VERS. 19.

“Increpat quoque per dolorem in lectulo,”

id est in requie temporali, scilicet juxta Psalmistam,

“universum stratum ejus (Psal. XL),”

id est omnem praesentis vitae requiem in infirmitate versando, id est praesenti afflictione conturbando.

“Increpat,”

inquam, non solum praedicto modo, sed et ita ut sequitur:

“Et omnia ossa ejus marcescere facit,”

id est omnes virtutes ejus, de quibus inflari et extolli potuerat, si nulla tentatione pulsarentur, ita per commonitionem infirmitatis extenuari permittit, ut sibi nullae esse videantur. Tunc nihil quod delectet aspicitur; triste est quidquid occurrit.