CAPUT 40

“Quaerebant ergo Jesum, et colloquebantur ad invicem, in templo stantes: Quid putatis, quia non venit ad diem festum?”

Ecce crudelis hiaena, haereditatis illius habitatrix, in qua Deus quondam habitavit, quomodo sitit, quomodo anhelat, et linguam ejicit festinans et impatienter sitiens effundere sanguinem Christi. Nondum venerat dies festus, et jam insidiantes in illa spelunca sua, in illa domo Patris quam fecerant speluncam latronum, cum deberet esse domus orationis (Matth. XXI; Joan. II), dicebant:

“Quid putatis, quia non venit ad diem festum?”

Videlicet, quia primus non venerat, vel inter primos, qui, ut praedictum est, ascendebant Jerosolymam, ut sanctificarent seipsos, male solliciti, et propositum timentes perdere homicidium:

“Quid putatis, inquiunt, quia non venit ad diem festum?”

O impii, quid putaremus, nisi quia iste est agnus paschalis, et decimus dies mensis hujus nondum advenit? Non enim jubet lex, ut festo die neomeniae cum clangore tubarum, sed ut decima die mensis tollatur agnus qui immolandus est in domo filiorum Israel. Idcirco ergo non jam venit ad diem festum, quia tempus exspectat, et diem suum legitimum, ut legitima, id est, decima die mensis domum filiorum Israel, id est templum Dei, paschalis agnus introeat, et extunc circa illud salubria doctrinae coelestis pabula, circa vel intra ejusdem templi viridarium, suis auditoribus dividat, vobis nihil audientibus, neque cultrum vestrum injicere valentibus, donec quartadecima dies veniat, cujus ad vesperam seipse immolaturus est suis manibus, et tunc demum a se vobis, o cruenti lanistae trucidari permittet. Tunc illum suscipietis,

“sicut leo paratus ad praedam, et sicut catulus leonis habitans in abditis (Psal. XVI).”

Tam malam intentionem vestram Evangelista significans ita subjungit: