CAPUT XXXIV. Quid sit dicendo:

“Sume tibi librum grandem,”

qui sint testes, quae prophetissa, ad quam accessit, et de filio ejus.

(CAP. VIII.) Et dixit Dominus ad me: Sume tibi librum grandem et scribe in eo stylo hominis: Velociter spolia detrahe, cito praedare. Et adhibui mihi testes fideles, Uriam sacerdotem, et Zachariam filium Barachiae. Et accessi ad prophetissam, et concepit et peperit filium. Et dixit Dominus ad me: Vora nomen ejus: Accelera, spolia detrahe, festina praedari, quia antequam sciat puer vocare patrem suum et matrem suam, auferetur fortitudo Damasci, et spolia Samariae coram rege Assyriorum. Rursus sub alia specie partus describitur virginalis. Non enim obscuritatem litterae, sed claritatem spiritus prudens lector hic recipit. Alioquin si juxta litteram de prophetissae mulieris conceptione prophetam generasse filium quis recipit, consequenter et Osee prophetam vere meretricem uxorem habuisse firmabit. Haec ergo prophetissa, ad quam propheta jussus accedit, sancta est Maria, cujus in utero omnium prophetarum sanctorum completa est prophetia. Nec enim quod carne concepit, mente ignorare potuit. Ad hanc prophetissam, propheta iste, imo et omnes accesserunt prophetae sancti, omnium quippe Sanctus, et omnium Verbum ad uterum ejus tendit. Proinde si nihil judicamus nos scire, nisi Christum Jesum et hunc crucifixum (I Cor. II), solum hic et ubique quaeramus eum, quia revera quidquid aliud senserimus, majestati sanctae Scripturae non est condignum. Ait: Et dixit Dominus ad me. Quo conjunctiuncula haec, et dixit, respicit, nisi ad internos clamores prophetae, sortem et haereditatem in illa beata generatione Emanuelis habere desiderantis? Sume tibi librum grandem. Ad quid grandem? Quantum enim est, quod erat scripturus? Accelera, spolia detrahe, festina praedari. Magnum quidem nomen, sed parvo spatiolo potest largissime conscribi. Quid enim liber iste est grandis, nisi universa pagina sacri verbi Dei, quam primus Moyses, et post Moysen scripserunt caeteri? Illum sume, inquit, id est esto unus de consecretalibus Verbi Dei, unus citharaedorum, citharizantium in citharis suis, ante thronum Dei, unus de testibus virgineae conceptionis, unus de patribus in generatione Filii Dei. Et scribe in eo stylo hominis: Accelera, spolia detrahe, festina praedari. Stylo hominis scribe, id est stylo quo homines scribere consueverunt, Dei sacramenta comprehende. Vel certe stylo hominis, id est quantum de Deo capere potest fragilitas hominis. Nec enim tu, eum sis homo, comprehendere potes illud totum, quod est Emanuel. Nam totum filium nemo novit, nisi Pater (Matth. XI). Sicut e converso, nemo novit Patrem, nisi Filius, et cui voluerit Filius revelare (Ibid.). Accelera, spolia detrahe, festina praedari, id est non patiaris ultra diabolum regnare, non patiaris armatum fortem, sua quae possidet in pace diutius habere. Et adhibui mihi testes fideles, Uriam sacerdotem, et Zachariam filium Barachiae, et accessi ad prophetissam. Certum habet fidelis intelligentia, quia veraciter ad prophetissam illam quam praediximus accessit Esaias, in illa hora quando cum voce angeli salutantis eam et evangelizantis, quod conciperet et pareret filium, Spiritus sanctus in illam supervenit (Luc. I), in illa, inquam, hora cum omni multitudine verbi Dei Scripturae quoque hujus plena illi notitia infusa. Statimque cum sermone angeli virgineum conceptum praedicantis, memoriae ejus locutus est hoc illud esse quod supra dixit: Ecce virgo concipiet et pariet filium. Ita ad illam prophetissam hic accessit, testes sibi fideles adhibuit. Quot? Duos, id est Uriam sacerdotem, et Zachariam filium Barachiae. Claret in omni Scriptura ejus, in tot amplitudine voluminis ejus, quia duos fideles, duos populos fidem Christi habentes, unum de Judaeis, alterum de gentibus sibi testes adhibuit. Urias quod interpretatur lux mea Deus, ipse est Judaicus, apud quem prius lucere dignatus est Deus. Per Zachariam quod interpretatur memor Domini, nos de gentibus significamur, qui ejus quidem Emmanuelis venturi notitiam non habuimus, sed praeteriti memorem fidem habemus. Sed et Barachiae filii, id est benedicti Domini filii sumus, nec enim antequam ille veniret, quidquam boni habuimus, ut Judaicus populus, sed ex adventu ejus habemus, cui Psalmista dicit: Benedictus qui venit in nomine Domini (Psal. CXVII). Adsumus ecce duo testes fideles in veritate rerum comprobantes, quia bonus et optimus cooperator divinae generationis, iste ad prophetissam illam accessit, et verum esse confitemur quidquid de partu beatae Virginis, quidquid de nobis iste praedixit. Quare jam vocabo eum, accelera, spolia detrahe, festina praedari? Quia antequam sciat puer vocare patrem suum et matrem suam, auferetur fortitudo Damasci, et spolia Samariae coram rege Assyriorum. Nunc interim, dum est apud Deum, Deus Verbum nondum caro factum, solummodo patrem invocare scit. Cum autem, ut supra dixi, virgo conceperit et pepererit, tunc demum et patrem invocare sciet et matrem. Multum ergo accelerabit, multum festinabit, qui antequam nascatur de matre, antequam patrem hinc, et matrem inde debeat habere, auferat fortitudinem Damasci, et spolia Samariae regem quoque Assyriorum percutiendo de exercitu ejus centum octoginta quinque, millia in una nocte. Plane aliud majus faciet, cum patrem et matrem invocare sciet, id est cum is qui ante tempora saecularia de Patre natus est, sub tempore de matre natus fuerit. Tunc enim spirituales hostes, id est diabolum et omnes partes ejus superabit.