|
|
“Surge, Domine, et dissipentur inimici tui,”
|
|
et de exaltatione Christi, secundum sensum psalmi sexagesimi septimi.
|
“Cumque elevaretur arca, dicebat Moyses: Surge, Domine, et dissipentur
inimici tui, et fugiant qui oderunt te a facie tua: Cum autem
deponeretur, aiebat: Revertere, Domine, ad multitudinem exercitus
Israel.”
|
|
Levata nube, moventibus castra principibus, Moyses persistens in
contemplatione exemplaris ejus, quod illi in monte ostenderat Dominus ut
saepe repetens haec Scriptura testatur:
sive,
|
“exsurgat Deus, ut dissipentur inimici ejus (Psal. LXVII.)”
|
|
Nam hinc principium, hinc coelestem habet causam sive materiam psalmus
sexagesimus septimus:
|
“Exsurgat Deus et dissipentur inimici ejus, et fugiant qui oderunt eum a
facie ejus.”
|
|
Quo ergo Deus exsurgat? Illic utique, quo exsurrecturum illum nubes
levata figurat. Hoc nempe in Psalmista propheticus scrutatus spiritus
quid sibi velit quod elevata nube, principes castra moventes
proficiscuntur.
|
“Ascendisti in altum, inquit, cepisti captivitatem, accepisti dona in
hominibus (ibid.).”
|
|
Ac deinceps, in praesentis loci sensu mystico persistens,
|
“viderunt, inquit, ingressus tuos, Deus, ingressus Dei mei, regis mei,
qui est in sancto. Praevenerunt principes conjuncti psallentibus, in
medio juvencularum tympanistriarum. Ibi Benjamin adolescentulus, in
mentis excessu. Principes Juda duces eorum, principes Zabulon, principes
Nephtalim (ibid.)”
|
|
Tertius accedit Apostolus, totoque amoto velamine sensum amborum
revelata facie manifestius loquitur, quae videlicet sit elevatio nubis,
et qui castrorum principatus, quae ascensio in altum, et quae dona in
hominibus.
|
“Unicuique nostrum, inquit, data est gratia, secundum mensuram
donationis Christi.”
|
|
Propter quod dicit:
|
“Ascendens in altum, captivam duxit captivitatem, dedit dona hominibus.
Et ipse dedit quosdam quidem apostolos, quosdam autem prophetas, alios
vero evangelistas, alios autem pastores et doctores ad consummationem
sanctorum, in opus ministerii, in aedificationem Corporis Christi
(Ephes. IV.)”
|
|
Exsurgat igitur Deus, id est ascendat in altum Christus, et per istos
principes, qui elevata nube carnis ejus ad nos missi proficiscuntur, per
apostolos, evangelistas, prophetas, doctores, atque pastores, per istos,
inquam,
|
“principes Juda, principes Zabulon, principes Nephtalim.”
|
|
qui sunt fide pulchri, spe fortes et charitate dilatati, ubi est et
|
“Benjamin adolescentulus in mentis excessu,”
|
|
scilicet, Paulus apostolorum minimus, usque ad tertium coelum raptus.
|
“Dissipentur inimici ejus, et fugiant qui oderunt eum a facie ejus,”
|
|
quod factum est, et fit, et in fine saeculi usque ad consummatam
victoriam fiet Cum autem deponeretur arca, aiebat Moyses:
|
“Revertere, Domine, ad multitudinem exercitus Israel.”
|
|
Et hoc utique fiet, cum plenitudo gentium subintraverit. Tunc enim
Dominus ad illum carnalem Israel revertetur, ut ex eis reliquiae
salventur (Rom. XI).
|
|