CAPUT XVI. Sententia beati papae Gregorii de illis coelestibus sanctorum angelorum ordinibus; qui vel quales homines cujus ordinis societatem sortiantur.

Beatus papa Gregorius de illis coelestibus sanctorum angelorum ordinibus loquens (Homil. 34 in Evang., n. 11), et spei nostrae congaudens, quod venturi sumus in illorum societatem, sive, ut ait ipse Dominus, aequalitatem, haec inter caetera dicit:

Isti itaque qui parva quae capiunt, pie fratribus annuntiare non desistunt, in angelorum numerum currunt. Alii secretorum coelestium summa et capere praevalent et nuntiare. Quo ergo isti, inquit, nisi inter archangelorum numerum deputantur? Alii mira faciunt signa, valenter operantur. Quo isti, nisi ad supernarum virtutum sortem et numerum congruunt? Nonnulli etiam de obsessis corporibus malignos spiritus virtute orationis, et vi acceptae potestatis ejiciunt. Quo isti meritum suum, nisi inter potestatum coelestium numerum sortiuntur? Nonnulli acceptis virtutibus cum et bonis meliores sint, electis quoque fratribus principantur. Quo isti sortem suam nisi inter principatuum numeros acceperunt? Nonnulli sic omnibus vitiis dominantur, ut jure dii inter homines vocentur, qualium uni, scilicet Moysi:

“Ecce, inquit, Dominus, constitui te deum Pharaonis (Exod. VII).”

Quo isti, nisi inter numeros dominationum currunt? Nonnulli hoc in munere virtutis acceperunt, ut recte et alios judicare possint. Quid isti, nisi throni sunt conditoris sui? Nonnulli tanta Dei ac proximi dilectione pleni sunt, ut cherubim jure nominentur, quia enim cherubim plenitudo scientiae dicitur. Et, Paulo dicente, didicimus

“quia plenitudo legis est dilectio (Rom. XIII),”

omnes qui Dei et proximi charitate pleni sunt, meritorum suorum sortem inter cherubim perceperunt. Nonnulli superne contemplationis facibus accensi, amando ardent, loquendo et alios accendunt et quos verbo tangunt, ardere protinus in Dei amore faciunt. Qui ergo ita ad amorem sui Conditoris inflammati sunt, quo nisi inter seraphim sortem suae vocationis acceperunt?