|
|
“Tradam in manibus vestris habitatores terrae, et ejiciam eos de
conspectu vestro. Non inibis cum eis foedus, nec cum diis eorum; non
habitent in terra vestra, ne forte peccare te faciant in me, si
servieris diis eorum: quod certe erit tibi in scandalum.”
|
|
Quod sermonis hujus fuit exordium ipsum, medium ipsum et finis est. In
exordio namque dictum est:
|
“Non habebis deos alienos coram me.”
|
|
In medio autem, qui immolat Diis, occidetur, praeter Deo soli. Porro hic
in fine dicitur:
|
“Non inibis foedus cum diis eorum,”
|
|
etc. Et recte, quia bonorum omnium radix est unius Dei diligentissima
notitia; idcirco maxime circa hanc tota benevoli plantatoris impenditur
opera. Hac etenim in corde prius radicata et fundata, quidquid inde
pullulat, frondet ac floret in gratiam, et fructum affert in vitam
aeternam, sicut econtrario deorum alienorum servitus causa est
perditionis, efficiens omnem fructum nequam, et mortem afferens
sempiternam, testante Apostolo cum dicit:
|
“Propter quod tradidit illos Deus in desideria cordis eorum, in
immunditiam, ut contumeliis afficiant corpora sua in semetipsis, qui
commutaverunt veritatem Dei in mendacium, et coluerunt et servierunt
creaturae potius quam Creatori, qui est benedictus in saecula. Amen
(Rom. I),”
|
|
etc. Ergo sicut creaturae servitus contumeliosum reddit hominem etiam in
exterioribus carnis operibus, sic econtrario fida Creatoris adoratio
gloriosum illum efficit succedentibus fructibus spiritus. Equidem nos
hodie cuncti verbo palam Creatoris adoratores sumus: sed auctoribus
magnis, Christo videlicet et Apostolo ejus, simulacrorum servitus sic
aequivocatur, ut in illo sacrilegio plerique professores Christianitatis
involvantur. Nam evangelica auctoritate, si avari sumus, non Deo
servimus, sed mammonae (Matth. VI; Luc. X). Et Apostolus testatur, quia
avaritia
|
“idolorum est servitus (Ephes. V; Coloss. III).”
|
|
Igitur et hic et supra ubi dictum est: Non facietis deos argenteos, nec
deos aureos facietis vobis, apud nos idem est ac si dicatur: non
studebitis avaritiae, non servietis mammonae.
|
|