|
Porro, de praecipitatione qua sinistros, id est, impios praecipitabit
cum diabolo et angelis ejus, de quo, ut jam dictum est, ait Dominus ad
beatum Job:
|
“Et videntibus cunctis praecipitabitur (Job XL),”
|
|
quod factu tam facile ei sit, ut significat verbum insufflationis. Item,
illud pro vero argumento est quod adhuc passibilis et mortalis,
continuoque passurus et moriturus, cohortem praesidis armatam,
pontificumque et Pharisaeorum ministros solo intuitu dejecit. Ut enim
dixit eis:
|
“Ego sum, abierunt retrorsum et ceciderunt in terram.”
|
|
Sed forte dicat quis, quia pauci erant. In resurrectione autem
mortuorum, quando judicabit saeculum, infinitae multitudines erunt. Num
ergo tam facile cunctos tunc praecipitabit, quam facile paucos illos
dejecit? Hujusmodi suggestio, si quem tangit, recte arguitur nimiae
vanitatis. Est autem utrumque rationi simile, si Dominus saltem manu
injecta, cohortem illam dejecisset, vel tale quid faciendo, quale fuit
illud, quod unus homo Samson in mandibula asini percussit ac dejecit
mille viros armatos ac fortes. Nunc autem ubi dejecit eos, tantummodo
dicendo: Ego sum, ratio consentit, totum mundum tantum valere contra
illum, quantum cohortem illam, sive hominem unum. Quod si de diabolo
quoque et angelis ejus quaeritur, quale dederit experimentum adhuc
mortalis et judicandus quod eos eadem qua et homines facilitate sit in
infernum praecipitaturus: Ecce illa legio pro argumento satis est, quae
unum possidens hominem, rogabat eumdem Dominum ne ab ipso torqueretur,
neve imperaret illis, ut in abyssum irent. Eadem nimirum facilitate
super cunctas legiones daemonum, super diabolum et super angelos ejus
peraget judicium, nec saltem rogare vacabit eis, ne mittantur in
abyssum, sive in infernum, quia constrictos velociter praecipitabit eos
omnipotens Verbum.
|
|