CAPUT XXXI. De oblatione Aaron et filiorum ejus, quod puritas, quae in aliis quaeritur per consilium, a sacerdotibus exigatur.

“Haec est oblatio Aaron et filiorum ejus, quam offerre debent Domino in die unctionis suae. Decimam partem ephi offerent similae in sacrificio sempiterno. Medium ejus mane, et medium vespere. Quae in sartagine oleo conspersa frigetur. Offeret eam calidam in odorem suavissimum coram Domino, sacerdos qui patri jure successerit, et tota cremabitur in altari.”

Holocaustum, id est veri amoris sacrificium secretum, in quo fidelis anima vacat ad contemplationem Domini, cum in caeteris hominibus quaeratur per consilium, tunc vero a sacerdotibus exigitur per praeceptum. Verbi gratia: Ut laici qui habent uxores, tanquam non habentes sint (I Cor. VII), consilii est. Ut autem sacerdotes dividantur in hujusmodi, nec lex, nec ratio permittit.

“Haec, inquit, est oblatio Aaron, et filiorum ejus in die unctionis suae.”

Quod dicit

“in die unctionis suae,”

id est secundum propositum vel tenorem vocationis suae. Nam ne putes hanc oblationem uno tantum die quo et uncti sunt, ab illis debere conferri, continuo subjungit:

“Decimam partem ephi offerent in sacrificium sempiternum.”

Et significans totum vitae tempus a sacerdotibus impendi debere orationi, et

“medium ejus, inquit, mane, et medium vespere.”

Si omni mane et omni vespere, ergo omni tempore. Nam omne tempus mane et vespere, id est diei et noctis variatur versatili vicissitudine. Et, quia in memoria passionis Christi, per charitatis compassionem, fervere debet sacerdotis pectus,

“in sartagine, inquit, oleo conspersa frigetur.”

Et, quia nihil tepide, nihil negligenter in tanto negotio gerendum est,

“offeret, inquit, illam calidam in odorem suavitatis Domino sacerdos qui Patri jure successerit, et tota cremabitur in altari,”

ut supra jam dictum est. Et quia indignum est ut sacerdos reconciliatione indigeat (quis enim status, aut quae dignitas sacerdotii, si se implicet actibus saeculi, fiatque sicut populus sic et sacerdos?),

“omne, inquit, sacrificium sacerdotum igne consumetur, nec quisquam comedet ex eo,”

quod fieri non potest, nisi curis carnis totum se exuat, et abalienet cor suum ab hoc saeculo, ut soli vacare et solo possit frui Deo.