CAPUT III. De eo quod ait Dominus ad B. Job:

“Nunquid nosti ordinem coeli, et pones rationes ejus in terra?”

“Nunquid nosti ordinem coeli, ait Dominus ad beatum Job, et pones rationes ejus in terra?”

(Job. XXXVIII.) Subauditur, ut ego, et respondeas: non. Nemo enim nisi solus Deus novit hunc ordinem coeli, cujus universitas hic designata est nomine lucis, dicente Scriptura:

“Dixitque Deus: Fiat lux, et facta est lux.”

Attamen aliquibus Spiritus sanctus revelavit ut partim quasi per speculum et in aenigmate viderent (I Cor. XIII) adhuc viventes in carne illum dicentem coeli opus beatae Trinitatis ter trinis distinctum choris, quorum nomina haec sunt: angeli, archangeli, throni, dominationes, principatus, potestates, virtutes, cherubim atque seraphim (Rom. VIII). Iste ordo coeli ordinatus ad videndam atque laudandam gloriam sanctae Trinitatis, tantae est beatitudinis, ut recte admiretur Apostolus et dicat omnibus qui illud ad societatem illorum secundum praescientiam et praedestinationem Dei vocati sunt, et justificati atque magnificati illuc perveniunt ac perventuri sunt:

“Oculus non vidit, nec auris audivit, nec in cor hominis ascendit, quae praeparavit Deus his qui diligunt illum;”

statimque subjungit:

“Nobis autem revelavit Deus per spiritum suum (I Cor. II).”

Quibus nobis? Utique hominibus in terra manentibus, terrenam habitationem hujus corporis inhabitantibus. Quis alius istis revelaret nisi Deus? Cum igitur dicit:

“Nunquid nosti ordinem coeli, et pones rationes ejus in terra?”

bene, ut jam dictum est, subauditur, ut ego, et respondetur: non. Nunc ipse ordo coeli quid sit, et quomodo ipse qui loquebatur haec Deus, rationes ejus posuerit in terra, quantum possumus et quantum accepimus ex Deo, vel ex ipsis quibus Deus revelavit per spiritum suum, nostra infantia gestit effari parvulis similibus nostris.