R. D. D. RUPERTI ABBATIS TUITIENSIS

DE TRINITATE ET OPERIBUS EJUS
LIBRI XLII

IN VOL. QUATUOR EVANGELISTARUM COMMENTARIORUM

LIBER UNUS


CAPUT PRIMUM. De sexta mundi aetate, qua cunctis praemissis praeconibus, venit ipse qui loquebatur rex et sacerdos.

Sexta mundi aetate Christus Dei Filius de Virgine nascitur, cunctisque jamdudum praemissis praeconibus, tandem adest ipse qui loquebatur. Ex eo jam tempore, ecce regnum Dei intra nos est (Luc. XVII), rex enim ante nos graditur, rex, inquam, et sacerdos ante nos et pro nobis ingreditur, qui et in psalmo loquitur:

“Ego autem constitutus sum rex ab eo super Sion montem sanctum ejus, praedicans praeceptum ejus (Psal. II).”

Regnum ergo extunc et sacerdotes Domino Deo nostro facti sumus. Tanto nobilitatis honore iste cum sit os ex ossibus nostris, et caro de carne nostra, nostram antiquam ignobilitatem consolatur. Servi quippe omnes eramus, qui omnes de servo nati fuimus, id est de Adam qui peccatum fecit, et idcirco peccati servus fuit (Joan. VIII). Hic autem nobilis est, nobiliter de Virgine matre creatus, nobilius de Deo Patre natus. Digna ergo imperare persona generi humano data est, quando, ut jam dictum est, Christus Dei Filius de Virgine natus est.