|
Libet intueri etiam illud, quam sapienter, quam veraciter loco memorato
Apostolus dixerit:
|
“Si enim qui ex lege haeredes sunt, exinanita est fides, abolita est
promissio (Rom. IV).”
|
|
Quod est dicere: Si ob meritum susceptae legis factum esse putas ut in
semine Abrahae (quod est Christus) benedicerentur omnes gentes, cum ante
datam legem quadringentos et triginta annos promissio praecesserit,
nonne mutabilem facis Deum, et immutatorem promissi sui? magna quippe
mutabilitas, grandis immutatio est, illud post tantos annos proponere
pro mercede futuri servitii, quod prius cum juramento gratis promisit,
praesertim cum sic promisisse jam dedisse fuerit. Et quis unquam homo
fidelis illud quod dudum amico suo gratis dedit, postea facere potest
mercedem futuri servitii? quanto magis nec Deus taliter fecit, nec Deum
taliter facere decuit: hoc namque esset exinanire fidem, abolere
promissionem, si post tot annos patribus defunctis ita loqueretur ad
filios, dicens:
|
“Si ergo audieritis vocem meam, et custodieritis pactum meum,”
|
|
complebo promissiones meas, ut in semine Abrahae benedicantur omnes
gentes. Quod videlicet unicum semen Christus est. Non conveniret, non
congrueret, imo indecens esset Deo veraci, qui sicut alia Scriptura
testatur. Semel loquitur, et secundo idipsum non repetivit, non
immutavit, sed aliud dixit, aliud superaddidit:
|
“Si audieritis vocem meam, et custodieritis pactum meum, eritis mihi in
peculium de cunctis populis (Exod. XIX),”
|
|
dabo vobis terram fluentem lac et mel, custodiam vobis pactum meum et
misericordiam quam juravi patribus vestris, quam utique si non
custodiero praevaricantibus vobis, nihilominus tamen custodiam patribus
vestris quibus juravi, et omnibus gentibus sive populis qui ex illorum
fide sunt vel erunt, quia non vobis solum, sed et omnibus gentibus
benedictionem promisi in semine ejus. Idem est in David. Similiter
namque hoc esset exinanire fidem, abolere promissionem, si quod
promiserat, et juraverat ex gratia, per legem destrueret propter
subrepentia delicta. Quod, quia non fecit, sed fidelis permansit in
omnibus verbis suis:
|
“Semel, inquiens, juravi in sancto meo, si David mentiar, semen ejus in
aeternum manebit (Psal. LXXXVIII).”
|
|
Ergo justificatur in sermonibus suis, et vincit dum judicatur, quia
mutabilitatis non potest argui.
|
|