|
Feria tertia legendam passionem bene praecurrit Hieremiae lectio, quia
in persona ejus dicit: Tu, Domine, demonstrasti mihi et cognovi, tu
ostendisti mihi studia eorum, et ego quasi agnus, qui portatur ad
victimam et non cognovi quia concitaverunt adversum me consilia,
dicentes: Venite, mittamus lignum in panem ejus, et conteramus eum de
terra viventium. Tu, Domine Sabaoth, qui judicas juste, et probas renes
et corda, videam, quaeso, ultionem tuam ex eis (Jer. XI). Nam per hos
dies usque in quartam feriam, haec studia, haec illorum consilia magis
ac magis fervescebant, sed metuentibus
|
“ne forte tumultus fieret in populo (Matth. XXVI),”
|
|
facultas deerat. Namque ipse Dominus noster,
ut ait Lucas evangelista,
|
“erat docens in templo, noctibus vero exibat in montem, qui vocatur
Oliveti, et populus magnificabat eum in templo (Luc. XXI).”
|
|
Et in tantum nulli unquam adulatus est, ut ait Hieronymus, ut in magna
et ampla civitate vel unius noctis hospitium nunquam habuerit. Et
quomodo superbissimus Aman erecta cruce in domo sua, quam paraverat
Mardochaeo, quaerebat opportunitatem, qua suggereret regi de illo mane,
ut appenderetur (Esther. XI), sic diabolus inito consilio in domo sua,
id est in cordibus Judaeorum, dicendo. Venite, mittamus lignum in panem
ejus, id est crucem in corpus ejus, quaerebat opportunitatem, ut Romanae
potestati traderet Jesum. Ultionem ergo videntes ex eis, ut in Epistola
dictum est: Gloriamur in cruce Domini nostri Jesu Christi (Gal. VI). Nam
is, a quo consilium acceperunt, ut mitterent lignum in panem ejus, eodem
ligno transfixus et spoliatus est, ut crux Christi gloriosa, a poena
reorum sublevata est in frontibus imperatorum. Itaque in introitu
cantamus: Gloriari nos oportet in cruce Domini nostri Jesu Christi.
Caetera quae sequuntur in officio, manifeste verba sunt personae ejus
agonizantis, et resurrectionem suam exorantis.
|
|