CAPUT 11

CAP. XXII.

“Et ostendit mihi flumen aquae vivae, splendidum tanquam crystallum, procedens de sede Dei et Agni in medio plateae ejus. Et ex utraque parte fluminis lignum vitae afferens fructus duodecim, per menses singulos reddens fructus suos. Et folia ligni ad sanitatem gentium, et omne maledictum non erit amplius.”

Ista quae hic loco ultimo ostendit, divitiae sunt ineffabiles et deliciae inaestimabiles gloriosae civitatis, quas oculus non vidit, nec auris audivit, nec in cor hominis ascenderunt (I Cor. II). Istud namque flumen est abundantia laetitiae et jucunditatis, de quo Psalmista:

“Fluminis impetus, inquit, laetificat civitatem Dei (Psal. XLV).”

Et alibi:

“Inebriabuntur ab ubertate domus tuae, et torrente voluptatis tuae potabis eos (Psal. XXXV).”

Et Isaias in consolatione filiorum hujus Hierusalem, dicit:

“Quia haec dicit Dominus: Ecce ego declino in eos ut flumen pacis, et torrens inundans gloriae gentium (Isa. LXVI).”

Ergo flumen istud Dominus est, et vere, quia Spiritus sanctus est. Spiritus sanctus est hoc flumen pacis, hic torrens gloriae, hoc flumen laetitiae, hic torrens voluptatis, et ubertas domus Dei. Ipse namque est amor Sponsi et sponsae in illa gloriosa civitate. Quid enim est tota illius vitae vel civitatis beatitudo, nisi iste amor? De isto amore omnes sancti angeli, et omnes omnium sanctorum vivunt animae. Idcirco cum dixisset,

“et ostendit mihi flumen,”

bene addidit

“aquae vivae.”

Et quia talis aqua vivificando illuminat atque confirmat, bene ait,

“splendidum,”

addendo,

“tanquam crystallum.”

In crystallo namque claritas est simul et firmitas, quae sunt pulchra vitae illius insignia, ubi et corda nostra translucebunt, et corpora nostra beata immortalitate, et immortali beatitudine firma erunt. Et quia Spiritus sanctus ex evangelica traditione Domini nostri procedens dicitur, dicit enim:

“Cum venerit Paracletus, quem ego mittam vobis, Spiritum veritatis, qui a Patre procedit (Joan. XV),”

bene et hoc ipsum hic non tacuit. Ait enim de hoc flumine procedens de sede Dei et Agni. Hoc enim est quod in fide catholica profitemur quia

“Spiritus sanctus a Patre et Filio procedit.”

Quod autem ait:

“In medio plateae ejus.”

Convenienter dictum est, et proprie ad exprimendas delicias civitatis, quia non foras extra civitatem illam Spiritus sanctus procedit, sed tantum

“in medio plateae”

civitatis, id est in solis electorum cordibus multum dilatatis. Et quidem jam ex quo Jesus glorificatus est, flumen istud ad nos fluere coepit, sed nondum apparuit, neque hic in vita praesenti apparere potest quid nobis fecerit. Totus processionis ejus, qua ad nos procedere dignatur, illic fructus apparebit, hoc est quod nunc dicit:

“Ex utraque parte fluminis lignum vitae afferens fructus duodecim,”

id est Christus, qui elegit et misit apostolos duodecim. Denique quod Christus homo factus et de virgine natus est, ex abundantia est irrigantis hujus fluminis, quia de Spiritu sancto virgo concepit, et tale nobis de terra virginei ventris lignum ascendere fecit. Item, quod fructus duodecim lignum istud attulit, id est quod duodecim apostolos Christus ordinavit, ex plenitudine hujus fluminis, quia Spiritum sanctum illis dedit. Idcirco de hoc habemus in psalmo:

“Et erit tanquam lignum quod plantatum est secus decursus aquarum, quod fructum suum dabit in tempore suo (Psal. I).”

Quod illic dictum est

“in tempore suo,”

hoc est quod ait hic

“per menses singulos,”

id est sine defectu et in aeternum. Nunquam enim desinet facere fructum, quia nunquam deficiet, quae ex ipso est remuneratio sanctorum, et quia salus gentium, quam fructificati duodecim apostoli fructificaverunt, Christo attribuitur, qui fructificavit in gentibus per illorum ministerium, recte dictum est:

“Et folia ligni ad sanitatem gentium.”

Nam folia ligni verba sunt Evangelii Domini nostri Jesu Christi, quae recipiendo gentes aeternam animarum et corporum sanitatem sibi acquisierunt. Hujusmodi namque felia illic non deficient aut defluent, quia verba Dei in corde et ore gentium non deerunt, imo plenius suggerente amore perpetuam semper prorumpent in laudem. Et quia sub foliis ficus, quibus se operuerunt illi parentes nostri, maledictum conquisitum est (Genes. III), recte econtra de foliis ligni hujus praemisso, quia erunt ad sanitatem gentium, additur: