|
Primus et secundus Regum liber apud Hebraeos Samuel dicuntur, videlicet,
eo quod de regno Saul, regnoque David, quae his continentur libris, per
istum quasi mediatorem Dei et regum, ordinata sunt. Interpretatur autem
Samuel nomen ejus Deus. Quo nomine recte sermo Dei significatur, per
quem utique regnum peccati destructum, et regnum justitiae constructum
est. Saul quippe quem Dominus peccanti populo iratus dedit, dicens ad
Samuel:
|
“Non enim te abjecerunt, sed me, ne regnem super eos (I Reg. III),”
|
|
regnum praefiguravit peccati et mortis, quod, abjecto Dei jugo, genus
humanum stulte nimis appetivit. Hoc ipsum significat Saul nomine
proprio, interpretatur enim petitio. Porro David quem, illo projecto,
secundum cor suum Dominus elegit, regnum justitiae, regnum Christi
significat, quod humano generi, destructo regno peccati, propitius Deus
contulit. Nec vero solum regnum, sed et sacerdotii principatus, hoc
praenuntio a posteris Heli ad Sadoch translatum est in figura sacerdotii
veri, quod a Judaeis in Ecclesiam Christi transponendum erat. Ab ipso
igitur Samuel, cum sit duodecimus, et novissimus Judicum, sic incipit
primus liber Regum.
|
|