CAPUT XIX. Quod in typum horum duorum sacramentorum olim prior populus et mare transierit, et panem de coelo atque aquam de petra consecutus sit, et quomodo Apostolus eamdem escam spiritualem eos manducasse, et eumdem potum spiritualem bibisse dixerit.

In typum horum duorum sacramentorum, olim prior populus, et mare transivit, et in deserto panem de coelo manducavit, aquam de petra bibit. Unde et Apostolus: Nolo enim vos ignorare, fratres, quoniam patres nostri omnes sub nube fuerunt, et omnes mare transierunt, et omnes in Moyse baptizati sunt in nube et in mari. Et omnes eam dem escam spiritualem manducaverunt, et omnes eumdem potum spiritualem biberunt. Bibebant autem de spirituali consequente eos petra. Petra autem erat Christus. Et post pauca: Haec autem, inquit, omnis in figura contingebant illis (I Cor. X). In figuram cum dicit, subaudiendum necessario est horum quae revelata suo tempore, gratia et veritas per Jesum Christum fecit vel dedit. Proinde cum eamdem escam et eumdem potum dicit, et non addit aliquid, ut verbi gratia dicat: Quam nos manducamus, vel quem nos bibimus, nunc de mensa Christi nullatenus dissonat dictio ejus Christo dicenti: Amen, amen dico vobis, non Moyses dedit vobis panem de caelo, sed Pater meus dat vobis panem de caelo verum. Dixerant enim Judaei: Quod tu facis signum, ut videamus, et credamus tibi? Quid operaris? Patres nostri manducaverunt in deserto manna, sicut scriptum est: Panem de coelo dedit eis manducare. Negavit protinus Veritas dicens: Amen, amen dico, non Moyses dedit vobis panem de coelo, sed Pater meus dat vobis panem de coelo verum (Joan. VI). Tanquam diceret: Hunc panem de quo Propheta dicit: Panem coeli dedit eis, panem angelorum manducavit homo (Psal. LXXII), vere dico vobis non Moyses praeterito tempore vobis dedit, aut dare potuit, sed Pater meus praesenti tempore dat. Itaque cum dicit Apostolus, eamdem escam spiritualem manducaverunt et eumdem polum spiritualem biberunt, et non additur quam vel quem, nos hoc revelatae gratiae tempore sumimus, non contrarius est sententiae Christi, sed sicut alio tendit, ita et relationes pronominum eamdem et eumdem alio ducit. Intendit enim praesumptionem nobis securitatis auferre, ne putemus nos securos esse debere, quasi quomodocunque vivamus post baptismum, et mensae Christi participationem, sine dubio debeamus regnum Dei videre, vitam aeternam habere. Hoc intendens dicit in figura nostri illud contigisse quod illi omnes mare transierunt et omnes manna manducaverunt, et omnes aquam de petra biberunt, et tamen non omnes illam repromissionis terram introierunt, sed non in pluribus eorum, inquit, beneplacitum est Deo. Nam prostrati sunt in deserto (I Cor. X). Sic etenim non omnes qui hunc panem manducant, et hunc calicem bibunt, cujus ille panis et illa aqua figura fuit, ingredientur in illam verae repromissionis et viventium terram, cujus illa terra sine dubio figuram praetulit. Igitur eamdem escam et eumdem potum cum dicit, subaudiendum est mali, quam vel quem boni eamdem sine dubio et eumdem Chore, quam vel quem Caleph et Josue, eamdem eumdemque Dathan et Abiron, quam vel quem Moyses et Aaron. Quod si quaeritur quomodo ergo esca spiritualis, et potus spiritualis erat, facile respondetur quia non alio, sed eodem modo quo et petra spiritualis vel Christus erat. Sicut enim dixit spiritualem escam et spiritualem potum, sic dixit de spirituali petra: Petra autem erat Christus. Constat vero quia sic petram spiritualem, vel petram Christum dixit, ac si diceret, spiritualis petrae figurativam, Christi significativam. Ita ergo et spiritualem escam et spiritualem potum dixit, ac si diceret: Escam figurativam escae spiritualis, potum significativum potus spiritualis.