|
Sed dicitur nobis: Quoniam, ut ipsi fatemini, Deus malum permittit
fieri, quaerimus a vobis utrum volens aut nolens permittat fieri. Si
nolens permittit, invitus permittit; si invitus permittit, coactus
permittit; si coactus permittit, omnipotens non est. Dicimus ad haec:
Nunquid intellexit hic talis quid ipse dixerit, dum nos ad hoc
inconveniens se pertraxisse confidit? Dixit enim: Si nolens permittit,
invitus permittit, coactus permittit. Ostendatur ergo ipse sibi, ut, cum
dicit volens, videat quid oporteat subaudiri, permittere, an malum
fieri. Nam si dicamus quia nolens permittit, profecto consequitur quia
invitus permittit. Si autem, quod ad rem magis attinet, dicamus quia
nolens malum fieri, tamen permittit fieri, non consequitur quia invitus
aut coactus permittit, sed, propter supradictas divitias bonitatis, et
patientiae et longanimitatis suae, permittit propter benignitatem suam,
qua malefacientem ad poenitentiam adducit, licet hoc interim sciat, quod
secundum duritiam suam et impoenitens cor thesaurizet sibi iram in die
irae et revelationis justi judicii Dei (Rom. IX).
|
|