VERS. 4.

“Ponam,”

inquit,

“coram eo judicium,”

id est, conscientiae meae testem invoco eum,

“et os meum replebo increpationibus,”

increpationibus, inquam, meis, ne dicam laudibus, quia bona ipsa quae dicturus sum non tam laudes quam increpationes sunt, quia non cum jactantia, sed cum amaritudine tristitiae a me proferuntur.