|
etc. Qualiter et nobis in confessione et oblatione sit dicendum:
|
“Syrus persequebatur patrem meum, qui descendit in Aegyptum.”
|
|
Syrus persequebatur patrem meum, qui descendit in Aegyptum, et ibi
peregrinatus est in paucissimo numero. Crevitque in gentem magnam atque
robustam, et infinitae multitudinis. Afflixeruntque nos Aegyptii et
persecuti sunt imponentes onera gravissima. Et clamavimus ad Dominum
Deum patrum nostrorum, qui exaudivit nos, et respexit humilitatem
nostram et laborem, atque angustias, et eduxit nos de Aegypto in manu
forti, et brachio extento, in insigni pavore, in signis atque portentis,
et introduxit ad locum istum, et tradidit nobis terram manantem laete et
melle. Syrus, inquit, id est Laban de Mesopotamia Syriae, assumptis
fratribus suis, persecutus est patrem meum, quem et comprehendit in
monte Galaad. Sed vidit in somnis dicentem sibi Deum: Cave ne quidquam
aspere loquaris contra Jacob (Gen. XXXI). Illum, inquam, patrem meum, id
est Jacob, qui est Israel, Syrus ille persequebatur, non patrem meum
Abraham, sive patrem meum Isaac, sed patrem meum Jacob. Sequitur enim:
Qui descendit in Aegyptum, ibique peregrinatus est in paucissimo numero,
etc. Spiritualiter Syrus, quod interpretatur sublimis, iste est mundus,
mundus reprobatus, mundus damnatus, mundus, inquam, qui pro parte
illorum qui de generatione terrena sunt, qui ab initio persequebatur
patrem meum, inquit, vir fidelis et catholicus; patrem meum, inquam,
scilicet omnem populum electum, generationem quaerentium Deum (Psal.
XXIII). Duae namque generationes sunt, altera mundi, altera Dei, jam ab
initio mundi a primis fratribus Cain et Abel, alterutrum adversari
coeperunt, et usque ad finem saeculi adversi sibimet esse non desinunt.
Ex tunc enim pater meus descendere coepit in Aegyptum ex quo videntes
filii Dei filias hominum, quod essent pulchrae, acceperunt sibi uxores
ex omnibus quas elegerunt (Gen. VI). Ex tunc enim qui ad generationem
Dei pertinent, vitiis et erroribus adversae generationis involvi
coeperunt. Qualiter, secundum mysticum sensum dictorum praesentium,
afflixerunt illos Aegyptii et persecuti sunt, et caeterorum quae
sequuntur, de manu vel servitio Pharaonis, spiritualis nos liberaverit
Dominus per agnum suum, id est per Christum Filium suum, suo loco
plenius dictum est. Illa servitus nostra causa fuit pro qua necessario
moreretur, ut praedictum est, moreretur et resurgeret Christus Filius
Dei, atque ita nos cum illo ingrederemur in terram hanc pro qua juravit
patribus nostris. Idcirco, inquiens, nunc offero primitias frugum
terrae, quam Dominus dedit. Et dimittes eas in conspectu Domini tui.
|
|