CAPUT IV. Quod apud pietatem Dei nullum, praeter blasphemiam in Spiritum sanctum, peccatum irremissibile sit, et quid sit vere dicere contra Spiritum sanctum.

Primum igitur dicimus, nullum esse peccatum praeter Spiritum blasphemiae, vel blasphemiam in Spiritum sanctum, cui in Ecclesia Christi poenitentia vel remissio jure denegetur, teste, imo auctore Domino cum dicit: Amen dico vobis, quoniam omnia dimittentur filiis hominum peccata et blasphemiae quibus blasphemaverint. Qui autem blasphemaverit in Spiritum sanctum, non habet remissionem in aeternum, sed reus erit aeterni delicti (Marc. III). Causam cur ita dixerat evangelista subjungit: Quoniam, inquit, dicebant: Spiritum immundum habet, vel sicut praemisit: Quoniam Beelzebub habet, et quia in principe daemoniorum ejicit daemonia (ibid.). Et sic intelligitur. Quia manifeste intelligens opera Dei, cum de virtute negare non possit, stimulatus invidia calumniatur, et Christum Deique Verbum, et opera Spiritus sancti dicit esse Beelzebub, isti non dimittetur, neque in praesenti saeculo, neque in futuro, non quod negemus et ei si poenitentiam agere voluerit, posse dimitti ab eo qui vult omnes homines salvos fieri, et in agnitionem veritatis venire (I Tim. II), sed quod ipsi judici et largitori veniae credentes, qui et se semper poenitentiam accepturum, et hanc blasphemiam nusquam dicit esse remittendam, credamus hunc blasphemum exigentibus meritis, sicut nunquam ad remissionem ita nec ad ipsos dignae poenitentiae fructus esse perventurum, juxta hoc quod Joannes evangelista de quibusdam blasphemiae suae merito excaecatis veracissime scripsit: Propterea non poterant credere, quia iterum dixit Esaias: Excaecavit oculos eorum, et induravit cor eorum ut non videant oculis, et intelligant corde et convertantur, et sanem eos (Joan. XII). Sola ergo blasphemia in Spiritum sanctum, qua quisque in similitudinem diaboli et angelorum ejus, contra conscientiam suam majestatem deitatis oppugnare non trepidat, non habet remissionem, sed reus erit aeterni delicti, praeter hoc unum, ut superius jam dictum est, cuncta remissibilia sunt.