CAP. VI.

D. Bonum et malum nonne sunt contraria.

M. Contraria.

D. Quod autem bonum est, jubemur semper implere, et quod malum est semper prohibemur facere. Si igitur bonum est abstinere, ergo jubemur semper id facere. Sequitur itaque si jubemur semper abstinere, semper ergo prohibemur comedere. Quod autem semper prohibemur facere, id nunquam debemus attingere. Ergo nunquam debemus comedere.

M. Videris mihi injuriam facere; me etenim tibi interroganti constat verum respondere, de nullo autem quod verum conceditur, falsum sequitur: quare si me constat verum concessisse, non debuisti de vero falsum conclusisse.

D. Age jam; concedo tibi, aut si potes contradicito, aut, si non potes, ab initio respondeto.

M. Rationi tuae non possum contradicere; vides tamen quia verum est quod concessi. Quapropter ut calumniam tuam possim evadere, concedo malum esse abstinere.

D. Omne autem quod malum est prohibemur facere, ergo malum est abstinere. Quod autem prohibemur facere, id nunquam debemus attingere. Ergo nunquam debemus abstinere.

M. Angustiae mihi sunt undique. Nam video me incidisse in illud, ut dicitur, inextricabile labyrinthum, vel in illam Dedali domum, quam qui intrat non invenit exitum. Si enim concessero bonum esse abstinere, concludis nos nonnunquam debere comedere; si autem malum, concludis nos nonnunquam debere abstinere. Quid autem tam contrarium quam hominem nunquam comedere et nunquam abstinere, id est semper comedere.

D. Si velles tantum auctoritate suscipere cuncta quae dicuntur, posses ut simplices breviter credere, non tamen an ita sint an non sint indubius intelligere. Si autem ratione cuncta an ita sint et aliter esse non possint investigare, debes longos circuitus rationis tolerare. Nam ratio sicut omnia praecedit, ita per se solam sufficit. Sed quia paucorum valde est rationem intelligere, debent autem omnes homines, utpote rationabiles, ad rationem pervenire, debet ergo auctoritas pusillis condescendere, ut, dum illa suscipiant, debeant pusilli cum majoribus ad rationem ascendere.

M. Eat et circumeat volens, ut fateor, tolero eam, dummodo nos reducat ad seipsam. Sed quia non sum ausus abstinere vel bonum vel malum respondere, dicam ergo neutrum esse.