CAPUT 21

CHRIST. Profecto si recolis rite, si recitans hactenus Scripturarum voces et sensum rite perpendis, hoc vides, quod signum foederis, signaculum fidei, circumcisio carnis, quam Pater Abraham Deo jubente suscepit, quoddam schema vel habitus fuit professionis, testimonium perhibens hominibus fidelibus spei et exspectationis, quo sperarent credentes et exspectarent adventum beati seminis Abrahae, scilicet Christi et hoc testimonium habentes, justa misericordia, misericordi justitia deberent in adventu ejus ad perfectum justificari; et ipsi Deo, qui promiserat, commonitorium fuit, ut videret illud signum, et recordaretur foederis sui et mitteret semen illud quod promisit, quod juravit. Quod si ita est, imo quia ita est, revera post adventum ejusdem seminis, omnino circumcisio cessare debuit, cum circumcidi hoc sit dicere: Mitte quem missurus es (Exod. IV), mitte quia nondum misisti; nec enim illum recipimus, quem misisse diceris; et hoc est negare illum, qui jam venit benedictus in nomine Domini. Proinde veraciter et recte nunc mihi dicitur, cui tu persuadere volebas ut circumciderer, dicens sub ipsis exordiis evangelicae praedicationis gentilibus auditoribus Evangelii: Quia nisi circumcidamini secundum morem Moysi, non poteritis salvi fieri (Act. XV), recte, inquam, mihi dicitur et veraciter: Quia si circumcidaris, Christus tibi nihil prodest (Gal. V).

JUD. Et si tibi vis non expedire circumcidi; at mihi prodest circumcisum esse, sicut circumcisi sunt octavo die patres mei, pater meus Isaac, pater meus Jacob.