|
|
“in facie longitudinis centum cubitos ostii,”
|
|
etc.
(CAP. XLII.)
|
“Et eduxit me in atrium exterius per viam ducentem ad aquilonem, et
induxit me in gazophylacium, quod erat contra separatum aedificium, et
contra aedem vergentem ad aquilonem. In facie longitudinis centum
cubitos ostii aquilonis, et latitudinis quinquaginta cubitos contra
viginti cubitos atrii interioris, et contra pavimentum stratum lapide
atrii exterioris, ubi erat porticus juncta porticui triplici.”
|
|
Has maxime partes ille vir
Haec est enim Ecclesia de gentibus, cujus hic mensurae describuntur,
quae sub aquilone jacens frigida, nullum coloris aut luminis divini
acceperat beneficium. Postquam vir ille, qui in coelum ascendit, quasi
ad dorsum ejus accessit, cujus faciem, id est praesentiam in carne non
vidit, et credendo in illum jam assumptum evangelicae gratiae mensuras,
centenas, et quinquagenas accepit, sicut in typum ejus mulier illa quae
fluxum sanguinis patiebatur accedens retro, et tangens fimbriam
vestimenti, per fidem suam salvari meruit (Matth. IX; Luc. VIII).
|
“Eduxit me, inquit, in atrium exterius, per viam ducentem ad aquilonem,”
|
|
tunc videlicet, quando Judaei, qui quasi in meridie erant, repellentibus
et blasphemantibus, usi sunt apostoli auctoritate Spiritus sancti, ut
dicerent:
|
“Vobis quidem oportebat primum loqui verbum Dei, sed quoniam repulistis
illud, et indignos vos judicastis aeternae vitae, ecce convertimur ad
gentes (Act. XIII).”
|
|
Sic enim praecepit nobis Dominus:
|
“Posui te in salutem gentibus, ut sis in salutem usque ad extremum
terrae (Isa. XLIX).”
|
|
Sic nimirum praecipiendo Dominus induxit prophetam, induxit apostolorum
chorum
quod erat contra separatum aedificium,
|
“et contra aedem vergentem ad aquilonem,”
|
|
aperuit enim illis veritatis thesaurum, ut ex Scripturis intelligerent
vocationem gentium, quod non Judaeorum tantum esset Deus, sed et gentium
a quibus eatenus illud saepe dictum coeleste aedificium erat separatum.
|
“In facie longitudinis centum cubitos mensus est ostii aquilonis, et
latitudinis quinquaginta cubitos.”
|
|
Quid enim Ecclesia gentium minus habuit, vel quam Judaei et Graeci
distinctionem Deus fecit? (Rom. III.) Latitudo quinquaginta cubitorum
largissima est remissio peccatorum, pro qua decertans Apostolus quod ex
fide sit, non ex operibus legis, illud maximum in testimonium adduxit,
quod Abraham non ex circumcisione, sed ante circumcisionem per fidem
justificatus sit. Longitudo centum cubitorum plena et perfecta est
remuneratio futurorum, Graeco non minus quam Judaeo reposita, juxta
eumdem Apostolum.
|
“Gloria enim, inquit, et honor, et pax omni operanti bonum, Judaeo
primum et Graeco (Rom. II).”
|
|
Ubi erat, inquit, porticus juncta porticui triplici. Porticui triplici,
id est laquearia terna habenti. Nam et postmodum subdit:
|
“Tristega enim erant, et non habebant columnas, sicut erant columnae
atriorum.”
|
|
Assertio est fidei gentium et admiratio facilitatis eorum, quia veloces
fuerunt ad credendum. Porticus erat juncta porticui triplici, etenim
tristega erant, et cum columnas non habebant,
|
“sicut erant columnae atriorum,”
|
|
id est, auditus vel sensus eorum, cito admistus est apostolicae fidei,
et confessionem velociter suscepit sanctae et individuae Trinitatis, et
tamen patriarchas aut prophetas non habuerunt, quae fuerunt columnae
Judaeorum.
|
|