|
|
“Pulli ejus lambent sanguinem.”
|
|
Ac si aperte diceretur: Ipse quidem Divinitatis contemplatione pascitur,
sed auditores ejus quia Deitatis secreta percipere nequeunt, cognito
crucifixi Domini cruore satiantur. Quibus et dicit:
|
“Non enim judicavi me aliquid scire inter vos nisi Christum Jesum, et
hunc crucifixum (I Cor. II).”
|
|
Et
|
“ubicunque fuerit cadaver,”
|
|
inquit,
videlicet sicut alias dicitur:
|
“Ubicunque fuerit corpus, ibi congregabuntur aquilae (Matth. XXIV; Luc.
XVII),”
|
|
id est ubi qui passus et mortuus est sedet Christus, ibi suspensa mente
conversatur. Vel ita:
|
“Ubicunque cadaver fuerit,”
|
|
id est ubicunque peccatorem esse cognoverit,
scilicet ut ex eo quod jam spiritualiter vivit, aliis in morte peccati
jacentibus prosit, velut Paulus jam saepe dictus, qui nunc Judaeam, nunc
Corinthum, nunc Romam, nunc Ephesum, nunc Hispanias tendebat, ut in
peccati morte jacentibus aeternae vitae gratiam nuntiaret. Auditis tot
virtutibus sanctorum, beatus Job obstupuisse intelligitur, et sub
admirationis terrore siluisse. Nam sequitur:
|
|