VERS. 32.

“Neque enim viro qui similis mei est respondebo,”

id est: Neque enim tu, cui respondere habeo, talis es sicut vir similis mei, videlicet qui benevole quidem laudat quod laudabile esse conspicit, sed nescit quid desit perfectioni.

“Nec,”

subaudi tu es sicut vir,

“qui mecum in judicio ex aequo possit audiri,”

videlicet quia et patent tibi cuncta quae facio, et tamen ipse nescio per quanta reprehendor. Aequum hic pro pari accipe, qualia sunt audiri et audire, videri et videre, quae non disparantur, cum judicatur homo cum homine. De qua aequitate adhuc subditur: