VERS. 11.

“Si venerit ad me,”

videlicet alicujus doni largitione,

“non videbo eum,”

id est ignorabo dantis judicium, videlicet utrum sit remuneratio, an ad meliora provectio, id est utrum desertum hic remuneret, an in via nutriat ut ad patriam perducat.

“Et si abierit,”

id est si tentari me permiserit,

“non intelligam,”

scilicet utrum ad probationem fiat, an ad damnationem.

“Non intelligam,”

inquam, quia postquam semel sponte perdidi mentis oculos, quasi nec ortum jam nec occasum solis agnosco.