|
|
“Mane et meridie possidebit,”
|
|
ad doctrinam pertinere Salvatoris.
Et Nephtali dixit: Nephtalim abundantia perfruetur, et plenus erit
benedictionis Domini, mane et meridie possidebit. Si ad litteram
spectes, quod dictum est mane et meridie possidebit, quaeritur cur non
sit dictum, quia occidentem quoque possidebit. Scriptum est enim in
sorte Nephtalim: Et egressus eorum usque ad Jordanem, revertiturque
terminus contra occidentem in Azanothabor, atque inde egreditur in
Hucuca, et pertransit in Zabulon contra meridiem, et in Aser contra
occidentem, et in Juda ad Jordanem contra ortum solis civitatis
munitissimae (Josue XIX). Ergo melius est, si et hoc ad doctrinam
referamus Salvatoris, eo quod ibi vel maxime docente illo: Nephtalim
revera mane et meridie possederit, completo quod dictum est per
prophetam, populus qui ambulabat in tenebris vidit lucem magnam (Isai.
IX). Quod evangelista quoque testatur, cum dicit: Et relicta civitate
Nazareth, venit et habitavit in Capharnaum, maritima in finibus Zabulon
et Nephtalim, ut impleretur quod dictum est per Esaiam prophetam: Terra
Zabulon et terra Nephtalim via maris, trans Jordanem Galilaeae gentium.
Populus qui sedebat in tenebris vidit lucem magnam, et sedentibus in
regione umbrae mortis, lux orta est eis (Matth. IV). Igitur mane et
meridie possidebit; exinde enim Jesus meridiana lux praedicare coepit;
exinde, inquam, idem stella matutina et meridianus sol praedicando
illuxit. Ita benedictionis Domini plenus erit Nephtalim, videlicet pro
parte electorum quibus ipsum mane et ipsa meridies complacebit, sanis et
non invidentibus oculis. Universaliter tamen, quoniam Nephtalim latitudo
interpretatur, intelligere licet quia omnis qui per charitatem
dilatatur, revera plenus sit benedictionis Domini, et hic mane ac
meridiem possideat, id est, nunc quidem per speculum in aenigmate, in
futuro autem facie ad faciem Deum videat (I Cor. XIII).
|
|