CAPUT XXV. Propter peccata filiorum David, non aversum esse propositum Dei, quia juraverat illi.

Num igitur vel in isto cecidit verbum Dei, et quod proposuerat Deus potuit averti? Non utique, imo palmam justitiae praeclarius obtinet Scriptura sic determinante:

“Verumtamen, inquit Dominus, in diebus tuis non faciam propter David patrem tuum, de manu filii tui scindam illud, nec totum regnum auferam, sed tribum unam dabo filio tuo propter David servum meum, et Jerusalem quam elegi (III Reg. XI).”

Item ad Jeroboam:

“Nec auferam, inquit, de manu Salomonis omne regnum, sed ducem ponam eum cunctis diebus vitae tuae, propter David servum meum quem elegi. Auferam autem de manu filii ejus regnum, et dabo tibi decem tribus. Filio autem ejus dabo tribum unam, ut remaneat lucerna David servo meo cunctis diebus coram me in Jerusalem civitate quam elegi, ut esset nomen meum ibi (ibid.).”

Cum haec dicit omnipotens Deus, utique tenetur fortitudine verbi sui memor promissionis suae, ut sit verax et fidelis, juxta memoratam superius causam quam posuit ipse David:

“Ut justificeris in sermonibus tuis, et vincas cum judicaris (Psal. L).”

Remanet igitur verbo Dei palma veritatis in ipso quoque cast Salomonis. Porro, ipsi David quanta est laus, et quanti praeconium meriti, quod fatetur Deus se propter eum servare civitatem Jerusalem et tribum Juda ad implendam promissionem veritatis, quae est incarnatio ejusdem Verbi Dei de semine David? Sic namque loquitur, tanquam homo quispiam graviter offensus, qui, cum habeat causas irascendi et sperata denegandi, tenetur tamen debitor ut det quamvis invitus, quia promisit, quia juravit. At ille non invitus implere habebat quod gratis promiserat et promissum juramento firmaverat. Quo ergo tendit, dum toties meminit David in transgressionibus posterorum ejus et populi, toties ad iracundiam Deum provocantis, dicendo quod propter David pareat, et non penitus eos delere velit? Videlicet ut magis ac magis abundantia gratia ejus innotescat, ubi est abundans iniquitas, et nulla ex operibus justitia, sed de hoc jam latius supradictum est.