CAP. VIII.

M. Justum est ut unusquisque secundum proprium laborem mercedem accipiat. Quicunque ergo plus laborat, plus mercedis accipiet. Qui autem plus abstinere probantur, plus laborare judicantur. Ergo qui plus abstinent, plus necesse est mercedis accipiant. Porro qui sunt in mercede ditiores, hi sunt profecto meliores. Falsum est ergo quod tu conclusisti non ideo esse meliores, quia plus abstinent.

D. Multum es importunus.

M. Tu autem sis benevolus.

D. Vidistine aliquem hypocritam fortiter abstinentem, et sanctum omnes cibos cum gratiarum actione participantem.

M. Etsi faterer me non vidisse, constaret tamen utrumque fuisse secundum sententiam Salvatoris ita dicentis: Cum jejunatis, nolite fieri sicut hypocritae tristes (Matth. VI, 16). Et iterum de sanctis apostolis dicitur, quod non possunt filii sponsi jejunare, quandiu sponsus cum illis est (Matth. IX, 15).

D. Si igitur meliores sunt qui plus abstinent, id autem facit hypocrita quod aliquis sanctus minime, ergo melior est hypocrita aliquo sancto, et meliores sunt Pharisaei et discipuli Joannis abstinentes, quam apostoli comedentes. Apostoli autem sancti, Pharisaei iniqui, ergo iniqui sanctis sunt meliores.

M. Quia nefas est me diutius apertae veritati renuere, debes saltem quod interim mihi his videtur contrarium exsolvere. Nam, ut praetermittam multos sanctorum qui ob jejunia videntur coelorum regna recepisse, unde laudatur Moyses et Elias quadraginta diebus jejunasse, ille jejunando legem recipere, hic jejunando meruit igneo curru in coelum transire? Ipse etiam Christus post baptismum cur jejunasse quadraginta diebus et quadraginta noctibus nobis imitandus proponitur, si jejunium minime per se bonum dicitur.