CAPUT III. De significatu ejusdem nominis Patris et Filii et Spiritus sancti.

Ad significatum vero sive mysterium hujus tanti nominis intelligendum, mundandus est, quo solo Deus videri potest, cordis oculus: sicut cum solem istum aspicere volumus, oculum corporeum a pulvere, si forte incidit, mundare necesse habemus. Nam nomen quidem Patris et Filii et Spiritus sancti, carnales quoque qui sunt in Ecclesia, multae quoque haereses, non solum carnis pulvere caecutientes, sed et impietatis tenebris palpantes, nomen hoc memoriter tenent et confitentur quia videlicet evangelica auctoritas, quae voce Domini tradita est, utcunque tenetur. At vero significatum nominis, ab his tantum qui cordis oculos emundaverunt, videtur nunc per speculum in aenigmate, tunc autem facie ad faciem vibebitur, cum venerit quod perfectum est (I Cor. XIII). Qui ergo ejusmodi sunt, intelligunt per haec pia naturae vocabula Patris et Filii et Spiritus sancti, veram et unicam summae Divinitatis gloriam, videlicet quia nunc, et antequam quidquam faceret, unus idemque, et solus erat Deus, sed non desertus neque solitarius: solus, inquam, sed in substantia, solus et unus sed non in persona.