|
|
“Stansque clamabat adversus Israel, et dicebat eis: Quare venistis
parati ad praelium? Nunquid ego non sum Philistaeus, et vos servi Saul?
Eligite ex vobis virum, qui descendat ad singulare certamen.”
|
|
Ac deinceps:
|
“Ego exprobravi agminibus Israel hodie. Date mihi virum, et ineat mecum
singulare certamen.”
|
|
Agmina Israel, agmina sunt universae generationis quaerentium Dominum,
quaerentium faciem Dei Jacob, cum quo ille directus meruit vocari
Israel. Agmina haec jam multa erant antequam Christus manufortis de
diabolo triumpharet, et fuerunt ex eis plerique fide fortes, in spe
longanimes, dilectione Creatoris excellentes. Sed non fuit ex illis
quisque adeo fortis ut destruere posset regnum peccati et mortis, ut
posset armis justitiae suae superare atrium fortis armati, fortis,
inquam, crudelis atque superbi. Unde et in Isaia Spiritus sanctus cum
dixisset universo Israeli, universae Hierusalem civitati, quae est
Ecclesia Dei:
|
“Consurge, Hierusalem, quae bibisti de manu Domini calicem irae ejus
usque ad fundum, calicem soporis bibisti et potasti usque ad feces,”
|
|
continuo subjecit:
|
“Non est qui suscitet eam ex omnibus filiis quos genuit, et non est qui
apprehendat manum ejus ex omnibus filiis quos enutrivit (Isa. LI).”
|
|
Exprobrabat igitur ille superbus agminibus Israel, exprobrabat atque
insultabat omnibus electis Dei, quod in Adam coeperat et apud inferos
jure victoris detinebat.
inquit,
|
“venistis parati ad praelium?”
|
|
Quare tabulas testamenti, et decem praecepta legis quasi fortiter
pugnaturi sumpsistis contra imperium meum?
|
“Nunquid ego non sum Philistaeus, et vos servi Saul?”
|
|
Nunquid inquam, ego non sum princeps hujus mundi, et vos servi peccati?
|
“Eligite ex vobis virum, qui descendat ad singulare certamen.”
|
|
Sciebat enim quod omnes illaqueasset, omnes in iram Dei devolvisset,
quemadmodum in eodem propheta post illa quae jam dicta sunt, subjunctum
est:
|
“Filii tui projecti sunt, dormierunt in capite omnium viarum sicut
bestia illaqueata, pleni indignatione Domini, increpatione Dei tui
(ibid.).”
|
|
Hoc erat opprobrium Israel, quia nec ipsi parati venerant ad praelium,
qui arripuerant legis armaturam, ut resisterent adversus peccatum, nec
semetipsos liberare potuerant, quin cum peccato originali, nonnihil
peccatorum quoque adderent actualium.
|
|