CAPUT III. Dominica tertia post Pentecosten.

In evangelio Dominicae tertiae commendatur nobis quanta de conversis peccatoribus Deo cura sit, per parabolam centum ovium, et unius perditae, quam bonus pastor inventam imponit in humeros suos gaudens, et sic reportat ad gregem, itemque per aliam parabolam decem drachmarum, quarum unam, quae perdita fuerat, mulier studiose lucernam accendens, requirit et invenit (Luc. XV). Ad hunc sensum profecto respicit quod Petrus in epistola sua evigilandum esse commonens: Quia adversarius vester, inquit, diabolus tanquam leo rugiens circuit, quaerens quem devoret (I Petr. V), qui utique ovem illam centesimam devoraverat, et nunc inventam esse dolens, iterum circuit et amplius rugit. Ideo praemisit et hoc: Omnem sollicitudinem vestram projicientes in eum, quoniam ipsi cura est de vobis (ibid.). Cui sensui graduale succinit: Jacta cogitatum tuum (Psal. LIV), et offerenda: Sperent in te omnes (Psal. IX), et quia praedictum evangelium pro peccatore contextum est, super quo poenitentiam agente gaudium est angelis Dei, recte unicus et pauper clamat in introitu: Respice in me, et miserere mei (Psal. XXIV).