|
|
“Manducemus et epulemur, quia hic filius meus mortuus fuerat, et
revixit, perierat, et inventus est.”
|
|
Notandum interea quali vel quanta ratione in ipsa festinatione utatur
pietas. Cum enim dixisset: Cito proferte stolam primam, et induite
illum, et date annulum in manu ejus, et calceamenta in pedes, et
adducite vitulum et occidite, et manducemus et epulemur (Luc. XV),
continuo quasi quaereretur quae est ratio tantae tamque promptae
largitatis, ita reddidit: Quia fitius meus hic mortuus erat, et revixit,
perierat, et inventus est (ibid.). Magna plane et auditu atque
imitatione digna ratio, quae jamdudum universae domui patris hujus
audita est, cujus habere ignorantiam, cuipiam domestico sanctae ejus
Ecclesiae non licet. Nisi enim prius revixerit qui mortuus fuerat, nisi
inventus fuerit qui perierat, non licet eum annulo perornari, id est
ecclesiae fidelium reconciliari, non licet eum calceari calceamentis in
praeparatione Evangelii pacis (Ephes. VI), non licet eum invitari, vel
admitti ad convivium vituli saginati, id est ad participationem corporis
et sanguinis Domini. Unde autem debeat sciri quod revixerit, quod
inventus sit, hoc quoque prudentiam Ecclesiae non praeterivit. Et quid
illud est? Nimirum vox confessionis, qualis et hic personat cum dicit is
qui revertitur: Pater, peccavi in coelum, et coram te, et jam non sum
dignus vocari filius tuus, fac me sicut unum ex mercenariis tuis (Luc.
XV), et in alia lectione mystice subintelligitur, ubi narratur, quomodo
et quali ordine quatriduanum mortuum, jamque fetentem Lazarum Dominus
suscitavit voce magna clamante Domino: Lazare, veni foras, statim
prodiit qui erat mortuus, ligatus manus et pedes institis, et tunc
demum: Solvite, inquit, eum, et sinite abire (Joan. XI). Nimirum sicut
hic peccator prius confitetur, et dicit: Pater, peccavi in coelum et
coram te, et tunc demum dicitur: cito proferte stolam primam, etc. Ita
et illic qui fuerat mortuus, prius prodiit, et tunc demum solvi jussit,
et in utroque facto eadem ratio est, quod idcirco debeat in communionem
Ecclesiae recipi, quia confessus est, et dignam poenitentiam obtulit.
|
|