CAPUT 8

“Et quatuor animalia singula eorum habebant alas senas.”

In uno Christo primum hoc ita considerandum est quia singula horum quae praedicta sunt, scilicet sive incarnatio, sive passio, sive resurrectio, sive ascensio;

“singula,”

inquam,

“horum senas habent alas,”

quia singula haec in novo homine plena et vera et operata est antiqua divinitas, Verbi aeterni sempiterna deitas, quae sex diebus condidit omnia. In eo namque et dum incarnatur sive nascitur, et dum patitur, aeque et dum resurgit, in coelum ascendit, vera et perfecta divinitas inhabitat, et aeque haec omnia sive singula ita senas habent alas, ut omnem sensum extollentem se adversus scientiam Dei, perfectio scripturae illorum sublimiter evadat (II Cor. X), nec teneri aut illaqueari captiosis vanae philosophiae sermunculis formidat. Neque enim per terram repit, sed perfecta veritate coelum tenens, terram despicit. Perfectionem ejus veritatis senarius alarum numerus sua nobis perfectione innuit. Hic namque numerus perfectorum numerorum primus est, quia videlicet primus constat ex suis partibus. Habet enim mediam partem, id est tria; secundam, id est duo; tertiam, id est unum. Haec autem, scilicet tria, duo et unum sex perficiunt. Sex ergo alas habent singula, id est perfecta est in singulis salutaris doctrinae veritas. Sed et caeteris quoque, etiam qui studium sive ministerium doctrinae aut scripturae non habent, ut evolare de angustia, et fugere possint a ventura ira, senas oportet habere alas, id est, sex misericordiae opera, quae is, qui sedet super thronum, stantibus a dextris ita enumerat:

“Esurivi, et dedistis mihi manducare; sitivi, et dedistis mihi potum; hospes eram, et collegistis me; nudus, et cooperuistis me; infirmus fui, et visitastis me; in carcere eram, et venistis ad me (Matth. XXV).”

Sequitur:

“Et in circuitu et intus plena sunt oculis.”

Per circuitum activa, per intus contemplativa vita recte intelligitur. Qui enim activae vitae operibus deservit, per multa circuit, testante Domino cum dicit:

“Martha, Martha, sollicita es, et turbaris erga plurima (Luc. X).”

Qui autem contemplativam tenet, meditando in lege Domini, intus est, intus quiescit, intus cum Maria sedet ad pedes Domini. Igitur animalia haec, et in circuitu, et intus plena sunt oculis, quia praedicatores Evangelii sive quique praelati, si legitime praesunt, tam in exteriori actione quam in interna contemplatione cauti sunt et providi.

“Et requiem non habebant die ac nocte, dicentes: Sanctus, sanctus, sanctus, Dominus Deus omnipotens, qui erat, et qui est, et qui venturus est.”

Ex quo sedes in coelo posita est, et Dominus super illam sedet, id est ex quo destructo peccati regno, regnum justitiae statutum est per passionem Christi, et in Ecclesia sua Dominus regnavit; requiem, id est otium, non habent haec animalia, ter sanctum Dominum conclamantia, qui sanctam Trinitatem toto mundo praedicat evangelica doctrina. Hujus sanctae Trinitatis gloriam vel notitiam principaliter in Christo, praedicant illa saepe dicta quatuor sacramenta principalia, scilicet incarnatio, passio, resurrectio et ascensio. Hoc ante non fiebat. Nullus enim nomen hoc praedicatione publica revelabat. Primum animal, sive prima facies, scilicet incarnatio Christi, hanc beatam Trinitatem hoc modo personat:

“Spiritus sanctus superveniet in te, et virtus Altissimi obumbrabit tibi; ideoque et quod nascetur ex te Sanctum vocabitur Filius Dei (Luc. I).”

Altissimus sive Deus, Pater est; qui autem concipitur, Filius Dei est; et qui ad operandum vel creandum de virgine Filio sive Verbo Dei, corpus humanum supervenit atque obumbrat concipienti, Spiritus sanctus est. Haec ergo prima facies, id est incarnatio ter sanctum personat, sanctam Trinitatem praedicat.