CAPUT XXXVI. Quod sicut Joseph, sic et Christus in carcerem missus omnia in potestate ejus fuerint.

Illi qui propter peccata nostra descendit in carcerem mortis, scimus quia Deus Pater gratiam dedit. Lex enim, inquit Joannes, per Moysen data est, gratia et veritas per Jesum Christum facta est (Joan. I). Illi, inquam, Deus gratiam dedit in conspectu principis carceris id est in conspectu suo, qui solus potestatem habet vitae et mortis. Etenim, secundum historiae veritatem, alius quidem homo fuerit, Pharao sedens in loco regni, et alius qui erat sub illo princeps carceris; nam, secundum hunc spiritualem sensum, unus idemque et altissimi solii rex, et inferni princeps carceris, est. Dici quidem potest diabolus princeps carceris quoniam dicitur et princeps mundi: at non taliter princeps est carceris, ut a carcerali poena aut vinculis sit liber, quemadmodum ille cujus gratiam Joseph innocens habuit, sed sic est princeps carceris, vel praepositus mortis, ut principalem accipiat sententiam damnationis. Igitur in conspectu principis carceris, id est, in conspectu suo Deus Pater homini Jesu Christo gratiam dedit. Nam idcirco in carcerem eumdem praecepto Patris ille descendit, ut gratiam inveniret et misericordiam opportunam captivis impetraret, diceretque juxta prophetam his qui vincti erant: Exite, et his qui in tenebris: Revelamini (Isa. XLIX). Unde et protinus subditur: Qui tradidit in manu ipsius universos vinctos qui in custodia tenebantur, et quidquid fiebat sub ipso erat. Hoc nempe est quod antequam traderetur, ipse dixit: Et ego si exaltatus fuero a terra, omnia traham ad meipsum (Joan. XII). Omnia, inquam, scilicet coelestia, terrestria et inferna, ut, juxta Apostolum, in nomine Jesu Domini nostri omne genu flectatur coelestium, terrestrium et infernorum (Philip. II), prius autem infernorum, deinde coelestium, et post haec terrestrium. Prius enim ad inferna descendit et mortuis vitam, vinctis solutionem reddidit, deinde coelos ascendit adorandus ab omnibus, qui jam erant in coelo, hominum spiritibus, et angelis sanctis, et post haec praedicatum est nomen ejus gentibus, ut adorarent eum omnes reges, et omnes gentes servirent ei (Psal. LXXI). Constat igitur quia tradidit princeps carceris universos vinctos in manu ejus. At ille non novit aliquid, cunctis ei traditis, id est, omni judicio sibi dato nullius personam accipit, sed in aequitate judicans, et cum justitia reddit unicuique secundum opera sua.