|
(CAP. III.)
|
“Quod si hostia pacificorum fuerit ejus oblatio, et de bobus voluerit
offerre marem sive feminam, offeret immaculatam coram Domino.”
|
|
Hoc ita superiori conjungitur lectioni. Dixerat superius (Lev. I):
|
“Si holocaustum fuerit ejus oblatio, ac de armento, masculum immaculatum
offeret ad ostium tabernaculi testimonii ad placandum sibi Dominum,”
|
|
etc., usque ad id quod dictum est,
|
“confringetque ascellas turturis sive columbae, et non secabit, nec
ferro dividet eam.”
|
|
Paucis interpositis de sacrificio farris, nunc demum ita subjungit:
|
“Quod si hostia pacificorum fuerit ejus oblatio,”
|
|
etc. Holocaustum, id est totum incensum, jam supra diximus, sacrificium
esse gratias agentium, videlicet, quia per auxilium Dei gratia cuncta
vitia sua sancti Spiritus igne combusserunt. Hostiam vero pacificorum
eorum esse qui secundum Apostolum condelectati quidem lege Dei secundum
interiorem hominem, sed videntes aliam legem in membris suis repugnantem
legis mentis suae pacem quaerunt et dicunt:
|
“Infelix ergo homo, quis me liberabit de corpore mortis hujus?”
|
|
(Rom. VII.) Ergo hujusce sacrificii, id est hostiae pacificorum et
holocausti distantia diligenter consideranda est. Holocausti oblatio,
sive de armento, sive de pecoribus sit, sive de avibus, tota secundum
nomen suum jubetur incendi. De hostia vero pacificorum, nunc ita lex
dicit:
|
“Fundentque filii Aaron sacerdotis sanguinem per circuitum altaris, et
offerent de hostia pacificorum in oblationem Domino.”
|
|
Si de bobus fuerit,
|
“adipem qui operit vitalia, et quidquid pinguedinis intrinsecus est,
duos renes cum adipe quo teguntur illa, et reticulum jecoris, cum
renunculis, adolebuntque ea super altare in holocaustum lignis igne
supposito in oblationem suavissimi odoris Domino. Si vero de ovibus
fuerit ejus oblatio et agnum attulerit.”
|
|
Item, eodem modo separabuntur haec in holocaustum Domini.
nihilominus eadem separationis lex erit, videlicet nec adipem, nec
sanguinem omnino comedetis, inquit. Nam subaudiendum est, quia
|
“quidquid reliquum fuerit, erit Aaron et filiorum ejus, sanctum
sanctorum de oblationibus Domini (Lev. II).”
|
|
Haec holocausti et hostiae pacificorum distantia juxta historiam
manifesta est. Caeterum, juxta spiritualem sensum, eis quorum haec est
pugna, qua legi mentis ea, quae in membris est lex alia adhuc repugnat,
subtiliter valde pensandum est quod dicitur. Quid enim est
|
“adipem qui operit vitalia, et quidquid pinguedinis intrinsecus est,”
|
|
in holocaustum adolere, nisi corpus castigare et in servitutem redigere?
Adeps namque qui operit vitalia, quid est, nisi lex alia quae in membris
delicatis et vitali legi mentis repugnat? Quid, inquam, est
|
“duos renes cum adipe quo teguntur illa in holocaustum”
|
|
adolere, nisi cum Psalmista dicere ad Dominum:
|
“Proba me, Domine, et tenta me, ure renes meos, et cor meum?”
|
|
(Psal. XXV.) Sed non satis est abstinentia ciborum renes corporis
castigare, nisi intrinsecus radix concupiscentiae perusta sit sancti
Spiritus igne. Ait ergo:
|
“Et reticulum jecoris cum renunculis.”
|
|
In jecore, juxta physicos, voluptatis et concupiscentiae consistit vis.
Ergo non solos renunculos, sed cum renunculis, reticulum quoque jecoris,
id est non solum renes corporis per abstinentiam cibi et potus, sed
interiorem quoque concupiscentiae radicem sancti Spiritus oportet amore
comburi. Sive de bobus, sive de ovibus, haec oblatio, id est hostia
pacificorum fuerit, sive masculus, sive femina, sive ovis, sive capra,
item eodem ritu haec separari, et in holocaustum oportet afferri, quia
quocunque ex ordine ille sit, in quo adhuc alia membrorum lex repugnat
legi mentis, expedit illi, labore proprio cum invocatione sancti
Spiritus tam concupiscentiam comburere mentis quam renes affligere
corporis. Deinde Aaron et sacerdotum filiorum ejus erit quod reliquum
erit sacrificii, quia videlicet eorum qui jam in virtutibus profecerunt,
et aliis praeesse noverunt, cura haec erit, ut istorum infirmitatem
orationibus juvent, informent exemplis, erudiant disciplinis. Notandum
in hoc sacrificio, id est in hostia pacificorum, cum adipe et cum
renibus debere caudam quoque offerri per sanguinem suum. Ait enim:
|
“Et offerent de pacificorum hostia, sacrificium Domino adipem, et caudam
totam cum renibus,”
|
|
etc. Cauda finis corporis est. Hoc ergo isto quoque nomine Spiritus
dicit Ecclesiis quia
|
“qui perseveraverit usque in finem, hic salvus erit (Matth. X).”
|
|
Item notandum et illud, quia sacrificium hujusmodi, id est hostia
pacificorum de armento quidem et de gregibus ovium atque caprarum, aeque
ut holocausti oblatio sumitur; de avibus vero, id est de turturibus et
pullis columbae, sumi non praecipitur. Cur hoc? Videlicet, quia non
illorum qui jam per contemplationis pennam sursum volant, pugna illa
est, qua, ut praediximus, legi mentis repugnat alia lex quae in membris
est. Sequitur.
|
|