CAPUT 2

“Et vidi coelum apertum, et ecce equus albus, et qui sedebat super eum, vocabatur Fidelis et Verax, et justitiam judicat [cum justitia judicat et pugnat]. Oculi autem ejus sicut flamma ignis, et in capite ejus diademata multa, habens nomen scriptum, quod nemo novit nisi ipse. Et vestitus erat veste aspersa sanguine, et vocatur nomen ejus, Verbum Dei. Et exercitus, qui sunt in coelo, sequebantur eum in equis albis, vestiti byssino albo mundo. Et de ore ipsius procedit gladius acutus, ut in ipso percutiat gentes, et ipse reget eos in virga ferrea. Et ipse calcat torcular vini furoris irae Dei omnipotentis et habet in vestimento et in femore suo scriptum: Rex regum et Dominus dominantium.”

Cuncta haec bene perspecta usque ad id quod ait:

“Et vidi thronum magnum candidum, et sedentem super eum, a cujus conspectu fugit terra et coelum, et libri aperti sunt, et judicati sunt mortui, et judicatum est de singulis secundum opera ipsorum, et infernus et mors missi sunt in stagnum ignis,”

cuncta, inquam, haec diligenter animadversa plena timoris sunt, et prudentem animam ad timorem sanctum bene et utiliter instruunt: quippe cum nemo sapiens gloriari audeat quod in illa die, in illa hora bene praeparatus inveniatur casto corde et perfecta conscientia. Nusquam in omnibus quae in hac Apocalysi a septem spiritibus, qui in conspectu throni Dei sunt, revelantur, sub imagine tam terribili Jesus Christus, qui est testis fidelis, conspicitur, ab eo loco, ubi sedens supra sedem

“similis erat aspectui lapidis jaspidis, et sardini, et iris erat in circuitu sedis (Apoc. IV),”

usque ad locum praesentem. Ibi Spiritus sapientiae revelationes atque apparatum consideravimus. Secundo loco, Agnus visus est in medio throni, et in ipso accipiente de dextera sedentis in throno librum, et aperiente illum et solvente septem signacula ejus (Apoc. V) suis in operibus sanctum praedicavimus intelligentiae Spiritum. Tertio loco, ubi in figura ejus stetisse scribitur angelus ante altare, aureum habens thuribulum in manu sua, septemque tubis in ordine suo canentibus, rursus ante cantum tubae novissimae conspicitur angelus, et iris in capite ejus (Apoc. VIII) ea, quae per ipsum circa nos egit sanctus consilii Spiritus, opera perstrinximus. Quarto loco, filius masculus muliere magna pariente natus conspicitur, qui recturus erat omnes gentes in virga ferrea, qui et raptus est ad Deum, et ad thronum ejus, et ibi subsequentibus bellis, victoriaque multiplici celebrata sanctum fortitudinis Spiritum operantem agnovimus (Apoc. XII). Quinto loco Agnus supra montem Sion stans, cum sodalibus suis canticum novum citharizantibus conspicitur, et deinde idem Filius hominis falcem in sua manu habens acutam, post quem ingrediuntur septem angeli habentes, atque effundentes septem phyalas plenas iracundiae Dei (Apoc. XIV), et ibi spectavimus sanctum scientiae Spiritum, quae vel qualia circa genus humanum operatus sit. Sexto loco sive sexta recapitulatione, ostensa meretrice et bestia, quae portat eam, et praemisso de cornibus ejus, id est, de regibus terrae, quia hi cum Agno pugnabunt, et Agnus vincet illos, item angelus de coelo descendens, habens potestatem magnam conspicitur, et terra illuminata est a gloria ejus (Apoc. XVII), et ex ejus ore loquentem Spiritum pietatis, ea quae ad consolationem pertinent factorum agnovimus. Nusquam talis tam terribilis facies ejus apparuit, ut in hac septima parte visionis, ubi primum cum exercitu et gladio oris sui judicans et pugnans, tandemque sedens, fugiente terra et coelo, judiciumque agens conspicitur. Unde hic non incongrue is qui in numero septem spirituum deorsum novissimus est, Spiritus timoris ordine suo recognoscitur, ex operum suorum propriis imaginibus. Nunc scripturae seriem persequamur: