VERS. 16, 17.

Vae tibi terra, cujus rex puer est, et cujus principes mane comedunt. Beata terra, cujus rex nobilis est, et cujus principes vescuntur in tempore suo, ad reficiendum, et non ad luxuriam. Videtur quidem reprobare juvenum principatum, et luxuriosos judices condemnare, quod in aliis per aetatem sit infirma sapientia, in aliis etiam matura aetas deliciis enervetur: et e contrario probare principem bonis moribus et liberaliter institutum, eos judices praedicare qui nequaquam voluptatem negotiis civium praeferant, sed post multum laborem et administrationem reipublicae cibum capere quasi necessarie cogantur. Verum mihi sacratius quid latere videtur in littera: quod juvenes dicantur in Scripturis, qui a veteri auctoritate desciscunt, et cana parentum praecepta contemnunt, qui neglecto mandato Dei cupiunt statuere traditiones hominum, de quibus et in Isaia Israeli Dominus comminatur, eo quod noluerit aquam Silo, quae vadit cum silentio (Isai. VIII), et veterem piscinam everterit, eligens sibi flumenta Samariae et gurgites Damasci: Et dabo, inquit, juvenes principes eorum et illusores dominabuntur eis (Isai. III). Lege Danielem, et Antiquum dierum invenies Deum (Dan. VII). Lege Apocalypsin Joannis, et caput Salvatoris candidum ut nivem, et quasi lanam albam reperies (Apoc. I). Jeremias quoque, quia sapiens erat, et cani ejus in sapientia reputabantur, prohibetur juvenem esse se dicere. Vae ergo terrae cujus rex est diabolus, qui semper rerum novarum cupidus, etiam ut Absalon adversus patrem rebellat (II Reg. XV), quae judices et principes eos habet qui ament hujus saeculi voluptates, qui antequam dies mortis adveniet, dicunt: Manducemus et bibamus, cras enim moriemur (Isa. XXII; I Cor. XV). Contra beata terra Ecclesiae, cujus rex Christus filius ingenuorum, de Abraham et Isaac et Jacob, prophetarum quoque et sanctorum omnium stirpe descendens, quibus peccatum non fuit dominatum, et ob hoc fuerunt liberi. Ex quibus nata est virga liberior S. Maria, nullum habens fruticem, nullum germen ex latere, sed totum fructus ejus erupit in florem, loquentem in Canticis canticorum: Ego flos campi, et lilium convallium (Cant. II). Principes quoque ejus sunt apostoli et omnes sancti, qui regem habent filium ingenuorum, filium liberae, non de ancilla Agar, sed de Sarae libertate generatum (Gal. IV). Nec comedunt mane, nec velociter: non enim in praesenti quaerunt saeculo voluptatem, sed tempore suo manducabunt, cum retributionis tempus advenerit. Et manducabunt ad reficiendum, et non ad luxuriam. Omne bonum praesentis saeculi luxuria est, futuri perpetua refectio.