CAPUT X. Quomodo sit intelligendum, quod ait:

“Cum enim egrederer, apparuit princeps Graecorum veniens.”

Sed ecce aliud malum:

“Cum enim, inquit, egrederer, apparuit princeps Graecorum veniens (Dan. X),”

subauditur, ad obtinendum vel ad acquirendum Macedonibus imperium, sub quo videlicet imperio, filii populi tui multa passuri sunt. Jam tunc apparebat, jam tunc veniebat regnum Graecorum, agitante populos Graeciae isto, quem dicit principem Graecorum. Nec mirum, si jam videbat angelus bonus in conspectu Dei stans, et ab ipso egrediens, et ad ipsum regrediens, non, inquam, mirum, si jam videbat venire incipientem ejusmodi principem quia videliet jam tunc magna Graeci facere incipiebant. Promptum est volenti ex historiis recolere, quanta postmodum Graeci, maximeque Athenienses et fecerunt et passi sunt, qui praecipui vel primi Graecorum in rebus bellicis exstiterunt, quippe quorum opera, inquit Pompeius Trogus, effectu majora quam dicto fuere, quae non modo ultra spem gerendi, verum etiam ultra gesti fidem peracta sunt. Sub iisdem temporibus quando Danieli visiones istae revelabantur, ipsum Darium a Cyro tertium regem Persarum, cujus tempore haec Danieli angelus in visione locutus est, Athenienses vicerunt. Cognito namque Darius, quod Athenienses hostibus contra se auxilium tulissent, omnem impetum belli in eo convertit. Cujus adventu audito, Athenienses auxilium a Lacedaemoniis petiverunt, et magna cum alacritate animorum hostibus obviam venerunt. Pugnatum est tanta virtute, ut hinc viros inde pecudes putares: ducenta millia Persae eo praelio sive naufragio amisere. Claret itaque quomodo dictum sit:

“Cum enim egrederer, apparuit princeps Graecorum veniens, quia jam tunc Persae a Graecis vinci incipiebant, et deinde Dario decedente, cum filius ejus Xerxes habens millia septingenta Graeciam intrasset, ut non immerito proditum sit, flumina ab exercitu ejus siccata, Graeciamque omnem vix capere ejus exercitum potuisse, duobus praeliis terrestribus et tertio navali praelio, in quo decies centum millium numero naves habuisse dicuntur, victi sunt: et introitus regis eorum in Graeciam quam terribilis, tam turpis ac foedus discessus fuit.”

Mirum dictu, et veteres recensentibus historias perspicuum est, quam crudeliter mali illi principes, angeli truces per eadem tempora luserunt in sanguine humano, nunc Graecis Graecos, nunc itidem Graecis caedentibus et occidentibus Persas implacabili furore, ita ut non ignores cur dictum sit: Mundum in maligno positum fuisse vel esse, cujus videlicet maligni diaboli principes suffraganei erant, illi jam dicti, qui quoniam principabantur illis, non poterat pax esse impiis.