VERS. 20.

“Tunc,”

id est tandem, scilicet liberis amissis,

“surrexit Job et scidit vestimenta sua,”

quod videlicet magni doloris indicium erat,

“et tonso capite,”

videlicet quia capillos tempore tranquillitatis ad ornatum servaverat,

“corruit in terram et adoravit,”

videlicet tenens duo praecepta charitatis; corruit, amorem proximorum in dolore exprimens, et adoravit amorem Dei non deserens. Et vigilanter attendit qualis huc venerit, id est qualis natus sit.