CAPUT VI. Ad eamdem veritatis rationem pertinere, quod clamans dixit fons ille:

“Si quis sitit veniat ad me, et bibat,”

et de fontis ejusdem apertione.

Nonne hoc est quod clamans dixit fons ille Filius ipse?

“Si quis sitit, veniat ad me et bibat. Qui credit in me, sicut dicit Scriptura, flumina de ventre ejus fluent aquae vivae (Joan. VII).”

Cujus rogo magis vel melius congruit quam fonti, ut dicat:

“Si quis sitit, veniat ad me et bibat?”

Habet enim fons quod de semetipso effundat; habet, inquam, fons vitae qui apud te est, Domine, vitam, id est, vivificantem spiritum qui ex ipso procedat, et in os sitientis sive bibere valentis, id est in interiora animae credentis, desiderantis et vivere volentis, larga dignatione influat. Hinc et apud Zachariam prophetam scriptum est:

“In die illa erit fons patens domui David, et habitantibus Jerusalem, in ablutionem peccatoris et menstruatae (Zach. XIII).”

Gaudemus enim nomine fontis Christum Dei Filium in hac ratione designari, dum hoc intendimus, quod nulli dubium esse debuerit, quod nunc Ecclesia catholica firmiter credit, quia Spiritus sanctus non minus a Filio quam

“a Patre procedit.”

Primum in remissionem peccatorum, de quo videlicet dato ejusdem Spiritus sancti et hic propheta dicit manifeste

“in ablutionem peccatoris et menstruatae,”

scilicet populi utriusque, peccatoris populi gentilis: menstruatae Synagogae, cujus ex nobilioribus filiis unus Isaias hoc ipsum confitetur et dicit:

“Et facti sumus ut immundi omnes nos, et quasi pannus menstruatae omnes justitiae nostrae (Isa. XLVI).”

Sed nec illud ignotum esse debet, quando vel ex quo die fons iste patens factus sit, et peccatorem sive menstruatam abluerit, quoniam sic dictum est:

“In die illa erit fons patens domui David (Zach. XIII).”

Nimirum dies ille nunc est, dies glorificationis Jesu Christi Domini nostri (Joan. XII), ex quo exaltatus a terra ut omnia traheret ad se, cum emisisset spiritum,

“unus militum lancea latus ejus aperuit, et continuo exivit sanguis et aqua (Joan., XIX).”

Tunc fons iste patens factus est, et extunc patet, quia non ante, sed extunc Spiritus sanctus in remissionem peccatorum datus est. Eatenus quippe, ut jam dictum et saepe dicendum semperque sciendum est, in divisiones quidem gratiarum spiritus idem Patribus et prophetis datus erat, sed hujus dati, quod est ablutio, tam peccator eatenus quam menstruata expers fuerat. Hinc est illud dictum:

“Nondum enim erat Spiritus sanctus datus, quia Jesus nondum fuerat glorificatus (Joan. VII).”