|
In evangelio Dominicae tertiae commendatur nobis quanta de conversis
peccatoribus Deo cura sit, per parabolam centum ovium, et unius
perditae, quam bonus pastor inventam imponit in humeros suos gaudens, et
sic reportat ad gregem, itemque per aliam parabolam decem drachmarum,
quarum unam, quae perdita fuerat, mulier studiose lucernam accendens,
requirit et invenit (Luc. XV). Ad hunc sensum profecto respicit quod
Petrus in epistola sua evigilandum esse commonens: Quia adversarius
vester, inquit, diabolus tanquam leo rugiens circuit, quaerens quem
devoret (I Petr. V), qui utique ovem illam centesimam devoraverat, et
nunc inventam esse dolens, iterum circuit et amplius rugit. Ideo
praemisit et hoc: Omnem sollicitudinem vestram projicientes in eum,
quoniam ipsi cura est de vobis (ibid.). Cui sensui graduale succinit:
Jacta cogitatum tuum (Psal. LIV), et offerenda: Sperent in te omnes
(Psal. IX), et quia praedictum evangelium pro peccatore contextum est,
super quo poenitentiam agente gaudium est angelis Dei, recte unicus et
pauper clamat in introitu: Respice in me, et miserere mei (Psal. XXIV).
|
|