VERS. 24.

“Conteret, inquit, multos et innumerabiles,”

subaudi qui stare videbantur,

“ut labatur pes eorum (Deut. XXXII)”

a justitiae statu,

“et stare faciet alios pro eis,”

videlicet ut locum vitae aliis cadentibus sortiantur. Hoc quotidie agitur, scilicet quia finis adhuc utrarumque partium non cernitur, minus timetur.

“Conteret, inquam, multos et innumerabiles,”

scilicet quomodo Judas post apostolatus ministerium contritus est,

“et stare facit alios pro eis,”

videlicet ut latronem illum, qui causam vitae etiam in ipso mortis articulo invenit Cujus occulti judicii metis intentatur, cum angelo Philadelphiae Ecclesiae dicitur:

“Tene quod habes, ne alius accipiat coronam tuam (Apoc. III).”

Hoc judicium occultum, sub quo semper timendum est,

“ut qui se existimat stare videat ne cadat (I Cor. X),”

maxime quia et alias scriptum est:

“Multiplicati sunt super numerum (Psal. XXXIX),”

hoc, inquam, judicium Dominus occulte quidem, sed juste disponit.