|
Beatus papa Gregorius de illis coelestibus sanctorum angelorum ordinibus
loquens (Homil. 34 in Evang., n. 11), et spei nostrae congaudens, quod
venturi sumus in illorum societatem, sive, ut ait ipse Dominus,
aequalitatem, haec inter caetera dicit:
Isti itaque qui parva quae capiunt, pie fratribus annuntiare non
desistunt, in angelorum numerum currunt. Alii secretorum coelestium
summa et capere praevalent et nuntiare. Quo ergo isti, inquit, nisi
inter archangelorum numerum deputantur? Alii mira faciunt signa,
valenter operantur. Quo isti, nisi ad supernarum virtutum sortem et
numerum congruunt? Nonnulli etiam de obsessis corporibus malignos
spiritus virtute orationis, et vi acceptae potestatis ejiciunt. Quo isti
meritum suum, nisi inter potestatum coelestium numerum sortiuntur?
Nonnulli acceptis virtutibus cum et bonis meliores sint, electis quoque
fratribus principantur. Quo isti sortem suam nisi inter principatuum
numeros acceperunt? Nonnulli sic omnibus vitiis dominantur, ut jure dii
inter homines vocentur, qualium uni, scilicet Moysi:
|
“Ecce, inquit, Dominus, constitui te deum Pharaonis (Exod. VII).”
|
|
Quo isti, nisi inter numeros dominationum currunt? Nonnulli hoc in
munere virtutis acceperunt, ut recte et alios judicare possint. Quid
isti, nisi throni sunt conditoris sui? Nonnulli tanta Dei ac proximi
dilectione pleni sunt, ut cherubim jure nominentur, quia enim cherubim
plenitudo scientiae dicitur. Et, Paulo dicente, didicimus
|
“quia plenitudo legis est dilectio (Rom. XIII),”
|
|
omnes qui Dei et proximi charitate pleni sunt, meritorum suorum sortem
inter cherubim perceperunt. Nonnulli superne contemplationis facibus
accensi, amando ardent, loquendo et alios accendunt et quos verbo
tangunt, ardere protinus in Dei amore faciunt. Qui ergo ita ad amorem
sui Conditoris inflammati sunt, quo nisi inter seraphim sortem suae
vocationis acceperunt?
|
|