|
|
“Repondensque Eliu filius Barachel Buzites dixit: Junior sum tempore,”
|
|
etc. Quod solent observare sapientes, videlicet, ut in principiis
inventionum suarum benevolentiam captent auditorum, hoc iste, quanquam
arrogans, in principio suae inventionis facere studet, sed protinus ab
hoc studio resiliit; quia videlicet superbis mentibus humilitas ardua
res est.
|
“Junior, inquit, sum tempore.”
|
|
Cum hoc dixisse sufficeret: addit quod superfluum est,
quia videlicet omnis arrogans in dictis suis etiam superfluus est.
|
“Idcirco, demisso capite, veritus sum indicare vobis meam sententiam.”
|
|
Quo dicto virtutem quoque humilitatis et reverentiae sibi arrogat, quam
in veritate non habet, sicut satis testantur sequentia:
|
|