CAPUT 14

“Sequebatur autem Jesum Simon Petrus et alius discipulus. Discipulus autem ille erat notus pontifici, et introivit in atrium pontificis. Petrus autem stabat ad ostium foris.”

Sequebatur autem Petrus, sed a longe, ut alii evangelistae testantur: a longe, inquam, sequebatur, non tantum pedum incessu, quantum pavidae mentis habitu, quia juxta veritatem ejus qui dixerat,

“quo ego vado, non potes me modo sequi;”

cuntem ad passionem Magistrum et Dominum, nondum valebat imitari. Verum quomodocunque, sequebatur tamen, ut videret finem; timidus quidem, sed piam pro Domino gerens sollicitudinem. Alius discipulus (Joan. XIII), fortassis ipse est qui scripsit haec, de quo non dubitaverunt quidam asserere quod fuisset nobilis, unde et

“notus erat pontifici.”

Modum tamen nescimus ejus nobilitatis, sed hoc unum ex Evangelio certum tenemus, quod filius fuerit Zebedaei, nec de curia, sed de piscatoria cum fratre suo Jacob vocatus, et relictis retibus et Patre, Dominum secutus sit. Quacunque tamen ex causa

“pontifici fuerit notus,”

sequentia videamus.