CAPUT 3

Sed vidi sapientiam Dei, vidi quodammodo Verbum incarnatum, Christum filium Dei, totum aureum, totum quasi corpus habentem optimo ex auro formatum, et ex ipso vivas aquas in me cum impetu profluentes, per complures fistulas ex ipso ejus corpore undique proeminentes. Nonne tali schemate pauperem consolabatur, et id quod suum est loquebatur: Ego, inquit eadem Sapientia, diligentes me diligo, et qui mane vigilant ad me, invenient me. Mecum sunt divitiae et gloria, opes superbae et justitia. Melior est fructus meus auro et lapide pretioso, et genimina mea argento electo, ut ditem diligentes me et thesauros eorum repleam (Prov. VIII). Item: Ego sapientia effudi flumina, ego quasi trames aquae immensae de fluvio. Ego quasi fluvius Dorix, et sicut aquaeductus exivi de paradiso. Dixi: Irrigabo meum hortum plantationum, et inebriabo partus mei fructum, et ecce factus est mihi trames abundans, et fluvius meus propinquavit ad mare, quoniam doctrinam quasi antelucanam illumino omnibus, et enarrabo illam usque in longinquum (Eccli. XXIV). Nonne, inquam, secundum verborum hujuscemodi sensum, visus ille mihi loquebatur? Et si non statim sensi quid significaretur, attamen nunc interpretatio fida est, quia statim subsecutus est, et nunc usque perseverat effectus. Et si alii cuilibet hoc ridiculum forte aut infantile videtur, at saltem tibi jucundum esse et venerabile videri debet, per quem fieri coeptum est ex tunc, ut scribere et scribendo refundere volenti vivas aquas de illo charactere aureo in me decurrentes, nummus non deesset, membranula non deficeret, ut dicere possim: Quia sapientia Dei Christus revera, secundum auream visionem illam, dives est, et auri atque argenti satis habet. Fiat mihi secundum illud signum, quod osculum quoque ingessit ore solido, ore, ut jam dictum est, aureo, scilicet, ut non desit mihi secretorum ejus, quae solis debetur amicis, cognitio, utque magis ac magis usu ipso experiar, quia balneis sive cisternis hominum viva fontis Christi fluenta jugiter manantia meliora sunt.