|
D. Ex auctoritate constat facilius [f. satius] esse ut scandalum
oriatur, quam ut veritas relinquatur; et rursum, in quantum absque
dispendio veritatis possumus, proximorum scandalum vitare debemus. Nam
cum Dominus testaretur non omne quod intrat in eos, sed quod exit de ore
hominem coinquinare (Matth. XIV, 11), maluit inde Pharisaeos
scandalizari, quam veritatem non attestari: Sinite eos, inquiens
discipulis suis, caeci sunt et duces caecorum (ibid., 14). Et rursum ne
deberent scandalizari, jussit pro se et Petro Caesari censum staterem
dari (Matth. XVII, 26). Exemplo ergo Domini si tibi sermo pro veritate
est, debes prius omnes in scandalo relinquere, quam tacendo veritatem
deserere. Veritas ergo Christus est; qui ergo veritatem, quid nisi
Christum abnegat?
M. Vides igitur quam graviter peccamus, quoties scientes veritatem ipsam
abnegamus. Quare, ut veritatem audiamus, pariter ad ejus consultum
procedamus.
|
|