|
D. Manifestum est, quoniam idem narrat de Aegyptiis Alexandrinis, quod
et de his qui primo crediderant Jerosolymis; nam ut videtur et ipse se
habet ordo verborum, et ipsa perfectio renuntiatorum, videtur Ecclesia
inchoasse a vita monachorum.
M. Si vis omnia Scripturarum consulere testimonia, nihil aliud videntur
dicere quam Ecclesiam inchoasse a vita monastica, sicut se habent haec
verba sequentia.
|
“In multis, inquit Philo, orbis terrae partibus est hoc genus hominum
apostolos sequentium.”
|
|
Oportebat, inquit,
|
“profecto hujus boni participem fieri omnem Graeciam, omnemque
Barbariam.”
|
|
In Aegypto tamen major est copia per singula quaeque territoria,
praecipue in Alexandria. Nam optimus quisque ex omnibus locis, velut ad
uberis patriae glebam, festinus accurrit colonus. Est, inquit, in
singulis locis consecrata domus orationis, quae appellatur semnion vel
monasterium, quod interpretatur
|
“honestorum conventiculum.”
|
|
In quo, inquit, honestae vitae celebrant mysteria, nihil in eo
reservantes, nisi legis tantum libros, volumina prophetarum, et hymnos
et his similia, quibus in perfecta exercentur disciplina. Ab ortu autem,
inquit,
|
“diei usque ad vesperum in his ducunt studium, ”
|
|
habent etiam, inquit,
|
“disputationes quasdam et interpretationes veterum virorum, qui auctores
eorum exstiterunt, qui illis normam intelligentiae et perfectae vitae
monimenta reliquerunt, quorum illi, velut itineris sui ducum et
auctorum, instituta pariter sequuntur et morem.”
|
|
Procul dubio autem eorum duces et auctores apostoli dicuntur, quorum
instituta pariter et mores sequuntur.
Rursum, inquit,
|
“non solum intelligunt subtilius hymnos veterum, sed et ipsi faciunt
novos in Deum, omnibus eos et metris et sonis honesta magis et suavi
compage modulantes.”
|
|
D. Haec omnia, sicut frequentius leguntur, videntur monachi facere, ita
illis specialiter videntur convenire.
M. Vide adhuc quod illis magis ascribatur; nam ita prosequitur:
|
“Continentiam vero, velut fundamentum quoddam, primo in animo collocant,
et ita demum reliquas super aedificant virtutes. Cibum potumque nullus
eorum capit ante solis occasum, videlicet tempus lucis cum philosophiae
studiis, curam vero corporis cum nocte sociantes. Nonnulli post triduum
in communionem veniunt cibi, quos edacior studiorum fames perurget.
Quidam autem in sacrorum voluminum lectione ita inflammantur, ut nec
quarto nec quinto, sed sexto demum die, non tam desideratum quam
necessarium corpori indulgeant cibum. Vinum nemo in gustu contingit, sed
nec quamlibet carnem, tantum autem sit eis aqua poculum, panis cum sale
cibus et hyssopum.”
|
|
D. Palam est quod ex auctoritate istorum oriretur vita monachorum.
|
|