|
Tantam, quae his tribus lectionibus chorus succinit, singula singulis
exsultationem indicant renatorum, quod jure exsultare debeant, quia
submersis omnibus peccatis, ipsi per mare baptismi transeunt liberati.
Verum haec exsultatio in metu et tremore debet esse, et cum laboriosa et
necessaria carnis mortificatione, quandiu sumus in corpore, stantes,
sicut in Apocalypsi (Cap. XV) legimus, supra mare vitreum, quod graves
et rursum oneratos peccatis sustinere non potest. Unde oportet, ut
abjectis oneribus saeculi, et simplici tunica contenti, persistamus, vel
ambulemus super hoc vitreum mare baptismi, mistum igne Spiritus sancti,
tenentes, sicut ibi legitur, citharas Dei, id est, tota carne
mortificati, et in laude Dei extenti, canendo trementes, et tremendo
canentes, juxta illud:
|
“Servite Domino in timore, et exsultate ei cum tremore (Psal. II).”
|
|
Bene ergo verba canticorum Mosi et prophetarum, quae succinimus, in
tractus efferimus, quem canticum lugentium esse, et miseriae praesentis
exsilii congruere, jam dictum est.
Quartus tractus in hoc differt a caeteris, quod nulla lectione praemissa
cantatur. Nec mirum. Non enim in officio praesenti sic est vox
universalis Ecclesiae, quemadmodum et illi. Eorum quippe solummodo vox
est, qui in praesenti adsunt baptizandi, adhuc peccati originalis veneno
infecti, et ideo festinant ad baptismum, ut juvenescant,
|
“quemadmodum desiderat cervus ad fontes aquarum. (Psal. XLI).”
|
|
Quod maxime ex subsequenti Collecta, confirmatur: Omnipotens sempiterne
Deus, respice propitius ad devotionem populi renascentis, qui, sicut
cervus, aquarum tuarum expetit fontem. Econtra lectio prima nullo
subsequenti cantico terminata est, videlicet, quia creatis et completis
mundi cunctis operibus non cantavit dignas homo ingratus Deo Creatori
gratias: sed obmutuit a laude Dei, et, audito serpente, contra
praeceptum quod acceperat, obsurduit. Unde et baptizando dicitur,
Ephphetha, quod est adaperire, sumptum de Evangelio, quod Dominus noster
curationem humani generis, quod sic obsurduerat et obmutuerat, ut dictum
est, in eo, quem sanavit, homine surdo et muto significavit. (Marc.
VII). Nec praetereundum, quia neque collectis salutatio, id est, Dominus
vobiscum, neque lectionibus supradictis ullae superscriptiones, id est,
tituli praeferuntur: quos a nudiustertius cunctis lectionibus, tanquam
corporibus capita praescidimus, donec caput nostrum Christus resurgendo
nobis reddatur, cujus resurrectionis similitudo in his, qui baptizati de
fontibus ascendunt Christum induti, ut Apostolus ait (Galat. III), fidei
oculis repraesentatur: nec ante hoc signa Ecclesiae concrepant, quorum
causa jam superius dicta est.
|
|