VERS. 20.

“Pelli meae,”

id est, solummodo paucis feminis,

“consumptis carnibus,”

id est, discipulis meis fugientibus,

“adhaesit os meum,”

id est, perseverantes juxta se passionis meae fortitudo invenit. Per pellem ideo sanctae feminae figurantur, quia pellis exterior carne manet in corpore, et sanctae feminae quasi in corpore tunc nascentis Ecclesiae tendebantur, quae ad praeparanda subsidia corporis serviebant Domino ministeriis exterioribus. Per carnem ideo discipuli signantur, quia dum populis praedicarent, quasi ossi suo carnes adhaerebant, tempore vero passionis dum infirmi trepidaverunt, eaedem carnes quasi consumptae sunt.

“Et derelicta sunt tantummodo labia,”

id est, virtute fidei labefactata remanserunt sola verba,

“circa dentes meos,”

scilicet apostolos, id est, ipsi qui vitam carnalium corripiendo mordere debuerant, tantummodo inter se sola de me confabulationis verba retinebant. Juxta litteram vero evidentius patet quid dicat:

“Pelli meae consumptis carnibus,”

quia videlicet doloris eas magnitudo consumpsit,

“pelli,”

inquam, quia carnes sanie defluxerunt,

“adhaesit os meum, et derelicta sunt, tantummodo labia circa dentes meos,”

id est, toto jam corpore inutili, sensu tamen integro, verba recta non desunt, et ratio suppeditat ad loquendum quae vera sunt.