LIBER TERTIUS


CAPUT 1

Conscius temeritatis fere in omnibus tanquam temerarium redargui me vereor ab omnibus, eo quod praeclara sanctorum atque orthodoxorum Patrum studia latitudinem ingredi sum ausus agri pleni, cui benedixit Dominus, id est sanctae Scripturae, in qua vel ex qua est omnis benedictionis odor suavis et fructus: et quid respondebo arguentibus? Ruth Moabitiden, Ruth festinantem me in spiritu, pavida intentione imitari credant dicentem ad socrum suam: Vadam in agrum et colligam spicas quae metentium fugerint manus, ubicunque clementis in me patrisfamilias reperero gratiam (Ruth. II). Sicut mandavit Booz pro illa pueris suis, ut nemo illi esset molestus, ita putent omnes qui haec viderint, quod mandet eis Christus ex illa humilitate progenitus, ne mihi quasi pro praesumptione indignentur. Quod et si quis indignari voluerit, paupercula nihilominus anima pro semetipsa sollicita, famemque venturam praecavens, de qua Psalmista loquitur: Quia immaculati, quorum dies novit Dominus, non confundentur in tempore malo, et in diebus famis saturabuntur (Psal. XXXVI), coepto in opere persistet, et ibi ante faciem suam, ut operetur cibum, qui permanet in vitam aeternam (Joan. VI).