|
Quaeritur autem quomodo serpens in paradiso esse potuerit, si nonnisi
hominis habitatio credenda est, eidem pro magna gratia Creatoris data
boni operis et diligentissimae custodiae, sicut superius dictum est,
conditione interposita. Nam si serpentibus communis erat paradisus,
consequitur quod et lupis atque leonibus caeterisque bestiis non careat
ille deliciarum locus, et proinde nec tantae beatitudinis existimabitur,
ut merito paradisus voluptatis, vel ab ipso Domino Deo plantatus fuisse
dicatur? Et quidem hujusmodi objectio difficilius solveretur, si hoc
apertius Scriptura dixisset, quod infra septa paradisi serpens mulierem
fuisset allocutus. Nunc autem cum ita dicat, sed et serpens erat
callidior cunctis animantibus terrae quae fecerat Dominus Deus, et
deinde subjungit, qui dixit ad mulierem, etc., libera nobis relinquitur
facultas asserendi quod non serpens praesertim a diabolo corporaliter
invadente possessus in paradiso fuerit, sed mulier corpore et oculis
vaga dum incontinenter deambulat, forte prospectans qualis extra
paradisum mundus haberetur, et serpens, utpote astutus, dulcedini terrae
propius vel ambitiosus innititur, locus diabolo datus est, et occasio
porrecta unde tentaret. Et sciendum quod serpens, antequam fieret
organum diaboli ad perditionem hominis, sapiens vel prudens poterat
dici. Unde et in alia editione scriptum est, sed et serpens erat
sapientior cunctis animantibus terrae. Postquam autem prudentia ejus
malitiae diaboli conjuncta est, et opportunum ministerium mortis
praebuit, callidus et nequam, sive versipellis, rectius potest
nuncupari. Prudentia namque ejus antequam illi patri mendacii
ministerium praebuisset, talis erat, ut discipulis Christi, ipso teste
Christo, adhuc immutabilis sit, ait enim: Estote prudentes sicut
serpentes, et simplices sicut columbae (Matth. X): prudentes, inquit,
non etiam nocentes, quemadmodum illi venenum habentes in accidenti
pollutione diaboli, sed, e contra, simplices sicut columbae.
|
|