VERS. 11.

Si mordeat serpens in silentio, nihil eo minus habet qui occulte detrahit. Simplex hic sensus est. Serpens et detractor aequales sunt. Quomodo enim ille occulte mordens venenum inserit, sic iste clam detrahens virus pectoris sui effundit in fratrem, et nihil habet amplius a serpente. Cum enim lingua hominis ad benedicendum et ad aedificationem proximi sit creata, ille eam serpenti aequalem facit, dum virtutibus ejus in perversum abutitur. Aliter. Si quem serpens diabolus occulte momorderit, et nullo conscio eum peccati veneno infecerit, si tacuerit qui percussus est, et non egerit ille poenitentiam, nec vulnus suum fratri et magistro voluerit confiteri, magister et frater qui linguam habent ad curandum facile ei prodesse non poterunt. Si enim erubescat aegrotus vulnus medico confiteri, quod ignorat, medicina non curat. Spice [dispice] ergo, homo, naturam serpentis, et linguam detractoris, et causam videbis quare dedetractor sit quasi serpens. Moritur serpens si semel percutitur, reviviscit si iterum feriatur. Quidquid per terram trahitur serpendo, serpens nuncupatur. Propterea per serpentem peccator intelligitur, quia terrena quaerit, non coelestia. Sicut serpens moritur si semel feriatur, ita homo moritur peccato si primo ictu feriatur. Dat primum peccanti ictum prima carnis tentatio. Cum enim caro peccat, legis ense nos occidit. Si mens a Deo inspirata secundum ictum donet peccanti, sicut serpentem facit nos reviviscere destructio peccati. Bene enim moritur qui feritur tacente corde. Nam clamando Deum si ad auxiliandum imploret, et confitendo peccata sua Deo grave vulnus monstret, detrahet ei bonus doctor ore suo quidquid contraxit ex amore terrae peccator. Et sugens quasi ipsius virus serpentinum, percussum faciet rursum bene vivere, qui peccando mortuus erat.