VERS. 34.

“Quomodo igitur consolamini,”

id est criminamini me frustra; nam per antiphrasim dixit,

“consolamini,”

videlicet conjiciendo ex adversitate ista, quod impius sim hypocrita, cum impii multis felices videantur, et ille praecipue prosperabitur, qui est procul dubio universae impietatis caput,

“cum responsio vestra repugnare ostensa sit veritati?”