|
Sed et quod chlamidem coccineam, cum illuderetur, non dedignatus est
circumdari sibi (Matth. XXVII), nunquid non congruit illi, quod propter
nos in passione sua fungebatur ministerio charitatis? Coccus enim
coloris ignei, qui in tabernaculo Domini offerri, et in veste
sacerdotali bis tinctus jubetur assumi (Exod. XXVI), geminam significat
dilectionem, Dei et proximi, qua fit ut quidquid offerimus, ignitum et
quasi bene coloratum coram divinis placeat conspectibus. Ipse autem
|
“propter nimiam charitatem suam qua dilexit nos (Ephes. II),”
|
|
bibebat calicem passionis, sicut ipse,
|
“ut cognoscat, inquit, mundus, quia ego diligo Patrem (Joan. XIV);”
|
|
et:
|
“Majorem charitatem nemo habet, quam ut animam suam ponat quis pro
amicis suis (Joan. XV).”
|
|
Igitur huic Regi nostro chlamys coccinea bene congruebat, ut ipso habitu
se illum esse ostenderet, qui in lege significabatur per vitulam rufam,
cujus corpus pro peccato jubebatur extra castra cremari, et cinis ejus
in aqua cum hyssopo super populum aspergi (Num. XIX).
|
|