|
Et congregabuntur, inquit, ante eum omnes gentes (Matth. XXV). Quomodo
congregabuntur, vel unde congregabuntur? Resurgendo congregabuntur, de
sepulcris exsiliendo congregabuntur. Et mortui qui in Christo sunt, ait
Apostolus, resurgent primi. Deinde nos qui vivimus, qui relinquimur,
simul rapiemur cum illis in nubibus obviam Christo in aera, et sic
semper cum Domino erimus (I Thess. IV). Tanta erit velocitas
congregationis, sive resurrectionis, ut hi qui viventes invenientur,
mortuis Domino non occurrant velocius. Nam et hoc astruens: Hoc enim,
inquit, vobis dicimus in verbo Domini, quia nos qui vivimus, qui residui
sumus, in adventu Domini, non praeveniemus eos qui dormierunt (ibid.).
Non praeveniemus, sed simul rapiemur. Nos qui vivimus, ita dixit, ac si
diceret, qui taliter in corpore tunc invenientur, qualiter sumus nos,
qui hodie vivimus. Et vere sic dicendo, multum adauget miraculum
velocissimae resurrectionis, in qua hi, qui viventes invenientur,
velociores ad occurrendum Domino esse non poterunt his, qui jamdudum in
pulverem reversi sunt, quos terra consumpsit, quos mare absorbuit, quos
ignis devoravit. Hinc et alibi dicit: In momento, in ictu oculi (I Cor.
XV). Quomodo, inquis, tam cito poterunt inveniri, qui tam diversis modis
in tam diversas partes disjecti sunt et consumpti? Vere tam cito quanto
citius tu homo videre non potes illud quod palmo constringis. Nonne
quaquaversum mortuorum cineres disperierunt, omnis caro in terram de qua
sumpta est redit? Et nonne veraciter Deo dictum est: Terram palmo
concludis? (Isa. XL.) Ergo tam cito Deus inveniet quod terra consumpsit
quam cito invenis tu quod palmo constringis, scilicet in momento, in
ictu oculi. Quomodo tam cito de tam multis exsilient sepulcris, de tam
multis aquarum vel terrarum abditis? Canente tuba novissima, tonante et
omnia concutiente majestate omnipotentissima. Canet enim tuba, et mortui
resurgent incorrupti (I Cor. XV). Quomodo Lazarus quatriduanus mortuus
resurrexit? (Joan. XI.) Debet enim satis esse pro experimento veritatis,
pro argumento velociter et potenter agendae resurrectionis. Nam idcirco
sic illum corporaliter suscitavit, ut fidem faceret ejus promissionis,
qua dixerat: Nolite mirari hoc, quia venit hora, in qua omnes qui in
monumentis sunt audient vocem Filii Dei, et procedent (Joan. V), sicut
et sororem ejus Mariam spiritualiter suscitavit, ut fidem faceret ejus,
qua itidem dixit: Amen, amen dico vobis, quia venit hora, et nunc est,
quando mortui, id est peccatores, audient vocem Filii Dei, et qui
audierint, vivent (ibid.). Quomodo ergo illum suscitavit? Tantummodo
voce magna clamavit: Lazare, veni foras. Et statim prodiit qui fuerat
mortuus, ligatus manus et pedes institis, et facies illius sudario
ligata erat (Joan. XI). Mira res! Quomodo prodiit cum ligatus esset
manus et pedes institis, et idcirco ad prodeundum neque manibus neque
pedibus posset uti? Quomodo vidit quo procederet vel qua cujus facies
sudario erat ligata? Non ergo suum fuit quod prodiit, sicut nec illud
quod revixit, sed unus idemque clamor vocantis, qui corpori vitam
incussit, sepulcro corpus excussit. Credamus ergo quia canente tuba
novissima, tuba Dei, sic exsilient mortui, quomodo ad clamorem illum is
qui fuerat mortuus prodiit. Nam clamor ille tubam novissimam
praesignavit. Itaque resurgendo et cum impetu de sepulcris exsiliendo
congregabuntur ante eum omnes gentes, latere non valentes. Denique si
possent, latere vellent, non solum gentes, sed et gentium reges et
principes, sicut in Apocalypsi scriptum est: Et reges terrae, et
principes, et tribuni, et divites, et fortes, et omnis servus et liber
absconderunt se in speluncis et petris montium. Et dicunt montibus et
petris: Cadite super nos, et abscondite nos a facie sedentis super
thronum, et ab ira Agni. Quoniam veniet dies magnus irae ipsorum, et
quis poterit stare? (Apoc. VI.)
|
|