|
|
“Tu et filii tui portabitis iniquitatem sanctuarii,”
|
|
quod per hoc onus significetur sacerdotii Christi, quo super se tulit
peccata mundi.
(CAP. XVIII.)
|
“Proinde continuo sequitur Dominus dicens ad Aaron: Tu, et filii tui, et
domus patris tui tecum, portabitis iniquitatem sanctuarii.”
|
|
Et rursum:
|
“Tu et filii tui simul sustinebitis peccatum sacerdotii vestri.”
|
|
Ac deinde tertio.
|
“Tu autem et filii tui ministrabitis in tabernaculo testimonii.
Excubabuntque Levitae ad praecepta tua, et ad cuncta opera tabernaculi,”
|
|
etc. Trina repetitio divinae positionis vel ordinationis vehemens
confirmatio est. Sic in virga florente fructumque ferente, mysterium
incarnationis Christi Filii Dei signatum est, sic in ordine vel officio
hujus portantis iniquitatem sanctuarii, sustinentis peccata sacerdotii
sui, mystice signatur onus vel opus ejusdem Christi veri sacerdotis, in
quo Dominus posuit iniquitates omnium nostrum, sicut propheta praedixit
(Isa. LIII). Qualis Levitarum aut sacerdotum in ministerio debeat esse
religio vel distinctio, quae vel qualia suscipi debeant a populo, qualis
victimae debeat esse religio, hic sacra lex recapitulando commemorat,
nam cuncta haec superius uberius dixerat, atque idcirco his omissis jam
proficiscamur ad alia. Neque enim hic aliud significat vacca rufa
aetatis integrae, in qua nulla sit macula, nec portaverit jugum, quae et
educta immoletur, vel comburatur extra castra; non, inquam, hic aliud
vacca rufa, quam in Levitico vitulus immaculatus, eodem ritu immolandus
significat, nisi quod hic sexus femineus maternam charitatem designat
Christi, qua pro nobis factus obediens Patri, salutem nostram in
angustia sua parturivit.
|
|