|
Primoque sciendum beatam virginem Mariam, templum et sacrarium hujus
Dei, et Domini nostri Spiritus sancti, sponsam esse vel fuisse Dei
Patris, atque in ea completam esse causam, cur Synagogam, id est
Ecclesiam prioris populi, idem Deus Pater se adamasse atque in conjugium
assumpsisse tam multis testetur Scripturae locis. Verbi gratia, cum in
Ezechiele dicit: Quando nata es in die ortus tui, non est praecisus
umbilicus tuus, et aqua non es lota in salutem, nec sale salita, nec
involuta pannis. Non pepercit oculus meus super te, ut facerem tibi unum
de his misertus tui, sed projecta es super faciem terrae in abjectione
animae tuae in die qua nata es. Transiens autem per te, vidi te
conculcari in sanguine tuo, et dixi tibi, cum esses in sanguine tuo:
Vive. Dixi, inquam, tibi cum esses in sanguine tuo: Vive. Multiplicatam
quasi germen agri dedi te, et multiplicata es, et grandis effecta, et
ingressa es, et pervenisti ad mundum muliebrem. Ubera tua intumuerunt,
et pilus tuus germinavit, et eras nuda et confusione plena. Et transivi
per te, et vidi te, et ecce tempus tuum, tempus amantium. Et expandi
amictum meum super te, et operui ignominiam tuam, et juravi tibi, et
ingressus sum pactum tecum, ait Dominus Deus. Et facta es mihi, et lavi
te aqua, et emundavi sanguinem tuum ex te, et unxi te oleo, et vestivi
te discoloribus, et calceavi te hyacinthino, et cinxi te byssino, et
indui te subtilibus, et ornavi te ornamento, et dedi armillas in manibus
tuis, et torquem circa collum tuum, et dedi inaurem super os tuum, et
circulum auribus tuis, et coronam decoris in capite tuo, et ornata es
auro et argento, et vestita es bysso, et polymito et multis coloribus
(Ezech. XVI). Haec utique dicendo, virum se factum profitetur Synagogae,
quam de Aegypto eduxerit, conculcatam in sanguine peccati, et fanatici
erroris, quo servierat diis Aegyptiis, atque in monte Sina, cum ea
pactum ingressus sit, et legalis Scripturae ornamenta dederit. Nam quod
pactum inibi cum illa ingressus sit, claret, hoc modo narrante
Scriptura: Ille vero sumptum sanguinem respersit in populum, et ait: Hic
est sanguis foederis quod pepigit Dominus vobiscum (Exod. XXIV). Multa
ejusmodi sunt in Scripturis propheticis, multis in locis, ubi virum sive
maritum Ecclesiae sive Synagogae sese Deus esse asseruit. Nunquid
laetabunda, aut ludrica levitate, et non cum certae rei pondere haec
loquebatur, omnis sapientiae Pater Deus, cujus est amor magnus et
immensus, hic Deus, hic Spiritus sanctus? Absit hoc! Actu quippe vir
esse intendebat rationalis creaturae humanae, id est Filium sibi ex ea
generare, quod et facere jam incipiebat, cum haec et haec diceret, cum
Moysen et prophetas mitteret. Electas nimirum, et probatae fidei de illa
gente animas vir Deus complexibus suis, complexibus castis,
spiritualiter Deus Spiritus sanctus admittebat, et in impetu hujus
amoris sui, hujus Spiritus sancti, semen suum de secretis suis, Verbum
suum de profundo cordis sui incutiebat illis. Susceptum in anima fideli
Verbum veritatis, ora sibi prophetantia sumpta voce corpora laxabat,
fidemque ab auditoribus exigebat. Unde et apud Isaiam tales animae
dicunt: A timore tuo, Domine, concepimus, et peperimus, spiritum salutis
tuae fecimus super terram (Isa. XXVI). Rem veritatis non extenuet
suspicio affectatae similitudinis. Nam revera quaecunque sancta et
veridica Scriptura nobis de amore Dei, vel amante Deo loquitur, tam vera
tamque constantia sunt, ut potius haec nostra carnalia de quibus
similitudines ducuntur, illis constantis veritatis quaedam quasi umbrae
vel transitoriae imagines sint. Verum quia nobis qui de terra sumus,
prius ista terrena in notitiam venerunt, idcirco istae res, illae autem
rerum similitudines aestimantur; revera autem illae res, istae vero
rerum similitudines sunt quae et illis permanentibus transeunt.
|
|