|
|
“Tu, rex, cogitare coepisti in stratu tuo quid esset futurum post haec,
et qui revelat mysteria, ostendit tibi quae ventura sunt,”
|
|
etc.
|
“Verum, inquit, est somnium.”
|
|
Ecce videmus quia
|
“verum est somnium, et fidelis interpretatio ejus,”
|
|
quia secundum haec per partum incorruptae Virginis suscitabit Deus coeli
regnum quod in aeternum non dissipabitur, et regnum ejus populo alteri
non dabitur, comminuit, et consumit universa regna haec, regnum
Babyloniorum aureum, quod erat ditissimum, regnum Persarum, et Medorum
argenteum, id est minus opulentum, regnum Macedonum aereum, id est multa
eloquentia sonorum, regnum Romanorum ferreum, id est fortissimum, quod
comminuit et domat omnia ferrum. Universa, inquam, regna haec comminuit
hoc regnum, et ipsum stabit in aeternum futurum, de quo loquimur. Nam
quomodo Apostolus cum praemisisset illud Davidicum:
|
“Omnia subjecisti sub pedibus ejus (Psal. VIII),”
|
|
futurum ait de quo loquimur:
|
“Nondum enim videmus illi omnia subjecta, eum autem qui modico quam
angeli minoratus est, videmus Dominum Jesum propter passionem mortis,
gloria et honore coronatum (Hebr. II),”
|
|
ita et hic praemisso quod constantissimum est, quia
|
“lapis abscissus de monte sine manibus,”
|
|
id est Christus sine virili complexu de Virgine natus, factus est mons
magnus, postquam percussit statuam regnorum mundi hujus. Dicamus quia
futurum est, quamvis jam ex parte factum sit id de quo loquimur. Nondum
enim comminuta atque consumpta videmus universa regna, eum autem qui
illa per primum adventum suum comminuit, videmus lapidem implevisse
orbem terrarum. Comminuet autem omnia atque consumet usque ad summum per
secundum adventum, et regnum ejus stabit in aeternum.
|
|