CAPUT 4

CAP. VI

“Dilectus meus descendit in hortum suum ad areolam aromatis, ut pascatur in hortis et lilia colligat.”

Ergo, o dilecta et dilectarum dilectissima, non quasi ignorans, quo abiisset dilectus tuus, dixisti filiabus Hierusalem,

“adjuro vos, si inveneritis dilectum meum,”

nam ipsae potius ex te discendum existimaverunt, et tu doces eas, ubinam invenire deberent illum. Quare autem non dixisti, Dilectus meus ascendit in coelum, sed dixisti,

“Dilectus meus ascendit in hortum suum?”

Videlicet quia non adhuc infidelibus, sed jam fidelibus loqueris, scilicet filiabus Hierusalem, quippe quae nec veraciter dici possent filiae Hierusalem, si non haberent fidem, nisi dilectum surrexisse atque in coelum jam ascendisse credidissent. Hoc autem scire illas oportebat ad perfectionem fidei, quod licet ascendisset in coelum, et sederet ad dexteram Patris, nihilominus tamen hic remansisset praesentia majestatis, praesentia vel gratia sive operatione divinitatis invisibili, quemadmodum dicit:

“Ecce ego vobiscum sum omnibus diebus usque ad consummationem saeculi (Matth. XXVIII).”

Igitur

“dilectus meus descendit in hortum suum ad areolam aromatis, ut pascatur in hortis, et lilia colligat”

id est, hic perseverat nobiscum, quo semel descendit, ut faceret voluntatem Patris sui, quod est pasci in hortis, quemadmodum dicit:

“Meus cibus est, ut faciam voluntatem Patris mei (Joan. IV),”

et ut electos suos congregaret ad se, quod est lilia colligere, quemadmodum quidam de praecipuis amicorum dicit de hoc ipso Dilecto, quia

“moriturus erat pro gente, et non tantum pro gente, sed ut filios Dei, qui erant dispersi, congregaret in unum (Joan. XI).”

Cum haec ita sint, non ita vobis dictum arbitremini, filiae Hierusalem,

“adjuro vos, si inveneritis dilectum meum, ut annuntietis ei, quia amore langueo,”

tanquam hinc abierit, et hic nullo modo inveniri possit, quia Deus et Dominus est, qui ubique est, et omnia implet, quemadmodum sapiens cognitor ejus dicit: Ergone putandum est, quod Deus habitet super terram? Si enim coelum et coeli coelorum capere te non possunt, quanto magis domus haec, quam aedificavi: (III Reg. VIII.) Quamvis secundum visibilem praesentiam hic non sit, quamvis humanam formam in coelum levaverit, eamque nubes susceperit ab oculis nostris (Act. I), tamen hic intra vos est, et vos illi estis areola aromatis, et ipse pascitur in vobis, et vos estis lilia quae colligit.