|
CHRIST. Idcirco sic de semetipso dixit Moyses: Iratus Dominus in Moysem,
quia fere solus ipse scienter habebat illius exspectationis
promissionem. Num parva erat causa illa, venditio illa, talis illius
fratris, cujus venditionis videlicet ferrum ipsius sancti patris animam
tandiu sauciaverat? Hoc malum portenderat ipsi patri Abrahae, quando
pepigit Dominus cum illo foedus, visio illa: cum dictum fuisset ad eum:
Scito praenoscens quod peregrinum futurum sit semen tuum in terra non
sua, et subjicient vos servituti, etc., usque generatione autem quarta
revertentur huc (Gen. XV), confestim istud subjunctum est: Cum ergo
occubuisset sol, facta est caligo tenebrosa, et apparuit clibanus fumans
et lampas ignis transiens inter divisiones illas (ibid.). Ille clibanus
fumans cum caligine tenebrosa portendebat invidiae clibanum fumosum,
atque caliginosum, quo adusti atque decocti et obscurati filii Jacob
fratrem optimum vendiderunt; et illa lampas ignis lucida praesagiebat
miracula per quae liberandi erant de servitute Aegyptiorum, quibus
traditi fuerant usque ad quartam generationem, propter illud peccatum.
At in servum venundatus Joseph servivit annis quatuordecim. Quando enim
venundatus est, erat annorum sedecim; quando autem eductus de carcere
stetit ante conspectum Pharaonis, erat annorum triginta. Justo ergo
judicio propter peccatum illud differri conveniebat semen illud
benedictionis Abrahae promissum, per generationem quatuordecim, et pro
annis singulis singulas generationes supputari, sicut et alibi annus pro
die compensatus est generationi illi, quae exivit de terra Aegypti.
Juxta numerum quadraginta, ait Dominus, quibus considerastis terram,
annus pro die imputabitur; et quadraginta annis recipietis iniquitates
vestras (Num. XIV).
JUD. Illud semen quod tu intendis, tuus ille Christus quem dicis esse
illud semen quod Deus Abrahae promisit, nunquid venit statim post
generationes quatuordecim? Multo plures fuerunt generationes ab Abraham
usque ad dies Herodis quo regnante natus est ille quem Christum dicis
|
|