IN GENESIM LIBER SEPTIMUS



Index

CAPUT PRIMUM. De generationibus Isaac, quod ipsae aliter sint generationes Isaac, et aliter generationes Christi.

CAPUT II. De eo quod Isaac quadragenarius duxit uxorem, et in tabernaculum Sarae introduxit.

CAPUT III. Cur sterilem Dominus filio Abrahae praeparaverit.

CAPUT IV. De eo quod dictum est: “Duae gentes in utero tuo,” et caetera, et quid spiritualiter significent.

CAPUT V. De geminorum ortu: quidque significet quod junior prioris tenuerit plantam.

CAPUT VI. Quod Isaac Esau, Rebecca vero Jacob dilexerit, quodque ille primogenita vendiderit.

CAPUT VII. Quid spiritualiter ista significent.

CAPUT VIII. Quid significet, quod orta fame abiit Isaac ad Abimelech regem Palaestinorum.

CAPUT IX. Quod timuerit Isaac confiteri Rebeccam sibi sociatam esse conjugio.

CAPUT X. De eo quod dictum est: “Sevit autem Isaac,” et caetera; et quod invidentes Palaestini puteos ejus obstruxerunt.

CAPUT XI. Quid significet, quod pro duobus quidem puteis pastores Gerarae contenderint, de tertio vero non; et quod Abimelech amicique ejus cum Isaac foedus inierint.

CAPUT XII. De uxoribus Esau, quae ambae animum Isaac et Rebeccae offenderunt.

CAPUT XIII. De eo quod senuerit Isaac, et cur unam tantum benedictionem habuerit.

CAPUT XIV. Qualiter imitandum in Ecclesia sit Rebeccae exemplum, Jacob pro Esau ad benedictionem instruente.

CAPUT XV. Sanctum virum, cur Deus in amorem declinare permiserit reprobi, et quid haedi duo vestesque Esau significent.

CAPUT XVI. Non mirandum quod falsus est Isaac, ut adeo dixerit, “Vox quidem vox Jacob, manus,” etc.

CAPUT XVII. De benedictione ejus, quemadmodum super Christo intelligatur.

CAPUT XVIII. Quod carnales Judaei similes Esau sint, qui spiritualem benedictionem non quaesivit, deque odio Esau.

CAPUT XIX. Quid significet quod benedictionis subreptionem illam aequanimiter Isaac toleravit, et quod ad Rebeccae suggestionem, Jacob ad uxorem misit accipiendam.

CAPUT XX. Item de eadem re, et quod Esau in Judaeorum typum auxerit peccatum suum.

CAPUT XXI. De peregrinatione Jacob, et de visione ejus.

CAPUT XXII. Mystice de eadem visione.

CAPUT XXIII, De eo quod ait, “Vere Dominus est in loco isto,” et quis ille locus.

CAPUT XXIV. Quae causa fuerit, ut surgens mane, lapidem quem supposuerat capiti tolleret, erigeretque in titulum perfundens oleo.

CAPUT XXV. De voto Jacob.

CAPUT XXVI. De eo quod veniens in terram orientalem, puteum viderit in agro, gregesque circa eum tres.

CAPUT XXVII. Qui mystice pastores fuerint, quibus de adaquandis locutus est ovibus, et quae Rachel ipsa.

CAPUT XXVIII. De eadem, et quod osculatus est eam, elevataque voce fleverit.

CAPUT XXIX. Quid significet, quod Jacob pro conjugio ejus serviat, et quod Laban pro Rachel superinduxerit Liam.

CAPUT XXX. Item de eadem re, et quid significet quod post Liam, junioris quoque nuptiis potitus est Jacob, et de earum ancillis.

CAPUT XXXI. Item de eadem re juxta anagogiam.

CAPUT XXXII. De nominibus filiorum Jacob.

CAPUT XXXIII. De Ruben primogenito, et quod primogenita sua reputata sint Joseph.

CAPUT XXXIV. Quae sint spiritualiter in Christo conjuges liberae, et quae ancillae.

CAPUT XXXV. Quod Joseph nato, dixerit “socero suo: Dimitte me, ut revertar.”

CAPUT XXXVI. Quid sit spiritualiter, quod Jacob virgas ex parte decorticaverit: conceptusque tempore in conspectu ovium posuerit.

CAPUT XXXVII. De eo quod dixit Laban: “Experimento didici quod benedixit mihi Deus propter te.”

CAPUT XXXVIII. Jacob an in hoc justitia sua sibi responderit, cum stropham commentatus sit novum, dum adversus naturam albi et nigri pecoris, arte pugnavit.

CAPUT XXXIX. Item de eadem re, et quomodo in arte illa excusabilis sit.

CAPUT XL. De eo quod dictum est: “Ditatusque est homo ultra modum,” et quid mystice significet.

CAPUT XLI. Quod utile fuerit Jacob verba filiorum Laban audisse, quodque uxores suas pater quasi alienas reputarit et vendidit, quod haec carnalia in typum acciderint spiritualium.

CAPUT XLII. Quod Rachel patris sui idola furata fuerit.

CAPUT XLIII. Quomodo iniquus in somnis viderit corripientem se Deum ne aspere quidquam contra Jacob loqueretur.

CAPUT XLIV. Quod, quamvis propheta esset Jacob, ignorabat tamen quod Rachel furata esset idola.

CAPUT XLV. Quam sit dictum proprie, tumens Jacob cum jurgio praeteritam commemorando servitutem.

CAPUT XLVI. Quid spiritualiter velit quod Laban Jacob persecutus est, et quod Rachel dixit: “Secundum consuetudinem feminarum accidit mihi.”

CAPUT XLVII. Quid significet quod Jacob et Laban in confaederationem sui tumulum testimonii fecerint, et super eos ederint.