|
Nunc ad id redeo quod coeperam, scilicet quia, increpans daemonia, non
sinebat ea loqui quod sciebant, videlicet ipsum esse Christum. Nunquid
vero tantummodo daemonia super hac re prohibebat vel increpabat, et
loqui non sinebat? Imo et amicos homines super eadem re prohibebat.
Exempli gratia. Cum interrogasset discipulos suos, dicens:
|
“Quem dicunt homines esse Filium hominis?”
|
|
itemque:
|
“Vos autem quem me esse dicitis?”
|
|
et ad haec respondens Simon Petrus dixisset ei:
|
“Tu es Christus Filius Dei vivi,”
|
|
illum quidem beatificavit, dicens:
|
“Beatus es Simon Bar Jona, quia caro et sanguis non revelavit tibi, sed
Pater meus, qui est in coelis,”
|
|
etc. (Matth. XVI.) Sed
|
“tunc praecepit discipulis suis, ut nemini dicerent, quia ipse esset
Christus (ibid.)”
|
|
Quare? videlicet, quia futurum erat ut, postquam regium hoc nomen de
ipso publice praedicaretur, nulla mora interficeretur, inimicis Judaeis
gaudentibus, utpote grandi ratione armatis, forti occasione suffultis,
quod essent amici Caesaris, interficiendo illum, qui se dicendo regem
Christum, contradiceret Caesari, quem, si non interfecissent, non essent
amici Caesaris. At ipse nolebat locum dare vel occasionem facere
homicidis illis, priusquam omnia condidisset instrumenta benedictionis,
quae pervenire debebant ad nos gentes, juxta verium promissionis ad
Abraham:
|
“Et in semine tuo benedicentur omnes gentes (Gen. XXII).”
|
|
Et idcirco morti, vel ministris mortis praecipiebat, ut exspectarent,
exempli gratia, ut tetrarchae Herodi.
|
“Accesserunt ad eum die quadam Pharisaeorum quidam dicentes: Exi, et
vade hinc, quia Herodes vult te occidere. Et ait illis: Ite, dicite
vulpi illi: Ecce ejicio daemonia, et sanitates perficio hodie, et eras,
et tertia die consummor (Luc. XIII).”
|
|
Quod erat dicere: Hoc anno et sequenti regnum Dei praedico, et anno
tertio per passionem mortis summa gloria summo honore coronabor. Neque
enim in potestate vulpis est, quando devoret leonem, non in potestate
fradulenti homuncionis est, quando interimat vitae et mortis
Dominatorem. Igitur, tanquam sapiens, amicis seorsum indicabat, inimicis
autem usque ad tempus abscondebat, quod ipse esset Christus, tanquam
sapiens, imo et ipsa sapientia, quae dicit:
|
“Causam tuam tracta cum amico tuo, et secretum extraneo ne reveles, ne
forte insultet tibi cum audierit, et exprobrare non cesset (Eccli.
XXV).”
|
|
Item:
|
“Mala aurea in lectis argenteis, qui loquitur verbum in tempore suo
(Prov. XXV).”
|
|
|
|