IN EZECHIELEM LIBER SECUNDUS. (Ezech. XL-XLVIII)


CAPUT PRIMUM. De visione ultima, quod quammaxime clausa sit, et idcirco quammaxime opus sit illam ad candelabrum, quod est Christus, admoveri, ut ex varte aliqua possit cognosci.

Quoniam coelestia, de quibus supra loquebamur, animalia sequi cupimus, et de illis scriptum est:

“Unumquodque eorum coram facie sua gradiebatur (Ezech. I),”

nos quoque pro modulo nostro coram facie nostra gradiamur, id est propositi nostri intentionem memoriter teneamus, ut visionem quammaxime clausam, ne dicam obscuram, aliquanta ex parte videre atque cognoscere valeamus. Est autem nostra in hoc opere intentio, sicut in initio proposuimus, gloriam sanctae Trinitatis, fidem Christi, et gloriam quaerere regni ejus. Quid isto candelabro lucidius? Aut quo in lumine alio lumen istud videre poterimus, nisi in isto de quo sine dubio Scripturae loquuntur? Accedamus igitur propius, et ad lumen ejus volumen visionis hujus expediamus, quia revera quanto vicinius, quanto attentius ad ipsam ejus propriam personam aspexerimus, tanto amplius Scripturae hujus, quae clausa est, sensus nobis aperietur.