|
(CAP. XXI.)
|
“Haec sunt judicia quae propones eis.”
|
|
Recte et ordinate, post data praecepta, judicia proponuntur; futurum
namque erat non omnes observare vel audire praecepta, et idcirco
necessarium fuit praescribere qualis transgressor quali reus foret
judicio. Non autem idem singulariter judicium sonat quod pluraliter
judicia. Nam singulariter judicium, plerumque damnationem; pluraliter
vero judicia, tam rei vindictam quam innocentis significat defensionem.
Utriusque partis, judicii scilicet et misericordiae; sententias, post
data decem praecepta, proponit hic lex Domini sancta et immaculata, et
justa et bona (Psal. XVIII; Rom. VII), ut veraciter Psalmistae psallenti
in decachordo psalterio, primam locus hic materiam videatur dedisse,
quatenus diceret:
|
“Misericordiam et judicium cantabo tibi, Domine (Psal. C).”
|
|
Cantandi namque judicii materia est insignis, ab hoc loco usquequo
dicit:
|
“Qui immolat diis, occidetur, praeter Deo soli (Exod. XXII),”
|
|
misericordiae vero moduli dulces sunt ab eo quod continuo subjungit:
|
“Advenam non contristabis (ibid.),”
|
|
usque ad id quod ait:
|
“Sex diebus operaberis, septimo die cessabis, ut requiescat bos et
asinus tuus, ut refrigeretur filius ancillae tuae, et advena (Exod.
XXIII).”
|
|
Res quidem obscurae et exiles, sed judicio splendidae et justitia
illustres, verbi gratia:
|
“Si bos alienus bovem alterum vulneraverit, et ille mortuus fuerit,
vendent bovem vivum, et divident pretium, cadaver autem mortui inter se
dispertient.”
|
|
Noli hic attendere quantitatem peculii, sed aequitatem judicii. Quid
enim de bobus curare tantae majestati? Sed vere laudabilis sapientiae
judicantis de bobus cornupetis, sicut et mirabilis fortitudo praeliantis
contra Pharaonem in ranis et muscis. Haec igitur judicia Domini judicia
vera justificata in semetipsis (Psal. XVIII), quae propones eis, inquit:
Non sunt illa judicia, de quibus Psalmista:
|
“Judicia tua, inquit, abyssus multa (Psal. XXXV),”
|
|
vel illud Apostoli:
|
“O altitudo sapientiae et scientiae Dei, quam incomprehensibilia sunt
judicia ejus, et investigabiles viae ejus (Rom. XI),”
|
|
sed ejusmodi sunt haec, de quibus item Psalmista dicit:
|
“In labiis meis pronuntiavi omnia judicia oris tui (Psal. CXVIII).”
|
|
Manifestam quippe habent aequitatem, conspicuamque omni homini
rationabiliter disputanti, unde et regibus gentium ante Christi quoque
adventum cum summo favore et collaudatione accepta haec et historiae
fuisse tradunt. Breviter aliqua de his discutienda sunt ad comprobandum
manifestae justitiae testimonium.
|
|