|
Dominica sexta decima legitur hoc evangelium, quo Dominus flenti viduae
matri mortuum unicum filium vivum reddidit, et accepit omnes timor, et
magnificabant Deum (Luc. VII). Haec autem vidua sanctam significat
matrem Ecclesiam, id est universum praelatorum ordinem, qui
regenerandarum in Christo curam habent animarum, qui mortem cujusque
animae, quoties manifestis apparet criminibus, magnis prosequuntur
fletibus. Moritur enim tunc filius viduae, quando quis per crimen
aliquod separatur a corpore Ecclesiae, quae vidua est, Christo sponso in
praesenti non manente cum illa: Huic ergo evangelio bene illa
praemittitur Apostoli lectio: Fratres, obsecro vos, ne deficiatis in
tribulationibus meis, pro vobis, quae est gloria vestra. Hujus rei
gratia flecto genua mea (Ephes. III), etc.; qui ait:
|
“Filioli mei, quos iterum parturio, donec formetur Christus in vobis
(Gal. IV),”
|
|
pulchre in officio personam verbis quoque exprimit Ecclesiae viduae,
vitam filiorum magnis gemitibus postulantis. Introitus, Miserere mihi,
Domine, quoniam ad te clamati (Psal. XXX). Itemque offerenda, Domine, in
auxilium meum respice (Psal. LXX). Voces hujus viduae, scilicet sanctae
matris Ecclesiae, sunt quas emittere debet pro filiorum suorum, qui
forte in mortem peccati prolapsi sunt, resuscitatione. Graduale vero,
Timebunt gentes nomen tuum, Domine (Psal. CI), ad hoc consonat quod
dictum est in praedicto evangelio: Accepit autem omnes timor Nam quomodo
aedificat Dominus Sion, juxta ejusdem gradualis versum, nisi procurando
vitam et incolumitatem animabus spiritualium ejus filiorum? Quod quia
perficit per cibum corporis et potum sanguinis sui, recte in communione
ponitur gratiarum actio, eadem vidua scilicet sancta Ecclesia dicente:
Domine, memorabor justitiae tuae solius (Psal. LXX), etc.
|
|