|
In quarto capitulo, quod erat: Excaeca cor populi hujus, et aures ejus
aggrava, et oculos ejus claude, ne forte videat oculis, et auribus
audiat, et corde intelligat, et convertatur, et sanem eum (Isa. VI),
videbatur esse vis, ut vel ex eo possent os meum obstruere adversarii.
Ego autem fere nil praemeditatus, ita protinus respondi: Initium
visionis ex fine melius cognoscitur. Nam visionis ejusdem quam propheta
sic narrare incipit: In anno quo mortuus est rex Ozias, ubi Dominum
sedentem super solium excelsum et elevatum (ibid.), etc., domus fumo
impleta dicitur, et quid istud significet innuitur subjungendo, excaeca
cor populi hujus, circa finem vero visionis Dominus ipse dicit: Liga
testimonium, signa legem in discipulis meis (Isa. VIII). Nunquid hoc est
malum, taliter Judaeos excaecari, sive excaecatos esse, ut non
intelligant, ut non audiant, ut non suscipiant fidem evangelicam? Imo
valde bonum est gentibus universis, quia si credidissent Judaei,
stetissetque locus eorum, et templum, magnum fuisset gentibus scandalum,
nec ipsis profuisset susceptum Evangelium. De paucis illis quod
crediderunt sumamus argumentum. Dixerunt enim ad Petrum: Quare introisti
ad viros praeputium habentes, et manducasti cum illis? (Act. XI.) Et
quidem audita ratione tunc tacuerunt, sed postea fecerunt apostolis
seditionem magnam, docendo fratres; Quia nisi circumcidamini, non
potestis salvi fieri (Act. XII). Hoc Antiochiae factum est, et cum
propter eamdem seditionem non minimam Paulus et Barnabas et quidam alii
ascendissent ad apostolos et presbyteros in Hierusalem, congregata
Ecclesia; Surrexerunt quidam de haeresi Pharisaeorum qui crediderant,
dicentes quia oportet circumcidi eos, praecipere quoque servare omnem
legem Moysi (Act. XV), magnaque conquisitio facta de verbo hoc vix per
Petrum et Jacobum sedata est (ibid.). Si pauci illi tantum jam fecerant
scandalum, jamque caeremoniis carnalibus, quantum in ipsis erat,
miscuerant Christi Evangelium, quid putas fieret, si gens tota
credidisset, locusque et templum stetisset? Nimirum nec illis credidisse
profuisset, nec gentibus, quoniam earum oderunt salutem, credere
licuisset, et si crederent, atque Judaeis cogentibus circumciderentur,
Christus eis nihil prodesset. Proinde beatus Hieronymus super isto
capitulo : Excaeca cor populi hujus, sic breviter elocutus est. Si enim
illi viderint et conversi fuerint, et intellexerint, et sanati fuerint,
totus mundus non recipiet sanitatem. Universaliter quoque de cunctis,
quibus Deus justus claudit sive non aperit oculos intelligentiae,
sciendum quia melius est illis viam veritatis non agnoscere quam post
agnitam retrorsum abire. Nam si agnitam veritatem fuissent observaturi,
Deus hoc sine dubio praesciens, dux eis fuisset, et auctor agnoscendae
ejusdem veritatis.
|
|