CAPUT XXXI. Quod de salute Adae a multis dubitetur, et quod emissus a paradiso, in Ebron sepultus est.

Emisit, inquit, eum Dominus Deus de paradiso voluptatis, ut operaretur terram, de qua sumptus est. Ejecitque Adam. Repetitio sententiae confirmatio est. Nam, quod dictum fuerat hoc modo, emisit eum Dominus Deus, hoc repetitum est, dicendo: Ejecitque Adam. De quo utrum aliquando per Christum misericordiam consecutus sit, per quam salvati et liberati sumus, hodieque nonnulli dissertant, pro eo quia videlicet nusquam canonica Scriptura testatur illum egisse poenitentiam. In eo duntaxat qui inscribitur liber Sapientiae, de illo sic scriptum est: Haec (subauditur sapientia) illum, qui primus formatus est a Deo, pater orbis terrarum: cum solus esset creatus, custodivit, eduxit illum a delicto suo, et dedit illi virtutem continendi omnia (Sap. X). Verum haec Scriptura neque de canone est; neque de canonica Scriptura sumpta est sententia haec, quomodo caetera quae de patribus in eodem libro cum laude sapientiae commemorantur; verbi gratia, haec venditum justum, subaudis Joseph, non dereliquit, et reliqua. Quod ergo illic dictum est, eduxit illum a delicto suo, et dedit illi virtutem continendi omnia, majore libertate parvipenditur, quam suscipitur, quia quando vel ubi peccatum suum agnoverit, aut poenitentiae satisfactionem attulerit, non ostenditur. Amplius autem, quod dictum est, et dedit illi virtutem continendi omnia, nullum certum sensum praesentat, quia profecto praeter unicum hominem Jesum Christum, nullus est homo habens virtutem continendi omnia. Itaque quia de illo vetere Adam nihil usquam boni operis invenitur, et novus Adam illi est oppositus. Sicut enim in Adam omnes moriuntur, ita in Christo omnes vivificabuntur (I Cor. XV), salvatio ejus et a multis libere negatur, et a nullo satis firmiter defenditur. Ne quis tamen temere definiat, constat et hoc (ut ecclesiastica refert Historia [lib. IV, c. 26]) ab Encraticis haereticis inventum esse, quibus Tatianus auctor exstitit. Sane licet in Adam vir simul et mulier intelligantur, et uterque sit ejectus vel emissus; tamen quod dictum est, ut operaretur terram de qua sumptus est, melius de solo viro accipitur, qui de terra sumptus est, nam mulier de carne vel ossibus viri sumpta est. Unde et ipsa natura docet, decere virum ut operaretur terram, nam mulieri magis congruit, ut erga corpus viri in quolibet opificio serviliter occupetur. Proinde cum dicitur, ut operaretur terram de qua sumptus est: commode subauditur, et mulier operaretur circa cultum viri, de qua sumpta est. Ubi autem vel in qua parte terrarum hic infelix operarius habitaverit, non legimus: nisi quod eum sepultum esse in Ebron civitate, decem et quatuor millibus ab Hierosolymis distante, sacra Scriptura testatur. Sic enim in libro Josue scriptum est: Nomen Hebron antea vocabatur Cariatharbe, Adam autem maximus ibi inter Evachin situs est (Jos. XIV), etc. Porro, Cariatharbe interpretatur civitas quatuor, sic dicta, pro eo quod tres patriarchae, Abraham, Isaac et Jacob, et ante hos Adam maximus ibi siti sint. Sequitur.