CAPUT 30

“Vos ex patre diabolo estis, et desideria patris vestri vultis facere.”

Quis digne queat admirari veritatem et mansuetudinem Filii Dei, rem tam magnam tanta cum suavitate peragentis, tantumque justitiae fulmen absque contentionis tempestate jacientis? Ecce veritatem loquens quam audivi, inquit, a Deo, in tota concertatione mendacii resistentis, nusquam affirmationi negationem vel negationem opponit affirmationi, quod solet esse initium contentionis, sed quasi per circuitum gyrans, et litigiosae frontis occursum devitans, tandem celsum et erectum superbiae verticem percutit. Dixerunt:

“Nemini servivimus unquam,”

non dixit econtra: Falsum est, servitis enim Romanis, vel servi estis peccati. Deinde

“pater noster, inquiunt, Abraham est,”

non respondit econtra: Pater vester Abraham non est. Item et hoc dicere ausi sunt:

“Unum Patrem habemus Deum,”

non opposuit ita: Nequaquam patrem habetis Deum. Nusquam contentiose occurrit, sed circuitu sanae et justae rationis eos, qui sibi videbantur sapientes, in astutia eorum comprehendens (Job. V), acerbius eos quam aestimare poterant, percussit, dicens:

“Vos ex patre diabolo estis.”