CAPUT XX. De

“Benedicamus Domino.”

Ultimam particulam diaconus adjicit, id est,

“Benedicamus Domino,”

et hoc dicto populum excitat ad agendas Deo gratias pro acceptis beneficiis, quia profecto Redemptore ad dextram Patris sedente et interpellante pro nobis, perseverant ejus apostoli, dicentes nobis,

“Semper gratias agite, sine intermissione orate (Ephes. V; I Thess. V).”

Si autem solemnitas aliqua sit, in illud tempus respiciens, quo nostrae salutis missio celebrata est, e diaconus dalmatica indutus, perfectionem designat futurae beatitudinis, tunc dicit:

“Ite missa est.”

Haec enim populi solemnis dimissio est, reverenda modulantis enuntiatione nitens rei dignitatem exprimere, et quasi extrema manu in abeuntis populi cordibus memoriam ejus stabilire. Hoc autem sacrosanctum altaris mysterium idcirco missa dicitur, quia ad placationem et solutionem inimicitiarum (Ephes. V), quae erant inter Deum et homines, sola valeus et idonea missio est.