|
|
“Eo quod ipse nosset omnes, et quia opus ei non erat, ut quis
testimonium perhiberet de homine. Ipse enim sciebat, quid esset in
homine.”
|
|
Firmissima plane ratio atque ad satisfaciendum sufficiens ei qui ab
Apostolo didicit, quod non dicat
|
“figmentum ei qui se finxit: Quare me fecisti sic?”
|
|
(Rom. IX.) Primum vero dicendum, de hac eadem ratione, non vana neque
infirma, quia secundum saepe dictam Evangelistae intentionem, adversus
haereticos edita est. Quis enim novit omnes homines, nisi
|
“scrutans corda et renes Deus?”
|
|
(Psal. VII; Jer. XVII.) Cui non est opus ut quis testimonium perhibeat
de homine, nisi Deo, cui veraciter dictum est:
|
“Tu solus nosti corda omnium filiorum hominum?”
|
|
(III Reg. VIII.) Quis denique scit quid sit in homine, nisi Deus? De quo
non vane dictum est: Homo videt in facie, Deus autem inspicit cor (I
Reg. XVI). Igitur hic etiam Evangelista juxta propositum suum manifeste
Christum esse Deum testatus est, dicendo:
Si autem omnes novit homines, utique et illos noverat qui crediderunt in
eum, signa videntes quae faciebat. Ergo secundum quod eos noverat,
discrete cum illis agere debebat, videlicet ut carnalia sapientibus
recte spiritualia non objiceret, praesertim cum ejus consilii non sit
|
“sanctum canibus dare, vel margaritas ante porcos mittere (Matth. VII).”
|
|
Non enim (quamvis habeat figulus potestatem facere de eodem luto aliud
quidem vas in honorem, aliud vero in contumeliam (Rom. IX), idcirco
existimandus est figulus noster erga nos hac uti libera potestate sine
praeeunte causa justitiae, videlicet quod idcirco sint multi homines
vasa contumeliae, quia noluit illis honorem ostendere notitiae suae.
Nempe potius idcirco non vult illis honorem suum infundere, quia sunt
ipsi vasa contumeliae. Et, ut manifestius dictum sit, non idcirco
quisque male agit, unde pereat, quia Deus illum morti praedestinavit;
sed idcirco Deus illum morti praedestinavit, quia male acturum
praescivit: sicut contra haereticos liberum arbitrium negantes, copiose
disputatum est ab adjutoribus Dei. Nam, teste Apostolo, sicut vocationem
praedestinatio Dei, sic praedestinationem ejus praescientia praecedit
(Rom. VIII). Igitur quod ait Evangelista:
|
“Jesus autem non credebat semetipsum eis, eo quod ipse nosset omnes, et
quia opus ei non erat ut quis testimonium perhiberet de homine, ipse
enim sciebat quid esset in homine,”
|
|
tale est ac si dicas de provido quovis homine: Noluit vasculis illis vel
illis vinum suum infundere, eo quod illa sciret ipse coeno oppleta esse,
et non erat illi opus ut quis pro se iret inspicere; ipse enim per
semetipsum curavit et potuit introrsum pervidere. Nunc sequentia
videamus narrationis Evangelicae.
|
|