|
Sed dicis: Nonne scriptum est: Et non est qui possit resistere voluntati
tuae? (Rom. IX.) Vere, inquam, sed subaudiendum est, et pacem habere.
Sic etenim B. Job dicit: Quis restitit ei, et pacem habuit? (Job IX.)
Quod pertractans beatus Gregorius haec ait : Qui enim cuncta mirabiliter
creat, ipse ut creata sibimet conveniant ordinat. In quo ergo Conditori
resistitur, pacis conventio dissipatur, quia ordinata esse nequeunt,
quae superni moderaminis dispositionem perdunt. Quae enim subjecta Deo
in tranquillitate persisterent, ipsa se sibimet dimissa confundunt, quia
in se pacem non inveniunt, cui venienti desuper in auctore contradicunt.
Sic summus ille angelicus spiritus, qui subjectus Deo in culmine stare
potuisset, semetipsum repulsus patitur, quia per naturae suae
inquietudinem foras vagatur. Sic primus humani generis parens, quia
auctoris praecepto restitit, carnis protinus contumeliam sensit. Et quia
subesse Conditori per obedientiam noluit, sub semetipso prostratus, et
pacem protinus amisit.
|
|