|
In die illa vocabit vir amicum suum subter vineam, et subter ficum. A
tempore enim Dominicae passionis coepit annuntiari Evangelium, quod est
vocari subter vineam, et spiritualiter lex intelligi, quod est vocari
subter ficum, Spiritu sancto revelante, quod lex et prophetae Christi
Evangelio perhibeant testimonium. Et reversus est angelus qui loquebatur
in me, et suscitavit me, quasi virum qui suscitatur de somno suo. Et
dixit ad me: Quid tu vides? Et dixi: Vidi, et ecce candelabrum aureum
totum, et lampas ejus super caput ipsius, et septem lucernae ejus super
illud, et septem infusoria lucernis quae erant super caput illius, et
duae olivae super illud, una a dextris lampadis, et una a sinistris
ejus, et respondi, et aio ad angelum, qui loquebatur in me, dicens: Quid
sunt haec, domine mi. Et respondit angelus, qui loquebatur in me, et
dixit ad me: Nunquid nescis quid sunt haec? Et dixi: Non, domine mi. Et
respondit, et ait ad me, dicens: Hoc est verbum Domini ad Zorobabel,
dicens: Non in exercitu, nec in robore, sed in spiritu meo, dicit
Dominus exercituum. Sicut in praecedentibus humilitatem passionis, in
qua minoratus fuit paulo minus ab angelis (Hebr. II), ita in
praesentibus gloriam intelligimus resurrectionis ejusdem Domini nostri
Jesu Christi, in qua gloria et honore coronatus est, et constitutus
super opera manuum Patris, clarificatus claritate apud Deum, quam habuit
priusquam mundus esset apud ipsum (Joan. XVII). Quid enim est
candelabrum aureum totum, et lampas ejus super caput ipsius, nisi
Christus ipse, decus et lumen omnium angelorum et hominum, lampade suae
divinitatis, quae ex virtute suae resurrectionis mundo innotuit,
illuminans quae in tenebris sunt vel fuerunt? Unde notandum pariter et
admirandum quia, postquam visus est Jesus vestibus sordidis indutus,
eisque ablatis, ecce, inquit Dominus abstuli iniquitatem tuam, et iterum
de eodem, et auferam iniquitatem terrae illius in die una, reversus
dicitur angelus esse et suscitasse prophetam quasi virum qui suscitatur
de somno (Zach. IV). Sic enim futurum erat, et sic factum est quia,
postquam ablata est iniquitas terrae Domini Jesu, qui est Ecclesia ejus,
in die una, in die desponsationis ejus, in die laetitiae cordis ejus
(Cant. III), quando lancea militis patefacto latere ejus exivit sanguis
et aqua (Joan. XIX), ut jam ultra non essent sordida vestimenta ejus,
quae sordes erant iniquitates omnium nostrum (Isa. LIII), ut supra jam
diximus, ipse triduo dormivit in sepulcro, et tertia die suscitatus est
de somno suo. Unde signanter propheta dixit: Suscitavit me quasi virum,
qui suscitatus est de somno suo, per hoc innuens in se praefiguratum,
quod vir ille Dominus Jesus suscitandus esset de mortis suae somno. Sed
et reversio angeli quam dicit, et reversus est angelus qui loquebatur in
me designat eum ad tempus recessisse, videlicet in signum illius
recessionis quam declamabat vir ille, dum diceret: Deus meus, Deus meus,
ut quid dereliquisti me? (Psal. XXI; Matth. XXVII.) Igitur, vidi,
inquit, et ecce candelabrum aureum totum, et nos videmus Dominum Jesum
glorificatum, et mundum gloria resurrectionis ejus illuminatum. Et ante
passionem illius, caput illius dilecti, id est divinitas ejus, aurum
erat optimum, sed corpus ejus cum passibile et mortale esset, nondum
erat aurum. Ergo candelabrum nondum erat aurum totum, quia corpus pro
conditione mortali erat subobscurum, et minus quam nunc est gloriosum.
|
|