|
|
“Tulitque Aaron virgam coram Pharaone et servis ejus, quae versa est in
colubrum. Vocavit autem Pharao sapientes et maleficos, et fecerunt etiam
ipsi per incantationes Aegyptias, et arcana quaedam, similiter.
Projeceruntque singuli virgas suas, quae versae sunt in dracones, sed
devoravit virga Aaron virgas eorum. Induratumque est cor Pharaonis, et
non audivit eos, sicut praeceperat Dominus.”
|
|
Hoc fecit Moyses tanquam deus Pharaonis, quia quod solius divinae
potestatis est, virgam inanimatam in verum animal convertit, videlicet
quia transformavit in colubrum.
|
“Devoravit enim, inquit, virga Aaron virgas eorum.”
|
|
Et recte, illae enim virgae erant quod fuerant, sed per incantationes
Aegyptias et arcana quaedam fascinaverant magi oculos hominum, ut virgae
viderentur eis speciem habere draconum. Devorari ergo, et non devorare
potuerunt, quae devoratrices esse videbantur, et non erant. Mystice hic
digitus Dei clare praeostendit, primum eorum quae scripturus ipse erat
in tabulis lapideis:
|
“Non habebis deos alienos coram me (Exod. XX).”
|
|
Virga namque Moysi versa in colubrum, in mysterio est omnipotens sermo
Dei, qui missus est in terram in similitudinem carnis peccati. Porro
virgae magorum fallaciae sunt daemonum, qui se pro diis coli fecerunt.
At ille, scilicet Sermo Dei, carne indutus, deos gentium daemonia esse
convincens, ut solus ipse adoraretur, cunctos fallaces deos devoravit,
dicens publica praedicatione, cum summa potestate:
|
“Non habebis deos alienos coram me,”
|
|
volentibus quidem, sed non valentibus operarii mendacii, contra
veritatem stare, quorum illi magi Pharaonis patres vel exemplaria prima
fuerunt.
|
“Quemadmodum enim, inquit Apostolus, Jamnes et Mambres restiterunt
Moysi, ita et hi resistunt veritati, homines mente corrupti, reprobi
circa fidem, sed ultra non proficient. Insipientia enim istorum
manifesta erit omnibus, sicut et illorum (II Tim. III).”
|
|
|
|