CAPUT 31

“Dicit eis: Mittite in dexteram navigii rete, et invenietis. Miserunt ergo, et jam non valebant trahere illud, prae multitudine piscium.”

Non utique dixit:

“Mittite in dexteram navigii rete,”

cum adhuc esset in mediis fluctibus passionis et mortis passurus non dixit:

“Mittite in dexteram,”

sed tantummodo, inquit,

“laxate retia vestra in capturam (Luc. V).”

Itaque tantam piscium tunc concluserunt multitudinem, ut rete eorum rumperetur, et navicula eorum pene mergeretur. At nunc in littore stans, et undosam turbidi saeculi omnino supergressus jacturam:

“Mittite,”

inquit, et non ubicunque, sed

“mittite in dexteram.”

Et jam non valebant, ait evangelista, trahere illud prae multitudine piscium, non tantum dixit, quia rumpebatur rete, aut mergebatur navicula eorum. Quid ergo hic nisi illam piscationem hominum praesignare voluit, qua ad dexteram constituentur omnes electi, seclusis ad sinistram omnibus reprobis (Matth. XXV), qui tanquam pisces mali, rete praesentis Ecclesiae rumpunt seditionibus, quod maxime fecerunt haeretici atque schismatici. Resurrexerat enim, et in littore tutissimo stabat, quippe

“qui resurgens ex mortuis, jam non moritur, mors illi ultra non dominabitur (Rom. VI).”

Et idcirco recte solos praefigurabat illos, quos secum suscitat secumque ad dexteram Patris considere vellet in coelestibus (Luc. XXIV).