IN LIBRUM PSALMORUM COMMENTARIORUM LIBER UNUS INTER LIBROS REGUM QUARTUS.

Ordo ter quinquaginta psalmorum cum adjunctis titulorum mysticis significationibus.


PROLOGUS RUPERTI IN LIBRUM PSALMORUM . CAPUT PRIMUM. Quod David et Salomonis, caeterorumque prophetarum dicta, sint testimonia Christi Filii Dei, et quod in eis citius obruantur veritatis adversarii.

Splendida spectavimus in hac aetate quarta regum gesta, David atque Salomonis, ubique gloriam quaerentes regis Christi, nunc tandem et eorumdem et sequentium prophetarum dicta se offerunt, quae testimonia sunt ejusdem Christi Filii Dei, quasi post solidum terrestris amplitudinis stadium, in quo nobiscum, imo et contra nos adversarii veritatis currere possunt, venimus ad hoc mare profundum, quod, antequam perveniatur ad victoriae palmam, transcurrendum est. Porro non aliter quam ligno Christi, non aliter quam navigio crucis transiri potest. Nam non credentibus Christum, non recipientibus prophetiae spiritum, propheticae Scripturae profundum omnino impermeabile est. Statim ut pedem immiserint, submerguntur abundantia testimoniorum Christi inimici veritatis, velut multis fluctibus obruuntur, verbi gratia, in carne Abrahae, in meritis patrum, praecipueque in Moyse habere sibi videntur, unde recte glorientur, in propheticis autem scriptis incircumcisi convincuntur.

“Pater tuus, inquit, Amorrhaeus, mater tua Cethaea (Ezech. XVI).”

Eisdem ergo pedibus quibus per solidum legis arvum cucurrimus, jam nunc prophetarum aquas ingredimur, fide socia regente gressus, ut non periclitemur.