|
Quod non solum campanarum clangor silescit, sed regularium quoque
concentum horarum noster omnino chorus abscondit, illud significat quod
apostoli Christi non solum praedicare cessaverunt, ut soliti fuerant
circuire
|
“per castella evangelizantes et curantes ubique (Luc. IX),”
|
|
sed et nocte hac, postquam hymno dicto exierunt cum illo in montem
Olivarum, diffugientes et oppressi tristitia, cuncti a laude communi
conticuerunt. Idcirco autem a completorio profundum hoc incipitur
silentium, quia circa hanc horam, cum dixisset discipulis:
|
“Ecce appropinquavit, qui me tradet (Matth. XXVI),”
|
|
ipsi graves esse coeperunt et prae tristitia dormitabant, tandemque ubi
turba, et qui vocabatur Judas, venit, cum tenerent eum,
|
“relicto eo, omnes fugerunt (ibid.).”
|
|
Nec quisquam ex illis ad eum proprius jam accessit, nisi discipulus
ille, qui, ut Joannes ait,
|
“notus erat pontifici, quique dixit ostiariae et introduxit Petrum
(Joan. XVIII),”
|
|
quem Hieronymus ipsum fuisse Joannem asserit.
|
|