|
Sunt autem judices hi numero duodecim: primus Othoniel, filius Cenem,
fratrer Caleph; secundus, Ahud; tertius, Samgar; quartus, Barach;
quintus, Gedeon; sextus, Chola; septimus, Jair, octavus, Jephte; nonus,
Abesan; decimus, Ahialon; undecimus, Abdon; duodecimus, Samson. Post
istos sequitur regnum David, quem amoto Saul, Samuel parvulum in regem
unxit jussu et electione Domini, quod videlicet regnum David, regnum est
Verbi incarnati Christi Filii Dei, quia sic angelus quoque de illo ad
Mariam dixit:
|
“Et dabit illi Dominus Deus sedem David patris ejus, et regnabit in domo
Jacob in aeternum, et regni ejus non erit finis (Luc. I).”
|
|
Si ergo jam dictis duodecim judicibus totidem judices alios, scilicet
apostolos connumeres: Quibus ait ipse Rex:
|
“Sedebitis et vos super sedes duodecim, judicantes duodecim tribus
Israel (Matth. XIX),”
|
|
ecce habes viginti quatuor judices, quos nimirum intelligi licet illos
esse viginti quatuor seniores, de quibus in Apocalypsi scriptumest:
|
“Et in circuitu sedis sedilia viginti quatuor, et super thronos viginti
quatuor seniores sedentes, circumamicti vestimentis albis, et in
capitibus eorum coronae aureae (Apoc. IV).”
|
|
Nam, per sedem illam quid splendidius intelligi potest, quam illud jam
dictum regnum David, regnum Christi Filii Dei, cui dedit Dominus Deus
sedem David patris sui? Itaque
|
“in circuitu sedis sedilia viginti quatuor, et super thronos viginti
quatuor seniores.”
|
|
Quia videlicet et ante exordium regni David fuerunt illi duodecim
judices, et in consummatione ejusdem regni, ubi sedet Rex Christus super
sedem Patris sui, sunt illi alii duodecim judices, sessuri in aeternum
super duodecim sedes et judicaturi duodecim tribus Israel. Et recte
seniores non solum isti, verum etiam illi dicti sunt, quia per
maturitatem fidei suae, populum Dei juveniliter lascivientem
coercuerunt, et quia fornicationes ejusdem populi, quibus cum mulieribus
alienigenis, et cum diis earum fornicabatur Israel, prout potuerunt
judiciali manu absterserunt, recte vestimentis albis circumamicti
dicuntur. Nihilominus, quia per illos actum est, ut ad propositum suum
Dei Verbum percurreret et promissio non deperiret, servareturque genus
Abrahae, de quo semen benedictionis, quod est Christus, in tempore suo
veniret, recte
|
“in capitibus eorum coronae aureae.”
|
|
Jure namque cum victore Verbo Dei coronati sunt, quorum praeliis et
victoriis ad hoc uti dignatus est Deus, ut servato genere Abrahae
compleretur promissionis verbum.
|
|