IN GENESIM LIBER SECUNDUS

Gen. cap. I, vers. 25-31; II, vers. 1-25


CAPUT PRIMUM. De dignitate creaturae hominis, et quod cum consilio providae Trinitatis factus est.

SEQUITUR CAP. I. Et vidit Deus quod esset bonum, et ait: Faciamus hominem ad imaginem et similitudinem nostram, et praesit piscibus maris et volatilibus coeli, et bestiis universae terrae, atque omni reptili quod movetur in terra. Ecce artificem omnium Dei sapientiam, gyrum coeli solam circumeuntem et in fluctibus maris solam ambulantem, a longe prosecuti, tandem ad eam quae propositi vel operis hujus summa est, pervenimus causam, scilicet ad nos homines, quos Creator noster facere dignatus est ad imaginem et similitudinem suam. Quid enim propositum est, nisi sanctae Trinitatis gloriam per opera ipsius quasi per speculum contemplari? Et cujusque personae proprietatem agnoscere ex proprii qualitate operis? Haec plane humana, scilicet creatura illud potissimum opus est, quod eadem beata Trinitas magna sibi dignatione divisit, ut Pater conderet, Filius redimeret, Spiritus sanctus igniret. Hujus ergo creationis dignitatem, non per qualemcunque judicem, sed per digitum Dei, cujus est Scriptura haec, diligenter expressam, reverenter, ut dignum est, audiamus. Ait: Faciamus hominem ad imaginem et similitudinem nostram. Mutavit vocem suam, quippe qui hactenus de singulis dixit: Fiat, et factum est; producat terra, producant aquae, et factum est. Nunc autem tanquam a circuitu terrae, coeli et maris, lassabundus resederit, et inter respirandum in mentem illi venerit, adhuc unum deesse quod deceret vel oporteret fieri: Faciamus, inquit, hominem ad imaginem et similitudinem nostram. Domine, inquit propheta, consilium tuum antiquum, verum fiat. An tibi parvum videtur consilium, his paucis sanctae Trinitatis dictiunculis esse significatum? Magnum plane consilium in illo Sapientiae consilio, in illo talium personarum, Patris, et Filii et Spiritus sancti, non tam senatu quam soliloquio venerando de nobis peccatoribus habitum est. An putas eorum quidquam quae circa nos acta vel agenda sunt illic defuisse? Plane ibi omnis nostra in medio causa posita est, mors vel perditio nostra quae futura erat, illic perspecta est, et inde totum consilium habitum, ut unaquaeque persona suam operis partem susciperet, ut, scilicet, sicut jam dictum est, tunc quidem Pater conderet, postea in plenitudine temporis Filius perditum redimeret, Spiritus sanctus remissionem peccatorum, et carnis resurrectionem perficeret, atque ita communi Trinitatis consilio reaedificarentur in homine deserta saeculorum, et fundamenta generationis et generationis suscitarentur. Laus sapientiae Creatoris, honor gratiae Liberatoris, gratiarum actio pietati Illuminatoris, adoratio uni indivisae creatrici liberatrici et gubernatrici omnium Trinitati. Repleatur os nostrum laude, ut tantam ejus gloriam, tantam ejus magnitudinem tota die cantemus (Psal. LXX).