CAPUT XXII. De eo quod dicitur:

“Ecce ego adducam servum meum orientem,”

etc.

Caeterum et quotidie sordida magni Sacerdotis hujus vestimenta tolluntur, et ipse mutatoriis induitur, quotiescunque corporis ejus, quod est Ecclesia, peccata lavantur, superductis justitiae operibus, juxta hanc vero rationem, quod ille caput et Ecclesia corpus, ille, inquam, caput, et nos membra sumus, quod hactenus de hoc Sacerdote magno dicebatur, de capite intellexerimus, quae post haec dicuntur, de corpore intelligamus.

“Audi, Jesu sacerdos magne, tu et amici tui qui tecum habitant coram te, quia viri portendentes sunt: Ecce enim ego adducam servum meum orientem, quia ecce lapis quem dedi coram Jesu, super lapidem unum septem oculi sunt (Zach. III).”

Et post aliqua.

“Et educet lapidem primarium, et exaequabit gratiam gratiae ejus (Zach. IV).”

“Audi, inquit, Jesu sacerdos magne,”

imo audi Ecclesia, corpus Jesu sacerdotis magni, genus regale et sacerdotale, et audiant amici, qui habitant coram te, id est apostoli et prophetae vere amici, parati videlicet propter te animas ponere, et idcirco habitantes coram te, ut pugnent moriendo, moriantur pro te pugnando, unde et viri portendentes, id est magnorum exemplorum auctores, vel magni futurorum praecones sunt.

“Ecce enim ego adducam servum meum orientem,”

id est Christum Filium meum, servum meum secundum susceptam servi formam orientem, id est Christum secundum sempiternae divinitatis lumen.

“Quia ecce lapis quem dedi coram Jesu, super lapidem unum septem oculi sunt.”

Nimirum inde dixi orientem, quia septem oculis totum illuminat orbem. Nam ipse qui servus propter assumptam hominis naturam, ipse oriens propter septiformem divinitatis plenitudinem corporaliter in se habitantem, ipse lapis propter mysterii causam praesentem, id est propter civitatis vel templi coelestis aedificationem, cujus in typum civitas illa aedificari incipiebat, cum istam propheta videret visionem. Quae cum ita sint, perspicuum est cur deinde dicat,

“et educet lapidem primarium.”

Etenim nos quotquot superaedificamur, lapides vivi dicimur, hic autem non solum lapis vivus, sed lapis quoque dicitur primarius, ob causam hanc, quia septem oculis est perlucidus, et qui homo fieret ut nobis in fundamento supponeretur, idem in principio erat Deus. Sequitur autem:

“Exaequabit gratiam gratiae ejus.”

Nam ergo aequales illi erimus? Non utique, quia nos adoptivi, ipse autem naturalis Dei Filius. Nec sic dictum est, et exaequabit gratiam naturam ejus, sed

“exaequabit gratiam gratiae ejus,”

ut ex Israel credentes, et gentium populus aequalem gratiam, et par accipiant munus. Nam isti sunt parietes, quos in se uno conjungit hic lapis angularis, lapis primarius.