CAP. XXXVIII


VERS. 1.

“Respondens autem Dominus Job de turbine.”

In hac responsione Dominica illa est intentio consideranda quod idcirco B. Job discutiat ne per elationis gladium ipsa illum sua victoria sternat, et ob hoc per districtam increpet justitiam, ut servet ad vitam. Non profecto velut tuba ductilis ex percussione producta in laude Dei tanto elevatus est, quanto majore est castigatione percussus. Sed humiliandus erat qui prostratus ulceribus sicut virtutibus stabat.

“Respondens”

ergo, id est aestimationem ejus, quae forte oboriri poterat, quid enim pejus plerumque animam, quam conscia virtus, interficit?

“Respondens, inquam, de turbine,”

id est de terribili ac metuenda potestate, sub qua flagellatus Job magno utique erat in turbine,

“dixit,”

id est locutus est interius per semetipsum vim sententiae cordi ejus sine verbis insonans. Qui modus divinae locutionis omnibus modis, quibus sive per angelum, sive per aliam quamlibet creaturam, vel visionem loqui consuevit, efficacior est, quo interius sine strepitu sermo fit qui et auditum aperit, et habere sonitum nescit.