|
|
“Ipse, inquit, est principium viarum,”
|
|
id est, actionum vel creaturarum Dei. Principium, inquam, quia nimirum
cum Deus cuncta creans ageret, hunc primum condidit quem reliquis
angelis eminentiorem fecit. Ac si aperte diceret: Idcirco ad tam multa
fortiter sufficit, quia in natura rerum hunc creando per substantiam
Conditor primum fecit. Unde propheta dicit:
|
“Cedri non fuerunt altiores illo in paradiso Dei, abietes non
adaequaverunt summitatem ejus (Ezech. XXXI),”
|
|
etc., id est, illa virtutum coelestium agmina quae procerae
celsitudinis, quamvis excelsa sint condita, huic tamen nec praelata sunt
nec aequata. Auditis tot antiqui hostis virtutibus vel magnitudine
conditionis ejus, ne quis immensa formidine vel desperationis
percussione corruat, infirmitatem nostram patefacta gratia suae
dispensationis refovet.
|
“Qui fecit eum, inquit, applicabit gladium ejus,”
|
|
id est restringuet malitiam ejus, videlicet ne ferire tantum mentes
hominum quantum appetit permittatur, verbi gratia: quomodo in te quoque
gladius ejus replicatur me dicente:
|
“Ecce in manu tua est, verumtamen animam illius serva (Job II).”
|
|
Malitiae quippe ejus gladius quam sit replicatus, in Evangelio
ostenditur, quando si potestas summa licentiam non praebuisset, grassari
illi nec in porcos licuisset (Marc. V). Antiquo hosti superbi quique
quanto familiarius serviunt, tanto vitae hujus successibus apud
semetipsos altius intumescunt. Unde et subditur:
|
|