|
Firmati Verbo Domini coeli illi (Psal. XXXII), novemque, ut jam dictum
est, ordinibus distincti, non parum profecerunt ad cognitionem Creatoris
sui, et ejus per quod facti sunt Verbi, et dilatatis cordibus charitate
pleni, laudaverunt laude incessabili tremendam fortitudinem ejus, quam
viderant in judicio, et dejectione tanti adversarii. Nam profecisse et
proficere adhuc sanctos quoque angelos, constat in cognitione Creatoris
sui, testante Apostolo qui cum praemisisset
|
“investigabiles esse divitias Christi, et dispensationem sacramenti
absconditi a saeculis in Deo, qui omnia creavit (Ephes. III),”
|
|
subjunxit atque ait,
|
“ut innotescat principatibus et potestatibus in coelestibus per
Ecclesiam multiformis sapientia Dei (Ephes. III).”
|
|
Per Ecclesiam, id est, per ea quae in Ecclesia vel cum Ecclesia Deus
homo factus egit, Sponsus pro sponsa, passus, mortuus et resurgens a
mortuis, superato principe mortis. Innotescere dicit principatibus et
potestatibus in coelestibus multiformem sapientiam Dei, sive
dispensationem sacra menti absconditi a saeculis in Deo, qui omnia
creavit, videlicet, ita ut admirantes in visu tantae potentiae, dicant:
|
“Quis est iste rex gloriae? quis est iste rex gloriae? (Psal. XXIII)”
|
|
sed de hoc alias. Nunc illud dicendum erat, quia non, ut nonnulli
putant, tales creati sunt angeli, ut creatis illis, continuo nihil
deesset totius perfectionis, quia profecto solus Creator est, qui absque
profectu perfectus semper fuisse vel esse credendus sit. Alioquin si ab
initio creationis perfecti fuerunt angeli, et nihil defuit eis, multos
consiliarios in caeteris operibus suis Deus habere potuit. Dicit autem
Scriptura prophetica:
|
“Quis adjuvit Spiritum Domini, aut quis consiliarius ejus fuit et
ostendit illi.”
|
|
(Isa. XL.) Apostolus quoque ait:
|
“Quis enim cognovit sensum Domini, aut quis consiliarius ejus fuit?”
|
|
(Rom. XI.) Nimirum sicut idem prosequitur:
|
“Quoniam ex ipso, et per ipsum, et in ipso sunt omnia (ibid.);”
|
|
solus Creator scivit et fecit omnia. Angeli autem, ubi ab ipso creati
sunt, caeteris operibus spectatum admissi, qui bono et simplici oculo
viderunt, et non inviderunt, sed laudaverunt sapientiam tanti artificis,
ad ejus amicitiam digne sunt provecti. Qui vero nequam habentes oculum,
inviderunt et oderunt, juste repulsi, longeque sunt remoti.
|
|