|
Comparetur nunc illa populi Dei captivitas cum libertate gentium, sub
quibus, vel inter quas populus ille captivus erat. Quidnam gloriosius,
quid felicius exstat, gentiumne, quae sine Deo erant imperiosa libertas?
an populi spem habentis in verbo promissionis captivitas? At vero, ut
certum respondeas judicium, respice conscriptam ex historiis et
annalibus felicitatem, imo infelicitatem gentium et regum super eos
dominantium. Quomodo regnabant? quomodo imperabant? In sanguinibus
regnabant, in mortibus imperabant, false viventes et vere morientes,
gloriam sitientes et calamitatem bibentes. Nunquid enim illa, quae
diximus capita draconis interea, dum contra mulierem in utero habentem
stabant et hiabant, saltem sibimet parcebant, et invicem mordendo
semetipsa laniare cessabant? imo suis morsibus semetipsa multo magis
cruentabant. Nam contra mulierem quidem uno malignitatis spiritu male
concordantia, rictum semper faciebant, denteque collidebant, sed contra
semetipsa miro modo divisa invicem oderant, et super invicem saliebant,
terramque suo sanguine quasi copioso imbre compluebant reges regum,
amici amicorum, cognati cognatorum, filii patrum, patres filiorum, nec
maternis uberibus filii parcentes, sanguinem voraces hauriebant,
irritati interdum solummodo favoribus dissonis propter regnandi
cupiditatem belluinam. Mater nonnunquam dum alteri filio plus favere
putatur, ab altero filio jugulatur, et a filio pater obtruncatur. Millia
centena, et plus quam millia centena dietim bello caesa, nimirum diabolo
pro ludo habentur. Non est praesentis propositi horribiles et diabolicas
recitare gentilium bellorum tragoedias. Qui vult, vel cui vacat, sunt
historiae multiplices, legat illas. Nostra hic intentio est perhibere
quod verum est, captivo Dei populo, gentes vel reges gentium captivantes
illum, etiam secundum praesens saeculum fuisse miserabiliores, quoniam
istis respicientibus ad promissionis verbum, omnia non solum in futuro,
verum etiam interdum in praesenti saeculo cooperabantur in bonum, illis
autem cum Verbo Dei nihil habentibus, omnia cooperabantur in malum.
|
|