|
|
“Dum lucem habetis, credite in lucem, ut filii lucis sitis.”
|
|
Quid aliud clamat propheta cum dicit:
|
“Quaerite Dominum dum inveniri potest, invocate eum dum prope est?”
|
|
(Isa. LV.)
|
“Dum lucem, inquit, habetis,”
|
|
id est, dum in hac vita estis, ubi legalem ac propheticum sermonem,
tanquam lucernam in caliginoso loco lucentem habetis, per quam veram
lucem Christum invenire potestis,
|
“credite in lucem, ut filii lucis sitis,”
|
|
id est, credite in Christum, ut illic, ubi, sicut auditis ex lege,
Christus manet in aeternum adoptionem filiorum Dei habentes, vos quoque
cum illo in aeternum maneatis.
|
“Haec locutus est Jesus et abiit, et abscondit se ab eis.”
|
|
In caeteris evangelistis manifeste habemus, quia post jam dictum
ingressum suum in civitatem, erat docens quotidie in templo (Matth.
XXVI; Luc. XIX), hic autem quasi diversus ab illis:
|
“Abiit, inquit, et abscondit se ab eis.”
|
|
Quid igitur nisi mystice excaecationem illorum innuit. Etenim
absconsionem ejusmodi, id est, excaecationem illorum se significasse,
sequenti satis declarat serie lectionis. Sequitur enim:
|
|