|
Unde putas illi Cyro homini gentili tanta circa Deum coeli, et circa
captivum ejus populum benevolentia provenit? Unde hoc, nisi quia
scriptum et veraciter dictum est,
(Prov. II.) Revera quod effecit de corde ejus omnipotens sermo Domini,
idipsum potuisset efficere de corde cujusquam alterius regis, non minus
de corde Nabuchodonosor, ne populum captivum duceret, qui fecit de corde
hujus, ne populum captivum retineret. Delectat nunc videre modum ipsum,
quo benevolentiam cordis ejus captare dignata est manus Domini, longe
antequam nasceretur hic Cyrus, antequam fierent patres patrum ejus
memoriam ejus in consiliis suis habere, et beneficia sua illi promittere
dignatum est ipsum quod fiebat ad prophetas Verbum Domini. Scriptum
quippe fuerat in Isaia:
|
“Haec dicit Dominus christo meo Cyro, cujus apprehendi dexteram, ut
subjiciam ante faciem ejus gentes, et dorsa regum vertam, et aperiam
coram eo januas, et portae non claudantur. Ego ante te ibo, et gloriosos
terrae humiliabo, et portas aereas conteram, et ferreos vectes
confringam, et dabo tibi thesauros absconditos, et arcana secretorum ut
scias, quia ego Dominus, qui voco nomen tuum sanctus Israel (Isa. XLV).”
|
|
Nunquid Cyrus talem ac tantam de semetipso prophetiam non audierat?
Nunquid dubium esse potest de captivis illis, quin istam Scripturam
Domini, istas promissiones Dei sui ad notitiam ejus perferre
properaverint, cum sperare possent vaticinium hoc magni sibi apud illum
regem factum occasionem fore solatii? Accessit ipsa manus Domini, in qua
est cor regis, et hoc effecit, ut tali verbo tantoque Dei promisso non
ingratus existeret, sed diceret vocem transducens in universo regno suo,
vocem etiam per Scripturam, id est vocem scriptam:
|
“Omnia regna terrae dedit mihi Dominus Deus coeli,”
|
|
subauditur, qui mihi longe antequam nascerer, ea daturum se promisit, et
meum quoque nomen vocavit, continuo subjunxit:
|
“Et ipse praecepit mihi, ut aedificarem ei domum in Jerusalem, quae est
in Judaea (I Esdr. I),”
|
|
ac si diceret: Ob hanc causam dedit mihi omnia regna, ut populum ejus,
penes quem scripta est illa de me prophetia, liberum dimittam ad
aedificandam domum in Jerusalem, quae est in Judaea. Siquidem Deus idem
ubi dixit:
statim subjunxit,
|
“propter servum meum Jacob, et Israel electum meum (Isa. XLV).”
|
|
Igitur ob hoc mihi omnia regna dedit, ut in populo ipsius gratiam
rependam illi, reddendo illum libertati.
|
|