CAPUT VIII. De adventu tremendi judicis, quomodo sedebit ipse super sedem majestatis suae.

Grande spectaculum! Ait enim ipse rex et filius regis, cui Deus Pater judicium dedit: Cum autem venerit Filius hominis in majestate sua, et omnes angeli cum eo, tunc sedebit super sedem majestatis suae, et congregabuntur ante eum omnes gentes, et separabit eos ab invicem, sicut pastor segregat oves ab haedis. Et statuet oves quidem a dextris suis, haedos autem a sinistris (Matth. XXV), etc. Filius hominis veniet, Filius hominis apparebit. Sic inde veniet, quomodo hinc ascendit. Dixerunt enim angeli: Hic Jesus qui assumptus est a vobis in coelum, sic veniet, quemadmodum vidistis eum euntem in coelum (Act. I). Quomodo viderant, qualem viderant euntem in coelum: viderant euntem formam servi, viderant in manibus et pedibus ejus fixuram clavorum, viderant latus ejus lancea vulneratum, et talem susceperat nubes ab oculis eorum. Grande et dulce gaudium intuentium, quia talis elevatus est, et grandis timor ac tremor exspectantium, quia talis, et sic veniet. Nubes enim illum suscepit, et in nube venturus est. Nam tunc videbunt, ait, Filium hominis venientem in nube, cum potestate magna et majestate (Matth. XXIV). Idcirco vere psalmus dixit: Ascendit Deus in jubilatione, et Dominus in voce tubae (Psal. XLVI). Apostoli namque jubilaverunt sicut scriptum est: Et ipsi adorantes regressi sunt in Hierusalem cum gaudio magno (Luc. XXIV), sed et vocem tubae acceperunt, nobisque auditam fecerunt, qua dictum est: Sic veniet quemadmodum vidistis eum euntem in coelum. Haec namque praenuntiatio plena est timoris, tanquam vox tubae grande et terribile bellum nuntiantis. Et Apostolus idem sentiens dicit: Quoniam ipse Dominus in jussu et in voce archangeli, et in tuba Dei descendet de coelo (Thess. IV). In jussu, id est in imperio majestatis; in voce archangeli, id est in praeconio angelicae fortitudinis judicem adesse nuntiantis; in tuba Dei, id est in tonitru et terrore qualem solus Deus facere possit. Tunc enim idem Deus noster, qui et Filius hominis, manifeste veniet, et non silebit (Psal. XLIX). Grande igitur spectaculum, ubi sic veniet cum nubibus, et videbit eum omnis oculus, et qui eum pupugerunt, et plangent se super eum omnes tribus terrae (Apoc. I). Venient et omnes angeli cum eo. Et sicut in alio evangelista ipse testatur, eo veniente virtutes coelorum movebuntur (Luc. XXI). Quodque amplius pavendum est, qui prius venit in spiritu mansuetudinis sicut ostendit species columbae, quae super eum apparuit (Matth. III), tunc veniet in flamma ignis. Pevelabitur de coelo cum angelis virtutis suae in flamma ignis, inquit Apostolus, dantis vindictam his qui non noverunt Deum, et qui non obediunt Evangelio Domini nostri Jesu Christi (II Thess. I). Illo igne coeli solventur, mare siccabitur, ut Patrum quidam arbitrantur, et hinc forte in Apocalypsi Joannes inquit: Et mare jam non est (Apoc. XXI). Coelos vero calore solvendos apostolica Scriptura non tacuit. Coeli, inquit, qui nunc sunt, et terra eodem verbo repositi sunt, igni reservati in diem judicii, et perditionis hominum impiorum (II Pet. III). Item: Adveniet autem dies Domini ut fur, in quo coeli magno impetu transient, elementa vero calore solventur (ibid.). Tunc sedebit super sedem majestatis suae. Non tanquam vicarius aut legatus super alienam sedem, ad horam vel ad tempus sedebit, sed Rex legitimus et monarcha coeli super suam sedem in sua majestate sedebit.