|
(CAP. XXI.)Si egressus fueris ad pugnandum contra inimicos tuos, et
tradiderit eos Dominus Deus tuus in manu tua, captivosque duxeris et
videris in numero captivorum mulierem pulchram, et adamaveris eam,
voluerisque habere uxorem, introduces in domum tuam. Quae radet
caesariem, et circumcidet ungues, et deponet vestem in qua capta est, et
sedens in domo tua, flebit patrem et matrem suam uno mense. Et postea
intrabis ad eam, dormiesque cum ea, et erit uxor tua. Juxta litteram hoc
fecisse David tradunt Hebraei de Maacha filia Tholomai regis Gessur (II
Reg. III), videlicet quod in praelio captam, caesarie et unguibus
praecisis, secundum hanc legem uxorem sibi sociaverit, ex qua genuit
Thamar et Absalon. Porro juxta sensum mysticum hoc ita facere debet
ecclesiasticus vir. Mulier pulchra in numero captivorum sive inimicorum,
sancta Scriptura est, in tractatibus haereticorum. Nam et plerique
haeretici sive haeresiarchae in cathedra Moysi, imo et in apostolico
culmine sederunt, et quanquam de divinitate male sentientes, de moribus
tamen et allegorica subtilitate utiliter multa dixerunt. Si ergo
egressus fueris, inquit, ad pugnandum contra inimicos tuos, id est si
sanctum habueris zelum contra fidei Christianae hostes haereticos, et
tradiderit eos Dominus Deus tuus in manu tua, ut palmam veritatis
obtineas potenti fide et sana doctrina, non tibi illa legis imponitur
necessitas, ut nullam quamlibet pulchram mulierem apud illos inventam
adamare non audeas, id est ut nullam quamlibet utilem Scripturarum
expositionem ab illis conscriptam legere vel audire non debeas, sed
omnibus probatis, quod bonum est tenere, et a sola specie mala tibi
abstinere licebit (I Thess. V). Nam hoc est quod nunc dicitur: Quae
radet caesuriem, et circumcidet ungues, et deponet vestem in qua capta
est. Et postea intrabis ad eam, dormiesque cum illa, et erit uxor tua.
Caesariem namque radere, ungues circumcidere, vestemque pulchrae
mulieris mutare, est omne quod pravum, omne quod superfluum est sacrae
lectioni amputare, omnem denique speciem malam, id est sensum
haereticum, caute et diligenter auferre, ut uxorem habeas idoneam, juxta
illud: Dixi sapientiae: Soror mea es. et prudentiam vocavi amicam meam
(Prov. VII). Si autem postea non sederit animo tuo, dimittes eam
liberam, nec vendere poteris pecunia, nec opprimere per potentiam, quia
humiliastis eam. Juxta litteram manifesta est aequitas, juxta anagogen
vero, judicii lectorum inhibetur mutabilitas, videlicet quale in
Theophilo, Alexandrinae civitatis episcopo, ecclesiastica reprehendit
relatio. Qui cum Joannis Constantinopolitani, qui Chrysostomus
appellatur, esset inimicus, lectionem Origenis, cui libenter incumbebat,
zelo ejusdem Joannis damnavit, tandemque damnato Joanne, quia se a
lectione Origenis non cohibuit, rursus ipse lectioni Origenis ejusdem
incubuit. Qui dum ab aliquo fuisset interrogatus, quomodo ea quae
abdicaverat, rursus amplecteretur, ita respondit:
|
“Origenis libri similes sunt prato floribus pleno, quidquid ergo bonum
in eis invenero, decerpo; si quid mihi spinosum occurrerit, hoc quasi si
pungat, omitto.”
|
|
Igitur si postea, inquit, non sederit animo tuo, dimittes liberam, id
est si quamlibet circumcisam damnaveris, pro experimento tuo lectionem
captivam, non eamdem rursus, mutata sententia, ad tuam retrahes scholam,
quia humiliasti, id est damnasti eam, ne non tam per rationem damnasse
videaris quam per invidentiam.
|
|