LIBER TERTIUS


PROEMIUM

Eorum quae hactenus in hoc propheta, vel propter hunc prophetam dicta sunt, duo principia vehementer nostris auribus illisa sunt, dicendo videlicet in primo: Audite, populi omnes, et attendat terra et plenitudo ejus (Mich. I). In secundo autem: Audite, principes Jacob, et duces domus Israel (Mich. III). Et prima quidem prophetici sermonis invectione Samaria, id est decem tribus condemnantur, eorumque detrimentum recuperandum ex gentibus per Christum his verbis promittitur: Ascendet enim pandens iter ante eos; divident et transibunt portam, et egredientur per eam; et transibit rex eorum coram eis (Mich. II). In secunda Hierusalem, vel tribus Juda severius arguitur, dicendo ad principes ejus, ad sacerdotes ejus et ad prophetas ejus: Propter hoc causa vestri, Sion quasi ager arabitur, et Hierusalem quasi acervus lapidum erit (Mich. III), quibus verbis illa manifeste desolatio praenuntiatur, quae facta a Romanis eamdem filiam latronibus vastantibus, eo quod percusserit maxillam judicis Israel, sicut manifeste sermonis ejusdem sequentia vaticinantur, itemque detrimentum Judaeorum, de salute gentium restaurandum, secundum haec verba promittitur. Et fluent ad montem Domini populi, et properabunt gentes multae (Mich. IV). Et rursus: Et erunt reliquiae Jacob in medio populorum multorum, quasi ros a Domino, et quasi stillae super herbam (Mich. V), etc. Ecce nunc tertio sermo propheticus quasi tubam vocem suam exaltans, neque solam Samariam ut prima, neque solam Hierusalem, ut secunda invectione convenerat, sed ambas partes simul conveniens sic inchoat: