|
Nemo fere qui nesciat, nemo prorsus qui nescire debeat, cuncta haec
caeteraque quotidiana ejus facta et dicta, sicut a Patribus sanctis sunt
exposita, regni Dei, id est Ecclesiae praesentis continere mysteria,
quod videlicet regnum usque ad finem saeculi, ex bonis malisque
permistum secundum edictum, pariterque exemplum regis eruditur et
perficitur in omni patientia. Tandem, qualiter de hoc regno tollenda
sunt omnia scandala, quod per multiplices apud hunc evangelistam
significabatur parabolas, terribiliter haec novissima ante passionem
prolocutio regis indicat. Cum autem, inquit, venerit Filius hominis in
majestate sua, et omnes angeli cum eo, tunc sedebit super sedem
majestatis suae, et congregabuntur ante eum omnes gentes, et separabit
eos ab invicem, sicut pastor segregat oves ab haedis. Et statuet oves
quidem a dextris, haedos autem a sinistris (Matth. XXV), etc. Jam saepe
dictum, et saepe dicendum est quia cuncta fere sic locutus est hic
evangelista, ut ubique spectanda nobis proponatur tam vocibus quam
sensibus regni coelorum majestas, regia persona, regalis Domini nostri
Jesu Christi potestas. Hoc animadverso, Pater Augustinus (De cons.
Evang. l I, c. 6, sup. Joan, tr. 36), ubi evangelicae quatuor facies
spectandae proponuntur, tam in Apostolo, quam in propheta, non vane
arbitratur, aut intelligi vult, quod facies leonis sit Matthaeus, facies
autem hominis Marcus, licet alii plures econverso tradiderint, quod in
homine Matthaeus, in leone Marcus sit agnoscendus. Nos hujus aetatis
sextae finem facientes de septima breviter quid loquamur, ut juxta
propositum ad laudandam atque adorandam sancti Spiritus gratiam,
quandoque lassi perveniamus
|
|