CAPUT V. Quod omnia de quibus recte praedicatur, Dei dona sint, et idcirco Spiritus sanctus.

Sic ergo scientia sapientiaque differunt ut majus et minus, quia plura scientiae quam sapientiae nomine significamus, et nomen scientiae quam sapientiae generalius est. Quod autem omnia quae sub isto genere, id est scientia dividendo distinximus dona Dei sint, et idcirco Spiritus sanctus recte Spiritus scientiae praedicetur, exemplis comprobare ex abundanti est. Verumtamen singula singulorum breviter exempla ponamus. Illitteralem et illiberalem scientiam donum Dei esse docemur, cum in Exodo legimus: Ecce vocavit Dominus ex nomine Beseleel filium Huri, filii Hur, de tribu Juda, implevitque eum Spiritu Dei, sapientia et intelligentia et scientiae omni doctrina ad excogitandum et faciendum opus in auro et argento et aere, sculpendisque lapidibus, et opere carpentario (Exod. XXXI). Quidquid fabre adinveniri potest, dedit in corde ejus. Oliab quoque filium Achisamech, de tribu Dan (ibid). Ambos erudivit sapientia, ut faciant opera abietarii polymitarii ac plumarii, de hyacintho ac purpura, coccoque bis tincto et bysso. Utrumque hic positum est, sapientia scilicet et scientia, nec non etiam intelligentia, videlicet quia impletus Spiritu Dei Beseleel, eorum operum quae per artis scientiam foris faciebat, rationes divinas intus sentiebat. Item litteralem et illiberalem scientiam qualis est medicinae ars, donum Dei docet illa sapientis sententia: Honora medicum (Eccli. XXXVIII), non est enim medicina, nisi a Deo. Litteralem et liberalem, quae est philosophia donum Dei esse vel ex eo constat, quia in Daniele scriptum est: Pueris autem his, videlicet Ananiae, Misaeli, Azariae, dedit Deus scientiam, et disciplinam in omni libro et sapientias, Danieli autem intelligentiam omnium visionum et somniorum, et steterunt in conspectu regis et omne verbum sapientiae et intellectus quod sciscitatus est ab eis rex, invenit in eis decuplum super cunctos ariolos et magos, qui erant in universo regno ejus (Dan. I).