|
Et claudent ostia in platea, in humilitate vocis molentis, et
consurgent ad vocem volucris. Cum vox fuerit molentis infirmata, et
magistrorum doctrina cessaverit, consequenter cessabunt omnia, inter
quae et ostia claudentur in platea, ut juxta fatuas Evangelii virgines
unusquisque clausas habeat suae plateae januas, et illae oleum emere non
possint. Vel certe fatuis virginibus circuentibus in platea, claudent
cubiculum sponsi qui cum eo intraverunt (Matth. XXV). Si enim arcta et
angusta est via quae ducit ad vitam, et lata spatiosa quae ducit ad
mortem (Matth. VII), recte refrigescente charitate multorum, ostium
doctrinarum clauditur in plateis. Sequenti autem versiculo in eo quod
ait: Et consurgent ad vocem volucris sive passeris, utemur interprete,
si quando videremus peccatorem ad vocem episcopi vel presbyteri per
poenitentiam consurgentem. Potest quoque hoc quamvis extraordinarie,
etsi contextum capituli non sequimur, de legitima resurrectione accipi,
quando ad vocem archangeli resurgent mortui (I Thess. IV). Nec mirandum
si angeli tubam passeri comparemus, cum omnis vox ad Christum comparata
sit tenuis. Et quantum cum meo possum animo recordari, nunquam passerem
in malam partem legisse me novi. Loquitur in psalmo decimo justus: In
Domino confido, quomodo dicitis animae meae: Transmigra in montem sicut
passer (Psal. X)? et alibi: Vigilavi, et factus sum sicut passer
solitarius in tecto (Psal. CI); et in alio loco: Etenim passer invenit
sibi domum (Psal. LXXXIII). Aliter: Clausas in plateis januas infirmas
senis gressus accipi volunt, quod semper sedeat et ambulare non possit.
Humilitatem autem vocis molentis de mandibulis interpretantur, quod
cibum terere nequeant, et vix spiritu coarctato vox ejus tenuis
audiatur. Porro consurgere eum ad vocem volucris ostendit, quod
frigescenti jam sanguine et humore siccato, quibus materiis sopor
alitur, ad levem sonitum evigilet, noctisque medio cum gallus cecinerit,
festinus surgat, nequaquam valens strato saepius membra convertere.
Obsurdescere quoque filias carminis aures significat, quod gravior senum
auditus fiat, et nulla inter voces valeant scire discrimina, nec
carminibus delectari. Quod quidem et Berzellai loquitur ad David, nolens
transire Jordanem (II Reg. XIX).
|
|