CAPUT XIV. Hester quatuor illis celeberrimis virtutibus praeditam fuisse.

Delectat immorari, diutius contemplari factum mulieris bonae, de qua recte dicas:

“Mulieris bonae beatus vir. Numerus enim annorum illius duplex (Eccli. XXVI),”

quia videlicet, et in praesenti et in futuro saeculo memoriam bonam, memoriam aeternam habet. Delectat, inquam, contemplari, quam bona, et qualibus bonis ornata fuerit, et qualiter opus salutis per manus ejus processerit. Ecce in facto vel in processu ejus principales quatuor virtutes animadvertimus, quas et divinae et humanae scholae concelebrant, quas philosophi, tam saeculares quam ecclesiastici, celeberrime praedicant, ea tamen differentia ut isti in spiritualibus et aeternis, illi in saecularibus, et transitoriis fructibus expendant, scilicet prudentiam, temperantiam, fortidudinem, et justitiam. Virtutes, inquam, istas promptum est agnoscere in ista muliere bona, in facta mulieris hujus bonae et sensatae gratia superna, coornatas. Primo jam loco temperantiam ejus considerare libet; sequenti, justitiam; tertio, prudentiam; quarto, fortitudinem.