CAPUT XVII. De nativitate Isaac.

(CAP. XXI.) Visitavit autem Dominus Saram, sicut promiserat, et implevit quae locutus est. Concepitque et peperit filium in senectute sua tempore quo praedixerat ei Deus: vocavitque Abraham nomen filii sui Isaac, quem genuit ei Sara. Et circumcidit eum die octavo, sicut praeceperat ei Deus, cum centum esset annorum. Hac quippe aetate patris sui natus est Isaac. Hoc ad laudem et gloriam veritatis factum est Dei, quod concepit et peperit Sara filium, fidei pretium, gaudium parentum, domus splendorem, generis decus, posteritatis spem. Idcirco recte praemissum est, visitavit Dominus Saram, sicut promiserat, et implevit quae locutus est. Visitatio namque Dei, larga gratiae ejus donatio est. Porro ut coeptum prosequamur mysterium, tunc visitavit Deus Saram generosam principem illam, quae desursum est, quae vere libera et omnium nostrum mater est (Gal. IV), quando verus Isaac verum gaudium nostrum, scilicet Christus Filius Dei, de illa secundum carnem natus est. Tunc, inquam, visitavit illam Dominus Deus, sicut promiserat, et implevit quae locutus est. Unde in cantico Evangelii Zacharias dicit: Benedictus Dominus Deus Israel, quia visitavit et fecit redemptionem plebis suae. Sicut locutus est per os sanctorum, qui a saeculo sunt, prophetarum ejus (Luc. I). Et Apostolus: Quotquot enim, inquit, promissiones Dei sunt, in illo est. Ideo per ipsum amen Deo ad gloriam nostram (II Cor. I). Et hunc peperit Sara illa, tempore quo praedixerat ei Deus. Praedixit enim Deus per quemdam, dicens: Non auferetur sceptrum de Juda, et aux de femore ejus, donec veniat qui mittendus est, et ipse erit exspectatio gentium (Gen. XLIX); et ita factum est. Vix enim ablatum erat sceptrum de Juda, regnante Herode alienigena, et natus est ille de Virgine Maria. Vocavitque Abraham filium suum Isaac. De nomine Isaac, quod interpretatur risus, quia Christo conveniat, et de octavo circumcisionis die, nec non centenaria aetate Abrahae, jam superius dictum est.