CAP. XXIII.

D. Video utrumque et nimis incaute me Ecclesiam in quatuor membra divisisse, cum te constet duo membra sub uno posuisse, probans omnes clericos debere regulares esse, et quod consilium detur populo volenti huic mundo renuntiare, scilicet utrum ad clericos vel ad monachos se debeant contrahere.

M. Poterisne tandem omnibus sane consulere ne aliquibus videaris praejudicium facere?

D. Licet hoc de his quae probata sunt possim facile, ne tamen discipulus videar tibi magistro praejudicium facere, malo te in hoc dando consilio extremam manum imponere.

M. Cum igitur constet Jesum toties in Evangelio clamare nullum posse ejus perfectum discipulum esse, nisi qui vult omnibus quae possidet renuntiare, et sequens illum crucem portare, id autem probatum sit ratione et auctoritate, dignius et perfectius monachos qui suum student propositum, ut ipsos apostolos, consummare, potes sanum consilium dare omnibus volentibus huic mundo renuntiare, et ad perfectionem, ut veri Christi discipuli, pertingere, ut se debeant ad monasticam vitam contrahere. Sicut alia est enim claritas solis, alia claritas lunae; et stella differt a stella in claritate (I Cor. XII), ita alia est claritas monachi, alia est claritas canonici, alia claritas laici. Unde qui vivit ut bonus laicus facit bene, melius qui est canonicus, peroptime qui est monachus.