|
inquit,
Et hic jam manifesta distantia est. Nam de Saul dictum est:
|
“Tulit autem Samuel lenticulam olei, et effudit super caput ejus (I Reg.
X).”
|
|
Lenticula vasculum erat olearium quadrangulum, in latere apertum, a
liniendo dictum. Cornu vero olei longe ampliorem continens abundantiam.
constantem et perseveraturam in David signabat regalem pariter ac
prophetalem gratiam. Nam
inquit,
|
“Spiritus Domini in David a die illa, et in reliquum.”
|
|
Videlicet cum ungeretur oleo visibili, pinguedo invisibilis a radice
sese diffudit in ramos bonae arboris; a radice, inquam, id est ab eo qui
dixit:
|
“Ego sum genus et radix David (Apoc. XXII).”
|
|
Nam qui postea per novam carnis nativitatem factus est genus David, ipse
jam per antiquam divinitatis naturam erat radix David, Spiritus sancti
verum oleum veramque pinguedinem subministrans, unde floreret,
fronderet, fructumque faceret, imo et pater ipsius ipse fieret David.
Igitur quemadmodum arbor a radice pinguedinem sumit, unde fructificet
temporibus suis, sic iste ab illa radice sua sumpsit quae thesaurizaret
testimonia Domino suo Filio suo, factis mysticis, dictis propheticis.
Unde hunc servemus honorem Patri tantae majestatis, sive carnis sedentis
ad dexteram majestatis in excelsis, ut quamvis cuncta capere nequeamus,
nihil in illo secundum praesentem Scripturam factum, nihil ab illo quod
a mysterio vacet dictum, sive cantatum arbitremur. Nempe primo hoc
ipsum, quod pleno olei cornu inungitur, quid mysterii, quid
pulchritudinis habet intrinsecus? Plenitudine olei, qua pater unctus
est, recte omnis plenitudo divinitatis intelligitur, quae nunc in filio
ejus inhabitat corporaliter (Col. II). Non enim huic ad mensuram dedit
Deus spiritum, sed totus in illo septiformis spiritus requiescit. Quod
sciens is ipse, de quo haec dicuntur futuri pater filii, cum dixisset
illi:
|
“Dilexisti justitiam, et odisti iniquitatem, propterea unxit te Deus,
Deus tuus oleo laetitiae,”
|
|
continuo subjunxit,
|
“prae participibus tuis (Psal. XLIV),”
|
|
id est prae omnibus sanctis, prae omnibus unctis. Nam singuli sanctorum
divisiva vel particulari gratia sunt inuncti: in isto autem omnis, uti
jam dictum est, inhabitat plenitudo divinitatis.
|
|