|
HETH, id est vita.
|
“Peccatum peccavit Hierusalem, propterea instabilis facta est. Omnes qui
glorificabant eam, spreverunt eam, quoniam viderunt ignominiam ejus.
Ipsa autem gemens conversa est retrorsum.”
|
|
|
“Propterea, inquit, instabilis facta est,”
|
|
et de vitio in vitium cadit, quia
Non ergo pro ipsa instabilitate sua Deum accuset, etenim non idcirco
quia Deus instabilis naturae condidit, sed idcirco
quia
Quod peccatum? Peccatum superbiae, quae et de angelis daemones fecit.
Unde Psalmista, cum dixisset:
|
“Non veniat mihi pes superbiae,”
|
|
subsecutus adjunxit:
|
“Ibi ceciderunt qui operantur iniquitatem, expulsi sunt, nec potuerunt
stare (Psal. XXXV).”
|
|
Hoc peccatum universa Hierusalem primitus peccavit in Adam, unde et sic
instabilis facta est, tam vanitate animi quam mortalitate corporis, ut
nunquam restitui posset, nisi per solam Christi gratiam. Deinde et
singulariter quaeque anima quae viriliter stare non meretur, lapsa a
priori statu, ita ut qui prius glorificabant eam spernant, versa vice,
videntes ignominiam ejus, spernant, inquam, gementem et conversam
retrorsum, respiciat semetipsam, et inveniet quia latens peccatum
superbiae praecessit, et propter illud instabilis facta sit, ac de vitio
in vitium ceciderit. Rursus quatuor litteras copulemus, he, vau, zai,
heth: he ista, vau et zai haec, heth vita interpretatur. Et est sensus:
Ista et haec vita sunt. Ista, inquam, et quaecunque hujusmodi sunt
perfecta, meditationi et memoriae mandata, ad vitam proficiunt.
|
|