|
|
“Surge et transi Jordanem istum,”
|
|
ad Christum autem:
|
“Exsurge, gloria mea, exsurge, psalterium.”
|
|
Tertio ad eumdem Salvatorem nostrum Dominus Pater locutus est, et tertio
illum unxit Spiritu sancto, quando animam ejus eduxit ab inferis,
carnemque ejus, ne videret corruptionem, tertia die suscitavit a
mortuis, novumque hominem innovatum, filium hominis gloria
immortalitatis et honore incorruptionis coronavit, atque ex tunc
constituit eum super opera manuum suarum, et omnia subjecit sub pedibus
ejus (Hebr. II). Vocem Patris, qua tunc ad eum in sepulcro jacentem
locutus est, vocem, inquam, et ipsa verba in psalmo audivimus: Exsurge,
inquit, gloria mea, exsurge psalterium et cithara (Psal. LVI, CVII).
Respondit cithara illa paternae laudis psalteriumque sempiternae ejus
jubilationis, respondit, inquam: Exsurgam diluculo (ibid.), inquit.
Igitur ubi nunc in typum illius magni et veri Salvatoris in sepulcro, ut
dictum est, quiescentis ad istum Josue jam tertio loquitur Dominus recte
et juxta mysterii proprietatem: Surge, inquit, et transi Jordanem istum,
tu et omnis populus tecum. Nunquid enim vir ille in propria persona sua
jacebat, ut diceretur ei: Surge, et non potius stabat in praecelsis
meritis justitiae? Spiritu Dei plenus erat, quemadmodum primo loco
testatus est ipse Deus, dicens: Tolle Josue filium Nun, virum in quo est
Spiritus Dei (Num. XXVII), etc. Nempe talium est stare. Quemadmodum de
semetipso unus eorum libere profitens: Vivit Dominus, ait, ante cujus
conspectum sto (III Reg. XVII). Itaque Spiritus idem, qui Salvatori
nostro dicit in Propheta, ut jam dictum est; Exsurge, gloria mea,
exsurge, psalterium et cithara (Psal. LVI, CVII), ipse, inquam, et idem
spiritus Dei huic in typum ejus praecipiens: Surge, ait. Ipsa jam verba
discutienda sunt, et sicut jam dictum est, in hac tertia citatione viri
fortis, victoriosa speculanda est gloria Salvatoris invicti et
immoratalis.
|
|