CAPUT XXXII. Item de circumcisione et cur infans octo dierum jussus est circumcidi.

Infans octo dierum circumcidetur in vobis. Praeter illud quod circumcisionis signum pro testimonio erat genti illi, quia fidem haberet venturi seminis Abrahae, id est Christi, in eo quoque mysterium est, quod non quocunque, sed octavo die circumcidetur, inquit, infans in vobis. Octavus namque dies infantis, octavam significat aetatem mundi, qua circumcidetur infans, id est, exspoliabitur orbis omni corruptione mortalitatis, et novus erit mundus, universali resurrectione regeneratus. Illi enim qui digni habebuntur saeculo illo et ex mortuis resurrectione non nubent, neque nubentur (Matth. XXII), neque enim ultra mori poterunt, aequales enim angelis erunt, et filii sunt Dei cum sint filii resurrectionis. Bene ergo infans octo dierum circumcidi jubetur, quia videlicet, quod circumcisio signat, octava aetate mundi perficietur. Omne masculinum in generationibus vestris tam advena, quam emptitius circumcidetur, et qui non fuerit de stirpe vestra, subauditur: si in vestram voluerit transire coloniam. Sic enim in Exodo cum dixisset: Haec est religio phase, advena et mercenarius non edent ex eo (Exod. XII), etc., continuo subsecutus, ait: Quod si quis peregrinorum in vestram voluerit transire coloniam, et facere phase Domino, circumcidetur prius omne masculinum ejus, eritque sicut indigena terrae (ibid.). Tales instantissime perquirebant Pharisaei, ut in carne eorum gloriarentur, quibus Dominus dicit: Vae vobis, scribae et Pharisaei hypocritae, qui circuitis mare et aridam, ut faciatis unum proselytum. Et cum factus fuerit, facitis eum filium perditionis duplo quam vos (Matth. XXIII). Lustrantes enim totum orbem propter negotiationes et diversa lucra, quae tam a discipulis indigenis captabant, quam a peregrinis, per imaginem sanctitatis studii, habebant de gentibus facere proselytum, id est, advenam circumcisum miscere populo Dei. Sed qui ante dum esset ethnicus, simpliciter erraverat, et erat semel filius perditionis, videns magistrorum vitia, et intelligens destruere eos opere, quod verbis docebant, revertebatur ad vomitum suum (II Petr. II) et gentilis factus majore erat poena dignus. Erit pactum meum in carne vestra, in foedus aeternum. Hoc dicto Judaei carnis circumcisionem defendere contendunt, quia videlicet dictum in foedus aeternum, tanquam hoc idem sit ac si diceretur: Exercendae circumcisionis ritum servabitis in aeternum. Sed jam supra dictum est, non foedus circumcisionem, sed foederis esse signum: Circumcidetis, inquit, carnem praeputii vestri, ut sit signum foederis inter me et vos. Alias autem quomodo circumcidendi ritus aeternus esse poterit, cum sine dubio nascendi vel generandi successio finem habitura sit. Igitur, quod ait, erit pactum meum in carne vestra in foedus aeternum, sensu supradicto, ad Deum qui vera caro de carne illorum est, respicit Christum mediatorem Dei et hominum, in quo veraciter pactum foedus est aeternum, quia ipse est pax nostra, qui fecit utraque unum (Ephes. II), in quo omnes inimicitiae dissolutae, et coelestia cum terrestribus pacificata sunt.