|
inquit Isai,
|
“est reliquus parvulus, et pascit oves.”
|
|
Ac deinceps.
|
“Misit ergo et adduxit eum: erat autem rufus et pulcher aspectu,
decoraque facie.”
|
|
Parvulus erat, et oves pascebat, videlicet in typum jam dicti filii sui,
qui, ut vere parvulus, dicit:
|
“Discite a me quia mitis sum et humilis corde (Matth. XI),”
|
|
et ut verus Pastor nos oves suas, nos, inquam, populum suum, et oves
pascuae suae pascit, quos et acquisivit suo sanguine. Unde et dicit:
|
“Ego sum Pastor bonus. Bonus pastor animam suam ponit pro ovibus suis
(Joan. X).”
|
|
Hoc Abel justi et patriarcharum, cum quibus locutus est Deus, fuit
officium. Sed quod
imaginem pastoris illius praetendebat, pastoris qui animam suam pro
ovibus suis posuit. Nam et iste recte rufus dicitur, non alieno
sanguine, sicut diabolus, draco magnus et rufus (Apoc. XII), sed rufus
proprio sanguine, quemadmodum et Zacharias propheta testatur:
|
“Vidi per noctem, et ecce vir ascendens super equum rufum (Zach. I).”
|
|
Vir ascendens super equum rufum ipse est resurgens corpusque resumens,
proprio sanguine perfusum, juxta quod postmodum idem propheta:
inquit,
|
“in sanguine testamenti tui emisisti vinctos tuos de lacu, in quo non
est aqua (Zach. IX).”
|
|
Nihilominus ad ejusmodi imaginem pertinet quod
|
“pulcher aspectu erat, et facie decora,”
|
|
videlicet non ea pulchritudine vel eo decore, qui lascivos vel
incontinentes ad videndum provocat, sed qui sapientiae conditorem pudice
delectat, dum lucet in vultu, ipsaque spirat in mente gratia,
quemadmodum Scriptura testatur, quia
|
“sapientia justi lucet in vultu ejus (Prov. XVII).”
|
|
Inde pulcher aspectu spiritualibus prophetae oculis cognosci poterat,
quod is ipse esset quem regem futurum praeparatrix jam praeparaverat Dei
gratia. Hoc, inquam, ad imaginem ejus pertinet, Christi Filii Dei, de
quo postmodum ille citharizando cecinit:
|
“Speciosus forma prae filiis hominum, diffusa est gratia in labiis tuis,
propterea benedixit te Deus in aeternum. Accingere gladio tuo super
femur tuum, potentissime. Specie tua et pulchritudine tua intende
prospere, procede et regna (Psal. XLIV).”
|
|
Haec species, haec pulchritudo procedentis et regnantis species interior
est, species divinitatis tanta, ut in comparatione ejus habitus hominis
sordes fuerint, quemadmodum propheta dicit:
|
“Et ascendit sicut virgultum coram eo, et sicut radix de terra sitienti.
Non est ei species neque decor. Et vidimus eum, et non erat aspectus
(Isa. LIII),”
|
|
etc.
|
|