|
|
“Non rogo ut tollas eos de mundo, sed ut serves eos a malo.”
|
|
Si enim jam de mundo tollerentur, quo vehiculo quibusve curribus;
quibus, inquam, quadrigis, quove equitatu exiret in omnem terram, et in
fines orbis terrae sermo tuus (Psal. XVIII), assignare mihi postulanti
datas a te gentes haereditatem meam, et possessionem meam terminos
terrae? (Psal. II.) Isti enim sunt soli residui equi tui et quadrigae
tuae, de quibus scriptum est:
|
“Qui ascendes super equos tuos, quadrigae tuae salvatio (Habac. III).”
|
|
Non ego rogo, quia nequaquam expedit, ut tollas eos de mundo, sed ut
serves eos a mundo, id est a peccato. Malum enim solum peccatum est,
quia creaturae rationali praeter peccatum nihil nocere potest. Proinde,
etsi mundus eos odio habens, corpora occidit, animas eorum serva, ut non
possint occidere, ut Satanas quantumcunque cribret eos sicut triticum
(Luc. XXII), non possit quemquam eorum velut paleam, deficiente fide, in
damnationem eventilare. Quomodo autem servari, et in mundo illos velim
dimitti, jam dicam:
|
“Sanctifica eos in veritate, sermo tuus veritas est. Sicut tu me misisti
in mundum, et ego misi eos in mundum.”
|
|
Hoc est, inquit, quod pro eis rogo, ut in veritate sanctificentur, et in
mundo sic mittantur sicut ego sum missus, id est, sicut ego veni
persecutionem passurus, sic eant et ipsi persecutionem passuri. Quid
autem est sanctificari in veritate, nisi vere justificari per fidem in
meo sanguine? Nam hactenus sanctificati quidem erant; sanctificati,
inquam, sed nondum in veritate, quia videlicet omnes sanctificationes,
quae scriptae sunt in lege Moysi, non jam veritas, sed umbrae vel
figurae erant veritatis, vel verae sanctificationis, qua nunc in
sanguine meo tolluntur peccata mundi. Hujus autem sanctificationis
efficiens causa est sermo tuus, qui est veritas. Quis est iste sermo
tuus, nisi verbum quod caro factum est, et ecce per passionem mortis
infernum constringit et tertia die resurgit? (I Cor. XV; Colos. I.) In
hoc sermone quicunque baptizantur, in veritate sanctificantur. Itaque in
hoc sermone, in hac veritate quia crediderunt, vere sanctificatos non
rogo ut tollas eos de mundo, sed sic mitto eos in mundum, ut misisti me
in mundum, scilicet, ut patiantur eosdem persequentes, qui me persecuti
sunt, perhibendo veritati testimonium.
|
|