|
D. Quam perfectus quamque doctus fuerit omnis testatur, cui eum videre
vel audire contigerit. Quid est igitur quod quidam aiunt se privilegium
ab apostolico habere, ut nulli de canonica vita ad monasticam liceat
ascendere, cum tanta auctoritate et ratione constet hanc vitam
supereminere.
M. Omnia sanctarum Scripturarum volumina contemplanti nihil aliud
occurrere videtur quo id non licuisse probetur, cum toties factum esse
tam sancta Scriptura quam sanctorum exempla attestentur, nam ipse
sanctus Augustinus, cujus Regulam habent in libro De Trinitate Dei, cum
de contemplativa vita loqueretur, sic hunc locum Apostoli: Quod vir non
debet velato capite orare (I Cor. XI, 7), exponere videtur, ut ideo vir
caput non velare praecipiatur, ne dum modo velit in contemplativa vita
altius ascendere ab aliquo prohibeatur. Vir enim ibi rationale mentis,
quod optimum est hominis, accipitur, quod quia ad imaginem Dei factum
est, ut in ejus contemplatione debeat semper ascendere, idcirco
praecipitur velamen super se non habere. Unde qui prohibet hominem in
contemplativa vita altius ascendere, et contra apostolum velamen super
caput viri vult ponere, et contra Deum prohibet hominem creatorem suum
diligere; hoc est enim, secundum Evangelium, optimam partem Mariae
eligere (Luc. X, 42), quod Christus solum necessarium se diligentibus
videtur proponere. Nam cum Martha Mariam ab hac parte quam elegit
lacrymabili querimonia vellet impedire, nequaquam Christus Mariam
Marthae ideo praecepit succurrere, dum eam laudando ad pedes ejus
permisit sedere. Unde nullo modo hoc generaliter ab ullo apostolico
prohibitum esse credatur, nisi forsitan in aliquo claustro, dum aliquis
hoc temere facere et incompetenter nitebatur. Dato hoc quod dicis
privilegio ex necessitate, ne tale scandalum oriretur, restringebatur.
Quapropter nullo modo generaliter id fieri prohibetur, licet aliquibus
aliquod privilegium pro vitanda quorumdam importunitate, ut tunc
oportuit, daretur. Alioquin si omnibus per hoc privilegium
contradiceretur, non solum beatus Willelmus supradictus episcopus, qui
hoc postea fecit, in communione Ecclesiae non haberetur, sed multi qui
hoc postea fecerunt, nec extra communionem Ecclesiae obierunt. Quae quia
omnia Ecclesiae contraria exstiterunt, aliqui privati suo privilegio
contenti erunt.
|
|