CAPUT 51

“Non rogo ut tollas eos de mundo, sed ut serves eos a malo.”

Si enim jam de mundo tollerentur, quo vehiculo quibusve curribus; quibus, inquam, quadrigis, quove equitatu exiret in omnem terram, et in fines orbis terrae sermo tuus (Psal. XVIII), assignare mihi postulanti datas a te gentes haereditatem meam, et possessionem meam terminos terrae? (Psal. II.) Isti enim sunt soli residui equi tui et quadrigae tuae, de quibus scriptum est:

“Qui ascendes super equos tuos, quadrigae tuae salvatio (Habac. III).”

Non ego rogo, quia nequaquam expedit, ut tollas eos de mundo, sed ut serves eos a mundo, id est a peccato. Malum enim solum peccatum est, quia creaturae rationali praeter peccatum nihil nocere potest. Proinde, etsi mundus eos odio habens, corpora occidit, animas eorum serva, ut non possint occidere, ut Satanas quantumcunque cribret eos sicut triticum (Luc. XXII), non possit quemquam eorum velut paleam, deficiente fide, in damnationem eventilare. Quomodo autem servari, et in mundo illos velim dimitti, jam dicam:

“Sanctifica eos in veritate, sermo tuus veritas est. Sicut tu me misisti in mundum, et ego misi eos in mundum.”

Hoc est, inquit, quod pro eis rogo, ut in veritate sanctificentur, et in mundo sic mittantur sicut ego sum missus, id est, sicut ego veni persecutionem passurus, sic eant et ipsi persecutionem passuri. Quid autem est sanctificari in veritate, nisi vere justificari per fidem in meo sanguine? Nam hactenus sanctificati quidem erant; sanctificati, inquam, sed nondum in veritate, quia videlicet omnes sanctificationes, quae scriptae sunt in lege Moysi, non jam veritas, sed umbrae vel figurae erant veritatis, vel verae sanctificationis, qua nunc in sanguine meo tolluntur peccata mundi. Hujus autem sanctificationis efficiens causa est sermo tuus, qui est veritas. Quis est iste sermo tuus, nisi verbum quod caro factum est, et ecce per passionem mortis infernum constringit et tertia die resurgit? (I Cor. XV; Colos. I.) In hoc sermone quicunque baptizantur, in veritate sanctificantur. Itaque in hoc sermone, in hac veritate quia crediderunt, vere sanctificatos non rogo ut tollas eos de mundo, sed sic mitto eos in mundum, ut misisti me in mundum, scilicet, ut patiantur eosdem persequentes, qui me persecuti sunt, perhibendo veritati testimonium.