|
(CAP. XII.)
|
“Locutaque est Maria et Aaron contra Moysen propter uxorem ejus
Aethiopissam, et dixerunt: Nunquid per solum Moysen locutus est Dominus?
Nonne et nobis similiter est locutus? Quod cum audisset Dominus, iratus
est.”
|
|
Propter uxorem ejus, inquit, Aethiopissam. Ex occasione verbi hujus
fabulam hujuscemodi scriptores Judaici tradiderunt. Moyses Thesmuth,
filiae regis Aegypti adoptivus, ab ipso capiti suo impositam coronam
regiam in terram projecit et comminuit, quod Aegyptiis vatibus
praesagientibus fuit indicium per illum destruendum Aegyptium regnum.
Quam rem Pharao praecavens, hunc qui regni sui praevidebatur fore
exterminium, praecepit sine mora exstingui, sed a filia ejus offensae
propitia, morti subtrahitur, et suo populo incolumis remittitur. Post
multa tempora Aethiopibus Aegyptum impugnantibus cum pene superarent hi,
Aegyptii vero succumberent, ab ariolis divinatum est Aegyptum Aethiopiae
subigendam nisi Israelitico duce eorum fulta militia, iret hostiles
restringere incursus, per quem solum communis veraciter exspectaretur
triumphus. Mox divina ordinatur providentia, huic periculo a Pharaone
Moyses, ut forte si hostes uon feriret, saltem ab hostibus ipse
interiret, eligitur; sed aliter quam sperabat, Deus ordinabat, qui illum
et victorem Aethiopum, et prophetiae quondam praedictae in collisione
coronae regiae praevidebat testimonium. Accingitur ergo Moyses ad
militiam, subscribitur et multa militum manus, procedit cum spe
victoriae, sed a Pharaone exspectatur cum discrimine sui et Aegyptiae
confusionis. Ventum est ad muros hostilium urbium. Virtus quam ministrat
Deus suo quandoque futuro militi, nunc autem Aegyptio satelliti, hostes
viriliter oppugnat, frangit incurrentes, elidit omnemque robur eorum
hactenus infractum deblitat, et non jam ut cruentam cum damno militum
suorum conquirit victoriam, sed ut nobilem cum gloria et salute suorum
reportat palmam. Ad cumulum etiam suae laudis, filiam regis Aethiopum
conjugem sibi sociat primum ab illa expetitus ob gratiam pulchritudinis,
dein ab ipso adamata ob confoederationem utriusque regni, quae plenius
componebatur ex copula tam insperati conjugii. Redit ergo ad Pharaonem,
non solum triumphum, sed etiam reportans pacis et concordiae unanimem
affectum. Sed duplici maluisset Pharao triumphare laetitia, si cum,
devicto hoste, contigisset Moysen victorem oppetere.
|
|