|
Causa vero, cur laventur altaria, non minus his quae dicta sunt,
scientem delectat. Videlicet idcirco illa lavari institutum est, quia
Dominus noster, quem altare significat, ut dictum est, de latere suo
lancea militis perforato sanguinem et aquam effudit (Joan. XIX). Ideo
lavantur vino et aqua. Vinum enim pro sanguine, in sacramento quoque
sacrificii, ipso Domino auctore, ascitum est. Sanguinem, inquam, et
aquam effudit de latere suo summus nostrae opifex salutis, quae prima
sunt ejusdem elementa salutis. Sanguine redimimur, aqua abluimur. Haec
enim aqua, prima sui fuit origo baptismi, quo baptizamur nos, quem a
nullo accepit, sed ipse primus ejus auctor exstitit. Hoc ideo dicimus,
ne putemus illum a Joanne suum accepisse baptismum, quod Romana
auctoritas non concedit, Graecorum contradicens traditioni, ut die
Epiphaniae baptismum celebremus, sicut in nocte paschali, quod et supra
dictum est, ubi de die Epiphaniae mentio facta est. Sed de origine
baptismi opportunius dicemus, cum de morte Domini in sequenti Parasceve,
vel Sabbati sancti officio, tractatus vel ordo causarum poposcerit.
Sciendum autem quod rectius faciunt hi quos et nos imitamur, et ordini
evangelico magis eorum propinquat consuetudo, qui hodie quidem, id est
feria quinta, altaria nudant, sed ipsa die Parasceve lavant. Nam hac
feria quinta coepit quidem Dominus ad vesperam agonizari, sed feria
sexta sanguinem et aquam de latere suo lanceatus effudit. Idcirco et cum
cantu ad passionem pertinente, vel cum psalmodia poenitentiali lavare
consuevimus. Hispidi quoque ramusculi, cum quibus lavantur, flagella
significant, quae pectus illud sacratum Deique capax atrociter
secuerunt. Non enim divinitas inhabitans, passibilitatem carnis
excluserat, sed veros dolores verasque virgarum vibices in illo nostra
caro pertulit.
|
|