|
Et commota sunt superliminaria domus a voce clamantis, et domus impleta
est fumo. Clamantibus seraphim, et in tota terra Trinitatis mysterium
praedicantibus, statim commota sunt superliminaria templi, et omnes
illius cardines ceciderunt, impleta Salvatoris comminatione dicentis:
Relinquetur vobis domus vestra deserta (Matth. XXIII). Aliter. Commota
sunt superliminaria, id est zelo concitati sunt principes sacerdotum,
Annas et Caiphas, et omnes qui Synagogae praeeminebant. Commota sunt,
inquam, haec superliminaria, pro audita Trinitatis gloria, et injecerunt
manus, ut concluderent ora clamantium Seraphim, id est, ut prohiberent
apostolos loqui in nomine Domini. Praecipiendo, inquiunt, praecepimus
vobis, ne doceretis in nomine isto, et ecce replestis Hierusalem
doctrina vestra (Act. V), etc. Commota sunt igitur superliminaria, et
domus non jam Domini, impleta est fumo invidiae, et qua gloria Domini
omnis terra splenduit, ex eadem in Israel caecitas contigit. Et dixit:
Vae mihi quia tacui, quia vir pollutis labiis ego sum, et in medio
populi polluta labia habentis ego habito! Et regem Dominum exercituum
vidi oculis meis. Hoc illud est quod in Actibus apostolorum legimus: His
auditis compuncti sunt corde, et dixerunt ad Petrum, et ad reliquos
apostolos: Quid faciemus, viri fratres? (Act. II.) Vae, ergo, inquit,
mihi, quia lacui! Nec vero tantum quia tacui, sed quod pejus est, vir
pollutis labiis ego sum, quod in persona eorum recte dici, facta ipsa
consentiunt. Clamaverunt enim: Tolle, tolle, crucifige, crucifige (Joan.
XIX)! Veraciter ex eo polluta se labia cognoverunt habere, sed seducti
fuerant, et per ignorantiam tali clamore labia sua polluerant. Sequitur
ergo: Et in medio populi polluta labia habentis, ego habito. Multi enim
ex eis non per invidiam clamaverunt, sed multitudinem secuti sunt. Et
volavit ad me unus de seraphim, et in manu ejus calculus, quem tulerat
forcipe de altari, et tetigit os meum, et dixit: Ecce tetigi hoc labia
tua, et auferetur iniquitas tua, et peccatum tuum mundabitur. Iste unus
de seraphim, Petrus apostolus exstitit, qui gratiae pennis advolans
dixit: Poenitentiam agite, et baptizetur unusquisque vestrum in nomine
Jesu Christi, in remissionem peccatorum vestrorum, et accipietis donum
Spiritus sancti (Act. II). In manu ejus calculus, inquit, Calculus donum
est Spiritus sancti, quo peccata comburuntur, in Christum credentium.
Illud in manu erat seraphim, id est in potestate Petri apostoli prae
caeteris. Illi namque Christus claves regni coelorum specialiter
tradidit (Matth. XVI). Quem tulerat forcipe de altari, id est quem
promeruerat a Christo solido tenore fidei. Primus enim dixit: Tu es
Christus Filius Dei vivi. Habet igitur primus in manu calculum, id est
sancti Spiritus donum, in potestate vel ministerio conferendae
remissionis peccatorum.
|
|