Psalmus 28.

Hoc ejus clamore audito, Propheta repente psalmo subsequenti, id est, vicesimo octavo conclamat:

“Afferte Domino, filii Dei, afferte Domino filios arietum,”

etc. Hoc enim dicendo communiter omnes fideles abhortatur, ut imitando illum, semet ipsos Deo offerant, admonens perfectos velut arietes, ut perseverent et augmententur, alios vero velut filios arietum, ut bene operando ad oblationem ejusdem sacrificii cito promoveantur. Inscribitur autem sic:

“Psalmus David in consummatione tabernaculi.”

Mittitque nos ad historiam, quia sicut David post receptionem arcae sublatae a Philistaeis, tabernaculum Domino ad adorandum et sacrificandum instituit (II Reg. VI), sic quique fideles, post fidei catholicae perceptionem semetipsos praeparare debent tabernaculum sanctificationis, in quo Deo offerant sacrificium laudis, videlicet, fidem, spem et dilectionem. Et hic, quidem Prophetae clamor voces interrumpit, quas praecedente psalmo dare coeperat, in persona Christi.