CAPUT 15

“Cum ergo accepisset buccellam, exivit continuo. Erat autem nox.”

Judicatus utique exivit continuo atque condemnatus, relinquens episcopatum suum, ut alter acciperet illum, educente se diabolo qui stabat a dextris ejus (Psal. CVIII), et os suum peccator et dolosus, quod super Dominum et Magistrum aperuerat, post buccellam amplius dilatatum ad Pharisaeos ferebat; non quia buccella illa malum fuit, sed quia malus per illa designatus, majus odium spirabat contra illum qui designaverat. Nam et si solo amore lucri scelus proditionis inceperat, nunc tandem introeunte in illum Satana, mistoque cupiditatis odio, totam crudelitatem anhelans, citius faciebat, instantius properabat.

“Erat autem, inquit, nox,”

et nox utique illi, qui noctis et tenebrarum filius erat, quique veram lucem fugiens, corporales quoque tenebras nequitiae magis opportunas libenter accipiebat.