|
|
“Apprehenditque vestimenta sua, et scidit illa in duas partes. Et
levavit pallium Heliae quod ceciderat ei. Reversusque stetit super ripam
Jordanis, et pallio Heliae quod ceciderat ei, percusserat aquas, et non
sunt divisae. Et dixit: Ubi est Deus Heliae, etiam nunc? Percussit
aquas, et divisae sunt huc atque illuc, et transivit Helisaeus.”
|
|
Vetera vestimenta apostolorum carnales erant caeremoniae Judaeorum.
Porro Christi pallium, sanctum est Evangelium. Helisaeus ergo
apprehendens, scidit vestimenta sua, levavitque pallium Heliae quod ei
ceciderat, quia videlicet apostoli edocti Spiritu sancto carnalia
rejecerunt a se, legis instituta detrimentum reputantes, et arbitrantes
ut stercora; Christi autem Evangelium susceperunt quod eis tradiderat,
quod eis reliquerat. Ventum est ad aquas Jordanis, et illo Helisaeus
pallio percussit aquas. Statim namque in Judaea praedicare coeperunt
apostoli Evangelium Christi, praedicare coeperunt gratiam baptismi.
|
“Et aquae non sunt divisae,”
|
|
inquit. Certum est quia divisae non sunt, nec Helisaeo transitum
praebuerunt. Judaei namque praedicantibus apostolis non cesserunt,
gratiam Christi non receperunt. Invocato Deo Heliae
|
“percussit aquas, et divisae sunt, et transivit Helisaeus.”
|
|
Divisae sunt aquae iterata percussione, id est recepta est baptismi
gratia missa ad alios, id est ad gentes Evangelii praedicatione. Tunc
transivit Helisaeus, tunc, inquam, viam habuit Domini salus, apostolis
praedicantibus atque per publicum non sine magno fructu portantibus.
Helisaeus namque Dei mei salus interpretatur.
|
|