CAPUT 58

“Propterea me Pater diligit, quia ego pono animam meam et iterum sumo eam.”

Tanquam diceret: Hoc opus magnae dilectionis, quod est bonum pastorem esse, et animam dare pro ovibus, Pater diligit, et de quocunque pastore hoc opus acceperit, illum amore suo dignum ducit. Poterat quippe sic dicere. Propterea

“me Pater diligit, quia sicut docuit me, haec loquor, et a meipso facio nihil;”

vel quia

“per me in principio cuncta fecit, et sine me factum est nihil.”

Verum hoc loco pastorem legitimum instituere vel erudire intendit, et illud nolum facere, quod lucro animarum charius Deo nihil sit. Hoc igitur opportune secundum rem dixit:

“Propterea me Pater diligit, quia ego pono animam meam,”

subauditur, pro ovibus meis, videlicet ut sciant pastores animarum, quanti meriti sit mori pro salute earum. Sed non gaudeat fur, non laetetur latro, non exsultet 263 lupus quod animam suam ponit pastor bonus, quod occiditur ovium defensor et Dominus, quod mori potest hic fetarum gestator, et agnorum nutritius. Non, inquam, laetentur parvuli isti hircorum pulli, quos invidia occidit, invidendo morientes, et moriendo invidentes, qui jam timere coeperant, quod in dispersionem gentium iturus esset, et docturus gentes, et sic adducturus alias oves. Non enim hoc solum dixit:

“Ego pono animam meam,”

sed confestim addidit:

“et iterum sumo eam.”

Nec istud semel dixisse contentus est, sed adhuc super inimicos suos confortatur et dicit: