|
Psalmus XLVI recte et pulchro ordine universas continuo gentes
alloquitur:
|
“Omnes gentes, plaudite manibus.”
|
|
Subauditur, ad quas turbata terra translati sumus, ad quas,
repellentibus nos Judaeis conversi sumus.
|
“Plaudite, inquit, manibus.”
|
|
Cum laetitia bene operamini.
|
“Jubilate Deo in voce exsultationis.”
|
|
Quare?
|
“Quoniam Dominus excelsus terribilis, rex magnus super omnem terram.
Elegit nobis haereditatem suam, speciem Jacob quam dilexit.”
|
|
Sicut enim Esau, qui prior natu erat, a Deo reprobatus est, sic
Israeliticus populus qui prius quadam familiaritate, Deo acceptabilis
erat, nunc rejectus est, et benedictionem recepistis, vos gentes.
|
|