CAPUT XXV. Quare Deus populo caetera regna subjicere noluerit.

Non poterat hic Deus terribilis, qui tam cito abstulit spiritum principum, et auxilio tam parvulo sublevavit gentem et locum, non poterat hoc facere Verbum Dei, Verbum Deus, ut gens sua, locus suus regnis omnibus imperaret; quomodo regnum Graecorum paulo ante ab Alexandro Macedone dominabatur? Non poterat istud efficere, ut regnorum mundi caput Hierosolymis haberetur, seu Machabaeis vincentibus seu anterius regnante David, quem electione sua, secundum cor suum regem posuerat Deus? Poterat plane, si voluisset de hujusmodi curare, plus quam exigebat propositum ipsius. At vero propositum ejus non erat, ut beati viri suae benedictionis haeredes in ista valle lacrymarum, in isto loco, qui positus est eis ad flendum et esuriendum, et ad sanctae paupertatis studium, jam subsilirent in equis et curribus, et in gentibus more regum gentium potestatem haberent aut dominarentur. Sed quid erat in proposito ejus? nimirum sanctos ejus et electos omnes in hoc modo peregrinos esse vel exsules, et exspectare regnum ejus, cujus rex vel imperator ipse Deus et Dominus est. Bene igitur secundum hoc propositum suum contentus fuit Deus, tantillum suis praebere auxilium, quatenus inter gentes gens unica, et locus unicus conservaretur, donec ex ea Dei veritas, id est verbum promissionis adimpleretur. Ultra cautelam hanc vel providentiam, gentem exsulem, filios peregrinorum Abrahae, Isaac et Jacob, cur exaltaret, causam non habuit rex humilium Deus, gentibus sive nationibus gentium, reges autem regum imperatores habentibus, satis fuit illi genti, loco illi providere reges aut principes, ut fuit David, ut fuerunt isti Machabaei, qualium praeliis aut victoriis non quaereretur, ut ulla fieret pressura mundi, sed ut defenderetur gens unde esset ventura salus mundi. Regnum autem et imperium gentis illius super omnes gentes, quando vel quo tempore consurgeret, providebat, sedens in throno ille apud Danielem Antiquus dierum, qui venturo de illa gente Filio hominis jam porrigebat regnum, et potestatem, ut omnes populi, tribus, et linguae serviant illi in aeternum.