CAPUT 18

“Et facies earum sicut facies hominum. Et habebant capillos sicut capillos mulierum, et dentes eorum sicut leonum erant, et habebant loricas, sicut loricas ferreas.”

Cuncta haec in diminutionem filiorum Israel accipi possunt quasdam quasi magnitudines illarum efferendo locustarum; ut, sicut jam dictum est, ipsi potius comparati illis, quasi locustae viderentur. Distincte tamen in facie humana simulatio rationis; in capillis mulierum fluxi et effeminati mores; in dentibus leonum, qui et laniare, et naturalem solent afferre putorem, mentis ferocitas; in loricis ferreis, omnis armatura bellica recte intelligitur: quae tanta illis erat, ut falcatis quoque curribus abundarent. Nam et hoc de rege Chanaan scriptum est, quia nongentos habebat falcatos currus, et per viginti annos vehementer oppressit eos (Judic. IV).

“Et vox alarum earum sicut vox equorum currentium in bellum.”

Vox alarum, exaltatio est superbiae locustarum talium, quarum et audivimus vocem, exempli gratia, in primo libro Regum sibimetipsis dicentium:

“Confortamini, et estote viri Philisthiim, ne serviatis Hebraeis, sicut illi servierunt vobis, confortamini, et bellate (I Reg. IV).”

Nempe hoc dicere, confortamini, et bellate, vox erat quasi currentium equorum multorum currentium in bellum.

“Et habebant caudas similes scorpionum, et aculei erant in caudis earum, postestas earum nocere hominibus mensibus quinque.”

Hoc jam tertio locustae illae, scilicet hostes Israel scorpionibus similes demonstrati sunt, id est, facie velut innocui, sed in posterioribus venena servantes. Cur hoc? Videlicet quia tertio leguntur filii Israel decepti fuisse per gentium illarum mulieres, quatenus offenso Deo in conspectu hostium caderent, velut arma sua non habentes. Primo ubi scriptum est, quod supra meminimus, quia vocaverunt eos filii Moab ad sacrificia sua.

“Et fornicatus est, inquit Scriptura, populus cum filiabus Moab, et adoraverunt deos earum, initiatusque est Israel Beelphegor (Num. XXIII).”

Secundo, ubi post mortem Josue scriptum est:

“Itaque filii Israel habitaverunt in medio Chananaei, et Ethaei, et Amorrhaei, et Pherezaei, et Evaei, et Jebusaei, et duxerunt uxores filias eorum (Judic. I),”

etc. Tertio ubi de Salomone scriptum est,

“quia amavit mulieres alienigenas multas, filiam quoque Pharaonis, et Moabitidas, et Ammonitidas, Idumaeas, et Sidonias, et Cethaeas, et depravatum est per mulieres cor ejus, et iratus est Dominus (III Reg. XI).”

Et primo quidem gravis fuit ira Domini dicentis:

“Tolle cunctos principes populi, et suspende eos contra solem in patibulis, et occidat, inquit, unusquisque proximos suos qui initiati sunt Beelphegor (Num. XXIII).”

Secundo autem gravior,

“quia tradidit eos in manus gentium, et dominati sunt eorum qui oderunt eos (Psal. CV).”

Tertio vero gravissima, quia scissa est gens una, et unum regnum in duo regna et ipsa schismata irreparabilia sunt, hostibus postmodum data (III Reg. XII).

“Venit enim rex Assyriorum, et transtulit Israel in Assyrios, collocavitque eos in Hala, et in Habor fluvios Gozan, in civitatibus Medorum (IV Reg. XVII).”

Verum illa translatio Israel in Assyrios, sicut et traductio Judae in Babylonem, ad cantum pertinet tubae sexti angeli, de quo postmodum dicendum est. Sequitur ergo repetens quod jam dixerat:

“Potestas eorum nocere hominibus mensibus quinque,”

id est servituti eos subjicere per vices quinque.

“Et habebant super se regem angelum abyssi, cui nomen Hebraice Abaddon, Graece autem Apollion, et Latine habet nomen Exterminans.”

Angelus iste abyssi, manifeste contrarius est Angelo magni consilii, rex contrarius regi, rex filiorum superbiae adversus vel oppositus regi filiorum sapientiae. Nam et Scriptura nominis hujus, et Scriptura nominis illius Hebraice, Graece et Latine deposita, illum malum, istum bonum gentibus omnibus agnoscendum praedicat. Hebraice namque, Graece et Latine scimus scriptum,

“Jesus Nazarenus rex Judaeorum (Joan. XII).”

Ille Hebraice Jesus, Graece Soter, Latine Salvator. Hic autem ut nunc in praesenti habemus, Hebraice Abaddon, Graece Apollion, Latine Exterminator. Agnoscendus, inquam, erat iste Exterminator illis quibus agnitus ille Salvator, ut dum scitur, quam novus sit iste Exterminator, melius sciatur, quam vere, quam recte is qui ab isto salvat, vocetur Salvator. Porro nomen Exterminatoris prius auctoritas divina in veteri Scriptura pene expressit cum dicit:

“Transibit enim Dominus percutiens Aegyptios; cumque viderit sanguinem in superliminari, et in utroque poste, transcendet ostium, et non sinet percussorem ingredi domos vestras, et laedere (Exod. XII).”

Unus idemque angelus rex abyssi, Exterminator sive percussor et illic nonnisi in domibus quae sanguinem non habebant in superliminari et utroque poste, permissus est quemquam laedere, et hic praeceptum habet cum suis locustis, nonnisi tantum homines qui non habent signum Dei in frontibus suis, cruciare.