CAPUT V. De eo quod ait:

“Hi stabunt ad benedicendum, et e regione isti stabunt ad maledicendum,”

quid in hoc futurum significetur.

Praecepitque Moyses populo in die illo, dicens: Hi stabunt ad benedicendum Dominum super montem Garizim, Jordane transmisso, Simeon, Levi, Judas, Isachar, Joseph et Benjamin: Et e regione isti stabunt ad maledicendum in Monte Hebal, Ruben, Gad, et Azer, Zabulon, Dan, et Nephtalim. Quoniam ad usque finem legis jam processimus, opportune ad tinem saeculi prospiciamus, et ex Evangelio Christi judicium ultimum hic significari comprobemus. Cum venerit, inquit, Filius hominis in majestate sua, et omnes angeli cum eo, tunc sedebit super sedem majestatis suae, et congregabuntur ante eum omnes gentes, et separabit eos ab invicem, sicut pastor segregat oves ab hoedis. Et statuet oves quidem a dextris suis hoedos autem a sinistris. Tunc dicet his qui a dextris ejus erunt: Venite, benedicti Patris mei, possidete paratum vobis regnum a constitutione mundi. Esurivi enim, et dedistis mihi manducare (Matth. XXV), etc. Ac deinceps: Tunc dicet et his qui a sinistris erunt: Discedite a me, maledicti, in ignem aeternum, qui paratus est diabolo et angelis ejus. Esurivi enim, et non dedistis mihi manducare (ibid.), etc. Judicium universale quod illic continuo passurus clara luce pronuntiat Dei Filius, ipsum continuo moriturum in umbra, et sub velamine suo prophetat Moyses Dei famulus. Illic dextra regis et sinistra divisis ac separatis ovibus ab hoedis, hic duo colles contra invicem respicientes, Garizim et Hebal, quorum Garizim divisio interpretatur: Hebal vero deficiens sive disterminans, vel vorago vetus interpretatur. Illic sex opera miserirordiae dextris ad benedicendum, et sex impietatis sinistris ad maledicendum. Hic sex nomina filiorum Israel in monte Garizim itidem ad benedicendum, et sex nihilominus in monte Hebal ad maledicendum. Sed et sedes duodecim, de quibus alibi dicit: In regeneratione cum sederit Filius hominis in sede majestatis suae, sedebitis et vos super sedes duodecim (Matth. XIX), non hic omnino tacitae sunt, sequitur enim: Et pronuntiabunt levitae, dicentes ad omnes viros Israel excelsa voce: Maledictus homo qui facit sculptile, etc. Duodecim hic maledictiones propositae sunt, maledictus homo qui facit sculptile, maledictus qui non honorat patrem suum et matrem, maledictus qui transfert terminos proximi sui, maledictus qui errare facit caecum in itinere, maledictus qui pervertit judicium, maledictus qui dormit cum uxore patris sui, maledictus qui dormit cum omni jumento, maledictus qui dormit cum sorore sua, maledictus qui dormit cum socru sua, maledictus qui clam percusserit proximum suum, maledictus qui accipit munera ut percutiat animam sanguinis innocentis, maledictus qui non permanet in sermonibus legis hujus, nec eos opere perficit. Econtrario, nihilominus duodecim benedictiones hoc ordine positae sunt: (CAP. XXVIII.) Venientque super te omnes benedictiones istae, et apprehendent te, si praecepta Domini Dei tui audieris. Benedictus tu in civitate, et benedictus in agro, benedictus fructus ventris tui, benedicta horrea tua, et benedictae reliquiae tuae. Benedictus eris egrediens et ingrediens. Dabit Dominus inimicos tuos, qui consurgent adversum te corruentes in conspectu tuo. Per unam viam venient contra te, et per septem fugient a facie tua. Emittet Dominus benedictiones super cellaria tua, suscitabit te Dominus sibi in populum sanctum, sicut juravit tibi. Abundare te faciet Dominus omnibus bonis. Aperiet Dominus thesaurum suum optimum, coelum, ut tribuat pluviam terrae tuae in tempore suo. Benedicet cunctis operibus manuum tuarum. Constituet te Dominus in caput, et non in caudam, et eris semper supra et non subter. Ita et illic in Evangelio, duodecim judicantium sedes, et hic in lege quasi singulae de singulis sedibus prolatae. Hinc duodecim benedictiones, illinc duodecim maledictiones. Igitur clarissime et in isto legi consonum est Evangelium, quia judicium unum idemque, et hic in umbra legis signatum, et illic in evangelica luce revelatum est