CAPUT XXXII. Quid significet quod fluvii ranas ebullierunt.

(CAP. VIII.)

“Dixitque Dominus ad Moysen: Ingredere ad Pharaonem, et dices ad eum: Dimitte populum meum, ut sacrificet mihi in deserto. Si autem nolueris dimittere, ecce ego percutiam omnes terminos tuos ranis, et ebulliet fluvius ranas,”

etc. Et tertium legis est mandatum:

“Non assumes nomen Domini tui in vanum (Exod. XX).”

Hujus mandati praevaricatoribus foeditatis opprobrium in ranis praefiguratum est. Quinam sunt vaniloqui isti, qui nomen Dei in vanum assumunt, nisi maxime loquaces poetae, non solum in fluviis Aegyptiorum, sed in caeterarum fabulantes atque coaxantes paludibus gentium? Vel qui justius comparantur foeditati ranarum, quam poetae perstrepentes in theatris ridicula figmenta fabularum? Hi plane assumunt nomen Dei in vanum, verbi gratia cum adultero Jovi, et meretriculae Veneri, nomen divinitatis ascribunt. Et illae quidem ranae permolestae fuerunt, ascendentes et ingredientes domum regis, et cubiculum lectuli ejus, et super stratum ejus, et in domos servorum ejus, et in populum ejus, et in furnos ejus, et in reliquias ciborum ejus, istae autem ranae, id est fabulosi poetae corporaliter aures lectitando, et oculos gesticulando delectaverunt, sed animis exitiales exstiterunt.