|
|
“Quare ergo fremuerunt gentes, et populi meditati sunt inania? (Psal.
II.)”
|
|
Dixit enim quodam loco Judaeis, et quod illis dixit, omnibus et gentibus
et populis dixit et dicit:
|
“Quis ex vobis arguet me de peccato? Si veritatem dico, quare non
creditis mihi? (Joan. VIII.)”
|
|
Quid aliud sibi vult percunctatio ista:
|
“Quare fremuerunt gentes, et populi meditati sunt inania?”
|
|
Idcirco taliter hunc psalmum secundum primo vel praecedenti conjungimus,
quia juxta propositum, et hominem sine peccato fuisse conceptum vel
natum atque conversatum Christum Dei Filium, in illo primo agnoscimus,
et in isto secundo causam cur passus fuerit, quam gentes et populi
meditantes inania non cognoverunt, expositam intelligimus. Ait enim:
|
“Dominus dixit ad me: Filius meus es tu, ego hodie genui te. Postula a
me, et dabo tibi gentes haereditatem tuam, et possessionem tuam terminos
terrae (Psal. II).”
|
|
Audito verbo quod dixit, postula a me, modum quoque sive qualitatem
postulationis debemus nosse. Quomodo nisi moriendo postulavit? Humilitas
procul dubio sacrosanctae ejus passionis postulatio fuit, sacrificium
fuit, praeter quod aliquid holocaustum, et pro peccato Deus noluit
(Psal. XXXIX). Est igitur sensus: Idcirco ego beatus vir, qui morti
nihil debui, quia peccatum non feci, mortis debitum solvi; idcirco
|
“quando fremuerunt gentes, et populi meditati sunt inania,”
|
|
quando astiterunt reges terrae, et principes convenerunt in unum
adversus Dominum et adversus me Christum ejus: idcirco, inquam, tacui,
semper silui, patiens fui, qui poteram usquequaque dicere, quod semel
dixi:
|
“Ego sum, et abierunt retrorsum et ceciderunt in terram (Joan. XVIII),”
|
|
quia Dominus Pater dixit ad me:
|
“Postula a me, et dabo tibi gentes haereditatem tuam, et possessionem
tuam terminos terrae.”
|
|
Ad hanc Patris dictionem, cum multa consonent, illud quoque pertinet
quod Isaias inter caetera dixit:
|
“Si posuerit pro peccato animam suam, videbit semen longaevum, et
voluntas Domini in manu ejus dirigetur (Isa. III).”
|
|
Unde autem mors ejus tanti esset aut tantum valeret, nisi idem ipse qui
homo in saeculo natus est, Deus ante saecula existeret? Propterea
dicturus Pater:
praemisit:
|
“Filius meus es tu, ego hodie genui te.”
|
|
Caeterorum quae sequuntur usque in finem psalmi, summa haec est quam
dixit:
|
“Et ego si exaltatus fuero a terra, omnia traham ad me (Joan. XII).”
|
|
Item dixit:
|
“Data est mihi omnis potestas in coelo et in terra (Matth. XXVIII).”
|
|
Potestas utique judiciaria a dextris et a sinistris, quae designatur hoc
brevi versiculo:
|
“Reges eos in virga ferrea, tanquam vas figuli confringes eos (Psal.
II).”
|
|
|
|