CAPUT 14

“In quamcunque civitatem aut domum intraveritis, interrogate quis in ea dignus sit, et ibi manete donec exeatis. Intrantes autem domum, salutate eam dicentes: Pax huic domui. Et si quidem fuerit domus digna, veniet super illam pax vestra. Si autem non fuerit digna, pax vestra ad vos revertetur. Et quicunque non receperit vos, neque audierit sermones vestros exeuntes de domo vel civitate, excutite pulverem de pedibus vestris. Amen dico vobis tolerabilius erit terrae Sodomorum et Gomorrhaeorum in die judicii quam civitati illi.”

Hoc est, quod gaudere grati, quod timere debent ingrati. Discernuntur enim grati ab ingratis, recipientes a non recipientibus judicio mirabili, judicio terribili. Nam super istos requiescit pax, super illos coelestis secundum exemplum Sodomorum et Gomorrhaeorum irruit ira. Revocemus ad memoriam illam in Sodomis rem gestam, et secundum illius similitudinem clarius animadvertere poterimus praesentem rei veritatem.

“Missi Sodomam venerunt vespere duo angeli, sedente Loth in foribus civitatis (Gen. XIX).”

Non exspectavit ille, videlicet Loth, ut illi hospitium postularent, aut interrogarent, qui in domo ejus essent digni hospitibus tantis, sed obviam vadens et adorans, obsecravit, et obsecrando compulit, ut ad eum diverterent. Et quia ingressus domum suam fecit convivium, coxit azyma, et comederunt, venit super domum illam pax eorum, ut dicerent ad eum:

“Surge, tolle uxorem tuam, et duas filias quas habes, ne et tu pariter pereas in scelere civitatis. Salva animam tuam, noli respicere post tergum (ibid.), etc. ”

Simul haec dicentes,

“apprehenderunt manum ejus, et manum uxoris ejus, ac duarum filiarum ex eo quod parceret Dominus illi, et eduxerunt eum, posueruntque extra civitatem (ibid.).”

Ita super eum pax quaedam requievit, super Sodomam autem et Gomorrham ira venit, scilicet ignis, et sulphuris pluvia, quae illos subvertit. Juxta hanc similitudinem,

“si fuerit domus digna,”

inquit Dominus evangelistis suis,

“super eos veniet pax vestra; si autem non fuerit digna, euntes, ait, excutite pulverem de pedibus vestris; et tolerabilius erit terrae Sodomorum et Gomorrhaeorum in die judicii quam civitati illi.”

Ut dictum, ita et factum est. Etenim super Ecclesiam gentium, quae apostolos Christi recepit, et alacriter, ut dignum erat, respondit dicentibus:

“Pax huic domui,”

pax apostolica, pax ipse Christus, quemadmodum dicunt,

“Ipse est pax nostra (Ephes. III),”

venit, et requievit. Illi autem civitati terrenae Hierusalem, imo Sodomae atque Gomorrhae, quae pacem istam non recepit, nec solum non recepit, verum etiam crucifixit, qualiter jam acciderit, totus orbis audivit, et in die judicii nullum est dubium, quin judicandum sit peccatum ejus intolerabilius peccato Sodomorum, quemadmodum et Hieremias in Lamentationibus dicit:

“Et major est iniquitas filiae populi mei peccato Sodomorum, quae subversa est in momento, et non ceperunt in ea manus (Thren. IV).”

Quid enim de illa Sodoma dictum est,

“et non ceperunt in ea manus,”

nisi quia voluerunt quidem illudere viros Sodomitae, qui introierant ad Loth, sed in ea (videlicet Sodoma) nullus fuit cujus manus caperent illos (Gen. XIX). Nam domum quidem circumdederunt, sed manus eorum viros illos non ceperunt. At illa quam dicit propheta filiam populi sui, Dominum ipsum et armis circumdedit, et manibus cepit atque comprehendit, illusit, conspuit, flagellavit, crucifixit, occidit. Rectissime igitur tolerabilius erit in die judicii Sodomae et Gomorrhae, quam civitati illi et omni genti, quae secundum exemplum illius missos ad se ministros salutis non recepit. Et nota vehementiam separationis et horrendi anathematis, in eo quod dicit,

“exeuntes de domo vel civitate illa, etiam pulverem excutite de pedibus vestris,”

quod eos fecisse Lucas in Actibus apostolorum manifestissime meminit (Act. XIII).