CAPUT IX. Quod secundum hunc numerum persecutionum suarum septem psalmos cecinerit David, sicut ex titulo ipsorum potest agnosci, cum mysterio passionis et tentationum Christi.

Sciendum praeterea quia secundum praedictarum persecutionum numerum David iste septem Psalmos cecinit, videlicet tricesimum tertium, LI, LII, LIII, LV, LVI, LVIII. Quod ex titulis ipsorum animadverti promptum est. Nam titulus primi hic est:

“Psalmus David cum commutavit vultum suum coram Abimelech, et dimisit eum et abiit.”

Titulus secundi:

“Psalmus David, cum ivit Doech Idumaeus, et annuntiavit Saul, et dixit: Venit David in domum Abimelech.”

Titulus tertii:

“In finem pro Amalech intelligentia David.”

Hic ad ultimam ejus fugam respicit quando confugerat ad Achis filium Mahog regem Geth, et venerunt Amalecitae absente David, et percusserunt Sicelech, et succenderunt eam igni. Titulus quarti:

“In finem in carminibus intellectus David, cum venissent Ziphei et dixissent ad Saul: Nonne David absconditus est apud nos?”

Titulus quinti:

“In finem pro populo qui a sanctis longe factus est David in tituli inscriptione, cum tenerent eum Allophyli in Geth.”

Titulus sexti:

“In finem ne disperdas David, in tituli inscriptione, cum fugeret a facie Saul in spelunca.”

Titulus septimi:

“In finem ne disperdas David, in tituli inscriptione, quando Saul misit ad custodiendam domum ejus, ut interficeret eum, et abiit.”

Hic ad secundam persecutionem respicit, qua cum declinasset a facie Saul lancea casso vulnere perlata in parietem, misit Saul satellites suos nocte in domum ut custodirent eum, et interficerent mane. Quod cum nuntiasset David Michol uxor sua, deposuit eum per fenestram, et abiit et aufugit, atque salvatus est. Mysterium tituli psalmi primi, quomodo David, id est Christus, vultum suum mutaverit, supra perstrinximus. In titulo psalmi secundi, Doech, quod interpretatur motus, Doech, inquam, Idumaeus, id est, motus terrenus, Antichristum significat. Nam quod ille annuntiavit Sauli, venisse David in domum Abimelech, et propter hoc interfecit sacerdotes Domini, illud praefiguravit, quia Antichristus Ecclesiam usque in mortem persequendo dilaniabit. In titulo psalmi tertii,

“in finem pro Amalech,”

illud mystice inuitur, quia quod secundum historiam contigit David, ut civitas ejus depraedaretur, et succenderetur ab Amalecitis, idem spiritualiter futurum esset contra Ecclesiam Christi, quod impugnaretur a perfidis, scilicet Judaeis, paganis, haereticis, quos omnes sub nomine Amalech exprimit. Interpretatur enim Amalech populus lingens sive dolens et parturiens, juxta illud:

“Concepit dolorem, et peperit iniquitatem (Psal. VII).”

In titulo psalmi quarti, Ziphei, qui annuntiaverunt Saul, dicentes:

“Nonne David absconditus est apud nos?”

Judaeos significant, qui David Sauli prodiderunt, id est, Christum morti tradiderunt. Ziphei namque florentes interpretantur. Quo nomine Judaei denotantur, qui temporalibus bonis florere certabant, et secundum carnem cognati Christi erant. In titulo psalmi quinti; allophyli qui tenuerunt David in Geth, ipsi sunt Judaei facti alienigenae, suis meritis, quod ipso nomine suo indicant allophyli; in Geth, quod interpretatur torcular, tenuerunt eum, id est, in pressura tribulationum et mortis longe facti a sanctis, scilicet valde dissimiles apostolis, et caeteris fidelibus Christi. In titulo psalmi sexti, quo fugisse scribitur David a facie Saul in spelunca, illud mystice significat, quod a cognitione Judaeorum recesserat Christus propter perfidiam ipsorum, et quasi latens in spelunca sic divinitatem suam in humana occultavit natura. In titulo septimi psalmi, quo misisse scribitur Saul ad custodiendam domum ejus ut interficeret eum, illud significat, quod misit populus Judaicus custodes ad custodiendum Christi sepulcrum (Matth. XXVII), ut interficerent eum, id est, ut in morte quantum ad opinionem suam eum detineret, quod non fecit. Nullo autem argumento certius potuit Dominica resurrectio comprobari, quam per hoc quod ex suis inimicis testes sibi adhibuit. Quod in quibusdam eorum titulis scriptum est: Ne disperdas, sive ne corrumpas in tituli inscriptione ex abundanti, nunc exponere est, eo quod ad rem minus attinet, neque enim Psalmos, aut Psalmorum titulos tractare, hic nobis propositum est. Verumtamen nec omnino praeterire libet, quia quantum ad eorum voluntatem, titulum ipsius David, id est Christi, corruperunt vel disperdiderunt, scilicet quando dixerunt:

“Noli scribere Rex Judaeorum, sed quia ipse dixit, Rex Judaeorum sum (Joan. XIX).”