|
Scriptura tam legalis quam evangelica, nam iota unum sive apex unus,
ait Dominus, non praeteribit a lege donec omnia fiant, et coelum et
terra transibunt, verba autem mea non transibunt (Matth. V, XXIV). De
medio montium istorum quatuor quadrigae egressae sunt, quia videlicet
utrumque Testamentum quatuor jam dicti ordines Ecclesiae recipiunt, et
sicut in alia similitudine dictum est: De medio petrarum dabunt voces
(Psal. CIII), ita hic recte dicas quia de medio montium duorum, montium
aereorum, quadrigae istae procurrent. Iidem de communi legis et
Evangelii sensu sive consensu servabunt vitae ordinem, scientiae et
doctrinae puritatem. Quid tandem est quod percunctanti prophetae: Quid
sunt isti, Domine mi? responderit angelus: Isti sunt, ait, quatuor venti
coeli, qui egrediuntur ut stent coram dominatore universae terrae. Quid
nisi quod Sapientia dicit, quia multitudo sapientium sanitas est orbis
terrarum? (Sap. VI). Idcirco nimirum quatuor quadrigae istae quatuor
venti coeli dicuntur esse, quia sicut venti perflando nebulas sive
pruillas evertunt, aeremque qui per quietem corruptior fieret,
inquietando saniorem efficiunt, sic ordines isti, quos diximus, singuli
imo suis officiis stando, et cum tempus postulat discurrendo atque
festinando, suscitant homines ad cognoscendum Deum creatorem suum, qui
nisi crebra commonitione solliciti redderentur, ne cogitarent quidem,
corrupti mente, restare quidquam post praesens saeculum, aut in fine
distare quidpiam inter hominem et jumentum. Hinc est illud quod Joannes
in Apocalypsi: Vidi, ait, quatuor angelos stantes super quatuor angulos
terrae tenentes quatuor ventos coeli, ne flarent super terram, neque
super mare, neque super ullam arborem (Apoc. VII). Quatuor namque angeli
quatuor angulorum mali principes, id est, angelicae fortitudines fuere
quatuor regnorum principalium Babylonici, Persici, Macedonici, atque
Romani, de quorum uno angelus bonus qui Danieli loquebatur, Princeps,
ait, Persarum restitit mihi viginti et uno diebus (Dan. X). Regnis sive
regnorum principibus illis hoc fuit tenere quatuor ventos coeli,
cohibere a cultu sive servitio Dei quadrigas istas, id est, colentium
Dei quos diximus, et servientium Creatori. Sed inclamavit et compescuit
illos alter angelus, qui ascendit ab ortu solis habens signum Dei vivi,
qui non est alius nisi vir iste qui super equum rufum ascendit, et post
eum equi rufi varii et albi, qui sunt sancti prioris populi Veteris
Testamenti. Nam istae quadrigae, isti quatuor venti coeli, qui
abeuntibus illis mulieribus cum amphora sua, egressi sunt de medio
duorum montium ut assisterent Dominatori universae terrae, sancti sunt
junioris populi, qui, negante Christum Synagoga, ut dudum negaverat
David, mulier altera, scilicet, decem tribuum scissura crediderunt in
eum, et assistunt illi nunc usque sicut veraciter Dominatori terrae.
|
|