|
Quam pulchri super montes pedes annuntiantis et praedicantis pacem,
annuntiantis bonum, praedicantis salutem, dicentis Sion: Regnabit Deus
tuus! Ecce adsum, dixit, et huic auditori, huic in Spiritu sancto
videnti pariter et audienti, suos veniendo pedes ostendit. Quos pedes,
nisi vias suas? Quae porro sunt viae ejus, nisi misericordia et veritas?
Scriptum est enim: Universae viae Domini misericordia et veritas (Psal.
XXIV). Duobus istis pedibus, iste qui nunc dicit, ecce adsum, in hunc
mundum venit, videlicet quemadmodum dicit, ut qui non vident videant, et
qui vident, coeci fiant (Joan. XV). Nam ut qui non vident videant,
misericordiae est, et qui vident caeci fiant, veritatis est. Pes iste
Judaeos contrivit, pes ille gentes sublevavit. Quam pulchri, inquit,
pedes, quam speciosi pedes! Vere pulchri pedes, nam utrinque
irreprehensibilis est. Quam pulchri pedes super montes! Quos super
montes, nisi super apostolos fide excellentes, meritis eminentes? Isti
montes illos pedes primum exceperunt, unus enim ex illis dejectus est
per veritatis judicium, undecim per misericordiam creverunt usque ad
coelum. Annuntiantis, inquit, et praedicantis pacem. Quam pacem, nisi
humani generis reconciliationem? Annuntiantis bonum. Quod bonum, nisi
gloriam Dei filiorum? Praedicantis salutem. Quam salutem, nisi beatam
animarum atque corporum immortalitatem? Dicentis Sion: Regnabit Deus
tuus. Quid est regnabit, nisi misso foras principe mundi hujus, regnum
quod tyrannus obtinuerat, Deus tuus obtinuit? Ergo pulchri pedes, quia
pulchra annuntiatio, quia jucunda haec praedicatio est. Vox speculatorum
tuorum. Levaverunt vocem, simul laudabunt, quia oculo ad oculum
videbunt, cum converterit Dominus Sion. O Sion, vox speculatorum tuorum
audita est, speculatorum, inquam, id est apostolorum, qui tibi pacem
illam speculati sunt, qui tibi bonum illud praedicaverunt, qui tibi
salutem illam annuntiaverunt. Speculatores isti levaverunt vocem. Vere
levaverunt; nam in omnem terram exivit sonus eorum, et in fines orbis
terrae verba eorum (Psal. XVIII). Simul laudabunt, videlicet idipsum
sentiendo, idipsum docendo. Quia oculo ad oculum videbunt, cum
converterit Dominus Sion. Inde nimirum prae omnibus beati sunt, quia
oculo ad oculum videbunt, quemadmodum dicit: Beati oculi qui vident quae
vos videtis. Dico enim vobis quia multi prophetae et justi voluerunt
videre quae vos videtis, et non viderunt, et audire quae auditis et non
audierunt (Luc. X). Ergo certi testes erunt, et idcirco non dispariter,
sed simul laudabunt, non dissona, sed consona praedicabunt. Videbunt,
inquam, oculo ad oculum, cum converterit Dominus Sion. Nam et quando per
passionem suam redimendo convertit Sion, oculis viderunt, et postquam
convertit Sion, spoliato inferno, redivivum oculis viderunt, manibus
suis palpaverunt. Gaudete et laudate simul, deserta Hierusalem, quia
consolatus est Dominus populum suum, redemit Hierusalem. Paravit Dominus
brachium sanctum suum in oculis omnium gentium, et videbunt omnes fines
terrae salutare Dei nostri. O vos deserta Hierusalem, o vos gentes
quondam desertae, nunc autem Hierusalem, accipiendo peccatorum
remissionem, simul gaudete, et laudate cum illa Sion, cum illa Ecclesia
patriarcharum et prophetarum, et omnium electorum qui ex circumcisione
sunt. Quia consolatus est Dominus populum suum, dando illi paracletum,
id est consolatorem Spiritum sanctum, redemit Hierusalem, redemit omnes
quos praescivit, et praedestinavit pertinere ad illam coelestem
Hierusalem, redemit, inquam, non auro vel argento, sed proprio sanguine
suo (I Petr. I). Idcirco vos quoque gaudete et laudate, quia praeparat
brachium suum, id est Filium suum, in oculis omnium gentium, juxta
prophetiam Jacob dicentis: Et ipse erit exspectatio gentium (Gen. XLIX).
Et videbunt omnes fines terrae salutare Dei nostri. Venient enim ab
extremis terrae, qui videant gloriam Salvatoris sui Dei, filiis regni in
tenebras exteriores projectis (Matth. VIII). Quid enim Dominus dicit?
|
|