CAPUT XII. De uxoribus Esau, quae ambae animum Isaac et Rebeccae offenderunt.

Esau vero quadragenarius duxit uxores Judith filiam Berei Hethaei, et Basemath filiam Elon ejusdem loci, quae ambae offenderant animum Isaac et Rebeccae. Superioribus sermo continuandus est, ubi dictum est: Et abiit parvipendens quod primogenita vendidisset (Gen. XXV). Et ecce in initio narrationis filiorum, degeneratio supplanti et adhuc supplantandi Esau denotatur, qui magis ac magis declinando, minori fratri locum fecit, ut magis ac magis imminens teneret plantam ejus. Nam, sicut superius primogenita sua propter escam vendidit, sic et nunc uxores ducens alienigenas, per concupiscentias suas animum Isaac et Rebeccae offendit, quia benedictionem seminis Abrahae contempsit. Si enim in illa benedictione filios generare optasset, nequaquam duxisset uxorem de filiabus eorum, quos et Pater improbasset, et avus Abraham vitandos judicasset, et super quibus matrem Rebeccam vitae suae taederet. At ille et horum judicium contempsit, et Dei promissiones non curavit, videlicet affinitate hominum habitatorum terrae laudabilem et inclytum se posse fieri, magis quam ope vel gratia Dei. Unde et nomina cognationis eximia praesens Scriptura non omisit: Judith, inquit, filiam Berei Hethaei, et Basemath filiam Elon ejusdem loci. Judith laudans, Berei putei mei, Basemath in nominibus, Elom roboreus sive quercus interpretatur. Ipsis nominibus manifeste coargui videtur quod laudari, et sine Deo ditari, nominatus esse, et in terra roborari appetens, peccatorum se affinitatibus immerserit, super quos merito irruat formido et pavor (Exod. XVI) secundum nomen Hethaei, quod interpretatur formido sive pavor. Qui ergo intus a gratia Dei excidit, merito foris quoque reprobatus est, quod protinus sequens narratio declarabit.