CAPUT 13

“Et adduxerunt eum ad Annam primum, erat enim socer Caiphae qui erat pontifex anni illius. Erat autem Caiphas, qui consilium dederat Judaeis, quia expedit unum hominem mori pro populo.”

Sicut paulo ante dixerat Dominus discipulis suis:

“Amen, amen dico vobis, quia plorabitis et flebitis vos, mundus autem gaudebit (Joan. X).”

Oportebat ut gauderent inimici veritatis et gaudium communicarent invicem de victoria hujus diu praeoptatae captionis, et idcirco captum atque ligatum illum opprobrium circumferre fecerunt, ad Annam primum, deinde ad Caipham, deinde ad Pilatum, deinde, ut Lucas testatur, ad Herodem, deinde rursus ad Pilatum (Luc. XXIII). Et ita quidem fecerunt, quasi honore invicem praevenientes; revera autem sacrilegium suum manifesto, et communi consensu corroborantes, ne videlicet, quod apud Romanas leges unus, si solus videretur sceleris auctor, notam vel accusationem sustineret. Causam cur eum duxerunt ad Annam primum, evangelista subjunxit, dicens:

“Erat enim socer Caiphae qui erat pontifex anni illius.”

Amplius autem addendo,

“erat autem Caiphas qui consilium dederat Judaeis, quia expedit unum hominem mori pro populo,”

voluntate ipsius Caiphae indicat actum, ut duceretur ad Annam primum; videlicet, ne apud homines totam invidiam sustineret, si primus ipse qui consilium dederat, primus etiam condemnaret.