|
|
“Sicut fui cum Moyse, sic ero tecum,”
|
|
quid sit mystice, quod
|
“aquae Jordanis inferiores descenderunt, et superiores steterunt.”
|
|
(Cap. III.) Igitur egressus est omnis populus de tabernaculis suis, ut
transirent Jordanem, et sacerdotes qui portabant arcam foederis
pergebant ante eum. Egressisque Jordanem, et pedibus eorum tinctis in
parte aquae (Jordanis autem ripas alvei sui tempore messis impleverat),
steterunt aquae descendentes in loco uno, et instar montis
intumescentes, apparebant procul ab urbe quae vocatur Adon, usque ad
locum Sarthan. Quae autem inferiores erant in mare solitudinis, quod
nunc vocatur Mortuum, descenderunt, usquequo omnino deficerent. Juxta
litteram si forte quaeras, quid intendens dixisset Dominus, Sicut fui
cum Moyse, ita ero tecum (Jos. I); itemque: Hodie incipiam exaltare te
coram omni Israel, ut sciant quod sicut cum Moyse fui, ita et tecum sim
(Exod. XIV); ecce habes, quia sicut fuit cum Moyse, ut elevante illo
virgam suam super mare, auferret illud Dominus, flante vento vehementi,
et urente tota nocte, et verteret in siccum, ac divideretur aqua,
ingressisque filiis Israel per medium sicci maris, esset aqua quasi
murus ad dexteram eorum et laevam: ita et nunc eodem elemento divina
potentia suum ad ministerium utens, ad ingressum Josue dividit Jordanem
populo incedente, et sacerdotibus qui portabant arcam foederis Domini
stantibus super siccam humum. Porro juxta spiritum, ecce plusquam Moyses
hic: ecce cum Josue Dominus plus quam cum Moyse fuit. In quo? Videlicet
in eo quod steterunt aquae descendentes in uno loco; quae autem
inferiores erant, inquit, in mare solitudinis, quod nunc vocatur
Mortuum, descenderunt, usquequo omnino deficerent. Aquae inferiores
Veteris Testamenti fuere justificationes, de quibus Apostolus cum
dixisset: Quod autem antiquatur et senescit prope interitum est (Hebr.
VIII), continuo subjunxit: Habuit quidem et prius, justificationes
culturae et sanctum saeculare. Tabernaculum enim factum est primum
(Hebr. IX), etc. Aquae vero descendentes et sequentes, evangelica fides
est, Dei justitia est. Descenderunt aquae inferiores in mare
solitudinis, in mare Mortuum, et omnino defecerunt, quia videlicet
justificationes carnis, justificationes Judaeorum, cunctae carnales
caeremoniae illorum, quae neminem ad perfectum adduxerunt (ibid.),
tanquam aqua decurrens ad nihilum devenerunt (Psal. LVII): imo et pro
detrimento habendae, et ut stercora (Philipp. III) arbitrandae sunt. Ita
in mare Mortuum descenderunt. Quae autem sequuntur, descendentes et
venientes desursum aquae vivae, aquae supernae gratiae (Jac. I).
Descendentes, inquam, desursum a Patre luminum, ecce in uno loco
consistentes, instar montis, intumuerunt, procul apparentes ab urbe,
quae vocatur Adom, usque ad locum Sarthan. Adom rubra: Sarthan
tribulatio eorum interpretatur. Adom ergo, id est rubra, ipsa est
Hierusalem terra: unde, juxta prophetam (Isa. LXIII), tinctis vestibus
venit formosus iste verus Josue. Sarthan autem, id est tribulatio eorum,
Romanum est imperium, a quo illa Jerusalem per miserandum, imo per
meritum tribulata et versa est in excidium. Ab illa Jerusalem usque ad
Romanum imperium, aquae Jordanis descendentes, et instar montis
intumescentes apparuerunt. Incipientes enim ab Jerusalem, usque in sinum
Romanae urbis devenerunt dona Domini, scilicet poenitentia, et remissio
peccatorum. Igitur, ut praedictum est, plus cum isto Josue Deus est,
quam cum Moyse fuit, altiusque hunc quam illum coram omni Israel
principem et salvatorem exaltavit.
|
|