VERS. 11. |
scilicet dum vivo, dum poenitentiae locum habeo
id est contra meipsum os aperiam, et verbis propriae confessionis saeviam.
id est iniquitatem meam annuntiabo,
id est in planctu et lacrymis;
id est consilium inibo
qualiter me abscondam, vel fugiam ab aeterno tanti judicis verbere. Confabulari cum amaritudine animae est ratione obviare cogitationibus desperationis, quas in acerba adversitate suggerit amaritudo animae, hoc modo: |