|
Sequens, id est centesimus quartus,
in titulo habet. Et recte, nam totus in confessionibus, id est laudibus,
est.
|
“Confitemini, inquit, Domino, et invocate nomen ejus,”
|
|
etc. Confessionis atque cantationis hujus maxima causa vel materia,
repromissio beati seminis est, quod Abrahae repromittens Deus:
|
“In semine tuo, inquit, benedicentur omnes gentes (Gen. XXII).”
|
|
Nam cum dixisset:
|
“Mementote mirabilium ejus, quae fecit, prodigia et judicia oris ejus,”
|
|
statim intulit:
|
“Semen Abraham servi ejus.”
|
|
Semen, inquam, non tam per carnem quam per fidem, videlicet ejus seminis
in quo nos omnes gentes benedicimur. Et subinde:
|
“Memor fuit in saeculum testamenti sui.”
|
|
Cujus enim testamenti, nisi ejusdem promissionis? Nam cum ejus
promissionis meminisset Apostolus dicendo;
|
“Abrahae dictae sunt promissiones, et semini ejus (Gal. III);;”
|
|
continuo subsecutus:
|
“Hoc autem, inquit, dico testamentum confirmatum a Deo (ibid.).”
|
|
Igitur promissio haec summa confessionis hujus materia est.
|
|