|
Et inspiravit in faciem ejus spiraculum vitae (Gen. II). Hoc de illo
simpliciter intelligatur, quia, cum formatum esset corpus de limo
terrae, tunc demum inspiravit in faciem ejus spiraculum vitae, id est
creatam indidit illi substantiam viventis animae. Hoc etenim astruit
Scriptura continuo subjungens: Et factus est homo in animam viventem.
Caeterum de isto dignius atque divinius intelligi oportet, quia
inspiravit in faciem ejus spiraculum vitae, id est inspiravit in faciem
ejus spiritum vitae, Spiritus sanctus plastes ejus, opifex munditiae
ejus, ut requiesceret in eo statione aeterna permansurus. Hic enim erat
ille flos ejus, illa requies ejus, quem ipse sibi prophetica veritate
pollicebatur, Isaia dicente: Et egredietur virga de radice Jesse, et
flos de radice ejus ascendet, et requiescet super eum Spiritus Domini,
spiritus sapientiae et intellectus, spiritus consilii et fortitudinis,
spiritus scientiae et pietatis, et replebit eum spiritus timoris Domini
(Isa. XI). Quam autem in faciem ejus inspiravit hoc spiraculum vitae?
Nimirum in substantiam rationalis animae. Neque enim dubium cuiquam
licet esse, quin totum hominem, id est corpus et animam, fecerit
Spiritus sanctus, totum, inquam, hominem assumpserit Verbum Dei, Verbum
Deus. Non juxta quosdam haereticos, Verbum in carne pro anima fuit,
neque juxta alios, nimium brutos, animam irrationalem et brutam
assumpsit, sed veram carnem et animam rationalem, totum hominem verum,
Deus verus assumpsit, quia videlicet totus in anima et corpore perierat
homo, et idcirco totum, id est anima et corpus, a Redemptore suscipi
oportebat. In illam faciem, in illam gloriosae animae rationem totus
spiravit spiritus iste, creaturamque Creatori, substantiam creatam Deo
increato condignam sua fecit plenitudine, id est sapientia maturam,
intellectu dilatatam, consilio providam, fortitudine constantem,
scientia disertam, pietate mitem, sancto timore humilem. Non enim Verbum
Deus hoc indigebat, ut Spiritu sancto repleretur, quippe de quo aeque ut
de Patre Deo procedit idem Spiritus sanctus, sed anima creata nostrae
inopis naturae creatura cum carne sua hoc opus habebat ut acciperet hunc
spiritum, quem et accepit, non ad mensuram, ut testatur Joannes dicendo:
Non enim ad mensuram dat Deus spiritum (Joan. III), sed totam, ut jam
dictum est, septiformem spiritus gratiam, unde et factus est homo in
spiritum vivificantem (I Cor. XV).
|
|