CAPUT 21

“Esto vigilans, et confirma caetera quae moritura erant.”

Quoniam peccatum ejus non exprimitur, non quidem suspicionem nostram firmare debemus, verumtamen ejus qui carnis continentiam non habuit aut perdidit, quicunque ille est aut erit, consilium istud opportunum esse non dubitamus, ut vigilet, et caetera quae supersunt, ne irrecuperabiliter moriantur, lumbos suos praecingendo confirmet, juxta quod hic ipse Dominus in Evangelio suo dicit:

“Sint lumbi vestri praecincti, et lucernae ardentes, et vos similes hominibus exspectantibus dominum suum, quando revertatur a nuptiis. Beati servi illi, quos cum venerit, invenerit vigilantes (Luc. XXI).”

Denique cura haec, cura recuperandae salutis, vel conservandae continentiae, vigiliis, et sollicitudine magna indiget.

“Confirma, inquit, caetera, quae moritura erant.”

Aliqua ergo vivunt adhuc, et necdum omnino mortua sunt, etiam in eo qui sic mortuus est. Vivit enim officium, vivit ipsum quod baptizando, consecrando celebrat sacrum. Verum haec etiam sine dubio moritura sunt, id est, illi deperire et auferri debent, si eo tam secretam spiritus Dei non recipiente correptionem publicaverit eum Deus, et dixerit Ecclesiae peccatum ejus. Tunc enim legali severitate ab officio deponetur, eritque sicut ethnicus et publicanus.

“Non enim invenio opera tua plena coram Deo meo.”

Idcirco moritura erant, et idcirco confirmari oportet caetera opera tua, quia non invenio ea plena coram Deo meo. Ibi namque plena sunt ministerii sancti, ubi salutarem habent effectum, ubi non fiunt ad judicium, sed prosunt ad remissionem peccatorum. Cum hac itaque plenitudine non fiunt ei, sive ab eo, qui male operando mortuus est.