CAPUT X. Dominica decima post Pentecosten.

Dominica decima legitur hoc evangelium quod Dominus flevisse refertur super civitatem Hierusalem. Qui et ingressus in templum, coepit ejicere vendentes in illo (Luc. XIX). Notum est pene cunctis, tam in Scripturis quam in ore omnium satis usitatum per hoc illud significatum esse quod illos de Ecclesia sua Dominus ejiciat, qui sacros ordines emunt aut vendunt, quia videlicet tales negotiatores columbas quoque, id est sancti Spiritus dona venalia faciunt. Itaque recte et opportune illa praemittitur Apostoli lectio, quae satis aperte indicat non posse ab homine dari, nedum vendi aliquid doni spiritualis, sed a solo Spiritu Dei, dividente singulis prout vult, dari gratuito, alii sermonem scientiae, alii sermonem sapientiae, alii genera linguarum, alii fidem, alii prophetiam (I Cor. XII), etc. Et qui hujus, id est sancti Spiritus exspectat electionem potius quam hominum, dicitur in introitu: Jacta cogitatum tuum in Domino, et ipse te enutriet (Psal. LIV). In Domino, inquit, jacta cogitatum tuum, non in teipso, dicendo quod alibi scriptum est:

“Domine, non est exaltatum cor meum, neque elati sunt oculi mei. Neque ambulavi in magnis, neque in mirabilibus super me (Psal. XXX).”

Videlicet ut Simon Magus ille, qui Dei donum existimavit pecunia possideri (Act. VIII), et ipse te enutriet, inquit, dicentem scilicet quod in graduali canitur: Custodi me, Domine, ut pupillam oculi, sub umbra alarum tuarum protege me (Psal. XVI), ne, superbiendo et evagando, fiam sicut ablactatum super matre sua (Psal. CXXX). Potius

“de vultu tuo judicium meum,”

id est, electio mea, prodeat (Psal. XVI), quam ipse me commendem praesumptione mea. Idem in offerenda dicit: Ad te, Domine, levavi animam meam, etenim universi qui te exspectant, non confundentur (Psal. XXIV). His autem qui ab hominibus exspectant vel emunt, dicit Sapientia Dei:

“Haereditas ad quam festinatur in principio, in novissimo benedictione carebit (Prov. XX).”

Et quod talium sacerdotum sacrificium non acceptet Deus, quia sacrificia sunt injustitiae, monstratur per oppositum in communione: Acceptabis sacrificium justitiae (Psal. L), etc.