CAPUT 30

“Suadeo tibi a me emere aurum probatum, ignitum, ut locuples fias, et vestimentis albis induaris et non appareat nuditas confusionis tuae.”

Hoc tibi scire expedit, quia dives ego sum, in quo sunt omnes thesauri sapientiae et scientiae absconditi (Coloss. II), tu autem pauper es. Si istud scis, eme a me aurum sapientiae, aurum ignitum, aurum probatum; ignitum ex charitate, probatum ex fide per charitatem operante. Istud eme pretio piae confessionis; et jugi memoria propriae fragilitatis, semper memorando quid ex te sis, quid ex Deo acceperis (Galat. IV). Ut locuples fias, id est addatur tibi gratia,

“et vestimentis albis induaris,”

non ex operibus tuis, sed ex eadem gratia largitionis, quemadmodum Psalmista dicit:

“Beati quorum remissae sunt iniquitates, et quorum tecta sunt peccata. Beatus vir cui non imputavit Dominus peccatum (Psal. XXXI).”

Ita fiet ut non appareat confusio nuditatis tuae, quod nonnullis evenit, dum propter elationem mentis inciderunt in tentationem et confusibilem corruptionem carnis.

“Et collyrio inunge oculos tuos, ut videas.”

Collyrium quo oculorum vitia purgantur, humilitatis suavitatem significat, quae parvulos adjuvat, ut ea quae sapientibus et prudentibus abscondita sunt, illis revelentur mysteria.

“Collyrio ergo inunge oculos tuos ut videas,”

id est, cor tuum vera humilitate purifica, ut paupertatem tuam videas, et veras divitias bonitatis Dei cognoscas (Luc. X).

“Ego quos amo arguo et castigo.”

Ac si dicat: Ea quae tibi loquor arguens et corripiens te, velut amantis gratiam atque benevolentiam suscipe (Ephes. II). Non enim est hic mos sapientiae, ut eum quem diligit Filium, permittat juveniliter extolli et evanescere, sed et amat et castigat, et lascivientem reverberat, et quem infantem lactavit, eumdem nimis verbosum et inconsultum verberat, virga percutit. Itaque dum castigo, dum quasi clavis in altum defixis compungo, profecto verius amo.

“Aemulare ergo et poenitentiam age.”

Aemulare, id est, amentem amando castigantem, tu amando bono fervore animi imitare, et qui tepidus eras, per hanc aemulationem incalesce, et de eo quod amanti hactenus ingratus fuisti, non reddita amoris vicissitudine, poenitentiam age. Hactenus supercilium decussit quasi divitis et locupletis, qui sibi vane videtur abundare operibus bonis, nunc ab eodem vel a quocunque divite ejusmodi satis amicabiliter exposcit, ut operum suorum gloriam sibi Deo vel Dei Filio communicet omnia tribuenti, ut scilicet glorietur in Deo, vel Deum in se faciat gloriari et sanctum glorificet in omnibus operibus suis (I Cor. I).