|
Horum omnium princeps unus Christus est. Ipsius namque principaliter est
holocausta gratiarum offerre, qui secundum similitudinem Noe, de
fluctibus et perditione saeculi arcam eruit Ecclesiae suae. Et de isto
rectissime dicas, quia aedificavit altare Domino, offerens super illud
holocaustum (Gen. VIII). Etenim propter illum odoratus est Dominus
odorem suavitatis, et benedixit nobis, dicens:
|
“Crescite et multiplicamini, et replete terram (Gen. IX).”
|
|
Item hujus solius est offerre hostias pacificas secundum similitudinem
Danielis dicentis:
|
“Et non est in tempore hoc princeps, et propheta, et dux, neque
holocaustum, neque sacrificium, neque oblatio, neque incensum, neque
locus primitiarum coram te, ut possimus invenire misericordiam, sed in
anima contrita et spiritu humilitatis, suscipiamur sicut in holocaustum
arietis, et taurorum, et sicut in millibus agnorum pinguium (Dan. III).”
|
|
Solus enim inter Deum et homines pacem fecit, antiquas solvens
inimicitias, aliud quam seipsum non habens altare vel sacrificium, et in
carne vel sanguine suo melius susceptus est quam millibus taurorum et
arietum, vel agnorum pinguium. Nihilominus hujus est offerre sacrificia
pro peccato non suo, sed alieno secundum similitudinem Job, qui surgens
mane, offerebat sacrificia per singulos filios, dicens:
|
“Ne forte benedixerint filii mei Deo in cordibus suis (Job I),”
|
|
et ita sacrificabat eos Domino. Nunc diligentius singula pertractemus.
|
|