CAPUT II. Quod domus illa, quam Sapientia sibi aedificavit, sit corpus Christi, et quod in istam domum processio Spiritus sancti tertio celebrata sit, primo ad aedificandum, secundo ad exornandum, tertio ad dedicandum.

Hic ergo in primis illud memorare libet, quia in domum istam processio Spiritus sancti tertio celebrata est, secundum typum domus illius sive templi manufacti, quod Salomon magna sapientia aedificavit, mira gloria decoravit, magna solemnitate dedicavit. Etenim Spiritus sanctus domum istam non manufactam templum Dominici corporis, sapienter per semetipsum aedificavit, decenter exornavit, gloriose ac feliciter dedicavit (III Reg. VII, 8). Aedificavit, inquam, in ipsa Verbi incarnatione, exornavit in illius veri hominis manifestatione, dedicavit in ejusdem sacrosancta resurrectione. Quam videlicet dedicationem ille innuit psalmi vicesimi noni titulus: Psalmus cantici in dedicatione domus David. Mittit enim nos titulus ad historiam, et historiae intelligentiam sacrae, quia sicut David impensa et apparatu suo per manum Salomonis templum Domino aedificavit, et postea cum jucunditate et [alias, solemnibus] solemnitatibus verbis ad laudem Domini dedicavit (I Par. XXII); sic corpus Christi secundum singularem nativitatem, et immunitatem a peccato, fuit aedificatum; post resurrectionem vero secundum impassibilitatem et immortalitatem, aeterna gloria manet dedicatum. Manifestationem vero illam dicimus qua manifestavit eum Spiritus sanctus in specie columbae, Joanne praedicante:

“Et ego nesciebam eum, sed ut manifestetur in Israel, propterea veni ergo in aqua baptizans (Joan. I).”

In istis igitur tribus splendoribus gratiae, quae diffusa est in labiis tuis,

“speciosa forma prae filiis hominum (Psal. XLIV),”

sic sanctam Trinitatem laudamus et glorificamus, ut sanctum Spiritum de Patre et de Filio procedentem pariter praedicemus opificem istius domus, quae videlicet domus es tu secundum humanitatem, in qua requiescit ipse cum omnibus, quas tibi thesaurizavit, divitiis sive thesauris sapientiae et scientiae.