|
Quae hactenus dicta sunt, ex quo super praevaricatorem hominem agi
coeptum est judicium, fere omnia timoris plena sunt, et ex eis palam fit
omni creaturae quod vere Deus, juxta Psalmistam, terribilis in consiliis
sit super filios hominum (Psal. LXV). Unde et hoc ipsum nomen, quod est
Deus, Graeca etymologia accessit. Graece namque theos, Latine dicitur
timor, et exinde creator noster dicitur Deus, quod vere sit timendus.
Unde est illud dictum Sapientis: Fili, noli esse sine metu, neque
adjicias peccatum super peccatum, et dicas: Miseratio Dei magna est,
multitudinis peccatorum meorum miseribitur. Misericordia enim et ira ab
illo cito proximant, et in peccatores respicit ira illius (Eccle. V).
Nunc demum accedendum nobis est intus, id est ad ipsum Noe et uxorem
ejus, et filios ejus, et uxores filiorum ejus, et, ab hoc eodem secundae
aetatis mundi initio, considerandum, ex his quae dixit, quod fecit cum
illis idem Deus, quod ascendentibus nobis recte sanctus propheta post
spiritum timoris posuit spiritum pietatis (Isai. XI), quia videlicet
initium sapientiae timor Domini (Psal. CX), pietas autem secundus est
gradus ascensionis, jam charitatem provocans, quae perfecta timorem
foras mittat (Joan. IV).
|
|