|
In tempore illo imprecatus est Josue, dicens: Maledictus vir coram
Domino, qui suscitaverit et aedificaverit civitatem Hiericho. In
primogenito suo fundamenta illius faciat, in novissimo liberorum ponat
portas ejus. Duo dixit: Primo, sitque civitas haec anathema, et omnia
quae in ea sunt. Deinde maledictus vir coram Domino, qui suscitaverit
civitatem Hiericho. Duo, inquam, dixit, et neutrum in amaritudine
furoris, sed ex proprii motu animi, sed divini contemplatione judicii,
civitatem peccatricem Deoque odibilem condemnavit. Denique sententia
ejus utrobique divinum testimonium e vestigio subsecutum est. Nam, ut
taceam quod muri solo Dei nutu, et sine manu hominis funditus
corruerunt, Achar filius Charnu filii Zaddi, filii Zare de tribu Juda,
tollendo aliquid de anathemate turbavit omnem Israel, Domino
terribiliter inclamante: Anathema in medio tui, Israel. Non poteris
stare coram hostibus tuis, donec deleatur ex te, qui hoc contaminatus
est scelere (Josue VII). Item qui suscitavit et aedificavit civitatem
Jericho, ipse, juxta quod imprecatus est Josue, in primogenito suo
fundamenta illius jecit, et in novissimo liberorum posuit portas ejus.
Sic enim habemus in libro Regum tertio: In diebus Achab aedificabit
Ahiel de Bethel Jericho, in Abiram primitivo suo fundavit eam, et in
Segub novissimo suo posuit portas ejus, juxta verbum Domini, quod
locutus fuerat in manu Josue filii Nun (III Reg. XVI). Sane quod dictum
est: In primitivo suo fundavit eam, et in novissimo suo posuit portas
ejus, idem est ac si diceretur: Quando fundamenta ejus jecit, statim
mortuus est filius ejus primogenitus, et deinceps inter aedificandum
paulatim secundum ordinem nativitatis decedentibus filiis omnibus, ubi
(quod novissimum erat operis) posuit portas ejus, mortuus est filius
ejus novissimus: mira ambitione pertinaciam fulciente, ut ambiendo
conditoris nomen, totum cum effectu perderet genitoris honorem.
|
|