APOLOGIAE PRO RUPERTO ABBATE TUITIENSI PARS ALTERA. AB ERRORIBUS RUPERTUS VINDICATUR.

Primus est, in corporis et sanguinis Domini sacramento non esse nisi corporis et sanguinis figuram, et umbram. Hunc sensum Wiclefus ascribit auctori librorum De divinis officiis, quos Ruperto asseruimus.

Alter, verum Christi corpus non nisi a dignis seu fidem habentibus manducari. Hujus erroris noster Tuitiensis arguitur a Bellarmino libro De scriptoribus ecclesiasticis, ad Rupertum, observatione secunda.

“Intelligit, inquit, Bellarminus, permanere (Partum Virginis) in hominibus per fidem, non reipsa.”

Et a Vasquesio in 3, d. 80, c. 1, ubi de Ruperto inter caetera haec scribit:

“Tandem docet auctor librorum De divinis officiis, impios homines in communione solum accipere corpus panaceum (id est substantiam panis), pios autem utrumque sumere, id est panem et corpus humanum Christi.”

Tertius error qui Ruperto tribuitur is est quem modo sequuntur Lutherani, panis scilicet et vini substantiam non converti in corpus et sanguinem Christi, sed cum pane et vino in sacramento verum Christi corpus et sanguinem esse. Hunc impanationis errorem Ruperto affingunt Bellarminus, Vasquez et alii recentiores; ante ipsos vero Valdensis; et ipse Joannes Parisiensis, si Valdensi credimus, putabat auctorem librorum De divinis officiis in ea fuisse sententia, quae assereret

“in eucharistia post consecrationem manere plura corpora et supposita; alterum panis, alterum Christi; et ita Christum esse impanatum, ut sola habitudine Christus pani esset conjunctus, sicut vesti.”

Idem de Ruperti fide nuperrime scripsit Claudius his verbis:

“Ny Anastase, ny Damascene, ny Ruperto n'ont jamais enseignč le changement de substance,”

etc.

Quartus tandem est ita in sacramento panem et vinum cum corpore et sanguine Christi remanere, ut panis et vinum unita sint hypostatice Verbo, et unionis istius virtute unum fiant corpus cum Christi carne et sanguine. Hunc impanationis hypostaticae errorem, ut Ruperto proprium denotat Bellarminus his verbis :

“Error Ruperti in eo situs est, quod existimavit non converti panem in corpus Christi, dum conficitur eucharistia, sed assumi a Verbo Domino, quemadmodum assumpta est humanitas.”

Et Vasquez diversos errores adversus sacramenti eucharistici veritatem proferens, sensum ponit:

“quem, ut ait, recentiores scholastici, tanquam primo auctori communiter ascribunt Ruperto abbati Tuitiensi, nempe panem in eucharistia manere simul cum corpore Christi, unitum hypostaticae Verbo Domino, sicut est ipsa humanitas.”

Sed et addit id erroris haberi in Ruperti Commentariis in Joannem; nec dubitari posse Rupertum erroris istius primum esse auctorem, cui constiterit ex ipso opus De divinis officiis prodiisse. Novissime tandem Claudius Rupertum id sensisse pro comperto habuit:

“Il est čvident, inquit Claudius, que Rupert qui semble avoir suivy Damascene, est dans cette opinion (de l'assomption du pain) et qu'il l'a clairement enseignče.”

Quatuor igitur numerantur errores, figurativae nempe praesentiae corporis et sanguinis Christi in sacramento; manducationis illius per fidem; impanationis; et hypostaticae unionis panis et vini cum Verbo; quibus theologorum vulgus praecipiti caecaque sententia purissimam sancti Ruperti fidem infecit, et a quibus ipsum nos aequiori censura expurgabimus.