|
inquit, id est nihil habens,
|
“egressus sum de utero matris meae,”
|
|
terram videlicet quae nos omnes genuit matrem suam nominans. Sequitur
enim:
scilicet quando sepeliar mortuus. Magis autem ex justitia Conditoris
consolationem sibi adhibens,
|
“Dominus, inquit, dedit, Dominus abstulit.”
|
|
inquam, non diabolus
Auferendo ergo qui dedit, sua recepit, non mea abstulit. Et ad Deum, cui
nonnisi justum placet, suae voluntatis studium inclinans,
|
“sicut Domino placuit, inquit, ita factum est.”
|
|
Totumque quod rectum sentit benedictione concludit, gloriae personans
hymnum:
|
“Sit nomen Domini benedictum.”
|
|
|
|