CAPUT XIX. Quanta facilitate sinistros cum diabolo et angelis ejus praecipitaturus sit.

Porro, de praecipitatione qua sinistros, id est, impios praecipitabit cum diabolo et angelis ejus, de quo, ut jam dictum est, ait Dominus ad beatum Job:

“Et videntibus cunctis praecipitabitur (Job XL),”

quod factu tam facile ei sit, ut significat verbum insufflationis. Item, illud pro vero argumento est quod adhuc passibilis et mortalis, continuoque passurus et moriturus, cohortem praesidis armatam, pontificumque et Pharisaeorum ministros solo intuitu dejecit. Ut enim dixit eis:

“Ego sum, abierunt retrorsum et ceciderunt in terram.”

Sed forte dicat quis, quia pauci erant. In resurrectione autem mortuorum, quando judicabit saeculum, infinitae multitudines erunt. Num ergo tam facile cunctos tunc praecipitabit, quam facile paucos illos dejecit? Hujusmodi suggestio, si quem tangit, recte arguitur nimiae vanitatis. Est autem utrumque rationi simile, si Dominus saltem manu injecta, cohortem illam dejecisset, vel tale quid faciendo, quale fuit illud, quod unus homo Samson in mandibula asini percussit ac dejecit mille viros armatos ac fortes. Nunc autem ubi dejecit eos, tantummodo dicendo: Ego sum, ratio consentit, totum mundum tantum valere contra illum, quantum cohortem illam, sive hominem unum. Quod si de diabolo quoque et angelis ejus quaeritur, quale dederit experimentum adhuc mortalis et judicandus quod eos eadem qua et homines facilitate sit in infernum praecipitaturus: Ecce illa legio pro argumento satis est, quae unum possidens hominem, rogabat eumdem Dominum ne ab ipso torqueretur, neve imperaret illis, ut in abyssum irent. Eadem nimirum facilitate super cunctas legiones daemonum, super diabolum et super angelos ejus peraget judicium, nec saltem rogare vacabit eis, ne mittantur in abyssum, sive in infernum, quia constrictos velociter praecipitabit eos omnipotens Verbum.