CAPUT XV. Cur duae legantur in Natali Dominico ad missam epistolae.

Illud quaesitu dignum est, cur in hac solemnitate Dominicae nativitatis, tam die quam nocte duae ad missarum solemnia legantur epistolae, quod alias per totum annum eo modo non fit. Quodque maxime praetereundum non est, prima semper de Veteri, sequens de Novo Testamento sumpta est. Quod inquirentibus nobis splendida beati Gregorii doctrina viam intelligentiae protinus aperit. Ait namque: Bene duo cherubim, quae propitiatorium tegunt, sese invicem aspiciunt, versis vultibus in propitiatorium. Cherub quippe plenitudo scientiae dicitur. Et quid per duo cherubim, nisi utraque Testamenta signantur? Quid vero per propitiatorium, nisi incarnatus Dominus figuratur? De quo Joannes ait:

“Ipse est enim propitiatio pro peccatis nostris (I Joan. II).”

Et dum Testamentum Vetus hoc faciendum denuntiat, quod Testamentum Novum de Domino factum clamat, quasi utraque cherubim invicem aspiciunt, dum vultus in propitiatorium vertunt, quia dum inter se positum incarnatum Deum vident, a suo aspectu non discrepant, quae dispensationis ejus mysterium concorditer narrant . Redditam ergo nobis eamdem intelligimus similitudinem, dum, sicut duo cherubim versis vultibus in propitiatorium sese mutuo respiciunt, sic duae lectiones ex duobus Testamentis, evangelicam lectionem, qua propitiatorium nostrum, id est incarnatum Verbum prae dicatur, concordibus testimoniis et uno eodemque sensu respiciunt. Cur autem ad sanctam Mariam hoc officio statio celebretur, causa evidens est, scilicet quia de utero haec salus Judae, et Jerusalem exspectata et suscepta est.