|
CHRIST. Nonne Hieremias dicit: Seduxisti me Domine, et seductus sum;
fortior me fuisti, et invaluisti (Jer. XX). Nonne adversus regem Achab
loquens spiritui mandacii: Decipies, ait, et praevalebis, egredere, et
fac ita? (III Reg. XXII.) Verumtamen audi me; non est unus modus
seductionis; est enim seductio qua seducitur quis a bono ad malum. Hanc
seductionem Deus nescit. Est econtra seductio a malo ad bonum et hac
seductione Deus te et genus tuum seduxit dum Scripturam sacram talem
esse voluit, ut in lectione ejus obscurarentur oculi tui. Si enim
sacramenta ejus non clausisset sub figuris, et aenigmatibus, si
expressisset vocibus manifestis nunquid patres tui sustinuissent,
praesertim rebelles et increduli, quemadmodum Moyses ipse dixit? nimirum
sicut rex Joachim scidit volumen Hieremiae, et projecit illud in ignem
donec consumetur igni (Jer. XXXVI), et sicut Isaiam sectum perhibes a
Manasse per occasionem hanc, quia dixit: Vidi Dominum sedentem super
solium excelsum et elevatum (Isa. VI), cum Deus ipse dixisset ad Moysen:
Non enim videbit me homo, et vivere potest (Exod. XXXIII). Et ita et
multo insanius et Scripturas omnes incendissent, et prophetas omnes
interfecissent nisi Scripturae clausae illis et signatae fuissent, si
manifeste lis prophetae clamassent quidquid de Christo futurum erat et
fieri oportebat, verbi gratia, quomodo vel quali ordine foret exaltandus
in illud solium excelsum et elevatum, de quo dixit Isaias: Vidi Dominum
sedentem super solium excelsum, et elevatum. Propterea videbantur
claudere sermonem et signare librum, ligare testimonium et signare
legem, et hoc faciebant in timore magno prophetantes cum vitae suae
periculo, quemadmodum unus eorum Hieremias, cum dixisset: Si occiditur
in sanctuario Domini sacerdos et propheta (Thren. II),---formido,
inquit, et laqueus facta est nobis vaticinatio, et contritio (Thren.
III). Bona ergo, seductio qua factum est ne Scripturae odio magno
habitae cum ipsis qui scripserant delerentur, potiusque superventuris
saeculis profuturae custodirentur
JUD. Quale est hoc bonum obscuratos, ut dicis, oculos meos esse, et
mensam meam factam esse mihi in scandalum; praecavere Deum et dicere, ne
forte convertatur et sanem eum? (Isa. VI). Tale namque hoc est ac si
maledicatur surdo, et ponatur coram caeco offendiculum. Vide ergo quia,
dum vis incusare vehementer, excusas me. Quae enim culpa in me, si
obscuratus sive excaecatus sum, cum velim videre, cum etiam putem me et
oculos ad videndum, et aures ad audiendum, et cor ad intelligendum
habere?
|
|