|
|
“Et introduxit me, inquit, in vestibulum templi.”
|
|
Introduci in vestibulum templi, catechizari est verbo fidei, addiscere
causas necessarias adventus Christi Filii Dei, cur sibimet Deus humani
corporis templum aedificaverit, propter quos, utrum propter quosdam, an
absque distinctione personarum propter omnes homines advenerit. Hic jam
vide quid ille fecerit.
|
“Mensus est vestibulum quinque cubitis hinc, et quinque cubitis inde, et
latitudinem portae trium cubitorum hinc, et trium cubitorum inde.”
|
|
Decem cubiti quorum quinque hinc, et quinque inde, mediam habent portam,
tribus hinc, et tribus inde latam cubitis. Decalogus est legis, quae
|
“nihil ad perfectum adduxit (Hebr. VII),”
|
|
et idcirco necessarium fuit, ut porta justitiae Christus in medium ejus
se offerret, et quasi utraque manu defectu suppleret legis infirmae,
legis impotentis. Hinc Apostolus ait:
|
“Nam quod impossibile erat legi, in quo infirmabatur per carnem, Deus
Filium suum mittens in similitudinem carnis peccati, et de peccato
damnavit peccatum in carne, ut justificatio legis impleretur in nobis
(Rom. VIII).”
|
|
Igitur ut justificatio legis impleretur, porta justitiae Christus
advenit, et quasi qui nos dextra laevaque sustentans, cubitos decem
praeceptorum legem aliquid posse effecit. Unde haec potentia vel
facultas illi homini? Videlicet, quia non homo tantum, sed Deus ipse
est, quia qui sex diebus omnia fecit, ipse est, alioqui nec ipse posset.
Ait ergo:
|
“Quia latitudinem portae tribus cubitis hinc, et tribus inde mensus
est,”
|
|
qui fiunt cubiti sex, cujus nimirum latitudinis Scriptura testis est,
quia sex diebus, ut jam dictum est, dixit Deus Fiat, et factum est
quidquid usquam creaturarum est (Gen. I). Si dixit et factum est, per
Verbum utique factum est, Christus autem Dei Verbum est. Idcirco potuit,
idcirco legem imperfectam ad perfectum adduvit. Et hic non propter
Judaeorum tantum, sed et propter gentium salutem venit, imo non justos,
sed peccatores vocare venit (Matth. IX). Sequitur ergo:
|
“Longitudinem autem vestibuli viginti cubitorum, et latitudinem undecim
cubitorum.”
|
|
Hic numerus, scilicet viginti, in decenario limite binarius est.
|
“Ergo longitudo vestibuli cubitorum viginti,”
|
|
extensionem significat gratiae Christi, cujus adventus non usque ad
Judaeos tantum, sed usque ad salvandas gentes pertingit. Porro
undenarius numerus peccatorum typus est. Omne enim peccatum undenarium,
quia cum quis perversa ait, praecepta Decalogi transit. Magna ergo, si
ad mysterium spectes, latitudo vestibuli, magna enim et ampla gratia
justi Dei, quae universum mundum sub peccati onere curvum intra sinus
suos recipit.
|
“Et octo gradibus ascendebatur ad eam.”
|
|
De octo gradibus jam supra dictum est, nec repetere oportet, nisi forte
ex Evangelio gradus eosdem suscipiamus, aliis nominibus ut dicamus octo
beatitudines quarum prima:
|
“Beati pauperes spiritu,”
|
|
octava est:
|
“Beati qui persecutionem patiuntur propter justitiam, quoniam ipsorum
est regnum coelorum (Matth. V.)”
|
|
|
“Et columnae erant in frontibus una hinc et altera inde.”
|
|
Columnae in frontibus duae sunt, una hinc, quae vocatur misericordia,
altera inde, cui nomen judicium. Hinc misericordiae, illinc judicii
columna stat. Primo namque adventu suo Christus Dominus misericors venit
ad redimendum, secundo veniet ad judicandum. Haec omnis est introductio
in vestibulum templi, quia videlicet haec omnia credere et confiteri
oportet eum, qui templum ingredi, id est corpori Christi per baptismum
cupit uniri.
|
|