|
|
“Dixit Dominus ad Moysen: Loquere Aaron, extende virgam tuam, et percute
pulverem terrae, et sint ciniphes in omni terra Aegypti. Feceruntque
ita,”
|
|
etc. Ciniphes muscae sunt minutissimae, aculeis permolestae. Hic
malefici Pharaonis defecerunt.
|
“Nam fecerunt, inquit, malefici similiter, ut educerent ciniphes, et non
potuerunt.”
|
|
Supra dictum est quia fecerunt similiter incantationibus suis, ut
verterent aquas in sanguinem;
|
“fecerunt similiter, eduxeruntque ranas super terram Aegyti.”
|
|
In isto defecerunt.
|
“Et dixerunt ad Pharaonem: Digitus Dei est hic:”
|
|
Hoc dixerunt victi, videlicet ad consolationem pudoris sui. Ac si
dicerent: Siquidem pugnaret contra nos homo, praevaluissemus; nunc autem
qui pugnat, non hominis, sed Dei digitus est, idcirco danda nobis est
venia, quia vincimur. Quidnam hoc est quod malefici incantationibus suis
aquas in sanguinem vertere et ranas educere potuerunt, ciniphes autem
non potuerunt? An ciniphes videri quoque potuerunt, sed quia molestos
aculeos nulli infixerunt, idcirco fallaciter fecisse convicti sunt?
Nempe quia sanguinis horror, et ranarum foeditas comprehenditur solo
visu, idcirco praestigiatores ranas falsissimas et sanguinem fallacem
fascinatis oculis ostenderunt. Ciniphes autem, quia molesto quoque
aculeo, aperte dijudicantur, idcirco non fecerunt, quia quod verum
esset, quod veraciter sentiretur, homines sine Deo creare non potuerunt.
Porro, juxta anagogen, pulverem terrae percutere, et ciniphes facere,
est in condemnationem superbiae hominis, qui utique pulvis est, talia in
Scripturis verba facere, quae sensus audientium, quia intelligere digni
non sunt, a vero repellant, quemadmodum ciniphes et oculis ne videant,
et auribus ne libere audiant, molestae atque importunae existunt. Verbi
gratia: Quartum legis mandatum:
|
“Memento ut diem Sabbatorum sanctifices (Exod. XX).”
|
|
Tali dictione praeventus Aegyptius, qui se dicit Judaeum esse, et non
est, nihil aliud hic imperari arbitratur, nisi Sabbatum, quale odit
Dominus, testante ipso, cum in propheta dicit:
|
“Neomeniam et Sabbatum, et festivitates alias non feram, kalendas et
solemnitates vestras odit anima mea (Isa. I).”
|
|
Ita plane praeventus, illud Sabbatum, illum septimum diem intelligere
non meretur, quo
|
“complevit Deus opus suum quod fecerat, in quo requievit, cui benedixit
et quem sanctificavit (Gen. II),”
|
|
sicut ipse ait:
|
“Quem Pater sanctificavit, et misit in mundum vos dicitis, quia
blasphemas, quia dixi: Filius Dei sum (Joan. X).”
|
|
Sine hujus reverentia Sabbati, de quo et Psalmista:
|
“Haec est dies, inquit, quam fecit Dominus, exsultemus et laetemur in ea
(Psal. CXVII).”
|
|
Quid sunt in aestimatione Judaeorum Sabbata, et aliae festivitates, nisi
quod in oculis Aegyptiorum importunae ciniphes liberum lucis aspectum
prohibentes? Itaque in convertendo aquas in sanguinem, et educendo
ranas, id est in praedicando futuras malorum poenas, et contemnendo
loquaces poetarum fabulas inimici praedicatoribus veritatis, utcunque
comparare se possunt,
|
“sed ultra non proficient (II Tim. III).”
|
|
Non enim quemadmodum ipsi caecati sunt, sic versa vice veritatis
discipulos per sua sophismata, tanquam per ciniphes vagas et volatiles
circumvenire poterunt.
|
“Digitus, inquiunt, Dei hic est.”
|
|
Notum quidem, et celeberrimum apud fidelem Dei Ecclesiam est Spiritum
sanctum digitum Dei esse vel dici. Nam et ipse Filius, de Spiritus
sancti loquens potentia:
|
“Si ego, inquit, in digito Dei ejicio daemonia, profecto pervenit in vos
regnum Dei (Matth. XII, Luc. II).”
|
|
Sed et plures digiti in ejusdem Spiritus significatione dicuntur,
quemadmodum et unus est Spiritus, et tamen septem spiritus ante thronum
legimus. Unde et Psalmista:
|
“Quoniam videbo, inquit, coelos tuos opera digitorum tuorum (Psal.
VIII).”
|
|
Pluraliter dixit digitorum, videlicet ob pluralitatem donorum unius
ejusdemque Spiritus sancti. Sed nunquid homines mente corrupti,
videlicet incantatores et malefici illi, ita spiritui proximi erant, ut
scienter dicerent,
id est proprietatem considerando ejus personae, causamque propter quam
diceretur digitus Dei? Ergo nec isti a semetipsis locuti sunt, id est
nescientes quid dicerent, proprietatem nobis confessi sunt Spiritus
sancti, nihil aliud intendentes, nisi ut dicerent, virtus vel operatio
Dei est hic.
|
|