CAPUT XXV. De duabus tubis ductilibus argenteis, et de distinctione clangoris, el cur duae tantum fieri jussae sint.

(CAP. X.)

“Locutus est Dominus ad Moysen, dicens: fac tibi duas tubas ductiles argenteas, quibus convocare possis multitudinem, quando movenda sunt castra. Cumque increpueris tubis, congregabitur ad te omnis turba ad ostium foederis tabernaculi.”

Pene naturale est humanis animis, tubarum cantibus affici, et pro qualitate sonituum aut terrore concuti, aut animositate efferri, aut reverentia componi. Quod scire dignatus animorum dator et conditor Dominus, diligentem clangoris distinctionem fecit hoc modo:

“Si semel clangueris, venient ad te principes et capita multitudinis Israel. Sin autem prolixior atque concisus clangor increpuerit, movebunt castra. Quando autem congregandus est populus, simplex tubarum clangor erit, et non concise ululabunt.”

Motionem castrorum, sive exitum ad bellum prolixus atque concisus enuntiat clangor tubarum; simplex, id est non concisus, congregandum invitat populum. De conciso et ululante sonitu illud est in propheta Oseae:

“Clangite buccina in Gabaa, tuba in Rama, ululate in Bethaven post tergum tuum, Benjamin (Ose. V).”

Secundum proprietatem clangoris sive ululatus concisi, proprie ipsam quoque locutionem suam propheta quadrimembri distinctione concidit. Porro de clangore simplici, id est non conciso illud est in propheta Joel:

“Sanctificate jejunium, vocate coetum, congregate senes, omnes habitatores terrae in domum Dei vestri, et clamate ad Dominum A, a, a, diei, quia prope dies Domini, et quasi vastitas a potente veniet (Joel. I).”

Medium horum est clangere semel ad solos sufficiens congregandos principes vel capita multitudinis Israel. Juxta sensum spiritualem clangor tubarum vox est praedicatorum, sine quibus utique quamvis pulchra, quamlibet ordinata castrorum acies, terribilis non est. Nam quod praedicationem, vel peccatorum increpationem tubarum clangor significet, in prophetis tacitum non est, et cur duae potius quam tres aut quatuor fieri debuerint, itidem in prophetis significatum, et in Christo revelatum est. Quid enim aliud nuntiat tuba praedicationis, nisi futurum diem tremendi judicii, quemadmodum et in propheta Joel paulo ante dictum est:

“Quia prope est dies Domini?”

(ibid.) Porro judicis ejusdem, non unus tantum, sed duo adventus sunt. Unus quo jam venit judicandus, alter quo veniet judicaturus. Uterque terribilis, praesertim illis apud quos vel contra quos praecipue Scriptura prophetica clangit, uterque, inquam, terribilis adventus illis, uterque adventus judicii. Nam de primo adventu dicit:

“In judicium ego veni in hunc mundum, ut qui non vident videant, et qui vident caeci fiant (Joan. IX).”

De secundo adventu an sit terribilis, superfluum est quaerere, vel probare testimoniis. Igitur quia duo sunt adventus tremendi judicis, circa quos omnis Scriptura divinitus inspirata, omnis Scriptura legalis, prophetica atque evangelica omnem operam suam, totum spiritum, et omne conamen suum expendit recte, non tres aut quatuor, non, inquam, plures, aut pauciores, sed duas tantum tubas jubet Dominus facere Moysi. Quae in hoc argenteae sunt, quia praedicatorum verba lucis nitore parent, et auditorum mentem nulla sui obscuritate confundunt. Nam

“eloquia Domini, Psalmista inquit, eloquia casta, argentum igne examinatum (Psal. II).”

Idcirco autem ductiles, quia necesse est ut praedicatores, qui secundum veritatem Scripturarum ambulant, tribulationum tunsionibus crescant.