|
Nusquam Scriptura sacra narravit de aliquo pastorum, sive primatum
ejusmodi, tale quid dictum, tale quid factum est, ut hoc, quod dictum
est a Domino huic Moysi:
|
“Et auferam de spiritu tuo, tradamque eis,”
|
|
rursumque et locutus est ad eum:
|
“Auferens de spiritu qui erat in Moyse, et dans septuaginta viris (Num.
XI).)”
|
|
Eo magis hunc suscitare cupimus super eum, de quo secundum facti hujus
mysterium procedit Spiritus sanctus,
|
“de cujus plenitudine, ait Joannes Baptista, nos omnes accepimus, et
gratiam pro gratia, quia lex per Moysen data est, gratia et veritas per
Jesum Christum facta est (Joan. I).”
|
|
Sed jam in primis non importune ratio quaeritur de Verbo suscitationis.
Suscitatur enim, vel suscitari dicitur id quod mortuum erat et
reviviscit. Num ergo quod taliter actum est in Moyse, mortuum fuit?
(Exod. XXXIV.) Plane mortuum, propter excellentem vitam, quae est in
gratia et veritate Domini nostri Jesu Christi. Sicut enim dixit
Apostolus cum loqueretur de illa litterali claritate vultus Moysi, quam
videntes filii Israel timuerunt, dixit:
|
“Nam nec glorificatum est, quod claruit in hac parte, propter
excellentem gloriam (II Cor. III),”
|
|
id est, ad comparationem excellentis gloriae, et de ista spiritus Moysis
recte dicas effusione, quia nec dicendum est, quod fuerit vivum aut
vividum propter excellentem vitam, id est, comparationem excellentis
vitae. Recte igitur dictum est, suscitabimus, id est, quod in Moyse
factum minus vitae et utilitatis habuit, in Christo veram esse vitam
monstrabimus. Quare autem non dixit: Suscitabimus in eo, sed dicere
maluit: Suscitabimus super eum? Nimirum propter minorationes ejusdem
Domini nostri Jesu Christi, quia non solum minoratus est paulo minus ab
angelis (Psal. VIII), verum etiam minor visus est Moyse et omnibus
prophetis. Longe supra formam illam, in qua super terram visus, et cum
hominibus conversatus est, supra formam servi, in qua potuit etiam
crucifigi, sunt ea quae testificamur de ipso secundum Scripturas
veritatis, Scripturas in primis hujus Moysis. Quod sciens ipse, cum de
adventu Spiritus sancti loqueretur, dixit:
|
“Ille me clarificabit, quia de meo accipiet, et annuntiabit vobis.”
|
|
Statimque subjunxit:
|
“Omnia quae habet Pater, mea sunt: Propterea dixi: Quia de meo accipiet,
et annuntiabit vobis (Joan. XVI).”
|
|
Quidnam est quod ait:
|
“Omnia quae habet Pater, mea sunt,”
|
|
nisi ac si diceret: Omnes Scripturae quas utique condidit Pater per
nuntios suos Moysen et prophetas alios, in me tendunt? Cum ergo Spiritus
veritatis faciet vos intelligere quidpiam eorum,
|
“quae scripta sunt de me, in lege, et prophetis, et psalmis (Luc.
XXIV),”
|
|
hoc plane erit accipere de meo, et annuntiare vobis, atque hoc agendo,
ille me glorificabit, scilicet apud vos et apud omnes qui credent
sermonibus vestris, dum majora sentietis, quam nunc de meipso supra id
quod nunc videtis in me, aut ex me auditis.
|
|