|
|
“Post duos autem dies exiit inde, et abiit in Galilaeam. Ipse autem
Jesus testimonium perhibuit, quia propheta in sua patria honorem non
habet.”
|
|
Diligenter advertenda est haec ratiuncula, sicut in exordio lectionis
hujus dictum est, ut certissime pateat, cui propositioni sit subjuncta.
Nec enim respondet illi versiculo, cui in serie litterae conjungitur;
illi, inquam, quo dictum est:
|
“Post duos dies exiit inde et abiit in Galilaeam.”
|
|
Nam si ita continuare velis, quare inde exiit et in Galilaeam abiit.
|
“Ipse enim Jesus testimonium perhibuit, quia propheta in patria sua
honorem non habet”
|
|
profecto rationem nimis a propositione discordem, eique repugnantem
intulisti, cum Galilaea omnisque Judaea, quae non coutebatur
Samaritanis, ejus patria fuerit. Ita ergo continuandum est:
|
“Dixi superius, inquit evangelista, quia reliquit Jesus Judaeam, et
abiit iterum in Galilaeam,”
|
|
et adjeci:
|
“Oportebat autem eum transire per Samariam.”
|
|
Dicis itaque mihi: Ad quid eum illo transire oportebat? Ad haec, inquam:
Pro magno negotio oportebat, pro magnae rei experimento oportebat. Rem
ipsam praesenti oratione aperui, rem, inquam, ipsam ita subjunxi:
|
“Ipse enim Jesus testimonium perhibuit, quia propheta in patria sua
honorem non habet.”
|
|
Hanc utique rem si recte attendis, liquet profecto, quod utiliter et
opportune per Samariam, per illam patriam non suam transire voluerit, et
duos dies apud illos alienigenas commanens, honorem sibi ab eis impensum
pro experimento testimonii sui admiserit.
|
“Propheta, inquit, non habet honorem in patria sua.”
|
|
Alius evangelista, ut sensum magis exprimeret, paululum commutavit hujus
testimonii verba, dicens:
|
“Quia propheta non est sine honore, nisi in patria sua (Matth. XIII).”
|
|
Idem ergo est, ac si dicat: Me prophetam, imo prophetarum Dominum, non
aliam ob causam haec patria inhonorat, nisi quia est patria mea. Nam si
in Tyro et Sidone facerem virtutes, quas facio in hac patria mea,
profecto in cinere et cilicio, poenitentiam agendo me honorarent (Matth.
XI). Hoc testimonium perhibuit Jesus. At illi testimonium hoc, ut
caetera non accipiebant, verbis ejus non credebant. Ut ergo sicut alibi
de alio testimonio dicit:
|
“Si verbis meis non creditis, operibus credite (Joan. X).”
|
|
Item et de hoc eodem testimonio possent illi irrefragabiliter audire,
oportebat eum transire per Samariam, et experimento locum dare, quo
comprobaretur verum esse testimonium ipsius, et juxta hoc honorem illum
habiturum esse in gentibus, ut qui invidebant, viderent et
confunderentur, viderent, inquam, invidentes, et inviderent adhuc. Qui
autem credebant, viderent et laetarentur: viderent, inquam, et magis ac
magis credendo justificarentur. Sequitur:
|
|