|
|
“Haec locutus sum vobis ut gaudium meum in vobis sit, et gaudium vestrum
impleatur.”
|
|
Vobis, inquit, de abscessu meo non gaudentibus sed lugentibus et
flentibus haec locutus sum, dicens:
|
“Si diligeretis me, gauderetis utique, quia ad Patrem vado, quia Pater
major me est,”
|
|
et caetera, ut quemadmodum dulcedo vitis in palmitibus est, ita et
gaudium meum in vobis sit. Quod est enim gaudium in praesenti
tribulatione, et tristitia animae vestrae, in hoc agonis mei sanguineo
sudore; quod, inquam, gaudium meum nisi Spiritus sanctus? Per Spiritum
namque sanctum meipsum offeram hostiam immaculatam Deo Patri, ut sanguis
meus emundet vos ab operibus mortuis, ad serviendum Deo viventi (Luc.
XXII; Hebr. IX). Et in hac oblatione inenarrabiliter gaudeo, ut merito
de hoc gaudio meo dictum sit:
|
“Egredimini, filiae Sion, et videte regem Salomonem in diademate, quo
coronavit eum mater sua in die desponsationis ejus, et in die laetitiae
cordis ejus (Cant. III).”
|
|
Ut ergo hoc gaudium meum in vobis sit, ut mihi et congaudendo compati,
et compatiendo congaudere sciatis, idcirco haec locutus sum vobis,
tanquam vitis succi mei laetitiam gestiens effundere palmitibus meis. Et
ut gaudium vestrum non frustra deceptum sit, sed impleatur in apothecis
aeternae jucunditatis, risum mundi hujus deputabitis errorem, et gaudio
ejus dicetis:
|
“Quid frustra deciperis? (Eccle. II.)”
|
|
Vos autem sine errore ridebitis, et gaudium vestrum non decipietur,
neque enim tolletur a vobis. Sed quaenam sunt praecepta, de quibus dixi
vobis:
|
“Si praecepta mea servaveritis, manebitis in dilectione mea?”
|
|
Ecce dico vobis:
|
“Hoc est praeceptum meum, ut diligatis invicem sicut dilexi vos. Majorem
hac dilectionem nemo habet, ut animam suam ponat quis pro amicis suis.”
|
|
In Canticis canticorum sponsa dicit:
|
“Introduxit me rex in cellam vinariam, ordinavit in me charitatem (Cant.
II.)”
|
|
Quando putas rex iste sponsam suam in cellam vinariam introduxit, nisi
quando moriendo torcular calcans (Isa. LXIII), Scripturas implevit, et
resurgendo ut easdem Scripturas intelligeret sensum ejus aperuit? Ecce
idem cum dixisset:
|
“Ego sum vitis, et Pater meus agricola est;”
|
|
itemque:
|
“Ego sum vitis, vos palmites,”
|
|
miro modo vinum suum bibere volentibus charitatem ordinavit. Sunt namque
duo praecepta charitatis, videlicet amor Dei et amor proximi. Sed, ut
superius jam dictum est, ad amorem Dei non pervenitur, nisi per amorem
proximi. Dixit ergo paulo supra:
|
“Si praecepta mea servaveritis, manebitis in dilectione mea, sicut et
ego Patris mei praecepta servavi, et maneo in ejus dilectione.”
|
|
Et quasi quaereres quae sunt illa praecepta, quorum observatio nos
efficit manentes in sua, vel Patris dilectione, ecce subsecutus ait:
|
“Hoc est praeceptum meum, ut diligatis invicem.”
|
|
Dilectio namque in invicem, amor proximi est, per quem pervenitur ad
amorem Dei, et talis est ordo charitatis, ut diligere non possis Deum,
nisi diligas proximum.
|
“Qui enim non diligit fratrem suum quem videt, Deum, quem non videt,
quomodo potest diligere? (I Joan. III)”
|
|
Ergo
|
“praeceptum meum, inquit, de quo dicebam vobis: ”
|
|
|
“Si praecepta mea servaveritis, manebitis in dilectione mea;”
|
|
|
“praeceptum, inquam, meum, hoc est, ”
|
|
Quare autem illic pluraliter praecepta mea, hic vero singulariter,
|
“hoc est, inquit, praeceptum meum?”
|
|
Videlicet quia omne mandatum de sola dilectione est, et omnia unum
praeceptum sunt. Multa per diversitatem operis, unum in radice
dilectionis. Nam
|
“non adulterabis, non furtum facies, non occides, non falsum testimonium
dices: et, si quod est aliud mandatum,”
|
|
inquit Apostolus,
|
“in hoc verbo instauratur: Diliges proximum tuum sicut teipsum (Rom.
XIII).”
|
|
Igitur sapiens et bene disertus praeceptor, suavi et rite disposito
ordine docendi, postquam ita proposuit:
|
“Si praecepta mea servaveritis,”
|
|
et caetera, nunc addit quod jure assumas, et dicit:
|
“Hoc est praeceptum meum, ut diligatis invicem, sicut dilexi vos.”
|
|
Quod deinceps rationabiliter edisserit, tandemque more concludentis
illaturus est, dicens:
|
“Hoc mando vobis, ut diligatis invicem.”
|
|
|
|