VERS. 5.

“Praedam pollicetur sociis,”

Cum de multitudine iniquorum loqueretur, subito ad caput rediit, qui mos est frequens in Scripturis.

“Praedam, inquit, pollicetur,”

scilicet hostis antiquus,

“sociis,”

id est spiritibus malignis, videlicet eorum animas, quorum cor, ut dictum est, longe est a disciplina.

“Oculi filiorum ejus,”

id est pravae intentiones sequacium ejus,

“deficient,”

quia videlicet hoc amant, quod diu tenere non possunt. Quod tamen in ipso maxime patet, quem hostis suus, ut supra dixit:

“Lanceis suis cicumdedit (Job XVI),”

hoc utique intendens, ut animam hac tentatione victam tolleret in praedam; de quo et subdit: