benedictionis mutabili animo evacuasset
sententiam. Porro ad Cain, de cujus parte omnes et soli sunt reprobi,
qui ad sinistram sunt statuendi, non dixit, maledicta terra in opere
tuo, sed maledictus es, ait, super terram (Gen. IV), et uno illo omnes,
qui imitantur illum maledictos fore denuntiavit, et isti sunt, quibus
dicturus est judex, discedite a me, maledicti. Igitur, ut jam dictum
est, non tanquam iratus, sicut commotus dicet novum aliquid, sed omnia
tunc quoque sumet de Scripturis et sicut audivit judicabit.
|
|