|
inimicus, sed
quod nec res nec vocabulum inimici in Deum cadat.
HE.
|
“Factus est Dominus velut inimicus, praecipitavit Israel, praecipitavit
omnia moenia ejus, dissipavit omnes munitiones ejus, et replevit in
filia Juda humiliatum et humiliatam.”
|
|
Dominus, inquit, qui dicebat ad Pharaonem:
|
“Filius primogenitus meus Israel. Dixi tibi: Dimitte filium meum (Exod.
IV),”
|
|
ille Pater et Dominus,
|
“factus est quasi inimicus.”
|
|
Notandum diligenter, quia non dixit factus est inimicus, sed
|
“factus est quasi inimicus.”
|
|
Nam inimici nec res nec vocabulum in Deum cadit. Inimicus quippe is est
qui jura violat, qui justa tollit aut negat, cujus ex parte deficit aut
perit fructus amicitiae, pax. Dominus igitur non inimicus, sed
|
“quasi inimicus factus est,”
|
|
tollendo sive occidendo omne quod pulchrum erat visu in Sion,
praecipitando Israel, praecipitando omnia moenia ejus, dissipando
munitiones ejus, replendo in filia Juda humiliatum et humiliatam, utpote
inimicitias gerens non adversus homines, sed adversus superbiam.
|
|