|
Egit econtra ille hostis Dei, ut non reciperet homo praeceptum Dei, ut
sibi potius quam Deo fieret homo similis. Serpentem namque ingressus:
inquit ad mulierem,
|
“praecepit vobis Deus ut non comederetis de omni ligno paradisi?”
|
|
At illa:
inquit,
Et ille:
ait,
|
“morte moriemini (Gen. III).”
|
|
Sed cur praecepit? Vultis melius nosse cur ita praeceperit?
|
“Ecce dico vobis: Scit enim Deus quod in quo cunque die comederitis ex
eo, aperientur oculi vestri, eteritis sicut dii, scientes bonum et malum
(ibid).”
|
|
Credidit mulier magis diabolo quam Deo, magis serpenti quam Creatori, et
ambo comederunt, scilicet mulier et vir. Itaque similitudinem Dei
perdiderunt, et ei potius facti sunt similes, cui crediderunt, quia
simile peccatum admiserunt. Propter quod enim peccatum ille cecidit de
coelo, nisi quia dixit:
|
“Ascendam in coelum, et similis ero Altissimo?”
|
|
(Isa. XIV.) Quid autem aliud in praevaricatione illis praesumere
persuasit, dicendo: Comedite, et
Igitur quasi palmam de homine obtinuit adversarius Dei, et magnifice
gloriabatur, quasi vicisset et avertisset penitus propositum Dei, ut
puta dicens in corde suo: Non Deus ad similitudinem suam, sed ego effeci
hominem ad similitudinem meam. Ex eo qui prius causas habuerat, ut
vocaretur diabolus et Satanas, jam tertiam habet causam, ut adhuc alio
nomine vocetur, scilicet serpens antiquus. Hoc est illi opprobrium
sempiternum, quod tali nomine censetur. Hoc illi exprobrat Verbum Dei,
Dei veritas, quia pro admittendo tali sacrilegio serpentem ingressus
est, venenata totus ardens invidia. Qui enim hoc intendens cum fuisset
summus angelus, abjectum reptile ingressus est, ut suum mendacium de
serpente in mulierem, de muliere in virum serpere faceret, ad
perditionem totius posteritatis, ad mortem totius generis humani, nonne
merito nomen serpentis haereditavit?
|
|