CAPUT 34

“Alii autem discipuli navigio venerunt. Non enim longe erant a terra, sed quasi cubitis ducentis, trahentes rete piscium.”

Ordo litterae est: Alii discipuli navigio venerunt, trahentes rete piscium, non enim longe erant a terra, sed quasi cubitis ducentis. Discipulus ille quem diligebat Jesus, et alii qui navigio venerunt, illos significant rectores sanctae Ecclesiae, qui in pace vitam finiunt. Petrus vero qui mittit se in mare, illos omnes, qui sicut et ipse per medios fluctus tribulationum festinant, et currunt ad Dominum, trahentes rete piscium, id est, scriptis suis sive laboribus omnimodis continentes vel propugnantes fidem gentium. Non enim longe sunt ab illa viventium terra, in qua Dominus immortaliter stat, sicut longe erant antiquitus sub lege laborantes, antequam veniret gratia, sed prope sunt quasi cubitis ducentis, liberi videlicet a cunctis legalibus caeremoniis, solaque ad perveniendum opus habentes dilectione Dei et proximi.

“Ut autem descenderunt in terram, viderunt prunas positas, et piscem superpositum et panem.”

Regnum beatitudinis, quod unum et aeternum prandium, una et perpetua coena est, in illo littore, id est, saeculi fine inveniendum est. Illic invenient omnes electi prunas, id est, plenarium ignem vel amorem Spiritus sancti, qui in hac vita sanctis aliquantulus est, in illo autem regno permaximus, sicut pulchre propheta praedicat, dicens:

“Dicit Dominus, cujus ignis est in Sion, et caminus ejus in Jerusalem (Isa. XXXI).”

Invenient et piscem superpositum, et panem, id est, unum eumdemque Christum Deum et hominem, secundum humanitatem quidem, sicut piscem assum, secundum divinitatis autem naturam, panem angelorum impassibilem.