|
|
“Ipso enim, inquit, concedente pacem,”
|
|
id est reconciliante sibi populum gentilem,
|
“quis est qui condemnet,”
|
|
subaudi eosdem gentiles, ob praeteritorum sordes peccatorum?
|
“Ex quo absconderit vultum,”
|
|
subaudi a Judaeis, qui prius quasi videntes erant;
|
“ex quo, inquam, absconderit vultum,”
|
|
id est gratiam vel notitiam suam, scilicet
|
“posito velamine super cor eorum (II Cor. III),”
|
|
quis est qui contempletur eum?
|
“Confiteor, inquit, tibi, Pater, Domine coeli et terrae, quia
abscondisti haec a sapientibus et prudentibus, et revelasti ea parvulis
(Luc. X).”
|
|
Quis hoc judicium discutere vel reprehendere audeat? Et si Dominus
vineae novissimis operariis una hora laborantibus denarium dare velit,
cui injuriam facit? (Matth. XX.)
|
“Et super gentes, inquit, et super omnes homines,”
|
|
subaudi hoc judicium invisibili examinatione celebratur, scilicet ut
alios repellat, alium eligat occulte, sed nullum injuste.
|
|