VERS. 14.

“Non ei placebit,”

scilicet ea quae nunc placet, vecordia sua, quia videlicet multum vecors est, qui, unde coeli regnum mereri potuit, inde transitorii sermonis nummum quaerit.

“Et sicut tela aranearum,”

subaudi grandi labore texta levi vento dissipatur, sic

“fiducia ejus”

id est opus bonum, de quo sibi confidit, levi aura favoris humani tollitur.