|
|
“Quis narrabit ei quae loquor,”
|
|
id est, ea quae ego de Dei laudibus acute sentiens non audita loquor,
quis coram Deo narrare vel postquam audierit potest?
|
“Etiamsi locutus, inquit, fuerit homo Deo,”
|
|
id est qui cum de Deo tacet per rationem in qua conditus est, aliquid
esse videtur. Si de Deo loqui coeperit, et intellectuali visu super se
ascenderit, nihil esse ostendetur; quia videlicet tanta sunt quae in Deo
considerantur, ut magnitudinis illius immensitate
id est nihil se esse fateatur. Quia vero tanta Dei magnitudo necdum per
opera ejus revelata fuerat, adjungens,
|
|