|
Quod non eo minor sit Spiritus sanctus, quia capabilis est humano
spiritui, cum idem de Patre et Filio debeat intelligi.
In vobis, inquit, erit: Capabilis enim, ut superius jam dictum est,
humano vel angelico spiritui, Spiritus sanctus est. Quod cum sufficere
possit ad probandam ejusdem veram divinitatem, quidam haereticorum in
suae potius perfidiae verterunt argumentum. Dicentes enim Patre Filium
esse minorem, Spiritum quoque Filio minorem huic asserere voluerunt quod
in nobis sit, atque humanarum patiatur contagia animarum. Sed hoc
dicendo, peccatores erraverunt, et falsa locuti sunt (Psal LVII).
Consequitur enim eos, ut nec Patrem nec Filium confiteantur esse Deum.
Paria namque, imo 126 eadem dicta sunt, sicut exempli gratia, hodiernum
probat Evangelium. Ubi cum dixisset Filius: Si quis diligit me, sermonem
meum servabit (Joan. XIV), protinus adjecit: Et Pater meus diliget eum,
et ad eum veniemus et mansionem apud eum faciemus (ibid.). Igitur cum
Spiritum sanctum negant esse Deum, eo quod dictum sit, apud vos manebit
et in vobis erit (ibid.), consequitur, ut nec Patrem nec Filium
fateantur esse Deum, eo quod de Patre et de se dicat Filius: Veniemus,
et mansionem apud eum faciemus. Sed his explosis, et cum fumo suo, quod
de puteo abyssi tanquam locustae exierunt eventilatis (Apoc. IX), hoc
potius in argumentum veritatis catholica fides arripit Deum esse
Spiritum sanctum comprobans, eo quod humano spiritui capabilis sit; quod
proprium divinae est substantiae, sancto Spiritui cum Patre et Filio
commune, qui unus et solus Deus nullius capax, suaeque creaturae
rationali capabilis est.
|
|