CAPUT XL. De eo quod ait:

“Memento quae fecerit tibi Amalech, et delebis nomen ejus sub coelo,”

et quod nobis spiritualiter diabolus sit Amalech.

Memento quae fecerit tibi Amalech in via, quando egrediebaris ex Aegypto, quomodo occurrerit tibi, et extremos agminis tui, qui lassi residebant ceciderit, quando tu eras fame et labore confectus, et non timuerit Deum. Cum ergo Dominus Deus tuus dederit tibi requiem, et subjecerit cunctas per circuitum nationes in terra, quam tibi pollicitus est, delebis nomen ejus sub coelo. Cave ne obliviscaris. Jam alibi dictum quia lassos Hebraei hic immundos secundum legem extra castra manentes intelligunt, quos cecidisse Amalechitae dicuntur: quia, sicut ipsi tradunt, eorum circumcisionem amputaverunt, et in subsannationem Dei in coelum projecerunt. Gravissime dictum, severissime imperatum contra Amalech, tam hic cum dicitur: Cave ne obliviscaris, quam in Exodo, ubi dictum est: Scribe hoc ob monumentum in libro, et trade in auribus Josue. Delebo enim memoriam Amalech de sub coelo (Exod. XVII). Porro praecepti hujus adimplendi sors super Saul cecidit, dicente Domino sic: Recensui quaecunque fecit Amalech Israel, quomodo restitit ei in via, cum ascenderet de Aegypto. Nunc igitur vade et percute Amalech (I Reg. XV). Non igitur mirum aut injustum quod talem ob culpam irrecuperabiliter projectus est Saul, quia praevaricari ausus est, quod ex lege semel atque iterum, imo et tertio tanta cum gravitate praeceptum est. Caeterum et imperantis auctoritas, et inobedientis poena timorem nobis sancire debet, ut caveamus ne obliviscamur quid nobis fecerit spiritualis Amalech, ex quo egressi sumus de Aegypto, ex quo Rubrum mare baptismi Christi transivimus, quomodo occurrerit nobis, et extremos agminis, qui lassi residebamus, ceciderit, quando eramus fame et labore confecti. Iste namque Amalech diabolus est, qui ex quo Christi baptismate abluti, peccati originalis reatum evasimus, singulos nostrum pertinaciter est persecutus, ut quia credentes in Christum, de Aegypto, id est de ignorantiae tenebris exivimus, saltem actualibus praepediti peccatis terram repromissionis, terram viventium nequaquam ingrediamur. Novit quisque nostrum quid ab ipso passus sit, qualiter concisus, quibus vel qualibus vulneribus in anima confectus sit. Igitur pro se unusquisque nostrum adversus hunc Amalech per poenitentiam consurgat, quatenus hujus de sub coelo memoriam perimat, nam Pharaonis et exercituum ejus, id est peccatorum, quae baptismum praecesserunt, per solam gratiam Christi, tota periit memoria.