|
Vespertinae atque matutinae laudis sacrificium magnis est nobis
sacramentis dedicatum. Omitto quod in umbra veteris Instrumenti, mane et
vespere jugiter offerebatur holocaustum, de quo dicit lex:
|
“Sacrificium est Domino in odorem suavitatis oblatione perpetua in
generationes vestras (Exod. XX).”
|
|
Ad evangelicam enim propero gratiam. Inde harum splendida clarescit
horarum dignitas. Vespere Dominus panem et vinum assumens, et veritatem
sui corporis et sanguinis repraesentans (Matth. XXVI; Luc. XXII), suis
portatus in manibus, testamentum scribit suis haeredibus (Hebr. IX);
humilitatem scilicet et charitatem, lavando pedes discipulorum, maxime
commendans, iterumque recumbens, longi solemnitate sermonis, amicis et
filiolis jam moriturus ultimum vale dixit (Joan. XIII) Item in vespera
sepelitur (Matth. XXVII). In vespera nihilominus apparens vivus in
habitu peregrini, cognoscitur in fractione panis et hospitalia
discipulorum corda injecto suae charitatis igne succendit (Luc. XXIV).
In matutino Petrum, qui ter negaverat, galli cantus redarguit, Dominus
respicit, et negator poenitens ad lacrymas confugit (Matth. XXVI; Luc.
XXII). Item, diluculo sanctis mulieribus resurrectione Domini a
dealbatis angelis annuntiata, tristitia fidelium jam incipit converti in
gaudium (Matth. XXVIII). Quaeritur vivens cum mortuis, et vivum se
ostendit, tangi quoque dignatur et adorari (Luc. XXIV; Joan. XX).
Notandum quod cum caeterarum septenae sint partes horarum, id est versus
Deus, in adjutorium meum intende, cum Gloria Patri, hymnus, psalmi,
lectio, responsorium vel versus, supplicatio Litaniae, et oratio
completiva. His horis octavum additur canticum de Evangelio, quia
scilicet canuntur pro octava, spectant enim in beatitudinem
resurrectionis, qua maxime insignitae sunt, juxta sensum illius
evangelici capituli:
|
“Vespere Sabbati, quae lucescit in prima Sabbati (Matth. XXVIII).”
|
|
|
|