CAPUT XIX. De abundantia pietatis, qua tandem ille frater, id est omnis Israel, salvus fiet.

Post tantam impietatis abundantiam, magnifice operabitur Spiritus pietatis, dicente patre fratri illi seniori: Epulari autem et gaudere oportebat, quia frater tuus mortuus fuerat, et revixit, perierat, et inventus est (Luc. XV). Hoc enim audiet ille in reliquis, quae convertentur et salvae fient de populo illo, et implebitur illud propheticum cujus Apostolus memor: Veniet, inquit, ex Sion qui eripiat et avertat impietatem ab Jacob (Rom. VIII). Tunc denique epulabitur ille senior cum fratre juniore et cum patre in domo Christi doctus nihil profuisse, quinimo falsum esse quod dixerat: Ecce tot annis servio tibi, et nunquam mandatum tuum praeterivi (Luc. XV), doctus, inquam, nihil valuisse sibi quod se semper cum patre fuisse, vel quod omnia quae patris sunt sua esse confidit, quod nonnullo modo verum esse potest, in tantum ut testetur ipsa salus ipse Salvator ore proprio: Quia salus ex Judaeis est (Joan. IV), quinimo etiam pro detrimento cuncta reputari, et arbitranda esse ut stercora, ubicunque sint vel fuerint extra illud convivium, extra veras pietatis delicias. Hoc facto, implebunt illud quod in Joseph mystice praefiguratum est, quando dominus terrae princeps Aegypti cognitus est a fratribus suis, et epulati sunt cum eo meridie, et ipse bibens inebriatus est cum illis (Gen. XLIII). Dixitque eisdem venditoribus suis: Vos cogitastis de me malum, Deus autem vertit illud in bonum (Gen. L). Hoc dicet illis non improperando, sed cum indulgentia et gratia, miraculum illius altissimi consilii sui praesentando.