CAPUT XII. Cur a nudius tertius omissum nunc reddatur pacis osculum.

Cur pacis osculum, quod papa Innocentius a beato Petro tricesimus octavus dari instituit, omissum fuerit a nudiustertius, et hodie reddatur, ex ipso canonis loco, in quo datur, citius agnoscitur. Datur enim eo loco, quo jam secundo calicem discooperuimus, et dicimus: Pax Domini sit semper vobiscum. Hic autem locus, sicut in ejusdem canonis tractatu dictum est, illud significat, quod Dominus noster resurrexit a mortuis, et stans in medio discipulorum suorum dixit eis:

“Pax vobis (Joan. XX).”

Per quod illud nobis innuit quod paries inimicitiarum inter nos ac Deum erectus fuerat (Ephes. II), id est peccatum, ad quem dissolvendum Dominus noster transitu mortis protectus est. Quo effecto resurgendo rediens pacem annuntiavit, quam acquisierat nobis prima voce, quam emisit in medio discipulorum suorum, dicendo:

“Pax vobis.”

Recte igitur, ex quo ad faciendam eamdem pacem profectus est, donec rediens diceret:

“Pax vobis,”

intermisimus: Pax Domini sit semper vobiscum, neque dedimus pacis osculum. Simul Judae traditoris probrosum exsecrantes et anathematizantes osculum, quo Filium hominis tradens, sanctum et innocens apostolorum infamavit collegium apud eos, qui foris erant, occasionem maledicendi praebens, ac detestandi eos, quorum sanctitatis aestimatio magna fuerat, ut de illis tale quid cantitarent, quale illud est:

. . . . . . Et crimine ab uno

Disce omnes.

(VIRG. Aeneid. lib. II, V. 65, 66.)