LIBER UNDECIMUS
Index
CAPUT PRIMUM. Verbum Domini per Isaiam: “Si non, ut putavi, ita erit,” quomodo sit intelligendum.
CAPUT II. Quomodo Deus aliquid putare proprie dicatur.
CAPUT III. Inter omnia, quae Deus putavit, praecipuum fuisse Filium, quem draco devorare volebat, ad se et thronum suum rapiendum.
CAPUT IV. Invocat sapientiam, interim adaperiens quid sit: “Noli regibus dare vinum, sed his qui amaro sunt corde.”
CAPUT V Sextum caput draconis, cui simile fuerit dici non posse.
CAPUT VI. Quod Hebraei putant de sexto capite dictum: “Exterminavit eam aper de silva,” etc., ineptum esse.
CAPUT VII. Quomodo bestia quarta de mari ascenderit, et sextum caput draconis in ordine constituerit.
CAPUT VIII. Herodem patre Idumaeo, matre vero Arabica natum, a senatu Romano regem Judaeae decretum fuisse.
CAPUT IX. Discordias inter senatum et populum Judaicum, Herodi regnum peperisse.
CAPUT X. Neque sceptrum, neque ducem de Juda auferendum, donec veniret Christus.
CAPUT XI. Praeter Zachariam, Elisabeth, Simeonem et Annam prophetissam, multos fuisse qui adventum Christi exspectarint.
CAPUT XII. Neque demonstrando, neque narrando, Christum pro dignitate indicari posse.
CAPUT XIII. Quod per Isaiam dictum est: “Egredietur virga de radice Jesse,” quomodo sit intelligendum.
CAPUT XIV. Tunc excelsa Libani cecidisse, cum Herodes alienigena regnaret, templumque subversum de novo aedificaret.
CAPUT XV. Herodem, renovando templum, se Davidi et Salomoni impudenter comparari voluisse.
CAPUT XVI. Quod populus super illius hominis opere nequaquam laetari, neque tanto peccatori debuisset adulari.
CAPUT XVII. Quare Deus Herodem in regiam et sacerdotalem stirpem ita saevire permiserit, ut ne quidem filiis parceret.
CAPUT XVIII. Virgam, Virginem Mariam, Christum vero florem esse, et cur de radice Jesse, non de radice David dictum sit.
CAPUT XIX. Quid sacramenti fuerit in rebus gestis radicis Jesse, hoc est David, quod ad Christum pertineret.
CAPUT XX. Laudabile Dei consilium esse, quod in humilitate diabolum atque Herodem fefellerit, et ars artem luserit.
CAPUT XXI. Quam utile nobis fuerit, Christum e paupere Virgine matre nasci.
CAPUT XXII Laudat incarnationem Verbi ex psalmo Davidis, “Eructavit cor meum verbum bonum.”
CAPUT XXIII. Quomodo verbum Davidis intelligendum sit: “Lingua mea calamus scribae.”
CAPUT XXIV. Quomodo intelligendum: “Eructavit cor meum verbum bonum, dico ego opera mea regi.”
CAPUT XXV. Quare Deus incarnari, et non potius per angelum genus humanum salvare voluerit.
CAPUT XXVI. Christum salva Matris virginitate natum esse.
CAPUT XXVII. Quid sit “speciosus forma prae filiis hominum,” et gladio super femur accinctus.
CAPUT XXVIII. Sicut septiformis Spiritus super florem requieverit, ita septemplici laude psalmus hic Regem Christum canit.
CAPUT XXIX. Quare non dictum sit, manebit, sed “requiescet super eum Spiritus Domini.”
CAPUT XXX. Praeter Christum neminem fuisse super quem requievisse Spiritus Domini dici posset.
CAPUT XXXI. Sicut virga Aaron, ita et virga Jesse, superbi certaminis finem fecit.