VERS. 19.

“Requiesces”

subaudi, in suavitate conscientiae,

“et non erit qui exterreat,”

id est qui te a charitate Dei separet.

“Et deprecabuntur faciem tuam plurimi,”

videlicet ut pro illis apud Deum intercessor adsis. Sic haeretici seu perversi quilibet dum sancta loquuntur, in suis repente sponsionibus ostendunt quod amant, videlicet quod ideo quasi innocenter vivunt, quia videri pro hominibus intercessores volunt. Sed mox ad verba rectitudinis recurrens,