|
Jam vero hac feria, quam sanctum, quam pium, quam mysticum, secundum ea
quae dicta sunt, sequitur missae officium. Primum in Evangelio, quod, ut
saepe dictum est, totius officii principale est, catechismi simul atque
baptismi sacramentum, speciose a specioso nostrae salutis opifice, Dei
Filio, praefiguratum est. Homo enim caecus a nativitate (Joan. IX),
genus significat humanum, magnum utique caecum, et valde caecum, qui
pulchros oculos ad videndum Creatorem, menti (ubi fulget imago Factoris)
inditos, in primo parente principem tenebrarum respiciente, perdidit,
atque ideo per hominem a nativitate caecum, congrue significatur. Cui
revocato ad veritatis lumen, dum praedicatur a ministris Christi
incarnatio ipsius Filii Dei, caeteraque mysteria, quae in carne pro
nostra salute gessit, lutum ipse facit ex ipso sputo, et linit super
oculos caeci (ibid.). Sputum enim oris et labiorum ejus, in quibus
|
“gratia diffusa est (Psal. XLIV), ”
|
|
sputum, inquam, quod a capite descendit, significat divinitatem Christi
Filii Dei, Verbum bonum, quod eructavit cor Patris (ibid.), qui, ut ait
Apostolus:
|
“Christi caput est (I Cor. XI).”
|
|
Expuit namque caput Deus in terram et sputum suum pulveri, quem omnis
ventus agitabat et circumferebat, univit, quando Verbum suum eructavit
cor ejus in terrenum uterum Virginis, et pulveri nostrae naturae in unam
personam conjunxit, ut a tali tantoque sputo tantillus pulvis formam
stabilem, speciemque atque decorem accipiens, conservaretur. Igitur, dum
hujus incarnationis fides humano generi praedicatur, magni caeci, ut
dictum est, oculi luto, quod fecit Dominus, linuntur. Cum autem ita
catechizatus idem caecus ad sacros fontes pervenit, et lavatur fonte
visibili, purificaturque virtute invisibili, hoc utique agit, quod
Dominus imperavit: Vade ad natatoriam Siloe et lava (Joan. IX). Fons
namque visibilis, invocata virtute Spiritus sancti factus est natatoria
Siloe, id est missi, quem ascendens ad Patrem, missurum se esse dixit,
et misit discipulis suis Filius Dei. Ille, inquam, missus in natatoriam
suam descendit, et illitos oculos fide Christi, sua remissione lavat a
peccatis, illuminat agnitione Dei. Ab hoc quasi capite universa membra
pendent officii. Primum in introitu, vox prophetica: Dum sanctificatus
fuero in vobis, congregabo vos de universis terris, et effundam super
vos aquam mundam (Ezech. XXXVI), etc. Sanctificatur enim Dominus in
catechumenis, dum audiunt, et credunt quia sanctus est, et ideo effusa
super se aqua munda, id est Spiritu sancto, per quem haec visibilis aqua
mundatur et mundificat, emundati ab omnibus inquinamentis suis, sic
deinceps vivunt, ut testimonio sint eis, quod sanctus sit, cujus
praecepto et ipsi sancti sunt (Levit. XX, XXI). Hoc in utraque lectione
diversis verbis, sed eodem sensu repetitur. Nam in prima, quae est
Ezechielis prophetae, idem, quod in introitu cantatum est, legitur, et
additur: Et auferam cor lapideum de carne vestra, et dabo vobis cor
carneum (Ezech. XXXVI), etc. Cor namque carneum, id est molle ac
tenerum, et facile cedens novam legem scribenti digito Dei, habent
catechumeni nostri, dum inscriptam sibi capiunt doctrinam fidei, quam
non capiunt, qua confringuntur lapidea corda Judaeorum, quorum in typum
confractae sunt priores tabulae, quas praeciderat Moses (Exod. XXXII),
et aliae praecisae in typum gentium (Exod. XXXIV). In secunda, dum dicit
Esaias: Lavamini, mundi estote. Et si fuerint peccata vestra ut
coccinum, quasi nix dealbabuntur, et si fuerint rubra quasi vermiculus,
velut lana alba erunt (Isa. I), nihilominus remissio peccatorum, quae
accipitur in baptismate, commendatur. Gradualia quoque pulchre atque
consone ad eumdem sensum concinunt. Cujus enim, nisi catechizantis novam
sobolem Ecclesiae, vox est: Venite, filii, audite me, accedite ad eum,
et illuminamini? (Psal. XXXIII.) Nam ut juxta Evangelium paucis
immutetur verbis, idem est ac si dicat: Venite, caeci, ut luto, quod
fecit Dominus ex sputo, vestri linantur oculi, accedite ad natatoriam
Siloe, et illuminamini. Hoc autem, quod duae lectiones totidemque
gradualia praesens accumulat officium, sacramenti celebritas poposcit,
videlicet ut propter augmentum filiorum habeat quoque spiritualium
augmenta ciborum. Lecto autem Evangelio, in quo saepe dictus caecus
illuminatus et extra synagogam ejectus, Filium Dei foras invenit, imo a
Filio Dei foras inventus est, et procidens adoravit (Joan. IX),
conveniens huic significationi sequitur offerenda: Benedicite, gentes,
