VERS. 7.

“Qui extendit aquilonem super vacuum,”

subaudi

“apud illum est fortitudo et sapientia (Job XII),”

“qui aquilonem,”

id est diabolum ab electorum cordibus ejectum vasisque et armis suis spoliatum,

“extendit super vacuum,”

videlicet ut contentus sit operire corda illorum, qui a gratia Dei vacui sunt,

“et appendit terram,”

id est sanctam Ecclesiam in fide solidam, et bonorum operum terram fructiferam,

“super nihilum,”

id est super gentiles populos, propter nullum eorum meritum, sicut scriptum est in psalmo:

“Pro nihilo salvos facies illos (Psal. LV).”

Hoc vero quo ordine factum sit, mirifica subdens ratione contexit.