VERS. 13, 14.

“Cur,”

inquam, sic et sic feci?

“Nunc enim,”

id est si enim non fecissem,

“nunc dormiens,”

id est nullam contentionem carnis patiens nullumque habens tumultuantis infirmitatis certamen,

“silerem et somno meo,”

id est profunda pace et securitate,

“requiescerem,”

videlicet sine morte carnis tandem ad aeternae patriae ductus requiem.

“Requiescerem, inquam, cum regibus,”

id est cum summis angelicae potestatis dignitatibus. Qui bene reges dicuntur, juxta illud: Princeps Persarum restitit mihi (Dan. X),

“et consulibus terrae,”

videlicet cum eisdem spiritibus. Qui adeo bene consules vocantur, quia nos in ipsis voluntatem Conditoris nuntiantibus consultum ab angustia nostrae tribulationis invenimus. Vel ita:

“Cum regibus,”

id est cum venturis Ecclesiae Christi rectoribus, quia videlicet quo nunc post passionem Christi homo Redemptus ascendit, illuc profecto si non peccasset, etiam sine redemptione pertingeret, Qui praedicatores bene reges et consules terrae vocantur: reges, quia semetipsos regunt; consules, quia peccatoribus exstinctis, vitae consultum praebent.