|
Igitur Dominus pluit super Sodomam et Gomorrham sulphur et ignem a
Domino de coelo: et subvertit civitates has, et omnem circa regionem,
universos habitatores urbium, et cuncta terrae virentia. Quia clamor,
inquit, Sodomorum ascenderat ad Dominum; ipse autem: Descendam et
videbo, utrum clamorem qui venit ad me opere compleverint, an non est
ita, ut sciam: horrendam nimis per semetipsum injuriam sic esse
comperit; igitur [ut dignum erat] pluit Dominus super Sodomam et
Gomorrham sulphur et ignem, id est, ignem sulphureum vel sulphur igneum.
Quare non qualemcunque ignem, sed ignem pluit sulphureum? Videlicet quia
carnes eorum non qualiscunque luxuriae, sed ejus libidinis igne
arserant, quae est contra naturam. Quia ergo talem carnis quae est
contra naturam. Quia ergo talem carnis fetorem miserant ad coelum, recte
de coelo fetorem igneum vel ignem fetidum receperunt. At ille talis
ignis, tale illud incendium futuri, ut jam dictum est, judicii, et
aeterni ignis fuit exemplum. Bene ergo dictum est. Pluit Dominus a
Domino, quia videlicet judicium illud facere accepit Filius Dominus, a
Patre Domino, sicut ipse ait: Pater non judicat quemquam, sed judicium
omne dedit Filio (Joan. V).
|
|