CAPUT XXV. Quod Spiritus sanctus extra catholicam non datur Ecclesiam.

In officio tertiae feriae praedicatur nobis extra catholicam Ecclesiam non posse dari Spiritum sanctum solisque apostolicae fidei praesulibus esse datum, ut per impositionem manus ipsorum hi qui confirmandi vel ordinandi accedunt, accipiant ejusdem Spiritus sancti donum. Sic enim habet, quae in hoc officio posita est lectio Actuum apostolorum: Cum audissent apostoli, qui erant Hierosolymis, quia recepisset Samaria verbum Dei, miserunt ad eos Petrum et Joannem. Nondum enim in quemquam illorum venerat Spiritus sanctus, sed baptizati tantum erant in nomine Domini Jesu. Tunc imponebant illis manus, et accipiebant Spiritum sanctum (Act. VIII). Et ut sciamus nonnisi per apostolicae fidei januam intrare debere in sanctam Ecclesiam, nec aliter accipi Spiritus sancti gratiam, congrue lectioni huic conjungitur hoc Evangelium, in quo Dominus ait: Amen, amen dico vobis, qui non intrat per ostium in ovile, sed ascendit aliunde, ille est fur et latro (Joan. X), etc. Passim per libros Patrum sententiae reperiuntur, quibus confirmatur talium sacramenta speciem quidem pietatis habere, virtutem autem ejus abnegare (II Tim. III), quomodo palmes cum fuerat abscissus de vite, palmes quidem est, sed jam fructificare non potest (Joan. XV); et manus cum abscissa fuerit de corpore, manus quidem est, sed corporis vitam sensumque in se retinere non potest. Quapropter cum baptizati a talibus, ad catholicam revertuntur Ecclesiam, non quidem repetitur in illis lavacrum carnis, siquidem baptizati sunt in nomine Patris, et Filii et Spiritus sancti: multae quippe haereses sic quoque baptizant; sed per impositionem manuum accipiunt Spiritum sanctum, quem foris, ut dictum est, accipere non poterant. Hoc igitur, ut supradictum est, officio declamatur foris non dari Spiritum sanctum, sed intus per episcopos, quorum est manus imponere ex successione apostolorum, quorum et illa vox est, in introitu, manus imponentium et dicentium. Accipite jucunditatem gloriae vestrae gratias agentes Deo, qui vos ad coelestia regna vocavit. Quod de apostolicis sumptum epistolis, parce a littera detortum est. Nam pro eo quod Dominus ait:

“Accipite Spiritum sanctum (Joan. XX),”

isti verecunde utentes ejus vice dicunt: Accipite jucunditatem gloriae vestrae. Siquidem Paulus ad Corinthios scribens, qui ab ejusmodi furibus et latronibus, quos in supradicto Evangelio Dominus percutit, multifarie subversi fuerant, id est a pseudoapostolis,

“quia gloria vestra sumus,”

ait (II Cor. I). Et in alio loco:

“Gratias, inquit, agentes Deo (Ephes. V),”

etc. Catholicorum quippe atque orthodoxorum gloria est, quod per ostium intraverunt ovile ovium, id est per fidem illorum, qui non suam, ut haeretici, sed Dei gloriam in Spiritu sancto quaerant. Unde et in communione canimus:

“Spiritus qui a Patre procedit, ille me clarificabit.”

Quod idem est ac si dixisset: Spiritum, qui a Patre procedit, quicunque dabunt vel accipient, non suam sed Dei gloriam vel glorificationem quaerent. In offerenda quoque: Portas coeli aperuit Dominus (Psal. LXXVII), donum Sancti Spiritus praedicatur, quo Scripturae sacrae apostolis, et per apostolos nobis apertae sunt, ut manna Verbi Dei plueret nobis Dominus in abundantia (ibid.), quorum auctoritate Ecclesia catholica ab insurgentibus in se haereticis exaltatur, sicut in sequenti versu canimus.