CAPUT XXI De lepra capitis vel barbae, et caute discernendum esse utrum lepra an scabies, sive calvitium sit.

“Vir sive mulier, in cujus capite vel barba germinaverit lepra, videbit eos sacerdos. Et si quidem humilior fuerit locus carne reliqua, et capillus flavus solitoque subtilior, contaminabit eos, quia lepra capitis ac barbae est: Sin autem viderit locum maculae aequalem vicinae carni,”

etc., ut supra. Et ex hoc loco cognoscere licet quoniam non temere de consuetudine cujusquam, praesertim quae bono possit animo fieri, judicium proferri debeat. Tunc etenim in capite vel barba, quae videlicet pars corporis non absconditur, nec adeo veste contegitur, lepra germinavit aut germinasse putatur, quando talem quis consuetudinem in publico Ecclesiae tenet, quae causam infidelitatis habet, vel habere creditur. De hujusmodi, inquam, non temere judicandum est. Potest enim evenire, ut quod tinea vel lepra capitis esse putatur, eo quod capilli fluant, scabies aut calvitium sit, id est, ut quod a fideli vel sana doctrina abhorrere dicitur, bono proposito et munda conscientia teneatur, ut, verbi gratia, cum quis virginitati impensius favet, et exinde opinio nata est quod conjugia damnet, vel cum fratri carnem intemperantius manducanti detrahit, et exinde occasio se praebuit quod, contra Apostolum, bonam Dei creaturam rejiciendam esse (I Tim. IV), docere velit. Adducetur, inquit, ad sacerdotem, et res, eodem ordine quo jam supra dictum est, diligenter examinabitur, atque rei veritate comperta, si lepra est, immundus homo adjudicabitur; si scabies, lotis prius vestibus, mundabitur; si calvitium, absque ulla interpositione erit mundus.