|
Faciamque te, inquit, in gentem magnam, atque in te benedicentur
universae cognationes terrae (Gen. XII). Ex hoc jam pater excelsus Abram
propheta est. Etenim sancti omnes viri, quos prophetali nomine honorat
domus Dei, ex eo prophetae dicuntur et sunt, quod praescire meruerunt
incarnationem Filii Dei. Ecce autem huic primo revelat Deus illud
secretum consilii sui, dum dicit, atque in te benedicentur universae
cognationes terrae. Non aliam sine dubio benedictionem huic commemorat,
nisi illam, qua per semen Abrahae (quod est Christus) in omnes gentes
gratia Spiritus sancti effusa est. Ergo jam propheta Abraham, propheta
Isaac, propheta Jacob, sed patriarcharum nomine, hoc ipsum nomen in
illis pene opertum est. Sed dicit Deus ab Abimelech regem Gerarae de
Abram: Nunc ergo redde uxorem viro suo, quia propheta est, et orabit pro
te, et vives (Gen. XX). Et in psalmo tam de isto, quam de caeteris
patriarchis ejus posteris: Et corripuit pro eis reges; subauditur
dicens: Nolite tangere christos meos et in prophetis meis nolite
malignari (Psal. CIV). Non ergo quia breviter dictum est, parum esse
putemus quod huic revelatum est, sed parvulam sermonis hujus aperientes
thecam, quid habeatur intrinsecus, diligentius contemplemur.
|
|