|
|
“Cumque elevassent procul oculos suos, non cognoverunt eum,”
|
|
videlicet quia plaga percussi speciem mutaverat. Caetera per se satis
patent. Sed utrum
|
“septem continuis diebus et septem noctibus cum afflicto sederint,”
|
|
an certe diebus et noctibus totidem instantia visitationis adhaeserint,
ignoramus. ALLEGORICE. Ibi nunc allegoriae initium ponendum est, ubi
post verba saepius repetita novi aliquid adjungitur.
inquit,
sed innocentem Christum, tunc scilicet, cum in primum hominem, propter
quem hic secundus ad flagella venit, commotus sum.
inquam,
scilicet, quia peccatum non fecit (Isa. LIII).
et ut supra.
|
“Verumtamen animam illius serva,”
|
|
id est in inferno posse teneri ne confidas.
etc.
|
“A planta pedis usque ad verticem,”
|
|
id est a puris hominibus, Abel et caeteris inchoans, usque ad ipsum
caput Ecclesiae saeviendo pervenit.
videlicet carne sua, per resurrectionem solidata,
id est peccata nostrae carnis delevit,
|
“sedens in sterquilinio,”
|
|
id est requiescens in gentilitate quam prius abjecerat, et gaudens super
peccatore poenitentiam agente.
|
“Dixit autem illi uxor sua,”
|
|
id est carnales quique qui sunt in Ecclesia dicunt corpori Christi, quod
est vera Ecclesia quando est in afflictione posita.
|
“Adhuc permanes in simplicitate tua,”
|
|
videlicet transitoria despiciens, et sola aeterna concupiscens?
id est aeterna despice et mala praesentia moriens evade.
inquit electus quisque,
|
“quasi una de stultis mulieribus,”
|
|
scilicet de illis unus qui fluxa sectando merito mulieres vocantur.
|
“Si bona suscepimus de manu Domini,”
|
|
id est si ad bona aeterna tendimus,
temporalia
|
“In omnibus his non peccavit,”
|
|
etc., ut supra.
|
“Igitur audientes tres amici Job.”
|
|
Amici beati Job haereticorum speciem tenent, videlicet quia et si bona
intentione conveniunt, ad culpam tamen indiscrete loquendo dilabuntur.
Quorum scilicet haereticorum perversitas ex istorum quoque nominum
interpretatione colligitur. Eliphaz namque Dei contemptus, Baldad
vetustas sola, Sophar speculum dissipans interpretatur. Speculum,
inquam, id est mysteria fidei contemplantes, haereticus impugnando
dissipat. Nomine quoque locorum de quibus conveniunt, scilicet Theman,
id est Auster; Sui, id est loquens; Naama, id est decor, ad idem
respiciunt, videlicet, quia sunt haeretici calidi ut Auster, scilicet ad
rixam calentes, sunt et elate eloquentes, sunt et decori, scilicet
superfluo nitore eloquii.
sibi, videlicet quia concorditer adversus Ecclesiam sentiunt, licet
inter se discordes sint,
id est in falsitate sibi concordantes,
|
“visitarent eum et consolarentur,”
|
|
videlicet quia dum sanctam Ecclesiam docere desiderant, ad eam quasi
consolantes appropinquant.
|
“Cumque elevassent procul oculos suos,”
|
|
videlicet, quia in imo sunt qui terrena sapiunt,
id est Ecclesiam in vulneribus positam pro spe futurorum non cognoscunt,
quia praesentia ipsi pro magno appetunt.
id est sequaces suos in multis scindentes partibus,
id est terrenam intelligentiam,
id est super corda sua in coelum, id est contra supernae locutionis
praeceptum.
|
“Sederuntque cum eo in terra,”
|
|
quia videlicet quasi infirmanti sanctae Ecclesiae se condescendere
simulant,
id est in cunctis in quibus verum lumen intelligunt, nam per septenarium
universitas, per diem designatur intelligentia,
id est in cunctis in quibus ignorantiae tenebras patiuntur. Vel in terra
cum Job sedere est, cum sancta Ecclesia veram Redemptoris carnem
credere. Unde Dominus ait:
|
“Altare de terra facietis mihi (Exod. XX),”
|
|
id est in incarnatione mediatoris sperabitis.
|
“Et nemo loquebatur ei verbum,”
|
|
scilicet eo tacente, videlicet quia haeretici mutis nobis amici sunt,
loquentibus adversantur, unde et causa subditur:
|
“videbant enim dolorem esse vehementem,”
|
|
videlicet quia tunc loqui metuit adversarius, cum per amorem 433 Dei
vehementi dolore transfigimur. MORALITER. Quod Satan beatum Job
|
“a planta pedis usque ad verticem”
|
|
percussit, id significat juxta moralitatem quod cum licentiam percipit,
omne corpus mentis illatis tentationibus transfigit: quod
hoc designat quod vigor districtionis dijudicando mundat omnes
pollutiones cogitationis. Quod
illud innuit quod humiliatus animus poenitendo peccata sua sibi apponit.
Quod
|
“uxor ait: Adhuc permanes in simplicitate tua,”
|
|
etc., id significat quod carnalis suggestio mentem desperationis incursu
fatigat.
quasi pro consolatione conveniunt, vitia sunt quae sub specie virtutum
se contegunt, verbi gratia, cum immoderata ira justitia, dissoluta
remissio videri vult misericordia. Quod
|
“nemo loquebatur ei verbum, eo quod viderent dolorem vehementem,”
|
|
id significat, quia triste cor mox ut vitia pulsaverint reprobata
resiliunt. Si enim cor veraciter dolet, linguam contra nos vitia non
habent.
|
|