CAPUT IV. De generatione Jesu Christi filii David, filii Abraham, quod maxime spiritualis sit, unde et contigit illa linea Joseph, qui non eum secundum carnem genuit, et posteritas Hiezabel usque ad quartam generationem eradicata est, quae praecones veri Dei prophetas occidit.

Aperiat nunc nobis ipse librum suae generationis, ut videre queamus, qualis vel qua ratione generatio ipsa conscripta sit, vel cur liber generationis dici debuerit. In Genesi legimus: Hic liber generationis Adam, in die qua creavit Deus hominem, ad imaginem Dei fecit illum, masculum et feminam creavit eos. Et benedixit illis, vocavitque nomen eorum Adam, in die qua creati sunt (Gen. V). Hic liber, inquit, generationis Adam, liber terrenus, liber generationis terrenae, liber generationis in terra scriptae, juxta illud: Recedentes a te in terra scribentur (Jer. XVII). Recesserat enim homo a Deo, et recedendo meruerat in terra scribi, dicente Deo, donec revertaris in terram, de qua sumptus es, quia pulvis es, et in pulverem reverteris (Gen. III). Hic autem homo Jesus Christus, rex nobilis, rex magnus, homo coelestis, homo novus, idcirco natus, idcirco rex datus est, ut provinciales suos in libro vitae conscriberet, ut civium suorum nomina in curia coelesti notificaret. Igitur hic est liber generationis electae, generationis Christianae in coelo conscriptae, cui libro longe diversus est ille liber generationis Adam. Nam in illo confusa est generatio filiorum hominum, et filiorum Dei, quia videntes filii Dei filias hominum, quod essent pulchrae (Gen. VI), acceperunt sibi uxores ex omnibus quas elegerunt. Hic autem liber simplicem admittit generationem filiorum Dei, fratrum et cohaeredum Jesu Christi. Alloquin quae ratio est, ut generationis linea contingat Joseph, qui Jesum Christum non genuit? Aut qua ratione tres istos de medio generationis hujus eliminavit Ahaziam, Joas et Amasiam? Itaque evangelista divinus, quod dignitatem evangelicam condecuit, generationem carnis Jesu Christi minus curavit, quae paucorum erat, nec eisdem ad salutem sola sufficiebat, sed ad generationem gratiae intendit, gnae multorum est vel esse potest, et eis ad salutem sola sufficere valet. Quod sua commendans auctoritate, ipse cujus est hic liber generationis, cum dixisset ad eum quaedam mulier, extollens vocem de turba: Beatus venter qui te portavit, et ubera quae suxisti (Luc. XI), ut corrigeret imperfectae scientiae confessionem, dixit: Quinimo, beati qui audiunt verbum Dei et custodiunt illud (ibid.). Hoc fecit beatus venter qui te, Christe, portavit, credidit enim verbo Dei, credidit angelo evangelizanti omnipotentiam Dei, deditque credulitatis suae responsum festinum; Fiat, inquiens, mihi secundum verbum tuum (Luc. I). Idcirco beata est, et haec beatitudinis ejus principalis causa est. Hoc Abraham fecit, qui cum uxorem haberet sterilem, credidit Deo dicenti: Atque in semine tuo benedicentur omnes gentes (Gen. XIII), et in hac fide sperans et de promissa mercede securus, perpetuam peregrinationem ingressus est. Idcirco beatus et ipse testimonio laudis evangelicae, qua hic in capite libri sic scriptum est: Jesu Christi filii Abraham (Matth. I). Hoc Hiezabel non fecit, quinimo praecones hujus generationis prophetas Domini interfecit. Idcirco beata nequaquam est, quinimo posteritas ejus usque ad quartam generationem, de isto generationis Jesu Christi libro est eradicata. Nam et ipsi posteri ejus jam dicti Ahazias, Joas, Amasias, secundum exemplum ejus prophetas Domini occiderunt, aut prophetare prohibuerunt.