VERS. 17.

Noli esse justus multum, neque plus sapias quam necesse est, ne obstupescas. Sicut perpendiculum opus metitur faciendum, ita virtus justitiae reliquarum virtutum est perpendiculum, et directa linea morum. Justitiae linea, minus sive plus nescit habere. Justitiae linea virtutes illas dirigit stantes in medio vitiorum reduces utrinque, ut nihil illis desit, nihil inde supersit. Si prudens et fortis, si velis modestus esse; sine ista neque prudens neque fortis aut moderatus eris. Omne quod est nimium vertitur in vitium. Lex ergo mundi, lex naturalis, lex religionis ita in justitia jacto recti fundamento, justus plus quam necesse sit, atque sapiens nimium esse vetaris. Nimium justus est, vindex culpae immoderatus. Nimium justus est, non volens ignoscere peccatis. Nimia justitia tibi justitiae tollit praemia, verrucas fratrum, sed non sua damnans tubera. Sic justum prohibet nimis, qui ait: Estote misericordes (Luc. VI), ut idem ipsi consequamini: Dimittite, et dimittemini (ibid.). Monet Ecclesiastes ne plus quam necesse est sapias, quod et Paulus apostolus confirmat, dicens: Noli alta sapere, sed sapere usque ad sobrietatem (Rom. XII). Dicit et Socrates:

“Quae supra nos, nihil ad nos. Tres unum dicunt, sed inspirat Deus unum tribus.”

Paulus quod prohibuit vitans, quod docuit hoc fecit, neque nimium justus fuit, omnibus omnia factus ut omnes lucrifaceret (I Cor. IX). Ne plus quam necesse est saperet, arcana verba quae audivit nulli locutus est (II Cor. XII). Saul plus quam necesse fuit justus, contra praecepta, parcens Agag Amalechitae obstupuit, quia traditus est spiritui immundo et male vexabatur (I Reg. XV). Cui dimittuntur decies millena talenta, non volens conservo suo parvam summam dimittere nimium obstupuit datus a Domino iniquis tortoribus (Matth. XVIII). Justus nimis erat et nimium sapuit Novatianus qui poenitentibus veniam auferre conatus est. Justus nimis erat Pelagianus, dicens hominem non egere auxilio Dei ut bona posset operari. Ipsi etiam non desunt Ecclesiasti gentiles, quod multum nocet nimis esse justum, et nimis sapientem. Plurimos philosophos multum reddidit obstupefactos sapientia mundi, potatos et imbutos de faece sua. Democritus, Chrysippus, Zeno, Cleanthos plus justo justi, atque plus se sapuisse volentes injecerunt sibi manus, ferendo morte sua stuporem. Obstupuit nimium Empedocles, nimium justus sibi, qui volens esse Deus, in ignes Aethnae se projecit.