|
|
“Et angelo Ecclesiae Philadelphiae scribe: Haec dicit Sanctus et Verus,
qui habet clavem David, qui aperit, et nemo claudit; claudit, et nemo
aperit: Scio opera tua. Ecce dedi ostium apertum coram te, quod nemo
potest claudere.”
|
|
Huic Angelo Filius Dei, suos affectus largius effundit, et spiritus qui
hoc loco audiendus est Ecclesiis, spiritus intellectus est, qui sursum
in ordine scribitur post spiritum consilii. Hujus spiritus proprium opus
est, sanctarum Scripturarum mysteria, prout vult, aperire, et ea quae
sapientibus et prudentibus abscondita sunt, parvulis revelare (Matth.
I), plerumque sine hominis magisterio, quomodo prophetas omnes et
sanctos apostolos, qui homines fuerant sine litteris et idiotae,
priusquam datus hic spiritus, glorificato Jesu, illustrasset eos (Act.
II). Hoc usque hodie prout vult, agere non desinit; revelans abscondita
parvulis, ut jam dictum est, id est, humilibus et benevolis pro merito
ejus, quam habent fraternae dilectionis, quia minores fratres diligunt,
et quantulum sapientiae vel scientiae perceperint, libenter student
illis impertiri. Talem hunc Angelum nomen ipsum Ecclesiae ejus scilicet
Philadelphiae fuisse ostendit. Philadelphia namque fraterna dilectio
interpretatur. Huic ergo scribens dicit:
|
“Haec dicit Sanctus et Verus sanctus.”
|
|
Et Verus Filius Dei est, qui semetipsum sanctificavit, diligens nos
quemadmodum dicit:
|
“Et pro eis ego sanctifico meipsum (Joan. XVII).”
|
|
Jam quidem Spiritus sanctorum crat, sed in passione pro nobis erat, quod
seipsum sanctificabat, id est sanctum sacrificium se offerebat. Hoc
fecit Deus in dilectione fraterna, quemadmodum et supra, ut nos angelos
Philadelphiae, id est nuntios sive imitatores dilectionis fraternae
faceret, ipse dixerat:
|
“Hoc est praeceptum meum, ut diligatis invicem, sicut dilexi vos.
Majorem hac dilectionem nemo habet ut animam suam ponat quis pro amicis
suis (Joan. XV).”
|
|
Ait ergo:
Quod autem ait,
nihilominus ad praesentem causam attinet, ubi dilectio fraterna, dono
amplioris intelligentiae remuneratur. In hoc enim verum, et vera se
locutum fuisse comprobat, exempli gratia, dicendo in illa evangelica
parabola de servis, quibus homo paterfamilias pecuniam suam ad lucrandum
commiserat:
|
“Dico autem vobis, quia omni habenti dabitur, ab eo autem qui non habet
et quod habet auferetur (Luc. XIX).”
|
|
Igitur
|
“et Sanctus et verus est,”
|
|
et de semetipso protinus dicit:
|
“Qui habet clavem David.”
|
|
Poterat sic dicere: Qui habet clavem omnium prophetarum, et ad eorum
intelligentiam, quos vult intromittit; sed voluit unum pro omnibus
ponere, qui primo in ordine prophetarum Filii sui, Filii Dei mysteria
gestis praesignavit, calamo scripsit, Psalterio cecinit. Tanta quippe
sunt in factis et dictis ejus sacramenta prophetica, ut cuicunque haec
reserata fuerint, a caeterorum sensibus prophetarum exclusus esse non
possit. Sufficiens ergo ad causam sive intentionem dictio haec est,
|
“qui habet clavem David.”
|
|
in qua et splendida nominis auctoritas est, secundum generationem Jesu
Christi Filii David (Matth. I), quia post legem primus propheticam
Scripturam edidit, omnis propheticus sermo potest et debet subintelligi.
Quae autem est illa clavis, nisi gratia Spiritus sancti? Ipse namque
illuminatio cordis, ipse est
|
“declaratio sermonum Dei, quae illuminat et intellectum dat parvulis
(Psal. CVIII).”
|
|
Unde Apostolus:
|
“Nobis autem, inquit, revelavit Deus per Spiritum suum, quia spiritus
omnia scrutatur, etiam profunda Dei (I Cor. II).”
|
|
Potentiam sive efficaciam clavis hujus commendans, continuo subjungit:
|
“Qui aperit, et nemo claudit, claudit et nemo aperit.”
|
|
Hoc et indubitanter scire oportet, et hoc sciendo humiliter timendum
est. Nam vere cui claviger iste per spiritum intelligentiae veritatem
Dei, quae sacris Scripturis continetur, aperit; nemo illum claudit, sive
concludit mendaciis, et falsarum argumentationum artificiis. Semper enim
habens ostium apertum intus recurrit, et parata Scripturae testimonia
corripiens, velut sagittarius bonus, certa in hostem tela dirigit.
Econtra cuicunque clauserit, ut verba veritatis intelligere non possit
quod cum facit, utique justo judicio facit. Verbi gratia, ne margaritas
projectas ante se conculcent porci (Matth. VII), nemo est qui
intelligere possit, quantumlibet clamando et docendo strepitum facit de
foris. Quid iste sanctus, iste verus dicit Angelus huic Philadelphiae,
id est, dilectionem fraternam habenti:
|
|