|
Ad causam eamdem pertinet quaerere nunc et scire rectitudinem judicii,
in eo quod paulo ante memoravimus dictum a Domino per prophetam Osee:
|
“Et domui Juda miserebor.”
|
|
Praemiserat enim:
|
“Quia non addam ultra misereri domi Israel, sed oblivione obliviscar
eorum,”
|
|
et nunc demum istud edixit:
|
“Et domui Juda miserebor, et salvabo eos in Domino Deo suo (Ose. I),”
|
|
et ita factum est. Nam decem tribuum captivitas permansit irrevocabilis,
qua captivavit
|
“rex Assyriorum, et transtulit Israel in Assyrios, posuitque eos in
Halla, et in Abor, juxta fluvium Gozam, in civitatibus Medorum (IV Reg.
XVII).”
|
|
Tribus autem Juda praefinito tempore salvata in Domino Deo suo et de
Babylonica captivitate revocata est. Istud ergo quaerentibus vel scire
volentibus pro rectitudine judicii cito respondetur, quia, quamvis
peccaverit tribus Juda, regnum David in multis, sicut et decem tribus,
regnum Jeroboam, quas ille scidit a domo David, attamen in hoc bene
fuit, quod secundum saepe dictum (quo valde delectamur) ternarii numeri
sacramentum, tribus Juda causam decem tribuum in judicio superavit. Tres
quippe misericordiae viros, tres reges justos Deus judicii Dominus in
tribu Juda invenit, David et Ezechiam et Josiam. Nam praeter tres istos
omnes peccaverunt. De regibus autem decem tribuum constat, quia omnes
peccaverunt, nullusque excipi potuit, quia nullus eorum recessit a
peccatis Jeroboam, id est, a vitulis quos fecit Jeroboam. In tribu Juda
tres, ut jam dictum est, ab ejusmodi peccato liberi et justi fuerunt, et
de aliis nonnulli de peccato suo poenitentiam egerunt. In regibus autem
decem tribuum, unus et idem fuit idololatriae cultus, duntaxat in illis
vitulis; nam cultum Baal aliquis illorum delevit, scilicet Jehu, filius
Namsi (IV Reg. X). Sed quantum valuit, Baal delere, et nihilominus
vitulos pro Deo colere? Propterea dictum illud propheticum valde
congruit illis regibus Samariae:
|
“Qui optimus in eis est, quasi paliurus, et qui rectus, quasi spina de
sepe (Mich. VII).”
|
|
|
|