|
|
“Ut ducas unumquodque ad terminos suos,”
|
|
id est dijudices si is qui nunc iniquus cernitur, in iniquitate vitam
finiat, vel qui justus videtur vitam suam cum justitiae perfectione
concludat.
|
“Et intelligas semitas domus ejus,”
|
|
id est quis in aeterno regno mansionem, quis in poena aeternam accipiat
damnationem. Ac si diceretur: Sicut qui de malis convertantur ad bona,
vel qui de bonis ad mala redeant nescis; ita etiam nec de te quid tuis
meritis exigentibus agatur intelligis. Ac ne conqueratur cur finem suum
nesciat, commemoratur etiam quod nec initium suum intelligat.
|
|