|
|
“Fecit, inquit, mare fusile.”
|
|
Quantum quam exiguae rei vocabulum indidit, quantum enim erat vel quid?
Labrum erat decem cubitorum, a labio usque ad labium rotundum in
circuitu. Decem, inquam, cubitorum erat diametrum ejus, unde et
consequenter
|
“resticula, inquit, triginta cubitorum cingebat,”
|
|
id est cingere poterat id. Nam haec est geometricae disciplinae
speculatio naturalis, ut cujuslibet circularis amplitudinis diametrum
triplicatum totam fere perficiat ejusdem mensuram circuli. Si igitur
solam litteralem facturam spectes, non est cur mare illud appellare
debuerit sapientissimus rex. Porro si ad mysterium plane hoc sacramentum
baptismi, hoc lavacrum regenerationis, quod de latere templi Dominici,
de vulnere crucifixi Domini profluxit, mare est, mare, inquam, tantae
plenitudinis, tantae inundationis ut mundum universum impleverit, quippe
quod et illis qui sub terra erant mortui primitus in remissionem
peccatorum inundaverit, et deinde illis qui super terram erant, sunt vel
erunt, inundavit, et inundare non desinit. Mare ergo est, et fusile,
inquit, fusile, inquam, quia profecto grandi charitatis igne conflatus
et liquefactus Christus, istam nobis gratiam effudit.
|
“Hoc mare decem cubitorum est a labio, usque ad labium, et circuitus
ejus triginta cubitorum.”
|
|
Quo nimirum numero, fides subintelligitur, quam necessario quisquis
lavandus accedit, confiteatur. Etenim arithmetici sive abacistae optime
noverunt in secundo, id est in deceno limite unitatem X ternarium XXX
esse. Nos autem hac fide ante omnia opus habemus, quae catholica est, ut
unitatem in trinitate, et trinitatem in unitate confiteamur, in qua
confessione baptizati sumus in Christo Jesu. Igitur decem cubiti
latitudinis in triginta cubitorum circuitu, fides vel confessio est,
sine qua nullus aut nihil est baptismus. Unum quippe Deum in trinitate
et trinitatem in unitate baptizandus, ut jam dictum est, necessario
confitetur. Quinque cubitorum altitudo ejus, ut videlicet hi quoque
accedere vel admitti debeant, in quibus nulla vis, vel ingenii, vel
scientiae sublimitas est nulla, praeter quinque sensus corporis est
potentia, quales parvulos eadem die natos vix ipsis corporis sensibus
functos Christiana fides bajulans ad matrem Ecclesiam currit et
properat, nec eis hoc mare magnum accessibile esse ullatenus dubitat.
|
“Et sculptura super labium circuibat illud X cubitis ambiens mare. Duo
ordines sculpturarum striatarum erant fusiles.”
|
|
Oportet eum qui in hoc mari lavandus est, confessorem Trinitatis duorum
quoque Testamentorum Scripturam suscipere et venerari. Decem ergo
cubitis, id est in anteriori parte maris sculptura erat super labium, ut
videlicet tota se ultro oculis offerret accedentium ad lavandum,
erantque duo ordines sculpturarum hystriatarum, id est prostantium sive
prominentium ad spectandum videlicet apotitystorin, quod Graece videre
vel cognoscere dicitur. Itaque ut confessioni fidei non desint opera,
sine quibus fides mortua (Jac. II) recte dicitur vel otiosa, duobus
quoque ordinibus per decem cubitos protensa distinguitur sculptura,
lectionem utriusque Testamenti significans, quam suscipiens quisque in
Christo renascitur, sic legat, ut sanctorum, quorum fidem confitetur,
imitetur et opera.
|
|