CAPUT XXVII. De eodem, quomodo electus et unctus sit absque omni humano favore, in typum ejusdem Christi dicentis:

“Non vos me elegistis, sed ego elegi vos.”

Quis autem aliquando sic unctus est rex, et tali ad regnum ordine perductus est? Omnes reges aut proprio flatu singuli ad regnum ambitiose aspiraverunt, aut haereditaria successione provecti sunt, aut in filiis hominum confisi sunt, et a principibus sublevati sunt, et acclamati ab illis, statim purpura vestiti, et coronis insigniti sunt, statimque in sublimi solio residentes, ac sceptra tenentes, in gloria sua splenduerunt. Hic autem adhuc puer cum post fetantes iret, vivente ac regnante Saul, nihil hujusmodi in corde suo habere poterat, ut diceret ei Samuel quod ante Sauli dixerat:

“Omnia quae sunt in corde tuo indicabo tibi (I Reg. IX).”

Non enim principes fuere faventes et acclamantes; sed fratres magni invidentes, et de puero indignantes, unde et frater ejus major postmodum loquente illo cum aliis, iratus dicit:

“Quare venisti, et quare dereliquisti pauculas oves illas in deserto? Ego novi superbiam tuam, et nequitiam cordis tui, quia ut videres praelium descendisti (I Reg. XVII).”

Non statim sceptriger in solio sedit, purpura insignis, et diademate clarus, vel corona aurea splendidus, sed prius egenus et vagus profugusque erravit, et exsul omnibus quoque modis prius amaritudines totius infelicitatis quam nectareos aut mellitos regum populi liquores epotavit. Quis, inquam, omnium regum, praeter solum Dominum et Filium ejus Jesum Christum Deum et hominem, tali ordine processit et regnavit? Ille namque puer, nunc exaltatus et elevatus et sublimis nimis, non se ipsum exaltavit, aut elevavit, quemadmodum Judaeis dicentibus:

“Quem te ipsum facis,”

respondens ait:

“Si ego glorifico me ipsum, gloria mea nihil est (Joan. VIII).”

Item:

“Ego gloriam meam non quaero, est qui quaerat et judicet (ibid.)”

Et alibi:

“Et a meipso non veni, sed est unus qui misit me, quem vos nescitis (Joan. VII).”

Non elegerunt eum filii hominum, principes vel primates populorum, sed ipse potius principes suos elegit. Quemadmodum dicit:

“Non vos me elegistis, sed ego elegi vos (Joan. XV).”

Non haereditaria secundum hominem successione in regnum ascendit, quippe qui non saltem de filia Herodis sive cujuslibet principis, sed de paupercula virgine desponsata fabro nasci dignatus est. Unctus quoque ex utero rex non statim ut rex dici vel esse potuit, gloria et honore regio coronatus est, sed juxta prophetiam dicentis:

“De torrente in via bibet, propterea exaltabit caput (Psal. CIX),”

prius cunctis tentationibus et passione mortis amaricatus est, quam in illas delectationes, quae sunt in dextera Patris, caput exaltaret. Igitur et in his omnibus patri filius similis est, imo in similitudinem futuri filii sui pater iste David praeordinatus est.