|
Quia Dei donum erat, et non ex hominibus, ut in semine Abrahae omnes
gentes benedicerentur, decebat sic ad dandum extendi manum Dei, ut ad
cognoscendum non dormitaret ingratitudo hominis. Quid autem in re
hujusmodi melius erudiret fidem, vel obstrueret os omnium, quam vel
sterilitas feminarum? Bene igitur praeparavit quidem Rebeccam
providentia Dei, nec falsus est servus Abrahae, dicendo: ipsa est quam
praeparasti, Domine, filio domini mei: verumtamen talem praeparavit, in
qua non posset omnis caro, sed sola fides coram Deo gloriari: sterilem
namque uterum providit; nam ne putes casu id actum, considerandum adhuc
quod non solus Isaac, nec solus Abraham, sed tres ordine continuo
principes populorum, et columnae Patrum Abraham, Isaac et Jacob steriles
conjuges sortiti sunt, Abraham Saram, Isaac Rebeccam, Jacob Rachelem pro
qua servivit, quam et pene solam vocat uxorem suam. Unde quia fetus
illarum, scilicet Isaac, Jacob et Joseph, non filii carnis, sed filii
sunt promissionis, recte in illis ejus seminis Abrahae, quod est
Christus, in quo tota promissionis summa consistit, figura maxime
praefulgere comprobatur, quia videlicet in typum illius, et Isaac
immolatus est, et Jacob servivit, et Joseph venditus atque appellatus
post carcerem salvator mundi, liberavit Aegyptum a periculo famis.
Deprecantem igitur Isaac pro uxore sua exaudivit Dominus, quia videlicet
sic ipse providerat, et sic praeparaverat, ut fides oratione
adjuvaretur, et praedestinatio seminis deprecatione sterilitatis
adimpleretur. Hoc dicto, Scriptura confestim ex adverso subjungit: Sed
collidebantur in utero ejus parvuli. Quod est dicere: Conceptus quidem
materia erat gaudii, sed gaudium conceptionis conturbabat dolor materni
uteri. Collidebantur autem parvuli non in contentione, vel scientia
certandi, sive affectione vincendi; sed eodem Dei nutu permoti, quo non
solum irrationabilia pecora, verum etiam inanimata elementa praesagio
futurorum promoveri solent, aut permutari, qualia jam saepe facta, et
adhuc majora futura sunt, testante Domino cum dicit: Erunt signa in
sole, et luna, et stellis, et in terris pressura gentium prae confusione
maris et fluctuum (Luc. XXI). Sed juxta mysticum sensum in utero matris
collidebantur parvuli, quod in Actibus apostolorum factum est: gentiles
namque admissos, Judaei propellere contendebant, saluti eorum invidentes
(Act. XI).
|
|