|
|
“Diligebat autem Jesus Martham et Mariam sororem ejus et Lazarum.”
|
|
Vere diligebat, nisi enim diligeret, non tantam in illis gloriam suam
ostenderet, non se ita per illos Filius Dei glorificaret. Quanta enim
gloria Dei est, quod in Maria quidem, resurrectionem animarum, in Lazaro
autem ostendere dignatus est, quam vere, quam potenter universalem,
sicut jam dictum est, facturus sit resurrectionem corporum. In Martha
quoque et Maria praesignare voluit praesentis Ecclesiae statum, quando
juxta alium evangelistam:
|
“Intravit ipse in quoddam castellum, et haec ipsa Martha excepit illum
in domum suam. Qua safagente circa frequens ministerium, Maria sedens
secus pedes ejus, audiebat verbum illius (Luc. X),”
|
|
et caetera quae nunc studio vitandae prolixitatis praeterimus. Diligebat
ergo eos sicut vasa gloriae suae, diligebat eos ita ut in his primum
dignaretur ostendere experimentum gratiae et veritatis suae:
|
“Ut ergo audivit quia infirmaretur, tunc quidem mansit in eodem loco
duobus diebus.”
|
|
Quare mansit in eodem loco duobus diebus? Utique idcirco, ut eo
retardante moreretur, et sepeliretur languidus ille. Non enim volebat
languidum sanare, non mortuum adhuc in domo jacentem, sicut
archisynagogi filiam (Matth. IX), aut ad tumulum deportari incipientem,
sicut viduae filium resuscitare (Luc. VII). Experimentum quippe, sicut
jam dictum est, ejus verbi parabatur, quod dixerat:
|
“Omnes qui in monumentis sunt, audient vocem Filii Dei, et procedent
(Joan. V).”
|
|
Ut ergo ad hoc perveniretur tandiu tardavit, donec mortuus terrae gremio
reconderetur, ubi pulvis in pulverem convertitur, et omnis caro in suam
originem redigitur, ut inde clamore illius evocaretur, unde
|
“in jussu et in voce archangeli, et in tuba Dei, illo ad judicium
descendente de coelo omnes evocandi sumus (I Thess. IV).”
|
|
|
|