IN EZECHIELEM PROPHETAM COMMENTARIORUM
Index
CAPUT PRIMUM. Quomodo, in afflictione civitatis, sanctis prophetis increbuerunt consolatoriae visiones futuri regni Dei.
CAPUT II. Quod Ezechiel propheta difficilis sit, et quod in prima visione recte quaeri debeat quomodo quatuor animalia unum animal sint.
CAPUT III. De ipso propheta, quomodo ejusdem, cujus visionem vidit, typum gesserit Filii Dei. Quid ventus turbinis, et quid nubes magna, et quid involvens ignis, et caetera quae adjecta sunt quid sint.
CAPUT IV. Quid facies sit, et pennas per quatuor partes habere, ipsasque invicem junctas esse, et quid quod ait: “Non revertebantur cum incederent.”
CAPUT V. Quid sit in uno Christo facies hominis, facies leonis, facies vituli, facies aquilae volantis; cur facies leonis a dextris, cur facies vituli a sinistris, et cur facies aquilae desuper.
CAPUT VI. Cur in Apocalypsi non idem animalium ordo, et quo respiciens Joannes, illic post faciem leonis, hic autem quo intendens propheta prius posuerit faciem hominis, et quo sensu iste quatuor pennas uni, hic autem singula animalia senas alas habere dixerit.
CAPUT VII. Quod recte sancta Ecclesia non nisi quatuor evangelistas recipere voluerit, et quae facies cui evangelistae maxime congruit.
CAPUT VIII. Quomodo facies et pennae animalium desuper extentae sint, quae duae pennae et quomodo jungi, quomodo corpora eorum tegere, et ipsa animalia quomodo ubi erat spiritus impetus, illuc isse vel ire, et non reverti dicantur.
CAPUT IX. Quomodo aspectus animalium quasi carbonum ignis ardentium aspectus sit, et quis ille ignis, et quod de igne fulgur egrediens erat.
CAPUT X. Quando animalia revertantur in similitudinem fulguris coruscantis, cum supra dictum sit “quia non revertebantur.”
CAPUT XI. Quid sit rota una apparens juxta animalia, quae ejus quatuor facies; quid sit quod dictum est, “quasi visio maris;” quomodo una similitudo ipsarum quatuor, quomodo rota in medio rotae.
CAPUT XII. Quomodo per quatuor partes euntes eant, quomodo vel quibus aspectus sit horribilis, et quomodo totum corpus sit plenum oculis.
CAPUT XIII. Quomodo cum ambulantibus rotae ambulent, et cum elevatis eleventur, et quomodo spiritum sequantur, vel spiritus vitae in illis sit.
CAPUT XIV. Quid sit super capita animalium similitudo firmamenti quasi aspectus cristalli horribilis, et quid sub firmamento pennoe extentae alterius ad alterum, et quomodo unumquodque velet corpus suum.
CAPUT XV. Quid sit audire sonum alarum quasi sonum aquarum multarum, et in quo quasi sonum sublimis Dei, quid sonus castrorum, et quid sit stantibus eis dimitti pennas eorum.
CAPUT XVI. Quid sit similitudo throni super firmamentum, et quid sit aspectus hominis super thronum sedentis.
CAPUT XVII. Quorum in hoc propheta typum gesserit, quod ait: “Et vidi et cecidi in faciem meam,” etc., et quomodo ad gentes apostatrices missus sit.
CAPUT XVIII. Quid sit librum coram illo expandi, qui erat involutus et scriptus intus et foris, et quid in eo scriptas esse lamentationes, et carmen et vae.
CAPUT XIX. Quomodo apostoli Christi, quos ut spiritus iste assumpserit, audierint post se vocem commotionis magnae: “Benedicta gloria Domini de loco sancto suo.”
CAPUT XX. Quomodo apostoli accepto Spiritu sancto amari et indignantes facti sint, et ad quem acervum novarum frugum venerint, sederint, et moerentes manserint.
CAPUT XXI. Quanta sit evangelizandi necessitas eis quibus dispensatio credita est, secundum id quod ait: “Speculatorem dedi te domui Israel,” et quod per haec subversio pronuntietur Hierosolymorum, quae subsecuta est passionem Domini, et praedicationem apostolorum.
CAPUT XXII. De civitatis obsidione, quomodo portentum ejus fuerit, quod dormire jussus est propheta super latus suum sinistrum, et portare iniquitates domus Israel trecentos et nonaginta dies, et dormire in latus suum dextrum, et portare iniquitates domus Juda quadraginta diebus.
CAPUT XXIII. De misera obsidione Hierusalem, facta a passione Christi anno quadragesimo primo sub Tito et Vespasiano imperatoribus.
CAPUT XXIV. Quomodo passio et carceres Evangelii praedicatorum eorumdem abjectio quoque praesignata sit in propheta isto, et quam pessima quamque horrenda fames obsessorum praesignetur in ejusmodi pane, quem propheta sibi coquere in stercore, et comedere jubetur.
CAPUT XXV. Quomodo Judaei reliqui tanquam pili capitis, aut barbae, gladio acutissimo abrasi sint, Hierosolyma a tribus tyrannis crudelissimis funditus destructa.
CAPUT XXVI. Mala omnia quae Hierosolymis acciderunt, maxime pro culpa accidisse sacerdotum, Scribarum et Pharisaeorum, et ergo consequenter nunc dici: “Haec dicit Dominus montibus et vallibus: Ecce ego inducam super vos gladium.”
CAPUT XXVII. De horrore et magnitudine diei judicii, in quo majora cunctis praeteritis malis recipient impii, et hoc esse quod dixit: “finis venit, venit Finis super quatuor plagas terrae.”
CAPUT XXVIII. De visione anni sexti, quod ad eadem pertineant sacramenta Christi Filii Dei, quod videlicet, per quatuor abominantium incrementa causae redduntur, cur Dominus Judaeos reliquerit et in campum gentium exierit.
CAPUT XXIX. Quod per quatuor incrementa haec, idem debeat intelligi quod per propheticum sensum: “Super tribus sceleribus Damasci, Gazae, Tyri, et caeterorum, et super quatuor non convertam eum.”
CAPUT XXX. Quid fuerit, populo illi habere idolum zeli: quid cum thuribulo stare coram idolis, quid a mulieribus sedentibus plangi Adonidem, et quid adorare ad ortum solis applicando ramum ad nares.
CAPUT XXXI. Quod propter naec clamatum sit: “Appropinquaverunt visitationes urbis;” qui sex viri venientes, et quid vas interius uniuscujusque in manu ejus, et quis vir in medio eorum vestitus lineis, et quid atramentarium scriptoris ad renes ejus.
CAPUT XXXII. Quid sit signare thau super frontes virorum gementium, et quid sit percuti omnes qui hoc signo non sunt signati, et a sanctuario Domini incipi.
CAPUT XXXIII. Quid sit virum qui indutus erat lineis dicere: “Feci sicut praecepisti,” et quid quod dicitur ei: “Ingredere in medium rotarum, et imple manum tuam prunis ignis, et effunde super civitatem.”
CAPUT XXXIV. Quid sit viro ingrediente cherubim stare a dextris, et atrium interius nube, exterius autem impleri splendore gloriae, et quid sit cherub extendisse manum ad ignem, et dedisse viro qui erat indutus lineis.
CAPUT XXXV. Cum dicit: “Et sublata est a me visio quam videram,” subaudiendum est, illius viri, et subintelligendum usque ad vicesimum et quintum annum transmigrationis, quo eamdem viri speciem vidit.