CAPUT VII. Peccatum illud maxime sacerdotum, Scribarum et Pharisaeorum fuisse, qui, propter traditiones suas, traditiones Dei reliquerunt, hincque esse quod ait:

“Argentum tuum versum est,”

etc.

Scio praenoscens, o principes Sodomorum, quia vos hoc verbum Domini non audietis, scio, o populus Gomorrhae, quia vos hanc legem Dei nostri auribus non percipietis. Dico ergo: Quomodo facta est meretrix civitas fidelis plena judicii? Justitia habitavit in ea, nunc autem homicidae. Civitas quondam fidelis, civitas David fidelis, quomodo facta est meretrix? Quomodo, ut fornicari sibi vacaret, legitimum virum suum occidit? Justitia quondam, id est nomen Domini, justitia, inquam, quae est fides per quam solam justificatus Abraham et amicus Dei appellatus est, habitavit in ea, nunc autem homicidae, interfectores ejusdem Dei et Domini, cui Abraham credidit, habitant in ea. O meretrix, argentum tuum versum est in scoriam, vinum tuum mistum est aqua. Reliquisti enim traditiones Dei, propter traditiones hominum (Matth. XV; Marc. VII). Traditiones Dei argentum sunt, vinum sunt dicentis: Non occides. Non moechaberis: Diliges Dominum Deum tuum (Exod. XX). Traditiones Pharisaeorum scoria sunt, aqua sunt, dicentium: Lava catinum, baptiza urceum; justitiam autem et fidem derelinquentium (Marc. VII; Matth. XXIII). Tu argentum Dei, propter scoriam Pharisaeorum, perdidisti, tu vinum Dei aqua coenosa corrupisti. Principes tui infideles, socii furum. Infideles, inquam, et idcirco non filii Abrahae, cujus sunt filii soli fideles. Socii furum; fecerunt enim domum Patris speluncam latronum (Matth. XXI). Omnes diligunt munera, sequuntur retributiones. Non dico accipiunt munera, quod multorum est, sed diligunt munera, quod homicidarum est. Nam idcirco Dominum maxime occiderunt, quia disputabat contra avaritiam ipsorum. Sequuntur retributiones. Sequuntur, inquam, non praecedunt. In eo quod sequitur: Pupillo non judicant, et causa viduae non ingreditur ad eos. Si judicarent pupillo causamque viduae defenderet, et tunc ab illis ultro offerentibus aliquid tanquam digni judices, aut emeriti defensores acciperent, praecederent retributiones, et hoc non adeo reprehensibile esset. Nunc autem sequuntur retributiones, id est accipiunt a violento certante contra pupillum et contra viduam, et pro accepto judicium pupilli subvertunt, et causam viduae clausis foribus suis excludunt. Hoc est non praecedere, sed sequi retributiones. Propter hoc ait Dominus exercituum fortis Israel: Heu, consolabor super hostibus meis, et vindicabor de inimicis meis! Videlicet, ut gladius devoret eos, sicut supra dixi. Non leve est, quod Dominus exercituum dicit, heu! Non parvi ponderis est quod fortis Israel dicit heu! Grandis causa est, magnus dolor est, quo afflictus iste fortis, iste Dominus exercituum dicit heu, nec aliter consolationem recipit, nisi vindicetur, nisi hostes ejus devoret gladius.