CAPUT III. Quid sibi velit primum verbum, Mane, id est numeravit.

“Mane, inquit, numeravit Deus regnum tuum et complevit illud (Dan. V).”

Quando vel quomodo numeravit Deus, quando vel quomodo complevit Deus regnum illud? Nimirum antequam conderetur Ninive, priusquam aedificaretur Babylon, antequam nasceretur Ninus, priusquam fieret Assur sive Nemrod filius Chus; cujus regni principium fuit Babylon,

“numeravit Deus regnum illud.”

Sicut omnia in numero et pondere et mensura posuit, sic et illud regnum numeravit. Quomodo ergo numeravit? Profecto scivit causas gentium, propter quas permitteret super eas elevari baculum impiorum, virgam sive jugum dominantium, scilicet regnum jam dictum, ut caederet populos in indignatione, subjiceret in furore, gentes persequeretur crudeliter. Causas, inquam, scivit, et secundum causarum quantitatem numeravit atque mensus est tempora sive annos ejusdem regni, ut tantum vel tandiu persequeretur, subjiceret atque caederet. Venerat baculus ille sive virga illa impiorum dominantium usque ad filios, quorum iniquitates et peccata visitari oportebat. Quia dereliquerant legem Domini, quia non ambulaverant in judiciis Domini. Jam ergo tempus erat, jam evoluti fuerant anni, numero quem praefixerat, et oportebat fieri quod per Psalmistam praedictum fuerat:

“Quia non relinquet Dominus virgam peccatorum super sortem justorum, ut non extendant justi ad iniquitatem manus suas (Psal. CXXIV).”

Igitur complevi illud, inquit, id est praefixus et transactus annorum sive dierum numerus, et ecce sicut alia Scriptura dicit:

“Computrescet jugum a facie olei (Isa. X),”

id est, cessabit potentia, quae diu superbivit, superveniente misericordia Dei