|
Sextum decimum idemque ultimum continuo subditur miraculum.
|
“Mortuus est Helisaeus. Latrunculi quoque de Moab venerunt in terram in
ipso anno. Quidam autem sepelientes hominem, viderunt latrunculos et
projecerunt cadaver in sepulcro Helisaei. Quod cum projecissent, tetigit
ossa Helisaei, et revixit homo, et stetit super pedes suos.”
|
|
Magnum in superficie historica miraculum, incomparabiliter majus in
spiritu significat opus divinum. Mortuus nempe Helisaeus, mystice
Christus est pro nobis passus. Latrunculi de Moab maligni spiritus sunt,
et mundi peccata. Homines qui latrunculos viderunt et mortuum suum in
sepulcro Helisaei projecerunt, apostoli fuerunt, qui contra daemones, et
contra peccata salutem mundi providerunt, et mortuum genus humanum
sepulcro Christi, id est aquis baptismi immiserunt. Siquidem aqua
baptismi, sepulcrum Christi est, dum in illa tertio mergimur pro eo quod
Christus in sepulcro fuit tribus diebus et tribus noctibus. Unde
Apostolus:
|
“Consepulti enim sumus cum illo per baptismum in mortem (Rom. VI).”
|
|
Quod tetigit mortuus ossa Helisaei, et revixit, stetitque super pedes
suos, illud est, quod continuo subjicit Apostolus:
|
“Ut quomodo surrexit Christus a mortuis per gloriam Patris; ita et nos
in novitate vitae ambulemus (Col. II).”
|
|
|
|