|
CHRIST. Dicam breviter, quia cum duo sunt foedus et signum foederis,
sicut hactenus clarissime demonstratum est Isaac et Jacob ita, sicut
pater eorum Abraham, et foedus in mente et signum foederis, scilicet
circumcisionem in carne susceperunt; Ismael autem et Esau absque
thesauro fidei, sine compositione foederis signum, id est circumcisionem
perpessi sunt, et tanquam vasa vacua signaculo superfluo signati sunt.
Proinde benedictio illorum tota in carne rebusque corporalibus fuit,
dicente Deo ad Abraham: Super Ismael quoque exaudivi te, ecce benedicam
ei, et augebo, et multiplicabo eum valde (Gen. XVII), dicente Isaac ad
Esau: In pinguedine terrae et in rore coeli desuper erit benedictio tua
(Gen. XXVII). Porro benedictio Isaac, et benedictio Jacob in bonis est
spiritualibus et sempiternis, dicente itidem Deo ad Abraham: Pactum vero
meum statuam ad Isaac (Gen. XVII), dicente Isaac ad Jacob: Serviant tibi
populi, et adorent te tribus (Gen. XXVII). Quod propter Christum dictum
est, in quo sine dubio carnem Jacob adoramus; licet et istis temporalis
benedictio, scilicet abundantiae de rore coeli et de pinguedine terrae
non defuerit. Circumcisionem tuam, o Judaee, qui hodie circumcideris,
sic appendit Deus, ut illius Ismaelis et illius Esau, quia quemadmodum
illi, sic et tu sine fide, absque foedere signum fidei, signaculum quod
erat quondam foederis, accipis vacuus, scilicet circumcisionis vulnus.
JUD. Quantum in te est, confundis gentem nostram, abolere niteris
generis nostri memoriam; ut incircumcisi permanentes, in nullo caeteris
gentibus simus dissimiles, et ita deleatur nomen Israel.
|
|