|
ait quidam Sapiens,
|
“Exaltate illum quantum potestis, major enim omni laude. Exaltantes eum,
replemini virtute, ne laboretis, non enim pervenietis. Quis vidit eum,
et enarravit? et quis magnificavit eum, sicut est ab initio? Multa sunt
abscondita, majora his, pauca enim vidimus operum ejus (Eccli. XLIII).”
|
|
Quae pauca viderat iste, cum haec diceret:
|
“Altitudinem firmamenti et pulchritudinem ejus, solem speciosum, vas
admirabile, opus Excelsi, speciem lunae et gloriam stellarum, quae
illuminant mundum?”
|
|
ut caetera opera Domini; ac deinde viros gloriosos legerat vel audierat,
quos vel in quibus Dominum laudare incipiens:
|
“Laudemus, ait, viros gloriosos et parentes nostros in generatione sua
(Eccli. XLIV).”
|
|
Haec omnia pauca et parva judicans comparatione majorum vel plurium,
|
“Multa, inquit, abscondita sunt majora his, pauca enim vidimus operum
ejus.”
|
|
Quaenam sunt illa majora vel plura abscondita et non visa? nimirum ante
altitudinem firmamenti pulchri a quo laudare coepit, facti fuerant
angeli quammulti ac novem ordinibus distincti, de quibus vel de quorum
gloria ordinata ac multiplici recte dicere potuit, abscondita sunt a
nobis, et
quorum laudem in ordinem digessit usque ad Simonem Oniae filium,
venturus erat Christus Dei Filius tanta facturus in primo et secundo
adventu suo, ut de omnibus quae noverat, vel quae catenus ante ipsum
facta fuerant, recte dicere potuerit:
|
“Pauca enim vidimus operum ejus;”
|
|
et nos quidem juxta propositum quod proposuimus, absconditum in agro
Scripturarum, quaerere sive ostendere thesaurum sancti nominis Patris et
Filii et Spiritus sancti, stetimus aliquantisper in capite libri quo
dictum est:
|
“In principio creavit Deus coelum et terram, et Spiritus Dei ferebatur
super aquas (Gen. I);”
|
|
sed diligentia contemplandi processionem Spiritus sancti longius abduxit
nos. Redimus nunc ad ipsum caput, et de felicitate sanctorum angelorum
aliquid ejusdem sanctae Trinitatis, cui assidue benedicunt, dicere
intendimus.
|
|