CAPUT XL. De eo quod armati ascendunt filii Israel, remanente arca Domini, quod in hoc quoque haereticorum typus fuerit.

Jam nunc ad ordinem redeamus. Postquam locutus est Moyses ad filios Israel universa verba Domini dicentis:

“Vestra cadavera jacebunt in solitudine, filii vestri erunt vagi in deserto annis quadraginta,”

illi, ut jam dictum est, ascenderunt in verticem montis, arca Domini et Moyse non recedentibus de castris.

“Descenditque Amalecites et Chananaeus qui habitabant in monte, et percutiens eos atque concidens, persecutus est usque Horma.”

Mons iste in quo Amalecites et Chananaeus habitare dicuntur, mons Seir intelligitur, sicut in Deuteronomio dicitur:

“Igitur egressus Amorrhaeus, qui habitabat in montibus, et obviam veniens persecutus est vos, sicut solent apes persequi, et cecidit de Seir usque Horma (Deut. I).”

Amalecites populus lingens, Chananaeus possidens, Seir pilosus, Horma anathema interpretatur. Per haec nomina maligni spiritus intelliguntur, qui usque Horma, id est usque in profundum inferni, quod aeternum est anathema, supradictos sanctae terrae detractores omnes haereticos concidendo, victorum more persequuntur. Arca namque testamenti Domini cum illis non est; lex Domini, lex veritatis cum illis non est et proinde, quaecunque arma quasi arma verbi Dei corripiunt, non proderunt illis, nec valet illis dixisse:

“Peccavimus,”

quia videlicet catholicae Ecclesiae nequaquam reconciliati sunt dignis poenitentiae fructibus.