|
|
“Qui occiderit Cain, septuplum punietur.”
|
|
Dixitque Cain ad Dominum: Major est iniquitas mea quam ut veniam merear.
Ecce ejicis me hodie a facie terrae, et a facie tua abscondar, et ero
vagus et profugus in terra. Omnis igitur qui invenerit me, occidet me.
Dixitque ei Dominus: Nequaquam ita fiet, sed omnis qui occiderit Cain
septuplum punietur. Desperati, et de Dei clementia male sentientis est,
quod ait: Major est iniquitas mea quam ut veniam merear. Quid autem
deprehensus timet incultus iste agricola? Ecce, inquit, ejicis me hodie
a facie terrae, etc. Hoc timet, ne agricolari sibi non liceat, ne terram
quam solam amat, vel praesentem vitam pro admisso facinore perdat, ne
ponatur adversus illum lex a Domino, ut quicunque illum invenerit
occidat. Idcirco Dominus de hoc ipso, quod solum timebatur, respondens:
Nequaquam fiet ita, ait: Sed quid? Omnis, inquit, qui occiderit Cain,
septuplum punietur. Aliter atque aliter diversi interpretes hunc locum
transtulerunt. Nam pro eo quod hic secundum Hebraicam veritatem scriptum
est, sed omnis qui occiderit Cain, septuplum punietur, Symmachus:
septies ulciscetur, Aquila, et Theodotion transtulerunt, septem
vindictas exsolvet. Itaque varia translatio varium sensum generavit.
Haec una sententia est quam non praeterire libet: Cain, septempliciter
peccavit. Primo, quia in sacrificio Domini, ut superius jam dictum est,
non recte divisit; secundo, quia fratri recte dividenti invidit; tertio,
quia correptus a Domino non audivit; quarto, quia fratrem dolo
circumvenit, dicens: Egrediamur fores; quinto, quia occidit; sexto, quia
requisitus a Domino, dicente: Ubi est Abel frater tuus, respondit
procaciter dicens: Nescio. Nunquid custos fratris mei sum ego? septimo,
quia convictus desperavit dicens: Major est iniquitas mea quam ut veniam
merear. Quia ergo pro septemplici peccato maledicto subjacuit, vagus et
profugus ac tremens, ut nonnulli perhibent, qui occiderit, inquit,
septem vindictas exsolvet, id est septemplicis peccati ejus poenam
longam compendiosa morte finiet. Volunt enim peccatum Cain, morte
corporis fuisse deletum, pro quo scriptum est: Non enim vindicabit Deus
bis in idipsum (Naum. I). Sed haec ratio quam infirma sit, et ipsa fides
scit, et sanctorum Patrum sententia diligentior evidenter astruit: Hoc
enim dictum, de illis accipi convenit, quorum in poena vel ante poenam
confessionem Deus accipit, et idcirco post eamdem poenam temporalem, non
illis aeternam superadjicit ut, verbi gratia, latroni illi qui in cruce
confessus est, non injuste Dominus aperuit paradisum, quia non
vindicabit Deus bis in idipsum. Nam alter latro, de temporali ad
aeternum transvectus supplicium. De quo etiam recte dicas, quia nec in
illo vindicavit Deus bis in idipsum, nam esse una vindicta bene dicitur,
quae hic incoepta perficitur in sempiternum. Igitur, quia nec illud
praesens littera dat intelligi, quod Cain tremulo corpore vixerit; illud
tamen videndum, quod multo aliter secundum Hebraicam veritatem dictum
est: Sed omnis qui occiderit Cain, septuplum punietur.
|
|