CAPUT VI.

Isti sunt duo ordines ecclesiastici, alter ordo clericorum, alter monachorum, de quibus sanctae Ecclesiae semel et iterum dicitur in Canticis canticorum: Capilli tui sicut greges caprarum, quae ascenderunt de monte Galaad. Dentes tui sicut greges tonsarum, quae ascenderunt de lavacro. Omnes, gemellis fetibus, et sterilis non est inter eas (Cant. IV). Per capillos quippe similes gregibus caprarum, recte intelliguntur examina monachorum, qui suo judicio peccatores sunt, et proinde sibimet ipsis displicendo, ascendere de monte Galaad, id est crucem suam tollere et Christum sequi festinaverunt ipso habitu suo profitentes, quia mundo crucifixi sunt, spontaneum bajulantes martyrium. id est testimonium, quod significat Galaad nomen. Interpretatur enim acervus testimonii, et eos omnes significat, qui carnem suam crucifixerint cum vitiis et concupiscentiis (Gal. V), maxime autem eos qui hoc ipsum profitentur habitu, quem auctoritas ecclesiastica instituit in quamdam similitudinem captivae nigredinis, de quo schemate post haec plenius dicendum erit. Quid capilli praeter ornatum faciunt in capite mulieris? Sed nec ornatum nisi constringantur atque velentur, imo ignominiam faciunt. Juxta similitudinem hanc monachi suo judicio superflui sunt, sed in hoc spem habent, si regulari disciplina constricti, et intus absconditi, semper cogitatione tendant ad Dominum in modum caprarum semper in pascendo altiora poenitentium [al. petentium]. Per dentes similes gregibus tonsarum, recte nihilominus intelliguntur ordinatae acies clericorum, qui nostro judicio, sive existimatione cunctorum, imo et voluntate Scripturarum atque sacrorum canonum simplices ut oves, id est sine crimine sunt, et proinde Deo et hominibus placendo ascendere de lavacro, id est forte Domini esse proposuerunt, ipso sacri altaris officio, quo funguntur exigente, ut caeteris facultatibus nudi, de altario vivant, semper ad hoc parati, ut male viventes occidant, et incorporando Ecclesiae quodammodo comedant; juxta illud: Surge, Petre, occide et manduca (Act. X). Nam sicut non nisi cum dentibus per linguam formatur loquela, ita non nisi cum clericali officio, per scientiam, quantacunque sit, in aliquo debet administrari praedicatio publica.