VERS. 12.

“In antiquis est sapientia, et in multo tempore prudentia,”

id est hi qui jam in usu bonorum operum exercitati sunt, verba Dei non solum audiunt, sed et per intelligentiam gustant et sapiunt, tantumque ab intellectus eorum prudentia differt auditor piger, quantum ab auditu fauces quae saporem dijudicant. In quo amicorum quoque imperitiam [om. fort., redarguit], quibus ipsa doctrina verba quae proferunt, per arrogantiam non sapiunt. Qui et verba Sophar quae imperite protulit, ad usum rectitudinis pertrahit cum subjungit: