CAPUT VIII. Quod serpens ille antiquus non solum insidias fratrum, verum etiam illecebras concupiscentiae mulieris adversum Joseph suscitarit, neque tamen vicerit.

Notandum interea quod non uno modo tantum, sed duobus modis antiquus ille serpens aggressus est Joseph (Gen. XXXVII). Neque enim solummodo per fraternam invidiam consurrexit, ut eum corporaliter occideret, sicut occisus fuerat Abel, neque solummodo per feminam circumvenire voluit eum ut animam ejus occideret, sicut circumvenerat Adam, sed per utrumque, et in utroque conatus ejus frustratus est. Dixerunt namque fratres invidentes:

“Venite, occidamus eum (ibid.),”

et factum non est: dixit domina mulier:

“Dormi mecum,”

et factum non est. Grandis pugna, grande spectaculum. victus ille serpens, quia verum infligere non potuit, falsum confinxit crimen, propter quod et

“humiliaverunt in compedibus pedes ejus, et ferrum pertransivit animam ejus (Psal. CIV).”

Sed nonne haec agendo serpens super pectus suum gradiebatur? (Gen. III.) id est suam intentionem conculcabat sibimet contrarius. Tali namque via talique processu procedebat ad victoriam eloquium Domini quod inflammavit eum, et ad hoc perducebatur ut prodessent illi somnia sua verbo Domini consonantia (Gen. III), ut scilicet vocata fame super terram, consurgeret et staret manipulus ejus, fratrumque manipuli circumstantes adorarent manipulum ejus. Itemque ut sol et luna et stellae undecim adorarent cum super terram. Quod fratres quidem fecerunt, pater autem non aliter fecisse legitur nisi quod jurante illo de transferendo corpore ejus adoravit Deum, conversus ad lectuli caput, qui videlicet pater per solem figuratus fuerat, sicut et fratres per stellas undecim. Porro mater jam obierat, quae per lunam signata fuerat, sed profecto si adhuc viveret tunc temporis, Deum in filio gratanter adoraret. Igitur in laude Sapientiae victricis, quae non est alia quam Deus Verbum Dei, veraciter est dictum, et saepe dicendum, quia venditum justum istum non dereliquit, sed a peccatoribus liberavit eum, descenditque cum eo in foveam, et in vinculis non dereliquit eum, donec afferret illi sceptrum regni, et potentiam adversus eos, qui eum deprimebant, et mendaces ostendit qui maculaverunt illum.