CAPUT 4

“Judas ergo cum accepisset cohortem, et a principibus et Pharisaeis ministros, venit illuc cum laternis et facibus et armis.”

Cohors trecentis viris impletur. Notandum quod non ait, cum accepisset cohortem et ministros a principibus et Pharisaeis, sed cum accepisset cohortem, et a principibus et Pharisaeis ministros. Cohors quippe et legio sive tribuni, non Judaicae turbae, sed Romanae militiae nomina sunt. Quam videlicet cohortem, non a principibus et Pharisaeis, sed a praeside Romanae potestatis Pontio Pilato Judas accepit, ministros suos adjungentibus principibus sacerdotum et Pharisaeis; ut si qui ex populo motu illo per noctem exciti, Dominum defendere vellent, tam nomine Romano quam utraque manu armata deterrerentur. Ita

“gladium evaginaverunt peccatores, et intenderunt arcum suum (Psal. XXXVI).”

Merito ergo retributum est illis, ut gladius eorum intraret in corda ipsorum, et arcus eorum confringeretur; intraret, inquam, gladius eorum in corda ipsorum, ita ut pro una cohorte Romana, quam adversus Dominum et regem suum armatum conduxerunt, immensum Romanae fortitudinis adversus rebellionem suam commoverent exercitum. Et quia cum laternis et facibus et armis exierunt noctu, tanquam ad latronem, idcirco lucerna Dei, lucerna legis et prophetarum, qua illustrati sunt patres eorum, cadet de manibus ipsorum, sicut scriptum est:

“Obscurentur oculi eorum ne videant (Psal. LXVIII),”

et idcirco sub armis eisdem, cum quibus exierunt,

“semper incurvetur dorsum eorum.”

Sequitur: