|
Nunc illud notandum, quod non dixerit solum, ne mittat manum suam, sed
ne forte, inquit, mittat manum suam. Plane per hoc liquet, quod non sic
fuerit illud lignum vitae: lignum ut est herba aliqua sanitatis
medicamentum. Siquidem medicinalis herba forte sumpta, non perpetuam
confert sanitatem, sed studio provisa servatur contra forte redituram
infirmitatem. De hoc autem ligno dicit, ne forte comedat, et vivat in
aeternum. Ergo nequaquam (ut nonnulli arbitrantur) frequentandum erat
necessario lignum, tanquam perpetuandae vitae transitivum medicamentum,
sed semel hoc sumpto viveret corpus in aeternum. Nihilominus et per hoc
intelligitur, quod hactenus Adam nescierit lignum illud lignum esse
vitae, dum dicitur, ne forte. Ille namque forte fecisse quid, vel
invenisse dicitur, qui in conscientia non habuit, esse in loco, vel in
re hoc ipsum quod consequitur: veluti qui terram vertit, serere volens,
nec aliud intendens et thesaurum invenit. Dixit autem Deus, ne forte
mittat manum suam, tamen certus quod non scienter mitteret, licet quasi
dubitans aut sollicitus velut homo, ne casu id eveniret. Igitur nec Adam
cognovit, nec ipse serpens diabolus scivit, quod etiam lignum vitae
plantasset Dominus Deus in medio paradisi. Si enim vel ille scisset,
nunquam consilium suae malignitatis ita dimidiasset; sed, sicut illud
lignum temerare persuasit, ut miseros faceret, sic et istud praeripere
suasisset, ut aeternaliter miseros, vel misere aeternos efficeret. Nec
vero sic mirandum tanquam incredibile, quod inanimatum et insensibile
lignum vivacitatis aeternae fructum potuerit afferre. Nunquid enim non
et in hoc paupertatis nostrae exsilio, multa nascuntur, quae naturali
virtute mortalitatis nostrae naturam in statum meliusculum permutare
comprobantur? Nonne circa ea maxime, quae in terra radicantur, medicina
quae non nisi a Deo versatur? Ut de caeteris taceam, nonne mandragorarum
potenti auxilio sterilis uterus Rachelis adeo melioratus est, ut
conciperet et pareret, primumque Joseph, et secundum Benjamin, licet cum
periculo mortis enixa est? Sed et usque hodie medici pro commendatione
artis non fabulosum, sed verum illud fuisse contendunt, quod in libris
gentilium legitur, Aesculapium medicaminibus herbarum suscitasse
mortuum, et ob hoc illum esse fulminatum, videlicet ne assuescerent
homines artem, per quam effugerent utile sibi mortis edictum. Cur igitur
incredibile videatur cuiquam in illo paradiso voluptatis (quod plantavit
Dominus Deus) materiale lignum vitae esse potuisse, quod virtute sua
manducantem hominem defenderet a corporali morte, donec emeritus post
obedientiam, plenus jucunditate cum beatis angelis frueretur divinae
majestatis visione. Sed jam coeptum prosequamur ordinem.
|
|