Auctor incertus

QUAESTIO de laesione virginitatis, et an possit consecrari corrupta


CAPUT 1

Domino Ruperto Tuitiensium abbati, omni morum et doctrinae sapientia insigni, esuriens scientiam inter sexaginta veri Salomonis reginas in die jucunditatis et laetitiae coronari; ad vos, o abbatum venerande, plus corde quam facie cognoscendus scribo, ac vobis plus oneri quam servitio ero; quod non ex temeritate vel arrogantia, sed ex charitatis vestrae prudentia et bonitate praesumo. N. N. me paternitatem vestram gravaturum arbitratus sum, si a vobis illa in charitate quaererem, quae aliis ultro cum benevolentia erogatis. Videtur si quae parvitas mea in Scripturis sacris ignorat, vestram adeo doctam sapientiam interrogare, cujus argumentum in magnis et jure laudandis operibus, ex parte cognovi. Precor ergo vos per Virginis Filium, ut nobis rescribere dignemini, si virginitatis amittat palmam, qui, vel quae propriis aut alienis manibus, vel qualibet alia arte praeter naturalem coitum sibi semen elicuerit. Vel si in proposito virginitatis corrupta consecrari debeat vel possit.