LIBER QUINTUS
Index
CAPUT PRIMUM. Quomodo, secundum caput draconis, vitulus scilicet, sub Jeroboam denuo fuerit erectum.
CAPUT II. Quamvis etiam Baal servierint, et adoraverint, vitulum tamen caput idololatriae fuisse.
CAPUT III. Hoc caput tametsi mite videretur, tamen aeque ut reliqua perniciosum fuisse populo Dei.
CAPUT IV. Quodnam primum Verbi Dei bellum adversus hoc caput fuerit.
CAPUT V. Quod Jehu primus pro testimonio Verbi Dei occubuerit.
CAPUT VI. Quod mysterio non careat, a leone prophetam in via occisum.
CAPUT VII. Quid duodecim scissurae pallii Ahiae Silonitae significarunt.
CAPUT VIII. Deum justo judicio regem Jeroboam super Israel constituisse, non ut peccare faceret, sed quia peccaturi erant.
CAPUT IX. Heliam prophetam, ne ignorantes simul cum impiis errarent, a Deo missum esse.
CAPUT X. Quae miracula fecerit Helias, et quod spiritus Heliae, duplex in Helisaeo, duplicato miraculorum numero comprobetur.
CAPUT XI. Quid et quanao profecerint in populo, Helias, et Helisaeus prophetae.
CAPUT XII. Quare zelus Domini propter Baal amplius quam propter vitulos aureos, in Helia exarserit.
CAPUT XIII. Dominum in virga et verberibus visitasse peccata domus David, misericordiam vero non dispersisse ab eo.
CAPUT XIV. Quantus zelus in Helia, quantae dignitatis fuerit.
CAPUT XV. Heliam translatum, ante diem magnum et terribilem Domini mittendum, et in Joanne Baptista completum esse.
CAPUT XVI. Verisimile esse Enoch et Heliam translatos a moriendi necessitate liberatos esse.
CAPUT XVII. Post Heliam et Helisaeum idem Verbum Dei aliis prophetis succedentibus non defecisse.
CAPUT XVIII. Quid sit quod per Osee dictum est: “Non addam ultra misereri domui Israel, sed oblivione obliviscar eorum, et domui Juda miserebor.”
CAPUT XIX. Quod Verbum Dei nondum incarnatum, id est, Emmanuel nondum natus liberarit terram a Rege Assyriorum.
CAPUT XX. Idem Verbum, “antequam sciret puer vocare matrem,” accelerasse, spolia detraxisse, et praedari festinasse.
CAPUT XXI. Ductis in captivitatem decem tribubus, finitum bellum Verbi Dei contra vitulos aureos.
CAPUT XXII. Assyrios justiores fuisse quam Israel, ideoque eis in captivitatem traditum esse.
CAPUT XXIII. Quare domus Juda servata sit, Israele in captivitatem ducto, cum utrobique justi aliquot fuerint.
CAPUT XXIV. Quare in lege scriptum sit: “Locutus est Dominus ad Moysen,” in prophetis autem “Factum est Verbum Domini,” etc.
CAPUT XXV. Omnes ad quos verbum Dei factum est, non omnes autem ad quos locutus est, beatos et filios Dei fuisse.
CAPUT XXVI. Non Moysen reliquis prophetis comparatum, sed legem promissionibus gratiae collatam inferiorem esse, eo quod nusquam legatur, Factum est Verbum Domini ad Moysen.