|
|
“An ignoratis, quod non sit similis mei in augurandi scientia.”
|
|
Verumtamen praeter haec quae dicta sunt, et in hoc et in eo quod tribus
diebus eos custodiae tradidit, alia ratio est. Nunquid enim sine vero
aut cum mendacio dixit: An ignoratis quod non sit similis mei in
augurandi scientia? Etenim augurari quidem gentilium est, et ex lege Dei
illicitum est, attamen rem divinam, id est futurorum intelligentiam, qua
gratia somniorum quoque fides erat interpres, verbo augurandi recte
illum significasse non dubium est. Ergo quidquid hactenus in fratres
suos egit, praesentialiter quidem illis aliquantula poena fuit, sed
revera non tanquam augur, sed tanquam Dei vates pro intuitu futurorum
tunc illa praesentia gessit. Sciebat enim quod pro culpa suae
venditionis, servituri essent Aegyptiis in tribus generationibus suis;
generatione autem quarta reversuri, unde et moriturus dixit fratribus
suis: Post mortem meam visitabit vos Deus, et ascendere faciet de terra
ista, ad terram quam juravit Abraham, Isaac et Jacob. Asportate vobiscum
ossa mea de loco isto (Gen. L). Sed et illud praescire poterat, quod
educendi essent cum auro et argento, sicut scriptum est: Et dices filiis
Israel ut postulet vir ab amico suo, et mulier a vicina sua vasa
argentea et aurea (Exod. XI), etc. Nam et Abrahae utrumque praedixerat
Deus: Generatione autem quarta revertentur huc, et gentem cui servituri
sunt, ego judicabo, et post haec exibunt cum magna substantia (Gen. XV).
Bene igitur in prophetia trium generationum serviturarum in Aegypto, et
exspoliationis Aegyptiae, tribus illos diebus in custodia tenuit, et
abeuntibus argenteum scyphum suum imposuit. Item in auspicio
Aegyptiorum, qui fugientem Israel persecuturi erant, misit exsecutorem
post illos, qui eos quasi ad judicium cum nimia turbatione revocaret, et
sicut tandem cantaturi erant filii Israel, dicentes: Cantemus Domino,
gloriose enim magnificatus est (Exod. XV), ita recte et ipse tristitiam
fratrum inopinabili gaudio terminavit, dicendo: Ego sum Joseph.
|
|