|
|
“Tria sunt quae bene gradiuntur, leo fortissimus bestiarum, gallus,”
|
|
etc.
Hujus igitur, id est spiritus fortitudinis, magnalia quae praedicemus,
primum in ipso consideremus Christo, deinde in apostolis sive
apostolicis viris Christi praedicatoribus, deinde et in sanctis
Ecclesiae Christi rectoribus, secundum illam sapientissimi sententiam
Salomonis: Tria sunt quae bene gradiuntur, et quartum quod incedit
feliciter. Leo fortissimus bestiarum, ad nullius pavebit occursum,
gallus succinctus lumbos, et aries, nec est rex qui resistat ei. Est qui
stultus apparuit, postquam levatus est in sublime. Si enim
intellexisset, ori imposuisset manum (Prov. XXX). Denique leo
fortissimus bestiarum Deus est, fortissimus spirituum, Deus, inquam, et
homo Christus, de quo verissime dictum est, ad nullius pavebit occursum.
Ipse enim dixit, cum ex potestate, et non ex debita necessitate poneret
animam suam: Venit enim princeps mundi hujus, et in me non habet
quidquam (Joan. XIV). Sed et ante hoc, de eodem sibi occursuro nihil
pavescens, dixerat: Nunc judicium est mundi, nunc princeps mundi ejiciet
foras (Joan. XII). Gallus autem, qui dividit, et canendo annuntiat
noctis horas; gallus, inquam, succinctus lumbos, praedicator est, qui,
per noctem praesentis saeculi, dormire nos profundo securitatis somno
non sinit, lucem instare negotiosam annuntiat, id est diem judicii, suum
interea castigans corpus et in servitutem redigens, ne forte, inquiens,
cum aliis praedicaverim, ipse reprobus efficiar (I Cor. IX). Cantus ejus
hujusmodi est: Nox praecessit, dies autem appropinquavit. Abjiciamus
ergo opera tenebrarum, et induamur arma lucis, sicut in die honeste
ambulemus (Rom. XIII), et his similia. Porro aries quisque praelatus
est, qui non quidem foris praedicat, sed intus rationabilibus ovibus
praeest, easque ducit ac reducit ad caulas, et non est, inquit, rex qui
resistat ei, nec enim regum gladios timet, ut sui obliviscatur
propositi, quin etiam si rex restiterit, eumque gladio percusserit,
melius vivit, et oves illas vivido exemplo melius ducit. Qui autem
stultus apparuit in sublime elatus, Antichristus erit. Qui feliciter
quidem, sed non ut caetera illa bene graditur. Nam faciet quidem et
prosperabitur, sed non bono fine prosperabitur, et idcirco non bene
gradietur. Quantus in illo leone fortissimo, in illo gallo succincto, et
in illo ariete cornuto, claruit iste spiritus fortitudinis? Leo ille et
per semetipsum leonem diabolum vicit, et per gallum, et per arietem
illum, sive cum gallo et ariete illo, bestiam illam quam vidit Daniel,
superavit, bestiam terribilem atque mirabilem et fortem nimis, dentes
ferreos habentem magnos, comedentem atque comminuentem, et reliqua
pedibus conculcantem (Dan. VII). Non enim parum spectaculi habet, quod
non adolescente, sed jam usque ad plenum adulto, et roborato Romano
imperio, silente, et sub eo toto tremente mundo spiritus iste, spiritus
fortitudinis tantummodo, gallum contra leges ejus canentem, et arietem,
praeter duo geminae charitatis cornua nihil armorum gerentem immisit, et
furorem ejus irrationabiliter, et sine modo debacchantem devicit, et
conculcatricem orbis terrarum bestiam pedibus eorum conculcandam
substravit. Haec sunt magnalia spiritus fortitudinis, de quibus aliquid
dicturi ipso adjuvante, primum de leone jam dicto dicamus, quid agendo
rem tantam gallo et arieti possibilem fecerit.
|
|