|
|
“Omnes animae domus Jacob fuere septuaginta,”
|
|
Lucas autem dicat
Surrexit Jacob a puteo Juramenti, venitque in Aegyptum cum omni semine
suo, filii ejus et nepotes, filiae et cuncta simul progenies. Quanquam
timuerit posteris suis, Deo tamen confortante hoc melius sibi et
optabilius arbitratus est, ut super oculos suos manum poneret Joseph.
Unde et dicebat: Sufficit mihi si Joseph filius meus vivit. Filiorum
nominibus, qui ingressi sunt in Aegyptum ordine suo supputatis, tandem
ita series concluditur: Omnes animae domus Jacob, quae ingressae sunt in
Aegyptum fuere septuaginta. Quod, excepto Joseph et filiis ejus,
septuaginta sex animae, quae egressae sunt de femore Jacob introierunt
in Aegyptum, nulla dubitatio est. Ita enim paulatim per singulos
supputatus numerus approbat. Repererunt autem animas tres in Aegypto,
Joseph scilicet cum duobus filiis ejus. Septuagesimus autem ipse fuit
Jacob. Quod si e contrario nobis illud opponitur, quomodo in Actibus
apostolicis in concione Stephani dicatur ad populum, septuaginta quinque
animas ingressas esse in Aegyptum (Act. VII), sciendum, hoc quidem illum
ex septuaginta sumpsisse interpretibus, ubi sic scriptum est: Filii
autem Joseph qui nati sunt in Aegypto animae novem. Verum in Hebraeo
duae sunt, non novem. Ephraim quippe et Manasses nati de Aseneth filia
Putipharis in Aegypto, antequam Jacob intraret in Aegyptum et famis
tempus ingrueret, constat quia tempore quo ingressus est Jacob in
Aegyptum, non ejus aetatis erant ut filios generare potuissent. Quod si
quaeritur cur S. Lucas qui supradictae scriptor est historiae, in gentes
Actuum apostolorum volumen emittens, non secundum Hebraicam veritatem
septuaginta, sed septuaginta quinque animas, juxta septuaginta
Interpretum editionem, ingressas in Aegyptum esse dixerit, facilis
excusatio est. Non enim debuit contrarium aliquid scribere adversus eam
Scripturam, quae jam fuerat gentilibus divulgata. Et utique majoris
opinionis illo tempore duntaxat septuaginta Interpretum habebatur
auctoritas, quam Lucas, qui ignotus et vilis et non magnae fidei in
nationibus dicebatur. Hoc autem generaliter observandum quod ubicunque
S. apostoli aut apostolici viri loquuntur ad populos, his plerumque
testimoniis abutuntur quae jam fuerant divulgata in gentibus. Licet
plerique tradant Lucam evangelistam, ut proselytum, Hebraeas ignorasse
litteras.
|
|