|
|
“Voca me et respondebo tibi,”
|
|
etc. Ac si jam captata benevolentia dicat: De eo utrum peccator sim,
nulla nunc quaestio; nulla inter me et te controversia est.
id est interroga me,
quantas habeo iniquitates.
id est interrogabo,
|
“et tu responde mihi quantas habeo iniquitates,”
|
|
videlicet quia de meis iniquitatibus idem sentio quod tu. Hanc quasi
divisionem more peritissimi rhetoris faciens prudenter excipit, in quo
sibi et Deo conveniat, mox dicturus in quo sit controversia. Prius
notandum quia ait,
|
“iniquitates et peccata,”
|
|
quae in usu loquendi hoc differunt, quod plus iniquitas quam peccatum
sonat. Et omnis homo libere se peccatorem fatetur, iniquum vero dicere
nonnunquam erubescit. Item quod ait:
|
“Scelera mea et delicta ostende mihi,”
|
|
subaudi, aut ego tibi. Scelera namque et delicta hoc distant quod scelus
magis quam delictum pondus peccati transit. Et nonnunquam scelus in
opere est, delictum vero plerumque in sola cogitatione. De his, inquam,
idem sentio quod tu. Illud jam dicam unde disputare cupio.
|
|