VERS. 24.

“Ideo timebunt eum viri,”

id est in intelligentia fortes,

“et non audebunt contemplari omnes qui sibi videntur sapientes.”

Non ait, sapientes; sed,

“qui sibi videntur sapientes,”

id est periti quidem, sed arrogantes,

“non audebunt”

eum

“contemplari,”

imo seipsos damnabunt vocibus suis. Eliu ergo, dum multa fortiter sentit, in locutionis suae fine seipsum tetigit. Viri namque arrogantes, scilicet docti sed non recte viventes dum prava agunt, ipsi damnationis suae praecones fiunt.

“Conversi”

scilicet

“in arcum pravum (Psal. LXXVII),”

id est ita suis damnantes vocibus, quomodo arcus perversus ipsum percutit a quo tenditur.