CAPUT 14

“Domine, ut video, propheta es tu.”

Quid enim amplius est dicere: Verum est, quinque viros ego habui; aut dicere:

“Domine, ut video, propheta es tu?”

Denique in hoc palam est quam non invita fateatur, quod inspectatorem conscientiae suae Domini, et prophetae honorat nomine, nullam aliam ob causam vel experimentum, nisi quod secundum pronuntiationis ejus veritatem peccatricem se agnoscebat esse. Una eademque responsione et de se confessa est, quod erat, et de illo quod eum esse intelligere poterat. Minus quidem et longe minus quam illa est confessa, sed confitendo quantum perceperat, dignam se fecit, cui crederet Jesus totum quod erat. Hoc interim praetereundum non est, non tantum futurorum praescientiam, sed et praeteritorum ac praesentium oculorum revelationem recte solere appellari prophetiam. Mulier ista Dominum nihil de futuris praedicentem audierat, sed tantum de praeteritis ac praesentibus occultis cordis sui vera dicere illum sentiens, prophetam esse pronuntiabat. Adeo consuetum erat jam tunc, occultorum revelationem prophetiam nuncupari.