CAP. IX.


CAPUT 1

Noli laetari, Israel, noli exsultare sicut populi, quia fornicatus es a Deo tuo. Dilexisti mercedem super omnes areas tritici. Area et torcular non pascent eos, et vinum mentietur eis. Non habitabunt in terra Domini. Notum est, quia laetari et exsultare voluit Israel sicut populi, et hoc peccatum ejus manifestum est, ut inferius hic propheta dicit: Ex diebus Gabaa, etc. (cap. X), id est ex diebus Saul, qui fuit de Gabaa. Tunc enim Israel hoc ipsum, quod vellet laetari et exsultare sicut populi, manifestavit Samuel his verbis: Ecce tu senuisti, et filii tui non ambulant in viis tuis. Constitue nobis regem ut judicet nos, sicut et universae habent nationes (I Reg. VIII). Cumque diceret Dominus: Audi vocem populi in omnibus quae loquuntur tibi; non enim abjecerunt te, sed me, ne regnem super eos. Juxta opera sua, quae fecerunt a die qua eduxi eos de Aegypto, usque ad diem hanc, sicut dereliquerunt me, et servierunt diis alienis, sic faciunt etiam tibi (ibid.). Cum, inquam, haec et caetera diceret Dominus, et Samuel ille cuncta contestaretur, iterum firmius manifestavit Israel, quod vellet laetari et exsultare sicut populi, dicens illi: Nequaquam; rex enim erit super nos, et erimus nos quoque sicut omnes gentes; et judicabit nos rex noster, et egredietur ante nos, et pugnabit bella nostra pro nobis (ibid.). Nimirum haec laetitia populorum, haec exsultatio est gentium regem alium habere quam Deum, et hac laetitia laetari, tali exsultatione exsultare voluit Israel, quando regem Saulem expetivit, quando secutus est Hieroboam, relicta domo David, quando Christum negavit ante faciem Pilati, dicens: Nos non habemus regem nisi Caesarem (Joan. XIX). Verum taliter laetari, tali modo exsultare non conceditur populo illi qui legem accepit et cultum professus est Dei, qualiter laetantur vel quomodo exsultant caeteri populi qui nunquam habuerunt notitiam Dei, ut vacet illis, quemadmodum et caeteris gentibus, deserto Deo prosperari in temporalibus bonis. Ait ergo: Noli laetari, Israel, noli exsultare sicut populi, subauditur quia non conceditur tibi. Quare? Quia fornicatus es a Deo tuo, inquit. Ac si dicat: Aliter enim judicas ut adultera, quae fornicando recessit a viro suo, atque aliter meretrix quae nulli fidem dederat, neque unquam astricta fuerat vinculo conjugali. Tu virum Deum sortita fueras, et tali marito contempto dormisti cum altero viro, imo cum pluribus viris; olim in deserto et in Samaria, sive etiam in Hierosolymis cum vitulis aureis, et cum Baal caeterisque portentis, et novissime cum Barabba latrone, quem tibi negato Christo praeelegisti, et haec adulteria maritus deprehendit. Praecepit autem lex ipsa, quam tu professa es: Si spiritus zelotypiae concitaverit virum contra uxorem suam, adducet eam ad sacerdotem. Cumque steterit mulier in conspectu Domini, discooperiet caput ejus, et ponet super manus ejus sacrificium recordationis et oblationem zelotypiae. Ipse autem tenebit aquas amarissimas, in quibus cum exsecratione maledicta congessit; adjurabitque eam et dicet: Si declinasti a viro tuo, atque polluta es, et concubuisti cum altero, his maledictionibus subjacebis. Det te Dominus in maledictionem, exemplumque cunctorum in populo suo. Putrescere faciat femur tuum, et tumens uterus tuus disrumpatur. Ingrediantur aquae maledictae in ventrem tuum, et utero tumescente putrescat femur tuum. Et respondebit omnis populus: Amen, amen (Num. V). Non sic examinatur vel in isto saeculo judicatur meretrix cui non est vir, quem jure adversus eam spiritus zelotypiae concitare possit. Noli igitur laetari, noli exsultare sicut populi, quia Deo tuo fornicatus es, quia videlicet laetitiam sive exsultationem populorum non concedunt tibi, quae in te conscriptae sunt legis maledictiones. Maledictus eris in civitate, maledictus in agro; maledictum horreum tuum, et maledictae reliquiae tuae; maledictus fructus ventris tui, et fructus terrae tuae, armenta boum tuorum, et greges ovium tuarum (Deut. XXVIII), et caetera.