CAPUT VIII. De filio mulieris matrisfamilias quem suscitavit Helias, qui dicitur fuisse Jonas, et quid mystice designet mors ejus.

“Factum est autem post verba haec, aegrotavit filius mulieris matrisfamilias, et erat languor fortissimus, ita ut non remaneret in eo halitus. Dixit ergo ad Heliam: Quid mihi et tibi, vir Dei?”

etc. Hujus mulieris viduae filium, quem Helias suscitavit, Hebraei Jonam sanctum esse affirmant, qui et in exordio sui voluminis dicitur filius Amathi. Ob hanc etiam causam ipsum puerum vocatum esse aiunt filium Amathi, quia mater ait:

“Nunc cognovi quia vir Dei es tu, et verbum Domini in ore tuo verum est.”

Amathi enim in lingua nostra, veritatem sonat. Ex eo quod verum Helias locutus est, ille qui suscitatus est filius esse dicitur veritatis. Et pulchre de veritate columba nascitur. Jonas enim columba interpretatur. Mystice autem hic idem intelligimus per viduae filium, quod in Evangelio per Marthae et Mariae fratrem Lazarum (Joan. XI). Etenim tam per hujus quam per illarum domum, Ecclesia recte figuratur. Nam et in hac Helias, quod interpretatur Deus Dominus, utcunque sustentabatur, et in illa Deo Domino Jesu Christo temporaliter ministrabatur. Igitur et hic viduae filius, et illic Lazarus, peccatorem significat Ecclesiae filium, qui post acceptam fidem in anima mortuus est, dignum morte admittendo peccatum. Hoc tamen interest quod hic in domo suscitatur, ille quatriduanus de sepulcro revocatur (ibid.). Quapropter hic et recenti casu peccatorem, et ille significat mala consuetudine fetentem. Dicit itaque mulier vidua, dicit Domino Deo mater Ecclesia:

“Quid mihi et tibi, vir Dei?”

Quid mecum judicio contendit vir aut homo (Jer. II), idemque Deus et homo Filii Dei?

“Ingressus es ad me, ut rememorentur iniquitates meae, ut interficeres filium meum?”

Nempe tanto pietatis affectu mater Ecclesia pro filio suo peccatore juste concitatur, ut quod unus de suis peccando moritur, suis imputet iniquitatibus. Hac pietate fortis, sic orat ut arguat, sic arguit ut oret et vincat. Ait enim Helias:

“Da mihi filium tuum.”

Ait, inquam, Dominus Deus: Da mihi peccatorem tuum. Da mihi, age, hortare, ut per humilem confessionem praesens adsit. Haec ait:

“Tollensque eum posuit super lectum suum.”

Lectus Heliae, lectus Dei Domini, sanctum est altare, mundusque et religiosus conventus sanctae Ecclesiae. Illic expandit se, atque metitur super puerum tribus vicibus, condescendit enim peccatori poenitenti, recepta confessione et satisfactione, per quam Patris, et Filii, et Spiritus sancti fides, quae mortua fuerat, reviviscit, et reformatur, et vera est reformatio, et vera est demonstratio dicentis:

“En vivit filius tuus.”