|
|
“Filii Heli, filii Belial, nescientes Dominum:”
|
|
quod Heli vetus sacerdotium, et duo filii ejus ejusdem temporis duo
pontifices, Annam et Caypham, significent.
|
“Fili, inquit, Heli, filii Belial, nescientes Dominum, neque officium
sacerdotum ad populum,”
|
|
et reliqua. Heli senex et grandaevus significat sacerdotium vetus. Imo
veternosum et inveteratum, quale tunc temporis exstitisse cognoscitur,
quando cum illo, et cum templo veteri ruituram civitatem Jerusalem
flevit Dominus Jesus (Luc. XIX). Porro duo filii Heli duos ejusdem
temporis pontifices significant, Annam et Caypham, revera
|
“nescientes Dominum, neque officium sacerdotum ad populum,”
|
|
filii tamen Heli, quod interpretatur Deus meus. Nam in isto quidem
nomine gloriabantur, ut de Deo patrum suorum dicerent,
sed ita Deum labiis honorantes, corde inhonorabant et operibus,
quemadmodum in Evangelio illis improperat Dominus (Matth. XV):
|
“Quare, inquit, vos transgredimini mandatum Dei propter traditionem
vestram? Nam Deus dixit: Honora patrem et matrem; et: Qui maledixerit
patri et matri, morte moriatur. Vos autem dicitis: Quicunque dixerit
patri vel matri: Munus quodcunque est ex me tibi proderit, et non
honorificabit patrem suum, ac matrem suam. Et irritum fecistis mandatum
Dei propter traditionem vestram.”
|
|
Et continuo:
|
“Hypocritae, bene prophetavit de vobis Isaias, dicens (Isa. XXIX):
Populus hic labiis me honorat, cor autem illorum longe est a me. Sine
causa autem colunt me, docentes doctrinas et mandata hominum.”
|
|
Interpretatur autem Ophni quidem discalceatus, Phinees os requievit.
Quibus nominibus recte praedictorum pontificum, Annae et Cayphae, vitia
denonantur, qui ore quidem post Dominum requiescebant, operibus autem
discalceati erant, id est, gloriabantur in Deo tanquam filii Heli ore
dicendo:
operibus autem illum negabant. Non enim expetebant id quod doctoribus et
sacerdotibus erat legitimum, scilicet hostiae pectusculum, et armum
dexterum, sed
inquit,
|
“quod levabat fuscinula tollebat sacerdos sibi.”
|
|
Videlicet non exigebant ut quisquam revelaret Domino viam suam pura
cordis confessione, ac deinde faceret fructus dignos poenitentiae, quod
esset prius pectusculum, ac deinde armum dexterum ab offerente accipere,
sed toti intendebant ad satisfaciendum avaritiae suae, quod erat quasi
carnes expiscari quascunque poterant fuscinula sive tridente, quo bene
exprimitur uncus avaritiae. Etiam antequam adolerent adipem, veniebat
puer sacerdotis et vi tollebat carnem coquendam sacerdoti. Nimirum
peccata populi quae per adipem hostiae intelliguntur, nequaquam dignae
orationis incendio concremabant, et tamen pro ipsis peccatis mercedem
non solum accipiebant, verum etiam emeriti mercenarii sive operarii per
vim extorquebant. Unde et illud contra eos propheticum oris Domini
improperium:
|
“Peccata populi mei comedent (Ose. IV).”
|
|
Caeterum qui de incendendo prius adipe curant, recte postea de carne
sibi coquenda pertractant, quia videlicet qui pro peccatis hominum digne
intercedunt juste mercedem suam accipiunt, et ita servientes altari
legitime de altario vivunt. Nihilominus et
|
“dormiebant cum mulieribus quae observabant ad ostium tabernaculi,”
|
|
quia videlicet traditiones docebant suas, non Dei, quod erat adulterino
concubitu cum animabus Deum quaerentibus nefarie permisceri. Qui enim
seipsum magis quam Deum commendat, qui non Dei, sed suam doctrinam
seminat (I Cor. IX), recte de illo dicas, quod cum animabus
observantibus ad ostium tabernaculi coelestis dormiat, quod peccatum, ut
verum adulterium, coeleste judicium condemnat. Nam
inquit
etc.
|
|