CAPUT XVI. Dominica decima sexta post Pentecosten.

Dominica sexta decima legitur hoc evangelium, quo Dominus flenti viduae matri mortuum unicum filium vivum reddidit, et accepit omnes timor, et magnificabant Deum (Luc. VII). Haec autem vidua sanctam significat matrem Ecclesiam, id est universum praelatorum ordinem, qui regenerandarum in Christo curam habent animarum, qui mortem cujusque animae, quoties manifestis apparet criminibus, magnis prosequuntur fletibus. Moritur enim tunc filius viduae, quando quis per crimen aliquod separatur a corpore Ecclesiae, quae vidua est, Christo sponso in praesenti non manente cum illa: Huic ergo evangelio bene illa praemittitur Apostoli lectio: Fratres, obsecro vos, ne deficiatis in tribulationibus meis, pro vobis, quae est gloria vestra. Hujus rei gratia flecto genua mea (Ephes. III), etc.; qui ait:

“Filioli mei, quos iterum parturio, donec formetur Christus in vobis (Gal. IV),”

pulchre in officio personam verbis quoque exprimit Ecclesiae viduae, vitam filiorum magnis gemitibus postulantis. Introitus, Miserere mihi, Domine, quoniam ad te clamati (Psal. XXX). Itemque offerenda, Domine, in auxilium meum respice (Psal. LXX). Voces hujus viduae, scilicet sanctae matris Ecclesiae, sunt quas emittere debet pro filiorum suorum, qui forte in mortem peccati prolapsi sunt, resuscitatione. Graduale vero, Timebunt gentes nomen tuum, Domine (Psal. CI), ad hoc consonat quod dictum est in praedicto evangelio: Accepit autem omnes timor Nam quomodo aedificat Dominus Sion, juxta ejusdem gradualis versum, nisi procurando vitam et incolumitatem animabus spiritualium ejus filiorum? Quod quia perficit per cibum corporis et potum sanguinis sui, recte in communione ponitur gratiarum actio, eadem vidua scilicet sancta Ecclesia dicente: Domine, memorabor justitiae tuae solius (Psal. LXX), etc.