CAPUT 11

“Qui fecit signa coram ipso, quibus seduxit eos, qui acceperunt characterem bestiae, et adoraverunt imaginem ejus.”

Non quidem Caiphas caeterique tunc temporis pontifices et Pharisaei ulla signa fecisse leguntur, sed sicut omnes persecutores, qui gladio materiali occiderunt sive occidunt, in unum corpus rediguntur, et una bestia dicuntur, ita omnes qui verbo fallaciae decipiunt in unum corpus redacti, recte unus pseudopropheta nuncupantur. Multi autem ex eisdem deceptoribus signa mendacia fecerunt, ut Jamnes et Mambres, qui coram Pharaone Moysi restiterunt (Exod. VII, 8). Recte ergo, cum de personis illorum sermo fit qui ad occidendum Dominum populum deceperunt, non incongrue hoc eis imputatur quod fecerint signa coram bestia, id est ad obsequium bestiae, quia videlicet, sicut jam dictum est, cum universis deceptoribus, quorum aliqui signa fecerunt, unum sunt, quamvis non omnino actu, tamen omnimoda voluntate. Is maxime, de quo jam dictum est, Caiphas seduxit

“eos qui acceperunt characterem bestiae,”

id est qui exsecuti sunt ministerium Satanae, clamando:

“Crucifige, crucifige”

talem,

“non habemus regem nisi Caesarem, (Joan. XIX).”

Veraciter hoc dicendo

“acceperunt characterem bestiae,”

id est nimiam nimisque spontaneam Caesaris adversus Dominum et adversus Christum ejus professionem. Nihilominus accipiendo Barabbam seditionis auctorem, reprobato principe pacis, cum de his duobus haberent optionem eligendi quem vellent,

“acceperunt bestiae characterem,”

seducti a jam dictis pontificibus ut illum acciperent. Quid enim Barabbas, nisi bestiae character exstitit? Denique in sua persona ille maxime magnum et praecipuum Antichristi exemplum fuit, quod illum sint venientem in nomine suo suscepturi, qui Dei Filium non susceperunt, benedictum venientem in nomine Domini. Nam

“ego, inquit, veni in nomine Patris mei, et non suscepistis me. Alius veniet in nomine suo, illum suscipietis (Joan. V).”

Sane quod dixerat,

“qui acceperunt characterem bestiae,”

hoc repetivit dicendo,

“et adoraverunt imaginem ejus, ”

quia videlicet ex tunc quantumcunque Deum adorare sibi videantur, non Deum, sed eum quem reprobato Dei Filio susceperunt vel suscepturi sunt, adorare convincuntur. Sequitur: