|
Qui fodit foveam, incidet in eam, et qui dissipat sepem, mordebit eum
coluber. Ex parte simplex, ex parte mysticus intellectus est. Siquidem
et alibi ipse Salomon ait: Qui statuit laqueum capietur in eo (Eccli.
XXVII); et in psalmo: Lacum aperuit et effodit eum, et incidit in foveam
quam fecit (Psal. VII). Sepis autem maceriaeque convulsio, ecclesiastica
dogmata sunt, et institutio ab apostolis prophetisque fundata. Quae qui
dissolverit, et voluerit praeterire, in eo ipso quod negligit a serpente
percutitur. De quo serpente et in Amos scriptum est: Si descenderit in
infernum, mandabo serpenti et mordebit eum (Amos IX). Qualis sit naturae
coluber, Moses sanctus demonstrat: Erat, inquiens, serpens callidior
cunctis animantibus (Gen. III). Serpens callidior; sed homo sapientior.
Calliditas ergo vitiat, vitium sapientia sapienter evitat. Age, homo,
age sapiendo quod coluber facit calliditate. Quando pervenit ad bibendum
evomit omne venenum, ne forte sit ei causa mortis vis veneni aqua mista.
Ita cum tu, Christiane, ad fidei lavacrum atque vitae portum pergis,
totum peccati venenum evome prius de corde tuo, ne sit tibi morti vis
veneni mista vitae. Nudum hominem timet, persequitur vestitum. Nudos
forsitan timebat Adam et Evam, et ne tam timeret, decipit quos timebat.
Insequitur adhuc nos vestitos peccatis, confidens quos vicit quod adhuc
possit vincere. Novit coluber servare caput si aliquando percutitur,
ostendens sedem vitae esse caput; ita homo servet caput suum Christum,
si forte feritur. Cui Christus caput est, in Christo vita sita est.
Quando sentit se coluber senescere, jejunat quadraginta diebus, donec
deponat senectam cum pelle quam exuit. Vivere quadraginta diebus
jejunando cui magis expediat quam nobis inveteratis in peccatis, si
volumus juvenescere, deposito senio pro Christo?
|
|