|
Aperiat nunc nobis ipse librum suae generationis, ut videre queamus,
qualis vel qua ratione generatio ipsa conscripta sit, vel cur liber
generationis dici debuerit. In Genesi legimus: Hic liber generationis
Adam, in die qua creavit Deus hominem, ad imaginem Dei fecit illum,
masculum et feminam creavit eos. Et benedixit illis, vocavitque nomen
eorum Adam, in die qua creati sunt (Gen. V). Hic liber, inquit,
generationis Adam, liber terrenus, liber generationis terrenae, liber
generationis in terra scriptae, juxta illud: Recedentes a te in terra
scribentur (Jer. XVII). Recesserat enim homo a Deo, et recedendo
meruerat in terra scribi, dicente Deo, donec revertaris in terram, de
qua sumptus es, quia pulvis es, et in pulverem reverteris (Gen. III).
Hic autem homo Jesus Christus, rex nobilis, rex magnus, homo coelestis,
homo novus, idcirco natus, idcirco rex datus est, ut provinciales suos
in libro vitae conscriberet, ut civium suorum nomina in curia coelesti
notificaret. Igitur hic est liber generationis electae, generationis
Christianae in coelo conscriptae, cui libro longe diversus est ille
liber generationis Adam. Nam in illo confusa est generatio filiorum
hominum, et filiorum Dei, quia videntes filii Dei filias hominum, quod
essent pulchrae (Gen. VI), acceperunt sibi uxores ex omnibus quas
elegerunt. Hic autem liber simplicem admittit generationem filiorum Dei,
fratrum et cohaeredum Jesu Christi. Alloquin quae ratio est, ut
generationis linea contingat Joseph, qui Jesum Christum non genuit? Aut
qua ratione tres istos de medio generationis hujus eliminavit Ahaziam,
Joas et Amasiam? Itaque evangelista divinus, quod dignitatem evangelicam
condecuit, generationem carnis Jesu Christi minus curavit, quae paucorum
erat, nec eisdem ad salutem sola sufficiebat, sed ad generationem
gratiae intendit, gnae multorum est vel esse potest, et eis ad salutem
sola sufficere valet. Quod sua commendans auctoritate, ipse cujus est
hic liber generationis, cum dixisset ad eum quaedam mulier, extollens
vocem de turba: Beatus venter qui te portavit, et ubera quae suxisti
(Luc. XI), ut corrigeret imperfectae scientiae confessionem, dixit:
Quinimo, beati qui audiunt verbum Dei et custodiunt illud (ibid.). Hoc
fecit beatus venter qui te, Christe, portavit, credidit enim verbo Dei,
credidit angelo evangelizanti omnipotentiam Dei, deditque credulitatis
suae responsum festinum; Fiat, inquiens, mihi secundum verbum tuum (Luc.
I). Idcirco beata est, et haec beatitudinis ejus principalis causa est.
Hoc Abraham fecit, qui cum uxorem haberet sterilem, credidit Deo
dicenti: Atque in semine tuo benedicentur omnes gentes (Gen. XIII), et
in hac fide sperans et de promissa mercede securus, perpetuam
peregrinationem ingressus est. Idcirco beatus et ipse testimonio laudis
evangelicae, qua hic in capite libri sic scriptum est: Jesu Christi
filii Abraham (Matth. I). Hoc Hiezabel non fecit, quinimo praecones
hujus generationis prophetas Domini interfecit. Idcirco beata nequaquam
est, quinimo posteritas ejus usque ad quartam generationem, de isto
generationis Jesu Christi libro est eradicata. Nam et ipsi posteri ejus
jam dicti Ahazias, Joas, Amasias, secundum exemplum ejus prophetas
Domini occiderunt, aut prophetare prohibuerunt.
|
|