|
|
“Erat autem et Joannes baptizans in Enon, juxta Salim, quia aquae multae
ibi erant, et veniebant, et baptizabantur.”
|
|
Enon locus est, in quo et Salim vicus octavo lapide a Scythopoli, in
campo qui Salomias dicitur.
|
“Ibi, inquit, erat et Joannes baptizans.”
|
|
Utquid baptizare coeperit Joannes, superius jam dictum est, videlicet
ut, illo baptizante, Christus manifestaretur in Israel. Sic enim ipse
dixit:
|
“Quia ego nesciebam eum, sed ut manifestaretur in Israel, propterea veni
ego in aqua baptizans (Joan. I).”
|
|
Cur ergo baptizandi officio non cessabat, quoniam quidem Christus
manifestatus erat?
|
“Nondum enim, inquit, missus fuerat in carcerem Joannes.”
|
|
Opportunius atque rationabilius cesserat, cum in carcerem missus,
baptizandi facultatem amisisset, etiam si vellet ac proinde neminem
tanquam de mutatione sententiae suae sollicitum redderet, velut qui
populum frustra tanto clamore permovisset nonnunquam baptismi usum magis
propter unum hominem, quam propter regnum Dei, tam cito desiturus
inchoasset. Et quidem hoc tempore opportune sciendum erat, quod propter
manifestandum unum hominem Christum baptizans in aqua venisset, sed
tempus nunc loquendi non erat, ut hoc et caetera omnia jam diceret.
Baptizabat itaque et poenitentiam praedicabat tandiu, donec in carcerem
mitteretur. Quo facto, nec discipuli ejus, nec Jesus vel discipuli ejus
usquam baptizasse leguntur, donec ipse prior baptizaretur illo baptismo
de quo ait:
|
“Baptismo habeo baptizari, et quomodo coarctor usque dum perficiatur?
(Luc. XII).”
|
|
Baptizandus namque erat passione sua, quoniam et ipse adhuc juxta
prophetam sordida habebat vestimenta (Zach. III), scilicet membra carnis
corruptibilia, passibilia atque mortalia, quibus ablatis, vel depositis
per exspoliationem mortis, recuperaret eadem per gloriam resurrectionis
candida facta, id est, impassibilia virtute immortalitatis.
|
|