Psalmus 140.

Et continuo psalmo sequenti, id est CXL:

“Domine, clamavi ad te, exaudi me, intende voci meae cum clamavero ad te.”

Quis enim necesse non habeat clamare in illa hora mortis suae?

“Pone, Domine, custodiam ori meo, et ostium circumstantiae labiis meis.”

Quam videlicet custodiam, quod ostium non habet, quisquis justificat se, quisquis confidit seipsum coram Domino justum apparere, habebat autem ille qui dixit:

“Si voluerit contendere mecum, non potero ei respondere unum pro mille (Job IX).”

Ac deinceps:

“Si justificare me voluero, os meum condemnabit me (ibid.).”

Item:

“Etiamsi habuero quidpiam justum, non respondebo, sed meum judicem deprecabor (ibid.).”

Nam hoc est quod et hic dicitur:

“Corripiet me justus in misericordia, et increpabit me, oleum autem peccatoris non impinguet caput meum.”

Videlicet ne in illa necessitate exstincta lampade mea, sine oleo frustra vadam ad emendum, idcirco quandiu vivo, justus corripiet me, adulator autem non decipiet me.