|
|
“Porro Bethsamitae metebant triticum in valle. Et elevantes oculos
viderunt arcam, et gavisi sunt cum vidissent eam. Et plaustrum venit in
agrum Josue Bethsamitae, et stetit ibi. Erat autem ibi lapis magnus, et
conciderunt ligna plaustri, vaccasque imposuerunt super ea holocaustum
Domino.”
|
|
Lapidem istum super quem concisis lignis plaustri vaccas imposuerunt in
holocaustum, Hebraei aram ad Abraham aedificatam intelligunt. Haec, etc.
|
“Quinque satrapae Philisthinorum viderunt, et reversi sunt,”
|
|
inquit,
|
“in Accharon in die illa.”
|
|
Sic plane perseverantiam praedicatorum, de quibus jam dictum est,
principes idolatriae viderunt, quod scilicet nullis affectibus carnis
revocari potuerunt, quin etiam insuper corpora sua passionibus
objicientes in holocaustum Domino obtulerunt, et tandem confusia
persecutionibus cessaverunt.
|
“Ili autem sunt ani aurei, quos reddiderunt Philistaei pro delicto
Domino: Azotus unum, Gaza unum, Ascalon unum, Geth unum, Accharon unum.
Et mures aureos secundum numerum urbium,”
|
|
etc. Hoc urbium numero quae anos aureos et mures reddiderunt,
universitas illorum significatur, qui quinque corporis sensibus, prius
per fornicationem abusi, postea supradictas passiones ignominiae
fugientes peccata priora subsequentibus bonis operibus redemerunt. Quod
vero sequitur:
|
“Et usque ad Abel magnum super quem posuerunt arcam Domini.”
|
|
Abel magnum civitas est in termino Israel. Abel magnum idcirco vocatur,
cum antea Bethsamis vocitata sit, sive propter luctum super viris
Bethsamitis ibi factum, sive propter distinctionem civitatis Abel
Bethmacha, de qua exclamavit mulier sapiens ad Joab, dicens:
|
“Qui interrogant, interrogent in Abela (III Reg. X).”
|
|
Sic itaque intelligendum est quod
|
“ab urbe murata usque ad villam, quae erat sine muro et usque ad Abel
magnum,”
|
|
dederint mures.
id est super luctum,
|
“posuerunt arcam Dei, quae erat usque in illam diem in agro Josue
Bethsamitae.”
|
|
Fuit igitur in agro illius, donec in Cariathiarim ducta est.
|
“Percussit autem de viris Bethsamitis eo quod vidissent arcam Domini, et
percussit de populo septuaginta viros, et quinquaginta millia plebis.”
|
|
Hos septuaginta viros, judices septuaginta Hebraei intelligunt, quorum
merito et gloria quinquaginta millia viri computantur, sicut de David
dicitur:
|
“Quia tu unus pro decem millibus computaris (II Reg. XVIII).”
|
|
Idcirco percussit eos, quia viderant arcam Domini, quia curiose
inspexerant, cum fuissent lege prohibiti. Ait enim Dominus in libro
Numeri:
|
“Aaron et filii ejus intrabunt, ipsique disponent opera singulorum, et
divident quae portare quis debeat. Alii nulla curiositate videant quae
sunt in sanctuario, priusquam involvantur, alioqui morientur (Num. IV).”
|
|
Sic nimirum millia multa de viris Bethsamitis, de viris domus solis, de
viris ecclesiasticis, multa, inquam, millia plebis, multos primates
viros percussit judicium Domini, et errare eos fecit, eo quod vidissent
arcam Domini, eo guod indigne non dilectionis studio, sed praesumptions
et curiositatis vitio, ausi fuissent in Scripturis scrutari secreta
divinitatis, et facti sunt haeresiarchae, judicante Deo superbos ad
conspectum divinitatis et veritatis non admitti.
|
|