|
scilicet insultantes:
|
“Ubi est domus principis,”
|
|
videlicet, quondam in principatu superbientis, et quasi in exemplum
aliorum me ad spectaculum proponentes,
dicitis,
subaudi sic omnes, velut iste, cum tabernaculis suis pereunt. Possunt
haec quae dicta sunt, de iniquo divite accipi etiam allegorice.
|
“Viscera, inquit, ejus plena sunt adipe (vers. 24),”
|
|
id est, mens ejus plena est tumore superbiae, quae sic ex abundantia
rerum tenditur, sicut adeps ex cibo nascitur,
|
“et medullis ossa ejus irrigantur (ibid.),”
|
|
id est divitiis dignitates, quibus velut ossibus fulcitur, vel malis
desideriis durae consuetudines ejus impinguantur.
|
“Alius in amaritudine animae suae moritur (vers. 25),”
|
|
divitias habere concupiscens et non valens.
|
“Et tamen simul omnes in pulvere dormient,”
|
|
id est, in terrenis desideriis mentis oculos claudent,
id est curae carnales,
|
“operient eos (vers. 26),”
|
|
in illis, tam eum qui habet quam eum qui concupiscens non habet.
|
“Certe novi cogitationes vestras,”
|
|
videlicet, verbis vel operibus demonstratas. Sequitur enim,
|
“et sententias vestras contra me iniquas,”
|
|
et caetera similiter ut supra dictum est:
|
|