CAPUT XVII. Quod recte hac die chrisma consecretur.

Notum est hunc diem quartum decimum diem primi mensis referre quo agnus immolari ad vesperam jussus est, et de sanguine ejus uterque postis signari, et superliminare domorum, in quibus comedendus esset, ut eo signo viso, exterminator Aegypti sacri convivii domos intactas praeteriret. Constat autem, ideo frontibus nostris ex ipso chrismate imprimi signum crucis Christi, et ut exterminator diabolus in domibus animarum corporumque nostrorum jus nocendi nullum habeat, et hoc illius typici agni sanguine, quo postes signabantur, fuisse praefiguratum. Recte ergo, qua die figura tantum illud agebatur, nobis hoc praesentis rei sacrum solemniter conficitur. Secundum hanc similitudinem consequens videretur ut hac ipsa nocte domus eorum in quibus agnus comedendus est, id est frontes eorum, in quorum mentibus fides, Agni Dei Christi reconditur, sacro chrismate signarentur. Quod recte videretur, si hac eadem nocte, paschale convivium celebrare conveniret cum eo quod lugemus scelere Judaeorum. Nunc autem licet Dominica passio salutis nostrae summa sit, rationabiliter tamen sancta Ecclesia diem illum, in quo passus est, luctui potius et silentio dedicavit, et gaudium solemnitatis ejusdem, qua sumus redempti, usque in diem tertium, quo victor ille resurrexit, differendum censuit, ut tunc demum et pro recuperata animarum salute, quae sexta feria patrata est, et pro futura corporum resurrectione, quae illo resurgente prima Sabbati nobis donata est, convivium paschalis agni celebremus in domibus nostris, dicentes:

“Pascha nostrum immolatus est Christus. Itaque epulemur in azymis sinceritatis et veritatis (I Cor. V).”

Rectius ergo sumentes illud, unde postes nostrarum frontium signemus, quiescimus usque in vesperam Sabbati, quae nobis est vespera paschalis convivii, et tunc signatis frontibus baptizatorum, qui verum Pharaonem, scilicet diabolum, effugientes, per mare Rubrum baptismi ad eum tendunt, illud nostrum

“in voce exsultationis et confessionis (Psal. XLI)”

inchoamus convivium. Et si quaeras cur non ipsa quoque chrismatis consecratio dilata est, ideo scilicet quod ab hac feria quinta usque in vesperam Sabbati, qua hora utendum est chrismate, vacamus a missarum solemniis, eo loco quo pacem accipimus fas est consecrare. Et ante haec baptismum celebrari hoc Sabbato sancto, ratio exigit, de quo dicendum est suo loco, id est magno Sabbati sancti officio. Non igitur chrismatis quoque consecratio differri debuit aut potuit