CAPUT XII. Item de charismatibus Spiritus sancti, quod illo tempore et post illud tempus ante adventum Spiritus sancti in remissionem peccatorum datus non fuerit, quodque datae ejus tunc praeparationes fuerint regenerationis, qua nunc sunt filii Dei, et de eo quod ait beatus Job de illis, quia concepti non viderunt lucem.

His et aliis charismatibus suis Spiritus sanctus homines illustrando, sine dubio multitudinem jam tunc fecit filiorum Dei, quamvis paucos, quamvis tantum duos aut tres ante diluvium manifeste Scriptura nominaverit.

“Cum enim coepissent, ait, homines multiplicari super terram, videntes filii Dei filias hominum quod essent pulchrae, acceperunt sibi uxores ex omnibus quas elegerant (Gen. VI),”

filios Dei illos qui de stirpe Seth, et filias hominum illas nominans quae de stirpe Cain procreatae fuerunt. Verumtamen, quamvis filii Dei jam tunc nominati fuerint, propter fidem et propter caetera, de quibus diximus, charismata Spiritus sancti, non jam tunc eadem charismata hoc perfecerunt, ut essent filii Dei, sed praeparationes erant generationis, imo regenerationis filiorum Dei, in quo consummati sunt tam veteres quam novi, Deo providente, ait Apostolus, ut non sine nobis consummarentur (Hebr. XI). Nam per sanguinem hujus solius, tam illi quam nos, Spiritum sanctum in ista gratia, quae est remissio peccatorum, accepimus. In quorum, videlicet veterum et novorum distinctione, illud perpendere pulchrum est, quia cum, sicut alio in loco diximus, duo sunt data sancti Spiritus, alterum in remissionem peccatorum, alterum in divisiones gratiarum; veteres prius in divisiones gratiarum quam in remissionem peccatorum acceperunt, novi autem, scilicet nos, qui post passionem Christi renascimur aut renati sumus, prius in remissionem peccatorum quam in divisiones gratiarum accepimus, praeter Cornelium de Actibus apostolorum, et eos qui cum illo erant, super quos, antequam baptizarentur

“in remissionem peccatorum, cecidit Spiritus sanctus, et erant loquentes linguis, et magnificantes Deum (Act. X).”

Ratio quippe temporis hoc exigebat, propter eos qui crediderant ex Judaeis, et gentiles nisi circumciderentur, ne liceret illis, videlicet credentibus ex Judaeis pertinacius dicere: Quare introistis ad viros praeputium habentes? magisque daretur libertas Petro, ut diceret ad eos: Quis prohibet baptizari eos, qui Spiritum sanctum acceperunt sicut nos? Itaque de illis, scilicet de veteribus sanctis sive filiis Dei, maxime qui ante diluvium fuerunt, recte dicas illud mysticum beati Job, quia concepti non viderunt lucem. Gratia namque Spiritus sancti, qui est ipsa benedictio Patris et Filii, qua benedixit Deus masculum et feminam, dicens:

“Crescite et multiplicamini,”

sterilis quidem deinde nunquam fuit, qum tanquam maternus uterus conciperet filios Dei; sed quia non pervenerunt ad jam dictae remunerationis diem, imo nec cogniti sunt mundo per alicujus Scripturae narrationem, nimirum quasi concepti non viderunt lucem. Proinde his omissis, jam ad caetera transeamus.