VERS. 5. |
inquit,
id est, vitam illorum qui remoti a populorum turbis conversantur?
inquit,
id est, quis, nisi ego, talem dedit gratiam, ut calcatis terrenis desideriis, a temporalium rerum appetitu secura mens exoneretur?
id est, voluptatum carnalium retinacula dirupit, ut angustum propositum dilatato corde currere possit? |