CAPUT XXIX. Quid sit commotio superliminarium, et quid sit fumus implens domum Domini, unde polluta sunt labia populi, cujus in medio propheta se habitare congemiscat, et quid volans ad eum unus de Seraphim.

Et commota sunt superliminaria domus a voce clamantis, et domus impleta est fumo. Clamantibus seraphim, et in tota terra Trinitatis mysterium praedicantibus, statim commota sunt superliminaria templi, et omnes illius cardines ceciderunt, impleta Salvatoris comminatione dicentis: Relinquetur vobis domus vestra deserta (Matth. XXIII). Aliter. Commota sunt superliminaria, id est zelo concitati sunt principes sacerdotum, Annas et Caiphas, et omnes qui Synagogae praeeminebant. Commota sunt, inquam, haec superliminaria, pro audita Trinitatis gloria, et injecerunt manus, ut concluderent ora clamantium Seraphim, id est, ut prohiberent apostolos loqui in nomine Domini. Praecipiendo, inquiunt, praecepimus vobis, ne doceretis in nomine isto, et ecce replestis Hierusalem doctrina vestra (Act. V), etc. Commota sunt igitur superliminaria, et domus non jam Domini, impleta est fumo invidiae, et qua gloria Domini omnis terra splenduit, ex eadem in Israel caecitas contigit. Et dixit: Vae mihi quia tacui, quia vir pollutis labiis ego sum, et in medio populi polluta labia habentis ego habito! Et regem Dominum exercituum vidi oculis meis. Hoc illud est quod in Actibus apostolorum legimus: His auditis compuncti sunt corde, et dixerunt ad Petrum, et ad reliquos apostolos: Quid faciemus, viri fratres? (Act. II.) Vae, ergo, inquit, mihi, quia lacui! Nec vero tantum quia tacui, sed quod pejus est, vir pollutis labiis ego sum, quod in persona eorum recte dici, facta ipsa consentiunt. Clamaverunt enim: Tolle, tolle, crucifige, crucifige (Joan. XIX)! Veraciter ex eo polluta se labia cognoverunt habere, sed seducti fuerant, et per ignorantiam tali clamore labia sua polluerant. Sequitur ergo: Et in medio populi polluta labia habentis, ego habito. Multi enim ex eis non per invidiam clamaverunt, sed multitudinem secuti sunt. Et volavit ad me unus de seraphim, et in manu ejus calculus, quem tulerat forcipe de altari, et tetigit os meum, et dixit: Ecce tetigi hoc labia tua, et auferetur iniquitas tua, et peccatum tuum mundabitur. Iste unus de seraphim, Petrus apostolus exstitit, qui gratiae pennis advolans dixit: Poenitentiam agite, et baptizetur unusquisque vestrum in nomine Jesu Christi, in remissionem peccatorum vestrorum, et accipietis donum Spiritus sancti (Act. II). In manu ejus calculus, inquit, Calculus donum est Spiritus sancti, quo peccata comburuntur, in Christum credentium. Illud in manu erat seraphim, id est in potestate Petri apostoli prae caeteris. Illi namque Christus claves regni coelorum specialiter tradidit (Matth. XVI). Quem tulerat forcipe de altari, id est quem promeruerat a Christo solido tenore fidei. Primus enim dixit: Tu es Christus Filius Dei vivi. Habet igitur primus in manu calculum, id est sancti Spiritus donum, in potestate vel ministerio conferendae remissionis peccatorum.