|
(I REG. CAP. XXVIII.)
|
“Samuel autem mortuus est, planxitque eum omnis Israel, et sepelierunt
eum in Ramatha urbe sua.”
|
|
Quaeritur, cum superius jam mortuus legatur (I Reg. XXV), cur hic
repetatur mortuus. Supra namque dicitur sepultus fuisse
|
“in domo sua in Ramatha.”
|
|
In domo sua, in familia videlicet et cognatione sua, mortuus, hic, ut
Hebraei volunt, resuscitationis suae causa repetitur. De qua videlicet
resuscitatione postmodum dicetur.
|
“Dixitque ei mulier: Quem suscitabo tibi? Qui ait, Samuelem suscita
mihi,”
|
|
etc. Nullo accepto divinitus responso Saul convertitur ad pythones,
sicut hic itidem scriptum est:
|
“Consuluitque Dominum, et non respondit ei, neque per somnia, neque per
sacerdotes, neque per prophetas.”
|
|
Respondebat Dominus per somnia, sicut Hebraei asserunt, eo quod
jejunando et orando poscebant oraculum sibi fieri divinum, et Deus illis
per somnia revelabat ea quae futura erant, quod in hoc loco minime
fecisse legitur Saul.
|
“Saul autem, inquit, abstulit magos et hariolos de terra,”
|
|
et interfecit eos qui pythones habebant in ventre. Hanc ergo mulierem
Hebraei matrem fuisse Abner filii Ner autumant, et propter eumdem Abner,
ne perimeretur cum caeteris pythonissis, absconditam fuisse et
reservatam.
|
“Intellexit, inquit, Saul quod Samuel esset, et inclinavit se in terram,
et adoravit.”
|
|
Ergone bene Saul intellexit? Ergone spiritui pythonis virum sanctum
suscitare licuit? Repugnat valde, quod ille qui visus est:
|
“Cras, inquit, tu et filii tui mecum eritis.”
|
|
Nunquid quem Deus propter superbiam dejecerat, quique in extremis suis
spiritum pythonis consuluerat, et de vitulo ejus comederat, cum justis
et prophetis futurus erat? Et si tempore illo sancti quoque et justi
homines apud inferos erant exspectantes beatam spem, non tamen impii cum
illis esse poterant. Dicit enim Abraham diviti in inferno sepulto, sine
dubio quo tempore adhuc ipse Abraham in inferno fuisse credendus est:
|
“Et in his omnibus inter nos et vos chaos magnum firmatum est, ut hi qui
volunt hinc transire ad vos, non possint, neque inde huc transmeare
(Luc. XVI).”
|
|
Itaque licet in Ecclesiastico legamus, quia Samuel quoque post mortem
prophetavit (Eccli. XLVI), non tam Samuel quam in phantasmate Samuelis,
spiritus malignus apparuisse credendus est. Igitur dum morituro Saul et
filiis ejus repetitur quod supra dictum est,
|
“Samuel mortuus est, planxitque eum omnis Israel,”
|
|
hoc secundum mysterium magis: quam secundum historiam operari
comprobatur. Judaeis namque in peccato suo morituris, sacerdotio quoque
et regno pariter cum templo perituris, quod videlicet sacerdotium vel
regnum per unctum Saul recte intelligitur, recte dicas quia Samuel
mortuus est. Illis namque non solus Samuel, et tota lex et prophetae
mortui sunt, quia videlicet solam illorum occidentem litteram
lectitantes, et vivificantem spiritum non habentes, in manus hostium
traditi sunt, secundum corpus ab inimicis hominibus, secundum animam
interfecti a malignis spiritibus.
|
|