CAPUT XXII. De eo quod ait:

“Et ibunt ii in supplicium aeternum, justi autem in vitam aeternam.”

Et ibunt ii in supplicium aeternum, justi autem in vitam aeternam (Matth. XXV). Hoc ipsum in Apocalypsi dicitur his verbis: Et judicatum est de singulis secundum opera ipsorum. Et infernus et mors missi sunt in stagnum ignis. Haec mors secunda est. Et qui non est inventus in libro vitae scriptus, missus est in stagnum ignis. Et vidi coelum novum et terram novam. Primum enim coelum et prima terra abiit, et mare jam non est. Et civitatem sanctam Hierusalem novam vidi descendentem de coelo a Deo paratam sicut sponsam ornatam viro suo (Apoc. XX; XXI), etc. Mortem et infernum, diabolum dicit et eos qui sunt ejus, librum autem vitae, praescientiam Dei, quae falli non potest de illis quibus aeterna dabitur vita, in quo scriptum inveniri est praedestinatum fuisse ad gloriam; non inveniri scriptum, est ad poenam praedestinatum esse aeternam. Haec, inquit, est mors secunda, videlicet ire in supplicium aeternum. Si mors est secunda, est et mors prima, cujus respectu dicatur mors secunda. Et vere. Nam sicut est resurrectio prima, et resurrectio secunda, sic est et mors prima, et mors secunda. Quae autem est resurrectio prima, et quae est resurrectio secunda? Resurrectio prima est conversio quae in praesenti per poenitentiam de morte peccati resurgimus ad Christi gratiam. Resurrectio secunda est, qua resurrecturi sunt, ii quidem ad supplicium aeternum justi autem ad vitam aeternam. Ressurrectio prima praecedendo id efficit ut in illa resurrectione secunda ad gloriam et honorem immortalitatis resurgamus. Idcirco dicit: Beatus et sanctus, qui habet partem in resurrectione prima. In iis secunda mors non habet potestatem, sed erunt sacerdotes Dei et Christi (Apoc. XX). Prima morte diabolus et angeli ejus tunc mortui sunt, quando de coelo cadentes in istum caliginosum aerem exstincti sunt, et angelicae dignitatis perdiderunt lucem, sicut Dominus ait: Videbam Satanam sicut fulgur de coelo cadentem (Luc. X). Fulgur enim cadendo lucet, lucendo cadit, statimque, imo interim, dum cadit, lux ipsa disperit. Si diabolus, cui dicitur: Quomodo cecidisti de coelo Lucifer, qui mane oriebaris (Isa. XIV), nimirum lucens cecidit, et cadendo lucem perdidit. Secunda morte morietur, quando ad poenam trahetur quando coarctabitur ut vagari sibi non liceat amplius, et videntibus cunctis praecipitabitur (Job. XL). De homine quoque certum est quia prima morte omnis homo in Adam mortuus nascitur, et quicunque de morte illa per Christi gratiam non liberatur, quod est resurgere resurrectione prima; secunda morte morietur, descendendo in ignem aeternum, qui praeparatus est diabolo et angelis ejus.