CAPUT XV Nihilominus omnipotentem esse Deum, etiamsi non omnes oblatam ab eo pacem recipiant, modo expugnet et percutiat omnes, ab exemplo Josue docet.

Igitur grave quidem illorum judicium quibus non innotuit, gravissimum autem illorum quibus non glorificaturis, aut gratias acturis Deus innotuit, et veritatem suam revelavit; vel certe, ut secundum supra scriptam ex lege similitudinem tropologicam percurramus. Grave quidem est non audisse, gravissimum autem audisse et contempsisse legationes pacis ab eo qui venturus est in die judicii expugnare omnipotenter civitatem hujus mundi factam, ex quo peccavit Adam, inimicam Dei. Omnipotenter inquam. Nunquid enim quia Chananaei, Amorraei, Aethaei, Pherezaei, Jebusaei, et Evaei pacem filiorum Israel non receperunt, sicut scriptum est: Multo tempore pugnavit Josue contra reges istos; non fuit civitas quae se traderet filiis Israel, praeter Evaeum, qui habitabat in Gabaon: omnes bellando cepit (Josue IX). Nunquid, inquam, Josue ideo non fortis, ideo non potens? Imo ideo fortis, ideo potens, quia omnes bellando cepit, omnes in ore gladii percussit. Sic nimirum non ideo non omnipotens Deus, seu verbum ejus, id est Filius ejus Christus, quia offerendo pacem laboravit clamans, et raucae factae sunt fauces ejus (Psal. LXVIII), et tamen non omnes receperunt pacem ejus, imo inde omnipotens, inde fortissimus spirituum Deus, quia contra omnes contemptores pacis et misericordiae tunc fortiter in judicio desaeviet ira ejus, et sicut per prophetam dictum est: Ante faciem indignationis ejus nemo stabit, et nemo resistet irae furoris ejus, et tribulabitur ibi fortis, et tribulabuntur homines, et ambulabunt ut caeci, quia Domino peccaverunt, et effundetur sanguis eorum sicut fumus, et corpora eorum sicut stercora (Soph. I).