|
Simulque haec dicens antiquitatem suam paucis credulo auditori suaviter
insinuat verbis. Quam enim antiquus est, qui illud videbat? Nimirum
secundum hominem qui videbatur, cum haec diceret, paulo plus quam
triginta annorum erat. Porro longe ante triginta annos, imo ante omnes
annos, et ante creationem solis, cujus circuitus annum efficit, Satanas
ille cecidit. Igitur qui illud videbat, longe aute suae carnis annos
erat. Et verum est. Nam
|
“in principio Verbum erat,”
|
|
in principio
ipse
Sed et hoc attendendum, quia nec ita dixit: Vidi Satanam, sed
|
“videbam, ait, Satanam de coelo cadentem.”
|
|
Recte quidem dixisset, et verum esset dixisse, vidi, sed
verbum imperfecti temporis, quamvis praeteriti, plus continet, et
majorem sensum importat auri bene audienti. Denique vidi Satanam de
coelo cadentem, dicere posset Michael quoque et quivis alius angelorum,
quibus utique videntibus ille cecidit, nec solum videntibus, verum etiam
cum illo praeliantibus. At vero nullius eorum est dicere, videbam, sed
tantum vidi cadentem. Hic solus est qui non solummodo tunc vidit
cadentem dum caderet, sed etiam videbat cadentem antequam caderet, sed
et antequam idem formaretur aut fieret. Fiebat namque per ipsum, sicut
et omnia per ipsum facta sunt, nec poterat Deus Verbum ignorare quid de
illo esset futurum, praesertim cum ipsum sit Verbum quod homines facit
prophetas, id est praescios futurorum. Hoc plane sciendum et
confitendum, quia dum fieret ille angelus, dum formaretur ille lapis
magnus, et praepararentur foramina ejus, sicut in eum per prophetam
dicitur:
|
“Aurum opus decoris tui et foramina tua in die qua conditus es,
praeparata sunt. (Ezech. XXVIII).”
|
|
Cum, inquam, praepararentur foramina ejus, videbat Verbum Deus, quod in
eisdem foraminibus ligaturas auri non esset recepturus lapis rebellis et
durissimus. Hoc ut manifestius dictum sit, dum ingenio, intellectu,
memoria plenaque et perfecta rationalitate magnifice insigniretur,
videbat Verbum Deus, quod Creatoris sui dilectionem, qua ad illum solum
deberet astringi, nullo modo esset recepturus. Melius ergo et
magnificentius, videbam, ait cadentem, subauditur, etiam antequam
caderet. Nam angelorum quoque posset quivis dicere, vidi cadentem, et
subaudiretur, dum caderet. Ad summum et illud inferre libet, quia solus
iste videbat securus sui: angeli autem viderunt in magno terrore positi.
Sic enim ad beatum Job dicit ipse Dominus:
|
“Cum sublatus fuerit, timebunt angeli et territi purgabuntur.”
|
|
(Job XLII.)
|
|