|
In propheta Amos [Osee] Dominus dicit:
|
“Et locutus sum super prophetas, et ego visiones multiplicavi et in manu
prophetarum assimilatus sum (Osee XII).”
|
|
Porro, prophetarum praecipui, sive maximi tres isti patres fuerunt, imo
sunt, Abraham, Isaac et Jacob, cum quibus sancta Trinitas, unus Deus,
testamentum suum disposuit, sicut Psalmista canens, cum praemisisset:
|
“Memor fuit in saeculum testamenti sui, quod disposuit ad Abraham, et
juramenti sui ad Isaac, et statuit illud Jacob in praeceptum, et Israel,
in testamentum aeternum (Psal. CIV).”
|
|
Postmodum ita subjunxit:
|
“Non reliquit hominem nocere eis, et corripuit pro eis reges. Nolite
tangere christos meos, et in prophetis meis nolite malignari (ibid.).”
|
|
Ergo ut illius convivii mysterio digni habeamur, scire debemus, quali
assimilatione sancta Trinitas illic in hospitio patris Abrahae
assimilata sit, assertione nostra non indiget, nam fere cunctis ubique
notum est senis Abrahae filium Isaac, quod interpretatur risus, Domini
nostri Jesu Christi, Filii Patris antiqui et aeterni, nascendo et
vivendo gessisse typum, qui sanctorum risus hominum et omnium beatorum
gaudium est angelorum. Futurum autem secundum dispensationem temporum,
quae praefinita fuerat apud Deum, ut non ante adventum, sed in ipso
adventus ejus meridie, sive fervore diei clarissimo, sancta Trinitas
mundo publica praedicatione innotesceret ipso incipiente nostro Isaac
Evangelica voce. Exempli gratia, cum dicit:
|
“Ego et Pater unum sumus (Joan. X).”
|
|
Et:
|
“Paracletus autem Spiritus sanctus, quem mittet Pater in nomine meo,
ille vos docebit omnia (ibid. XIV).”
|
|
Et multa ad hujus fidei regulam pertinentia, quorum notissimum atque
praeclarissimum est illud apud Matthaeum in calce Evangelii:
|
“Euntes, docete omnes gentes, baptizantes eos in nomine Patris, et
Filii, et Spiritus sancti (Matth. XXVIII).”
|
|
Pulcherrime igitur atque sanctissime non ante, sed ubi jam venerat
tempus, ut conciperetur sive nasceretur ille Isaac, figura sive forma
hujus, apparuerunt patri Abrahae tres viri illi, scilicet angeli, et
currenti in occursum atque adoranti ac dicenti:
|
“Domine, si inveni gratiam in oculis tuis,”
|
|
et caetera usque
tam prompte respondentes
|
“dixerunt: Fac ut locutus es,”
|
|
tamque familiariter comederunt
|
“tria sata similae, vitulumque de armento tenerrimum et optimum, butyrum
quoque et lac (Gen. XVIII).”
|
|
Quo alio modo magis familiariter quam isto, cuperet pater Abraham
convivare civibus Patriae invisibilis, sive servire homo fidelis, et
justus reputatus pro merito fidei, sanctae et individuae Trinitati?
Similiter quo alio modo multarum gentium universitas, quarum ille est
Pater secundum fidem, familiarius cupiat ministrare sanctae Trinitati,
quam sacrificando in sancto altari sacrificium Dominici corporis et
sanguinis; stando sub arbore, id est, crucis Christi fide, sicut illic
scriptum est:
|
“Abraham vero stabat sub arbore?”
|
|
(ibid.) Multa hic materia sese offert, et dicendi copiam flagitat magna
res, sed nos in alio loco pro posse diximus, et idcirco testimonium
sanctae Trinitatis, quod hic magnifice splendet, nos secundum propositum
memorasse sive demonstrasse contenti, finem faciamus praesentis libelli,
protinus ad ulteriora progressuri secundum tenorem ejusdem propositi,
quo proposuimus, in isto sacrae Scripturae agro amplissimo thesaurum
demonstrare credulis, quem videre vel invenire non possunt increduli.
|
|