CAPUT XVII. De feriis quartae hebdomadae.

Quartae hebdomadae secunda feria in Evangelio Pharisaeis interrogantibus ac dicentibus: In qua potestate haec facis, et quod signum tu ostendis nobis (Joan. II)? cum respondisset Dominus: Solvite templum hoc, et post triduum excitabo illud; quod de templo dicebat corporis sui (ibid.), paulo post evangelista subjungit: Ipse autem Jesus non credebat semetipsum eis, eo quod ipse nosset omnes, et quia non erat ei opus ut quis testimonium perhiberet de homine; ipse enim sciebat quid esset in homine (ibid.). Huic Evangelio recte praemittitur illa lectio de duabus meretricibus, quae coram Salomone de vivente filio contenderunt: quarum alteri, quae dixit: Nec mihi nec tibi sit, sed dividatur (III Reg. III), non credidit infantem vivum sapientissimus Salomon. Nam illae mulieres Synagogae atque Ecclesiae typum gesserunt, infans autem Christi, quem Synagoga utero fidei nec concepit, nec peperit, imo et desiderabat occidi, et adhuc memoriam ejus cuperet exstingui, ut nec apud se, nec apud Ecclesiam gentium viveret. Bene ergo verus et vere sapientissimus Salomon, ut ait evangelista, non credebat semetipsum Judaeis, tendens ad Ecclesiam de gentibus, et quodammodo dicens apostolis suis: Date huic infantem vivum, haec est enim mater ejus (ibid.).

Feria tertia loquens Dominus ad Judaeos, et arguens homicidas atque impios, Mosen, cui quondam oranti pro illis, quando fecerunt vitulum in Oreb, dixerat: Dimisi secundum verbum tuum, verumtamen in die ultionis visitabo et hoc peccatum eorum (Exod. XXXII). Mosen, inquam, hactenus orantem pro ipsis iratus removet dicendo: Nonne Moses dedit vobis legem, et nemo ex vobis facit legem? (Joan. VII.) Removet enim quem ad illos non pertinere omni modo praevaricatione eos saparante, ostendit. Statimque Mose intercessore remoto, de crimine reos convincit: Quid me, inquit, quaeritis interficere? (ibid.) At illi, suo more insanientes, dicunt: Daemonium habes, quis te quaerit interficere? (ibid.) Ipse vero Mosen, quem perdebant, tertio commemorans, magis ac magis reos convincit. Bene ergo ipsa praemittitur lectio, qua Mosi dicitur: Descende de monte, peccavit populus tuus quem eduxisti de Aegypto. Recesserunt cito de via quam ostendisti eis, et fecerunt sibi vitulum conflatilem (Exod. XXXII). Et dicente Domino: Permitte me, ut deleam eos (ibid.), sequitur: Moses autem orabat Dominum Deum suum, dicens: Cur, Domine, irasceris in populo tuo? (ibid.) etc. Haec oratio Mosi valuit pro illis, donec veniret hoc tempus, quo tantum facturi erant homicidium, crucifigendo Dei Filium, qui nunc ait illis: Quid me quaeritis interficere? Propter quod jam nunc removendus erat Moses intercessor, sicut tunc placatus dixerat illi: Dimisi juxta verbum tuum. Verumtamen in die ultionis visitabo et hoc peccatum eorum.