IN NUMEROS COMMENTARIORUM LIBER PRIMUS
Index
CAPUT PRIMUM. De eo quod dictum est in Apocalypsi: “Et cum devorassem librum, amaricatus est venter meus,” et quod hunc librum Numeri legentibus, recte amaricatio timoris in eo sit, quod numerati filii Israel prosternuntur.
CAPUT II. Nomina principum, tribuum ac domorum, et interpretationes earum, et quod professionem significent in Christum credentium.
CAPUT III. De ordine exercituum, vel positione castrorum, quod illud significet, quod in Apocalypsi civitas ternarum dispositione portarum.
CAPUT IV. Quid mystice significet, quod Levitae non sint numerati inter filios Israel.
CAPUT V. De dispositione familiarum levitarum circa tabernaculum, et quod ad orientem Moyse simul et Aaron sint castra metati.
CAPUT VI. De eo quod ait: “Tollesque levitas pro primogenitis filiorum Israel,” et quod ante primogeniti fuerunt sacerdotes, et cur in unam leviticam tribum sacerdotium delatum est.
CAPUT VII. De cultu filiorum Caath, et quid sit mystice quod ait, “ut portent involuta, ut non tangant vasa sanctuarii, ne moriantur.”
CAPUT VIII. Quod hujus praecepti praevaricatio sit, ubi ad sacri mysterii ordinem admittuntur indigni.
CAPUT IX. De eo quod praecipit ut ejiciant de castris omnem leprosum, et qui semine fluit, et qui pollutus est super mortuo.
CAPUT X. De viro cujus uxor erraverit, qualiter investigare debeat, et cujus rei mysterium in Christo sit.
CAPUT XI. De lege Nazaraeorum, et de eo quod ait evangelista: “Ut adimpleretur quod dictum est per prophetas, quoniam Nazaraeus vocabitur.”
CAPUT XII. Quomodo iste Nazaraeus, id est sanctus Dominus Deus noster Jesus spiritualiter legem Nazaraeorum impleverit.
CAPUT XIII. De eodem, qui secundum mysticam legem significet, quod raso capite, pro eo qui coram illo cecidit mortuus Judaicus populus, et irriti facti sunt praeteriti dies ejus.
CAPUT XIV. De eodem Nazaraeo Christo, quando implendi sunt dies quos ex voto decrevit.
CAPUT XV. Moraliter quid, quod Nazaraei capillos nutriunt, quos post votum incidunt.
CAPUT XVI. De eo quod ait: “Sic benedicetis filiis Israel,” quod tertio dictum sit Dominus, quod est Pater, et Filius et Spiritus sanctus.
CAPUT XVII. De erectione tabernaculi, et oblationibus principum, quod omnes aequalia obtulerunt.
CAPUT XVIII. Quod tunc Christus hunc legis locum impleverit, quando duodecim sibi apostolos elegit, et quod tunc tabernaculum erectum et sanctificatum est, quando ille passus est, et resurrexit, et exinde duces, id est apostoli munera fidei obtulerunt.
CAPUT XIX. De eo quod, cum ingrederetur Moyses tabernaculum foederis, audiebat vocem loquentis ad se de propitiatorio, et exemplum de Actibus apostolorum, quando Moyses ingressus sit, et in re auditum et factum sit quod praefigurabatur illic.
CAPUT XX. De purificatione Levitarum, quid sit mystice, quod jubentur omnes pilos carnis suae radere.
CAPUT XXI De eisdem, et quid sit quod filii Israel manus super Levitas, et Levitae manus suas ponunt super capita boum qui immolandi sunt.
CAPUT XXII. De eo quod Levitae a viginti quinque annis et supra ministrent, et quinquagesimo anno custodes vasorum fiant.
CAPUT XXIII. De eo quod ait: “Homo qui immundus fuerit super anima hominis sive in via procul, faciat Phase Domino mense secundo.”
CAPUT XXIV. De eo quod elevata nube proficiscebantur filii Israel, et quod in loca ubi stetisset, ibi castrametabantur.
CAPUT XXV. De duabus tubis ductilibus argenteis, et de distinctione clangoris, el cur duae tantum fieri jussae sint.
CAPUT XXVI. De eo quod ait: “Si semel clangueris, venient principes,” etc., quod secundum haec praedicatio dispensanda sit.
CAPUT XXVII. De eo quod ait: “Si quando habebitis epulum,” etc., quod bene fiat in Ecclesia Christi.
CAPUT XXVIII. De eo quod, cum proficiscerentur filii Israel de deserto Sinai, ait Moyses socero suo: “Noli nos relinquere, veni nobiscum, et eris ductor noster.”
CAPUT XXIX. De eo quod cum elevaretur arca, dicebat Moyses: “Surge, Domine, et dissipentur inimici tui,” et de exaltatione Christi, secundum sensum psalmi sexagesimi septimi.
CAPUT XXX. De murmure populi, quod ortum est, et quod cucumeres, et pepones concupierint, et de manna cujusmodi fuerit.
CAPUT XXXI. Quod eorum similes primum Judaei sint, deinde omnes quicunque in Ecclesia neglecto proposito, fastidiunt verbum Dei sive mysteria Christi.
CAPUT XXXII. De eo quod ait: “Congrega mihi septuaginta viros,” etc., et quomodo dixerit, “et auferam de spiritu tuo, tradamque eis.”
CAPUT XXXIII. De eo quod locuta est Maria et Aaron contra Moysen, et quae fabula conscripta sit de uxore Aethiopissa.
CAPUT XXXIV. De uxore ejus Aethiopissa, et qualiter Moyses, pro eo quod vir mitissimus esset, defensorem sibi Deum magis tacendo constituerit, et de eo quod ait: “At non talis servus meus Moyses.”
CAPUT XXXV. Quod Moyses uxorem habens Aethiopissam Christum habentem de gentibus Ecclesiam significat. Lepra vero et separatio Mariae detrahentis, peccata Synagogae Christum blasphemantis.
CAPUT XXXVI. De exploratoribus, qui terrae detraxerunt, et quod illa tentatio causa maxima fuerit ut fere omnium, qui numerati fuerant, corpora in deserto prosternerentur.
CAPUT XXXVII. Mystice quod nos qui Scripturas legimus, exploratores terrae sumus viventium, et quod botrus quem portaverunt in vecte duo viri, Christus sit, quem in Scripturis legunt duo populi.
CAPUT XXXVIII. Quod illi exploratores qui terrae detraxerunt, mystice haeretici sunt, maxime qui veram carnis resurrectionem non credunt.
CAPUT XXXIX. Dinumeratio decem tentationum, de quibus ait: “Et tentaverunt me jam per decem vices.”
CAPUT XL. De eo quod armati ascendunt filii Israel, remanente arca Domini, quod in hoc quoque haereticorum typus fuerit.