CAPUT 16

“Cum ergo exisset ille, dicit Jesus: Nunc clarificatus est Filius hominis, et Deus clarificatus est in eo. Si Deus clarificatus est in eo, et Deus clarificabit eum in semetipso. Et continuo clarificabit eum.”

At tempore noctis, quod tunc erat, similitudine per contrarium sumpta, clarificationem suam, dies aeternitatis et sol justitiae Dominus noster, jam adesse indicat qua totum postmodum erat mundum illuminaturus, traditore suo cunctisque impiis in nocte peccati remanentibus. Verbo quippe clarificationis toties repetito, passionis suae claritatem apud inferos coruscantem, resurrectionisque et ascensionis gloriam, nec non et effusionis Spiritus sancti gratiam, claro deinceps, et consolatorio sermone moerentibus discipulis praenuntiat.

“Nunc, inquit, clarificatus est Filius hominis.”

Qua clarificatione, nisi illa de qua superius dixit,

“et ego si exaltatus fuero a terra, omnia traham ad meipsum, et nisi granum frumenti cadens in terram mortuum fuerit, ipsum solum manet; si autem mortuum fuerit, multum fructum affert?”

(Joan. XII.) Hoc enim nondum quidem peractum fuerat, sed nunc agebatur, et sine dubio perficiendum erat. Proinde recte verbo hoc et multis aliis in hoc eodem sermone secundum praeteritum tempus uti voluit, dicendo:

“Nunc clarificatus est Filius hominis,”

eodem sensu quo post multa dicturus est, et jam non sum in mundo. Haec autem clarificatio Filii hominis, sine dubio clarificatio Dei est. Hoc enim modo non suam, sicut alibi dicit:

“Gloriam quaesivit, sed Patrem suum honorificavit (Joan. VIII),”

videlicet

“factus illi obediens usque ad mortem, mortem autem crucis (Philip. II).”

Ait ergo:

“Et Deus clarificatus est in eo.”

Dicat aliquis: Unde ergo hoc scire quis potest, quod morte sua Deum clarificaverit iste Filius hominis? Ad haec obvians, hoc, inquit, experimentum habebitis.

“Si Deus clarificatus est in eo,”

id est in morte ejus,

“et Deus clarificabit eum in semetipso,”

scilicet resuscitando eum a mortuis, et constituendo eum ad dexteram suam in coelestibus (Ephes. I). Deinde continuo, id est sine intermissione clarificabit eum, dando Spiritum sanctum in nomine ejus, qui confestim novos magna claritate coelos ornabit, et novae gratiae firmamentum sublevabit, in quo luceat justitiae sol (Psal. XVIII). scilicet hic Filius hominis ita splendidus et altus, ut non sit qui se abscondat a calore ejus, extunc enim rationales coeli, scilicet vos apostoli mei, bene coelesti vita perornati, forti praedicatione contonabitis, et crebra miraculorum fulgura mittetis, vestrisque compluta imbribus, id est, erudita doctrinis, omnis terra, opera justitiae germinabit, et intenta fide sempiternam in coelo suscipiet claritatem Filii hominis. His in initio dictis, latius ejusdem clarificationis suae magnitudinem disserere incipiens, ait: