CAPUT XIX. Quid vestibulum hinc quinque et inde quinque cubitorum, et quid porta latitudinem habens trium hinc et trium inde cubitorum, quid columnae in frontibus, una hinc, et altera inde.

“Et introduxit me, inquit, in vestibulum templi.”

Introduci in vestibulum templi, catechizari est verbo fidei, addiscere causas necessarias adventus Christi Filii Dei, cur sibimet Deus humani corporis templum aedificaverit, propter quos, utrum propter quosdam, an absque distinctione personarum propter omnes homines advenerit. Hic jam vide quid ille fecerit.

“Mensus est vestibulum quinque cubitis hinc, et quinque cubitis inde, et latitudinem portae trium cubitorum hinc, et trium cubitorum inde.”

Decem cubiti quorum quinque hinc, et quinque inde, mediam habent portam, tribus hinc, et tribus inde latam cubitis. Decalogus est legis, quae

“nihil ad perfectum adduxit (Hebr. VII),”

et idcirco necessarium fuit, ut porta justitiae Christus in medium ejus se offerret, et quasi utraque manu defectu suppleret legis infirmae, legis impotentis. Hinc Apostolus ait:

“Nam quod impossibile erat legi, in quo infirmabatur per carnem, Deus Filium suum mittens in similitudinem carnis peccati, et de peccato damnavit peccatum in carne, ut justificatio legis impleretur in nobis (Rom. VIII).”

Igitur ut justificatio legis impleretur, porta justitiae Christus advenit, et quasi qui nos dextra laevaque sustentans, cubitos decem praeceptorum legem aliquid posse effecit. Unde haec potentia vel facultas illi homini? Videlicet, quia non homo tantum, sed Deus ipse est, quia qui sex diebus omnia fecit, ipse est, alioqui nec ipse posset. Ait ergo:

“Quia latitudinem portae tribus cubitis hinc, et tribus inde mensus est,”

qui fiunt cubiti sex, cujus nimirum latitudinis Scriptura testis est, quia sex diebus, ut jam dictum est, dixit Deus Fiat, et factum est quidquid usquam creaturarum est (Gen. I). Si dixit et factum est, per Verbum utique factum est, Christus autem Dei Verbum est. Idcirco potuit, idcirco legem imperfectam ad perfectum adduvit. Et hic non propter Judaeorum tantum, sed et propter gentium salutem venit, imo non justos, sed peccatores vocare venit (Matth. IX). Sequitur ergo:

“Longitudinem autem vestibuli viginti cubitorum, et latitudinem undecim cubitorum.”

Hic numerus, scilicet viginti, in decenario limite binarius est.

“Ergo longitudo vestibuli cubitorum viginti,”

extensionem significat gratiae Christi, cujus adventus non usque ad Judaeos tantum, sed usque ad salvandas gentes pertingit. Porro undenarius numerus peccatorum typus est. Omne enim peccatum undenarium, quia cum quis perversa ait, praecepta Decalogi transit. Magna ergo, si ad mysterium spectes, latitudo vestibuli, magna enim et ampla gratia justi Dei, quae universum mundum sub peccati onere curvum intra sinus suos recipit.

“Et octo gradibus ascendebatur ad eam.”

De octo gradibus jam supra dictum est, nec repetere oportet, nisi forte ex Evangelio gradus eosdem suscipiamus, aliis nominibus ut dicamus octo beatitudines quarum prima:

“Beati pauperes spiritu,”

octava est:

“Beati qui persecutionem patiuntur propter justitiam, quoniam ipsorum est regnum coelorum (Matth. V.)”

“Et columnae erant in frontibus una hinc et altera inde.”

Columnae in frontibus duae sunt, una hinc, quae vocatur misericordia, altera inde, cui nomen judicium. Hinc misericordiae, illinc judicii columna stat. Primo namque adventu suo Christus Dominus misericors venit ad redimendum, secundo veniet ad judicandum. Haec omnis est introductio in vestibulum templi, quia videlicet haec omnia credere et confiteri oportet eum, qui templum ingredi, id est corpori Christi per baptismum cupit uniri.