|
Quomodo tribulationem et dolorem invenerunt? quomodo nomen Domini
invocaverunt? Primus Abraham dixit: Loquar ad Dominum meum, cum sim
pulvis et cinis. Primus, inquam. Nam et si ante illum hoc ipsum dicere
potuit aliquis justorum qui nonnulli fuerunt, hic tamen primus est in
Scripturis, testimonium habens hujus piae confessionis. Primus itidem
secundum Scripturae narrationem mortuorum planxit et flevit. Mortua est,
inquit, Sara, venitque Abraham, ut plangeret et fleret eam. Cumque
surrexisset ab officio funeris, locutus est ad filios Heth dicens:
Advena sum et peregrinus apud vos, date mihi jus sepulcri vobiscum, ut
sepeliam mortuum meum (Gen. XXIII). Etsi ante istum alii mortuos suos
planxerunt et fleverunt et officiose sepelierunt, attamen quoniam
nullius eorum Scriptura meminit, sciendum de isto primo, quia planctum
et fletum ejus et curam sepulturae, quam habuit, scribere dignum fuit.
Nam in altero quidem, id est in sepulturae diligentia haud dubium quin
fidem resurrectionis habuerit, sicut de eodem testatur Apostolus: Et
unigenitum offerebat qui susceperat repromissiones, ad quem dictum est:
In Isaac vocabitur tibi semen, arbitrans quia a mortuis suscitare potens
est Deus (Hebr. XI). In altero autem, scilicet in planctu sive fletu
dicere licet, quia sapiens tribulationem et dolorem vir fidelis
invenerat, id est intellexerat. Nimirum tribulationem mortis animae, et
dolorem mortis corporeae, quae duo similia sunt, de quibus multum est
quod loquamur secundum eumdem fidei intellectum, quem habuit ille pater
credentium, praesertim quia in capitulo superius suscepto ex libro beati
Job sic scriptum est: Si fuerit pro eo angelus loquens unum de
similibus, ut annuntiet hominis aequitatem (Job XXXIII), etc. Duo,
inquam, haec similia sunt, mors animae, et mors corporis, quamvis multum
differant in quantitate tribulationis et doloris. In quo similia sunt?
In eo videlicet, quod sicut corpus desertum a suo spiritu cadaver est,
et ut putrescet, et fetet et in lutum resolvitur, fitque cinis inutilis,
et pulvis exiguus: sic anima a Creatore suo propter peccatum deserta,
mortuus est, et quoddam fit cadaver, atque cujusdam putredinis
sepulcrum, sicut de multitudine reproborum, et diabolo principe illorum
et auctore mortis ipsorum ad Ezechielem loquitur Dominus: Ibi, scilicet
in lacu inferni, Assur et omnis multitudo ejus, in circuitu illius
sepulcra ejus omnes interfecti, et qui ceciderunt gladio, quorum data
sunt sepulcra in novissimis laci (Ezech. XXXII).
|
|