|
Cuncta tentavi in sapientia. Dixi: Sapiens efficiar, et ipsa longius
recessit a me. Multo magis quam erat, et alta profunditas, quis
investigabit [inveniet] eam? Quam bene homo tentat, quidquid in
sapientia tentat? Quasi lux est homini sapientia, atque dux viandi. Qui
in luce ambulat, ait Dominus, non offendit (Joan. XI). Qui omnia tentat
in sapientia, quid amplius optat quam fieri sapiens, ut omnia tentet
sapienter? Hic labor est. Ideo orabat amator sapientiae, dicens: Da
mihi, Domine, sedium tuarum assistricem sapientiam (Sap. IX), ut mecum
sit, ut mecum laboret. Igitur nullus homo sapiens esse potest absque
labore. Si dixero: Sapiens efficiar, ipsa longius recedet a me, infra se
cohibens nostras sapientia vires. Qui enim multa sapit, minus sibi scire
videtur, et quicunque scit quod nesciat, ille sibi sciolus esse videtur.
Inde est quod qui vult sapiens fieri, Ecclesiastes, attonitus atque
victus gravi labore sapiendi, alta, inquit, profunditas. quis
investigabit eam? Paulus apostolus et ipse cupiens insistere iter
sapiendi, et recedentem a se sapientiam mente sequens, et apprehendere
non valens, clamabat altissima voce, dicens: O profundum divitiarum
sapientiae Dei, quam incomprehensibilia sunt judicia ejus, et
investigabiles viae ejus! (Rom. XI.) Quam multis locis notat Scriptura
hoc altum atque profundum, quo latet sapientia Dei longe a nobis
recedens? Altus erat puteus, quem mulier Samaritana bibebat (Joan. IV);
sed veniens Jesus fontem illi vivum demonstravit. Altus erat puteus, de
quo Moses in deserto canebat: Ascendat putens concinnebant (Num. XXI),
et caetera. Istum puteum altum et profundum sapientiae Dei effodiunt,
quicunque cupiunt fieri sapientes, atque stupentes super tam alto et
profundo exclamant, quis investigabit tantam altitudinem sapientiae et
scientiae Dei? Tres putei Abrahae sunt tres putei sapientiae. Tres putei
sunt tres artes quas habet sapientia, moralis, naturalis, rationalis.
Hoc altum atque profundum ipsos etiam philosophos deterruit, et
usquequaque repressit. Socrates enim deterritus a philosophando,
videlicet quod lateat sapientia tanto tecta profundo, et quasi projectis
armis sine gloria nihil se scire, inquit, nisi quod se nescire sciebat.
|
|