|
|
“Et scio quia mandatum ejus vita aeterna est.”
|
|
Mandatum ejus sic dicendi et sic faciendi, non incerta spe exsequor, non
dubia exspectatione perago, sed
et bene scio,
|
“quia mandatum ejus vita aeterna,”
|
|
id est, omnibus credentibus, vitae aeternae effectiva causa est. Non
enim incertis eventibus in hoc mandato positus, paulo ante dixi:
|
“Venit hora et clarificetur Filius hominis,”
|
|
atque subinde:
|
“Et ego si exaltatus fuero a terra, omnia traham ad meipsum,”
|
|
et his similia.
|
“Quae ergo ego loquor, sicut dixit mihi Pater, sic loquor.”
|
|
Si quidem sermonis hujus utilis proventus appareret, recte, tanquam non
mandatus a Patre contemptibilis esset. Nunc autem fructus ejus vita
aeterna est, et hoc multis comprobatur testimoniis, dum alii de morte
animae per poenitentiam ad vitam redeunt, alii quoque corpore mortui,
sermonis ejusdem imperio resurgunt. Ergo verum, ergo irrefragabile est,
quia quae loquor, non confingo, ut propheta mendax, sed
|
“sicut dixit mihi Pater,”
|
|
sic est voluntas Patris. haec loquor.
|
|