|
Nominatus deinde loco vel ordine suo dum dicitur: Jesse autem genui
David regem (Matth. I), tertio tandem repetitur in Joseph, nominatione
insigni, compellatione angelici praeconii: Joseph, fili David, noli
timere (ibid.). Verum haec nominatio magnifica propria sit beati Joseph,
qui sponsus custosque esse beatae Virginis, et nati ex ea regis Filii
Dei, filii David, optimo nomine pater dici meruit. Ecce enim in hoc
generationis libro tres isti sunt patres insignes Jesu Christi, hominis,
regis et Dei, et secundum haec tria ternarium esse advertimus
incrementum promissionis Christi, quae ad ipsos spiritualiter facta est,
scilicet Abraham, David et Joseph. Denique homo tantum intelligitur in
promissione quae ad Abraham hoc modo facta est: In semine tuo
benedicentur omnes gentes (Gen. XXII). Jam autem rex ea promissione
pronuntiatur, quae facta est ad David: De fructu ventris tui ponam super
sedem tuam (Psal. CXXXI). Porro beato Joseph promittitur tanquam Deus,
dum ei dicitur: Pariet autem filium, et vocabis nomen ejus Jesum. Ipse
enim salvum faciet populum suum a peccatis eorum (Matth. I). Nam quia
salvere a peccatis Dei est, neque hoc nisi solus Deus potest, dum dicit,
ipse enim salvum faciet populum a peccatis eorum, idem atque
aequipollens est, ac si dixisset: Ipse enim Deus est, et idcirco vocabis
eum Jesum, id est Salvatorem.
|
|