VERS. 28.

“Moerens incedebam.”

Juxta litteram mirandum est quod vir sanctus, quia supra dixerat,

“elevasti me (vers. 22),”

inferius adjungit:

“Moerens incedebam,”

quia videlicet uno eodemque tempore convenire in actibus bonorum solet, et foris honor culminis, et intus afflictae moeror humilitatis.

“Sine furore consurgens, in turba clamavi.”

Et hoc in eodem sancto viro laudabile est. Amica etenim potestati poenae semper impatientia est. Quo magis laudabile est in sanctis viris, quod, dum subjectorum strepitus sufferunt, per amorem increpant quos per mansuetudinem portant, quo contra tumultus insolentium clamorem habet, furorem non habet. Et ne leve putes quod cum tranquillitate tanta se habuit.