|
videlicet, quoniam nunc me clamante, ut supradixi, nemo audit, quis mihi
tribuat,
|
“ut scribantur sermones mei,”
|
|
scilicet quia de patientia mea multi erunt qui valeant aedificari?
|
“Quis mihi det ut exarentur in libro,”
|
|
id est in cordibus hominum,
id est forti sententia Dei,
id est in gente Judaea,
|
“vel certe [al., celte] sculpantur in silice,”
|
|
id est in ea quae lapides colit, et duri cordis est, gentilitate? Nam
per plumbum quod ferro mollius est, idcirco Judaea significatur, quia
facile quidem legem recepit, dicendo Moysi: Omnia quae praecepit Dominus
faciemus, sed citius eadem lex de corde ejus deleri potuit, quia paulo
post vitulum conflatilem adoravit (Exod. XXXII), et multa similia
diversis temporibus egit. Per silicem vero ideo gentilitas intelligitur,
quia fides Christi difficilius quidem in illa scribi potuit, sed semel
scripta jam nulla persecutionum violentia deleri potuit. Vel, ita,
absque distinctione gentilis et Judaei,
|
“ut exarentur, inquit, in plumbi lamina,”
|
|
id est in cordibus eorum, in quibus dudum regnabat avaritia. Nam in
propheta quoque Zacharia per talentum plumbi significatur avaritia, quod
ideo projectum dicitur in medio amphorae, quia cor avari semper
dilatatur in ambitione, et mulier sedet in illa, de qua et dictum est:
|
“Haec est impietas (Zach. V),”
|
|
quia nimirum impietas semper tenetur in avaritia.
|
“Vel certe sculpantur, inquit, in silice,”
|
|
id est in quovis gravi et duro corde. Quaerentique cur suos tantopere
optet scribi sermones, causam reddens:
|
|