CAPUT IV. Solos a Deo doctos, digne verba Dei eloqui posse.

Felix ille qui taliter meruit bonum gustare Verbum. Felix qui taliter meruit addiscere quam veraciter dictum sit:

“Et Deus erat verbum (Joan. I).”

Scriptum est enim:

“Beatus homo quem tu erudieris, Domine, et de lege tua docueris eum (Psal. XCIII).”

Illum erudivit Dominus et eruditus est, docuit cum et doctus est. Doctus ad militiam, eruditus ad pugnam. Ille homo per similitudinem equus est, ut dicitur ab beatum Job:

“Equus nobilis, cujus Dominus fortitudinem praebuit, cujus collo hinnitum circumdedit, cujus narium gloria terror est, qui tanto sessore confisus exsultat audacter, et contemnit pavorem, neque gladio cedit (Job XXXIX);”

imo in occursum pergit armatis, videlicet cunctis capitibus draconis, cunctisque membris ejusdem adversarii Verbi Dei. Fortis est enim Deus, qui tetigit illum, imo et ipsa fortitudo est Verbum Dei, nec solum fortitudo, verum et sapientia est unum idemque Verbum. Inde et fortis et sapiens effectus est, quisquis talem ejus meruit adventum Fortis est, ita ut etiam contemnat mortem. Sapiens ita ut rectum et bene sonantem loquatur sermonem. Nec mirum, quomodo enim nesciret loqui, cui Deus Verbum suum communicavit, qui ipsam Verbi substantiam gustavit? Idcirco dignum est, ut verba ejus verba Dei, et verba Dei verba ejus consueverunt dici. Verumtamen hoc unum singulare Verbum solius Dei, et non etiam cujuslibet, dicitur aut est verbum hominis. Diligenter animadvertendum est nonnihil differre cum legimus vel audimus in singulari numero, Verbum Domini, et plurali numero, verba Domini. Verbum namque hoc singulare divina substantia est, substantia non facta, neque creata; et idcirco Verbum dicitur, et est solius Dei. Verba autem quae in Scripturis sanctis legimus vel audimus, a Deo per hoc Verbum effecta, et per hominem administrata sunt, et idcirco aliter verba Dei, aliter recte dicuntur verba cujuslibet hominis, unde notandum, scriptum sic esse,

“verba Jeremiae filii Helciae (Jer. I),”

et

“Verba Amos, qui fuit in pastoralibus Thecue (Amos. I).”

Nusquam autem scriptum esse, Verbum Jeremiae, sive Verbum Amos, sive Verbum alicujus caeterorum, nisi ita duntaxat, Verbum Domini, quod factum est ad illum vel illum, Verbum quippe Deus est, et non est alicujus, nisi solius Dei Verbum.