PROLOGUS RUPERTI IN ABDIAM PROPHETAM


CAPUT SINGULUM

Quartus in ordine duodecim prophetarum Abdias est. Hic ille esse perhibetur qui in libro Regum loquitur ad Eliam:

“Et nunc dicis mihi: Vade, dic domino tuo: Adest Elias. Cumque recessero a te, spiritus Domini asportabit te in locum quem ignoro, et ingressus nuntiabo Achab, et non inveniens te, interficiet me. Servus autem tuus timet Dominum ab infantia sua. Nunquid non indicatum est tibi domino meo, quid fecerim cum interficeret Jezabel prophetas Domini, quod absconderim de prophetis Domini centum viros, quinquagenos et quinquagenos in speluncis, et paverim eos pane et aqua?”

(III Reg. XVIII.) Dicitur etiam hic fuisse tertius ille princeps quinquagenarius, cui pepercit Elias dicenti:

“Homo Dei, noli despicere animam meam, et animam servorum tuorum, qui mecum sunt. Ecce descendit ignis de coelo, et devoravit duos principes quinquagenarios primos, et quinquagenos qui cum eis erant; sed nunc obsecro, ut miserearis animae meae (IV Reg. I).”

Postmodum relicto Ochoziae regis ministerio, factus Eliae discipulus prophetavit, qui etiam morte propria obiit, sepultus cum patribus suis in Sebaste civitate, ubi et Elisaeus propheta, et Joannes Baptista venerabiliter requiescunt. Igitur quia centum prophetas aluerat, accepit gratiam prophetalem, et de duce exercitus dux Ecclesiae factus est. Unde et recte et probabiliter in Evangelio suo loquitur Dominus noster:

“Et qui recipit prophetam in nomine prophetae, mercedem prophetae accipiet (Matth. X).”

Etenim quam vere dicat, praecedens in isto exemplum probat, qui pro eo quod parvulum prophetarum gregem tunc paverat in Samaria, factus et ipse propheta nunc in toto orbe Christi pascit Ecclesias. Et hoc notandum, quod sicut in Actibus apostolorum, qui primus martyrio coronandus erat, divino quodam praesagio vocatus est Stephanus, quod interpretatur coronatus, ita iste, qui taliter Domino servire talemque servitutis mercedem recipere habebat, vocatus est Abdias, quod interpretatur servus Domini. Accedamus ad hunc servum Domini, et audiamus quid per eum dicat ipse qui per sanctos prophetas locutus est spiritus Domini, non dubitantes quod, quamvis versuum supputatione parvulus propheta sit, sensibus tamen sit magnus, id est totus spiritualis.