CAPUT 31

“Non creditis, quia ego in Patre, et Pater in me est?”

Siquidem Scripturam legalem sequamini, credite propter veritatis et sapientiae sermonem, quem ex me jugiter audistis.

“Alioquin propter opera ipsa credite.”

Alioquin, id est, et si vos potius signa petitis, neque sapientia et veritate contenti estis, propter opera ipsa credite, quae ex Patre meo multa vobis ostendi. Nunquid vero solus ego testimonium eorum, quae dico opera coelestia facio?

“Amen, amen dico vobis, qui credit in me, opera quae ego facio, et ipse faciet, et majora horum faciet, quia ego vado ad Patrem.”

Ecce haec ipsa verba quae nunc loquor, dicens:

“Amen, amen dico vobis, qui credit in me, opera quae ego facio, et ipse faciet,”

postmodum visuri estis, utrum a meipso loquor, id est, de proprio corde confingam effectu caritura, an permanente Patre in me, palam fiant omni mundo teste; omni mundo, quasi ad spectaculum laetis animarum suarum cursibus in unam fidem nominis mei concurrente. Dicat aliquis: Quomodo, vel in quo majora, qui credit in te faciet opera? quaenam possunt esse majora? Ad haec inquam: Ecce ego, ut taceam caetera, quae facturus est, qui credit in me, forte dubitabili majoritate operibus meis praeferenda. Verbi gratia: Quale est in plateis poni infirmos in lectulis, ut veniente illo qui credit in me (Act. V), saltem umbra illius obumbret quemquam illorum, et liberentur ab infirmitatibus suis, ut, inquam, de hujusmodi taceam, ecce dico vobis: Ego salutaris doctrinae sermone una tantum lingua, Hebraea scilicet in una tantum gente ista, non valde magna praedico, et paucissimos ex eis converto. Vos autem qui creditis in me, postmodum sancto Spiritu accepto, linguis omnibus, omnium quippe in ore vestro nascentur genera linguarum; omnibus, inquam, linguis coelestis sapientiae sermonem cunctis gentibus loquemini, qui eratis homines idiotae, et sine litteris (Act. IV), et innumerabilem cunctis gentibus multitudinem fructuoso labore in aeternam salutem acquiretis.

“Ergo qui credit in me, opera quae ego facio, et ipse faciet, et majora horum faciet.”

Unde vero hoc illi qui credit in me, ut tanta faciat? Videlicet quia ad Patrem vado. Per hoc enim quod transeo ex hoc mundo ad Patrem,

“factus pro vobis illi obediens usque ad mortem, mortem autem crucis (Philip. II);”

per hoc, inquam, fiet, ut vos remissionem peccatorum accipientes, aliorum quoque peccata remittere possitis. In ipsa quippe morte, qua vado ad Patrem, vos eidem Patri Deo reconciliabimini, et tunc induemini virtute ex alto (Luc. XXIV), ut fiat quod scriptum est:

“Coeli enarrant gloriam Dei, et opera manuum ejus annuntiat firmamentum. Non sunt loquelae neque sermones, quorum non audiantur voces eorum. In omnem terram exivit sonus eorum, et in fines orbis terrae verba eorum (Psal. XVIII).”

Haec profecto majora sunt horum, quae nunc ego per me facio, et haec paulo post facietis.

“Quia ego ad Patrem vado. Et quodcunque petieritis Patrem in nomine meo, hoc faciam, ut glorificetur Pater in Filio.”

Modo petitis, dicentes:

“Domine, ostende nobis Patrem, et sufficit nobis:”

petitis, inquam, sed non in nomine meo. Nec enim cognovistis me adhuc, cum tanto tempore vobiscum sim. Non, inquam, cognovistis, quia ego in Patre, et Pater in me est, et quia nemo venit ad Patrem, nisi per me, neque accipit quidquam a Patre, nisi per me, et idcirco usque modo non petistis quidquam in nomine meo. Tunc sancto Spiritu edocti veritatis petetis, dicentes: Domine, ostende nobis Patrem in teipso, et teipsum in Patre tuo, et quodcunque sic petieritis, quodcunque postulaveritis in confessione nominis mei, scilicet filii Dei et Salvatoris vestri (hoc enim nomen meum est, et in hoc nomine petitis, quoties ea quae salutis sunt, petitis)

“hoc faciam, ut Pater glorificetur in Filio, ut ostendatur vobis Pater in meipso.”

Tunc etenim vos, qui modo dicitis:

“Domine, ostende nobis Patrem, et sufficit nobis,”

Filium cognoscetis, et cognoscendo Filium, Patrem quoque cognoscetis. Ita ergo glorificabitur, ita vobis gloriosus ostendetur Pater in Filio, et videbitis eum, nunc quidem dum adhuc in mundo estis, per speculum et in aenigmate, et cognoscetis ex parte, postea vero cognoscetis sicut et cogniti estis, et facie ad faciem desideratum in Filio Patrem videbitis (I Cor. XIII). Hoc, inquam, faciam si petieritis Patrem in nomine meo.

“Si quid petieritis Patrem in nomine meo, hoc faciam.”

Non vos, neque illorum quemquam, qui per vos credituri sunt, hic error involvat, ut putet sic omnem orationem dirigendam esse ad Patrem, per me Christum Filium ejus, ut ad personam Filii nullam debere dirigi suspicetur. Nam et

“quodcunque petieritis Patrem in nomine meo, hoc faciam.”