|
HE.
|
“Misit in renibus meis filias pharetrae suae.”
|
|
Certum catholicae fidei tenet auctoritas, quia nisi admissa fuisset
praevaricationis culpa, non fuisset carni hominis rationalis invecta
bestialis voluptas. Ita conditus homo fuerat ut spiritus carni
dominaretur, si tamen spiritus ipse dominatori Deo permaneret subditus,
et proinde homo ad generandum non libidine, sed ratione duceretur. Sed
enim spiritus Deo subditus esse renuit, idcirco carni subditus est.
Atque ita
|
“homo comparatus est jumentis insipientibus et similis factus est illis
(Psal. XLVIII).”
|
|
Dicat ergo in persona generis humani:
|
“Misit in renibus meis filias pharetrae suae,”
|
|
id est concupiscentiae passionibus exposuit me, per inevitabiles
sententias justitiae suae. HE.
|
“Factus sum in derisum omni populo meo, canticum eorum tota die.”
|
|
Videlicet dum dico:
|
“Haec dicit Dominus: Venient Chaldaei, veniet Nabuchodonosor rex
Babylonis (Jer. XXXII),”
|
|
deriserunt me cantantes contra me tota die veritatem prophetiae, quasi
verba deridentes insaniae, erroris atque amentiae. HE.
|
“Replevit me amaritudinibus, inebriavit me absinthio.”
|
|
Ipsis quidem ad publici mali cumulum profecit risisse cum malefecerint,
et cantasse in rebus pessimis, sed et
|
“me replevit amaritudinibus”
|
|
plagarum et carceris atque inediae, et
|
“inebriavit me absinthio”
|
|
timoris et doloris atque tristitiae.
|
|