CAPUT XXII. Quid mystice significet, quod

“tollens Abraham panem et utrem aquae imposuit scapulae ejus.”

Surrexit igitur Abraham mane, et tollens panem et utrem aquae imposuit scapulae ejus, tradiditque puerum et dimisit eam. Quae, cum abiisset, errabat in solitudinem Bersabee. Cumque consumpta esset aqua in utre, abjecit puerum subter unam arborem, quae ibi erat, et abiit. Seditque e regione procul, quantum potest arcus jacere. Dixit enim: Non videbo morientem puerum, et sedens contra, levavit vocem suam et flevit. Exaudivit autem Deus vocem pueri. Postquam lusit filius ancillae cum filio liberae, mane surgens Abraham emisit ancillam et filium ejus, quia, postquam illusit Christo, ut supra jam dictum est, Judaici populi servilis nequitia, matutina resurrectione celebrata, de domo et haereditate patris Abrahae, projecta cum suis alumnis est Synagoga. Quomodo vero emisit ancillam illam? Panem et utrem aquae imposuit scapulae ejus, tradiditque puerum et dimisit eam. Ergone sic avarus fuit dives ille regum victor, trecentorum decem et octo vernaculorum dominus, ut praeter panem et utrem aquae nihil filio donaret, quem tristis ejiciebat, nec saltem unum illi asellum commodaret, sed ea scapulae matris imponeret? An adhuc et ipse puer, imo juvenculus, quem annorum non minus, quam octodecim jam esse vel fuisse non dubium est, cum utre aquae matris quoque cervicibus insedit, quia sic dictum est, cum consumpta esset aqua in utre, abjecit puerum subter arborem unam, et abiit. Igitur in his quae tam ridicula videntur, littera servit spiritui, et ea sub vili textu sermonis futura praecinit, quae nunc praesentia totus aspicit orbis. Ejecta namque ancilla, panem non qualemcunque, sed panem hordeaceum, et utrem non vini sed aquae in scapula portat, sub onere curva, quia videlicet Synagoga, haereditate patris Abrahae perdita, solum litteralem legis sensum bajulans, sub onere importabili anhelat. Nam importabile esse onus occidentis litterae, Petrus quoque apostolus testatur, cum dicit: Quid tentatis cervicibus discipulorum imponere jugum, quod neque nos, neque patres nostri portare potuimus? (Act. XV). Bene igitur non vini, sed aquae utrem, neque saltem asello, sed scapulae ejus imposuit; et puerum, quem deficiente aqua ipsa, per desertum oberrans moribundum subter arborem infeliciter abjiceret, tradidit; quia videlicet sic futurum erat, ut ejecta et a Deo deserta Synagoga, carnali legis scientia magis onerata quam refecta incederet: et filios suos, in peccato suo morientes, subter arborem crucis abjiceret, perseverante sententia super illos, quam edixit mater crudelissima: Sanguis ejus super nos, et super filios nostros (Matth. XXVII).