LIBER QUARTUS


CAPUT PRIMUM. Propositio, dicere aliquid de humana creatura ad laudem S. Trinitatis ad honorem Spiritus sancti de Patre et Filio procedentis, cujus in ista creatura valde clara rutilant bona.

Sapientis viri est, dum aedificat domum suam, fodere in altum, et ponere fundamenta supra petram.

“Descendit pluvia, ait Dominus; venerunt flumina, et flaverunt venti, et irruerunt in domum illam, et non cecidit, fundata enim erat supra petram (Matth. VII).”

Nimirum illi viro sapienti aliquatenus et nos extremum cupimus assimilari. Quoties enim cupientes exigere aliquod boni ac fidelis sermonis aedificium, quaerimus ac tenemus aptum sive conveniens quodlibet capitulum de auctoritate divina, auctoritate canonica, sive prophetarum, sive apostolorum, ut aedificemus super fundamentum illorum, profecto fodimus in altum et ponimus fundamenta supra petram. Ac proinde si descendant loquaces pluviae saecularium, maximeque sophistarum odibilium, quibus sua stipula suumque placet fenum, nostrum autem vile est aurum sive argentum. Et nostri lapides pretiosi contemptibiles sunt, si, inquam, veniant flumina haereticorum, et irruant in domum nostram, non cadet, quia supra petram fundata est. Igitur de humana creatura jam dicturi aliquid, ad gloriam et laudem sanctae Trinitatis, ad honorem Spiritus sancti de Patre et Filio procedentis, cujus in ista creatura valde clara rutilant dona, quaerimus hoc fundamentum, et in omni portiuncula sermonis nostri certum de sanctis Scripturis tenere cupimus capitulum, quia videlicet hoc est, sicut jam diximus, fodere in altum, et ponere fundamenta supra petram. Primum capitulum hoc est.