|
|
“Dicit ei Philippus: Ducentorum denariorum panes non sufficerent eis, ut
unusquisque modicum quid acciperet.”
|
|
Tale namque est hoc ac si dicant hi quibus Evangelii dispensatio credita
est: Omnium magistrorum veterum pariter et novorum doctrina non quidquam
efficiet, ut gens stolida et antiqua, fame audiendi Verbum Dei
praemortua, modicum quid fidei vel Christianae religionis accipiat.
|
“Dicit ei unus ex discipulis ejus Andreas, frater Simonis Petri: Est
puer hic unus, qui habet quinque panes hordeaceos et duos pisces. Sed
haec quid sunt inter tantos?”
|
|
Quis iste puer fuerit, vel cujus in obsequium, utrumne Christi et
discipulorum ejus, an quorumlibet e turba, venalia haec portaverit,
juxta historiam ignoramus. Caeterum quacunque in solitudine, quacunque
in deserti, id est, saeculi hujus regione, turba gentium Christum
sequitur trans mare baptismi ejus, ut videat signa quae facit super his
qui infirmabantur, diversis peccatorum languoribus, illuc adest puer
stultitiae magnitudine cunctis notus, scilicet ille Judaeorum
|
“populus, qui pro eo quod non habuit scientiam, captivus ductus est
(Isa. V);”
|
|
populus, inquam, dissipatus, puer sensu, sed malitia veteranus, qui
sanguine Christi pollutus, cecidit in ore gladii sub Tito et Vespasiano
imperatoribus, et in omnes gentes captivus ductus est. Quocunque
Christum turba credentium secuta est (I Cor. XIV), illuc iste puer
deportavit se, cum integros quinque Mosaicae legis panes, id est totidem
libros; duos quoque pisces, id est prophetas omnes et Psalmos, Legem
simul et Evangelium testificantes, vel unum eumdem Christum regem simul
et sacerdotem, claris praeconiis concinentes. Illos Scripturarum panes
ac pisces, collo servili bajulat nec manducat, sudat sub onere litterae,
nec attingit manu vel dente medullam spiritualis intelligentiae. Non
ergo sibi sed omni mundo portat, ut omnis homo vel quaeque gens
testimonia Christi, quam antiquissima sint, de vicino audiat: ut non
dicat paganus sive haereticus, a nobis conficta esse quaecunque de
Christo contra eos proferimus testimonia; quaecunque de rege et sponso
suo Catholica contra omnes veritatis adversarios praedicat Ecclesia, nec
negare queat idem puer stultus, suo convictus onere, id est lege sua.
Nam quemadmodum filii Ruben, Gad, et dimidiae tribus Manasse, nolentes
transire cum caeteris filiis Israel ad habitandum trans Jordanem, et
citra ipsum caulas ovium fabricantes et stabula armentorum, nos ipsi,
inquiunt, armati et accincti pergemus ad praelium ante filios Israel,
donec introducamus eos ad loca sua, usque dum possideant haereditatem
suam, nec quidquam quaerimus trans Jordanem, quia jam habemus
possessionem nostram, et ita egerunt (Num. XXXII); sic iste populus, qui
noluit nobiscum transire Christi baptismum, tamen hic inter nos est,
portans non sibi, ut praedictum est, sed nobis omnes Scripturas legis et
prophetarum, quae uno eodemque sensu cibus et arma nobis sunt, neque
dimittunt nos, donec perveniat ad victoriam auditorium nostrum, sive
contra paganum sive haereticum, sive etiam contra ipsum armaturae
nostrae portatorem quidquam dicendum sit vel agendum.
|
“Est igitur puer unus hic, habens quinque panes hordeaceos et duos
pisces,”
|
|
id est quinque Moysi libros, sub tenacissima litterae palea, granum
spiritus continens, Prophetasque et Psalmos Christum testificantes. Sed
haec quid sunt inter tantos? Videlicet si ita permaneant, quomodo iste
puer illos circumportat, permodicum et nimis parum est. Esurientium
quippe multitudo magna est, et in ipsa multitudine aliqui sunt magni, id
est, magnae capaces scientiae, oratores atque philosophi. Nam et de
ipsis nonnulli veniunt ad fidem Christi. At illae Scripturae secundum
litteralem sensum non valde magnae sunt. Quid enim magnum apponeretur
avido convivae, id est, cuilibet philosopho vel oratori, vocato et
sedenti ad mensam Christi, cum non nisi secundum litteram legeretur
illi, quia
|
“Abraham duos habuit filios, unum de ancilla et unum de libera (Gen.
XII; Galat. IV);”
|
|
vel quia minor ex filiis Isaac, scilicet Jacob, astu matris majori filio
benedictionem praeripuit, contectus hirsutis haedorum pelliculis? (Gen.
XXVII.) Sic et in plerisque gestis, mandatis, sive holocaustis adeo
macra littera est ut quamlibet esurienti vel Dei Verbum desideranti, in
ipso desiderio fastidium generare possit, nisi ad Christi manus implenda
haec Scriptura pervenisset.
|
|