|
(CAP. X.)
|
“Locutus est Dominus ad Moysen, dicens: fac tibi duas tubas ductiles
argenteas, quibus convocare possis multitudinem, quando movenda sunt
castra. Cumque increpueris tubis, congregabitur ad te omnis turba ad
ostium foederis tabernaculi.”
|
|
Pene naturale est humanis animis, tubarum cantibus affici, et pro
qualitate sonituum aut terrore concuti, aut animositate efferri, aut
reverentia componi. Quod scire dignatus animorum dator et conditor
Dominus, diligentem clangoris distinctionem fecit hoc modo:
|
“Si semel clangueris, venient ad te principes et capita multitudinis
Israel. Sin autem prolixior atque concisus clangor increpuerit, movebunt
castra. Quando autem congregandus est populus, simplex tubarum clangor
erit, et non concise ululabunt.”
|
|
Motionem castrorum, sive exitum ad bellum prolixus atque concisus
enuntiat clangor tubarum; simplex, id est non concisus, congregandum
invitat populum. De conciso et ululante sonitu illud est in propheta
Oseae:
|
“Clangite buccina in Gabaa, tuba in Rama, ululate in Bethaven post
tergum tuum, Benjamin (Ose. V).”
|
|
Secundum proprietatem clangoris sive ululatus concisi, proprie ipsam
quoque locutionem suam propheta quadrimembri distinctione concidit.
Porro de clangore simplici, id est non conciso illud est in propheta
Joel:
|
“Sanctificate jejunium, vocate coetum, congregate senes, omnes
habitatores terrae in domum Dei vestri, et clamate ad Dominum A, a, a,
diei, quia prope dies Domini, et quasi vastitas a potente veniet (Joel.
I).”
|
|
Medium horum est clangere semel ad solos sufficiens congregandos
principes vel capita multitudinis Israel. Juxta sensum spiritualem
clangor tubarum vox est praedicatorum, sine quibus utique quamvis
pulchra, quamlibet ordinata castrorum acies, terribilis non est. Nam
quod praedicationem, vel peccatorum increpationem tubarum clangor
significet, in prophetis tacitum non est, et cur duae potius quam tres
aut quatuor fieri debuerint, itidem in prophetis significatum, et in
Christo revelatum est. Quid enim aliud nuntiat tuba praedicationis, nisi
futurum diem tremendi judicii, quemadmodum et in propheta Joel paulo
ante dictum est:
|
“Quia prope est dies Domini?”
|
|
(ibid.) Porro judicis ejusdem, non unus tantum, sed duo adventus sunt.
Unus quo jam venit judicandus, alter quo veniet judicaturus. Uterque
terribilis, praesertim illis apud quos vel contra quos praecipue
Scriptura prophetica clangit, uterque, inquam, terribilis adventus
illis, uterque adventus judicii. Nam de primo adventu dicit:
|
“In judicium ego veni in hunc mundum, ut qui non vident videant, et qui
vident caeci fiant (Joan. IX).”
|
|
De secundo adventu an sit terribilis, superfluum est quaerere, vel
probare testimoniis. Igitur quia duo sunt adventus tremendi judicis,
circa quos omnis Scriptura divinitus inspirata, omnis Scriptura legalis,
prophetica atque evangelica omnem operam suam, totum spiritum, et omne
conamen suum expendit recte, non tres aut quatuor, non, inquam, plures,
aut pauciores, sed duas tantum tubas jubet Dominus facere Moysi. Quae in
hoc argenteae sunt, quia praedicatorum verba lucis nitore parent, et
auditorum mentem nulla sui obscuritate confundunt. Nam
|
“eloquia Domini, Psalmista inquit, eloquia casta, argentum igne
examinatum (Psal. II).”
|
|
Idcirco autem ductiles, quia necesse est ut praedicatores, qui secundum
veritatem Scripturarum ambulant, tribulationum tunsionibus crescant.
|
|