|
GIMEL, id est plenitudo.
|
“Migravit Juda, propter afflictionem et multitudinem servitutis,
habitavit inter gentes, nec invenit requiem. Omnes persecutores ejus
apprehenderunt eam inter angustias.”
|
|
Juda confessio interpretatur, quo nomine civitas illa recte
significatur, cujus totum opus vel omne officium confessio est. Unde
Psalmista cum dixisset:
|
“Illuc enim ascenderunt tribus, tribus Domini, testimonium Israel,”
|
|
continuo quasi quaereres, ad quid illuc ascenderunt, vel quid ibi
facturi sunt,
|
“ad confitendum, inquit, nomini Domini (Psal. CXXI).”
|
|
Quo ergo vel unde
A luce ad tenebras, a requie ad laborem, a regno ad captivitatem, a
patre ad hostem, a vita ad mortem. Quare?
|
“propter afflictionem et multitudinem servitutis.”
|
|
Mira res! Nunquid afflictionem desiderabat, et multitudinem servitutis,
et ideo migravit? Non utique, sed sufficientiam, et libertatem se sibi
acquirere existimavit. Verum, quidquid illud est quod hoc modo quaesivit
quod extra Deum invenit, afflictio est et multitudo servitutis. Idcirco
Dominus ipse omnibus dicit:
|
“Venite ad me, omnes qui laboratis et onerati estis (Matth. XII).”
|
|
Et sanctus Job:
|
“Quare, inquit, posuisti me contrarium tibi, et factus sum mihimetipsi
gravis?”
|
|
(Job VII.) Mira et miserabilis deceptio migrantis, quia, dum migrat spe
divinitatis quam fallax serpens promisit, nihil aliud invenit quam
|
“afflictionem et multitudinem servitutis,”
|
|
afflictionem videlicet mortalitatis, qua sibimetipsi gravis sit et
multitudinem servitutis peccati, tot enim dominis servit, quot vitiis.
igitur de magno bono ad magnum malum, et
|
“habitavit inter gentes, nec invenit requiem.”
|
|
Hoc ad caetera mala pessimum accessit, quod
ut, verbi gratia, justus ille qui habitans inter Sodomitas utique non
inveniebat requiem, sicut de illo scriptum est:
|
“Et justum Lot oppressum a nefandorum injusta ac luxuriosa conversatione
eripuit, aspectu enim et auditu justus erat habitans inter eos qui de
die in diem animam justam iniquis operibus cruciabant (II Petr. II).”
|
|
Adhuc audi:
|
“Persecutores ejus apprehenderunt eam inter angustias.”
|
|
Parum erat habitantem inter gentes aspectu iniquorum operum cruciari,
nisi et persecutionibus compelleretur consentire malis. Unde Psalmista
ait congemiscens:
|
“Hei mihi! quia incolatus meus prolongatus est, habitavi cum
habitantibus Cedar, multum incola fuit anima mea. Cum his qui oderunt
pacem, eram pacificus, cum loquebar illis, impugnabant me gratis (Psal.
CXIX).”
|
|
|
|