VERS. 11.

“Aperuerunt super me ora sua,”

id est mala erroris sui contra me praedicare non metuunt,

“exprobrantes,”

id est rectae fidei praedicamenta irridentes.

“Percusserunt maxillam meam,”

id est illos praecipue persequuntur, quos in aperto positos, et aliis utiliter praelatos esse conspiciunt, quique vitam carnalium verbo correptionis quasi quibusdam dentibus conterunt, ut eos mihi incorporent. Juxta litteram quoque satis dolenter abjectionem suam exprimit, quia videlicet qui in maxilla percutitur, omni honore vel reverentia reputatur indignus. Et hoc faciendo,

“satiati sunt poenis meis,”

videlicet quia tunc reprobi grande aliquod se fecisse aestimant, cum vitam praedicatorum necant.