IN LIBROS REGUM LIBER PRIMUS
Index
CAPUT PRIMUM. Quod quartae aetatis mundi David fuerit initium: et quomodo haec aetas respondeat quartae diei primorum dierum saeculi.
CAPUT II. Quod primus et secundus liber Regum apud Hebraeos Samuel vocentur, et quod regnum Saul, regnum peccati, David autem regnum Christi significarit.
CAPUT III. De Helchana et uxoribus ejus Anna et Fennena, et de oratione Annae, et de ortu Samuel.
CAPUT IV. Quod Anna Canticum cantans quae sterilis fuit, idem secundum Apostolum quod Sara, et Fennena idem significet quod Agar.
CAPUT V. Tractatus cantici ejus, in quo mysteria Christi et Ecclesiae magnifice prophetizans, in Domino gloriatur, et synagogae superbiam sub typo ejus quae multos filios habebat, detestatur.
CAPUT VI. Quomodo peccabant filii Heli, et quod peccantibus sacerdotibus viris, puer Samuel ministrabat ante Dominum, et quam legem praevaricatus sit Heli nimis molliter et tenere submonendo filios suos et dicendo: “Nolite, filii mei,” etc.
CAPUT VII. De viro Dei qui venit ad Heli, quae et qualia praedixerit ei, et de sermone Domini ad Samuelem super Heli.
CAPUT VIII. De eo quod dictum est: “Filii Heli, filii Belial, nescientes Dominum:” quod Heli vetus sacerdotium, et duo filii ejus ejusdem temporis duo pontifices, Annam et Caypham, significent.
CAPUT IX. Quod vir Dei ad Heli locutus est mystice sit universus prophetarum chorus, qui acerba occursione veteris sacerdotii proterit confidentiam.
CAPUT X. Quod dies isti jam venerunt sacerdotio Judaeorum, de quibus dictum est: “Ecce dies venient, et praecidam brachium tuum,” sacerdotio Judaeorum tristes et amari, sacerdotio autem Christi Ecclesiae laeti et jucundi.
CAPUT XI. Quod puer Samuel alius testis contra sacerdotem accessit, et quod dictum est: “Nec poterat videre lucernam Dei antequam exstingueretur.”
CAPUT XII. Quid sit mystice, quod “puer Samuel dormiebat, et sermo Domini erat pretiosus,” id est rarus, et quando venerit Dominus mystice, et Samuelem nescientem tertio, quarto autem scientem jam vocaverit ille.
CAPUT XIII. De pugna male gesta contra Philistiim, et de vana levitate qua dixerunt: “Afferamus ad nos arcam Domini sedentis super Cherubim,” et quid significaverit lapis Adjutorii.
CAPUT XIV. Quid significet mystice quod ab eisdem arca Dei capta sit a quibus vinctus est Israel, et quod cecidit Dagon truncatus coram arca Domini, et quod percusserit illos Dominus in posteriora.
CAPUT XV. Quod vaccae arcam Domini portantes, praedicatores significent fideles in Ecclesia, qui in directum procedunt non declinantes ad dexteram neque ad sinistram.
CAPUT XVI. Quid significet quod Bethsamitae videntes arcam Domini, gavisi sunt, et quod vaccae in holocaustum caesae sunt, et quod viri Bethsamitae percussi, eo quod vidissent arcam Domini.
CAPUT XVII. De translatione arcae Domini, quod nusquam legatur reducta in Sylo, per quod Synagoga mystice intelligitur, et quod manserit in Cariathiarim, quo nomine significatur Ecclesia gentium.
CAPUT XVIII. In quo peccaverunt postulantes regem, cum lex data non prohibuerit eos constituere regem, sed alterius gentis hominem.
CAPUT XIX. De Saul, quomodo regnare coeperit, et quod sic innocens videbatur, tanquam filius unius anni, et quod in eadem innocentia duobus annis regnaverit.
CAPUT XX. De superbia Saulis, cujus indicia fuerunt peccata maxima, alterum quo sacrificium obtulit, alterum quo Amalech percutere et delere jussus, obedire contempsit, insuper et peccatum suum defendit.
CAPUT XXI. Quod eo ipso, quod daemoniacus erat, regnum peccati in illo figuratum sit, in David autem nomine et factis regnum Christi.
CAPUT XXII. De electione David, quam pura ab humano favore fuerit, et quod sicut Samuel personam David non noverat, ita Joannes Christum nesciebat.
CAPUT XXIII. Quod unctus sit David, non ut Saul lenticula, sed pleno cornu olei, quid mystice significet, et quod a die illa directus est in eum Spiritus Domini.
CAPUT XXIV. Quod tertio unctus sit idem David, et hoc ipsum in typum Domini, et filii sui Christi.
CAPUT XXV. De prima ejus unctione clam facta in domo patris sui, et de vitulo, quem ut Saul falleret, adduxit Samuel jussu Domini, quod ita diabolus incarnatione Christi falsus sit.
CAPUT XXVI. De eodem David, quod parvulus erat, et oves pascebat, et rufus, ac decora facie, quod in his omnibus Christum figuravit.
CAPUT XXVII. De eodem, quomodo electus et unctus sit absque omni humano favore, in typum ejusdem Christi dicentis: “Non vos me elegistis, sed ego elegi vos.”
CAPUT XXVIII. De mystica compositione psalterii decachordi, et quod interea spiritus nequam exagitabat Saul, et quod in his omnibus Ecclesiae Christi [f. sapientia] et insania figuretur inimici ejus Judaici populi.