CAPUT IV. Cur non dixerit Deus, Fiat coelum, et fiat terra, sicut dixit,

“Fiat lux.”

Quare autem non dictum est: In principio dixit Deus: Fiat coelum et fiat terra, et factum est ita, sicut postmodum dicitur: Fiat lux, et facta est lux, etc. Ad quod tripliciter respondendum est. Primo, quia cum, ut jam dictum est, ipsum principium Verbum Dei sit, superfluum vel ineptum fuisset dici: In principio dixit Deus, tanquam si diceretur: In Verbo suo dixit Deus. Deinde quia verbum imperativum, quale est hoc quod dicitur fiat, incongrue promittit, ubi nondum est aliquid cui imperetur, vel praeceptum ponatur. Nondum autem erat aliquid, si, ut vere credimus et praesens Scriptura testatur, coelum et terram creavit, id est, de nihilo fecit Deus. Ergo ne nihilo praeceptum dedisse diceretur Deus quod incongrue esset, recte prius scribitur materiam qualemcunque confusam sive informem creavisse, et deinde praeceptum rei jam existenti dedisse, ut discretas ac speciosas, quas non habebat, assumeret vel produceret formas. Tertium nihilominus et hoc sciendum tantarum scriptorem rerum sic dicere debuisse, quatenus nulli vacaret suspicari quod, ut supra dictum est, quidam de corde suo finxerunt philosophi, scilicet mundi quidem speciem, vel rerum quae in mundo sunt, formas diversissimas fecisse, verum hylen, id est materiam, de qua cuncta haec facta sunt, non a Deo factam, sed Deo semper fuisse coaeternam. Igitur quomodo dici debuit, sic dictum est, quia in principio creavit Deus coelum et terram.