|
Ecce quomodo criminator Satan nostram quoque consideravit, ut peccatorum
negligentiam, ne dicam, ut sancti Job innocentiam, dum suo more circuit
terram inquietus, et perambulat eam (Job. I). Scitis haec, fratres
dilectissimi, qui una mecum in hoc monasterio Tuitiensi Domino
deservientes, iram simul et misericordiam ejus in medio flammarum
mirabiliter estis experti quemadmodum propheta dixit ei: Cum iratus
fueris, misericordiae recordaberis (Habac. III). Scitis, inquam, vel
scire debetis, quia nisi clemens ipse male petenti potestatem
denegasset, nisi parcere jussisset, hodie quoque nostri amici videntes
plagam nostram timerent, et, secundum similitudinem amicorum beati Job,
nonnulli de nobis male judicarent (Job. XIII). Non solum autem inhibitus
est, ne totam, ut coeperat, amburendo pellem nostram auferret, verum
etiam sicut de illo dicit Dominus ad eumdem Job: Nunquid feriet tecum
pactum, et habebis eum servum sempiternum? (Job XL.) Et sicut Apostolus
ait: Scimus quoniam diligentibus Deum omnia cooperantur in bonum (Rom.
VIII), ita accidit et nunc. Rem ipsam, ut gesta est, enarrare libet, hac
intentione ut sciant nostri quoque posteri, et nulla temporum vetustas
abolere possit de cordibus nostris memoriam glorificationis, qua
glorificatum est in tanto incendio sacramentum corporis Dominici, sicut
viderunt oculi nostri, et liberationis, qua liberatum est a pressura
flammae templum hoc, in quo invocamus nomen Domini, taliter ut a multis
visa sit praesentia divinae protectionis, videlicet quasi species
hominis pulcherrimi desuper incumbentis, et circumfluentium flammarum
impetum manu objecta repellentis. Cum haec diligentius scriptis
enarravero, haec mihi merces a Domino sit, ut non me arguat
ingratitudinis, quemadmodum redarguit illos, de quibus ait: Nonne decem
mundati sunt, et novem ubi sunt? (Luc. XVII.) Similiter namque et nos
redargui conveniret, nisi et cor, et os nostrum praesentaremus in
gratiarum actione, verbi gratia, ut diceret ipse: Nonne istis manifesta
Dei virtute de tanto incendio reservatum et sanctum et vivificum
sacramentum, quo sine dubio emundatur lepra peccatorum, et gratiarum
actiones ubi sunt? Res igitur taliter acta est.
|
|