CAPUT VII. De eo quod Apostolus:

“Decebat enim, inquit, eum propter quem omnia, et per quem omnia,”

et quod parum nobis sit scire quod per eum, nisi etiam sciamus quod propter eum facta sit et angelica creatura, et omnis creatura.

Adhuc ad supradictam similitudinem et illud pulchre accedit, quia, sicut legimus, vir nonnisi propter amorem sobolis conjugem ducit, sic et Deus Pater nonnisi propter amorem Verbi sui creaturam rationalem, creaturam angelicam de qua nunc loquimur, et creaturam humanam de qua post haec locuturi sumus, condidit. Hinc Apostolus de illo scilicet Dei Filio loquens:

“Decebat enim, inquit, eum propter quem omnia, et per quem omnia, qui multos filios in gloriam adduxerat,”

etc. Non solum hoc dixit,

“per quem omnia,”

sed primum dixit,

“propter quem omnia,”

quia videlicet ipse est omnium causa. Per ipsum facta est ista lux, quia sic scriptum est:

“Dixit Deus: Fiat lux, et facta est lux.”

Si dixit et facta est, utique per Verbum facta est. Sed parum est scire hoc, etenim plus habet delectamenti haec sententia fidei, sciendo quod etiam propter ipsum facta sit, scilicet ut ipsum in semetipsa creatura haec haberet, et habendo lux existeret. Ipse enim lux est, et utique lux non facta, lux ab aliquo illuminata, sed illuminans, et proinde lux vera. Comparatione ejus qualiscunque lux, quivis angelus lucis, recte et fideliter negatur esse lux. Hinc Joannes evangelista de Baptista Joanne:

“Non, inquit, erat lux, sed ut testimonium perhiberet delumine.”

De ipso autem Christo Domino:

“Erat, inquit, lux vera, quae illuminat omnem hominem venientem in hunc mundum (Joan. I).”

Joannes et quivis angelus lucis, sive homo filius lucis, sic lux dicitur vel est, tanquam lucerna, id est, lux non carens materia: Verbum autem Dei, Verbum Deus ipsa lucis est substantia. Nec enim aliud est illi esse, et aliud lucere; istis autem aliud esse, et aliud est lucere. Diligendo quippe lucem, ipsi sunt lux, sicut econtra apostatae angeli odiendo lucem tenebraesunt.