CAPUT III. Quod in isto judicio Deus Hieroboam scissuras regni tradiderit, et qualia populi peccata praecesserint.

“Factum est igitur in tempore illo ut Hieroboam egrederetur de Jerusalem, et inveniret eum Ahias Sylonites propheta in via opertus pallio novo. Erant enim duo tantum in agro. Apprehendensque Alias pallium suum novum, quo opertus erat, scidit in duodecim partes, et ait ad Hieroboam: Tolle tibi decem scissuras. Haec enim dicit Dominus Deus Israel: Ecce ego scindam regnum de manu Salomonis, et dabo tibi decem tribus.”

Manifesta et secundum rem congrua significatio est. In propheta Dominus loquitur; Domini autem quoddam pallium vel quasi vestis est is qui adhaeret illi populus. Sed nunquid ignorabat Dominus qualis esset vel quid facturus esset Hieroboam, cui tot partes pallii tot tribus populi delegebantur? Nunquid, inquam, ignorabat, quod scissum a domo David populum accipiens, a Deo quoque scissurus esset faciendo vitulum aureum quem pro Deo colerent? Quare ergo talem populo suo regem acquisivit? Nimirum rationabiliter hoc et cum judicio fecit, eademque justitia qua regem petentibus Saulem dedit, quem qualis futurus esset ignorare non potuit. Nam et tunc Samuelem, imo in Samuele Deum abjiciebant, ipso dicente:

“Non enim te abjecerunt, sed me (I Reg. VIII),”

et nunc indignabantur David regnare aut regnasse supra se. Ex ipsa gestorum serie perspicuum est hoc. Et in primordiis regni Davidici subtraxerunt se totis septem annis non sequentes, non approbantes electionem Domini, superque solam tribum Juda in Hebron regnavit David, et deinceps, semper dubii, semper infidi fuerunt eidem David. Quem adversus illum rebellantem non susciperent, qui Absalon filium adversus patrem constituerunt super se regem? Postquam ille periit, protinus ausum buccina personare secuti sunt Seba filium Bochri, dicendo:

“Non est nobis pars in David, neque haereditas in filio Isai (II Reg. XX).”

Nunc quoque invidiam suam prodiderunt, occasiones quaerendo adversus Roboam, et dicendo:

“Pater tuus durissimum jugum imposuit nobis (III Reg. XII),”

cum per illius sapientiam divites facti fuissent et inclyti. Igitur tanquam judex, reos tali tradidit regi, qui volentes scinderet a domo David, volentes, inquam, scinderet a civitate David, divideretque a templo Dei, a cultu unius et solius Dei veri, et cupitis faceret servire simulacris.