Psalmus 68.

Psalmus sexagesimus octavus, amplius ad idem negotium operatur, quo et ipsum caput nostrum inducitur, sic orans pro suis tribulationibus exterioribus, quomodo quemque suorum orare vult pro tentationibus suis interioribus.

“Salvum me fae, inquit, Deus, quoniam intraverunt aquae usque ad animam meam. Infixus sum in limo profundi, et non est substantia. Veni in altitudinem maris, et tempestas demersit me.”

Haec namque et caetera orando, suis inter vitia periclitantibus, exemplum orandi se dare innuit cum dicit:

“Videant pauperes et laetentur, quaerite Deum, et vivet anima vestra, quoniam exaudivit pauperes Dominus, et vinctos suos non despexit.”

Unde bene hunc habet titulum psalmus hic:

“In finem pro his qui commutabuntur; psalmus David.”

Et est sensus: Hic psalmus agit pro his qui commutandi sunt in conformitatem Christi, ita ut sint euntes in finem, id est in omnimodam perfectionem