LIBER PRIMUS
Index
R. D. D. RUPERTI ABBATIS TUITIENSIS AD SEDIS APOSTOLICAE PRAESULEM ROMANUM PONTIFICEM EPISTOLA
PROLOGUS RUPERTI AD CUNONEM.
CAPUT PRIMUM. Quod mysterium sanctae Trinitatis thesaurus sit desiderabilis, et quod thesaurus in agro absconditus sit.
CAPUT II. Quod sancta veteris instrumenti Scriptura ille ager sit, et quam ob causam convenienter agri nomine significata sit.
CAPUT III. Quomodo vel qualibus thesaurus ejusmodi in tali agro absconditus sit, et a qualibus cito possit inveniri.
CAPUT IV. Quod non in una parte agri, sed per totum agrum sacrae Scripturae thesaurus iste, et indignis absconditus, et a dignis sit inventus, vel cito inveniatur.
CAPUT V. De capite libri: “In principio creavit Deus coelum et terram,” qualis ibi sit absconsio hujus thesauri, et quod filius principium sit, sicut ipse dixit: “Ego principium qui et loquor vobis.”
CAPUT VI. Quam ob causam Filium sive Verbum Dei principium decuerit nuncupari.
CAPUT VII. De eo quod in Psalmo dicit Pater Filio: “Tecum principium in die virtutis tuae in splendoribus sanctorum ex utero ante luciferum genui te.”
CAPUT VIII. Item de causa nominis principii, et de eo quod Apostolus ait: “Propter quem omnia, et per quem omnia. ”
CAPUT IX. Quod altius sonet hoc nomen principium dictum Judaeis, quam si dixisset: Filius Dei sum, vel Christus ego sum.
CAPUT X. Quomodo Pater, et Filius et Spiritus sanctus unum sit principium, et quam ob causam magis de persona Filii scire oportuerit, visum esse principium.
CAPUT XI. De Spiritu sancto vel processione Spiritus sancti, quod tribus modis effecta sit. Primo ad creandum omnia, quo dictum est: “Et Spiritus Dei ferebatur super aquas;” secundo, ut spiritualibus donis rationalis exornaretur creatura; tertio, ut in remissionem peccatorum daretur, quod ante Christi adventum non fiebat.
CAPUT XII. Cum et Pater sit Spiritus, et Filius Spiritus, quam ob causam hoc ipsum substantiale nomen, scilicet Spiritus, huic uni personae saepius in Scripturis sanctis assignetur.
CAPUT XIII. De processione Spiritus sancti, cujus videlicet processionis illud erat initium, quod ferebatur super aquas, et quousque in opere suo processerit hic Spiritus Dei.
CAPUT XIV. Item de processione Spiritus sancti, quid differat a processione Filii, quoniam dixit Filius: “Ego enim ex Deo processi et veni.”
CAPUT XV. Quid sit processio, sive procedere, et cur de semetipso loquens, praeterito tempore dixit, “processi;” de sancto autem Spiritu dixit praesenti tempore, “procedit.”
CAPUT XVI. Quod neque Filius ad creandum omnia processerit absque cooperatione Spiritus sancti, neque Spiritus sanctus ad sanctificandum procedat absque cooperatione Filii.
CAPUT XVII. Contra illos qui dixerunt Spiritum sanctum a solo Patre, et non etiam a Filio procedere, dictum a Sapientia: “En proferam vobis Spiritum meum, et ostendam verba mea.”
CAPUT XVIII. Ad eamdem veritatis rationem multum illud valere quod ait Filius nocte illa qua tradebatur: “Sed ego veritatem dico vobis, expedit vobis ut ego vadam; si enim non abiero, Paracletus non veniet ad vos; si autem abiero, mittam eum ad vos.”
CAPUT XIX. Item de eodem dicto, et quod Spiritus sanctus tunc primum appellatus fuerit Paracletus, id est consolator, eo quod sit ipse peccatorum remissio, quam videlicet remissionem peccatorum non dabat prius, nondum glorificato Jesu.