|
Tenet hoc quod longe superius dixerat:
|
“Apud ipsum est fortitudo et sapientia (Job XII).”
|
|
Nam, postquam de fortitudine dixit,
etc., nunc de Sapientia subjungit,
etc.
inquam,
quasi jurisperitus
multa videlicet adversum me crimina componendo, quae is qui me percussit
adversum me numeret, ne videatur injuste percutere, dum reclamo dicens:
|
“Disputare cum Deo cupio (Job XIII).”
|
|
subaudi dedisti consilium,
|
“qui non habet sapientiam?”
|
|
Illud quidem charitatis esset, scilicet ei consilium dare, qui
sapientiam non habet, quia consilio indiget; dare autem Deo, qui ipsa
Sapientia est, nimis perversae et importunae adulationis est.
|
“Et prudentiam tuam ostendisti plurimam,”
|
|
scilicet plus appetendo sapere quam oportet sapere, et confingendo quasi
in favorem Dei mala contra proximum tuum, quae constat non esse.
|
|