|
Poterat Nicodemus (utpote rudis et hujus nativitatis gratiam non
expertus) respondere ad haec: Quis ergo poterit in regnum Dei introire?
Sic enim et discipuli Jesu, cum dixisset ipse:
|
“Facilius est camelum per foramen acus transire quam divitias habentem
introire in regnum coelorum (Matth. XIX),”
|
|
audientes mirabantur, dicentes:
|
“Quis ergo poterit salvus esse?”
|
|
Quorum spei fluctanti statim subveniens, inquit:
|
“Apud homines hoc impossibile est, apud Deum omnia possibilia sunt (Luc.
XVIII).”
|
|
Ita ergo poterat et hic decidere a spe regni Dei, putando impossibile
esse de Spiritu sancto renasci. Unde enim possibile esse putaret homini
visibili, ut nasceretur de spiritu invisibili? Nam et hoc apud homines
impossibile est. Igitur quia
|
“apud homines quidem hoc impossibile est, apud Deum autem et hoc et
omnia possibilia sunt,”
|
|
protinus adjungit:
|
“Spiritus ubi vult spirat.”
|
|
Quo dicto gratiam simul et potentiam Spiritus sancti commendat. Nam quod
non debet, et vult, gratia est; quod
omnipotentia est. Et revera nulli hominum quidquam debet hic Spiritus,
quia cunctorum pater Adam primus praevaricatus est, et justa lege, Dei
regno, de quo nunc agitur, exhaeredatus est. Cumque omnibus regnum Dei
juste clausum fuerit, quod quibusdam aperitur regenerante hoc spiritu
gratuitae misericordiae, vel misericordis gratiae est; quod vero
quibusdam non aperitur, justae vindictae vel vindicis justitiae est. Ait
ergo:
|
“Spiritus ubi vult spirat.”
|
|
Ac si dicat: Ne dicas in corde tuo, quis ascendet in coelum (Deut. XXX),
hunc Spiritum sanctum deducere, ut in illo possimus renasci, et sic in
regnum Dei introire? ipse enim gratis et ultro dignatur, et potest
aspirare. Qui mox, ut virtute sua, qua
emiserit se super aquas, mirificum agit opus suae potentiae, ut
elementum inanimatum vivificetur, non quidem vita animali, sed virtute
spirituali, fiatque janua regni Dei, fiat torus coelestis gratiae,
fiatque venter supernae Matris Ecclesiae.
|
|