CAPUT 8

“Et ipsi vicerunt illum propter sanguinem Agni, et propter verbum testimonii sui, et non dilexerunt animam suam usque ad mortem.”

Qui ipsi vicerunt illum? Nimirum illi qui accusabantur ab accusatore illo, in ipsa accusatione sive accusationis causa, constanti certamine, legitima sui defensione illum vicerunt, et obmutescere fecerunt: et hoc non propter virtutem justitiae sive conditionis propriae, sed

“propter sanguinem Agni”

quo redempti sunt, et

“propter verbum testimonii sui,”

id est propter fidem per quam testimonium reddit illis spiritus quod sint filii Dei (Rom. VIII). Adde quod, pro eodem verbo testimonii sui, propter confessionem fidei, suas animas expenderunt victores sive praeliatores isti. Nam hoc est quod nunc dicitur:

“Et non dilexerunt animam suam usque ad mortem.”

Non dilexerunt, id est odio habuerunt odio perfecto, de quo Dominus ipsorum dicit in Evangelio:

“Et qui odit animam suam in hoc mundo, in vitam aeternam custodit eam (Joan. XII).”

Sic non diligendo, imo odiendo animam suam, ipsi vicerunt illum:

“Propterea laetamini, coeli, et vos qui habitatis in eis.”

Vos coeli, vos beatae patriae sinus lucidi,

“propterea laetamini et vos qui habitatis in eis,”

o fratres nostri, qui prius accusabamini quod terra essetis, et ab illo magno et antiquo serpente comedi jure deberetis, nunc autem in coelis habitatis, imo et coeli estis de quibus ille projectus et foras missus est. Sequitur: