|
Dixitque Laban: Quid dabo tibi? At ille ait: Nihil volo. Sed si feceris
quod postulo, iterum pascam et custodiam pecora tua. Gyra omnes greges
tuos, et separa omnes varias oves, et sparso vellere, et quodcunque
fulvum, rufum, et maculosum fuerit tam in ovibus quam in capris, erit
merces mea. Respondebitque mihi cras justitia mea, quando placiti tempus
advenerit coram te. Hic jam quaeritur utrum vere in hoc illi justitia
sua responderit, vel quomodo secundum actum ejus, justitia illius dici
vel esse potuit. Quid enim ille egit? Nonne stropham novam commentatus
est, contra naturam albi et nigri pecoris, naturali arte pugnavit?
Tollens enim virgas populeas, et amygdalinas, atque ex platanis, et ex
parte decorticans, varium virgarum fecit colorem, ut ubicunque in virga
corticem reliquisset, antiquus permaneret color; ubi vero tulisset
corticem, color candidus permaneret, inque nitorem panderetur.
Observabatque, et tempore quo ascendebantur pecora, et post calorem diei
ad potandum avida pergebant, discolores virgas ponebat in canalibus,
admissisque arietibus et hircis, in ipsa potandi aviditate oves, capras,
faciebat ascendi, ut ex duplici desiderio, dum avide bibunt, et
ascenduntur a maribus, tales fetus conciperent, quales umbras arietum et
hircorum desuper ascendentium, in aquarum speculo contemplabantur. Ex
virgis enim in canalibus positis, varius erat etiam imaginum color. Nec
mirum hanc in conceptu feminarum esse naturam, ut quales perspexerint
sive mente conceperint, in extremo voluptatis aestu quo concipiunt,
talem sobolem procreent: cum hoc ipsum etiam in equarum gregibus apud
Hispanos dicatur fieri. Et Quintilianus in ea controversia, in qua
accusabatur matrona quod Aethiopem peperit, pro defensione illius
argumentetur hanc conceptuum esse naturam, quam supra diximus. Hoc ergo
quaeritur utrum recte ab hoc in tali facto justitiae responsum speretur,
inquo dolus vel impostura manifeste convincitur.
|
|