|
Plane non suscipiam, imo avertam oculos meos a vobis. Incensum vestrum
abominatio est mihi, Neomeniam et Sabbatum, et festivitates alias non
feram, iniqui sunt coetus vestri. Kalendas vestras et solemnitates
vestras odivit anima mea. Facta sunt mihi molesta. Laboravi sustinens,
subauditur per annos quadraginta duos. Vix tandiu sustinere potui, et
differre quod oportebat fieri, scilicet ut Romani venirent, et tollerent
vestrum et locum et gentem. Non suscipiam munus vestrum, sed et rejectio
muneris vestri nullum infert nomini meo damnum. Ab ortu enim solis usque
ad occasum magnum est nomen meum in gentibus, et in omni loco
sacrificatur et offertur nomini meo oblatio munda. Non enim solus
Hierosolymis mihi est locus, ubi oporteat adorare, sed in omni loco veri
adoratores adorabunt Patrem in spiritu et veritate (Joan. IV). Et
offerunt nomini meo oblationem mundam, oblationem panis, et vini,
sacramentum corporis et sanguinis Redemptoris sui. Haec oblatio sic est
munda, ut exterius nullum habeat cruoris horrorem, et interius, sive
invisibiliter mundet cruentam omnis peccati pollutionem. Itaque in
gentibus talem oblationem offerentibus, magnum est nomen meum, vos autem
quondam meus populus peculiaris polluistis illud, et completur illud:
Populus quem non cognovi servivit mihi, in auditu auris obedivit mihi.
Filii alieni mentiti sunt mihi, filii alieni inveterati sunt, et
claudicaverunt a semitis suis (Psal. XVII). In eo polluistis nomen meum,
quod cum sit oblatio munda, et emundans omnia delicta vos dicitis: Mensa
Domini contaminata est, et quod superponitur contemptibile est, cum igne
qui illud devorat, videlicet quia in commemorationem fit passionis et
mortis Domini, quem vos occidistis, cum signaculo crucis, in qua vos
illum suspendistis. Unde et ipsum signaculum exsecramini, et torquemini
conscientia crudeli, dicitis in cordibus vestris, contaminatam esse
istam quam dicimus mensam Domini, et quod superponitur contemptibile
esse dicitis, nimirum quia non carnes ejusmodi quales offerre vos et
comedere consuevistis, addentes, ut per alium prophetam dictum est,
Holocaustomata vestra victimis vestris (Jer. VII). Simul cum dicitur
vobis, ignem hujus mensae Domini, ignem esse invisibilem, ignem Spiritus
sancti, contemptibile hoc est vobis, quia non apparet visibiliter, nec
devorat sacrificium corporeus ignis. Et dixistis: Ecce de labore.
Dixistis, inquam, hoc, et dicitis in cordibus vestris, quia totum
ministerium mensae Domini, quod celebratur in gentibus, cum sit, ut jam
dictum est commemoratio passionis Dominicae, magnus labor, magnum est
tormentum conscientiae vestrae.
|
|