|
|
“Dedit Deus ei locum poenitentiae,”
|
|
id est idcirco illum in iniquitate tolerat, ut per patientiam suam ad
poenitentiam illum exspectando ab iniquitate compescat, et ille abutitur
eo, subaudi poenitentiae loco, in superbiam, id est secundum duritiam
suam thesaurizat sibi iram (Rom. II), nec si centum annis exspectetur,
resipiscit, unde et justius damnatur, sicut scriptum est:
|
“Peccator centum annorum maledictus erit (Isa. LXV).”
|
|
Ubi centenarius pro infinito ponitur, quia videlicet a peccati
perpetratione nulla temporis longinquitate compescitur.
id est intentiones cordis ejus,
id est scienter errans, et meliorem viam sciens, a praesentibus non
separatur, et solis vitiis, ut per hoc animo satisfaciat, semper
intendit.
|
|