CAPUT 21

“Et cum aperuisset sigillum tertium, audivi tertium animal, dicens: Veni, et vide.”

Qua die resurrexit Christus Jesus a mortuis, et stans in medio discipulorum suorum, dixit eis:

“Pax vobis, accipite Spiritum sanctum; quorum remiseritis peccata, remittuntur eis (Joan. XX);”

nimirum agnus tertium libri sigillum aperuit, quia magna Scripturarum praeconia, quae de ipso erant, adimplevit. Exempli gratia:

“Catulus leonis Juda ad praedam, fili mi, ascendisti; requiescens accubuisti ut leo, et quasi leaena. Quis suscitabit eum?”

(Gen. XLV.) Et illud in Osee:

“Ero mors tua, o mors, morsus tuus ero, inferne (Ose. III).”

Et in Psalmo:

“Iter facite ei qui ascendit super occasum, Dominus nomen illi (Psal. LXVII).”

Item:

“Exsurrexi, et adhuc sum tecum (Psal. CXXXVIII).”

Haec et his similia dum adimplevit, intelligibilia fecit Christus resurgendo ex mortuis, tunc, ut jam dictum est, agnus tertium sigillum aperuit. Porro, tertium animal, sive unius animalis tertia facies, ipsa resurrectio est, cujus vocem toties audimus, dicentis:

“Veni et vide,”

quoties ejusdem resurrectionis gloria praedicatur nobis ore gratulantis Ecclesiae.

“Et ecce equus niger, et qui sedebat super illum, habebat stateram in manu sua.”

Equus niger, falsorum fratrum caterva est, quales prior Dominus contribules suos Judaeos perpessus est unum se Patrem habere Deum gloriantes. Equus iste niger cum sessore suo diabolo tunc apparuit, stateram habens in manu sua, quando primum haec ipsa resurrectio Jesu Christi falsis fratribus illis est nuntiata. Sic enim Matthaeus narrat:

“Ecce quidam de custodibus venerunt in civitatem, et nuntiaverunt principibus sacerdotum, omnia quae facta fuerant. Et congregati cum senioribus consilio accepto pecuniam copiosam dederunt militibus dicentes: Dicite quia discipuli ejus nocte venerunt, et furati sunt eum nobis dormientibus. Et si hoc auditum fuerit a praeside, nos suadebimus ei, et securos vos faciemus. At illi accepta pecunia, fecerunt sicut erant edocti. Et divulgatum est verbum istud apud Judaeos usque in hodiernum diem (Matth. XXVIII).”

Itaque qui supra nigrum sedebat equum, stateram habebat in manu sua, quia diabolus mendax, falsos et mendaces agitans, egit uti ad negandam et dissimulandam Christi resurrectionem, mendacium compararent appensa pecunia. Non tunc data est illi statera, sed

“habebat, inquit, stateram in manu sua,”

jam enim similiter fecerat, quando Judas falsorum fratrum unus vel notissimus, pecuniam ab eis ob traditionem sanguinis innocentis, scilicet triginta argenteos acceperat. Unde et dicitur huic:

“Bilibris tritici denario, et tres bilibres hordei denario, et vinum et oleum ne laeseris.”

Computemus libras, quantae contingant triginta argenteis sive denariis, videlicet ita ut octo librae binis semper supputentur denariis juxta praesentem traditionem, qua dicitur

“bilibris tritici denario et tres bilibres hordei denario,”

et fiunt insimul librae centum viginti. Tot autem erant in initio credentes, quos ille venditione sua redemptos, Christus in hoc mundo superstites reliquit, sicut in Actibus apostolorum Lucas dicit:

“Erat autem turba hominum simul fere centum viginti (Act. I).”

Dicatur ergo huic,

“stateram in manu sua habenti: Bilibris tritici denario, et tres bilibres hordei denario, et vinum et oleum ne laeseris.”

Quod est dicere: Et si multitudinem Judaeorum infidelium laedis, divulgato mendacio, quod pecunia copiosa coemisti, ne tamen usquequaque glorieris, quia nequaquam eos qui ad me pertinent laedere conceditur tibi, quos venditus ego redemi, quorum licet nunc numerus parvus sit, omnes tamen idem numerus significat, qui per verbum eorum sunt credituri, fidemque habituri sanctae Trinitatis. Nam juxta praefatum numerum triginta argenteorum, cum

“bilibris tritici denario, et tres bilibres hordei”

vaeneunt denario, fiunt simul tritici librae triginta, hordei vero librae ter triginta, id est nonaginta, et in omnibus his numerus ternarius fidem sanctae Trinitatis exprimens, late coruscat. Simul

“vero triginta et nonaginta centum viginti faciunt, qui numerus, ut jam dictum est, initio credentium fuit (Joan. XII).”

Et imparis quidem meriti fuerunt, quemadmodum triticum et hordeum in commodis agricolae non ejusdem momenti sunt, verumtamen omnes de uno grano frumenti, quod cecidit in terram, et mortuum fuit fructificando succreverunt, et eamdem, ut jam dictum est, Trinitatis fidem tenuerunt et praedicaverunt. Quidquid fiat, quidquid facias de fratribus illis pro sua falsitate nigris, istos laedere, istos in errorem vel mendacium adducere non conceditur tibi. Vinum quoque et oleum, ut laedere possis, non tibi conceditur. Quod vinum et quod oleum? Profecto geminum sancti Spiritus datum; primum quippe sancti Spiritus datum, oleum, quia sic primum datus est, ut esset remissio peccatorum, dicente ipso qui dedit ipsa die qua resurrexit a mortuis:

“Accipite Spiritum sanctum; quorum remiseritis peccata, remittuntur eis (Joan. XX).”

Secundum vero datum recte dicitur vinum, quia nimirum secundo sic datus est Spiritus sanctus ut esset fortitudo credentium; ut credentes faceret verbosos et constantes ad praedicandum, ita ut dicerent aliqui,

“quia musto pleni sunt isti (Act. II).”

Igitur, o niger agitator equi nigri, qui stateram in manu bajulas, negotiare quantum vis; et appensa pecunia copiosa effice ut publice dicatur, quia discipuli ejus nocte venerunt et furati sunt eum nobis dormientibus (Matth. XXI), dummodo efficere non possis, quin in veritate permaneant isti centum viginti, geminum accipientes donum Spiritus sancti, unde fiat ut non evacuetur propositum Dei, ut non obscuretur, vel abscondatur gloria resurgentis Christi.