LIBER QUARTUS



Index

CAPUT PRIMUM. Propositio, dicere aliquid de humana creatura ad laudem S. Trinitatis ad honorem Spiritus sancti de Patre et Filio procedentis, cujus in ista creatura valde clara rutilant bona.

CAPUT II. De proposito Dei dicentis: “Faciamus hominem ad imaginem et similitudinem nostram.”

CAPUT III. De eo quod ait beatus Job, et post eum David: “Manus tuae fecerunt me et plasmaverunt me.”

CAPUT IV. Quod manus aut pedes in Deo non sint, quemadmodum in nobis, sicut putaverunt hi qui pro rustica simplicitate dicti sunt humaniformii, et de eo quod scriptum est in Isaia: “Quis appendit tribus digitis molem terrae, et libravit in pondere montes, et colles in statera?”

CAPUT V. De eo quod ait Dominus Deus: “Ecce Adam quasi unus ex nobis factus est, sciens bonum et malum;” ad ipsum Adam: “Quia pulvis es, et in pulverem reverteris.”

CAPUT VI. Exclamatio supra prophetae, qui post illud supra dictum: “Quis appendit tribus digitis molem terrae,” protinus subjunxit: “Quis adjuvit Spiritum Domini, aut quis consiliarius fuit et ostendit illi?”

CAPUT VII. Item de eadem exclamatione: Quis adjuvit Spiritum Domini? et de obedientia Filii, quod ipsa adjuverit Spiritum Domini.

CAPUT VIII. Item de eo quod ibidem in propheta scriptum est: “Cum quo iniit consilium, et instruxit eum, et docuit eum semitam justitiae, et erudivit eum scientiam et viam prudentiae ostendit illi.”

CAPUT IX. De illa ironia Dei sive sanctae Trinitatis, qua dixit: “Ecce Adam quasi unus ex nobis factus est, sciens bonum et malum,” cum jam praemisisset: “Quia pulvis es, et in pulverem reverteris,” et quomodo illa ironia in serium conversa est, quando novus Adam Jesus Christus factus est una persona ex tribus personis sanctae Trinitatis.

CAPUT X. De fide, quae est unum et praecipuum donorum Spiritus sancti; quod ipsa in sanctis antiquis Patribus primis tanti sacramenti tantae salutis praeparatio fuerit.

CAPUT XI. Quod illo tempore non solum fides, verum etiam prophetia ante diluvium sanctis illis a sancto Spiritu data fuerit, prout voluit, et de sacramento numeri quo ait Lamech: “Septuplum ultio dabitur de Cain, de Lamech vero septuagies septies.”

CAPUT XII. Item de charismatibus Spiritus sancti, quod illo tempore et post illud tempus ante adventum Spiritus sancti in remissionem peccatorum datus non fuerit, quodque datae ejus tunc praeparationes fuerint regenerationis, qua nunc sunt filii Dei, et de eo quod ait beatus Job de illis, quia concepti non viderunt lucem.

CAPUT XIII. De tribus filiis Noe, ex quibus reparatus est orbis, et quod valde notandum est, trina enuntiatione renovatum super eos verbum benedictionis, quod Deus super primos homines edixit, et quod Cain potius pater quam ipsum Cham maledixit.

CAPUT XIV. De illius intentione judicii, scilicet diluvii, quod in illa subluceat splendor sanctae Trinitatis, textum litterae diligentius inspicienti.

CAPUT XV. De prima sententia ilius judicii: “Non permanebit spiritus meus in homine in aeternum, quia caro est, quod congruat personae Patris.”

CAPUT XVI. De secunda sententia: “Videns Deus, poenituit eum quod hominem fecisset in terra, et praecavens in futurum, et tactus dolore cordis intrinsecus, delebo, inquit, hominem quem creavi, quod personae congruat Filii.”

CAPUT XVII. De tertia sententia: “Cumque vidisset Deus, dixit ad Noe: ” “Finis universae carnis venit coram me, fac tibi arcam; quod personae congruat Spiritus sancti.”

CAPUT XVIII. De eo quod dixit Deus: “Venite igitur, et descendamus, et confundamus ibi linguas eorum,” quia sic vox Trinitatis, sicut et illud dictum pluraliter: “Ecce Adam, quasi unus ex nobis factus est.”

CAPUT XIX. De eo quod dixit: “Nec desistent a cogitationibus suis, donec eas opere compleant;” qualiter eas opere compleverint.

CAPUT XX. De plaga illa confusionis, in quo profuerit, et cui personae magis congruit dixisse caeteris: “Venite, descendamus, et confundamus,” etc.

CAPUT XXI. De fide patris Abrahae credentis promissionibus beati seminis, et de eo quod tres vidit et unum adoravit.

CAPUT XXII. De tribus patribus, Abraham, Isaac et Jacob; quomodo in illis tribus angelis convivantibus, et nasciturum Isaac promittentibus, praesignatum fuerit sacramentum fidei sanctae Trinitatis, qua per adventum Christi mundus est illustratus.