VERS. 20.

“Nunquid non,”

subaudi inde est hoc quod,

“paucitas dierum meorum finietur brevi?”

videlicet cum ita conditus fuerim, ut possem esse vitae interminabilis.

“Dimitte ergo me,”

id est sensum doloris noli tollere, vel culpas meas oculis meis objiciendo adjuva,

“ut plangam paululum dolorem meum,”

videlicet quia nisi a reatu culpae misericorditer me dimittas hoc modo, exire ad poenitentiam non valeo, ligatus consuetudine in conscientiae sepulcro. Ut plangam, inquam,