VERS. 33.

“Non est qui utrumque valeat arguere.”

Ac si dicat: Neque ego per me ex aequo possum audire, neque mediator adhuc venit,

“qui utrumque,”

id est, hinc Deum judicio praesidentem, hinc hominem sub judicio stantem,

“valeat arguere,”

videlicet hoc modo quo sequitur,

“et ponere manum suam in ambobus,”

id est, ut et culpam hominis justitiam aspirando corripiat, et iram Dei moriendo temperet.