|
Circumcisionis causa fides erat futuri seminis, quod est Christus. Quid
enim Abraham credidit, haeredem non habens, uxore usque ad suam et
ipsius senectutem sterili, nisi quia in semine ejus benedicerentur omnes
gentes, quodque foret semen ejus sicut stellae coeli? Hoc ille dicenti
Deo credidit, non considerans corpus suum emortuum, cum fere centum
esset annorum, et emortuam vulvam Sarae, et hujus fidei signum
circumcidendo accepit. Hoc ipsum et Apostolus confirmat, signum,
inquiens, accepit signaculum justitiae fidei (Rom. IV). Ergo
circumcisionis causa fides erat futuri seminis, id est Christi, etenim
circumcidi erat futuri Christi exspectationem profiteri, et ad hoc, ut
veniente Christo per fidem, cujus illud signum erat, recuperaretur eis
illa quam in Adam perdidimus omnes possessio paradisi, valebat, si tamen
legem servarent mandatorum, quae in tabulis scripsit digitus Dei,
quemadmodum et saepedictus Apostolus temporis illius Judaeo dicit:
Circumcisio quidem prodest, si legem observes. Si autem praevaricator es
legis, circumcisio tua praeputium facta est (Rom. II). Ecce autem quod
exspectabatur semen, id est Christus venit, et hoc omnis spiritus
confitetur qui ex Deo est, quia ille in carne venit. Hoc nemo potest
dissimulare, quamvis pertinaciter velit, quia ille in sole posuit
tabernaculum suum (Psal. XVIII), ut latere non possit, sicut sol
conspicuus in arce coeli non potest abscondi, quia coeli quoque
enarraverunt, et non sunt loquelae neque sermones, quorum non audiantur
voces eorum; in omnem terram exivit sonus eorum, et in fines orbis
terrae verba eorum (ibid.). Circumcisio igitur in carne, quo signo
exspectationem venturi profitebantur, cessare debuit in adventu ejus.
Nam exinde quisquis circumciditur ipso circumcisionis charactere, negat
venisse illud promissum semen Abrahae, et ita negat eum qui venit
benedictus in nomine Domini (Matth. XXI), qui de Maria Virgine natus est
in Bethlehem Judae in diebus Herodis regis (Matth. II), qui passus est
sub Pontio Pilato, crucifixus, mortuus et sepultus, et tertia die
resurrexit, extra quem in alio aliquo non est salus, neque enim est
aliud nomen sub coelo datum hominibus, in quo oporteat nos salvos fieri
(Act. V). Verissime itaque Apostolus: Si circumcidamini, inquit,
Christus vobis nihil proderit (Galat. V), quia si circumciditur,
Christum negavit. Circumcidendo se Judaei negant illum qui venit in
nomine Patris sui, alius veniet in nomine suo, illum suscipient. Proinde
praeeunte auctoritate Spiritus sancti, cui visum est, ut supra diximus,
non imponere nobis quidquam oneris, nihil excipiendo, ne saltem onus
circumcisionis, ratione quoque firmum tenemus quod non debeamus
circumcidi.
|
|