|
Igitur et nunc ad eum respicimus
|
“in quo sunt omnes thesauri sapientiae et scientiae absconditi (Col.
II),”
|
|
qui in semetipso legem adimplevit, quemadmodum dicit:
|
“Nolite putare quia veni legem solvere: non veni solvere, sed adimplere
(Matth. V).”
|
|
Utique et adimplendo hanc partem legis
|
“vocavit ad se quos voluit, ascendens in montem, et venerunt ad eum. Et
fecit ut essent duodecim cum eo, et ut mitteret eos praedicare et dedit
illis potestatem curandi infirmitates et ejiciendi daemonia (Marc. III)”
|
|
inquit Marcus,
|
“audissent sui, exierunt tenere eum. Dicebant enim quoniam in furorem
versus est (ibid.).”
|
|
At ille vere et unice beatus vir, non in furorem versus erat, sed in
lege Domini voluntas ejus et in lege ejus meditabatur die ac nocte
(Psal. I), quippe qui ipsum totius legis sacrarium erat, ipsum verbum
legis, ipsum Verbum Dei incarnatum erat. Tunc meditabatur legem implere,
id est secundum praesens hujus legis mysterium duodecim spiritualium
castrorum duces ordinare. Nam et huc respiciens, eisdem apostolis dicit
alio loco:
|
“Amen dico vobis quod vos qui reliquistis omnia, et secuti estis me in
regeneratione, cum sederit Flius hominis in sede majestatis suae,
sedebitis et vos super sedes duodecim, judicantes duodecim tribus Israel
(Matth, XIX).”
|
|
Dixerat enim illi Petrus:
|
“Ecce nos reliquimus omnia et secuti sumus te? Quid ergo erit nobis?
(ibid.)”
|
|
Multum eos honoravit, multum honorem et grande praemium signavit, cum
illis ita respondit. Vult enim intelligi se quidem Dominum esse
tabernaculi coelestis, ipsos autem duces fore tribuum Domini, de quibus
Psalmista cum dixisset:
|
“Jerusalem quae aedificatur ut civitas, cujus participatio ejus in
idipsum (Psal. CXXI),”
|
|
continuo subdidit:
|
“Illuc enim ascenderunt tribus, tribus Domini, testimonium Israel, ad
confitendum nomini Domini (ibid.).”
|
|
Et quod illis ducibus duodecim filiorum Israel jussum est facere vel
offerre corporaliter, hoc ab ipsis, vel per ipsos implendum fore
spiritualiter. Quando enim erectum, unctumque et sanctificatum est cum
omnibus vasis suis tabernaculum illud coeleste, cujus secundum exemplar
tabernaculum istud Moyses fecit, tunc utique quando tabernaculi pontifex
Jesus Christus Filius Dei sanguinem suum fudit, in quo universam
Ecclesiam, quanta collecta fuerat ab origine mundi, remissionem
peccatorum conferendo unxit et sanctificavit. Subsecuti denique
confestim principes isti, boves et plaustra obtulerunt ad portandum
tabernaculum, vel tabernaculi sanctuarium, dum patriarcharum et
prophetarum fidem, per mundum universum praedicandam susceperunt, hoc
modo ipsi boves, ipsi plaustra sunt, ipsi rectores, ipsi portitores
Ecclesiae sunt. Obtulerunt singuli acetabulum argenteum pondo centum et
triginta siclorum, qui numerus ex unitate centena, et ternario deceno
consistens, unius Dei triumque personarum recte significat fidem.
Phialam quoque argenteam habentem septuaginta siclos, qui numerus ex
denario, septenarioque compositus, evangelicam septiformis sancti
Spiritus gratiam, et legis, cujus decem praecepta sunt, veram designat
scientiam. Obtulerunt etiam mortariolum aureum, ex decem siclis aureis,
incenso plenum, id est, Christum Dei Filium consona voce praedicaverunt,
cujus de Virgine concepti corpus aureum, corpus immaculatum, omne in se
continens purae orationis incensum pretiosum, mortis passione pro nobis
est contribulatum. Haec isti obtulerunt, haec ad laudem et gloriam Dei
praedicaverunt singuli die suo, id est unusquisque secundum mensuram
gratiae, vel revelationis, quam accepit a Domino, ab uno eodemque
Spiritu sancto. Et alii quidem plures, alii pauciores ad fidem
traxerunt, sed idem omnes eodem Spiritu, et eodem sensu praedicaverunt,
quemadmodum isti principes tribuum, et alii plura, alii pauciora suae
tribus millia sub manu habuerunt, sed omnes aequalia, cuncti eadem vasa
obtulerunt. Et illi quidem similam in vasis, similam, inquam, visibilem
oleo visibili conspersam obtulerunt. Isti autem spiritum legis in
littera latentem, veram et invisibilem similam praedicaverunt, verum et
vitalem cibum omnium animarum credentium. Obtulerunt
|
“bovem et arietem, et agnum anniculum in holocaustum, hircumque pro
peccato. Et in sacrificio pacificorum boves duos, arietes quinque,
hircos quinque, agnos anniculos quinque.”
|
|
Haec, inquam, principes nostri singuli obtulerunt; nam praedicantes
aliis, ne ipsi reprobi fierent, semetipsos afflixerunt, semetipsos etiam
passionibus objecerunt (I Cor. IX). Nam ipsi sunt, quorum singuli in
psalmo sexagesimo quinto dicunt:
|
“Et locutum est os meum in tribulatione mea. Holocausta medullata
offeram tibi cum incenso arietum, offeram tibi boves cum hircis.”
|
|
Istorum namque principum totus ille psalmus vox est. Ac si dicat quisque
eorum, etiam in tribulatione positus: Aliis praedicabo ut et ipsi ad
idem meo inducantur exemplo, et hic interim offeram tibi holocausta
medullata, id est meipsum factum holocaustum medullatum, totum interiori
charitatis igne combustum, incensis arietibus, incensis bobus et hircis,
id est omni repugnantia, omni extollentia, omni foeditate vitiorum
carnis et spiritus. Nam idcirco quinque arictes quinque sunt agni,
quinque sunt hirci, quia videlicet in quinque sensibus caro cum licet,
lascivit.
|
|