|
|
“Cum autem esset Jesus in Bethania in domo Simonis leprosi, accessit ad
eum mulier habens alabastrum unguenti pretiosi, et effudit super caput
ipsius recumbentis. Videntes autem discipuli, indignati sunt, dicentes:
Ut quid perditio haec? Potuit enim istud venundari multo et dari
pauperibus. Sciens autem Jesus, ait illis: Quid molesti estis huic
mulieri? Opus bonum operata est in me. Nam semper pauperes habetis
vobiscum: me autem non semper habebitis. Mittens enim haec unguentum hoc
in corpus meum, ad speliendum me fecit. Amen dico vobis, ubicunque
praedicatum fuerit hoc Evangelium in toto mundo, dicetur et quod haec
fecit in memoriam ejus.”
|
|
Quoniam hic ad contemplandam, ut jam dictum est, faciem vituli
ingredimur, memoriae non debet abesse quia quatuor istae facies apud
Ezechielem, ita quatuor dicuntur esse animalia, ut nihilominus dicatur
et sit unum animal; quippe ubi descriptis ac repetitis quatuor faciebus
sive animalibus istis, ita postmodum scriptum est:
|
“Ipsum est animal quod videram juxta fluvium Chobar (Ezech. X).”
|
|
Iterumque praemisso:
|
“Et elevantia cherubim alas suas exaltata sunt a terra coram me et
gloria Domini Dei Israel erat super ea, ipsum est, inquit, animal quod
vidi subter Deum Israel, juxta fluvium Chobar (ibid.).”
|
|
Paucisque interpositis; et similitudo, ait, vultuum eorum ipsi vultus
quos videram juxta fluvium Chobar, et intuitus eorum et impetus
singulorum ante faciem suam (ibid.). Quorsum ista? Videlicet quia hic
jam perspicere libet quod veraciter de hujusmodi animalibus dictum est,
|
“quia plena erant oculis ante et retro (Apoc. IV).”
|
|
Nam ecce in ista facie vituli, in isto sacramento Dominicae passionis,
cum de oculis ejus alia quoque dici possint et dicta sint, illud maxime
delectat, quia clarissime patent duo oculi, misericordiae scilicet
prospectus, et intentio judicii, ante et retro, id est tam in initio
quam in fine ejusdem passionis. Denique hic ante, hic in initio duae
sunt personae, quarum in altera misericordiae, in altera prospectus est
judicii, scilicet mulier peccatrix quondam, et Judas incensor
indignationis discipulorum dicentium: Ut quid perditio ista unguenti? Et
retro, id est in fine passionis, ubi jam expiraturus erat, itidem duae
personae, quarum in altera misericordiae, in altera est intuitus
judicii, videlicet hinc latro qui confessus est, inde latro qui in
blasphemia perseveravit. Itaque faciem istam, faciem vituli, claret ante
et retro plenam oculis esse, ut recte dicas, tam de anteriore, quam de
posteriore intuitu, quia
|
“opus ejus coram eo (Isai. XL),”
|
|
opus bipartitum, misericordiae et judicii, misericordiae hic erga
mulierem quondam peccatricem et illic erga latronem confitentem,
judicii, hic super Judam indignantem, et ad Pharisaeos, abeuntem, et
illic super latronem blasphemum in peccato suo morientem. De caeteris
faciebus, sive animalibus, quod et ipsa secundum similem rationem plena
sint oculis ante et retro, jam hic praescribere nobis quidem jucundum,
sed forte esset legentibus fastidiosum. Suis ergo locis opportunius de
singulis erit dicendum. Nunc jam secundum litterae seriem, faciei hujus,
faciei vitulinae mansuetudinem in passione sacrosancta considerare
operae pretium est.
|
|