|
|
“Et fecerunt terram, et inhabitantes in ea adorare bestiam primam, cujus
curata est plaga mortis.”
|
|
Caeteris omissis quae acta sunt, ex quo apparuerunt illa jam dicta duo
cornua similia agni, quae perpetravit ars magica, conjuncta contra Deum
regnorum supra dictorum gladiis, ad illos de quibus paulo ante
loquebatur dies novissimos praesens littera nos reducit. Nam bestia,
|
“cujus curata est plaga mortis,”
|
|
septimum bestiae caput erit Antichristus, de cujus plaga ubi illam
acceperit, quomodo curata sit, sive curatam videri velit, jam supra pro
posse dictum est. Ergo fecit, id est faciet terram, et omnes habitantes
in ea, scilicet terrenos homines, thesaurizantes non in coelo, sed in
terra, cupiditate sacrilega adorare bestiam primam, videlicet
principalem Antichristi potentiam, bestialemque ejus suscipere
extollentiam, qua extollitur supra omne quod dicitur Deus. aut quod
colitur (II Thess. II). Quomodo hoc fecit? Ait:
|
“Et fecit signa magna, ut ignem faceret de coelo descendere in terram,
in conspectu hominum.”
|
|
Magna vis, magna et mira efficacia spiritus seductionis. Sed quibus hoc
erit magnum? Nimirum
|
“his qui pereunt, ut ait Apostolus, eo quod charitatem veritatis non
receperunt, ut salvi fierent (ibid.).”
|
|
Diligenter animadvertendum; cum enim dicit Apostolus
|
“cum, cujus adventus secundum operationem Satanae in omni virtute, et
signis, et prodigiis mendacibus, et in omni seductione iniquitatis,”
|
|
ita subjungendo
|
“his qui pereunt, eo quod charitatem veritatis non receperunt, ut salvi
fierent,”
|
|
evidenter astruit, quia nisi periissent, jam non seducerentur, nisi
claritatem veritatis prius intus reliquissent, nequaquam foris
mendacibus prodigiis acquiescerent. Annon iste consuetus et antiquus est
ordo pereundi? Denique et de primis hominibus fere omnes idem scimus,
quia nisi prius intus per superbiam periissent, nisi charitatem
veritatis reliquissent, non tam facile foris tentati cederent, non tam
cito prodigioso serpentis bruti animantis colloquio [alloquio] sese
inclinarent, aut promissionibus crederent. Quapropter idipsum quod nunc
universaliter Apostolus dicit, eo quod charitatem veritatis non
receperunt, ut salvi fierent, ideo mittet illis Deus operationem
erroris, ut credant mendacio, ut judicentur omnes qui non crediderunt
veritati, sed consepserunt iniquitati, lamentabili valde et damnoso
nobis exemplo constans et indubitabile verum est, quia sic primis
parentibus nostris accidit, quibus, quia charitatem veritatis non
receperunt, misit Deus in illo serpente operationem erroris. Non ergo
miremur quasi novum id quod fiet illis, ut signa magna faciat in
conspectu eorum bestia talis, seducat eos, sicut mox subjungendo
Scriptura dicit:
|
“Et seducit habitantes in terra, propter signa quae data sunt illi
facere in conspectu bestiae, dicens habitantibus in terra ut faciant
imaginem bestiae, quae habet plagam gladii, et vixit. Et datum est illi,
ut daret spiritum imagini bestiae, et ut loquatur imago bestiae.”
|
|
Nullum quippe seducet nisi eum qui periit, qui charitatem veritatis
reliquit. Quid autem verae aut inauditae magnitudinis habent signa haec
maxima quae facere poterit, quaeque hic Scriptura pro ipsorum
excellentia posuit? Unum namque est in eo quod ait, ut etiam ignem
faceret de coelo descendere in conspectu hominum. Aliud vero miraculum
in eo quod dicit:
|
“Et datum est illi, ut daret spiritum imagini bestiae, et ut loquatur
imago bestiae.”
|
|
Nunquid haec talia vel tanta sunt, qualia vel quanta diabolus unquam
fecerit? Nonne ignem quoque de coelo descendere fecit in conspectu
hominum, data sibi potestate, ut tentaret Job?
ait ille nuntius, qui nesciret quid ageretur, quid Satan moliretur,
|
“ignis Dei cecidit de coelo, et tactas oves puerosque consumpsit, et
effugi ego solus, ut nuntiarem tibi (Job I).”
|
|
Nonne item diabolus idem, spiritum dedit imagini suae, et ut loqueretur
imago sua, quando serpens locutus est verba maligna, verba mortifera?
