CAPUT 6

Nam illa quae interim stetim sibimet Hierusalem est, quae, ut jam diximus, tunc egressa non est, domus autem vicina, imo cognata Israel erat, id est decem tribus, cujus planctum accepit a vobis, o habitatio pulchra, cui dictum est: Transite vobis, id est abite captivi. Accepit, inquam, planctum, et ad suum traxit instrumentum ut infirmaretur, id est coram Deo humiliaretur, et idcirco stetit, quia infirmata est in bonum quae habitat in amaritudinibus. Quam infirmitatem bono ipsius habitam, et has amaritudines ejus scriptura libri Regum sive Esaiae prophetae manifeste testantur. Cum enim translatis decem tribubus, Sennacherib rex Assyriorum ascendisset super omnes civitates Juda munitas, et cepisset eas, misissetque Rapsacen de Lachis in Hierusalem ad blasphemandum Deum viventem, et exprobrandum clamosis vocibus (IV Reg. XVIII). Audiens Ezechias per nuntios ingredientes ad se scissis vestibus, scidit et ipse vestimenta sua, et obvolutus est sacco, et intravit in domum Domini. Et misit Eliachim, qui erat super domum, et Sobnam scribam, et seniores de sacerdotibus opertos saccis ad Esaiam filium Amos prophetam, et dixerunt ad eum: Haec dicit Ezechias: Dies tribulationis et correptionis et blasphemiae dies haec, quia venerunt filii usque ad partum, et virtus non est parturienti (Isa. XXXVII; IV Reg. XIX), etc. Taliter infirmata est et adeo habitavit in amaritudinibus, ut assimilaretur parienti virtutem in partu non habenti, pro eo quia ascendit malum a Domino in portam ipsius Hierusalem. Et tumultus quadrigae stuporis habitanti Lachis, quae civitas erat in tribu Juda, quam et ceperat Sennacherib, unde et servos suos misit ad Ezechiam, cujus quadrigae tam multae erant ut recte dicantur quadrigae stuporis. Malum illud a Domino descendisse dicit, quia videlicet non venisset Sennacherib, nisi judicio vel permissione Domini. Quod ipse quoque scire gestiens, eademque scientia nimium abutens, non parum de suo mendaciter adjecit. Dixit enim: Nunquid sine Domini voluntate ascendi ad locum istum, ut demoliar eum? Dominus dixit mihi: Ascende ad terram hanc, et demolire eam (Isa. XXXVI). Descendisse autem illud malum in portam Hierusalem congrue dicit, quia nuntii Sennacherib per quos talia mandaverat, venientes Hierusalem steterunt juxta aquae ductum piscinae superioris quae est in via agri fullonis, vocaveruntque regem. Egressus est autem ad eos Eliachim filius Elchiae praepositus domus, et Sobnas scriba, et Joae filius Asaph a commentariis (ibid.). Sed non est egressa, inquit hic propheta, quae habitat in exitu, subauditur, quamvis clamaret Rapsaces: Haec dicit rex magnus, rex Assyriorum. Facite mecum quod vobis est utile, facite mecum benedictionem, et egredimini ad me (Isa. XXXVI), etc. Habitat quidem in exitu, ut jam dictum est, quia vicina erat Babylonia captivitas, sed tunc egressa non est, nec ipse ingredi permissus est, dicente Domino per Esaiam: Non ingredietur urbem hanc, nec mittet in eam sagittam, nec occupabit eam clypeus, non circumdabit eam munitio (Isai. XXXVII), etc. Sequitur: Principium peccati est filiae Sion, quia inventa sunt in te scelera Israel. Propterea dabit emissarios super haereditatem Geth, domum mendacii in deceptionem regibus Israel. Adhuc haeredem adducam tibi, quae habitas in Maresa, usque Adollam veniet gloria Israel. Nomina haec sunt civitatum in tribu Juda, Lachis, Maresa et Adolla. Porro, Geth Palaestinae, ut