|
Interea salvus atque intemeratus permanebat thesaurus patris Abrahae,
thesaurus David fidelis, scilicet verbum promissionis, quod sub
juramento Deus verax super illos thesaurizavit. Stabat enim locus et
gens unde oportebat illud adimpleri. Generatio praeteribat, et generatio
adveniebat; ipse autem cui veraciter dicitur:
|
“Tu autem idem ipse es, et anni tui non deficient (Psal. CI),”
|
|
in proposito suo permanebat. Anno illo, quo, ut jam dictum est, fratres
qui erant Hierosolymis, et in regione Judaea scripserunt fratribus qui
erant per Aegyptum, anno inquam 188. Joannes cognomento Hircanus locum
et gentem regebat, et ille annus principatus ejus XI erat, ubi tunc
erant, qui locum et gentem illam tantis odiis persequentes exterminare
voluerant? Velociter sicut umbra transierant, alius post alium diversis
cladibus morientes, quorum interitus velocitatem si consideres, recte
dicas, quia in generatione una nomen eorum deletum est. Una quippe
generatio Machabaeorum vix exacta fuerat, principatum agente suique
principatus annum habente undecimum Hircano, cujus per patrem Simonem,
patruosque Judam atque Jonatham, locum et gentem Deus reservaverat, et
tam multi reges adversariorum successim decesserant infra annorum paulo
plus quam quadraginta spatium. Denique post radicem peccatricem,
scilicet Antiochum Epiphanem, qui sine manu contritus est, filius ejus
Antiochus Eupator decessit, post Eupatorem patruelis ejus Demetrius
filius Seleuci, post Demetrium Alexander filius Antiochi, post
Alexandrum Demetrius filius Demetrii; deinde Triphon tyrannus regni, qui
Jonatha et Antiocho adolescente filio Alexandri dolo interfectis,
diadema sibi imposuit, deinde Antiochus, filius Demetrii, qui in templo
Naneae cecidit. Septem fuerant, jamque non erant, nimirum cito deleti in
una, ut jam dictum est, generatione Machabaeorum, et benedicebatur Deus,
atque laudabatur secundum Psalmistam dicentem:
|
“Inimici vero Domini mox ut honorificati fuerint et exaltati,
deficientes quemadmodum fumus deficient (Psal. XXXVI).”
|
|
|
|