CAPUT XVI. Quod in eo quoque distantia sit, quia in faciem illius primi inspiravit Deus spiraculum vitae, in isto autem totus requiescit spiritus vitae, spiritus gratiae.

Et inspiravit in faciem ejus spiraculum vitae (Gen. II). Hoc de illo simpliciter intelligatur, quia, cum formatum esset corpus de limo terrae, tunc demum inspiravit in faciem ejus spiraculum vitae, id est creatam indidit illi substantiam viventis animae. Hoc etenim astruit Scriptura continuo subjungens: Et factus est homo in animam viventem. Caeterum de isto dignius atque divinius intelligi oportet, quia inspiravit in faciem ejus spiraculum vitae, id est inspiravit in faciem ejus spiritum vitae, Spiritus sanctus plastes ejus, opifex munditiae ejus, ut requiesceret in eo statione aeterna permansurus. Hic enim erat ille flos ejus, illa requies ejus, quem ipse sibi prophetica veritate pollicebatur, Isaia dicente: Et egredietur virga de radice Jesse, et flos de radice ejus ascendet, et requiescet super eum Spiritus Domini, spiritus sapientiae et intellectus, spiritus consilii et fortitudinis, spiritus scientiae et pietatis, et replebit eum spiritus timoris Domini (Isa. XI). Quam autem in faciem ejus inspiravit hoc spiraculum vitae? Nimirum in substantiam rationalis animae. Neque enim dubium cuiquam licet esse, quin totum hominem, id est corpus et animam, fecerit Spiritus sanctus, totum, inquam, hominem assumpserit Verbum Dei, Verbum Deus. Non juxta quosdam haereticos, Verbum in carne pro anima fuit, neque juxta alios, nimium brutos, animam irrationalem et brutam assumpsit, sed veram carnem et animam rationalem, totum hominem verum, Deus verus assumpsit, quia videlicet totus in anima et corpore perierat homo, et idcirco totum, id est anima et corpus, a Redemptore suscipi oportebat. In illam faciem, in illam gloriosae animae rationem totus spiravit spiritus iste, creaturamque Creatori, substantiam creatam Deo increato condignam sua fecit plenitudine, id est sapientia maturam, intellectu dilatatam, consilio providam, fortitudine constantem, scientia disertam, pietate mitem, sancto timore humilem. Non enim Verbum Deus hoc indigebat, ut Spiritu sancto repleretur, quippe de quo aeque ut de Patre Deo procedit idem Spiritus sanctus, sed anima creata nostrae inopis naturae creatura cum carne sua hoc opus habebat ut acciperet hunc spiritum, quem et accepit, non ad mensuram, ut testatur Joannes dicendo: Non enim ad mensuram dat Deus spiritum (Joan. III), sed totam, ut jam dictum est, septiformem spiritus gratiam, unde et factus est homo in spiritum vivificantem (I Cor. XV).