CAPUT 4

“Concurrit ergo ad Simonem Petrum et ad alium discipulum quem amabat Jesus, et dicit eis: Tulerunt Dominum de monumento, et nescimus ubi posuerunt eum.”

Ergo diluculum quidem sanctis jam erat animabus in alio saeculo, et illi quoque latroni cui dictum est:

“Hodie mecum eris in paradiso (Luc. XXIII),”

jamque, ut ait Marcus, ortus erat sol, verumtamen venientibus ad monumentum, non tam pro tempore noctis, verum etiam pro sensu mentis tenebrae erant. Quid enim est oblivio vel ignorantia veritatis, nisi caecitas vel tenebrae mentis? In tantum autem erant obliviosi et immemores verborum quae dixerat, quia oporteret Filium hominis crucifigi, et die tertia resurgere a mortuis, ut non invento corpore ejus nihil superesse putarent, nisi quod sublatum fuerat. Quid tamen sequitur: