CAPUT LXXVIII. Quomodo judicium postulet, qui mala quae pertulit se commeruisse conscius non est.

RESCH.

“Judicasti, Domine, causam animae meae, redemptor vitae meae.”

“Judicasti”

plane clementi judicatione

“causam animae meae,”

quae judicatio, redemptio est vitae meae. Unde Psalmista:

“Judica me, Deus, et discerne causam meam de gente non sancta (Psal. XLVII).”

RESCH.

“Vidisti, Domine, iniquitatem illorum adversum me, judica judicium meum.”

Vidisti oculis, quibus omnia vides, nec insinuatione tibi opus est,

“vidisti”

et scis

“iniquitatem adversum me illorum”

pro quibus steti in conspecto tuo, ut loquerer pro eis bona.

“Judica”

ergo

“judicium meum,”

nec sine fructu perire patiaris laborem meum. RESCH.

“Vidisti furorem omnem, universas cogitationes eorum adversum me.”

Ut jam non tantum de exterioribus loquar pressuris,

“omnem furorem”

contra quos postulo judicium,

“universas cogitationes”

visibilium et invisibilium inimicorum meorum

“adversum me tu vidisti.”

quia tu solus laborem et dolorem consideras, ut Psalmista dicit (Psal. X):

“Judica”

ergo

“judicium meum discerne causam meam.”