|
|
“Flante Deo, concrescit gelu,”
|
|
id est Spiritu sancto aspirante fidelibus, gravioris invidiae torpor
excrevit infidelium mentibus, verbi gratia, cum invidentes dicerent:
|
“Ecce mundus totus post eum abiit (Joan. XII),”
|
|
et similia. Sed quia potuit Deus tantum gelu infidelitatis solvere, et
ad amandum se infidelium corda liquare,
|
“Et rursum, inquit, latissime funduntur aquae,”
|
|
id est quae congelata erant corda ex infidelitate, rursus liquescunt per
lamenta poenitentiae, juxta illud in psalmo:
|
“Converte, Domine, captivitatem nostram sicut torrens in austro (Psal.
CXXV).”
|
|
V. G. Paulus quasi de glacie in aquam liquatus est, cum torpor interni
ejus frigoris ad irrigationem versus est praedicationis. Unde et
subditur:
|
|