VERS. 8.

“Ingredietur bestia latibulum suum,”

id est invadet diabolus in fine mundi damnatum hominem Antichristum. Bestia namque diabolus est qui per deceptionem primi hominis humani generis vitam laniavit, qui cum post supradictarum nubium tonitruum, id est post voces praedicatorum, hominem illum invaserit, quid nisi

“bestia latibulum suum ingredietur?”

Nec ad tempus

“ingredietur,”

sed et, sicut sequitur,

“in antro suo morabitur,”

id est non quemadmodum bonorum quoque mentes intrare potest, quibus tamen immorari non potest; sed sic

“latibulum”

illud vel antrum tenebit intrando, ut etiam possideat semper tenendo. Qui tamen omnium reproborum corda etiam nunc priusquam apertus appareat, quasi proprium antrum possidet, verbi gratia Judaeorum, in quorum diu consiliis latuit, sed repente vocibus erupit contra Redemptorem nostrum clamantium:

“Crucifige, crucifige (Luc. XXIII).”

Qui et eumdem, quem legaliter interimere ipsi non poterant, feriendum gentibus, id est Romanae potestati tradiderunt. Unde et aperte subditur: