|
Gad accinctus praeliabitur ante eum, et ipse accingetur retrorsum. Totum
hoc, ut Hebraei asserunt, illud est quod ante populum suum, scilicet
ante Ruben et dimidiam tribum Manasse ad filios suos, quos trans
Jordanem in possessionem dimiserat, post quatuordecim annos revertens,
praelium adversus eos vicinarum gentium grande repererit, et fortiter
dimicando hostes vicerit, quod et partim ex libro Jesu Nave (Jos. XXII),
et maxime ex Paralipomenon (I Par. V) colligere poteris. Verum hic
sensus Judaicus aridus nimis est et exiguus, nec ad novissimos dies
istos pertinet, de quibus sicut in initio profitetur pater Israel, haec
omnis enuntiatio est. Igitur altius hoc indagandum est. Etenim duobus
adhuc modis intelligi potest: Gad accinctus praeliator ante populum
suum, qui praeliatur quidem ante eum trans Jordanem, mystice Judaicus
populus est; nos autem populus ille sumus, ante quem iste accinctus
praeliatur. Arma ejus sacri codices sunt, quibus accinctus quidem, sed
retrorsum tantum, et non ante accinctus est; nec enim arma sua ipse
videt, id est ipsas non intelligit Scripturas, quibus ante nos pro
veritate dimicat, nosque adjuvat, dum libros per orbem bajulat, ex
quibus vera et non a nobis esse conficta probamus, quae de Christo
praedicamus prophetarum testimonia. Sed de hoc alias plenius dicendum
erit. Aliter, quoniam hae non solum propheticae futurorum
annuntiationes, sed et tam de praesentibus quam de futuris paternae
institutionis sunt, sic postmodum Scriptura dicit: Finitisque mandatis.
quibus filios instituebat, collegit pedes suos super lectulum, et obiit,
licet et in bono accipere, ut sit dictum: Gad tunc rite observabit nomen
suum, si accinctus praelietur ante populum suum, accinctus retrorsum, id
est, de futuro cautus, et providens. Praelium autem ad quod filios
instituere deceat virum sanctum, talis causa decet esse qualem ob
causam, verbi gratia, Machabaei fratres praeliati sunt, imo ut ad
Evangelicam feramur perfectionem, talia debent esse praelia eorum qui
veraciter accincti sunt, qualium victorias honorantes praedicamus in eis
qui pro testamento Dei sua corpora tradiderunt, et moriendo quam
occidendo vincere maluerunt.
|
|