|
Jam phase sive pascha, id est transitum nostrum, novimus, Apostolo
dicente:
|
“Etenim Pascha nostrum immolatus est Christus (I Cor. V).”
|
|
Illic figura, hic autem veritas. Illic umbra, hic autem corpus est. At
vero, inquis, per eamdem fidem salvati sunt illi, per quam salvamur et
nos. Acquiescimus, quia per eamdem fidem, sed non per eumdem fidei
scientiam, non per eamdem fidei confessionem. Hodie palam exigitur ut
corde credas ad justitiam, et ore confitearis ad salutem (Rom. X), quia
verus est Agnus, Christus Filius Dei, qui nos morte sua redemit de
morte, qui nos sanguine suo consecravit, et resurrectione sua in vitam
reparavit. Et hoc praefiguratum fuisse, in illa immolatione paschalis
agni, in illo transitu filiorum Israel, in illa submersione curruum et
exercitus Pharaonis, filiis Israel per mare Rubrum transeuntibus,
manifestum est. Nunquid jam illi habebant fidei vel confessionis
scientiam? Et quidem Moyses et prophetae, alii plus, alii minus,
secundum placitum Spiritus sancti dividentis
|
“singulis prout vult (I Cor, XII),”
|
|
sacramenti hujus habuere notitiam, sed qualiter hoc a populo subtegere
deberent in uno Moyse omnibus significatum est. Ubi enim cognitionem
secretorum coelestium accepit, facies ejus secundum similitudinem mentis
refulsit, sed splendorem eumdem non valentibus sustinere filiis Israel,
velamine operuit (Exod. XXXIV). Nunquid splendidam faciem tantum
operuit, et splendoris causam, scilicet sacramentorum Christi Filii Dei
cognitionem, publica cunctis praedicatione operuit? Non utique, sed
sicut faciem tantum operuit sub velamine, sic secretum spiritus
abscondit sub tegumento litterae. Sed et prophetae palam annuntiare
prohibiti sunt. Unde uni illorum dicitur:
|
“Liga testimonium, signa legem in discipulis meis (Isa. VIII).”
|
|
Et alii dictum est:
|
“Tu ergo signa visionem, quia post dies multos erit (Dan. VIII).”
|
|
Item:
|
“Vade, Daniel, quia clausi, signatique sunt sermones usque ad tempus
praefinitum (Dan. XII).”
|
|
Igitur fides quidem exigebatur a populo Israel, scilicet ut crederent
quod Deus patrum suorum, Deus Abraham, Deus Isaac et Deus Jacob, unus et
solus verus Deus esset, et quod in semine Abrahae benedicendae essent
omnes gentes, sed illud ab eis exigi non poterat quod non eis erat
annuntiatum, ut crederent scilicet quod hoc modo vel tali ordine
benedictiones illae implendae forent in Christo.
|
“Si enim cognovissent, inquit Apostolus, nunquam Dominum gloriae
crucifixissent (I Cor. II).”
|
|
Quid
|
“Sapientiam, inquit, quam loquimur inter perfectos, sapientiam vero non
hujus saeculi, neque principum hujus saeculi, qui destruuntur, sed
loquimur sapientiam Dei, in mysterio quae abscondita est, quam
praedestinavit Deus ante saecula in gloriam suam, quam nemo principum
hujus saeculi novit. Si enim cognovissent, nunquam Dominum gloriae
crucifixissent (ibid.).”
|
|
Itaque et hanc immolationem agni paschalis, et caetera quaecunque, ut
ait Apostolus,
|
“in figura contingebant illis (I Cor. X),”
|
|
sic accipimus et sic legimus, tanquam actuales prophetias vel
promissiones Christi venturi, clausas sub sigillis quae solus aperire
posset idem Agnus Dei (Apoc. V), quod et fecit postquam resurrexit a
mortuis, dicente Evangelista: Quia
|
“tunc aperuit illis sensum, ut intelligerent Scripturas (Luc. XXIV).”
|
|
Idcirco vero passionis ejus mysterium in hujusmodi figuris praefiguratum
est, quia non caperet mundus, ut sibi jam tunc dictis manifestis
praenuntiaretur, nec hujusmodi manifestatio Spiritus in eo tempore ad
utilitatem daretur.
|
|