VERS. 4.

“Nunquid contra hominem disputatio mea est, ut merito non debeam contristari?”

Id est, nunquid contra hominem peccasse me arguitis quod quidem esset humiliter concedendum, et non potius contra Deum, quod est diabolicum et venia indignum. Nam si peccaverit vir in virum, placari ei potest Deus. Si autem peccaverit in Deum, quis orabit pro eo? Nunquid ergo contra hominem est disputatio mea, id est, causa a vobis mihi objecta, propter quam disputo, videlicet, quia dicitis me impium, et quod tumet spiritus meus contra Deum, et simi lia. Nunquid hoc tale est, ut merito non debeam contristari?