|
|
“Haec est oblatio Aaron et filiorum ejus, quam offerre debent Domino in
die unctionis suae. Decimam partem ephi offerent similae in sacrificio
sempiterno. Medium ejus mane, et medium vespere. Quae in sartagine oleo
conspersa frigetur. Offeret eam calidam in odorem suavissimum coram
Domino, sacerdos qui patri jure successerit, et tota cremabitur in
altari.”
|
|
Holocaustum, id est veri amoris sacrificium secretum, in quo fidelis
anima vacat ad contemplationem Domini, cum in caeteris hominibus
quaeratur per consilium, tunc vero a sacerdotibus exigitur per
praeceptum. Verbi gratia: Ut laici qui habent uxores, tanquam non
habentes sint (I Cor. VII), consilii est. Ut autem sacerdotes dividantur
in hujusmodi, nec lex, nec ratio permittit.
|
“Haec, inquit, est oblatio Aaron, et filiorum ejus in die unctionis
suae.”
|
|
Quod dicit
id est secundum propositum vel tenorem vocationis suae. Nam ne putes
hanc oblationem uno tantum die quo et uncti sunt, ab illis debere
conferri, continuo subjungit:
|
“Decimam partem ephi offerent in sacrificium sempiternum.”
|
|
Et significans totum vitae tempus a sacerdotibus impendi debere
orationi, et
|
“medium ejus, inquit, mane, et medium vespere.”
|
|
Si omni mane et omni vespere, ergo omni tempore. Nam omne tempus mane et
vespere, id est diei et noctis variatur versatili vicissitudine. Et,
quia in memoria passionis Christi, per charitatis compassionem, fervere
debet sacerdotis pectus,
|
“in sartagine, inquit, oleo conspersa frigetur.”
|
|
Et, quia nihil tepide, nihil negligenter in tanto negotio gerendum est,
|
“offeret, inquit, illam calidam in odorem suavitatis Domino sacerdos qui
Patri jure successerit, et tota cremabitur in altari,”
|
|
ut supra jam dictum est. Et quia indignum est ut sacerdos
reconciliatione indigeat (quis enim status, aut quae dignitas
sacerdotii, si se implicet actibus saeculi, fiatque sicut populus sic et
sacerdos?),
|
“omne, inquit, sacrificium sacerdotum igne consumetur, nec quisquam
comedet ex eo,”
|
|
quod fieri non potest, nisi curis carnis totum se exuat, et abalienet
cor suum ab hoc saeculo, ut soli vacare et solo possit frui Deo.
|
|