|
|
“Vere enim, inquit, absque mendacio sermones mei.”
|
|
Magis ac magis in impudentiam sui foras erumpit, utpote gloriam illam
non habens, qua sancti doctoris anima gloriatur, sicut scriptum est:
|
“Omnis gloria ejus filiae regis ab intus (Psal. XLIV).”
|
|
Unde et subdit:
|
“Et perfecta scientia probabitur tibi.”
|
|
Nimirum magna se dicturum sentit, sed nimirum corde, quod de semetipso
aestimavit, docere non potuit. Postquam inflatas animi cogitationes per
verba elationis exhalavit, fortem sententiam subdidit dicens:
|
|