CAPUT XX. Quod Josue contemplatione judicii divini urbem anathematizaverit, et eum maledixerit qui muros ejus restitueret.

In tempore illo imprecatus est Josue, dicens: Maledictus vir coram Domino, qui suscitaverit et aedificaverit civitatem Hiericho. In primogenito suo fundamenta illius faciat, in novissimo liberorum ponat portas ejus. Duo dixit: Primo, sitque civitas haec anathema, et omnia quae in ea sunt. Deinde maledictus vir coram Domino, qui suscitaverit civitatem Hiericho. Duo, inquam, dixit, et neutrum in amaritudine furoris, sed ex proprii motu animi, sed divini contemplatione judicii, civitatem peccatricem Deoque odibilem condemnavit. Denique sententia ejus utrobique divinum testimonium e vestigio subsecutum est. Nam, ut taceam quod muri solo Dei nutu, et sine manu hominis funditus corruerunt, Achar filius Charnu filii Zaddi, filii Zare de tribu Juda, tollendo aliquid de anathemate turbavit omnem Israel, Domino terribiliter inclamante: Anathema in medio tui, Israel. Non poteris stare coram hostibus tuis, donec deleatur ex te, qui hoc contaminatus est scelere (Josue VII). Item qui suscitavit et aedificavit civitatem Jericho, ipse, juxta quod imprecatus est Josue, in primogenito suo fundamenta illius jecit, et in novissimo liberorum posuit portas ejus. Sic enim habemus in libro Regum tertio: In diebus Achab aedificabit Ahiel de Bethel Jericho, in Abiram primitivo suo fundavit eam, et in Segub novissimo suo posuit portas ejus, juxta verbum Domini, quod locutus fuerat in manu Josue filii Nun (III Reg. XVI). Sane quod dictum est: In primitivo suo fundavit eam, et in novissimo suo posuit portas ejus, idem est ac si diceretur: Quando fundamenta ejus jecit, statim mortuus est filius ejus primogenitus, et deinceps inter aedificandum paulatim secundum ordinem nativitatis decedentibus filiis omnibus, ubi (quod novissimum erat operis) posuit portas ejus, mortuus est filius ejus novissimus: mira ambitione pertinaciam fulciente, ut ambiendo conditoris nomen, totum cum effectu perderet genitoris honorem.