CAPUT XXIII, De eo quod ait,

“Vere Dominus est in loco isto,”

et quis ille locus.

Cumque evigilasset Jacob de somno, ait: Vere Dominus est in loco isto, et ego nesciebam. Pavensque. quam terribilis est locus iste, inquit: non est hic aliud nisi domus Dei, et porta coeli. Dominus est in loco isto cum dicit, subaudiendum est, praesentia gratiae; nam et in isto, et in omni loco est magnitudine praesentiae. Siquidem de majestatis immensitate verissime dictum est: Coelum mihi sedes est, et terra scabellum pedum meorum (Isai. LXVI). Item: Sanctus, sanctus, sanctus, Dominus Deus sabaoth; plena est omnis terra gloria ejus (Isai. VI). Pavensque, quam terribilis est locus iste inquit: non est hic aliud nisi domus Dei, et porta coeli. Notandum quod non ipsum Dominum, sed locum pavescit, et terribilem esse dicit. Quidnam pavoris, vel quid terroris secundum se locus iste poterat habere? An quia Dominum in loco illo in somnis vidit. Nempe et in aliis locis tam huic quam patribus ejus Abrahae et Isaac multoties idem Deus apparuit. Ergo non dubium quia propheta fuit, sicut et in psalmo de hoc et de praedictis ejus patribus scriptum est: Nolite tangere christos meos, et in prophetis meis nolite malignari (Psal. CIV), et hic per spiritum prophetiae dilatato corde, quid significaretur hujusmodi somnio, praevidit illumque locum, cujus iste figura erat, expavit. Qui videlicet locus Ecclesia Dei est; unde Psalmista: Deus, inquit in loco sancto suo, Deus qui inhabitare facit unius moris in domo (Psal. LXVIII). Ecclesiam ergo Dei futuram, et in ea terribilia Dei opera, quae, ut ait Apostolus, innotuit principatibus et potestatibus in coelestibus multiformis sapientia Dei (Ephes. III), iste miratus expavit, sicut expaverat prophetico nihilominus spiritu Habacue, quando dixit: Domine, audivi auditum tuum et timui (Habac. III), consideravi opera tua et expavi. Quorum videlicet operum haec summa est, quod sicut paulo ante jam dictum est, per humanitatem Christi aperta est porta coeli et coelestia juncta sunt terrenis.