|
|
“Inquilini domus meae et ancillae meae sicut alienum habuerunt me.”
|
|
Et hoc in littera patet, quia, sicut hirundines aestate praesto sunt, in
hieme vero dilabuntur, sic inquilini, ancillae, et servi et cuncta domus
frequentia, quae in serena aestate prosperitatis circa mensas divitis
praesto aderat, ubi vidit tantam adversitatis hiemem, universa
devolavit. Sed in persona Domini hoc modo accipiuntur haec:
|
“Inquilini domus meae et ancillae,”
|
|
id est, sacerdotes templi mei et Levitae,
|
“sicut alienum habuerunt me,”
|
|
id est, incarnatum suscipere aut venerari noluerunt me,
|
“et quasi peregrinus fui in oculis eorum,”
|
|
videlicet quia, modicum declinans ad eos quasi viator ad hospitandum,
mox pertransivi ad regnandum super electionem gentium.
|
|