|
|
“Simon Petrus, cum audisset quia Dominus est, tunica succinxit se, erat
enim nudus, et misit se in mare.”
|
|
Non ipse dilectus discipulus, qui dixerat:
sed Petrus qui habebat cingi et duci quo nollet,
|
“tunica succinxit se, et misit se in mare.”
|
|
Olim miserat se in mare, et ambulaverat super aquas, ut adveniret ad
Jesum super aquas ambulantem solum, sed videns ventum validum venientem,
timuit, et in ipso timore suo pene submersus est. Nunc autem stante
Domino in littore, sponte se idem mittit in mare, et non timet, nihilque
periculi passus est. Quid est hoc, nisi quia tempestate Judaica quam
Dominus superambulans vicit, Petrus negaturus erat, timore mortis, et
nunc fortiter agere habebat in fluctibus Romani imperii in magna
tempestate saevi Neronis? Bene ergo, qui ante passionem Domini timuit,
et pene mersus, nunc post ejus resurrectionem mittens se in mare,
pervenit ad portum feliciter.
|
|