CAPUT 14

“Et postquam audissem et vidissem, cecidi ut orarem ante pedes angeli, qui mihi haec ostendebat. Et dixit mihi: Vide ne feceris, conservus tuus sum. et fratrum tuorum prophetarum, et eorum qui servant verba libri hujus Deum adora.”

Hoc jam primo et secundo factum et dictum est. Primo, videlicet ubi ostenderat illi angelus damnationem meretricis et nunc secundo, ubi ostendit ei beatitudinem gloriosae civitatis, ac perinde satis confirmatum est neminem praeter Deum debere adorari, hominem sive angelum, quia

“in ore duorum aut trium testium stabit omne verbum (Deut. XIX).”

Et dicit mihi:

“Ne signaveris verba prophetiae libri hujus, tempus enim prope est.”

Ab hinc usque in finem omnia in persona dicuntur Domini Jesu, et ex ore ejus prophetia confirmatur, ut non eam contemnere audeat quisquis vult esse Domini Jesu.

“Ne, inquit, signaveris verba prophetiae libri hujus.”

Quod uni Joanni dicitur, omni quoque intelligenti mysteria libri hujus dicitur, ut non signet sive claudat, imo, quantum potest, aperiat, et expediat ad aedificationem et instructionem audientium, ea quae in eo continentur, quia tempus prope est, id est cito implebitur, quod in eo scriptum est. Quod cum ita sit, quid amplius decernendum aut praecipiendum est? Sequitur ergo: