|
Diligentibus evangelicae auctoritatis inspectoribus recte complacuit ut
cum hodierna processione palmarum, qua procul dubio Redemptoris nostri
recolimus passionem, non computent illam quae Dominicalis est, qua
singulis Dominicis gloriosam ejusdem commemoramus resurrectionem.
Constat enim quod contraria sive repugnantia non possint simul uno
eodemque actu convenienter exhiberi. Haec autem manifeste dissident,
sibique contraria sunt. Quid enim magis contrarium quod tristitiae
gaudium, morti vita, occasui resurrectio? Singulis Dominicis a prima
Sabbati, qua Dominus resurrexit, dedicatis, hoc nobis processionis
ordine significamus, quod in Galilaeam, id est in transmigrationem, ad
videndum Dominum cum apostolis ejus exire debeamus, scilicet ut non
simus vetusti homines quod fuimus, sed
|
“in novitate vitae ambulemus (Rom. VI).”
|
|
Unde semper in hujusmodi processionibus praelatos nostros praeeuntes,
quasi Dominum in Galilaeam sequimur, et locus ipse, quo processionem
suprema statione terminamus recte a nobis Galilaea nuncupatur. Hanc vero
annuam palmarum processionem, nemo qui nesciat passionis esse
praeconium, et illud nobis ob recreationem devotionis actu renovari,
quod pueri Hebraeorum tollentes ramos olivarum obviaverunt Domino,
clamantes et dicentes: Hosanna in excelsis. Rectius igitur faciunt hi, a
quibus accepimus ante tertiam memoriam Dominicae resurrectionis, quae
per totum annum occurrit, de more peragentes, sicut in caeteris
Dominicis, et post tertiam cum processione palmarum, Dominicae passionis
efferentes sacramentum.
|
|