CAPUT VII. Quod veniente gratia Evangelii, rationabiliter circumcisionis et omnium caeremoniarum carnalium lex cessare debuerit.

Circumcisionis causa fides erat futuri seminis, quod est Christus. Quid enim Abraham credidit, haeredem non habens, uxore usque ad suam et ipsius senectutem sterili, nisi quia in semine ejus benedicerentur omnes gentes, quodque foret semen ejus sicut stellae coeli? Hoc ille dicenti Deo credidit, non considerans corpus suum emortuum, cum fere centum esset annorum, et emortuam vulvam Sarae, et hujus fidei signum circumcidendo accepit. Hoc ipsum et Apostolus confirmat, signum, inquiens, accepit signaculum justitiae fidei (Rom. IV). Ergo circumcisionis causa fides erat futuri seminis, id est Christi, etenim circumcidi erat futuri Christi exspectationem profiteri, et ad hoc, ut veniente Christo per fidem, cujus illud signum erat, recuperaretur eis illa quam in Adam perdidimus omnes possessio paradisi, valebat, si tamen legem servarent mandatorum, quae in tabulis scripsit digitus Dei, quemadmodum et saepedictus Apostolus temporis illius Judaeo dicit: Circumcisio quidem prodest, si legem observes. Si autem praevaricator es legis, circumcisio tua praeputium facta est (Rom. II). Ecce autem quod exspectabatur semen, id est Christus venit, et hoc omnis spiritus confitetur qui ex Deo est, quia ille in carne venit. Hoc nemo potest dissimulare, quamvis pertinaciter velit, quia ille in sole posuit tabernaculum suum (Psal. XVIII), ut latere non possit, sicut sol conspicuus in arce coeli non potest abscondi, quia coeli quoque enarraverunt, et non sunt loquelae neque sermones, quorum non audiantur voces eorum; in omnem terram exivit sonus eorum, et in fines orbis terrae verba eorum (ibid.). Circumcisio igitur in carne, quo signo exspectationem venturi profitebantur, cessare debuit in adventu ejus. Nam exinde quisquis circumciditur ipso circumcisionis charactere, negat venisse illud promissum semen Abrahae, et ita negat eum qui venit benedictus in nomine Domini (Matth. XXI), qui de Maria Virgine natus est in Bethlehem Judae in diebus Herodis regis (Matth. II), qui passus est sub Pontio Pilato, crucifixus, mortuus et sepultus, et tertia die resurrexit, extra quem in alio aliquo non est salus, neque enim est aliud nomen sub coelo datum hominibus, in quo oporteat nos salvos fieri (Act. V). Verissime itaque Apostolus: Si circumcidamini, inquit, Christus vobis nihil proderit (Galat. V), quia si circumciditur, Christum negavit. Circumcidendo se Judaei negant illum qui venit in nomine Patris sui, alius veniet in nomine suo, illum suscipient. Proinde praeeunte auctoritate Spiritus sancti, cui visum est, ut supra diximus, non imponere nobis quidquam oneris, nihil excipiendo, ne saltem onus circumcisionis, ratione quoque firmum tenemus quod non debeamus circumcidi.