VERS. 12.

“Halitus ejus,”

id est, occulta suggestio ejus,

“prunas ardere facit,”

id est, succensa internis concupiscentiis reproborum mentes ad delectationes illicitas pertrahit. Nisi enim ignis, id est, concupiscentiae scintillam in se haberent, halitu, id est, suggestione diaboli prunae ardentes non fierent, est flamma, inquit,

“de ore ejus egreditur,”

id est, instigatio locutionis occultae animo ingeritur, quia videlicet ardet in desideriis animus, cum ejus suggestionibus instigatur.

Antiquus hostis extrema mundi, ut saepe jam dicum est, atrocius aggreditur tentaturus, quia fit ferventior ad saevitiam, quanto se viciniorem sentit ad poenam. Tunc cervicem superbiae altius erigit, et per damnatum illum quem gestat hominem, omne quod temporaliter praevalet, nequiter ostendit. Unde nunc dicitur: