CAPUT 34

CHRIST. Cum jam mortuus est Christus meus. Unus ex militibus lancea latus ejus aperuit, et continuo exivit sanguis et aqua (Joan. XIX), in illo sanguine testamenti sui, in illa aqua socia sanguinis sui, emisit Abraham et omnes vinctos suos de lacu in quo non erat aqua; et factum est, ut jam dictus Zacharias propheta praedixit: In illa die erit fons patens domui David, et habitantibus Hierusalem, in ablutionem peccatoris, et menstruatae (Zach. XIII). Haec erat spes illorum, sicut attestantur Scripturae ipsorum. Exempli gratia: Asperges me, inquit David, hyssopo et mundabor; lavabis me et super nivem dealbabor (Psal. L): Et per Ezechielem loquitur ipse Dominus: Et scient gentes quia ego Dominus cum sanctificatus fuero in vobis coram eis: Tollam quippe vos de gentibus, et congregabo de universis terris, et adducam vos in terram vestram, et effundam super vos aquam mundam, et mundabimini ab omnibus inquinamentis vestris (Ezech. XXXVI), etc. Ecce habes utrumque ex auctoritate prophetica, et aquam mundam ad emundandos, sanguinem testamenti ad emittendos vinctos de lacu in quo non est aqua. Multa quoque praeter haec poterant dici ad demonstrandum, quod sacramentum baptismi profluentis de latere Christi, sacramentum sanguinis quo redimimur, sacramentum aquae, qua abluimur, omnes fidem habentes beati seminis Abrahae, scilicet Christi, non est novi consilii; sed priusquam fieret, in antiquo erat proposito creatoris et salvatoris nostri Dei.

JUD. Nunquid sanguis ille, quem dicis, in infernum descendit? aut aqua illa in lacum illum, nescio quem, in quo non erat aqua, profluit, tantaque fuit inundatio, sive abundantia illius aquae et sanguinis, ut illum omnem populum perfunderet atque ablueret, ad quem congregatus est pater Abraham, cui appositus Isaac, ad quem appositus est Jacob, cujus tanta multitudo jam fuit diebus Moysi, ut dici possent pluraliter populi, sicut locutus Dominus ad Moysen in monte Hor: Pergat, inquit, Aaron ad populos suos? (Num. XX.) Quanta putas deinceps illius populi sive illorum populorum multitudo fuit temporibus David, quando dormivit cum patribus suis, quem dixisse meministi et dixisse putas de baptismo tuo: Asperges me hyssopo, et mundabor; lavabis me, et super nivem dealbabor? Amplius autem quando Jesus ille Christus tuus crucifixus et lancea percussus sanguinem, ut dicis, et aquam jam mortuus de latere suo fudit; quanta erat multitudo illius populi, quantus autem fuit rivus sanguinis illius et aquae, ut omnem illam multitudinem lavare sua sufficeret inundatione?