|
RES, id est caput.
|
“Vide, Domine, quoniam tribulor, venter meus conturbatus est, subversum
est cor meum in memetipsa, quoniam amaritudine plena sum. Foris
interfecit gladius, et domi mors similis est.”
|
|
Quoniam,
|
“vocavi amicos meos, et ipsi deceperunt me,”
|
|
tu,
qui solus laborem et dolorem consideras,
|
“vide quoniam tribulor, quoniam venter meus conturbatus est, et cor meum
subversum est,”
|
|
id est, quoniam homo totus duplici morte mortuus est,
id est, quod exterius est hominis mortale est, et idcirco jam mortuum,
quia certissime moriturum est. Porro
id est quod interius est hominis, jamdudum mortuum est, videlicet ex quo
peccatum admissum est. Ita foris et intus
Quid dixerit
|
“venter meus conturbatus est, et cor meum subversum est,”
|
|
pene exposuit subjungendo:
|
“Foris interfecit gladius, et domi mors similis est.”
|
|
Nam
quasi in ventre
dum justa sententia mortis anima a corpore separatur,
autem, id est in corde,
dum sicut separatione animae corpus moritur, ita separatione Dei anima
mortua est. Jungamus duo haec elementa, coph, quod interpretatur
vocatio, et res, quod interpretatur caput, ut vocationem capitis, id est
Christi, qui Ecclesiae caput est (Ephes. V), intelligamus. Nam quia
|
“vocavi, inquit, amicos meos, et ipsi deceperunt me,”
|
|
vocat nunc caput suum Christum, dicendo:
|
“Vide, Domine, quoniam tribulor,”
|
|
sperans quod per illum et conturbationem ventris, et subversionem cordis
reparatura sit, id est, quod tam corporis quam animae resurrectione
resurrectura sit.
|
|