CAPUT XXVIII. Sicut septiformis Spiritus super florem requieverit, ita septemplici laude psalmus hic Regem Christum canit.

Nunc delectat breviter intueri utrum, sicut spiritus isti omnes super florem requiescunt, ita secundum singulos eorum proprium quid in psalmo sive in cantico praelibato dicatur, ad regem speciosum, regem potentissimum.

“Dico ego opera mea Regi. Lingua mea calamus scribae, velociter scribentis (Psal. XLIV),”

dicta haec esse secundum spiritum sapientiae et intellectus, non indiget assertione nostra, quia manifeste ubi Filio Regi Pater Deus sua dicit opera, ibi sapientia, et ibi lingua ejus operatur, ut scribae calamus, ibi intellectus.

“Diffusa est gratia in labiis tuis, proptera benedixit te Deus in aeternum. Accingere gladio tuo super femur tuum, potentissime,”

etc.

“Et deducet te mirabiliter dextera tua (ibid),”

haec intelligimus decantari secundum spiritum consilii et fortitudinis. Consilii namque fuit, quod videns Deus non posse nos ex nostris operibus justificari, et omnes sub peccato esse conclusos, diffudit gratiam, id est peccatorum remissionem gratuitam in labiis hujus speciosi, et propterea hunc benedixit in aeternum, fecitque nasci sanctum, et ab omni peccato mundum, ut efficaciter in labiis ejus ista gratia diffunderetur, diceretque peccatrici, quae erat una et universa Ecclesia:

“Dimissa sunt ei peccata multa,”

non quia operata est multum, sed

“quia dilexit multum (Luc. VII).”

Accingi gladio super femur, prospere procedere et regnare, et sua dextera deduci mirabiliter sine dubio fortitudinis opus sive effectus est.

“Sagittae tuae acutae (Psal. XLIV),”

quid est, nisi, Tibi in doctrina sive praedicatione semper Scripturarum paratae sunt sententiae, quibus confixa corda illorum, qui fuerant inimici, credunt, et acquiescunt veritati, et cadunt adorando te facti amici. Ergo pertinere haec ad spiritum scientiae, non dubium est.

“Unxit te Deus, Deus tuus, oleo laetitiae prae consortibus tuis (ibid.).”

Oleum istud profecto spiritus pietatis est. Oleos Graece, misericordia latine. Nihilominus

“et concupiscit rex decorem tuum (ibid.),”

ad eumdem spectat pietatis spiritum. Nam Regis hujus concupiscentia non aliud est, nisi pietas. Hoc est oleum, quo unctus speciosus iste Rex, ut in multitudine misericordiae benedictus adveniret, concupiscentiam habens animarum perditarum, per blandimenta misericordiae convocare illas ad suum salutis aeternae triclinium. Spiritus timoris Domini in eo non est, ut timeat, sed ut timeatur, et ut circa ipsum religiosa sanctitas, sancta et timorata sit religiositas. Huc pertinet illud:

“Vultum tuum deprecabuntur omnes divites plebis. Adducentur Regi virgines, afferentur in laetitia et exsultatione, adducentur in templum Regis, et populi confitebuntur tibi in aeternum, et in saeculum saeculi (ibid.).”