|
[CAP. XV.]
|
“Ego sum vitis vera, et Pater meus agricola est. Omnem palmitem in me
non ferentem fructum, tollet eum; et omnem qui fert fructum, purgabit
eum, ut fructum plus afferat.”
|
|
Ecce per similitudinem notae et visibilis rei, suae passionis demonstrat
utilitatem, ut jam ex hoc mundus cognoscere incipiat cur mandatum
dederit illi Pater, cur ad eum principem mundi hujus venire permittat,
in quo princeps ille non habeat quidquam, id est, cur illum ad
crucifigendum, vel occidendum tradat Pater, qui nullam habeat
mortalitatis causam.
|
“Ego sum vitis vera, et Pater meus agricola est.”
|
|
Nonne, inquit, vitis, cum sit nigrum et hispidum aridique corticis
lignum, ut palmites suos latius extendat, et suavem in tempore suo
botrum proferat, vino cor hominis laetificatura (Psal. CIII); nonne,
inquam, propter hoc agricolae studio plantatur in terra, prius hiemis
horrorem imbriumque passura molestias? Et ego utique vitis vera sum;
vera, inquam, vitis, scilicet ad distinctionem vitis alienae, id est,
gentis hujus Sodomiticae, de qua Moyses in cantico suo:
|
“De vinea, inquit, Sodomorum, vinea eorum, et de suburbanis Gomorrhae.
Uva eorum, uva fellis, et botrus amarissimi. Fel draconum vinum eorum,
et venenum aspidum insanabile (Deut. XXXII).”
|
|
Igitur me vitem adeo veram, ut is qui venit princeps mundi hujus, sicut
paulo ante dixi, non habeat in me quidquam. Idcirco Pater meus agricola
coelestis, in hoc mundo plantare, et sarculo passionis colere dignum
duxit, ut palmites meos quorum primi vos estis, latius extendam, et post
horridam, quae nunc instat tribulationis et mortis hiemem, suavem
botrum, id est, gratiam resurrectionis proferam, quo per fidem
praegustato, sponsa dicat in Canticis:
|
“Botrus cypri dilectus meus mihi, in vineis Engaddi (Cant. I).”
|
|
Quomodo autem nonnunquam vitis eodem ex stipite tam steriles quam et
fructuosos palmites emittit, sed interim agricola sterilem amputat,
omnemque fructiferum purgat, sic eadem ex fide vel confessione nominis
mei, tam reprobis compluribus quam electis pullulantibus Pater meus,
hujus vitis agricola, facturus est. Nam
|
“omnem palmitem in me non ferentem fructum, tollet eum; et omnem qui
fert fructum, purgabit, ut fructum plus afferat.”
|
|
Ecce Judam filium perditionis palmitem inutilem, imo et damnosum vermem
radici hujus vitis imminentem, videtis qualiter amputavit, traditum
Satanae, ut continuo deportetur in ignem gehennae (Joan. XVIII.) Vos
palmites residuos, qui hactenus fructum fertis aliquantulum,
evangelizantes et curantes ubique (Luc. IX), verumtamem in una tantum
Judaeorum gente; vos, inquam, qui fructum plus afferatis, ecce purgat
agricola participatione passionis et mortis meae, ut compluti sanguine
meo suavem excipiatis Austrum, id est, Spiritum sanctum, quem dat vobis
in remissionem peccatorum. Hoc est quod sequitur:
|
|