|
|
“Catulus leonis Juda, ad praedam, fili mi, ascendisti.”
|
|
Fulciat super hac re sermonem nostrum, sermonem invalidum, propheticum
patriarchae Jacob praeconium.
|
“Catulus leonis Juda, inquit, ad praedam, fili mi, ascendisti,
requiescens accubuisti ut leo, et quasi leaena (Gen. XLIX).”
|
|
Quis suscitabit eum? Juda, quod interpretatur confessio, Christus Jesus
est confessionis nostrae princeps, ortus de tribu Juda. Iste est catulus
leonis, id est Filius Dei fortissimi. Agnus fuerat catenus, et sicut
ovis ad occisionem ductus, sed ubi consummatum est, quidquid secundum
similitudinem agni aut ovis eum pati oportebat, statim infremuit idem
catulus leonis.
|
“Nam ad praedam, fili mi, ascendisti,”
|
|
ad praedandum infernum invaluisti. Primum exspolium quod iste
depraedator mortis inferno abstulit, latro ille fuit qui cum ad ipsas
jam appropinquaret fauces inferni, una brevi confessione retentus ab
illo audivit:
|
“Amen dico tibi, hodie mecum eris in paradiso (Luc. XXIII),”
|
|
quantam protinus ad praedam sic incipiendo ascendit? Quis praeter illum
potuisset educere de inferno tot electorum millia, justa illud Zachariae
prophetae:
|
“Tu quoque in sanguine testamenti tui emisisti vinctos tuos de lacu, in
quo non est aqua?”
|
|
(Zach. IX.) Desiderabilis praedo reddens vitae, quos abstulit morti,
reddens coelo, quos eripuit inferno, hoc non in incerto sciens futurum:
|
“Ego, inquit, si exaltatus fuero a terra, omnia traham ad meipsum (Joan.
XII).”
|
|
Cum dicit omnia, subintelligimus electa sive omnem potestatem in coelo
et in terra. Nam propter passionem mortis, gloria et honore coronatus,
propter patibulum crucis, judex vivorum et mortuorum est constitutus, et
omnia subjecta sunt sub pedibus ejus. Et qui adhuc rebellant inimici
ejus, sine dubio sentient: actu, quod jam potestate sunt sub pedibus
ejus. Unde Apostolus, cum posuisset hoc psalmi testimonium, futurum ait,
de quo loquimur:
|
“Nunc autem necdum videmus omnia subjecta ei.”
|
|
|
|