|
|
“Memento quae fecerit tibi Amalech, et delebis nomen ejus sub coelo,”
|
|
et quod nobis spiritualiter diabolus sit Amalech.
Memento quae fecerit tibi Amalech in via, quando egrediebaris ex
Aegypto, quomodo occurrerit tibi, et extremos agminis tui, qui lassi
residebant ceciderit, quando tu eras fame et labore confectus, et non
timuerit Deum. Cum ergo Dominus Deus tuus dederit tibi requiem, et
subjecerit cunctas per circuitum nationes in terra, quam tibi pollicitus
est, delebis nomen ejus sub coelo. Cave ne obliviscaris. Jam alibi
dictum quia lassos Hebraei hic immundos secundum legem extra castra
manentes intelligunt, quos cecidisse Amalechitae dicuntur: quia, sicut
ipsi tradunt, eorum circumcisionem amputaverunt, et in subsannationem
Dei in coelum projecerunt. Gravissime dictum, severissime imperatum
contra Amalech, tam hic cum dicitur: Cave ne obliviscaris, quam in
Exodo, ubi dictum est: Scribe hoc ob monumentum in libro, et trade in
auribus Josue. Delebo enim memoriam Amalech de sub coelo (Exod. XVII).
Porro praecepti hujus adimplendi sors super Saul cecidit, dicente Domino
sic: Recensui quaecunque fecit Amalech Israel, quomodo restitit ei in
via, cum ascenderet de Aegypto. Nunc igitur vade et percute Amalech (I
Reg. XV). Non igitur mirum aut injustum quod talem ob culpam
irrecuperabiliter projectus est Saul, quia praevaricari ausus est, quod
ex lege semel atque iterum, imo et tertio tanta cum gravitate praeceptum
est. Caeterum et imperantis auctoritas, et inobedientis poena timorem
nobis sancire debet, ut caveamus ne obliviscamur quid nobis fecerit
spiritualis Amalech, ex quo egressi sumus de Aegypto, ex quo Rubrum mare
baptismi Christi transivimus, quomodo occurrerit nobis, et extremos
agminis, qui lassi residebamus, ceciderit, quando eramus fame et labore
confecti. Iste namque Amalech diabolus est, qui ex quo Christi
baptismate abluti, peccati originalis reatum evasimus, singulos nostrum
pertinaciter est persecutus, ut quia credentes in Christum, de Aegypto,
id est de ignorantiae tenebris exivimus, saltem actualibus praepediti
peccatis terram repromissionis, terram viventium nequaquam ingrediamur.
Novit quisque nostrum quid ab ipso passus sit, qualiter concisus, quibus
vel qualibus vulneribus in anima confectus sit. Igitur pro se
unusquisque nostrum adversus hunc Amalech per poenitentiam consurgat,
quatenus hujus de sub coelo memoriam perimat, nam Pharaonis et
exercituum ejus, id est peccatorum, quae baptismum praecesserunt, per
solam gratiam Christi, tota periit memoria.
|
|