CAPUT 17

“Et scient, inquit, omnes Ecclesiae, quia ego sum scrutans corda et renes, et dabo unicuique vestrum secundum opera sua.”

Ne longius abeamus quaerendo cur hic dicat,

“quia ego sum scrutans renes et corda,”

memoriter teneamus conditionem quam comminationibus hic interposuit, dicendo,

“nisi poenitentiam egerint ab operibus suis.”

Nam quia sunt alii qui propter consequendam aeternam Dei gratiam, alii qui propter tenendam felicitatem terrenam, poenitentiam agunt, atque alii qui omnino impoenitentes sunt, pertinuit ad judicem, qui se redditurum profitetur unicuique secundum opera ejus, ostendere unde scire possit quale vel cujus meriti sit cujuslibet poenitentis vel impoenitentis opus.

“Et hoc, inquit, scient omnes Ecclesiae scilicet in futuro, quando reddetur unicuique secundum opera sua.”

Nam nunc pauci sciunt et discernunt quomodo singulis condigna reddantur, in his quae nonnunquam in praesenti, Deo judice, patiuntur. Verbi gratia, Achab quippe saepe dictus poenitentiam egit, sed tota poenitentia ejus non in corde, sed circa renes fuit (III Reg. XVIII). Neque enim poenitendo curavit, aut timuit, ne a regno Dei fieret alienus, sed hoc solum, ne regno suo privaretur. Econtra David, qui Uriam interfecit, poenitens non hoc timebat, ne regno privaretur, sed ne a gratia Dei relinqueretur (III Reg. XI). Unde et dicebat:

“Ne projicias me a facie tua, et Spiritum sanctum tuum ne auferas a me (Psal. L).”

Porro, Joram, aeque ut mater ejus, habens cor impoenitens, in ipsis malis suis in obsidione Samariae, cum diceret, quare tantum malum est a Domino, quod in ipsum Dominum facere non poterat, in prophetam Domini vindicari voluit, dicens:

“Haec faciat mihi Deus, et haec addat, si steterit caput Elisaei filii Saphat super eum hodie. Praemisitque virum, qui praecideret caput ejus (IV Reg. VI).”

Hic ergo

“scrutans corda et renes,”

id est, veraciter discernens, quis carnali, et quis spirituali intentione poenitentiam agat. Achab quidem poenam distulit. David autem in gratiam restituit. Joram vero et caeteros filios Jezabel absque dilatione interfecit. Ita reddidit unicuique secundum opera ejus, contestans ut omnes circa nos ita futurum sciamus, dum concludit sic:

“Et dabo unicuique vestrum secundum opera sua.”

Sequitur: