CAPUT IX. Quomodo congregandae sint ante eum omnes gentes canente novissima tuba.

Et congregabuntur, inquit, ante eum omnes gentes (Matth. XXV). Quomodo congregabuntur, vel unde congregabuntur? Resurgendo congregabuntur, de sepulcris exsiliendo congregabuntur. Et mortui qui in Christo sunt, ait Apostolus, resurgent primi. Deinde nos qui vivimus, qui relinquimur, simul rapiemur cum illis in nubibus obviam Christo in aera, et sic semper cum Domino erimus (I Thess. IV). Tanta erit velocitas congregationis, sive resurrectionis, ut hi qui viventes invenientur, mortuis Domino non occurrant velocius. Nam et hoc astruens: Hoc enim, inquit, vobis dicimus in verbo Domini, quia nos qui vivimus, qui residui sumus, in adventu Domini, non praeveniemus eos qui dormierunt (ibid.). Non praeveniemus, sed simul rapiemur. Nos qui vivimus, ita dixit, ac si diceret, qui taliter in corpore tunc invenientur, qualiter sumus nos, qui hodie vivimus. Et vere sic dicendo, multum adauget miraculum velocissimae resurrectionis, in qua hi, qui viventes invenientur, velociores ad occurrendum Domino esse non poterunt his, qui jamdudum in pulverem reversi sunt, quos terra consumpsit, quos mare absorbuit, quos ignis devoravit. Hinc et alibi dicit: In momento, in ictu oculi (I Cor. XV). Quomodo, inquis, tam cito poterunt inveniri, qui tam diversis modis in tam diversas partes disjecti sunt et consumpti? Vere tam cito quanto citius tu homo videre non potes illud quod palmo constringis. Nonne quaquaversum mortuorum cineres disperierunt, omnis caro in terram de qua sumpta est redit? Et nonne veraciter Deo dictum est: Terram palmo concludis? (Isa. XL.) Ergo tam cito Deus inveniet quod terra consumpsit quam cito invenis tu quod palmo constringis, scilicet in momento, in ictu oculi. Quomodo tam cito de tam multis exsilient sepulcris, de tam multis aquarum vel terrarum abditis? Canente tuba novissima, tonante et omnia concutiente majestate omnipotentissima. Canet enim tuba, et mortui resurgent incorrupti (I Cor. XV). Quomodo Lazarus quatriduanus mortuus resurrexit? (Joan. XI.) Debet enim satis esse pro experimento veritatis, pro argumento velociter et potenter agendae resurrectionis. Nam idcirco sic illum corporaliter suscitavit, ut fidem faceret ejus promissionis, qua dixerat: Nolite mirari hoc, quia venit hora, in qua omnes qui in monumentis sunt audient vocem Filii Dei, et procedent (Joan. V), sicut et sororem ejus Mariam spiritualiter suscitavit, ut fidem faceret ejus, qua itidem dixit: Amen, amen dico vobis, quia venit hora, et nunc est, quando mortui, id est peccatores, audient vocem Filii Dei, et qui audierint, vivent (ibid.). Quomodo ergo illum suscitavit? Tantummodo voce magna clamavit: Lazare, veni foras. Et statim prodiit qui fuerat mortuus, ligatus manus et pedes institis, et facies illius sudario ligata erat (Joan. XI). Mira res! Quomodo prodiit cum ligatus esset manus et pedes institis, et idcirco ad prodeundum neque manibus neque pedibus posset uti? Quomodo vidit quo procederet vel qua cujus facies sudario erat ligata? Non ergo suum fuit quod prodiit, sicut nec illud quod revixit, sed unus idemque clamor vocantis, qui corpori vitam incussit, sepulcro corpus excussit. Credamus ergo quia canente tuba novissima, tuba Dei, sic exsilient mortui, quomodo ad clamorem illum is qui fuerat mortuus prodiit. Nam clamor ille tubam novissimam praesignavit. Itaque resurgendo et cum impetu de sepulcris exsiliendo congregabuntur ante eum omnes gentes, latere non valentes. Denique si possent, latere vellent, non solum gentes, sed et gentium reges et principes, sicut in Apocalypsi scriptum est: Et reges terrae, et principes, et tribuni, et divites, et fortes, et omnis servus et liber absconderunt se in speluncis et petris montium. Et dicunt montibus et petris: Cadite super nos, et abscondite nos a facie sedentis super thronum, et ab ira Agni. Quoniam veniet dies magnus irae ipsorum, et quis poterit stare? (Apoc. VI.)