|
Omnium patriarcharum nomina, simulque compendiosa lectio nominum
etymologiam repraesentat. Et vocavit, inquit, nomen ejus Ruben, dicens:
Quia vidit Deus humilitatem meam. Ruben interpretatur visionis filius.
Et concepit alterum filium, et dixit: Quoniam audivit Dominus haberi me
contemptui, dedit etiam istum mihi; vocavitque nomen ejus Simeon. Ab eo
quod sit audita, Simeon nomen imposuit. Simeon quippe interpretatur
exauditio. De tertio vero sequitur: Et concepit adhuc et peperit filium,
et dixit: Nunc quoque copulabitur mihi maritus meus. Id est, erit mihi
in hac vita comes, et ejus dilectio ad mortem usque deducet me, et
prosequitur, eo quod genuerim ei tres filios. Et idcirco appellavit
nomen ejus Levi, quod interpretatur additus. Quarto concepit et peperit
filium, et ait: Modo confitebor Domino. Et ob hoc vocavit eum Judam.
Juda confessio dicitur: a confessione itaque confessoris nomen ejus est
dictum. Verumtamen hic confessio pro gratiarum actione, aut pro laude
accipitur, ut frequenter in Psalmis et in Evangelio: Confitebor tibi,
Pater, Domine coeli et terrae (Matth. XI), id est gratias ago tibi, sive
glorifico. (CAP. XXX.) Et concepit Bala et peperit filium. Dixitque
Rachel: Judicavit me Dominus, et dedit mihi filium. Propterea vocavit
nomen ejus Dan. Causam nominis expressit, ut ab eo quod judicasset se
Dominus, filio ancillae judicii nomen imponeret. Dan quippe
interpretatur judicium. Rursumque Bala concipiens peperit alterum. Pro
quo ait Rachel: Comparavit me Dominus cum sorore mea, et invalui.
Vocavitque nomen ejus Nephthali, quod interpretatur dilatatio. Et
peperit Zelpha ancilla Liae filium. Et dixit Lia: Feliciter. Et vocavit
nomen ejus Gad. Gad enim eventus sive procinctus interpretatur. A bono
enim eventu sive felicitatis suae procinctu, tali filio ancillae suae
nomen imposuit. Peperitque Zelpha alterum. Dixitque Lia: Hoc pro
beatitudine mea; beatam quippe me dicent mulieres. Et ab eo quod beata
dicatur ab hominibus, filium suum beatum vocavit. Aser enim beatus
dicitur, duntaxat in praesenti loco. Nam in aliis, secundum ambiguitatem
verbi, possunt et divitiae sic vocari. Exaudivit Deus preces Liae,
concepitque, et peperit filium quintum, et ait: Dedit mihi Deus
mercedem, quia dedi ancillam meam viro meo. Et vocavit nomen ejus
Issachar. Etymologia nominis hujus ab eo sumpta est, quod ait: Dedit
Deus mercedem meam. Issachar enim interpretatur merces. Is quippe
dicitur est, sacher merces. Hoc autem ideo, quia mandragoris filii sui
Ruben introitum, qui Racheli debebatur, ad se viri emerat. Rursum Lia
concipiens, sextum peperit filium, et ait: Dotavit me Deus dote bona.
Dotis enim indigebat pro commendatione sua, quae non expetita, insuper
et indotata viro clam tradita fuerat. Interpretatur autem Zabulon
habitaculum fortitudinis, ex eo videlicet sumpto vocabulo, quod ait
habitabit mecum vir meus, quia peperit ei et sex filios. Et est sensus:
Propterea jam secura sum, nec futurum mihi divortium timeo, sive
repudium. Quia sex filios genui Jacob. Et post haec peperit filiam, et
vocavit nomen ejus Dinam. Haec transfertur in causam. Jurgii enim in
Sichimis causa exstitit (Gen. XXXIV). Post filios et parentum ponenda
sunt nomina: Lia interpretatur laborans, Rachel ovis, cujus filius
Joseph, ab eo quod sibi mater alium addi optaverat, vocatur augmentum.
|
|