|
inquam, non ego, quem onagro comparastis, qui se liberum natum putat,
sed alii longe dissimiles mihi,
|
“quasi onagri in deserto,”
|
|
id est a timore Domini soluti,
scilicet a communi conversatione hominum, ut quasi per solitariam viam
reverentiores videantur.
|
“Egrediuntur, inquam, quasi onagri ad opus,”
|
|
non Dei, sed suum, sicut scriptum est:
|
“Onager assuetus in solitudine in desiderio animae suae, attrahit ventum
amoris sui (Jer. II),”
|
|
id est vir vanus a vinculis fidei et rationis alienus, in ambitione
cordis sui eam, quae non aedificare, sed inflare novit, attrahit
scientiam.
|
“Egrediuntur, inquam, quasi onagri. Vigilantesque ad praedam,”
|
|
id est, intenti ad depravandam sacram Scripturam, et ad sui sensus
servitium detorquendam,
|
“praeparant panem liberis suis,”
|
|
id est doctrinam mendacii sequacibus suis.
|
|