CAPUT IX. Quid sit latitudo portae decem cubitorum, et longitudo tredecim.

“Et mensus est latitudinem liminis portae decem cubitorum et longitudinem portae tredecim cubitorum.”

Porta haec non eadem quae supra, non a praedicto aedificio, sed e contrario, et ad medium thalamorum patens intelligenda est. Haec porta, illa lex vel conditio est, qua observata ingredimur in illam aeternorum thalamorum Dei requiem.

“Ingredimur enim, inquit Apostolus, in requiem qui credidimus, quemadmodum dixit: Si introibunt in requiem meam (Hebr. IV).”

Item:

“Qui enim ingressus est in requiem ejus, etiam ipse requievit a laboribus suis, sicut requievit Deus ab operibus suis (Ibid.).”

“Et longitudinem, inquit, portae tredecim cubitorum.”

Hoc loco longitudo portae altitudo dicitur, sicut nos quem altum videmus, longae staturae dicimus. Nam longitudo portae dici in transversum non potest, cujus latitudo per decem cubitos demonstratur. Grandis porta, et pro modulo hominis, si ad corpusculum spectes, lata satis, et spatiosa. Ait autem Dominus:

“Quam angusta porta, et arcta via, quae ducit ad vitam, et pauci sunt qui inveniunt eam (Matth. VII).”

Verum alia quaedam est grossitudo sive vastitas, cui revera haec talis porta decem cubitis lata, et tredecim longa, nimis angusta et arcta sit. Haec est vastitas cupiditatum, haec est grossitudo divitiarum. Nam idem dicit:

“Facilius est camelum per foramen acus transire, quam divitem intrare in regnum Dei (Matth. XIX).”

Etenim latitudo decem cubitorum, decem legis praecepta sunt. Et cum unum eorum sit:

“Non concupisces (Exod. XX),”

quomodo per hanc portem intrare posset, qui latitudine ejus tanto vastior est, quanto plures circum se aggravavit cupiditas? Et haec quidem latitudo prioris populi fuerit, qui decem praecepta legis accepit, nam nostra ex Evangelio est tredecim cubitorum longitudo, quibus super eadem praecepta fides datur sanctae Trinitatis, a quibus sic exigitur unum et solum Deum confiteri, ut certam faciamus distinctionem personarum, Patris, et Filii, et Spiritus sancti.