|
|
“In hoc cognoscent omnes, quia mei estis discipuli, si dilectionem
habueritis ad invicem.”
|
|
Non inquit, in hoc cognoscent, si exterminaveritis facies vestras, vel
si longas orationes feceritis, aut certe si tuba praecinente multam
eleemosynam dederitis, quae et omnia his similia facere possunt
hypocritae, conscia sinistra sua; sed
|
“in hoc cognoscent quia mei estis discipuli, si dilectionem habueritis
ad invicem.”
|
|
Quod profecto non nisi bono potest corde fieri. Nec enim aliquod malum,
vel alicujus violatio praecepti potest in eodem corde cohabitare
dilectioni.
|
“Qui diligit proximum, inquit Apostolus, legem implevit. Nam non
adulterabis, non occides, non furtum facies, non falsum testimonium
dices, non concupisces, et si quod est aliud mandatum, in hoc verbo
instauratur: Diliges proximum tuum sicut teipsum (Rom. XIII).”
|
|
Igitur verum erit experimentum, verum certumque discipulatus mei
testimonium, si dilectionem habueritis ad invicem; ita, ut qui in
circuitu vestro sunt bono odore delectati dicant:
|
“Ecce quam bonum et quam jucundum habitare fratres in unum. Sicut
unguentum in capite, quod descendit in barbam, barbam Aaron, quod
descendit in oram vestimenti ejus (Psal CXXXII).”
|
|
Uno namque unguento Spiritus sancti nunc et caput et barba, simulque ora
vestis Aaron, bonum ubique odorem spirabunt in aedificationem vel
acquisitionem multorum, cum et vos, tanquam barba capiti, scilicet mihi
Domino, et vestrae dilectionis magistro, vicinius adhaerentes barbati,
id est, fortes fueritis ad ponendas animas pro fratribus vestris,
totamque Ecclesiam quasi vestem inferius religiosis conventibus
subornantem exemplo vestro eadem dilectione imbueritis.
|
|