|
Sapientis viri est, dum aedificat domum suam, fodere in altum, et ponere
fundamenta supra petram.
|
“Descendit pluvia, ait Dominus; venerunt flumina, et flaverunt venti, et
irruerunt in domum illam, et non cecidit, fundata enim erat supra petram
(Matth. VII).”
|
|
Nimirum illi viro sapienti aliquatenus et nos extremum cupimus
assimilari. Quoties enim cupientes exigere aliquod boni ac fidelis
sermonis aedificium, quaerimus ac tenemus aptum sive conveniens
quodlibet capitulum de auctoritate divina, auctoritate canonica, sive
prophetarum, sive apostolorum, ut aedificemus super fundamentum illorum,
profecto fodimus in altum et ponimus fundamenta supra petram. Ac proinde
si descendant loquaces pluviae saecularium, maximeque sophistarum
odibilium, quibus sua stipula suumque placet fenum, nostrum autem vile
est aurum sive argentum. Et nostri lapides pretiosi contemptibiles sunt,
si, inquam, veniant flumina haereticorum, et irruant in domum nostram,
non cadet, quia supra petram fundata est. Igitur de humana creatura jam
dicturi aliquid, ad gloriam et laudem sanctae Trinitatis, ad honorem
Spiritus sancti de Patre et Filio procedentis, cujus in ista creatura
valde clara rutilant dona, quaerimus hoc fundamentum, et in omni
portiuncula sermonis nostri certum de sanctis Scripturis tenere cupimus
capitulum, quia videlicet hoc est, sicut jam diximus, fodere in altum,
et ponere fundamenta supra petram. Primum capitulum hoc est.
|
|