CAPUT 13

“Et alius angelus de altari qui habebat potestatem super ignem, clamavit voce magna ei qui habebat falcem acutam, dicens: Mitte falcem tuam cutam, et vindemia botros vineae terrae, quoniam maturae sunt uvae ejus.”

Angelus qui haec clamat Moyses recte intelligitur, qui Judaeos accusat. Ipse namque Dominus quodam loco dixit eis:

“Nolite putare quod ego accusaturus sim vos apud Patrem; est qui accusat vos Moyses, in quo vos speratis (Joan. V).”

Iste nimirum clamavit et accusavit botros amarissimos, scilicet Judaeos, qui Dominum totius vineae aceto misto cum felle potaverant (Matth. XXVII), et usque in hodiernum diem accusare non desinit, exempli gratia, quoties legitur aut canitur illud de cantico Deuteronomii:

“De vinea Sodomorum vinea eorum, et de suburbanis Gomorrhae; uva eorum uva fellis et botri amarissimi. Fel draconum vinum eorum, et venenum aspidum insanabile (Deut. XXXII).”

Haec profecto cum dicit, clamat et accusat vineam malo suo vindemiandam. Quid autem est quod de altari clamare, et super ignem potestatem habere dicitur? Tabernaculum, et altare, et sancta sanctorum primus idem Moyses illis fecerat (Levit. IX), et in illo altari sic super ignem potestatem habebat, ut eo invocante ignis a Domino super holocausta descenderet, itemque irato illo contra sacerdotii temeratores, et dicente ad Deum, ne respicias ad sacrificia eorum, non super holocausta ignis propitationis descenderet, imo eosdem praesumptores, videlicet Core et omne concilium ejus, ignis irae Dei consumeret. Et quidem de illo altari ritus ab eodem Moyse Judaeis traditus, propitatio erat usque ad illud eorum sacrilegium, quo Dominum occiderunt (Num. XVI). Extunc autem clamante Moyse, et dicente ad Deum, ne respicias sacrificia eorum, omnia sancta illorum igne excidii, resistentibus Romanis, irrecuperabiliter exusta sunt.

“Mitte ergo, inquit, falcem tuam acutam, et vindemia botros vineae terrae.”

Quare? Quoniam, inquit, maturae sunt uvae ejus, id est quoniam impletae sunt iniquitates ejus, quemadmodum per concessionem dixerat ipse paulo post occidendus:

“Implete mensuram patrum vestrorum.”

Et post pauca:

“Ecce ego mitto ad vos prophetas, et sapientes, et scribas, et ex eis occidetis, et crucifigetis, et ex eis flagellabitis in synagogis vestris, et persequemini de civitate in civitatem, ut veniat super vos omnis sanguis justus, qui effusus est super terram, a sanguine Abel justi usque ad sanguinem Zachariae filii Barachiae, quem occidistis inter templum et altare (Matth. XXIII).”

Sequitur ergo:

“Et misit angelus falcem suam in terram, et vindemiavit vineam terrae; et misit in lacum irae Dei magnum.”

Nota est orbi universo vindemiatio illa, excidium illud infelicissimum, quo super illos congestus est acervus omnium miseriarum, quarum ipsae quoque lectiones horrore et admiratione plenae sunt.