|
CHRIST. Cum jam mortuus est Christus meus. Unus ex militibus lancea
latus ejus aperuit, et continuo exivit sanguis et aqua (Joan. XIX), in
illo sanguine testamenti sui, in illa aqua socia sanguinis sui, emisit
Abraham et omnes vinctos suos de lacu in quo non erat aqua; et factum
est, ut jam dictus Zacharias propheta praedixit: In illa die erit fons
patens domui David, et habitantibus Hierusalem, in ablutionem
peccatoris, et menstruatae (Zach. XIII). Haec erat spes illorum, sicut
attestantur Scripturae ipsorum. Exempli gratia: Asperges me, inquit
David, hyssopo et mundabor; lavabis me et super nivem dealbabor (Psal.
L): Et per Ezechielem loquitur ipse Dominus: Et scient gentes quia ego
Dominus cum sanctificatus fuero in vobis coram eis: Tollam quippe vos de
gentibus, et congregabo de universis terris, et adducam vos in terram
vestram, et effundam super vos aquam mundam, et mundabimini ab omnibus
inquinamentis vestris (Ezech. XXXVI), etc. Ecce habes utrumque ex
auctoritate prophetica, et aquam mundam ad emundandos, sanguinem
testamenti ad emittendos vinctos de lacu in quo non est aqua. Multa
quoque praeter haec poterant dici ad demonstrandum, quod sacramentum
baptismi profluentis de latere Christi, sacramentum sanguinis quo
redimimur, sacramentum aquae, qua abluimur, omnes fidem habentes beati
seminis Abrahae, scilicet Christi, non est novi consilii; sed priusquam
fieret, in antiquo erat proposito creatoris et salvatoris nostri Dei.
JUD. Nunquid sanguis ille, quem dicis, in infernum descendit? aut aqua
illa in lacum illum, nescio quem, in quo non erat aqua, profluit,
tantaque fuit inundatio, sive abundantia illius aquae et sanguinis, ut
illum omnem populum perfunderet atque ablueret, ad quem congregatus est
pater Abraham, cui appositus Isaac, ad quem appositus est Jacob, cujus
tanta multitudo jam fuit diebus Moysi, ut dici possent pluraliter
populi, sicut locutus Dominus ad Moysen in monte Hor: Pergat, inquit,
Aaron ad populos suos? (Num. XX.) Quanta putas deinceps illius populi
sive illorum populorum multitudo fuit temporibus David, quando dormivit
cum patribus suis, quem dixisse meministi et dixisse putas de baptismo
tuo: Asperges me hyssopo, et mundabor; lavabis me, et super nivem
dealbabor? Amplius autem quando Jesus ille Christus tuus crucifixus et
lancea percussus sanguinem, ut dicis, et aquam jam mortuus de latere suo
fudit; quanta erat multitudo illius populi, quantus autem fuit rivus
sanguinis illius et aquae, ut omnem illam multitudinem lavare sua
sufficeret inundatione?
|
|