CAPUT XLIII. Quod sanguis vitulorum sanguinem coelestis hominis Christi significet.

Primo sanguis vitulorum, quo haec exemplaria mundata sunt, sanguinis exemplar fuit coelestis hominis Jesu Christi, quo coelestia simul et terrena pacificata sunt. Salutis namque, quam sanguis ejus in veritate contulit signum hircorum vel vitulorum sanguine praecurrit. Porro, quod juvenes potius quam senes de filiis Israel Moyses misit, ut offerrent holocausta illius sunt juventutis exemplar, de qua Psalmista:

“Renovabitur, inquit, juventus tua, ut aquilae (Psal. CII).”

Neque enim veteres, sed novos homines, neque in vetustate litterae, sed in novitate spiritus missurus erat Dominus Jesus Christus duodecim apostolos, sacerdotes novos, novi et veri sacrificii ministros. Quid deinde nobis illud exemplificat quod dimidiam partem sanguinis super altare fudit, et dimidiam in populum respersit, nisi quod coelestia duo simul de uno eodemque derivata sunt sanguine Christi Filii Dei, alterum quo per baptismum in remissionem peccatorum aspergimur, alterum quo verum, cum carne vera, sanguinem de sancto altari sumimus? Missus itaque sanguis in crateras, partim in altare funditur, partim in populum respergitur, quia reconditum verbum Dominicae passionis, in apostolorum omniumque sacerdotum Christi cordibus, sic per os linguamque illorum in haec sacramenta diffunditur, ut et veraciter in mortem Jesu Christi baptizati, sanguine ejus respersi simus et de sancto altari sanguine ejus in veritate bibamus. Apostolus aspersionem illam exemplarem cum aqua et lana coccinea et hyssopo factam esse testatur (Hebr. IX). Sic nimirum et de latere Christi cum aqua sanguis effluxit (Joan. XIX), et idcirco recte, cum vino aquam misceri in sacramento sanctae Ecclesiae, fides apostolica sanxit. Quod autem in celebratione sancti baptismi, aqua per verbum crucis, per potentiam sancti Spiritus virtutem accipiat sanguinis Christi, ad abluenda peccata credentis, nullus dubitat fidelis. Hyssopus, herba humilis humilem significat fidem Dominicae passionis, quia sicut illa tumorem pulmonis, sic fides Christi superbiam cordis sanando deprimit. Per lanam coccineam propositam nobis ejusdem passionis imitationem intelligimus, quia

“Christus passus est pro nobis, ut ait B. Petrus Apostolus, vobis relinquens exemplum ut sequamini vestigia ejus (I Petr. II).”

Sed et ipsum librum aspersum esse Apostolus asserit, quia videlicet sic sancta Scriptura pene ubique fidem continet passionis Christi, et sine illa nullatenus intelligi possit. Absque aspersione hujus sanguinis, Deum nemo videbit. Nam

“nisi quis renatus fuerit ex aqua et Spiritu sancto, Christus ait, non potest videre regnum Dei (Joan. III).”

Item:

“Qui crediderit et baptizatus fuerit, salvus erit (Marc. XVI).”

Bene ergo antequam sanguine illo exemplari respersus fuisset populus, ait Dominus:

“Descende et contestare populum, ne forte velint transcendere terminos ad vivendum, et pereat ex eis plurima multitudo (Exod. XIX).”

At nunc post aspersionem.

“Ascenderunt, inquit Scriptura, Moyses et Aaron, et Nadab et Abiu, et septuaginta de senioribus Israel, et viderunt Deum Israel. Sub pedibus ejus quasi opus lapidis sapphirini, et quasi coelum cum serenum est. Nec super eos qui procul recesserant de filiis Israel misit manum suam, videruntque Deum, et comederunt et biberunt.”

Viderunt Deum Israel, sed non sicuti est.

“Non enim, inquit, videbit me homo et vivere potest (Exod. XXXIII).”

Et longe post visionem istam, Deum, inquit Joannes evangelista, nemo vidit unquam (I Joan. IV). Ergo et visio haec coelestis visionis Dei, qua

“videbimus eum sicuti est (I Joan. III),”

exemplar est. Quod enim dicitur

“sub pedibus ejus quasi opus lapidis sapphirini, et quasi coelum cum serenum est,”

regni illius, in quo videndus promittitur, soliditatem, puritatem, atque altitudinem mystice innuit.

“Nec super eos, inquit, qui procul recesserant, de filiis Israel, misit manum suam.”

Tanquam diceret: Antequam respersi essent sanguine foederis quod pepigit cum eis Dominus, miserat super eos manum suam, manum terribilem ac tremendam, dicendo:

“Omnis qui tetigerit montem, morte morietur, lapidibus opprimetur, aut confodietur jaculis (Exod. XIX).”

Nunc autem quia foederati, quia sanguine foederis erant conspersi, non misit super eos manum suam, non prohibuit eos a visione sua, qui prae timore superius dicto procul recesserant, terminosque constitutos ascendere non audebant.

“Videruntque Deum,”

sicut jam dictum est, et

“comederunt ac biberunt,”

quod totum illius fuit visionis exemplar, in qua comedemus ac bibemus, eademque visione saturabimur et inebriabimur. Dicit enim Psalmista:

“Satiabor cum apparuerit gloria tua (Psal. XVI).”

Item:

“Inebriabuntur ab ubertate domus tuae, et torrente voluptatis tuae potabis eos (Psal. XXXV).”