CAP. XVIII.

D. Quam perfectus quamque doctus fuerit omnis testatur, cui eum videre vel audire contigerit. Quid est igitur quod quidam aiunt se privilegium ab apostolico habere, ut nulli de canonica vita ad monasticam liceat ascendere, cum tanta auctoritate et ratione constet hanc vitam supereminere.

M. Omnia sanctarum Scripturarum volumina contemplanti nihil aliud occurrere videtur quo id non licuisse probetur, cum toties factum esse tam sancta Scriptura quam sanctorum exempla attestentur, nam ipse sanctus Augustinus, cujus Regulam habent in libro De Trinitate Dei, cum de contemplativa vita loqueretur, sic hunc locum Apostoli: Quod vir non debet velato capite orare (I Cor. XI, 7), exponere videtur, ut ideo vir caput non velare praecipiatur, ne dum modo velit in contemplativa vita altius ascendere ab aliquo prohibeatur. Vir enim ibi rationale mentis, quod optimum est hominis, accipitur, quod quia ad imaginem Dei factum est, ut in ejus contemplatione debeat semper ascendere, idcirco praecipitur velamen super se non habere. Unde qui prohibet hominem in contemplativa vita altius ascendere, et contra apostolum velamen super caput viri vult ponere, et contra Deum prohibet hominem creatorem suum diligere; hoc est enim, secundum Evangelium, optimam partem Mariae eligere (Luc. X, 42), quod Christus solum necessarium se diligentibus videtur proponere. Nam cum Martha Mariam ab hac parte quam elegit lacrymabili querimonia vellet impedire, nequaquam Christus Mariam Marthae ideo praecepit succurrere, dum eam laudando ad pedes ejus permisit sedere. Unde nullo modo hoc generaliter ab ullo apostolico prohibitum esse credatur, nisi forsitan in aliquo claustro, dum aliquis hoc temere facere et incompetenter nitebatur. Dato hoc quod dicis privilegio ex necessitate, ne tale scandalum oriretur, restringebatur. Quapropter nullo modo generaliter id fieri prohibetur, licet aliquibus aliquod privilegium pro vitanda quorumdam importunitate, ut tunc oportuit, daretur. Alioquin si omnibus per hoc privilegium contradiceretur, non solum beatus Willelmus supradictus episcopus, qui hoc postea fecit, in communione Ecclesiae non haberetur, sed multi qui hoc postea fecerunt, nec extra communionem Ecclesiae obierunt. Quae quia omnia Ecclesiae contraria exstiterunt, aliqui privati suo privilegio contenti erunt.