|
Fratres mei, secundum Scripturam dicentem: Et sola vexatio dabit
intellectum auditui (Isa. XXVIII), fere mihi contigit. Vexatio namque,
quam vidistis me perpeti, quam audistis in dolore vocis quasi
parturientis toto anno, imo et fere toto biennio priusquam inundaret hoc
flagellum incendii, dedit intellectum auditui. Occasio enim mihi fuit,
quatenus melius intelligerem id, quod verum est conditores civitatum
terrenarum male in Scripturis sanctis, et ante et post diluvium denotari
tanquam architectos sive municipes adversae civitatis, quae contraria
est civitati Dei viventis, Hierusalem coelestis, videlicet, ante
diluvium dicendo: Et aedificavit Cain civitatem, quam vocavit ex nomine
filii sui Enoch (Gen. IV). Et post diluvium dicendo: Nemroth coepit esse
potens in terra; fuit autem principium regni ejus Babylon. De terra illa
egressus est Assur, et aedificavit civitatem Niniven et plateas
civitatis (Gen. X), et ob ejusmodi potentias hunc mundum dictum esse a
Domino atrium fortis armati (Luc. XI). Eadem namque potentia, qua ille
Nemroth coepit esse potens in terra, et propter quam dictus est in
proverbio: Robustus venator coram Domino, coeperunt et jussa sunt idola
pro Deo coli, quasi ob decorem, munimen civitatis, maximeque ab initio
pro memoria magnifici eorum nominis, quemadmodum Scriptura libri
Sapientiae dicit: Acerbo, inquit, luctu dolens pater cito sibi rapti
filii fecit imaginem, et illum, qui tunc quasi homo mortuus fuerat, nunc
tanquam Deum colere coepit, et constituit inter servos suos sacra et
sacrificia (Sap. XIV). Deinde interveniente tempore, convalescente
iniqua consuetudine, hic error tanquam lex custoditus est, et tyrannorum
imperio colebantur figmenta. Nimirum ea causa fuit, per quam mundus iste
talis effectus est ut merito diceretur atrium fortis armati, dum is, qui
in mundo nihil jure habere debuit, diabolus, per idololatriam in
patrocinium tyrannidis ascitus est ab amatoribus mundi, qui in mundo
properabant tyrannizari, qualium primus supra dictus Nemroth exstitit,
secundum nomen suum, tyrannus. Nemroth quippe tyrannus, vel profugus,
sive transgressor interpretatur. Sciendum vero quia cum dicitur, atrium
fortis armati, domus quoque ejusdem cum atrio debet subintelligi. Atrium
quippe dictum amplissimae domus primus ingressus, ubi sibi arbitri
habitantes propter expellendum frigus focos facere noscebantur, et ab
atri fumi nebulosissimo globo, appellata atria quasi atra tradit
antiquitas. Et quae est domus illius nisi infernus? Ergo civitates
terreni fundamenti, qualium in maximis vel notissimis tyrannizavit rex
Nemroth, et semetipsum direxerit Assur, dum idola prostituunt, et
nebulosissimum glomerant fumum sacrificiorum, recte dicuntur, et sunt
atria teterrima domus nimis amplae, scilicet inferni, cum sint atria
sive unum atrium fortis armati; scilicet diaboli. Verumtamen in atriis
domus Domini (Psal. CXXXIII), in quibus stamus vel stare debemus, haec
etymologia pene deficit, quia non est in eis ater fumus, nisi velis
rationabiliter attendere, quia poenitentium luctus lacrymosus quidem est
fumus, veram pariturus lucem, sicut contra fumus caecitatis et
ignorantiae, qui est in illo tali atrio jam dicti fortis armati, parit
gehennae ignem inexstinguibilem.
|
|