|
Quo tandem fine tantum tamque bonum sapientiae studium in homine isto
remuneratum est? Psalmista cum dixisset: Minuisti eum paulo minus ab
angelis, continuo subjunxit: Gloria et honore coronasti eum et
constituisti eum super opera manuum tuarum, omnia subjecisti sub pedibus
ejus (Psal. VIII). Apostolus quoque cum dixisset: Christus factus est
pro nobis obediens usque ad mortem, mortem autem crucis, continuo
subjunxit: Propter quod et Deus illum exaltavit, et donavit illi nomen
quod est super omne nomen, ut in nomine Jesu omne genu flectatur,
caelestium, terrestrium et infernorum (Phili. II). Jam his cum
propheticis atque apostolicis praeconiis, ut a proposita beati Job
allegorica vel figurativa speculatione sermo non recedat, dicamus quia
addidit Dominus omnia quaecunque fuerant Job duplicia (Job XLII). Quid
enim noster ipse Job, quid, inquam, Deus Christus, quid homo Christus
habuerat? Diligenter utrobique possessiones ejus appendamus, quas ante
passionem suam habuerat, et non dubium erit, quin cuncta recepit
duplicia. Quid Deus Christus habuerat? Novem ordines angelorum. Etenim
cum in forma Dei esset et nondum se exinanivisset formam servi
accipiens, claritatem habebat Deus apud Deum, divinis obsequiis
adoratus, Deus et rex angelorum. Sed ecce quia semetipsum exinanivit
formam servi accipiens, et haec passus est, quae praedicta sunt, Deus et
rex est angelorum pariter et hominum. Ergo duplicia Deo Christo reddita
sunt. Quid porro homo Christus habuerat antequam pateretur, vel quid
amisit ubi passus est et mortuus? Unam utrique et simplam suae carnis
vitam, neque enim anima ejus morti obnoxia fuit, ut erat anima omnis
hominis propter peccatum primi parentis. Parum dictum est. Etenim neque
secundum carnem, neque animam mori debuit, quippe qui peccatum, neque
originale contraxit, neque actuale admisit. Nullam itaque mortem debens,
unam tantum id est carnis suae vitam expendit. Sed ecce in corpore suo,
quod est Ecclesia, dupiicia, id est corporis et animae vitam recepit,
mortem quippe animarum moriendo devicit, et vitam corporum nobis
resurgendo reparavit.
|
|