CAPUT 3

“Et cauda ejus trahebat tertiam partem stellarum coeli, et misit eas in terram.”

Stellas coeli filios Israel significare jam supra diximus, et duodecim stellarum coronam quam in capite suo mulier habebat, duodecim fuisse patriarchas, per quos Ecclesia in initio propagata est, juxta illud somnium Joseph dicentis:

“Videbam solem et lunam, et stellas undecim adorare me (Gen. XXXVII).”

Ipse namque Joseph stella erat duodecima. Ad omnem quoque multitudinem filiorum Israel Moyses dicit:

“Dixique vobis in illo tempore: Non possum solus sustinere vos, quia Dominus Deus vester multiplicavit vos, et estis hodie sicut stellae coeli plurimi (Deut. I).”

Quis autem nesciat in illa oppugnatione mulieris, ubicumque draco illam impugnavit, plerosque ex illa gente fovisse et adjuvisse dolosam nequitiam draconis? Nam exempli gratia: Ubi in Antiocho jam dicto draco iste saevire coepit, sic scriptum est:

“In diebus illis exierunt ex Israel filii iniqui, et suaserunt multis dicentes: Eamus et disponamus testamentum cum gentibus quae circa nos sunt, quia ex quo recessimus ab eis, invenerunt nos mala multa. Et bonus visus est sermo in oculis eorum. Et destinaverunt aliquos de populo, et abierunt ad regem, et dedit illis potestatem ut facerent justitiam gentium. Et aedificaverunt gymnasium in Hierosolymis secundum leges nationum, et fecerunt sibi praeputia, et recesserunt a testamento sancto, et juncti sunt nationibus, et venundati sunt, ut facerent malum (I Mach. I).”

Plura omittimus quae proferri possent in exemplum stellarum ejusmodi cadentium de altitudine coeli, de dignitate testamenti Dei, ita ut etiam adjuvarent partes diaboli, impugnando illos qui perseverare volebant in religione paternae fidei. Cauda ergo draconis palam est, quia trahebat tertiam partem stellarum coeli.

“Et misit eas, inquit, in terram.”

Ut videlicet terrae incumberent, qui coelo intendere debuerant, terrena tantum cuperent, qui beatam coelestium spem exspectare jussi fuerant. Sequitur: