CAPUT XXI. De dispositione oraculi, et quid sit in fronte portae mensura duorum cubitorum.

“Et introgressus intrinsecus, mensus est in fronte portae duos cubitos, et portam sex cubitorum, et latitudinem portae septem cubitorum. Et mensus est longitudinem ejus viginti cubitorum, et latitudinem viginti cubitorum ante faciem templi. Et dixit ad me: Hoc est Sanctum sanctorum.”

Oraculum sive Sanctum sanctorum in templo, Deus est in Christo. Unde dicit Apostolus:

“Deus erat in Christo, mundum reconcilians sibi (II Cor. V).”

Oraculum autem et prae foribus oraculi templum, sicut non duo templa, sed unum templum sic hominem, et in homine Deum, non duos Christos, sed unum confitemur Christum. De vocibus sive responsis hujus oraculi, et de dispositione Verbi incarnati, illud sacri corporis templum inhabitantis, non solum apostoli, sed et ipse Christus jugiter secundum hominem pependit, ut nihil a semetipso faceret, aut judicaret, ita ut verbi gratia, gentem suam, vel civitatem Hierusalem ruituram flere posset, flendo tamen non liberaret. Oraculum illud, quantae longitudinis, tantae et latitudinis, tantae nihilominus erat et altitudinis, quia videlicet Christi Domini nostri divinitas, quantae antiquitatis, quae per longitudinem, quantae majestatis, quae per altitudinem, tantae omnino charitatis est, quae intelligitur per latitudinem. Porro longitudo templi quadraginta cubitorum, qui numerus semper in labore positus est, labores significat vitae praesentis, quos in corpore suo Dominicus homo longanimiter pertulit. Totum hoc breviter in fronte portae designant cubiti duo, dum confitemur quod unus idemque Christus Deus et homo sit, quae summa est catholicae confessionis.