|
|
“Modicum et jam non videbitis me, et iterum modicum et videbitis me,
quia vado ad Patrem.”
|
|
Juxta alios evangelistas, interea dum haec dicuntur, erant apostolorum
oculi gravati, et importune dormitabant prae tristitia. Sciebat autem
ille, quem nihil latebat, qualiter interim Judas perditionis filius, et
mortis minister, agitante se diabolo, discurreret, festinaret, accipiens
cohortem, et a principibus et Pharisaeis ministros, laternas ac faces
accendens, et arma conducens. Quae omnia priusquam fierent hoc itidem
salus nostra Dominus Christus proposuerat, ut non perderet quemquam ex
ipsis, quas Pater sibi dederat (Joan, VI). Igitur, secundum quod apud
alium evangelistam dicit sic:
|
“Non potuistis una hora vigilare mecum, vigilate et orate, ne intretis
in tentationem (Matth. XXV), ”
|
|
et in hoc evangelista volens eos sollicitos, et ad evadendum paratos
esse:
|
“Modicum, inquit, et jam non videbitis me.”
|
|
|
|