CAPUT 12

Interea, et hoc dicendum tibi, quicunque es vel esse cupis prudens auditor Evangelii, ne ordinem requiras factorum in omnibus, quae ab evangelistis conscripta sunt. Non enim ordini intendunt rerum gestarum, sive temporibus describendis, quibus res gestae sunt, sed provisum singuli sequuntur coeleste mysterium, utpote animalia spiritualia, quae ante et retro oculis plena sunt (Ezech. X). Nunquid enim ordo factorum apud hunc et apud Lucam tam diversus esset sicut perpendere potes, nisi causa mystica subesset? Imo sicut periti artifices, sicut optimi aurifices, dum quisque illorum vas quodcunque pretiosum, sive decoram regio capiti fabricare cupit coronam, appositis sibi gemmis non curat attendere de singulis, quo tempore vel quali pretio comparatae fuerint, sed hoc solum intendit, qualiter auro superordinatae, varietate sua melius placere possint intuentium oculis: ita isti fidissimi fabricatores evangelicae veritatis, non tantum attendere debuerunt, quibus temporibus vel quo temporum ordine miracula gesta fuerint, quantum eorumdem miraculorum qualitates, quae sumpta de innumerabilibus gestis, et subordinate competentibus locis, sufficere possent ad splendorem veritatis, ferendumque suffragium gloriae et honori hujus Filii hominis, quod sicut verus homo, ita et verus Deus sit. Hinc est illud in Psalmo:

“Quoniam praevenisti eum in benedictionibus dulcedinis, posuisti in capite ejus coronam de lapide pretioso (Psal. XX).”

Quid est enim corona de lapide pretioso in capite, nisi Scriptura haec, testimonium ejus opifex, divinis illustrata miraculis, in initio praedicationis evangelicae? Non igitur magnopere requiras in gestis ordinem temporum, ubi longe pulchriorum fulget ordo mysteriorum, de quo jam dictum est, et adhuc dicendum. Dictum quippe est, quia futurum erat, ut de populo Judaico prius a lepra sua pars aliquantula, et deinde gentilis populus a fanatico errore suo curaretur, ac deinceps quisque jam fidelis, jam Christianus peccatis actualibus iterum oppressus, gratia miserentis Dei liberaretur, secundum similitudines istorum, videlicet leprosi mundati, et pueri centurionis a daemonio liberati, et socrus Simonis, quam febricitantem idem Dominus potenti imperio sanavit. Nonne et hoc futurum erat, de haereticis, quod factum est? sicut Joannes Apostolus dixit:

“Ex nobis exierunt, sed non erant ex nobis (Joan. II).”