VERS. 12.

“Sic homo,”

scilicet talis,

“cum dormierit,”

videlicet in morte,

“non resurget,”

subaudi saeculo huic, ut vel adversis, quae significantur per mare, vel prosperis mundi, quae per fluvium intelliguntur eo quod sit dulcioris aquae et potabilis, rursus inundetur. Nam alii saeculo resurget, non huic quod amabat. Hoc est quod sequitur.

“Donec atteratur coelum,”

id est donec mundi hujus finis.

Quae hic desiderantur, vide in Moralibus B. Gregorii l. XII, cap. 5 post principium, usque ad 17 cap. ejusdem libri, Patrologiae, t. LXXV.