|
Quid tandem de hostiis et muneribus dicemus, nisi quod verum est quia
multo magis nec illis servire debuimus? Etenim circumcisionis et
festorum dierum fuerit aliquando venerabilis traditio, videlicet quia
circumcisionem Deus Abrahae et semini ejus dedit, et ipsum sacra
Scriptura sabbatismo qualicunque sabbatizasse non tacuit, dicendo quia
septimo die requievit (Gen. II). Verum de immolandis carnibus taurorum,
de sanguine hircorum et arietum, quae unquam apud sapientes fuit vel
esse potuit gloriatio, cum neget Deus haec incoepta fuisse sua voluntate
vel praecepto? Loquitur enim in Hieremia: Holocaustomata vestra addite
victimis vestris, et comedite carnes, quia non sum locutus cum patribus
vestris, et non praecepi eis in die qua eduxi eos de terra Aegypti, de
verbo holocaustomatum et victimarum, sed hoc verbum praecepi eis,
dicens: Audite vocem meam, et ero vobis Deus, et vos eritis mihi
populus, et ambulate in omni via quam mandavi vobis, ut bene sit vobis
(Jer. VII). Hoc vere Deus in isto dixit. Nam et in Exodo sic scriptum
est: Quia cunctos quidem sermones hos locutus est Dominus: Ego sum
Dominus Deus tuus, qui eduxi te de terra Aegypti, de domo servitutis.
Non habebis deos alienos coram me, etc., usque ad id quod ait: Si
servieris diis eorum, tibi certe erunt in scandalum (Exod. XX, XXIII).
Altare autem aedificavit Moyses ad radices montis, misitque juvenes de
filiis Israel, et obtulerunt holocausta, imo laveruntque victimas
pacificas Domino, vitulos duodecim (Exod. XXIV), et non est scriptum
quod Dominus locutus fuerit aut jusserit. In Isaia quoque idem Dominus
dicit: Holocaustum arietum et adipem pinguium et sanguinem vitulorum et
agnorum et hircorum nolui, cum veniretis ante conspectum meum, quis
quaesivit haec de manibus vestris? (Isa. I.) Amplius autem in David,
quem et prophetica gratia, et regia ad loquendum roborabat auctoritas,
idem Deus eadem sacrificia reprobat: Non, inquit, accipiam de domo tua
vitulos, neque de gregibus tuis hircos. Et subinde: Nunquid manducabo
carnes taurorum, aut sanguinem hircorum potabo? (Psal. XLIX.) Igitur
holocausta vel sacrificia illa, non tam jussa fuere quam permissa, et
idcirco facilius illa contemnimus, praesertim quia sic visum est
Spiritui sancto, sicut supra jam diximus. Nec vero hoc solum dicimus aut
intelligimus, quod per consilium nobis illa sanctus amoverit Spiritus,
imo quod amplius est illud dicere non dubitamus, quia per consilia illa
sibi olim fieri permiserit Deus, ne scilicet populus carnalis et
lubricus, dum a consuetis in Aegypto sacrificiis omnino arceretur,
ploraret ut puer sub paedagogo nimium severo, ludis omnibus abactus,
citiusque fugiens in Aegyptum reverteretur, vel deos sibi quaereret,
apud quos consuetas carnes immolare sibi licitum foret. Cum autem in
eodem Moyse legitur quidpiam Deus disposuisse de sacrificiis ejusmodi,
non est contrarium eis quae loquitur in prophetis jam dictis, quia
videlicet longe aliud est illa quaesisse de manibus eorum, aliud eorum
quae immolare consueverant ordinasse ritum, ut qui verum nondum
habebant, nec habere poterant sacerdotem aut sacrificium, saltem umbram
ejus praeferrent illo ritum signante adfuturum.
|
|