CAPUT XI.

Igitur in matutinis Dominico die, ait beatus Benedictus (cap. 12), imprimis dicatur sexagesimus sextus psalmus sine antiphona in directum. Post quem dicatur quinquagesimus cum alleluia. Post quem dicatur cente simus septimus decimus, et sexagesimus secundus. Inde benedictiones et laudes. Psalmus sexagesimus sextus iste est: Deus misereatur nostri, et benedicat nobis, illuminet vultum suum super nos, et misereatur nostri (Psal. LXVI). Porro de angelo qui sedit vigilia illa, vigilia quarta sive matutina, ad sepulcrum Domini, sanctum Evangelium dicit: Quia erat aspectus ejus sicut fulgur, et vestimentum ejus sicut nix (Matth. XXVIII). Non ergo iste psalmus, dum in primis enim dicimus, oportune mittit nos ad contemplationem illius vultus angelici, per hoc dictum: Illuminet vultum suum super nos et misereatur nostri? (Psal. LXVI.) Denique ille fulgureus aspectus angeli factum esse significabat illud, quod spiritus propheticus postulabat, et praesciebat futurum dicendo: Illuminet vultum suum super nos, et subjungendo, ut cognoscamus in terra viam tuam, in omnibus gentibus salutare tuum (ibid.). Vestimentum ejus quod erat sicut nix, sive stola candida, qua erat coopertus juvenis sedens in dextris, sicut alius evangelista dicit (Marc. XVI), laetitiam gentium, et judicium quo constituentur oves a dextris in die resurrectionis universalis, sine dubio significabat, et illo tali habitu suo, sine dubio concordabat versiculo huic psalmi jam dicti: Laetentur et exsultent gentes, quoniam judicas populos in aequitate, et gentes in terra dirigis. Quid multa? jam quidem benedixit nos Deus, Deus noster, Pater et Filius, benedixit nos Deus Spiritus sanctus, quia in nomine Patris et Filii et Spiritus sancti baptizati sumus, ubi passus et mortuus est, et resurrexit a mortuis Christus, et divisiones gratiarum accipimus, unde et Apostolus: Benedixit nos, ait, in omni benedictione spirituali in coelestibus (Ephes. I). Verumtamen expedit nobis ut benedicat adhuc, ut numerus credentium multiplicetur, et quotidie sua benedictione augeat in nobis fidem, augeat spem, augeat charitatem, et ut magis ac magis metuant eum omnes fines terrae, metu salubri et utili, non sicut custodes, qui prae timore ejusdem angeli exterriti sunt, sed sicut mulieres, quae cum timerent et declinarent vultum in terram, meruerunt confortari ab illo dicente: Nolite timere, vos (Luc. XXIV).