|
quod per illum figurentur haeretici.
|
“Et inde moventes, venerunt ad torrentem Zared. Quem relinquentes,
castrametati sunt contra Arnon, quae est in deserto, et prominet in
finibus Amorrhaei. Siquidem Arnon terminus est Moab, dividens Moabitas
et Amorrhaeos.”
|
|
In manifesta historia postquam serpens aeneus positus pro signo est,
quem a serpentibus percussi aspicerent et sanarentur, tandem pervenitur
ad terminos Moab, quia videlicet postquam Filii Dei signum per totum
mundum visibiliter quoque exaltatum est, ut simulacris gentium relictis
fidelis Israel hoc potius adoraret, haereticorum perversitas ex adverso
fidei suborta est. Zared, alienus; Arnon, maledictio eorum; Amorrhaeus
amarus; Moab ex patre interpretatur. Quibus nominibus abalienatio,
maledictio atque amaritudo haereticorum, qui ex patre diabolo sunt,
recte subintelligitur. Unde dicitur in libro Bellorum Domini:
|
“Sicut fecit in mari Rubro, sic faciet in torrentibus Arnon. Scopuli
torrentium inclinati sunt, ut requiescerent in Arnon, et recumberent in
finibus Moabitarum.”
|
|
Nulla concludit ratio materiales fuisse libros Bellorum Domini, ante
hanc ejus qui haec loquitur Moysi Scripturam. Sed nec ulla alia novimus
bella Domini, nisi illa quibus adversum omnem impietatem per fideles
homines dimicat sermo Domini. Ergo quod dicitur prophetia est, quam in
libro coelesti Moyses iste vidit eisdem oculis quibus videre meruit, aut
potuit cuncta coelestia, quorum secundum exemplar quod in monte
monstratum est illi (Exod. XXV), dixit haec et fecit atque instituit
caeremoniarum decreta, quibus in tabernaculo manufacto deserviret
populus carnalis. Dicitur ergo in libro Bellorum Domini, notum et
celebre est in fide evangelicae veritatis, ubi vera et fortia leguntur
bella Domini.
|
|