VERS. 31.

“Per haec enim, inquit, judicat populos,”

id est per harum guttas nubium, quae sunt verba praedicatorum, per haec fulgura miraculorum vocat ad poenitentiam territa corda populorum, quia videlicet dum superna audiunt, dum mira opera tendunt, aeterna pertimescentes tormenta dijudicant semetipsos, ut non judicentur a Deo.

“Et dat escas multis mortalibus,”

scilicet per haec eadem, quatenus et peccantes de aeternis suppliciis sancti praedicatores terreant, et poenitentes de superni regni gaudiis pascant. Notandum quod non ait cunctis, sed

“multis dat escas mortalibus,”

quia videlicet scriptum est:

“Non omnium est fides (II Thess. III).”

Et bene atque ordinate dixit, quod

“per”

has

“nubes”

prius

“judicat populos,”

et postmodum

“escas praebet,”

quia nimirum verbum praedicationis prius peccatorem timore concutit, et postmodum per spem consolationis nutrit. Cum autem

“praebet escas multis mortalibus,”

ut dictum est, id est solis humilibus, econtra superbis agit quod sequitur.