|
|
“Et admirata est universa terra post bestiam, et adoraverunt draconem
qui dedit potestatem bestiae, et adoraverunt bestiam, dicentes: Quis
similis bestiae, et quis poterit pugnare cum ea?”
|
|
Hic illa generatio maxime culpatur, quae talem illum hominem susceptura
est, secundum gravem et veridicam conquestionem illius hominis qui
|
“benedictus venit in nomine Domini,”
|
|
qua dicit:
|
“Ego veni in nomine Patris mei, et non susceperunt me; alius veniet in
nomine suo, illum suscipient (Joan. XV).”
|
|
Illi namque terra sunt, et terrena sapiunt; et illa susceptio, qua
suscipient illum, admiratio ista est de qua nunc dicit:
|
“Et admirata est universa terra post bestiam.”
|
|
In hoc ergo culpantur, in hoc illis exprobratur, quia nisi terra essent,
si quid eorum quae sursum sunt saperent, non admirarentur, non
magnipenderent terrenam ejus altitudinem, terrenam potentiam, terrenam
gloriam, quam verus Christus adeo nihili pendit, ut eo tempore quando
primum salutabatur rex Israel a turbis dicentibus:
|
“Benedictus qui venit in nomine Domini (Matth. XXI),”
|
|
asello sedere voluerit, in contemptum omnis terrenae celsitudinis.
Amplius autem eos percutit in eo quod subjungit:
|
“Et adoraverunt draconem qui dedit potestatem bestiae, et adoraverunt
bestiam dicentes: Quis similis bestiae, et quis poterit pugnare cum ea?”
|
|
Dicturus,
|
“et adoraverunt bestiam,”
|
|
praemisit,
|
“et adoraverunt draconem qui dedit potestatem bestiae.”
|
|
Quare? Videlicet quia ut adorarent bestiam, causa illa praecedens
effecit quod adoraverunt draconem talis bestiae parentem. Etenim quomodo
Apostolus dicit,
|
“Eo quod charitatem veritatis non receperunt ut salvi fierent, ideo
mittet illis operationem erroris ut credant mendacio (II Thess. II).”
|
|
Item eodem modo recte dicas:
|
“Eo quod adoraverunt draconem,”
|
|
id est diabolum, idcirco errare permittuntur ut adorarent bestiam, id
est Antichristum. Sed dicis: Quomodo saltem impii dicantur adorasse
diabolum, qui etiam saepe maledicunt diabolum? Ad haec, inquam: Certe
(ut de caeteris modo taceam) saltem in eo diabolum adoraverunt, quod
mammonae servierunt. Nam et Apostolus de avaritia dicit, quod
simulacrorum servitus sit (Ephes. V). Ergo quia mammonae jamdudum servi
fuerant, et mammonae serviendo adorabant diabolum, quid miraris quod
deinde bestiam adoraverunt habentem divitias, valentem dare aurum et
argentum, utpote cui dedit draco potestatem omnium quae sua sunt? Itaque
admirantes et adorantes dicent:
Ita percontabuntur, sibique respondebunt: Nullus. Dicent adhuc:
|
“Et quis poterit pugnare cum ea?”
|
|
Sic fatui fatua loquentes, non recordabuntur quod quondam Pharao cum
curribus et equitibus suis, pugnante Deo pro Israele, in mare mersus sit
(Exod. XIV), quod canes comederunt Jezabel (IV Reg. IX), quod
Nabuchodonosor ex hominibus ejectus est, et per septem tempora fenum
comedit ut bos (Dan. IV), quod Aman in patibulo appensus est (Esther.
