CAPUT 6

Proinde exsufflastis, id est blasphematis illud nequissimo flatu magnae invidiae, magnae iracundiae. Nescio quomodo ex libro Esdrae possit intelligi, quod secundum hanc litteram reversus de Babylone populus, minorem putaverit esse cultum religionis, quia ornatus templi deerat, et quod superponebatur, idcirco esse pollutum, quoniam altare tantum fortuitis, et impolitis lapidibus erat exstructum, absque templo, absque urbis aedificiis, absque exstructione murorum, et quod propter paupertatem murmurantes atque inviti offerentes dixerunt: Ecce de labore. Nam ibi taliter scriptum est, quia sponte obtulerunt in domum Domini ad exstruendam eam in loco suo, et secundum vires suas dederunt, et quia congregatus est populus quasi vir unus, et aedificaverunt altare Dei Israel, ut offerrent in eo holocaustomata, sicut scriptum est in lege Mosi viri Dei (I Esdr. III), et quia concinnebant in hymnis et confessione Domino, quoniam bonus, quoniam in aeternum misericordia ejus, omnis quoque populus vociferabatur clamore magno, laudando Dominum. Num ergo illius temporis Judaei tali fuerunt digni exprobratione? Sed vos, o Judaei, vos, o sacerdotes et pontifices temporis pessimi, quibus, juxta prophetam alium, Vae, quia separati fuistis in diem malum, et appropinquastis solio iniquitatis (Amos VI); vos, inquam, sermo iste percutit, quia sermo propheticus est, et enuntiabat de futuris, dum haec loqueretur iste angelus, iste nuntius Domini. Proinde audiamus quid adhuc dicat: