|
Nunc igitur demonstrandum est, quali a gladio et fame, qualibus a
bestiis, quali a pestilentia propinquos suos secundum carnem Judaeos non
salvaverint, sed ipsi soli animas suas liberaverint, et quam ob causam
juste hoc fieri debuerit. Quod ut evidentius fiat jam ordine accendendum
est ad illam bestiam quartam sine nomine, de qua sic scriptum est:
|
“Post haec aspiciebam in visione noctis, et ecce bestia quarta
terribilis atque mirabilis et fortis nimis, dentes ferreos habens
magnos, comedens atque comminuens et reliqua pedibus suis conculcans
(Dan. VII).”
|
|
Quomodocunque regnum Romanum bestia magna, terribiliter atque
miribiliter dentibus magnis, dentibus ferreis caeterarum gentium robur
comederit atque comminuerit non adeo pertinuit ad illos captivos, quorum
uni haec revelata, per quorum unum haec nobis scripta sunt. Cura enim
erat illis tantum de genere suo, cura erat Spiritui prophetico de illis
propter Christum, qui nasciturus erat ex eodem populo. Sicut ergo de
caeteris bestiis scimus quia taliter demonstratae sunt, verbi gratia ut
uni diceret:
|
“Surge, comede carnes plurimas (ibid.),”
|
|
propter populum Judaicum, de quo Aman dixit regi Assuero:
|
“Si tibi placet, decerne ut pereat (Esther. III),”
|
|
ita et de ista bestia quarta, bestia terribili atque admirabili, quod
dictum est: Comedens atque comminuens, et reliqua pedibus suis
conculcans, ad eumdem populum spectat, quem, ducibus sive principibus
Tito et Vespasiano, regnum illud comedit atque comminuit, tam terribili
comestione, tam mirabili comminutione, ut nulli unquam populo, vel
civitati ab initio saeculi taliter contigerit, sicut Josephus scriptor
admirando pariter et dolendo patenter edisserit (lib. VII De bell.
Jud.), et reliqua sic pedibus suis conculcavit, ut nunc usque patet quia
in omnes gentes ducti sunt captivi, qui reliqui fuerunt ex eis. Nunquid
tres viri isti, Noe, Daniel et Job, si fuissent in medio eorum,
liberassent eos? Fuerunt autem similes istorum aliqui in medio eorum,
scilicet apostoli et multi credentes in Christum, sed non liberaverunt
eos, imo ut ipsi soli liberarent animas suas per divinam jussi sunt
revelationem imminente obsidione, exire de medio eorum. Nonne hoc fuit
quasi Noe, et Daniel et Job exire de medio eorum? Remanserunt autem in
medio eorum tres alii valde contrarii Eleazarus et Joannes et Simon,
auctores et principes nimis crudeles seditionum inenarrabilium, et ita
mirabiliter evenit, et cum in Babylone audieris,
|
“tres video viros ambulantes in medio ignis, et aspectus quarti,
similitudo est Filii Dei (Dan. III)”
|
|
Hic econtra in ea, quae dicebatur Jerusalem, exclamare possis: Tres
video viros obtinentes miseram Jerusalem, discindentes eam et
excruciantes, gladio et fame, miserabilibus modis; tres, inquam, viros
principes iniquitatis, et totius latrocinii, et aspectus quarti similis
est Barabbae latronis seditiosi. Nam quia Barabbam sibi praeelegerunt,
Christum autem Dei Filium interfici petierunt (Matth. VII), idcirco
omnis Noe, et omnis Daniel, et omnis Job recessit ab eis, et justo
judicio, cum foris obsiderentur a Romanis, intus dati sunt in praedam
tribus illis auctoribus seditiosis, qui contra semetipsos divisi,
communiter diruperunt, et certatim effoderunt viscera jejuna et
esurientia plenae civitatis.
|
|