|
|
“Dixerunt ergo Judaei: Nunc cognovimus quia daemonium habes: Abraham
mortuus est, et prophetae, et tu dicis: Si quis sermonem meum
servaverit, mortem non gustabit in aeternum? Nunquid tu major es patre
nostro Abraham, qui mortuus est? et prophetae mortui sunt. Quem teipsum
facis?”
|
|
Vere stulti, quales maxime isti sunt, illud peccatum cujus et servi
sunt, ita ut cum studio contentionis adversus Dei sapientiam dimicant,
quae sint elementa exordii sermonis Dei, necdum se scire indicant.
Ubinam cor suum dereliquerunt, et aures suas deposuerunt, tam multa
clamante Scriptura, de morte peccatorum pessima. Verbi gratia, dum
dicit:
|
“Quia non infernus 248 confitebitur tibi, neque mors laudabit te, non
exspectabunt qui descendunt in lacum, veritatem tuam (Isa. XXXVIII),”
|
|
vel,
|
“quoniam non est in morte qui memor sit tui, in inferno autem quis
confitebitur tibi? (Psal. VI)”
|
|
et his similia. Nempe de hac morte vera, de hac morte mala dicebat
Veritas:
|
“Si quis sermonem meum servaverit, mortem non videbit in aeternum.”
|
|
At illi qui jam aeternae morti inhaeserant, et eamdem mortem cui
inhaeserant (Hebr. V; Psal. XXXIII), non videbant, dum solam mortem
carnis aspicerent, in veritatis sermone caligabant. Dixerunt ergo:
|
“Nunc cognovimus quia daemonium habes.”
|
|
Et unde, o parvuli possessores stultitiae, tantae rei nacti estis
notitiam? A majoribus, aiunt, capimus argumentum, Abraham enim et
prophetae mortui sunt, qui et majores quam tu fuerunt, et sermonem Dei
meliorem, magisque tuo sermone authenticum servaverunt. Quem ergo
teipsum facis? Quousque tendis supra temetipsum, vel cujus ad mensuram
magnificas teipsum, cujus mensuram nos omnes novimus, videlicet, quod
sis homo Galilaeus, fabri filius? Talis utique percontatio dicentium:
nimis injuriosa est. Quis enim aliud seipsum facit, quam est, nisi is,
in quo veritas non est, mendax et mendacii pater, et omnis hypocrita et
nequam, qui utique ex parte usus est? Ita ergo dente putrido sapientiam
commordentes, et pede falso veritati resistentes quali sint retusi
responso audiamus et nos
|
|