|
|
“Scimus enim quia Deus peccatores non audit.”
|
|
Hoc videlicet,
testante Scriptura:
|
“Quia qui avertit aurem suam ne audiat legem, oratio ejus exsecrabilis
erit (Prov. XXVIII).”
|
|
Item:
|
“Iniquitatem si aspexi in corde meo, non exaudiet Dominus (Psal. LXV).”
|
|
Ergo peccatores, quandiu peccatores sunt, maxime qualem vos hunc esse
judicatis, Deus non audit.
|
“Sed si quis cultor est Dei et voluntatem ejus facit, hunc exaudit.”
|
|
Hac propositione data, quia refelli non potest, protinus assumit:
|
“A saeculo non est auditum quia quis aperuit oculos caeci nati.”
|
|
Et hoc sine dubio, velint nolint adversarii, oportet concedi, quia
videlicet, nihil tale reperitur in Moyse, aut in prophetis. Proinde
continuo concludit sic:
|
“Nisi esset hic a Deo, non poterat facere quidquam.”
|
|
Et notanda diligenter hujusce argumentationis colligatio.
|
“Scimus, inquit, quia peccatores Deus non audit, sed si quis cultor Dei
est, et voluntatem ejus facit, hunc exaudit.”
|
|
Non utique quemvis sui cultorem, neque qualemcunque facientem suam
voluntatem Deus ita exaudit. Nam a saeculo non est auditum,
|
“quia quis aperuit oculos caeci nati.”
|
|
Magna quidem audita facta sunt a Moyse et prophetis, sed cuncta quae
fecit Moyses, extra hominem, id est, in clementis mundi fecit, pauca
vero eorum, quae prophetae gesserunt, qui utique evangelicae gratiae, et
tempore, et praedicatione viciniores exstiterunt, intra hominem facta
sunt, sicut resuscitatio mortui per orationes Eliae (III Reg. XVII),
iterumque Elisaei (IV Reg. IV). Cum ergo non qualescunque, sed
praecipuos utique cultores suos Deus sic exaudiat, ut talia facere
possint, vera profecto et constans conclusio est, Nisi esset hic a Deo,
non poterat facere quidquam, id est, nec elementis imperare, nec amissam
mortuis vitam restituere, neque illud quod nunquam fuerat in homine
caeco nato lumen infundere, quod a saeculo non est auditum, et si alia
magna audita sint. Igitur accusatores et testes iniqui, non tam
inquisitores quam derisores judicii, in sua propositione, qua dixerant:
|
“Nos scimus quia hic homo peccator est,”
|
|
forti et nodosa per unum oratione redarguti et conclusi sunt. Unde quia
via rationis evadere nequeunt, more solito ad convicia proruunt,
dicentes:
|
|