CAP. II.

M. Ratio exigit ut hi qui dicunt se perfectionem apostolicam habere ipsos apostolos cogantur imitari debere. Certum est autem ipsos apostolos nullo modo sibi apostolatus sui perfectionem ascripsisse.

D. Hoc constat; nam Paulus apostolus de hac perfectione dicit: Ego me non arbitror comprehendisse (Philipp. III, 13); sed ut hanc postmodum apprehenderet, dicit se extendisse. De omnibus autem apostolis hoc idem dicit de se sentire: Quicunque ergo, inquit, perfecti sumus, hoc sentiamus (Phil. III, 15).

M. Vides igitur quid inde concluditur. Monachi, si apostolicos sequuntur, non se arbitrantur hanc comprehendisse; aut si dicunt contra apostolos hanc se comprehendisse (quod manifestum est apostolos fateri de se non ausos fuisse), sequitur ergo eos minime fuisse apostolorum imitatores; quare, nec eorum dignitatis apprehensores:

D. Nefas est si aliquis renititur quod inexpugnabili ratione concluditur. Nam et illud Apostoli video sic posse impleri: Quid habes quod non accepisti? si autem accepisti, quid gloriaris quasi non acceperis? (I Cor. IV, 7.)---Omnis qui se exaltat humiliabitur, et qui se humiliat exaltabitur (Matth. XXIII, 12).