CAP. XVI.


VERS. 1, 2.

“Respondens autem Job dixit: Audivi frequenter talia.”

In hac responsione beatus Job in seipso ostendere intendit, quod sancta Ecclesia in tempore afflictionis libertatem quoque loquendi perdat, quia videlicet apud reproborum mentes nulla est auctoritas, quam non commendat temporalis prosperitas. Agit et de patientia ejusdem Ecclesiae, quae mala aliena quasi sua falso sibi objecta, consuevit patienter tolerare, et ab ejusmodi injuria suos studet hoc modo amicos compescere.

“Audivi frequenter talia,”

subaudi, qualia vos dicitis:

“Audivi, inquam, frequenter,”

id est consuevi ferre patienter.

“Consolatores onerosi omnes vos estis,”

videlicet quia cum consolatoris officium sit dolorem lenire, non debet tempore luctus verba increpationis inferre. Nam et si sunt quaedam quae increpari jure debeant, in afflictione postponenda sunt, ne increpando dolorem afflicti augeat, quem lenire proposuerat.