VERS. 9.

“Qui tenet, inquam, vultum solii sui,”

id est supra dicto modo occultat gloriam regni sui, videlicet ne quandiu in hac mortali carne subsistimus, quanta sint illa angelorum ministeria vel caetera Dei secreta, videamus, vel quia contra amicos suos haec loquitur, qui rationes percussionis ejus se comprehendendum arbitrabatur, recte hoc modo dicitur:

“Qui tenet vultum solii sui,”

id est qui non ostendit vobis, vel vestri similibus, rationem judicii sui,

“et expandit super illud nebulam suam,”

videlicet quia manens invisibilis occulta judicia sua super nos exerit.