VERS. 16.

“Qui sublati sunt,”

scilicet a praesenti vita,

“ante tempus suum,”

id est citius quam arbitrati sunt, dum longiora sibi ejusdem vitae spatia repromittunt. Nam quia accepta tempora non ad fructum poenitentiae, sed ad usum iniquitatis vertunt, quod a divina misericordia mereri poterant spatium vivendi amittunt.

“Sublati sunt,”

inquam,

“et fluvius,”

id est mortalitatis decursus,

“subvertit fundamentum eorum,”

videlicet quod in terrenis rebus fixerunt, quia ad aeterna transire non curaverunt, utpote at terrenam pertinentes generationem Cham, qui primus in terra civitatem construxisse describitur, in quo videlicet aperte monstratur quia ipse in terra fundamentum posuit, qui a soliditate aeternae patriae alienus fuit.

“Fluvius”

ergo, inquit,

“subvertit fundamentum eorum.”