CAPUT 27

“Ecce dabo de synagoga Satanae, qui dicunt se Judaeos esse, et non sunt, sed mentiuntur. Ecce faciam illos ut veniant, et adorent ante pedes tuos, et scient quia ego dilexi te, quia servasti verbum patientiae meae.”

Ne, inquit, contristeris aut perturberis pro multitudine adversantium tibi. Gloriam tuam quam habes in apertione ostii, quod aperui tibi, sequitur invidia, sed ne timeas. Et mihi maxime ita contigit. Cum intelligerem juxta quod per prophetam dictum est:

“Ecce intelliget puer meus, et exaltabitur, et elevabitur, et sublimis erit valde (Isa. LVIII),”

dicebant inter se:

“Unde iste litteras scit, cum non didicerit?”

(Matth. XIII.)

“Nonne hic est filius fabri?”

(Joan. VII.) Unde huic haec omnia?

“De Synagoga Satanae hi erant, qui dicebant se Judaeos esse, et non erant; qui dicebant se esse semen Abrahae, vel unum Patrem Deum habere, et ex patre diabolo erant (Joan. VIII).”

Qui illos imitantur,

“qui se dicunt Judaeos,”

id est, confessores Dei esse,

“et non sunt, sed mentiuntur,”

suntque potius de Satanae synagoga, te intelligentem per ostium apertum audientes, aut Scriptura tua legentes dicent, quis est hic et invidentes detrahent tibi.

“Ne timeas a facie eorum, quia ego tecum sum (Jer. I).”

Convertentur aliqui ex eis cum fatigati fuerint, cessabunt detrahere, et favebunt tibi, ita ut venient et adorent ante pedes tuos; si non interim dum vivis, attamen certe cum mortuus fueris, et placebunt tua cum tu disputaveris. Saltem tunc non considerabit qui lecturus est, cujus vel quale sit, quod lecturus est. Tunc scient quia ego te dilexi, et quia per multam dilectionem dedi hoc estium apertum coram te. Et hoc idcirco,

“quoniam servasti verbum patientiae meae,”

id est, verbum propter quod passus sum. Quod est illud nisi dilectio? Quoniam ergo servasti dilectionem,

“scient quia ego dilexi te.”