|
|
“Postquam autem locutus est Dominus,”
|
|
etc. Ecce assistentibus partibus et sententiam inspectantibus, profert
Dominus ex invisibili regula suae discretionis examen, ostendens quasi
in contentione ista rectius locutus sit.
inquit,
|
“locuti rectum coram me, sicut servus meus Job.”
|
|
Ecce Deo judice beatus Job victor laudatur, qui loquendo peccasse
putabatur, et eodem judice addicti sunt qui ejus merita se transcendere
pro Deo loquendo crediderunt.
inquit, videlicet dum interpositione servitutis eum quasi sub quadam
peculiaritate commemorat, cuncta quae cum defensione sua dixerat, non
contumaci superbia sed humilitate dixisse comprobat. Deinde amicos ejus
et per justitiam districte redarguens, et per misericordiam benigne
convertens,
|
|