|
Quod ubique esse nonnisi Deus possit, unde Spiritus Domini, qui replevit
orbem terrarum, Deus est.
Nihilominus et per hoc quod cantamus ad introitum: Spiritus Domini
replevit orbem terrarum (Sap. I), divinam ejus Ecclesia catholica
praedicat potentiam. Quis enim nisi Deus hic esset, divisis apostolis
per orbem terrarum, quomodo uno et eodem tempore posset omnibus adesse?
Verbi gratia: Thomae in India, Petro vel Paulo Romae; imo cum per annos
singulos, tam Sabbato sancto Pentecostes quam Sabbato Paschae, baptismi
sacramenta sancta celebrat Ecclesia, quod absque sancto Spiritu nullam
noscitur virtutem habere, quomodo in toto orbe terrarum, quo jam
Ecclesia diffusa est, posset adesse, ut in fontes plenitudo ejus ubique
descenderet, ubique spiritualis equitatus Pharaonis, id est peccatorum
omnium turbas, fluctibus operiret? Sic enim orbem terrarum illum replere
dicimus, ut Ecclesiam universam, quae per orbem terrarum diffusa est,
intelligere debeamus. Mundi enim elementis vel corporibus inanimatis
divinitas non capitur, sed sanctam Ecclesiam ubique replere recte
creditur. Quodque magis dignum verumque divinae majestatis ejus est
signum, ipsum ejusdem Ecclesiae caput implet, sicut scriptum est:
|
“Jesus autem plenus Spiritu sancto regressus est a Jordane (Luc. IV).”
|
|
Divinam igitur ejus ubique testamur esse praesentiam, cantando in
introitu: Spiritus Domini replevit orbem terrarum, jam dicto sensu hujus
enumerationis illud respiciente, quod Ecclesiam adhuc parvulam, sed toto
orbe terrarum diffundendam, id est Christi discipulos replevit,
progenitis in ore eorum pro signo universis orbis terrarum linguis. Quod
vero sequitur: Et hoc quod continet omnia, scientiam habet vocis (Sap.
I). Cur Sapientia dixerit, manifestum est, ex eo quod addidit:
|
“Propter hoc qui loquitur iniqua, non poterit latere (ibid.);”
|
|
vel quod praemisit:
|
“Et non liberabit maledictum a labiis suis, quoniam renum illius 127
testis est Deus, et cordis ejus scrutator est verus, et linguae illius
auditor (ibid.).”
|
|
Per quae constat sic esse dictum, scientiam habet vocis, ac si dixisset,
novit qua mente quisque loquatur. Verumtamen in ratione praesentis
officii scientiam linguarum respicit, quarum diversitatem dando
fidelibus suis magnifice probavit, scientiam se habere omnium, per quae
potest vox humana variari.
|
|