CAPUT 3

“Habentem claritatem Dei.”

Pulchre nimirum descendit, quae in ipso descensu, in ipsa humilitate descensus sui claritatem habet Dei, id est, similis est charitati Dei. Charissimum quippe Deum videndo ipsa quoque secundum similitudinem ejus resplendet, et clarissima est. Hinc in Epistola sua hic idem Joannes ait:

“Charissimi, nunc filii Dei sumus, et nondum apparuit quod erimus; scimus quia, cum apparuerit, similes ei erimus, quoniam videbimus eum sicuti est (I Joan. III).”

Nec vero solummodo in anima, verum etiam in corpore habebit claritatem Dei, id est claritatem, qua post resurrectionem suam clarificatum est corpus Filii Dei. Sic enim Apostolus dicit:

“Unde et salvatorem exspectamus Dominum nostrum Jesum Christum, qui reformabit corpus humilitatis nostrae configuratum corpori claritatis suae (Phil. III).”

Hoc ipsum praesenti loco amplius astruit, cum protinus subjungit:

“Lumen ejus simile lapidi pretioso, tanquam lapidi jaspidis sicut crystallum.”

Nam ac si quaereres quomodo dixerit habentem claritatem Dei, lumen ejus simile lapidi pretioso, id est Christo, qui utique lapis dicitur, et pretiosus est. Porro haec similitudo in diversi generis lapides duos dispertitur, dicendo,

“tanquam lapidi jaspidis, sicut crystallum.”

Non enim ex una re, sed ex duabus Ecclesia Deo vel Christo similis efficitur, scilicet non ex fide tantum, sed ex fide simul et virtutum operibus. Per jaspidem ergo virtutum pulchritudinem; per crystallum fidei, quam in baptismo percepit, conservatam intelligimus puritatem.

“Et habebat murum magnum et altum, habens portas duodecim, et in portis angulos duodecim.”

Murus magnus et altus est illi aeterna firmitas incorruptibilis praesidii, ubi suos quisque fidelium thesauros securus reponere possit. Unde ipse Dominus et rex civitatis hujus dicit in Evangelio suo:

“Thesaurizate vobis thesauros in coelo, quo fur non appropinquat, sive ubi fures non effodiunt, nec furantur (Matth. VI; Luc. XII).”

Murus iste chaos illud est, de quo pater Abraham sepultis in inferno verissime dicit:

“Et in his omnibus inter nos et vos chaos magnum firmatum est, ut hi qui volunt inde hinc transire ad vos non possint, neque inde huc transmeare (Luc. XVI).”

Porro duodecim portae ejus duodecim apostoli sunt, qui pro officio quo hic nobis regnum Dei praedicando aperuerunt, et januae nobis ad vitam exstiterunt, honorem illic ampliorem habebunt, quanto ampliorem in civitatibus habent portae honorem sive pulchritudinem a caetero ambitu murorum. In his portis anguli duodecim universi sunt doctores quicunque aedificationi Ecclesiae studentes, eique voce et litteris servientes, fidei et auctoritati institerunt atque innisi sunt apostolorum duodecim.

“Et nomina scripta quae sunt nomina duodecim tribuum filiorum Israel.”

Ipsi namque apostoli duodecim nominati et inclyti sunt filii spiritualis Israel, id est Christi, cujus in typum pater Jacob, sive Israel carnaliter duodecim genuit filios duodecim tribuum patres. Ergo et duodecim apostoli Christi, et duodecim tribus Israel, duodecim civitatis hujus portae sunt, sed modo diverso, apostoli namque in re, tribus vero Israel in significatione. Quod ut compendiosius clarescat, vide quid sequitur: