|
Tandem locus admonet, ut dicamus esse quoddam, sed non ejusdem generis
malum, quod non solum velit fieri, sed et faciat ipse Deus, quemadmodum
in propheta dicit: Ego Dominus, faciens pacem et creans malum (Isa.
XLV). Item alius propheta dicit: Si erit malum in civitate quod Dominus
non fecerit? (Amos III.) Haec et hujusmodi patrocinium ferre videtur
supradicto sensui, contra quem nobis praesens sermo est. Sed haec aliter
debere intelligi et ratio sponte consentit, et auctoritas Patrum
orthodoxorum tradit. Dicamus ergo: Malum quod creat Dominus vel facit,
afflictio est debita malo quod Dominus nec fecit nec fieri voluit. Hoc
malum dicitur quidem, sed non est, cum potius bonum sit. Est enim justa
vindicta, vindex justitia. Dicitur autem malum juxta sensus patientis,
est bonum, id est bona justitia, juxta rationem facientis. Nec vero
solummodo malum, sed etiam malitia dicitur, auctoritate Scripturarum.
Namque in Jona scriptum est: Et vidit Deus opera eorum, qui conversi
sunt de via sua mala, et misertus est super malitia quam locutus fuerat,
ut faceret eis, et non fecit (Joan. III). Malum hujusmodi, id est malum
afflictionis, et malum de quo supra dicebamus, id est malum peccati non
sunt ejusdem generis, tantumque differunt quantum duo genera
generalissima, facere et pati. Denique malum peccati facit creatura;
patitur autem malum afflictionis: et econtra malum afflictionis facit
Creator, patitur autem, quamvis impassibiliter, fieri malum peccati. Ad
malum peccati pertinent quaecunque cooperantur ad mortem animae, quam
Deus non fecit; ad malum afflictionis pertinent quaecunque cooperantur
ad mortem corporis, qua Deus hominem post peccatum mori misericorditer
voluit. Porro quae ista sint, ipse in Ezechiele quatuor partibus
distinguens dicit: Quod et si quatuor judicia mea pessima gladium et
famem, et bestias malas, et pestilentiam misero in Hierusalem, ut
interficiam de ea hominem et pecus, tamen relinquetur in ea salvatio
educentium filios et filias (Ezech. XIV). De hujusmodi et Jeremias, cum
ea misisset Dominus et civitas Babyloniis tradita fuisset, dicebat
contra eum qui putaret contigisse casu, et non ordinatione sive imperio
Dei: Quis est iste qui dixit ut fieret, Domino non jubente? Ex ore
Altissimi non egredientur nec bona nec mala? (Thren. III.) Et protinus
contra eum qui pro istis reprehenderet Deum, quod mala ex ore ejus
egressa sint: Quid murmuravit homo vivens, vir pro peccatis suis?
|
|