|
Audire delectat, propter gloriam et honorem tuum, Fili hominis, audire
et intelligere dulce est, o gloriosum animal, in contemplando quatuor
facies tuas, illud quod dixit sanctus Ezechiel, ubi propheticis te vidit
oculis juxta fluvium Chobar.
|
“Cum, inquit, aspicerem animalia, apparuit rota una super terram juxta
animalia, habens quatuor facies (Ezech. I),”
|
|
etc. Rota ista nimirums ancta Scriptura est, habens et ipsa quatuor
facies, et sicut unum animal quatuor sunt animalia, ita et quatuor rotae
sunt una rota quia sicut habet ipsa prophetiae series, ipsae vel eaedem
sunt rotarum, quae animalium facies. Verus ergo et fidelis sermo, quem
dicit,
|
“quia cum aspicerem animalia, apparuit rota una,”
|
|
etc. Cum enim tu, quicunque es, aspicis haec animalia, tunc et non prius
apparet tibi rota ista; cum, inquam, aspicis vel respicis ista Filii
hominis saepe dicta quatuor sacramenta, incarnationem, passionem,
resurrectionem atque ascensionem, tunc vel extunc apparet et elucet tibi
quid velit, quo tendat sancta veteris Instrumenti Scriptura, rotunda,
volubilis, perfecta, quatuor faciebus secundum istas quatuor partes
distincta. Quarum partium pro hac ratione prima est liber Geneseos,
secunda lex caeremoniarum sive sacrificiorum, tertia libri Regum, quarta
libri Prophetarum. Nam revera si in libro Geneseos rite perpendas, quo
aspiciat intentio Dei, ibi in rota ista facies est hominis, exempli
gratia: Ubi tanta cura est Deo de Patrum sive patriarcharum conjugiis,
cum dicit Abraham servo seniori domus suae:
|
“Pone manum tuam subter femur meum, ut adjurem te per Dominum Deum coeli
et terrae, ut non accipias uxorem filio meo de filiabus Chananaeorum,
inter quos habito (Gen. XXIV),”
|
|
etc., si in isto et in caeteris similibus solummodo res gestas attendis,
et non etiam intentionem gerentis Dei, non tibi apparet rota, imo nimis
est obscura talis Scriptura; si autem aspicis, quod in hominem Deus
intenderit (intendebat enim in eam, quam ante saecula proposuerat,
incarnationem Verbi sui) rota apparet, Scriptura lucida est, et in rota
facies hominis est. Similiter in legalibus caeremoniis, in immolatione
vituli, arietis et hirci, in omni ritu sacrificiorum, quem per manum
Mosi Deus ordinavit, si solum quod gerebatur attendis, et non etiam
intentionem ejus qui haec fieri mandavit, non tibi apparet rota, imo
vilis, et abjecta est tota Scripturae littera; si autem aspicis, quia
Deus intendebat figuram in illis haberi passionis ejusdem incarnati
Filii sui, quoniam opus erat electis illius temporis per haec initiari,
rota tibi apparet. Et in ea faciem vituli, quod animal eorum quae
sacrificabantur, maximum est, et hanc ibi faciem agnoscere pium atque
honorificum est. Nihilominus in rebus gestis, rebus bellicis regum,
quorum David primus exstitit, de quo Sapientia dicit, quia
|
“cum leonibus lusit quasi cum agnis, et in ursis similiter fecit sicut
in agnis ovium (Eccli. XLVII),”
|
|
ab isto quoque usque ad Judam Machabaeum, de quo sic scriptum est:
|
“Similis est leoni in operibus suis, et sicut catulus leonis rugiens in
venatione (I Mach. III),”
|
|
nonne rota ista faciem habet leonis? Narrat quippe fortitudinem tantam
regum, ducumque fidelium, quanta sufficere potuit aut debuit, quanta pro
tempore, et re necessaria fuit contra leones, ursos et pardos,
caeterasque feras diaboli, scilicet primo contra gentes, quae in
circuitu erant, quarum prima et diuturnior fuit gens Philisthim. Deinde
contra Assyrios, Babylonios, Persas, Medos, Macedones, sive Graecos, per
quos diabolus laboravit exstirpare arborem feracem fructus aeterni,
delere gentem de qua Christum oportebat nasci secundum promissionem Dei,
firmatam juramento ad Abraham (Gen. XV, XXII), juramento David (Psal.
LXXXVIII, CXXXI).
|
|