CAPUT XXXV. Quod dictum est:

“Loquebatur autem Dominus Moysi facie,”

etc., et quod postmodum dicit:

“Ostende mihi faciem tuam.”

“Loquebatur autem Dominus Moysi facie ad faciem, sicut loqui solet homo ad amicum suum.”

Postmodum dicit:

“Si inveni gratiam in conspectu tuo, ostende mihi teipsum manifeste, ut videam te.”

Certe si Deus non erat cum quo loquebatur, ostende mihi diceret, et non

“ostende mihi temetipsum.”

Si autem Deus erat, cum quo loquebatur facie ad faciem, cur se petebat videre quem videbat? Sed hac ejus petitione colligitur quia eum sitiebat per incircumscriptam naturae suae claritatem cernere quem jam coeperat per quasdam imagines videre, ut sic superna essentia mentis ejus oculis adesset, quatenus ei ad aeternitatis visionem, nulla imago creata temporaliter interesset. Cur igitur sic dictum est:

“Loquebatur Dominus Moysi facie ad faciem, sicut loqui solet homo ad amicum suum,”

cum in hac mortali carne consistentibus videri non possit in sua substantia lumen incircumscriptum? Idcirco videlicet, quia suum ab illo consilium non abscondebat, et secretorum suorum eum faciebat conscium. Quomodo enim loqui solet homo ad amicum suum? Aperiendo utique illi consilium suum, non celando illi quae facturus sit, eo quod custos sit animi, unde et amici vocabulum originem sumpsit. Et scimus, quia prophetarum maximus Moyses exstitit, sicut Dominus de illo testimonium perhibet, cum dicit ad Aaron et Mariam:

“Audite sermones meos: si quis fuerit inter vos propheta Domini, in visione apparebo ei, et vel per somnium loquar ad illum. At non talis servus meus Moyses, qui in omni domo mea fidelissimus est. Ore enim ad os loquar ei, et palam, non per aenigmata et figuras Dominum videt (Num. XII).”

Item Scriptura dicit:

“Et non surrexit propheta ultra in Israel, sicut Moyses, quem nosset Dominus facie ad faciem in omnibus signis atque portentis (Deut. XXXIV).”

Igitur quia quod prophetarum est, scilicet praevidere consilium Dei, quod carnalibus sive popularibus, sub figuris abscondebatur et caeremoniis umbraticis, quia, inquam, hoc Moysi datum est, et non posterioribus prophetis, recte sic de illo est dictum quia

“loquebatur ei Dominus facie ad faciem, quomodo loqui solet homo ad amicum suum.”