CAPUT XXVI. Quod illa deductio arcae Domini gloriam resurrectionis Christi figurarit, et quod illa decantatio citharizantium sonum et verba significaverit praedicatorum, quae in omnem terram exierunt.

Igitur quod confirmato regno David super populum Israel, tanto totius regni tripudio deducitur arca foederis Domini, ejus rei typus est pro qua totus hodie tripudiat orbis, quia videlicet resuscitato a mortuis Rege magno, Rege manu forti et desiderabili Christo, postquam gloria et honore coronatus, et constitutus est super opera manuum Patris, continuo per mundum universum resurrectio praedicata est ejusdem Regis victoriosi. Etenim, sicut alibi plenius jam dictum est, arca mirabilis, arca totos in se continens thesauros universae divinitatis, fabrica est humani corporis, quod Dei Filio Spiritus sanctus de virginali utero compegit, et hujus arca illa typus exstitit. Nam revera super hanc arcam invocatum est nomen Domini exercituum, sedentis in Cherubim super eam, imo ipsa vocatur domus exercituum, propter plenitudinem scientiae totiusque divinitatis corporaliter inhabitantis in ea. Decantabat itaque populus Domini in Israel, et universa multitudo Jacob canebat legitime. David quoque cum cantoribus, citharam percutiente, sonus cantantium in toto mundo auditus. Nam

“non sunt, inquit, loquelae neque sermones, quorum non audiantur voces eorum. In omnem terram exivit sonus eorum, et in fines orbis terrae verba eorum (Psal. XVIII),”

subauditur dicentium:

“In sole posuit tabernaculum suum (ibid).”

etc. Coeli, qui hanc enarrant Dei gloriam, scilicet apostoli, ipsi sunt juxta praesentis loci mysterium, Asaph, Idithum, Eman, et Ethan, id est congregantes, et transilientes robusti et fortes, congregantes videlicet spiritualia, transilientes carnalia, robusti ad mala toleranda, fortes ad bona peragenda, et omni studio in citharis canentes

“pro octava,”

id est in omnimoda mortificatione carnis resurrectionem testificantes, quae dicitur octava. Juxta litteram pro octava canebant, quia in sexto psalmo qui hoc habebat, in titulo incipiebant.

“Pro octava”

Judaei putant pro circumcisione, nos autem pro illa qua innovandi sumus meliori circumcisione, id est carnis resurrectione. In medio illorum stabat David, tenens et ipse psalterium, citharamque percutiens, ac totis viribus subsiliens. Ipse namque dixit:

“Sine me nihil potestis facere (Joan. XV),”

etc:

“Ecce ego vobiscum sum usque ad consummationem saeculi (Matth. XXVIII);”

pulchris digitis suis, id est, Spiritus sancti donis, pectora concutiebat apostolorum, ut non tacerent aut deficerent, quodammodo subsiliens, id est mira quibus adjuvarentur, et sermo illorum confirmaretur, per ipsos opera faciens.