CAPUT III. Quod Hieremias ejusdem Domini, cujus propheta est, typum gesserit nomine proprio sanctificatione ex utero, praedicationis officio septies ad Hierusalem facto, cujus ruinae superstitit ante obsidionem verbum Domini ad se factum esse referendo, eamque ad poenitentiam provocando numero vel ordine determinuto.

(CAPUT I). Primo Hieremias, quod interpretatur excelsus Dominus, ejusdem cujus propheta est excelsi Domini, in omni ordine prophetiae suae typum tenet. Nimirum in typum ejus, qui antequam ex utero Virginis homo conciperetur, apud Deum erat Deus, hic in utero matris sanctificatur, diciturque illi:

“Priusquam te formarem in utero novi te, et antequam exires de vulva sanctificavi te,”

etc. Item in typum ejusdem Domini nostri qui populo illi praedicavit, et ad poenitentiam audire nolentes vocans, civitatis et templi exterminium praedixit, et quamvis occisus, eidem tamen exterminio superstes exstitit, et deinceps Judaeos in caecitate relinquens, gentibus evangelizavit. Iste propheta contra Hierusalem vaticinatus est, ad poenitentiam provocans civitatem aversione contentiosa aversam, venturum praedicens exercitum Babylonicum, futurumque templi et civitatis incendium, et quamvis multa passus, eidem tamen incendio superstes exstitit, et rege Sedechia capto oculisque privato, deinceps ipse exteris nationibus prophetavit. Numeremus nunc, quoties ad istum ante civitatis obsidionem verbum Domini factum est, et secundum vices ordinem prophetiae prosequamur sermonis evangelici ordinem, qui praeclarus et notissimus est. Primo sic scriptum est. Et factum est verbum Domini ad me dicens:

“Priusquam te formarem in utero novi te, et antequam exires de vulva, sanctificavi te, et prophetam in gentibus dedi te.”

Deinde secundo.

“Et factum est verbum Domini ad me dicens: Quid tu vides, Hieremia? Et dixi: Virgam vigilantem ego video.”

Item:

“Quid tu vides? Et dixi: Ollam succensam ego video, et facies ejus a facie aquilonis.”

Haec enim duo, pro uno verbo Domini recte habentur, quia videlicet unum idemque verbum et poenitentiae disciplinam recipientibus, vigilans correctionis virga est, et impoenitentibus olla succensa, id est, aeternae damnationis judicium est. Deinde loco tertio:

“Et factum est verbum Domini ad me dicens: Vade et clama in auribus Hierusalem, dicens: Haec dicit Dominus: Recordatus sum tui miserans adolescentiam tuam et charitatem desponsationis tuae, quando secuta es me in deserto, in terra quae non seminatur (Jer. II),”

et caetera quam multa, quibus Hierusalem prolixo sermone peccata sua commemorat, eamque ad poenitentiam invitat. Post haec loco quarto:

“Verbum quod factum est a Domino ad Hieremiam dicens: Sta in porta domus Domini et praedica verbum istud, et dic: Audite verbum Domini, omnis Juda, qui ingredimini in portas has, ut adoretis Dominum. Haec dicit Dominus exercituum Deus Israel. Bonas facite vias vestras et studia vestra, et habitabo vobiscum in loco isto. Nolite confidere in verbis mendacii dicentes: Templum Domini, templum Domini, templum Domini est (Jer. VII).”

Deinde quinto loco:

“Verbum Domini, quod factum est ad Hieremiam a Domino dicens: Audite verba pacti hujus, et loquimini ad viros Juda et habitatores Hierusalem. Et dices ad eos: Haec dicit Dominus Deus Israel: Maledictus vir qui non audierit verba pacti hujus quod praecepi patribus vestris (Jer. XI).”

Et post aliqua.

“Irritum fecerunt domus Israel et domus Juda pactum meum, quod pepigi cum patribus eorum (ibid.).”

Deinde loco sexto:

“Quod factum est verbum Domini ad Hieremiam de sermonibus siccitatis. Luxit Judaea, et portae ejus corruerunt, et obscuratae sunt in terra, et clamor Hierusalem ascendit. Majores miserunt minores suos ad aquam, venerunt ad hauriendum, et non invenerunt aquam, reportaverunt vasa sua vacua (Jer. XIV).”

Post haec loco septimo:

“Verbum quod factum est ad Hieremiam a Domino dicens: Surge, et descende in domum figuli, et ibi audies verba mea. Et descendi in domum figuli, et ecce ipse faciebat opus super rotam. Et dissipatum est vas quod ipse faciebat e luto manibus suis. Conversusque fecit illud vas alterum, sicut placuerat in oculis ejus ut faceret. Et factum est verbum Domini ad me dicens: Nunquid sicut figulus iste non potero facere vobis, domus Israel, ait Dominus? Ecce sicut lutum in manu figuli, sic vos in manu mea, domus Israel (Jer. XVIII).”

Post haec jam de imminenti excidio civitatis illius et templi fere omnis prophetia est.