|
Dominica quadragesimae secunda, quae in ordine et ratione Dominicarum
septem supra dictarum, quinta est, pulchra et rationabili dispositione
vacat, tanquam non habeat Ecclesiae pontifex, jam defessus cantor, quae
vel quibus, aut ubi verba canticorum Domini decantet, aut certe
infructuosos fastidiens auditores, organa suspenderit ad salices.
Significat enim quintam mundi aetatem, quando templo Domini diruto, et
populo Dei in Babyloniam abducto, duplici captivitate Ecclesia Dei
congemuit, peregrina in hoc mundo, captiva sub Nabuchodonosor (Psal.
CXXXVI; Jerem. LII); tunc etenim populus Dei, neque templum neque altare
habebat, et Babylonios deos statuamque regis Nabuchodonosor diaboli
typum tenentis, minaci proposita fornace, cogebatur adorare (Dan. III).
Non ergo ab re et rationabili diligentia dispositum est, ut cum hujus
temporis omnes privatae quoque feriae propriis officiis locupletatae
certisque sint stationibus insignitae, praeter solum (quod est ante
Palmas) Sabbatum, de quo etiam suo loco ratio quaerenda est; sola haec
Dominica vacet, sed nec officium nisi aliunde mutuatum habeat. Attamen
ex narratione evangelica lectionem habet, illi jam dictae captivitati
populi Dei verissime consonantem. Nam quod significaverat illa
captivatio, Nabuchodonosor plebem Dei tyrannice de illa nobili Sion et
templo Domini abstrahente et barbarici stimuli imperio violenter
fatigante, hoc idem significatur in Evangelio praesentis Dominicae,
daemonio vexante filiam Chananaeae, scilicet humanas animas passionibus
mali desiderii nequiter a diabolo conflammari et longo fune peccatorum
ad miseram servitutem voluntatis ejus, mala consuetudine violenter
trahi. Clamabat post Dominum mulier Chananaea (Matth. XV), interveniebat
fides patriarcharum, meritumque Danielis et sociorum ejus, ut solveretur
captivitas Babylonica (Dan. IX); clamat et nunc superna mater nostra
Jerusalem, ut poenitentibus detur peccato resistendi facultas. Epistolam
quoque habet de proprio, in qua cum dicit Apostolus:
|
“Haec est voluntas Dei, sanctificatio, vestra, ut abstineatis vos a
fornicatione, ut sciat unusquisque vestrum vas suum possidere in
sanctificatione et honore (I Thess. IV),”
|
|
et caetera, ad illius servitutis effugium provocamur, quae significata
est, ut dictum est, per hoc, quod vasa domus Domini Babylonica
captivitate translata sunt et polluta; ita ut biberet in eis rex
Babylonis, et optimates ejus, uxores et concubinae ejus (Dan. V);
itemque significatur in Evangelio per hoc quod filiam Chananaeae, vas
utique Creatoris, spiritus immundus invaserat. Caetera quamvis mutuata
sint, et de feria quarta jejunii sumpta, cunctis consonant sensibus his
quae dicta sunt. Nam quod in introitu rogamus Dominum reminisci
miserationum suarum, ne unquam dominentur nobis inimici nostri (Psal.
XXIV). Et in collecta aut cunctis adversitatibus muniamur in corpore, et
a pravis cogitationibus mundemur in mente. Et in graduali rogans
Ecclesia ut de necessitatibus suis eruatur: Ad te, inquit, levavi animam
meam (ibid.). Et in offerendae versu: Miserere mei secundum eloquium
(Psal. CVIII). Itemque in communione: Intellige clamorem meum (Psal. V).
Haec omnia clamores sunt magnae illius mulieris (Apoc. XVII), scilicet
Ecclesiae matris, pro qualibet peccatrice anima, videlicet sua anima,
post Dominum clamantis jugiter. Quae ideo competenter de jejunii die
mutuata sunt, quia mali desiderii passiones, quae per daemoniosam
Chananaea filiam, itemque per captivatorem populi Dei Nabuchodonosor
praesignatae sunt, non ejiciuntur, nisi in oratione et jejunio (Matth.
XVII).
|
|