|
sed addidit,
Tulit itaque Thare Abram filium suum, et Lot filium Haran filii sui, et
Sarai nurum suam, uxorem Abram filii sui, veneruntque in Haran, et
habitaverunt ibi. Et facti sunt dies Thare ducentorum quinque annorum,
et mortuus est in Haran (Gen. XI). Dixit autem Dominus ad Abram,
subauditur cum venisset in Haran, vivente adhuc patre ejus, Thare
scilicet: Egredere de terra et de cognatione tua, etc. (Gen. XII), Cur
enim non dixit solum: Egredere de terra tua, sed addidit, et de
cognatione tua, nisi quia alibi terra, et alibi cognatio ejus erat?
Siquidem terra ejus Chaldaea erat, cognatione autem ejus nunc in Haran,
id est, in Syriam, profugiendo devenerat. Quod ergo cum dixisset,
egredere de terra, addidit, et de cognatione tua, idem est ac si
diceret: Sicut de terra Chaldaeorum corpore egressus es, animo quoque
sic egredere ut nunquam illuc redeas, insuper et hinc, ubi nunc habitas,
egredere de cognatione tua. Nam quod in Haran, id est, in Syria,
cognatio Abram illo egrediente resederit et ibi coaluerit, illud satis
indicio est, quod servus Abraham adjuratus ab eo dicente: Non accipias
uxorem filio meo de filiabus Chananaeorum inter quos habito, sed ad
terram et cognationem meam proficiscaris, et inde accipias uxorem filio
meo, Isaac (Gen. XXIV). Profecto, inquit Scriptura, perexit Mesopotamiam
Syriae ad urbem Nachor. Ad terram et ad cognationem meam, inquit,
proficiscaris, quia videlicet cum haec diceret, jam cognatio ejus cum
Syra gente commista fuerat, jamque illam terram pro sua habitabat. Unde
et usque hodie Syra lingua Hebraeae cognata, id est, ex magna parte
similis est. Sed jam promissionis verbum audiamus.
|
|