|
Attamen vobis paucis, quicunque residui estis, qui non tentantes, sed
necessitatem habentes, signa quaeritis, signa fient plura et majora,
quam petitis, ut audiant gentes, quae solo auditu contentae erunt et
dicant:
|
“Audivimus et scimus, quia hic est vere Salvator mundi.”
|
|
Igitur cum dixisset Dominus:
|
“Nisi signa et prodigia videritis, non creditis,”
|
|
dicit ad eum regulus:
|
“Domine descende priusquam moriatur filius meus.”
|
|
Quid aliud perito diceret medico regulus iste? medico, inquam, qui cum
sit homo et non Deus, opus habet per semetipsum ad lectum aegroti
accedere, et tam visu oculorum, quam tactu venarum, genus morbi
dignoscere, et secundum morbum antidotum dare. Accesserat ad Dominum,
rogans eum ut descenderet, et sanaret filium ejus, et illo differente:
|
“Domine, inquit, descende priusquam moriatur filius meus.”
|
|
Videlicet non credebat, quod ab illo resuscitari posset, si moreretur,
nec tantam fidem aut humilitatem habebat, ut diceret, velut ille beatus
Centurio, qui non erat de Israel:
|
“Domine, non sum dignus, ut intres sub tectum meum, sed tantum dic
verbo, et sanabitur filius meus (Matth. VIII).”
|
|
At Jesus non descendit, sed mansit in eodem loco, et tanquam Deus, qui
|
“omnia quaecunque voluit, fecit (Psal. CXIII),”
|
|
sanitatem filio ejus sola voluntate, in qua universa sunt posita,
restituit, et tanquam Propheta verbum verum dicit, quo secundum legem
praedictam probari debeat, quia de corde suo confingat nihil.
|
|