CAPUT 9

“Ut manducetis carnes regum, et carnes tribunorum, et carnes fortium, et carnes equorum, et sedentium in ipsis, et carnes omnium liberorum ac servorum et pusillorum ac magnorum?”

Videlicet secundum metaphoram, qua per aves significantur apostoli, congrue vim atque intentionem apostolici designat officii, quia sicut aves manducandis carnibus avide insistunt, neque curant quorum aut qualium nobilium aut ignobilium cadavera transvorent, dum in campo magno stragem invenerint occisorum, ita apostolorum est auctoritate evangelica nullam facere vel habere distinctionem qualiumcumque hominum, sed, sive Judaei sive Graeci sint, cunctos indifferenter ad fidem suscipere, et in corpus Ecclesiae traducere: hoc enim est manducare, juxta quod apostolo Petro significatum est.

“Vidit”

enim in excessu

“coelum apertum, et descendens vas quoddam velut linteum magnum quatuor initiis submitti de coelo in terram, in quo erant omnia quadrupedia et serpentia terrae, et volatilia coeli. Et facta est vox ad eum, dicens: Surge, Petre, occide et manduca (Act. X).”

Nimirum qui illic per quadrupedia et serpentia terrae, et volatilia coeli significabantur, hic manifestius exprimuntur homines, et ad fidem Christianam omnes admitti jubentur indifferenter, sive reges, sive tribuni, sive fortes, sive infirmi, sive servi, sive liberi, sive magni, sive pusilli, ad summum, sive Judaei, sive Graeci. Unum tamen hic est quod adhuc magis figurate sit accipiendum, scilicet quod ait,

“carnes equorum.”

Neque enim in ista coena magni Dei equorum quoque carnes manducantur sicut hominum, quia non equis, sed hominibus praedicatur Christi sacramentum, et exigitur ab illis ut mortificent et omnino delinquant malas consuetudines operum carnalium. Est autem equus animal bellicum. Recte ergo per equos hi intelliguntur, qui aliquando Christi fidem impugnaverunt. Qui autem sedent in ipsis reges sunt et potentes hujus saeculi, qui talium ministeriis abutentes, edictis et proscriptionibus aliquando ferebantur ad necem Christianorum. Quis nesciat tales quoque ab apostolis apostolicisque viris plerumque revocatos et conversos esse ad Christum, et poenitentiam egisse de sanguine sanctorum quem effuderunt? Bene igitur

“et carnes equorum et sedentium in ipsis manducetis,”

ait, id est persecutores homines et agitatores eorum principes in unitatem vestri corporis in societatem transferatis vestrae fidei.