CAPUT XXVI. Item de re eadem. Et quod sicut Isaac, sic et Joseph ad occidendum impetitus, non tamen mortuus, Christi passionem praefigurabat.

Igitur quemadmodum puer Isaac ad immolandum ductus, colligatus et arae impositus, non tamen etiam gladio percussus, sic et iste a fratribus suis ad occidendum impetitus, in cisternam projectus, ac venditus est, non tamen etiam occisus, recte dicitur passus, et in passione sua Filio Dei assimilatus. item et quemadmodum aries pro Isaac in holocaustum oblatus mysterium similitudinis Filii Dei peregit, cujus divina impassibiliter permanente natura sola passa vel mortua est humana, sic et haedus lugulatus, quo tunica Joseph talaris et polymita sanguine ejus intingeretur, eamdem figuram vel similitudinem praetulisse dignoscitur. Tunicam Christi polymitam sanctam esse Scripturam superius jam diximus, qua videlicet tunc invidi fratres Judaei, quantum in ipsis fuit, dilectum Patris Filium nudaverunt, quando illum detestati sunt, et eum quem scripsit Moyses in lege, et prophetae, hunc esse negaverunt. Ecce respice in manibus Judaeorum Christi tunicam, id est legalem ac propheticam Scripturam; sanguine illo cruentata est, sanguine haedi, id est ejusdem Christi non sua, sed aliena peccata portantis, et idcirco per haedum significati, in manibus Judaeorum polluta est. Quidquid legere, quidquid sabbatizare contendunt, omne quod sanctum se habere putant, sanguine plenum est, sed et ipsae manus Judaeorum plenae sunt sanguine. Quinam sunt hi quos miserunt, quibus tunicam istam patri afferendam imposuerunt? Nimirum nos sumus, qui neque filium istum vendidimus, neque haedum (quod ipse idem est secundum naturam humanam) peccata nostra portantem occidimus, sed ubi factum est, audivimus, et supervenientes jam intinctam tunicam suscepimus. Non quidem nos illi miserunt, sed et nos et Patres nostros apostolos emiserunt, ejecerunt, anathematizaverunt: verumtamen quin spolia haec auferemus, prohibere non potuerunt. Quoties igitur Patri assistimus, quoties cantantes aut psallentes sive legentes sacram Scripturam tractamus, familiariter Deo dicamus: Hanc invenimus vide utrum tunica sit Filii tui, an non. Et resspondet nobis: Tunica filii mei est, fera pessima comedit eum, bestia devoravit Joseph. Gens enim illa, quondam Patris domus vel haereditas, nunc fera pessima vel bestia dicitur et est, et vocatur hyena. Sic enim in propheta dicit Filius ipse: Facta est mihi habitatio mea quasi spelunca hyenae (Jer. XII). Jamdudum scissis vestibus hic pater indutus est cilicium, id est laceratis et abjectis a se ornatibus veterum caeremoniarum, contempto ritu sacerdotum vel ornatu sacrificiorum, admisit et astruxit sibimet multitudinem poenitentium idololatrarum. Plane congregatis cunctis, qui ejusmodi sunt liberis ejus, ut deliniant dolorem ejus, id est ut sacrificiis et Mosaicis lectionibus illi adulentur, omnino non vult eos audire, et dicit: Cum extenderitis manus vestras, avertam oculos meos a vobis, et cum multiplicaveritis orationem, non exaudiam; manus enim vestrae plenae sunt sanguine (Isai. I). Sed quid? Descendam, inquit, ad filium meum lugens in infernum. Lugens, inquam, id est, gemitibus inenarrabilibus lugentes faciens, ad eos descendam, qui cum in inferno sive in monumentis sint, audiunt vocem Filii mei, et in hoc descendam. ut quicunque audierint vivant (Joan. V).