VERS. 29.

“Ipso enim, inquit, concedente pacem,”

id est reconciliante sibi populum gentilem,

“quis est qui condemnet,”

subaudi eosdem gentiles, ob praeteritorum sordes peccatorum?

“Ex quo absconderit vultum,”

subaudi a Judaeis, qui prius quasi videntes erant;

“ex quo, inquam, absconderit vultum,”

id est gratiam vel notitiam suam, scilicet

“posito velamine super cor eorum (II Cor. III),”

quis est qui contempletur eum?

“Confiteor, inquit, tibi, Pater, Domine coeli et terrae, quia abscondisti haec a sapientibus et prudentibus, et revelasti ea parvulis (Luc. X).”

Quis hoc judicium discutere vel reprehendere audeat? Et si Dominus vineae novissimis operariis una hora laborantibus denarium dare velit, cui injuriam facit? (Matth. XX.)

“Et super gentes, inquit, et super omnes homines,”

subaudi hoc judicium invisibili examinatione celebratur, scilicet ut alios repellat, alium eligat occulte, sed nullum injuste.