CAPUT XL. Quod sicut Joseph de carcere eductus regio triumphat ornatu, sic Christus, victo mundi principe, gloria et honore coronatus, a Patre suo super opera manuum suarum constitutus sit.

Igitur Joseph, ad regis imperium de carcere eductus, tonso crine quem longa custodia nutriverat, ac veste mutata, stola vestitus byssina, annulum regis torquemque circa collum habens auream, sedensque super currum regis, qui et constituit eum dominum domus suae, et principem omnis possessionis suae, ut erudiret principes ejus, sicut semetipsum, et senes ejus prudentiam doceret (Psal. CIV), appellatus, inquam, lingua Aegyptiaca Salvator mundi, eo quod ab imminente famis excidio orbem terrae liberaverit, talis, inquam, Joseph, et sic procedens, clamante praecone ut omnes coram eo genuflecterent, suscitati a mortuis, et incorruptionis atque immortalitatis stola induti Filii Dei Jesu Christi pulchra similitudo clarissimumque speculum est, quem, dudum minoratum paulo minus ab angelis, gloria et honore coronavit Pater, et constituit eum super omnia opera manuum suarum, et omnia subjecit sub pedibus ejus (Psal. VIII). Pro compedibus in quibus humiliaverunt pedes ejus torquem auream suscepit, pro pallio, quo in manu adulterae relicto, nudus effugit, stola byssina, Deo judice, indutus est; pro servili nomine, regium gestat annulum, et pro carceris humilitate super altum sedet imperii currum. Perseverat in victore atque triumphatore, cum altitudine gloriae et honoris modestia et humilitas mentis. Quid enim? Nunquid non poterat jam exaltatus venturos ad se fratrum suorum camelos sive asinos regiis anticipare curribus grandi tuba canente ante se, qua et aemulis fratribus insultaret, et sanctum patrem diuturno luctu fatigatum, ad suae laetitiae festivitatem invitaret? Poterat plane, sed de suo spiritu nil praesumens, totusque de divino arbitrio pendens, reliqua tempora sua manibus ejus committebat, quem curam sui habere hactenus compererat. Igitur quidquid de patribus Abraham, Isaac et Jacob laude dignum dicit Apostolus: fide demorati sunt in terra repromissionis, tanquam in aliena, in casulis habitantes, et confitentes qui peregrini et hospites sunt super terram (Hebr. XI). Qui enim haec dicunt, significant se patriam inquirere: et siquidem illius meminissent, de qua exierant, habebant utique tempus revertendi, totum, inquam, hujus non jam peregrinatio, sed captivitas hujus patientia vel potius passio superat. Plus namque in servum venundatum quam peregrinum esse voluntarium, plus in carcere quam in aliena terra degere, plus in compedibus humiliari quam in casulis fuit habitare. Nam nisi propter spem iste eamdem amplecteretur captivitatem, propter quam et patres ejus suam amplexi sunt peregrinationem, habebat utique jam liber, tempus convocandi patrem, quemadmodum et illi si civitatis suae meminissent, inquit Apostolus, habebant utique tempus revertendi. Nunc autem ut illi meliorem civitatem, sic et iste meliorem appetit patrem, quanquam et illius ex Deo juste speraret consolationem. Praeterea quia in servum venundatus est Joseph, jure quoque et ex lege humana illorum se agnoscebat proprium quibus venundatus est. Recte itaque et cum laude digna fide, sicut in domo, sicut in carcere, sic et in curru Pharaonis tam humiliter servivit quam fideliter, illud semper attendens quia servus emptitius est, non illud quia per prudentiam pater Pharaonis effectus est. Sic et Christus, ex quo a fratribus suis Judaeis negatus et gentibus est traditus, quanquam pro humano affectu gentem illam diligat, suntque, ut Apostolus ait, charissimi propter patres (Rom. XI), tamen apud eos quodam jure tenetur, quibus traditus est, eosque jure ignorat a quibus ignoratus est, et negat eos a quibus negatus est.