DE OPERIBUS SPIRITUS SANCTI LIBER QUINTUS. DE CONSILIO
Index
CAPUT PRIMUM. De spiritu consilii, quod vere juxta Psalmistam Deus in consiliis super filios hominum terribilis sit.
CAPUT II. De secreto ejusdem consilii Dei, quod discrete abscondatur a sapientibus et prudentibus, et reveletur parvulis.
CAPUT III. Quod secundum scripturas oportebat bifariam distingui, quia consilio aliter Deus propter homines, aliter homines utuntur propter Deum.
CAPUT IV. De illa maxima parte consilii, qua Judaei cum caeremoniis suis relicti et gentiles cum sua sunt fide recepti.
CAPUT V De eadem re et quod tota fere vis consilii divini eo tendit, ut omnis a nobis auferatur occasio superbiendi, et non audeat dicere figmentum ei qui se finxit: “quare me fecisti sic?”
CAPUT VI. De eo quod sicut in Actibus apostolorum scriptum est: “Non fuit consilii, non visum est Spiritui sancto imponere gentibus jugum legis caeremoniarum gravissimum.”
CAPUT VII. Quod veniente gratia Evangelii, rationabiliter circumcisionis et omnium caeremoniarum carnalium lex cessare debuerit.
CAPUT VIII. Quod Sabbata caeterasque festivitates Judaeorum oderit anima Domini, ut in prophetia dicit, et idcirco recte visum sit Spiritui sancto ut non imponerentur.
CAPUT IX. Quod Deo alia cum Judaeis fuerit, alia cum nobis gentibus ratio sit, et quod fere cunctae festivitates illorum causas terrenas habuerint.
CAPUT X. Quod praeter solemnitatem Pentecostes, terrenas cunctae illorum festivitates causas habuerint, nostrae autem causae vel promissiones Evangelii coelestes sint.
CAPUT XI. Quod multo magis nec hostiis legalibus inservire debuerimus, eo quod nec aliquando illas Deus se quaesisse vel jussisse, per prophetas testificetur.
CAPUT XII. Quod bene Spiritui sancto visum sit judicando non debere nos super talibus inquietari tantum ut abstineamus nos a contaminationibus sive immolatis simulacrorum, et fornicatione, et suffocatione et sanguine.
CAPUT XIII. Quanta alibi severitate fornicationem, et idolothyta singulis suis persequuntur scriptis.
CAPUT XIV. Quomodo quasi per consilium Petrus caeremonias Judaicas servari oportere indicaverit vel simulaverit, et quomodo per verius consilium illi Paulus in faciem restiterit, nec tamen sibi contrarius fuerit, ubi Timotheum circumcidit, et purificatus Judaico more in templum cum oblationibus intravit.
CAPUT XV. De excidio Hierosolymorum et eversione templi, et dispersione Judaeorum, quod cum consilio Dei acta sit.
CAPUT XVI. Quod nobis propter Deum consilio uti, sit facere aliquid ultra quam ille praeceperit; quod quicunque non faciunt, sic recte dicant: Servi inutiles cumus, quod debuimus facere, fecimus.
CAPUT XVII. De primo praecepto, et super adjiciendo consilio.
CAPUT XVIII. De secundo praecepto, et superaddendo consilio.
CAPUT XIX. De tertio praecepto, et superadjiciendo consilio.
CAPUT XX. De quarto praecepto, et superadjiciendo consilio.
CAPUT XXI. De quinto praecepto, et superadjiciendo consilio.
CAPUT XXII. De sexto praecepto, et super adjiciendo consilio.
CAPUT XXIII. De septimo praecepto, et super adjiciendo consilio.
CAPUT XXIV. De octavo praecepto, et super adjiciendo consilio.
CAPUT XXV. De nono praecepto, et super adjiciendo consilio.
CAPUT XXVI. De decimo praecepto, et super adjiciendo consilio, et quomodo difficile sit huic praecepto aliquid superaddi.
CAPUT XXVII. Quam verum Veritas dixerit: “Non veni legem solvere, sed adimplere.”