|
|
“Haereticum hominem post primam vel secundam admonitionem devita.”
|
|
Ait ergo:
|
“Homo in cujus carne vel cute ortus fuerit diversus color,”
|
|
etc. Primum haec ad Apostoli convocemus imperium, dicentis:
|
“Haereticum hominem post primam et secundam admonitionem devita, sciens
quia subversus est, qui ejusmodi est, et delinquit cum sit proprio
judicio condemnatus (Tim. III).”
|
|
Profecto sicut in hac sancta, et justa et bona lege est quando debeat
homo consideratus a sacerdote statim leprae condemnari et ad arbitrium
ejus separari, et est quando debeat semel et iterum includi ac die
septimo considerari, sic in sancta Ecclesia est quando debeat homo
statim ut a fide exorbitaverit, haereticus nuntiari, et est quando
debeat piis admonitionibus prius semel et iterum conveniri. Denique si
is qui ex adverso fidei veritatisque consistit, talis est ut cum non per
ignorantiam, sed per malitiam errare in hypocrisi, fictis verbis
negotiari et loqui mendacium, nemini dubium sit, qualis erat jam Simon
ille Magus cum primum se apostolis ingessit illic (Act. VIII), non debet
sententia remorari, sed statim ejicienda et separanda est lepra
nequissima, ne corrumpantur caeteri. Ait ergo:
|
“cum viderit lepram in cute, et pilos in album mutatos colorem, ipsamque
speciem leprae humiliorem carne et cute reliqua, plaga leprae est, et ad
arbitrium ejus separabitur.”
|
|
Et postmodum idem repetendo confirmat.
|
“Plaga, inquit, leprae si fuerit in homine, adducetur ad sacerdotem et
videbit eum. Cumque color albus in cute fuerit, et capillorum mutaverit
aspectum, ipsa quoque caro viva apparuerit, lepra vetustissima
judicabitur, atque inolita cuti. Contaminabit itaque eum sacerdos, et
non recludet, quia perspicua immunditia est.”
|
|
Tunc etenim pilus in album mutatus est colorem, ipsa et species humilior
est carne et cute reliqua, quando id agitur sub albedine et humilitate
hypocriseos, quatenus in errorem mutantur simplices fidei, quales
Apostolus praemuniens, dicit:
|
“Nemo vos seducat veniens in humilitate et religione angelorum quae non
vidit ambulans frustra inflatus sensu carnis suae, et non tenens caput,
ex quo totum corpus connexum et conjunctione subministratum et
constructum crescit in augmentum Dei (Col. II).”
|
|
Tunc, inquam, capillorum mutato aspectu caro quoque viva apparet, quando
id quod praedictum est, agitur scienter, aut defenditur pertinaciter,
quod et contactu sancti peccare est. Nempe, quasi mortuae carnis est
lepra ignorantis hominis dissonans a recta fide loquela, et haec potest
remitti. Quasi vivae autem carnis lepra est hominis veritatem scientis
blasphemia, et haec
|
“non remittetur, neque in hoc saeculo, neque in futuro (Matth. XII).”
|
|
|
“Lepra inquit, vetustissima judicabitur, atque inolita cuti,
contaminabit eum sacerdos, et non recludet, quia perspicua immunditia
est.”
|
|
Quod est dicere: Non adhibebit diligentiam, ut manifestum corrigat
haereticum, sed vitabit et vitandum pronuntiabit eum, quia subversus
est, quia incorrigibilis est.
|
“Sin autem lucens candor fuerit in cute, nec humilior carne reliqua, et
pili coloris pristini, recludet eum sacerdos septem diebus et
considerabit die septimo. Et si quidem lepra non ultra creverit, nec
transierit in cute priores terminos, rursus includet eum septem diebus
aliis, et die septimo contemplabitur. Si obscurior fuerit lepra, et non
creverit in cute, mundabit eum, quia scabies est.”
|
|
Sensus hic est: Si non per inanem gloriam in astutia vel hypocrisi
blasphemiam struere, sed per ignorantiam errare visus fuerit, seorsum
intruetur, sensu veritatis a fidelissimo dispensatore verbi, totis
septem diebus, id est, in omnibus Scripturis divinitus inspiratis.
|
“Et si quidem lepra ultra non creverit, nec transierit priores
terminos,”
|
|
id est si non defendendo errorem, reatum suum auxerit, quod facere
solent omnes haeretici, quorum diabolus corda subvertit,
|
“rursus includet eum septem diebus aliis, et die septimo considerabit,”
|
|
id est, iterum bona spe illum in omnibus Scripturis catholicae veritatis
catechizabit, et bene confirmatum sanctae matri Ecclesiae praesentabit,
dicens, quia scabies fuit, et non lepra, id est, ignorantia deliquit,
non malitia.
|
“Lavabitque homo vestimenta sua, et mundus erit.”
|
|
Juxta hunc sensum spiritualem, in lavandis vestimentis discretio qualis
esse debeat, ecclesiastica prudentia non ignorat. Nam, qui ab haeretica
lepra correctus ad integritatem fidei reducitur, qualiscunque illa
exstiterit, dummodo baptizatus fuerit in nomine Patris et Filii et
Spiritus sancti non illi repetitur lavacrum carnis, sed tantum
confessione data, spiritum accipit reconciliationis et remissionis
peccatorum, qua sufficienter laventur vestimenta, ut homo ejusmodi
mundus sit.
|
“Quia, si postquam a sacerdote visus est, et redditus munditiae, iterum
lepra creverit, adducetur ad eum, et immunditiae condemnabitur.”
|
|
Et hoc aequum est. Nam, si denuo abalienatus fuerit peccator a vulva et
erraverit ab utero, et locutus fuerit falsa (Psal. LVII), quae jam spes
superesse poterit? Quomodo enim de ignorantia poterit excusari? Igitur
et quemadmodum supradictus Apostolus, ait:
|
“Haereticum hominem post primam et secundam admonitionem devita (Tim.
III),”
|
|
videlicet eo quod inexcusabilis, imo et incorrigibilis sit, ita nunc lex
immundum esse decernit eum qui redditus munditiae iterum lepram
contraxerit. Hoc plane fecit aliquis, cum forte aliquo indigens negotio,
unde in catholica Ecclesia posset ei subveniri, fidem rectam professus
est, eo quod diceretur ei: Non tibi subvenietur hic, nisi
communicaveris, et rursus alio indigens, quo, verbi gratia, apud Arianos
posset ei subveniri. rursus catholicam deseruit, eo quod dicerent
Ariani: Non tibi subvenietur, nisi hic communicaveris, sicut palea
leviter omni vento circumferente, nunc ab area transvolat in sepem, nunc
rursus a sepe refertur in aream. Igitur et juxta hanc legem immunditiae
condemnabitur, et juxta evangelicum Apostoli praeceptum,
devitabitur.
|
|