LIBER SECUNDUS.


CAPUT PRIMUM. De symbolo

“Credo in unum Deum.”

Lecto evangelio, majore quae sequuntur egent intentione, quia videlicet majora continent salutis nostrae sacramenta. Sicut enim, post passionem Domini, majora quam ante charismatum dona gratia largiente effusa sunt, sic post evangelii lectionem majora sacramenta ordinata sunt. Tunc ergo, si sit dies Dominica, vel aliqua condigna festivitate decorata, cantatur symbolum, quod est: Credo in unum Deum. Maxime enim Dominicae resurrectionis, vel Pentecostes sacramentum respicit hoc fidei tripudium, quando nova soboles Ecclesiae vitalis fontis ingressura lavacrum, reddebat ejus, quam catechizata didicerat, symbolum [add. fidei]. Hoc igitur concentu bene et consone chorus catholicus doctrinae respondet evangelicae, et ne dicat ei puer electus, coelestis cantilenae doctor, jucundus musicus:

“Cantavimus vobis, et non saltastis (Matth. XI),”

cantando et alacri mente saltando ostendit quam bene suavem cantilenae ejus modum retinuerit. Interim subdiaconus apertum circumfert Evangelii librum, omnibus religioso osculo salutandum, quem ad introitum portaverat clausum, quia post praedicationem Christi coepit lex credentibus, quam antea gestabat clausam, apertam ostendere fidem evangelicam.