|
|
“Quando ponebat pluviis legem,”
|
|
id est quando misit illam ad Incarnationem, tunc vidit illam, id est
videri fecit incarnatam Sapientiam suam.
|
“Quando, inquit, ponebat pluviis legem;”
|
|
id est mandatum custodiae praedicatoribus dabat, hoc scilicet mandatum,
hanc legem, ut vivendo implerent, quod loquendo suadere festinarent.
|
“Legem, inquam, ponebat pluviis, et viam procellis sonantibus,”
|
|
id est eisdem praedicatoribus aditum faciebat ad hominum corda terrore
futuri judicii percussa. Prius enim lex pluviis, id est mandatum vivendi
praedicatoribus ponitur, ut postmodum praedicationibus eorum via
pandatur, quia vox illa cor audientis penetrat, quae hoc quod sonuerit
opere conservat. Quando hoc faciebat,
|
|