CAPUT 8

CHRIST. De pacto illo quid ego loquerer, nisi quia irritum factum est? An non prophetae istud, imo in prophetis Dominus loquitur? Exempli gratia: Ecce, inquit Jeremias, dies venient, dicit Dominus, et feriam domui Israel et domui Juda foedus novum, non secundum pactum quod pepigi cum patribus eorum in die quando apprehendi manum eorum, ut educerem eos de terra Aegypti; pactum quod irritum fecerunt, et ego dominatus sum eorum, dicit Dominus: sed hoc erit pactum, quod feriam cum domo Israel (Jer. XXXI), etc. Porro pactum fidei, quod cum Abraham pepigit, super quo etiam, sicut juraverat Abrahae, juravit iterum David, irritum fieri non potuit. Hinc apud eumdem Jeremiam idem Dominus dixit: Si irritum potest fieri pactum meum cum die, et pactum meum cum nocte, ut non sit dies in tempore suo; et pactum meum irritum esse poterit cum David servo meo, ut non sit ex eo filius qui regnet in throno ejus (ibid. XXXIII). Item: Si pactum meum inter diem et noctem, et leges coelo et terrae non posui, equidem et semen Jacob et David servi mei projiciam, ut non assumam de semine ejus principes seminis Abraham, et Isaac, et Jacob (ibid.). Pactum illud, super quo tu quereris, non tam firmum sive tam firmiter positum fuit, quod posset dissolvi absque detrimento justitiae, et veritatis Dei.

JUD. Quomodo magis pactum legis dissolvi potuit, salva veritate Dei; quam illud pactum, ut dicis, fidei pactum, quod pepigit cum Abraham et cum David?