CAPUT 31

Recte ergo Deus Pater cum per prophetam de hoc electo puero suo dixisset:

“Dedi spiritum meum super eum, judicium gentibus proferet,”

statim adjecit:

“Non clamabit, neque accipiet personam, nec audietur foris vox ejus (Isa. XLII),”

etc. Forte dices: Quomodo non clamavit, nec audita est vox ejus in plateis, cujus vox est haec tam magna tamque terribilis (Luc. IV):

“Vos ex patre diabolo estis?”

Ad haec, inquam, vox plane magna haec est et terribilis, quae usque hodie auditur in universis terris, in testimonium omnibus illis, qui similes Judaeis, id est, inimici sunt veritatis. Verumtamen cum ubique audita sit, et ad hoc prolata fuerit, ut ubique debeat audiri, non tamen audita est in plateis, non sonuit in triviis, quia tam rationabiliter edita est, ut nullam exinde habuerint occasionem indocti turbae popelli, contendendi in plateis vel compitis, dicendo, quia hic homo negat Abraham patrem esse nostrae gentis, unumque patrem negat nos habere Deum, et haec atque hujusmodi loquitur adversus Moysen et genus nostrum. Vox ergo ejus non est audita in plateis, eo modo quo voluissent hi qui tentabant eum adversarii sui; et tamen sic audita est universo orbi, ut cunctis hominibus exemplo sint tali pro suis meritis sententia denotati:

“Vos ex patre diabolo estis.”

Quod ejus exemplo nos imitari, scilicet ut contentiosos in causa utili arte praeveniamus, veteris quoque historiae mysterio commonemur. Legimus enim, quia cum ascendissent Philisthaei adversus David et diffusi essent in valle Raphaim, consulenti David, Dominus respondit:

“Non ascendes obviam eis, sed gyra post tergum eorum, et veniens ad eos ex adverso pyrorum (II Reg. V).”

Philisthaei namque, quod interpretatur potione cadentes, tunc in valle Raphaim, id est curationum, diffunduntur, quando sanctam Ecclesiam, in qua est vera animarum cura, et cognitores suos veritas a vetusto peccati servitio liberat, contentiosi opprimunt, quibus meritis exigentibus, miscuit Dominus calicem soporis, et spiritum vertiginis (Isa. XIX), ut fiat via illorum tenebrae et lubricum, et apprehendat eos laqueus, et in ipso cadant, quem absconderunt (Psal. XXXIV), contra quos tunc David non ascendit, sed gyrat post tergum eorum: cum ecclesiasticus vir, quantum potest, contentiones declinans, secundum Apostolum dicentem:

“Si fieri potest, quod ex vobis est, cum omnibus hominibus pacem habentes (Rom. XII),”

dicta sua moderatur competenti circuitu rationis, ut et veritatem defendat, et tamen litigiorum flammas augescere non faciat. Hoc in Domino nostro prae cunctis hominibus mirandum est mansuetudinis indicium, quia nunquam ulli adversariorum ex opposito repente occurrit, sed semper adversarios a longe rationum circumdat agminibus, quas erumpere nullius astutia possit, sicut in praesenti disputatione diligentius consideranti, luce clarius fit. Et vide quanta mora circuitos quam terribiliter tandem percutit, dicens:

“Vos ex patre diabolo estis,”

praeeunte causa pariter et subsequente, cum et praemittit, nunc autem

“quaeritis me interficere,”

et denuo subjungit: