|
|
“Cumque complesset mensuras domus interioris, eduxit me per viam portae
quae respiciebat ad viam orientalem, et mensus est eam undique per
circuitum. Mensus est autem contra ventum orientalem in calamo mensurae,
quingentos calamos in calamo mensurae per circuitum. Et mensus est
contra ventum aquilonarem quingentos calamos in calamo mensurae per
gyrum. Et ad ventum australem mensus est quingentos calamos in calamo
mensurae per circuitum. Et ad ventum occidentalem mensus est quingentos
calamos in calamo mensurae. Per quatuor ventos mensus est murum ejus.”
|
|
Quia prophetam, imo prophetae ductorem, mirabilem virum et sapientem
architectum, quantum potuimus in hac visione secuti, et illud, quod per
ipsum omnia facta sunt, et illud, quod per ipsum omnia instaurata sunt
benevola fide confessi sumus, quod ad nostri maxime operis pertinebat
propositum, deinceps plura omittentes propter compendium, illa tantum de
hac ipsa visione sumemus quae potiora sunt. Primo dicendum, juxta
litteralem descriptionem, quia hic murus simul duo millia calamos
habebat. Sin autem calamus sex cubitorum erat, et palmi qui sexta pars
cubiti est, perspicuum est murum exteriorem per circuitum habuisse
calamos duo millia, qui faciunt cubitos duodecim millia trecentos
triginta et tres, et trientem de duobus millibus. Prudens lector et
diligens legat librum Jesu filii Nave, et inveniet quomodo in suburbanis
haec mensura tenetur. Caeterum, ut ad mysticum revertamur sensum, quid
post divisiones templi atriorum sive aedificiorum, tanta significat
multiplicitas calamorum, nisi illam quae post incarnationem Christi, per
ipsum facta est reconciliationem generis humani, et quae per quatuor
partes mundi diffusa est scientiam Scripturarum? Etenim prius tantum in
Judaea notus erat Deus (Psal. LXXV), et illic sacra Scriptura quae per
calamum intelligitur in angusto detinebatur. Nunc autem ex quo Christus
in coelum ascendit, Ecclesia ejus in orientem, septentrionem, meridiem,
et occidentem, quasi quingentis dilatata est calamis, id est multiplicem
habet scientiam Dei, et ex paucis legis et prophetarum et Evangeliorum
libris, tractando atque commentando armaria sua mundus implevit. Quod
autem haec multiplicitas, duodecim millia cum trecentis triginta tribus
effecit, et insuper trientem de duobus millibus, illud continet
sacramentum, ut singulis apostolis millenus numerus deputetur, et tamen
ad mensuram plenitudinis Christi, et perfecti nemo veniat, nisi
jungantur ei trecenti et triginta tres cubiti, per quos sanctae et
individuae Trinitatis mysterium demonstratur. Praeterea quingentesimus
numerus, qui vicenus est quinquagenario, quod ad remissionem pertineat
omnium peccatorum, non solum vetus Scriptura, sed et Salvatoris in
Evangelio verba demonstrant, dicentis:
|
“Duo debitores erant cuidam foeneratori, unus debebat denarios
quingentos, et alius quinquaginta. Non habentibus illis unde redderent,
donavit utrisque (Luc. VII).”
|
|
Et murus dividit inter sanctuarium, et vulgi locum. Ex quo intelligimus
omnem supra templi descriptionem sacerdotum qui sunt filii Sadoch
ministeriis delegatam; hunc enim numerum qui tanto spatio dilatetur, et
universa circumeat, separare sanctuarium et vulgi locum.
|
|