|
|
“Qui divisit mare in divisiones,”
|
|
juxta Psalmistam.
Aiunt Hebraei quia non una divisio, sed duodecim factae fuerint maris
divisiones, videlicet secundum numerum duodecim tribuum filiorum Israel,
ut unaquaeque tribus per suam divisionem incederet, et hoc esse quod in
Psalmo pluraliter dictum est:
|
“Qui divisit mare Rubrum in divisiones (Psal. CXXXV).”
|
|
Quod si ita est, nec hoc quidem a mysterio vacat, quia videlicet multae
sunt in uno spiritu, quae baptizatis in Christo aperiuntur, gratiarum
divisiones. Et non uni cunctae tribuuntur, sed alia aliis plus vel
minus, secundum beneplacitum unius ejusdemque spiritus, dividentis
singulis, prout vult (I Cor. XII). Attamen primum donum et summa
baptismi utilitas, quae est remissio peccatorum, sciendum quia non
particulariter distribuitur, neque alii plus, alii minus donatur, sed
omni aequaliter pari gratia, in dissimili donationis abundantia; omnium,
inquam, peccata absorbentur, et baptismi fluctibus omnes Aegyptii,
cuncti reatus, tam originalis culpae quam actualium criminum, confestim
obruuntur. Caeterum spirituales gratiae, quales Apostolus commemorat,
dicens:
|
“Unicuique nostrum datur manifestatio Spiritus ad utilitatem, alii
quidem per Spiritum datur sapientia, alii autem sermo scientiae,
secundum eumdem Spiritum (ibid.),”
|
|
etc., dubium non est quin nulli conferuntur omnes, praeter unum caput
corporis Ecclesiae, quod est Christus (Ephes. V),
|
“in quo habitat omnis plenitudo divinitatis corporaliter (Col. II).”
|
|
Igitur si cui placet plures factas fuisse divisiones, non quidem ad
recipiendum nos invitos cogere potest, quia certam de Scripturis sanctis
auctoritatem non habet; verumtamen ipse, hoc sensu litterali suscepto,
habet quod mystice subintelligat utiliter.
|
|