|
Quis inter haec aestimare sufficit constantiam propositi Dei in eos,
quos praescivit et praedestinavit, quos jam proposuerat vocare sanctos,
cum diceret primis duobus masculo et feminae, quos creaverat: Crescite
et multiplicamini? (Gen. I) Quomodo? nisi per multam virtutem
benedictionis et bonae voluntatis ejus, in tanta multiplicitate adversae
generationis, tam ante quam post diluvium, vigere vel superesse usquam
potuit genus electorum? Vicit Dei bonitas iniquitatem nostram, et ad
hunc Abram locutus repromisit ei, quod benedicerentur omnes gentes in
semine ejus, quod est Christus. Et credidit, inquit Scriptura, Abraham
Deo, et reputatum est ei ad justitiam (Gen. XV). Verumtamen nec in illo
carnis ejus per Saram unico semine, scilicet, Isaac simplex electorum
generatio fuit aut pura, sed cum duos illos generasset, alter ad Cain,
alter pertinuit ad Abel. Jacob enim, inquit Dominus, dilexi, Esau autem
odio habui. (Gen. XXV; Mal. I). Proficiente deinceps fidelis Abrahae
progenie, magis ac magis in illa quoque gente conceptus mulieris
multiplicati sunt, et talis secundum carnem propagatus est Israel, cui
Deus merito per Prophetam diceret: Pater tuus Amorrhaeus, et mater tua
Cethaea (Gen. XXII). Interea ventum est ad David, et huic aliquid plus
dictum est de illo semine supernae benedictionis. Nam, cum ad Abraham
Christus homo tantum designatus fuisset per repromissionem, qua dictum
est, In semine tuo benedicentur omnes gentes, jurante Domino David
veritatem, et dicente ad eumdem regem et prophetam: De fructu ventris
tui ponam super sedem suam (Psal. CXXXI). Jam rex Christus designatus
est. Deinde in transmigratione Babylonis, destructo templo vetere, novum
reaedificari conceditur, in typum novi sacerdotii, quod vetere
sacerdotio decedente successurum erat et ostenditur Zachariae prophetae
(Zach. III) Jesus sacerdos magnus indutus sordidis vestibus, quibus
nostra peccata figurantur, quae super se suscepit pontifex magnus Jesus
Christus, et auferuntur ab eo sordida mortalitatis nostrae vestimenta,
et induitur mutatoriis, id est, nova resurrectionis et immortalitatis
gloria. Itaque Dei Filius homo rex atque sacerdos praemonstratus, tandem
de Spiritu sancto conceptus ex Virginis utero nascitur semen
benedictionis, per quod omnis maledictio superetur.
|
|