|
|
“Si quis per industriam,”
|
|
quod homicida ab altari evellendus et morti tradendus sit.
|
“Si quis per industriam occiderit proximum suum, et per insidias ab
altari meo avelles eum, ut moriatur.”
|
|
|
“Ab altari, inquit, meo avelles eum, ut moriatur,”
|
|
id est, etiamsi ad altare meum confugerit illuc usque persequeris eum,
avulsumque interficies, quia videlicet ei nihil debet fides altaris, qui
per dolum occidendo proximum omnem fidem perdidit. Jure ergo nemo vel
Salomonis judicium, vel Banaio manum reprehendit, quia Joab profugum in
tabernaculum Domini, tenentemque cornu altaris et dicentem:
|
“Non egrediar, sed hic moriar,”
|
|
ibidem egressus interficit (III Reg. II), quia occidit duos viros
justos, melioresque se, Abner et Amasam, principes militiae, et effudit
sanguinem belli in pace, id est in osculo pacis, dicendo:
tenens manu mentum more osculantis (II Reg. XX). Non, inquam, jure
quisquam hoc reprehendit quod hic talis avulsus est ab altari et
interfectus, dicente hic Domino de hujusmodi,
|
“ab altari meo avelles eum, ut moriatur.”
|
|
Caetera quoque similiter manifestam habentia pulchritudinem aequitatis,
facile rationalis ac diligens homo discernit, ut ultro facie ejus
delectatus dicat:
|
“Fidelis Dominus in omnibus verbis suis, justus Dominus in omnibus viis
suis (Psal. XLIV.)”
|
|
Cum ergo haec omnia fecerit servus Hebraeus opera justitiae, nunquid
statim perfectus erit, et praemium accipiet vitae aeternae? non utique,
nam et Apostolus testatus est quia
|
“nihil ad perfectum adduxit lex (Hebr. VII.)”
|
|
Et justorum in lege, de praecipuis unus dicit lacrymosa confessione.
|
“quasi pannus menstruatae universae justitiae nostrae (Isa. LXIV.)”
|
|
Bene igitur Dominus ipse, hic post omnia non regnum coelorum jam legis
hujus operariis repromittit, sed dicit.
|
|