|
|
“Credis hoc? Ait illi: utique Domine. Ego credidi quia tu es Christus
Filius Dei, qui in hunc mundum venisti.”
|
|
Sciebat ipse qui interrogabat quia crederet hoc mulier ista, verumtamen
quia fides mentis commendanda est testimonio vocis (Rom. X). Corde enim
creditur ad justitiam, ore autem confessio fit ad sulutem, confessio
fidelis animae sonora digne exprimenda erat confessione (Matth. XVI). Et
quid melius, quid dulcius resonat in auribus et ore Ecclesiae
Catholicae?
|
“Ego, inquit, credidi, quia tu es Christus Filius Dei.”
|
|
Haec apostolica beati Petri confessio est, addidit tamen haec mulier
dicens:
|
“Qui in hunc mundum venisti.”
|
|
Vere enim hic solus prae cunctis filiis hic unigenitus Dei in hunc
mundum venit, id est, non, sicut mentiti sunt haeretici, Cerinthus et
alii, de Maria existendi initium habuit, sed aliunde
id est de coelo ad terram, de corde Patris in uterum Virginis venit.
Merito ergo
|
“diligebat Jesus, ut supra dictum est, Martham et Mariam sororem ejus,
et Lazarum.”
|
|
Fidem namque habebant, totius justitiae summam, per quam et Abraham
pater noster justificatus, et amicus Dei appellatus est, sine qua nulla
anima dilectione Dei digna est.
|
|