|
|
“Ille me clarificabit, quia de meo accipiet, et annuntiabit vobis.”
|
|
inquam, talis tam verus et tam idoneus testis
|
“me clarificabit, quia de meo accipiet,”
|
|
id est, de eo quod scriptum est
|
“de meo accipiet, et annuntiabit vobis,”
|
|
vestro patenter insinuando intellectui. Verbi gratia meum est illud
dictum in Psalmo:
|
“Dominus dixit ad me: Filius meus es tu, ego hodie genui te. Postula a
me, et dabo tibi gentes haereditatem tuam, et possessionem tuam terminos
terrae (Psal. II).”
|
|
De hoc meo testimonio accipiet, vobisque intimabit auctoritatem
testificandi de me, quod ego Domini Dei Filius sim, non adoptatus, sed
genitus, quia dixit ad me:
id est, in aeternitate,
et quod ille jusserit mihi nunc facio, postulare gentes; quod, inquam,
nunc facio in istis diebus carnis meae, preces supplicationesque ad eum,
qui me salvum facere possit a morte, cum clamore valido ac multis
lacrymis offerens (Hebr. IX), et profecto mox pro mea reverentia
exaudiet me:
|
“Dabo, inquiens, tibi gentes haereditatem tuam, et possessionem tuam
terminos terrae.”
|
|
Hoc profecto meum est, et quoties tale quid annuntiabit, vel aperiet
vobis,
quia cum ego Verbum Dei sim, omnes Scripturae Dei meae sunt, testimonia
mea sunt. Et hoc faciens, ille utique me clarificabit, testimonium
perhibens de me, ut vos quoque in omni praetorio, in omnibus synagogis,
vel conciliis, talem habentes vel advocatum vel prolocutorem,
testimonium perhibeatis quod ego Filius Dei sim, et quod omnes gentes,
omnesque termini terrae haereditas vel possessio mea jure sint. Quaerat
forte aliquis, cur non dixerit: Mea accipiet, sed
|
“de meo accipiet, et annuntiabit vobis.”
|
|
At ipse continuo:
|
|