|
|
“Domum quoque fecit filiae Pharaonis, quam uxorem duxerat Salomon tali
opere, quali et hanc porticum.”
|
|
Tandem filiae quoque Pharaonis, quam uxorem duxerat Solomon, fecit
domum, quia videlicet post omnia quae in supradictis mystice intellecta
sunt, Ecclesiae quoque de gentibus, quam sibi sponsam acquisivit, bonum
Christus in coelo et in terra paravit locum. Fecit, inquam, illi domum
tali opere, quali et illam supremam porticum. Nam, verbi gratia, illa
quomodo in porticu mystice ac spiritualibus oculis spectamus, quia
|
“spiritus Dei ferebatur super aquas (Gen. I),”
|
|
sic in domo hujus filiae Pharaonis, in sacramentis hujus Ecclesiae de
gentibus, quae quondam fuit filia Pharaonis spiritualis, id est diaboli,
eumdem Spiritum sanctum ferri non dubitamus super aquas baptismi, jamque
exinde creasse novos coelos, et novam terram, etc., omnia nova, juxta
quamdam similitudinem illorum veterum. Unde alias plenius nobis erit
dicendum.
|
“Omnia, de lapidibus pretiosis, qui ad normam quamdam atque mensuram tam
intrinsecus quam extrinsecus serrati sunt, a fundamento usque ad
summitatem parietum, et intresecus usque ad atrium majus. Fundamenta
autem de lapidibus pretiosis, lapidibus magnis, decem sive octo
cubitorum.”
|
|
Lapides illi, lapides pretiosi, et fundamenta haec, illa sunt, quibus
vel de quibus Apostolus dicit:
|
“Jam non estis hospites et advenae, sed estis cives sanctorum, et
domestici Dei, superaedificati super fundamentum apostolorum et
prophetarum (Ephes. II),”
|
|
etc. Et illa quidem aedificatio manufacta, sicut et omnis structura
manufacta, terrena fundamenta deorsum habens tendebat sursum. Haec autem
aedificatio spiritualis, fundamenta sursum habet, quemadmodum Psalmista:
|
“Fundamenta, inquit, ejus in montibus sanctis (Psal. LXXXVI).”
|
|
Etenim fundamentum fundamentorum ejus Christus, nulli dubium, quoniam
sit ille lapis Altissimus.
|
“Ad quem accedentes, ait Petrus, lapidem vivum, et ipsi tanquam lapides
vivi superaedificamini (I Petr. II),”
|
|
nunc tamen eo tenditur ut super illum debeamus elevari.
|
“Ad normam, ait, quamdam, atque mensuram tam intrinsecus quam
extrinsecus serrati erant.”
|
|
Ac deinceps:
|
“Aequalis mensurae, secti erant.”
|
|
Hoc plane secundum unam eamdemque fidem intelligendum est. Nam fide
quidem omnes lapides isti, lapides vivi, lapides pretiosi, aequales
sunt, et tam intrinsecus quam extrinsecus serrati sunt, quia, tam coram
Deo quam coram hominibus, idem dicunt et idem sapiunt. Unde et tanquam
serrati sive secti bene conjungi et sibi cohaerere possunt, operatione
autem vel potentia plurimum differunt, unde et Apostolus:
|
“Haec autem, inquit, omnia operatur unus, idemque spiritus, dividens
singulis prout vult (I Cor. XII).”
|
|
Et bene ad normam quamdam atque mensuram. Unus enim et solus qui sine
ulla mensura
|
“omne datum optimum et omne habet donum perfectum (Jac. I),”
|
|
ille est de quo Joannes Baptista:
|
“Non enim, inquit, ad mensuram Deus dat spiritum. Illi omnia Pater dedit
in manus (Joan. III), nos autem omnes ad mensuram de plenitudine ejus
accepimus (Joan. I).”
|
|
Similiterque de cedro, inquit, tam in atrio majori quam et in atrio
domus Domini interiori, sive in porticu domus cum lapidibus, vel super
lapides ordinantur, et cedri, quia videlicet in aedificatione Dei decet,
ut et tanquam lapides simus per patientiam stabiles, et firmi, et
tanquam cedrus imputribilis, bonis eos qui foris sunt, provocemus
exemplis. Dicamusque cum Apostolo:
|
“Christi bonus odor sumus Deo in omni loco (II Cor. II).”
|
|
Sane atrium domus hi sunt, qui propter charitatem intus positorum, ad
exteriora se extendunt, ut eis excludentibus importuna quaeque sanctum
non inquietetur otium illorum qui religioni, et sanctae contemplationi
magis idonei sunt. Usque ad illud atrium pertingit opus Salomonis
accuratissimum, quia profecto quidquid operatur Christus in eis qui sibi
intus assistunt, illis prospicit, qui, ut praedictum est, propter eos
fideliter laborando ad exteriora sese negotia distendunt.
|
|