CAPUT X. In dextra illius ignea lex, quid sit mystice.

In dextra illius ignea lex; dilexit populos: omnes sancti in manu illius sunt. Et qui appropinquant pedibus ejus accipient de doctrina illius. Legem praecepit nobis Moyses haereditatem multitudinis Jacob. Erit apud rectissimum rex. Ignea lex in dextra illius, ardentissima charitas est, in fortissimis operibus illius, qua dilexit populos: non, inquam, unum Judaicum populum, sed omnes populos. Haec illud effecit, ut de Sina veniret nobis, ut de Seir oriretur nobis, ut de monte Pharan appareret nobis: in similitudine illius temporis, quo apparuit Moysi in flamma ignis de medio rubi (Exod. V), et liberavit populum suum de manu Aegyptiorum in manu forti. Sic enim cum ignea lege dextrae suae, cum ardentissima charitate omnipotentiae suae, apparuit nobis ut liberaret nos de manu Pharaonis et Aegyptiorum, id est diaboli et angelorum ejus spirituum malignorum, in manu forti, quia ipsum diabolum vicit, atriumque ejusdem fortis fortior ipse debellavit et cepit. Omnes sancti in manu illius sunt, id est hoc ipso quod sancti sunt, opus manus illius sunt. Nec enim sua virtute sancti, sed gratia illius sanctificati sunt (Rom. V), quippe qui ex uno peccatore omnes peccatores nati sunt, et non nisi per unum qui solus sine peccato est justus, justificari potuerunt. Talis venit, talis Dominus ortus est, et apparuit nobis. Et qui appropinquant pedibus ejus accipient de doctrina illius, id est qui recipiunt fidem adventus ejus, intelligunt spiritualiter spiritualem legem illius. Nec enim aliter quam per Christi fidem profunda Scripturarum intelliguntur. Unde usque hodie superbi Judaei, quia pedibus illius non appropinquant, id est humilitatis ejus adventum suscipere dedignantur, Scripturas non intelligunt, et velamen positum est super cor eorum (II Cor. III), quod in Christo revelatur. Cum ergo per prophetam dicit Dominus: Propterea captivus ductus est populus meus, quia non habuit scientiam (Isa. V), consequenter adjungendum est, propterea non habet scientiam, quia pedibus illius appropinquare, id est humilitatis ejus adventum suscipere dedignatus est. Quid tandem Moyses? Non utique ipse est, qui scientiam aut doctrinam det, legem tantum praecepit, haereditatem multitudinis Jacob; praecepit, inquam, legem, non apparuit; praecepit haereditatem sperare, non etiam funiculos haereditatis ejusdem multitudini Jacob distribuit. Ille autem erit apud rectissimum rex. Ille, inquam, scilicet Dominus, sedebit a dextris Domini rectissimi rex. Apud illum sedebit homo factus, rex in aeternum, apud quem erat in principio Deus Verbum. Non tanquam famulus, aut praeco legem praecipiet nobis, sed tanquam rex ascendens in altum, captivam ducens captivitatem, dona hominibus gratiae dabit (Ps. LXVII).