|
Post ampla virentis ac florentissimae aetatis tertiae spectacula, quarta
tandem mundi splendida nos excipit aetas. Ejus pulchritudo lucida,
mentis nostrae oculos quasi a terra in coelum levet, ut post actualia
legis instituta, regum et prophetarum, qui sub ipsis prophetaverunt,
facta fortia et coelestia partim contemplemur eloquia. Nam pulchra
quidem terrae plantaria, quae tertio die plantata vel produci jussa
sunt, sed pulchriora coeli luminaria, quae quarto die facta vel in
firmamento posita sunt. Sic nimirum pulchra quidem et bona sanctae legis
opera, quae tertia mundi aetate in figuram futurorum praecepta sunt, sed
pulchriora regum coronatorum et prophetarum facta et dicta, quae in
typum regni Dei, in testimonium magni ac veri regis Christi
praesplenduerunt. Hanc enim quartam aetatem, quartae diei in laudem
Creatoris conjubilare recte dixerim, et secundum opera utriusque
Spiritum sanctum, Spiritum praedicari fortitudinis, quia videlicet et
quarto die luminaria firmamentum ornaverunt in potestatibus et
firmissimis ordinibus suis, et quarta aetate, in psalmis canoris,
scriptisque propheticis, regali auctoritate sermo Dei convaluit, auctum
est verbum promissionis. In quo? In eo videlicet, quod is qui hactenus
homo vel semen in Isaac vocandum Patri Abrahae promissus fuerat (Gen.
XXI), jam rex promittitur cum juramento dicentis ad David:
|
“De fructu ventris tui ponam super sedem tuam (Psal. CXXXI).”
|
|
Item:
|
“Semel juravi in Sancto meo, si David mentiar? Semen ejus in aeternum
manebit, et thronus ejus sicut sol in conspectu meo, et sicut luna
perfecta in aeternum, et testis in coelo fidelis (Psal. XXXVIII)”
|
|
Hoc maxime haec aetas a praecedente distinguitur, ut illa tertia fuerit,
haec jam quarta computetur. Igitur in gloriam Christi Filii Dei regum
regis, et prophetarum Domini, coeptum peragentes cursum, aetatem hanc
ingredimur, praeeunte nos et propitio nobis, si dignetur, sancto
fortitudinis Spiritu.
|
|