CAPUT III. Malae voluntatis in bona creatura initium et causam fuisse nihil.

Cum vero causa miseriae malorum angelorum quaeritur, ea merito occurrit, quod ab illo qui summe est aversi ad seipsos conversi sunt, qui non summe sunt. Et hoc vitium quid aliud quam superbia nuncupatur?

“Initium quippe omnis peccati superbia. (Eccli. III).”

Noluerunt ergo ad illum custodire fortitudinem suam (Psal. XLVIII), et qui magis essent si ei qui summe est adhaererent, se illi praeferendo, id quod minus est praetulerunt. Hic primus defectus et prima inopia, primumque initium ejus naturae, quae ita creata est, ut nec summe esset, et tamen ad beatitudinem habendam eo qui summe est frui posset, a quo aversa non quidem nulla, sed tamen minus esset, atque ob hoc misera fieret. Hujus porro malae voluntatis causa efficiens si quaeratur, nihil invenitur. Et post aliqua: Propriam igitur in homine voluntatem malam quae res fecerit scire volentibus, si bene intueantur, nihil occurrit. Si enim dixerimus quod ipse eam fecerit, quid erat ipse ante voluntatem malam, nisi natura bona, cujus auctor Deus est, qui est immutabile bonum? Qui ergo dicit eum, qui consensit tentanti, atque suadenti, cui non consensit alius, ad illicite utendum pulchro corpore, quod videndum ambobus pariter adfuit, cum ante illam visionem ac tentationem similes ambo animo et corpore fuerint, ipsum sibi fecisse voluntatem malam, qui utique bonus ante voluntatem malam fuerit, quaerat cur eam fecerit, utrum quia natura est, an quia ex nihilo facta est et inveniet voluntatem malam non ex eo esse incipere quod natura est, sed ex eo quod de nihilo facta natura est .