|
Gaudeamus quoque in ista parte agri super inventione thesauri, in istis
tribus libris Salomonis, super consideratione horum trium, fidei, spei
et charitatis, per quae reformatur homo ad quamdam similitudinem beatae
Trinitatis, quam, ut superius dictum est, perdidit in Adam permanente
proposito ejus dicentis:
|
“Faciamus hominem ad imaginem et similitudinem nostram.”
|
|
Gaudeamus, inquam, sed gaudium nostrum offendit et turbat recordatio non
suavis, recordatio ruinae tanti viri, quod tantae sapientiae sacrarium
in tantum ruit, ut propter amorem mulierum servire posset diis alienis,
jam senex, sicut Scriptura dicit:
|
“Cumque jam esset senex, depravatum est per mulieres cor ejus, ut
sequeretur deos alienos (III Reg. XI).”
|
|
Quid enim? nonne formidabile nobis reddit judicium Dei recordatio tanti
tamque sapientis viri, tam horribiliter in senectute sua depravati? Et
quidem est opinio quorumdam consolabilis, quod poenitentiam egerit, et
post poenitentiam libros istos fecerit, sed nihilominus terrorem facit
tabulis casus iste, quo tanta columna ruit, quia videlicet non postquam
ruit senex, sed antequam rueret, tantam sapientiam juvenis accepit,
dicente ad eum Domino:
|
“Ecce feci tibi secundum sermones tuos, et dedi tibi cor sapiens et
intelligens, in tantum ut nullus ante te similis tui fuerit, nec post te
surrecturus sit (III Reg. III).”
|
|
Quid ergo dicere possumus hic: Revera nihil nisi tale quid ut est illud
Apostoli:
|
“Quam incomprehensibilia sunt judicia tua, et investigabiles viae (Rom.
XI),”
|
|
Domini, et humiliari sive curvari, sub eo, sub quo curvantur, ut ait
beatus Job,
|
“qui portant orbem (Job IX),”
|
|
quia et si quid intelligimus de Altissimo, quis isto sapientior?
|
|