|
Terribile atque lamentabile hinc nobis datur documentum, ut sciamus
causam esse apud Dei judicium, quoties in aliqua tribulatione, seu
publica, seu privata non cito exaudimur clamantes ad Dominum. Scire
namque debemus sanctos angelos inter Deum et Dei servos administratores
esse, nosque in conspectu eorum psallere et orare, semperque illos
paratos esse ad offerendas Deo orationes Ecclesiae. Scire etiam debemus
angelos econtra malos venire et contradicere illis atque resistere, et
cum sint injusti, nostrae contra nos declamare causas injustitiae, quod
videlicet exaudiri non debeamus, eo quod neque plena fide oremus, neque
propositas nobis exauditionis conditiones observemus, quae sunt
ejusmodi:
|
“Solve colligationes impietatis, solve fasciculos deprimentes, dimitte
eos, qui confracti sunt liberos, et omne opus disrumpe, frange esurienti
panem tuum, et egenos vagosque induc in domum tuam, cum videris nudum,
operi eum et carnem tuam ne despexeris: Tunc invocabis, et Dominus
exaudiet, clamabis, et dicet: Ecce adsum (Isa. LVIII).”
|
|
Cum igitur invocamus, et Dominus non exaudit, dum clamamus et non dicit:
scire debemus sanctis angelis invocationes atque clamores nostros Deo
offerentibus resistere, et contradicere malos, habentes in manibus
accusationem, jacula, quae sunt peccata nostra, non redempta jam dictis
misericordiae operibus, quae Dominus in conditione posuit, si juste
exaudiri desideramus. Sed jam coepta prosequamur.
|
|