CAPUT XVII. Cur hac die solemnes fiant orationes pro statu Ecclesiae.

Omni quidem tempore pro statu sanctae Ecclesiae fideliter orandum est, sed hac die praecipue solemnes pro illa orationes secundum graduum vel dignitatum ordines ac diversitates, a sacerdote perorandae, rationabiliter institutae sunt. Hac enim die Salvator noster pro cunctis oravit, et commune pro omnibus sacrificium factus est, de quibus et passioni appropinquans, imo jam ad aram crucis pene assistens, cum pro discipulis suis rogaret, dixit:

“Non pro his tantum rogo, sed et pro his, qui credituri sunt per verbum eorum in me (Joan. XVII).”

Nempe hic ille erat magni consilii Angelus (Isa. IX), de quo in Apocalypsi legimus:

“Stetit angelus juxta aram templi habens thuribulum aureum in manu sua (Apoc. VIII).”

Hodie juxta aram templi, id est in conspectu Ecclesiae assistens, aureum immaculati corporis thuribulum in conspectu Dei, pendens in cruce sustulit, et orationis incensum dignum cum clamore

“valido et multis lacrymis, ut ait Apostolus (Hebr. V),”

pro nobis adolevit. Recte ergo et nos cum illo solemnes pro nobis et pro cunctis orationes offerimus, juxta quod illic additum est:

“Et data sunt ei incensa multa (Apoc. VIII),”

etc.