CAPUT VII. De vapore fumi, quod tertium in illis prophetae dictis, et quod in eo praesignatum est, quod in illo vapore fumi, id est poenitentiae, ubi primum celebratum est Ecclesiae baptisma, crediderunt tria millia hominum.

Tertium prodigium jam oportebat exponi, scilicet vaporem fumi. Verum hoc prius agendum erat, ut fieret in ipsis quod per vaporem fumi decuerat in propheta significari, ut scilicet compungerentur, et lacrymosa prece consilium flagitarent suae salutis. Paululum ergo illo conticescente, sive adhuc loquente, compuncti sunt, ait, corde, et dixerunt ad Petrum et ad reliquos apostolos: Quid faciemus, viri fratres? (Act. II.) His ita compunctis, et sic dicentibus, jam opus non erat ut verbis exponeretur sensus hujus prodigii, id est vaporis fumi; jam enim nimis fumigabant, et sensum vocis experimento capiebant. Fumigare namque est compungi et de peccatis flere. Psalmista quoque attestante qui cum dixisset: Commota est et contremuit terra, et fundamenta montium conturbata sunt, quoniam iratus est eis, subjunxit, dicens: Ascendit fumus in ira ejus (Psal. XVII). Hic ipse pavor fumi, id est haec ipsorum compunctio prodigium fuit in eo maxime quod subjunctum est: Qui ergo receperunt sermones ejus, baptizati sunt, et appositae sunt in illa die animae circiter tria millia (Act. II). Nam ubi primum Ecclesiae celebratum est baptisma, non sine magno prodigio tria millia colliguntur animarum, divina nimirum praesignante providentia, quod ad fidem Trinitatis de toto orbe colligenda esset multitudo credentium. Potest tamen sicut in igne illuminatio fidelium, ita et in vapore fumi caecitas intelligi Judaeorum, sine uno eodemque vapore fumi, sicut compunctio poenitentium, ita et excaecatio signari non poenitentium.