|
|
“Dicebant ergo Judaei: Nunquid interficit semetipsum quia dicit: Quo ego
vado vos non potestis venire?”
|
|
Superius cum dixisset hoc idem quod nunc iterum dicit eis, id est:
|
“Quo ego vado, vos non potestis venire,”
|
|
ita dixerunt:
|
“Nunquid in dispersionem gentium iturus est, et docturus gentes? (Joan.
VII.)”
|
|
At vero nunc hoc ipsum repetens, acrius in eos, ut dignum erat, invectus
est. Addidit enim:
|
“Et in peccato vestro moriemini.”
|
|
Acrius ergo felle commoto
|
“dicebant Judaei: Nunquid interficiet semetipsum?”
|
|
Quid amarius, quid nequius? O Judaei, homicidae cruderes et scelerati,
adeone nil boni de hoc homine qui mortuos vestros suscitavit, sentire
potestis, ut hoc solum, quod interficiat semetipsum viis ejus superesse
arbitremini? Et vos nunquid ejus rei adeo indociles estis, nec fieri
potest, ut vosipsos exemplo ejus interficiatis? Imo vos, interfecto
homine isto, vos ipsos interficietis; tanto furore, tanta rabie ut
miretur orbis, et vestri quoque condoleant inimici. Legant qui volunt
vestrum sub Tito et Vespasiano excidium, et videant vos unicam gentem
homicidarum semetipsos interficientium. Sequitur:
|
|