VERS. 6.

“Corpus illius,”

id est iniqui omnes, quorum ipse caput est,

“quasi scuta fusilia,”

id est, per obstinationem duri sunt, sed per vitam fragiles, quemadmodum scuta fusilia in suscipienda sagittarum percussione robusta sunt, sed casu fragilia. Sic, inquam, verba correctionis impenetrabiliter excipiunt scuto superbae defensionis, sed suo lapsu dissolvuntur, et franguntur casibus suis. Et bene scutis comparantur, quia scutati sunt, id est, defendentes se in omni peccato quod faciunt, sicut de Judaeis juste obduratis propheta dicit:

“Domine dabis ei scutum cordis laborem tuum (Thren. III),”

id est, ideo repellunt a se verba praedicantium, quia dedignantur in te labores passionum.

“Corpus, inquam, quasi scuta fusilia, compactum squamis se prementibus,”

id est, defendens se et excusans, dum corripitur, quibus valet tergiversationibus, quemadmodum draconis corpus squamis tegitur, ne citius jaculatione penetretur. Nonnunquam etiam a similibus suis fulcitur, cum in suis excessibus malitiosus quisque comprehenditur. Unde et sequitur