CAPUT XXVI. Quae vera confessio sit, et quid eidem Cyro de vera confessione defuerit.

Sed nec illud facile concedendum est quod illa gratulatio confitentis Deo, cum Deus benefecerit ei, sit confessio, imo dicatur, ut est, adulatio. Quid enim est confessio, de qua Psalmista loquitur:

“Confessio et pulchritudo in conspectu ejus (Psal. LXLV,)”

et de qua idem dicit:

“Introite portas ejus in confessione, atria ejus in hymnis, confitemini illi? (Psal. LXLIX.)”

Nimirum laus est integra, laus devota, laus ordinata. Quo vel quali ordine, nisi ut homo in principio accuset seipsum, deinde justificet Deum?

“Justus namque in principio accusator est sui (Prov. XVIII),”

qua accusatione praeeunte, dum Deum justificat, verbi gratia, dicendo:

“Fidelis Dominus in omnibus verbis suis, et sanctus in omnibus operibus suis (Psal. CXLIV),”

nimirum confessionem, id est laudem perficit. Non longe exempla petantur. Daniel ipse dierum illorum exsul sive captivus eo modo confitetur:

“Obsecro, inquit, Domine Deus magne et terribilis, custodiens pactum et misericordiam diligentibus te, et custodientibus mandata tua. Peccavimus, inique fecimus, impie egimus, et recessimus et declinavimus a mandatis tuis et judiciis. Nobis confusio faciei, regibus et principibus nostris et patribus nostris, qui peccaverunt; tibi autem Domino Deo nostro misericordia et propitiatio (Dan. IX),”

et caetera. Iste legitimus est ordo confessionis, quemque in principio accusare seipsum, deinde justificare Deum, et ab ipso quaerere remissionem peccatorum. At illi homines saeculi, qualium hic unus exstitit, nunquid ad ejusmodi confessionem descendere dignati sunt? imo dixerunt:

“Linguam nostram magnificabimus, labia nostra a nobis sunt, quis noster dominus est? (Psal. XI.)”

Omnes superbi et circa animae causam prorsus indomiti, aut ipsi pro diis haberi voluerunt, aut talibus servire diis, quorum non est dare consilium de cura animarum, de sollicitudine gerenda pro peccato, quae mors est animarum. Igitur talium fortuita laudatio, non tam salubris confessio quam sterilis dicenda est adulatio.