|
Quoties de gratia Domini nostri Jesu Christi, sermonem facientes, ad
memoriam revocamus aliquid eorum quae magni patres et Judices Israel in
typum ejus gesserunt, facimus vel facere cupimus illud quod de ipso per
Michaeam prophetam inter caetera dictum est:
|
“Et suscitabimus super eum septem pastores, et octo primates homines
(Mich. V).”
|
|
Quinam sunt vel fuerunt septem pastores, nisi Abraham, Isaac, et Jacob,
et Joseph, qui ad Pharaonem introducens fratres suos, hoc profiteri
jussit:
|
“Viri pastores sumus, servi tui ab infantia nostra, usque in praesens,
et nos et patres nostri (Gen. XLVI).”
|
|
Verum quippe dixerunt, quia patres eorum Abraham, Isaac, et Jacob, et
ipse Joseph, cum adhuc esset puer, curam habuerunt alendorum gregum.
Abraham ergo et Isaac, et Jacob, et Joseph. Iste quoque Moyses, quem
Dominus de rubo vocavit, cum pasceret oves Jethro soceri sui (Exod.
III), et David, quem sustulit Dominus de gregibus ovium
|
“de post fetantes accepit eum (Psal. LXXVII),”
|
|
nonne sex pastores sunt? Quibus adde Abel, qui et ipse primus fuit
pastor ovium (Gen. IV) et septem pastores sunt. Porro octo primates
homines, octo sunt praecipui judices, qui notis et memorabilibus
praeliis vicerunt hostes et de caede vastantium liberaverunt Israel,
videlicet Josue et Othoniel, Ahor et Barac, et Gedeon, Jephte, Samson et
Samuel. Et quid est istos septem pastores et octo primates homines
suscitare super eum, scilicet, rectorem summumque judicem Israel, qui ex
te egressus est, o Bethleem Judae, sicut ibidem in eodem Propheta
praescriptum est? Quid, inquam, est istos suscitare super eum, nisi
demonstrare quia typum ejus isti praetulerunt, et ipse in veritate
complevit ea quae istis in figura contigerunt? (I Cor. X.) Nunc igitur
pastorem Moysen hoc modo super eum suscitemus, secundum sacramentum rei
gestae, quam scripsimus, fateamur id quod verum, quod pium, quod
catholicum est, quia sicut de Deo Patre, ita et de Deo Dei Filio
procedit Spiritus sanctus.
|
|