|
Et nunc ad vos mandatum hoc, o sacerdotes. Si nolueritis audire, et si
nolueritis ponere super cor, ut detis gloriam nomini meo, ait Dominus
exercituum, mittam in vobis egestatem, et maledicam benedictionibus
vestris, et maledicam illis, quoniam non posuistis super cor. Ecce ego
projiciam vobis brachium, et dispergam super vultum vestrum stercus
solemnitatum vestrarum, et assumet vos secum. Ad vos, inquit, mandatum,
o sacerdotes, qui domum Patris, quae debuit esse domus orationis,
fecistis speluncam latronum, et inde, id est de latrocinio vestro, de
rapinis quas de populo rapietis, boves, et oves, et columbas, et caetera
quae oblata erant, vendendo his qui de longe venerant, et quod offerrent
non habebant, ad vos, inquam, mandatum hoc. Quia sic faciendo profecto
intulistis de rapinis claudum et languidum, id est intulistis munus omni
contemptu dignum, nunquid suscipiam illud de manu vestra, dicit Dominus?
Imo dicam: Maledictus dolosus, qui habet in grege suo masculum, et votum
faciens debile immolat Domino. Quis est qui habet masculum in grege suo,
et debile offert, et debile immolat Domino, nisi vos, o sacerdotes
Judaicae perfidiae, qui habetis Christum incarnatum jam de genere
vestro, et adhuc brutum pecus contenditis offerre Domino? Maledicti
estis, o dolosi, qui illum venisse scientes, vos scire dissimulatis,
quod jam venerit, et non qualemcunque claudum aut languidum, non
qualecunque debile, quod est omne pecus brutum, quia non valet ad
emundationem peccatorum, verum etiam Barabbam latronem, homicidam,
seditiosum, Domino obtulistis, dimittendo illum pro honore quasi Domini,
secundum consuetudinem diei festi (Matth. XXVII), et deinde nunquam
masculum illum gregis electi Dominum offerre voluistis, potius brutum
pecus ingerentes, quasi placeat illi, quasi carnes taurorum manducare,
et sanguinem hircorum potare velit (Psal. XLIX). Bene est, quod ipse rex
magnus Dominus exercituum nomen suum terribile faciens in gentibus (Isa.
V), quoniam noluistis audire, quoniam noluistis ponere super cor
veritatem, sed opposuictis claritati ejus perfidiae velamen, et non
dedistis nomini ejus gloriam et honorem, misit in vobis egestatem,
mandando nubibus suis, ne pluant super vos imbrem, sicut nunc patet,
quia neque propheticom, neque quamlibet aliam habetis gratiam coelestem,
et maledixit benedictionibus vestris et iterum maledixit illis, id est
juxta prophetam alium duplici contritione vos contrivit, ut non solum
Romani tollerent vestrum et locum et gentem, verumetiam maligni spiritus
animas auferrent (Jer. VII), juxta illud Psalmistae veriloquium.:
Tradentur in manus gladii, partes vulpium erunt (Psal. LXII). Bene,
inquam, et juste maledixit benedictionibus vestris, quoniam vos
benedictionibus ejus maledicere voluistis, et maledixistis quantum
potuistis. Nam quia Spiritus sanctus, qui est ipsa benedictio Domini,
dixerat in Psalmo: Benedictus qui venturus est in nomine Domini (Psal.
CXVII), vos assumpsistis quasi patrocinium legis dicentis, quia
maledictus est a Deo qui pendet in ligno (Deut. XXI), et damnatione
patibuli maledictum voluistis facere illum, qui venerat benedictus in
nomine Domini. Bene omnino projecit vobis brachium, et dispersit super
vultum vestrum stercus solemnitatum vestrarum, et assumet vos, ait,
stercus illud secum. Nam quia brachium, id est armum dextrum bruti
pecoris, quod ex lege vobis fiebat, secundum caeremonias legis solum
habere voluistis, et fortissimum brachium Domini Christum Filium Dei
rejecistis, et contemptui habuistis; recte brachium ejusmodi vobis
tanquam canibus projecit, ne saltem intus in Hierosolymis porrigeretur
vobis, sed foris projectum vix assequi et rodere possitis captivi atque
dispersi, non solemnitates meas, sed vestrarum solemnitatum stercus
circumferentes, quod et vos ita secum assumpsit, ut sitis possessio vel
portio stercoris, non habentes portionem in terra solemnitatis Domini.
|
|