|
|
“Pro eo quod abjecit populus iste aquas Siloe, et propter hoc adduci
super populum illum regem Assyriorum.”
|
|
Et adjecit Dominus loqui ad me adhuc, dicens: Pro eo quod abjecit
populus iste aquas Siloe, quae vadunt sub silentio, et assumpsit magis
Rasin et filium Romeliae, propter hoc ecce Dominus adducet super eos
aquas fluminis fortes et multas, regem Assyriorum, etc. Per
translationem loquitur Siloe fontes Hierusalem et Assyrii fluminis
violentissimi, quod omnem terram Israel suis inundet aquis, et
egrediatur ripas alvei, tantoque feratur impetu ut postquam decem
tribuum occupaverit terram, ad Judam perveniat, et transiens ad collum
usque pertingat, per quae vicinam significat captivitatem. Non enim tunc
captus est Judas, sed cunctis duarum tribuum urbibus subjugatis, sola
remansit Hierusalem, quae incredibili Dei misericordia liberata est.
Potentiam ergo Assyrii et innumerabilis ejus exercitus, quam sublimi
inundatione descripserat, nunc per aliam ostendit translationem, quod
alis suis, id est ducibus et infinita multitudine operuerit terram
Emanuelis, hoc est, defendentis eam Dei, sed tamen non possederit.
Mystice per aquas Siloe, quod interpretatur missus, quam ille populus
contempsit, gratiam baptismi intelligimus, quam populus Judaicus
abjecit. Legimus enim in Evangelio quod caecum a nativitate, cujus
oculos luto ex saliva sua facto, Dominus laverat, miserit ad aquas
Siloe. Quibus cum caecus lavisset lutum, caecitate detersa, clarum
oculorum lumen accepit (Joan. IX). Quod post signi magnitudinem indicat
non aliter caecitatem Judaeorum et omnis increduli posse sanari, nisi
doctrina aquarum Christi, quae absque strepitu et clamore verborum
leniter fluunt, tenebrae prioris fugentur erroris. Nimirum pro eo quod
populus decem tribuum abjecit aquas Siloe, id est separatus est a
Hierusalem et a domo David, adduxit super eos Dominus regem Assyriorum,
quod interpretatur dirigentium; sic pro eo quod abjecit populus Judaicus
gratiam Dei et fidem Christi, adducit super eum Dominus diabolum regem
superborum, et nihilominus exercitum Romanorum, et dupliciter captivati
sunt. E contrario sicut ivit rex Assyriorum per Judam inundans, et alas
suas extendit, implens latitudinem terrae, nec praevaluit, protegente
te, o Emmanuel; sic diabolus per Judam, id est, contra catholicae
confessionis Ecclesiam, multis persecutionibus consurrexit, et non
praevaluit te protegente, o Emanuel, te defendente, o nobiscum Deus.
Dicamus igitur nos, dicamus omnes id quod sequitur inimicis nostris,
inimicis Christi persecutoribus nostris Judaeis, paganis, haereticis:
Congregamini, populi, et vincimini. Item: Inite consilium, et
dissipabitur, Loquimini verbum et non fiet. Itemque, confortantes
alterutrum, dicamus nostris: Ne dicatis: Conjuratio id est, ne miremini,
quasi novi aliquid acciderit, quoties populus impius blasphemias
interrogat Christo. Omnia enim quae loquitur populus iste conjuratio
est. Et timorem ejus ne timeatis, neque paveatis. Dominum exercituum
ipsum sanctificate. Ipse pavor vester et ipse terror vester, et erit
vobis in sanctificationem, in lapidem autem offensionis et in petram
scandali duabus domibus Israel in laqueum et in ruinam habitantibus
Hierusalem, et offendent ex eis plurimi, et cadent, et conterentur, et
irretientur, et capientur. Videlicet quia non receperunt Emanuelem, sed
factus est eis in lapidem offensionis, et petram scandali. Idcirco
conterentur, captivique ducentur.
|
|