VERS. 22.

“Humerus meus a junctura sua cadat, et brachium meum cum suis ossibus confringatur.”

Ac si aperte dicat: Si ea quae dixi operari renui, ipsum, quod mihi ad operandum datum est, corporis membrum perdam; vel, si haec maledicti sententia ad spiritualem intelligentiam referenda est, liquet profecto quod brachium corpori per humerum jungitur, et, sicut per brachium bona operantium, ita per humerum, socialis vitae conjunctio designatur, quam propheta intuens:

“Et servient,”

inquit,

“ei humero uno (Sophon. III).”

“Humerus”

ergo, ait,

“a junctura sua cadat,”

per impatientiam animus fraternam concordiam relinquat, et a bonorum omnium abscindatur universitate.

“Et brachium meum,”

id est cuncta operatio mea,

“cum suis ossibus,”

id est cum suis virtutibus, conteratur. Sed qua consideratione bona egerit, et ab nis malis abstinuerit, adjungit dicens: