|
|
“Non enim perii propter imminentes tenebras,”
|
|
ac si dicat: Hunc in me timorem Domini esse non vobis praesens flagellum
faciat incredibile, neque dicatis: Si ita timoratus fuisti, quare ego
peris? Ne inquam, ita dicatis:
scilicet in praesenti,
|
“propter imminentes tenebras,”
|
|
id est ideo ut futuras tenebras meae, ut putatis, impietati debitas tali
plaga commonitus per poenitentiam evadam,
id est mentem meam,
id est Dei oblivio, ita ut opus sit tali me excitari flagello. Vos istud
latet, sed Deum non latet. Hoc est, quod sequitur:
|
|