|
|
“Et locutus est Dominus ad Moysen, dicens: Tolle Levitas de medio
filiorum Israel, et purificabis eos juxta hunc ritum. Aspergantur aqua
lustrationis, et radant omnes pilos carnis suae. Cumque laverint
vestimenta sua, et mundati fuerint, tollent bovem de armentis,”
|
|
etc.
|
“Radant, inquit, omnes pilos carnis suae.”
|
|
Pili carnis sunt vitae veteris cogitationes, quas sic a mente incidimus
ut de amissione earum nullo dolore fatigemur. Pili carnis sunt quaelibet
superflua humanae corruptionis. Levita namque assumptus vocatur. Oportet
ergo Levitas omnes pilos carnis radere, quia is qui in obsequiis divinis
assumitur, debet ante Dei oculos cunctis carnis cogitationibus mundus
apparere. Non illicitas cogitationes mens proferat, et pulchram animae
speciem, quasi pilis fructificantibus deformem reddat. Sed quantumlibet,
ut diximus, quempiam virtus sanctae conversationis evexerit, adhuc tamen
ei de vetustate vitae nascitur quod tollatur. Unde et ipsi Levitarum
pili radi praecepti sunt, non evelli. Rasis enim pilis in carne radices
remanent, et crescunt iterum ut recidantur, quia magno quidem studio
superfluae cogitationes amputandae sunt, sed tamen amputari funditus
nequaquam possunt. Semper enim caro superflua generat, quae semper
spiritus ferro sollicitudinis recidat. Sed haec in nobis tunc subtilius
conspicimus, cum speculationis alta penetramus. Verum hanc munditiae,
vel pulchritudinis perfectionem consequi non poterit, nisi qui cunctas
prius ab animo suo saeculi facultates amoris divini novacula raserit.
Proinde Dominus noster, qui legem non solvere, sed adimplere venit
(Matth. V), ut ista quoque Levitarum lex a suis assumptis possit
impleri, dicit adolescenti diviti:
|
“Si vis perfectus esse, vade et vende omnia quae habes et da pauperibus,
et habebis thesaurum in coelo, et veni, sequere me (Matth. XIX).”
|
|
Ac deinceps:
|
“Et omnis qui reliquerit domum vel fratres (ibid.),”
|
|
etc. Hanc plane Levitarum esse rasuram Moyses quoque in Deuteronomio
probat, cum dicit in benedictione Levi:
|
“Qui dixit patri suo et matri suae: Nescio vos; et fratribus suis:
Ignoro vos, hi custodierunt eloquium tuum, et pactum tuum servaverunt,
judicia tua, o Jacob, et legem tuam, o Israel (Deut. XXXIII).”
|
|
|
|