|
Invocata adsit eadem Sapientia, quoniam susceptae materiae nunc instat
pulcherrima pars. Invocata adsit, et inter eos me computet, quibus vel
qualibus vinum ad bibendum dandum esse judicat.
|
“Noli, inquit, regibus, o Lamuel, noli regibus dare vinum; quianullum
secretum est, ubi regnat ebrietas, ne forte bibant, et obliviscantur
judiciorum, et mutent causam filiorum pauperis, da siceram moerentibus
et vinum his qui amaro sunt animo; bibant, et obliviscantur egestatis
suae, et doloris non recordentur amplius (Pov. XXXI).”
|
|
Quale namque est vinum quod si detur ad bibendum regibus, facit eos
oblivisci judiciorum, et mutare causam filiorum pauperis. Si autem detur
moerentibus, facit eos oblivisci egestatis suae, et doloris non
recordari amplius? Profecto, quomodo parabola est, mystice juxta
parabolarum leges intelligenda est. Vinum ergo istud, sermo sapientiae
vel sermo scientiae est, quod si detur regibus, id est superbis, apud
quos utique regnat ebrietas, id est, quos scientia inflat obliviscuntur
judiciorum et causam filiorum pauperis, id est, male examinant sensum
Scripturarum, dum per contentionem sua defendunt, et nulli caedere
volunt, et ab aliis bene dicta, qui sunt filii pauperis, id est humiles
secundum Christum, amatores veritatis, vanae gloriae deputant et
praesumptioni. O ergo Lamuel, quod interpretatur in quo Deus; o Christe,
in quo habitat omnis plenitudo divinitatis corporaliter, noli talibus
scientiae tuae dare vinum, sed da moerentibus, id est humilibus, et his
qui pro eo quod paupertatis et peccatorum humilem conscientiam habent,
amaro sunt animo. Cum enim talibus datur vinum hoc, laetificat cor
eorum, et quadam oblivione bona obliviscuntur egestatis suae, confortati
ab Apostolo dicente:
|
“Quia quae stulta sunt mundi elegit Deus, ut confundat sapientes, et
ignobilia mundi, et contemptibilia elegit Deus, et ea quae non sunt, ut
ea quae sunt destrueret (I Cor. III).”
|
|
Et nobis ergo si dederis vinum, nos quoque confortati totius egestatis
nostrae obliti, nec ultra memores doloris vel tristitiae saeculi,
sapientes, fortes, et nobiles reges terrae, et principes qui astiterunt
adversus Dominum, et adversum Christum eis, putantes se infirmare posse
decretum Dei, posse avertere extentam manum Domini, stultos infirmos
fuisse atque ignobiles declamabimus in laudem victoriae Verbi Dei,
prosequentes currum triumphalem tanti victoris.
|
|