|
|
“Et azymos panes cum lactucis agrestibus.”
|
|
Alterum horum, scilicet quod de azymis jubetur, tam in re quam in
mysterio observamus, ut videlicet azymum panem ad conficiendum Christi
corpus habeamus, et mystice vetus fermentum a nobis, scilicet fermentum
malitiae et nequitiae, secundum Apostoli praeceptum, expurgemus (I Cor.
V). Alterum vero, id est quod de lactucis agrestibus praecipitur, tantum
spiritualiter attendimus, quia videlicet auctor hujus sacramenti, non
eas corporaliter adhibuit, sed solummodo panem et vinum benedicens dedit
discipulis suis. Unde mirandum quo Graecorum consuetudo auctore tradita
inoleverit, qui fermentatum panem quaerunt, et a sacramento Christi
azymum rejiciunt, cum nulli dubium esse debeat quod Dominus noster non
nisi de azymo illud primitus effecerit. Etenim neque fermentatum nocte
illa secundum legis edictum inveniri licebat in cunctis domibus Israel,
neque ipse apud se habendo fermentatum, legitimam porrigere debebat
occasionem inimicis suis, cum diceret lex:
|
“Qui comederit fermentatum, peribit anima ejus de coetu Israel, tam de
advenis quam de indigenis terrae (Exod. XII).”
|
|
Sed de hoc adversum illos abundeque jamdudum a Romana sede disputatum
est. Porro, azyma et lactucas agrestes ut spiritualiter edamus, ab ipsis
qui primi hoc egerunt apostolis evidens exemplum habemus. Etenim in eo
vetus fermentum expurgaverunt, et erant nova conspersio epulando in
azymis sinceritatis et veritatis (I Cor. V), quia praesens passio
Christi mundabat illos ab omnibus peccatis quibus corruptus homo primus
totam generis sui massam fermentaverit. Dixit enim illis in illa coena
sacrosancta, hic verus Agnus Dei:
|
“Jam vos mundi estis propter sermonem quem locutus sum vobis (Joan.
XV).”
|
|
Nisi enim quia sermonem meum audistis et credidistis, nequaquam per hanc
passionem meam mundaremini. Quasi praeteritum dixit,
eo videlicet modo quo postea ibidem ait ad Patrem:
|
“Et jam non sum in mundo (Joan. XVII),”
|
|
cum nondum peractum, sed agere coepisset ut transiret ex hoc mundo.
Lactucas vero agrestes, quae valde amarae sunt, simul comederunt, quia
profecto propter illa quae dicebantur jam in summa tristitia erant, et
per totum triduum amaritudini passionis ejus satis moleste
communicaverunt. Eorum ergo exemplo nos carnes agni cum lactucis
agrestibus comedimus, cum corpus Redemptoris accipientes, nosmetipsos
pro peccatis nostris affligimus, quatenus ipsa amaritudo poenitentiae
abstergat a mentis stomacho perversae humorem vitae.
|
|