VERS. 22-26.

“Nunquid, ait, Deum quispiam docebit scientiam, qui excelsos judicat?”

Ac si aperte dicat:

“O homo tu quis es, qui respondeas Deo?”

(Rom. IX.)

“Qui excelsos,”

inquit, id est, angelos

“judicat,”

alios videlicet in aeterna luce statuens, alios sponte lapsos in aeternae damnationis ultione prosternens. Incomprehensibilia judicia ejus hoc disponunt, quod

“iste moritur robustus et sanus, dives et felix, viscera ejus plena sunt adipe, et medullis ossa ejus irrigantur; alius vero,”

videlicet similis mei,

“moritur in amaritudine animae suae absque ullis opibus. Et tamen simul,”

id est similiter,

“in pulvere dormient [al., et vermes operient eos],”

ac si dicat: Quia similiter ad terram redeunt, nec divitiae debent mentem extollere, nec inopia parturbare.