VERS. 8.

Calumnia conturbat sapientem, et perdet robur cordis illius. Quis est iste sapiens quem conturbat calumnia et non leviter turbat, sed tanto turbine pulsat, ut robur cordis illius perdat, et totus fatiscat? Vera est illa philosophorum sententia, quod sapientis animum minime perturbent illae quatuor passiones, quae fere omnes involvunt, de quibus ita legitur:

Mortales metuunt cupiunt, gaudentque dolentque.

(VIRG. Aeneid. VI.)

Quatuor illa omnes perturbant praeter sapientem. Nos parvi penderemus arguta mundi sophismata, nisi ipse Dominus videretur illa approbare, dum ait: Qui credit in me, et praecepta mea facit, similis est homini qui aedificat domum suam supra petram. Venerunt flumina, flaverunt venti, et impegerunt in domum illam, et non cecidit quia fundata erat supra firmam petram (Matth. VII; Luc. VI). Justus et sapienter tenax propositi sui fortiter se affectum senserat, qui dicebat: Si coelum terrae adhaereat, Ysidorus non formidat. Qui autem non est sapiens, sed sapiens esse videtur, iste aedificavit sibi domum super instabilem arenam, quam si propellant vel leviter ventus et pluvia, statim dabit horrorem, et magnum cadendo fragorem. Talis est sapiens, quem Ecclesiastes pronuntiat, qui projectis armis perdidit robur animi, et loco cessit si aliquando calumnia pressit.