|
Hic jam ut aliquatenus ad devotissimam exactionem tuam assurgere possim,
qua cupis et petis, ut litterae seriem, quae subobscura videtur, tibi
elucidet sermo intentus atque studiosus in Verbo Dei, descendere libet
ad illud quod quondam audivimus inter scholares parvuli, ubi lectionem
suscipientes, materiam, intentionem atque utilitatem proponere magistri
solent auditoribus suis. Materiam quippe, intentionem atque utilitatem
hujus prooemii operae pretium est distinctis expedire capitulis, ut tali
ordine aliquatenus elucescat quid in ista littera dicat Spiritus ille
qui in omni Scriptura, divinitus inspirata, praesens est et loquitur
Ecclesiis. Existimo quod materia, intentio atque utilitas Scripturae
hujus, quamlibet brevis, tales sint ut a sapientibus digne debeant
audiri, a sapientibus, qui non sunt sapientes in oculis suis, imo qui ut
sapientes fiant, stulti dignantur fieri, id est discipuli esse priusquam
fiant magistri. Haec igitur tria, quae proposuimus, dicturi simul atque
audituri, primum materiam quaerimus vel proponimus, circa quam maxime
versatur Scriptura secundi hujus Machabaeorum libri.
|
|