|
Nam illa quae interim stetim sibimet Hierusalem est, quae, ut jam
diximus, tunc egressa non est, domus autem vicina, imo cognata Israel
erat, id est decem tribus, cujus planctum accepit a vobis, o habitatio
pulchra, cui dictum est: Transite vobis, id est abite captivi. Accepit,
inquam, planctum, et ad suum traxit instrumentum ut infirmaretur, id est
coram Deo humiliaretur, et idcirco stetit, quia infirmata est in bonum
quae habitat in amaritudinibus. Quam infirmitatem bono ipsius habitam,
et has amaritudines ejus scriptura libri Regum sive Esaiae prophetae
manifeste testantur. Cum enim translatis decem tribubus, Sennacherib rex
Assyriorum ascendisset super omnes civitates Juda munitas, et cepisset
eas, misissetque Rapsacen de Lachis in Hierusalem ad blasphemandum Deum
viventem, et exprobrandum clamosis vocibus (IV Reg. XVIII). Audiens
Ezechias per nuntios ingredientes ad se scissis vestibus, scidit et ipse
vestimenta sua, et obvolutus est sacco, et intravit in domum Domini. Et
misit Eliachim, qui erat super domum, et Sobnam scribam, et seniores de
sacerdotibus opertos saccis ad Esaiam filium Amos prophetam, et dixerunt
ad eum: Haec dicit Ezechias: Dies tribulationis et correptionis et
blasphemiae dies haec, quia venerunt filii usque ad partum, et virtus
non est parturienti (Isa. XXXVII; IV Reg. XIX), etc. Taliter infirmata
est et adeo habitavit in amaritudinibus, ut assimilaretur parienti
virtutem in partu non habenti, pro eo quia ascendit malum a Domino in
portam ipsius Hierusalem. Et tumultus quadrigae stuporis habitanti
Lachis, quae civitas erat in tribu Juda, quam et ceperat Sennacherib,
unde et servos suos misit ad Ezechiam, cujus quadrigae tam multae erant
ut recte dicantur quadrigae stuporis. Malum illud a Domino descendisse
dicit, quia videlicet non venisset Sennacherib, nisi judicio vel
permissione Domini. Quod ipse quoque scire gestiens, eademque scientia
nimium abutens, non parum de suo mendaciter adjecit. Dixit enim: Nunquid
sine Domini voluntate ascendi ad locum istum, ut demoliar eum? Dominus
dixit mihi: Ascende ad terram hanc, et demolire eam (Isa. XXXVI).
Descendisse autem illud malum in portam Hierusalem congrue dicit, quia
nuntii Sennacherib per quos talia mandaverat, venientes Hierusalem
steterunt juxta aquae ductum piscinae superioris quae est in via agri
fullonis, vocaveruntque regem. Egressus est autem ad eos Eliachim filius
Elchiae praepositus domus, et Sobnas scriba, et Joae filius Asaph a
commentariis (ibid.). Sed non est egressa, inquit hic propheta, quae
habitat in exitu, subauditur, quamvis clamaret Rapsaces: Haec dicit rex
magnus, rex Assyriorum. Facite mecum quod vobis est utile, facite mecum
benedictionem, et egredimini ad me (Isa. XXXVI), etc. Habitat quidem in
exitu, ut jam dictum est, quia vicina erat Babylonia captivitas, sed
tunc egressa non est, nec ipse ingredi permissus est, dicente Domino per
Esaiam: Non ingredietur urbem hanc, nec mittet in eam sagittam, nec
occupabit eam clypeus, non circumdabit eam munitio (Isai. XXXVII), etc.
Sequitur: Principium peccati est filiae Sion, quia inventa sunt in te
scelera Israel. Propterea dabit emissarios super haereditatem Geth,
domum mendacii in deceptionem regibus Israel. Adhuc haeredem adducam
tibi, quae habitas in Maresa, usque Adollam veniet gloria Israel. Nomina
haec sunt civitatum in tribu Juda, Lachis, Maresa et Adolla. Porro, Geth
Palaestinae, ut jam dictum est, urbis vocabulum est. Verumtamen totus
hic locus obscurus est, propterea quia nihil rerum gestarum ex eis
Scriptura refert in illo adventu Assyriorum, nisi quod cum caeteris
urbibus commune est, quia ascendit rex Assyriorum ad universas civitates
Juda munitas, et cepit eas, excepto quod de Lachis Rapsacen misisse
legitur in Hierusalem ad regem Ezechiam cum manu gravi. Itaque quia
nihil suffragatur de Scripturis, quod locum hunc splendidiorem reddere
possit, nihil est amplius quod lector exigere possit quam ipsa beati
Hieronymi dicta dubie pertractantis , et quasi navicula, ut fatetur
ipse, inter saxa et acutissimos scopulos pro posse regentis. Venient
igitur, inquit, o Lachis urbs, idolis dedita, et ad te quadrigae et
equites Assyriorum, quia et in te inventa sunt scelera Israel, et tu
fuisti principium idololatriae in Juda: per te enim quasi per portam
impietas decem tribuum migravit Hierusalem. Non solum autem per Lachis
tumultus veniet quadrigae, sed et super Geth metropolim Palaestinae, de
qua supra dixeram, in Geth nolite annuntiare, Mittet enim Assyrios
latrunculos suos quos vocat emissarios, et possidebit domum idololatriae
urbemque mendacii, quae in supplantationem fuit regibus Israel. Quod
autem sequitur. Adhuc haeredem adducam tibi, quae habitas in Maresa,
pulchre allusit ad nomen. Quia enim Maresa haereditas dicitur, adventum
in eam hostium pro haeredibus appellavit, et usque Adollam urbem Judae
veniet Maresa, id est haereditas quae gloriosa est in urbibus Israel, ut
ubi dicitur, gloriae genitivus casus sit numeri singularis hujus
gloriae, et non nominativus pluralis hae gloriae. Vel certe ita
intelligamus: Captivitas Israel quae evenit Lachis et Geth, et Maresa,
usque Adollam quoque veniet, expressiusque legendum est gloria Israel,
ut per antiphrasin ignominia vel vastitas sentiatur. Nunc idem quod
paulo ante dixerat, transite vobis, habitatio pulchra, confusa ignominia
verbis aliis rursus edicit: Decalvare et tondere super filios deliciarum
tuarum, dilata calvitium tuum sicut aquila, quoniam captivi ducti sunt
ex te. Et illic transite, cum dicit, hoc est sine dubio transibitis; et
hic decalvare et tondere, et dilata calvitium tuum, idem est ac si
dicat: Decalvaberis et tondeberis, et calvitium tuum dilatabis.
Verumtamen cum dicit, sicut aquila, breviter alios pro aliis filiis
restituendos significat, ut vel ipse proheta vel quilibet alius
spiritualiter intelligens, in ipsa pro qua dolere poterat decalvatione
et tonsione Israelis, consolatione non careat. Quomodo enim vel ad quid
decalvatur, sive calvitium dilatat aquila? Nimirum certo tempore cum
senuerit, veteres pennas amittit et remanet in plumis; sed novis
renascentibus, ipsa juvenescit. Unde et Psalmista: Renovabitur, ait,
sicut aquilae juventus tua. (Psal. CII). Ergo spiritus illud propheticus
mystice innuit, quod pro filiis deliciarum, id est pro filiis carnalis
Israel, qui et a fide exciderunt, et de terra sua captivi mox traducendi
erant; alii non filii carnis, sed filii promissionis et fidei subrogandi
forent; atque ita rursus juvenescens Israel tanquam aquila renovata
plumis ac pennis floridis ornata in coelum volaret, quod nunc fit et
usque in finem saeculi fieri non desinit, renascentibus ex omnibus
gentibus fidelibus tanquam novis plumis, et carnalibus filiis tanquam
veteribus plumis in omnes gentes perpetua captivitate dispersis.
Sequitur.
|
|