|
Quapropter ut Simon Magus baptizatus quidem aqua est, sed Spiritu sancto
baptizatus non est (Act. VIII);
|
“sanctus enim Spiritus disciplinae effugit illum fictum (Sap. I),”
|
|
ac proinde baptizatus quidem, sed non renatus dici potest: sic et alii
multi baptizantur quidem, sed non renascuntur, ac proinde malis fetibus
recte comparantur; qui utero quidem concipiuntur, sed non vivificantur,
aut vitam inspiratam protinus amittentes abortivi projiciuntur. Et isti
quidem illis quoque assimilantur, qui transito mari Rubro in deserto
prostrati sunt, et repromissionis terram non introierunt (Num. XIV).
Illi autem qui ex aqua et Spiritu sancto renati, regnum Dei
perseveranter introeunt, illis similes sunt, qui mari Rubro et Jordane
quoque transito, terram promissionis, praeliorum virtutibus victores
obtinuerunt. Illi quoque qui ab haereticis baptizantur, baptizati quidem
sunt, nec eis repetitur lavacrum carnis; renati tamen nequaquam sunt,
qui jam mortui prodeunt, sed nec unquam vixerunt (Joan. XII). Unde nec
saltem illis fetibus comparantur, qui vivificati in materno utero
moriuntur antequam proferantur. Qui tamen, si ad unitatem Ecclesiae
revertantur, et per confessionem Catholicae fidei, matri unicae
Ecclesiae subjiciuntur, tunc eo, qui in illa sola est, Christi Spiritu
vivificantur, et sic inter eos qui ad videndum regnum Dei renati sunt,
ipsi quoque computantur. Tantummodo quasi natalibus differunt ab eis,
qui in Catholica fide et Ecclesiae baptizati sunt; sed ad regni ejusdem
consortium perveniunt. Quemadmodum Gad et Aser, Dan et Nephtalim, de
ancillis quidem obscurius nati sunt, sed tamen in divisione terrae,
nihilominus aequum distributionis funiculum sortiti sunt. Jam nunc
audita propositione, quia, quid necessarium sit ad videndum regnum Dei,
Veritas exposuit (Ibid. XVI); rationem audiamus, quam subintulit eidem
suo, quem erudiendum susceperat, auditori. Sequitur:
|
|