CAPUT XXVII. De benedictionibus Simeon et Levi, et quorum typum gesserint.

Simeon et Levi, fratres vasa iniquitatis bellantia. In consilio eorum ne veniat anima mea, et in coetu illorum non sit gloria mea. Quia in furore suo occiderunt virum, et in voluntate suo effoderunt murum. Maledictus furor eorum, quia pertinax: et indignatio illorum, quia dura. Dividam eos in Jacob, et disperdam eos in Israel. His verbis palam significat non sui fuisse consilii, quod Sichem et Emor foederatos viros interfecerunt, contraque jus pacis et amicitiarum sanguinem fuderint innocentem, et quasi quodam furore sic crudelitate grassati, muros hospitae urbis everterent (Gen. XXXIV). Unde et dicit: Maledictus furor eorum, quia pertinax: et indignatio eorum, quia dura: Dividam eos in Jacob, et disperdam eos in Israel. Levi enim haereditatem propriam non accepit, sed in omnibus sortibus paucas urbes ad habitandum accepit. De Simeon vero in libro Jesu scriptum est, quod et ipse proprium funiculum non sit consecutus, sed de tribu Juda quiddam acceperit. (Jos. XIV). In Paralipomenon autem libro manifestius scribitur, quod cum multiplicatus fuisset, et non haberet possessionis locum, exierit in desertum (I Par. IV). Verum quia de diebus novissimis se prophetare dicit: Congregamini et annuntiabo quae ventura sunt vobis diebus novissimis, recte de Pharisaeis prophetice dictum intelligitur, qui utique secundum Simeon et Levi primos circumcisionis suae proselytos, scilicet Sichimitas interfecerunt, vasa iniquitatis bellantia fuerunt, quia cum circuissent mare et aridam, ut proselytos facerent, tandem in furore suo occiderunt virum, et in voluntate sua suffoderunt murum, Christum enim occiderunt, et murum templi (quod est corpus ejus) clavis et lancea suffoderunt, et hac faciendo proselytos et omnes auditores suos secum filios perditionis fecerunt. At ille vir propheta potens in opere et sermone (Luc. XXIV), sicut de templo corporis sui prophetaverat, dicens: Solvite templum hoc, et in tribus diebus excitabo illud (Joan. II), sic fecit, et in ultionem furoris eorum, et indignationis durae, sic dixit: Dividam eos in Jacob, et disperdam eos in Israel. Jacob namque vel Israel ipsi esse desierunt, et gentes per fidem hoc nomen haereditaverunt. Cur autem nolit eos occidere, sed dividere ac dispergere, Psalmista in persona ejus edicit, ubi praemisso, Deus ostendit mihi super inimicos meos, ne occidas eos, continuo subjungit: Ne quando obliviscantur populi mei. Et ait: Disperge illos in virtute tua (Psal. LVIII).