|
Baptizatus autem Jesus, confestim ascendit de aqua. Et ecce aperti sunt
ei coeli, et vidit spiritum Dei descendentem, sicut columbam, et
venientem super se. Ecce vox de coelis, dicens: Hic est Filius meus
dilectus, in quo mihi complacui (Matth. III; Marc. I; Luc. I; Joan. I).
Quare in primo adventu suo vidit rex iste Spiritum Dei descendentem
sicut columbam, et venientem super se? Nimirum quia veniebat tunc nobis
in mansuetudine, in multitudine misericordiae, quia veniebat in spiritu
pietatis, peccatores non condemnare, sed ad poenitentiam invitare.
Secundo cum venerit, non tunc super eum columba apparebit, sed in igne
revelabitur, ignis in conspectu ejus ardebit (I Cor. III; Psal. XLIX).
Hoc jam secundo rex noster Deus noster in homine assumpto oleo laetitiae
unctus est. Semel namque unctus jam fuerat in utero Virginis, quippe qui
conceptus est, non ex semine viri, sed ex operatione Spiritus sancti.
Ergo secundo hic Sanctus in baptismo unctus est, prae participibus suis,
id est, prae omnibus sanctis, quos sui participes fecit, ut quod est
ipse per naturam, sint per gratiam, scilicet filii Dei. Sed de hoc
alias. Nunc instantia prosequamur. Hic est, inquit, Filius meus
dilectus, in quo mihi complacui. Quando vel quomodo in isto mihi
complacui? Tunc utique quando in isto principio coelum et terram creavi,
quando in isto omnia feci; tunc, inquam, in eo mihi complacui, testante
Scriptura, cum dicit: Dixit Deus, fiat lux, ei facta est lux, et vidit
Deus lucem quod esset bona. Dixit Deus fiat hoc vel illud, factumque est
ita, et vidit Deus quod esset bonum. Itemque: Vidit Deus cuncta quae
fecerat, et erant valde bona (Gen. I). Sic in isto mihi complacui, meo
ipse judicio comprobatus quod operarius et architectus essem bonus et
utilis. Haec idcirco Pater opportune dixerit, ne dubitet auditor
benevolus, hunc Filium dilectum illud esse Verbum, per quod omnia facta
sunt, et sine quo factum est nihil (Joan. I). Sed et tunc in isto bonus
Deus sibi complacere veraciter potuit, quando eum, qui Deus erat propter
charitatem suam hominem fieri, et pro hominibus pati voluit. Nullum enim
unquam opus bonitatis laude dignius fecit.
|
|