VERS. 20.

“Duo tantum ne facias mihi,”

videlicet quae mox praefiniam,

“et tunc a facie tua non abscondar,”

id est apposita tecum disputatione non fugiam. Ac si dicat: Quoniam in hac disputatione tu idem qui adversarius es, judex mihi praesides, benevolentiam praebe per haec duo tantum quae postulo.