CAP. IV


CAPUT 1

Audite verbum Domini, filii Israel, quia judicium Domino cum habitatoribus terrae. Non est enim veritas, et non est misericordia, et non est scientia Dei, in terra. Maledictum, et mendacium, et homicidium, et furtum, et adulterium inundaverunt et sanguis sanguinem teligit. Postquam in capite libri, ut dignum erat, de Christo scripsit, miram similitudinem sive parabolam adhibuit de muliere, ad quam semel et iterum, ac tertio jussus est accedere. Itemque de muliere dilecta et adultera quam jussus est adhuc diligere, nunc demum agit id quod non quidem primum, sed tamen bonum secundarium est in ordine officii prophetici, scilicet peccata redarguendo populi, in quibus tunc erat, et pro quibus tandem mereretur projici atque disperdi. Sic Ezechiel quoque in capite libri, id est in prioribus visionibus longe post futura, praescripsit mysteria Filii Dei per quatuor facies, hominis, vituli, leonis atque aquilae volantis, et tunc demum quae minora vel secundaria sunt prophetavit vel scripsit, scilicet instantem captivitatem populi in Babyloniam transmigraturi. Tu ergo, inquit, fili hominis, fac tibi vasa transmigrationis, et transmigrabis per diem coram eis (Ezech. XII), etc. Ait itaque: Audite verbum Domini, filii Israel, quia judicium Domino cum habitatoribus terrae. Filii Israel, jamjam in captivitatem ducendi, quibus non addet Dominus ultra misereri, quibus dicit Dominus: Non populus meus vos; audite verbum Domini; audite et scitote quia judicio vobiscum agitur, quia vos non sine causa patimini aut patiemini, sed multis causis praecedentibus. Audite et scitote vos, audiat et sciat orbis universus omnesque generationes, tam praesentes quam futurae, causas esse magnas propter quas relinquamini absque misericordia, propter quas Domino vobiscum sit judicium sine misericordia. Quaenam illae sunt causae? ait: Non est enim veritas, et non est misericordia, et non est scientia Dei in terra, etc. Antequam causas hujusmodi pertractemus, sciendum est quia peccata populi illius non minora, quam gentium peccata percutit, et in sola Christi fide, per quam et Abraham, antequam circumcideretur, justificatus est; justificationem haec prophetica veritas constituit atque repromittit. Et, ut totum prophetiae corpus prolucescat, jam dicimus quia septies abhinc usque ad finem voluminis peccata commemorat atque replicat, et per singulas vices in Christum sermo recurrit, qui solus omnium credentium atque poenitentium justitia est. Vices istae jam numerandae vel praesignandae sunt. Primo, inter caetera sic proloquens: Secundum multitudinem eorum sic peccaverunt mihi, fornicati sunt, et non cessaverunt: Spiritus enim fornicationum decepit eos, et fornicati sunt a Deo suo, quoniam ipsi cum meretricibus versabantur, et cum effeminatis sacrificabant; particeps idolorum Ephraim, dimitte eum. Quibus utique dictis illos non minus quam gentiles sub peccato esse causatur atque convincit, tandem Christum, qui solus justificat, ad utrosque taliter loquentem introducit: In tribulatione sua mane consurgent ad me dicentes: Venite, et revertamur ad Dominum, quia ipse cepit, et sanabit nos; percutiet et curabit nos (Ose. VI), etc.; secundo ita incipiens: Ipsi autem, sicut Adam, transgressi sunt pactum, ibi praevaricati sunt in me. Galaad civitas operantium idolum, supplantata sanguine, et quasi fauces virorum latronum (ibid.), et caetera, usque ad illud: Ex diebus Gabaa peccavit Israel, ibi steterunt; non comprehendet eos in Gabaa praelium super filios iniquitatis, juxta desiderium meum corripiam eos, congregabuntur super eos populi, cum corripientur propter duas iniquitates (Ose. X), tandem justum et justificantem Christum, sic introducit: Ephraim vitula, docta diligere trituram, et ego transivi super pulchritudinem colli ejus. Ascendam super Ephraim, arabit Judas, confringet sibi sulcos Jacob. Seminate vobis in justitia, metite in ore misericordiae, innovate vobis novale, tempus autem requirendi Dominum, cum venerit, docebit vos justitiam (Ose. X)