|
|
“Congregamini ut annuntiem vobis,”
|
|
etc.
(CAP. XLIX.) Vocavit autem Jacob filios suos, et ait eis: Congregamini
ut annuntiem vobis quae ventura sunt diebus novissimis. Congregamini et
audite, filii Jacob, audite Israel patrem vestrum. Vocatio haec non ut
simplex littera resonat, nec solum duodecim homines invitat, sed
universos qui se agnoscunt, vel profitentur esse filios Jacob convenit
et congregat. Et profecto quicunque sumus ex fide Patris hujus,
quicunque Deum Abraham, Deum Isaac, et Deum Jacob in veritate
confitemur, et colimus, filios nos esse Jacob, et fideliter agnoscimus,
et veraciter dicimus. Nos igitur invitat pater Jacob tuba prophetica,
cum dicit: Congregamini ut annuntiem quae futura sunt vobis in
novissimis diebus, iterumque personat ac dicit: Congregamini, videlicet
ut et corporibus congregemur in eisdem parietibus, in eadem domo Dei, in
eadem schola Christi, et, quod magis expedit, mentibus congregemur, in
unitate fidei, in socictate spiritus, in vinculo pacis. Tandemque
congeminat, quo attentum faciat auditorem: Audite, inquiens, filii
Jacob, audite Israel patrem vestrum. Non enim unus corporis auditus
satis est, sed alium quoque id est, interioris hominis, auditum adhibere
oportet, ubi spiritus loquitur et annuntiat quae ventura sunt. Itaque
tanquam filii in domo patris sub fidei magisterio, morumque disciplina
eruditi, audiamus his diebus novissimis quae tunc ventura erant, nunc
autem jam venerunt et facta sunt diebus istis, diebus utique novissimis
testante Paulo: quia nos sumus in quos fines saeculorum devenerunt (I
Cor. X), et Joanne dicente: Filioli, nunc novissima hora est (I Joan.
II).
|
|