VERS. 6.

“Talibus abundant tabernacula praedonum.”

Et ipsi abundantes in saeculo, de ipsis divitiis quas obtinuerunt (Psal. LXXII,),

“audacter provocant Deum,”

videlicet superbe sapiendo et sperando in incerto divitiarum, cum ipse dederit, id est permiserit

“omnia in manibus eorum,”

videlicet quia nonnunquam eis quos praedantur proficit ad purgationem, sibi autem ad ampliorem damnationem. Quod intelligi potest, et de his qui doctrinae dona percipientes ex eisdem donis intumuerunt (I Tim. VI), et magni prae caeteris videri volentes, tali superbia provocant Deum, vere praedones, quia dum loquuntur quae non faciunt, in usum locutionis suae verba justorum tollunt. Haec ad tres amicos communiter dicta sunt. Nunc ad Sophar sermo convertitur, qui novissime locutus dixerat:

“Excelsior coelo est, profundior inferno est, et unde cognosces?”

(Job XI).