|
Dixitque ad pastores: Fratres, unde estis? Qui responderunt: De Haran.
Haran iracundus sive decus interpretatur. Quod nomen bene pastoribus
illis congruit, qui pascebant semetipsos, quos et fratres vocat, quasi
notos, et tamen ut ignotis dicit: Unde estis, quia videlicet secundum
carnem quidem fratres ejus erant, sed secundum spiritum nesciebat illos,
qui vel unde essent. Iracundi namque erant, et decori, id est, intus
rapina et homicidio pleni, de foris autem religiosi ac severi, veluti
sepulcra dealbata, quae foris pulchra apparent oculis hominum, intus
autem plena sunt ossibus mortuorum (Matth. XXIII). Quos interrogans:
Nunquid, ait, nostis Laban filium Bathuel? Dixerunt: Novimus. Sanusne
est, inquit? Valet, inquiunt, et ecce Rachel filia ejus venit cum grege
suo. Laban candidus, Nachor requies luminis, Rachel ovis sive videns
Deum interpretatur. Hoc autem secundum accentuum vel litterarum evenit
diversitatem, ut diversis saepe significationibus nomina commutentur.
Significat autem Laban mundum universum pro parte illorum qui per
Christi redemptionem, ad aeterni luminis requiem pertinent, quem
scilicet illo candidavit baptismate, per fidem passionis suae, sicut ait
Propheta in psalmo: Asperges me hyssopo, et mundabor: lavabis me, et
super nivem dealbabor (Psal. L). Rachel namque filia ejus, eam
significat partem electorum quae ex Judaeis est, nam altera filia nomine
Lia, quod interpretatur laboriosa, ejus Ecclesiae typum tenet, quae in
gentibus est. Per indicia ergo illorum, quibus investigavit, fratres
unde estis, in domum illam quam quaerebat, Jacob pervenit, quia
videlicet per electionem sive per magisterium eorum, sedentium super
cathedram Moysi, testimonium certaque habetur discretio, qui ad Christum
pertineant, vel qui ejus sint. Dixitque Jacob: Adhuc multum diei
superest, nec est tempus ut reducantur ad caulas greges. Ante date potum
ovibus, et sic ad pastum eas reducite. Qui responderunt: Non possumus,
donec omnia pecora congregentur, et amoveamus lapidem de ore putei, ut
adaquemus greges. Quid est quod melius hic advena, quam indigenae
pastores tempus ovium noverat, nisi quod Christus pastor bonus, melius
quam Scribae et Pharisaei curare sciebat animas? Quid ergo est dicere,
ante date potum ovibus, et sic eas ad pastum reducite, nisi praecipere
pastoribus quatenus sic dicant, ut priores faciant, id est, ut quod
verbis praedicant, factorum suorum exemplo praedoceant. Quod qui non
faciunt, eis utique diei, id est, divini operis multum superest, nec
tempus est, ejusmodi mercenariis ut reducant ad caulas oves, ubi
reddatur eis quasi debita merces. Tales illi erant pastores Israel,
quibus per Ezechielem vae praenuntiatum est, qui non oves ad pastum
reducere, sed semetipsos poterant pascere (Ezech. XXXIV). Unde et
dicunt: Non possumus, donec omnia pecora congregentur, etc. Moris quippe
illis erat ab omnium animarum instructione vacare, donec de cunctis
regionibus et de gentibus etiam ad diem festum, verbi gratia Paschae vel
Scenopegiae, ad adorandum in Hierusalem congregarentur, et tunc pro
arbitrio suo quasi amoto lapide, levem exiguae doctrinae aquam illis
fundebant, scilicet docentes decimare mentham cyminumque, et anethum; et
nullo vitae exemplo propinantes, quae graviora sunt legis judicium,
justitiam et fidem (Matth. XXIII).
|
|