CAPUT XXX. Quomodo ad mysterium Christi pertineat quod Job cuncta quidem duplicia, verumtamen filiorum non duplicem, sed tantum simplicem recepit numerum.

Sed considerandum quia cum de caeteris palam constet quod illi beato viro reddita sint duplicia, de filiis non adeo perspicuum est aut verum. Nam fuerunt ei totidem quot prius, scilicet septem filii et tres filiae. Potest quidem recte sic dici et sic existimari, quia mortui fuerant filii ejus, non aeque ut jumenta et pecora ejus, quae carne simul et spiritu interierant, et idcirco filii quoque duplices additi sunt, quia videlicet in resurrectione viginti erunt. Verum tamen hic in terra, hic in vita sua, ubi caetera possedit duplicia, secundum numerum filiorum recepit tantum simplicia, et hoc quoque in Domino Christo magna mysterii pulchritudine non vacat. Neque enim plures passione sua redemit, quam olim fuerant praeordinati ad vitam, quosque tunc jussit Deus nasci, quando creatis primis hominibus benedicens, ait: Crescite et multiplicamini (Gen. I). Nam caeterorum ut nascerentur, peccatum causa exstitit. Etenim pro paena peccati multiplicitas conceptuum mulieri accessit, dicente eodem Domino: Multiplicabo aerumnas tuas et conceptus tuos (Gen. III). Multiplicabo cum dicit, subaudiendum est, super numerum, ut videlicet plures concipias post peccatum, quam praeordinati fuerant in benedictione data ante peccatum. Igitur Job caetera quidem duplicia, sed in filiis simplicia recepit in vita sua quia Christus Dominus duplicia quidem, ut supra dictum est, beatitudinis praemia, sed simplicem electorum numerum per passionem suam redemit, quantus cum ad vitam praeordinatus esset, in Adam perierat. Nam hoc est quod Apostolus ait: Et sicut omnes in Adam moriuntur, ita et in Christo omnes vivificabuntur (I Cor. XV). Omnes et omnes dicit, nec tamen omnes homines, sed solos ad vitam praedestinatos vult intelligi.