|
Si genuerit homo filium contumacem et protervum, qui non audiat patris
ac matris imperium, et coercitus obedire contempserit, apprehendent eum,
et ducent ad seniores civitatis illius et ad portam judicii, dicentque
ad eos: Filius iste noster protervus et contumax est, monita nostra
audire contemnit, comessationibus vocat, atque luxuriae et conviviis.
Lapidibus eum obruet populus civitatis, et morietur, et auferetis malum
de medio vestri, ut universus Israel pertimescat. Gravis et matura
sententia sanctae legis teneros falsae pietatis affectus a cordibus
patrum erga filios, ne habeantur, excludit. Nam in causa Dei, nec filium
pater sapiens agnoscit. Quam legis auctoritatem, quia senex Heli
neglexit, idcirco pavendum vitae periculum incidit. Nunquid enim tam
molliter dixisse contentus esse debuit: Quare facitis res ejusmodi quas
ego audio res pessimas in omni populo? nolite, filii mei (I Reg. II).
Nonne armaturam zeli, qualis vel quanta super filios inobedientes esse
debuerit, sacerdos longaevus ex ista legis lectione scire potuit? Recte
igitur, quamvis dixisset: Nolite, filii mei, recte, inquam, arguitur non
corripuisse filios suos pater Heli, Domino dicente: Et magis honorasti
filios tuos quam me (ibid.). Itemque de illo, eo quod noverat indigne
agere filios suos, et non corripuit eos: neque enim corripuit, qui non
legitime corripuit. Meminerit hujus omnis pater spiritualis qui bene
dicit praeesse domui Dei. Si forte genuit hic homo filium protervum et
contumacem, qui non audiat, qui obedire contemnat, scire debet quia
prima generis nostri quam luimus culpa est inobedientia, et quia
contumacibus et protervis nullam justitia Dei reposuit veniam, sed sicut
scriptum est: Deus superbis resistit, humilibus autem dat gratiam (Jac.
IV). Cogitandum tamen illi est quia de omnibus judiciis suis Deo
redditurus est rationem, ne forte invidiae, aut zeli flamma urat animam.
Idcirco suam non praecipitabit sententiam, sed sapientes adhibebit in
testimonium. Hoc bene in cura filiorum sancti et orthodoxi Patres
sanxerunt, secundum praeeuntis hujus auctoritatis imperium. Dicit enim
praesens lex: Apprehendent eum et ducent ad seniores civitatis illius,
et ad portam judicii, etc. Igitur caetera quidem peccata toleranda sunt
in domo Dei, contumaces autem et protervos filios saeveritas Patrum
sapientum obruit, ut auferat malum de medio sui, cum praesenti
auctoritate legis Domini, imo proprio exemplo Dei, qui inobedientes
filios primos, homines scilicet, de paradiso expulit.
|
|