|
Et posuit Ephraim ad dextram suam, id est ad sinistram Israel, Manassen
vero in sinistram suam, ad dextram scilicet patris, applicuitque ambos
ad eum. Qui extendens manum dexteram posuit super caput Ephraim junioris
fratris, sinistram autem super caput Manasse, qui major natu erat,
commutans manus. Cur ita fecerit ipse reddit causam, cum Joseph graviter
accipiente, et dicente: Non ita convenit, pater, quia hic est
primogenitus: pone dexteram super caput ejus, renuens ait: Scio, fili
mi, scio. Et iste quidem erit in populos, et multiplicabitur, sed frater
ejus major erit illo, et semen illius crescet in gentes. Sine dubio
transpositio manuum crucis expressit figuram. Nunquid in eo sic manus
commutando casu crucem figuravit? Nunquid non poterat, eadem ratione
data, Manassen ad dexteram, Ephraim vero ad sinistram suam posuisse?
Poterat plane, sed propheta erat, et prophetico spiritu sciebat quod per
crucem componenda esset benedictio quam venturus Legislator daret, vel
qua in illo semine Abrahae benedicerentur omnes gentes. Qui enim
postmodum de illo qui mittendus erat, et qui exspectatio gentium futurus
erat, id est, de Christo dixit: Lavabit vino stolam suam, et sanguinem
uvae pallium suum (Gen. XLIX), nescire poterat quali torculari ipsa uva
premenda vel ipsum vinum foret extorquendum? Igitur tanquam propheta
simul et patriarcha, quomodo verbis verum prophetare potuit dicendo: Et
iste quidem erit in populos, et multiplicabitur, sed frater ejus junior,
major erit illo, sic et manuum positione crucem Christi praefigurare
scivit, per quam priori junior, id est, Judaico praeferendus erat
populus gentilis. Ad ipsum Joseph dicit: Do tibi partem unam extra
fratres tuos, quam tuli de manu Amorrhaei, in gladio et arcu meo.
Sichimam dicit sive Sichem quae apud Joannem evangelistam Sichar vitiose
dicitur, quod errore inolevit, et est nunc metropolis urbs
Samaritanorum. Quod autem dicit se eam in arcu et gladio pessedisse;
arcum hic et gladium justitiam vocat, per quam meruit peregrinus et
advena, interfecto Sichem et Hemor, de periculo liberari. Vel certe in
gladio et in arcu meo tuli, id est, in fortitudine mea emi, scilicet in
pecunia, quam in multo labore et sudore acquisivi.
|
|