|
|
“Argentum tuum versum est,”
|
|
etc.
Scio praenoscens, o principes Sodomorum, quia vos hoc verbum Domini non
audietis, scio, o populus Gomorrhae, quia vos hanc legem Dei nostri
auribus non percipietis. Dico ergo: Quomodo facta est meretrix civitas
fidelis plena judicii? Justitia habitavit in ea, nunc autem homicidae.
Civitas quondam fidelis, civitas David fidelis, quomodo facta est
meretrix? Quomodo, ut fornicari sibi vacaret, legitimum virum suum
occidit? Justitia quondam, id est nomen Domini, justitia, inquam, quae
est fides per quam solam justificatus Abraham et amicus Dei appellatus
est, habitavit in ea, nunc autem homicidae, interfectores ejusdem Dei et
Domini, cui Abraham credidit, habitant in ea. O meretrix, argentum tuum
versum est in scoriam, vinum tuum mistum est aqua. Reliquisti enim
traditiones Dei, propter traditiones hominum (Matth. XV; Marc. VII).
Traditiones Dei argentum sunt, vinum sunt dicentis: Non occides. Non
moechaberis: Diliges Dominum Deum tuum (Exod. XX). Traditiones
Pharisaeorum scoria sunt, aqua sunt, dicentium: Lava catinum, baptiza
urceum; justitiam autem et fidem derelinquentium (Marc. VII; Matth.
XXIII). Tu argentum Dei, propter scoriam Pharisaeorum, perdidisti, tu
vinum Dei aqua coenosa corrupisti. Principes tui infideles, socii furum.
Infideles, inquam, et idcirco non filii Abrahae, cujus sunt filii soli
fideles. Socii furum; fecerunt enim domum Patris speluncam latronum
(Matth. XXI). Omnes diligunt munera, sequuntur retributiones. Non dico
accipiunt munera, quod multorum est, sed diligunt munera, quod
homicidarum est. Nam idcirco Dominum maxime occiderunt, quia disputabat
contra avaritiam ipsorum. Sequuntur retributiones. Sequuntur, inquam,
non praecedunt. In eo quod sequitur: Pupillo non judicant, et causa
viduae non ingreditur ad eos. Si judicarent pupillo causamque viduae
defenderet, et tunc ab illis ultro offerentibus aliquid tanquam digni
judices, aut emeriti defensores acciperent, praecederent retributiones,
et hoc non adeo reprehensibile esset. Nunc autem sequuntur
retributiones, id est accipiunt a violento certante contra pupillum et
contra viduam, et pro accepto judicium pupilli subvertunt, et causam
viduae clausis foribus suis excludunt. Hoc est non praecedere, sed sequi
retributiones. Propter hoc ait Dominus exercituum fortis Israel: Heu,
consolabor super hostibus meis, et vindicabor de inimicis meis!
Videlicet, ut gladius devoret eos, sicut supra dixi. Non leve est, quod
Dominus exercituum dicit, heu! Non parvi ponderis est quod fortis Israel
dicit heu! Grandis causa est, magnus dolor est, quo afflictus iste
fortis, iste Dominus exercituum dicit heu, nec aliter consolationem
recipit, nisi vindicetur, nisi hostes ejus devoret gladius.
|
|