CAPUT XXXVII. De eadem re, juxta sensum mysticum.

Confirmatus est, inquit, ager quondam Ephronis, etc. Mystice namque idem est ac si diceretur: Confirmatus est in fide Abrahae, et seminis ejus per passionem Christi, cujus in typum Isaac paulo ante immolatus fuerat; confirmatus, inquam, est in haereditatem illi totus mundus; atque in eo Sara, id est, sancta legalis atque prophetica Scriptura venerando sepulcro quievit; mortua quidem non credentibus Judaeis, sed impleta atque consummata gentibus per creditum adventum Christi Filii Dei. Ager namque Ephronis cum spelunca duplici, Ephronis, inquam, quod interpretatur pulvis inutilis, peccatores significat, tam et anterioris quam et posterioris populi, qui prius erant sicut pulvis, quem projicit ventus a facie terrae (Psal. I), sed confirmati sunt rore Spiritus sancti, juxta Psalmistam dicentem: Emitte Spiritum tuum et creabuntur, et renovabis faciem terrae (Psal. CIII). Hic ager respicit Mambre, quod interpretatur divisio sive perspicuum, intelligit namque quanta futura sit divisio bonorum et malorum illo die, quem respicit, quem sollicite attendit, qui dies erit extremi judicii. Ita jam in spelunca duplici hujus agri, id est in conscientia utriusque populi, Sara, id est testamentum Dei, confirmatum in Christo requiescit. Arbores per hujus agri circuitum eminentiores, homines sunt, qui verbo et exemplo minoribus fructificare, id est, proficere possunt. Videntibus, inquit, filiis Heth, id est, formidantibus omnibus verbum quod factum est, vel judicium quod futurum est: Heth namque formido vel stupor interpretatur. Talis igitur ager, ut in illo Sara sepeliretur, pretio prius comparari et confirmari debuit Abrahae, in possessionem monumenti; quia videlicet oportebat nos pretio magno emi, nec esse servos peccati, ut tunc demum reconderentur apud nos eloquia Dei, et promissiones patrum, consummatae in corde Christi, quam praecedens obitum Sarae immolatio Isaac, praesignavit. Nam ad summum, quia, sicut jam dictum est, primus homo pater orbis terrarum Adam illic situs est, recte per agri illius coemptionem totius orbis intelligimus acquisitionem.