|
Post Neronem secundam in Christianos persecutionem Domitianus excitavit.
Ab isto dilectus Domini Jesu, Joannes in ferventis olei dolium missus
est, sed amatoris sui, se protegente gratia illaesus exivit, ut scilicet
vitam in pace finiret juxta veritatem dicentis: Sic eum volo manere,
donec veniam (Joan. XXI). Dixerat autem jamdudum huic, et fratri ejus
Jacobo idem Dominus Jesus: Calicem quidem meum bibetis, sedere autem
mecum non est meum dare vobis (Marc. X). Num ergo sententiae suae,
sapientia oblita est, quando dixit, sic eum volo manere donec veniam, et
hac voluntate fixa servavit eum, ut praesentem in pace finiret vitam?
Nam Jacobus quidem frater ejus, calicem ejus bibere potuit, et primus
omnium apostolorum in Judaea bibit, occisus gladio perfidi Herodis (Act.
XII). Hic autem post omnes apostolos in pace obdormivit, gratias agens,
et dicens: Invitatus ad convivium tuum, venio gratias agens, quia me
dignatus es, Domine Jesu Christe, ad tuas epulas invitare, sciens quod
ex toto corde meo desiderabam te. Descenderat autem in foveam dicturus
orationem hanc, et postea inventa est illa fovea plena, nihil aliud
habens in se, nisi manna. Num igitur suae, ut jam dictum es, sententiae
Dominus oblitus est, qua dixerat: Calicem meum bibetis? Non utique, nam
et iste calicem Domini bibit, non solum quia in ferventis olei dolium
missus, et propter inseparabilem evangelizandi constantiam in Pathmos
insulam deputatus est, verum etiam, quia quod maxime praedicandum,
quodque maximo praeconio dignum est, ubi beatae Virginis et genitricis
animam gladius pertransivit, ibi et anima vulnerata est hujus dilecti.
Aliis namque discipulis fuga dilapsis, iste cum illa matre stetit juxta
crucem Domini, viditque illum propriis oculis bibere calicem passionis.
Quod si complacuit Patri, qui Filio suo calicem illum dedit, si ita
visum est Filio, qui calicem illum bibit, ut censeret illum in hoc ipso
bibisse calicem suum, quod in illa tali hora proximus astitit, quis est,
qui reprehendere possit? Neque enim sic studiosus quisquam est, ut parvi
faciat quod dixerat Simeon matri ejus: Et tuam ipsius animam gladius
pertransibit (Luc. II), pro eo quod visura erat, quando universitas
viscerum ejus, in illo filio suo crucifigeretur. Stabat autem, ut jam
dictum est, cum ea juxta crucem iste quoque dilectus (Joan. XIX), et
siquidem credis, ipse quoque mente vulnerabatur. Quapropter, ut jam
credimus, non caret omnino magni hujus honore praeconii, quod et ipse
biberit calicem Domini.
|
|