VERS. 16.

“Verumtamen,”

id est, licet ducant in bonis dies suos, et non nisi cum vitae termino finiatur eorum prosperitas, 462 quae mihi viventi ablata est,

“quia non sunt in manu,”

id est in dominio mentis,

“eorum bona sua,”

sed potius ipsi servi sunt pecuniarum suarum, et ab eis colligati,

“in puncto, ut praedictum est, ad inferna descendunt,”

“consilium eorum longe sit a me,”

id est, absit ut ego in impietate similis illorum sim quod vos arbitramini. Malo sub praesenti flagello gemere, quam cum eis nunc gaudendo aeterna postmodum supplicia tolerare. Diceret aliquis: Quomodo nunc dixisti,

“quia non sunt in manu eorum bona sua,”

cum superius dixeris,

“ducunt in bonis dies suos (vers. 13),”

etc. Ad hoc respondet dolendo sive admirando: