|
CHRIST. Et ille pater Abraham propheta et prophetarum primus fuit. Ipse
namque primus illorum est, ad quos factus est sermo Domini sicut
scriptum est: Mihi autem, inquit, non dedisti semen, et ecce vernaculus
meus naeres meus erit. Statimque sermo Domini factus est ad eum: non
erit hic haeres tuus (Gen. XV), etc. Et pro illo ad Abymelech Deus
locutus est: Nunc igitur redde uxorem viro suo, quia propheta est, et
orabit pro te (Gen. XX). Et in psalmo jam de Abraham et Isaac et Jacob
scriptum est: Non reliquit hominem nocere eis, et corripuit pro eis
reges. Nolite tangere christos meos, et in prophetis meis nolite
malignari (Psal. CIV). Proinde nunc dico: Si in manu prophetarum Deus
assimilatus est, quod ore eum prophetico dixisse diffiteri non potest,
quanto magis et in manu istorum, qui et prophetae et prophetarum patres
atque principes exstiterunt, assimilatus est? Igitur quanquam allegorias
nostras oderis, et contemnere consueveris, patere ut audias quod
secundum illam rem gestam, quam proposuit Deus, in manu Abrahae
assimilatus sit.
JUD. Perge quo cupis, perfice quo intendis, da quam polliceris
assimilationem Dei in manu prophetae patris mei.
|
|