CAPUT XXIV. Quod ait:

“Videte si est dolor,”

etc., et omnem dolorem vanum esse, qui accidit pro qualibet alia re caduca, et haec duo elementa juncta, CAPH, LAMECH, quem sensum habeant.

LAMECH, id est cor.

“O vos omnes qui transitis per viam, attendite et videte, si est dolor sicut dolor meus. Quoniam vindemiavit me, ut locutus est Dominus in die furoris sui.”

Qui, inquit, transitis per viam, qui cognoscitis, qui confitemini quia peregrini estis et advehae super terram, manentem hic civitatem non habentes, sed futuram inquirentes (Hebr. XIII),

“vos omnes attendite et videte, si est dolor sicut dolor meus,”

si est causa pro qua jure quis doleat extra causam, pro qua est dolor meus. Nempe omnis dolor qui non est meus, levis est, et vanus, cum sit pro vanis et caducis rebus, sicut econtrario omne gaudium, quod non est meum, vanum est, eo quod de vanitate pendeat rerum temporalium. Meus enim dolor unde est? Ex eo quia

“vindemiavit me, ut locutus est Dominus in die furoris sui;”

dies furoris ille fuit, de quo primis hominibus dixit:

“Quacunque enim die comederitis ex eo, morte moriemini (Gen. II).”

Comederunt, et dies ille in quo comederunt, dies fuit furoris, qui furor et justam animabus mortem, et justam corporibus mortalitatem intulit. Tunc locutus est Dominus quod pulvis fuissem, et in pulverem reversura essem. Sicut tunc locutus est, ita extunc

“me vindemiavit,”

et usque in finem vindemiare non desinit, quotidie de vinea succidendo botros meos, quotidie per mortem carnis auferendo filios meos. Juncta haec duo elementa, caph, id est manus, lamech, quod interpretatur cor, juncto sensu manum cordis, id est opera requirunt ejus quae in corde est fidei. Alioquin quid fides proderit, cum sine operibus mortua sit (Jac. II)?