|
Quartae hebdomadae secunda feria in Evangelio Pharisaeis interrogantibus
ac dicentibus: In qua potestate haec facis, et quod signum tu ostendis
nobis (Joan. II)? cum respondisset Dominus: Solvite templum hoc, et post
triduum excitabo illud; quod de templo dicebat corporis sui (ibid.),
paulo post evangelista subjungit: Ipse autem Jesus non credebat
semetipsum eis, eo quod ipse nosset omnes, et quia non erat ei opus ut
quis testimonium perhiberet de homine; ipse enim sciebat quid esset in
homine (ibid.). Huic Evangelio recte praemittitur illa lectio de duabus
meretricibus, quae coram Salomone de vivente filio contenderunt: quarum
alteri, quae dixit: Nec mihi nec tibi sit, sed dividatur (III Reg. III),
non credidit infantem vivum sapientissimus Salomon. Nam illae mulieres
Synagogae atque Ecclesiae typum gesserunt, infans autem Christi, quem
Synagoga utero fidei nec concepit, nec peperit, imo et desiderabat
occidi, et adhuc memoriam ejus cuperet exstingui, ut nec apud se, nec
apud Ecclesiam gentium viveret. Bene ergo verus et vere sapientissimus
Salomon, ut ait evangelista, non credebat semetipsum Judaeis, tendens ad
Ecclesiam de gentibus, et quodammodo dicens apostolis suis: Date huic
infantem vivum, haec est enim mater ejus (ibid.).
Feria tertia loquens Dominus ad Judaeos, et arguens homicidas atque
impios, Mosen, cui quondam oranti pro illis, quando fecerunt vitulum in
Oreb, dixerat: Dimisi secundum verbum tuum, verumtamen in die ultionis
visitabo et hoc peccatum eorum (Exod. XXXII). Mosen, inquam, hactenus
orantem pro ipsis iratus removet dicendo: Nonne Moses dedit vobis legem,
et nemo ex vobis facit legem? (Joan. VII.) Removet enim quem ad illos
non pertinere omni modo praevaricatione eos saparante, ostendit.
Statimque Mose intercessore remoto, de crimine reos convincit: Quid me,
inquit, quaeritis interficere? (ibid.) At illi, suo more insanientes,
dicunt: Daemonium habes, quis te quaerit interficere? (ibid.) Ipse vero
Mosen, quem perdebant, tertio commemorans, magis ac magis reos
convincit. Bene ergo ipsa praemittitur lectio, qua Mosi dicitur:
Descende de monte, peccavit populus tuus quem eduxisti de Aegypto.
Recesserunt cito de via quam ostendisti eis, et fecerunt sibi vitulum
conflatilem (Exod. XXXII). Et dicente Domino: Permitte me, ut deleam eos
(ibid.), sequitur: Moses autem orabat Dominum Deum suum, dicens: Cur,
Domine, irasceris in populo tuo? (ibid.) etc. Haec oratio Mosi valuit
pro illis, donec veniret hoc tempus, quo tantum facturi erant
homicidium, crucifigendo Dei Filium, qui nunc ait illis: Quid me
quaeritis interficere? Propter quod jam nunc removendus erat Moses
intercessor, sicut tunc placatus dixerat illi: Dimisi juxta verbum tuum.
Verumtamen in die ultionis visitabo et hoc peccatum eorum.
|
|