CAPUT XII. Quare zelus Domini propter Baal amplius quam propter vitulos aureos, in Helia exarserit.

Qui causas rite perpendit, amplius veneratur ignem faculae tam vehementer ardentis, zelum Verbum [Verbi] Domini tam fortiter de cultoribus Baal sese ulciscentis. Quaenam causae erant, ut propter vitulos, quos fecit Hieroboam, minus et propter Baal amplius zelaretur? videlicet quia cultus vitulorum intra Israel continebatur. Cultus autem Baal de domo Jezabel et Achab, per jam dictam Athaliam usque in Hierusalem, usque in domum David profluxerat, unde promissio, id est Verbi Domini incarnatio sperabatur adimplenda, juramento ipsius firmata. Ibi amplius fides vel exspectatio promissionis periclitabatur, per sacrilegium Baal. Nam vitulos Hieroboam nullus coluit regum Juda, et idcirco cultus eorum contra promissionem minus perniciosus erat, solummodo tribubus illis contentus, quarum ex nulla Christus nasciturus erat. Igitur ubi Baal supervenit, recte, juste, et laudabiliter exarsit in propheta suo Verbum Domini tanquam ignis, gladiumque arripuit, et sanguinem impiorum effudit. Gladium namque arripuerat ipse Baal ad interficiendum omne semen David, unde juxta promissum jam dicta Incarnatio Domini futura erat. Sic enim scriptum est:

“Siquidem Athalia videns mortuum esse filium suum, surrexit, et interfecit omne semen regium (IV Reg. XI).”

Quod dicit

“omne semen regium,”

omnes reges, id est Davidicae stirpis masculos vult intelligi, unde semen Abrahae, quod est Christus, praedictum atque praescriptum fuerat, jurante Domino, deberet nasci. Proinde considerandum quod non parva vel toleranda impietas fuerit Baal sacrilegium, cujus cultu et animae, tam in Juda, quam in Israel, peribant, et antiquus draco diabolus tendebat auferre seminarium salutis nostrae, instigando Athaliam, cultricem ejusdem Baal, ut interficeret et interficiendo auferre sacram Davidicae generationis lineam.