VERS. 20.

In cogitatione tua regi ne detrahas, et in secreto cubiculi tui ne maledixeris diviti: quia et aves coeli portabunt vocem tuam, et qui habet pennas annuntiabit sententiam. Et simplex praeceptum aedificat audientes, ne ira et furore superati, in maledictum et detractionem regum et principum prorumpamus, quia contra spem interdum evenit, ut his quibus malediximus nuntietur, et incurramus periculum immoderatione linguae. Quod autem ait, avis portabit vocem tuam, et qui habet pennas, annuntiabit sententiam, hyperbolice intelligendum, quomodo solemus dicere etiam ipsos parietes, quibus consciis loquuntur quae audierint, non celaturos. Sed melius est sic audire praeceptum, ut sciamus nobis esse mandatum, non solum contra Christum temere nihil esse loquendum, verumetiam in arcanis cordis, quamvis variis tribulationibus coarctemur, nihil blasphemum, nihil impium sentiendum sit. Et quia dilectionem quam Christo exhibemus, debemus et proximo, diliges quippe Dominum Deum tuum, et proximum tuum sicut teipsum (Jac. XI), etiam hoc jubetur, ne post tergum de sanctis quoque detrahamus, et eos quos viderimus scientia, sapientia, virtutibusque ditatos linguae mordacitate rodamus, quia angeli qui terram circumeunt et sunt administratorii spiritus, et in Zacharia loquuntur: Circuimus terram, et ecce omnis terra quiescit (Zach. I), ad instar avium nostra verba et cogitationes ad coelum perferunt, et clam cogitamus Dei scientiam nos latere.