CAPUT 8

“Ut sermo impleretur, quem dixit: Quia quos dedisti mihi, non perdidi ex eis quemquam.”

Hunc sermonem superius in oratione ad Patrem de futuro, quasi de praeterito loquens, dixit:

“Quos dedisti mihi, custodivi, et nemo ex eis periit, nisi filius perditionis, ut Scriptura impleatur (Joan. XVII).”

Si enim comprehensi timore mortis negarent quod utique fieret (Isa. VIII), imbecilles quippe adhuc erant, sicut in Petro negante manifestum factum est; si, inquam, negarent, et negantes tamen interficerentur, in illo indiscreto tumultu procul dubio perderentur. Sed esto, ut fortassis non negantes, nec saltem interrogati aliqui occiderentur. Nonne quodammodo etiam sic perderentur, qui minime ad illud, propter quod fuerant electi, pervenire sinerentur. Ut quid enim electi fuerant, nisi ut testimonium resurrectionis virtute magna per totum mundum redderent, et ita complerent Scripturam, dicentem:

“In omnem terram exivit sonus eorum, et in fines orbis terrae verba eorum?”

(Psal. XVIII). Nam et paulo ante dixerat eis:

“Non vos me elegistis, sed ego elegi vos, et posui vos, ut eatis, et fructum afferatis, et fructus vester maneat (Joan. XV).”

Ergo sic quoque quodammodo perderentur, quia videlicet, ad quod praeordinati fuerant, non pervenirent, et propositum Dei (quod impossible erat) averteretur. Sequitur: