CAPUT 13

“Dicit ei Jesus: Bene dixisti, quia non habeo virum. Quinque enim viros habuisti, et nunc quem habes non est tuus vir. Hoc vere dixisti.”

Hoc illa mulier bene intellexit, quia vere dixit. Bene et vere nunc quoque Ecclesia dicit, quia quemadmodum illa quinque viris abusa fuerat, et nunc virum non habens, aliquem tamen habebat, quem virum suum nominare non poterat; sic Ecclesia quondam cum Gentilis esset, quinque sensibus corporis luxuriata, in omni concupiscentia carnis et oculorum, quae in mundo est, tandem ad hoc devoluta fuerat, ut pro viro suo legitimo, pro factore et amatore animarum Deo, diabolum reciperet; et in ligno et lapide fornicans cum illo, qui non erat suus vir, sed naturae suae hostis, non amator sed interemptor, non sponsus amoris sed auctor mortis; homicida, non medicus; diabolus, non Deus. Hoc, inquam, vere dixit: Hoc dicendo veritatem locuta est, sicque semetipsam in principio accusans, abluta lavacro et vivam aquam in poculum salutis adepta est. Igitur Magister et Dominus hoc exemplo discipulis suis, hujus aquae vitae ministris imitandus, competenti arte ab ea, quae vivam aquam postulabat, confessionem peccatorum exegit, eamque ad conscientiam suam revocavit dicendo:

“Voca virum tuum et veni huc.”

Quae protinus peccata illa non abscondit, confessa est nec defendit. Nam quam veraciter eadem narranti consentiat, quam humili conscientia veritati concedat, respondendo manifestat: