|
Et de sacramento mulieris bestiae insidentis.
Non sua voluntate moratur diabolus aut venire tardat Antichristus, sed
contra suum velle detinetur, cum sit in omne malum pronus ac festinus.
|
“Et nunc quid detineatscitis,”
|
|
ait Apostolus. (II Thess. II.) Quid est illud? Videlicet quia nondum
venit tempus ejus. (Ibid.) Quia tempora non in istius sive cujuslibet
alterius, sed in sua solius potestate posuit Deus. Hoc oportet
subintelligere. Sequitur enim:
|
“Ut reveletur in suo tempore (ibid.).”
|
|
Quod idem est ac si dicat, quia superna potestas impatientem morae,
jamque volentem revelari detinet, ut non reveletur nisi in suo tempore.
Nam ut scias quam invitus detineatur, quam propere vellet revelari:
|
“Jam, inquit, mysterium operatur iniquitatis (ibid.),”
|
|
subauditur quantum potest, videlicet maximo per saevitiam Neronis, qui,
quamvis fuerit malignus, minus tamen in illo diabolus potuit quam in
Isto poterit,
|
“in omni virtute et signis et prodigiis mendacibus, et in omni
seductione iniquitatis (II Thess. II).”
|
|
Et quantum differtur vel quod signum temporis ejus?
|
“Tantum, ait, ut qui tenet nunc, teneat, donec de medio fiat (ibid.).”
|
|
Cum Apostolus haec scriberet Thessalonicensibus, quis tenebat, et quid
tenebat? Nimirum Romanus rex sive Caesar orbis imperium tenebat, non
dicit de unius persona hominis, verbi gratia, Neronis, sed de cunctis
regibus Romani imperii, qui, quamvis plures numero, unus tamen sunt
imperio. Hic sensus non solum ratione, verum etiam constat auctoritate.
Nam post aliqua eidem Joanni angelus dicit:
|
“Quare miraris? Ego dicam tibi sacramentum mulieris et bestiae, quae
portat eam, quae habet capita septem et cornua decem. Septem capita,
septem montes sunt, super quos mulier sedit, et reges septem sunt.
Quinque ceciderunt, et unus est, et alius nondum venit, et cum venerit,
oportet eum breve tempus manere (Apoc. XVII).”
|
|
Bestia namque septem capitum, et hic ubi mulier, id est cupiditas sedet
super bestiam, et illic ubi bestia de mari ascendebat, universitas est
impiorum. Sicut jam superius sive hactenus in dracone septem capitum
longo tractatu est demonstratum, septem capita septem regna, per quae
haec bestia sive draco vim suam exigit contra promissionis verbum. Cum
igitur dicit
|
“septem capita, et septem reges sunt, quinque ceciderunt, unus est, et
alius nondum venit,”
|
|
septem reges, cunctos eorumdem regnorum reges intelligi oportet, sive
pro ipsis septem regnis scriptum esse, septem sunt reges, quorum
ait, scilicet Aegyptius, Israeliticus, Babylonicus, Persicus,
Macedonicus. Et unus est, qui et sextus, videlicet Romanus, et alius
nondum venit, ipse erit Antichristus.
|
|