CAPUT 18

De causa libet hic aliqua breviter eloqui. Nonnulli putantes se probe illud facere quod in Job dictum est:

“Sapientes confitentur et non abscondunt patres suos, quibus solis data est terra, non transisit alienus per eos (Job XV),”

quondam, ut verbis loquar ejusdem beati Job, afflixerunt animam meam, et attriverunt me sermonibus, et non minus quam decies confoderunt me, et non erubescant opprimentes me (Job XIX), refragantem quibusdam sententiis quas proferebant, a vero et recto sensu discrepantes, quas tamen a magnis et valde nominatis patribus suis, id est magistris suis, accepisse videbantur, quos videlicet patres suos confiteri, et non abscondere gloriosum arbitrabantur. Quorum videlicet patrum ipsorum auctoritati, utpote hominum, quamvis sapientium, cum ego non crederem, meliusque et sanius loqui auderem, secundum Scripturarum auctoritatem. O quanta indignatio, quanta exprobratio juxta hunc modum! Intellige prius, et sic loquamur:

“Quid tumet contra Deum spiritus tuus, ut proferas de ore tuo hujuscemodi sermones? Sapientes confitentur, et non abscondunt patres suos (Job. XV).”

Tui patres ubi sunt? Qui vel quales magistri te docuerunt? Secundum haec et his similia non semel, nec paucis diebus, sed multoties, et aliquot annis me confoderunt, et sermonibus oppresserunt, donec perseverantiae virtute, et Scripturarum auctoritate subnixus, obtinui victoriae palmam, te quoque plurimum adjuvante, et testimonium perhibente quod non ex timore spiritus, non ex praesumptione proprii cordis, sed ex dono mihi accidisset gratiae Domini, ex dignatione Spiritus sancti, fiduciam talem habere tractandi sanctarum Scripturarum sacramenta, et quod nullo modo facultatem hanc assequi potuissem, nisi per spiritum bonum, de quo vel a quo bona cuncta procedunt. Confiteantur ergo sapientes illi quantum volunt, nec abscondant patres suos, quibus solis, ut aiunt, data est terra (ibid.), id est Scripturarum artiumque liberalium scientia. Ego, quamvis et ipse nonnullos in discipulis scholaribus patres habuerim, et in libris artium liberalium non segniter studiosus exstiterim, hoc profiteor, quia visitatio ab Altissimo melior mihi est quam decem patres ejusmodi, cujus sub virga saepe in labiis percussus, nonnunquam etiam toto corpore concussus sicut auribus tuis fidelibus aliquoties intimavi, loquor ad scribendum quidquid ille monitor suggerit, spem habens istam quam Sapientia dicit:

“De fructu oris viri replebitur venter ejus, et genimina labiorum ejus saturabunt illum (Prov. XVIII).”