|
|
“Ecce, inquit, candelabrum aureum totum,”
|
|
etc., lucernae ejus super illud quod sit Christus, et quid sint duae
olivae, una a dextris, et una a sinistris ejus.
|
“Et dixit ad me. Quid tu vides? Et dixi: Vidi, et ecce candelabrum
aureum totum, et lampas ejus super caput ipsius, et septem lucernae ejus
super illud, et septem infusoria lucernis, quae erant super caput
illius, et duae olivae super illud, una a dextris lampadis, et una a
sinistris ejus (Zach. IV).”
|
|
Qui paulo ante per lapidem septem oculorum, ipse nunc per candelabrum
figuratur aureum, totum septem lucernarum, scilicet Christus, qui septem
spiritibus lucens, universam illuminat Ecclesiae suae domum. De isto
candelabro plenius in Exodo diximus, ubi cum totidem lucernis suis a
Domino per Moysen fieri imperatur (Exod. XV). Idcirco nunc ad alia
properantes, duas tantum olivas, quae sunt super illud,
|
“una a dextris lampadis, et una a sinistris ejus,”
|
|
agnoscere cupimus. Has quippe alii Moysen et Eliam, qui cum Domino
loquebantur in monte, id est legem et prophetas, passionem ejus
concorditer praedicantes, alii legem et Evangelium interpretantur, ut in
dextera Evangelium sit in sinistra lex. Ergo non longe quidem ab hoc
sensu progredientes, manifestius tamen olivam utramque discernere
cupimus, quibus hinc et inde stantibus tantum tamque lucidum
candelabrum, sive candelabri lampas, rite condecoretur. Apostolus de
isto candelabro, id est Christo ad Colossenses scribens, ita loquitur:
|
“Qui est imago Dei invisibilis, primogenitus omnis creaturae, quoniam in
ipso condita sunt universa in coelis et in terra, visibilia et
invisibilia, sive throni, sive dominationes, sive principatus, sive
potestates, omnia per ipsum et in ipso creata sunt, et ipse est ante
omnes, et omnia in ipso constant (Col. I).”
|
|
Quisquis haec de illo fideliter sentit, profecto olivam uberem stantem
intuetur a dextris candelabri sive lampadis, quia veraciter propter
bonitatem suam Deus Pater per Verbum suum bonum, haec omnia creavit.
Sequitur Apostolus continuo et dicit:
|
“Et ipse est caput corporis Ecclesiae, qui est principium primogenitus
ex mortuis ut sit ipse in omnibus primatum tenens, quia in ipso
complacuit omnem plenitudinem habitare, et per eum reconciliare omnia in
ipso pacificans per sanguinem crucis ejus, sive quae in coelis, sive
quae in terris sunt (ibid.).”
|
|
Quisquis itidem haec de illo non ingrata fide sapit, nimirum olivam
speciosam a sinistris prospicit, a sinistris, inquam, quia peracta sunt
haec in adversitate tribulationis propter benevolentiam charitatis, qua
Patri obediens miseriae nostrae condescendit. Coram tanto tantae
claritatis candelabro quomodo subsisteret mons magnus, id est princeps
tenebrarum? Increpatur ergo repentina invectione, ut transferat et
mittat se in mare. Quis tu mons magne, coram Zorobabel in planum?
Zorobabel quippe et ipse Christum significat, ducem magnum, ortum
secundum carnem in hac Babylone: nam et ille sic dictus est, eo quod
ortus fuisset in Babylone.
|
|