VII), quod Antiochus vivens intrinsecus computruit (I Machab. IV), et
sicut Daniel praedixerat sine manu contritus est, quod Nero minister
diaboli ut dedecorose vixit, ita et turpius periit (Daniel. VIII). Horum
non recordabuntur, imo nec si quis commemoret haec audire patientur. Nam
de ipsis maxime verum erit quod dicit Apostolus:
|
“Et a veritate quidem auditum avertent, ad fabulas autem convertentur (I
Tim. IV).”
|
|
Tam stultae admirationis exemplum in illis quoque mirari possumus, de
quibus in Actibus apostolorum scriptum est:
|
“Statuto autem die Herodes vestitus veste regia sedit pro tribunali, et
concionabatur ad eos. Populus autem acclamabat: Dei voces, et non
hominis (Act. XII).”
|
|
Denique
|
“quis similis bestiae, et quis poterit pugnare cum ea,”
|
|
voces Dei sunt et non hominis, id est, voces quas soli Deo liceat
appellare et non homini. Exempli gratia, in psalmo justus dicit:
|
“Omnia ossa mea dicent, Domine, quis similis tui?”
|
|
(Psal. XXXIV.) Isti autem dicunt:
id est quis similis Christo? Nam ex persona Joannis bestia dicitur, a
seductis autem ille homo Christus dicetur. Item justus Deo dicit:
|
“Tu terribilis es, et quis resistet tibi?”
|
|
(Psal. LXXV.) Isti autem econtra dicunt de bestia:
|
“Et quis poterit pugnare cum ea?”
|
|
Hoc est quod nunc diximus exemplum ejus Herodem quoque fuisse, cui
vulgus nimis prona adulatione acclamavit, Voces Dei et non hominis. Et
quantum fuit propter quod illi, videlicet Herodi voces acclamaverunt
ejusmodi? Exiguum sane longeque minus quam futura futura est magnitudo
hujus bestiae. Josephus in decimo nono libro Antiquitatum evidentius
commemorat illud vanitatis ridiculum:
|
“Cum, inquit, in honorem Caesaris spectacula civibus ederet, votivo ut
videbatur salutis Caesaris die, cumque illuc totius provinciae viri et
honore et facultatibus praediti convenissent, secundo spectaculorum die
indutus veste fulgenti ex auro argentoque mirabiliter intexta,
incipiente die procedit ad theatrum. Ubi cum primos solis radios
argentea vestis gremio suscepisset, repercusso splendore duplicatam
spectantibus lucem fulgore metalli vibrantis effudit, ut intuentibus
perstringeret aciem terror aspectus, et per hoc plus aliquid de eo quam
humanae naturae est, artifex arrogantia mentiretur, illico adulantis
vulgi concrepant voces, honorem sonantes, sed exitium ferentes, et hinc
atque illinc ab eis clamantibus Deus compellabatur, utque fieret
propitius simpliciter exorabatur, dicentibus populis, quod nunc usque te
ut hominem timuimus, sed ex hoc jam supra humanam naturam te esse
fatemur.”
|
|
Igitur si pro veste argentea sole radiante repercussa homini unius
provinciae regulo tantum attribuerunt, quanto putas bestiae tam magnae
clangore voces Dei concrepabunt, possidenti omne aurum et omne argentum,
simul etiam fulgenti luce miraculorum? aut nunquid homines illius
temporis minus proni erunt ad adulandum? Quales enim illis novissimis
diebus illis periculosis temporibus homines erunt. Nimirum, ut ait
Apostolus,
|
“seipsos amantes, cupidi, elati, superbi, blasphemi, parentibus
inobedientes, ingrati, scelesti, sine affectione, sine pace,
criminatores, incontinentes, immites, sine benignitate, proditores,
protervi, tumidi, voluptatum amatores magis quam Dei (II Tim. III).”
|
|
Cum istis miserit Deus operationem erroris, quid miraris eos acclamare
voces Dei et non hominis? (II Tim. II; Act. XII.) Et de illo quidem in
Herode tenuiter dictum est, eo quod non dedisset honorem Deo, scilicet
acquiescendo immoderato favori populi, de ista vero bestia longe majus
est, quod haec Scriptura dicit. Sequitur enim:
|
|