|
Tertio, confestim peccata repetens: Arastis, inquit, impietatem,
messuistis iniquitatem, comedistis fructum mendacii (ibid.), et caetera,
quibus praemissis, continuo Salvatoris ejusdem adventum repromittit, sic
eloquens personam Dei Patris: Sicut mane transit, pertransit rex Israel,
quia puer Israel et dilexi eum, et ex Aegypto vocavi filium meum (Ose.
XI). Quarto, itidem peccata replicans, et dicens: Baalim immolabant, et
simulacris sacrificabant, et ego quasi nutritius Ephraim portabam eos in
brachiis meis et nescierunt quod curarem eos in funiculis Adam; traham
eos in funiculis charitatis, et ero eis quasi exaltans jugum super
maxillas eorum, et declinavi ad eum ut vesceretur; non revertetur in
terram Aegypti, et Assur ipse rex ejus, quoniam notuerunt converti
(ibid.), et caetera, repente ad eumdem Salvatorem sermo recurrens,
ipsumque repromittens: Post Dominum, inquit, ambulabunt, quasi leo
rugiet; quia ipse rugiet et formidabunt filii maris, et volabunt quasi
avis ex Aegypto, et quasi columba de terra Assyriorum; et collocabo eos
in domibus suis, dicit Dominus (ibid.). Denique Dominus de quo ait,
quasi leo rugiet, Salvator noster est, de quo et patriarcha Jacob
praedixerat: Catulus leonis Juda, ad praedam, fili mi, ascendisti,
requiescens accubuisti ut leo, et quasi leaena (Gen. XLIX), ipsa rugiit,
et formidaverunt filii maris. Quia resurrexit et praedicatores apostolos
suos misit, et timuerunt atque ad poenitentiam conversae sunt nationes
orbis, et avolaverunt, et nunc usque avolare non desinunt, quasi avis ex
Aegypto hujus saeculi, et collocat eos in domibus suis, videlicet in
supernis mansionibus, de quibus ait: In domo Patris mei mansiones multae
sunt. Si quominus dixissem vobis, quia vado parare vobis locum (Joan.
XIV), etc. Quinto, peccata repercutiens confestim dicendo: Circumdedit
me in negotiatione Ephraim, et in dolo domus Israel, etc., usque ad id:
Idcirco erunt, quasi nubes matutina, et sicut ros, mane praeteriens,
sicut pulvis turbine raptus ex area, et sicut fumus de fumario (Ose.
XIII), continuo Salvator ipse suum repromittens adventum: Ego autem,
inquit, Dominus Deus tuus ex terra Aegypti; et Deum absque me nescies,
et Salvator non est praeter me (ibid.), etc. Sexto protinus peccata
commemorans Dominus, dicendo: Juxta pascua sua adimpleti sunt et
saturati sunt, et elevaverunt cor suum et obliti sunt mei, et caetera.
Tunc demum itidem suum repromittens adventum: De manu mortis, inquit,
liberabo eos, et de morte redimam eos. Ero mors tua, o mors, ero morsus
tuus, inferne, et caetera usque ad id: Et ipse diripiet thesaurum omnis
vasis desiderabilis; ipse, inquam, videlicet Christus, qui in persona
sua dixerat: Ero mors tua, o mors, quia per mortem suam fortem armatum
vicit et vasa ejus diripuit. Septimo acriter eadem peccata condemnans
propheta, dicendo: Pereat Samaria, quoniam ad amaritudinem concitavit
Deum suum, in gladio pereat: parvuli eorum elidantur, et fetae ejus
discindantur, protinus in Christum vel Christi adventum respiciens:
Convertere, ait, Israel ad Deum tuum (Ose. XIV), et caetera, usque in
finem. Quibus utique et veri Israelis conversionem, et peccatorum per
eumdem Christum remissionem et donorum Spiritus sancti abundantem et
gratuitam mystice praesignat effusionem. Ita quotics peccata gentis
percutit sive enumerat, toties in adventum sive sacramentum Filii Dei
suum propheticus sermo cursum terminat, illud videlicet innuens, quod
justificari et a peccatis salvari, non aliter quam per gratiam vel fidem
ejus quis possit. Unde Apostolus tam Judaeorum quam gentium peccatis
opportune commemoratis, tandem dicit: Justificati igitur ex fide, pacem
habeamus ad Deum, per Dominum nostrum Jesum Christum (Rom. V). Nunc
ipsum litterae expositionis ordinem ingrediamur. Praemisso, ut jam
dictum est: Audite verbum Domini, filii Israel, quia judicium Domino cum
habitatoribus terrae, quo dicto, non tantum attentos, verum et attonitos
reddere potuisset eos, si haberent aures audiendi, confestim causam
ingrediens, sic incipit: Non est enim veritas, et non est misericordia,
et non est scientia Dei in terra. Maledictum et mendacium, et homicidium
et furtum, et adulterium inundaverunt, et sanguis sanguinem tetigit.
Propter hoc lugebit terra, et infirmabitur omnis qui habitat in ea, in
bestia agri, et volucre caeli; sed et pisces maris congregabuntur.
Verumtamen unusquisque non judicet et non arguatur vir: populus enim
tuus sicut hi, qui contradicunt sacerdoti, etc. Fere totam hanc sermonis
prophetici partem, usque ad id quod ait: In tribulatione sua mane
consurgent ad me. Hic praescribi ratio postularet, nisi festinantis ad
expositionem lectoris vitaremus offensam.
|
|