CAPUT XX. Qua ratione vel auctoritate ab hac die Dominicae resurrectionis, processio cum benedictione aquae cunctis per annum agatur Dominicis.

Proprium hoc habet haec dies, quam fecit Dominus, idque ab eo sumpsit omnis prima Sabbati, quod aqua benedicta populis aspersis agitur processio solemnis. Verumtamen hac ipsa prima et principali Dominicarum omnium non benedicitur, neque die sancto Pentecostes, quia in praeteriti Sabbati vespera sumpta est de sacro fonte baptismi, antequam immergatur aliquis, et antequam chrisma immissum sit. Non enim ad hoc aspergimur, ut rebaptizemur, sed divini nominis gratiam super nos, cum hoc memoriali baptismatis nostri, frequenter invocare debemus. Et idcirco singulis aspergimur Dominicis, quia in sacrosancta primae hujus Dominicae vespera, baptismum universaliter sancta celebrat Ecclesia, pro causa superius memorata. Unde et inter aspergendum hac die cantamus: Vidi aquam egredientem de templo a latere dextro, alleluia (Ezech. XLVII), etc. De propheta Ezechiele sumptum est hoc. Civitatem illi ostenderat manus Domini facta super eum, aedificata super montem excelsum, et vergentem ad austrum, et in illa mirabile constitui templum (Apoc. I). Illa autem civitas Ecclesiam significabat, de qua Dominus in Evangelio:

“Non potest, inquit, civitas abscondi super montem posita (Matth. V).”

Quid ergo templum, nisi illud, de quo ipse idem:

“Solvite templum hoc, inquit, et post triduum excitabo illud, loquens de templo corporis sui? (Joan. XXI.)”

Sed et Joannes in Apocalypsi, cum de eadem civitate sibi ostensa loqueretur:

“Et templum, inquit, non vidi in ea; Dominus enim Deus omnipotens templum illius est et agnus (Apoc. XXI).”

Quam de hoc templo aquam vidit hic egredientem, nisi vivificum sacri baptismatis fontem? Cum enim illud solvissent Judaei, sanguis et aqua, sicut supra dictum est, de latere ejus exivit. Et recte de latere dextro aqua exivit, de qua dicitur: Et omnes ad quos pervenit aqua ista salvi facti sunt. Nam hujus quoque templi non manufacti latera duo sunt. Dextrum quippe latus divina, laevum latus humana natura est. Signanter ergo dicendum fuit quo de latere aqua haec exivit, quae ad quoscunque pervenit, salvi facti sunt: a latere dextro, inquit. Et recte. Nam de divina Christi natura Spiritus sanctus aqua invisibilis procedit, qui aquae visibili, quae de latere laevo, id est, de humanitate lanceata profluxit salvandi virtutem tribuit. Hac igitur die Dominicae resurrectionis, quae sacri quoque baptisterii celebratione est solemnis, recte inter aspergendum cantamus illud in laudem fluminis hujus, cujus inundatione per mortem Christi reviximus. Caeteris autem post Pentecosten Dominicis cantamus: Asperges me Domine hyssopo et mundabor, lavabis me et super nivem dealbabor (Psal. L), quod et ipsum de fide baptismi Propheta praedixit, per hyssopum, quae herba est humilis, medecinalis, qua tumor pulmonis deponitur, fidem humilitatis vel passionis Christi significans: per nomen lavacri super nivem dealbantis, baptismum ipsius manifestius exprimens. Deinde cum crucibus et vexillis, quae sunt insignia victoriae Christi, omnes albati et exsultantes in laude resurrectionis sanctae procedimus, cum tanta populi exspectatione sexus utriusque majorum pariter et minorum, ut corporaliter quoque illud propheticum in nobis impleri videatur: Cum jucunditate exibitis, et cum gaudio deducemini, nam et montes et colles exilient expectantes vos cum gaudio (Isa. LV).