CAPUT V. Item Filium fontem esse processionis hujus, sicut est et Pater, Psalmista dicente:

“Quoniam apud te est fons vitae.”

Ut igitur hauriamus vitam, et bibentes non sitiamus unquam, accedamus tam scienter, quam fiducialiter ad hunc procedentem, non dubitantes Filium aeque ut Patrem hujus esse processionis fontem. Unde et cum Psalmista dicamus tibi, Domine,

“Quoniam apud te est fons vitae (Psal. XXXV).”

Vita enim Spiritus sanctus est; et

“fons vitae,”

Filius Dei est, et Dominus cui haec loquitur:

“Domine, in coelo misericordia tua,”

etc., usque

“inebriabuntur ab ubertate domus tuae, et torrente voluptatis tuae potabis eos, quoniam apud te est fons vitae (ibid.),”

Deus Pater est. Sic ergo in hoc psalmo intelligimus fontem apud Dominum, sicut in Evangelio, Verbum apud Deum; flumen et de fonte, et de fontis vena procurrit; Spiritus sanctus et de Filio, et de Patre procedit. Flumen, inquam, verbi gratia Phison sive Gehon, profluit de fonte qui est apud paradisum (Gen. II).

“Fluminis impetus, qui laetificat civitatem Dei (Psal. XLV),”

procedit de fonte qui est apud Dominum de Verbo quod est, vel erat apud Deum. Attamen similitudo haec non est omnino perfecta. Nam paradisus et fons, terra et aqua diversa est substantia. Et fluvius localiter egreditur de fonte sive de terra illa. Fons autem et Dominus, apud quem est fons vitae, et ipsa vita, scilicet Spiritus sanctus, una substantia est. Vide nunc ordinem sive juncturam Verborum. Cum dixisset:

“Inebriabuntur ab ubertate domus tuae, et torrente voluptatis tuae potabis eos,”

causam subjunxit, cur hoc deberet et unde posset fieri, dicens:

“Quoniam apud te est fons vitae (Psal. XXXV).”

Nam pro posse sive possibilitate talem praesens conjunctiuncula structuram facit. Dixi,

“torrente voluptatis tuae potabis eos,”

id est, perfectam et inaestimabilem jucunditatem eis dabis, et hoc bene poteris facere,

“quoniam apud te est fons vitae,”

de quo procedit Spiritus sanctus, qui ipse est torrens voluptatis tuae. Pro causa vero sic: Dixi,

“potabis eos,”

et hoc idcirco debes facere, quoniam ipsi credunt et confitentur quod sit apud te ille fons vitae.