CAPUT X. Quod omnis oblatio, quae offertur Domino, absque fermento et melle esse, et sale condiri debeat, et quid haec mystice.

“Omnis oblatio quae offertur Domino absque fermento fiet. Nec quidquam fermenti, nec mellis adolebitur in sacrificio Domini. Primitias tantum eorum offeretis et munera; super altare vero non ponentur in odorem suavitatis.”

De fermento veteri, fermento malitiae et nequitiae, jam alibi dictum est. Mel dulcedinem temporalis gaudii significat, cui constanter a sapiente verbi Dei praefertur delectatio, dicente:

“Quam dulcia faucibus meis eloquia tua super mel et favum ori meo”

(Psal. CXVIII.)! Nec mellis, inquit, id est vanae ac transitoriae delectationis adolebitur quidquam in sacrificio Domini. Nam econtrario agnum comedere jubemur, cum lactucis agrestibus, quae valde amarae sunt, et amara significant lamenta poenitentium, sine quibus non satis est charum Deo sacrificium nostrum. Quod sciens Psalmista:

“Sacrificium, inquit, Deo spiritus contribulatus, cor contritum et humiliatum, Deus non despicies (Psal. L).”

Igitur nec fermenti, inquit, nec mellis quidquam adolebitur in sacrificio Domini, quia videlicet sicut fermentum malitiae et nequitiae Deus odit, sic et ineptam laetitiam non admittit, nec enim tempus est, nunc ridendi, sed flendi (Eccle. III).

“Vae autem vobis, ait, qui ridetis nunc, quia plorabitis et flebitis (Luc. VI).”

“Primitias tantum eorum, ait, offeretis et munera,”

videlicet quemadmodum anethum decimatur, aut mentha,

“super altare vero non ponentur in odorem suavitatis.”

“Quidquid obtuleris sacrificii, sale condies, nec auferes sal foederis Dei tui de sacrificio tuo. In omni oblatione offeres sal.”

Notanda terna salis replicatio,

“quidquid obtuleris sale condies et non auferes sal foederis Dei tui, et in omni oblatione offeres sal.”

Hoc ergo sub nomine salis plenius inculcat et replicat, ut absque discretione nihil facias. Nam sicut quod sale non est conditum, insipidum est, et carnes quibus salis condimentum denegatur citius corrumpuntur, sic omne quod agimus, si absque discretione fiat, aeternae sapientiae placitum non est, et quasi putridum aut fetens abjectione dignum est. Idcirco ter dixit (sal foederis Dei tui,) quia videlicet in discretione foedus Domini permanens est, indiscrete autem agentibus foedus cum Deo permanens, vel incorruptum perseverare nequit. Preinde Dominus ait:

“Vos estis sal terrae. Si ergo sal infatuatum fuerit, in quo salietur?”

(Matth. V.)