VERS. 10, 11.

Qui futurus est, jam vocatum est nomen ejus, et scitur quod homo sit, et non possit contra fortiorem se in judicio contendere. Verba sunt plurima, multamque in disputando habentia vanitatem. De Domino Jesu Christo clarissime pronuntiat Ecclesiastes, quod ad nos venturus, et assumpta carne homo futurus sit. Notus enim in Judaea Deus et in Israel magnum nomen ejus (Psal. LXXV). Parum dictum est, quia quidquid fruitur mentis ratione, venturum illum praedixit. Dominum Sabaoth cherubim et seraphim quotidie ipsum praedicabant (Isa. VI). Verum hominem salva deitate futurum jam tunc vidit eum Adam, quando ex costa illius condidit Evam (Gen. II). Christum illum prophetae (Thren. IV; Psal. LXXXVIII); Gabriel Jesum Salvatorem appellavit (Luc. I; Matth. I). Nomen ejus praesaga sibylla in primis elementis versuum suorum Graece ita scripsit, [i][ee][s][o][u][s] [kh][r][i][s][t][o][s] [th][e][o][s] [u][i][o][s] [s][oh][t][ee][r]. Jure Christum vocat, id est unctum, quia unctus est prae participibus suis (Hebr. I). Jesum, id est Salvatorem (Isa. XIX, XXVI, XLVI, LXIV; Zach. IX; Luc. II), quia omnia salvat; [u][i][o][s], id est filius, quia Filius Dei est (Rom. I), [th][e][o][s], id est Deus quia omnia fecit (Hebr. I). [s][oh][t][ee][r], id est salutaris, quoniam venit salvare quod perierat (Matth. XVIII). Gentiles etiam procul et a longe videntes hoc nomen Domini in carne futuri, ita in quibusdam templorum suorum sacellis scribebant: [k][u][r][i][o][s], [k][u][r][i][o][s]. Et quamvis dubii essent, nec satis intelligerent nomen Domini, tamen illud venerabantur omnino quasi numen venturum. Paulus etiam scriptum invenit: Ignoto Deo (Act. XVII). Neque solum in Jerusalem, neque solum in Bethlehem, stella duce, adoratus fuit Deus, et cognitus Deus (Matth. II), sed etiam ipsa Roma caput et decus omnium regnorum cognovit, quando Deus processit de Virginis utero tanquam sponsus de thalamo suo (Psal. XVIII). Jam enim rem per tot saecula cognoverat praefixo sibi signo. Nam cum Romani muris et moenibus ita munissent urbem, ut esset inexpugnabilis, struxerant etiam turrim altiorem caeteris, in cujus cacumine hunc etiam titulum scripserunt:

“Cadet ista turris, cum Virgo filium sine viro generabit.”

Peractis multis saeculorum aetatibus, cum jam nisi per titulum nulla esset cognitio rerum, sanctissima nocte, qua Virgo filium genuit, repente turris praedicta cecidit, demonstrans omnibus Salvatorem venisse orbis terrarum. Aegyptus quoque multa de Christo cognoverat (Isa. XIX), quae in delubris suis ita scripta legebat:

“Vita est ventura.”

Hermopolis civitas Aegyptiorum, ubi fugit Dominus a facie Herodis, multa de Domino vidit, quia illo veniente omnia simulacra ejus ceciderunt. Verba sunt plurima, multamque in disceptando habentia vanitatem. Nam quam multis verbis, quam vanis, quam malesanis inde disputavit stulta mundi sapientia, quae dum garrula multis insuit verbis, multis errorum involvitur vanitatibus!