|
Lectio Actuum apostolorum: Factum est cum Apollo esset Corinthi (Act.
XIX), etc. Cunctis hujus hebdomadae diebus lectiones, de Actibus
apostolorum sumptae, sancti Spiritus evidenter praedicant potentiam
simul et gratiam, qua teneram nascentis Ecclesiae cum tanta dulcedine
lactabat infantiam, ut imponentibus manus apostolis, loquerentur linguis
fideles et prophetarent. Sed hodierna, id est Sabbati lectio, unicam
baptismi Christi commendat dignitatem, in eo quod Paulum discipulos, qui
baptizati fuerant in Joannis baptismate, rebaptizasse, imo quia
baptizati non fuerant in nomine Domini Jesu, baptizasse commemorat.
Causa autem manifesta est, videlicet quia baptismus Joannis non ad
eamdem virtutem pertinuit quam operatur in nobis baptismus Christi.
Primo, quia Joannes baptizabat in poenitentiam, Christus vero baptizabat
in remissionem peccatorum. Deinde, quod maximum est, Joannes non
baptizabat in nomine Patris et Filii et Spiritus sancti, quae sola et
unica regula est baptizandi, quam suo sanguine conscriptam, Salvator
post resurrectionem suam et non ante discipulis suis contradidit. Quae
tantae virtutis atque auctoritatis est ut quantacunque dicat quis inter
mersionem, si cuncta ex ordine quatuor Evangelia percurrat, totamque
fidei catholicae decantet expositionem orthodoxam, hanc autem solam
omittat regulam, verbum abbreviatum quidem, sed consummans: Ego te
baptizo in nomine Patris, et Filii et Spiritus sancti. Si, inquam, istud
omittit, non fecit opus baptismi, atque ideo frustratus, qui sic
intinctus est, nihilominus baptizari indiget. Quod si sola haec verba
deprompta fuerunt, quicunque sit ille verbi et aquae minister, quicunque
baptizet, sive columba, sive corvus, id est sive castus, sive adulter
aut ebriosus, sive Catholicus, sive haereticus, sive etiam ludo quis
forte baptizet, nullatenus baptismum licet iterari, ne tanti nominis
invocatio videatur annullari. Unde licet fere nemo dubitet, libet tamen
quiddam ad hoc pertinens inserere, quod ecclesiastica de Athanasii
principiis refert historia.
Tempore quo apud Alexandriam Petri martyris diem Alexander episcopus
agebat, cum post exempla solemnia, conventuros ad convivium suum
clericos exspectaret, in loco mari vicino videt eminus puerorum super
oram maris ludum, imitantium, ut fieri solet, episcopum atque ea quae in
ecclesiis geri mos est. Sed cum intentus diutino pueros inspectaret,
videt ab his geri quaedam etiam secretiora et mystica. Perturbatus
illico vocari ad se clericos jubet, atque eis quid eminus ipse videret,
ostendit. Tum abire eos, et comprehensos ad se perducere omnes pueros
imperat. Cumque adessent, quis eis ludus, et quid egissent vel quomodo
percontatur. Illi, ut talis habet aetas, pavidi negare primo, dehinc rem
gestam per ordinem pandunt, et baptizatos a se esse quosdam catechumenos
confitentur per Athanasium, qui ludi illius puerilis episcopus fuerat
simulatus. Tum ille diligenter inquirens ab his qui baptizati
dicebantur, quid interrogati fuerint quidve responderint, simul et ab eo
qui interrogaverat, ubi videt secundum religionis 119 nostrae ritum
cuncta constare, collocutus cum concilio clericorum, statuisse traditur
illis, quibus integris interrogationibus et responsionibus aqua fuerat
infusa, iterari baptismum non debere, sed adimpleri ea quae a sacerdoti
bus mos est.
Manifestum est igitur baptismum Joannis longe imparis fuisse virtutis a
baptismo Christi, neque ulla quaestione opus est, cur apostolus Paulus,
eos qui tantum in Joannis baptismate baptizati fuerant, nihilominus
baptizari fecerit: quippe qui interrogati:
|
“Si Spiritum sanctum accepistis credentes, responderunt: Sed neque si
Spiritus sanctus est, audivimus (Act. XIX).”
|
|
In quo satis liquet, quantae imperfectionis baptismus Joannis fuerit, in
quo nec nominabatur is, in quo solo baptismi subsistit virtus, Spiritus
sanctus in quo baptizat Christus, sicut idem Joannes ait:
|
“Ego baptizo vos in aqua, ille vos baptizabit in Spiritu sancto et igni
(Matth. III).”
|
|
Et item:
|
“Qui misit me, inquit, baptizare, ille mihi dixit: Super quem videris
Spiritum descendentem sicut columbam, et manentem in eo, ille est qui
baptizat in Spiritu sancto (ibid.).”
|
|
|
|