|
|
“Appendat me in statera,”
|
|
id est in mediatore Dei et hominum, veniat,
|
“et sciat Deus simplicitatem meam,”
|
|
id est ex subtilioribus ejus praeceptis scire me faciat quantum adhuc a
vera simplicitate discrepem. Cur Dominum Christum stateram appellet, jam
alias dictum est, ubi ait:
|
“Utinam appenderentur peccata mea, et calamitas quam patior in statera
(Job VI).”
|
|
Sed nunc addidit,
Statera namque justa, ipse est in quo omnia merita nostra aequa lance
pensantur, et in cujus praeceptis agnoscimus quia vita nostra minus
habeamus. Toties enim in hac statera appendimur, quoties ad vitae ejus
exempla provocamur.
|
|