|
Assertione nostra non indiget, demonstratione nostra non opus est, quod
haec et caetera legalia instituta fuerint exemplaria coelestium, de
quorum, quibusdam praescriptis Apostolus dicit: Necesse est ergo
exemplaria coelestium his mundari; ipsa autem coelestia melioribus
hostiis quam istis (Hebr. IX). Denique et Mosi, cum haec ordinarentur,
Deus dixit:
|
“Inspice, et fac secundum exemplar quod tibi in monte monstratum est
(Exod. XXV).”
|
|
Ergo exemplaria coelestium ista fuerunt, immolatio vituli pro peccato,
et oblatio arietis in holocaustum, et ab universa multitudine filiorum
Israel susceptio duorum hircorum pro peccato cum ariete jam dicto in
holocaustum, et caetera quae praescripta sunt, exemplaria fuere
coelestium. Ipsa autem coelestia sunt ista de quibus est jam dictum,
immolatio Christi crucifixi, et sortes divisae latronum qui cum eo
crucifixi sunt, dimisso Barabba per petitionem Judaeorum. Dicamus ergo:
|
“Non, inquit, omni tempore ingredietur sacerdos in sanctuarium, quod est
intra velum, coram propitiatorio quo tegitur arca,”
|
|
etc. Sacerdos et hostia ipse Christus est, ipse vitulus, ipse aries,
ipse et hircus, sed diverso respectu. Sacerdos namque est, quia, sicut
Apostolus dicit, ipse
|
“assistens Pontifex futurorum bonorum, per amplius et perfectius
tabernaculum non manu factum, id est non hujus creationis neque per
sanguinem hircorum aut vitulorum, sed per propriam sanguinem introivit
semel in sancta, aeterna redemptione inventa (Hebr. IX),”
|
|
sacrificium praeferens panis et vini, secundum ordinem Melchisedech
(Psal. CIX) in sacramento corporis et sanguinis sui. Vitulus, quia sicut
pro nobis, ita pro illis quoque oportuit eum pati, qui usque ad adventum
ejus portantes jugum legis, juste vixerunt, et mundi fuerunt per
justitiam fidei. Aries ipse, videlicet immolatus et pro arietibus
quoque, id est pro apostolis suis de quibus psalmus dicit:
|
“Afferte Domino, filii Dei, afferte Domino filios arietum (Psal.
XXVIII).”
|
|
Ipsi namque duplici de causa recte arietes dicti sunt, vel quia duces
sunt totius Ecclesiae, sicut arietes duces sunt totius gregis, vel quia
sicut arietes duobus cornibus, sic ipsi duobus testamentis oppugnantia
sibi impugnant, hoc a vitulis, id est ab anterioribus sanctis
differentes, quod jugum legis non portant,
|
“quod neque nos, ut ait Petrus apostolus, neque patres nostri portare
potuimus (Act. XV).”
|
|
Hircus, ipse nimirum pro illis, quorum graviora peccata tulit, sive qui
ante adventum ejus sub lege fuerunt, sive quos in adventu suo ipse,
finis legis, per poenitentiam suscepit, vel suscipit, qualium novissimus
latro ille est, quem, ut supra diximus, in cruce poenitentem suscepit.
Igitur cum vitulo et ariete et duobus hircis, tunc accessit sacerdos
coram Domino, in ostio tabernaculi testimonii, quando Redemptor noster
ad passionem venit,
|
“obediens Patri usque ad mortem, mortem autem crucis (Philipp. II).”
|
|
Ostium quippe tabernaculi sancti et veri, ipsa est passio ejusdem
Redemptoris. Et illud maxime vulnus ejusdem passionis, quo latus ejus
unus ex militibus lancea percutiens aperuit, apertio est illius ostii,
quo ingredimur, et praeter quod ostium non est aliud, per quod possumus
ingredi in gloriam illius coelestis sanctuarii. Nos autem extunc
|
“regale sacerdotium, gens sancta, populus acquisitionis”
|
|
effecti (I Petr. II).
|
|