|
Infans octo dierum circumcidetur in vobis. Praeter illud quod
circumcisionis signum pro testimonio erat genti illi, quia fidem haberet
venturi seminis Abrahae, id est Christi, in eo quoque mysterium est,
quod non quocunque, sed octavo die circumcidetur, inquit, infans in
vobis. Octavus namque dies infantis, octavam significat aetatem mundi,
qua circumcidetur infans, id est, exspoliabitur orbis omni corruptione
mortalitatis, et novus erit mundus, universali resurrectione
regeneratus. Illi enim qui digni habebuntur saeculo illo et ex mortuis
resurrectione non nubent, neque nubentur (Matth. XXII), neque enim ultra
mori poterunt, aequales enim angelis erunt, et filii sunt Dei cum sint
filii resurrectionis. Bene ergo infans octo dierum circumcidi jubetur,
quia videlicet, quod circumcisio signat, octava aetate mundi
perficietur. Omne masculinum in generationibus vestris tam advena, quam
emptitius circumcidetur, et qui non fuerit de stirpe vestra, subauditur:
si in vestram voluerit transire coloniam. Sic enim in Exodo cum
dixisset: Haec est religio phase, advena et mercenarius non edent ex eo
(Exod. XII), etc., continuo subsecutus, ait: Quod si quis peregrinorum
in vestram voluerit transire coloniam, et facere phase Domino,
circumcidetur prius omne masculinum ejus, eritque sicut indigena terrae
(ibid.). Tales instantissime perquirebant Pharisaei, ut in carne eorum
gloriarentur, quibus Dominus dicit: Vae vobis, scribae et Pharisaei
hypocritae, qui circuitis mare et aridam, ut faciatis unum proselytum.
Et cum factus fuerit, facitis eum filium perditionis duplo quam vos
(Matth. XXIII). Lustrantes enim totum orbem propter negotiationes et
diversa lucra, quae tam a discipulis indigenis captabant, quam a
peregrinis, per imaginem sanctitatis studii, habebant de gentibus facere
proselytum, id est, advenam circumcisum miscere populo Dei. Sed qui ante
dum esset ethnicus, simpliciter erraverat, et erat semel filius
perditionis, videns magistrorum vitia, et intelligens destruere eos
opere, quod verbis docebant, revertebatur ad vomitum suum (II Petr. II)
et gentilis factus majore erat poena dignus. Erit pactum meum in carne
vestra, in foedus aeternum. Hoc dicto Judaei carnis circumcisionem
defendere contendunt, quia videlicet dictum in foedus aeternum, tanquam
hoc idem sit ac si diceretur: Exercendae circumcisionis ritum servabitis
in aeternum. Sed jam supra dictum est, non foedus circumcisionem, sed
foederis esse signum: Circumcidetis, inquit, carnem praeputii vestri, ut
sit signum foederis inter me et vos. Alias autem quomodo circumcidendi
ritus aeternus esse poterit, cum sine dubio nascendi vel generandi
successio finem habitura sit. Igitur, quod ait, erit pactum meum in
carne vestra in foedus aeternum, sensu supradicto, ad Deum qui vera caro
de carne illorum est, respicit Christum mediatorem Dei et hominum, in
quo veraciter pactum foedus est aeternum, quia ipse est pax nostra, qui
fecit utraque unum (Ephes. II), in quo omnes inimicitiae dissolutae, et
coelestia cum terrestribus pacificata sunt.
|
|