CAPUT 21

Sed tunc suam ipse infirmitatem non videns, voluntatem cupidissimam sequendi Dominum, suisque viribus majorem prae oculis habebat, nondum expertus quid ferre recusarent, et quid ferre valerent languidi humanae imbecillitatis humeri, nisi Spiritu sancto, qui nondum datus, firmarentur, supra petram Christum fundati. Vere etenim volens sequi, dixit:

“Domine, quo vadis?”

et proinde longe aliter huic respondendum erat quam illi, cui dicenti:

“Domine, sequar te, quocunque ieris. Respondens ipse: Vulpes, inquit, foveas habent, et volucres coeli nidos, Filius autem hominis non habet ubi caput suum reclinet (Matth. VIII).”

Itaque dicit:

“Quo ego vado,”

non potes me modo sequi, sequeris autem postea. Tanquam diceret: Idcirco interrogas, quia sequi optas, sed modo non potes, timore namque

“deficiet fides tua; verumtamen tu aliquando conversus, me sequendo, confirma fratres tuos (Luc. XXII).”