VERS. 6. |
ergo, inquit, id est iram tuam amove,
non quidem jam ex toto, sed
id est
poenam quidem mortalitatis in corpore sustineant, sed in anima
videlicet a perturbatione vitiorum, a quibus te irato nullus quiescere potest, sed traditur ignominiae passionibus is cui tu propter superbiam ejus fueris iratus.
inquam, subaudi interim,
id est ea quam ipse optat,
id est quando aeternam requiem accipiet pro recompensatione laboris sui? |