CAPUT XXIX. De eo quod cum elevaretur arca, dicebat Moyses:

“Surge, Domine, et dissipentur inimici tui,”

et de exaltatione Christi, secundum sensum psalmi sexagesimi septimi.

“Cumque elevaretur arca, dicebat Moyses: Surge, Domine, et dissipentur inimici tui, et fugiant qui oderunt te a facie tua: Cum autem deponeretur, aiebat: Revertere, Domine, ad multitudinem exercitus Israel.”

Levata nube, moventibus castra principibus, Moyses persistens in contemplatione exemplaris ejus, quod illi in monte ostenderat Dominus ut saepe repetens haec Scriptura testatur:

“Surge, inquit, Domine,”

sive,

“exsurgat Deus, ut dissipentur inimici ejus (Psal. LXVII.)”

Nam hinc principium, hinc coelestem habet causam sive materiam psalmus sexagesimus septimus:

“Exsurgat Deus et dissipentur inimici ejus, et fugiant qui oderunt eum a facie ejus.”

Quo ergo Deus exsurgat? Illic utique, quo exsurrecturum illum nubes levata figurat. Hoc nempe in Psalmista propheticus scrutatus spiritus quid sibi velit quod elevata nube, principes castra moventes proficiscuntur.

“Ascendisti in altum, inquit, cepisti captivitatem, accepisti dona in hominibus (ibid.).”

Ac deinceps, in praesentis loci sensu mystico persistens,

“viderunt, inquit, ingressus tuos, Deus, ingressus Dei mei, regis mei, qui est in sancto. Praevenerunt principes conjuncti psallentibus, in medio juvencularum tympanistriarum. Ibi Benjamin adolescentulus, in mentis excessu. Principes Juda duces eorum, principes Zabulon, principes Nephtalim (ibid.)”

Tertius accedit Apostolus, totoque amoto velamine sensum amborum revelata facie manifestius loquitur, quae videlicet sit elevatio nubis, et qui castrorum principatus, quae ascensio in altum, et quae dona in hominibus.

“Unicuique nostrum, inquit, data est gratia, secundum mensuram donationis Christi.”

Propter quod dicit:

“Ascendens in altum, captivam duxit captivitatem, dedit dona hominibus. Et ipse dedit quosdam quidem apostolos, quosdam autem prophetas, alios vero evangelistas, alios autem pastores et doctores ad consummationem sanctorum, in opus ministerii, in aedificationem Corporis Christi (Ephes. IV.)”

Exsurgat igitur Deus, id est ascendat in altum Christus, et per istos principes, qui elevata nube carnis ejus ad nos missi proficiscuntur, per apostolos, evangelistas, prophetas, doctores, atque pastores, per istos, inquam,

“principes Juda, principes Zabulon, principes Nephtalim.”

qui sunt fide pulchri, spe fortes et charitate dilatati, ubi est et

“Benjamin adolescentulus in mentis excessu,”

scilicet, Paulus apostolorum minimus, usque ad tertium coelum raptus.

“Dissipentur inimici ejus, et fugiant qui oderunt eum a facie ejus,”

quod factum est, et fit, et in fine saeculi usque ad consummatam victoriam fiet Cum autem deponeretur arca, aiebat Moyses:

“Revertere, Domine, ad multitudinem exercitus Israel.”

Et hoc utique fiet, cum plenitudo gentium subintraverit. Tunc enim Dominus ad illum carnalem Israel revertetur, ut ex eis reliquiae salventur (Rom. XI).