|
|
“Cum invocarem exaudivit me Deus justitiae meae, in tribulatione
dilatasti mihi.”
|
|
Hujus quippe versiculum psalmi superius susceptum habuimus:
|
“Signatum est super nos lumen vultus tui, Domine, dedisti laetitiam in
corde meo,”
|
|
et hoc dilatato, paululum digressi, tetigimus psalmos superiores, ut
demonstraremus quia sacramentorum salutis nostrae miro modo et latet et
splendet hic in prophetia lucidus ordo. Quaerimus ergo: Nonne vox quarti
hujus psalmi convenit rei gestae et voci illius dici, quo Spiritus
sanctus de coelo veniens, orantes discipulos Domini laetificavit, ita ut
dicere congruat conventui illi, et omni Ecclesiae sequenti:
|
“In tribulatione dilatasti mihi, miserere mei, et exaudi orationem
meam?”
|
|
|
“Omnes enim perseverantes erant unanimes in oratione, cum mulieribus, et
Maria matre Domini Jesu, et fratribus ejus (Act. I).”
|
|
Nonne ita contigit illis, ut sonat ista vox Spiritus prophetici.
|
“In tribulatione dilatasti mihi?”
|
|
Eatenus quippe non latum, imo valde angustum fuerat eorum et cor et os.
Quomodo angustum cor? Homines sine litteris erant, et idiotae. Quomodo
angustum os? unius habebant rusticitatem linguae Hebraicae, ita ut
loquentes ex idiomate suae locutionis, statim fierent manifesti quod
essent Galilaei. Qui sic angusti fuerant cordis et oris, ita dilatati
sunt, ut et scripturas intelligerent et loquerentur linguis, et quod
maximum est, non in pace, sed in persecutione.
|
“Ibant enim gaudentes a conspectu concilii, quoniam digni habiti sunt
pro nomine Jesu contumeliam pati (Act. V).”
|
|
Magna et mira dilatatio illorum, qui unanimiter perseverantes in
oratione secundum istam vocem propheticam:
|
“Miserere mei, et exaudi orationem meam (Psal. IV),”
|
|
sic exauditi fuerant, ut in corde Scripturas, in ore linguas, in utroque
adepti constantiam, loquerentur magistratibus, dicerent tam plebi quam
senioribus:
|
“Filii hominum usquequo gravi corde? ut quid diligitis vanitatem et
quaeritis mendacium? Scitote quoniam mirificavit Dominus sanctum suum
(ibid.).”
|
|
Quid enim aliud verba illa sapiunt,
|
“viri Israelitae Deus patrum nostrorum glorificavit Filium suum Jesum,”
|
|
et caetera usque:
|
“Poenitemini igitur et convertimini, ut deleantur vestra peccata (Act.
III).”
|
|
Et quam pulchre quod hic scriptum est in psalmo:
|
“Irascimini et nolite peccare (Psal. IV),”
|
|
et quod illic dicit apostolus Petrus:
|
“Poenitemini, ut deleantur vestra peccata,”
|
|
unum idemque significat. Item per hoc, quod hic scriptum est,
|
“utquid diligitis vanitatem et quaeritis mendacium,”
|
|
quam recte illud arguitur mendacium, quod jam ante illum diem, quo
praedicare coeperunt apostoli, divulgatum erat apud Judaeos, mendacium,
inquam, et quod quaesierant emerant data militibus pecunia copiosa ut
dicerent,
|
“quia discipuli ejus venerunt nocte et furati eum sunt, nobis
dormientibus (Matth. XXVIII).”
|
|
Sed jam omissa multitudine eorum, quae hinc dici poterant, propositum
pro agnitione sanctae Trinitatis pertractemus versiculum.
|
|