|
|
“Nihil horum timeas quae passurus es.”
|
|
Non, inquit, timeas, ut loco cedas et malorum timore fidem perdas.
Caeterum timere vel pavere conceditur infirmitati naturae, ut non tamen
cedat spiritus timori, recedendo a Dei voluntate. Nam et de ipso qui
haec loquitur, et in quo spiritus pietatis haec loquitur, scriptum est:
|
“Et assumit Petrum et Jacobum, et Joannem secum, et coepit pavere et
taedere (Marc. XIV).”
|
|
Item ipse de semetipso:
|
“Spiritus, inquit, promptus est, caro autem infirma (Matth. XXVI).”
|
|
Quae sunt illa quae passurus es?
|
“Ecce missurus est diabolus ex vobis in carcerem, ut tentemini, et
habebitis tribulationem diebus decem.”
|
|
Ecce, inquit, neque enim istud in tempora longa fiet, praesens quippe
tempus vestrae tribulationi, futurum autem vestrae jucunditati deputatum
est. Econtra, praesens tempus impiorum risui, futurum autem illorum
luctu et angustiae statutum est. Cur autem non dixit, missuri sunt
homines mali, sed ait,
|
“missurus est diabolus ex vobis in carcerem?”
|
|
Videlicet, quia sic dicere et sic docere debuit spiritus pietatis, ad
hoc instruens pium martyrem, ut intrinsecus agitatori diabolo totum
imputet quod extrinsecus facit homo persequens, et condoleat homini
persequenti quod eum diabolus obsedit, optetque illum a diabolo
liberari, memor ejus qui dixit:
|
“Orate pro persequentibus et calumniantibus vos (Matth. III).”
|
|
Etenim ipse, qui hoc dixit, pro persequentibus et crucifigentibus se
exoravit, dicens:
|
“Pater, ignosce illis, non enim sciunt quid faciunt (Luc. XXIII).”
|
|
Aliquibus indultum est, sicut petivit, qui et sanguinem ejus, quem
persequendo fuderunt, postea credendo biberunt. Itaque et pius martyr
dum in carcerem mittitur, sciat et dicat quia hoc facit diabolus, a quo
captivus homo persecutor tenetur, et sic inter vincula et carceres
responsa sua contemperet, supplicemque animum pro persequentibus ad Deum
sublevet, quatenus aliquos ex his liberet, quod saepe factum est.
|
“Missurus est, inquit, in carcerem.”
|
|
Quare? qua intentione?
Ille enim tentator est, et eo totus intendit ut aliquos ex vobis
decipere possit (Matth. IV). Tali intentione Job sanctum expetivit,
idcirco illum extrinsecus ulcere pessimo percussit, ita ut a planta
pedis usque ad verticem non esset in eo sanitas (Job II), quatenus
simplicitatem et rectitudinem ejus intrinsecus everteret, ut peccaret
Job in labiis suis, et stultum quid contra Deum loqueretur, atque ita
Deo, qui proposuerat, dicens:
|
“Nunquid considerasti servum meum Job, quod non sit ei similis in terra,
homo simplex et rectus, ac timens Deum, et recedens a malo (Job I);”
|
|
quasi victor diabolus insultaret. Hoc intendens, missurus est, ait,
diabolus ex vobis in carcerem, ut non omnes cito moriamini repentino
ictu gladii, sed protelatione poenarum, et mora mortis pertaesi,
conturbemini in cordibus vestris, et inter procellas injuriarum
fluctuantes concidatis, et perdita, si fieri potest, fide, absorbeamini.
Ecce hoc futurum est, hoc diabolus per suos ministros facit.
|
“Et habebitis tribulationem diebus decem,”
|
|
id est, usque ad mortem, videlicet quandiu militatis in lege Dei, sicut
oportet, ut adimpleatis praecepta decem. Sequitur enim:
|
“Esto fidelis usque ad mortem.”
|
|
Nimirum tandiu fidelitatis constantia bono hortatu indiget roborari,
quandiu tribulationum vis eamdem fidelitatem extorquere contendit. Dum
ergo dicit:
|
“Esto fidelis usque ad mortem,”
|
|
satis ostendit decem tribulationis dies pertingere usque ad mortem;
|
“esto fidelis, inquit, usque ad mortem et dabo tibi coronam vitae.”
|
|
Haec cum dicit, manifestat ipse cur praemiserit de semetipso, dicens:
|
“Qui fuit mortuus et vivit.”
|
|
Ejusdem namque perseverantiae quam persuadet, dicens:
|
“Esto fidelis usque ad mortem,”
|
|
in semetipso exemplum praebuit
|
“factus obediens usque ad mortem, mortem autem crucis (Philipp. II).”
|
|
Item, remunerationis quam promittit, dicens:
|
“Et dabo tibi coronam vitae,”
|
|
certitudinem atque fiduciam in suo praesentat capite, Apostolo ibidem
prosequente:
|
“Propter quod et Deus illum exaltavit, et donavit illi nomen, quod est
super omne nomen, ut in nomine Jesu omne genu flectatur, coelestium,
terrestrium, et infernorum (ibid.).”
|
|
Et alibi:
|
“Videmus Dominum Jesum propter passionem mortis gloria et honore
coronatum (Hebr. II).”
|
|
Igitur usque ad mortem esto fidelis, inquit, quia jam post mortem non
servanda exigitur, sed servata fidelitas coronatur.
|
|