|
|
“Habitatio autem filiorum Israel, qua manserant in Aegypto, fuit
quadringentorum triginta annorum. Quibus expletis, eadem die egressus
est omnis exercitus Domini de terra Aegypti.”
|
|
Hoc, si ad solas quatuor generationes respicias, quia generatione quarta
exierunt filii Israel de Aegypto, stare non potest, etiam si Levi,
Caath, et Amram, non prius quam centenarii essent, filios genuissent, et
Moyses quartus a Levi jam centenarius coram Pharaone stetisset,
praesertim, cum Levi et caeteri filii Jacob jam grandes, et singuli cum
conjugibus suis, et filiis introierunt in Aegyptum. Unde ergo vel quo
potius a principio istos quadringentos triginta annos numeremus,
Apostolo teste habemus, qui cum dixisset ad Galatas:
|
“Abrahae dictae sunt promissiones, et semini ejus, non dicit et
seminibus, quasi in multis, sed quasi in uno, et semini tuo, qui est
Christus (Gal. III),”
|
|
statim intulit:
|
“Hoc autem dico: Testamentum confirmatum a Deo, quae post quadringentos
et triginta annos facta est lex, non irritum facit ad evacuandam
promissionem (ibid.).”
|
|
Igitur a promissione Dei dicentis ad Abraham cum ille esset septuaginta
quinque annorum:
|
“Benedicam benedicentibus tibi, et maledicam maledicentibus tibi, atque
in te,”
|
|
sive, ut in alio loco dicit (Gen. XXII),
|
“in semine tuo benedicentur universae cognationes terrae (Gen. XII),”
|
|
quo verbo Apostolus dicit,
|
“confirmatum testamentum a Deo (Gal. III),”
|
|
hos annos computari oportet, et scire quia, cum hac servitute filiorum
Israel, peregrinatio quoque patrum intra quadringentos et triginta annos
comprehensa est. Et recte, nam et pater Abraham post eamdem promissionem
primus in Aegypto peregrinatus est. Unde et reversus erat quando dictum
est ei:
|
“Scito quod peregrinum futurum sit semen tuum, in terra non sua, et
subjicient eos servituti, et affligent quadringentis annis, necdum enim
impletae sunt iniquitates Amorrhaeorum usque ad praesens tempus (Gen.
XV).”
|
|
Ubi notandum quia non dixit, et affligent quadringentis et triginta, sed
tantum quadringentis annis, jam enim aliquid de hac summa diminutum
fuerat a praedicta confirmatione testamenti. Itaque summae quadringentis
triginta annorum, detrahere primum viginti quatuor annos, qui ex quo
locutus est Deus ad Abraham usque ad nativitatem Isaac interfuerunt, et
quadraginta annos Isaac ante nativitatem Jacob. Itemque nonaginta annos
Jacob, quibus exactis genuit Joseph, ac deinde centum viginti annos
Joseph, quo vivente cuncta fuere prospera, et non remanent servituti
filiorum Israel plures quam centum quadraginta quatuor anni, sicut ante
nos diligenter a temporum scriptoribus pernotatum est. Et nota
diligenter quia sceleris quod in fratrem suum filii Jacob commiserunt,
in decuplum filiis eorum in tertiam et quartam generationem, poena
secundum tempus reddita est. Ille namque venditus ab eis, quatuordecim
annis servivit, quippe qui cum venundatus esset, sexdecim erat annorum,
quando autem de carcere eductus coram Pharaone stetit, triginta erat
annorum. Quatuordecim vero decies multiplicati, centum et quadraginta
fiunt. Igitur ut dictum est in decuplum illis poena servitutis repensa
est.
|
“Quibus expletis, ait, eadem die egressus est omnis exercitus Domini de
terra Aegypti.”
|
|
Hoc dicto palam innuit Scriptura quia non saltem una die remorati sunt
ultra annos quadringentos triginta.
|
|