|
Diligenter enim advertendum est, cum enim ait,
|
“qui credit non judicabitur,”
|
|
non hoc negat quin judicandus sit. Haec ergo distinctio est: Qui credit
judicatus quidem est in massa, sed non judicatur in propria persona: qui
autem non credit, et tunc judicatus est in massa, et in futuro
judicabitur in sua persona. Nunc in illum diem, quo is qui credit non
judicabitur, et is qui non credit in illa qua judicatus est damnatione
retinebitur, in illum scilicet extremi judicii diem mente transpositi,
judicem ipsum percunctemur, et hujus judicii causam vel aequitatem ex
ore ejus audiamus. Ait:
|
“Hoc est autem judicium, quia lux venit in mundum, et dilexerunt homines
magis tenebras quam lucem.”
|
|
|
“Hoc, inquit, est judicium,”
|
|
hinc homines inexcusabiles sunt, hinc illorum damnatio justa est,
|
“quia lux venit in mundum, et dilexerunt magis tenebras quam lucem.”
|
|
Si enim lux non venisset hodie, cum diceretur eis:
|
“Ite, maledicti, in ignem aeternum, qui paratus est diabolo et angelis
ejus (Matth. XXV);”
|
|
pater enim vester primus Adam peccavit, qui diaboli consilium adversum
me audivit, affectans esse similis mei, et vos in illo pariter judicati
estis, quia in lumbis ejus eratis; cum, inquam, hoc diceretur eis,
responderent dicentes: Domine, quando primi parentes nostri apertis
oculis nudos se esse cognoverunt, quando lux venit ad eos requirens et
arguens eos, et dicens primum Adae:
|
“Ubi es? et quis indicavit tibi quod esses nudus, nisi quod ex ligno de
quo praeceperam tibi ne comederes, comedisti (Gen III)?”
|
|
nunquid nos culpae vel defensionis eorum conscii fuimus qui necdum nati
eramus? Si ad nos lux venisset et peccata nostra nobis ostendisset,
paenitentiam egissemus, et mala opera recognoscentes ea reliquissemus.
Haec fortassis illi hodie dicerent. Nunc a Deo remota est omnis
accusatio, et ab illis sublata est omnis excusatio.
|
“Venit enim lux in mundum,”
|
|
prosecuta est homines mox ut de regno Dei projecti sunt. Plurima illis
accendit luminaria, ubi post paternam denudationem nati sunt, et
nuditatem suam recognoscentes et poenitentiam agentes, vestitum vel
ornatum suum recuperarent. Plurima ejusmodi illis accendit luminaria et
ante legem et sub lege, scilicet justos viros, quorum factis, scriptis,
vel dictis lucentibus seipsos viderent et agnoscerent, tandemque venit
in ipsa substantia lucis, paratum illis ostendens et facilem introitum
regni Dei, sed
|
“dilexerunt magis tenebras quam lucem.”
|
|
Quare?
|
“Erant enim eorum mala opera.”
|
|
Quae? Fornicationes, adulteria, homicidia, veneficia, comessationes,
ebrietates, furta, perjuria, falsa testimonia, et his similia (Galat.
V). Quibus omnibus lux ista inimica est, quae committi prohibet, quibus
convenire non potest. Idcirco dum ostendit illis aditum regni Dei, dum
praecipit illis ex aqua et Spiritu sancto renasci, et generationem
coelestem ingredi, in qua non liceat scortari vel inebriari, polluere
vel pollui, concupiscere et rapere vel furari, refugiunt ab ista luce,
seque in tenebras suas recondunt, sicut Adam pater ipsorum, et foliis
pravae defensionis pudenda opera contegunt, blasphemantes insuper ipsam
lucem, suasque defendentes tenebras, vocantes
|
“tenebras lucem, et lucem tenebras (Isa. V).”
|
|
|
“Omnis enim qui male agit odit lucem, et non venit ad lucem ut non
arguantur opera ejus.”
|
|
Non omnis qui male agit,
|
“omnes enim peccaverunt et egent gloria Dei (Rom. III),”
|
|
sed omnis qui male agit instanter, studiose, perseveranter: omnis utique
non qui per ignorantiam vel per infirmitatem peccat, sed qui diligit,
qui diligenter defendit iniquitatem, odit istam lucem, et non venit ad
eam, ut non arguantur opera ejus: veluti illi, quorum ego lucra dispersi
ejiciendo vendentes et ementes de templo (Joan. II). Nam idcirco lucem
istam non recipiunt, idcirco me non audiunt, quia nisi de cupidis et
avaris atque rapacibus vel adulteris, munifici, largi atque operosi
fiant, et omnino renascantur, ut alii sint, dico illis quod regnum Dei
consequi non possint.
|
|