|
Quae autem facies ex omnibus capitibus sive faciebus adversarii saepe
dicti ita potuit mansueta videri, ut ista facies vituli? Facies aliae
truces sunt, scilicet facies draconis, facies leonis, facies ursi,
facies pardi, facies bestiae terribilis et fortis, dentes ferreos
habentis, comedentis atque comminuentis, et reliqua pedibus
conculcantis, per quae significari jam diximus regna, quae contra
promissionis Verbum persecutionem fecerunt, regnum Aegyptiorum, regnum
Babyloniorum, regnum Persarum et Medorum, regnum Graecorum, regnum
Romanorum. Facies ista vituli, facies est mitis, per quam, ut dictum
est, denotatur regnum Israel, ex quo Jeroboam vitulos aureos fecit. Num
ergo sicut facies ista mitior est faciebus illis, ita regnum Israel
mitius quam illa regna egit, minus nocuit? Imo quanto magis domesticus
erat, tanto majora damna fecit, tanto magis domum subvertit. Quid enim
vel quantum fuerat actum, dum occisis prophetis Domini, et omni populo
sequente imperium Jezabel et Achab, solum se derelictum putaret Elias,
licet superessent septem millia virorum, quorum genua non sunt incurvata
Baal? Et quidem Baal delevit Jehu de Israel, ut jam dictum est, sed
cultus vituli et populum cum regibus irrevocabiliter captum mente
tenuit, et tantum effecit ut translatus Israel de terra sua, corpore
quoque captivus fieret, captivitate insolubili praedicente Domino in
Osee:
|
“Quia non addam ultra misereri domni Israel, sed oblivione obliviscar
eorum, et domui Juda miserebor (Osee I),”
|
|
id est, decem tribubus sub Assyriis in perpetua captivitate
permanentibus, tribum Juda de Babylonica captivitate revocabo, post
septuaginta annos. Caetera regna Israelem in corpore percusserunt,
regnum Israel in anima semetipsum occidit, occidendo prophetas Domini
propter vitulos, quos nullus ex regibus Israel relinquere voluit.
Habebat etiam cum regia vi quamdam hyprocrisim. In quo? In eo videlicet,
quod ore retinebat et commemorabat beneficia Dei. Per hoc nequissime
peccans, quod illius beneficia mutis et inanimantibus ascribebat
vitulorum simulacris dicendo:
|
“Ecce dii tui, Israel, qui te eduxerunt de terra Aegypti. Et celebrabat
diem solemnem, in mense octavo decimo quinto die mensis, in
similitudinem solemnitatis, quae celebrabatur in Juda (III Reg. XII).”
|
|
|
|