CAPUT 8

Igitur sanctus Eliphius, vir divina, ut jam dictum est, virtute, carcerem egressus, dum funeris materni exsequias de more complevisset, rursus, tam a paganis militibus quam a Judaeis, quaerebatur, et quia non latere volebat, quia martyrium non refugiebat, cito repertus est. Reversus namque in civitatem Grandem intravit, ubi tunc temporis Julianus fuisse memoratur. Duobus ibidem moratus diebus, multa non paucis beneficia praestitit infirmis. Transiensque fluvium, nomine Veram, offendit impios exsecutores daemonum thecas in littore colentes; Judaeos ibidem in eodem sacrilegio non defuisse narratum est. Hoc autem frivolum nimisque simpliciter dictum nonnulli existimant, pro eo quod nostris temporibus tale quid inter sacrilegia Judaeorum non reperitur; neque enim nunc Judaei idolis immolant, sed unum et solum creatorem Deum se adorare inaniter jactant. Optarent ergo studiosi lectores aliter scriptorem dixisse quam dixit aut scripsit. Praemisso namque, offendit in Judaeos daemonum thecas in littore collentes; erat autem Sabbatum dies festus Judaeorum: Ecce, ait, quid nefarii Judaei in suis Sabbatis agunt. Christum Dei virtutem, et Dei sapientiam contemnunt, et ad suam proditionem daemonia colunt. Exigentibus enim suae perfidiae meritis, oracula prophetarum, et praeconia apostolorum recusarunt, suas vero libenter aures daemoniis accommodaverunt. Ego vero omnino non frivolum, imo solida veritate subnixum esse potuisse arbitror istud, ab eo taliter dictum; non enim tunc temporis res ita erat ut nunc est. Quare hodie Judaei simulacra gentium non colunt? Nimirum quia non sunt; quandiu erant, quandiu fiebant haec opera manuum hominum, semper proni fuerunt ad cultum eorum, sicut testantur libri ipsorum. Nunc autem ubi, secundum prophetiam Isaiae, Dominus ascendens super nubem levem, ingressus est Aegyptum hujus saeculi, et mota sunt simulacra Aegypti a facie ejus et disperierunt (Isa. XIX), frustra volentibus ea retinere Aegyptiis, qualium iste Julianus notissimus et vere Aegyptius fuit, nunc, inquam, quia non sunt, idcirco non colunt Judaei simulacra gentium, et illud quod solum superest, et quod illa subvertit omnino non pertinens ad simulacra gentium: et idcirco non adorant, quia veritatem oderunt, secundum mysticam similitudinem aenei serpentis, quem exaltavit Moyses in deserto, ante nostros et ipsorum oculos exaltatum. Proinde nullius laudis est Judaeae sive Synagogae, quod per Osee prophetam dictum est ei: Dies multos exspectabis me, et non fornicaberis, et non eris viro (Ose. III), quia quod non fornicatur eum idolis, non ex suae est continentiae virtute, sed ex defectu idololatriae, quam post adventum Christi, neque pagani principes retinere, neque iste apostata potuit resuscitare.