CAP. XIII


CAPUT 1

In die illa erit fons patens domus David et habitantibus Hierusalem, in ablutionem peccatoris et menstruatae. Et erit in die illa, dicit Dominus exercituum: Disperdam nomina idolorum de terra, et non memorabuntur ultra. Iterum ad superiora tempora sermo recurrit, qui videlicet recursus recapitulatio dicitur, et frequens est in Scripturis propheticis. Ab eo quod dixerat: Tu quoque in sanguine testamenti tui emisisti vinctos tuos de lacu, in quo non est aqua (Zach. IX), usque ad planctum jam dictum sermo processit, eodem ordine quo erant res gerendae, a passione ejusdem Domini usque ad finem saeculi diemque universalis judicii. Nunc ad tempus recurrit ejusdem Dominicae passionis, et unde loquatur dicens: Tu quoque in sanguine testamenti tui emisisti vinctos tuos de lacu. Inde nunc rursus loquitur: In die illa erit fons patens domus David. Quis enim iste est fons domus David, nisi baptismi sacramentum, quod emanavit de latere Filii David patefacto lancea militis? Exivit enim sanguis et aqua (Joan. XIX). Sanguis ut redimeremur; aqua, ut renasceremur. Extunc usque ad consummationem saeculi, toto hoc tempore accepto, toto hoc die salutis patens est fons ille domui David et habitantibus Hierusalem, id est, Christianae religioni, et omnibus qui per fidem habitant intra sanctam Ecclesiam. In quod opus est illis fons patens? In ablutionem peccatoris et menstruatae, id est, in remissionem peccatorum credentis ex circumcisione, credentis ex gentilitate, quae sanguine fluxit idololatriae. In omnium ablutionem fons patens est, nulli claudendus est. Et notandum quod tantummodo domui David et habitantibus Hierusalem fons patens dicitur et est. Nam his qui contra domum David et extra Hierusalem sunt non habendo fidem hortus conclusus est, fons signatus est (Cant. IV). Et bene continuo sequitur: