CAPUT 7

Quando autem sacram Scripturam, quae ut praedictum est, per panes istos figuratur, in manibus suis acceperit, recte quaeritur et citius invenitur. Tunc enim illam, videlicet sanctam Scripturam, qua nos pascit, in manibus suis accepit, quando ipse juxta Joannis Apocalypsim verus Agnus assistens in medio throni, et quatuor animalium et semorum, id est, in medio Ecclesiae, homo factus apparens in testimonio doctorum omnium veterum pariter et novorum, tanquam occisus, imo revera occisus, sed denuo vivus, habens cornua septem et oculos septem, qui sunt septem spiritus Dei missi in omnem terram, ab ipso recepto in coelum, venit per incarnationis mysterium et passionis ac resurrectionis suae triumphum, usque ad dexteram sedentis super thronum; et sic veniendo vel eundo accepit librum de dextera sedentis super thronum, et aperuit illum (Apoc. V), id est, universam Scripturam sanctam divinitus inspiratam, de divina potentia suscepit in semetipso complendam, cujus videlicet tota circa salutem nostram in natura hominis assumpta, dispensatio praedicti libri apertio, id est, sanctarum Scripturarum adimpletio est. Non enim intelligerentur Scripturae, nisi in illo fuissent impletae. Tunc ergo Scripturarum panes in manibus suis accepit Dominus Jesus, quando secundum Scripturas incarnatus passus est, et resurrexit: tunc, inquam, acceptis panibus gratias egit, quando ita, ut dictum est, Scripturas implendo, semetipsum obtulit Patri, in sacrificium gratiae et veritatis. Igitur acceptis panibus

“cum gratias, inquit, egisset, distribuit discumbentibus.”

“Similiter et ex piscibus quantum volebat.”

Idem tam de Moyse quam de omnibus Prophetis et Psalmis, populum suum sufficienter instruxit,

“aperiens illis sensum, ut intelligerent Scripturas, primum illis apostolis, deinde per ipsos (Luc. XXIV),”

imo qui eamdem gratiam, qua et ipsis successoribus vel auditoribus eorum sufficientia de Lege et Prophetis et Psalmis adinventa subministrant evangelicae fidei. Unde in caeteris evangelistis signanter expressum legimus:

“Quia cum benedixisset et fregisset, dedit discipulis suis panes, discipuli autem turbis (Matth. XIV; Marc. VI; Luc. IX.)”