CAPUT 16

“Vade autem ad fratres meos, et dic eis: Ascendo ad Patrem meum, et Patrem vestrum, Deum meum, et Deum vestrum.”

Ac si dicat: Me quidem, postquam ascendero ad Patrem meum, corporaliter tangere vel videre, o Gentilitas, non poteris, sed

“vade ad fratres meos,”

scilicet apostolos, et hanc illis audientibus confitere fidem, quod ego pro salute generis humani passus et mortuus resurrexerim, et in coelum ascenderim, et ipsi tibi conferent de me quidquid expedit. Fratres enim mei sunt, et non quidem per naturam, sed per adoptionis gratiam, filii Patris mei sunt, totam pariter mecum habentes haereditatem sacramentorum, nihilque deesse illis, unde fiat ut me perfecte tangere possis. Attende, o mulier, quae tangere me vis; attende, inquam, ut vere tangere possis, quia non dixi: Ascendo ad Patrem nostrum et ad Dominum nostrum; sed,

“ad Patrem meum et Patrem vestrum, Deum meum et Deum vestrum.”

Aliter namque mihi et aliter fratribus meis Pater est, aliter mihi atque aliter illis Deus est. Meus quippe Pater est, quia me genuit, et illorum Pater, quia sibi in filios adoptavit. Item: Deus meus est, quia creaturam ejus, id est hominem, assumpsit; Deus autem illorum est, quia non aliud quam homines sunt, et sunt tantummodo creaturae Dei. Haec me fides corde conspicit ad justitiam, et oris confessio tangit ad salutem (Rom. X).