|
Finem omnium quem sperando metuimus et metuendo speramus, quinta jam
recapitulatione psalmus LXXV intendit.
|
“Notus, inquit, in Judaea Deus, in Israel magnum nomen ejus. Et factus
est in pace locus ejus.”
|
|
Ac deinceps:
|
“De coelo auditum fecisti judicium; terra tremuit et quievit, cum
exsurgeret in judicio Deus, ut salvos faceret omnes mansuetos terrae,”
|
|
etc.
prophetice dicit pro eo ut diceret facies, sed praeterito utitur pro
futuro tempore. Sane in eo quod ait
|
“de coelo auditum fecisti judicium, terra tremuit et quievit,”
|
|
ingentis metus causa est, idem enim est ac si diceret: Terra, id est
impii terrae amatores trement et quiescent, quia male operari desinent;
compescet, enim illos Judex magnus, dicendo:
|
“Ite, maledicti, in ignem aeternum, qui paratus est diabolo et angelis
ejus (Matth. XXV).”
|
|
In eo vero quod ait,
|
“ut salvos faceret omnes mansuetos terrae,”
|
|
plurimum mansuetorum armatur spes. Idem enim est ac si diceret:
Exsurgens in judicio, mansuetos, qui peccata sua non defendunt, sed
eleemosynis ea redimunt, salvabit, dicendo:
|
“Venite, benedicti Patris mei, percipite regnum quod vobis paratum est
ab origine mundi.”
|
|
Titulus psalmi hujus talis est:
|
“In finem in laudibus psalmus Asaph, canticum ad Assyrios.”
|
|
Assyrius dirigens interpretatur, et hoc loco Judaeos significat qui se
dirigunt, id est de genere Abraham, vel operibus legis inaniter
extollunt, putantes hoc satis esse quod carnalis Judaea et carnalis
Israel sunt. Contra horum extollentiam psalmus dicit, quia in illa quae
vere Judaea est, notus est Deus, et in illo qui verus Israel est, magnum
est nomen ejus. Judaea confessionem peccatorum. Israel, quod
interpretatur videns Deum, sive directus cum Deo, certantem significat
virum contra impetus vitiorum, de quali viro jam saepe dictum est. Porro
quod sequitur:
|
“Et factus est in pace locus ejus,”
|
|
illum designat statum, de quo Apostolus:
|
“Infelix, inquit, ego homo! quis me liberabit de corpore mortis hujus?
Gratia Dei per Jesum Christum (Rom. VII).”
|
|
Nam revera ibi confregit Deus potentias, arcum, scutum, et gladium, et
bellum.
|
|