LIBER PRIMUS


INCIPIUNT CAPITULA LIBRI PRIMI.

I. De rationabili discipuli suggestione ad magistrum pro Ecclesiae defensione.

II. De eo quod quadrifarie summa quaestionis proponitur, unde totus liber pendet et scribitur.

III. Quod tres ordines Ecclesiae dum inter se contendunt, gravi quartum errore offendant.

IV. Quod aliquando sicut videntur multae quaestiones sub una objici, ita multae sub una responsione praecidi.

V. De argumento quo probatur quod Dei judicio sint relinquendi qui perfectiores sunt habendi.

VI. Quod hoc argumentum si concedatur, inconveniens sequatur.

VII. Objectio monachorum quali molimine roboretur argumentorum.

VIII. Quid a monachis objiciatur regularibus canonicis.

IX. Quod regulares canonici et monachi eadem his qui dicuntur clerici objiciant.

X. Quod monachi et illi qui dicuntur clerici, nec in conversatione conveniant, nec in aliorum objectione.

XI. Quod omnibus apostoli testimonio respondeatur, quod et praeludium vocatur.

XII. Quo argumento inveniatur, quod nullus nisi ab ipsa Veritate doceatur.

XIII. Quomodo constat inventum esse auctoritatem cum ratione convenisse.

XIV. Quod debeant ratione et auctoritate refutari, qui videntur de utroque injuste roborari.

XV. Quomodo auctoritas testetur gravius esse vitia expellere quam virtutes acquirere.

XVI. Quod ex auctoritate constet aliquando sola ratione contradicentes convincere, aliquando ex adducta auctoritate concludere.

XVII. Quod qui debet discordes ad pacem reducere, sic debet quosdam arguere, ut alios videatur defendere, et e converso nunc autem omnes corrigere vel omnes ad pacem reducere.

XVIII. Quod ibi sermo pro veritate est, facilius [l. satius] est ut scandalum oriatur, quam ut veritas relinquatur.