|
Magna res et sancto viro necessaria, zelus iste vel ista fortitudo, quia
nimirum si careat ea, periclitatur in judicio Domini, quantacunque sit
in ipso propriae vitae sanctitas. Exemplum nobis hujus rei est periculum
sacerdotis Heli de Silo. Nam quia noverat indigne agere filios suos, et
non digne zelando secundum legem corripuit eos, sed cum blanditiis
nimium paternis, imo pene femineis:
|
“Nolite, inquit, filii mei, non est enim bona fama quam ego audio, ut
transgredi faciatis populum Domini (I Reg. II);”
|
|
idcirco venit super eum judicium, Domino ita concludente sententiam:
|
“Idcirco juravi domui Heli, quod non expietur iniquitas ejus victimis et
muneribus usque in aeternum (I Reg. III).”
|
|
Nunc ipsa verba per ordinem disseramus.
|
“Haec dicit Filius Dei, qui habet oculos tanquam flammam ignis.”
|
|
Hoc ad intentionem pertinuit, quia videlicet qui angelo vel sacerdoti
suo persuadet habere fortitudinem, zeli fortitudinis ejusdem exemplum in
semetipso praeostendens, majori cum auctoritate Dominus et Magister
discipulum instruit. Nam ut oculis flammeis hic interim disseram, quid
est (et pedes ejus similes aurichalco), nisi ac si diceret: Et in
itineribus sive actibus ejus probata est fortitudo? Aurichalcum quippe
in camino ignis longa decoctione, et diuturna tonsione hoc habet, ut
auri similitudinem teneat. Sic denique ipse qui haec dicit Filius Dei,
quasi pedes suos, id est, finem suum. De quo Jacobus apostolus dicit:
Patientiam Job audistis (Jacob. V), et finem Domini vidistis, fortiter
in camino suae passionis ardenti consummavit, et resurgens carnem suam
in immortalitatis aureae gloriam transmutavit; ac deinde gentem suam,
terram et civitatem suam Jerusalem, in magno zelo non parcens igni
hostili conflagravit. Ergo pedes ejus similes aurichalco, et hoc exemplo
ab eo, cui haec dicit, jure exigit, ut post omne opus bonum, sit ei
etiam erga delinquentes alios districta justi zeli fortitudo. Ad hoc
intendens de seipso praemittit,
|
“qui habet oculos tanquam flammam ignis.”
|
|
Oculi namque ejus qui numero septem sunt, juxta prophetam Zachariam
(cap. IV), et juxta posteriorem Scripturae hujus locum,
|
“septem spiritus sunt (Apoc. III).”
|
|
Et quidem ante illum passionis ejus caminum, Spiritus sanctus non
tanquam flamma ignis, sed tanquam columba super eum descendisse, et in
eo manere visus est (Joan. I). Verum ubi in coelum ascendit, quasi
flammeis oculis in terram aspexit, mittens eumdem septiformem spiritum,
qui super apostolos in linguis igneis apparuit, eosque qui erant
infirmi, fortes et bono zelo ferventes effecit (Act. II). Quid dicit
iste Filius Dei?
|
|