|
|
“Ingressusque est in conspectu meo, cherubim autem stabant a dextris
domus, cum ingrederetur vir, et nubes implevit atrium interius, et
elevata est gloria Domini desuper cherubim ad limen domus, et repleta
est domus nube, et atrium repletum est splendore gloriae Domini et
sonitus alarum cherubim audiebatur usque ad atrium exterius, quasi vox
Dei omnipotentis loquentis.”
|
|
Bene in conspectu meo dixit, nam
|
“videntibus apostolis, elevatus est, et nubes suscepit eum ab oculis
eorum (Act. I).”
|
|
Bene nihilominus,
|
“cherubim stabant a dextris domus, cum ingrederetur;”
|
|
nam quaecunque scripta sunt vel erant, secundum animalia, quae
praediximus, testimonium palam reddere coeperunt gloriae ejus, cum
fuisset assumptus.
|
“Et nubes, inquit, implevit atrium intus,”
|
|
id est, Judaicus qui erat intus et hactenus Deo propinquus, per
infidelitatem obscuratus est populus.
|
“Et elevata est gloria Domini desuper cherubim ad limen domus,”
|
|
illa videlicet gloria Domini, de qua Psalmista:
|
“Exaltare, inquit, super coelos, Deus, et super omnem terram gloria tua
(Psal. CVII),”
|
|
palam omnibus innotuit secundum veritatem Scripturarum, apostolis
praedicantibus.
|
“Et repleta est domus nube,”
|
|
subauditur gloria Domini ad limen domus elevante se, primi enim
sacerdotes et ordo Leviticus, primi, inquam, Scribae et Pharisaei,
quorum erat ministerium domus, percussi sunt caecitate, gloria
resurrectionis foris apparente.
|
“Et atrium repletum splendore gloriae Domini,”
|
|
plurimi namque de populo crediderunt in initio praedicationis
evangelicae Spiritu sancto illuminante.
|
“Et sonitus alarum cherubim audiebatur usque ad atrium exterius;”
|
|
pervenit enim citius sonus apostolorum praedicantium, ad nos gentes, qui
foris eramus. Qualis erat ille sonitus?
|
“Quasi vox Dei omnipotentis loquentis”
|
|
vere. Non enim ipsi erant qui loquebantur, sed Spiritus sanctus; nec
ipsi homines, de suo loquebantur, sed loquebatur in eis Christus, et
cooperabatur Deus Pater hominibus, qui fuerant prius idiotae et sine
litteris, sermonem illorum confirmans sequentibus signis (Marc. XVI).
|
“Et extendit cherub manum de medio cherubim ad ignem, qui erat inter
cherubim, et sumpsit, et dedit in manu ejus, qui indutus erat lineis.
Qui accipiens, egressus est.”
|
|
Accepto igne vir ille ad quid egressus sit, quid fecit, vel quid
facturus sit, quis nescit? Postmodum quippe civitas illa conflagrata et
igne hostili, et saeculum omne tandem per ignem judicabit. Quomodo autem
manum extendisse cherub, et huic viro ignem dedisse dicitur. Et quis est
iste cherub? Nimirum qui per virum ipsum designatur, et per cherub unus
idemque Deus et homo Christus. Ipse, inquam, cherub, ex eo quod erat
sapientia Dei, quia cherub plenitudo scientiae interpretatur, quod esse
affectabat ille princeps Tyri ignominiosus, propter quod et propheta
iste contra illum cum improperio et ironia loquitur:
|
“Tu cherub, extentus et protegens (Ezech. XXVIII).”
|
|
Ipse nihilominus vir, quia cum Deus esset, homo factus est. Itaque unus
idemque dat atque accipit, quia ex eo quod Deus est, inferiori naturae
hominis dedit, ex eo quod homo est, a superiore divinitate accepit. Inde
Psalmista.
|
“Ascendisti in altum, cepisti captivitatem. accepisti dona in hominibus
(Psal. LXVII).”
|
|
Sive
|
“accepisti dona in hominibus”
|
|
juxta Hebraicam veritatem dicas, sive
|
“dedit dona hominibus, juxta Apostolum (Ephes. IV).”
|
|
Et Septuaginta, praedicta discretione fide dirigitur intelligentia.
|
“Et apparuit in cherubim similitudo manus hominis subtus pennas eorum.
Et vidi, et ecce quatuor rotae juxta cherubim, rota una juxta cherub
unum, et rota alia juxta cherub alterum. Species autem rotarum erat
quasi visio lapidis chrysolithi. Et aspectus earum similitudo una
quatuor, quasi sit rota in medio rotae.”
|
|
Et post pauca:
|
“Ipsum est animal quod videram juxta fluvium Chobar.”
|
|
Ac deinceps:
|
“Ipsum est animal quod vidi super Deum Israel, juxta fluvium Chobar. Et
intellexi quia cherubim essent quatuor, per quatuor vultus uni, et per
quatuor alae uni, et similitudo manus hominis, sub alis eorum,”
|
|
etc. Horum superius necessario meminimus, ubi oportebat dignoscere
quomodo animalia haec et quatuor sint, et unum. Idcirco haec praesenti
loco praetergredimur, praesertim quia prolixior cursu, et proficiscendi
studio semel dicta declinare compellimur. Sane illud observandum, quod
prius species rotarum fuerit,
nunc autem
|
“quasi visio lapidis chrysolithi”
|
|
sive carbunculi, ut poenarum per ignem, qui a cherub traditur,
similitudo monstretur.
|
|