|
Omnium quae nobis ex sancta et veridica Scriptura credere et confiteri
tradita sunt, finis est universale judicium, quod vere maximum et
praecipuum est, ejus qui post spiritum pietatis in descendendo ponitur
spiritus Domini, instrumentum. Illic enim timor non modicus est, illic
timore non parvo trepidandum est. Veraciter iterum atque iterum
dixerimus, quia illic timor est, et quia qui non trepidat ibi timore,
iste sapiens non est. Tunc enim timebunt angeli, ait Dominus, et territi
purgabuntur (Job XLI). Vix enim justus salvabitur (I Petr. IV), etiam si
pro merito justitiae talis sit, ut recte vocetur angelus, cujus labia
custodierunt scientiam, et qui legem ex ore suo quaerentibus, factus est
Domini exercituum angelus, id est nuntius (Mal. II). Bene ergo spiritus
timoris Domini dicitur pro hoc ipso quod primitus aspirando, nobis
insensatis et elatis, et idcirco insensatis, quia elatis fidem facit
eorum quae illic visuri quaeque audituri sumus, ut credentes et
recogitantes timeamus, timentes stultitiam relinquamus et ad sapientiam
fugiamus.
|
|