CAPUT XL. Quod non dixerit,

“factus est Dominus”

inimicus, sed

“velut inimicus,”

quod nec res nec vocabulum inimici in Deum cadat.

HE.

“Factus est Dominus velut inimicus, praecipitavit Israel, praecipitavit omnia moenia ejus, dissipavit omnes munitiones ejus, et replevit in filia Juda humiliatum et humiliatam.”

Dominus, inquit, qui dicebat ad Pharaonem:

“Filius primogenitus meus Israel. Dixi tibi: Dimitte filium meum (Exod. IV),”

ille Pater et Dominus,

“factus est quasi inimicus.”

Notandum diligenter, quia non dixit factus est inimicus, sed

“factus est quasi inimicus.”

Nam inimici nec res nec vocabulum in Deum cadit. Inimicus quippe is est qui jura violat, qui justa tollit aut negat, cujus ex parte deficit aut perit fructus amicitiae, pax. Dominus igitur non inimicus, sed

“quasi inimicus factus est,”

tollendo sive occidendo omne quod pulchrum erat visu in Sion, praecipitando Israel, praecipitando omnia moenia ejus, dissipando munitiones ejus, replendo in filia Juda humiliatum et humiliatam, utpote inimicitias gerens non adversus homines, sed adversus superbiam.