IN EXODUM LIBER SECUNDUS



Index

CAPUT PRIMUM. Consideratio rursus tertiae aetatis mundi, qua primo sancta Scriptura condita, secundum similitudinem diei tertii.

CAPUT II. De mense paschali, quem dicit primum esse in mensibus anni.

CAPUT III.De decima die, et quartadecima ejusdem mensis, et de mysterio agni ejusdem.

CAPUT IV. Mystice de eodem agno, quod in illo figura, in nostro autem Pascha veritas sit.

CAPUT V. De testimonio Joannis, dicentis: “Ecce Agnus Dei,” et quid significet quod agnus in plenilunio immolari jussus sit.

CAPUT VI. Quod verus Agnus Christus, secundum legis mysterium, decima die civitatem intraverit, et quarta decima ad vesperam manducandi corporis et bibendi sanguinis sacramentum instituerit.

CAPUT VII. Quid dictum sit: “Tollat unusquisque agnum per familias et domos suas,” quomodo annuatim et quotidie celebrat Ecclesia.

CAPUT VIII. De eo quod dictum est: “Erit agnus sine macula, masculus anniculus.” Et quid sit haedum tolli.

CAPUT IX Quid sit ad vesperam agnum immolari, et prius postes sanguine ejus signari, ac deinde carnes ejus manducare.

CAPUT X. Qualiter in sacramento altaris observandum sit quod dictum est: “Non comedetis ex eo crudum quid, nec coctum aqua, sed tantum assum igni.”

CAPUT XI. Quid significent azymi panes cum lactucis agrestibus.

CAPUT XII. Quid sit agnum totum vorari, caput quoque cum pedibus et intestinis.

CAPUT XIII. Quid sit renes accinctos et calceamenta in pedibus habere et baculos tenere.

CAPUT XIV. De eo quod dictum est: “Est enim phase, id est, transitus Domini,” et de percussione primogenitorum.

CAPUT XV. Quid sit mystice septem diebus azyma comedere, et quis sit primus dies quo fermentum non sit inveniendum in domibus.

CAPUT XVI. Quid sit cum fasciculo hyssopi postes sanguine signari, et foras usque mane non egredi. Quodque aliud sit, verbum istud custodiri, atque aliud, caeremonias istas observari.

CAPUT XVII. Quid innuat quod medio die non sunt caesa primogenita, sed media nocte.

CAPUT XVIII. De eo quod Pharao dixit: “Abeuntes benedicite mihi,” et quod illi nocte exeuntes litteralem legem praevaricati sunt.

CAPUT XIX. Quid sit vulgus promiscuum et innumerabile cum eis ascendere.

CAPUT XX. De quadringentis et triginta annis, quibus habitaverunt filii Israel in terra Aegypti, unde incipiendo debeant computari.

CAPUT XXI. De eo quod dictum est:“Nox ista observabilis Domino,” etc. Et de nocte paschali Christianorum.

CAPUT XXII. De eo quod Dominus ait: “Haec est religio phase.”

CAPUT XXIII. De Socoth, id est, tabernaculis, et de duabus solemnitatibus Paschae et Tabernaculorum.

CAPUT XXIV. De eo quod ait Dominus: “Sanctifica mihi omne primogenitum,” etc., et cur addiderit dicens: “Quod aperit vulvam.”

CAPUT XXV. De lege caeremoniarum, et quod non fuerit ejusdem auctoritatis et stabilitatis, cujus Christi praecepta, quae sola referuntur scripta esse digito Dei.

CAPUT XXVI. De primogenitis Domino sanctificatis, et quod filii Levi usque ad Christum in carnali sacerdotio fuerint reputati.

CAPUT XXVII. De eo quod dictum est: “Non eos duxit Dominus per viam terrae Philisthiim,” etc.

CAPUT XXVIII. De eo quod dictum est: “Nunquam defuit columna nubis per diem, neque columna ignis per noctem coram populo.”

CAPUT XXIX. De ejusdem columnae sensu mystico.

CAPUT XXX. De mystica castrorum positione.

CAPUT XXXI. De ejusdem Pharaonis, diaboli typum gerentis, induratione.

CAPUT XXXII. De eo quod levantes filii Israel oculos, viderunt Aegyptios post se et timuerunt, juxta sensum mysticum.

CAPUT XXXIII. De eo quod ait Moysi Dominus: “Quid clamas ad me?” Et quid significet virga elevata super terram.

CAPUT XXXIV. De eo quod dictum est: “Qui divisit mare in divisiones,” juxta Psalmistam.

CAPUT XXXV. De eo quod dictum est: “Angelus Domini pariterque columna ignis, priora dimittens, abiit post eos,” et quid mystice significet.

CAPUT XXXVI. De ingressu filiorum Israel per medium maris Rubri. Et de sacramento baptismatis.

CAPUT XXXVII. Canticum Moysi ad laudem Christi Domini, qui peccata nostra in mari Rubro, id est in baptismate, demersit.

CAPUT XXXVIII. Maria idem canticum cum mulieribus post viros cantans, cujus rei nobis mysticum exemplum dederit.