|
Quid de laetitia magna dicam, quae facta est in populo de emundatione ac
renovatione templi, quod contaminatum steterat per tres annos? Nam
laetitia quam magna fuerit eorum in hymnis et confessionibus
benedicentium Dominum, Josephus quoque testatur:
|
“Ab illo, inquiens, tempore per octo dies hanc renovationis templi
festivitatem celebramus, vocantes eam Lumina, eo quod praeter spem hoc
nobis splendidum lumen colendae religionis apparuit.”
|
|
Quis nisi Deus mentibus eorum tantum nominis sui infudit amorem, ut
recuperationem loci, in quo nomen ejus invocaretur, tanta laetitia
concelebrarent, tamque luminosam ducerent, et per singulos annos octo
diebus quod eatenus non fiebat, celebrandum decernerent? Siquidem
Salomon octo quidem diebus dedicationem celebravit, et in die octavo
dimisit populum. Sed non est scriptum, quod totidem, id est in octo
diebus constituerit per singulos annos dedicationis ejusdem celebrari
festivitatem. Igitur et hoc in laude magna Deo est ascribendum, cujus in
manu sunt corda filiorum hominum, quia promissionis suae memor, ut eam
adimpleret, mittendo in plenitudinem temporis Filium suum, Verbum suum,
egit infundendo desiderium, egit impendendo auxilium, quatenus gens
ipsa, de qua promissionem adimpleri oportebat, semetipsam defenderet et
locum.
|
|