|
|
“Radet, inquit, illico in eadem die purgationis suae, et rursum septima.
In octavo autem die offeret duos turtures, vel duos pullos columbae
sacerdoti in introitu tabernaculi foederis testimonii. Facietque
sacerdos unum pro peccato, et alterum in holocaustum, et deprecabitur
pro eo, quia peccavit super mortuo. Sanctificabitque caput ejus in die
illo et consecrabit Domino dies separationis ejus, offerens agnum
anniculum pro peccato.”
|
|
Bene et septima die radet Nazaraeus caput suum, in octavo autem
sacrificio renovatur, quia videlicet passio hujus sancti septem
protracta est diebus. Nam a decima luna, qua die civitatem ingressus
est, qua die secundum legem tollebatur in cunctas domos Judaeorum
paschalis agnus, quarta decima luna ad vesperam immolandus, ab illa,
inquam, die septima dies exstitit Sabbatum sepulturae ejus. Octava
deinceps die, quae est prima Sabbati resurrexit a mortuis, et tunc novum
sacrificium, quod sub articulo suae passionis instituerat, perfecit,
offerens duos turtures vel duos pullos columbae, id est Spiritum sanctum
tribuens, charitatis geminae in introitu foederis testimonii, in
apertione regni coelestis, quod illa die nobis devicta morte reseravit.
|
“Facietque, inquit, sacerdos unum pro peccato, et alterum in
holocaustum,”
|
|
quia videlicet unum dedit Spiritus sancti datum in remissionem
peccatorum ad diligendum proximum, alterum in diversarum distributione
gratiarum ad diligendum Deum. Unum adhuc positus in terris. alterum jam
in coelo residens ad dexteram Patris. Hos, inquam, turtures duos vel
columbae pullos dedit sacerdoti, id est ut daret in sua potestate,
accepit Nazaraeus ipse, sacerdos ipse vel pontifex magnus, qui coelos
penetravit (Hebr. IV).
|
“Et deprecabitur, inquit, pro eo,”
|
|
subauditur ipse sacerdos pro seipso Nazaraeo;
inquam, pro seipso, id est pro corpore suo, pro nobis fidelibus suis,
quos fecit esse concorporales sibi, testante Paulo cum dicit:
|
“Qui est a dextris Dei, qui etiam interpellat pro nobis (Rom. VIII),”
|
|
non tamen submissa prece orans, sed potenter jure advocati pro nobis
interpellans.
|
“Sanctificabitque, inquit, caput ejus,”
|
|
etc., ut supra. Sanctificatum est caput hujus Nazaraei, quia nunc, juxta
Zachariam, ablatis ab eo sordidis vestibus nostrae mortalitatis, quibus
fuerat indutus, posita est cidaris munda super caput ejus, et indutus
est mutatoriis (Zach. III), coronatus videlicet gloria immortalitatis et
honore incorruptionis. Et ita consecravit
|
“dies separationis suae,”
|
|
ut jam non moriatur, mors illi ultra non dominetur (Rom. VI),
|
“offerens adhuc agnum anniculum pro peccato,”
|
|
videlicet per manus Ecclesiae corpus suum et sanguinem sacrificans pro
cuncto populo catholico in sancto altaris magno atque ineffabili
mysterio, ita tamen ut dies priores irriti facti sint, sicut supra
dictum est.
|
|