|
|
“Et exinde quaerebat Pilatus dimittere eum.”
|
|
Exinde, inquit, quaerebat; nam antea non quaesierat. Quid ergo, quasi
damnationem ejus recusans, tantum clamaverat, nisi quia simulator et
mendax erat? Sed nunc ubi manifestam ejus innocentiam compererat;
quippe, quem nec in sermone de nomine regis ullatenus capere potuerat,
magis timebat: maxime, quia jam, ut dictum est,
|
“uxor ejus ad eum miserat.”
|
|
|
“Judaei autem clamabant dicentes: Si hunc dimittis, non es amicus
Caesaris.”
|
|
Et quasi quaereretur ab eis, in quo dimissio hujus repugnet amicitiae
Caesaris, tali sententia propositionem suam confirmant, importuni et
nimis officiosi amici Caesaris, inimici autem Dei.
|
“Omnis qui se regem facit, contradicit Caesari.”
|
|
Igitur conclusit, ut sibi videtur, iniquitas omne os, ne reprehendere
vel injustam dicere damnationem hujus hominis audeat. Nam
|
“omnis qui se regem facit contradicit Caesari.”
|
|
Hic autem regem se facit. Securus ergo sit Pilatus, et interficiendo
obsequium se Caesari praestare arbitretur.
|
|