|
Igitur columnae hujus mysteria novimus quae in nocte, id est, nondum
revelata luce gratiae, ignis erat, et exiguum, id est, perpaucis in
prophetalem gratiam lucebat: exiguum, inquam, videlicet comparatione
diei praesentis, quando totus fons ignis verus Sol et fons luminis totus
cum nube suae carnis venit. Quamvis sit sol in nube, clarius tamen lucet
quam dudum ignis in nocte. Ad quid ejusmodi columna nos praecessit?
Videlicet ut ostenderet nobis viam fugiendi a Pharaone rege Aegypti, id
est a diabolo principe hujus mundi, ad hoc ut aperiret nobis viam maris
Rubri, id est, gratiam baptismi sanguine suo rubentis, ut ingressi cum
Pharaone, Aegyptii post nos in mare, id est, baptizatos nos in mortem
Christi persequentes, idololatrae gentes perirent de memoria nostra cum
diis, imo cum daemoniis suis, et confunderentur
|
“omnes qui adorant sculptilia, qui gloriantur in simulacris suis (Psal.
LXIX).”
|
|
Quid aliud propheta supradictus capitulo praedicto declaravit? Cum
dixisset:
|
“Ecce ascendet Dominus super nubem levem (Isa. XIX),”
|
|
id est, accipiet mundam carnem, quae hic intelligitur per nubem
candidam,
|
“et ingredietur Aegyptum,”
|
|
statim subsequentes ejus effectus intulit hujusmodi:
|
“Et movebuntur simulacra Aegypti a facie ejus, et cor Aegypti tabescet
in medio ejus, et occurrere faciam Aegyptios adversum Aegyptios
(Ibid.).”
|
|
Et post aliqua:
|
“Dominus miscuit in medio ejus spiritum vertiginis, et errare fecerunt
Egyptum in omni opere suo, sicut erat ebrius et vomens (ibid.),”
|
|
etc. Hoc tantum interest similitudinis, quod hinc omnes reprobi per
Aegyptios, et omnes electi per filios Israel significantur. In illa
autem prophetia dividuntur Aegyptii contra Aegyptios, subauditur, electi
contra reprobos, eo videlicet intuitu quod omnes homines, tam qui e
nobis assumuntur quam qui relinquuntur, omnes, inquam, nos eramus gentes
ad simulacra muta prout ducebamur euntes (I Cor. XII). Pro parte
reproborum, qui cum diis suis et principe diabolo relicti sunt, dicit:
|
“Stulti principes Thaneos, sapientes consiliarii Pharaoni dederunt
consilium insipiens. Quomodo dicetis Pharaoni: Filius sapientium ego,
filius regum antiquorum? Ubi sunt nunc sapientes tui (Isa. XIX),”
|
|
etc. Pro parte vero electorum, qui a diabolo recesserunt, subsecutus
ait:
|
“In die illa erit altare Domini in medio terrae Aegypti, et titulus
Domini juxta terminum ejus. Et erit in signum et in testimonium Domino
exercituum in terra Aegypti. Clamabunt enim ad Dominum a facie
tribulantis, et mittet eis salvatorem et propugnatorem, qui liberet eos.
Et cognoscetur Dominus ab Aegypto, et cognoscent Aegyptii Dominum
(ibid.),”
|
|
quae cuncta nunc persequi onerosum est. Proinde quomodo Dominus populi
sui ductor fuerit in columna nubis, et persecutores ejus in profundum
demerserit, prosequendum est.
|
|