|
Venit autem Deus ad Abimelech per somnium nocte, et ait illi: En
morieris propter mulierem quam tulisti; habet enim virum. Abimelech vero
non tetigerat eam. Et ait: Domine, num gentem ignorantem, et justam
interficies? etc. Aliter hunc, atque aliter Pharaonem Deus corripuit
propter Abraham; Pharaonem namque flagellavit plagis maximis et domum
ejus. Hujus autem satisfactione suscepta dicentis: Nonne ipse dixit
mihi: Soror mea est, et haec dixit mihi: Frater meus est? In
simplicitate mea et munditia manuum mearum feci hoc. Et ego scio,
inquit, quia per ignorantiam fecisti, et idcirco non permisi te ut
tangeres eam. Siquidem ut Abrahae semen ab Aegyptia servitute
liberaretur, et Aegyptum plagis maximis flagellavit Deus. Ut autem a
Babylonica captivitate solveretur, non plagis caesus, sed divino nutu
Cyrus rex Persarum praeventus ut transduceret vocem in universo regno
suo, etiam per Scripturam dicens: Haec dicit Cyrus, rex Persarum: Omnia
regna terrae dedit mihi Dominus Deus coeli, et ipse praecepit mihi ut
aedificarem ei domum in Jerusalem, quae est in Judaea. Quis est in vobis
de universo populo ejus? Sit Deus illius cum ipso (II Par. XXXVI).
Ascendat Jerusalem quae est in Judaea, et aedificet domum Domini Dei
Israel, ipse est Deus qui est in Jerusalem (I Esdr. I). Cogitavi mecum
dicens: Forsitan non est timor Domini in loco isto, et interficient me
propter uxorem meam: alias autem et vere soror mea est, filia patris
mei, etc. De hoc ejus timore, quo et apud Pharaonem timuit, jam superius
dictum est. Illud in Sara mirandum fuit, quod in illa aetate cum esset
anus, adhuc videbatur appetibilis. Significat autem pulchritudinem
divinae religionis, quae illo quoque tempore, quando captivi ducti sunt
Judaei, videbatur inter gentium errores imitabilis, et aemulabantur eam,
quamvis non caste gentes quae erant in circuitu eorum. Unde scriptum est
in libro Machabaeorum primo: Et jejunaverunt illa die, et induerunt se
ciliciis, et cinere in capite suo, et destituerunt vestimenta sua, et
expanderunt librum legis, de quibus scrutabantur gentes, similitudinem
simulacrorum suorum (I Mach. III), videlicet ut more divinae legis
exhiberent simulacris suis ritum, vel ordinem sacrificiorum.
|
|