CAPUT XV. Quod Vetus Testamentum eamdem fidem Trinitatis non tacuerit, nec sine illa veteres sancti Deo placuerint.

Non tamen penitus absque fide veteres Deo placuerunt, quoniam hi, a quibus tanquam radicibus suis multiplices rami portabantur, scilicet magni Patres divini hujus nominis pinguedine non caruerunt, qua nunc pascimur nos: qui cum oleaster essemus, naturalibus ramis propter incredulitatem fractis, per eamdem fidem in bonam olivam inserti sumus (Rom. XI). Plurima quippe illorum libri testimonia Trinitatis Evangelio Christi conferunt. Unde haec duo Testamenta recte per duo seraphin significantur in Isaia, quorum est ille clamor:

“Sanctus, sanctus, sanctus, Dominus Deus Sabaoth, pleni sunt coeli et terra gloria tua (Isa. VI).”

Et quia Judaicus populus, hoc audito clamore per apostolorum ora, post adventum sancti Spiritus, incredulitate caecatus est, bene et hoc prophetae ostenditur in eo quod domus Domini fumo impletur (Isa. VI). Fumus enim ille Judaeorum caecitatem designat, sicut et paulo post eidem prophetae dicitur:

“Excaeca cor populi hujus (ibid.), etc.”

Sed nos ad librum, quem aperuit Agnus, oculos cordis per fidem apertos habentes, cum supradictis seraphin, vel cum quatuor quoque animalibus dicimus:

“Sanctus, sanctus, sanctus (Apoc. V),”

adjungentes:

“Salus Deo nostro qui sedet 137 super thronum et Agno (ibid.),”

videlicet quia librum jam dictum aperiens Agnus, Trinitatis mysterium in illo descriptum ostendit, quod nesciebatur. Nam cum interrogantibus Judaeis et dicentibus:

“Tu quis est?”

respondisset:

“Ego principium, qui et loquor vobis (Joan. VIII),”

aperuit nobis, quia juxta quod et in psalmo dicit:

“In capite libri scriptum est de me (Psal. XXXIX),”

non aliud Moses principium intelligi voluit, ubi ait:

“In principio creavit Deus coelum et terram (Gen. I);”

non aliud, inquam, principium quam Filium, quoniam et Joannes ait:

“Omnia per ipsum facta sunt (Joan. I).”

Creavit coelum et terram Deus in principio, id est, Pater in Filio. Cui adde quod sequitur:

“Et Spiritus Dei ferebatur super aquas (Gen. I),”

et ecce in capite libri, quem Agnus aperuit, beata praefulget Trinitas. Per has fores trifidas sanctam ingressus Scripturam, passim deinde respersos invenis aureos ejusdem divini nominis titulos.