|
|
“Tunc ergo dixit eis Jesus manifeste: Lazarus mortuus est, et gaudeo
propter vos quia non eram ibi. Sed eamus ad eum.”
|
|
Ergo, inquit, quia putaverunt quod de dormitione somni diceret,
|
“tunc dixit eis manifeste: Lazarus mortuus est.”
|
|
Hoc utique manifestum est. Sed quid est quod ait,
Magna profecto, et non nisi rationabili pro causa sapienti, maxime autem
Filio Dei, summae sapientiae Dei, gaudendum est. Causam autem gaudii sui
mox ipse subjunxit dicens,
Quid enim, Domine, si fuisses ibi? Si fuissem ibi, inquit, non tanta
daretur materia gloriae Dei; precibus quippe amantium, et ploratibus
eorum urgerer hoc facere, ut non moreretur, aut certe ut mortuum
suscitarem antequam sepeliretur. Nunc magnificentius glorificabitur
Filius Dei, cum cadavere sepulto, jamque fetente, experimentum dabitur
quod in hora novissima vere omnes qui in monumentis sunt, procedent ad
vocem ejus. Praeterea et hoc est potentia divinitatis, quod illum
mortuum esse scio, qui non eram ibi. Hoc ego
verumtamen non propter me, sed
Ego enim gloriam meam non quaero, sed quod vos doceo, dicens:
|
“Luceat lux vestra coram hominibus ut videant opera vestra bona, et
glorificent Patrem vestrum qui in coelis est (Matth. V),”
|
|
hoc ipse primus facio, praelucida vobis ostendens opera Patris mei, ut
videntes credatis, et credentes salvi sitis; tunc, inquam, non eram ibi,
sed nunc eamus at eum.
|
|