CAPUT XXIII. Quod hujus rei signum fuerit ipsa columba, quam firmiter teneat Ecclesia, videlicet quia hic est qui baptizat.

Cujus tandem rei signum, vel manifestatio, illa talis species erat? Nimirum sacerdotis singularis et Baptistae unici Domini nostri signum hoc erat, in eo quod baptizat. Sic enim dictum est: Super quem videris Spiritum descendentem, sicut columbam, et manentem in eo, hic est qui baptizat (Joan. I). Non dictum est, hic est Filius Dei, sive hic est Christus, quamvis et hoc veraciter dici potuisset, sed hic est qui baptizat. Ergo Baptista Joannes Baptistam quaerebat, baptismum suspirabat, id est hunc effectum, hanc utilitatem intendebat, ob quam venisse gaudebat, Christum videre, videndumque indicare sitiebat, ut ille in Spiritu sancto baptizaret, id est peccata mundi tolleret. Totus quippe mundus in sordibus, omnis homo immundus erat et illotus. Non sola gentilitas sanguinis fluxu sordebat, sed et Synagogae omnes justitias. Spiritus iste sanctus, per prophetas panno menstruatae similes esse censebat (Isa. LXIV). Quid ergo, inquis, Abraham? An non saltem ille mundus fuerat, dicente Scriptura: Credidit Abraham Deo, et reputatum est ei ad justitiam? (Gen. XII.) Non utique jam propter justitiam illam mundus fuerat, sed propter justitiam illam istum emundatorem, promissione accepta, sperare meruerat. Idcirco donec veniret iste qui baptizat, ille et omnis posteritas ejus, verbo promissionis tantummodo catechizata, foris exspectabat, coelesti Ecclesiae nondum in visione Dei communicabat. Quid ipse Joannes, qui adhuc ex utero matris suae Spiritu sancto repletus est? Quare ergo dicebat: Ego a te debeo baptizari? (Matth. III.) Annon ubi exsultavit in utero matris suae ad vocem salutationis Mariae, potuit mundari eodem quo exsultavit gaudio Spiritus sancti? Non utique jam propter hoc mundus erat, non jam propter hoc maculam culpae originalis exuerat. Non ille in remissionem peccatorum, sed in propheticam, imo plus quam propheticam gratiam illic acceperat Spiritum sanctum. Igitur suum et universi mundi baptismum, atque Baptista Joannes desiderabat, et illi desiderio responsum est: Super quem videris Spiritum descendentem sicut columbam, et manentem in eo, hic est qui baptizat in Spiritu sancto (Joan. I). Et quomodo Simeon ille justus, exspectans consolationem Israel, in quo hic Spiritus sanctus erat, responsum ab ipso accepit non visurum se mortem, nisi prius videret Christum Deum (Luc. II), sic iste neque Simeone, neque ullo sanctorum in sancto desiderio minor, accepit responsum gratiae in se habitantis, quod non prius perficeret cursum suum baptizando in aqua, nisi prius videret istum qui baptizat in Spiritu sancto, peccatorum remissionem tribuendo omni mundo.