|
|
“Ingredieris in abundantia sepulcrum,”
|
|
id est contemplationis secretum. Sepulcrum hic significat vitae
contemplativae quietem, ad quam non nisi vitae activae exercitatus
labore debet quisquam aspirare. Alioquin non in abundantia, sed in
penuria, sepulcrum ingreditur, timendumque est illi quod in Exodo
dicitur:
|
“Bestia si tetigerit montem lapidabitur (Exod. XIX),”
|
|
videlicet, quia mens irrationabilibus desideriis subdita, si ad alta
contemplationis erigitur, lapidibus, id est superni ponderis ictibus
necatur. Sicut ergo Jacob quoque ante Rachel pulchram quidem, sed
sterilem, accepit Liam, lippam quidem, sed plus patientem (Gen. XXIX),
ita si activam, quae operosior est, prius exerceas vitam, bene et
ordinate ingredieris contemplativam. Vel ita:
|
“Ingredieris in abundantia sepulcrum,”
|
|
id est post congesta bona vitae praesentis opera, in secreta requie
patriae coelestis absconderis:
|
“sicut infertur acervus tritici,”
|
|
subaudi, in horreum,
scilicet post pluvias et ventos, post solis aestum, post trituram et
separationem palearum. Sic, inquam, post eloquia veritatis, quibus quasi
pluviis fidelis quisque nunc pinguescit, post ventorum, id est
tentationum concussionem, post solis, id est superni luminis
illustrationem, recedens a societate carnalium, tanquam ab involutione
palearum, infertur in supernae pacis horreum. Quod non haec juxta
litteram dixerit ipse innuit, qui post cuncta subjungit:
|
|