CAPUT 23

CHRIST. Dicam breviter, quia cum duo sunt foedus et signum foederis, sicut hactenus clarissime demonstratum est Isaac et Jacob ita, sicut pater eorum Abraham, et foedus in mente et signum foederis, scilicet circumcisionem in carne susceperunt; Ismael autem et Esau absque thesauro fidei, sine compositione foederis signum, id est circumcisionem perpessi sunt, et tanquam vasa vacua signaculo superfluo signati sunt. Proinde benedictio illorum tota in carne rebusque corporalibus fuit, dicente Deo ad Abraham: Super Ismael quoque exaudivi te, ecce benedicam ei, et augebo, et multiplicabo eum valde (Gen. XVII), dicente Isaac ad Esau: In pinguedine terrae et in rore coeli desuper erit benedictio tua (Gen. XXVII). Porro benedictio Isaac, et benedictio Jacob in bonis est spiritualibus et sempiternis, dicente itidem Deo ad Abraham: Pactum vero meum statuam ad Isaac (Gen. XVII), dicente Isaac ad Jacob: Serviant tibi populi, et adorent te tribus (Gen. XXVII). Quod propter Christum dictum est, in quo sine dubio carnem Jacob adoramus; licet et istis temporalis benedictio, scilicet abundantiae de rore coeli et de pinguedine terrae non defuerit. Circumcisionem tuam, o Judaee, qui hodie circumcideris, sic appendit Deus, ut illius Ismaelis et illius Esau, quia quemadmodum illi, sic et tu sine fide, absque foedere signum fidei, signaculum quod erat quondam foederis, accipis vacuus, scilicet circumcisionis vulnus.

JUD. Quantum in te est, confundis gentem nostram, abolere niteris generis nostri memoriam; ut incircumcisi permanentes, in nullo caeteris gentibus simus dissimiles, et ita deleatur nomen Israel.