|
Temperantiae virtus in ea splendet, dum in summo regni fastigio, in
magno regis cubiculo casta et humilis apparet. Sic enim de ea scriptum
est, cum jam diadema regni in capite ejus positum Scriptura narrasset:
|
“Necdumque prodiderat Hester patriam suam, et populum suum juxta
mandatum ejus,”
|
|
videlicet Mardochaei.
|
“Quidquid enim ille praecipiebat, observabat Hester, et ita cuncta
faciebat, ut eo tempore solita erat, quo eam parvulam nutriebat (Esth.
II).”
|
|
Item, ipsa dicit in oratione sua:
|
“Tu scis, Domine, necessitatem meam, quod abominer signum superbiae et
gloriae meae, quod est super caput meum in diebus ostentationis meae, et
detester illud quasi pannum menstruatae, et non portem in diebus
silentii mei (Esth. XIV).”
|
|
Veraciter eximium temperantiae documentum hic apparet, quia magnam
humilitatis suavitatem sermo iste redolet. Item, dicit:
|
“Tu, Domine, qui habes omnium scientiam, nosti quod oderim gloriam
iniquorum, et detester cubile incircumcisorum et omnis alienigenae
(ibid.).”
|
|
Et hic profecto magnum temperantiae decus est, quia mulier facta in
captivitate regina, quod animo casta sit, Deum testem habet.
|
|