|
|
“Hic sapientia est. Qui habet intellectum, computet numerum bestiae.
Numerus enim hominis est, et numerus ejus est sexcenti sexaginta sex.”
|
|
Vigilantem vult esse auditorem, dum quasi digito locum designans, atque
circumspiciens:
|
“Hic, inquit, sapientia est.”
|
|
Et continuo:
|
“Si quis habet sapientiam, computet numerum bestiae.”
|
|
Qualem numerum, vel quare computet numerum bestiae?
|
“Numerus enim, inquit, hominis est, et numerus ejus sexcenti sexaginta
sex.”
|
|
Quid est hoc quod et numerum praescribit ipse et tamen dicit,
|
“qui habet sapientiam, computet numerum bestiae.”
|
|
Num istud intendit, ut computando sapienter hoc totum perquiras quot in
isto numero sint monades, aut certe decades? Quis sapientiam habens
istud tam grandi scripto quaereret, vel quaerendum proponeret? Ergo
quoniam ad computandum citatur hic non alius, nisi qui sapientiam habet,
forte in numero problema est. Et quidem viri illustres Scripturae hujus
tractatores, ante nos hunc numerum strenue versantes, nomina quaedam
adverterunt, tria Graeca, et unum Gotticum: [a][n][t][e][m][o][s]
[a][r][n][o][u][m][e] [t][e][i][t][a][n] [g][e][n][s]
[ee][r][i][k][o][s][col] quorum primum interpretatur, honori contrarius;
secundum, nego; tertium vero, sol; quartum, gentium seductor. Singulorum
nominum istorum litterae, numerum istum in se continent sexcenta
sexaginta sex. Nam prima hujus nominis, quod est [a][n][t][e][m][o][s],
littera [a] unum, [n] quinquaginta, [t] trecentos, [e] breve quinque,
[m] quadraginta, [o] breve, septuaginta, [s] ducentos significat.
Similiter alio nomine [a][r][n][o][u][m][e][qu] nam [a] unum ostendit,
[r] centum, [n] quinquaginta, [o] breve, septuaginta, [u] quadringentos,
[m] quadraginta, [e] breve, quinque, qui simul ducti faciunt sexcenta
sexaginta sex. Nominis autem quod est [t][e][i][t][a][n], littera [t]
trecentos exprimit, [e] breve, quinque, [i] decem: item [t] trecentos,
[a] unum, [n] quinquaginta, qui simul juncti faciunt sexcenta sexaginta
sex. Porro nomen Gotticum Graecis litteris scriptum est hoc modo,
[g][e][n][s] [ee][r][i][k][o][s][qu] [g] tria, [e] quinque, [n]
quinquaginta, [s] ducentos, [ee] octo, [r] centum, [i] decem, [k]
viginti, [o] septuaginta, [s] ducentos ostendit. Laudanda haec patrem
inspectio; verumtamen est adhuc quod non otiose quaeratur. Nunquid enim
illa bestia talibus volet nominibus appellari, talibus vocabulis
salutari? Nunquid eos, a quibus honori contrarius sive gentium seductor
dicetur, pace sua remunerabit, ut vendere vel emere possint? Sic enim
hic habes, ut ne quis posset emere aut vendere, nisi qui habent
characterem aut nomen bestiae, aut numerum nominis ejus. Numquid hoc
edicet, ut contrarius quod est Satan, sive [a][n][t][e][m][o][s], aut ut
negator, vel gentium seductor pronuntietur, et ut qui hoc
pronuntiaverit, ille sit liber, ille vendere vel emere possit? Aut
nunquid giganteo nomine quod est [t][e][i][t][a][n] contentus erit, cum
extollatur supra omne quod dicitur Deus, aut quod colitur ostendens se
tanquam sit Deus? Apud nos scribitur DICLVX eumdem numerum continens.
Nam D quingentos, I unum, C centum, L quinquaginta, V quinque, X decem
significat, quae in unum collecta faciunt similiter sexcenta sexaginta
sex. Sed etiam si in Scriptura hoc loco nomen istud illi palam
ascriberet, et hominis hujus numerum sexcenta sexaginta sex esse
diceret, nonne tunc quoque ad quaerendum superesset quid ad illum
hominem hic numerus pertineret? Igitur quoniam et numerus hic positus
est, et tamen ad computationem ejusdem sapientia quaeritur, dicendo:
|
“Si quis habet intellectum, computet numerum bestiae,”
|
|
sapientiam quaeramus, sanctam Scripturam consulamus, sine qua nihil
constans aut certum, sive de numero Dei, sive de numero bestiae, quae
adversus Deum extollitur, invenire aut dicere possumus. Nam sicut ille
Samson veraciter dicere potuit:
|
“Si non arassetis in vitula mea, non invenissetis propositionem meam
(Judiv. XIV);”
|
|
sic Dominus noster Jesus Christus, cujus nimirum propositiones sive
problemata sunt omnia, quae in hoc libro continentur profunda mysteria,
veraciter nobis dicat: Si non araveritis in alia Scriptura, non
invenietis solutionem numeri hujus, quem praesens signavit Scriptura.
Primo diligenter animadvertendum est quia prius quidem cum dixisset ut
ne quis possit emere aut vendere, nisi qui habet characterem aut nomen
bestiae, aut numerum, signanter addidit nominis ejus; post vero cum
dicit:
|
“Si quis habet sapientiam, computet numerum,”
|
|
de nomine nullam mentionem fecit, sed tantummodo
|
“computet numerum bestiae,”
|
|
inquit, ac deinde,
|
“et numerus ejus absque interpositione nominis est, ait, sexcenti
sexaginta sex.”
|
|
|
|