CAPUT VIII. De admiranda fidei potentia, maxime in hoc dicto:

“Sindonem fecit, et vendidit, et cingulum tradidit Chananaeo.”

Inter caetera pulchrae hujus laudationis capitula, quoniam cuncta pertractare nostri propositi non est, etenim nimis longum esset, istud intactum praeterire non patior:

“Sindonem fecit, et vendidit, et cingulum tradidit Chananaeo.”

Denique sunt et caetera quidem valde splendida, et secundum metaphoram prophetae et fortissimae mulieris multum ad rem, sive mysterium pertinentia, ab eo quod ait:

“Quaesivit lanam et linum, et operata est consilio manuum suarum (Prov. XXXI),”

usque ad id:

“Sindonem fecit, et vendidit,”

sed longe supra metaphoram est id, quod ait:

“et cingulum tradidit Chananaeo.”

Quid enim? Nunquid proba mulier, sicut solet quaerere lanam et linum et operari consilio manuum suarum, sicut solet de longe portare panem suum, et de nocte, id est, mane surgere, sollicita unde det praedam domesticis suis et cibaria ancillis suis, sicut solet inopi manum suam aperire et palmas suas ad pauperem extendere, hisque et aliis modis circa ministerium frequens satagere; sic solet etiam Chananaeo cingulum tradere? Ergo hoc supra metaphoram est. Diligentiam adhibemus, sicut in caeteris, ita et in isto intellectum quaerimus, maxime propter illud quod dictum est in anterioribus parabolis:

“Acceptus est regi minister intelligens, iracundiam ejus inutilis sustinebit (Prov. XIV).”

Dicimus itaque cum voce gratiarum actionis, quia toties haec mulier fortis

“Chananaeo cingulum tradidit,”

quoties praepotens fides quempiam, qui fuerat apud homines contemptibilis, altissimo Deo regi magno acceptum reddit.

Chananaeus quippe contemptibilis, imo et exsecratus Deo fuit, cum adhuc esset in lumbis patris sui Cham, dicente Noe:

“Maledictus Chanaan, servus servorum erit fratribus suis.”

Item secundo:

“Benedictus Dominus Deus Sem, sit Chanaan servus ejus.”

Itemque tertio:

“Dilatet Deus Japhet, et habitet in tabernaculis Sem, sitque Chanaan servus ejus (Gen. IX).”

Valde ergo contemptibilis Chanaan, cujus septem gentes ad introitum filiorum Israel, Deo judice, terra evomere debuit (Levit. XX), quod et fecit. Econtra fides valde potens et valde nobilis, quae Chananaeo tali homini, vel cuilibet simili huic secundum ignobilitatem saeculi, cingulum tradere potuit, ut praecinctus ambulet ob meritum fidei, quam suscepit: filiis regni, qui fidem non habent, jacentibus et discinctis, aut etiam in captivitatem ductis. Quemadmodum dicit sanctus Job:

“Balteum regum dissolvit, et praecingit fune renes eorum (Job. X).”

Annon et Apostolus hoc dicit?

“Quae stulta sunt mundi, ait, elegit Deus, ut confundat sapientes, et infirma mundi elegit Deus, ut confundat fortia, et ignobilia mundi, et contemptibilia elegit Deus, et quae non sunt, ut ea quae sunt destrueret (I Cor. I).”

Cuncta haec et stulta, et infirma, et ignobilia, et contemptibilia, et quasi non existentia, recte intelligis uno nomine Chananaei, quem domina fides et sindone sua vestire, et cui cingulum pro velle suo tradere potuit, et tradidit, et sola hoc fecit, ut qui saeculo inhonorus habebatur, honoratus incedit coram oculis Domini, et in conspectu quoque hominum magnorum sive parvulorum qui domestici sunt ejusdem fidei.