CAPUT 54

Ergo, non idcirco moriturus est Filius hominis, quia peccati vel mortis debitor est, sed ob hoc ut una mors ejus multorum vitam fructificet:

“Sicut granum frumenti”

non idcirco projicitur in terram quia vitiosum est, sed quia sic projectum,

“cum fuerit mortuum,”

id est, a solido vigore suo per humoris terrae defectum, rursus germinando resurget, et multa secum grana referet. Erat igitur hoc frumenti granum, et mortificetur infidelitate Judaeorum, ut projectum in sepulcro revirescat, et multiplicetur fide populorum sicque multam in horrea coeli messem referat; quo si mori noluisset, solum se recipere potuerat, quippe qui praeter veritatem carnis nihil commune habebat cum spinis et tribulis, quas terra in opere Adae maledicta germinavit (Gen. III).

“Hoc enim fecit, inquit apostolus Petrus, nobis relinquens exemplum, ut sequamur vestigia ejus (I Petr. II).”

Haec enim vestigia sequentem, vita aeterna; sequi contemnentem, perditio consecutura est. Hoc est quod sequitur: