CAPUT XXVIII. Qualiter in fine tollenda sint omnia scandala de regno Dei, et quod non vane Pater Augustinus velit intelligi Matthaeum in leonis facie.

Nemo fere qui nesciat, nemo prorsus qui nescire debeat, cuncta haec caeteraque quotidiana ejus facta et dicta, sicut a Patribus sanctis sunt exposita, regni Dei, id est Ecclesiae praesentis continere mysteria, quod videlicet regnum usque ad finem saeculi, ex bonis malisque permistum secundum edictum, pariterque exemplum regis eruditur et perficitur in omni patientia. Tandem, qualiter de hoc regno tollenda sunt omnia scandala, quod per multiplices apud hunc evangelistam significabatur parabolas, terribiliter haec novissima ante passionem prolocutio regis indicat. Cum autem, inquit, venerit Filius hominis in majestate sua, et omnes angeli cum eo, tunc sedebit super sedem majestatis suae, et congregabuntur ante eum omnes gentes, et separabit eos ab invicem, sicut pastor segregat oves ab haedis. Et statuet oves quidem a dextris, haedos autem a sinistris (Matth. XXV), etc. Jam saepe dictum, et saepe dicendum est quia cuncta fere sic locutus est hic evangelista, ut ubique spectanda nobis proponatur tam vocibus quam sensibus regni coelorum majestas, regia persona, regalis Domini nostri Jesu Christi potestas. Hoc animadverso, Pater Augustinus (De cons. Evang. l I, c. 6, sup. Joan, tr. 36), ubi evangelicae quatuor facies spectandae proponuntur, tam in Apostolo, quam in propheta, non vane arbitratur, aut intelligi vult, quod facies leonis sit Matthaeus, facies autem hominis Marcus, licet alii plures econverso tradiderint, quod in homine Matthaeus, in leone Marcus sit agnoscendus. Nos hujus aetatis sextae finem facientes de septima breviter quid loquamur, ut juxta propositum ad laudandam atque adorandam sancti Spiritus gratiam, quandoque lassi perveniamus