|
|
“Manus ejus contra omnes, et manus omnium contra eum,”
|
|
et quod ancilla videntis non faciem, sed posteriora vidit.
Hic, inquit, erit ferus homo. Manus ejus contra omnes, et manus omnium
contra eum, et e regione omnium fratrum suorum figet tabernacula. Hoc de
illo quem tunc Agar in utero gestabat palam intelligi est, quia his
dictis significatum est, semen ejus habitaturum esse in eremo, id est,
in Sarracenos vagos, incertisque sedibus, qui universas gentes, quibus
desertum ex latere jungitur incursant, et impugnantur ab omnibus. Porro
ille jam dictus carnalis populus, qui fide Abrahae vacuus, de carne
Abrahae gloriatur, quam ferus sit, feritate qua non tam leoni nobili,
quam stulto sit onagro comparabilis, totus orbis audivit, quia vere
manus ejus contra omnes: et manus omnium contra eum, maxime ex quo
dictum est, vel certe impletum, quod fuerat dictum: Ejice ancillam et
filium ejus. Ex tunc enim maxime universas gentes odit, et multo amplius
ex tunc vesanit propter filium liberae, primogenitum, scilicet Christum,
qui gentilem populum eadem libertate qua liber ipse est liberavit. Unde
Apostolus ait: Sed quomodo tunc is, qui secundum carnem natus est,
persequebatur eum qui secundum spiritum, ita et nunc (Gat. IV). Quandiu
potuit, et quantum potuit, persecutus est: jam vero non valens, adhuc
tamen blasphemare audet. Vocavit autem nomen Domini, qui loquebatur ei,
dicens: Tu Deus, qui vidisti me. Dixit enim: Profecto, hic vidi
posteriora videntis me. Propterea appellavit puteum illum, Puteum
viventis et videntis me. Quia Dominus in angelo loquebatur, idcirco
dictum est: Vocavit nomen Domini qui loquebatur. Quare autem non vidit
faciem, sed posteriora videntis? Videlicet, quia non facie, sed in
posterioribus desiderabat gaudere videntis. Per posteriora namque
Domini, terrena vel transitoria: per faciem recte intelliguntur
coelestia vel aeterna. Et profecto nulla coelestia promissa, verbi
gratia, qualia de libera dicta sunt: Et dabo tibi ex ea filium cui
benedicturus sum, et statuam pactum meum ad eum, et his similia. Nulla,
inquam, talia audierat, quae se exauditam esse sciebat, unde et filio
suo nomen Ismael, quod interpretatur auditio Dei, impositura erat.
Terrenum est omne quod audierat, scilicet: Multiplicabo semen tuum: et
non numerabitur prae multitudine, et hic erit ferus homo, etc. Recte
ergo ancilla, videntis non faciem, sed posteriora vidit. Sic et Synagoga
illius populi, qui secundum carnem natus est, nequaquam faciem Domini,
sed posteriora vidit, quia videlicet interiora sanctae legis, ubi fulget
facies, id est, notitia Dei: ubi splendida est facies Moysi, nullatenus
ferre valuit, sed solam exteriorem litteram intuitus est, utpote
animalis, et non percipiens ea quae sunt Spiritus Dei (I Cor. II).
Praeterea nunc quoque postquam ejecta est ancilla, et filius ejus,
futurum est ut videat posteriora videntis, quia praesentem gratiam Dei
qui videre noluit, praeteritam quandoque videbit. Cum enim plenitudo
gentium subintroierit, tunc omnis Israel salvus erit (Rom. XI). Juxta
hoc et Moysi in typum ejusdem populi dictum est. Posteriora mea videbis,
faciem autem meam videre non poteris (Exod. XXXIII). Ipse est inter
Cades et Barad. Cades et Barad regiones sunt deserti, inter quas et Sur
desertum: ubi, sicut jam dictum est, invenit angelus Agar. Tunc etiam
invenietur in deserto Sur, id est, intra murum. Sur enim interpretatur
murus: intra murum, inquam, quem aedificavit incredula contra Deum, de
quo Psalmista: Et in Deo meo, inquit, transgrediar murum (Psal. XVII).
Invenietur, inquam, inter Cades et Barad, id est, inter vivificantem
spiritum, et occidentem litteram claudicans et errans. Cades enim
sancta, Barad interpretatur grando. Et revera lex Domini secundum
vivificantem spiritum sancta secundum occidentem litteram grando est.
|
|