|
Igitur totus super illum requievit septiformis gratiae spiritus,
secundum signum quo idipsum manifestaretur, id est secundum columbae
integrum corpus. Quapropter nec illud praetereundum, quia volucris
hujusce, scilicet columbae, natura fungitur septem suis virtutibus,
quadam similitudine congruentibus septem hujus Spiritus sancti gratiis,
quas diximus. Primo, sedet enim super rivos aquarum, ut accipitrem,
conspecta ejus umbra, velociter effugiat. Secundo, nihil vivum comedit.
Tertio, pullos alienos nutrit. Quarto, in foraminibus petrae nidificat.
Quinto, grana candidiora colligit. Sexto, felle caret. Septimo, gemitum
pro cantu habet. Deinde in eo quod juxta fluenta residens accipitrem
praecavet sapientiae; in eo quod pullos educat alienos, consilii; in eo
quod in foraminibus petrae nidificat, fortitudinis; in eo quod grana
candidiora colligit, scientiae; in eo quod felle caret, pietatis; in eo
quod gemitum pro cantu habet, timoris quaedam imago est. Sedet enim iste
Spiritus sanctus, imo is in quo est Spiritus sanctus, maxime hic totius
plenitudinis ejus possessor Dominus noster, juxta plenissima sedit
fluenta Scripturarum, cunctas antiqui hostis praevidens, et potenter
cavens tentationes, quod sapientiae est. Nihil vivum comedit, id est
neminem unquam justum condemnavit, aut certe neminem male vivum, id est
concupiscentiis et vitiis militantem sibimet per acceptionem personarum
concorporavit, quod intellectus est. Alios pullos nutrit, id est gentes
abactis Judaeis nutriendos recipit, qui eramus alieni a testamento Dei,
quod incomprehensibilis et investigabilis consilii est. In petra
nidificat, quo serpens accedere non possit, id est in vulneribus
passionis suae spem suorum collocat, unde diabolus rapere non possit,
quod fortitudinis est. Grana candidiora, id est lucidiores de acervo
Scripturarum, in omni sermone suo sententias, congerit, quod scientiae
est. Felle caruit, id est mala pro malis, vel maledictum pro maledicto,
non reddidit, quin etiam pro interfectoribus suis exoravit, dicendo:
Pater, dimitte illis; nesciunt enim quid faciunt (Luc. XXIII), quod
pietatis est. Gemitum pro cantu habuit, id est gemitibus
inenarrabilibus, et ut ait Apostolus: Cum clamore valido et multis
lacrymis pro nobis exorans (Hebr. V), obediens fuit usque ad mortem
(Philipp. II), quod timoris est.
|
|