CAPUT XX. Quid sit mystice quod Helisaeus vestimenta scidit, quodque pallio Heliae primo percussit aquas, et divisae non sunt, secundo percussit, et divisae sunt.

“Apprehenditque vestimenta sua, et scidit illa in duas partes. Et levavit pallium Heliae quod ceciderat ei. Reversusque stetit super ripam Jordanis, et pallio Heliae quod ceciderat ei, percusserat aquas, et non sunt divisae. Et dixit: Ubi est Deus Heliae, etiam nunc? Percussit aquas, et divisae sunt huc atque illuc, et transivit Helisaeus.”

Vetera vestimenta apostolorum carnales erant caeremoniae Judaeorum. Porro Christi pallium, sanctum est Evangelium. Helisaeus ergo apprehendens, scidit vestimenta sua, levavitque pallium Heliae quod ei ceciderat, quia videlicet apostoli edocti Spiritu sancto carnalia rejecerunt a se, legis instituta detrimentum reputantes, et arbitrantes ut stercora; Christi autem Evangelium susceperunt quod eis tradiderat, quod eis reliquerat. Ventum est ad aquas Jordanis, et illo Helisaeus pallio percussit aquas. Statim namque in Judaea praedicare coeperunt apostoli Evangelium Christi, praedicare coeperunt gratiam baptismi.

“Et aquae non sunt divisae,”

inquit. Certum est quia divisae non sunt, nec Helisaeo transitum praebuerunt. Judaei namque praedicantibus apostolis non cesserunt, gratiam Christi non receperunt. Invocato Deo Heliae

“percussit aquas, et divisae sunt, et transivit Helisaeus.”

Divisae sunt aquae iterata percussione, id est recepta est baptismi gratia missa ad alios, id est ad gentes Evangelii praedicatione. Tunc transivit Helisaeus, tunc, inquam, viam habuit Domini salus, apostolis praedicantibus atque per publicum non sine magno fructu portantibus. Helisaeus namque Dei mei salus interpretatur.