CAPUT 3

Quod si dixerit Idumaea: Destructi sumus, sed revertentes aedificabimus quae deserta sunt: Haec dicit Dominus exercituum: Isti aedificabunt, et ego destruam, et vocabuntur termini impietatis, populus cui iratus est Dominus usque in aeternum, et oculi vestri videbunt et vos dicetis: Magnificetur Dominus super terminum Israel. Sicut jam dictum est, hoc ex Scripturis ut littera sonat, factum esse comprobari non potest, sed secundum spiritum verum est, secundum spiritualem gratiam manifestum est, quia magnificatus est super terminum Israel, et in comparationem magnificentiae ejus, quam supra jam diximus, et Idumaea, et omnis terrenitas coelesti gratiae, in qua dilectus est Jacob, contraria destructa et destruenda est. Et isti, ait Dominus, aedificabunt et ego destruam, et vocabuntur termini impietatis, et populus cui iratus est Dominus usque in aeternum. Verum haec omnia, quae jam diximus spiritualia bona Jacob, et generi ejus collata, carnalibus Judaeis contra quos haec prophetia texitur, pro nihilo sunt, et procaciter dicunt: In quo dilexisti nos? Nimirum sicut Psalmista loquitur: Et in iracundia terrae loquentes dolos cogitabant (Psal. XXXIV), irati sunt et irascuntur propter terram quam perdiderunt, et de qua in omnes gentes captivi abducti sunt, nec reputant sibi ob suum hoc evenisse peccatum, ut confitentes culpam, cum venia coelestem recipiant gratiam, sed in iracundia dicunt: In quo dilexisti nos? Quod est dicere: Falsum est, non dilexisti nos. Et Dominus deinde loquitur: Filius honorat patrem et servus dominum suum. Si ergo Pater ego sum, ubi est honor meus, et si Dominus ego sum, ubi est timor meus? Opportuna plane commemoratio contra illos, qui Patri dicenti: Dilexi vos, tanquam procaciter objecerunt: In quo dilexisti nos? Est ergo sensus: Flagellantem patrem honorat filius, recipiendo disciplinam ejus. Ego flagellavi vos flagellatione, quali pater filios flagellare consuevit, quemadmodum Sapientia dicit: Flagellat autem omnem filium quem recipit (Prov. III; Hebr. XII). Flagellatio haec est temporalis, qua in hoc saeculo flagellamini a Romanis, excidium passi et ubique terrarum captivi. Disciplinam hanc vos abjicitis, nec me honoratis, ut reatum confiteamini, et poenitentiam agatis. Ergo filii non estis, ergo adulteri et non filii estis, quia extra disciplinam estis, animo rebelli, odio crudeli. Item, servus honorat dominum suum, timendo comminantem illum. Ergo quoniam non estis filii, quoniam disciplinam abjicitis, id est propter temporalem afflictionem non resipiscitis, tanquam servis comminor vobis poenam sempiternam, gehennam ignis, ne saltem propter hoc timentes poenitemini. Ergo nec saltem servi estis. Non filii, sed adulteri, non servi, sed inimici estis, dicit Dominus exercituum ad vos, o sacerdotes, qui despicitis nomen meum. Et dixistis: In quo despeximus nomen tuum? Offertis super altare meum panem pollutum. Dominus exercituum, cujus nomen sacerdotes Judaeorum hodie despiciunt, unde et dicit, qui despicitis nomen meum, Dominus Deus est Pater omnipotens, cujus nomen est ut invocamus, Deus et Pater Domini nostri Jesu Christi, illi despiciunt. Procaciter interrogantibus illis: In quo despeximus nomen tuum, Domine? Offertis, ait, super altare meum panem pollutum. Vere ex quo in festivitate azymorum interfecistis Christum, ex eo, o vos Judaei, offertis panem pollutum. Extunc omnis quem offertis panis vester pollutus est, omne quod offertis non sacrificium, sed sacrilegium, omne, inquam, quod offertis, pollutum et immundum est. Et dicitis: In quo polluimus te? In eo quod dicitis: Mensa Domini despecta est. Quae est hodie mensa Domini, nisi sacramentum corporis et sanguinis Domino, sacrificum panis et vini? Nimirum, talis mensa Domini vobis, o Judaei, despecta est, quia non sunt ibi carnes taurorum, et sanguis vitulorum, et caetera hujusmodi. Propter hoc despecta est vobis illa, quae veraciter dicitur et est mensa Domini, quia tauri non sunt ibi, non est hircus, aut vitulus illic, ovis aut columba, sive turtur non sacrificatur ibi. Sed dico: