|
|
“Dicit ei Jesus: Bene dixisti, quia non habeo virum. Quinque enim viros
habuisti, et nunc quem habes non est tuus vir. Hoc vere dixisti.”
|
|
Hoc illa mulier bene intellexit, quia vere dixit. Bene et vere nunc
quoque Ecclesia dicit, quia quemadmodum illa quinque viris abusa fuerat,
et nunc virum non habens, aliquem tamen habebat, quem virum suum
nominare non poterat; sic Ecclesia quondam cum Gentilis esset, quinque
sensibus corporis luxuriata, in omni concupiscentia carnis et oculorum,
quae in mundo est, tandem ad hoc devoluta fuerat, ut pro viro suo
legitimo, pro factore et amatore animarum Deo, diabolum reciperet; et in
ligno et lapide fornicans cum illo, qui non erat suus vir, sed naturae
suae hostis, non amator sed interemptor, non sponsus amoris sed auctor
mortis; homicida, non medicus; diabolus, non Deus. Hoc, inquam, vere
dixit: Hoc dicendo veritatem locuta est, sicque semetipsam in principio
accusans, abluta lavacro et vivam aquam in poculum salutis adepta est.
Igitur Magister et Dominus hoc exemplo discipulis suis, hujus aquae
vitae ministris imitandus, competenti arte ab ea, quae vivam aquam
postulabat, confessionem peccatorum exegit, eamque ad conscientiam suam
revocavit dicendo:
|
“Voca virum tuum et veni huc.”
|
|
Quae protinus peccata illa non abscondit, confessa est nec defendit. Nam
quam veraciter eadem narranti consentiat, quam humili conscientia
veritati concedat, respondendo manifestat:
|
|