|
Psalmus quinquagesimus: Miserere mei, Deus, secundum magnam
misericordiam tuam, et centesimus septimus decimus: Confitemini Domino
quoniam bonus, quoniam in saeculum misericordia ejus, in illas
respiciunt causas, quas tunc maxime meditari debemus, juxta illud quod
continuo in psalmo sexagesimo sexto canimus: Si memor fui tui super
stratum meum, in matutinis meditabor in te, quia fuisti adjutor meus.
Quaenam illae sunt causae? Nimirum resurrectio prima, et resurrectio
secunda. Resurrectio prima, resurrectio animarum est; resurrectio
secunda, resurrectio corporum est, quam utramque nobis Christus semel
mortuus acquisivit, unde et gratias agentes dicimus quia mortem nostram
moriendo destruxit, et vitam resurgendo reparavit. In illam
resurrectionem primam respicit, nosque respicere facit, iste quem
continuo canimus psalmus quinquagesimus. Quae enim, vel quid est
resurrectio prima, resurrectio interioris hominis, nisi justificatio a
peccatis, qua nos utique resurreximus, quicunque in Christum credimus?
Quicunque enim baptizati sumus in Christo Jesu, ait Apostolus, in morte
ipsius baptizati sumus. Consepulti enim sumus cum illo per baptismum in
mortem, ut quomodo Christus surrexit a mortuis per gloriam Patris, ita
et nos in novitate vitae ambulemus (Rom VI). Quid, rogo, aliud
postulabat simul et prophetabat ille poenitens verus, et propheta
sanctus, dum in isto psalmo, ubi inter caetera praemisit: Ecce in
iniquitatibus conceptus sum, et in peccatis concepit me mater mea,
deinde dixit: Asperges me hyssopo et mundabor, lavabis me, et super
nivem dealbabor, et subinde: Cor mundum crea in me, Deus, et spiritum
rectum innova in visceribus meis? Hoc denique hoc totum est resurrectio
prima, sanguis et aqua, de latere ejus fluxit, et Spiritus sanctus quem
nobis in remissionem peccatorum dedit, dicens apostolis suis: Accipite
Spiritum sanctum, quorum remiseritis peccata remittuntur eis (Joan. XX).
Hoc ille postulabat simul et prophetabat futurum, nos autem psalmum
eumdem concinentes praedicamus factum. Porro psalmus centesimus septimus
dicimus quem post illum quinquagesimum dicimus: Confitemini Domino
quoniam bonus, canticum resurrectionis carnis est, qua sola Christus
resurrexit: quippe qui sola carnis morte, mortuus fuit, et quae nobis in
novissimo die, resurrectio secunda erit. Quid enim aliud est dicere in
isto psalmo: Lapidem, quem reprobaverunt aedificantes, hic factus est in
caput anguli, nisi Christum, quem ejecerunt extra civitatem, et
crucifixerunt, hic resurrexit a mortuis, et omnis potestas in coelo et
in terra data est ei? Item, quae est dies quam dicit, et designat ita:
Haec est dies quam fecit Dominus, exsultemus, et laetemur in ea, nisi
resurrectio mortuorum in Christo et per Christum clarissime exorta?
Denique diem hujusmodi fecit Dominus; fecit, inquam, non quidem solum,
sed inter omnia opera sua, maximum et praecipuum opus. Quid enim tale
est, ut Mediator Dei et hominum, homo Christus Jesus? Hic vere dies est,
quia resurrectio et vita est, et hic utique secundum humanitatem factus
est. Ergo hic est dies quam fecit Dominus.
|
|