CAPUT XII. Quid mysterii in eo sit, quod David inter persecutiones unam quidem uxorem Michol filiam Saul amisit, sed duas acquisivit Abigail et Achinoen Jezraelitem.

Nihilominus nec illud a mysterio vacare putandum est quod inter praedictas persecutiones unam quidem David uxorem, scilicet Michol filiam Saul amisit, sed duas acquisivit, videlicet Abigail uxorem Nabal Carmeli et Achinoen Jezraelitem. Nam

“Saul dedit filiam suam Michol uxorem David Phalthi filio Lais, qui erat de Gallim (I Reg. XXV).”

At ille, ut Hebraei tradunt, non cognovit eam, id est Phalthi, quia si cognovisset eam, nunquam David postea eam sibi sociasset, quia in lege penitus hujusmodi prohibetur coitus. Idem namque Phalthi de Gallim, id est de inundatione erat. Inundatio, hoc est de inundatione erat. Inundatio, hoc est Gallim, lex intelligitur. Legis enim doctor erat, de Bahurim, id est de electis. Quando autem a Saule Michol ei datur, Phalthi, id est evadens interpretatur. Quando vero ab eo eadem Michol aufertur, Phalthiel, id est evadens a Deo, interpretatur. Evadens a Deo dicitur, quia custodivit eum ne tangeret eam, ne fieret transgressor legis.

“Secutus est eam vir suus plorans usque Bahurim (II Reg. III).”

Plorasse dicitur prae gaudio, eo quod eum Dominus custodisset ne tangeret eam. Significat autem Michol, quod nomen vertitur in aquam carnalem nimis et aquaticam Synagogam, utpote vinum nescientem, quod de aqua factum, Christus desiderabilis illi propinare voluit in nuptiis suis, magisque sequentem aquam litterae, quae

“nihil ad perfectum adduxit (Hebr. VII).”

Propter illam equidem, ut eam desponsaret sibi, Philistaeum David interfecit, id est diabolum, Christus propria morte vicit. Sed Saul arreptitius, scilicet insania peccati in illa Synagoga regnantis, abstulit illi, et dedit eam Phalthi, id est Moysi, non quod vere data vel subdita sit illi.

“Si enim crederetis, inquit, Moysi, crederetis forsitan et mihi (Joan. V),”

sed quod sic arbitretur, sic confidat sibi, juxta illud:

“Tu discipulus ejus sis; nam nos Moysi discipuli sumus (Joan. IX).”

Attamen idem Phalthi, qui nunc non cognoscit uxorem quondam David, aliquando reducet illi. Futurum est enim aliquando, ut Christum Synagoga cognoscat, ex lectione Moysi. Iterum David qui unam suam uxorem amisit, duas, ut praedictum est, inter ipsas persecutiones acquisivit, videlicet Abigail uxorem Nabal Carmeli, et Achinoen Jezraeliten. Achinoen fratris decor, Jezrael semen Dei, Abigail Patris mei exsultatio, Nabal insipiens interpretatur. Igitur Achinoen Jezraelites, id est fratris decor de semine Dei, antiqua Ecclesia est, quae Christi adventum praecessit, decor, inquam, fratris, id est honor et regnum ejusdem Christi Filii Dei, Deus enim Pater secundum spiritum, Abraham vero Pater secundum carnem est Ecclesiae. Sicque Jezraelites est, id est de semine Dei. Porro Abigail nova Ecclesia est, quae adventum subsequitur ejusdem Christi Filii Dei uxor quondam Nabal, id est insipientis, disciplina enim erat philosophorum insipientium, quorum sapientium Deus stultam fecit (I Cor. I). Utramque Ecclesiam, eisdem passionibus, eadem morte Christus redemit.