LIBER NONUS


CAPUT PRIMUM. De eo quod scriptum est:

“Sicut qui mel comedit multum, non est ei bonum; sic qui scrutator est majestatis, opprimetur a gloria:”

et quod Scripturas scrutari non idem sit quod scrutatorem esse majestatis.

Glorificationem tuam loquentes, reverenda Trinitas unus Deus, jamdudum sub virga timoris tui pavemus, dum et tua laude nunquam cessandum, et nihilominus multiloquium esse cavendum non ignoramus. Scriptum est enim:

“Sicut qui mel comedit multum, non est ei bonum; sic qui scrutator est majestatis, opprimetur a gloria (Prov. II).”

Et alibi

“Deus enim in coelo, et tu super terram, idcirco pauci sint sermones tui (Eccle. V).”

Attamen nunquid scrutari Scripturas, idem est quod scrutatorem esse majestatis? aut ei, qui quod loquitur, non loquitur extra regulam, sive auctoritatem Scripturarum veritatis, nunquid recte dicas, non pauci, sed multi sunt sermones tui? Coeptam igitur laudationem Domini adhuc loquetur os meum, et hoc opus jam octo libellis protractum, in isto nono libello concludam. Quod cum fecero, o Spiritus Patris et Filii, quae merces huic operi? imo quae gratia pro ista gratia? Liceat homini interiori suam intentionem sive exspectationem breviter et occulte significando, uti verbis beati Job:

“Duo tantum, inquit, ne facias mihi, et tunc a facie tua non abscondar. Manum tuam longe fac a me, et fortitudo tua non me terreat (Job. XIII).”

Quod est dicere: De peccatis meis vindictam non sumas, et principes tenebrarum mihi non occurrant, et tunc in exitu suo dicet anima mea beneficii largitate exhilarata: Ecce quod cupivi jam video, quod speravi jam teneo, ab ejus facie non sum abscondita post exuvias corporis, quem in corpore posita tota dilectione fidei dilexi. Hujus igitur libri ultimi materia tu mihi esto, domus sanctissima, cum tuis septem columnis, quam Sapientia sibi aedificavit (Prov. IX). Nam tui quidem in superioribus loco quodam memini, sed septem columnarum sacramentum, quod fere omnibus notum est, huc usque distuli, notitiae communi sibi usitatae lectioni supererogare cupiens aliquid in domo ista, quae est templum corporis Dominici, ad laudem Spiritus sancti, a Patre et Filio procedentis.