|
|
“Et vidi alium angelum stantem in sole, et clamavit voce magna dicens
omnibus avibus quae volabant per medium coelum: Venite, congregamini ad
coenam magni Dei, ut manducetis carnes regum, et carnes tribunorum, et
carnes fortium, et carnes equorum, et carnes sedentium in ipsis, et
carnes omnium liberorum ac servorum, et pusillorum ac magnorum.”
|
|
Et hic alius, et adhuc tertius angelus eumdem signat Christum, propter
aliud atque aliud tempus, aliudque negotium. Nam quod prius dictum est:
|
“Et vidi coelum apertum, et ecce equus albus et sedes super eum, qui
Fidelis et Verax vocabitur,”
|
|
Christus Deus verus est de Virgine incarnatus. Hic autem alius angelus
in sole stans, idem Christus est, verus hominis et Dei Filius, per
speciem columbae in Israel manifestatus. Porro ea quae jam dicta sunt,
|
“et in capite ejus diademata multa, et vestitus erat veste aspersa
sanguine,”
|
|
et caetera per anticipationem dicta sunt. Nam abhinc latius eadem
explicanda per figuras competentes, atque secundum ordinem, quo gesta
vel gerenda sunt usque in finem saeculi sese praesentare incipiunt.
Igitur
|
“vidi alium angelum stantem in sole,”
|
|
id est vidi Christum manifestatum in Israel, magna Spiritus sancti sive
columbae et paternae vocis manifestatione. Quod dicit,
mirabile quidem, sed non adeo novum, quia prius quoque in antiquiore
Scriptura est dictum:
|
“In sole posuit tabernaculum suum (Psal. XVIII),”
|
|
id est in manifesto dixit et praedicavit se Deum Dei Filium, propter
homines hominem factum, et verum assumpsisse corpus humanum. Hoc facere
incoepit a clamore vocis magnae, vocando aves quae volabant per medium
coelum, id est a vocatione apostolorum, qua vocavit eos, ut relictis
omnibus sequerentur eum (Matth. IV). Aves namque hoc loco in bonam
accipiuntur significationem, et vitam significant spiritualium, ut
illic:
|
“Homo ad laborem nascitur, et avis ad volatum (Job V).”
|
|
Et in Evangelio, cum dixisset Dominus:
|
“Unus assumetur, et unus relinquetur (Luc. XVII),”
|
|
et interrogantes apostoli dicerent: ubi, Domine?
|
“ubicunque, ait, fuerit corpus, illuc congregabuntur et aquilae
(ibid.).”
|
|
Aves ergo cum determinatione bona, qua dicitur nunc, quae volabant per
medium coelum, apostoli sunt. Verumtamen per anticipationem, id est non
quod jam antea spiritales fuerint, sed quia per vocationem illam
spiritales et sublimium cognitores mysteriorum effecti sunt. Ista sunt
volatilia illa, quorum exemplo vel imitatione debemus omnem victus aut
vestitus sollicitudinem deponere, dicente Domino:
|
“Respicite volatilia coeli, quia non serunt, neque metunt, neque
congregant in horrea, et Pater vester coelestis pascit illa (Matth.
VI).”
|
|
Nam quia apostoli, quibus primum et praesentialiter haec libertas avium
ad imitandum proposita est, ut coelestium contemplationi vacare possent,
omnia terrena reliquerunt, idcirco recte ipsi volatilia coeli dicuntur,
et hoc loco vocatio illorum signata intelligitur sub nomine avium.
Ubinam, vel quando angelus iste avibus hujusmodi dixit,
Nimirum secus mare Galilaeae, quando vidit Petrum et Andream retia
mittentes in mare, et vocavit eos, dicens:
|
“Venite post me, et faciam vos fieri piscatores hominum (Matth. IV).”
|
|
Similiter caeteros vocando diversis ex locis sive negotiis (Matth. IX),
profecto avibus dixit,
Quo illos venire, quo illos jussit congregari?
ad coenam illam quam ipse homo factus nobis fecit, juxta illam parabolam
Evangelii:
|
“Homo quidam fecit coenam magnam, et vocavit multos. Et homines quidem
se excusaverunt, alius dicens: Villam emi, et necesse habeo exire, et
videre illam; alius: Juga boum emi quinque, et eo probare illa; alius:
Uxorem duxi, et ideo non possum venire (Luc. XIV).”
|
|
Aves autem istae, sive volatilia, quae sicut non serunt, neque metunt,
neque congregant in horrea, ita neque villas emunt, neque comparant juga
boum, neque voluptatum, quae per uxorem intelliguntur, habent studium.
Quod est dicere: Cupidi amatores saeculi, quales maxime tunc erant
Scribae et Pharisaei, vocantem contempserunt, hi autem, qui liberum cor
a cupiditatibus habere meruerunt, secuti sunt eum. Quid porro est, quod
ait:
|
|