|
|
“Cumque pergerent, et incedentes sermocinarentur, ecce currus igneus, et
equi ignei diviserunt utrumque. Et ascendit Helias per turbinem in
coelum. Helisaeus autem videbat et clamabat: Pater mi, pater mi, currus
Israel et auriga ejus. Et non vidit eum amplius.”
|
|
Currus quo moris erat, reges ac principes vectari, dignitatem significat
beati viri qui vere dignus est, et honorem consequitur, quem Deus
honorare decrevit. Quod igneus apparuit, meritum indicat zeli
fortissimi, quo pro Domino Deo exercituum zelatus est plus caeteris.
|
“Non, inquit, vidit eum amplius.”
|
|
Hoc beatificans vir sapiens:
|
“Nos, inquit, vita vivimus tantum, post mortem autem non erit tale nomen
nostrum. Helias quidem in turbine vectus est (Eccli. XLVIII).”
|
|
Et continuo subjungit:
|
“Et in Helisaeo completus est spiritus ejus (ibid.).”
|
|
Quomodo completus est? Videlicet ut hoc esset ipse quod magistrum esse
fatebatur, id est
|
“currus Israel et auriga ejus.”
|
|
Sic enim et illi dixit rex Israel aegrotanti in infirmitate qua et
mortuus est:
|
“Pater mi, pater mi, currus Israel et auriga ejus (IV Reg. XIII).”
|
|
Currus nimirum portando Israel meritis, auriga regendo Israel responsis
propheticis. Et ille quidem quia homo erat, et non Deus, curru indiguit
quo in coelum levaretur, in coelum, inquam, non aethereum, sed aereum,
in aliquam terrae secretam regionem dimittendus circa finem saeculi, ad
persolvendum mortis debitum rediturus. At vero Christus vere secundum
nomen Heliae Deus et Dominus sine curru, sine aliquo vehiculo, vel
angelorum ministerio, in coelum ascendit, in coelum aethereum, sessurus
aeternaliter ad dexteram Patris. Nemo ante illum sic ascendit, vel post
ascensurus est. Quemadmodum dicit:
|
“Nemo ascendit in coelum, nisi qui descendit de coelo, Filius hominis
qui est in coelo (Joan. III).”
|
|
Nos quippe ascendere in coelum non possumus, sed quia ille caput nostrum
est, et nos membra sumus, divina ejus virtute sublevamur atque portamur.
|
|