VERS. 26.

“Quando ponebat pluviis legem,”

id est quando misit illam ad Incarnationem, tunc vidit illam, id est videri fecit incarnatam Sapientiam suam.

“Quando, inquit, ponebat pluviis legem;”

id est mandatum custodiae praedicatoribus dabat, hoc scilicet mandatum, hanc legem, ut vivendo implerent, quod loquendo suadere festinarent.

“Legem, inquam, ponebat pluviis, et viam procellis sonantibus,”

id est eisdem praedicatoribus aditum faciebat ad hominum corda terrore futuri judicii percussa. Prius enim lex pluviis, id est mandatum vivendi praedicatoribus ponitur, ut postmodum praedicationibus eorum via pandatur, quia vox illa cor audientis penetrat, quae hoc quod sonuerit opere conservat. Quando hoc faciebat,