|
Igitur sanctus Eliphius, vir divina, ut jam dictum est, virtute,
carcerem egressus, dum funeris materni exsequias de more complevisset,
rursus, tam a paganis militibus quam a Judaeis, quaerebatur, et quia non
latere volebat, quia martyrium non refugiebat, cito repertus est.
Reversus namque in civitatem Grandem intravit, ubi tunc temporis
Julianus fuisse memoratur. Duobus ibidem moratus diebus, multa non
paucis beneficia praestitit infirmis. Transiensque fluvium, nomine
Veram, offendit impios exsecutores daemonum thecas in littore colentes;
Judaeos ibidem in eodem sacrilegio non defuisse narratum est. Hoc autem
frivolum nimisque simpliciter dictum nonnulli existimant, pro eo quod
nostris temporibus tale quid inter sacrilegia Judaeorum non reperitur;
neque enim nunc Judaei idolis immolant, sed unum et solum creatorem Deum
se adorare inaniter jactant. Optarent ergo studiosi lectores aliter
scriptorem dixisse quam dixit aut scripsit. Praemisso namque, offendit
in Judaeos daemonum thecas in littore collentes; erat autem Sabbatum
dies festus Judaeorum: Ecce, ait, quid nefarii Judaei in suis Sabbatis
agunt. Christum Dei virtutem, et Dei sapientiam contemnunt, et ad suam
proditionem daemonia colunt. Exigentibus enim suae perfidiae meritis,
oracula prophetarum, et praeconia apostolorum recusarunt, suas vero
libenter aures daemoniis accommodaverunt. Ego vero omnino non frivolum,
imo solida veritate subnixum esse potuisse arbitror istud, ab eo taliter
dictum; non enim tunc temporis res ita erat ut nunc est. Quare hodie
Judaei simulacra gentium non colunt? Nimirum quia non sunt; quandiu
erant, quandiu fiebant haec opera manuum hominum, semper proni fuerunt
ad cultum eorum, sicut testantur libri ipsorum. Nunc autem ubi, secundum
prophetiam Isaiae, Dominus ascendens super nubem levem, ingressus est
Aegyptum hujus saeculi, et mota sunt simulacra Aegypti a facie ejus et
disperierunt (Isa. XIX), frustra volentibus ea retinere Aegyptiis,
qualium iste Julianus notissimus et vere Aegyptius fuit, nunc, inquam,
quia non sunt, idcirco non colunt Judaei simulacra gentium, et illud
quod solum superest, et quod illa subvertit omnino non pertinens ad
simulacra gentium: et idcirco non adorant, quia veritatem oderunt,
secundum mysticam similitudinem aenei serpentis, quem exaltavit Moyses
in deserto, ante nostros et ipsorum oculos exaltatum. Proinde nullius
laudis est Judaeae sive Synagogae, quod per Osee prophetam dictum est
ei: Dies multos exspectabis me, et non fornicaberis, et non eris viro
(Ose. III), quia quod non fornicatur eum idolis, non ex suae est
continentiae virtute, sed ex defectu idololatriae, quam post adventum
Christi, neque pagani principes retinere, neque iste apostata potuit
resuscitare.
|
|