CAPUT XVII. De benedictione Gad, quomodo nomen ejus, quod interpretatur accinctus, tam secundum historicum quam secundum spiritualem sensum conveniat.

Et Gad ait: Benedictus in latitudine Gad. Quasi leo requievit, cepitque brachium et verticem. Et vidit principatum suum, quod in parte sua doctor esset repositus, qui fuit cum principibus populi, et fecit justitias Domini, et judicium suum cum Israel. Benedictus, inquit, in latitudine, id est in bona voluntate, videlicet quia dicit: Caulas ovium fabricavimus et stabula jumentorum, parvulis quoque nostris urbes munitas. Nos autem ipsi armati et accincti pergemus ad praelium ante filios Israel, donec introducamus eos ad loca sua. Non revertemur ad domos nostras, usque dum possideant filii Israel haereditatem suam, nec quidquam quaerimus trans Jordanem, quia jam habemus possessionem nostram in orientali plaga ejus. (Num. XXXII). Haec dicendo Gad, et sic faciendo, profecto vidit principatum suum, id est non neglexit sponsionem suam, nec mentitus est promissum suum princeps belli incedendo armatus, et secundum nomen suum accinctus ante faciem fratrum suorum. In parte sua doctor repositus, id est propria sententia dux in periculis constitutus, factis suis praecurrentibus disciplinam docens et fortitudinem belli, quam caeteri sequerentur. Ita fuit cum principibus populi princeps in acie, primus in periculis, et fecit justitias Domini, dicta sua compensando factis, et judicium suum cum Israel, faciendo quod judicavit sefacere debere coram vel cum universo Israel. Deinde quasi leo requievit, cepitque brachium et verticem. Ad filios namque quos trans Jordanem in possessionem dimiserat, post quatuordecim annos revertens, praelium adversum eos vicinarum gentium grande reperit, et dimicando fortiter hostes vicit, ad modum leonis brachium adversarii verticemque occupantis, ut sublata primum pugnaci dextera, deinde sanguinem ejus bibat. Spiritualiter post apostolos apostolorum successores hac benedictione instruuntur, qui profecto jam citra Jordanem possessiones. acceperunt, quia videlicet jam hic ante praedia coelorum terramque viventium, facultates in Ecclesia possident, et praedia de manu divitum regumque, vel imperatorum fidelium. Videant isti principatum suum, quod in parte sua doctores sint repositi, id est non ignorent qua conditione principatum acceperunt Ecclesiae Christi, quia non imperatores vel tyranni, sed doctores sunt in parte vel possibilitate sua repositi, regere Ecclesiam quam acquisivit sanguine suo (Act. XX), unde et rationem sunt reddituri (Hebr. XIII). Hoc, inquam, videant, sintque cum principibus populi, id est apostolos imitentur, patres et principes Christiani populi, et exemplo illorum faciant justitias Domini, secundum quod causa postulat, nunc in virga, nunc in spiritu mansuetudinis, et judicium suum cum Israel. Judicium, inquam, vel propositum suum teneant, quo curare se professi sunt pro isto spirituali Israel, ne illis ad damnationem proveniat indigne sumpta temporalis merces. Igitur benedictus in latitudine Gad, scilicet quicunque praedicator aut praelatus dilatata per charitatem habet viscera, qua dilatatus Apostolus dicebat: Os nostrum patet ad vos, o Corinthii, cor nostrum dilatatum est (II Cor. VI), etc. Plane quisquis ejusmodi est, quasi leo requievit, cepitque brachium et verticem, id est sanctum leonis de tribu Juda spiritum induit, cepitque omnem hominem in brachio suo Spiritu Dei resistentem, et conculcavit superbiae verticem.