LIBER NONUS



Index

CAPUT PRIMUM. De eo quod scriptum est: “Sicut qui mel comedit multum, non est ei bonum; sic qui scrutator est majestatis, opprimetur a gloria:”

CAPUT II. Quod domus illa, quam Sapientia sibi aedificavit, sit corpus Christi, et quod in istam domum processio Spiritus sancti tertio celebrata sit, primo ad aedificandum, secundo ad exornandum, tertio ad dedicandum.

CAPUT III. De septem ejusdem domus columnis; et quis primus auctor fuerit hujus numeri ut scriberet septem spiritus Dei.

CAPUT IV. De septem diebus primis, et quod Spiritus Domini qui ferebatur super aquas, ex illis cognosci debeat, quod sit spiritus septiformis, primum spiritus timoris, secundum divisionem tenebrarum et lucis, et in supremo spiritus sapientiae, secundum diem septimum in quo Deus requievit.

CAPUT V. Quam ob causam idem sacramentum spiritus septiformis congruum fuerit septem columnarum appellatione designari; cur et Isaias ordine converso spiritus eosdem ornans, a spiritu sapientiae descenderit ad spiritum timoris.

CAPUT VI.De aedificatione hujus domus Domini: et quod ibi factum sit illud quod Psalmista dixit: “Misericordia et veritas obviaverunt sibi, justitia et pax osculatae sunt.”

CAPUT VII. Item de eadem re, ad quid misericordia et veritas obviaverunt sibi, et quale consilium de salvando humano genere illic habuerint, secundum illud beati Job: “Utinam appenderentur peccata mea, quibus iram merui, et calamitas quam patior in statera.”

CAPUT VIII. Item de aedificatione domus ejusdem; quid mysterii habeat dictum illud: “Domus cum aedificaretur lapidibus dedolatis atque perfectis aedificata est.”

CAPUT IX. De exornatione ejusdem domus, quali auro exornata sit, descendente ad illam super Dominum Spiritu sancto in specie columbae, cum baptizaretur a Joanne.

CAPUT X. Quo pertinuerit, quod ad hoc opus procedens Spiritus sanctus, non in qualicunque specie, sed in specie columbae apparuit.

CAPUT XI. De die illo quem determinavit Spiritus sanctus in David, dicendo: “Hodie si vocem ejus audieritis.”

CAPUT XII. De ejusdem domus dedicatione, id est, resurrectione secundum psalmum vicesimum nonum, cujus est titulus: “Psalmus David cantici in dedicatione domus David.”

CAPUT XIII. Item in eodem psalmo de trina appellatione nominis Domini: “Exaltabo te, Domine; Domine, clamavi ad te; Domine, eduxisti ab inferno animam meam;” et de titulo alterius psalmi: “In finem canticum psalmi resurrectionis.”

CAPUT XIV. Cur ab illa festivitate dedicationis, id est, a gloria resurrectionis Spiritus sanctus non in specie columbae, sed in specie ignis apparuerit; et de spiritu blasphemiae, quod peccatum non remittetur, neque in hoc saeculo, neque in futuro.

CAPUT XV. Item de eodem Spiritus sancti judicio, cum illa Apostoli sententia: “Voluntarie enim peccantibus nobis post acceptam notitiam veritatis, jam non relinquitur hostia pro peccatis.”

CAPUT XVI. Quomodo psallere, et quid psallendo confiteri debeamus memoriae sanctitatis ejus, et quod ipsa memoria missio sit Filii Dei dicentis apud Isaiam: “Antequam fierent, ibi eram, et nunc Dominus misit me et spiritus ejus.”

CAPUT XVII. De processione Spiritus sancti juxta subsequens capitulum Isaiae: “Non sitierunt in deserto cum educeret eos, aquam de petra produxit eis, et scidit petram, et fluxerunt aquae; et de voce exsultationis qua istud jubemur annuntiare. ”

CAPUT XVIII. Quod hujus non manufactae domus dedicatio fuerit illius veteris et manufactae abdicatio, secundum illam Isaiae visionem, qua clamantibus Seraphim: “Sanctus, sanctus, sanctus Dominus Deus,” domus impleta est fumo.

CAPUT XIX. De eo quod scriptum est in laudibus mulieris fortis, id est, sanctae fidei, “vir ejus laudavit eam,” et “date ei de fructu manuum suarum.”