|
His et aliis charismatibus suis Spiritus sanctus homines illustrando,
sine dubio multitudinem jam tunc fecit filiorum Dei, quamvis paucos,
quamvis tantum duos aut tres ante diluvium manifeste Scriptura
nominaverit.
|
“Cum enim coepissent, ait, homines multiplicari super terram, videntes
filii Dei filias hominum quod essent pulchrae, acceperunt sibi uxores ex
omnibus quas elegerant (Gen. VI),”
|
|
filios Dei illos qui de stirpe Seth, et filias hominum illas nominans
quae de stirpe Cain procreatae fuerunt. Verumtamen, quamvis filii Dei
jam tunc nominati fuerint, propter fidem et propter caetera, de quibus
diximus, charismata Spiritus sancti, non jam tunc eadem charismata hoc
perfecerunt, ut essent filii Dei, sed praeparationes erant generationis,
imo regenerationis filiorum Dei, in quo consummati sunt tam veteres quam
novi, Deo providente, ait Apostolus, ut non sine nobis consummarentur
(Hebr. XI). Nam per sanguinem hujus solius, tam illi quam nos, Spiritum
sanctum in ista gratia, quae est remissio peccatorum, accepimus. In
quorum, videlicet veterum et novorum distinctione, illud perpendere
pulchrum est, quia cum, sicut alio in loco diximus, duo sunt data sancti
Spiritus, alterum in remissionem peccatorum, alterum in divisiones
gratiarum; veteres prius in divisiones gratiarum quam in remissionem
peccatorum acceperunt, novi autem, scilicet nos, qui post passionem
Christi renascimur aut renati sumus, prius in remissionem peccatorum
quam in divisiones gratiarum accepimus, praeter Cornelium de Actibus
apostolorum, et eos qui cum illo erant, super quos, antequam
baptizarentur
|
“in remissionem peccatorum, cecidit Spiritus sanctus, et erant loquentes
linguis, et magnificantes Deum (Act. X).”
|
|
Ratio quippe temporis hoc exigebat, propter eos qui crediderant ex
Judaeis, et gentiles nisi circumciderentur, ne liceret illis, videlicet
credentibus ex Judaeis pertinacius dicere: Quare introistis ad viros
praeputium habentes? magisque daretur libertas Petro, ut diceret ad eos:
Quis prohibet baptizari eos, qui Spiritum sanctum acceperunt sicut nos?
Itaque de illis, scilicet de veteribus sanctis sive filiis Dei, maxime
qui ante diluvium fuerunt, recte dicas illud mysticum beati Job, quia
concepti non viderunt lucem. Gratia namque Spiritus sancti, qui est ipsa
benedictio Patris et Filii, qua benedixit Deus masculum et feminam,
dicens:
|
“Crescite et multiplicamini,”
|
|
sterilis quidem deinde nunquam fuit, qum tanquam maternus uterus
conciperet filios Dei; sed quia non pervenerunt ad jam dictae
remunerationis diem, imo nec cogniti sunt mundo per alicujus Scripturae
narrationem, nimirum quasi concepti non viderunt lucem. Proinde his
omissis, jam ad caetera transeamus.
|
|