CAPUT XV. De eo quod Abraham nihil accipere volebat ex omnibus, et mystico numero trecentorum octodecim vernaculorum ejus.

Dixit autem rex Sodomorum ad Abram: Da mihi animas, caetera tolle. Qui respondit ei: Levo manum meam ad Dominum Deum excelsum possessorem coeli et terrae, quod a filo subtegminis usque ad corrigiam caligae non accipiam ex omnibus quae tua sunt, ne dicas: Ego ditavi Abram; exceptis his quae comederunt juvenes, et partibus virorum qui venerunt mecum; Aner, Escol, et Mambre. Isti accipient partes suas. Spiritualiter quoque hic locus evangelicum virum aedificat. Etenim quisquis vexillum crucis erigit, et nomen Christi praedicat, sicque legitime certans, fanaticum errorem, sive haereticam barbariem expugnat, et exinde non quae sua sunt quaerit, sed quae Jesu Christi, ipse quodammodo est Abram, qui cum trecentis octodecim vernaculis suis, quatuor reges devicit, et eos qui spoliaverant spoliavit, atque propinquum liberavit, et hoc facto ab homine sive per hominem ditari noluit, dicens regi Sodomorum quia a filo subtegminis usque ad corrigiam caligae non accipiam ex omnibus quae tua sunt. Siquidem numerus praescriptus totus sacer est, quo et sancta Nicaena synodus, non humana industria, non compositione aliqua, sed divina agente providentia gavisa est, in qua vastator Christianitatis Arius superatus et damnatus fuit. Hujus siquidem numeri illic insigne splenduit, id est trecepti octodecim convocati adfuerunt episcopi, qui numerus, ut praedictum est, totus sacer est. Nempe si Nicaenis, id est Graecis uti numerando velis clementis, tau, T, CCC, I et II explicant XVIII; T. tau crucem, I et II, cum supra ducta linea, nomen Jesu significant. Et nota quia hic nomen Jesu genitivo casu, et non nominativo effertur, et ideo hic littera S sigma, non additur, sed cum I H superposita linea scribitur, quibus numerus XVIII completur. Sane tau, T litterae super transversa linea deest, quae si adderetur, jam non crucis species, sed ipsa crux esset. Cum igitur hujusmodi praeliatores pugnando, non terrenum lucrum, sed solum quaerunt humanae salutis fructum, et dicunt cum Apostolo: Non enim quaero datum, sed requiro fructum (Phil. IV), probe patrem Abram imitantur dicentem: Levo manum meam ad Dominum Deum excelsum, quod non accipiam ex omnibus quae tua sunt. Isti, inquit, scilicet Aner, Escol et Mambre, accipient partes. Quod qui imitantur, videlicet utendo potestate sua, quam habent auctore Domino, qui ordinavit his qui Evangelium annuntiant de Evangelio vivere (I Cor. IX), juste quidem faciunt, sed minoris gloriae sunt quam illi qui hac eadem potestate sua uti nolunt.