|
|
“Ponat vir gladium super femur suum,”
|
|
et pietate ejus, qua pro illis Deum oravit, quod utrobique praelatis
imitandus sit.
|
“Videns enim Moyses populum quod esset nudatus (spoliaverat enim eum
Aaron, propter ignominiam sordis, et inter hostes nudum constituerat) et
stans in porta castrorum, ait: Si quis est Domini, jungatur mihi.”
|
|
Congregatique sunt ad eum omnes filii Levi. Quibus ait: Haec dicit
Dominus Deus Israel:
|
“Ponat vir gladium super femur suum: Ite, et redite de porta usque ad
portam, et occidat unusquisque fratrem et amicum, et proximum suum,”
|
|
et reliqua. Non ergo nova austeritas Moysi, in eo quod Judaeos, vitulum
mendacii fabricantes, et arcam veritatis Christum blasphemantes accusat,
ut praedictum est in testimonio dicentis,
|
“est qui accuset vos Moyses, in quo vos speratis,”
|
|
non enim sic tenuit Deum, iramque ejus repressit, ne deleret eos, ut
careret zelo bono et non aemularetur pro Domino: sed
|
“ponat, inquit, vir gladium super femur suum, et occidat unusquisque
fratrem, et proximum, et amicum suum.”
|
|
Aiunt quidam quod aureum vitulum in pulverem redactum, in potu illis in
indicium dederit, et hoc facto, qui auctores fuerunt sceleris, aureis
prominentibus labiis publicati vel deprehensi, ita demum percussoribus
de porta usque ad portam per medium castrorum euntibus ac redeuntibus,
non indiscrete caesi, sed cum judicio fuerunt puniti. Intueri nunc
libet, in Moysi pectore, misericordiam cum severitate sociatam. Certe
cum audiret,
|
“descende, peccavit populus tuus,”
|
|
ac si ei divina vox diceret qui in tali peccato lapsus est, jam meus non
est, itemque et hoc subjungeret Dominus:
|
“Dimitte me ut irascatur furor meus contra eos, faciamque te in gentem
magnam,”
|
|
ille ad impetum irascentis Dei placandum se obicem opposuit. Iterumque
reversus ad Dominum, ait:
|
“Aut dimitte eis hanc noxam: aut si non facis, dele me de libro quem
scripsisti.”
|
|
Hoc nimirum misericordiae est. Verum circa subditos suos rectoribus
inesse debet, non solum juste consulens misericordia, sed et pie
saeviens disciplina: qui ergo tanto populi amore constringitur contra
culpas ejus, considera quanto zelo rectitudinis accendatur. Mox enim, ut
petitione primae culpae veniam, ne delerentur, obtinuit, ad eumdem
populum veniens, ait:
|
“Ponat vir gladium super femur suum, ite et redite de porta usque ad
portam per medium castrorum et occidat unusquisque fratrem et amicum, et
proximum suum. Cecideruntque in die illo XXIII millia hominum.”
|
|
Ecce qui vitam hominum etiam cum sua morte petivit, et paucorum vitam
gladio exstinxit, intus arsit ignibus amoris, foris accensus zelo
severitatis. Tanta fuit pietas, ut se pro illis coram Domino morti
offerre non dubitaret. Tanta severitas, ut quia eos divinitus feriri
timuit, ipse judicii gladio feriret. Sic amavit eos quibus praefuit, ut
pro eis nec sibi parceret; et tamen delinquentes sic persecutus est,
quos amavit, ut eos, etiam Domino parcente, prosterneret. Utrobique
legatus fortis, utrobique mediator mirabilis, causam populi apud Dominum
precibus; causam Dei apud populum gladiis alligavit.
|
|