VERS. 27.

“Pones super eum manum tuam,”

id est potentiam tuam? Ac si aperte dicat: Nunquid virtute propria illum reprimes, subaudi ut ego? Quod cur interroget subdendo manifestat.

“Memento belli, nec ultra addas loqui,”

id est memento quod fortis sit is contra quem te oportet praeliari, et quod tu manum tuam super eum ponere non possis, nisi me adjuvante sustenteris. Ad quod tunc maxime adjuvaris cum flagello cingeris, quia videlicet dum exterioribus cruciatibus cingeris, ab interna passione liberaris. Hoc, inquam,

“memento, nec ultra addas loqui,”

quia videlicet melius tibi est duris in corpore flagellis subjici, quam blandimento occultae tentationis decipi. Quia autem Leviathan hujus irremissibilis reatus est, et ab altitudine quam sibi arrogat, ruit ad ima, dejectus infra omnia.