|
Materia vel substantia sacrificii, quod erat tunc, et nunc est in
manibus pontificis nostri, non simpla est, sicut nec pontifex ipse
solius divinae vel solius humanae substantiae est. Est enim tam in
pontifice quam in sacrificio divina substantia, est et terrena. Terrena
in utroque est, id quod corporaliter vel localiter videri potest: divina
in utroque, verbum invisibile est
|
“quod in principio erat Deus apud Deum.”
|
|
Nam cum diceret idem magnus pontifex panem et vinum tenens,
|
“hoc est corpus meum, hic est sanguis meus,”
|
|
vox erat Verbi Incarnati, vox aeterni principii, verbum antiqui
consilii. Verbum quod humanam acceperat naturam, id est in carne manens,
panis et vini accipiebat substantiam vita media, panem cum sua carne,
vinum cum suo jungebat sanguine. Quemadmodum in corporeis sensibus menti
et corpulento aeri media lingua intervenit, et utrumque conjungens unum
sermonem efficit, quo in aures dimisso, id quod audibile est, cito
absumitur et transit: sensus autem sermonis et in dicente et in eo qui
audit, integer permanet et inconsumptus. Sic Verbum Patris, carni et
sanguini, quem de utero Virginis assumpserat, et pani ac vino, quod de
altari assumpsit, medium interveniens, unum sacrificium efficit, quod
cum in ora fidelium sacerdos distribuit, panis et vinum absumitur et
transit. Partus autem Virginis cum unito sibi Verbo Patris, et in coelo
et in hominibus integer permanet et inconsumptus. Sed in illum, in quo
fides non est, praeter visibiles species panis et vini, nihil de
sacrificio pervenit. Quemadmodum asinus ad lyram, cum irrationales aures
arrigit, sonum quidem audit, sed modum cantilenae non percepit. Tales
comparantur Judaeis vel patribus eorum, de quibus Dominus:
|
“Patres, inquit, vestri manducaverunt manna et mortui sunt (Joan. VI).”
|
|
Qui autem cum fide accipiunt, illi comparantur, de quibus Apostolus:
|
“Patres nostri, inquit, omnes eamdem escam spiritualem manducaverunt, et
omnes eumdem potum spiritualem biberunt (I Cor. X).”
|
|
Nam alii per incredulitatem patres sunt Judaeorum et haereticorum, alii
per fides Patres apostolorum atque credentium. Panis ergo invisibilis,
qui de coelo descendit, vita est. Panis visibilis, qui de terra crevit,
unus tamen panis est, quomodo qui de coelo descendit, et qui conceptus
et natus est de utero Virginis, Christus unus est. Quapropter qui
visibilem panem sacrificii comedit, et invisibilem a corde suo non
credendo repellit, Christum occidit, quia vitam a vivificato sejungit,
et dentibus suis mortuum laniat corpus sacrificii, atque per hoc reus
est corporis et sanguinis Domini (I Cor. XI). Sed dicit adversarius:
Vivens et sensibilis in corpore suo mobilisque est Deus et homo
Christus. Corpus autem sacrificii vitam non habet, sensum non habet,
mobile non est. Hoc assumpto concludit sic:
|
“Corpus igitur Domini non est, Christus non est.”
|
|
Ad haec, inquam, obsecro te, quam in corpore Domini vitam requiris? Est
enim vita animalis, est et vita spiritualis. Animalis vita quinque
sensibus fungitur, visu, auditu, gustu, odoratu et tactu. Haec vita
animalis est, carnalis est, caro est:
|
“Dominus autem dicit, quia caro non prodest quidquam (Joan. VI).”
|
|
Si enim Judaei carnem quam crucifixerunt, concidere et devorare sicut
carnem agni maluissent aut potuissent integram vivamque absorbere, sicut
cetus maris viventem absorbuit Jonam (Jon. II), nihil illis profuisset,
imo majori sacrilegio conscientias suas polluissent. Animalis igitur
vita, quia caro est, si in corpore Domini adesset, nihil nobis
prodesset, ac propter hoc illam requirere superfluum est. Nam quid
coelestis homo per sacrificium coeleste hoc administraret quod nobis non
deerat? Non enim prudentiae ejus est, curiositatem nostram non
necessariis pascere miraculis. Quaerebat hoc curiosus Herodes, quando
erat ex multo tempore cupiens Jesum videre, quia sperabat signum aliquod
ab eo fieri (Luc. XXIII). Quod quia non fecit, sprevit illum, et remisit
indutum veste alba. Solam ergo vitam spiritualem in sacrificio nobis
administrare sapientiam ejus decebat. Et nostrae necessitati expediebat,
quae est sanctificatio et benedictio, misericordia et veritas, justitia
et pax. Haec autem ejus vita spiritualis sic est in corpore sacrificii,
absque vita ejus animali, quomodo lux solis absque calore ejus in
corpore lunae nobis repraesentatur. Igitur his pariter ex rebus
sacrificium nobis constituit pontifex summus, quibus totus homo
vegetatur, id est ex Verbo Dei, in quo vivit homo (Deut. VIII), et ex
terrae fructibus, quibus solum vivit corpus, his duntaxat qui omnium
primi sunt. Panis enim eorum, quae ad esum, vinum eorum, quae ad potum
pertinent, primum est.
|
|