|
Primum lineum vestimentum, aiunt, terram significat, secundum
hyacinthinum aerem, in colore demonstrans, quia de terrenis paulatim ad
excelsa sustollimur. Et ipsa vestis hyacinthina, a capite usque ad talos
veniens, indicat aerem de coelis usque ad terram fusum. Mala autem
punica et tintinnabula in inferioribus posita fulgura tonitruaque
demonstrant, sive terram et aquam, et omnium elementorum inter se
consonantiam, et sic sibi universa perplexa, ut in singulis omnia
reperiantur. Quod autem supradicti colores auro intexti sunt, id
significari volunt quod vitalis color et divini sensus providentia
universa penetret. Superhumerale et duos lapides, vel smaragdos, vel
onychinos qui desuper sunt, et utrumque humerum tegunt, duo hemisphaeria
interpretantur, quorum aliud super terram, aliud sub terra sit, sive
solem et lunam, quae desuper rutilant. Zonam illam qua sacerdotis pectus
arctatur et linea tunica, id est terra constringitur, interpretantur
Oceanum. Rationale in medio positum terram edisserunt, quae instar
puncti, licet omnia in se habeat, tamen a cunctis vallatur elementis.
Duodecim lapides, vel zodiacum interpretantur circulum, vel duodecim
menses et singulis versiculis, singula astringunt tempora, et his ternos
deputant menses Nec alicujus gentilis videatur expositio. Non enim
coelestia et Dei dispositionem, idolorum nominibus infamarunt, idcirco
Dei neganda est providentia, quae certa lege currit, et fertur, et regit
universa. Nam et in Job arcturum, et orionem, et mazuroth (Job IX), hoc
est zodiacum circulum, et caetera astrorum nomina legimus, non quo eadem
apud Hebraeos vocabula sint, sed quo non possumus nos quae dicuntur,
nisi consuetis vocibus intelligere. Pulchre autem hoc ipsum, quod in
medio est, appellatur rationale. Ratione enim cuncta plena sunt, et
terrena haerent coelestibus, imo ratio terrenorum, et temporum, caloris,
et frigoris, et duplex inter utrumque temperies de coeli cursu, et coeli
ratione descendit. Unde et rationale cum Ephod fortius stringitur. Porro
quod dicitur,
|
“pones in rationali judicii doctrinam et veritatem,”
|
|
hoc ipsum significat, quod nunquam in Dei ratione mendacium sit, sed et
ipsa veritas multis signis et argumentis monstretur hominibus, et usque
ad mortales veniat. Unde factum est ut rationem solis et lunae, et anni,
et mensium, et temporum, et horarum, tempestatem quoque serenitatis, et
ventorum, et rerum omnium nosceremus, accipientes a Deo insitam
sapientiam, et ipso habitatore, atque doctore domicilii sui; atque nobis
et fabricae scientiam demonstrante. Super omnia cidaris et vitta
hyacinthina coelum monstrat et auri lamina, quae in fronte pontificis
est, inscriptumque nomen Dei universa, quae subter sunt, Dei arbitrio
gubernari. Idipsum arbitramur sub aliis nominibus, et in cherubin, et in
quatuor animalibus figuratum, quae ita sibi permista sunt, et haerent,
ut in uno inveniantur et reliqua, et quod instanter ante se vadant et
non revertantur. Labuntur enim tempora, et praeterita relinquentia ad
futura festinant. Quod autem semper in motu sunt, illud significat, quod
et philosophi suspicantur mundum currere suo ordine, et incessabiliter
velut rotam in suo ordine torqueri (Ezech. I). Unde et rota in rota est,
id est tempora in tempore, et annus in semetipsum revolvitur, et ipsae
rotae elevantur in coelum, et super crystallum thronus ex sapphiro est,
super thronum similitudo sedentis, cujus inferiora ignea, superiora
electrina sunt, ut demonstrent quae inferiora sunt, igne, et purgatione
indigere, quae sursum sunt in conditionis suae puritate consistere. Et
quomodo in sacerdotis habitu auri lamina est desuper, ita Ezechiel
electrum in pectore et in vertice collocatur (ibid.). Justum ergo erat,
sicut, ex parte supra diximus, ut pontifex Dei, creaturarum omnium typum
portans in vestibus suis indicaret cuncta indigere misericordia Dei, et
cum sacrificaret ei, expiaretur universalis conditio: ut non pro liberis
ac parentibus, et propinquis, sed pro cuncta creatura, et voce et habitu
precaretur. De feminalibus lineis hoc solent dicere. Ratio seminum, et
generationis ad carnem pertinens, terrae per eam deputatur. Unde et Adam
loquitur Deus:
|
“Terra es et in terram ibis (Gen. III).”
|
|
Causasque hujus rei, quomodo vel de parvulo semine, et foedissimis
initiis tanta hominum vel diversarum rerum pulchritudo nascatur, esse
obvolutas et humanis oculis non patere.
|
|