CAPUT II.

“Syrus persequebatur,”

etc. Qualiter et nobis in confessione et oblatione sit dicendum:

“Syrus persequebatur patrem meum, qui descendit in Aegyptum.”

Syrus persequebatur patrem meum, qui descendit in Aegyptum, et ibi peregrinatus est in paucissimo numero. Crevitque in gentem magnam atque robustam, et infinitae multitudinis. Afflixeruntque nos Aegyptii et persecuti sunt imponentes onera gravissima. Et clamavimus ad Dominum Deum patrum nostrorum, qui exaudivit nos, et respexit humilitatem nostram et laborem, atque angustias, et eduxit nos de Aegypto in manu forti, et brachio extento, in insigni pavore, in signis atque portentis, et introduxit ad locum istum, et tradidit nobis terram manantem laete et melle. Syrus, inquit, id est Laban de Mesopotamia Syriae, assumptis fratribus suis, persecutus est patrem meum, quem et comprehendit in monte Galaad. Sed vidit in somnis dicentem sibi Deum: Cave ne quidquam aspere loquaris contra Jacob (Gen. XXXI). Illum, inquam, patrem meum, id est Jacob, qui est Israel, Syrus ille persequebatur, non patrem meum Abraham, sive patrem meum Isaac, sed patrem meum Jacob. Sequitur enim: Qui descendit in Aegyptum, ibique peregrinatus est in paucissimo numero, etc. Spiritualiter Syrus, quod interpretatur sublimis, iste est mundus, mundus reprobatus, mundus damnatus, mundus, inquam, qui pro parte illorum qui de generatione terrena sunt, qui ab initio persequebatur patrem meum, inquit, vir fidelis et catholicus; patrem meum, inquam, scilicet omnem populum electum, generationem quaerentium Deum (Psal. XXIII). Duae namque generationes sunt, altera mundi, altera Dei, jam ab initio mundi a primis fratribus Cain et Abel, alterutrum adversari coeperunt, et usque ad finem saeculi adversi sibimet esse non desinunt. Ex tunc enim pater meus descendere coepit in Aegyptum ex quo videntes filii Dei filias hominum, quod essent pulchrae, acceperunt sibi uxores ex omnibus quas elegerunt (Gen. VI). Ex tunc enim qui ad generationem Dei pertinent, vitiis et erroribus adversae generationis involvi coeperunt. Qualiter, secundum mysticum sensum dictorum praesentium, afflixerunt illos Aegyptii et persecuti sunt, et caeterorum quae sequuntur, de manu vel servitio Pharaonis, spiritualis nos liberaverit Dominus per agnum suum, id est per Christum Filium suum, suo loco plenius dictum est. Illa servitus nostra causa fuit pro qua necessario moreretur, ut praedictum est, moreretur et resurgeret Christus Filius Dei, atque ita nos cum illo ingrederemur in terram hanc pro qua juravit patribus nostris. Idcirco, inquiens, nunc offero primitias frugum terrae, quam Dominus dedit. Et dimittes eas in conspectu Domini tui.