|
Si habuerit homo uxores duas, unam dilectam, et alteram odiosam,
genueritque ex ea liberos, et fuerit filius odiosae primogenitus,
volueritque substantiam inter filios suos dividere, non poterit filium
dilectae facere primogenitum, et praeferre filio odiosae, sed filium
odiosae agnoscet primogenitum, dabitque ei de his quae habuerit cuncta
duplicia. Iste est enim principium liberorum ejus, et huic debentur
primogenita, etc. Non poterit, inquit, filium dilectae facere
primogenitum, subauditur, nisi filius odiosae proprio vitio honorem
perdiderit primogenitorum. Nam quia minus dilectae primogenitus Ruben
cubile patris ascendit, et maculavit stratum ejus (Gen. XXXV), idcirco
potuit Jacob plus dilectae Rachelis filium Joseph, facere primogenitum,
sicut scriptum est in Paralipomenon: Ruben qui fuit primogenitus Israel
sed cum violasset thorum patris sui, data sunt primogenita ejus filiis
Joseph, filii Israel, et non est ille reputatus in primogenitum. Porro
Judas, qui erat fortissimus inter fratres suos, de stirpe ejus principes
germinati sunt, primogenita autem reputata sunt Joseph (I Par. V).
Caeterum spiritualiter et hanc partem legis Mediator Dei et hominum,
homo Christus Jesus, adimplevit. Nam hic ille homo est, qui duas uxores
babuit, unam dilectam, scilicet Synagogam, propter patres charissimam,
alteram odiosam, scilicet gentilitatem, cui loquitur per Isaiam: Quia ut
mulierem derelictam et maerentem spiritu vocavit te Dominus, et uxorem
ab adolescentia abjectam (Isa. LIV). Verum haec abjecta, haec odiosa
prior peperit primum enim sponsi sui Filii Dei adventum recepit. Illa
autem nunc sterilis permanens, secundum ejus adventum receptura est. Cum
enim plenitudo gentium subintraverit, tunc omnis Israel salvus erit
(Rom. XI). Igitur filius odiosae primogenitus est, et ex lege non potest
homo filium dilectae facere primogenitum, et praeferre populo Christiano
filio hujus odiosae, quemadmodum dicit: Non possum ego a meipso facere
quidquam. Sicut audio judico, et judicium meum verum est (Joan. V). Quid
enim homo iste factus ex muliere, factus sub lege (Gal. IV), quid,
inquam, cum haec diceret, audiebat homo iste, nisi legem justitiae,
auditor et factor legis sanctae, et justae et bonae? Quamvis illam
diligeret, quamvis super illam dilectam flere quoque pro carnis affectu
potuisset (Luc. XIX), non tamen sic injustus esse potuit ut non filium
odiosae cognosceret primogenitum, magis divinitatis rationem quam carnis
sequens affectum. Dedit ergo huic primogenito de his quae habuerat
cuncta duplicia. Nam apud illam quondam dilectam, sola remanente
littera, filius hujus non jam odiosae, scilicet populus Christianus sic
sanctam possidet Scripturam, ut cum historica spiritualia quoque
obtineat mysteria. Iste enim est principium liberorum ejus, quia primus
credidit in adventu ejus, et huic debentur primogenita. Unde et in
psalmo gratulatur idem primogenitorum possessor, et dicit: Elegit nobis
haereditatem suam, speciem Jacob quam dilexit (Psal. XLVI). Speciem
Jacob, inquit, quia videlicet quemadmodum Jacob ille secundum nomen
suum, fratrem suum Esau supplantavit, sic iste filius odiosae illi filio
dilectae supernae benedictionis primogenita praeripuit.
|
|