VERS. 5.

“Cujus,”

subaudi stulti,

“messem,”

id est scientiam legis litteralem,

“famelicus comedet,”

id est gentilis populus quondam a scientia Dei jejunus spiritualiter intelliget,

“et ipsum,”

subaudi Judaicum populum, comedere, id est intelligere nolentem

“rapiet armatus,”

scilicet diabolus qui in Evangelio dicitur fortis armatus, qui non inveniens requiem in gentibus conversis, dicit de hoc stulto, id est de Judaeis:

“Revertar in domum meam unde exivi (Luc. XI).”

“Et bibent,”

id est suaviter accipient

“sitientes,”

id est iidem gentiles,

“divitias,”

id est divina eloquia

“ejus”

quae bene appellat divitias: nam et alibi dicuntur

“argentum igne examinatum (Psal. XI).”

Comedere et bibere hoc loco differunt, quia quaedam obscura, dum nonnisi interpretata intelligimus, quasi comedimus; illa autem quae facilia sunt, quasi non mansa bibimus, dum ita sumimus ut invenimus. Moraliter de eodem stulto.

“Ego vidi stultum.”

Inter stultum et insipientem haec distantia est quod insipiens dicitur qui nescit, stultus qui non cavet malum quod scit.

“Vidi. inquit, stultum firma radice,”

id est temporali fultum prosperitate,

“et maledixi,”

id est, damnationem futuram dixi

“pulchritudini,”

id est gloriae ejus,

“statim.”

Nota quod addidit,

“statim,”

id est non more quorumdam infirmorum haesitavi, quorum est illa vox:

“Mei autem pene moti sunt pedes, quia zelavi super iniquos, pacem peccatorum videns (Psal. LXXII).”

Nonnunquam, more illorum qui tunc primum quando vident gloriosos morientes, dicunt: Ecce quam nihil est homo. Sed

“statim,”

id est in ipso cursu felicitatis

“maledixi.”

“Longe fiant filii ejus,”

id est imitatores ejus,

“a salute.”

Quod sic erit, videlicet quia

“conterentur in porta,”

id est in die judicii qui exitus praesentis et introitus erit futuri saeculi.

“Et non erit qui eripiat,”

scilicet quia redemptio non erit ultra.

“Cujus,”

subaudi stulti

“messem,”

habet enim stultus messem, id est praedicationis facultatem et interdum etiam officium; hujus, inquam,

“messem famelicus comedit,”

videlicet quisquis scientiam non habens, tamen ad Deum sanctis anhelat desideriis, et juxta praeceptum Domini dicentis:

“Quae dicunt facite, quae autem faciunt, facere nolite (Matth. XXIII) ,”

a quocunque audiat discit quod audit, agit quod didicit, bonum.

“Et ipsum rapiet armatus,”

id est stultitia ejus et fraude sua tectus diabolus.

“Et bibent,”

id est utiliter audient,

“sitientes,”

id est hebetes quidem, sed amantes

“divitias ejus,”

id est eloquia ejus. Haec dicendo beatum Job stultitiae redarguit, cui et supra dixerat:

“Ecce docuisti plurimos (Job IV),”

etc. Et quasi quaereres cur negligenti donum intelligentiae tribuitur, et studioso plerumque non datur, protinus subdit:

“Nihil fit in terra sine causa,”

videlicet quia et stultus ideo donum accipit, ut justius prematur, et studiosus tardius consequitur, ut de labore quaerendi amplius remuneretur.

“Et de humo non,”

subaudi, sed de dispensatione divina,

“egredietur [al. oritur] dolor,”

videlicet vel tuus qui nunc est, vel stulti alicujus cum punitur.