|
|
“non occidentur patres pro filiis,”
|
|
et
|
“qui reddis iniquitatem patrum in filiis ac nepotibus.”
|
|
Non occidentur patres pro filiis, nec filii pro patribus, sed
unusquisque in peccato suo morietur. Alibi dictum est: Qui reddis
iniquitatem patrum in filiis ac nepotibus, in tertiam et quartam
generationem (Exod. XXXIV). Nec haec sibi contraria videantur cum dicit,
nec filii occidentur pro patribus, subaudiendum est, qui peccata patrum
non sequuntur. Nam ubi dictum est: Qui reddis iniquitatem patrum in
filiis ac nepotibus itidem subaudiri oportet, qui patres iniquos
imitantur. In qua distinctione cum ratio justitiae manifeste se offerat,
de solis parvulis magna et antiqua questio est, cur cum nullum habeant
actuale peccatum, pro sola iniquitate patrum, id est pro originali
peccato apud inferos detineantur. De quibus cum rectissime Deo dicas:
Judicia tua abyssus multa (Psal. XXXV) et id beati Job sub talium
persona: Et multiplicabis vulnera mea etiam sine causa (Job IX); illud
tamen de omnibus morti praedestinatis sciendum est quia generationis vel
superfluae originis eorum causa peccatum est. Post peccatum namque Evae
dictum est: Multiplicabo aerumnas tuas, et conceptus tuos (Gen. III).
Nam econtra generationis vel originis eorum, qui ad vitam praedestinati
sunt, causa efficiens benedictio Dei est, dicentis ante peccatum:
Crescite et multiplicamini et replete terram, subjicite eam (Gen. I).
etc. Profecto parvuli, qui ante perceptam Christi gratiam ex hac luce
subtrahuntur, eo ipso quod sic subtracti sunt, palam faciunt, quia non
ex praemissa benedictione, sed ex subsequentis peccati superfluitate
orti sunt. Qua ergo justitia dicentis: Multiplicabo aerumnas tuas et
conceptus tuos, superflui homines nati sunt, eadem et moriuntur. Proinde
diligentiori adhuc determinatione sententia supplenda est, nec filii pro
patribus morientur, subauditur, si patres alios, scilicet sanctae
Ecclesiae sacerdotes, imo patrem alium, id est novum Adam Christum
habere mereantur.
|
|