|
(CAP. IX.) Hoc igitur considerare superest quod octava die dicente
Moyse:
|
“Iste est sermo quem praecepit Dominus: Facite et apparebit vobis gloria
ejus.”
|
|
Et offerente Aaron holocaustum ac deprecante pro se et pro populo
secundum ritum supra memoratum,
|
“ecce, inquit, ignis egressus a Domino, devoravit holocaustum, et
adipes, qui erant super altare,”
|
|
cum de his quae obtulerat Moyses, nihil tale actum fuerit. Quidnam hoc
sibi vult, nisi quia non per sacrificia legis, quae per Moysen
figurabantur, sed per sacrificium Christi, cujus Aaron typus fuit,
Spiritus sanctus in remissionem peccatorum datus est nobis? Nam hinc est
quod dicit in psalmo:
|
“Holocaustum et pro peccato non postulasti, tunc dixi: Ecce venio (Psal.
XXXIX).”
|
|
Veniens autem aliam hostiam, quam in holocaustum vel pro peccato
offerret, non habuit, nisi semetipsum. Et descendit ignis super ipsum,
ignis, inquam, de quo dixit:
|
“Ignem veni mittere in terram (Luc. XII),”
|
|
et devoravit holocaustum quia illa videlicet devoratione sua quam,
secundum Apostolum recte immutationem dicimus, quia profecto
|
“resurgens ex mortuis, jam non moritur, mors illi ultra non dominabitur
(Rom. VI).”
|
|
Hic ignis ille est, de quo supra dictum:
|
“Ignis autem in altari semper ardebit, quem nutriet sacerdos, subjiciens
ligna mane per singulos dies (Lev. VI).”
|
|
Nam, quia verus iste ignis, qui et nunc in prima resurrectione animarum,
peccata consumit, et post in secunda resurrectione corporum quoque
mortalitatem sive corruptionem devorabit, nunquam deficere debet in
altari, id est in fide, per quam Christus habitet in cordibus nostris.
Idcirco in magno mysterio decretum est ut ille ignis visibilis egressus
a Domino, qui holocaustum devorabit, videntibus turbis, ac ruentibus
et laudantibus Dominum, nunquam deficeret, sed sacerdote ligna
subjiciente semper arderet in altari. Unde ordinatissima et mirabili
providentia actum ita Scriptura subjungit:
|
|