|
Summi et summa cum reverentia nominandi Dei omnipotentiam, simul et
benevolentiam, confiteri et praedicare cupientes, datum optimum, et
donum perfectum postulamus desursum ab ipso Patre luminum (Jac. I),
scilicet eum, qui ad hoc optime valet, simplicem oculum, non habentem
aliquam partem tenebrarum (Luc. XI). Ait enim ipsa lux, ipsum lumen
oculorum nostrorum: Si oculus tuus simplex fuerit, non habens aliquam
partem tenebrarum, totum corpus tuum lucidum erit (Matth. VI). Nam quid
per oculum simplicem, nisi rectam et piam intelligi voluit intentionem?
Haec facit, ut illuminemur accedentes ad Dominum, ut videamus lumen
ingredientes domum, ut non caecutiamus contra lucernam veritatis,
stantem super magnum dignitatis suae candelabrum. Ut igitur totum
lucidum sit corpus operis sive sermonis nostri, non habens aliquam
partem tenebrarum ejusmodi, cum quibus nulla est societas luci
veritatis, absit a nobis oculus nequam, id est nullam habeamus de bono
Deo suspicionem, quod eo volente peccaverit diabolus aut pater noster
Adam, sed sicut scriptum est Sentiamus de Domino in bonitate, et in
simplicitate cordis quaeramus illum (Sap. I), ut experiri mereamur quod
sequitur: Quoniam invenitur ab his qui non tentant illum, apparet autem
his qui fidem habent in illum (ibid.).
|
|