|
Hac exceptione servata, quasi olera, inquit, virentia tradidi vobis
omnia, id est, impune trucidabitis, et manducabitis omnia quasi olera,
quae virentia quidem sunt, sed insensibilia. Olera namque et quaecunque
ejusmodi, vivunt quidem per virorem, sed non ea vita est, quam recte
dicere possis animam, licet Epicurei, quos imitati sunt etiam
sordidissimi Manichaei, qui dixerunt quod, mortuo homine, anima ejus in
porcum vel canem, deinde in arborem vel frutetum seu quamlibet herbam
degenerando devovatur; et inde quoque olera habeant animas eorum
arbitratu, quorum stultitiam Flaccus quoque nobilis satyricus irridens,
cuidam dicit:
Verum seu pisces, seu porrum, et caepe trucidas,
Utere Pompeio.
(HOR. Ep. I, 12, 21.)
Trucidas, dixit, pro eo, ut diceret, comedis, quia videlicet juxta
sectam suam, tot animas trucidabat, quot quotidie porros aut caepe vel
alia manducabat. Itaque in carnibus manducandis nulla injustitia est.
Imo in non manducandis, nisi pro voto religioso fiat, superstitio est
injusta, qua nimium usus fuisse fertur Pythagoras, qui non solum ab omni
animali, verum etiam ab omni legumine abstinebat, praecipue a faba,
quasi consanguinea, dicens, quod cocta sanguinis humani trahat colorem,
vel quod viridis in pixide aerea diu servata, vertatur in sanguinem.
Quem item irridens idem qui supra, dicit:
O quando faba Pythagorae cognata, simulque
Uncta satis pingui ponentur oluscula lardo.
(ID., Sat. II,6.)
In tantum namque Pythagoras pro causa jam dicta fabam quasi cognatam
reputasse perhibetur, ut quadam die cum effugium non haberet, maluerit
per medios latrones ire, quam per segetem fabae. Sed jam hujusmodi
ridicula per Dei sapientiam explosa sunt, et divinae auctoritatis valent
seria, juxta quae et Apostolus dicit: Quia omnis creatura Dei bona est,
et nihil rejiciendum quod cum gratiarum actione percipitur (I Tim. IV).
Omnia, inquit, tradidi vobis, et omne quod movetur in terra et vivit,
erit vobis in cibum. Nullam hic mundorum et immundorum distinctionem
fecisse videretur, nisi supra jam dixisset quia tollens Noe de cunctis
volucribus mundis, obtulit holocaustum super altare. Sed et in loco suo
hic idem Moyses, de hujusmodi legem daturus est discretionis
|
|