|
Magna valde, et nihilominus justa judicia Domini maximam circa gentem
Israeliticam admiranda sunt, quia videlicet gens illa, sicut pro parte
electorum cunctis insignior, ita pro parte reproborum, cunctis coram Deo
et coram hominibus facta est vilior, damnata tam in praesenti quam in
futuro saeculo, et haec judicia sunt quidem digne admiranda, sed non
nimis importune scrutanda. Scriptum est enim:
|
“Et qui nimius scrutator est majestatis, opprimetur ab ea (Prov. XXV),”
|
|
quis porro nimius scrutator majestatis est judicandus, nisi qui extra
quam debet majestatem scrutatur? Certus quippe est locus, in quo
tantummodo illam scrutari nobis conceditur, qui videlicet locus sancta
Scriptura est. In illa et per illam tantummodo licere nobis judicia
Domini scrutari, Psalmista testatur, cum dicit:
|
“In labiis meis pronuntiavi omnia judicia oris tui (Psal. CVIII):”
|
|
addendo namque oris tui, contentum se esse indicat auctoritate vel
testimonio Scripturae sacrae, quam utique locutum est os Domini, et quis
extra illam judicia Domini scrutatur, nisi qui proprii cordis
suspicionem testatur? Talis utique scrutator majestatis nimius est, unde
et oppressus ab ea, diversas et contrarias incurrit haereses. Contenti
igitur competenti loco, mentem benevolam auremque attentam divinae
auctoritatis vocibus accommodemus. Quae profecto de oraculo sancti
Spiritus cum admiranda subtilitate taliter proferuntur.
|
|