|
(CAP. XV.)
|
“Vir qui patitur fluxum seminis, immundus erit. Et tunc judicabitur huic
vitio subjacere cum per momenta singula adhaeserit carni illius, atque
concrevit foedus humor.”
|
|
Item:
|
“Mulier quae redeunte mense patitur fluxum sanguinis, septem diebus
separabitur.”
|
|
Ac deinceps:
|
“Mulier quae patitur multis diebus fluxum sanguinis, non in tempore
menstruali, vel quae post menstruum sanguinem fluere non cessat, quandiu
huic subjacet passioni, immunda erit quasi sit in tempore menstrui.”
|
|
Ordinate post legem datam, leprae damnabilis, id est haereticae
pravitatis, legem edicit Scriptura de fluxu seminis et de fluxu
sanguinis menstrui, id est de incontinentia oris murmurosi et de
loquacitate linguae detrahentis. Quid est fluxum seminis aut fluxum pati
sanguinis, nisi detractoriis aut etiam criminosis fluere verbis? Nempe
qui detrahit Deo, vel quid blasphemat Deum, et qui detrahit proximo, vel
qui judicat proximum, proximi sunt. Qui enim hoc tempore catholicae
pacis, quando sufficientibus orthodoxorum scriptis lapidata vel obruta
est omnis haeresis, proximi quem videt bona quoque odit, quomodo,
vigentibus haereticorum zizaniis, Deo quem non videt posset esse
fidelis? Igitur et hic immundus est. Et si quidem in proposito virtutis,
aut in quolibet eminenti gradu constitutus sit, vir est patiens fluxum
sanguinis; si autem de saecularium plebecula nulloque ordinis
ecclesiastici sive curialis munere functus sit, recte mulier dicatur
patiens fluxum sanguinis menstrui, quamdiu a detractione linguae non
parcit, quandiu scandala nutrire, dissensiones facere non cessat. Et
notandum quam caute dictum sit, quam provide definitum sit.
|
“Tunc, inquit, judicabitur huic vitio subjacere, cum per momenta singula
adhaeserit carni illius, atque concreverit foedus humor.”
|
|
Quod est dicere: Non pro uno verbo judicabitur linguae vitio subjacere;
nam
|
“si quis in verbo non offendit, hic perfectus est vir (Jac. III).”
|
|
Sed cum indesinenter pro consuetudine adhaeserit ori illius foeda, atque
humida loquacitatis lues, et suavis fuerit gutturi ejus panis hujusmodi,
immundus, inquam, et hic erit, verumtamen non aeque ut leprosus, nondum
aeque haereticus. Nec enim habet haec lex ut separetur, ut habitet extra
castra solus. Optime ac legitime sancta didicit Ecclesia portare et
sustinere, intra castra sua, qui sunt hujusmodi, gemens tamen et dicens:
|
“Heu mihi! quia incolatus meus prolongatus est; habitavi cum
habitantibus Cedar, multum incola fuit anima mea. Cum his qui oderunt
pacem erat pacificus (Psal. CXIX).”
|
|
Hunc tenet modum discretionis, ut cum his qui oderunt pacem proximi,
quandiu salvo unitatis vinculo potest, pacifica sit: cum his autem qui
oderunt pacem Dei, qui male de Deo loquuntur et sunt haeretici, nullam
habeat pacem, aut tolerantium communionis, sed emundatio talium sine
sanguine fit. Ait enim:
|
“Si sanatus fuerit qui hujusmodi sustinet passionem, numerabit septem
dies post emundationem sui, et lotis vestibus ac toto corpore in aquis
viventibus, erit mundus. Die autem octavo, sumet duos turtures, aut duos
pullos columbae, et veniet in conspectu Domini ad ostium tabernaculi
testimonii, dabit eos sacerdoti,”
|
|
etc. Ita, inquam, talium emundatio, et earum mulierum quarum steterit
sanguis et fluere cessaverit, sine sanguine fit, cum emundatio leprosi
nonnisi cum sanguine fiat passeris vivi. Etenim quicunque fidei
professione intus sunt, quamvis paleae sint, cum per poenitentiam
mutantur et grana fiunt, solemni reconciliatione non indigent, sed
tantum turturis et columbae gemitus offerant, et salvati sunt. Caetera,
quia manifesta sunt, et similia vel eadem ex parte dicta sunt superius,
studio proficiscendi praeterimus.
|
|