Nam per qualemcunque imaginem suam diabolus eo tempore locuturus sit, de
illo serpente qui hominem primum decepit, constat quod imago ejus sit,
eo vel maxime quod illud reptile genus humanum extunc quasi naturaliter
odit (Gen. III). Quomodo ergo excusabiles erunt, qui per hujusmodi signa
seducti, bestiam illam adorabunt? Nunquid de ignorantia excusari
poterunt? Nempe si ignorant, si non legerunt quod primis hominibus talis
imago bestiae, scilicet serpens locutus fuerit, et quod ignem de coelo
super oves beati Job descendere fecerit, insipientes sunt si autem
norunt, si legerunt, et tamen non sibi cavent, stulti sunt. Psalmista
vero dicit:
|
“Quia simul insipiens et stultus peribunt (Psal. XLVIII).”
|
|
Quod si imaginem manu factam velis intelligi, cui spiritum datura sit,
ut loquatur, pro eo, quod cum dixisset Scriptura:
|
“et seducit habitantes in terra propter signa quae data sunt illi facere
in conspectu bestiae,”
|
|
subjunxit, atque ait, dicens,
|
“habitantibus in terra, ut faciant imaginem bestiae;”
|
|
si, inquam, imaginem hic vulgari sensu velis accipi, quales possunt ab
hominibus fieri in ligno et lapide, sive quocunque aeramento, multo
magis miraculum istud diabolicae malitiae usitatum fuit, ut loqueretur
imago hujusmodi. Hujusmodi namque imagines loquebantur in templis arte
spiritus maligni cavernas patentes irrepentis ante exaltatum signum
crucis Christi. Si igitur bestia haec sua persuasione egerit ut faciant
homines imaginem illius bestiae majoris, exempli gratia, ut Isaias ait:
|
“Artifex lignarius extendit normam, formavit idolum in runcina, fecit
illud in angularibus, et in circino tornavit illud, et fecit imaginem
viri quasi speciosum hominem habitantem in domo (Isa. XLIV),”
|
|
et tali modo sederit in domo Dei, ille homo peccati, filius perditionis,
in loco de quo signum crucis Christi dejecerit, nonne multo magis
insipiens aut stultus erit, qui curvabitur, et adorabit illud? Nimirum,
ut ait idem Propheta,
|
“cor insipiens adorabit illud, et non liberabit, imo perditioni dabit
animam suam (Ibid.).”
|
|
Talium signorum verus Christus nullum fecit, aut facere debuit. Nusquam
ignem de coelo in conspectu hominum descendere fecit, licet hoc ante
adventum ejus Elias in virtute ipsius fecerit (IV Reg. I), nullam
aliquando imaginem loqui fecit, aut facere debuit. Quae enim utilitas
est in signis hujusmodi? Imo cum dicerent illi discipuli ejus Jacobus et
Joannes:
|
“Domine, vis, dicimus, ut ignis de coelo descendat, et consumat illos,
videlicet Samaritanos qui non receperunt eum, quia facies ejus erat
euntis Jerusalem, conversus increpavit illos, et dixit: Nescitis cujus
spiritus estis. Filius hominis non venit animas perdere, sed salvare
(Luc. IX).”
|
|
Item cum a Pilato remissus esset ad Herodem, qui et viso illo gavisus
est valde, quia sperabat signum aliquod videre ab eo fieri, nihil illi
respondit, maluitque ab eo sperni et illudi quam curiositatem ejus
supervacuis pascere signis, quippe qui non quaerebat signa pietatis, sed
miracula vanitatis (Luc. XXIII). At ille solummodo in causa vel in
tempore opportuno, qualia signa dignetur facere, vel profiteri, breviter
edicit. Exempli gratia, cum loquitur discipulis Joannis:
|
“Euntes, renuntiate Joanni quae vidistis et audistis: Caeci vident,
claudi ambulant, leprosi mundantur, surdi audiunt, mortui resurgunt,
pauperes evangelizantur (Matth. XIII).”
|
|
Talium pietatis signorum non erit opifex pietatis adversarius, scilicet
|
“bestia quae habet plagam gladii, et vixit,”
|
|
neque alia bestia prophetes ejus, sicut non fecerunt duo cornua ejus
Jannes et Mambres, de quibus supra diximus. Illi namque nec0 Moysi
saltem signa quae illo tempore utiliter gesta sunt, sequi vel imitari
potuerunt, sed defecerunt, et manifesta fuit omnibus insipientia eorum.
De plaga gladii quam habet bestia, jam superius dictum est. Sequitur:
|
|