CAPUT IX. Quod recte et justo Dei judicio diabolum Spiritus sanctus suo respectu indignum judicavit, reum aeterni delicti, et de ruina ejusdem diaboli, et quod positus fuit in monte sancto Dei.

Quia igitur per superbiam peccavit, recte et justo judicio Spiritus sanctus procedens a Patre et Filio non in illum, sicut in electos angelos, sed omnino longe ab illo declinavit, eamdem passus ab ipso repulsam, quam ex hominibus similibus ejus passus est, vel patitur dicens:

“Quomodo si contemnat mulier amatorem suum, sic contempsit me domus Israel (Jer. III).”

Sicut enim illum populum Israel sibi adduxit, et legem sive tabulas Testamenti dedit illi in monte, qui et ob hoc dictus est mons Dei (Exod. XX), hoc exigens pro cunctis beneficiis suis ut diligerent eum, atque dicens:

“Et nunc, Israel, quid Dominus Deus tuus petit a te, nisi ut timeas Dominum Deum tuum, et diligas eum?”

(Deut. X) et multa his similia. Sic et illum malignum in coelo posuit, quemadmodum dicit:

“Et posui te in medio monte sancto Dei, in medio lapidum ignitorum ambulasti (Ezech. XXVIII).”

Hoc ab illo exigens, ut creatori et tanto largitori haberet gratias, utpote rationalis creatura, et tanquam lapis appositus vel praeparatus in foraminibus suis, susciperet ligaturas auri vinculum dilectionis Dei. Nam hoc est quod eadem Scriptura dicit:

“Aurum opus decoris tui, et foramina tua, in die qua conditus es, praeparata sunt (ibid.).”

Itaque quia per nimiam, sicut jam dictum est, superbiam repulit a se amatorem Deum, et contemptuosam ab illo spiritus dilectionis passus est repulsam. Neque enim in semetipso unquam recipit illum, quamvis ita scriptum sit:

“Aurum opus decoris tui;”

subauditur enim esse debuit vel promptum fuit. Justo valde judicio, Spiritus sanctus non sicut ad nos peccatores homines in remissionem peccatorum procedit et deinde divisiones gratiarum superaddit, ita ut in illam creaturam et complices ejus malos angelos facere unquam voluit, aut proposuit. De hoc miror quosdam contendere, dicentes quod statim, ut conditus est, cecidit, cum hoc authentica nulla Scriptura tradiderit, imo et contrarium sonet quod hic scriptum est. Praemisso namque,

“et foramina tua, in die qua conditus es, praeparata sunt,”

quid est dicere, et rationalis creatus es, et subtili donatus ingenio, propter quod excusationem non habes de peccato tuo; statim subjungit:

“Et posui te in monte sancto Dei, in medio lapidum ignitorum ambulasti, perfectus in viis tuis,”

subauditur per hypocrisim a die conditionis tuae,

“donec inventa est iniquitas in te (Ezech. XXVIII).”

Et multa hujusmodi, quae quoniam non possunt solvi, cum sint verba divinae auctoritatis, necessario nonnulla debet intelligi mora, inter illud quod creatus est et illud quod projectus est vel de coelo cecidit, juxta quod dicit:

“Et peccasti, et ejeci te de monte sancto Dei.”