|
|
“Vere Dominus est in loco isto,”
|
|
et quis ille locus.
Cumque evigilasset Jacob de somno, ait: Vere Dominus est in loco isto,
et ego nesciebam. Pavensque. quam terribilis est locus iste, inquit: non
est hic aliud nisi domus Dei, et porta coeli. Dominus est in loco isto
cum dicit, subaudiendum est, praesentia gratiae; nam et in isto, et in
omni loco est magnitudine praesentiae. Siquidem de majestatis
immensitate verissime dictum est: Coelum mihi sedes est, et terra
scabellum pedum meorum (Isai. LXVI). Item: Sanctus, sanctus, sanctus,
Dominus Deus sabaoth; plena est omnis terra gloria ejus (Isai. VI).
Pavensque, quam terribilis est locus iste inquit: non est hic aliud nisi
domus Dei, et porta coeli. Notandum quod non ipsum Dominum, sed locum
pavescit, et terribilem esse dicit. Quidnam pavoris, vel quid terroris
secundum se locus iste poterat habere? An quia Dominum in loco illo in
somnis vidit. Nempe et in aliis locis tam huic quam patribus ejus
Abrahae et Isaac multoties idem Deus apparuit. Ergo non dubium quia
propheta fuit, sicut et in psalmo de hoc et de praedictis ejus patribus
scriptum est: Nolite tangere christos meos, et in prophetis meis nolite
malignari (Psal. CIV), et hic per spiritum prophetiae dilatato corde,
quid significaretur hujusmodi somnio, praevidit illumque locum, cujus
iste figura erat, expavit. Qui videlicet locus Ecclesia Dei est; unde
Psalmista: Deus, inquit in loco sancto suo, Deus qui inhabitare facit
unius moris in domo (Psal. LXVIII). Ecclesiam ergo Dei futuram, et in ea
terribilia Dei opera, quae, ut ait Apostolus, innotuit principatibus et
potestatibus in coelestibus multiformis sapientia Dei (Ephes. III), iste
miratus expavit, sicut expaverat prophetico nihilominus spiritu Habacue,
quando dixit: Domine, audivi auditum tuum et timui (Habac. III),
consideravi opera tua et expavi. Quorum videlicet operum haec summa est,
quod sicut paulo ante jam dictum est, per humanitatem Christi aperta est
porta coeli et coelestia juncta sunt terrenis.
|
|