|
|
“Et imposuerunt, inquit, arcam Dei super plaustrum novum, tuleruntque
eam de domo Abinadab.”
|
|
Plaustrum novum, quo haec arca foederis Domini portatur, novum est
Christi Evangelium, quo resurrectio ejus, ut praedictum est, in toto
mundo annuntiatur. Nam quatuor plaustri rotae quatuor sunt evangelistae.
Domus autem Abinadab, quod interpretatur populi mei spontaneus, domus,
inquam, Abinadab, id est Christi, qui populo suo sponte semetipsum
dedit, quondam Synagoga fuit, nunc autem domus ejusdem Ecclesia est,
quae illa invidente fidem suscepit resurrectionis Christi. Et nunc
quidem illa ludentem atque subsilientem irridet nostrum David, blasphemo
non parcens ori, quemadmodum hic Michol filia Saul, prospiciens per
fenestram subsilientem atque ludentem coram Domino, despexit in corde
suo David. Futurum est autem ut dicat:
|
“Nescivi, anima mea turbavit me, propter quadrigas Abinadab (Cant. VI).”
|
|
Nescivi, inquam, anima mea inopinata rerum mutatione conturbata est, et
non intellexi quadrigas Evangelii, portantes arcam Dei de domo Abinadab.
Cum enim plenitudo gentium subintroierit (Rom. XI), tunc ista Michol non
jam prospiciendo per fenestram despiciet gloriosum regem David, sed et
ipsa sequetur, imo, et suscipiet arcam Domini, fidem resurrectionis
Christi. Nunc interim per fenestram quasi prospicit, quia tantis
interesse nolens gaudiis, velut in abscondito insidias machinatur, quid
vel unde blasphemare possit.
|
|