|
Qui observat ventum, non seminat; et qui considerat nubes, nunquam
metet. Quomodo ignoras quae sit via spiritus, et qua ratione
compinguntur ossa in ventre praegnantis: sic nescis opera Dei, qui
fabricator est omnium. Qui considerat cui benefaciat, et non omni
petenti se tribuit, saepe praeterit eum qui meretur accipere. Aliter:
Qui tantum eo tempore Dei verbum praedicat, quo populus libenter
auscultat, et secunda aspirat aura in mores, sator negligens est, et
ignavus agricola. In ipsis enim prosperis, dum nescimus, adversa
consurgunt. Sed opportune, importune, suo tempore Dei sermo est
praedicandus, nec fidei tempore adversariarum nubium consideranda
tempestas. De qua in Proverbiis dicitur: Sicut pluvia vehemens et
inutilis, sic qui dereliquerunt sapientiam, et impietatem laudant (Prov.
XXVIII). Absque consideratione enim nubium et timore ventorum, in mediis
tempestatibus seminandum est: nec dicendum illud tempus commodum, illud
inutile, cum ignoremus quae via et quae voluntas sit spiritus universa
dispensantis. Sicut ergo nescit viam spiritus et animae ingredientis in
parvulum, et ignoras ossium et venarum varietates, et in ventre
praegnantis quomodo ex vili elemento corpus hominis in diversas effigies
artusque variotur, et de eodem semine aliud mollescat in carnibus, aliud
duretur in ossibus, aliud in venis palpitet, aliud ligetur in nervis;
ita Dei opera scire non poteris, qui factor est omnium. Ex quo docet
contraria non timenda, nec temere de ventis et nubibus, quas supra
diximus, judicandum, cum suo tenore et cursu debeat sator pergere, et
eventum Domini sententiae reservare. Non est enim volentis neque
currentis, sed miserentis Dei (Rom. IX).
|
|