Deum nostrum (Psal. LXV). Nam in psalmo illo, de quo sumpta est, juxta
sacram expositionem venerabilium doctorum, loquuntur apostoli,
exhortando gentiles laude inenarrabili, et opere et voce Deum laudare,
et de occulto et terribili judicio ejus, quo illos assumpsit, et populum
sibi ante peculiarem et electum repudiavit, intra se expavescere et
timere, ne forte, si naturalibus ramis non pepercit, quia inobedientes
fuerunt, imo, quia caecum illuminatum extra synagogam ejecerunt, id est
gentibus cadentibus communicare noluerunt, nec ipsis parcat, si
superbiant (Rom. XI). Bene ergo de psalmo illo, utpote de voce
apostolorum, qui magnum caecum, id est omnes gentes, catechizaverunt,
offerenda haec sumpta cum versibus suis ad rem concinit, maxime in eo
quod dicimus: In multitudine virtutis tuae mentientur tibi inimici tui
(Psal. LXV), etc. Mentiti sunt enim inimici ejus, dicentes:
|
“In Beelzebub principe daemoniorum ejicit demonia (Matth. XII),”
|
|
cum ipse in digito Dei ejecerit. Hoc autem illud praeibat agendum, quod
in catechismo Christianae fidei spiritus immundus ejiceretur de
hominibus per idololatriam possessis, quos ipse fortis armatus male
pacato custodiebat atrio (Luc. XI). Bene ergo et venerabiliter cantamus
hac die, qua de hac ejectione muti daemonii mentiuntur usque nunc
inimici ejus Judaei, quod non fiat in spiritu Dei. Sed frustra. Nam
illis blasphemantibus hoc fit quod sequitur: Omnis terra adoret te.
Venite et videte opera Dei, quam terribilis in consiliis super filios
hominum (Psal. LXV), videlicet in illius prioris populi abjectione, et
gentium assumptione. Communio quoque canora, ac suavi modulatione acutas
voces efferens, gratulubunda praedicatio sive testificatio est humani
generis, incarnationem Filii Dei confitentis, juxta illud. Credidi,
propter quod locutus sum (Psal. CXV). Et sicut indignantibus et
maledicentibus Pharisaeis, et extra synagogam ejicientibus, non tacebat
ille, dicens: Ille homo qui dicitur Jesus, lutum fecit ex sputo, et
linivit oculos meos, et modo video (Joan. IX), sic beati illi, quibus
ait Dominus: Beati eritis, cum oderint vos homines, et cum separaverint
vos, et exprobraverint, et ejecerint nomen vestrum tanquam malum propter
Filium hominis (Luc. VI), quanto magis maledicunt eis inimici Christi,
et os eorum opprimunt, tanto magis praedicant scientes, et intelligentes
lutum illud, id est incarnationem Christi, illuminationem omnium esse
videntium.
Ad Introitum.
Ubi aguntur scrutinia, proprie quoque collectae pro catechumenis
dicuntur.
Oratio.
Omnipotens, sempiterne Deus, Ecclesiam tuam spirituali fecunditate
multiplica, ut qui sunt generatione terreni, fiant regeneratione
coelestes.
Secreta.
Remedii sempiterni munera, Domine, laetantes offerimus, suppliciter
exorantes, ut eadem nos et digne venerari, et pro salvandis congruenter
exhibere perficias per Christum.
Complenda.
Tu semper, quaesumus, Domine, tuam attolle benignus familiam, tu dispone
correctam, tu propitius tuere subjectam, tu guberna perpetua bonitate
salvandam per Dominum nostrum.
Cur statio ad S. Paulum.
Considerata, ut dictum est, scrutiniorum ratione, perspicuum est quod
statio ad Sanctum Paulum praescripta, valde rei conveniat. Ipse enim
magnus et mirabilis catechizator orbis terrarum, et, ut ipse ait
|
“doctor gentium in fide et veritate (I Tim. II),”
|
|
ipse idem magnifice et mirabiliter catechizatus est, quia
|
“Non ab homine, neque per hominem, sicut ipse ait ad Galatas, Evangelium
meum, quod evangelizatum est, non est a me, neque enim ab homine accepi
illud, neque didici, sed per revelationem Jesu Christi (Gal. I).”
|
|
Cum voce namque, quam de coelo corporaliter audivit, qua carnalis ejus
sensus percussus et occisus est (Act. IX), incorpoream quoque vocem
accepit coelestis magisterii, quam per triduum audiens, juxta magistri
catechizantis efficacissimam potentiam, ipse quoque catechumenus
mirabilis, perfectus redditus est doctor Evangelii. Nec longe dissimilis
illi caeco evangelico utpote corporaliter caecus ad natatoriam baptismi
salutaris missus est, ubi et corpore et anima illuminatus,
disceptantibus contra se Pharisaeis, omnibus Christi inimicis, enarrare
non desiit, quid fecerit sibi homo, qui dicitur Jesus, quomodo sibi
aperti sunt oculi, et lutum ipsum quod fecit ex sputo Dominus, id est
incarnationem Verbi Dei, omnibus ostendere non cessavit (Act. XVIII).
Propter quod et maledixerunt ei, et extra synagogam suam ejecerunt,
quinquies quadragenis una minus caesum (II Cor. XII).
|
|