|
Attollens autem Joseph oculos, vidit Benjamin fratrem suum uterinum, et
ait: Iste est frater vester parvulus, de quo dixeratis mihi? Et rursum:
Deus, inquit, misereatur tui, fili mi: Festinavitque quia commota
fuerant viscera ejus super fratre suo, et erumpebant lacrymae et
introiens cubiculum flevit, etc. Attollens oculos Joseph. Jam ante
dictum fuerat, quia steterunt coram Joseph. Quos cum ille vidisset et
Benjamin simul, praecepit dispensatori domus suae, dicens: Introduc
viros domum, et occide victimas, et instrue convivium, quoniam mecum
comesuri sunt meridie. Quid ergo est, quod quasi nondum viderit, ita
nunc dicitur, attollens autem oculos Joseph, vidit Benjamin fratrem suum
uterinum, nisi quia primum ita vidit ut dissimularet, nunc autem ita
vidit ut ejus visione denuntiationis suae meminisse videretur, qua
dixerat: Non videbitis faciem meam, absque fratre vestro minore? Necdum
enim scire merebantur illi adorantes quod, inter summa regni negotia,
princeps Aegypti et dominus terrae talium meminisse potuisset. Sed dum
affectata austeritate quasi in alienos intenderet, rupit pietas injussa,
nimiumque ultronea prae paratam fortitudinem pectoris, et dissimulandi
virtus non fuit, unde et quasi fugam iniens, festinavit in cubiculum et
ploravit, quia erumpebant lacrymae, et non poterat se continere. Victus
itaque commotis visceribus suis, et tumultuantibus lacrymis, cessit,
easque, quantum voluerunt currere, permisit. Rursusque lota facie
egressus, continuit se, et ait: Ponite panes, etc. Hoc convivium, ut de
illo quoque secundum mysterium aliquid loquamur, recte cum Benjamin, id
est, filio dextrae, celebratum est: sic enim in fine mundi, cum
plenitudo Aegyptiorum, id est, gentium, subintraverit (Rom. XI), fratres
Jesu Christi, scilicet Judaei, filio dextrae, id est apostolicae fidei,
in convivio corporis et sanguinis ejusdem Christi fratris sui
foederabuntur, et tunc revera cum opulento fratre suo bibentes
inebriabuntur. Hoc tantum interest quod hic antequam agnoscerent fratrem
suum dicentem: Ego sum Joseph (Gen. XLV), convivium factum est, illic
autem prius oportebit Christum agnosci et tunc demum eos praedicto ejus
convivio participari.
|
|