|
Quando messueris segetem in agro tuo, et manipulum oblitus reliqueris,
non reverteris ut tollas eum, sed advenam et pupillum et viduam patieris
auferre, ut benedicat tibi Dominus Deus tuus, in omni opere manuum
tuarum. Si fruges colliges olivarum, quidquid remanserit in arboribus,
non reverteris ut colligas, sed relinques advenae, pupillo, ac viduae.
Memento quod et tu servieris in Aegypto. Et haec litterae superficies
plana, mentes nostras valde ad humanitatem vel pietatem aedificat, nec
occidit haec litterae pars; imo non minus quam spiritus vivificat. Ipsum
jam spiritum de littera non tanquam vitam de occidente, sed tanquam
thesaurum de thesauro, tanquam mel de cera producere promptum est.
Spiritualiter namque messes segetum, fruges olivarum, racemi vinearum
nostrarum, opera justitiae nostrae sunt. Et segetem utique nostram,
olivas nostras, racemos quoque nostros, absque ullo residuo colligimus,
quando ita cavemus justitiam nostram facere coram hominibus, ut a nullo
videamur. Verum si tantopere semper timeamus spectatorem, nunquam
habebimus imitatorem. Ergo non reverteris, inquit, ut tollas eum quem
oblitus reliquisti manipulum, non ut colligas quidquid in arboribus
remanserit olivarum, aut vinea quidquid residuum fuerit racemorum, sed
advenam et pupillum et viduam patieris auferre, sed relinques pupillo,
ac advenae, ac viduae, sed cedent in usus advenae pupilli, ac viduae,
Advena, pupillus, ac vidua, quia non seminaverunt, quia olivas et vineas
non plantaverunt, pauperes sunt Ecclesiae, qui fidem habent quidem, sed
nondum fidei congrua opera justitiae fecerunt. Plura ergo operum
nostrorum propter periculum miserae vanitatis intra conscientiae
secretum quidem reponamus, aliqua tamen hujusmodi pupillis vel advenis
ac viduis relinquamus, ut nostris provocentur exemplis, ut sicut ait
Dominus noster, videant opera nostra bona, et glorificent Patrem
nostrum, qui in coelis est (Matth. V).
|
|