|
Vocavitque angelus Domini Agar de coelo, dicens: Quid agis, Agar? noli
timere. Exaudivit enim Deus vocem pueri de loco in quo est: Surge, tolle
puerum, et tene manum illius, quia in gentem magnam faciam eum,
aperuitque oculos ejus Deus. Quae videns puteum aquae, abiit et implevit
utrem deditque puero bibere, et fuit cum eo. Hoc tandem futurum est, cum
plenitudo gentium subintroierit (Rom. XI). Tunc enim vocabit angelus
magni consilii Synagogam dicens: Quid agis, Agar? id est, adversa vel
conversa, noli timere, etc., et aperiet oculos ejus, amoto velamine quod
nunc positum est super cor eorum (II Cor. III), et vero intellectu
videbit puteum Scripturarum, puteum aquarum viventium, dabitque filio
suo potum, id est verum Scripturarum auditoribus suis propinabit
intellectum. Notandum quod non dictum sit, exauditvit Deus vocem Agar,
cum ipsa levaverit vocem suam et fleverit, sed exaudivit Deus vocem
pueri. Denique mater ipsa non suam, sed filii mortem deplorabat.
Pepercit igitur Deus ei pro quo fuerat et fletus. Ex eo quod ait, surge,
et accipe puerum, et tene manum ejus, manifestum est eum non oneri matri
fuisse, sed comitem. Quod autem manu parentis tenetur, sollicitus
monstratur affectus. Verumtamen supra prudenter sic Scriptura dicit,
abjecit puerum, tanquam ille matris cervicibus insederit, quia videlicet
nunc interim, donec Synagogam, ut praedictum est, vocet angelus Domini,
oneri est indoctus populus Pharisaeorum, et Scribarum suorum Synagogae,
et pro eorum, quos erudire putatur, perditione premitur ampliori
damnatione.
|
|