CAPUT XXII. Quod dicit:

“Nunquid per sapientiam tuam plumescit accipiter, aut ad praeceptum tuum elevabitur aquila?”

Secundum haec recte illud intelligitur quod eidem Job respondens de turbine Dominus de ejusmodi volucribus coeli, post multa dicit: Nunquid per sapientiam tuam plumescit accipiter, expandens alas suas ad austrum? Aut ad praeceptum tuum elevabitur aquila, et in arduis ponet nidum suum. In petris manet, et in praeruptis silicibus commoratur, atque inaccessis rupibus. Inde contemplatur escam, et de longe oculi ejus prospiciunt. Pulli ejus lambent sanquinem, et ubicunque cadaver fuerit, et statim adest (Job XXXIX). Nunquid, ait, per sapientiam tuam plumescit accipiter, expandens alas suas ad austrum? Quia per annos singulos pennam veterem accipiter nova nascente projiciat, ac sine intermissione plumescat, pene nullus ignorat. Non autem hic illud plumae tempus dicitur, quo in nido vestitur, quia tunc nimirum adhuc pullus ad austrum alas expandere non valet, sed illa annua pluma describitur quae laxata vetere penna renovatur. Equidem domesticis accipitribus, quo melius plumescere debeant minuta tepentia loca requiruntur, agrestibus vero moris est ut flante austro alas expandant, quatenus eorum membra ad laxandam pennam veterem, venti tepore concalescant. Cum ergo ventus deest, alis contra radium solis expansis, atque ita percussis, tepentem sibi auram faciunt, sicque apertis poris vel veteres exsiliunt vel novae succrescunt. Quid est ergo accipitrem in austro plumescere, nisi quod unusquisque sanctorum tactus flatu sancti Spiritus convalescit, et usum vetustae conversationis abjiciens, novi hominis formam sumit? Hoc maxime jam dictis contigit apostolis, qui cum essent vetustae volucres, id est homines, propter carnalem sensum tardiores, et propter hoc eos haec sapientia lateret, ad hoc reservari meruerunt, timendo Dominum, ut flante austro plumescerent, id est adveniente super eos Spiritu sancto, novis gratiarum pennis sublevati, coelestis sapientiae secreta perspicerent. Porro quod sequitur: Nunquid ad praeceptum tuum elevabitur aquila, etc. cum de caeteris valeat intelligi, maxime de Joanne intelligendum auctoritas ecclesiastica tradidit, qui sublimius volando terram deseruit, et super omnes coelos mente ivit; quippe qui per subtilem intelligentiam, interna mysteria Verbi videndo penetravit, et scribendo claro testimonio declamavit.