|
Cur pacis osculum, quod papa Innocentius a beato Petro tricesimus
octavus dari instituit, omissum fuerit a nudiustertius, et hodie
reddatur, ex ipso canonis loco, in quo datur, citius agnoscitur. Datur
enim eo loco, quo jam secundo calicem discooperuimus, et dicimus: Pax
Domini sit semper vobiscum. Hic autem locus, sicut in ejusdem canonis
tractatu dictum est, illud significat, quod Dominus noster resurrexit a
mortuis, et stans in medio discipulorum suorum dixit eis:
Per quod illud nobis innuit quod paries inimicitiarum inter nos ac Deum
erectus fuerat (Ephes. II), id est peccatum, ad quem dissolvendum
Dominus noster transitu mortis protectus est. Quo effecto resurgendo
rediens pacem annuntiavit, quam acquisierat nobis prima voce, quam
emisit in medio discipulorum suorum, dicendo:
Recte igitur, ex quo ad faciendam eamdem pacem profectus est, donec
rediens diceret:
intermisimus: Pax Domini sit semper vobiscum, neque dedimus pacis
osculum. Simul Judae traditoris probrosum exsecrantes et
anathematizantes osculum, quo Filium hominis tradens, sanctum et
innocens apostolorum infamavit collegium apud eos, qui foris erant,
occasionem maledicendi praebens, ac detestandi eos, quorum sanctitatis
aestimatio magna fuerat, ut de illis tale quid cantitarent, quale illud
est:
. . . . . . Et crimine ab uno
Disce omnes.
(VIRG. Aeneid. lib. II, V. 65, 66.)
|
|