CAPUT XI. De ignitis serpentibus, quos misit Dominus in populum, et de serpente aeneo, quem exaltavit Moyses.

“Profecti sunt autem et de monte Hor, per viam quae ducit ad mare Rubrum, ut circumirent terram Edom, et taedere coepit populum itineris ac laboris.”

Ac deinceps:

“Quamobrem misit Dominus in populum ignitos serpentes, ad quorum plagas et mortes plurimorum, venerunt ad Moysen, atque dixerunt: Ora ut tollat a nobis serpentes. Oravit Moyses pro populo, et locutus est Dominus ad eum: Fac serpentem aeneum, et pone eum pro signo.”

Praesentis loci mysterium occultum lux evangelicae veritatis splendore proprio revelavit. Dixit enim:

“Et sicut Moyses exaltavit serpentem in deserto, ita exaltari oportet Filium hominis, ut omnis qui credit in ipsum, non pereat, sed habeat vitam aeternam (Joan. III).”

Dixerat autem ante haec:

“Amen, amen dico tibi, nisi quis renatus fuerit ex aqua et Spiritu sancto, non potest introire in regnum Dei (ibid).”

Ergo et hoc in figura nostri factum est, quos revera serpentes momorderunt tam multi quam multos deos patres nostri coluerunt, quam multis vitiis et animae et corpora nostra devastata sunt. Ergo quorum per ministerium nos ex aqua et Spiritu sancto renati sumus, ut Dei possimus videre regnum, ipsi illum, ut praedictum est, Chananaeum spiritualem interfecerunt, et dum signum crucis Christi, imo crucifixum ipsum nos adorare docuerunt, quasi serpentem aeneum pro signo posuerunt. Quem cum percussi aspicimus, sanamur, credentes namque in eum, non perimus, sed vitam aeternam habemus (ibid). Res praeclara et splendida, sed quia pene cunctis nota, totoque orbe celeberrima est, et nos longum iter proficiscimur, nunc illam breviter tetigisse sufficiat.