CAPUT 54

Amant enim oves suam plerumque perniciem; amant, inquam, et suis exitiis delectantur, suis periculis male blandis in praesenti demulcentur, nec recogitant dulcedine vitiorum fallente, quantus eas interitus consequatur. Et nisi perire permittantur, ejusmodi oves sunt, ut neque ad multam pastoris venire, neque tonsorem eumdem jam velint subire, insuper et ipsum pastorem tumultuando, quantum possunt, cornibus et lateribus audent impingere. Fugit ergo mercenarius taciturnus, ne pugnando pro ovibus temporalis lucri detrimentum patiatur.