CAPUT 9

“Cecidit, inquit, de coelo stella magna ardens tanquam facula.”

Stella ardens tanquam facula, id est, ira Dei magna de coelo cecidit super gentes illas; ira, inquam, Dei nobis stella, illis tanquam facula. Nobis enim lucet ira Dei, et ad cognitionem proficit ejusdem Dei, quae illos tanquam facula consumpsit, ita ut furore suo arderent, et nullam misericordiam quaererent, neque se victoribus traderent. Nam sic scriptum est:

“Non fuit civitas, quae se traderet filiis Israel, praeter Hevaeum, qui habitat in Gabaon. Omnes bellando cepit Josue. Domini enim sententia fuerat, ut indurarentur corda eorum, et pugnarent contra Israel, et caderent, et non mererentur ullam clementiam, ac perirent, sicut praedixerat Dominus Moysi (Josue XI).”

“Et cecidit in tertiam partem fluminum, et in fontes aquarum,”

id est, in illas gentes, quae sicut jam dictum est, de tertia erant parte hominum, scilicet, de genere Cham. Item ob aliam causam de tertia erant parte hominum, videlicet quia impoenitentes erant; nam tres partes ibi maxime distinctae apparuerunt, justorum scilicet quod erant filii Israel propter Dei cultum: poenitentium, ut erat domus Raab meretricis, quae nuntios filiorum Israel suscepit (Josue II), de qua et scriptum est:

“Raab vero meretricem et domum patris ejus atque omnia quae habebat, fecit Josue vivere, et habitaverunt in medio Israel, usque in praesentem diem (Josue VI).”

Porro impoenitentium pars ipsi erant, quippe et magnalia Dei quae in Aegypto et deinceps facta fuerant, aeque ipsi audierant, et inde, illa inquit, elanguerunt omnes habitatores terrae; sed non, ut ipsa et domus ejus, ad poenitentiam conversi sunt.