|
|
“Vos adoratis quod nescitis, nos adoramus quod scimus, quia salus ex
Judaeis est.”
|
|
Ac si dicat: Vos Samaritani, quod a domo David et a templo Dei
recessistis, et in monte Samariae confisi estis, non inde justificati
estis quia patres vestri in monte adoraverunt (Deut. XII), sed inde
coinquinati, quia Jeroboam urbem istam hoc est Sichem in monte
aedificans, vitulos aureos fecit hic et dixit:
|
“Isti sunt dii tui, Israel, qui te eduxerunt de terra Aegypti.”
|
|
Vos, inquam, qui propter cultum vitulorum a templo Dei recessistis,
adoratis quod nescitis, dum dicitis adorantes et quid dicatis
nescientes:
|
“Isti sunt dii tui, Israel.”
|
|
Nos Judaei, qui regi nostro adhaesimus, et Deum patrum nostrorum in loco
quem elegit adoramus, non nescientes quid dicamus, sed optime scientes,
quia salus ex Judaeis est, quia de tribu Juda et de semine David
Salvator repromissus est et hoc scientes et ob hoc idem David
adhaerentes, Deumque qui juravit ei dicens:
|
“De fructu ventris tui ponam super sedem tuam (Psal. CXXXI),”
|
|
in templo, quod Filius ejus aedificavit adorantes, utique adoramus quod
scimus: ad hoc reservati ipsi David, ut ex nobis salus, quae illi
repromissa est, oriretur. Sed hactenus in hac contentione adoraverimus:
venient dies,
|
“quando neque in monte hoc, neque in Jerosolymis adorabitis Patrem.”
|
|
Hoc est quod subsecutus repetivit.
|
|