|
Homini bono in conspectu suo dedit Deus sapientiam, et scientiam, et
laetitiam: peccatori autem dedit afflictionem, et curam superfluam, ut
addat, et congreget, et tradat ei qui placuit Deo: sed et hoc vanitas
est et cassa sollicitudo mentis. Principium sapientiae est fons bene
vivendi. Hanc bonus pro praemio meritorum accipit, et collata scientia
levium rerum, laetitiam exagerat sapienti atque scienti. Unde noster
Dominus nos exhortans ad bene sapiendum dicit: Quaerite primum regnum
Dei et justitiam ejus, et haec omnia adjicientur vobis (Matth. VI). Nemo
melius sapit quam qui quaerit coelestia. Quaerenti coelum et terram
sciendo tenenti, additur ad cumulum meriti, gaudet in perpetuum.
Econverso vir malus pro talione meritorum accipit, utique quaque
insistens vanis curis semper deprimatur cassa sollicitudine mentis. Ecce
peccatoris peccator filius Adae adhuc audit quod peccans audivit Adam:
In sudore vultus tui vesceris pane tuo; maledicta terra in opere tuo,
spinas et tribulos germinabit tibi (Gen. III). Magna est ergo vanitas,
et cassa sollicitudo mentis peccatori, semper inhiare labori in
acquirendis rebus, et multiplicandis, neque posse uti quaesitis, quia de
his labores ejus tradidit ei qui placuerit Deo. Ideo in Evangelio
legitur: Omni habenti dabitur; ab eo autem, qui non habet, et quod habet
auferetur ab eo (Matth. XXV). Sic primogenita Esau ad dilectum sibi
transtulit Jacob, et benedictione paterna consecratum (Gen. XXVII). Ita
quoque Ruben primogenitus, quoniam maculavit stratum patris sui, amisit
duplicem primogenitorum partem, regnum videlicet et sacerdotium (Gen.
XLIX). Filius accrescens Joseph pro primogenito reputatus est (ibid.):
Judas honorem regii nominis promeruit (ibid.): Levi sacerdotum infula
decoratus est (Deut. XXXIII). Multum itaque valet natura, sed plus
operatur gratia. Fertur enim simia geminum edere partum; unum amat,
alterum odit: quando venatores audit et canes, dilectum pectore et
manibus astringens fugere nititur, sed ille odiosus cernens se
derelinqui dorso matris insilit, et haeret importunior: mater aggravata
pondere geminorum, dum periculum timet fugiendo dilectum projicit, et
transfundit amorem suum in cum quem prius odio habuerat. Sic bona spes
multo amplius valet quam mala res.
|
|