|
|
“Factum est igitur post haec. Congregavit Benadab rex Syriae universum
exercitum suum, et ascendit et obsidebat Samariam. Factaque est fames
magna in Samaria,”
|
|
etc. Hoc malum supererat de sententia Domini, quam dixerat per Heliam
contra regem Achab propter Benadab, quia
|
“dimisisti virum morte dignum de manu tua, erit anima tua pro anima
ejus, et populus tuus pro populo illius (III Reg. XX).”
|
|
Anima illius pro anima hujus jam dudum fuerat, pugnando quippe contra
illum in Ramoth Galaad, sagitta percussus, et mortuus est. Hoc ergo
supererat, et pro populo Benadab erit populus Achab. Tandiu
|
“obsessa est Samaria donec venundaretur caput asini octoginta argenteis,
et quarta pars cadistercorum columbarum quinque argenteis.”
|
|
Mulieres eorum pactum miserabile fecerunt:
|
“Da filium tuum ut comedamus eum hodie, et filium meum comedamus cras.”
|
|
Hic Helisaeus persecutionis sanctorum particeps fuit.
|
“Ait enim rex: Haec mihi faciat Dominus, et haec addat, si steterit
caput Helisaei filii Saphat super eum hodie.”
|
|
Timuit hic etiam ut Helias, et non quidem fugit, sed dixit:
|
“Nunquid scitis, quod miserit filius homicidae huc ut praecidat caput
meum? Videte ergo cum venerit nuntius, claudite ostium, et non sinatis
eum introire. Venit nuntius”
|
|
furiosus,
|
“et dixit: Ecce tantum malum a Domino est. Quid amplius exspectabo a
Domino?”
|
|
Haec ait blasphemus simul et desperatus. (IV REG. CAP. VII.)
|
“Dixit autem Helisaeus: In tempore hoc, cras modius similae statere uno
erit, et duo modii hordei statere uno in porta Samariae.”
|
|
Ad haec incredulus unus de ducibus audire meruit:
|
“Videbis oculis tuis, et inde non comedes.”
|
|
Ita factum est. Et spiritus Helisaei miraculum quartum decimum fuit.
|
“Si quidem Dominus sonitum audiri fecit in castris Syriae curruum et
equorum et exercitus plurimi. Fugerunt Syri. Et egressus populus
diripuit castra Syriae.”
|
|
|
|