CAPUT X. Quod tabernaculum typus Ecclesiae fuerit, et lex cortinarum quis modus, et quis mysterii habeat.

Tabernaculum vero ita fiet. Post arcae, propitiatorii, mensae atque candelabri facturam, tabernaculum ut fiat, quod locus ipsorum sit, ordinatur, quia videlicet post incarnationem, passionem, corporis et sanguinis communicationem Christi Filii Dei, factamque per illum missionem Spiritus sancti Ecclesia sancta quae locus ipsius est, et de antiquis in coelum collocatur, et de novis hominibus in terram congregatur. Quomodo? Quali institutione vel ordine? Ait:

“Decem cortinas de bysso retorta, et hyacintho ac purpura coccoque bis tincto variatas opere plumario facies.”

Denarius numerus, secunda unitas est triangula, quod melius arithmeticis notum est. Ergo denarius secunda unitas triangula unam Trinitatis unicae fidem significat. Et hic cortinarum numerus, Decalogo quo eidem Deo servitur, bene consonat: Porro cortinae aulaea sunt, id est vela, dictae autem cortinae eo quod primitus de corio fiebant. De bysso, inquit, retorta et hyacintho ac purpura, coccoque bis tincto. Byssus quoddam genus est lini candidissimi. Hyacinthus autem aerei coloris est, purpura marini, coccus ignei. His quatuor coloribus praecipuis, illa omnis varietas virtutum designatur, de qua in psalmo canitur:

“Omnis gloria ejus filiae regis ab intus, in fimbriis aureis circumamicta varietatibus (Psal. XLIV),”

illam denique gloriam quae ab intus est, quam solus rex Christus, in filia regis sponsa sua videt, textura hujusmodi significat, in eo maxime quod sagis cilicinis subtegenda est.

“Variatas, ait, opere plumario,”

id est in modum plumae acu depicto.

“Longitudo cortinae unius habebit viginti et octo cubitos. Latitudo quatuor cubitorum erit.”

Latitudinis hujus mensura, longitudinis septima est. Quater enim septem et septies quatuor, viginti et octo sunt. Porro septima passim contemplationis requiem designat. Ergo et ipsae mensurae cortinarum quae sagis operiendae sunt, illos confirmant ordines Ecclesiae significari, qui in contemplationis quiete vivunt.

“Quinque, ait, cortinae sibi jungentur mutuo, et aliae quinque nexu simili cohaerebunt.”

Quomodo?

“Ansulas, inquit, hyacinthinas in lateribus ac summitatibus facies cortinarum, ut possint invicem copulari.”

Ansulae hyacinthinae coelestia vincula charitatis fraternae, et quia per fraternam charitatem ascenditur ad Dei dilectionem.

“Facies, inquit, et qunquaginta circulos aureos, quibus cortinarum vela jungenda sunt, ut unum tabernaculum fiat.”

Circuli namque aurei, vincula sunt divinae dilectionis, quae fraternae dilectioni quasi ansulis inserta hyacinthinis sanctam illam et Deo dignam efficit. Et quia charitas haec multitudinem operit peccatorum (I Petr. IV), bene ansulae quinquaginta, in singulis lateribus, et quinquaginta circuli habentur, quo numero remissio significatur, et ex lege imperatur. Unde et quinquagesimus annus jubilaeus dicitur (Lev. XXV), id est dimittens. Pulchra cortinarum varietas, et pretiosa textura est, sed foris relinquenda nuda non est; nec enim imbrium aut grandinis injuriam sustinet. Sequitur ergo: