CAPUT 20

Futurum autem et hoc erat, ut propter eamdem gentium conversionem, Judaei magis ac magis blasphemarent, mira insania gentibus invidentes, gentium salutem odientes, ita ut ne audire quidem paterentur hoc ipsum, quod de gentibus Deo cura esset. Exempli gratia: Cum Paulus ad plebem rationem reddens, illuc usque narrasset:

“Et dixit ad me: Vade, quoniam ego in nationes longe mittam te, audiebant autem eum, ait Scriptura, usque ad hoc verbum, et elevaverunt vocem suam dicentes: Tolie de terra hujusmodi, non enim fas est eum vivere. Vociferantibus autem eis, et projicientibus vestimenta sua, et pulverem jactantibus in aerem, jussit tribunus induci eum in castra, et flagellis caedi et torqueri, ut sciret propter quam causam sic acclamarent ei (Act. XXII).”

His atque aliis modis futurum erat ut contradicerent his quae ab apostolis dicerentur blasphemantes. Tantae blasphemiae initium simul et prodigium fuit, quod Pharisaei audientes dixerunt:

“Hic non ejicit daemones, nisi in Beelzebub, principe daemoniorum.”

Et quia, propter hujusmodi blasphemias et perseverantem impietatem, futurum erat ut contra semetipsos dividerentur in quamdam similitudinem daemonum, quorum participem in divisione ipsorum sacrilegi dicere ausi sunt Filium Dei, venerabilis mysterii pulcherrimus ordo continuatur sic:

“Jesus autem sciens cogitationes eorum, dixit: Omne regnum divisum contra se desolabitur. Et omnis civitas vel domus divisa contra se, non stabit. Et si Satanas Satanam ejicit, adversus se divisus est. Quomodo ergo stabit regnum ejus? Et si ego in Beelzebub ejicio daemones, filii vestri in quo ejiciunt? Ideo ipsi judices vestri erunt. Si autem ego in spiritu Dei ejicio daemones, igitur pervenit in vos regnum Dei. Aut quomodo potest quisquam intrare in domum fortis et vasa ejus diripere, nisi prius alligaverit fortem, et tunc domum illius diripiat?”

Sciens, inquit, cogitationes eorum, videlicet quod non per ignorantiam errarent, sed invidiam blasphemarent, quum aliud posset, istud in primis dicere maluit:

“Omne regnum in seipsum divisum, desolabitur, et omnis civitas vel domus divisa contra se, non stabit,”

sententiam utique veram, cujus veritatem in semetipsis experturi erant.