|
Nec vero solummodo reaedificationem civitatis et templi, et
inhabitationem multitudinis spatiosam, visiones divinae, et
collocutiones angelicae pollicebantur, verum etiam gentium adversantium
labores et miserias in vindictam superventuras praeloquebantur:
|
“Clama, inquit angelus ad Zachariam: Haec dicit Dominus exercituum:
Zelatus sum Jerusalem et Sion zelo magno, et ira magna ego irascor super
gentes opulentes (Zach. I).”
|
|
Quas dicit gentes opulentas, gentes intelligimus regnorum saepe
dictorum, quae Judaeam obtriverunt, Et quam ob causam irascatur super
illas gentes ira magna, statim indicat:
|
“Quia iratus sum parum, ipsi vero addiderunt in malum (ibid.)”
|
|
Et est sensus:
|
“Ego intendi visitare in virga iniquitates eorum, et in verberibus
peccata eorum (Psal. LXXXIII),”
|
|
quae parva ira est. Ipsi autem iram suam et odium suum superaddiderunt,
intendendo ut eos poenitus delerent, cum ego non gentis internecionem
intenderem, sed correctionem. Porro ad Danielem sic angeli loquebantur,
tales illi visiones ostendebantur, ut futura regnorum eorumdem secreta
quod valde mirum est, taliter illi publicarentur, qualiter nulli
prophetarum publicata sive praenuntiata fuisse usquam apparet ex dictis
seu scriptis eorum. Nam et regnorum status et regum, hinc felices
aliquando eventus, hinc infelices quorumdam interitus ita per angelos
didicit et conscripsit, ut de futuris historiam texuisse non dubitetur,
excepto quod reges ipsos propriis non expressit nominibus.
|
|