VERS. 13.

“Spiritus ejus,”

subaudi post istam victoriam de coelo missus,

“ornavit coelos,”

id est sanctos ditavit apostolos, videlicet, faciendo de infirmis fortes, de timidis zelo bono ferventes, de imperitis doctos. Quod bene Spiritus sanctus fecisse dicitur, quia videlicet, nisi apostoli promissa ejus dona perciperent, nullo fortitudinis, vel caeterarum virtutum decore claruissent. Hoc sapientiae Dei est, quod vero sequitur, fortitudinis ejus laus est.

“Et obstetricante, inquit, manu ejus,”

id est parvulos custodiente, vel ad regenerandum filios Adam suscipiente, dextera ejus

“egressus [al. eductus] est coluber tortuosus,”

id est ejectus est de atrio suo fortis armatus diabolus. Qui ideo coluber tortuosus dicitur, quia per colubrum decepit humanum genus, quem et idcirco intrare permissus est, ut ex ipso vase cognosceretur, qualis ipse est, scilicet tortuosus et lubricus; tortuosus, quia in veritate non stetit; lubricus, quia si primae suggestioni ejusdem non resistitur, repente totus ad intima mentis, dum non sentitur, illabitur.