|
Psalmus CXVIII viginti duobus capitulis dispertitus est, per singula
capitula versibus octonis supputatis. Singula quoque capitula, singula
pro titulis habent elementa alphabeti Hebraici. Et quaerimus quid
hujusmodi titulatio significet. Invenimus autem quod maxime notandum est
psalmum hunc totum in superficie splendere coelestibus margaritis,
totum, inquam, contextum esse nominibus Verbi Dei, velut fulgentibus
gemmis. Quis enim versiculus est in toto tam prolixo tractatu hujus
psalmi, in quo non resonet vocabulum aliquod quin recte praedicetur de
Verbo Dei, de Sapientia Dei, de Filio Dei? Verbi gratia:
|
“Beati immaculati in via:”
|
|
Plane via nostra, Dei Filius est. Dicit enim:
|
“Qui ambulant in lege Domini.”
|
|
Et quid lex Domini, nisi Verbum Domini?
|
“Beati qui scrutantur testimonia ejus.”
|
|
Quid aliud testimonia quam verba? et quid multa Dei verba, nisi unum Dei
Verbum, una Dei Sapientia? Similiter et in caeteris. Neque enim facile
quis versiculus invenietur, in quo non, aut vias, aut mandata, aut
justificationes, aut judicia, aut sermones, aut eloquia Domini habeas,
aut aliquid tale quod aequipollenter valeat. Quid ergo sibi vult hoc,
quod cum talis sit psalmus, singula ejus capitula singulis alphabeti
titulantur elementis: num post tot psalmos voluit nos Prophetae
spiritus, Verbi Dei facere abecedarios? Plane hoc utiliter intelligimus,
et veraciter confitemur, quia quamtumcunque sapiamus, quandiu in corpore
sumus, ad illam Dei sapientiam infantulis abecedariis similes sumus, et
nobiscum bene agitur, si vel prima ejus elementa consequamur.
|
“Videmus enim per speculum in aenigmate, inquit Apostolus (I Cor.
XIII).”
|
|
Proinde psalmus hic quartae perioches, idem nobis principium finisque
sit. Distinguitur autem, ut jam dictum est, viginti duobus capitulis.
Hic numerus tribus constat heptadibus, uno supercrescente, quo de tertio
heptade ogdoas perficitur, atque per hoc intelligimus, quia octava mundi
aetate, sapientiae Dei quae jam dictis hujus psalmi vocibus
significatur, plenitudo nobis perficietur, fietque quod ait Apostolus:
|
“Cum autem venerit quod perfectum est, evacuabitur quod ex parte est
(ibid.).”
|
|
Octones igitur singulorum capitulorum versus, infantuli fideliter
decantemus, donec ad octo Evangelii beatitudines ipso donante
perveniamus. Nunc eorumdem elementorum interpretationem atque
intelligentiam subscribamus: Aleph, doctrina. Beth, domus. Gimel,
plenitudo. Daleth, tabularum. He, ista. Vau, et Zai, haec. Cheth, vita.
Teth, bonum. Jod, principium. Caph, manus. Lamed, cordis. Mem, ex ipsis.
Nun, aeternum. Samech, adjutorium. Ain, fons. Pe, oris. Zadi, justitiae.
Cuph, vocatio. Resch, capitis. Schin, dentium. Thau, signa. Doctrina
domus Dei Israel est plenitudo tabularum, id est legis, quae descripta
est in tabulis. Haec plenitudo legis charitas est (Rom. XIII). Ista
doctrina et haec plenitudo, et talis vita, bonum principium est, manus
et cordis, id est bonae intentionis, et bonae operationis. Ex ipsis enim
fit aeternum adjutorium, quo adjuvamur ad aeternam vitam. Et hic est
fons oris justitiae, id est origo doctrinae, quam praedicavit Christus,
per quam docet nos implere omnem justitiam, scilicet charitas vel
doctrina domus Dei.
|
“Hoc est maximum et primum mandatum (Matth. XXII).”
|
|
Et haec est vocatio capitis, id est Christi, quia in hoc vocati sunt
omnes, ut hanc doctrinam percipiant. In hac doctrina apparent etiam
dentium signa, id est apostolorum et doctorum, qui sunt quidam Ecclesiae
dentes, dum obscura et fortia mandata minoribus exponunt. Quid
pulchrius, quid jucundius hoc abecedario? Ecce hic continetur omnis
doctrina spiritualis vitae.
|
|