CAPUT XXIII. Quando vel ubi dixerit Christus quia Nazaraeus sum, et quomodo raso capite infirmus, sicut caeteri homines effectus sit, quomodo vel quibus defecerit.

Cumque ei molesta esset, et per multos dies jugiter adhaereret, spatium ad quietem non tribuens, defecit anima ejus, et ad mortem usque lassata est. Tunc aperiens veritatem rei, dixit ad eam: Ferrum nunquam ascendit caput meum, quia Nazaraeus sum, id est, consecratus Deo de utero matris meae. Si rasum fuerit caput meum, recedet a me fortitudo mea, et deficiam, eroque ut caeteri homines.Caput Christi Deus, inquit Apostolus (I Cor. XI), quod tunc raditur, quando novacula acuta linguae blasphemantis, virtus ejus et Divinitas denegatur. Sed quomodocunque vel quantumcunque radatur, nunquid ab illo fortitudo sua recedet et deficiet, eritque ut caeteri homines? Plane illis deficiet, et illis infirmabitur, qui illum blasphemando radunt, ut nihil prosit eis adventus Filii hominis in hunc mundum, qui illum negant verum Deum, verum esse Dei Filium. Defecit, inquit, anima ejus, et usque ad mortem lassata est. Juxta historiam sic factum est, et sic fieri utiliter providentia divina permisit, ut audiret omnis mundus, quantum in amore meretricis naufragium sit, et muliebris sentina cedrinis quoque fortium virorum tabulis quam perniciosa sit, ut, inquam, audiret omnis mundus, et haberet omnis sapiens exemplum cavendi, sciens quod nec Samsone fortior, nec Salomone sapientior esse possit. Porro ut coeptum prosequamur mysterium, tunc anima Domini Jesu quodammodo defecit, et usque ad mortem lassatus spiritus fortitudinis ejus, quando post multas tentationes Dalilae, id est, pauperculae synagogae, dicentis: In qua potestate haec facis? Tu quis es? Quem teipsum facis? (Matth. XXI) tandem adjuratus est ab eadem dicente: Adjuro te per Deum vivum, ut dicas nobis, si tu es Christus, si tu es Filius Dei benedicti (Joan. I). Tunc, inquit, anima ejus defecit, tristis usque ad mortem (Joan. VIII), moleste nimis interpellata, et tunc aperuit illi omnem veritatem, quod esset Nazaraeus, id est sanctus Dei Filius. Dixit enim: Tu dixisti. Ego sum. Et adjecit. Verumtamen dico vobis, amodo videbitis Filium hominis, sedentem a dextris virtutis Dei, et venientem in nubibus coeli (Matth. XXVI).