CAPUT XIII. Spiritum sanctum primum in remissionem peccatorum, deinde in divisiones gratiarum, super nos effundi.

Datum Spiritus sancti, primum in remissionem peccatorum nos omnes credentes accipere, vel accepisse per mortem, vel sanguinem ejus, quis nescit? Idcirco qua die resurrexit a mortuis, cum esset sero, die illa stans in medio discipulorum,

“insufflavit et dixit eis: Accipite Spiritum sanctum.”

Statimque subjunxit:

“Quorum remiseritis peccata, remittuntur eis (Joan. XX).”

Porro secundum ejusdem Spiritus sancti datum in divisiones gratiarum, quarum Apostolus meminit, scribens ad Corinthios:

“Alii per Spiritum datur sermo sapientiae, alii sermo scientiae (I Cor. XI),”

et caetera, die quinquagesimo acceperunt, et ejusmodi dona sunt, de quibus scriptum est:

“Ascendens in altum, captivam duxit captivitatem, dedit dona hominibus.”

Quorum potiora sunt haec quod ipse

“posuit quosdam quidem apostolos, alios autem prophetas, alios vero evangelistas, alios pastores et doctores (Ephes. IV).”

Istae sunt consolationes Paracleti, propter quas abire volens, dicebat illis:

“Sed quia haec locutus sum vobis, tristitia implevit cor vestrum, sed ego veritatem dico vobis: Expedit vobis, ut ego vadam; si enim non abiero, Paracletus non veniet ad vos; si autem abiero, mittam eum ad vos (Joan. XVI).”

Quod dicit,

“si abiero,”

recte quidem intelligitur ac si dicat, si in coelum ascendero, si meam corporalem praesentiam vobis abstulero. Verumtamen, quia non de ascensu ejus tristari, imo gaudio magno gaudere habebant, sicut Lucas meminit, dicens:

“Et ipsi adorantes, reversi sunt in Jerusalem cum gaudio magno (Luc. XXIV);”

de passione vero tristes fuerunt. Nam quia

“haec locutus sum vobis, ait, tristitia implevit cor vestrum.”

Nihilominus recte intelligitur illud abire de passione vel morte sua dixisse. Nam et evangelista ita vult, dicens:

“Ante diem festum paschae sciens Jesus quia venit hora ejus, ut transeat de hoc mundo ad Patrem (Joan. XIII).”

Non enim tunc primum ex hoc mundo transivit, imo jam tunc quando mortuus resurgens cum hominibus conversari, laboresque mundanos pati desiit.