|
Jacobus frater Domini, qui et ab hominibus propter eminentem sanctitatem
appellatus est justus, ipse quoque calamum tinxit in isto intelligentiae
Spiritu. Scripsit enim illam quae Canonicarum septem Epistolarum prima
est. Dixit de hoc Jacobo Paulus apostolus: Jacobus et Cephas et Joannes,
qui videbantur columnae esse, dextras dederunt mihi, et Barnabae
societatis, ut nos in gentes, illi autem in circumcisionem (Gal. II),
qua in circumcisionem ordinatus erat Apostolus, curavit eos qui ex
circumcisione erant, sicut praesentes colloquendo docere, sic et
absentes per Epistolam consolari, instruere, increpare et corrigere. Et
dispersis quidem, qui persecutionem passi sunt propter justitiam, quae
occiso a Judaeis Stephano, magna facta est in Ecclesia, quae erat
Hierosolymis, Epistolam scripsit, sed non solum his, verum etiam illis,
qui praecepta fidei Christi necdum operibus adimplere curabant, nec non
et eis, qui etiam fidei exsortes durabant, qui et ipsam in credentibus
quantum valuere persequi ac perturbare certabant. Ergo in hoc non parum
laudabiliter adimpletum est, quod de isto Spiritu Veritas dixit, quia
cum venerit ille, arguet mundum de peccato, et de justitia et de
judicio. De peccato quidem, quia non crediderunt in me (Joan. X), etc.
Nam magis de vicino videlicet cum esset Hierosolymorum pontifex iste non
tantum verbo, sed et scripto illos de peccato suo redarguit divites,
quorum ex adipe prodiit iniquitas eorum, ut occiderent Dominum dum
dicit: Agite nunc, divites, plorate, ululantes in miseriis quae
advenient vobis. Thesaurizastis vobis iram in novissimis diebus. Epulati
estis super terram, et in luxuriis enutristis corda vestra. In die
occisionis adduxistis, occidistis justum et non restitit vobis (Jac. V).
Deinde rursus ad eos convertitur, qui talium improbitate fuerant
oppressi, cohortans eos ad patientiam: Patientes igitur estote, inquit,
fratres, usque ad adventum Domini (ibid.), etc. Nec vero illud
praetermittendum quod opportune satis, de fide et operibus disputat,
dicens: Quoniam fides sine operibus mortua est (Jac. II), sive otiosa
est. Nam quoniam Paulus apostolus praedicans justificari hominem per
fidem sine operibus (Rom. IV), non bene intellectus est ab eis, qui sic
dictum acceperunt, ut putarent si semel in Christum credidissent, etiam
si male operarentur et facinorose, flagitioseque viverent, salvos esse
per fidem, eumdem sensum illius quomodo sit intelligendus, exposuit,
ideoque Abrahae magis exemplo usus est vacuam esse fidem, si non bene
operaretur, quoniam Abrahae exemplo etiam Paulus apostolus usus est, ut
probaret justificari hominem sine operibus. Cum enim bona opera
commemorat Abrahae, quae ejus fidem comitata sunt, satis ostendit
apostolum Paulum non ita per Abraham docere justificari hominem per
fidem sine operibus, ut si quis crediderit, non ad eum pertineat bene
operari, sed ad hoc potius, ut nemo arbitretur meritis priorum bonorum
operum se pervenisse ad donum justificationis, quae est in fide.
|
|