|
Durum fortasse a quoque judicetur quod dicimus Deum omnipotentem sibi,
vel suae naturae, comparem non potuisse condere creaturam; sed revera
durius atque intolerabilius rectissime judicaretur, si eum (quod absit!)
noluisse diceremus. Nam hoc dicendo, minus bonum praedicaremus, et (quod
dictu nefas est), invidentiae suspectum illum faceremus. Dicamus ergo
fideliter, dicamus fiducialiter quia Deus et vere bonus creaturam sibi
comparem facere voluit, et juxta quod de illo scriptum est: Omnia
quaecunque voluit fecit (Psal. CXIII), non ante destitit, donec hoc
ipsum quocunque modo, qualicunque arte sapientiae suae faceret quia
voluit. Et quomodo fecit? Diversas geniturae suae substantias, sive
naturas in unam personam conjunxit, et salva veritate utriusque naturae
ut hominem Deum faceret Deum hominem fecit, quando Verbum suum incarnari
voluit. Hoc fecit quoniam bonus, quoniam benevolus.
|
|