|
|
“Dixit autem illi uxor sua: Adhuc permanes in simplicitate tua?”
|
|
Verba sua Eva repetit. Nam quid est dicere simplicitatem deserere, nisi
obedientiam contemnere? Et quid est dicere,
nisi transcendendo praeceptum ultra quam es conditus vivere? Sed Adam
noster fortis in sterquilinio jacens, qui in paradiso quondam debilis
stetit:
inquit,
|
“quasi una de stultis mulieribus.”
|
|
Non ait quasi una ex mulieribus, sed
|
“quasi ex ineptis mulieribus,”
|
|
videlicet quia non sexus, sed voluntas mulieribus in vitio est, et quod
pravum sapiunt, accedentis stultitiae, non autem conditae est naturae.
scilicet dona vel temporalia vel aeterna
|
“accepimus de manu Domini, mala,”
|
|
scilicet flagella praesentia,
|
“In omnibus his non peccavit Job labiis suis,”
|
|
etc., id est, nec contra ferientem superba dixit, nec contra suadentem
recta reticuit.
|
|