|
Igitur quia nemo scit, nisi qui accipit, quamlibet gratiarum ejusmodi,
recte et veraciter dicit ipsa Veritas,
|
“et vocem ejus audis, sed nescis unde veniat, aut quo vadat.”
|
|
Audis vocem gementis, audis vocem verba Dei loquentis, sed nescis vel
quali de camino gemituosa vox formata sit, vel quali de flumine vox
exsultationis et confessionis imbuta et laetificata sit. Hoc est nescire
unde veniat; et quid est nescire quo vadat? Nimirum nescire quid
desideret, cur exsultans gemat, gemens exsultet. Ipse scit quo tendat,
et secundum scientiam verum loquitur:
|
“Quemadmodum desiderat cervus ad fontes aquarum, ita desiderat anima mea
ad te, Deus (Psal. XLI),”
|
|
et caetera his similia. Tu forte, dum ille secretum se esse putat, vel
secretum habere quod amat, ut absque arbitris fortiter pro velle suo
gemat, et vocem sui gemitus ipse audiat, quam utique ipsum audire, sicut
panem comedere delectat, ita ut veraciter possit dicere:
|
“Fuerunt mihi lacrymae meae panes die ac nocte (ibid.),”
|
|
tu, inquam, forte casu, illo ignorante prope accumbebas, et eo ejulante
in sublime et gemitibus frena laxante, audisti et miratus es, audisti et
compassus es, quippe qui ejusmodi vulnus necdum expertus eras, et
idcirco nesciebas tantorum gemituum, quae vel qualis causa erat, et
revera mirari poteras. Quis enim tam fortiter gemere potest pro aliqua
saeculi amaritudine, quam gemit ille qui ejusmodi est prae dilectionis
Dei dulcedine? Ibi plane est quod Apostolus loquitur:
|
“Nam quid oremus sicut oportet, nescimus; sed ipse Spiritus postulat pro
nobis gemitibus inenarrabilibus (Rom. VIII).”
|
|
Et vere mirum atque ineffabile est, quod cum iste Spiritus illis, qui
dicunt:
|
“Super flumina Babylonis illic sedimus et flevimus, dum recordaremur
Sion (Psal. CXXXVI),”
|
|
pro consolatione detur, unde et dictus vel nominatus est Paracletus, hic
idem adveniens, cum se infuderit totumque animae habitaculum in
possessionem suam redegerit, adauget gemitus, multiplicat lacrymas,
crebriora distendit suspiria, facie tamen permanente laetissima, ita ut
tu oppido mireris hilaritatem vultus in publico, cujus quasi per
insidias delitescens audieras gemitus in occulto. Sicut ergo nescis unde
veniat, ita et illud nescis quo vadat, nec satis unquam scire poteris,
nisi et tibi similiter contingat, nisi simile vulnus ab isto spiritu
pietatis excipias.
|
|