|
|
“Portam quoque quae respiciebat viam aquilonis, atrii exterioris mensus
est, et mensus est a porta usque ad portam in via australi, tam in
longitudine quam in latitudine, et thalamos ejus tres hinc, tres inde,
et frontem ejus et vestibulum ejus, secundum mensuram portae prioris
quinquaginta cubitorum, longitudinem ejus, et latitudinem viginti
quinque cubitorum.”
|
|
Post portam orientalem, qua prospera et bona solent enuntiari, venitur
ad portam quae respicit viam aquilonis, qua non dubium est adversa
significari, quia videlicet post lectionem Creatoris mundi, et ejus quae
primo homini apposita fuerat felicitatis, historia sequitur miseriarum
et magnae infelicitatis. Homo deceptus a diabolo, de paradiso ejectus
est, spiritu mortuus, et carne mortalis atque universae posteritati suae
comportans haereditatem ejusdem geminae mortis, et deinde multiplicatis
hominibus, corruptaque omni carne, tunc ille mundus diluvio inundatus
periit (Gen. VII). Verum nec ibi mensoris hujus diligentissimi
diligentia vel benevolentia cessavit, sed secundum mensuram portae
prioris
|
“mensus est, tam in longitudine quam in latitudine,”
|
|
etc., id est locutus est hominibus, manifestavit illis opera sua,
quamvis pro modulo suo secundum exemplum ejus bene operarentur, ut et
ipsi in thalamos ejus requiei ingredi mererentur.
|
“Quinquaginta cubitorum mensus est longitudinem, atque latitudinem
viginti quinque cubitorum;”
|
|
proposuit enim illis remissionis spem, quam possent adipisci per fidei
longitudinem, et per charitatis bonis quinque sensuum operibus
exercitatae latitudinem.
|
“Mensus est, inquam, a porta viae aquilonis usque ad portam in via
australi,”
|
|
id est, ita ut et malis in praedicto diluvio mala redderet pro meritis,
et bonis bona reservaret, quatenus de semine illorum repararetur orbis.
Eorum thalami erant secreta conscientiae bonae, tres hinc, et tres inde;
tres, inquam, hinc, id est ex presenti, in fide, spe et charitate: inde
autem, id est ex futuro in beata Trinitatis visione.
|
“Fenestrae autem ejus et vestibulum et sculpturae secundum mensuram
portae quae respiciebat ad orientem, et septem graduum erat ascensus
ejus, et vestibulum ante eam. Et porta atrii interioris contra portam
aquilonis et orientalem, et mensus est a porta usque ad portam centum
cubitos.”
|
|
Per fenestras et vestibulum quod erat secundum mensuram portae quae
respiciebat ad orientalem, hoc subtiliter indicatur, quod in introitu
virtutum positi, et in auctorem respicientes, cujus erat opus creatio
mundi, et requies in regno immortalitatis, ad visionem ejus essent
perventuri. Porro septem graduum per quos erat ascensus ejus primus est
timor, secundus pietas, tertius scientia, quartus fortitudo, quintus
consilium, sextus intellectus, septimus sapientia. Eosdem gradus Isaias
in ipso capite nostro enumerans, descendendo magis quam ascendendo
numeravit, dicendo
|
“spiritus sapientiae et intellectus, spiritus consilii et fortitudinis,
spiritus scientiae et pietatis, et spiritus timoris Domini (Isa. XI).”
|
|
Et recte, quia de coelestibus ad ima loquebatur, coepit magis a
sapientia, et descendit ad timorem. Hic autem quia de terrenis hominibus
sermo est, qui de deorsum ad superna tendunt, iidem gradus ascendendo
nihilominus recte numerantur, quia cum scriptum sit:
|
“Initium sapientiae timor Domini (Eccli. I),”
|
|
constat procul dubio quia a timore ad sapientiam ascenditur, non autem a
sapientia ad timorem reditur. Perfectam quippe habet sapientia
charitatem. De centum cubitis, vel de numeri hujus sacramento supra
dictum est.
|
|