|
Quam aliam justitiam Dei putamus in Evangelio revelari, sicut Apostolus
dicit:
|
“Justitia enim Dei in eo revelatur ex fide in fidem, sicut scriptum est:
Justus autem ex fide vivit?”
|
|
(Rom. I.) Justitia Dei incarnatio est Filii Dei, qui factus est ei ex
semine David secundum carnem. Incarnatio, inquam, vel adventus Jesu
Christi filii David, filii Abrahae: Haec justitia in Evangelio
revelatur. Num parva est haec justitia Dei? Non parva, sed vere magna,
et valde laudabilis, quia per illam incarnationem, dum fit ex semine
David, justificatur Deus in sermonibus suis, implendo quod promisit,
custodiendo quod juravit Deus verax et fidelis. Attende perpulchram
hujus justitiae definitionem. Justitia, inquit, ex fide in fidem. Cujus
ex fide, nisi ejus qui promisit, qui juravit? Cujus in fidem, nisi ejus
qui promittenti credidit, qui juranti fidem adhibuit, scilicet Abrahae
sive David? Justitia haec alia est, et alia illorum Israelitarum, qui
non sunt Israelitae veri. Quia suam quaerentes statuere justitiam, huic
justitiae non sunt subjecti. Quaenam est illorum justitia? Nimirum
justitia non ex fide in fidem, sed quasi ex operibus in opera; quasi
Abraham ex operibus justificatus sit, cum Scriptura dicat:
|
“Credidit Abraham Deo, et reputatum est illi ad justitiam (Rom. IV; Gen.
XV);”
|
|
et quasi ipsi ex operibus justificari possint, cum item Scriptura dicat:
|
“Quia non justificabitur in conspectu tuo omnis vivens (Psal. CXLII).”
|
|
Bene ergo justitia Dei, quae in Evangelio revelatur, definita est
dicendo:
|
“Justitia ex fide in fidem,”
|
|
quia videlicet quod Dei Filius incarnatus est, et quod in isto semine
benedicuntur omnes gentes, ex fide est Dei, de quo scriptum est:
|
“Fidelis Deus in omnibus verbis suis (Psal. CXLIV).”
|
|
Quia neque David, neque caeterorum peccatis offensus est, sive
transversus, quin magna fide impleret, quod magna gratia promisit, et
justitia haec in fidem tendit, quia non propter opera, sed propter fidem
possibile est quempiam coram illo justificari, dicente Scriptura:
|
“Si iniquitates observaveris, Domine, Domine, quis sustinebit?”
|
|
(Psal. CXXIX.) Idcirco sic scriptum est:
|
“Justus ex fide vivit (Rom. I).”
|
|
Quia propter solum Deum, qui solus sanctus est in omnibus operibus suis,
quicunque justus est, vivit, non ex operibus, sed ex fide habet hoc
ipsum quod justus ex fide vivit. Nam, si quis velit operum justitiam
recte dijudicare, non foris in oculo, sed in secreto conscientiae suae,
nunquam improbabit in semetipso dictum a quodam:
|
“Quasi pannus menstruatae universae justitiae nostrae (Isa. LXIV).”
|
|
|
|