|
Tribus igitur psalmis commendata passione et resurrectione ejus, quae
salutis nostrae summa est, in qua fidei fundamentum consistit, quid
deinde actum sit, continuo subsequens psalmus octavus decimus edicit.
|
“Coeli, inquit, enarrant gloriam Dei, et opera manum ejus annuntiat
firmamentum.”
|
|
Nam coeli isti apostoli sunt, qui cum prius fuissent terreni, atque
infirmi, post passionem ejus accepto Spiritu sancto, tales effecti sunt
ut recte dicantur
recte vocentur
|
“Non sunt, ait, loquelae, neque sermones, quorum non audiantur voces
eorum.”
|
|
Hoc enim illa die Spiritus sanctus fecit miraculum, ut in ore eorum
omnium genera nascerentur linguarum (Act. II). Talium coelorum enarratio
non in una tantum regione remansit. Sed quid?
|
“In omnem terram exivit sonus eorum, et in fines orbis terrae verba
eorum.”
|
|
Et quam Dei gloriam coeli isti enarraverunt?
|
“In sole, inquit, posuit tabernaculum suum, et ipse tanquam sponsus
procedens de thalamo suo. Exsultavit ut gigas ad currendam viam, a summo
coelo egressio ejus, et occursus ejus usque ad summum ejus, nec est qui
se abscondat a calore ejus.”
|
|
Exinde legem Christi, legem fidei scriptam digito Dei,
|
“non in tabulis lapideis, sed in tabulis cordis carnalibus”
|
|
collaudans (II Cor. III) dicit:
|
“Lex Domini immaculata, convertens animas,”
|
|
etc.
|
|