CAPUT 45

“Sed ut cognoscat mundus quia ego diligo Patrem, et sicut mandatum dedit mihi Pater, sic facio.”

Idcirco illum admitto mortis feneratorem, ut cognoscat mundus quia ego diligo Patrem, et obediens illi per omnia pro omni mundo, sicut mandatum dedit mihi Pater, sic facio. Igitur quod venit ille princeps mundi hujus, stultae temeritatis et temerariae stultitiae est; quod autem incursus ejus sustinens morior, voluntarium obedientiae pro omni mundo sacrificium est.

“Tenuisti, inquit Psalmista, manum dexteram meam, et in voluntate tua deduxisti me, et cum gloria suscepisti me (Psal. LXXII).”

Salvare enim brachium meum dexterum, id est, divina potentia mea, et indignatio mea mihi auxiliari poterat, ut non morerer, quae mihi auxiliatur ut resurgam; sed mandatum Patris, vera et immensa charitas Patris, quam habet circa salutem generis humani, tenet manum dexteram meam, ut non me defendam mortemve transiliam, et in voluntate sua deducet me, dicentem:

“Pater, non mea voluntas, sed tua fiat (Matth. XXVI);”

quia non quod infirma caro appetit, sed agendum mihi censeo quod exigit consilium Divinitatis. Itaque veniat, qui nunc venit, princeps mundi hujus, ut cum in me nihil invenerit victus in certamine per unum hominem jure foras ejiciatur, sicut econtra per unum hominem quem vicit, principatum mundi hujus jure sibi obtinuisse videbatur. Hoc facto cognoscet mundus suae salutis experimento, quia ego diligo Patrem, et mandato ipsius subeo mortem, qui per nullam culpam acquisivi mihi ex Adam mortis haereditatem.

“Surgite, eamus hinc.”

Quoniam, inquit, ecce appropinquabit qui me tradet, et turba cum eo, cum laternis et facibus et armis, ne in augusto intra parietes coenaculi hujus nos comprehendant, vobisque non sit libera effugiendi facultas. Nolo enim quemquam ex vobis perdere, sed volo ut sinantvos abire.

“Surgite, eamus hinc,”

ne vel iste, cujus diversorio fruiti sumus, apud quem Pascha fecimus, ullam propter nos inquietudinem patiatur.