|
Vae qui consurgitis mane ad sectandam ebrietatem, et potandum usque ad
vesperam, ut vino aestuatis! Cythara, et lyra, et tympanum, et tibia, et
vinum in conviviis vestris, et opus Domini non respicitis, nec opera
manuum ejus consideratis. Istud vae agricolas eosdem ebriositatis nimiae
redarguit. Usque ad vesperam, inquit. Nimirum in spiritu jam praesens
aderat, futuro diei quo festiva ebrietate crapulati, dominum vineae,
Filium Dei comprehenderunt, cum esset vespera paschalis. Vae igitur
vobis, ebrii, inquit, atque vomentes crapulati et sordidi, qui vino
aestuantes, sobrium comprehendistis Filium Dei. Cythara, et lyra, et
tympanum, et tibia, et vinum in conviviis vestris. Hoc ipsum Amos
propheta vehementissime persequens, cum dixisset: Qui comeditis agnum de
grege, et vitulum de medio armenti, qui canitis ad vocem psalterii,
decentissime ad hos conversus ait: Sicut David putaverunt se habere vasa
cantici bibentes in phialis vinum, et optimo unguento delibuti, nihil
patiebantur super contritione Joseph (Amos VI). Quod hic dicit: Et opus
Domini non respicitis, et opera manuum ejus non consideratis, hoc ille
expressit nimis eleganter, et nihil, inquiens, patiebantur super
contritione Joseph. Nempe contritio Joseph, id est passio Domini, quae
per venditionem Joseph solet intelligi, opus est Domini, opus manuum
ejus, opus nostrae redemptionis. Hoc opus Domini non respiciebant isti
ebrii, nihil enim patiebantur super contritione Joseph, optimo unguento
delibuti. Quam enim verum est quod nihil patiebantur super contritione
Joseph, qui super eum nimio risu, et cachinno movebantur. Quid igitur?
Propterea captivus ductus est populus meus, qui non habuit scientiam.
Propterea, inquam, quia jam dicti operis Domini non habuit scientiam,
quia contritioni Joseph compati nescivit, captivus ductus est in omnes
gentes. Et nobiles ejus interierunt fame, et multitudo ejus siti aruit.
Hoc adeo verum est ut nobilis femina, nomine Maria, in illa obsidione
filium suum manducaverit. Sed parva est vindicta, nisi, sicut per Moysen
praedictum est, ignis succensus ardeat usque ad inferni novissima (Deut.
XXXII). Sequitur ergo: Propterea dilatavit infernus animam suam, et
aperuit os suum absque ullo termino. Et descendent fortes ejus, et
populus ejus, et sublimes, gloriosique ejus ad eum, etc. Econtrario,
mites et humiles bonis Domini abundabunt, unde et tandem infert: Et
pascentur agni juxta ordinem suum, et deserta in ubertatem conversa,
advenae comedent. Quando Dominus exaltatus fuerit in judicio, et sanctus
in sua sanctificatus justitia, ut mali agricolae male pereant, tunc qui
fuerint de agnorum numero, non haedorum, in pratis Ecclesiae pascentur,
et quae a Judaeis deserta sunt, versa in ubertatem comedent advenae, id
est gentium populus.
|
|