|
|
“Quoties lucerna impiorum exstinguetur,”
|
|
id est, quoties gaudium eorum, dum plenum esse videtur, obscuratur, vel
immatura morte filii, vel quolibet alio damno rei familiaris, vel
invidia superiorum, vel dura contentione parium,
|
“et supervenit eis inundatio doloris,”
|
|
id est, inopinate veniet fluctus alicujus adversitatis, dum inter
varietates vitae praesentis prospera se credunt navigatione ferri.
|
“Et dolores dividet furoris sui?”
|
|
Subaudi Deus, id est, particulatim mittit, vel alternat furorem suum
eis, quos et hic et in futuro percutit. Nunc, inquam, lucerna eorum
exstinguitur, qui mei comparatione felices putantur, in futuro autem:
|
|