CAPUT XXV. De voto Jacob.

Vovit etiam votum, dicens: Si fuerit Dominus mecum, et custodierit me in via per quam ambulo; et dederit mihi panem ad vescendum, et vestimentum ad induendum. Hoc et corporaliter ab eis, qui ejusmodi facultates habent, et spiritualiter ab omnibus, tam ab illis qui utuntur hoc mundo, quam ab illis, qui nihil habent in hoc mundo, agendum est: Quoniam cogitatio hominis, inquit Psalmista, confitebitur tibi, et reliquiae cogitationis diem festum agent tibi (Psal. LXXV). Ac deinceps: Vovete et reddite Domino Deo vestro, omnes qui in circuitu ejus affertis munera, terribili et ei qui aufert spiritum principum, terribili apud reges terrae (Ibid.). Verum nec ipsa voventis oratio conditionalis a nobis praetereunda est; nam cum dixisset: si Dominus fuerit mecum, et custodierit me in via per quam ambulo, hoc etiam addidit filius potentis, ut superius jam dictum est, magnique vehementer ac divitis hominis: Et dederit mihi panem ad edendum, et vestimentum ad induendum. Hoc tanquam pauper, et ut vere Dei mendicus dixit. Nec mirum, cum et rex maximus atque fortissimus in psalmo egenum se et pauperem profitetur. Ego vero, inquit, egenus, sive ego mendicus autem et pauper sum (Psal. LXIX). Item: Quoniam inops et pauper sum ego (Psal. LXXXV). Bonum ergo ex patribus exemplum filiis provisum est ut quantumcunque divites sumus, dicamus mendici omnes ante fores supernae gratiae: Panem nostrum quotidianum da nobis hodie (Luc. XI). Nec vero solum panem spiritualis alimoniae, sed panem quoque vitalem dignemur a Patre omnium Deo flagitare (Joan. VI), ut illum quoque ex dono ejus fateamur nobis esse, qui solus potuit et dignatus est creare, non minus regi in solio fulgenti, quam sedenti ad molam necessarium viduae. Triplicem itaque ut veri pauperes precemur panem a Patre sub uno nomine, panem scilicet vitae aeternae, de quo dixit: Et panis quem ego dabo vobis, caro mea est pro mundi vita (Ibid.). Panem intelligentiae, de quo dixit: Non in solo pane vivit homo, sed in omni verbo quod procedit de ore Dei (Deut. VIII; Matth. IV); panem quoque quem solus ipse producit de rore coeli et de pinguedine terrae simulque vestimentum quo operiamur, vestimentum scilicet sanctitatis et justitiae. His acceptis non ingrati offeremus illi decimas et hostias de universis: decimas, videlicet, ut habeat mercedem suam, quia dignus est operarius qui altario deservit. Hostias autem pacificas, id est, victimas labiorum confitentium nomini ejus, ut ad ipsum pacem habeamus, et omnia in charitate faciamus.