|
Sed quantus erat adhuc illis sensus hujusmodi in intelligendis
Scripturis, ante illum quem promissum exspectabant adventum Spiritus
sancti? Tantus nimirum, quanta est claritas aurorae comparata meridiano
soli. Nam et adhuc carnaliter sentientes de regno Christi
interrogaverunt eum, dicentes: Domine, si in tempore hoc restitues
regnum Israel? (Act. I.) Jam sicut idem Lucas memorat, aperuerat illis
sensum, ut intelligerent Scripturas (Luc. XXIV). Jam sicut Joannes
refert, insufflaverat, dicens: Accipite Spiritum sanctum, quorum
remiseritis peccata, remittuntur eis (Joan. XX), attamen de regno
Christi cui redempti fuerant, adhuc sentiebant, non secundum Scripturas,
et erat illis opus adhuc accipere Spiritum sanctum, ut omnia sentirent
secundum Scripturas. Idcirco dicebat: Quia Joannes quidem baptizavit
aqua, vos autem baptizabimini Spiritu sancto, accipietis, ait, virtutem
supervenientis in vos Spiritus sancti, et eritis mihi testes in
Hierusalem, et in omni Judaea et Samaria, et usque ad ultimum terrae
(Act. I). Unum Spiritus sancti datum acceperant, scilicet in remissionem
peccatorum, dicente ut praediximus Domino: Accipite Spiritum sanctum,
quorum remiseritis peccata, remittuntur eis, sed geminato in baptismate
Spiritus sancti dato opus erat, quemadmodum et Joannes praevidens: Ipse,
inquit, vos baptizavit Spiritu sancto et igni (Matth. III). Cum ergo his
quibus jam dederat Spiritum sanctum, dicit: Vos autem baptizabimini
Spiritu sancto (Act. I), ac deinceps, accipietis, ait, virtutem
supervenientis Spiritus sancti in vos (ibid.), idem est ac si dicat:
Baptizavi vos Spiritu sancto, baptizabo vos igni, ut videlicet excocta
omni cupiditate regni terreni, quale desiderat Israel carnalis, et
fortes sitis ad contemptum totius mundi in maligno positi, et acuti ad
intelligenda mysteria regni Dei, regni quietis et pacati, regni
sempiterni.
|
|