IN DEUTERONOMIUM LIBER SECUNDUS
Index
CAPUT PRIMUM. De eo quod ait: “Cum intraveris terram, quam Dominus Deus tuus daturus est tibi,” etc., quomodo spiritualiter ad nos pertineat.
CAPUT II. “Syrus persequebatur,” etc. Qualiter et nobis in confessione et oblatione sit dicendum: “Syrus persequebatur patrem meum, qui descendit in Aegyptum.”
CAPUT III. De eo quod ait: “Decimam frugum tuarum dabis Levitae et advenae anno tertio,” et quid sit dicere: “Non comedi ex eis in luctu meo.”
CAPUT IV. De eo quod ait: “Et aedificabis altare Domino de lapidibus quos ferrum non tetigit.”
CAPUT V. De eo quod ait: “Hi stabunt ad benedicendum, et e regione isti stabunt ad maledicendum,” quid in hoc futurum significetur.
CAPUT VI. Quod sequentes maledictiones, numero triginta, proprie sint Judaeorum, et quod juxta causam eamdem in psalmo centesimo octavo sint maledictiones totidem.
CAPUT VII. De Cantico Moysi: “Audite, coeli, quae loquor.”
CAPUT VIII. De eo quod benedixit filios Israel iste Moyses legislator, et tamen futuro tempore Psalmista dixerit: “Etenim benedictionem dabit legislator;” quid oporteat intelligi de Christo.
CAPUT IX. Quid sit tam secundum litteram, quam secundum sensum spiritualem: “Dominus de Sina venit, et de Seir ortus est nobis,” etc.
CAPUT X. In dextra illius ignea lex, quid sit mystice.
CAPUT XI. De benedictione Ruben; quod illi assimilentur, qui de haeresi ad catholicam Ecclesiam revertantur.
CAPUT XII. De benedictione Judae, et quid in isto mystice post intelligatur.
CAPUT XIII. De benedictione Levi, et unde benedictionem meruit, et quomodo illum imitentur sacerdotes evangelici.
CAPUT XIV. De benedictione Benjamin, cur istum ponat post Judam et Levi, et quod maxime in Paulo apostolo haec ejus benedicto completa sit.
CAPUT XV. De benedictione Joseph. Quod Juda et in isto Christus Dei Filius benedicetur.
CAPUT XVI. De benedictione Zabulon et Issachar, quod in ipsis apostoli Christi benedicantur.
CAPUT XVII. De benedictione Gad, quomodo nomen ejus, quod interpretatur accinctus, tam secundum historicum quam secundum spiritualem sensum conveniat.
CAPUT XVIII. De benedictione Dan, quod in illo secunaum historiam Samson, qui futurus erat de tribu ejus, mystice autem Christus, cujus ille typum gesserit benedicatur.
CAPUT XIX. De benedictione Nephtalim, et quod dictum est: “Mane et meridie possidebit,” ad doctrinam pertinere Salvatoris.
CAPUT XX. De benedictione Aser, quod in eo secundum nomen ejus, quod interpretatur beatus, omnes sancti Dei qui vere beati sunt, benedicantur.
CAPUT XXI. De universali benedictione totius populi Dei, sub nomine Israel et Jacob.
CAPUT XXII. De morte Moysi, quod sine dubio mortuus sit, sicut mortuus est Aaron frater ejus, et de Josue successore ejus.
CAPUT XXIII. Quod vere dixerit Dominus Judaeis, “Si crederetis Moysi, crederetis forsitan et mihi.”