VERS. 21.

“Manum tuam,”

id est fortitudinem tuam, videlicet legem in fortitudine percutientem,

“longe fac a me,”

videlicet, ut non multa fortitudine, vel magnitudinis tuae mole, sed sola nunc utaris ratione, et formido tua

“non me terreat,”

videlicet sed potius dilectio fiduciam loquendi praebeat.