CAPUT XXIII.

“Si fuerit inter vos homo qui nocturno pollutus sit somnio,”

qualicunque discretione observandum sit.

Si fuerit inter vos homo qui nocturno pollutus sit somnio, egrediatur extra castra et non revertetur priusquam ad vesperam. Lavetur aqua, et post solis occasum regredietur in castra. Hic jam recte quaeritur utrum post illusionem quae per somnium solet accidere, quilibet corpus Domini valeat accipere, vel si sacerdos possit sacra mysteria celebrare, quia ecce lex non nisi lotum aqua, nec ante vesperam concedit in ecclesiam vel castra intrare. Et quidem spiritualiter intelligitur, quia quasi per somnium illuditur, qui tentatus immunditia, veris imaginibus in cogitatione inquinatur. Et hic lavandus est aqua, ut culpas cogitationis lacrymis abluat, et nisi prius ignis tentationis recesserit, reum se quasi usque ad vesperam cognoscat. Sed ut simplicem nunc teneamus litteram, est in eadem somnii illusione valde necessaria discretio, qua subtiliter pensari debeat, ex qua re menti dormientis accidat. Aliquando enim ex crapula, aliquando ex naturae superfluitate, vel infirmitate, aliquando ex cogitatione contingit. Et quidem cum ex crapula contingit, habet exinde animus aliquem reatum, non tamen usque ad prohibitionem percipiendi sancti mysterii, vel missarum solemnia celebrandi, cum fortasse aut dies festus exigit, aut exhiberi mysterium pro eo quod sacerdos alius in loco deest, ipsa necessitas compellit. Cum vero ex naturae superfluitate, vel infirmitate invenerit, omnimodo haec illusio timenda non est, quia hanc animus pertulisse magis quam fecisse dolendus est. Si vero ex turpi cogitatione vigilantis oritur illusio dormientis, patet animo suus reatus. Tribus enim modis omne peccatum cogitationis impletur, videlicet suggestione, delectatione, consensu. Videat ergo qua ex radice inquinatio illa processerit: scilicet utrum suggestione an delectatione, vel, quod majus est peccati, consensu acciderit, quod et cogitavit sciens, et pertulit nesciens. Suae igitur conscientiae judicio relinquitur, qui nocturno fuerit somnio pollutus, ut pro modo pollutionis digne lacrymis suis, vel poenitentiae satisfactione lavetur, priusquam in castra Dei regrediatur, id est priusquam sacris mysteriis Christi participetur?