CAPUT XIII. Quod sancta Dei genitrix illi apparuit, et quo in loco coenobium construere deberet, indicavit.

Cum igitur beatus Herebertus propositum electo in loco construere optaret coenobium, et nusquam locum reperiret quem aptum putaret satis et idoneum, convertens sese ad Dominum sanctamque ejus genitricem in jejuniis et orationibus, postulabat sibi ipsius revelari voluntatem. Fecit hoc instanter, et sicut de sancta Anna prophetissa scriptum est: Vultus illius non sunt amplius in diversa mutati (I Reg. I), non ante destitit, donec suis condignum meritis responsum coelitus accepit. Denique nocte quadam, dum post vigilias fatigata sopori membra dedisset, ecce adest per visum illa beata angelorum et omnium Regina sanctorum, quae stellato sedens solio, latum et amplum coelorum cum filio suo possidens regnum, non parvipendebat etiam hoc parvum, quod sibi in terris fideli devotione offerebatur domicilium. Et assistens: Scias, inquit, o Hereberte, exauditas esse orationes tuas, jam ecce venio ad te, ut indicem tibi votum quod mente geris, quo in loco perficias. Ego enim sum Maria mater Domini. Surge ergo, et Divitense castrum petens, locum in eodem mundari praecipe: ibique monasterium Deo, mihi et omnibus sanctis constitue, ut ubi quondam abundavit peccatum et cultus daemonum, ibi justitia regnet in multitudine sanctorum. His dictis, misericordiae mater disparuit, beato scilicet viro evigilante, atque ita relabente a dulcedine tantae visionis. Erat autem in eodem castro sita curtis, pertinens ad servitium episcopi. Surgens igitur, et gratias Deo corde et ore devotissime agens, et ei, quae sibi apparere dignata fuerat, salutis perpetuae Genitrici non ingratus existens, confestim praedictae curtis ministerialem accersivit, jussitque quantocius curtem illam emundari, quoniam Regis coelorum et Genitricis ejus jam deberet curia fieri, ut exportata supellex universa, locum daret advenienti, atque habitaturo illic nomini Domini. Factumque est, et exportata rerum omnium quae multa erat copia, citius quam sperari poterat, locus emundatus est. Quid multa? Jactis fundamentis, alacriter atque celeriter structura speciosa surrexit.