|
Nocturnae lectiones tota aestate sua varietate suoque ordine seriem
designant temporum, vel profectum sanctae Ecclesiae. Primum namque
historia Regum, quae statim post Pentecosten ponitur, primis duobus
libris mystice assimilatur primis Christianitatis temporibus, quando,
paulatim crescente fide Christi, vetus idololatria decidit. Nam, sicut
regnanti Sauli, quem populus appetierat contra voluntatem Dei (I Reg.
X), supervenit electio David (I Reg. XVI), quem Dominus secundum cor
suum invenisse dicit, tandemque totum regnum a domo Saulis eversum,
eidem David se subdidit (II Reg. V), sic daemonum cultui supervenit in
mundum cultus Dei, statim post adventum Spiritus sancti, tandemque
Christiana fides per bella martyrum victrix, sedit in throno Romani
imperii, totusque deinceps mundus manu forti, Christo se subdidit.
Duobus sequentibus libris, in quibus regnum divisum est a domo David, ex
quo Hieroboam regni scissuras [sicut illi per manum Achiae Sylonitis
significatum est] invasit, et contempto templo Domini duos vitulos fecit
(III Reg. XII), illa significabantur tempora, quibus Ecclesiam
haereticorum insania scidit, et contempto altari Christi, rejecto cultu
veritatis, falsitatum suarum simulacra diversa fabricavit. Sequuntur
deinde libri sapientissimi Salomonis, videlicet, sicut post pugnas
haereticorum claruerunt in Ecclesia ingenia doctorum, qui excitati
contentionibus illorum, non dormitantes, sapientiae et scientiae
studuerunt, et disputaverunt quodammodo, et ipsi, sicut de Salomone
legitur;
|
“Super lignis a cedro quae est in Libano, usque ad hyssopum qui
egreditur de pariete (III Reg. IV),”
|
|
id est nihil omnino de sacra Scriptura, nec parvum, nec magnum aliquod
verbum ab allegoria vel aliqua utili moralitate vacare passi sunt.
Deinde nihilominus congrue sequitur liber Job, quia videlicet, maxime in
pace Ecclesiae non desunt illae tentationes viris ad virtutem
tendentibus, quae in omnibus percussionibus, vel consolationibus ejusdem
sancti Job, auctore beato Gregorio, moraliter figurantur. Tunc enim
urgent interius tentationes spiritualium vitiorum, quorum quanto
occultior pugna, tanto difficilior victoria.
|
|