CAPUT X. Quod infideles voluntati Dei resistant quidem, sed non vincant, quin ipsi vincantur potius.

Beatus quoque Augustinus in libro De spiritu et littera: Vult autem Deus omnes homines salvos fieri, et in agnitionem veritatis venire, non sic tamen ut eis adimat liberum arbitrium, quo vel bene vel male utentes justissime judicentur. Quod cum fit, infideles quidam contra voluntatem Dei faciunt, cum ejus evangelio non credunt, nec ideo tamen eam vincunt, verum seipsos fraudant magno et summo bono, malisque poenalibus implicant experturi in suppliciis potestatem ejus cujus in donis misericordiam contempserunt, et ita voluntas Dei semper invicta est. Vinceretur autem, si non inveniret quid de contemptoribus faceret, aut ullo modo possent evadere quod de talibus ille constituit. Qui enim dicit, verbi gratia: Volo ut homines servi mei operentur in vinea, et post laborem requiescentes epulentur, ita ut quisquis eorum hoc noluerit in pistrino semper molat, videtur quidem quicunque contempserit contra voluntatem Domini sui facere, sed tunc eam vincet, si et pistrinum contemnens effugerit, quod nullo modo fieri potest sub Dei potestate. Cum ergo legimus vel audimus: Et non est qui possit resistere voluntati tuae, subaudiendum est, et pacem habere.