|
Ejusmodi voluptatem viventi in corpore saltem gustasse jucundum est,
jucunditatis et exaltationis thesaurus est. Verum dicere liceat quia,
nisi illa repentina sanctae voluptatis mundatio cito se continuisset,
animam velociter in sua de corpore in modum torrentis abstraxisse,
secumque detulisse poterat: unde et melius jam scio, quomodo sentiendum
sit quod Deus ad hominem locutus est:
|
“Non enim videbit me homo, et vivere potest (Exod. XXXIII).”
|
|
Sed, ut dixi, cito subsistit inundans illa vis amoris, paulatimque
decessit; ego autem extunc os meum aperui, et cessare quando scriberem
nequaquam potui, et usque nunc, etiam si velim, tacere non possum. Sit
hoc mihi facere illud, quod supra memoravi de Canticis, scilicet
invenire dilectum foris, et deosculari, ut jam me nemo despiciat
apprehendere eum, et inducere in domum matris meae, et in cubiculum
genitricis meae (Cant. III), ut aliquis filiorum ejus ex hoc proficiat,
neque doceri a spiritu veritatis et dare illi
|
“poculum ex vino condito (Cant. VIII),”
|
|
id est sermonem bonum sive rectum et bene sonantem ex Spiritu sancto,
|
“et mustum malorum granatorum meorum (ibid.),”
|
|
scilicet delectamentum scientiae cum fructu bonorum operum. Si veritatem
dixi, si nihil horum de corde meo finxi, turris fortissima sit mihi
nomen Domini, per quod adjurasti me, Pater et domine mi, et fiat mihi
secundum quod dixit Filius Dei, idemque Filius hominis:
|
“Qui autem diligit me, diligetur a Patre meo, et ego diligam eum, et
manifestabo ei meipsum (Joan. XIV),”
|
|
et luceat mihi justitiae sol, sitque illuminatio mea Dominus, et
misericordia mea Deus meus, et sublevet me de corruptione et egestate,
quemadmodum in propheta:
|
“Et sustollam te super altitudidem terrae, et cibabo te haereditate
Jacob patris tui (Isa. LVIII).”
|
|
Et condonet mihi quidquid de timore quem timebam evenit mihi, quidquid
eorum quae verebar accidit, toto tempore hujus peregrinationis sive
incolatus prolongati, numerusque dierum meorum prima et octava
beatitudine compleatur, quae est possidere regnum coelorum; fiatque
mihi, quod ei dicimus in psalmo:
|
“Tibi enim derelictus est pauper, pupillo tu eris adjutor (Psal. IX).”
|
|
Et ad me quoque illud pertineat quod in Isaia dictum est:
|
“Iste in excelsis habitabit, munimenta saxorum sublimitas ejus, panis ei
datus est, aquae ejus fideles sunt (Isa. XXXIII);”
|
|
et introeam ad altare Dei, ad altare coelestis sanctuarii, et ibi
contingat animae meae quod verus amor dicit:
|
“Osculetur me osculo oris sui (Cant. I),”
|
|
et ipse sponsus immortalis in illo contineat me corpore sponsae suae
Ecclesiae, cui amore aeterno et sempiternis copulabitur nuptiis. Non
enim sine causa sic incipiens factus sum, neque tu sine causa instanter
me adjurasti, ut de meipso scriberem res hujuscemodi.
|
|