VERS. 2.

“Dicam Deo: Noli me condemnare,”

quod utique non est culpam defendere, sed confitendo veniam implorare.

“Indica mihi,”

subaudi tu qui me judicas,

“cur me ita judices,”

id est, ostende quod ad judicium futurum per flagella securum reddas, et non sicut impio per mala praesentia irrogare jam tormenta sequentia incipias. Vel si specialiter ad ipsum referatur, hoc quaerit quia, ignorat pro qua, qui simpliciter vixerat, feriatur culpa. Nam quia dolet in verbere, et causam verberum non valet deprehendere. Sequitur: