Psalmus 55.

Itidem sequenti psalmo, id est quinquagesimo quinto, dicat exemplo ejusdem capitis sui:

“Miserere mei, Deus, quoniam conculcavit me homo.”

Ac deinceps:

“Ab altitudine diei,”

id est a potentia, quae desuper datur impugnantibus me,

“timebo, ego vero in te sperabo. In Deo laudabo sermones meos, in Deo speravi, non timebo quid faciat mihi caro.”

Item:

“In Deo laudabo verbum, in Domino laudabo sermonem, in Deo speravi, non timebo quid faciat mihi homo.”

Psalmi ejusdem titulus hic est:

“In finem pro populo qui a sanctis longe factus est, in tituli inscriptione, ipsi David, cum tenuerunt Allophyli eum in Geth (I Reg. XXI).”

Pro populo namque qui a sanctis longe, id est valde dissimilis factus est, agit in hoc psalmo Christus.

“in tituli inscriptione,”

videlicet quando dixerunt:

“Noli scribere: Rex Judaeorum, sed quia ipse dixit: Rex sum Judaeorum (Joan. XIX).”

“Cum tenuerunt eum in Geth,”

id est, in pressura tribulationum, facti quidem prius Allophyli, quod interpretatur alienigenae, sed postea credentes salvi facti sunt.