VERS. 32, 33.

“Ipse ad sepulcra ducetur,”

id est in putentibus reproborum cordibus recipietur, quia videlicet, illi soli eum recipiunt, in quibus Dee mortuae animae reperiuntur,

“et in congerie mortuorum vigilabit,”

id est, in congregatione peccatorum astutiae suae insidias confidenter exerit. Et ne mireris quod ad tales Dei judicio ducetur, vel eos seducere permittetur Antichristus, quia

“dulcis fuit,”

subaudi, etiam antequam veniret;

“dulcis,”

inquam,

“fuit glareis Cocyti,”

id est, eisdem reprobis idem spiritus erroris magis quam spiritus veritatis, in corde et in ore acceptus fuit, qui semper sunt fluxis voluptatibus dediti, ideo glareis, quae sunt lapilli fluminum, merito comparantur, tendentes ad luctum, qui significatur per Cocytum, quem fluvium sapientes saeculi apud inferos currere putaverunt. Dicitur autem Cocytus Graeca lingua luctus, qui tamen luctus feminarum solet intelligi vel quorumlibet infirmantium. Dulcis itaque fuit vel erit, Antichristus glareis Cocyti, id est, fluxe viventibus reprobis, quorum luctus vere infirmantium luctus est. Et hic cum venerit,

“post se omnem hominem trahet,”

id est, omnem humana tantum sapientem, nam reprobi omnes post illum confluent.

“Et ante se,”

id est antequam veniat, non quidem omnes, multi enim a diabolo convertuntur ad Deum, sed

“innumerabiles,”

subaudi trahet. Idcirco praemittit,

“post se omnem hominem,”

quod minus est, et addidit,

“ante se 463 innumerabiles,”

quod plus est, quamvis plus esse videatur omnis homo, quam innumerabiles homines, quia videlicet innumerabiles, quos per quinque annorum ante se trahit, multo plures sunt, quam omnes, quos suo tempore, id est tribus annis, praesentes inveniet. Et ideo recte praemisit,

“post se omnem hominem,”

quod minus est,

“et ante se,”

id est quod, ut praedictum est, plus est.