CAPUT XXIX. Quid significet, quod Jacob pro conjugio ejus serviat, et quod Laban pro Rachel superinduxerit Liam.

Quam diligens Jacob, ait: Serviam tibi pro Rachel filia tua minore septem annis. Respondit Laban: Melius est ut tibi eam dem, quam viro alteri, etc. Hoc proprium hujus patriarchae est quod in peregrinatione pro uxore ducenda, semeptisum tradens spontaneo servitio, subditus fuit; neque enim hoc de aliquo caeterorum legimus alicubi sicut et patris ejus illud quod a patre suo ad immolandum ductus est (Gen. XXII), et filii ejus Joseph, quod a fratribus suis venditus (Gen. XXXVII), emptoribus suis in fame praevenit, proprium fuit. In quibus omnibus manifeste singuli, ut sterilibus erant matribus, Dei dono progeniti, propriam praetulere similitudinem nascituri de Virgine Christi Filii Dei. Quaenam fuit servitus, qua ille pro Rachel, id est, pro Sinagoga servivit? Nempe illa de qua dicit Apostolus: Quia, cum in forma Dei esset, non rapinam arbitratus est esse se aequalem Deo, sed semetipsum exinanivit, formam servi accipiens (Phil. II). An non servire mundo fuit, poenitentiam agere, imo et poenitentiae baptismo baptizari propter peccata mundi, ut juxta prophetam, illa projiceret in profundum maris (Mich. VII), tandemque in crucem ascendendo servilia portare onera saeculi, id est, super se tollere peccata mundi, quibus erat gravatus? Hujus servitutis merces Rachel, id est, Synagoga esse debuit; illam namque propter patres amavit Christus, et propter illam ad servitutem se venisse testatur, cum dicit: Non sum missus, nisi ad oves quae perierunt domus Israel (Matth. XV). Sed enim Laban pro Rachel Liam subintroduxit, quia videlicet subsistente Synagoga Ecclesia gentium de toto mundo quasi nescientis ad Christi thalamum introivit; dum populus, quem, juxta Psalmistam, non cognovit (Psal. XVII), vel gens quae juxta Isaiam, nomen ejus non invocavit (Isai. LV), ad servitium ejus, ad delicias amoris ejus, id est, ad Spiritus sancti gratiam properavit.