|
|
“Hoc dixit Isaias, quando vidit gloriam ejus, et locutus est de eo.”
|
|
Ac si diceret: Visio prophetica, in qua dixit haec Isaias, gloriam ejus
demonstrabat, illam utique gloriam quam nunc instare ipse Dominus
praedicabat his verbis:
|
“Venit hora ut clarificetur Filius hominis,”
|
|
caeteris quoque quae hactenus disseruit: Est autem illa visio, quam idem
propheta sic incipit:
|
“In anno quo mortuus est Ozias, vidi Dominum sedentem super solium
excelsum et elevatum, et ea quae sub ipso erant, replebant templum,
Seraphim stabant super illud, sex alae uni, et sex alae alteri. Et
clamabant alter ad alterum: Sanctus, sanctus, sanctus Dominus Deus
Sabaoth, plena est omnis terra gloria ejus (Isa. VI).”
|
|
Igitur ille habitus sedentis Domini, circumstantibus officialibus vel
administris spiritibus sanctis (qui in hoc solo Scripturae loco
inveniuntur appellati Seraphim) mystice praedicat istam 285
clarificationem Filii Dei, qua peracta, praedicantibus ministris ejus
per totum orbem fidem sanctae Trinitatis, et hoc modo clamantibus
Seraphim:
|
“Sanctus, sanctus, sanctus Dominus Deus Sabaoth,”
|
|
impleta est domus fumo, scilicet illo incredulitatis fumo, quo, ut jam
dictum est;
|
“excaecavit Judaeorum oculos.”
|
|
Sequitur:
|
|