|
|
“Congrega mihi septuaginta viros,”
|
|
etc., et quomodo dixerit,
|
“et auferam de spiritu tuo, tradamque eis.”
|
|
|
“Et dixit dominus ad Moysen: Congrega mihi septuaginta viros de
senioribus Israel, quos tu nosti, quod senes populi sint, ac magistri,
et duces eos ad ostium tabernaculi foederis, faciesque ibi stare tecum,
ut descendam et loquar tibi, et auferam de spiritu tuo, tradamque eis,
ut sustentent tecum onus populi, et non tu solus graveris.”
|
|
Una eademque ex fornace et ad bonos lumen, et ad malos erumpit
incendium, Uno, inquam, ex camino tribulationis, et in reprobos accensus
est ignis Domini et in electos diffusus est, qui in Moyse erat spiritus
Domini. Cur hoc, nisi ut daretur spes omnibus qui affliguntur exemplo
Moysi, qui pie vivere volentes, malis moribus illorum, quorum curam
susceperunt, afflicti gemunt, ut sperare scirent, quod ipsis in labore
fatigatis, et pene deficientibus, plurimi ex ipsorum proficiant
virtutibus? Non enim frustra dictum est:
|
“Et auferam de spiritu tuo, tradamque eis,”
|
|
cum dici potuisset sic: Et de spiritu meo dabo eis. Nam quia patientia
merebatur Moysi, ut plures acciperent spiritum Domini, quatenus ex
ipsorum profectu, meritum accresceret illi, recte sic dictum est,
|
“et auferam de spiritu tuo, tradamque eis.”
|
|
Nec vero quia dictum est,
pueriliter suspicemur particulam divisam, atque idcirco Moysi diminutam
quam habebat Moyses spiritus Domini gratiam. Sic enim ignis elementaris
ejus est potentiae, ut licet divisus in partes, mutuati tamen luminis
detrimenta non noverit, quanto magis spiritus Domini verus, et aeternus
ignis, cum pluribus impertitur, diminutionem non sentit? Igitur quod
dixit,
idem ac si dixisset, accipiam. Notandum vero diligenter quod cum
dixisset:
|
“Congrega mihi septuaginta viros de senioribus Israel,”
|
|
addidit,
|
“quos tu nosti, quod senes populi sint ac magistri.”
|
|
Nam revera Deus non senectutem annorum, sed senectutem requirit
animorum.
|
“Senectus enim venerabilis est non diuturna, neque annorum numero
computata. Cani enim sunt sensus hominis, et aetas senectutis vita
immaculata (Sap. IV).”
|
|
Ista senectus, vel isti cani, non tam oculis corporis, sed judicio
agnoscuntur rationis, et tales hoc loco Deus manifeste requirit, dum
determinat sic dicendo,
|
|