|
Ecce haec est resurrectio prima, baptizari scilicet in nomine Patris, et
Filii, et Spiritus sancti, et sic manducare corpus, et bibere sanguinem
Domini. Unde et in Apocalypsi Joannes: Beati qui lavant stolas suas, ut
sit potestas eorum in ligno vitae, et per portas intrent in civitatem
(Apoc. XXII). Item: Haec est resurrectio prima. Beatus et sanctus, qui
habet partem in resurrectione prima. In his secunda mors non habet
potestatem (Apoc. XX). Et post pauca: Inferus et mors missi sunt in
stagnum ignis. Haec mors secunda est (ibid.). Sunt ergo sicut duae
mortes, altera animae et altera carnis, sic duae resurrectiones, prima
animae et secunda carnis. Sciendum quoque quod mors animae experimento
quidem secunda est, sicut paulo ante dictum est, inferus et mors missi
sunt in stagnum ignis, quae mors secunda est, sed actu prima est. Prius
enim homo anima quam carne mortuus est. Dixit enim Deus: In quacunque
die comederitis ex eo, morte moriemini (Gen. III). Prius ergo anima quam
carne mortuus est homo, morte videlicet peccati, quae animam separat a
Deo. Nam morte quae animam separat a corpore, post annos nongentos
triginta mortuus est. Prima ergo haec est resurrectio, baptizari, et
corpore ac sanguine Christi participare. Sic enim anima resurgit, et jam
vivit. Resurget autem in novissimo die carnis resurrectione. Idcirco
Dominus cum diceret: Qui manducat carnem meam, et bibit sanguinem meum,
praesenti tempore dixit, habet vitam aeternam, futuro autem, et ego
resuscitabo eum in novissimo die (Joan. VI), et subaudiendum est,
resurrectione vitae, ut in ea secunda mors non habeat potestatem. Nam
generali resurrectione carnis omnes resurgent. Nimirum prima resurrectio
voluntatis, secunda necessitatis est. Idcirco cum diceret, de prima
resurrectione loquens: Venit hora et nunc est, quando mortui audient
vocem Filii Dei, in voluntate positam, significans hanc primam
resurrectionem, et qui audierint, inquit, vivent (Joan. V). Nemo enim a
morte peccati resurgit, nisi volens. Item cum diceret, de secunda
resurrectione loquens: Nolite mirari hoc, quia venit hora in qua omnes
qui in monumentis sunt, audient vocem ejus, illam resurrectionem in
necessitate esse pronuntians, et procedent, ait, qui bona fecerunt in
resurrectionem vitae, qui vero mala egerunt, in resurrectionem judicii
(ibid). Denique qui procedent in resurrectionem judicii, mallent non
procedere, aut non resurgere, imo omnino mallent non esse quam esse.
|
|