CAPUT XVIII. De feria quarta scrutiniorum.

Feria quarta sacramenta, quae novae Ecclesiae propria sunt, inchoantur, quibus sacrosancta Redemptoris nostri passio, venerabili ritu sanctae Ecclesiae in filiis adoptionis sanctam novitatem Spiritus operando figuratur. Hac enim die catechumeni nostri ex antiqua traditione sanctae Romanae Ecclesiae signantur, ut sacrosancta solemnitate nostrae Redemptionis ex aqua et Spiritu sancto renascantur (Joan. III), Christo in baptismate commorientes, et conresurgentes, juxta Apostolum qui ait:

“Quicunque baptizati sumus in Christo Jesu, in morte ipsius baptizati sumus, consepulti enim sumus cum illo per baptismum in mortem, ut quomodo surrexit Christus a mortuis per gloriam Patris, ita et nos in novitate vitae ambulemus (Rom. VI).”

Moris quippe erat olim in sancta Ecclesia, non alio tempore regenerationis hujus celebrari Sacramentum, nisi in his, quibus forte superveniente infirmitate vel aegritudine, mortis immineret periculum. Cuncta pene Ecclesiae proles, quam per annum verbo praedicationis novam gignere poterat, instante solemnitate paschali, hac die sua nomina dabat, et per sequentes dies usque ad ipsam Paschae solemnitatem, audiens quisque regulam fidei, unde et catechumenus dicitur (catechumenus namque auditor interpretatur) lactatus et grandescens, tandem in plenitudine temporis, postquam luna plena est, plena fide in solemnitate sancti baptisterii symbolum reddens, Christo commoriebatur et conresurgebat. At, postquam Christianitas crevit, et sagena illa verbi Dei piscibus impleta est (Matth. XIII), quia periculosum erat tantam multitudinem differre propter occasiones mortis, quae in multitudine hominum multae sunt, maxime propter turbam infantum, ex Christianis parentibus succrescentium, quorum tenera vita persaepe levi occasione succiditur, visum est sanctae Ecclesiae, passim indulgentia baptizandi concessa, imo oblata, cuncta antevenire pericula, baptismi tamen solemnitatem vel in paucis cum Dominica resurrectione, cui similis est, celebrare. Quarta ergo feria novae Ecclesiae celebrantur initia, quae appellantur scrutinia. Scrutinia vero dicuntur a scrutando, videlicet quia perscrutandum erat in his qui accedebant, ne qua radix amaritudinis subesset, velut fuit in Simone Mago (Act. VIII), in haereticis et haeresiarchis quamplurimis, ut sancta non illis darentur, nisi prius Christiana fides in mentibus eorum radices altas fixisset. Cur autem hac potissimum die celebrentur, vel subsequentium usque ad passionis Dominicae diem numerus dierum mysterium contineat, jam dicendum est.