|
Isti sunt duo ordines ecclesiastici, alter ordo clericorum, alter
monachorum, de quibus sanctae Ecclesiae semel et iterum dicitur in
Canticis canticorum: Capilli tui sicut greges caprarum, quae ascenderunt
de monte Galaad. Dentes tui sicut greges tonsarum, quae ascenderunt de
lavacro. Omnes, gemellis fetibus, et sterilis non est inter eas (Cant.
IV). Per capillos quippe similes gregibus caprarum, recte intelliguntur
examina monachorum, qui suo judicio peccatores sunt, et proinde sibimet
ipsis displicendo, ascendere de monte Galaad, id est crucem suam tollere
et Christum sequi festinaverunt ipso habitu suo profitentes, quia mundo
crucifixi sunt, spontaneum bajulantes martyrium. id est testimonium,
quod significat Galaad nomen. Interpretatur enim acervus testimonii, et
eos omnes significat, qui carnem suam crucifixerint cum vitiis et
concupiscentiis (Gal. V), maxime autem eos qui hoc ipsum profitentur
habitu, quem auctoritas ecclesiastica instituit in quamdam similitudinem
captivae nigredinis, de quo schemate post haec plenius dicendum erit.
Quid capilli praeter ornatum faciunt in capite mulieris? Sed nec ornatum
nisi constringantur atque velentur, imo ignominiam faciunt. Juxta
similitudinem hanc monachi suo judicio superflui sunt, sed in hoc spem
habent, si regulari disciplina constricti, et intus absconditi, semper
cogitatione tendant ad Dominum in modum caprarum semper in pascendo
altiora poenitentium [al. petentium]. Per dentes similes gregibus
tonsarum, recte nihilominus intelliguntur ordinatae acies clericorum,
qui nostro judicio, sive existimatione cunctorum, imo et voluntate
Scripturarum atque sacrorum canonum simplices ut oves, id est sine
crimine sunt, et proinde Deo et hominibus placendo ascendere de lavacro,
id est forte Domini esse proposuerunt, ipso sacri altaris officio, quo
funguntur exigente, ut caeteris facultatibus nudi, de altario vivant,
semper ad hoc parati, ut male viventes occidant, et incorporando
Ecclesiae quodammodo comedant; juxta illud: Surge, Petre, occide et
manduca (Act. X). Nam sicut non nisi cum dentibus per linguam formatur
loquela, ita non nisi cum clericali officio, per scientiam, quantacunque
sit, in aliquo debet administrari praedicatio publica.
|
|