CAPUT XVII. Pulcherrima similitudine declarat motus et affectus animi in Deum non cadere, sed eum immutabilem esse.

Ecce quempiam lapidem lucidum ex clarissimis lapidibus ejusmodi, qualium vocabulis in propheta, ut jam dictum est, Dominus Deus novem ordines angelorum significavit. Plerumque, dum libet, attollis in faciem solis sereno coelo fulgentis, statimque lapis idem in parvam sui quantitatem magni solis concipit imaginem, supponis continuo materiam per aridam ignium escam. Nonne unus idemque splendor solaris, et in lapide radium vibrat innoxium, et in materia jam dicta tactu molestum trajicit incendium? Unus idemque ignis et in lapide radiat, nec urit, et in esca fumat, et urit. Non ergo mirum, quod Deus noster qui, ut ait Apostolus,

“ignis consumens est (Hebr. XII),”

simul uno eodemque actu sanctos angelos sic ignitos reddit ut ipsorum pulchritudo et delectatio sit, et adversarios suos sic attingat ut consummantur poenaliter afflati. Itaque

“et perdidi te, inquit, o cherub protegens, de medio lapidum ignitorum (Ezech. XXVIII),”

subauditur, quia tu illorum ignem sufferre non potuisti. Tua namque superbia et illorum humilitas ita sunt contraria contrarietate naturali, ut quod illis gloria est idipsum tibi poena sit. Sciendum interea quia quocunque se vertat, poenam suam secum portat, et plaga ignis ignitorum lapidum, qua semel est fulminatus, intrinsecus in ipso perseverat. Haec ejus poena ex illis Domini dictis ad beatum Job (salvo sacratiore intellectu) valet intelligi:

“De ore ejus lampades procedunt sicut tedae ignis accensae, de naribus ejus procedit fumus sicut ollae succensae, atque fervens halitus ejus prunas ardere facit, et flamma de ore ejus egreditur (Job XLI).”

Interim ergo donec veniat dies universalis judicii, quo

“in ignem aeternum, qui paratus est ei et angelis ejus (Matth. XXV),”

“praecipitabitur cunctis videntibus (Job XL), ”

jam habet poenam incendium fulminis, quo fulminatus de coelo cecidit, et nihil sic timet, quam fulmen Verbi Dei, nihil habens virium, ut subsistere possit ubicunque illud senserit, in corde vel ex corde et ore hominis, sive angeli Verbi ejusdem dilectionem habentis?