|
|
“Si habuerint inter se jurgium viri,”
|
|
etc. Et cujus rei mysterium sit in Christo et Satanae Synagoga, et
quomodo manus Synagogae nunc abscissa sit.
Si habuerint inter se jurgium viri, et unus contra alium rixari
coeperit, volensque uxor alterius viri eruere virum suum de manu
fortioris, miserit manum suam, et apprhenderit verenda ejus, abscinde
manum illius, nec flecteris ulla misericordia super eam. Merita poena
frontosae et impudenti mulierculae, quae teneras et occultas invadendo
naturae radices, dolore simul ac pudore virum fortem ipsa sine
fortitudine afficeret. Sed quid in conscribenta lege justitiae talis ac
tantilli infortunii meminisse dignatus est digitus Dei? Nempe si sine
spiritu vel mystico sensu scriptum putes, exile atque ridiculum hoc
litterae corpusculum est. Ergo et in hoc mysterium quaeramus, ut
mulierem viri fortis inimicam, ubique persequamur. Nempe haec mulier
Synagoga est. Porro duo viri qui jurgium, imo certamen magnum inter se
habuerunt, hinc Christus, atque inde diabolus est. Et ille quidem
fortis, sed hic fortior est, quemadmodum dicit: Cum fortis armatus
custodit atrium suum, in pace sunt omnia quae possidet. Si autem fortior
illo superveniens vicerit eum (Luc. XVII), etc. Hujus viri fortioris
atque fortissimi nihil aliud mulier illa, nisi carnis infirmitatem
novit. Nempe quemadmodum in Noe de vinea, quam plantaverat ipse,
inebriato atque in tabernaculo suo verenda discooperta (Gen. IX),
mystice carnis significant infirmitatem, ex qua crucifigi potuit Deus et
homo Christus a vinea sua, domo Israel, aceto cum felle totaque mortis
amaritudine inebriatus, sic et in hoc loco verenda viri fortis, quae
mulier viro suo favens apprehendit, naturam significant humanam ejusdem
Christi Filii Dei secundum quam tenere illum et crucifigere potuit
Synagoga, partibus favens viri, imo adulteri sui diaboli. Quid igitur?
Abscindes, inquit, manum ejus, nec flecteris ulla misericordia super
eam. Palam omni mundo est, totus orbis audivit et intelligit quia manus
abscissa est Synagogae; abscissa, inquam, a vivo corpore, abscissa a
tota patriarcharum et prophetarum fide, ita ut nihil operari possit, ut
omne opus ejus mortuum, et a Deo vivo separatum sit. Praeterea et toties
inter se viri jurgium habent, quoties cum haeretico vir catholicus, fide
fortis ac sermone potens, pro fidei defensione, publicum init certamen.
Mulier autem volens eruere virum suum de manu fortioris, mittit manum,
et verenda illius apprehendit, quando fautorum quilibet disputandi
ordinem nesciens, ad turpia vel trivialia convicia prorumpit. Et si quam
novit aut confingere potest, viro forti saltem falso, de praeteritis
ejus actibus maculam injicit. Abscindes igitur, inquit, manum illius,
nec flecteris ulla misericordia super eam, ut videlicet etiam si qua
virtus ejus est, tanquam vitium contemnas, et velut stercus abjicias,
ita ut confidenter dicas: Melior est iniquitas viri quam benefaciens
mulier (Eccl. XLII).
|
|