|
Exeant igitur de terra illa quicunque pertinere cupiunt ad tres viros
istos, Noe, Daniel et Job, et videant illius terrae quanta desolatio, et
istius Jerusalem quam fructuosa sit probatio. Nam
|
“ecce, inquit, ipsi egredientur ad vos, et videbitis viam eorum et
adinventiones eorum, et consolabimini super malo quod induxit in
Jerusalem et omnibus quae importavi super eam, et consolabuntur super
vos cum videritis viam eorum, et adinventiones eorum, et cognoscetis
quod non frustra fecerim omnia quae feci in ea, ait Dominus Deus (Ezech.
XIV). Magnum et pene inenarrabile sacramentum. Quomodo de terra illa,
quam supra habuimus, Noe, Daniel et Job, toties nominati ad nos
exierunt, quoniam filios et filias salvare non potuerunt? Dicamus in
primis de tribus viris illis, quorum haec propria nomina fuerunt Noe,
Daniel et Job, qualiter suis quique temporibus egressi fuerint. Primus
egressus est Noe cum tribus filiis, Sem, Cham et Japhet (Gen. VIII).
Daniel vero cum tribus pueris, Sidrach, Misach et Abdenago (Dan. III).
Job autem cum tribus amicis suis, Eliphaz Themanites, Baldat Suites et
Sopharna Amathites (Job II). Qualis fuit egressus illorum? Egressus Noe
de congerie mortuorum fuit ad reparationem generis humani de tribus
filiis, sub trina benedictione Dei dicentis Crescite et multiplicamini
(Gen. II).”
|
|
Egressus Danielis cum suis concaptivis ad consolationem ipsorum cum
tribus pueris, quos de medio Babyloniae fornacis victores recepit,
glorificatus ipse tribus gratiae incrementis in conspectu trium regum,
videlicet in conspectu Nabuchodonosor, interpretatione somniorum; in
conspectu Balthasar, lectione et interpretatione verborum, quae miro
modo in pariete ab invisibili visibiliter scripta sunt; et in conspectu
Darii victoria laudabili, quia
|
“misit Dominus, ait, angelum suum, et conclusit ora leonum, et non me
contaminaverunt (Dan. II, V, XIV).”
|
|
Egressus Job fuit in exemplum patientiae cunctis superventuris saeculis,
tribus modis tentati atque probati, scilicet occulta potestate, quam
adversus eum Satan accepit (Job I, II), sed aperta lingua conjugis, et
nimia trium amicorum sapientia quae illum valde afflixit, quos non recta
locutos ipse per sacrificium Deo reconciliavit (Job. XLII). Itaque tres
viri isti, Noe cum tribus filiis, Daniel cum tribus sociis, et Job cum
tribus amicis, fiunt duodecim, et hic numerus eorum est, qui et arcam,
scilicet Ecclesiam in aquis baptismi regendam primi post Christum
susceperunt, et in gentibus, quasi in Babylonia Deum clarificaverunt, et
in cunctis tentationibus fortiter perstiterunt. Quod qui rite perpendit,
nimirum ipse persentit hoc dictum a Domino:
|
“Et cognoscetis quod non frustra fecerim omnia quae feci (Ezech. XIV). ”
|
|
|
|