|
Ait:
|
“Sicut dilexit me Pater, et ego dilexi vos.”
|
|
Ac si dicat: Sicut per multam dilectionem Pater me misit (Rom. VIII),
meque veram vitem in hoc mundo plantavit, sic ego per eamdem dilectionem
mitto, et expando per mundum vos palmites meos,
|
“ut fructum plurimum afferatis.”
|
|
Cujus namque dilectionis est, quod Pater Filio mandatum dedit venire ad
agones passionis, eumdemque
|
“obedientem usque ad mortem, mortem autem crucis, exaltavit, et donavit
illi nomen quod est super omne nomen, ut in nomine Jesu omne genu
flectatur, coelestium, terrestrium et infernorum (Philip. II),”
|
|
ejusdem dilectionis est, quod idem Filius discipulos suos in mundum
universum praedicare mittit Evangelium omni creaturae (Matth. XXVIII;
Marc. XVI). Unum sint ante reges et praesides trahendi, et morte
afficiendi, ut ejusdem spiritus dulcedine, quo plena est vitis,
consortes quoque palmites vivificati, fructum faciant aeternae salutis
(Luc. XXIII). Ergo
|
“sicut dilexit me Pater, inquit, et ego dilexi vos.”
|
|
|
“Manete in dilectione mea.”
|
|
Manete, id est, perseverate, scilicet diligendo invicem, habendo unum
spiritum, et unam fidem quae operatur per dilectionem (Galat. V). Dixi
enim vobis, quia
|
“Pater meus agricola, omnem palmitem in me non ferentem fructum, tollet
eum.”
|
|
Ne ergo tollat vos hic agricola, ferendo fructum, id est, diligendo
invicem,
|
“manete in dilectione mea,”
|
|
contendite non excidi a me vite vera. Quid enim?
|
|