|
Quod vero foris quoque visibilis ostensus est ignis qui utique non erat
ipsa, quae invisibilis est, substantia Spiritus sancti, quod, inquam,
ignis visibilis ostensus est, signum nobis fuit divinae ejus
operationis, ut per effectus, quos novimus, hujus nostri ignis,
intelligamus quid hic ignis, hic Deus, hic Spiritus sanctus operetur in
nobis. Est autem multiplex in rerum visibilium natura, visibilis ignis
commoditas. Coelum in sole et luna sideribusque miris ornatibus
illustrat; terram autem non solum fuso desuper lumine laetificat, sed et
beneficio caloris ad gignendum provocat, et sinu ejus recepta nutrit
semina. Praeterea de silicum venis exceptus, et competentibus alimentis
enutritus, noctem nobis alleviat, absentemque diem lux agit aemula et
innumera mortalibus praestat commoda, quibus vitae praesentis juvatur
inopia. Adde quod tunc temporis ex jussu Domini semper ardebat in
altari, sacerdote jugiter ligna subjiciente, quodque consumebat
holocaustum, quodque sacrificium sic dicebatur, eo quod esset totum
incensum (Lev. VI; Num. XXVIII). Sed inter caetera naturalia praeclarum
hoc habet ignis, quod divisus in partes, mutuati non sentit detrimenta
luminis, horum omnium significationes referri ad Spiritum sanctum, 124
et opera ejus, his qualitatibus assimilari noverunt, quia Scripturas
legunt. Igitur quod in igne Spiritus sanctus ostensus est, signum fuit,
non sibi sed nobis, quibus divina majestas eis ab initio signis loqui
consuevit.
|
|