|
|
“Sin autem obtuleris munus primitiarum frugum tuarum Domino, de spicis
adhuc virentibus, torrebis eas igni et confringes eas in morem farris,
et sic offeres primitias tuas Domino, fundens super ea oleum, et thus
imponens, quia oblatio Domini est.”
|
|
Fruges nostrae lectionis sacrae sunt. Tunc autem munus primitiarum
offerimus de spicis adhuc virentibus, cum in servitio Domini Patrum
illorum qui ante legem fuerunt, imitanda nobis exempla proponimus.
|
“Ager enim mundus est, semen verbum Dei, messis vero consummatio saeculi
(Matth. XIII).”
|
|
Ergo cum exempla Patrum legimus, et imitanda nobis proponimus, quos
nondum legis aestus torruerat, quasi de spicis adhuc virentibus, Domino
primitiarum munus offerimus. Sed sunt eorum facta quaedam, quae sicut
historialiter acta leguntur, nequaquam ita sequi, vel in defensionem
nostri pro auctoritate assumere ea valemus. Imo et post legem datam sunt
sanctorum facta quaedam, a quibus juste restringimur secundum regulam
evangelicam, verbi gratia: Ante datam legem Abraham patriarcha Dei
amicus sororem suam filiam patris sui, et non matris suae, uxorem duxit
(Gen. III); post legem autem David quoque sanctus plures uxores eodem
tempore habuit (I Reg. III). Ita quasi virentes adhuc spicae, ante
adventum Christi in agro mundi hujus steterunt, donec elevato eodem sole
justitiae, quasi plena aestate, maturesceret, ac solidaretur messis
virtutum. Igitur si de spicis, inquit, adhuc virentibus munus
primitiarum frugum tuarum Domino obtuleris,
|
“torrebis eas igni, et confringes in modum farris,”
|
|
id est si exempla Patrum antiquorum imitanda tibi proposueris, horrentem
litterae paleam Spiritu sancto adures et sensu spirituali conterendo, ad
similitudinem evangelici farris confringes, ut quod hoc tempore
judicaretur adulterium ad evangelicum referas sacramentum. Nam quod
Abraham duos filios habuit, unum de ancilla et unum de libera, si
secundum litteram sequaris vel imiteris, tanquam adulter juste
removendus es ab altari Domini. Si autem cum Apostolo per allegoriam
dicta esse haec accipias (Gal. IV), spicas virentes igni torres, et in
modum farris confringis, digne Domino primitias ferens, fundensque super
eas oleum, et thus imponens, id est pia charitatis consideratione ad
honorem Domini perpendens, quia non illis reputatur in peccatum, quod
recenti adhuc saeculo sancti ac fideles homines Deo non prohibente
fecerunt.
|
“De qua adolebit sacerdos in memoriam muneris partem farris fracti et
olei, ac totum thus.”
|
|
Hoc item intelligendum ut supra.
|
|