|
Spectatis igitur in hoc Lazaro et sorore ejus Maria, duobus secundum
geminam resurrectionem Filii Dei operibus; etenim in illa anima, ut jam
dictum est, hic in corpore est suscitatus, nunc Deum eorumdem operum
similitudinem mysticam breviter attingamus. Huic mortuo quatriduano, qui
jam fetens suscitatus est, similis est peccatrix: nam anima vita sua,
quae Deus est, miserabiliter defraudata, videlicet qualis fuerat quondam
haec ipsa, de qua jam dictum est, soror ejusdem Lazari Maria. Qualis
enim illa fuerat? Utique peccatrix, non occulta, sed male diffamata, et
per ipsam infamiam suam jam fetens, et quasi sepulcro malae
consuetudinis obruta. Etenim femina peccatrix, magis quam vir in
hujusmodi peccato fetere hominibus consuevit. Ergo peccator quivis, jam
pro mala consuetudine infamis, Lazaro comparatur quatriduano jamque
fetenti. Et quidem juvenis quoque, qui efferebatur per portam civitatis
(Luc. VII), puella etiam, quoque adhuc in domo jacentem idem Dominus
suscitavit (Matth. IX), mortem significat animae peccatricis, sed in
singulis diversi figurantur peccatorum modi. Puella namque mortua in
domo jacens, anima est quae conscientia mali desiderii suffocata, nondum
tamen per operis consummationem publicata. Juvenis autem, qui per portam
civitatis efferebatur, peccator est, qui desiderio malo praeventus,
usque ad exteriores quoque pervenit iniquitatis effectus. At vero qui
opera peccati jam in consuetudinem vertit, famamque perdidit, Lazaro, ut
jam dictum est, similis est quatriduano, jamque fetenti. Talis peccator
cum in Ecclesia fetere coeperit, merito tota in lutum convertitur
hospitalis domus Christi. Omnis ordo lamentatur, et pro tali fratre orat
Christum, sive illorum qui activae, sive illorum qui contemplativae
vitae dediti sunt. Hi qui in activa vita positi, animarum curam gerunt,
prius sollicitantur, post et ad eos quoque qui in contemplativa latent,
cura haec et fatigatio perfertur. Bene ergo prius Martha, deinde pro
fratre suo Dominum plorando ambit Maria. Cum itaque ad hujusmodi
peccatorem gratia Dei revertitur, mortuus pedes et manus ligatus
invenitur, quia funibus peccatorum suorum circumdatus sub lapide clausus
(Psal. CXVIII), id est sub lege reus tenetur. Clamat Jesus
|
“voce magna, veni foras,”
|
|
quia non nisi magno terrore aspirantis Dei, et de futuro judicio
comminantis exterritus, male securus peccator ad cor suum reducitur.
Statim prodit, id est reatum suum confitetur, et quia jam vivit,
|
“solvite illum, inquit, Jesus.”
|
|
Dixit enim:
|
“Quaecunque alligaveritis super terram, erunt ligata et in coelis, et
quaecunque solveritis super terram, soluta erunt et in coelo (Matth.
XVIII).”
|
|
Cavendum autem est eis, quorum hoc officium, vel potestas est, ne hunc
modum praetereant, id est ne ligent, nisi mortuum, neque solvant nisi
voce confessionis significante redivivum eumdem esse de sepulcro
productum. Nam si pro arbitrio vel animo suo, illum viventem ligent,
hunc autem mortuum solvant, videlicet condemnantes justum, et
justificantes impium; ipsi illa non sua, sed Christi potestate se
privant; et viventem quidem ligando sic mortificare nequeunt, mortuum
autem solvendo, non solum non vivificant, verum etiam fetorem, cunctorum
naribus ingerunt. Sequitur:
|
|