VERS. 20.

“Nunquid suscitabis eum quasi locustas?”

id est sic illum, scilicet praedicatorem sanctum, in persecutionis ardore ad coelestia facies subvolare, sicut locustae matutinis quidem horis, id est teporis tempore vix a terra se sublevant, cum vero aestus exarserit, tanto altius quanto alacrius volant. Tunc enim locustae calore solis excitatae crura figunt et alas exerunt. Sic sancti in persecutione recta agendo se stabiliunt, et ad alta videnda exsiliunt. Ita ego suscitato equo:

“Gloria, inquit, narium ejus terror,”

id est visionem districti judicis gloriosa spe quasi de procul odorans exspectat, et cum injustus venire formidat, justus vehementer desiderat. Dumque in suis naribus, id est in sua spe gloriatur, quae tamen exspectatio terror est peccatoribus: