|
|
“Et vidi coelum apertum, et ecce equus albus, et qui sedebat super eum,
vocabatur Fidelis et Verax, et justitiam judicat [cum justitia judicat
et pugnat]. Oculi autem ejus sicut flamma ignis, et in capite ejus
diademata multa, habens nomen scriptum, quod nemo novit nisi ipse. Et
vestitus erat veste aspersa sanguine, et vocatur nomen ejus, Verbum Dei.
Et exercitus, qui sunt in coelo, sequebantur eum in equis albis, vestiti
byssino albo mundo. Et de ore ipsius procedit gladius acutus, ut in ipso
percutiat gentes, et ipse reget eos in virga ferrea. Et ipse calcat
torcular vini furoris irae Dei omnipotentis et habet in vestimento et in
femore suo scriptum: Rex regum et Dominus dominantium.”
|
|
Cuncta haec bene perspecta usque ad id quod ait:
|
“Et vidi thronum magnum candidum, et sedentem super eum, a cujus
conspectu fugit terra et coelum, et libri aperti sunt, et judicati sunt
mortui, et judicatum est de singulis secundum opera ipsorum, et infernus
et mors missi sunt in stagnum ignis,”
|
|
cuncta, inquam, haec diligenter animadversa plena timoris sunt, et
prudentem animam ad timorem sanctum bene et utiliter instruunt: quippe
cum nemo sapiens gloriari audeat quod in illa die, in illa hora bene
praeparatus inveniatur casto corde et perfecta conscientia. Nusquam in
omnibus quae in hac Apocalysi a septem spiritibus, qui in conspectu
throni Dei sunt, revelantur, sub imagine tam terribili Jesus Christus,
qui est testis fidelis, conspicitur, ab eo loco, ubi sedens supra sedem
|
“similis erat aspectui lapidis jaspidis, et sardini, et iris erat in
circuitu sedis (Apoc. IV),”
|
|
usque ad locum praesentem. Ibi Spiritus sapientiae revelationes atque
apparatum consideravimus. Secundo loco, Agnus visus est in medio throni,
et in ipso accipiente de dextera sedentis in throno librum, et aperiente
illum et solvente septem signacula ejus (Apoc. V) suis in operibus
sanctum praedicavimus intelligentiae Spiritum. Tertio loco, ubi in
figura ejus stetisse scribitur angelus ante altare, aureum habens
thuribulum in manu sua, septemque tubis in ordine suo canentibus, rursus
ante cantum tubae novissimae conspicitur angelus, et iris in capite ejus
(Apoc. VIII) ea, quae per ipsum circa nos egit sanctus consilii
Spiritus, opera perstrinximus. Quarto loco, filius masculus muliere
magna pariente natus conspicitur, qui recturus erat omnes gentes in
virga ferrea, qui et raptus est ad Deum, et ad thronum ejus, et ibi
subsequentibus bellis, victoriaque multiplici celebrata sanctum
fortitudinis Spiritum operantem agnovimus (Apoc. XII). Quinto loco Agnus
supra montem Sion stans, cum sodalibus suis canticum novum
citharizantibus conspicitur, et deinde idem Filius hominis falcem in sua
manu habens acutam, post quem ingrediuntur septem angeli habentes, atque
effundentes septem phyalas plenas iracundiae Dei (Apoc. XIV), et ibi
spectavimus sanctum scientiae Spiritum, quae vel qualia circa genus
humanum operatus sit. Sexto loco sive sexta recapitulatione, ostensa
meretrice et bestia, quae portat eam, et praemisso de cornibus ejus, id
est, de regibus terrae, quia hi cum Agno pugnabunt, et Agnus vincet
illos, item angelus de coelo descendens, habens potestatem magnam
conspicitur, et terra illuminata est a gloria ejus (Apoc. XVII), et ex
ejus ore loquentem Spiritum pietatis, ea quae ad consolationem pertinent
factorum agnovimus. Nusquam talis tam terribilis facies ejus apparuit,
ut in hac septima parte visionis, ubi primum cum exercitu et gladio oris
sui judicans et pugnans, tandemque sedens, fugiente terra et coelo,
judiciumque agens conspicitur. Unde hic non incongrue is qui in numero
septem spirituum deorsum novissimus est, Spiritus timoris ordine suo
recognoscitur, ex operum suorum propriis imaginibus. Nunc scripturae
seriem persequamur:
|
|