CAPUT 3

MONACHUS. Clerice, aperto ore, sed clausis oculis Scripturam legis. Si enim ita, ut tu sentis, haec accipiantur dicta Hieronymi, consequitur Hieronymum ipsum, sibi nimis contrarium, ipsum Pium adversus suam sententiam jacis, ut monachus praedicare non audeat cujuscunque scientiae sit, cum beatum Gregorium monachico habitu praefulgentem, et alios quamplurimos hujus ordinis viros apostolica sedes admisit ad officium apostolici fastigii, quod et usque hodie facere non desinit. Et Hieronymus, qui ait: Monachus non habet docentis officium, sed lugentis, monachus est, dum hoc ipsum docendi officio dicit, et dum teta vita non solum docendo, sed etiam mansuram doctrinam scribendo, inter summos doctores meretur computari. Hieronymum, cujus patronam habes sententiam, monachum fuisse nesciebas? Non ergo mirer, quod tu adversus monachos tam inepte blateras, dum adeo sacrarum litterarum inexpertus sis, ut Hieronymum et Gregorium, caeteraque coelestis palatii sidera monachos fuisse audiens attonitus stupeas.

CLERICUS. Quomodo ergo non sibi contrarius est quis eorum, dum facit ipse, quod alienum esse ait ab officio monachorum? Dic, tu, quomodo ergo Scripturam clausis oculis lego, quid aliud in tam manifestis sententiis invenisti, unde sensum meum corrigere possis, dummodo, praesumptione tua, Scripturae vim non facias.