|
|
“Membra, inquit, carnium ejus cohaerentia sibi,”
|
|
id est, saevitiam suam tanto robustius exerit, quanto carnales omnes,
qui utique membra ejus sunt, quo contra spiritualibus Paulus dicit:
|
“Vos estis corpus Christi et membra de membro (I Cor. XII).”
|
|
|
“Membra, inquam, carnium ejus,”
|
|
id est, omnes carnalibus vitiis subjacentes unitate perniciosa ad
impugnandam vitam bonorum sese cum illo durius opponunt. Trepidantem ad
haec infirmitatem nostram Dominus sublevat, cum protinus subdit quid de
tanta bellua faciat.
|
“Mittet, inquit, contra eum fulmina.”
|
|
inquam, subaudi, judex venturus,
id est, tremendi judicii sententias.
|
“Contra eum, inquam, et ad locum alium non transferuntur,”
|
|
quia videlicet, recepto tritico in horrea, solae paleae in ignem
mittentur, id est, justis gaudentibus, soli tunc reprobi ferientur. Sed
quia Leviathan istum poena non corrigit,
|
|