CAP. XXIII.


VERS. 1.

“Respondens autem Job,”

mores suos planioribus verbis inchoat, sed dicta sua alta mysteriorum persecutione consummat. Qui quam invitus atque coactus bona sua enumeret, videlicet quia falsa crimina sustinebat, et hoc modo, juxta Apostolum, insipiens cogebatur fieri (II Cor. II), qui potius ab amicis debuisset commendari; quam invitus, inquam, hoc faciat, ipse indicat, dum respondens hoc modo incipit: