CAPUT XXIII. Pro eo quod, ejectis gentibus, Josue terram in funiculo distributionis sorte divisit, id significari quod mansiones in domo Patris gratia Dei distribuuntur et non ex meritis.

(CAP. XIII.) Et dixit Dominus ad Josue: Senuisti et longaevus es, terraque latissima derelicta est, quae necdum sorte divisa est, etc. Quoniam et hoc ab imperio Domini, procedit, ut non hominum arbitrio, sed occulto sortis judicio tribubus Israel divideretur terra repromissionis, ne hoc quidem a mysterio, vacare credendum est. Quid enim est, quod ejectis a facie eorum gentibus, sicut et Psalmista canit: Sorte divisit eis terram in funiculo distributionis (Psal. LXXVII), nisi quod beata patria, de qua superbientes ejecti sunt apostatae angeli, cunctae mansiones illae, quae multae sunt in domo Patris (Joan. XIV), gratia Dei distribuuntur, et non ex meritis. Dei enim donum est, et non ex nobis, inquit Apostolus, ut ne quis glorietur (Ephes. II). Recte igitur forte, in qua non hominis electio, sed occulta Dei cuncta agit dispositio, terra illa divisa est: quia videlicet, gratia Dei, quam nulla praecesserunt merita, nostra terra viventium speranda nobis et possidenda est. Transeamus nunc ad librum Judicum, et planam tritamque historiae superficiem transilientes, in his duntaxat venerandum quaeramus mysterium, ubi pro re vel tempore se exerit Domini verbum, ubi ad ejus dicitur vel agitur quid coeleste imperium.