CAPUT XIV. Quid spiritualiter significet domus saltus Libani, et quia quot generationes ab Abraham usque ad Christum, totidem, id est quadraginta quinque domus illius columnae fuerint, licet evangelista tres praetermiserit.

(III REG. CAP. VII.)

“Aedificavit quoque domum saltus Libani centum cubitorum longitudinis, et quinquaginta cubitorum latitudinis, et triginta cubitorum altitudinis, et quatuor deambulatoria inter columnas cedrinas. Ligna quippe cedrina exciderat in columnas, et tabulis cedrinis vestivit totam cameram. Quae quadraginta quinque columnis sustentabatur.”

Si civitas Jerosolyma spiritualiter sancta est Ecclesia, et templum illud manufactum, templum corporis Dominici significat, quid haec domus Salomonis, domus saltus Libani, nisi domum generationis ejusdem Jesu Christi filii David, filii Abraham figurat? Ligna quippe cedrina, ligna imputribilia patres fuerunt, ex quibus ipse Christus secundum carnem, quippe qui propter magnae fidei meritum, imputribilis memoriae sunt. Quid ergo domus hujus columnae quadraginta quinque nisi totidem significant generationes ab Abraham usque ad Christum? Nam, secundum Evangelium non plus quidem quam quadraginta duae sunt, sed secundum fidem historiae quadraginta quinque sunt. Tres quippe Evangelium certi gratia mysterii praetermisit, dicendo:

“Joram autem genuit Oziam (Matth. I),”

Joram quippe non genuit Oziam, sed Ochoziam, qui Ochozias genuit Joas, de quo natus est Amasias, qui genuit Oziam. Videlicet quia evangelistae propositum erat tres tesseradecades in diverso temporum statu ponere, et Joram generi se miscuerat impiissimae Jezabelis; idcirco usque ad tertiam generationem, ejus memoria tollitur, ne in sanctae nativitatis ordine poneretur. Igitur domus saltus Libani quadraginta quinque columnis sustentatur, quia patrum ex quibus Christus secundum carnem ab Abraham usque ad Christum generationes quadraginta quinque sunt. Sed quomodo, inquis, sub hoc mysterio dicuntur stare in numero vel ordine columnarum, qui in Evangelio Christi non stant, et de generatione ejus ceciderunt? Dicamus ad haec. Illi quidem ceciderunt, sed meliores aliae columnae locum illorum acceperunt, scilicet prophetae quos illi aut occiderunt aut persecuti sunt. Verbi gratia: Cecidit Ochozias qui et Ahazias, loco ejus stet Elisaeus propheta, qui in sermone Domini mandaverat Jehu, quem et unxit in regem super Israel, ut deleret domum Achab et Jezabel quae occiderat prophetas, cujus de genere, id est de filia, erat Ahazias. Cecidit et Ahaziae filius Joas. Locum ejus obtineat is quem ille occidit Zacharias filius Joiadae propheta. Cecidit Amasias, loco ejus supputetur ille propheta qui cum illum corriperet, adorantem deos Seyr, audivit haec:

“Nunquid consiliarius regis es? Quiesce ne interficiam te (II Par. XXV).”

Itaque in domo pacifici regis Christi, columnae, ut jam dictum est, quadraginta quinque sunt. Cur enim prophetae memorati in generatione Christi, ubi carnis ejus patres merito cadunt, non admittantur, cum in Joseph terminetur, de quo constat, quod non fuerit pater ejus? Denique evangelistae spirituali et sapienti, magis secundum fidem quam secundum carnem genealogiam Verbi incarnati texere propositum fuit, cujus videlicet generationis vera beatitudo est in eo, quia Verbum ipsum quod Virgo fidelis, secundum carnem, peperit et lactavit, ipsa secundum fidem prius et corde concepit, et ore peperit, juxta magnam prophetae admirationem, dicentis:

“Antequam parturiret peperit, et antequam veniret partus ejus, peperit masculum. Quis audivit unquam tale, et quis vidit huic simile?”

(Isai. LXVI.) Et continuo:

“Nunquid parturiet terra in die una, aut parietur gens simul, quia parturivit, et peperit Sion filios suos?”

(Ibid.) Quaenam est ista Sion, quae antequam parturiret, peperit; quae antequam veniret partus ejus, peperit masculum, et deinde simul una die peperit filiorum suorum gentem, nisi illa beata generatio, quae antequam secundum carnem, secundum Mariae Virginis uterum parturiret Christum, peperit eumdem masculum, id est, fortissimum et omnipotentem secundum spiritum, et deinde praedicantibus apostolis parturivit et peperit, quasi una die, id est in brevi tempore diffusam per mundum universum multitudinem credentium? Quid enim fuit post promissionem beati seminis quae facta est ab Abraham? Quid, inquam, fuit Moysi et prophetis sanctam Scripturam quae verbum Dei est, contexere, nisi Christum et corde per spiritum propheticum concipere, et ore parere? An non et hoc unus illorum asserit: A timore tuo, inquiens, Domine,

“concepimus et peperimus spiritum, salutes non fecimus super terram?”

(Isa. XXVI.) Item, quid fuit post ascensionem Domini, Moysi prophetarumque testimoniis repente gentes ad fidem Christi convertere, nisi gentem filiorum Sion in una die parturiri. Igitur recte et venerabiliter evangelista sanctus sic generationem Christi contexuit, ut et reges impios qui prophetas occiderunt in exemplum matris suae Jezabelis amoveret, et eamdem in viro fideli Joseph sponso custoditae Virginis terminaret.