CAPUT V. Quod Jehu primus pro testimonio Verbi Dei occubuerit.

Quis primus in illo conflictu sanguinem suum fuderit, et pro testimonio verbi Dei occubuerit, minus pervulgatum est a venerabilium doctorum scriptis, quam cupit diligens quispiam spectator hujuscemodi praelii, cum de nomine ejus Scriptura non tacuerit. Hic enim dictus est Jehu filius Anani, cujus Scriptura ita meminit, ut jam dictum est:

“Factus est autem sermo Domini contra Baasa, dicens: Porro quod exaltavi te de pulvere (III Reg. XVI),”

etc. Postque ita subjungitur:

“Cum autem in manu Jehu, filii Anani prophetae, verbum Domini factum est contra Baasa, et contra domum ejus, et contra omne malum, quod fecerat coram Domino, ad irritandum eum in operibus manuum suarum, ut fieret sicut domus Jeroboam. Ob hanc causam occidit eum, hoc est, Jehu filium Anani prophetam (ibid.).”

Splendide illum Scriptura sacra nominavit, ita tertio loco replicans, occidit eum, hoc est, Jehu filium Anani prophetam. Et sciendum quod nullum ante hunc ab initio promissionis nominatim tradit Scriptura, occisum fuisse propter verbum Domini. Optaret ergo diligens spectator certaminis verbi Domini, ut sicut post Abel

“Zacharias filius Barachiae, quem occiderunt inter templum et altare (Matth. XXIII);”

ita et iste pervulgatus esset proprio nomine, quia vere non parvi est meriti, cujus a sanguine primum accepit draco ille magnus, quod rufus mereretur esse et dici. Tenor propositi nostri notiorem nunc eum nobis reddidit, quia videlicet ubi sermo est vel opus de victoria Verbi Dei latere non debuit is, qui sanguinem fudisse primus legitur in praelio Verbi Dei, dum contra hostem antiquum proficiscitur, missus ut fidelis legatus Verbi Dei.