CAPUT 3

“Mementote sermonis mei, quem ego dixi vobis: Non est servus major domino suo.”

Illa namque odii, quod prior ego passus sum, scientia, et ista hujus sermonis mei memoria, vestram vos obliviosam verberabitis impatientiam, et teneras propriae voluntatis redarguetis delicias. Quid enim? Nunquid scientes vel reminiscentes ea quae dixi, in contumeliis et persecutionibus quae vobis accident, admirabimini? Nunquid de Domino spinis coronato, purpuraque irrisoria induto, vos servi mei gemmata diademata purpuramque serio vestiendam appetere audebitis? Nunquid talis est ordo legitimae curiae, ut Rege colaphizato, consputo, et exalapato, servi ejus altis eorum in theatro sellis insideant, et eisdem manibus, quae Dominum sic afliciunt, sibimet applaudi studeant? non ita est. Sed quid?