|
Beatus Laurentius unus et bene notus de magnis illis piscibus, piscis
magnus, idemque assus, cujus assatura suaviter in tota Christi fragrat
Ecclesia, in illa longa morte, in illis tormentis, quia bene
manducaverat et bene biberat, inquit Augustinus, tanquam illa esca
saginatus, et illo calice ebrius, tormenta non sensit. Ibi enim erat qui
dixit:
|
“Spiritus est qui vivificat (Joan. VI).”
|
|
Caro enim ardebat, sed spiritus animam vegetabat. Non cessit, et in
regnum successit. Idcirco de cunctis eisdem piscibus, quos Simon Petrus
ad terram trahit, convenienter hic unus electus est, cujus magnitudinem
hodierna statio spectandam nobis demonstraret. In hoc enim Christianae
fidei fortissimo propugnatore maxime claret illud, quod superius cum
Scripturae auctoritate monstratum est, quartam beatitudinem, quod est
esurire et sitire justitiam, quarto gradui congruere donorum Spiritus
sancti, id est spiritui fortitudinis, quia martyr insignis esuriens in
fortitudine, et fortis in esurie, adeo primo gustu panis illius
saginatus est, ut tormenta non sitiret, quia et, sicut ait Augustinus,
|
“praeeuntem Sixtum episcopum sequi sitiens, accepit oraculum, vicit
diabolum, pervenit ad triumphum.”
|
|
|
|