CAPUT VII. Quomodo intelligendum sit:

“Qui occiderit Cain, septuplum punietur.”

Dixitque Cain ad Dominum: Major est iniquitas mea quam ut veniam merear. Ecce ejicis me hodie a facie terrae, et a facie tua abscondar, et ero vagus et profugus in terra. Omnis igitur qui invenerit me, occidet me. Dixitque ei Dominus: Nequaquam ita fiet, sed omnis qui occiderit Cain septuplum punietur. Desperati, et de Dei clementia male sentientis est, quod ait: Major est iniquitas mea quam ut veniam merear. Quid autem deprehensus timet incultus iste agricola? Ecce, inquit, ejicis me hodie a facie terrae, etc. Hoc timet, ne agricolari sibi non liceat, ne terram quam solam amat, vel praesentem vitam pro admisso facinore perdat, ne ponatur adversus illum lex a Domino, ut quicunque illum invenerit occidat. Idcirco Dominus de hoc ipso, quod solum timebatur, respondens: Nequaquam fiet ita, ait: Sed quid? Omnis, inquit, qui occiderit Cain, septuplum punietur. Aliter atque aliter diversi interpretes hunc locum transtulerunt. Nam pro eo quod hic secundum Hebraicam veritatem scriptum est, sed omnis qui occiderit Cain, septuplum punietur, Symmachus: septies ulciscetur, Aquila, et Theodotion transtulerunt, septem vindictas exsolvet. Itaque varia translatio varium sensum generavit. Haec una sententia est quam non praeterire libet: Cain, septempliciter peccavit. Primo, quia in sacrificio Domini, ut superius jam dictum est, non recte divisit; secundo, quia fratri recte dividenti invidit; tertio, quia correptus a Domino non audivit; quarto, quia fratrem dolo circumvenit, dicens: Egrediamur fores; quinto, quia occidit; sexto, quia requisitus a Domino, dicente: Ubi est Abel frater tuus, respondit procaciter dicens: Nescio. Nunquid custos fratris mei sum ego? septimo, quia convictus desperavit dicens: Major est iniquitas mea quam ut veniam merear. Quia ergo pro septemplici peccato maledicto subjacuit, vagus et profugus ac tremens, ut nonnulli perhibent, qui occiderit, inquit, septem vindictas exsolvet, id est septemplicis peccati ejus poenam longam compendiosa morte finiet. Volunt enim peccatum Cain, morte corporis fuisse deletum, pro quo scriptum est: Non enim vindicabit Deus bis in idipsum (Naum. I). Sed haec ratio quam infirma sit, et ipsa fides scit, et sanctorum Patrum sententia diligentior evidenter astruit: Hoc enim dictum, de illis accipi convenit, quorum in poena vel ante poenam confessionem Deus accipit, et idcirco post eamdem poenam temporalem, non illis aeternam superadjicit ut, verbi gratia, latroni illi qui in cruce confessus est, non injuste Dominus aperuit paradisum, quia non vindicabit Deus bis in idipsum. Nam alter latro, de temporali ad aeternum transvectus supplicium. De quo etiam recte dicas, quia nec in illo vindicavit Deus bis in idipsum, nam esse una vindicta bene dicitur, quae hic incoepta perficitur in sempiternum. Igitur, quia nec illud praesens littera dat intelligi, quod Cain tremulo corpore vixerit; illud tamen videndum, quod multo aliter secundum Hebraicam veritatem dictum est: Sed omnis qui occiderit Cain, septuplum punietur.