|
Praelibati anni curriculo, quod deinceps fecerit, quaeque dixerit
Dominus Jesus, ab hoc Evangelista praetermittuntur; quia videlicet eorum
satis multa in caeteris evangelistis habentur. Hic namque annus ille est
in quo initium Dominicae praedicationis ordiuntur. Sequentis ergo anni,
qui ultimus est, vitae mutabilis, vitae incommutabili semper in se
viventi narrationem ingreditur, tanto plus splendoris habentem quanto
vicinius spectat, mox affuturam post finem ejusdem anni Dominicae
passionis et resurrectionis sempiternam lucem. Tunc enim vere nobis omni
nube discussa, benigna solis aeterni claritas emicuit, quando verus iste
Agnus, ut auferret peccata mundi, mortem nostram moriendo destruxit, et
vitam resurgendo reparavit (I Cor. XV). Hujus autem beneficii claritatem
praesentis anni praemittit, in eo maxime quod Dominus noster necessariam
vitae nostrae, suae carnis escam, suique sanguinis potum commendans:
|
“Nisi manducaveritis, inquit, carnem Filii hominis, et biberitis ejus
sanguinem, non habebitis vitam in vobis (Joan. VI).”
|
|
Igitur habito cum Judaeis fideli et omni acceptione digni sermonis
conflictu, haec evangelicae narrationis lectio sequitur.
|
|