|
Respiciensque uxor ejus post se, versa est in statuam salis. Abraham
autem consurgens mane ubi steterat prius cum Domino, intuitus est
Sodomam et Gomorrham et universam terram regionis illius, viditque
ascendentem favillam de terra, quasi fornacis fumum: cum enim
subverteret Deus civitates regionis illius, recordatus est Abrahae, et
liberavit Lot de subversione urbium in quibus habitaverat. Sensus
litterae hic est: Respiciens uxor Lot, quia praevaricata est mandatum
dicentis: Salva animam tuam, noli respicere post tergum, etc., poena
tali punita est, ut obrigesceret et verteretur in statuam salis. Ne
autem tale quid obveniret ipsi Lot, Abraham consurgens mane, quia qua
hora videlicet cogebant Lot angeli ut egrederetur, et dissimulante illo,
apprehenderunt manum ejus: illa inquam, hora, consurgens Abraham stetit
ubi steterat prius cum Domino, id est, in eadem intentione cordis,
dignum ac strenuum agens intercessoris officium. Quod protinus ab
effectu claruit. Cum enim subverteret Deus civitates regionis illius,
recordatus est Abrahae, et liberavit Lot. Quod idem est ac si diceretur:
Ex eo constitit Abraham stare coram Domino, quia recordatus est Dominus
Abrahae, et liberavit Lot de subversione urbium, in quibus habitaverat.
Porro et juxta manifestam praedictae allegoriae claritatem, jam dudum a
temporibus apostolorum factum est ut secundum mortalitatem, hodieque
fieri non dubium est, illud quod hoc uxoris Lot exemplum praedocet.
Aspexit enim retro pars eorum qui de Sodomorum sacrilegiis, id est
sanguineis Judaeorum caeremoniis exierunt, iterum super Evangelium
Christi circumcisionem adducere volentes, et observationes Judaicas cum
fide Christi necessarias esse dicentes: Quos ita post tergum
respicientes, Apostolus detestans ait: Si quis alius videtur confidere
in carne, ego magis, circumcisus octava die, ex genere Israel, de tribu
Benjamin; Hebraeus ex Hebraeis, secundum legem Pharisaeus, secundum
aemulationem persequens Ecclesiam Dei, secundum justitiam quae in lege
est conversatus sine querela. Sed quae mihi fuerant lucra, haec
arbitratus sum propter Christum detrimenta. Verumtamen existimo omnia
detrimentum esse propter eminentem scientiam Jesu Christi Domini mei,
propter quem omnia detrimentum feci, et arbitror ut stercora. Et post
pauca: Fratres, ergo me non arbitror comprehendisse: unum autem, quae
quidem retro sunt, obliviscens, ad ea vero quae sunt priora extendens
meipsum, ad destinatum persequor, ad bravium supernae vocationis (Phil.
III). Moraliter quoque quoties stultus ad stultitiam suam, sicut canis
ad vomitum suum revertitur (II Petr. II), in quocunque ordine vel
proposito fuerit, exemplo uxoris Lot in statuam salis convertitur, id
est, insensatus quidem et sibimet inutilis efficitur, sed aliis prodest,
dum finem ejus attendentes corriguntur, quemadmodum petram salis
lingentibus animalibus palatum sapidum redditur, et edendi aviditas
reparatur. Proinde Dominus in Evangelio cum dixisset: In illa hora qui
fuerit in tecto, et vasa ejus in domo, ne descendat tollere illa (Matth.
XXIV): et qui in agro, similiter non redeat retro, continuo subjunxit:
Mementote uxoris Lot; quicunque quaesierit animam suam salvam facere,
perdet illam: et quicunque perdiderit illam, vivificavit eam (Luc.
XVII), etc. Bene ergo non in statuam qualemcunque, sed in statuam versa
est salis, cujus meminisse proficit ad sapientiam, secundum Evangelium
Christi.
|
|