|
Ipsi namque a fide patrum nimium degenerabant. Nunquid enim Abraham
propter signa et prodigia credidit? Nunquid, quando dixit ei Deus:
|
“Egredere de terra et cognatione tua, et benedicam tibi, et
multiplicabo, atque in semine tuo benedicentur universae cognationes
terrae (Gen. XII, XXII);”
|
|
nunquid, inquam, dixit Abraham: Quod signum tu ostendis mihi, quia hoc
praecipis, vel hoc promittis mihi ut credam tibi? Quod si objicias
quorumdam scripta, quae non sunt authentica, quibus fertur de igne
Chaldaeorum divinitus eductus fuisse, et hoc illi pro signo potuisse
sufficere, dic quae signa et prodigia Deus illi ostenderat, ut fiduciam
habens in ignem se projici intrepidus permitteret? Quod signum aut
prodigium acceperat? ut Deo saepius promittente semen, in quo
benedicerentur omnes gentes terrae, non infirmaretur fide, nec
consideraret corpus suum emortuum, et sterilem vulvam Sarae? (Rom. IV).
Nunquid saltem hoc pro signo, sive spei suae solatio acceperat, ut ambo
grandaevi, ille centenarius, illa nonagenaria, non senescerent, aut
frigescerent? Denique saltem hoc, ut Sarae sterili muliebria, id est
menstrua fieri non desinerent? Ergo degeneres, inquit, vos, ergo tanto
patre indigni, ergo deteriores omnibus alienigenis, qui nisi signa et
prodigia videritis, non credetis. Sed dicitis: Visne ut frustra vel
leviter credamus tibi? Num credere debemus omni spiritui (I Joan. IV)?
Te dicente quod Christus sis, quod Filius Dei sis, qualiter experiemur
quod verum dixeris? Ad haec inquam: Plane experimini, sed quomodo lex
praecipit. Probate, sed legitime. In lege enim quid scriptum est?
Quomodo legitis?
|
“Quod in nomine Domini, inquit lex, propheta praedixit, et non evenerit,
hoc Dominus non est locutus, sed per tumorem animi sui propheta
confinxit, et idcirco non timebis eum (Deut. XVIII).”
|
|
Nunquid autem et lex itidem non dicit:
|
“Si surrexerit in medio tui propheta, aut qui somnium se vidisse dicat,
et praedixerit signa atque portenta, et venerit quod locutus est, et
dixerit tibi: Eamus et sequamur deos alienos, non audies verba prophetae
illius aut somniatoris (Deut. XIII).”
|
|
Fateor, inquam, quia et hoc dicit, sed de somniatore, de propheta, qui
suadet tibi post deos alienos ire, hoc dicit: Alius locus est, aliud
mandatum est prophetae, qui confitetur se in nomine Domini venire, et
verum prophetat cum ista professione. Sic enim ait:
|
“Prophetam de gente tua et de fratribus tuis, sicut me suscitabit tibi
Dominus Deus tuus, ipsum audies, ut petisti a Domino Deo tuo in Oreb
(Deut XVIII).”
|
|
Ac deinceps:
|
“Qui autem verba ejus quae loquetur in nomine meo audire noluerit, ego
ultor existam (ibid.).”
|
|
Et subinde:
|
“Quod si tacita, inquit, cogitatione responderis, Quomodo possum
intelligere verbum, quod non est locutus Dominus? hoc habebis signum.
Quod in nomine Domini propheta ille praedixerit, et non evenerit, hoc
Dominus non locutus est, sed per tumorem animi sui propheta confinxit,
'et idcirco non timebis eum (ibid.).”
|
|
Itaque secundum legis mandata non per figmenta, neque prodigia, sed per
verbum verum experire, ut scias, o patria mea, quod credere debeas,
verbi gratia, cum dico tibi:
|
“Solvite templum hoc, et ego in tribus diebus excitabo illud,”
|
|
imo cum aptius [apertius] dico, et dicam, quia occisus, post tres dies
resurgam (Matth. XXVII), si non evenerit quod dico, hoc Dominus non
locutus est, imo ego qui loquor Dominus non sum. Interim antequam illud
fiat, cum dico vobis, quod
|
“cogitatis mala in cordibus vestris (Matth. IX),”
|
|
et caetera talia cum dico, redeuntes ad cor vestrum, si intelligitis ita
esse rem in cordibus vestris, ut dico, scitote quia Dominus locutus est,
et vera sunt caetera, quae omnia in nomine Domini vobis loquor. Sic enim
legitime Samaritani paulo ante veritatem examinaverunt una muliere
praedicante:
|
“Venite et videte hominem qui dixit mihi omnia quaecunque feci.”
|
|
Quis enim alius, nisi Dominus Deus occulta cordium perspicit? Alumni
legis sapite legem, Propheta tam ille qui loquitur quidem in nomine
Domini, sed mentitur, quam ille, cujus quidem verbum quod locutus est
evenerit, sed locutus est in diis alienis; hic, inquam, et illae pariter
contemnentur, imo et occidentur. Qui autem et in nomine Domini loquitur
et verum verbum loquitur, hic timendus est, huic per omnia credendum
est. Sed voces econtra signis et prodigiis experiri vultis, aliqui, imo
pene cuncti signa de coelo quaeritis, videlicet ut si Christus ego sum
(Matth. XXIV), si propheta ille ego sum, de quo dixit Moyses, ut
praedictum est,
|
“Prophetam suscitabit vobis Dominus Deus de fratribus vestris, ipsum
audietis tanquam me (Deut. XVIII);”
|
|
si, inquam, propheta ego ille sum, haec signa et prodigia quaeritis et
rursus idem vel simile quod propter vos fiat Romanis signis et portentis
illis, quae propter patres vestros facta sunt, interemptis Aegyptiis Et
quidem generationi huic malae et adulterae, quae tentando hujusmodi
signa
|
“quaerit, signum non dabitur, nisi signum Jonae prophetae, ut sicut ille
fuit in ventre ceti tribus diebus et tribus noctibus (Matth. XII),”
|
|
et tunc demum illo praedicante, triduanam poenitentiam egit Ninive, et
illa reservata exaruit cucurbita, quae obumbrabat super caput Jonae
(Jon. III), ita sit
|
“filius hominis in corde terrae tribus diebus et tribus noctibus (Matth.
XII)”
|
|
et tunc demum in nomine ejus poenitentia et remissio peccatorum
praedicetur in omnes gentes (Luc. XXIV), illisque trina mersione
baptismatis, in nomine Patris, et Filii, et Spiritus sancti (Matth.
XXVIII), et ita salvatis, ista patria mea, haec generatio mala
disperdatur.
|
|