LIBER DECIMUS



Index

CAPUT PRIMUM. Sanctos per fidem vicisse regna.

CAPUT II. Sanctos egentes, angustiatos, afflictos, in solitudinibus errasse, in montibus.

CAPUT III. Quanta fuerit laetitia templi emundati et renovati.

CAPUT IV. Quam sedulo flagitaverit Cuno, ut prooemium secundi libri Machabaeorum interpretaretur, idque se jam facturum.

CAPUT V. Onyam cum multis Judaeis ad Aegyptum profectum fuisse, ibique templum aedificasse.

CAPUT VI. Quoties et quibus temporibus Judaei Hierosolymis scripserint fratribus in Aegypto.

CAPUT VII. Materiam, intentionem et utilitatem prologi secundo Machabaeorum se prosecuturum.

CAPUT VIII. Quae fuerit materia, sive argumentum ejus prologi.

CAPUT IX. Quae fuerit intentio ejusdem prologi.

CAPUT X. Solum templum Hierosolymitanum legitimum fuisse propter promissiones Dei illic adimplendas.

CAPUT XI. Qua ratione salutationis loco scriptum sit: “Adaperiat cor vestrum in lege sua.”

CAPUT XII. Quaenam fuerit illa tribulatio et impetus, qui venerat super Judaeos.

CAPUT XIII. Quare Judaeam, terram sanctam appellarunt.

CAPUT XIV Quomodo intelligendum sit: “Frequentate dies scenopegiae mensis Casleu.”

CAPUT XV. Quod semel et iterum eisdem de causis scripserint, et quod admonitio secundae austerior quam prima sit.

CAPUT XVI. Eadem ratione sanctam civitatem, qua terram sanctam esse appellatam.

CAPUT XVII. Eadem ratione ignem de coelo datum commemorari.

CAPUT XVIII. Qualis ille ignis altaris fuerit.

CAPUT XIX. Eadem ratione miraculum ignis, et Nehemiae orationem commemorari.

CAPUT XX. Eadem ratione tabernaculi et arcae commemorationem, atque excusationem factam.

CAPUT XXI. Quomodo, quae de tabernaculo et arca dicta sunt, intelligi debeant.

CAPUT XXII. Qualicunque sensu Jeremias illa scripserit, Judaeos suo proposito adaptasse.

CAPUT XXIII. Eadem ratione, qua superiora, orationem Moysi, et ignem de coelo datum.

CAPUT XXIV. Quam multi hostes Verbi Dei velociter sicut umbra transierint.

CAPUT XXV. Quare Deus populo caetera regna subjicere noluerit.

CAPUT XXVI. Machabaeos societatem cum Romanis inire non debuisse, et quare tam cita morte sublati fuerint.