|
Causa manifesta est cur substantia creatrix accidentia non suscipiat, si
primo attendas cur eisdem creata substantia subjaceat. Videlicet
accidentibus idcirco subjacet, quia quaecunque illa sit, ex materia
simul et ex forma consistit, verbi gratia, velut artifex cum fabrili
arte statuam figurat, materia ejus est aeris species; forma vero,
quaevis inducta per artem effigies, scilicet imago imperatoris, aut si
maluerit simulacrum Jovis. Ita quod statuam nominamus, non est id quod
est, quia non unum aut simplum aliquid est. Sic nec ipsum aes antequam
in illo aliquid figuretur, simplum quid est, utpote cujus materia terra
est, multum ipsa differens, quae videtur aeris specie. Ipsam quoque si
consideres terram, non est id quod est, utpote quae a forma nomen hoc
habet. Dicitur enim terra, eo quod sit gravis et sicca. Suum autem esse
sumit ex hyle, quam dicunt materiam creatam informem. Similiter homo non
est simpliciter hoc vel hoc, videlicet quia constat ex partibus quae
sunt anima et corpus, quas solubili vinculo nexas, procul dubio mors
dissociat. Sic et caetera quaecunque sunt, ex materia simul et forma, ut
dictum est, consistunt, ideoque accidentium multitudini subjacent, et
mutabilia sunt. At vero Dei substantia simplex est, non formata, sed
solummodo forma; forma, inquam, carens materia. Unde nescio quod sancti
Spiritus organum cecinit praemissum:
|
“Confirmatum est cor virginis, in quo divina mysteria angelo narrante
concepit;”
|
|
statim subjiciens:
|
“Te forma prae filiis hominum castis suscepit visceribus.”
|
|
Hoc vere catholicus Ecclesiae praecentor praedixit. Formam enim, id est
Deum beata Virgo castis visceribus suscepit, et hominem eadem forma
speciosum prae filiis hominum nobis protulit. Hoc unum est quod formatum
non est. Unde ergo accidentibus subjaceat? Nam quod caetera sunt
mutabilia, de sua, ut dictum est, trahunt materia. Hoc unum sine materia
est, et ideo vere est, nulloque nixum est, quod est prae cunctis
solidum, super omnia pulchrum. Non potest quidquam inesse praeter id
quod ipsum est, nec enim potest accidentibus esse subjectum. Cumque sit
substantia, non est susceptibile contrarium, licet hoc non capiat
sapientia mundi quam hic idem Deus stultam fecit (I Cor. I).
|
|