|
|
“Stabantque et ipsi, et adorabant per fores tabernaculorum suorum.”
|
|
Juxta historiam, moralem sensum legentis, haec ipsa res aedificat. Quid
est enim populum columnam nubis aspicere, et in tabernaculi sui foribus
stare atque adorare, nisi quod humana mens cum superiora illa, atque
coelestia utcunque in aenigmate conspicit, jam claustra habitationis
corporeae per sublevatam cogitationem exit atque illum humiliter adorat,
cujus etsi videre substantiam non valet, jam tamen ejus potentiam per
illuminationem Spiritus miratur? Et cum Moyses tabernaculum ingreditur,
ejus terga populus aspicit, et in papilionum suorum ostiis consistit,
quia cum sanctus quisque praedicator alta de Deo loquitur, et supernae
habitationis jam utcunque habitaculum ingreditur, ejus terga populus
aspicit. Cujus praedicationis infirmi quique etsi virtutem plene pensare
non possunt, tamen velut terga aspiciunt, quia postrema quae praevalent
per intellectum sequuntur, sed in ipsis quoque minimis, quae capere
sufficiunt, jam de suis papilionibus quasi exeunt, atque in ostiis
stant, quia et habitacula carnis relinquere, et ad illa aeternae vitae
gaudia, quae audiunt progredi conantur.
|
|