VERS. 7.

“Proponat aequitatem contra me,”

subaudi, potius quam fortitudinem, id est mensuram humanam perpendens ita se conformet et aptet, ut eum humana infirmitas sustinere valeat. Quo dicto, mirabiliter adventum mediatoris Dei et hominum Christi Jesu implorare videtur, qui a fortitudine divinitatis suae descendens, infirmitatem nostram suscepit, ut infirmus homo ad eum invenire accessum gratiae quandoque potuisset.

“Proponat,”

inquam,

“aequitatem contra me,”

ut dictum est,

“et perveniat ad victoriam judicium meum,”

id est, et tunc insidiantem adversarium per absolutionis meae judicium victor excludam. Sed quid agam? Quomodo ad solium ejus perveniam?