|
Laudabilis igitur et omni gratiarum actione digna intentio tua, Deus,
propter hoc mortales nos esse voluisti, quatenus a superbia liberemur,
atque perinde consequenter fieri debeat, ut nequaquam in illum gladium
malignum transeamus. Mirum quidem quod diabolus, cum in illum gladium
transierit, adhuc superbit, sed nunquid minus mirandum de hominibus
superbiae filiis, qui adhuc superbiunt sciendo et confitendo quod
mortales sint, et cito morituri? Dicunt enim: Exiguum et cum taedio est
tempus vitae nostrae, quia ex nihilo nati sumus et post haec erimus
tanquam non fuerimus. Umbrae enim transitus est tempus nostrum, et non
est reversio finis nostri, quoniam consignata est, et nemo revertetur.
Venite ergo et fruamur bonis, quae sunt, et utamur creatura tanquam in
juventute celeriter. Vino pretioso et unguentis nos impleamus, et non
praetereat nos flos temporis. Coronemus nos rosis, antequam marcescant,
nullum pratum sit, quod non pertranseat luxuria nostra. Nemo vestrum sit
exsors luxuriae nostrae (Sap. II). Haec et caetera his similia cum
dicunt, nunquid minus mirandum est super duritia illorum quam super
duritia regis eorum, scilicet Satanae, sicut ait Dominus ad beatum Job:
Et ipse est rex super omnes filios superbiae (Job XLI). Unde enim
humiliari debuerunt, scilicet ex mortis certitudine, inde magis
desperati superbiunt, nimirum secundum imitationem diaboli, qui cum
damnatum se sciat et ita in gladium transiisse, ut sit irrevocabilis
nihilominus adhuc superbit. Tantae rebellionis ejus duritiem Scriptura
libri Apocalypsis vehementer nos admirari vult, cum dicit: Et unum de
capitibus bestiae quasi occisum in mortem, et plaga mortis ejus sanata
est (Apoc. XIII). Item: Et fecit terram et inhabitantes in ea adorare
bestiam primam, cujus curata est plaga mortis (ibid.). Ac deinceps: Ut
faciant, inquit, imaginem bestiae, quae habet plagam gladii et vixit
(ibid.). Diabolus namque, qui in Antichristo totus inhabitavit, ipsa est
cruenta bestia, quae habet plagam gladii, et vivit, et plaga mortis ejus
sanata est. Nimirum falso vixit, aut vivit, et falso plaga mortis ejus
sanata est, nam vere mortuus est, et plaga mortis ejus est insanabilis.
Ipse autem quasi vivum se vult haberi, et plagam mortis suae quasi
sanatam videri, quam videlicet plagam gladii, id est sententiam aeternae
damnationis in coelo accepit, unde irrecuperabiliter cecidit. In quo se
quasi vivum vel plagam suae mortis, quasi sanatam vult videri? Videlicet
in eo, quod permanente divinitatis ambitione, qua in coelo tumuit, quasi
Deum se deceptis hominibus ostendit, et contendit ut adoretur quasi Deus
vivus, cum sit mortuus diabolus. Ad imitationem, inquam, illius isti hoc
modo superbiunt, dum profitentes quod sciant se cito mori, coronemus
nos, aiunt, rosis, antequam marcescant, et caetera, subjungentes:
Quoniam haec est pars nostra et haec est sors nostra (Sap. II). Quod et
si qui talium aliquando lugent, nullam veram, cur lugere debeant,
sentiunt rationem.
|
|