CAPUT VI. De interpretatione somnii quod viderat Nabuchodonosor, et de successione regnorum, et quod Christus secundum illud somnium lapis comminuit omne regnum.

“Tu, rex, cogitare coepisti in stratu tuo quid esset futurum post haec, et qui revelat mysteria, ostendit tibi quae ventura sunt,”

etc.

“Verum, inquit, est somnium.”

Ecce videmus quia

“verum est somnium, et fidelis interpretatio ejus,”

quia secundum haec per partum incorruptae Virginis suscitabit Deus coeli regnum quod in aeternum non dissipabitur, et regnum ejus populo alteri non dabitur, comminuit, et consumit universa regna haec, regnum Babyloniorum aureum, quod erat ditissimum, regnum Persarum, et Medorum argenteum, id est minus opulentum, regnum Macedonum aereum, id est multa eloquentia sonorum, regnum Romanorum ferreum, id est fortissimum, quod comminuit et domat omnia ferrum. Universa, inquam, regna haec comminuit hoc regnum, et ipsum stabit in aeternum futurum, de quo loquimur. Nam quomodo Apostolus cum praemisisset illud Davidicum:

“Omnia subjecisti sub pedibus ejus (Psal. VIII),”

futurum ait de quo loquimur:

“Nondum enim videmus illi omnia subjecta, eum autem qui modico quam angeli minoratus est, videmus Dominum Jesum propter passionem mortis, gloria et honore coronatum (Hebr. II),”

ita et hic praemisso quod constantissimum est, quia

“lapis abscissus de monte sine manibus,”

id est Christus sine virili complexu de Virgine natus, factus est mons magnus, postquam percussit statuam regnorum mundi hujus. Dicamus quia futurum est, quamvis jam ex parte factum sit id de quo loquimur. Nondum enim comminuta atque consumpta videmus universa regna, eum autem qui illa per primum adventum suum comminuit, videmus lapidem implevisse orbem terrarum. Comminuet autem omnia atque consumet usque ad summum per secundum adventum, et regnum ejus stabit in aeternum.