|
Fracto cornu hirci magno,
|
“orta sunt, inquit, cornua quatuor super illud per quatuor ventos coeli
(Dan. VIII), ”
|
|
id est, mortuo Alexandro Magno, divisum est regnum ejus in partes
quatuor, et laceratum est etiam in externos, exceptis his quatuor
regnis, Macedoniae, Asiae, Syriae, et Aegypti. In Aegypto enim primus
regnavit Ptolomaeus Lagi filius, id est ad meridiem. In Macedonia
Philippus, qui et Arideus frater Alexandri, id est ad occidentem. In
Syria et Babylone Seleucus, qui et Nicanor, id est ad orientem. In Asia
et Ponto Antigonus, id est ad septentrionem. Hoc secundum plagas totius
orbis. Caeterum quae in Judaea est, ad aquilonem Syriam, et ad meridiem
Aegyptum habet. Hic jam illud occasio suggerit, quod in Apocalypsi draco
sive bestia haec, cujus contra Verbum Dei praelia praesentis operis
intentio recensenda suscepit, capita quidem septem et in capitibus suis
septem diademata, decem vero scribitur habere cornua. Nam
|
“ecce, inquit, draco magnus, rufus, habens capita septem, et cornua
decem, et in capitibus suis septem diademata (Apoc. XII).”
|
|
Cur ita sit, praesens locus vigilanter observatus innuit, quia videlicet
dum in uno ex septem regnis, quae sunt septem capita draconis, pro uno
rege Alexandro decedente, quatuor succedunt, et imponunt sibi omnes
diademata, crescit numerus regum, et decem fiunt reges septem regnorum,
per quae, ut jam saepe dictum est, hoc agere institit draco diabolus, ut
irritum fieret promissionis Dei Verbum. Nam et si in quatuor partes
divisum est regnum Macedonicum, pro uno tamen imperio computatum usque
ad Romanorum imperium, et una tantum pars, scilicet Syriae regnum per
Antiochum Epiphanem draconis ejus malitiam, id est saevam contra
testamentum Dei crudeliter exercuit persecutionem.
|
|