|
|
“Ne ergo timueritis eos. Nihil enim opertum quod non revelabitur, et
occultum quod non scietur. Quod dico vobis in tenebris, dicite in
lumine; et quod in aure auditis, praedicate super tecta.”
|
|
Ne, inquit, timueritis eos, ne timueritis eorum judicium male de vobis
judicantium, dum odio vos habent propter nomen meum, et ejiciunt nomen
vestrum tanquam malum. Quid autem esset timere eos sive judicium eorum,
nisi sperare de providentia Dei, quod non curet aut non dignetur
respondere pro humilibus servis suis, et bonae illorum conscientiae
verum perhibere testimonium? Timore hujusmodi omnino ne timueritis eos.
Nihil enim opertum, quod non scietur.
|
“Veniet Dominus, inquit Apostolus, qui illuminabit abscondita
tenebrarum, et manifestabit consilia cordium, et tunc laus erit
unicuique a Deo (I Cor. IV).”
|
|
Nam de malis quidem electorum actibus nonnihil opertum, nonnihil
remanebit occultum, cum scriptum sit:
|
“Beati quorum remissae sunt iniquitates, et quorum tecta sunt peccata
(Psal. XXXI),”
|
|
et Sapientia dicat Deo:
|
“Dissimulans peccata hominum propter poenitentiam (Sap. XI),”
|
|
quo dicto satis innuit misericordem Deum velle aliquid de peccatis
nostris sibimetipsi quodammodo esse occultum; sed de bonis cujusque
actibus, sive de concientiis bonorum hominum, quas ignorantes homines,
plerumque de bonis male sentiunt, et indiscretum super eos praecipitant
judicium, de bonis, inquam, nihil omnino
|
“est opertum quod non revelabitur, et occultum quod non scietur.”
|
|
O quanta in praesenti quoque vita revelavit, et sciri fecit Deus circa
suos electos, etiam ipsis nolentibus, dum propter humilitatis custodiam
semetipsos abscondunt, et opera sua videri cavent ab hominibus. Novit
ipse quos, quomodo, et quorum propter utilitatem oporteat revelari vel
sciri etiam nunc, ante illam illuminationem sive manifestationem
universalem, quam Apostolus, ut jam dictum est, exspectandam
pronuntiavit:
|
“Nolite, inquiens, ante tempus judicare, quoadusque veniat Dominus, qui
et illuminabit abscondita tenebrarum, et manifestabit consilia cordium
(I Cor. IV).”
|
|
Beatum Job revelatum esse et sciri voluit, quam esset simplex et rectus
ac timens Deum, et recedens a malo (Job. I), et sanctos innumerabilis,
qui per humilitatem apud semetipsos latere voluissent, non solum
cognosci fecit ex operibus bonis, verumetiam nonnunquam verbis ipsorum
secreta cordis eorum utiliter revelavit, ut facerent quod hic continuo
subjunctum est:
|
|