|
Sed et hoc parum erat, ut potens persona jam dicto Dei verbo
auctoritatem sua pararet potentia. Dulcedine opus erat, quatenus alienus
ab illo animus per sensus corporis necessaria insinuaretur benevolentia.
Procuravit et hoc artifex mirabilis, salutis humanae avidus spiritus
Domini, tum quem praeparabat ministrum verbo Domini puerum citharoedum
esse voluit, ut deinde paulatim proficientem ordinate Psalmistam
faceret, ut negotium salutis animarum, mista dulcedine musica, et
canendo prophetaret, et prophetando caneret, ut, inquam, et verba
metricis pedibus currendo, et tinnulae Psalterii chordae persultando,
sensim per aures ad animum pervenirent, fidemque, spem, et charitatem
Dei dulciter insererent. Erat autem instrumentum ejus musicum, in modum
deltae compositum, interius concavum, de foris pellibus mortuorum
animalium coopertum, habens decem chordas desuper sonans, quae singula
nobis aliquid mystice significant. Concavitas interior, terrenis
facultatibus designat nos ore evacuandos, quemadmodum dicit:
|
“Dispersit, dedit pauperibus, justitia ejus manet in saeculum saeculi
(Psal. CXI).”
|
|
Mortuorum animalium exuviae, nos ipsos cum vitiis et concupiscentiis
debere mortificari, juxta illud Apostoli:
|
“Mortificate membra vestra, quae sunt super terram (Col. III).”
|
|
Decachordi positio, Decalogi legis est observatio. Soni desuper emissio
coelestium tantum est appetitio, solius Dei dilectio, ut idem Apostolus:
|
“Nostra autem, inquit, conversatio in coelis est (Phil. III).”
|
|
Sonus fidium ipsa est prolatio vocum, discretio digitorum pluralitas est
Spiritus sancti donorum, quorum etiam motio quorumlibet justorum est
operatio.
|
|