|
Verti me ad alia, et vidi calumnias, quae sub sole geruntur, et
lacrymas innocentium, et neminem consolatorem, nec posse resistere eorum
violentiae, cunctorum auxilio destitutos. Et laudavi magis mortuos, quam
viventes, et feliciorem utroque judicavi, qui necdum natus est, nec
vidit mala quae sub sole fiunt. Qui flebat fragilem naturae nostrae
conditionem, et dolebat pares nos esse jumentis, modo flet quod non
simus parilis conditionis, non simus contenti foedere aequalis vitae.
Vidi, ait, calumnias quae sub coelo geruntur, et lacrymas innocentium
magis inde oriri, quod nullum meretur consolatorem, et non queat bona
vita innocentis resistere peccatori, sed tota in lacrymis sit consolatio
eorum qui soli relicti sunt. Et laudavi magis mortuos quam viventes, et
feliciorem utroque judicavi qui necdum natus est. Ad comparationem
miseriarum, quae in hoc saeculo mortales premunt, feliciores judicavi
mortuos quam viventes, secundum illud Job de inferis disputantis: Ibi
requieverunt fessi robore, omnes qui vincti fuerant, jam securi, non
audientes vocem exactoris (Job III). Melior autem est utroque, vivente
videlicet et defuncto, qui necdum natus est. Alius enim adhuc mala
patitur, alius quasi de naufragio nudus evasit; porro qui necdum natus
est, in eo felicior est, quod necdum mala mundi expertus est. Hoc autem
dicit, non quod qui necdum natus est, ante sit quam nascatur, et in eo
felicior sit, qui necdum corpore praegravatus est, sed, quod melius est
omnino non esse, nec sensum habere substantiae, quam infeliciter vel
esse, vel vivere, quomodo et de Juda Dominus loquitur, futura ejus
tormenta significans: Melius erat non nasci homini illi (Marc. XIV),
quod melius ei fuerit omnino nil esse, quam aeternos cruciatus perpeti.
Alii altius hunc locum intelligunt, meliores eos esse dicentes qui
mortui sunt, ab his qui vivunt, licet ante fuerint peccatores, viventes
enim adhuc esse in praelio, et quasi clausos corporis ergastulo
retentari; qui vero mortem obierint, jam esse securos, et peccare
desiisse, sicut et Joannes, cui major non fuit in natis mulierum (Matth.
XI), minor est eo quo minus est in regno coelorum, et corporis onere
liberatus, nescit cum Apostolo dicere: Infelix ego homo! quis me
liberabit de corpore mortis hujus? (Rom. VII.) Meliorem autem esse
utroque eum qui necdum natus est, nec vidit mala quibus in mundo homines
deprimuntur, animas vero nostras antequam ad corpora ista descendant
versari apud superos, et tandiu beatas esse, quandiu coelestis Jerusalem
a choro teneantur angelico.
|
|