|
|
“Et cantabant quasi canticum novum ante sedem, et ante quatuor animalia
et seniores.”
|
|
Citharizabant et cantabant, id est semetipsos affligebant et gloriam Dei
personabant. Quid autem sibi vult, quod non ait: Et cantabant canticum
novum, sed
Quid enim est canticum novum? Nam hoc praecognito continuo clarebit quid
sit,
Canticum novum est Testamentum Novum, in quo veterem hominem deposuimus,
et novum induimus (Ephes. IV), in quo innovati similitudinem terreni
parentis evasimus (I Cor. XIV), et ad formam coelestis auctoris
translati sumus, porro quasi novum canticum Vetus est Testamentum, quod
per quasdam similitudines, figurasque multiplices eadem significat quae
Novum Testamentum continet. Cantabant igitur
id est, mirabili prophetici Spiritus potentia praevidebant evangelicae
gratiae sacramentum. Et secundum hoc exemplar faciebant et docebant
legale ministerium et per figuras competentes profitebantur Agnum Dei
Christum pro salute mundi passurum, suaque passione mundum innovaturum
(II Petr. I). Ita
|
“cantabant ante sedem et ante quatuor animalia,”
|
|
id est in praeparatione regni Dei, in obsequio Evangelii Christi, ad
instructionem eorum quorum venerabilis senectus, id est, vita immaculata
regit Ecclesiam Dei. Sequitur enim:
|
|