CAPUT 21

“Tunc surgens imperavit ventis et mari, et facta est tranquillitas magna.”

Dominum Jesum surgere, ventisque et mari imperare, est poenitentiam suam exercere sive excitare, scilicet, ad adjuvandum electos et ad vindicandum in reprobos, ut saepe particulariter factum est, fiet autem universaliter et semel, cum in novissimo judicio surrexerit, sicut in psalmo dictum est:

“Terra tremuit et quievit, cum exsurgeret in judicio Deus (Psal. XLV).”

Praeterito namque pro futuro tempore usus est, quod propheticis locutionibus familiare est, dicens: De coelo auditum fecisti judicium, terra tremuit et quievit, pro ut eo diceret, de coelo veniens auditum facies judicium, subauditur dicendo,

“Venite, benedicti Patris mei, percipite regnum (Matth. XXV),”

et caetera, et tunc terra tremet et quiescet, id est impii timebunt et sanctos persequi desinent. Tunc utique contra universos consurget, nunc autem interdum in partes exsurgit, et stat terribilis, ut sanctorum neces vindicet de adversariis et homicidis, ut, verbi gratia, tunc exsurrexerat et stabat, nimirum comminans Judaeis, jamque facturus excidium gentis et loci, quando Stephanus protomartyr intendens in coelum dum staret in concilio, videns gloriam Dei, et Jesum stantem a dextris Dei, ait:

“Ecce video coelos apertos et Filium hominis stantem a dextris Dei (Act. VII).”

Taliter et in aliis, sive contra alios interdum surgente Domino post magnos motus, facta est tranquillitas, et pax Ecclesiis reddita est.