CAPUT XXXVIII.

“Si habuerint inter se jurgium viri,”

etc. Et cujus rei mysterium sit in Christo et Satanae Synagoga, et quomodo manus Synagogae nunc abscissa sit.

Si habuerint inter se jurgium viri, et unus contra alium rixari coeperit, volensque uxor alterius viri eruere virum suum de manu fortioris, miserit manum suam, et apprhenderit verenda ejus, abscinde manum illius, nec flecteris ulla misericordia super eam. Merita poena frontosae et impudenti mulierculae, quae teneras et occultas invadendo naturae radices, dolore simul ac pudore virum fortem ipsa sine fortitudine afficeret. Sed quid in conscribenta lege justitiae talis ac tantilli infortunii meminisse dignatus est digitus Dei? Nempe si sine spiritu vel mystico sensu scriptum putes, exile atque ridiculum hoc litterae corpusculum est. Ergo et in hoc mysterium quaeramus, ut mulierem viri fortis inimicam, ubique persequamur. Nempe haec mulier Synagoga est. Porro duo viri qui jurgium, imo certamen magnum inter se habuerunt, hinc Christus, atque inde diabolus est. Et ille quidem fortis, sed hic fortior est, quemadmodum dicit: Cum fortis armatus custodit atrium suum, in pace sunt omnia quae possidet. Si autem fortior illo superveniens vicerit eum (Luc. XVII), etc. Hujus viri fortioris atque fortissimi nihil aliud mulier illa, nisi carnis infirmitatem novit. Nempe quemadmodum in Noe de vinea, quam plantaverat ipse, inebriato atque in tabernaculo suo verenda discooperta (Gen. IX), mystice carnis significant infirmitatem, ex qua crucifigi potuit Deus et homo Christus a vinea sua, domo Israel, aceto cum felle totaque mortis amaritudine inebriatus, sic et in hoc loco verenda viri fortis, quae mulier viro suo favens apprehendit, naturam significant humanam ejusdem Christi Filii Dei secundum quam tenere illum et crucifigere potuit Synagoga, partibus favens viri, imo adulteri sui diaboli. Quid igitur? Abscindes, inquit, manum ejus, nec flecteris ulla misericordia super eam. Palam omni mundo est, totus orbis audivit et intelligit quia manus abscissa est Synagogae; abscissa, inquam, a vivo corpore, abscissa a tota patriarcharum et prophetarum fide, ita ut nihil operari possit, ut omne opus ejus mortuum, et a Deo vivo separatum sit. Praeterea et toties inter se viri jurgium habent, quoties cum haeretico vir catholicus, fide fortis ac sermone potens, pro fidei defensione, publicum init certamen. Mulier autem volens eruere virum suum de manu fortioris, mittit manum, et verenda illius apprehendit, quando fautorum quilibet disputandi ordinem nesciens, ad turpia vel trivialia convicia prorumpit. Et si quam novit aut confingere potest, viro forti saltem falso, de praeteritis ejus actibus maculam injicit. Abscindes igitur, inquit, manum illius, nec flecteris ulla misericordia super eam, ut videlicet etiam si qua virtus ejus est, tanquam vitium contemnas, et velut stercus abjicias, ita ut confidenter dicas: Melior est iniquitas viri quam benefaciens mulier (Eccl. XLII).