CAPUT III. Cur hac Dominica Hieremias legatur.

Hieremias quoque propheta competenter per hos dies ad nocturnas legitur vigilias. Hic enim non solum dictis, sed et passionibus suis Redemptoris nostri passionem praefiguravit, et in eo quoque quod in eisdem tribulationibus suis non decessit, sed ruinae civitatis vel templi superstes fuit, quamvis post haec a populo descendente in Aegyptum lapidatum illum Judaei autument, et in eo, quod secundum prophetiam ejus, captus est Sedechias, et occisis filiis ejus oculos quoque ipsius eruit rex Babylonis. Nam et Redemptor noster, cum putaretur et desideraretur exstingui et conteri de terra viventium, juxta illud:

“inimici mei dixerunt mala mihi: Quando morietur et peribit nomen ejus (Psal. XL),”

cunctis tribulationibus suis et morte atque inferis emersit, et superstes fuit, imo est atque erit peccatrici civitati, quae, cum vocaretur Hierusalem, pars illius meritis effecta est,

“quae vocatur spiritualiter Sodoma et Aegyptus (Apoc. XI).”

Et secundum prophetiam ejus, qua dixit:

“In judicium ego veni in hunc mundum, ut non videntes videant et videntes caeci fiant (Joan. IX),”

captus est, in superbia sua Judaicus populus, et occisis filiis ejus, id est carnalibus legis operibus, in quibus nihil vitalis gratiae Dei remansit, insuper oculos ejus eruit spiritualis Nabuchodonosor, scilicet diabolus, et obscurati sunt oculi eorum ne videant, et dorsum eorum semper incurvatur (Psal. LXVIII). Bene itaque Hieremias propheta per hos dies legitur, Christi Domini passionem in suis pressuris designans, futuramque abjectionem gentis Judaicae sub typo ejus captivitatis, quae tunc accidit, lacrymosis lamentationibus deplorans.