CAPUT XX. Eadem ratione tabernaculi et arcae commemorationem, atque excusationem factam.

Narrantibus tam veris, locum electum, templum sanctum atque legitimum decertantes non potuisse illos habere in terra Aegypti, sed haberi in Hierosolymis, nonnihil sibi deesse sentiebant, quia videlicet, tabernaculum et arcam et altare incensi, quod fecit Moyses, non habebant. Profecto aemulis ipsorum scilicet, Judaeis habentibus suum in Aegypto templum hoc videbatur, quod gloria magna translata fuisset a Hierosolymis, tanquam ratio nulla esset vel esse posset alia sufficiens ad commendandam vel praeferendam dignitatem templi Hierosolymitani, quoniam non haberent illa insignia, tabernaculum, et arcam, et altare incensi. Super isto quasi gloriae detrimento consolantur semetipsos, sic inferendo. Invenitur autem in descriptionibus Jeremiae prophetae, quod jussit accipere ignem eos qui transmigrabantur, ut significatum est. Erat autem in ipsa Scriptura, quomodo tabernaculum et arcam jussit propheta divino responso ad se facto comitari secum, usquequo exiit in montem, in quo Moyses ascendit, et vidit haereditatem Dei, et veniens Jeremias invenit ibi locum speluncae, et tabernaculum et arcam et altare incensi intulit illuc, et ostium obstruxit, et dixit, quod ignotus erit locus, donec congreget Deus congregationem populi, et propitius fiat, et Dominus ostendit haec, et apparebit majestas Domini, et nubes erit, sicut et manifestabatur Moysi, et sicut cum Salomon petiit, ut locus sanctificaretur magno Deo. Manifestabat haec, et ut sapientiam habens, obtulit sacrificium dedicationis et consummationis templi, sicut et Moyses orabat ad Dominum, et descendit ignis de coelo, et consumpsit holocaustum (II Mach. II).