|
[CAP. XVI.]
|
“Haec locutus sum vobis, ut non scandalizemini.”
|
|
Hoc itidem eodem modo sentiendum est, quo et illud superius, ubi eum
discipulos suos turbandos fore firmasset, dicendo Simoni Petro:
|
“Amen, amen dico tibi, non cantabit gallus hac nocte, donec ter me
negabis,”
|
|
statim intulit:
|
“Non turbetur cor vestrum (Joan. XIII),”
|
|
id est, etsi prae timore lingua titubat, fides in corde vestro non
deficiat: eodem, inquam, modo et hoc sentiendum est, quod cum dixerit
eis:
|
“Omnes in me scandalum patiemini in ista nocte (Matth. XXIX),”
|
|
nunc dicit:
|
“Haec locutus sum vobis, ut non scandalizemini.”
|
|
Aliud namque fuit in illa nocte scandalizari, aliud est absolute, vel
sine ulla determinatione scandalizari. Scandalizati etenim sunt in illa
nocte, cum propter noctis illius turbinem, percusso pastore, metu
dispersae sunt oves (Zach. XIII); sed non sine ulla exceptione
scandalizati sunt, quia compatientibus animis cum illo erant, a quo
corporaliter dispersi fugiebant, et nec ipse Petrus, cum trepido ore
negaret, corde in eum credere desinit, quem confessus fuerat esse
Christum Filium Dei. Non ergo frustra fuit, quod eos praemonuit atque
praemunivit, dicendo:
|
“Haec locutus sum vobis, ut non scandalizemini.”
|
|
Et adjecit:
|
|