CAPUT XXIII. Quod sancti Spiritus effusio, totius sit divini operis confirmatio.

Bene supradicto sancti Spiritus operi congruit haec offerenda: Confirma hoc, Deus, quod operatus es in nobis (Psal. LXVII). Nam ut noverimus, quia Spiritus sancti effusio totius divinitatis confirmatio sit, hoc primo dicendum est quid ante adventum ejusdem sancti Spiritus in apostolis suis Dominus operatus sit; fidem utique in illis operatus est, quae ex ore Petri pro omnibus sonuit:

“Tu es Christus, Filius Dei vivi (Matth. XVI).”

Sed haec quam infirma fuerit, antequam Spiritus sanctus adveniret, cunctis liquet scientibus quia Petrus, idem apostolorum princeps, unius ancillae voce territus, illum quem, ut jam dictum est, Christum Filium Dei vivi confessus fuerat, se nosse negavit (Luc. XXII). Ubi vero Spiritus hujus donum accepit, nec Romani principis imperium timuit, sed usque ad mortem confitens, eadem morte sua Christum clarificavit. Fidem igitur Spiritus sanctus in apostolis confirmavit, atque ideo bene, ut dictum est, in offerenda canimus: Confirma, Deus, hoc quod operatus es in nobis, ut per eumdem Spiritum fides eadem in nobis confirmetur, subjungentes, a templo tuo, quod est in Hierusalem (Psal. LXVII), id est ab Ecclesia apostolica, quae utique coepit ab Hierusalem (Joan. XXI), id est, a Judaea, sicut alibi loquitur ipse Dominus:

“Quia salus ex Judaeis est (Joan. IV).”

Per eumdem, inquam, Spiritum confirmari poscimus, quia praeter hunc quidquid credimus, quidquid baptizamur, quidquid molimur, infirmum et vacuum esse comprobatur. Nam et coeli, scilicet ordines supernorum spirituum, in eo quidem firmati sunt Verbo Domini, ut in sua natura rationales essent et aeterni, et Spiritu oris ejus omnis virtus eorum firmata est (Psal. XXXII), qua in similitudine Dei, id est in sanctitate persistunt. Unde alibi scriptum est:

“Spiritus ejus ornavit coelos (Job XXVI).”

In reliquis praesentis hebdomadae officiis, cum pene omnia sancti Spiritus nomen personent et gratiam, sola possunt Evangelia facere quaestionem, quid ad adventus ejus pertineant solemnitatem. Quapropter de illis breviter aliquid dicendum est, ad hoc duntaxat ut eorum, cum singulis officiis quibus deputata sunt, appareat concordia.