CAPUT XII. Quid sit spiritualiter, bovem aut ovem vel asinum fratris, etiamsi propinquus non sit, reducere, aut sublevare, vel qualiter Christus hoc perficiat.

(CAP. XXI.) Non videbis bovem fratris tui, aut ovem errantem, et praeteribis, sed reduces fratri tuo, etiamsi non est propinquus frater tuus, nec nosti eum: duces in domum tuam, et erunt apud te, quandiu quaerat ea frater tuus, et recipiat. Similiter facies de asino, etc. Magnifice et hoc imperium ejus Dominus noster Jesus Christus per omnia legi subditus, se adimplere perdocuit, quando vilissimum omnium jumentorum asinum ascendit veniens in civitatem Jerusalem passurus pro salute mundi, juxta prophetiam Zachariae, dicentis eidem sanctae civitati, imo supernae Jerusalem, cujus illa typus vel umbra fuit: Ecce rex tuus veniet tibi justus et salvator, ipse pauper, et ascendens super pullum filium asinae (Zach. IX). Quid enim mystice asinus ille cui insidet Dominus, nisi stultus gentilium populus intelligitur? Et simplicior quidem Hebraeorum populus, qui Dominum sequebatur, Pharisaeis dicentibus: Sed turba haec quae non novit legem, maledicti sunt (Joan. VII), asinus quidem, sed propinqui asinus fuit. Dicit autem haec sancta et spiritualis lex: Etiam si non est propinquus frater tuus, nec nosti eum, duces in domum, etc. Igitur ut totam legem impleret, etiam non propinqui sui asinum iste Salvator noster ascendit, eumque in domum suam duxit, quando gentilem populum assumpsit, stulta mundi eligens, ut coafunderet sapientes (I Cor. I), sedensque dorso obedientis, atque dicentis: Vias tuas, Domine, demonstra mihi, et semitas tuas doce me (Psal. XXIV), duxit in domum suam coelestem per viam prudentiae, pueris occurrentibus, et cum laude Dei sublevantibus ramos victoriae (Matth. XXI). Per quos videlicet pueros sancti intelliguntur angeli, gaudentes de felicitate redemptionis nostrae. Hoc idem recte intelligitur de ove errante, quod maxime comprobatur ex parabola centum ovium et unius perditae (Luc. XV). Notanda diligenter tota praesentis capituli textura. Siquidem tam in principio quam in fine ejus sublevatio praecipitur Judaici populi, qui Domino secundum carnem propinquus exstitit, in medio autem sublevatio populi gentilis qui a carne ejus alienus erat et a testamenta Dei. Nam in principio dicit: Non videbis bovem fratris tui, aut ovem errantem et praeteribis, sed reduces fratri tuo. In finem autem sic: Si videris asinum fratris tui, aut bovem errantem cecidisse in via, non despicies, sed sublevabis cum eo. Porro in medio dicit: Etiamsi non est propinquus frater tuus, nec nosti eum, duces in domum tuam, videlicet bovem ejus vel asinum. Frater namque hominis hujus qui solus legem totam implere potuit, ipse est Judaicus populus, secundum carnem Abrahae frater vel propinquus Domini, quem et prius errantem primo adventu suo Salvator requisivit, et aliquos ex eis ad viam salutis reduxit, et nunc sub onere peccati jacentem non omnino despiciet, sed in fine sublevabit. Interim qui non erat nunc ejus propinquus aut frater, ut jam dictum est, asinus qui perierat reducitur, quia de gentibus ad carnem Abrahae non pertinentibus, simplices et abjecti per gratiam colliguntur.