|
Psalmus sexagesimus quintus idem intendit, unde et inscribitur sic:
|
“In finem canticum psalmi resurrectionis.”
|
|
Et hoc quidem universalis spei canticum est, ut omnes jubilemus, quia
resurrecturi sumus, propter quod et universaliter dicit hic psalmus:
|
“Jubilate Deo, omnis terra, psalmum dicite nomini ejus, date gloriam
laudi ejus,”
|
|
etc. Verumtamen et saepe dicto pugnatori decantat quo ordine sperare
debeat, quo tenore debellatrix inimicorum suorum speranda sibi gratia
proponatur.
|
“Iniquitatem, inquit, si aspexi in corde meo, non exaudiet Dominus,”
|
|
etc. Ac si dicat: Si ego qui pugnare debeo contra legem, quae est in
membris meis, iniquitatem eorumdem membrorum meorum dilexi, et libenter
aspexi tacitus, non exaudiet Dominus, ut gratia sua liberet me de
corpore mortis hujus. Nam
dixit, pro eo ut diceret dilexi, ideo videlicet quia ad id quod
diligimus, frequentius oculos retorquemus.
|
“Propterea exaudivit Deus.”
|
|
Quia locutum est ut praedixi,
|
“os meum in tribulatione,”
|
|
etc. Confessus sum in infelicitate mea, scilicet in carnis meae
repugnantia, et dixi:
|
“Holocausta medullata offeram tibi, cum incenso arietum, offeram tibi
boves cum hircis,”
|
|
etc. Per arietes omnem repugnantiam carnis, per boves extollentiam, per
hircos omnem malorum operum foeditatem vult intelligi, quae omnia se
offerre dicit, dum confitendo et poenitendo punit. Hoc sine dubio
pertinet ad canticum resurrectionis, quia sic agendo prima
resurrectione, quae est animae, resurgit.
|
|