|
|
“Verbum misit Dominus in Jacob, et cecidit in Israel,”
|
|
et quomodo haeretici qui significantur per Ephraim dixerunt vel dicant,
|
“lateres ceciderunt, sed quadris aedificabimus.”
|
|
Verbum misit Dominus in Jacob, et cecidit in Israel. Revera verbum hoc,
verbum bonum, verbum carnem factum, misit Dominus in Jacob, voluit enim
illud incarnari, et hominem fieri ex Jacob. Quare autem non dictum est
in Isaac, aut certe in Abraham, ad quem primum promissio facta est?
Videlicet, ut privilegium unius ingratissimae gentis ostenderet. Nam
neque Abraham unius gentis, secundum carnem quoque pater est, neque
Isaac unius gentis pater est; dictum quippe est uxori ejus Rebeccae:
Duae gentes in utero tuo sunt, et duo populi ex ventre tuo dividentur
(Gen. XXV), scilicet altera ex Jacob, et altera ex Esau. Jacob autem
unius populi pater est, qui est Israel. Ergo Verbum misit Dominus in
Jacob, id est in illum peculiarem populum, ut incarneretur de semine
Jacob. Et, o mira ingratitudo, verbum ipsum cecidit in Israel, ita ut
conteretur casu istius Israel. Nam in Israel illa ejusdem verbi
sententia pervenit. Et qui ceciderit super lapidem istum, confringetur,
super quem vero ceciderit, conteret eum (Matth. XXI). Et sciet omnis
populus Ephraim, et habitantes Samariam, in superbia et magnitudine
cordis dicentes: Lateres ceciderunt, sed quadris lapidibus
aedificabimus. Sycomoros succiderunt, sed cedros immutabimus. Populus
Ephraim, omnes recte intelliguntur super quos lapis iste cecidit, quos
Verbum istud terribili casu contrivit, tam Judaei quam haeretici. Quare
videlicet, quia Ephraim cum haec prophetia scriberetur, scissus erat a
domo David, et aureos colebat vitulos, relicto templo Domini. Porro in
nomine Ephraim, decem tribus intelliguntur, quia Hieroboam, qui tulerat
decem scissuras et vitulos illos fabricaverat, de tribu erat Ephraim.
Illum imitantur quicunque resiliunt a regno Christi, sive Judaei sive
haeretici. Igitur sciet omnis populus Ephraim, scient omnes qui se
sciderunt a regno Christi, quia malum est eis, cecidisse in ipsis verbum
istud, quod Dominus misit propter superbiam ipsorum, et magnitudinem
cordis sui, qua dicunt: Lateres ceciderunt, sycomoros succiderunt. Per
contemptum, lateres aut sycomoros, quae ligna vilia sunt, eos appellant
Judaei, qui in Christum credunt, omnesque haeretici catholicos qui suae
sectae non sunt. Nos, inquiunt, quadro scientiae lapide aedificemus, nos
pro sycomoris illis, cedros quae imputribiles sunt commutemus, dum
insuperabile dogma tenemus. Et elevabit Dominus hostes Rasin super eum,
et inimicos ejus in tumultum vertet. Revera Rasin, id est sapientiam
saecularem, cujus utebatur auxilio, elevavit Dominus super eum, in
quemcunque cecidit hoc verbum, quod non stat nisi in eo qui diligit
Christum. Et inimicos ejus in tumultum vertet. Nam in sapientia
saeculari confidunt adversarii Verbi Dei; fit autem eis e contrario, ut
per eamdem sapientiam tumultuosa conflictatione destruatur. Etenim
adversus Christum quidem concorditer dimicant, sed contra invicem
contrariis divisi sectis, implacabilem trahunt discordiam. Unde
postmodum sic dicitur. Unusquisque carnem brachii sui vorabit. Manasses
Ephraim, et Ephraim Manassen, simul ipsi contra Judam. Denique haec,
etc. quae hoc loco dicuntur, tripliciter intelligenda sunt. Legamus
Regum et Paralipomenon volumina, et inveniemus Samariae inter se bella
civilia, dum alii pro aliis regibus dimicant, et quomodo suis regibus
interfectis, in Judae expugnatione concordent. Item legamus miserabile
Hierosolymorum excidium, et inveniemus circumfuso Romano exercitu,
triplicem intus discordiam, dum adversum se partes dimicant, et in
rebellionem pertinaciter currendo Romanorum iram corcorditer provocant,
ut irato Deo, nullam hominum mereantur clementiam. Item ecclesiasticas
legamus historias, et inveniemus haereticorum adversus alterum rixas
interminabiles, qui tamen, dum seipsos contraria sentiendo dilaniant,
concordi tamen malignitatis spiritu adversus catholicam debacchantur
Ecclesiam. Triplici igitur sensu vere dictum est, unusquisque carnem
brachii sui vorabit. Manasses Ephraim, et Ephraim Manassen, simul ipsi
contra Judam. Porro quod ait: Vir fratri sua non parcet, et declinabit
ad dexteram, et esuriet, et comedet ad sinistram, et non saturabitur.
Hunc sensum habet: Unusquisque tantae crudelitatis erit ut ne charissimo
quidem germanitatis nomini parcat, sed dexteram deserens atque
contemnens saturetur in his quae sinistrae erant, dum voluptatum et
malorum patitur famem et semper cupit malis pejora sociare
|
|