|
Nimium pii homines et insulsa pietate hanc ipsam Dei severitatem
reprehendentes, mallent non nasci, et omnino non esse homines, qui sic
male nati sunt, ut sint divinae benedictionis exsortes. Hi ergo quare
generant? Quare ipsi vel parentes ipsorum magis in carne sua, quam in
benedictione Dei seminant, dum magis pro explenda libidine, quam pro
multiplicanda Domini Dei familia opus generationis perpetrant? Nempe,
sicut jam longe superius dictum est, ex mentis superbia profecta est
carnis incontinentia, et ex carnis incontinentia pullulat conceptuum
multiplicitas. Sed dicit quis: Nunquid non in sanctis et continentibus
hominibus invenitur progenies ab ipsis educta super numerum? Nonne,
verbi gratia, Rebecca ex uno concubitu habens Isaac patris nostri
alterum electum, alterum reprobum edidit, sicut scriptum est: Jacob
dilexi, Esau autem odio habui (Gen. XXV). Ad haec inquam: Nonne omnes et
quae sanctae dicuntur mulieres, praeter unicam Filii Dei Genitricem, in
iniquitatibus et in peccatis conceperunt vel concipiunt? Non derogatur
quidquam hic beatis matribus sanctorum, quae magna fide beatam
progeniem, de qua Deus et homo Christus natus est, aedificaverunt.
Verumtamen, sicut in dolore pepererunt filios suos, sic et in iniquitate
non solum originali, verum etiam in propriae libidinis peccato
conceperunt. Peperisse autem et hanc ipsam Rebeccam in magno dolore,
ipsa Scriptura testatur, dicens: Deprecatus est Isaac Dominum pro uxore
sua, eo quod esset sterilis. Qui exaudivit eum, deditque conceptum
Rebeccae, sed collidebantur in utero ejus parvuli. Quae ait: Si sic mihi
futurum erat, quid necesse fuit concipere (Ibid.). Itaque, nec sine
peccato libidinis concepit, quae in tanto dolore peperit, ut pene non
concepisse maluerit. Quod ne de hac admodum juvencula dubium adhuc esse
putes, dicit ipsa quae prima nostrae fidei mater est, Sara jam anus, cui
prae senectute muliebria, id est menstrua, jam fieri desierant: Postquam
consenui, et dominus meus vetulus est, voluptati operam dabo. (Gen.
XVIII.)? Igitur, cum reprehendant homines Deum, quod infaustos mulieris
conceptus multiplicet: seipsos potius, vel parentes suos accusent, quod
suos ipsi concubitus multiplicent non gignendae proli ad honorem Dei,
sed suae potius studentes libidini. Non enim quia dixit Deus:
Multiplicabo aerumnas tuas et conceptus tuos, idcirco natura mulieris
conceptibus superfluis fluxa facta est: sed quia peccavit mulier, et
peccato suo vitiata est, idcirco praedixit Deus quid illi ex vitio suo
esset proventurum. Etiamsi uno ex concubitu habuit Rebecca geminos,
Jacob et Esau, sicut praedictum est, quanquam non incongrue possit
intelligi ex uno concubitu id esse, ac si diceretur ex unius concubitu:
non quaestionibus ventilandum, cur non utrumque dilexerit Deus, sed
gratiae illi agendae sunt, quod duobus vermiculis de una massa
peccatrice scaturientibus, saltem unum eorum dilectione sua dignum
fecit, quia qui utrumque juste relinquere poterat, alterum
misericorditer diligens assumpsit, alterum juste odio habens reliquit.
Sed jam de ejusmodi alias dictum est, videlicet quod inepte quaerat
quis, cur Deus vel illos angelos creaverit, vel homines illos permittat
nasci, quod male acturos vel perituros esse novit.
|
|