|
|
“Vobis datum est nosse mysterium regni Dei, caeteris autem in
parabolis,”
|
|
subjungens,
|
“quia videntes non vident, et audientes non audiunt.”
|
|
Et quod maxime in evangelistae hujus dispositione delectabile est, quot
erant apostoli, totidem, id est duodecim erant introductae parabolae.
Prima est parabola seminantis, qui dum seminat quaedam, inquit,
ceciderunt secus viam, et venerunt volucres et comederunt ea (Matth.
XIII). Et reliqua. Sane quod in illa vel pro illa parabola dicit eis:
Vobis datum est nosse mysterium regni Dei, illis autem non est datum,
vel ut apud Lucam manifestius: Caeteris autem, inquit, in parabolis, ut
videntes non videant, et audientes non intelligant (Luc. VIII), non de
illo tempore, quo haec dicebantur, sentiendum est, sed de illo quo
venturus erat Spiritus sanctus, et docturus eos omnem veritatem. Quo
nimirum intendens ipse, continuo passurus dicit ipsis: Haec in
proverbiis locutus s um vobis. Venit hora, cum jam non in proverbiis
loquar vobis (Joan. XVI). Secunda parabola est hominis, qui seminavit
bonum semen in agro suo. Cum autem dormirent homines, venit inimicus
ejus, et superseminavit zizania in medio tritici, et abiit (Matth.
XIII). Tertia est, quam proposuit dicens: Simile est regnum coelorum
grano sinapis, quod minimum quidem est omnibus seminibus, cum autem
creverit, majus est omnibus oleribus, et fit arbor, ita ut volucres
coeli veniant et habitent in ramis ejus (Luc. XIII). Quarta haec est.
Simile est regnum coelorum fermento, quod acceptum mulier abscondit in
farinae satis tribus donec fermentaretur totum (Matth. XIII). Quinta:
Simile est regnum coelorum thesauro abscondito in agro, quem qui invenit
homo, abscondit (ibid.). Sexta: Simile est regnum coelorum homini
negotiatori quaerenti bonas margaritas (ibid). Septima: Simile est
regnum coelorum sagenae missae in mari, et ex omni genere piscium
congreganti (ibid.). Octava: Simile est regnum coelorum regi, qui voluit
rationem ponere, cum servis. Et cum coepisset rationem ponere, oblatus
est ei unus, qui debebat decem millia talenta (Matth. XVIII). Nona:
Simile est regnum coelorum homini patrifamilias, qui exiit primo mane
conducere operarios in vineam suam (Matth. XX). Decima: Simile est
regnum coelorum homini regi, qui fecit nuptias filio suo (Matth. XXII).
Nam duas in hoc numero praetermittimus, quas, non tam discipulis suis
quam principibus sacerdotum, locutus est inimicis suis, quarum una haec
est: Homo quidam habebat duos filios, et accedens ad primum dixit: Fili,
vade hodie operare in vinea mea (Matth. XXI). Alia: Homo erat
paterfamilias, qui plantavit vineam, et sepem circumdedit ei, et fodit
in ea torcular (ibid.), etc. Undecima est: Tunc simile erit regnum
coelorum decem virginibus, quae accipientes lampades suas exierunt
obviam sponso et sponsae (Matth. XXV). Duodecima: Homo quidam peregre
proficiscens, vocavit servos suos, et tradidit illis bona sua.Et uni
dedit quinque talenta, alii autem duo, alii vero unum (ibid.). In his
parabolis introducendi studio loquebatur illis, aliquando solis,
aliquando simul astantibus, et audientibus turbis. Plane quod in prima
dixit: Vobis datum est nosse mysteria regni coelorum, sive regni Dei,
illis autem non est datum vel, caeteris autem in parabolis (Matth. XIII;
Luc. VIII), sicut supradicere coeperamus, tunc adimpletum est, quando
principes isti accepto Spiritu sancto, Spiritu veritatis, omnes
coeperunt nosse mysterium regni Dei, quod occultum erat in lege et
prophetis, nos autem populares vel plebei, quibus tanta non collata est
gratia, coepimus praeeunte fide, ex parabolis istis evangelicis eadem
paulatim percipere mysteria regni Dei. Sed quid est quod subjungit: Ideo
in parabolis loquor eis, ut adimpleatur in eis prophetia Isaiae
prophetae, dicentis: Auditu audietis et non intelligetis, et videntes
videbitis, et non videbitis? (Matth. III). Num idcirco loquebatur in
parabolis, ut illi de quibus hoc prophetatum fuerat non perciperent
mysteria regni Dei? Hoc nempe ut intelligamus, ipse litterae textus vel
ordo compellit. Dixerant enim discipuli, stantibus in littore turbis:
Quare in parabolis loqueris illis? (Ibid.) Cui nimirum percunctationi,
ne dicam intentioni, sive voluntati, quia vera necdum via tendere
sciebant ad manifestationem regni Dei, percunctationi, inquam,
satisfacere hoc erat, ut manifeste et non in parabolis, sed actu ipso,
et potentia spectanda cunctis jam se ostenderet regem esse regni Dei. At
ille tali ordine processurus erat rex regni Dei, ut intus admitterentur
humiles illuminati, superbis relictis foris, ut errarent caeci in
plateis. Cum igitur dixisset vobis datum est nosse mysterium regni Dei,
terribiliter pro re et tempore subjunxit, quia videntes non vident, et
audientes non audiunt.
|
|