CAPUT 5

Plane non suscipiam, imo avertam oculos meos a vobis. Incensum vestrum abominatio est mihi, Neomeniam et Sabbatum, et festivitates alias non feram, iniqui sunt coetus vestri. Kalendas vestras et solemnitates vestras odivit anima mea. Facta sunt mihi molesta. Laboravi sustinens, subauditur per annos quadraginta duos. Vix tandiu sustinere potui, et differre quod oportebat fieri, scilicet ut Romani venirent, et tollerent vestrum et locum et gentem. Non suscipiam munus vestrum, sed et rejectio muneris vestri nullum infert nomini meo damnum. Ab ortu enim solis usque ad occasum magnum est nomen meum in gentibus, et in omni loco sacrificatur et offertur nomini meo oblatio munda. Non enim solus Hierosolymis mihi est locus, ubi oporteat adorare, sed in omni loco veri adoratores adorabunt Patrem in spiritu et veritate (Joan. IV). Et offerunt nomini meo oblationem mundam, oblationem panis, et vini, sacramentum corporis et sanguinis Redemptoris sui. Haec oblatio sic est munda, ut exterius nullum habeat cruoris horrorem, et interius, sive invisibiliter mundet cruentam omnis peccati pollutionem. Itaque in gentibus talem oblationem offerentibus, magnum est nomen meum, vos autem quondam meus populus peculiaris polluistis illud, et completur illud: Populus quem non cognovi servivit mihi, in auditu auris obedivit mihi. Filii alieni mentiti sunt mihi, filii alieni inveterati sunt, et claudicaverunt a semitis suis (Psal. XVII). In eo polluistis nomen meum, quod cum sit oblatio munda, et emundans omnia delicta vos dicitis: Mensa Domini contaminata est, et quod superponitur contemptibile est, cum igne qui illud devorat, videlicet quia in commemorationem fit passionis et mortis Domini, quem vos occidistis, cum signaculo crucis, in qua vos illum suspendistis. Unde et ipsum signaculum exsecramini, et torquemini conscientia crudeli, dicitis in cordibus vestris, contaminatam esse istam quam dicimus mensam Domini, et quod superponitur contemptibile esse dicitis, nimirum quia non carnes ejusmodi quales offerre vos et comedere consuevistis, addentes, ut per alium prophetam dictum est, Holocaustomata vestra victimis vestris (Jer. VII). Simul cum dicitur vobis, ignem hujus mensae Domini, ignem esse invisibilem, ignem Spiritus sancti, contemptibile hoc est vobis, quia non apparet visibiliter, nec devorat sacrificium corporeus ignis. Et dixistis: Ecce de labore. Dixistis, inquam, hoc, et dicitis in cordibus vestris, quia totum ministerium mensae Domini, quod celebratur in gentibus, cum sit, ut jam dictum est commemoratio passionis Dominicae, magnus labor, magnum est tormentum conscientiae vestrae.