CAPUT 38

“Ab illo ergo die cogitaverunt interficere eum.”

Ergo, inquit, quia conspirationem suam, quasi rationabiliter auctoritate consilii confirmaverant, ab illo die praefinito consilio cogitaverunt, ut eum, quem antea lapidare voluerant per turbam et tumultum, nunc interficerent quasi per judicii ordinem legitimum.

“Jesus ergo jam non ambulabat palam apud Judaeos, sed abiit in regionem, juxta desertum, in civitatem quae dicitur Ephrem, et ibi morabatur cum discipulis suis.”

Non metu occasus sui verus iste sol in nube se abscondit, non palam ambulando apud Judaeos, praesertim cum postmodum ad eumdem occasum suum tam rutilo aspectu pervenerit, ut claritatem gloriae ejus invidorum ferre non possent oculi; sed hoc et jam facto et utilia fidelibus suis praemittit exempla, et divina more suo signat mysteria. Hoc enim ejus exemplo, licet ejus discipulis humiliter declinare instantiam persecutionis, et itidem mystice datur intelligi, quod Judaeis jam debeat domus sua deserta relinqui. Abeundo namque in regionem juxta desertum, et ibi morando cum discipulis suis, per desertum innuit desertionem Judaeorum, per ipsam regionem, quae est juxta desertum, electam habitationem gentium, apud quas mansurus erat, in civitate Ephrem, id est, in Ecclesia faciente fructum multiplicem, Ephrem quippe interpretatur frugifer sive crescens.