VERS. 7.

“Postquam autem locutus est Dominus,”

etc. Ecce assistentibus partibus et sententiam inspectantibus, profert Dominus ex invisibili regula suae discretionis examen, ostendens quasi in contentione ista rectius locutus sit.

“Non estis,”

inquit,

“locuti rectum coram me, sicut servus meus Job.”

Ecce Deo judice beatus Job victor laudatur, qui loquendo peccasse putabatur, et eodem judice addicti sunt qui ejus merita se transcendere pro Deo loquendo crediderunt.

“Sicut servus meus Job,”

inquit, videlicet dum interpositione servitutis eum quasi sub quadam peculiaritate commemorat, cuncta quae cum defensione sua dixerat, non contumaci superbia sed humilitate dixisse comprobat. Deinde amicos ejus et per justitiam districte redarguens, et per misericordiam benigne convertens,