|
Ne ergo dicatis: Moysi locutus est Deus; hic autem nescimus unde sit.
Moyses enim et ipse unus ex nobis, de plenitudine hujus hoc accepit, ut
constitueretur Deus Pharaon's (Exod. VII), ut eodem Pharaone superato,
totaque Aegypto caesa plagis diversis, tandem divideret mare Rubrum in
divisiones, et educeret Israel per medium ejus (Psal. LXXVII; CXXXV), et
acciperet panem de coelo (Joan. IX), et aquam de petra interrupta in
eremo. Et hic est illa manus Domini, cujus digito conscriptam legem ille
accepit in tabulis lapideis (Exod. XXXII), et de hoc eodem ille
scripsit: Ne ergo dicatis illi:
|
“Quinquaginta annos nondum habes, et Abraham vidisti? (Joan. V, VIII)”
|
|
quia videlicet antequam Abraham fieret, hic erat, imo est. Nam hic ipse
Verbum Domini est, quod ad Abraham vel ad omnes sanctos prophetas factum
est. Omnino universi nos, quibus dicit Spiritus sanctus:
|
“Ego dixi: Dii estis, et filii Excelsi omnes (Psal. LXXXI),”
|
|
de plenitudine ejus accepimus hoc ipsum, quod dii vocamur; quia
videlicet ex eo dicti sumus dii, quod factus est ad nos sermo Dei. Hic
autem ipse sermo Dei est. Ex ipso igitur, ut dictum est, accepimus hoc
ipsum, quod dii dicti sumus. Sequitur:
|
|