CAPUT X. Quo pertinuerit, quod ad hoc opus procedens Spiritus sanctus, non in qualicunque specie, sed in specie columbae apparuit.

Quo pertinuit quod ad hoc opus Spiritus sanctus non in qualicunque specie, sed in columbae specie procedens apparuit? Revera

“ad magnum pietatis sacramentum, quod manifestatum est, ut ait Apostolus, in carne, justificatum est in spiritu, apparuit angelis, praedicatum est gentibus, creditum est in hoc mundo, assumptum est in gloria (I Tim. III).”

Non enim illud solum attendere debes, quod extunc Verbum in carne, Deus in homine, miraculis coepit clarificari, imo quod tunc poenitentiam pro nobis agendam suscepit, baptizatus baptismo Joannis, videlicet in poenitentiam, quam protinus a jejunio quadraginta dierum inchoavit, et in ea perseveravit usque ad mortem, mortem autem crucis. Vere magnum pietatis sacramentum, quia Dominus posuit in eo iniquitates omnium nostrum in poenitentiam (Isa. LIII). Nam ejusmodi poenitentiam, morte crucis consummatam, lex sacra et mystica in sacramento sacrificii signaverat dicendo: Si holocausti oblati fuerint

“Domino de turturibus et pullis columbae, offerat eos sacerdos ad altare, et retorto ad collum capite et rupto vulneris loco, decurrere faciet sanguinem super crepidinem altaris. Non secabit, nec ferro dividet eam, et adolebit super altare lignis igne supposito, holocaustum est et oblatio suavissimi odoris Domini (Levit. I).”

Quid enim in hac oblatione turturis et columbae, quae pro peccato jubetur offerri, atque ut post mortem hostiae caput corpori inhaereat, nisi Mediatoris nostri persona signatur? Redemptoris enim nostri mors, ad conjunctionem sui corporis, id est, Ecclesiae valuit, non ad separationem. Mediator etenim Dei et hominum, id est, caput omnium nostrum, est vere mundationis hostia. Unde pro nobis mortem pertulit, unde nobis verius inhaesit. Post sectionem ergo caput columbae suo corpori inhaeret, quia Christum et Ecclesiam nec mors interveniens dividit. Multum igitur pertinuit ad magnum sacramentum pietatis, quod Spiritus sanctus in specie columbae super eum apparuit, de quo Apostolus ait:

“Quia per Spiritum sanctum semetipsum immaculatum offerens Deo, emundavit conscientiam nostram ab operibus mortuis ad serviendum Deo viventi (Hebr. IX).”

Adde quod ibidem Joannes Baptista, ubi testimonium perhibuit dicens:

“Quia vidi Spiritum sanctum descendentem de coelo quasi columbam, et mansit super eum;”

tali voce talique judicio mansuetudinem ejus praedicavit:

“Ecce agnus Dei, qui tollit peccata mundi (Joan. I).”

Denique in sacrificio Domini, sacrificio odoris suavissimi, eadem mansuetudo agni, quam simplicitas columbae, mystice significat innocentiam et pietatem Christi Filii Dei.