|
CHRIST. Concedo; et homines quoque caeterarum civitatum, quarum caput
erat Jerusalem, qui undecunque veniebant diebus festis adorare in
Jerusalem, recte dixeris Jerusalem. Sed dic mihi: Homines illi qui
habitant Jerusalem, et qui veniebant adorare in Jerusalem, cum obirent,
et congregarentur sive apponerentur ad populum suum, sicut de patribus
jam supra memoratum est, desinebant dici Jerusalem, desinebant esse
Sion? Nonne potius ille ipsorum populus, ad quem singuli obitu suo
congregabantur, recte illo nomine apud Deum censebatur, quo, dum
adviverent, vocabantur, scilicet nomine Sion, nomine Jerusalem, cum rege
suo David, qui cepit arcem Sion, cujus fuit civitas Jerusalem? Taceo
nunc de mystica interpretatione nominum secundum humanam consuetudinem;
tecum loquor nunc de nomine Jerusalem. Ait quidam saecularium nobilis
auctor:
Nam, ut hyperboreae plaustrum glaciale sub Urs
Vel plaga, qua torrens claususque vaporibus axis,
Nec patitur noctes, nec iniquos crescere soles,
Si fortuna ferat, rerum nos summa sequetur,
Imperiumque comes Tarpeja sede perusta,
Gallorum facibus Vejosque habitante Camillo
Illic Roma fuit, non unquam perdidit ordo,
Mutato sua jura solo, moerentia tecta
Caesar habet, vacuasque domos legesque silentes,
Clausaque justicio tristi fora . . . . . . .
(LUCAN. Phars. lib. V, vers. 23-32)
Apud Epirum, Graecorum civitatem, tunc erat Caesarem fugiens senatus
Romanus cum consulibus Pompeio duce. Si ergo veraciter, et pulchre dici
potuit, conventum illum Romam esse potius quam tecta, ubi derelictae et
dictio hujusmodi non dissonat ab humana loquendi consuetudine quanto
magis populus ille, ad quem singuli, ut jam dictum est, morientes
congregabantur de Jerusalem et civitatibus ejus. Dei cultricibus, recte
dici debuit Jerusalem, sive Sion, potius quam ipsa pars parva, generatio
una, quae suo tempore vivebat in tectis Jerusalem sive Sion! Cum igitur
legis, exsulta satis, filia Sion, jubila, filia Jerusalem, ne respicias
solam generationem illam, quae in tectis Jerusalem habitabat illo
tempore, sub principibus sacerdotum Anna, et Caipha, nec ex eo
argumenteris Jesum Nazarenum non esse regem Sion, sive Jerusalem, quia
generatio illa non recepit eum, neque dicas in adventu ejusdem Christi
mei non exsultasse Sion, sive jubilasse Jerusalem, idcirco quia post
passionem ejus mala omnia venerunt super generationem illam. Cunctas
respice generationes millium annorum, quae ab hac vita decedendo
congregatae fuerant in unum populum, universum illum respice populum
sive populorum multitudinem, vere Sion, vere Jerusalem, et cognosces
quam efficaciter, quam non inaniter dictum sit: Exsulta, filia Sion;
jubila, filia Jerusalem, et multa his similia.
JUD. Quod nunc protulisti adversum me de psalmo: fiat mensa eorum coram
ipsis in laqueum, et in retributionem, et in scandalum; obscurentur
oculi eorum ne videant. Et illud de Isaia: Excaeca cor populi hujus et
aures ejus aggrava; et oculos ejus claude; ne forte videat oculis suis,
et auribus suis audiat, et corde suo intelligat, et convertatur, et
sanem eum (Isa. VI), et multa talia saepe mihi objecta audivi, et multi
tuorum memoraverunt haec insultabundi. Nunquid Deus est hujusmodi, ut tu
putas, scilicet volens aliquid falli, et in errorem induci?
|
|