|
Psalmo sequenti, id est quadragesimo quinto, hi per quos praedicata, vel
quibus primis praedicata est illa quae praecedenti psalmo continetur
fides, semetipsos ponunt in exemplum aliis, ne in tribulationibus
deficiant, qui, licet vera et utilia praedicassent, multis tamen
contumeliis ignominiose subditi fuerunt.
|
“Deus, inquit, noster refugium et virtus, adjutor in tribulationibus
quae invenerunt nos nimis.”
|
|
Inscribitur autem sic:
|
“In finem filiis Core pro arcanis,”
|
|
videlicet judiciis, de quibus ait:
|
“Propterea non timebimus dum turbabitur terra, et transferentur montes
in cor maris.”
|
|
Arcano quippe judicio factum est ut ad praedicationem Evangelii
turbarentur Judaei, et transferrentur apostoli de terra illa quondam
stabili, in cor maris, id est in medium gentium. Unde et admirans
Apostolus dicit:
|
“O altitudo divitiarum sapientiae et scientiae Dei (Rom. III),”
|
|
etc. Et illi quidem montes, id est apostoli primum conturbati et
afflicti sunt turbatis aquis populorum, sed
|
“fluminis impetus, inquit, laetificat civitatem Dei.”
|
|
|
“Fluminis, inquam, impetus,”
|
|
id est abundans gratia sancti Spiritus, ipsos apostolos
|
|