VERS. 24.

“Fervens, inquit, et fremens,”

id est sancto Spiritu inflammatus et eloquens,

“sorbet terram,”

id est in ipsis poenis suis trahit ad se peccatorem.

“Nec reputat tubae sonare clangorem,”

id est non audit, non curat vocem saecularium potestatum:

“Obedire, inquit, nos oportet Deo magis quam hominibus (Act. V);”

dejici potest, superari non potest. Imo adhuc magis exsultat in adversis. Unde sequitur: