CAPUT 33

“Ex tribu Juda duodecim millia signati,”

etc. Convenienter et a Juda inchoat, ex qua tribu ortus est Dominus noster; et Dan praetermisit, ex qua dicitur Antichristus esse nascendus, sicut scriptum est:

“Fiat Dan coluber in via, cerastes in semita, mordens ungulas equi ut cadat ascensor ejus retro (Gen. XLIX);”

quia non ordinem terrenae generationis, sed juxta interpretationem nominum virtutes Ecclesiae decrevit exponere. Quae a confessione et laude praesenti ad dexteram vitae festinat aeternae. Hoc enim nomen Juda qui primus, et Benjamin, qui ultimus ponitur, sonant. Primus ergo Judas qui confessio sive laudatio interpretatur, ponitur; quia ante initia confessionis, culmen bonorum operum nullus apprehendit, et nisi per confessionem renuntiemus actibus malis, non informamur rectis. Secundus Ruben qui interpretatur videns filium. In filiis opera designari testatur Psalmista, qui in beati viri benedictionibus inter caetera dicit:

“Filii tui sicut novellae olivarum.”

Et infra:

“Et videas filios filiorum tuorum (Psal. CXXVII).”

Non enim qui timet Dominum, nisi genuerit filios nepotesque susceperit, non potest esse beatus, cum virgines fideles potior merces exspectet; sed in filiis opera, in filiis vero filiorum fructus operum, id est, mercedem designat aeternam. Post Judam vero Ruben, id est post exordia divinae confessionis et laudis, perfectio sequitur actionis. Sed

“quia per multas tribulationes oportet nos intrare in regnum Dei (Act. XIV),”

post Ruben sequitur Gad, qui tentatio vel accinctus interpretatur. Post inchoationem enim boni operis, majoribus necesse est hominem tentationibus probari atque ad bella graviora succingi, ut fidei illius fortitudo comprobetur, dicente Salomone:

“Fili, accedens ad servitutem Dei, sta in timore, et praepara animam tuam ad tentationem (Eccli. II).”

Item Psalmista:

“Praecinxisti me, inquit, virtute ad bellum (Psal. XVII).”

Et quoniam beatificamus eos qui sustinuerunt sufferentiam (Jac. I), ideo post Gad Aser, id est beatus, ponitur, congruo satis ordine. Beatus enim vir qui suffert tentationem, quoniam, cum probatus fuerit, accipiet coronam vitae. Quia vero hujus beatitudinis fida promissione securi non angustantur; sed spe gaudentes, in tribulatione patientes, cum psalmographo decantant:

“In tribulatione dilatasti me (Psal. IV),”

et item:

“Viam mandatorum tuorum cucurri, cum dilatares cor meum (Psal. CXVIII),”

et cum matre beati Samuelis exsultantes dicunt:

“Dilatatum est os meum super inimicos meos, quia laetata sum in salutari tuo (I Reg. II),”

propterea Nephthalim succedit, quod est latitudo. Sed et ipsum Manasse sequitur, qui interpretatur oblitus sive necessitas. Cujus nominis mysterio monemur, ut tentationum praesentium angoribus edocti, ea quae retro sunt obliviscentes (Philip. III), sic in ea quae ante sunt secundum Apostolum extendamur, ut carnis curam non in desideriis, sed sola necessitate humanae conditionis astricti faciamus (Rom. XIII). De qua Psalmista meliora suspirans ait orans:

“De necessitatibus meis eripe me (Psal. XXIV).”

Huic supponitur Simeon, id est, audivit tristitiam, vel nomen habitaculi; ut etiam qualitate hujus vocabuli evidentius judicaret, et quid hic habendum, et quid sit salubriter exspectandum. Illis enim habitaculi coelestis gaudium dabitur, quorum hic animus fructuosa poenitentia contristatur, quibus et dicitur:

“Tristitia vestra vertetur in gaudium (Joan. XVI).”

Proinde Levi subnectitur, id est additus. In quo intelligimus sive eos qui in temporalibus aeterna mereantur, sicut Salomon dicit:

“Redemptio animae viri propriae divitiae (Prov. XIII);”

sive illos qui Dei sequendo consilium percipiunt in hoc saeculo centuplicia cum tribulationibus, in futuro autem saeculo vitam aeternam. (Matth. XIX). His et quod scriptum est, convenit:

“Qui addit scientiam addit et laborem (Eccle. I).”

Nam sancto Job ad hoc tribulationum acerbitas addebatur, ut probato praemiorum merces amplior redderetur. Unde non immerito Issachar ei ordine recte succedit, qui interpretatur merces; quia, sicut docet Apostolus,

“non sunt condignae passiones hujus temporis ad futuram gloriam, quae revelabitur in nobis (Rom. VIII); ”

fructuosius quippe pugnatur, ubi merces certa speratur. Haec autem in habitaculo fortitudinis Deus operatur et perficit, quod dicitur Zabulon, quando virtus in infirmitate perficitur, et corpus quod ab inimicis putatur infirmum, et per cujus materiam animo quoque inferre nituntur interitum, Deo confortante experiantur invictum (I Cor. XII). Augmento succedente felici, quod vocabulum Joseph indicat, gratiarum videlicet addendo dona designans, sive de talentorum dupla redhibitione usuras commodi spiritalis intelligas, sive in his quae votiva fidelium religione Redemptori Deo redduntur, accipias. Atque ut hos omnes, quos et ordo, et interpretatio nominum hic significative positos indicat, in futuro judicio ad dextram Christi regis aeterni futuros intelligas (Matth. XXV), Benjamin, ut praedixi, postremo loco supponitur, id est filius dexterae, tanquam ipse finis sit ordinis, cum novissima inimica destructa morte felicitas haereditatis aeternae donabitur electis (I Cor. XV); sive unusquisque fidelium filius dexterae jure dicatur, seu omnis Ecclesiae coetus, de qua canimus,

“astitit regina a dextris tuis in vestitu deaurato, circumdata varietate (Psal. XLIV).”

Sciendum quia de tribu Dan nasciturus est Antichristus, juxta illud Jacob:

“Fiat Dan coluber in via”

et caetera usque,

“cadat ascensor ejus retro (Gen. XLIX).”

Ejicitur itaque ex hoc loco Dan, ut ostendatur Antichristus ex omni numero ejiciendus sanctorum. Imo sicut iste de hoc catalogo spiritali est ejectus, sic omnes Israelitae, qui non ex fide, sed tantum ex carne sunt Abrahae, ab omni numero et coetu filiorum et haereditate ejusdem patris Abrahae sive Israel extorres judicantur.