|
|
“Post haec vidi turbam magnam quam dinumerare nemo poterat.”
|
|
Quis horum triumphatorum multitudinem dinumerare potest? Scriptum est
enim: Post haec vidi turbam magnam, quam dinumerare nemo poterat ex
omnibus gentibus et tribubus, et populis, et linguis, stantes ante
thronum, et in conspectu Agni, amicti stolis albis, et palmae in manibus
eorum. Et clamabant voce magna, dicentes: Salus Deo nostro, qui sedet
super thronum, et Agno (Apoc. VII). Denique victores isti tam fortes,
tam inclyti palmas habentes in manibus et amicti stolis albis, et si
omnes electi recte intelliguntur per baptismum stolis amicti, et per
crucis triumphum palmis adornati, maxime tamen hi sunt de quibus loco
supra memorato jam dictum est: Et ipsi vicerunt eum propter sanguinem
Agni, et propter verbum testimonii sui, et non dilexerunt animas suas
usque ad mortem (Apoc. XII). Itemque alio loco: Ili sunt qui venerunt de
tribulatione magna, laverunt stolas tuas, et dealbaverunt eas in
sanguine Agni (Apoc. VII). Arbitramur enim praeter illam stolam primam,
quam omnes in baptismo accipimus, quae universalis et omnium
regeneratorum una est, esse et proprias singulorum stolas, juxta hujus
quoque Scripturae locum alium, byssinas: Byssinum enim, inquit,
justificationes sanctorum sunt (Apoc. XIX). Hujusmodi stolas
praeliatores isti de tribulatione magna venientes laverunt in sanguine
Agni, quicunque post justificationum byssinum, post pulchrum bonorum
operum ornatum, meruerunt sanguinem suum fundere pro testimonio ejusdem
Agni Christi Filii Dei. Fuerunt tamen quamplurimi, qui nondum ejusmodi
stolis adornati cucurrerunt ad confessionem sancti nominis, et adhuc
recenti baptismo nitentes, nullis operum praeculti ornatibus, induerunt
gloriam martyrii. De talium fide quidam ita cecinit:
Prima petit campum dubia sub sorte duelli.
Pugnatura fides, agresti turbida cultu,
Nuda humeros, intonsa comas exerta lacertos.
Namque repentinus laudis calor ad nova fervens
Praelia, nec telis meminit, nec tegmine cingi.
Pectore sed fidens valido, membrisque retectis,
Provocat insani frangenda pericula belli.
(PRUD., Psychom. v. 21-27.)
Igitur omnes quidem victores sunt, et palmae in manibus eorum, qui ad
regnum Dei perveniunt, quia non nisi hostem ejusdem regni vincendo
perveniunt, sed longe caeteris praeeminent hi, qui dupliciter vicerunt,
et resistendo peccatis, sive suggestionibus serpentis antiqui, quae
omnium electorum communis victoria est, et non diligendo animas suas
usque ad mortem, qui specialis beatorum martyrum triumphus est. Etenim
superest istis illud, hodieque canticum in coelo, id est in Ecclesia,
voce magna dicentium. Nunc facta est salus, et virtus, et regnum Dei
nostri, et potestas Christi ejus, quia projectus est accusator fratrum
nostrorum, qui accusabat illos ante conspectum Dei nostri die ac nocte
(Apoc. XII). Sequitur enim: Et ipsi vicerunt illum propter sanguinem
Agni, et propter verbum testimonii sui, et non dilexerunt animas suas
usque ad mortem (ibid.).
|
|