VERS. 17.

“Nocte os meum perforatur doloribus.”

Ejusdem afflictionis partes enumerat, et, ut saepe dictum est, sic sua insinuat, ut cadentibus ab Ecclesia possint congruere quae narrat,

“Nocte,”

inquit sancta Ecclesia,

“os meum,”

id est in hoc tribulationis quasi nocturno tempore, forte, qui in corpore meo sunt, et sicut ossa carnes, ita mores infirmantium stabiliter portant.

“Os meum,”

inquam,

“perforatur doloribus,”

id est ipsi quoque fortes victi tormentis ad perfidiam delabuntur.

“Et qui me comedunt non dormiunt,”

id est maligni spiritus qui carnales consumunt, ita a tentationibus quiescere nesciunt, sicut vermium multitudo per sinus ulcerum scaturiens sancti viri corpus lacerabat, quae non dormiens nec ipsum sinebat capere somnum.