|
|
“Misit interea nuntios Moyses de Cades ad regem Edom, qui dicerent: Haec
mandat frater tuus Israel Nosti omnem laborem qui apprehendit nos,
quomodo descenderunt patres nostri in Aegyptum, et habitaverimus ibi
multo tempore, afflixeruntque nos Aegyptii, et patres nostros, et
quomodo clamaverimus ad Dominum, et exaudierit nos, miseritque angelum
qui eduxerit nos de Aegypto. Ecce in urbe Cades, quae est in extremis
finibus tuis, positi, obsecramus ut nobis transire liceat per terram
tuam,”
|
|
etc. In manifesta littera ne moremur, mysteriorum ordinem prosequamur.
Quis est iste Edom, qui post virgam floriferam atque fructiferam, post
aquam de petra productam, postulantibus nuntiis,
|
“Obsecramus ut nobis transire liceat per terram tuam:”
|
|
|
“Non transibis, inquit, non transibis, alioquin armatus occurram tibi,
statimque”
|
|
egreditur
|
“obvius cum infinita multitudine et manu forti.”
|
|
Quis, inquam, secundum mysterium est iste Edom? Nempe ille est, contra
quem querela personat prophetica:
|
“Memento, Domine, filiorum Edom in die Jerusalem. Qui dicunt: Exinanite,
exinanite usque ad fundamentum in ea (Psal. CXXXVI).”
|
|
Ipse est nomine et carne Israel, re autem vel moribus Edom, qui pro
coctione rufa, pro sanguine Christi, ut illo saturaretur, vendidit
primogenita sua, cujus erant patres, et testamentum, et legislatio, et
obsequium, et promissa (Rom. IX), cui cuncta haec supplantavit Jacob, id
est evangelica Christi Ecclesia. Huic Edom dixerunt nuntii Domini,
nuntii evangelici, pacem portantes pedibus speciosis (Isa. LII), qui
aquam de petra supradicta fluentem biberunt primi:
|
“Obsecramus ut nobis transire liceat per terram tuam,”
|
|
transire per terram Judaeam, praedicare per Synagogas tuas in templo
tuo, circa domos tuas gratiam evangelicam. Non transibitis per me,
inquit. Hoc dixit insuper, et caesis denuntiavit, ne transirent per se,
ne loquerentur in nomine Jesu ulli hominum (Act. V). Igitur armatus
occurrit, qui caesis hoc denuntiavit. Econtrario illi:
|
“Per tritam, inquiunt, gradiemur viam,”
|
|
id est antiquam, et bene notam tenebimus doctrinam. Trita namque via est
Evangelium, trita fide patriarcharum, trita testimoniis legis et
prophetarum. Nihil ergo dicendo novum, nihil docendo quod non constat
auctoritate Scripturarum per tritam gradiemur viam.
|
“Si, inquiunt, biberimus aquas tuas,”
|
|
id est, si evangelizantes tenuem sumpserimus victum, quid magnum hoc
est?
|
“Dabimus quod justum est.”
|
|
Metentes carnalia, seminabimus spiritualia, (I Cor. IX). Hoc nempe
justum est:
|
“Dignus est enim operarius mercede sua (I Tim. V).”
|
|
Perseveravit ille Edom dicens: Non transibitis, non hic evangelizabitis.
|
“Insuper et egressus est obvius cum infinita multitudine, et manu
forti.”
|
|
Nam alios quidem occidit, alios flagellavit, alios lapidavit, et de
civitate in civitatem persecutus est (Matth. XXV). Quamobrem divertit ab
eo Israel. Dixeruntque:
|
“Vobis quidem primum oportebat loqui verbum Dei, sed quoniam repulistis
illud, et indignos vos judicastis aeternae vitae, ecce convertimur ad
gentes (Act. XIII).”
|
|
|
|