|
inquit,
|
“nomen unius Diem, et nomen secundae Cassiam, et nomen tertiae
Cornustibii.”
|
|
Nam quia et conditum genus humanum luce innocentiae claruit, et
redemptum exercitio bonorum operum odorem suavitatis aspersit, et prima
filia recte Dies, et secunda non incongrue Cassia nominatur: et quia
tertio ordine, genus humanum etiam carnis resurrectione renovatum in
illum concentum aeternae laudis assumitur, tertia filia Cornustibii
vocatur. Qui enim lux vel dies fuimus conditi, et nunc sumus Cassia
redempti, erimus quandoque Cornustibii in exsultatione aeternae laudis
assumpti. Haec nomina, pro eo quod a virtutibus sumpta sunt, apte
curavit interpres non ea sicut in Arabico sermone inventa sunt ponere;
sed in Latinum eloquium versa apertius demonstrare. Cornustibii ex cornu
et tibia composuit, et quo voluit genere licite produxit.
|
|