CAPUT XXII. Satanam in sublimibus Dei pacem turbasse.

Igitur in sublimibus Dei discordiae tumultus grandis exstitit inter magnas iras daemonum magnumque et bonum zelum spirituum bonorum. Nimirum ut hoc animadvertamus, scilicet quod in sublimibus Dei nimium pacem turbaverit. Idcirco sub nominibus arguitur hominum qui terram turbaverunt, videlicet Assur Pharaonis regisque Tyri, et Nabuchodonosor regis Babylonis, diciturque illi:

“Nunquid iste est vir qui conturbavit terram, qui concussit regna, qui posuit orbem desertum, et urbes ejus destruxit?”

(Isa. XIV.) Item:

“Tu enim terram dispersisti, tu populum occidisti (ibid.),”

et caetera hujusmodi. Alioquin si non secundum horum similitudinem de ipso est sentiendum, quod ita turbaverit angelos per semetipsum, sicut turbavit gentes per talium superbias hominum, tyrannidem in populos arripientium, ut quid nominibus et rebus gestis denotatur illorum? Non ergo dubium quin jam tunc propter illum motae fuerint virtutes coelorum, quae et ultimo judicio contra eum movendae sunt. Motus ille quantus fuerit, tandem rueret ille de coelo projectus, ipse qui projecit illum Deus, Dei verbum breviter innuit dicens:

“Videbam Satanam sicut fulgur de coelo cadentem (Luc. X).”

Quomodo cadit fulgur? utique motis atque collisis nubibus tanto cum fragore, id est tonitru, ut concuti machina coeli et terra tremere videatur. Tunc fulgur excussum brevi lucet, statimque disparet. Itaque dum dicit,

“sicut fulgur,”

mirandum innuit motum virtutum coelestium magnumque praelium angelorum, Michaele principe contra illum, magnumque super haec omnia verbi Omnipotentis, quod ipse est, tonitruum et excutiendum illum, ut de coelo caderet cum vana luce sua, protinus exstinctus est miser, eoque projecto, serenitas pacis coelo rediret. Notum est cur ita dixerit, cur ita taliter illius Satanae mentionem fecerit, videlicet propter gaudium inconsultum discipulorum septuaginta duorum quos ipse miserat, quique reversi:

“Domine, inquiunt, etiam daemonia subjiciuntur nobis in nomine tuo (ibid.).”

Idcirco tale illis objecit ut caverent exemplum, ne et ipsi per vanam gloriam seducti exciderent et abirent retrorsum.