CAPUT III. Cur sterilem Dominus filio Abrahae praeparaverit.

Quia Dei donum erat, et non ex hominibus, ut in semine Abrahae omnes gentes benedicerentur, decebat sic ad dandum extendi manum Dei, ut ad cognoscendum non dormitaret ingratitudo hominis. Quid autem in re hujusmodi melius erudiret fidem, vel obstrueret os omnium, quam vel sterilitas feminarum? Bene igitur praeparavit quidem Rebeccam providentia Dei, nec falsus est servus Abrahae, dicendo: ipsa est quam praeparasti, Domine, filio domini mei: verumtamen talem praeparavit, in qua non posset omnis caro, sed sola fides coram Deo gloriari: sterilem namque uterum providit; nam ne putes casu id actum, considerandum adhuc quod non solus Isaac, nec solus Abraham, sed tres ordine continuo principes populorum, et columnae Patrum Abraham, Isaac et Jacob steriles conjuges sortiti sunt, Abraham Saram, Isaac Rebeccam, Jacob Rachelem pro qua servivit, quam et pene solam vocat uxorem suam. Unde quia fetus illarum, scilicet Isaac, Jacob et Joseph, non filii carnis, sed filii sunt promissionis, recte in illis ejus seminis Abrahae, quod est Christus, in quo tota promissionis summa consistit, figura maxime praefulgere comprobatur, quia videlicet in typum illius, et Isaac immolatus est, et Jacob servivit, et Joseph venditus atque appellatus post carcerem salvator mundi, liberavit Aegyptum a periculo famis. Deprecantem igitur Isaac pro uxore sua exaudivit Dominus, quia videlicet sic ipse providerat, et sic praeparaverat, ut fides oratione adjuvaretur, et praedestinatio seminis deprecatione sterilitatis adimpleretur. Hoc dicto, Scriptura confestim ex adverso subjungit: Sed collidebantur in utero ejus parvuli. Quod est dicere: Conceptus quidem materia erat gaudii, sed gaudium conceptionis conturbabat dolor materni uteri. Collidebantur autem parvuli non in contentione, vel scientia certandi, sive affectione vincendi; sed eodem Dei nutu permoti, quo non solum irrationabilia pecora, verum etiam inanimata elementa praesagio futurorum promoveri solent, aut permutari, qualia jam saepe facta, et adhuc majora futura sunt, testante Domino cum dicit: Erunt signa in sole, et luna, et stellis, et in terris pressura gentium prae confusione maris et fluctuum (Luc. XXI). Sed juxta mysticum sensum in utero matris collidebantur parvuli, quod in Actibus apostolorum factum est: gentiles namque admissos, Judaei propellere contendebant, saluti eorum invidentes (Act. XI).