VERS. 4.

“Dividit torrens a populo peregrinante,”

id est male sentire, et discordi animo male judicare facit ardor supradicti conflatorii de sanctis viris, qui in hoc mundo peregrini, cives autem sunt coeli. Nam idcirco hi qui pietatis viscera non habent, nunc detestantur sanctos velut impios, quia vident camino tribulationis injectos; sicut vos nunc me impium judicatis, quia torrente miseriarum oppressum videtis. Hos, inquam, lapidea corda gerentes nunc dividit, id est male sentire facit, torrens afflictionis sicut jam dictum est; in futuro autem dividet torrens tremendi judicii, de quo in Daniele scriptum est:

“Fluvius igneus rapidusque egrediebatur a facie ejus (Dan. VII),”

subaudi Antiqui dierum, sedentis ad faciendum judicium. Hic fluvius, hic torrens, dividet tunc a sanctis eos qui nunc divisi sunt ab illis per odium.

“Eos quos oblitus est pes egentis hominis,”

id est quos non perambulat praedicator veritatis. Nam praedicator veritatis,

“pes,”

id est, portitor est Christi,

“qui cum dives esset pauper pro nobis factus est (II Cor. VIII).”

“Quos oblitus est, inquam, et muros [al. invios],”

id est viam aperire verbo Dei nolentes, verbi gratia, ut Judaei facere noluerunt, quibus dixerunt speciosi pedes pacem portantes (Rom. X):

“Quia repulistis verbum Dei, et indignos vos judicastis aeternae vitae, ecce convertimur ad gentes (Act. XIII).”

De hac etenim gente subditur: