|
|
“Et effundam super domum David,”
|
|
etc.
|
“Et effundam super domum David, et super habitatores Hierusalem spiritum
gratiae et precum, et aspicient ad me quem confixerunt. Et plangent eum
quasi unigenitum, et dolebunt super eum, ut doleri solet in morte
primogeniti (Zach. XII).”
|
|
Ac deinceps:
|
“In illa die erit fons patens domus David et habitantibus Hierusalem in
ablutionem peccatoris et menstruatae (Zach. XIII).”
|
|
Hic spiritus gratiae et hic fons domus David, ille spiritus et illa aqua
est, de qua Scripturarum omnium sacrarum Salvator noster in Evangelio
loquitur:
|
“Amen, amen dico vobis, nisi quis renatus fuerit ex aqua et Spiritu
sancto non potest introire in regnum Dei (Joan. III).”
|
|
Porro Hierusalem, super quam effunditur hic spiritus, ipsa est
menstruata, cujus in oblationem patens factus est iste fons domus David,
id est latus lancea apertum est Filii Dei filii David, unde haec aqua
lavacri salutaris, cum sacro fluxit sanguine nostrae redemptionis (Joan.
XIX). Et ne solam illam quae de gentibus est Ecclesiam quis putet
menstruatam debere intelligi propter idololatriae sordes, quibus polluta
fuit, unus ex illis prioris populi electis Isaias propheta sanctus
dicit:
|
“Et facti sumus ut immundus nos omnes, quasi pannus menstruatae
universae justitiae nostrae (Isa. LXIV).”
|
|
Igitur universa Ecclesia, a primo usque ad ultimum electum, ipsa est
Hierusalem, adhuc eo tempore quando prophetae ista loquebantur,
menstruata, id est peccati originalis sanguine polluta, non aliter
Sancto sanctorum Deo civitas aut regnum futura, nisi effunderet Dominus
super illam spiritum gratiae et precum, id est spiritum remissionis
peccatorum, nisi in ablutionem ejus patens fieret fons domus David, id
est nisi fuso de latere crucifixi Salvatoris sanguine cum aqua conditum
fuisset baptismi salutare sacramentum. Et quidem prius est ad fontis
visibile sacramentum accedere, et tunc demum accipere Spiritum in
remissionem peccatorum, sed quia spiritum idem ablutionis ejusdem
arbiter est, et tota de illo fontis visibilis utilitas pendet, recte
prius dictum est,
|
“effundam spiritum gratiae et precum,”
|
|
et deinde
|
“erit fons patens domus David.”
|
|
Non ergo novum aliquid dixit ipse verus David, sed cum veridicis hujus
et caeterarum Scripturarum testimoniis locutus est:
|
“Nisi quis renatus fuerit ex aqua et Spiritu sancto, non potest introire
in regnum Dei (Joan. III).”
|
|
Porro quia Hierusalem illa terrena, spiritum vel fontem istum non erat
receptura, idcirco,
|
“in die illa, inquit, magnus erit planctus in Hierusalem (Zach. XII),”
|
|
etc. Planctus ille incoeptus obsidione Romana usque in finem perseverat,
quemadmodum Moyses in cantico:
|
“Ignis, inquit, succensus est in furore meo, et ardebit usque ad inferni
novissima (Deut. XXXII).”
|
|
Et notandum, imo mirabile quod ita dixit,
|
“et plangent eum quasi unigenitum, et dolebunt super eum, ut doleri
solet in morte primogeniti (Zach. XII).”
|
|
Quid enim? O Judaei, Christus Dei Filius vobis non complacuit, quia
talis erat, quia taliter venit, quia sic et sic operatus est, quia sic
et sic locutus est. Nullo modo vobis complacuit, animo vestro non
convenit, alium vultis, alium exspectatis. At ille, scilicet Deus Pater
qui istum misit Filium, alterum non habet. Iste Filius primogenitus
atque unigenitus illi est. Alterum, inquam, non habet, primus illi et
novissimus est, alium non mittet. Quid ergo facietis desolati? Nimirum
ut ait ipse:
|
“Tunc aspicietis ad eum quem confixistis.”
|
|
Ut, inquam, ait, nunc spiritus ejus gravi veritate vera gravitate?
|
“Plangetis super eum quasi super unigenitum, et dolebitis super eum ut
doleri solet in morte primogeniti.”
|
|
Quia vobis mortuus est hic primogenitus quia vobis vos occidistis
unigenitum, post hac Salvatorem neque hunc habituri, neque alium, quia
hic solus est, hic primogenitus, hic unigenitus est.
|
|