|
(CAP. VI.) Hiericho autem clausa erat, atque timore filiorum Israel
munita, et nullus egredi audebat aut ingredi. Dixitque Dominus ad Josue:
Ecce dedi in manu tua Hiericho, et regem ejus, omnesque fortes viros.
Circuite urbem, cuncti bellatores semel per diem. Sic facietis sex
diebus, septimo autem die, sacerdotes tollant septem buccinas, quarum
usus in jubilaeo, et praecedant arcam foederis, septiesque circuibitis
civitatem, etc. Magnum et pulchrum mysterium, magnum et tremendum in
mysterio mundi hujus judicium. Cum, inquit, insonuerit vox tubae longior
atque concisior, et in auribus vestris increpuerit, conclamabit omnis
populus vociferatione maxima, et muri funditus corruent civitatis. Ita
factum. Postquam in aures multitudinis vox sonitusque increpuit, muri
illico corruerunt, et ascendit unusquisque per locum qui contra se erat.
Hiericho praesenti loco mystice civitas diaboli est, civitati Dei
viventis Hierusalem, semper inimica, quam et Babylonem nuncupare sancta
consuevit Scriptura, ut in psalmo superius memorato: Memor ero Raab et
Babylonis (Psal. LXXXVI). Raab videlicet in bono, Babylonis autem in
malo ipsius memor ero. Raab, inquam, ut sola vivat cum universis qui cum
ea per fidem in domo sunt. Babylonis autem in malo ipsius, scilicet ut
muri ejus funditus corruant, sitque ipsa anathema, et omnia quae in ea
sunt. Quare autem sex diebus circuire oportet civitatem semel per diem,
septimo autem die septies? Videlicet quia civitas diaboli, et pro
creatura mundi, unde et Creatorem cognoscere potuit, et pro adventu
Filii Dei, quem non recipit, judicanda est. Circuitus sex dicrum,
senariae significat creaturae judicium. Sex enim diebus cuncta haec
creata sunt. Apostolus autem, cum dixisset quia, quod notum Dei est,
manifestum est in illis, Deus enim illis manifestavit, continuo
subjanxit: Invisibilia enim ipsius, a creatura mundi, per ea quae facta
sunt intellecta conspiciuntur. Sempiterna quoque virtus ejus et
divinitas, ita ut sint inexcusabiles, quia cum cognovissent Deum, non
sicut Deum glorificaverunt, aut gratias egerunt (Rom. 1), etc. Igitur
sex diebus semel per singulos dies civitas inimica circumeunda est, quia
pro intellecta creatura mundi impietas hominum, qui non probaverunt Deum
habere in notitia, judicanda est. Septimo autem, id est, multo maxime,
et per omnem modum amplius, pro adventu Filii Dei judicandi sunt, quia
non receperunt eum. Nunquid enim non audierunt? Et quidem in omnem
terram exivit sonus eorum (Rom. X), etc. Audierunt coelis enarrantibus,
et viderunt in sole positum tabernaculum ejus, nec est qui se abscondat
a calore ejus (Psal. XVIII). Hoc tam mirabiliter quam veraciter dictum,
quia videlicet non magis eos latuit Filii Dei adventus, quam sol iste
qui ab omnibus videtur. Pro hoc, inquam, amplius judicandi sunt, et pro
hoc multo maxime inexcusabiles erunt. Igitur et hoc recte dictum vel
factum est, ut cum singulis caeterorum dierum semel, septimo die civitas
circuiretur septies. Septimus namque dies, in quo requievit Deus ab omni
opere suo quod patrarat, sicut latius in exordiis hujus operis diximus,
ipse est Filius Dei, cujus illis adventus ad judicium est. Itaque et rex
civitatis diabolus, videntibus cunctis praecipitabitur, et muri ejus
corruent funditus flentibus, sicut plenius in Apocalypsi habemus, et
plangentibus omnibus qui cum illa fornicati sunt, ac dicentibus: Vae vae
civitas illa magna Babylon, civitas illa fortis, quoniam una hora venit
judicium tuum. Itemque secundo: Vae vae civitas illa magna, quae amicta
erat byssino, et purpura, et cocco, et deaurata est auro, et lapide
pretioso, et margaritis, quoniam una hora distitutae sunt tantae
divitiae. Ac deinceps tertio: Vae vae civitas magna, in qua divites
facti sunt omnes qui habent naves in mari de pretiis ejus, quoniam una
hora desolata est (Apoc. XVIII).
|
|