CAPUT XXV. Quare dictum sit:

“Maledictus a Deo, qui pendet in ligno.”

Satis liquet quia translationis utriusque nonnulla distantia est, sed quanta ex tribus litterae diversitatibus conjici potest. Nam in Graeco, omnis additur, quod in Hebraico non habetur: econtra, in Hebraico habemus a Deo, et substantivum verbum est, quae in Graeco non habentur: Itaque quid de maledicto senserint impii, volentes in illo destruere laudem quam ex ore infantium et lactentium audierant praedicatam versiculo psalmi centesimi decimi septimi.

“Hosanna, benedictus qui venit in nomine Domini (Psal. CXVII; Joan. XII).”

Nos quidem scimus quia sic senserunt quomodo sentire voluerunt, quos excaecavit malitia eorum, sed nihilominus in laudem suscipiamus quod dictum est:

“quia maledictus a Deo est, qui pendet in ligno, ut sit sensus (Deut. XXI);”

omnis quidem qui peccavit, quod morte plectendum est, et adjudicatus morti, pendet in ligno, maledictus est, subauditur a peccato suo. Hic autem unus justus, qui adjudicatus quidem morti fuit, et in ligno pependit, sed quod morte plectendum esset, non peccavit, imo nullum unquam peccatum fecit, non a peccato suo maledictus, sed a Deo satis est afflictus tanquam maledictus, id est, tanquam peccator, et non quidem vere peccator, sed vere peccata portans omnium.

“Quia, inquit Isaias (cap. LIII), posuit in eo iniquitates omnium nostrum. ”

“Ad summum hoc dixerim, non facile in sanctis Scripturis posse reperiri quod signanter quisquam maledictus a Deo esse dicatur, praeter hunc locum, ubi sic dictum est, maledictus a Deo qui pendet in ligno.”

Quod si illud objicit quis, quod ad Cain Deus idem dicat: Nunc igitur maledictus eris super terram, sive ad ipsum serpentem, quia fecisti hoc, maledictus eris inter omnia animantia et bestias terrae. Sciendum quia nusquam additum est a me, cauteque discernendum quod aliud sit maledicere atque aliud maledictum demonstrare. Solum namque peccatum maledictio est quod utique a Deo non est; igitur qui maledictus a Deo est, juxta hunc sensum unus est in quem, ut jam dictum est, posuit Deus omnium nostrum iniquitates, quae veraciter sunt maledictiones, commutatione facta, commutatione gratiosa, ut nostras portans vel suscipiens super se maledictiones, suam benedictionem daret quod vere a Deo est.