VERS. 11, 12, 13.

Sed et hoc vanitas est. Etenim quia non cito profertur contra malos sententia, absque timore ullo filii hominum perpetrant mala. Attamen peccator ex eo quod centies facit malum, et per patientiam sustentatur, ego cognovi quod erit bonum timentibus Deum, qui verentur faciem ejus. Non sit bonum impio, nec prolongentur dies ejus, sed quasi umbra transeant qui non timent faciem Domini. Est Deo naturaliter innata pietas, est innata et potestas. Nutrit nos pietas, regit et exercet potestas. Aliquando potestatem pietatis vincit gratia, et sic potestatis ense diu pendente, spem atque veniam reis offert mortis dilatio. Est hic gladius bis acutus qui procedit ab ore Domini, sicut in Apocalypsi Joannis legitur (Apoc. I), quia hinc percutit ut moriaris. Qualiter istud fiat, modo disputat Ecclesiastes. Quod sententia Domini non cito punit iniquos, propterea pietate Dei abusi liberius peccant, quos minime cohibet timor ullus, neque credunt curare Deum mortalia nostra, ut saltem videat mala, aut si viderit, illa putant dissimulasse, quia non statim iniquos punit. Dedit impunita licentia iniquos. Quando impunita licentia fecit aliquid impune? Quid ait Dominus per prophetam suum Isaiam? Vae Assur, virga furoris mei et baculus ipse est, in manu eorum indignatio mea (Isa. X). Pro gradibus ergo meriti datur hic locus nocendi. Scopae quae pavimenta verrunt terendo teruntur. Ita impunita impietas est suprema malorum. Pietas quae indulta malis fit malorum causa, haec pietas indulta bonis fit bonorum causa. Res enim et causas discernens Ecclesiastes, argumentatur super hac Domini pietate, cujus sententia tandiu dilata pendet. Si mala peccatoris centies ingeminantis ultro differtur, ut ei detur spes veniae, ex hoc cognovi, quod veniae spem mereatur qui Dominum timendo ejus faciem reveretur, vel non peccando, vel redimendo peccatum. Sit bona spes bonis, offertur spes et malis. Justos sustentat ferens patiendo et iniquos. Verumtamen est aliquis jactantior et veluti fortis, nihil patiendo ferens, sed carpens sinistro ore, quae occulto judicio Deus patitur, atque quem Deus patitur non passus ei maledicit, istius ore loquens verba nunc alterat Ecclesiastes: Impiissime, non tibi sint bona, qui semper amasti mala, brevis tibi vita sit, quoniam taedet plerosque quia vivis: sicut umbra praetereant, quicunque Creatorem suum minime reverentur.