|
(CAP. XIII.) Rursumque filii Israel fecerunt malum in conspectu Domini.
Qui tradidit eos in manus Philistinorum quadraginta annis. Erat autem
quidam vir de Saraa, et de stirpe Dan nomine Manue, habens uxorem
sterilem, et reliqua. Samsonis hujus Nazarei fortissimi omnes sunt actus
mirabiles, manifestum in se divinae virtutis vel fortitudinis opus
exprimentes. Neque enim opera sunt hominis, sed Dei: non, inquam,
viribus hominis acta, sed virtute Dei mirabilia facientis, sunt autem
numero septem. Primus actus est, quod angelico praenuntiante ministerio,
Nazaraeus Dei de muliere sterili natus est. Secundus, quod de comedente
illi exivit cibus, et de forti egressa est dulcedo. Tertius, quod,
captis trecentis vulpibus, caudas earum junxit ad caudas, et faces
ligavit in medio, quas et igne succendit, ut pergerent in segetes
Philistinorum. Quartus, quod percussit eos ingenti plaga, ut stupentes
suram femori imponerent. Quintus, quod in maxilla asini, in mandibula
pulli asinarum, delevit et percussit mille viros. Sextus, quod obsessus
Gazae dormivit usque ad noctis medium, et exinde consurgens, apprehendit
ambas portae fores cum postibus suis et sera, impositosque humeris
portavit ad verticem montis. Septimus, quod concussit duas magnae domus
columnas, et multo plures interfecit moriens, quam ante vivus occiderat.
Igitur quia cuncta haec, ut praedictum est, opera sunt Dei, neque fieri
potuerunt, nisi agente Spiritu fortitudinis Dei, in singulis, ut rerum
veritas, dignitasque poscit, gloriosa scrutemur sacramenta Christi Filii
Dei, in quo septiformis Spiritus sanctus requievit.
|
|