jam dictum est, urbis vocabulum est. Verumtamen totus hic locus obscurus est, propterea quia nihil rerum gestarum ex eis Scriptura refert in illo adventu Assyriorum, nisi quod cum caeteris urbibus commune est, quia ascendit rex Assyriorum ad universas civitates Juda munitas, et cepit eas, excepto quod de Lachis Rapsacen misisse legitur in Hierusalem ad regem Ezechiam cum manu gravi. Itaque quia nihil suffragatur de Scripturis, quod locum hunc splendidiorem reddere possit, nihil est amplius quod lector exigere possit quam ipsa beati Hieronymi dicta dubie pertractantis , et quasi navicula, ut fatetur ipse, inter saxa et acutissimos scopulos pro posse regentis. Venient igitur, inquit, o Lachis urbs, idolis dedita, et ad te quadrigae et equites Assyriorum, quia et in te inventa sunt scelera Israel, et tu fuisti principium idololatriae in Juda: per te enim quasi per portam impietas decem tribuum migravit Hierusalem. Non solum autem per Lachis tumultus veniet quadrigae, sed et super Geth metropolim Palaestinae, de qua supra dixeram, in Geth nolite annuntiare, Mittet enim Assyrios latrunculos suos quos vocat emissarios, et possidebit domum idololatriae urbemque mendacii, quae in supplantationem fuit regibus Israel. Quod autem sequitur. Adhuc haeredem adducam tibi, quae habitas in Maresa, pulchre allusit ad nomen. Quia enim Maresa haereditas dicitur, adventum in eam hostium pro haeredibus appellavit, et usque Adollam urbem Judae veniet Maresa, id est haereditas quae gloriosa est in urbibus Israel, ut ubi dicitur, gloriae genitivus casus sit numeri singularis hujus gloriae, et non nominativus pluralis hae gloriae. Vel certe ita intelligamus: Captivitas Israel quae evenit Lachis et Geth, et Maresa, usque Adollam quoque veniet, expressiusque legendum est gloria Israel, ut per antiphrasin ignominia vel vastitas sentiatur. Nunc idem quod paulo ante dixerat, transite vobis, habitatio pulchra, confusa ignominia verbis aliis rursus edicit: Decalvare et tondere super filios deliciarum tuarum, dilata calvitium tuum sicut aquila, quoniam captivi ducti sunt ex te. Et illic transite, cum dicit, hoc est sine dubio transibitis; et hic decalvare et tondere, et dilata calvitium tuum, idem est ac si dicat: Decalvaberis et tondeberis, et calvitium tuum dilatabis. Verumtamen cum dicit, sicut aquila, breviter alios pro aliis filiis restituendos significat, ut vel ipse proheta vel quilibet alius spiritualiter intelligens, in ipsa pro qua dolere poterat decalvatione et tonsione Israelis, consolatione non careat. Quomodo enim vel ad quid decalvatur, sive calvitium dilatat aquila? Nimirum certo tempore cum senuerit, veteres pennas amittit et remanet in plumis; sed novis renascentibus, ipsa juvenescit. Unde et Psalmista: Renovabitur, ait, sicut aquilae juventus tua. (Psal. CII). Ergo spiritus illud propheticus mystice innuit, quod pro filiis deliciarum, id est pro filiis carnalis Israel, qui et a fide exciderunt, et de terra sua captivi mox traducendi erant; alii non filii carnis, sed filii promissionis et fidei subrogandi forent; atque ita rursus juvenescens Israel tanquam aquila renovata plumis ac pennis floridis ornata in coelum volaret, quod nunc fit et usque in finem saeculi fieri non desinit, renascentibus ex omnibus gentibus fidelibus tanquam novis plumis, et carnalibus filiis tanquam veteribus plumis in omnes gentes perpetua captivitate dispersis. Sequitur.