|
Notanda sunt etiam incrementa mali, secundum modos cujusque dictionis.
Nam quod secundo ait: Ipsi in Aegyptum convertentur, plus est quam id
quod primo dixerat, Aegyptum invocabant; et quod tertio dicit: Reversus
est Ephraim in Aegyptum, plus est quam id quod secundo dicit, ipsi in
Aegyptum convertentur. Praeterito namque tempore dicendo, reversus est
in Aegyptum, consummatam discessionem exprimit; atque addendo, et in
Assyriis pollutum comedit, peccati vel apostasiae ejus delectationem
vehementer coarguit. Secundum haec dicta, nimirum populus ille de malo
in deterius atque in pessimum declinavit. Quando primum de Aegypto
exierant, facientes vitulum, Aegyptum invocabant dicentes: Faciamus
nobis ducem, et revertamur in Aegyptum (Num. XIV); sed suae voluntati
permissi non fuerunt. Quando vero peccatum illud auxerunt, et recedentes
a domo David, non unum tantum, sed duos vitulos fecerunt (III Reg. XII),
et suae voluntati permissi sunt, recte secundum illud prophetico
spiritui dicere conveniebat, quia ipsi in Aegyptum convertentur. Sed
ejusdem conversionis nondum finis erat. Adhuc enim suos ad eos Dominus
prophetas mittebat, adhuc lucerna David reservabatur in tribu Juda, ubi
tandem crucifixerunt Christum, illuc demum propheta intuitum intendens,
jam praeterito utitur tempore, dicendo: Reversus est Ephraim in
Aegyptum, id est Judaei excaecati sunt, tenebrae factae sunt, obscurati
sunt oculi eorum, et sic Pharao et Aegyptus aggravavit cor suum,
addendo, et in Assyriis pollutum comedit; non libabunt Deo vinum, et non
placebunt ei; evidenter astruit, quia quidquid ex tunc quasi sacrum
Judaei comedunt, cum Assyriis, id est malignis spiritibus, pollutum
comedunt, quidquid ex tunc libant, quidquid sacrificant, non Deo
placitum, sed Deo est adversum, secundum quod et per Isaiam dicit idem
Deus: Quo mihi multitudinem victimarum vestrarum? Holocausta arietum, et
adipem pinguium, et sanguinem vitulorum, et agnorum, et hircorum nolui.
Ne offeratis ultra sacrificium frustra (Isa. III). Haec et caetera cum
dicit, profecto confirmat praesentem prophetiae locum, dicentis: Non
libabunt Deo vinum, et non placebunt ei. Et ut exprimeret, quam pollutum
comedit in Assyriis, id est cum spiritibus malignis, qui per Assyrios
solent designari, protinus ait: Sacrificia eorum quasi panis lugentium;
omnes qui comedunt eum, contaminabuntur; apud Judaeos, cum pro mortuo
sacrificium offerebatur, ipsum sacrificium vocabatur panis lugentium,
videlicet propter hac, quia pro mortuo erat oblatum, in cujus morte
parentes lugebant. Et quisquis in domo mortui comedisset aliquid vel
tetigisset, reputabatur immundus. Unde et aliorsum comedebant usque ad
septimum diem. Est ergo sensus: Sicuti ea, quae in domo mortui erant,
immunda fiebant, et quisquis ea comedisset aut bibisset, reputabatur
immundus, sic istorum sacrificia, quae Dominus in Isaia sese odisse
testatur, immunda sunt, et quisquis inde comedit, contaminatur. Quare?
Quia panis, inquit, animae ipsorum, subauditur, repositus, juxta illud:
Quae enim seminaverit homo, haec et metet (Gal. VI), non intrabit in
domum Domini, videlicet quia sacrificatur vel offertur extra gratiam
Domini, extra fidem Christi. Haec propheta quasi ad circumstantes
respiciens dixerat; nunc ad ipsos, quibus ante loquebatur, iterum oculos
forti zelo terribiles convertit et dicit: Quid facietis in die solemni,
et in die festivitatis Domini? Haec sub interrogatione, ut eos evigilare
faceret exclamavit, cunctisque qui audiunt in attentionem excitatis,
rursum se convertit, et causam reddit cur eos tam graviter percunctatus
sit. Ait enim:
|
|