Psalmus 110.

Psalmo deinde CX vox confessionis, vox laudis.

“Confitebor tibi, inquit, Domine, in toto corde meo, in concilio justorum et congregatione,”

etc. Et si quaeras quam ob causam Domino confiteatur, vel cur

“confessio et magnificentia opus ejus,”

continuo sequitur:

“Memoriam fecit mirabilium suorum misericors et miserator Dominus, escam dedit timentibus se.”

Videlicet quia praecedenti psalmo dixerat:

“Juravit Dominus, et non poenitebit eum: Tu es sacerdos in aeternum, secundum ordinem Melchisedech,”

et illum ordinem suum tunc nobis instituit in sacramento corporis et sanguinis sui, dum

“de torrente in via”

biberet, atque mox per resurrectionem, exaltato capite, timentibus se sensum aperuit, ut intelligerent Scripturas, recte hoc psalmo succinit,

“escam dedit timentibus se,”

sic conclusit:

“Intellectus bonus omnibus facientibus eum,”

scilicet, timorem Domini.

“Laudatio ejus manet in saeculum saeculi.”