CAPUT XXX. Quid sit quod scriptum est:

“Noe invenit gratiam coram Domino.”

Item:

“Noe vir justus atque perfectus in generationibus suis.”

Hic unus tunc justus erat, sicut de eo Scriptura dicit:

“Noe vero invenit gratiam coram Domino.”

Item:

“Noe, vir justus atque perfectus fuit in generationibus suis (Gen. VI).”

Porro generationes ejus, ab eo quem posuit Deus pro Abel, videlicet, Seth namque genuit Enos, et Enos genuit Cainan, et Cainan genuit Malaleel, Malaleel genuit Jared, et Jared genuit Henoch, et Henoch genuit Mathusala. Mathusala genuit Lamech, et Lamech genuit Noe (Gen. V). Nam istae generationes Noe, generationes erant filiorum Dei, et generationes Cain, generationes dicuntur filiorum hominum, cum Scriptura sic dicat:

“Cumque coepissent homines multiplicari super terram, filiasque procreassent, videntes filii Dei filias hominum quod essent pulchrae, acceperunt sibi uxores ex omnibus quas elegerant (Gen. VI).”

Cum igitur in generationibus suis, id est generationibus filiorum Dei, solus Noe justus atque perfectus fuerit, magna et dolenda demonstratur accidisse corruptio filiorum Dei per commistionem filiarum hominum, quarum pulchritudo mentes et oculos coepit, et sine dubio corda pervertit, sicut recentiori tempore Salomonem quoque sapientissimum, per mulieres alienigenas constat esse depravatum (III Reg. XI). Unus autem numero quid erat in illa tanta multitudine hominum, utpote diu viventium et multipliciter generantium? Attamen unus ille omnipotenti Verbo Dei suffecit ad retinendam sive perficiendam victoriae suae palmam, ut nihilominus quandoque perficeret bonum propositum, quod intenderat dicendo:

“Faciamus hominem ad imaginem et similitudinem nostram (Gen. I). ”

Quid enim erat coram Deo omnis illa multitudo virentis et florentis saeculi, nisi

“fenum, et flos agri? (Isa. XL.) ”

Vere enim fenum est populus (Psal. CII); vere

“omnis caro fenum, et omnis gloria ejus tanquam flos feni (Isa. XL).”

Et sicut facile est fenum exsiccari, et florem cadere vento flante, sic facile fuit Verbo Dei, tantam multitudinem delere. Porro ipsum Verbum Domini manens in aeternum, obedientem sibi manere fecit hominem unum, gubernans eum per contemptibile lignum.