|
|
“Et introgressus intrinsecus, mensus est in fronte portae duos cubitos,
et portam sex cubitorum, et latitudinem portae septem cubitorum. Et
mensus est longitudinem ejus viginti cubitorum, et latitudinem viginti
cubitorum ante faciem templi. Et dixit ad me: Hoc est Sanctum
sanctorum.”
|
|
Oraculum sive Sanctum sanctorum in templo, Deus est in Christo. Unde
dicit Apostolus:
|
“Deus erat in Christo, mundum reconcilians sibi (II Cor. V).”
|
|
Oraculum autem et prae foribus oraculi templum, sicut non duo templa,
sed unum templum sic hominem, et in homine Deum, non duos Christos, sed
unum confitemur Christum. De vocibus sive responsis hujus oraculi, et de
dispositione Verbi incarnati, illud sacri corporis templum inhabitantis,
non solum apostoli, sed et ipse Christus jugiter secundum hominem
pependit, ut nihil a semetipso faceret, aut judicaret, ita ut verbi
gratia, gentem suam, vel civitatem Hierusalem ruituram flere posset,
flendo tamen non liberaret. Oraculum illud, quantae longitudinis, tantae
et latitudinis, tantae nihilominus erat et altitudinis, quia videlicet
Christi Domini nostri divinitas, quantae antiquitatis, quae per
longitudinem, quantae majestatis, quae per altitudinem, tantae omnino
charitatis est, quae intelligitur per latitudinem. Porro longitudo
templi quadraginta cubitorum, qui numerus semper in labore positus est,
labores significat vitae praesentis, quos in corpore suo Dominicus homo
longanimiter pertulit. Totum hoc breviter in fronte portae designant
cubiti duo, dum confitemur quod unus idemque Christus Deus et homo sit,
quae summa est catholicae confessionis.
|
|