Psalmus 136.

Psalmi centesimi tricesimi sexti titulus,

“Psalmus David propter Jeremiam.”

Ab hoc psalmo, sexta jam periocha breviori cursu texitur. Reditur namque ad fletus amantium, ad suspiria desiderantium,

“propter Jeremiam,”

id est juxta Jeremiae intellectum. Sicut enim Jeremias captivitatem filiorum Israel, factam a Nabuchodonosor, historice scripsit, et aliud tamen ibi designari intellexerit, ita isti, licet verba historiae pronuntient, sub eisdem tamen verbis aliud oportere intelligi designant.

“Super flumina, inquiunt, Babylonis illic sedimus et flevimus, dum recordaremur tui, Sion.”

“Quandiu sumus in corpore, inquit Apostolus, peregrinamur a Domino (I Cor. V).”

Et vere, nam captivi sumus captivitate peccati quod fecit Adam. Quotquot sumus filii Sion, captivitatem istam congemimus et flemus, sedentes super flumina Babylonis, super decurrentia vitia praesentis saeculi, multos immersos esse videntes, et incidere ipsi atque immergi metuentes. Haec, etc., psalmi fletus sunt amantium Deum, suspiria sunt desiderantium videre Deum deorum in Sion.