|
Ut clarius atque intelligibilius fiat quod nunc dicere cupimus, prius de
natura multiplicitatis numerorum pauca dicamus. Unitas, id est
character, qui sicut Abacistae melius norunt, in primo limite, qui et
singularis dicitur, unum significat, transpositus ultra in quintum
limitem decem millia designat. Item binarius, id est character, qui in
jam dicto singulari limite duos significat, translatus ad eumdem, id est
quintum limitem, qui decenus millenus dicitur, viginti millia designat.
Sunt itaque in uno eodemque deceno limite, et unitas multiplicanda, et
binarius multiplicator, unitas videlicet decies millena, et binarius
nihilominus vicies millenus. Nonnihil mysterii in hoc subesse arbitramur
quod in ista quantitate equestris exercitus, in uno eodemque limite
cubant unitas et binarius, et quod non unitas binarium multiplicat
secundum hunc modum, ut diceretur, et decies millies viginti millia
audivi numerum eorum, sed econtra binarius unitatem, dicendo:
|
“Et vicies millies dena millia audivi numerum eorum.”
|
|
Quid enim unitas decena millia nisi gentem Hebraeam unius Dei cultricem
significat? Quid porro binarius decenus millenus (qui interdum infamis
est) in Scriptura sacra, ut illic de immundis vero bina et bina
ingredientur, in arcam? (Gen. VII.) Igitur unitas in eodem limite cum
binario cubat, quia videlicet gens Israelitica, quae unius Dei populus
esse debuerat, in terra gentium immundarum et abominabilia facientium
collocata est. Illic profecto non gens Israelitica gentes immundas et
idololatras ad mundam vitam uniusque Dei cultum convertit, sed econtra
gentes immundae et idololatrae gentem illam ad immunda et abominabilia
perverterunt. Nam hoc est, quod Esdras et Nehemias, caeterique qui cum
eis erant, timentes Dominum reversi de Babylone deplorant, dicentes:
|
“Quoniam iniquitates nostrae multiplicatae sunt super caput nostrum, et
delicta nostra creverunt usque ad coelum (I Esdr. IX).”
|
|
Et post aliqua:
|
“Et post omnia quae venerunt super nos in operibus nostris pessimis, et
in delicto nostro maximo, quia tu Deus noster liberasti nos de
iniquitate nostra, et dedisti nobis salutem sicut est hodie, ut non
converteremur, et irrita faceremus mandata tua, neque matrimonia
jungeremus cum populis abominationum istarum (ibid.),”
|
|
etc. Amplius autem cum sub regno Graecorum essent, non ipsi Graecos ad
veri et unius Dei cultum converterunt, sed econtra Graeci illos in leges
Deo vero adversas perverterunt. Nam hoc est quod in libro Machabaeorum
Mathathias cum filiis suis scissis vestibus plangit, dicens:
|
“Vae mihi, utquid natus sum videre contritionem populi mei, et
contritionem civitatis sanctae, et sedere illic cum datur in manibus
inimicorum? Sancta in manus extraneorum facta sunt, templum ejus sicut
homo ignobilis (I Machab. II),”
|
|
etc. Multi enim ex Israel consenserant relinquere legem Dei, et
sacrificabant idolis. Itaque recte non unitas binarium, sed binarius
unitatem multiplicat, et quod inde excrescit, item binarius est, fiunt
enim ducenties mille millia. Siquidem per binarium multiplicata unitas
binarius fit hoc modo, bis unum, duo; et quia unitas decies millena et
binarius decies millenus est, ipse binarius, qui in eo excrescit, in
quinto ab eo, qui multiplicatur limite ponitur, et sicut jam dictum est,
ducenties mille millia sunt, ibique binarius tam multiplex immundam
Israelis et gentium permistionem significat. Sequitur:
|
|