CAPUT 14

“Dicebant ergo Judaei: Nunquid interficit semetipsum quia dicit: Quo ego vado vos non potestis venire?”

Superius cum dixisset hoc idem quod nunc iterum dicit eis, id est:

“Quo ego vado, vos non potestis venire,”

ita dixerunt:

“Nunquid in dispersionem gentium iturus est, et docturus gentes? (Joan. VII.)”

At vero nunc hoc ipsum repetens, acrius in eos, ut dignum erat, invectus est. Addidit enim:

“Et in peccato vestro moriemini.”

Acrius ergo felle commoto

“dicebant Judaei: Nunquid interficiet semetipsum?”

Quid amarius, quid nequius? O Judaei, homicidae cruderes et scelerati, adeone nil boni de hoc homine qui mortuos vestros suscitavit, sentire potestis, ut hoc solum, quod interficiat semetipsum viis ejus superesse arbitremini? Et vos nunquid ejus rei adeo indociles estis, nec fieri potest, ut vosipsos exemplo ejus interficiatis? Imo vos, interfecto homine isto, vos ipsos interficietis; tanto furore, tanta rabie ut miretur orbis, et vestri quoque condoleant inimici. Legant qui volunt vestrum sub Tito et Vespasiano excidium, et videant vos unicam gentem homicidarum semetipsos interficientium. Sequitur: