VERS. 16.

“Et cum invocantem me exaudierit,”

quod videlicet agnoscitur interdum per hoc, quod infusione amoris sui attentius oranti gratiam suam ostendit,

“non credo,”

id est, non secure confido

“quod audierit vocem meam,”

videlicet repentina tentatione animam, quae ad Deum erecta fuerat, percutiente, juxta illud Psalmistae:

“Ascendunt usque ad coelos, et descendunt usque ad abyssos (Psal. CVI, XXVI).”