|
Igitur in matutinis Dominico die, ait beatus Benedictus (cap. 12),
imprimis dicatur sexagesimus sextus psalmus sine antiphona in directum.
Post quem dicatur quinquagesimus cum alleluia. Post quem dicatur cente
simus septimus decimus, et sexagesimus secundus. Inde benedictiones et
laudes. Psalmus sexagesimus sextus iste est: Deus misereatur nostri, et
benedicat nobis, illuminet vultum suum super nos, et misereatur nostri
(Psal. LXVI). Porro de angelo qui sedit vigilia illa, vigilia quarta
sive matutina, ad sepulcrum Domini, sanctum Evangelium dicit: Quia erat
aspectus ejus sicut fulgur, et vestimentum ejus sicut nix (Matth.
XXVIII). Non ergo iste psalmus, dum in primis enim dicimus, oportune
mittit nos ad contemplationem illius vultus angelici, per hoc dictum:
Illuminet vultum suum super nos et misereatur nostri? (Psal. LXVI.)
Denique ille fulgureus aspectus angeli factum esse significabat illud,
quod spiritus propheticus postulabat, et praesciebat futurum dicendo:
Illuminet vultum suum super nos, et subjungendo, ut cognoscamus in terra
viam tuam, in omnibus gentibus salutare tuum (ibid.). Vestimentum ejus
quod erat sicut nix, sive stola candida, qua erat coopertus juvenis
sedens in dextris, sicut alius evangelista dicit (Marc. XVI), laetitiam
gentium, et judicium quo constituentur oves a dextris in die
resurrectionis universalis, sine dubio significabat, et illo tali habitu
suo, sine dubio concordabat versiculo huic psalmi jam dicti: Laetentur
et exsultent gentes, quoniam judicas populos in aequitate, et gentes in
terra dirigis. Quid multa? jam quidem benedixit nos Deus, Deus noster,
Pater et Filius, benedixit nos Deus Spiritus sanctus, quia in nomine
Patris et Filii et Spiritus sancti baptizati sumus, ubi passus et
mortuus est, et resurrexit a mortuis Christus, et divisiones gratiarum
accipimus, unde et Apostolus: Benedixit nos, ait, in omni benedictione
spirituali in coelestibus (Ephes. I). Verumtamen expedit nobis ut
benedicat adhuc, ut numerus credentium multiplicetur, et quotidie sua
benedictione augeat in nobis fidem, augeat spem, augeat charitatem, et
ut magis ac magis metuant eum omnes fines terrae, metu salubri et utili,
non sicut custodes, qui prae timore ejusdem angeli exterriti sunt, sed
sicut mulieres, quae cum timerent et declinarent vultum in terram,
meruerunt confortari ab illo dicente: Nolite timere, vos (Luc. XXIV).
|
|