|
|
“Non revertebantur cum incederent.”
|
|
|
“Et manus hominis sub pennis eorum, in quatuor partibus. Et facies et
pennas per quatuor partes habebant, junctaeque erant pennae eorum
alterius ad alterum. Non revertebantur cum incederent, sed unumquodque
ante faciem suam gradiebatur.”
|
|
Facies eorum nunc ex parte cognoscimus, pennas eorum per spem sequimur;
speramus enim, quia quod nunc per speculum in aenigmate videmus, tandem
facie ad faciem visuri sumus. Manus enim per familiaritatem charitatis
contingimus, quibus et trahimur, uti per fidem et spem, eadem charitate
opifice, post facies et pennas curramus.
|
“Sub pennis, inquit, manus hominis in quatuor partibus,”
|
|
quia nimirum in jam dictis quatuor Evangelii Sacramentis, altitudinem
consilii divini per fidem aspicere non possemus, nisi inclinata ad nos
charitas, familiari nobis tactu blandiretur.
|
“Et junctae erant pennae eorum alterius ad alterum,”
|
|
quia videlicet sic sibi conjuncta illa, et consociata sunt, ut nihil
prosit fidem alterius habere, nisi credas et alterum. Verbi gratia: Quid
prodest credere Christum pro salute generis humani passum, nisi credas
et de incorrupta Virgine natum?
|
“Non revertebantur, ait, cum incederent, sed unumquodque ante faciem
suam gradiebatur.”
|
|
Verum est, et sana fide credendum quia, postquam semel incesserunt, non
revertentur amplius, neque enim fiet quod impiissima haeresis delirare
ausa est, ut iterum Christus nascatur, iterumque patiatur, iterum
resurgat, iterumque in coelum ascendat, sed sicut Apostolus ait:
|
“Christus resurgens ex mortuis, jam non moritur, mors illi ultra non
dominabitur. Quod enim mortuus est, peccato mortuus est semel; quod
autem vivit, vivit Deo (Rom. VI).”
|
|
Item:
|
“Neque ut saepe offerat semetipsum, quemadmodum pontifex intrat in
sancta per singulos annos in sanguine alieno, alioquin oportebat eum
frequenter pati ab origine mundi. Nunc autem semel in consummationem
saeculorum, ad destructionem peccati per hostiam suam apparuit, et
quemadmodum statutum est hominibus semel mori, post hoc autem judicium,
sic et Christus semel oblatus est, ad multorum exhaurienda peccata;
secundo sine peccato apparebit, exspectantibus se in salutem per fidem
(Hebr. IX).”
|
|
Igitur unumquodque coram facie sua gradiebatur, et non revertebatur,
quia nimirum singula eorum quae diximus facta sunt semel, et non
iterabuntur.
|
|