|
(CAPUT I.) Et factum est, ut post mortem Moysi servi Domini loqueretur
Dominus ad Josue filium Nun ministrum Moysi, et diceret ei: Moyses
servus meus mortuus est. Surge, et transi Jordanem istum, tu et omnis
populus tecum, in terram quam ego dabo filiis Israel. Omnem locum quem
calcaverit vestigium pedis vestri dabo vobis, sicut locutus sum Moysi. A
deserto et Libano usque ad flumen magnum Euphraten omnis terra
Hethaeorum, usque ad mare magnum contra solis occasum erit terminus
vester. Nullus vobis poterit resistere cunctis diebus vitae tuae. Sicut
fui cum Moyse, ita ero tecum, non dimittam nec derelinquam te:
confortare et esto robustus. Tu enim sorte divides populo huic terram
pro qua juravi patribus eorum. Hoc jam tertio factum est, ut loqueretur
Dominus ad Josue. Primo ad illum, vel super illo locutus est, cum, sicut
habemus in extremis partibus libri Numeri, dixit ad Moysen: Tolle Josue
filium Nun, virum in quo est spiritus Dei, et pone manum tuam super eum.
Ad verbum ejus egredietur et ingredietur ipse, et omnes filii Israel cum
eo, et caetera multitudo (Num. XVII), et reliqua. Secundo locutus est ad
eumdem, cum, sicut habemus supra, scribente Moyse canticum et docente
filios Israel, praecepit Dominus Josue filium Nun, et ait: Confortare,
et esto robustus. Tu enim introduces filios Israel in terram quam
pollicitus sum, et ego ero tecum (Deut. XXXI). Tertio, ut praedictum est
nunc in exordio voluminis, loquitur ad eum, Moyses, inquiens, servus
meus mortuus est: surge, et transi Jordanem istum, tu et omnis populus
tecum, etc. In manifesta historiae littera latentia, sed clarissima
spiritus scrutemur mysteria.
|
|