|
Principes istos Persarum et Graecorum quales sint, unus de doctoribus
eximiis B. Hieronymus breviter : Innuit isti sunt, inquit, principes, de
quibus et Paulus apostolus loquitur:
|
“Sapientiam loquimur inter perfectos, quam nullus principum hujus
saeculi cognovit. Si enim cognovissent, nunquam Dominum gloriae
crucifixissent (I Cor. II).”
|
|
Profecto etsi hujusmodi auctoritas deesset, prudens tamen auditor,
principes malos, angelos malos intelligere non dubitaret, contra quos
bonis principibus praeliandum erat, qui contradicunt precibus sanctorum
hominum, et legationi sanctorum angelorum. Siquidem mundi princeps
diabolus a Domino dictus est;
|
“et mundus, ait apostolica veritas, in maligno positus est (I Joan. V).”
|
|
Cum de toto constet, de partibus quis dubitet? Si totius mundi princeps
diabolus, nonne consequenter partium mundi, scilicet Persarum atque
Graecorum principes, malae potestates, majori principi diabolo
subministrantes recte intelliguntur? Non enim Persae et Graeci Dei
cultores erant, sed potius creaturae quam Creatori serviebant, non Deum,
sed pro Deo daemonia colebant: Persae, solem, quem et Appollinem
dicebant, Graeci, sub nomine vel obtentu sapientiae suae, Minervam,
aliaeque gentes, alia daemonum portenta, gens unaquaeque suum prae
caeteris singulariter, omnis autem universali sub nomine Jovis principem
daemonum, principem mundi diabolum colebant. Et ejusmodi principibus,
tam malis spiritibus, coram simulacris suis, sese prosternebant, utique
quorum dii fuerunt, multo magis principes recte dicti sunt eorum.
|
|