|
|
“Vitam et misericordiam tribuisti mihi,”
|
|
scilicet mira aspiratione non solum vivificationis quae mihi communis
est cum bestiis, sed et indultae rationis.
rursus, quia dona tua custodia indigent,
|
“visitatio tua custodivit spiritum meum.”
|
|
Sed haec eadem, quae dicta sunt de exterioris hominis formatione, hoc
modo rursus accipi possunt in interioris hominis reformatione.
|
“Memento, quaeso, quod sicut lutum feceris me,”
|
|
videlicet sancti Spiritus gratiam terrenae menti infundendo, sicut aqua
pulveri infunditur ut lutum fiat;
|
“et in pulverem reduces me,”
|
|
scilicet per substractionem ejusdem gratiae aliquantulum in hora
tentationis deserta mente. Qua tentatione concussus dona tua jam
subtilius cogitans, dico:
videlicet per dulcedinem sancti Spiritus,
id est abstraxisti me? subaudi ab usu conversationis vetustae,
|
“et sicut caseum me coagulasti,”
|
|
videlicet ut nequaquam jam diffluerem per desideria carnis? Et ne
nunquam caro submurmuret (aliquando enim tentatio utilis est)
|
“pelle et carnibus vestisti me,”
|
|
id est carnalium motuum obsidione vallasti me; sed ne ab illis concussus
deficerem,
|
“ossibus et nervis compegisti me,”
|
|
id est virtutibus et praeceptorum vinculis roborasti me. Et tali modo
vel ordine,
subaudi qua a peccati morte resurgerem,
videlicet in bono opere subsequenter adjuvantem,
scilicet quia sine te nihil facere potui,
id est vel flagelli percussio, vel amoris tui compunctio,
|
“custodivit spiritum meum,”
|
|
scilicet humanum, ne non custoditus donum perdat acceptum.
|
|