|
Quid praeterea sibi vult quod sanctificationis praeparatio mandatur in
diem tertium? Hoc plane si quaerimus, pariter et illud occurrit quaerere
cur ipse qui hoc mandavit Dominus Deus, homo factus, per triduum
sanctificaverit seipsum? Instante namque hora passionis suae, cum
dixisset:
|
“Sanctifica eos in veritate. Sermo tuus veritas est. Sicut tu me misisti
in mundum, et ego misi eos in mundum (Joan. XVII),”
|
|
ita continuo subjunxit:
|
“Et pro eis ego sanctifico meipsum, ut sint et ipsi sanctificati in
veritate (ibid.).”
|
|
Quae sanctificatio ejus? Haud dubium quin immolatio ejus sanctificationi
nostrae necessaria fuerit, quam tertio die consummavit, resurgendo a
mortuis in gloriam immortalitatis et incorruptionis, et ita, juxta
prophetam Zachariam, ablatis ab eo sordidis vestibus, indutus est
mutatoriis (Zach. III). Sed de hoc citius respondetur quia Deus, cui in
Christo seipsum sacrificante nostra natura satisfactionem offerebat, ut
nos ei reconciliaremur, Deus, inquam, noster Trinitas est, Pater et
Filius, et Spiritus sanctus, ac proinde justum fuit ut, etsi non deberet
videre corruptionem sanctus ejus (Psal. XVII), tamen festiva ejus
resurrectio saltem in diem tertium differretur. Itaque recte ad suae
futurae sanctificationis exemplum, jam hic triduanam sanctificationem
indixit hominibus, unde triduanae poenitentiae vel afflictionis
auctoritas deinceps peccatoribus sanciretur. Porro, quod dictum est,
|
“laventque vestimenta sua,”
|
|
secundum litteralem quidem sensum non multum apud Dominum ad
sanctificationem valere constat, verumtamen cum pro ritu
sanctificationis fit, internam quoque munditiam Deo placitam esse cogit
intelligi. Caeterum haec utcunque se habeant, lavare oportet per
poenitentiam animae vestimenta, id est membra corruptibilia. De quibus
ait sanctus Job:
|
“Et abominabuntur me vestimenta mea (Job IX),”
|
|
id est abominabilem reddent me membra corruptibilia. De his lavandis
sive non inquinandis, alibi scriptum est:
|
“Beatus qui custodit vestimenta sua, ne nudus ambulet, et videant
turpitudinem ejus (Apoc. XVI).”
|
|
Item:
|
“Omni tempore vestimenta tua sint candida, et oleum de capite,”
|
|
id est, charitas de corde tuo,
|
“non deficiat (Eccle. IX).”
|
|
|
|