|
Considerata tali ac tanta justissimi zeli causa in fortissimo atque
sanctissimo declaratore verbi Domini Helia, rursus ad memoriam rediit
illud eloquium rationabile, et praeclarum Davidicae orationis:
|
“Miserere mei, ut justificeris in sermonibus tuis et vincas cum
judicaris (Psal. L).”
|
|
Sermonem ipsorum hic libet reminisci, in quibus Deum volebat
justificari, et vincere atque obtinere palmam veritatis. Quinam sunt
sermones illi?
|
“Si autem, inquit, dereliquerint filii ejus legem meam, et in judiciis
meis non ambulaverint, si justitias meas profanaverint, et mandata mea
non custodierint, visitabo in virga iniquitates eorum, et in verberibus
peccata eorum, misericordiam autem meam non dispergam ab eo, neque
nocebo in veritate mea, neque profanabo testamentum meum, et quae
procedunt de labiis meis, non faciam irrita. Semel juravi in sancto meo:
Si David mentiar?”
|
|
(Psal. LXXXVIII.) In his sermonibus suis, tunc profecto Deus verax
magnifice justificatus est, et splendide vicit. Tunc enim filii David
maxime legem Dei dereliquerant, et in judiciis ejus non ambulabant.
Justitias ejus profanaverant, et mandata non custodierant, quando supra
memoratus Joram filius Josaphat, occisis omnibus fratribus suis,
ambulavit in viis regum Juda, sicut egerat domus Achab, cujus filiam
Athaliam uxorem habebat, et servivit Baal. Ejusmodi iniquitates et
peccata filiorum David, Dominus in virga et in verberibus visitavit,
misericordiam autem suam ab eo, subauditur David, non dispersit. In quo
misericordiam suam ab eo non dispersit? In quo reservatur? In eo
nimirum, quod cum Athalia videns, ut jam dictum est, quod mortuus esset
Ochozias filius suus, surrexit, et interfecit omnem stirpem regiam domus
Joram (II Par. XXII). Josabeth vero filia regis, tulit Joas filium
Ochoziae, et furata est eum de medio filiorum regis cum interficerentur,
absconditque eum cum nutrice sua in cubiculo lectorum, Josabeth autem
quae absconderat eum, erat filia regis Joram, uxor Joiadae pontificis,
soror Ochosiae et idcirco Athalia non interfecit eum. Qualis virga,
quanta verbera, ubi juxta verbum Domini, juxta veritatem litterarum,
quas, ut supra memoratum est, miserat Helias, ascenderunt Philisthiim et
Arabes in terram Juda, et vastaverunt eam, diripueruntque cunctam
substantiam, quae inventa est in domo regis, insuper et filios ejus et
uxores, et super haec omnia percussus Joram a Domino alvi languore
insanabili, longa tabe consumptus est, et filium ejus Ochoziam, qui
successerat Jehu interfecit, ac deinceps malis omnibus saevior mulier
omne semen regium occidit. Porro, sub ipsa virga, inter ipsa verbera,
quanta custodiendae ipsi David misericordiae diligentia, ut Josabeth
vera filia regis, veraciter filia David, et uxor digna Joiadae
pontificis, infantulum unius anni Joas furaretur de medio filiorum regis
cum interficerentur? Noluit enim Dominus, ait Scriptura, disperdere
domum David, propter pactum quod inierat cum eo, et quia promiserat ut
daret illi lucernam, et filiis ejus omni tempore (ibid.). Lucerna illa
quam promiserat Dominus David, Christus est,
|
“lux vera quae illuminat omnem hominem venientem in hunc mundum (Joan.
I),”
|
|
quam videlicet lucernam non dedisset illi sicut juraverat, si non de
occisione stirpis ejus superfuisset, saltem ille minimus Joas. Neque
enim masculus alius superfuit, per quem series Davidica in Christum
finienda deduci posset.
|
|