|
Facies Moysi cum ubique ex collocutione Dei splendida sit, et idcirco
figurativis cum vocibus sensum suum, qui per faciem intelligitur, velare
oportuerit, tum vero in creatione mundi tanti splendoris est, quantum
ferre nequaquam potuissent universi filii Israel, nisi illum grossiori
textu litterae, quasi pannis infantiae, obvolvisset. Narrat enim nobis,
in quantum homo ex praedicta Dei collocutione discere potuit, illam
ineffabilem genituram Filii Dei, de qua dicit ipse Deus Pater in David:
Eructavit cor meum verbum bonum, dico ego opera mea regi. Lingua mea
calamus scribae velociter scribentis (Psal. XLIV). Nihilominus et illos
septem spiritus Dei dinumerat, quos hodie missos in omnem terram sancta
catholica novit Ecclesia, scilicet spiritum sapientiae et intellectus,
spiritum consilii et fortitudinis, spiritum scientiae et pietatis, et
spiritum timoris Domini. Haec sine dubio si absque velamine palam
omnibus scripsisset, sicut nunc ubique in toto mundo praedicatum est, ex
quo jam glorificato Jesu et Spiritu dato, revelata facie gloriam Domini
speculari licet (II Cor. III), profecto nimis cornutam faciem, nimium
Dei splendorem impatientibus lipporum oculis objecisset. At ille velamen
talis litterae suae faciei prudenter oppandit: Dixit Deus: Fiat, et
factum est (Gen. I). Septies dixit, et septies dictionis suae bonitas
sibi complacuit, et septimo die requievit (ibid.). Hoc tatis litterae
velamine subjecto invenies illud quod ait: Dixit Deus: Fiat, hoc ipsum
esse quod ait Pater in David: Eructavit cor meum verbum bonum, vel quod
dixit evangelista Joannes de Verbo, quod in principio Deus apud Deum
erat, omnia per ipsum facta sunt (Joan. I). Porro septem boni operis
ejus species, septem dies Dei sunt, quia videlicet propter bonitatem
suam, quae est septiformis Spiritus sanctus, hoc Verbum de corde suo
Pater genuit, quia septies dixit, et dicendo septem opera valde bona
fecit (Gen. I). Licet autem futura sit octava dies, nihilominus tamen
operis Dei septem sunt dies, quia videlicet homo, cujus universalis
resurrectio dies octavus est, non in alia, sed in ipsa qua conditus fuit
specie, resurrecturus est.
|
|