|
|
“Ego sum [a] et [oh] initium et finis. Ego sitienti dabo de fonte aquae
vivae gratis. Qui vicerit, possidebit haec, et ero illi Deus, et ille
erit mihi filius. Timidis autem et incredulis et exsecratis, et
homicidis, et fornicatoribus, et veneficis, et idololatris, et omnibus
mendacibus pars illorum erit in stagno ardenti igne et sulphure, quod
est mors secunda.”
|
|
Breviter namque ea de quibus hactenus sermonem feci, vel quorum huic
imagines ostendit, quae et verba fidelissima atque vera pronuntiavit,
scilicet de bonis eorum, qui a dextris, et de malis eorum qui in illo
judicio statuentur a sinistris. Nam quod ait:
|
“Ego sitienti dabo de fonte aquae vivae gratis, qui vicerit possidebit
haec, et ero illi Deus, et ille erit mihi filius,”
|
|
fidelissima sunt verba his reposita, qui a dextris erunt, quae
sequuntur:
|
“Timidis autem incredulis, et exsecratis, et homicidis, et
fornicatoribus et veneficis, et idololatris, et omnibus mendacibus, pars
illorum erit in stagno ardenti igne et sulphure, quod est mors secunda,”
|
|
verba sunt vera in eos qui a sinistris erunt. De quorum omnium
fidelitate ac veritate ne quis dubitet, suam auctoritatem ipsa quae
loquitur veritas, mira cum gravitate interponit dicendo:
|
“Ego sum [a] et [oh] initium et finis.”
|
|
De ista suimet quadam descriptione jam initio dictum est, ubi idem ait:
|
“Ego sum [a] et [oh] principium et finis (Apoc. I).”
|
|
Veraciter omnia haec quae hac ultima periocha dicta sunt, eo modo dicta
sunt, ut plena sint timoris, et secundum haec opera sua, vel judicia sua
Spiritus sanctus recte dicitur, et est spiritus timoris Domini (Isa.
XI). Hic timor Domini sanctus est (Psal. XVIII), quia omnes sanctos, et
electos Dei timoratos facit. Timoratos, inquam, non timidos omnes illos
facit, quia quantumcunque in sanctitate profecerint, considerantes
veritatem atque severitatem tremendi judicii, timent et tremunt adhuc,
nec enim sese comprehendisse arbitrantur (I Cor. IX), et nihilominus
fortes sunt, et currunt ut comprehendant, quod timidi non faciunt.
Timidi namque dicuntur et sunt, qui neque fidem, neque spem habent
futurorum, et tunc demum recte timidi dicuntur, cum de promissionibus
Dei dubitantes nihil forte propter spem vitae, nihil arduum propter
praemiorum fiduciam aggrediuntur. Idcirco recte praesenti loco timidi
cum incredulis sociantur; et sicut incredulorum, ita timidorum quoque
pars in stagno ardenti fore denuntiatur. Et haec quidem retributio
justitiae est, illa autem donatio gratiae quae sanctis promittitur in
remuneratione. Proinde cum dixisset:
|
“Ego sitienti dabo de fonte aquae vivae,”
|
|
addidit,
quia nimirum hoc ipsum quod sitit operando, quod operatur sitiendo, et
desiderando ad Deum,
|
“quemadmodum desiderat cervus ad fontes aquarum (Psal. XLI),”
|
|
totum muneris est divini, muneris gratuiti. Ipse enim et gratis nos
fecit, et gratis antequam essemus omnes, sanctos suos ad vitam
praedestinavit, et cum perissemus in Adam, itidem gratis nos vocavit,
atque a peccatis regenerante Christi gratia justificavit (Rom. VIII).
Consequenter igitur et illud gratiae erit vel est, quod vocatos atque
justificatos magnificavit illa magnificatione ut sint filii Dei,
quemadmodum dicit:
|
“Et ero illi Deus, et ille erit mihi filius,”
|
|
et bibent
ita ut inebrientur, quemadmodum Psalmista dicit:
|
“Inebriabuntur ab ubertate domus tuae, et torrente voluptatis tuae
potabis eos, quoniam apud te est fons vitae, et in lumine tuo videbimus
lumen (Psal. XXXV).”
|
|
|
|