CAPUT XXXIII. Non esse recolligenda ea quae in messe post tergunt relicta sunt, id est non semper vel omnia debere abscondi bona opera ab oculis hominum.

Quando messueris segetem in agro tuo, et manipulum oblitus reliqueris, non reverteris ut tollas eum, sed advenam et pupillum et viduam patieris auferre, ut benedicat tibi Dominus Deus tuus, in omni opere manuum tuarum. Si fruges colliges olivarum, quidquid remanserit in arboribus, non reverteris ut colligas, sed relinques advenae, pupillo, ac viduae. Memento quod et tu servieris in Aegypto. Et haec litterae superficies plana, mentes nostras valde ad humanitatem vel pietatem aedificat, nec occidit haec litterae pars; imo non minus quam spiritus vivificat. Ipsum jam spiritum de littera non tanquam vitam de occidente, sed tanquam thesaurum de thesauro, tanquam mel de cera producere promptum est. Spiritualiter namque messes segetum, fruges olivarum, racemi vinearum nostrarum, opera justitiae nostrae sunt. Et segetem utique nostram, olivas nostras, racemos quoque nostros, absque ullo residuo colligimus, quando ita cavemus justitiam nostram facere coram hominibus, ut a nullo videamur. Verum si tantopere semper timeamus spectatorem, nunquam habebimus imitatorem. Ergo non reverteris, inquit, ut tollas eum quem oblitus reliquisti manipulum, non ut colligas quidquid in arboribus remanserit olivarum, aut vinea quidquid residuum fuerit racemorum, sed advenam et pupillum et viduam patieris auferre, sed relinques pupillo, ac advenae, ac viduae, sed cedent in usus advenae pupilli, ac viduae, Advena, pupillus, ac vidua, quia non seminaverunt, quia olivas et vineas non plantaverunt, pauperes sunt Ecclesiae, qui fidem habent quidem, sed nondum fidei congrua opera justitiae fecerunt. Plura ergo operum nostrorum propter periculum miserae vanitatis intra conscientiae secretum quidem reponamus, aliqua tamen hujusmodi pupillis vel advenis ac viduis relinquamus, ut nostris provocentur exemplis, ut sicut ait Dominus noster, videant opera nostra bona, et glorificent Patrem nostrum, qui in coelis est (Matth. V).