CAPUT III. Sicut Aman Mardochaeo crucem paraverat, et in ea suspensus fuerat, ita principem hujus mundi diabolum Christo crucem parasse, et in ea victum fuisse.

Et quoniam de similitudine mentio jam incidit, qua sancti homines quibusdam modis meritis diversis assimilari meruerunt Filio Dei, quemadmodum dicit:

“Et in manu servorum meorum prophetarum assimilatus sum;”

libet continuo proloqui summam similitudinis, quia in manu hujus quoque Mardochaei dignatus est assimilari, sicut in somnio praescripto praesignatum fuerat. Duo dracones inter se pugnaverunt, id est Mardochaeus et Aman invicem consurrexerunt. Paravit Aman patibulum Mardochaeo, et Mardochaeo feliciter evadente, Aman in ipso quod paraverat, appensus est patibulo. Nimirum sic futurum erat ut Verbum incarnatum Deus homo factus, Rex omnium saeculorum Jesus Christus adversus mundi hujus principem procederet, et cum illo congrederetur. Et sic factum est ut per suos satellites draco ille diabolus crucem illi parari faceret, sed non ille in ipso patibulo transfixus est. Triumphante Verbo, quod impassibilis Deus est, et resumpta carne in immortalitatem, quae ad breve tempus passa est mortem, ipsum homicidam Deus vivens in suo ipsius machinamento strangulavit.

“Delens, inquit Apostolus, quod adversum nos erat chirographum decreti, quod erat contrarium nobis, et ipsum tulit de medio, affligens illud cruci, expolians principatus, et potestates traduxit confidenter, palam triumphans illos in semetipso (Coloss. II).”

Nunc in rei gestae ordinem ingrediamur.