|
CHRIST. Plane omnis terra et plenitudo ejus, Domini est, et ipse post
diluvium dedit eam filiis hominum, filiis Noe, dicendo: Vos autem
crescite, et multiplicamini, et ingredimini super terram, et replete eam
(Gen. IX). Sed considera quid deinceps actum vel dictum sit: Posteri
autem Cham, filii Noe, maximeque Chananaei, quorum pater Chanaan, quem
in patre maledixit offensus Noe dicens: Maledictus Chanaan, servus
servorum erit fratribus suis (ibid.) Terram quam acceperant propter
scelera sua perdiderunt; imo et ipsa terra evomuit eos, quemadmodum ipse
Dominus cum enumerasset ipsa scelera: Ne polluamini, inquit, in omnibus
his, quibus contaminatae sunt universae gentes, quas ego ejicia ante
conspectum vestrum, et quibus polluta est terra, cujus ego scelera
visitabo, ut evomat habitatores suos (Levit. XVIII). Cavete ergo ne et
vos similiter evomat, cum paria feceritis, sicut evomuit gentem, quae
fuit ante vos. Recte ergo suam terram Dominus dixerit, quam per justum
judicium possessoribus ablatam sibi retinere voluit, ut haberet in ea
memoriale nominis sui, sancta sua tabernacula, et templum, ubi deberet
nomen ejus invocari.
JUD. Patri meo terram illam dedit, patri meo Abrahae et semini ejus,
quod semen ego sum, eodem jure quo dedit, quemadmodum nunc commemorasti,
filiis Noe. Quomodo ergo terram illam suam diceret, potius quam terras
alias quas aliis hominibus dedit?
|
|