|
|
“Cum ergo exisset ille, dicit Jesus: Nunc clarificatus est Filius
hominis, et Deus clarificatus est in eo. Si Deus clarificatus est in eo,
et Deus clarificabit eum in semetipso. Et continuo clarificabit eum.”
|
|
At tempore noctis, quod tunc erat, similitudine per contrarium sumpta,
clarificationem suam, dies aeternitatis et sol justitiae Dominus noster,
jam adesse indicat qua totum postmodum erat mundum illuminaturus,
traditore suo cunctisque impiis in nocte peccati remanentibus. Verbo
quippe clarificationis toties repetito, passionis suae claritatem apud
inferos coruscantem, resurrectionisque et ascensionis gloriam, nec non
et effusionis Spiritus sancti gratiam, claro deinceps, et consolatorio
sermone moerentibus discipulis praenuntiat.
|
“Nunc, inquit, clarificatus est Filius hominis.”
|
|
Qua clarificatione, nisi illa de qua superius dixit,
|
“et ego si exaltatus fuero a terra, omnia traham ad meipsum, et nisi
granum frumenti cadens in terram mortuum fuerit, ipsum solum manet; si
autem mortuum fuerit, multum fructum affert?”
|
|
(Joan. XII.) Hoc enim nondum quidem peractum fuerat, sed nunc agebatur,
et sine dubio perficiendum erat. Proinde recte verbo hoc et multis aliis
in hoc eodem sermone secundum praeteritum tempus uti voluit, dicendo:
|
“Nunc clarificatus est Filius hominis,”
|
|
eodem sensu quo post multa dicturus est, et jam non sum in mundo. Haec
autem clarificatio Filii hominis, sine dubio clarificatio Dei est. Hoc
enim modo non suam, sicut alibi dicit:
|
“Gloriam quaesivit, sed Patrem suum honorificavit (Joan. VIII),”
|
|
videlicet
|
“factus illi obediens usque ad mortem, mortem autem crucis (Philip.
II).”
|
|
Ait ergo:
|
“Et Deus clarificatus est in eo.”
|
|
Dicat aliquis: Unde ergo hoc scire quis potest, quod morte sua Deum
clarificaverit iste Filius hominis? Ad haec obvians, hoc, inquit,
experimentum habebitis.
|
“Si Deus clarificatus est in eo,”
|
|
id est in morte ejus,
|
“et Deus clarificabit eum in semetipso,”
|
|
scilicet resuscitando eum a mortuis, et constituendo eum ad dexteram
suam in coelestibus (Ephes. I). Deinde continuo, id est sine
intermissione clarificabit eum, dando Spiritum sanctum in nomine ejus,
qui confestim novos magna claritate coelos ornabit, et novae gratiae
firmamentum sublevabit, in quo luceat justitiae sol (Psal. XVIII).
scilicet hic Filius hominis ita splendidus et altus, ut non sit qui se
abscondat a calore ejus, extunc enim rationales coeli, scilicet vos
apostoli mei, bene coelesti vita perornati, forti praedicatione
contonabitis, et crebra miraculorum fulgura mittetis, vestrisque
compluta imbribus, id est, erudita doctrinis, omnis terra, opera
justitiae germinabit, et intenta fide sempiternam in coelo suscipiet
claritatem Filii hominis. His in initio dictis, latius ejusdem
clarificationis suae magnitudinem disserere incipiens, ait:
|
|