CAPUT V. De nona. |
Nona quoque hora, jure in laudem Dei clamamus, quando
Dominus
latrone admisso in paradisum (Matth. XXVII; Luc. XXII; Marc. XV), et venia, quamvis sero, veraciter poenitentibus et confitentibus dedicata, et rescisso velo legis et prophetarum, coepimus revelata facie contemplari gloriam Domini. Tunc etiam latere ejus perforato formandae Ecclesiae profluxerunt elementa [sacramenta], sanguis quo redimimur, aqua qua abluimur (Joan. XIX). |