|
NUN.
|
“Scrutemur vias nostras, et quaeramus, et revertamur ad Dominum.”
|
|
Anathematizemus pessimam hanc desperatoris sectam, potiusque
id est sanctas scrutemur Scripturas, et credentes illis testantibus quod
Deo cura sit de nobis,
|
“quaeramus, et revertamur ad Dominum,”
|
|
quia sicut supra dixi,
|
“Bonus est Dominus sperantibus in eum, animae quaerenti illum.”
|
|
NUN.
|
“Levemus corda nostra cum manibus ad Dominum in coelum.”
|
|
Non, inquam, desperemus, sed
|
“levemus corda cum manibus,”
|
|
id est fidem habeamus cum bonis operibus. Ita fiet ut
ex ore Domini qui est in coelis, post mala nostra quae commeruimus bona
ejus egrediantur, convertatque captivitatem Sion, et nos simus sicut
consolati, et de bonis oris ejus, gaudio os nostrum repleatur (Psal.
CXXV). NUN.
|
“Nos inique egimus, et ad iracundiam provocavimus, idcirco tu
inexorabilis es.”
|
|
Non dicamus singuli: Fatum me constringit, necessitas quae in stellis
fixa est me compulit, non enim creatura Dei mala est, sed
nostrum quisque peccati dominum collo suo sponte adduxit. Atque hoc modo
te, Deus,
|
“ad iracundiam provocavimus, idcirco tu inexorabilis es,”
|
|
ne statim liberares liberari volentes, et adversus peccatum pugnantes.
|
|