|
Vere magnum et laudabile victoriae Verbi Dei spectaculum, si rite
perpendas pugnantis, sive duri debellatoris hujus intentionem atque
propositum. Quid enim intendebat? Quid in proposito habebat, quando
primum illud draconis caput omnipotens sermo tuus, Domine, de coelo a
regalibus sedibus exsiliens debellabat? Qualiter belli sive victoriae
suae fructum quaerebat? Hoc licet fere omnes noverimus, tamen ex ipsius
sacrae Scripturae oraculo audire praesenti loco amplius delectamur, cum
praemisisset Moyses ad Israel:
|
“Dominus elegit te hodie, ut sis ei populus peculiaris, sicut locutus
est tibi, et custodias omnia praecepta ejus,”
|
|
subjunxit intentionis summam:
|
“Ut faciat, inquit, te excelsiorem cunctis gentibus, quas creavit in
laudem et nomen et gloriam suam (Deut. XXVI).”
|
|
Quid hac intentione benignius, dulcius, amabilius? Populum numero
exiguum, sevitute miserrimum, populis omnibus viliorem atque
contemptibiliorem, superbissimis famulantem, et in ipso famulatu inter
opera dura luti et lateris affligentibus atque illudentibus Aegyptiis
expositum, ita consolari intendebat, ut cunctis gentibus facere
proponeret excelsiorem, et hoc intendens atque dicens:
|
“Videns vidi afflictionem populi mei in Aegypto (Exod. III).”
|
|
Ad liberandum illum descendit, et hoc tam grande certamen suscepit. Quae
autem illa celsitudo sit, vel in quo populum illum cunctis populis
excelsiorem facere voluerit, et fecerit, apostolicis enuntiamus verbis:
|
“Quia ipsorum est adoptio filiorum, et gloria, et testamentum, et
legislatio, et obsequium, et promissio, quorum patres, et ex quibus
Christus secundum carnem, qui est super omnia benedictus Deus in
saecula. Amen (Rom. IX).”
|
|
Num parva haec celsitudo est? Et in alio loco, cum percontatus fuisset:
|
“Quid ergo amplius est Judaeo, aut quae utilitas circumcisionis?”
|
|
statim ipse respondit:
|
“Multum per omnem modum. Primum quia credita sunt illis eloquia Dei
(Rom. III).”
|
|
Tanta celsitudine excelsum facere illum dignatus est populum prae
cunctis populis. Quomodo vel quando illi eloquia sua credidit? Die
quiuquagesimo
|
“Ascende ad me in montem, ait ad Moysen, et esto ibi, daboque tibi duas
tabulas lapideas, et legem ac mandata quae scripsi, ut doceas filios
Israel (Exod XXIV).”
|
|
Tanto ac tali studio Deus illis eloquia sua credidit ut eloquiorum
quoque signa, scilicet litteras traderet Moysi, dando illi tabulas
scriptas digito Dei.
|
|