CAPUT XIV. De illius intentione judicii, scilicet diluvii, quod in illa subluceat splendor sanctae Trinitatis, textum litterae diligentius inspicienti.

Ut sciamus autem certius quia non casu, sed per providentiam sanctae Trinitatis,

“Noe tres filios genuit,”

et ex hujusce numeri hominibus reparatus est orbis, ipsam diligentius litteram perspiciamus in illius intentione judicii, scilicet diluvii. Nam ubi dictum est:

“Videntes filii Dei filias hominum, quod essent pulchrae, acceperunt sibi uxores ex omnibus quas elegerant,”

continuo sequitur:

“Dixitque Deus: Non permanebit spiritus meus in homine in aeternum, quia caro est.”

Moxque repetita querela de illa permistione filiorum Dei cum filiabus hominum, protinus sequitur:

“Videns autem Deus quod multa malitia hominum esset in terra,”

et caetera, usque

“Poenitet enim me fecisse eos.”

Continuo subjungens Scriptura:

“Noe vero invenit gratiam coram Domino, et genuit tres filios,”

sic ait:

“Cumque vidisset Deus terram esse corruptam, dixit ad Noe: Finis universae carnis venit coram me; fac tibi arcam de lignis levigatis (Gen. VI).”

Quem non delectet pro modo sive intentione praesentis operis, quod etiam hic ubi forte non putabatur lucere, splendor apparuit sanctae Trinitatis. Denique in tam brevi, ecce tertio nomen Dei, dum dicitur:

“Dixitque Deus. Videns autem Deus. Cumque vidisset Deus.”

Quid hic deest de manifestatione Trinitatis, nisi quod idcirco, quia oportebat, sicut in exordio diximus, hunc thesaurum in isto agro Scripturarum esse absconditum, tacitum est de relativis nominibus, ut non diceretur: Dixitque Deus Pater. Videns autem Deus Dei Filius. Cumque vidisset Deus Patris et Filii Spiritus. Denique si hoc totum scriberetur, tunc non potuisset portare mundus, faciesque Moysi, nimis cornuta (Exod. XXXIV), sive splendida fuisset, et longius ab eo fugisset scandalizatus Israel. Nunc velamen vultus ejus sublevare licet, et demonstrare quia sedentem in throno judicii sanctam Trinitatem praedicat littera haec, pro magno judicio videlicet ad faciendum tam terribile judicium super illos gigantes, nimisque multiplices homines, quorum malitia et iniquitate terra repleta est. Sententias ergo judicii, sententias libet hic perpendere singularum personarum sanctae Trinitatis.