|
Post haec aperuit Job os suum, et maledixit diei suo, et locutus est:
Pereat dies in qua natus sum, et nox in qua dictum est: Conceptus est
homo. Dies ille vertatur in tenebras, non requirat eum Deus desuper, et
non illustretur lumine (Job. III). Dies nativitatis vel nox, quam
maledicere sapientis erat, peccatum fuit primi hominis, dies, inquam,
ironice, vere autem nox. Nam illo tanquam in die nobis aperiendi
promittebantur oculi, dicente deceptore: Comedite, et eritis sicut dii
(Gen. III), sed ubi creditum est illi, paries inimicitiarum inter nos et
Deum consurrexit, et ita in nocte, id est non visuri Deum male fuimus
concepti. Et illum quidem diem, imo illam noctem, Job ille maledixit,
quantum potuit, et quisquis alius ab origine mundi peccatum illud
diaboli damnavit, et justitiam Dei suspiravit, sed nullius eorum
maledictio satis efficaciter illud damnare potuit. Causas ejusdem
impossibilitatis postmodum ita subjungit: Quare non in vulva mortuus
sum? Egressus ex utero, non statim perii? Cur exceptus genibus? Cur
lactatus uberibus? (Job III.) Absit enim nos credere quod tantus vir,
tanta spiritus scientia praeditus, tanta interim judicis attestatione
laudatus, abortivum se optet interiisse, sed sicut etiam per
remunerationem cognoscitur, intus habet testem suae fortitudinis, intus
pensanda sunt ejus pondera locutionis. Quatuor quippe modis peccatum
perpetratur in corde, quatuor consummatur in opere. In corde namque
suggestione, delectatione, consensu et defensionis audacia perpetratur.
Fit enim suggestio per adversarium, delectatio per carnem, consensus per
spiritum, defensionis audacia per elationem. Culpa enim quae terrere
mentem debuit, extollit, et deficiendo elevat, sed gravius elevando
supplantat. Unde et illam primi hominis rectitudinem antiquus hostis his
quatuor ictibus fregit. Nam serpens suasit, Eva delectata est, Adam
consensit, qui etiam requisitus, culpam confiteri noluit per audaciam
(Gen. V). Plane et nos in illa vulva non mortui sumus, et egressi ex
utero illo non statim perivimus, imo eisdem excepti genibus, eisdem
lactati uberibus. Nam in illo Adam omnes peccaverunt, inquit Apostolus
(Rom. III). Igitur peccati illius diem sive noctem, neque praedictus
Job, neque electorum quisquam satis efficaciter maledicere, id est
damnare potuit, quia ut de actualibus taceam peccatis eorum, quibus non
omnino caruerunt, omnes illud idem de Adam contraxerunt originale
peccatum. Hic unus efficaciter maledicere, id est damnare potuit,
quemadmodum et Apostolus dicit: Nam quod impossibile erat legi in quo
infirmabatur per carnem, Deus Filium suum mittens, de peccato damnavit
peccatum in carne (Rom. VIII).
|
|