|
Quam autem ob causam Filium sive Verbum Dei, principium decuit
nuncupari? Nimirum quia omnia per ipsum facta sunt. Verumtamen adhuc pro
causa praesenti parum dictum est. Nam non solum per ipsum, verum etiam
propter ipsum omnia facta sunt. Sic enim Apostolus dicit:
|
“Decebat enim eum, propter quem omnia et per quem omnia, qui multos
filios in gloriam adduxerat, auctorem salutis eorum per passionem
consummare (Hebr. II).”
|
|
Haec est causa vera, causa digna tanti hujus nominis, scilicet
principii, quia ipse est
|
“propter quem omnia et per quem omnia:”
|
|
ipse, inquam, est omnis creaturae principalis et efficiens causa. Dicit
aliquis: Et Deus Pater, nonne principium est? Plane principium Pater,
principium Filius, principium Spiritus sanctus. Verumtamen non tria
principia, sed unum principium, sicut non tres dii, sed unus est Deus.
Cur ergo in isto capite libri, solam Filii personam, inspirator sanctae
Scripturae, Spiritus Dei, principium nuncupare voluit? Ad haec inquam:
Omnis iste liber, omnis sancta Scriptura, cujus caput hoc est:
|
“In principio creavit Deus coelum et terram,”
|
|
cui creaturae vel propter quam scriptus est creaturam? Nimirum propter
creaturam humanam, ad instructionem creaturae humanae sancta Scriptura
condita est. Huic creaturae sine dubio una haec persona, Filius Dei,
triplici modo principium est. Duobus modis tam angelicae quam humanae
creaturae principium est, videlicet quia et propter ipsum et per ipsum
omnia, sicut jam superius dictum est; tertio modo, solius creaturae
humanae, quia per passionem salutis nostrae auctor consummatus est;
salutis, inquam, nostrae princeps et principium est. Quod futurum non
latebat Moysen, cum istam Scripturam digito Dei praedoctus scribere
inciperet. Bene igitur et venerabiliter secundum rei veritatem pro Ben,
id est pro filio, Bresith, id est principium, posuit, principium
nuncupans Filium Dei. Propter quem et per quem nos condidit, vidit, et
salvandos fore praevidit? Proinde considerandum quia, licet Pater quoque
principium sit, licet Pater et Filius et Spiritus sanctus, sicut jam
supradictum est, unum principium sit, ex quo omnia, per quem omnia, in
quo omnia (Rom. XI), nusquam tamen vel Pater, vel Spiritus sanctus
legitur ita manifeste principium se nominasse, sicut Filius se
nominavit, dicendo Judaeis:
|
“Ego sum principium, qui et loquor vobis (Joan. VIII). ”
|
|
|
|