|
subaudi de quo dixit insipiens. Non est Deus, aut si est, res humanas
curare non est credendus, cum saepe bonis mala, et malis eveniunt bona.
|
“Vivit inquam, Dominus [Deus],”
|
|
id est testor viventem qui est Dominus,
|
“qui abstulit judicium meum,”
|
|
subaudi de ore hominum, ut contra quod merui me nunc opinentur esse
impium, qui abstulit, inquam, qui non dedignatur humana curare, sicut
insipientes putant, qui videntes pacem peccatorum zelati sunt
|
“et dixerunt: Quomodo scit Deus, et si est scientia in Excelso (Psal.
LXXII),”
|
|
sed cum consilio quod ipse scit
|
“abstulit judicium meum, et Omnipotens, qui ad amaritudinem adduxit
animam meam,”
|
|
dando, videlicet percussori meo potestatem justam, quamvis habenti
voluntatem injustam; testor, inquam, viventem, testor Omnipotentem,
|
“quia donec superest halitus,”
|
|
id est, discretio boni et mali.
sequitur enim:
|
“et spiritus Dei in naribus meis,”
|
|
id est inspiratio Dei in munere discretionis, discretio namque in
Scriptura sacra per nasum solet significari, quandiu, inquam, superest
in me virtus discernendi inter bonum et malum.
|
|