|
Tam antequam ipsa Scripturae verba ingrediamur, quaerendum est unde, vel
cur liber iste Genesis vocetur. Etenim titulus iste, bene perspectus,
vere secundum nomen suum libri hujus celsum illuminat caput. Dicitur
enim titulus a Titane, id est sole, quo mundus iste illuminatur, quia
videlicet praescriptione, quam titulum dicimus, quasi praemisso lumine,
libri sequentis introitus aperitur. Unde ergo liber iste Genesis
dicitur? A generationibus coeli et terrae, imo a generatione illius Diei
quo istae generationes creatae sunt, antequam fierent, sicut in hoc
libro scriptum est: Istae generationes coeli et terrae, quando creatae
sunt in die quo fecit Deus coelum, et terram, et omne virgultum agri,
antequam oriretur in terra, omnem herbam regionis priusquam germinaret.
Quis est iste dies in quo haec creata sunt, antequam orirentur sive
germinarent, nisi ipse quem annuntiamus, diem ex die, diem, inquam, ex
die, id est, Verbum ex Patre, in quo, sicut ait evangelista, vita erat
(Joan. I), quod factum est antequam fieret. Hujus enim Verbi
generationem geminam liber iste continet: alteram, quae Divinitatis;
alteram, quae humanitatis est. Divinitatis namque genituram, sicut jam
in praefatione dictum est, in eo tetigit quod ait de singulis: Dixit
Deus: Fiat. Et factum 2 est. Porro generationem humanitatis in eo liber
iste patenter exprimit, quod ad Abraham loquens Deus: Benedicam, inquit,
tibi, et multiplicabo semen tuum, sicut stellas coeli, et benedicentur
in semine tuo omnes gentes terrae, quia obedisti voci meae (Gen. XXII).
Recte igitur et nobiliter liber iste dicitur Genesis, quia cum
generationibus coeli et terrae, utramque eloquitur generationem, unius
ejusdemque Dei, et hominis Christi Filii Dei. Nunc demum ipsa libri
verba audiamus, Ait:
|
|