CAPUT XXXVI. Quo respectu Hierusalem vocaverit scabellum pedum Domini, et quomodo illam Dominus de coelo in terram projecerit.

ALEPH.

“Quomodo obtexit caligine in furore suo Dominus filiam Sion, projecit de coelo in terram inclytam Israel, et non est recordatus scabelli pedum suorum in die furoris sui.”

Scabellum pedum Domini, civitatem Hierusalem nuncupavit, videlicet eo respectu quo et civitatem illam sancta Scriptura nominare consuevit, nimirum propter cultum divinae religionis, et templum nominis Domini, quod juxta rationem temporis qualicunque ritu primitus in ea civitate celeberrimum fuit. Nam et propter eamdem causam in omni Scriptura sancta typum gerit Ecclesiae Christi, in qua nunc per omnem terram vero ritu invocatur nomen Domini. Et tunc quidem, quia in illa sola civitate invocabatur nomen Domini, sola merebatur dici, scabellum pedum Domini; nunc autem quia in omni terra invocabatur nomen Domini, et omnis terra plena est Ecclesiis Christi, recte omnis terra meretur dici scabellum pedum Domini. Unde est illud propheticum, id est de futuro dictum:

“Coelum mihi sedes est, terra autem scabellum pedum meorum (Isa. LXVI).”

Et Dominus in Evangelio cum dixisset:

“Neque per coelum juraveris, quia thronus Dei est,”

continuo subjunxit,

“neque per terram, quia scabellum pedum ejus est (Matth. V).”

Jam quippe res impraesentiarum erat, ut fieret quod Psalmista cecinerat:

“Exaltare, inquiens, super coelos, Deus, et super omnem terram gloria tua (Psal. CVII).”

Nunc vide quam eleganter, quam magnifica similitudine tumultum ruentis miserae civitatis expressit, dicendo,

“et non est recordatus scabelli pedum suorum in die furoris sui.”

Quasi regem aut quempiam personatum Patrem oculis ostendit, sedentem in alta sede, scabellum habentem sub pedibus suis, tanto furore excitatum, tanta ira commotum, ut pedibus se non tenentibus, scabellum suum longe projecerit, cum nescit, dum prae ira non attendit, quantum nociturum hoc sit pendentibus pedibus suis. Quasi hoc impetu,

“filiam Sion, inquit, et inclytam Israel de coelo in terram,”

de omni dignitate in omnem ignominiam

“projecit,”

et caligine amentiae ruentem involvit.