|
Quorum iste formam praetulerit, ex apostolicis claret litteris.
Apostolus Petrus cum dixisset de perniciosis ac blasphemis; post aliqua:
|
“Cor exercitatum avaritia habentes, maledictionis filii, derelinquentes
rectam viam erraverunt (II Petr. II),”
|
|
continuo subjunxit:
|
“Secuti viam Balaam ex Bosor, qui mercedem iniquitatis amavit.
Correptorem vero habuit suae vesaniae: subjugale mutum animal, hominis
voce loquens, corripuit prophetae insipientiam (ibid.).”
|
|
Judas quoque in Epistola sua cum dixisset:
|
“Hi autem quaecunque ignorant, blasphemant, quaecunque autem tanquam
muta animalia naturaliter norunt, his corrumpuntur (Jud. I),”
|
|
confestim subsecutus ait:
|
“Vae illis qui in via Cain abierunt, et errore Balaam mercede effusi
sunt, et in contradictione Core perierunt (ibid.).”
|
|
Igitur Balaam, quod interpretatur vanus populus, vanitatis illorum tenet
formam qui in Ecclesia nomine tenus et vana professione positi,
quemadmodum iste qui de Sem, aeque ut Abraham, ortus fuit, et ad fidem
et sortem Abrahae non pertinuit, cum oculos habebant
|
“plenos adulterii et incessabilis delicti (II Petr. II); sintque
maledictionis filii (ibid).”
|
|
maledictiones, sive benedictiones, quascunque cantitant, pretio vendunt,
et apud eos cuncta venalia sunt. Cumque sint ejusmodi blasphemi atque
corrupti, penes se solos arbitrantur, omne sacrum solum quod ipsi dant
hoc esse sanctum, solos eos esse benedictos quibus benedixerint, et
maledictos in quoscunque maledicta congesserint. Nihilominus Balac, quod
interpretatur lingens vel elidens, qui et ipse de Sem exstitit, Moab
quippe natus est de Lot nepote Abraham, illorum exemplum est qui, in
Ecclesia positi et falso nomine Christiani, tales sibi pretio conducunt
arbitros benedicendi atque maledicendi, et idcirco criminis ejusdem
habentur cum ipsis qui vendunt, emptores improbi, de templo Dei cum
funiculo furoris ejus ejiciendi, lingentes atque elidentes, vitiis
adulantes, ei omne opus virtutis quo possunt elidentes. Haec ubi
aguntur, ora subditorum justa laxantur licentia in reprehensionem
praelatorum. Nam ecce iste mercedem iniquitatis secutus,
|
“correptorem, ut jam dictum est, habuit suae vesaniae, mutum subjugale
animal, hominis voce loquens, corripuit prophetae insipientiam.”
|
|
Quamlibet subjugalis sit, quamlibet frenum sessoris in ore susceperit,
tamen si angelum Domini viderit in via stantem, evaginato gladio; si,
inquam, illum magni consilii Angelum in evangelica via viderit,
vendentes et ementes terribili sententia de templo de domo Patris
ejicientem (Matth. XXI), quem sessor, id est praelatus suus, videre non
valet, avaritia caecatum cor habens, avertet se de itinere, quamvis
irascentem illumque quamvis etiam verberantem prohibebit iniquum
cupiditatis opus perficere. Nunc harioli, vel divini hujus prophetica
verba carpamus.
|
|