VERS. 20.
“Duo tantum ne facias mihi,”
videlicet quae mox praefiniam,
“et tunc a facie tua non abscondar,”
id est apposita tecum disputatione non fugiam. Ac si dicat: Quoniam in hac disputatione tu idem qui adversarius es, judex mihi praesides, benevolentiam praebe per haec duo tantum quae postulo.