|
Primo officium quartae feriae, multiplicem, ut supradictum est,
praedicat Ecclesiae scientiam. Qui, juxta quod ait Daniel,
|
“pertransibunt plurimi et multiplex erit scientia (Dan. XII):”
|
|
studio virorum illustrium, qui Spiritu sancto illuminati sunt, de libris
Mosi paucisque prophetarum scriptis tanta crevit copia librorum, ut non
legentes, tanquam lassi convivae, plura relinquentes, videamur
absistere. Hoc mystice sanctum nobis innuit Evangelium de quinque
panibus et duobus piscibus satiatis quinque millibus hominum, et
duodecim cophini ex fragmentis impleti sunt (Joan. VI). Aucti sunt enim
Domini benedictione, sancti Spiritus effusionem significante: quo dato,
lex et prophetae inter studia tractantium, sicut illi panes inter ora
comedentium multiplicati sunt. De quo Spiritu in lectione prima dicit
Sapientia quia
|
“Spiritus Domini replevit orbem terrarum (Sap. I),”
|
|
etc. Et Isaias in lectione secunda:
|
“Noli timere, serve meus Jacob, et Rectissime, quem elegi. Effundam enim
129 aquam super sitientem, et fluenta super aridam (Isa. XLIV).”
|
|
Et exponens quid dixerit: effundam, inquit, spiritum meum super semen
tuum, et benedictionem meam super generationem tuam (ibid.). His consone
praecinit introitus: Deus, cum egredereris coram populo tuo, iter
faciens eis, habitans in illis (Psal. LXVII). Hic siquidem particulatim
de psalmo quinquagesimo septimo decimo sumptus est; qui psalmus totus de
exaltatione Christi et Ecclesiae glorificatione compositus est. Nam per
praedictam scientiam, et caetera charismata Spiritus sancti egressus est
Deus, id est notus factus est in conspectu populi Christiani, prosperum
iter faciens eis (ibid.), remotis videlicet pristinis errorum Jaqueis.
Et quia praedicti doctores sancti quorum et illa vox esse potest in
offerenda: Meditabar in mandatis tuis quae dilexi valde (Psal. CXVIII),
qui meditando diligenter sacras exposuerunt Scripturas, idipsum dicunt
omnes, et non sunt in eis schismata (I Cor. I), bene in communione
recitatur eis illud Domini dictum, quod amplectuntur ipsi: Pacem meam do
vobis, pacem relinquo vobis (Joan. XIV).
|
|