|
|
“Ecce ego mitto angelum meum,”
|
|
etc., quod et hic a templo sumpta parabola de novo templo, et novo
Christi sacerdotio vaticinetur.
Post Zachariam Malachias ultimus in ordine XII prophetarum, quem ipsum
Hebraei Esdram sacerdotem fuisse autumant, ita dicit:
|
“Ecce ego mittam angelum meum, et praeparabit viam ante faciem meam, et
statim veniet ad templum suum Dominator quem vos quaeritis, et angelus
testamenti quem vos vultis. Ecce venit, dicit Dominus. Et quis stabit ad
videndum eum? Ipse enim quasi ignis conflans, et quasi herba fullonum.
Et sedebit conflans et emundans argentum, et purgabit filios Levi. Et
colabit eos quasi aurum et quasi argentum, et erunt Domino offerentes
sacrificia in justitia (Mal. III),”
|
|
etc. Et hic a templo quod tunc reaedificabatur, parabola de novo templo
et novo Christi sacerdotio vaticinatur. Nam de illius templi reprobandis
cultibus paulo ante sic loquitur:
|
“Ecce ego projiciam vobis brachium, et disperdam super vultum vestrum
stercus solemnitatum vestrarum (Mal. II).”
|
|
Item:
|
“Non est mihi voluntas in vobis, dicit Dominus exercituum, et munus non
suscipiam de manu vestra. Ab ortu enim solis usque ad occasum, magnum
est nomen meum in gentibus, dicit Dominus exercituum, et vos polluistis
illud (Mal. I).”
|
|
Ergo ecce venit, sive et statim veniet ad templum suum, id esse
intelligimus, veniet ad Ecclesiam suam ad sanctum Spiritus sancti
sanctuarium, incorruptae Virginis uterum, ut exinde sibi aedificaret
templum verum, juxta quod et alia Scriptura dicit:
|
“Sapientia aedificavit sibi domum (Prov. IX).”
|
|
Et ipse in Evangelio Dominator Dominus, et hic ipse angelus testamenti:
|
“Solvite, inquit, templum hoc, et post triduum excitabo illud, dicens de
templo corporis sui (Joan. II).”
|
|
Hoc ita factum est, et jam venit. Caeterum, o Judaei qui dicitis: Ultimo
tempore venturus est, nondum venit, quomodo vos rerum exitus non docet
veritatem? quod enim templum suum Dominator inveniet? Nam usque ad
fundamenta destructum est. Aut si ab alio exstruendum est antequam
Christus adveniat, quid Christus eorum amplius facturus est, cum ab alio
restituta sint omnia? Igitur jam
|
“venit Dominator Dominus quem vos quaeritis, et Angelus testamenti quem
vos vultis,”
|
|
sed non talis qualem quaeritis, non talis venit, qualem vultis.
Quaeritis enim Dominatorem urbium, et terreni sceptrigerum imperii,
largitorem auri et argenti, qui per mille annorum saeculorum satisfaciat
cupiditatibus vestris et luxuriis. At ille non talis est, neque ad hoc
venire debuit, sed ad hoc ut quasi ignis conflans, et quasi herba
fullonum, sederet conflans et mundaret argentum, et purgaret filios
Levi, quod jam fecit et facere non desinit usque ad finem saeculi. Sedet
enim a dextris Dei de caetero jam igneus et immortalis Dominus judicii.
Nec mora, postquam illuc ascendit, misit ignem suum, misit velut ignem
Spiritum sanctum, et emundavit atque purgavit filios Levi, id est
apostolos suos successores legitimos sacerdotii sui, et colavit eos
quasi aurum, videlicet liquefactos amore suo, quo ineffabiliter
inflammati sunt, ita ut veraciter quisque illorum dicere posset:
|
“Anima mea liquefacta est,”
|
|
ut dilectus locutus est (Cant. V). Ex tunc placet
|
“et placebit Deo sacrificium Juda et Hierusalem,”
|
|
id est confessionis et pacis, quod est corpus et sanguinis Christi Filii
sui, de quo et Psalmista, reprobatis carnibus taurorum et sanguine
hircorum;
|
“immola, inquit, Deo sacrificium laudis (Psal. XLIX).”
|
|
Ita placet hoc sacrificium,
|
“sicut dies saeculi, et sicut anni antiqui,”
|
|
id est sicut sancti angeli, qui immortalitatis saeculi dies lucidi sunt,
et anni aeterni. Nam per hoc singulare sacrificium fit ut simus aequales
angelis Dei. De secundo adventu continuo subjungit:
|
“Et accedam ad vos in judicio, et ero testis velox maleficis, et
adulteris, et perjuriis (Mal. III).”
|
|
|
|