|
In officio tertiae feriae praedicatur nobis extra catholicam Ecclesiam
non posse dari Spiritum sanctum solisque apostolicae fidei praesulibus
esse datum, ut per impositionem manus ipsorum hi qui confirmandi vel
ordinandi accedunt, accipiant ejusdem Spiritus sancti donum. Sic enim
habet, quae in hoc officio posita est lectio Actuum apostolorum: Cum
audissent apostoli, qui erant Hierosolymis, quia recepisset Samaria
verbum Dei, miserunt ad eos Petrum et Joannem. Nondum enim in quemquam
illorum venerat Spiritus sanctus, sed baptizati tantum erant in nomine
Domini Jesu. Tunc imponebant illis manus, et accipiebant Spiritum
sanctum (Act. VIII). Et ut sciamus nonnisi per apostolicae fidei januam
intrare debere in sanctam Ecclesiam, nec aliter accipi Spiritus sancti
gratiam, congrue lectioni huic conjungitur hoc Evangelium, in quo
Dominus ait: Amen, amen dico vobis, qui non intrat per ostium in ovile,
sed ascendit aliunde, ille est fur et latro (Joan. X), etc. Passim per
libros Patrum sententiae reperiuntur, quibus confirmatur talium
sacramenta speciem quidem pietatis habere, virtutem autem ejus abnegare
(II Tim. III), quomodo palmes cum fuerat abscissus de vite, palmes
quidem est, sed jam fructificare non potest (Joan. XV); et manus cum
abscissa fuerit de corpore, manus quidem est, sed corporis vitam
sensumque in se retinere non potest. Quapropter cum baptizati a talibus,
ad catholicam revertuntur Ecclesiam, non quidem repetitur in illis
lavacrum carnis, siquidem baptizati sunt in nomine Patris, et Filii et
Spiritus sancti: multae quippe haereses sic quoque baptizant; sed per
impositionem manuum accipiunt Spiritum sanctum, quem foris, ut dictum
est, accipere non poterant. Hoc igitur, ut supradictum est, officio
declamatur foris non dari Spiritum sanctum, sed intus per episcopos,
quorum est manus imponere ex successione apostolorum, quorum et illa vox
est, in introitu, manus imponentium et dicentium. Accipite jucunditatem
gloriae vestrae gratias agentes Deo, qui vos ad coelestia regna vocavit.
Quod de apostolicis sumptum epistolis, parce a littera detortum est. Nam
pro eo quod Dominus ait:
|
“Accipite Spiritum sanctum (Joan. XX),”
|
|
isti verecunde utentes ejus vice dicunt: Accipite jucunditatem gloriae
vestrae. Siquidem Paulus ad Corinthios scribens, qui ab ejusmodi furibus
et latronibus, quos in supradicto Evangelio Dominus percutit, multifarie
subversi fuerant, id est a pseudoapostolis,
|
“quia gloria vestra sumus,”
|
|
ait (II Cor. I). Et in alio loco:
|
“Gratias, inquit, agentes Deo (Ephes. V),”
|
|
etc. Catholicorum quippe atque orthodoxorum gloria est, quod per ostium
intraverunt ovile ovium, id est per fidem illorum, qui non suam, ut
haeretici, sed Dei gloriam in Spiritu sancto quaerant. Unde et in
communione canimus:
|
“Spiritus qui a Patre procedit, ille me clarificabit.”
|
|
Quod idem est ac si dixisset: Spiritum, qui a Patre procedit, quicunque
dabunt vel accipient, non suam sed Dei gloriam vel glorificationem
quaerent. In offerenda quoque: Portas coeli aperuit Dominus (Psal.
LXXVII), donum Sancti Spiritus praedicatur, quo Scripturae sacrae
apostolis, et per apostolos nobis apertae sunt, ut manna Verbi Dei
plueret nobis Dominus in abundantia (ibid.), quorum auctoritate Ecclesia
catholica ab insurgentibus in se haereticis exaltatur, sicut in sequenti
versu canimus.
|
|