|
Sunt enim eorum novem ordines ex authenticis Scripturis nominati,
scilicet, angeli, archangeli, throni, dominationes, principatus,
potestates, virtutes, cherubim, atque seraphim. Quorum ad societatem
quia constat electos homines colligi, unumquemque in suo ordine, et
eisdem sanctis angelis similes fore, alios aliis secundum diversos
ordinationis eorum gradus differentiasque claritatis, quae intelliguntur
ex ipsorum ordinum nominibus praescriptis, consequens esse putant
plerique, quod de angelorum ordinibus cunctis peccantes angeli
ceciderint, quod nulla Scriptura prodit. Quasi vero aliud sit, sanctos
angelos firmari, aliud novem ordinibus distingui; verbi gratia: Si
antequam firmati fuissent electi spiritus, illi jam erant, alii throni,
alii autem cherubim, et alii seraphim, quid post haec pro firmamento
acceperunt? Quid enim huic firmitati vel firmamento potest adjici, quod
est incendium divini amoris, quod intelligitur per nomen seraphim: vel
in quo potest altius creatura firmari, quam in eo ut sit thronus Dei?
Ergo non antequam caderent apostatae angeli, jam erant ordines
distincti: sed illis cadentibus, isti qui permanserunt, in ea qua
firmati sunt remuneratione sunt et ordinati, novemque ordinibus
distincti. Alioquin non jam decem tantum, sed undecim drachmas illa
evangelica mulier (Luc. XV) habuit, et non una tantum, sed duae perditae
fuerunt, et caeterae quoque diminutoe sunt, si angelorum jam ordinatorum
unus ordo cecidit, et de caeteris ordinibus partes secum abstulit. Sed
absit hoc, nam decem tantum drachmas habuit sapientia Dei, et ista quae
requiritur, antequam perdita, imo et antequam creata fuisset, secundum
praescientiam vel praedestinationem Dei et decima et una erat ex illis.
Igitur sanctorum ordines angelorum in Sabbato sunt, et ex eo throni,
dominationes, principatus, et potestates, virtutes, cherubim, et
seraphim sunt, ex quo requieverunt, et eodem die quo requievit Deus,
ipsi quoque beata requie completi sunt, quam in requiem quisquis semel
introierit, non laborabit in aeternum.
|
|