|
|
“Et omne maledictum non erit amplius.”
|
|
Hujusmodi lignum et hujusmodi fructus ex utraque parte fluminis esse
dicuntur, videlicet pro similitudine visibilis alicujus fluminis
deliciosi, cujus circum littora irrigua hinc et inde ligna fructifera
vel quaeque virentia non sine delectatione visuntur.
|
“Et sedes Dei et Agni in illa erunt, et servi ejus servient illi.”
|
|
Ipsi qui servi et qui servient illi, sedes Dei et Agni in illa civitate
erunt, et ipse sedebit in eis, Rex regum et Dominus dominantium cum Deo
Patre et Spiritu sancto, habitans in cordibus eorum. Gloriosa et dulcis
servitus erit in illa, ubi servos se esse in suis conscientiis
meminerunt ejus, a quo et per quem et in quo redempti sunt, ille autem
Dominus non tam Dominum servorum, aut Regem servientium quam patrem
filiorum et amicum se exhibet amicorum, nullam aliam exigens servitutem,
quam ineffabilem dilectionem tacere a laudibus non valentem, et
infinitas gratiarum actiones pro summis atque ineffabilibus deliciis
habentem. Nam quomodo ab ejusmodi servitute quiescere poterunt? Sequitur
enim:
|
“Et videbunt faciem ejus, et nomen ejus in frontibus eorum.”
|
|
Non ergo illic poterit esse silentium, ubi tam desiderabilem faciem
videbunt, sed, sicut scriptum est:
|
“Vox exsultationis et salutis in tabernaculis justorum (Psal. CXVII),”
|
|
sempiternae jubilationis perpetualiter servitium. Et ut perpendas quanti
honoris, quantae sit libertatis illud servitium:
|
“Et nomen ejus, ait, in frontibus eorum.”
|
|
Quod vel quale nomen ejus, nisi Deus? Dii namque nominabuntur et erunt,
juxta illud:
|
“Ego dixi: Dii estis, et filii Excelsi omnes (Psal. LXXXI).”
|
|
Et hic idem Joannes:
|
“Videte, inquit, qualem gratiam dedit nobis, ut filii Dei nominemur et
simus (I Joan. III).”
|
|
Ergo nomen ejus in frontibus eorum, id est filii Dei nominabuntur et
erunt.
|
“Et nox ultra non erit, non egebunt lumine lucernae, neque lumine solis,
quoniam Dominus Deus illuminat illos et regnabunt in saecula
saeculorum.”
|
|
Videbunt, inquit, faciem ejus, et ad videndam faciem illam non opus erit
ut adhibeatur, ut hic ad videndam faciem cujusque hominis adhiberi
oportet lumen solis, aut lumen lucernae, si sol sub terra sit, quia
diem illic non agente sole alio, sed ipso Domino Deo,
qui sol verus et sempiternus est, non ita ut oriatur, et occidat, et
nunc super terram fulgeat, nunc autem sub terram se recondat, sed ita ut
semper in facies illorum fulgeat, in mentes illorum semper luceat. Et ne
putes aliud esse servitium illud, quo servient illi, quam libertatem et
regnum.
|
|