CAPUT IX. De exornatione ejusdem domus, quali auro exornata sit, descendente ad illam super Dominum Spiritu sancto in specie columbae, cum baptizaretur a Joanne.

Aedificata domo ista, sive templo Dominici corporis, quid deinde factum est? quomodo exornata sive decorata est? Domum, quoque ait Scriptura mystica,

“ante oraculum operuit Salomon auro purissimo et affixit laminas clavis aureis, nihilque erat in templo quod non auro tegeretur; sed et totum oraculi altare texit auro, et fecit in oraculo duo cherubim de lignis olivarum (III Reg. VI).”

Secundum typum illius manufactae exornationis, quam totam hic perscribere nimis longum esset, et exornata est domus non manufacta, de qua nunc loquimur, scilicet humanitas Christi, nostri Salvatoris, anno tricesimo suae aetatis. Nam usque ad annum illum ignotus inter homines mansit. Illo denique anno, sicut Evangelistae manifeste dicunt,

“Ipse autem Jesus erat incipiens quasi annorum triginta, cum baptizaretur a Joanne, descendit Spiritus sanctus corporali specie, sicut columba in ipsum, et ipse plenus Spiritu sancto regressus est a Jordane (Luc. III, IV).”

Quid, rogo, est plenum Spiritu sancto regressum esse a Jordane, cum sine dubio plenus Spiritu sancto fuerit ab ipsa conceptione? Quid, inquam, est vel erat plenum Spiritu sancto a Jordane regredi, nisi quia jam tempus erat opere exercere, quae prius in potestate habebat charismata Spiritus sancti? (I Cor. X.) Hoc autem aurum verum, aurum purissimum est, lapides pretiosi sunt, videlicet sermo sapientiae, sermo scientiae, operatio virtutum, gratia sanitatum, prophetia, discretio spirituum, interpretatio sermonum (Joan. VII). Hujusmodi charismata sic extunc opere coepit exercere, ut nunquam sic locutus fuerit homo sicut hic, et nemo alius unquam talia fecit opera qualia fecit hic (Joan. XV) Nonne igitur domus illa operta est auro purissimo, nihilque erat in templo quod non auro tegeretur? Tali namque auro, sive splendore auri, delectata sponsa ejus, dicit in Canticis.

“Manus ejus tornatiles, aureae, plenae hyacinthis (Cant. V).”

“Tornatiles,”

id est, ad operandum citae vel faciles;

“aureae,”

id est, operantes potentia Divinae naturae;

“plenae hyacinthis,”

id est, coelestia sacramenta spirantes in exterioribus signis. Eatenus non apparebat, quod ornata esset domus hujuscemodi ornatu usque adeo inusitatum fuerat per annos triginta, ut cum discipulos eligeret, et illis quoque talium operum faciendorum potestatem daret, fieret nimiae admirationis stupor in eum, sicut Marcus evidenter narrat.

“Et cum audissent, inquit, sui, exierunt tenere eum, dicebant enim, quoniam in furorem versus est (Marc. III).”