VERS. 17.

“Privavit enim eam, inquit, Deus sapientia,”

id est, non dedit illi sapientiam. Sequitur enim:

“Nec dedit illi intelligentiam.”

Quamvis aliud sit privare, aliud non dare, hic tamen quod dixerat,

“privavit,”

repetiit subdendo,

“non dedit.”

“Privavit,”

inquam, id est,

“non dedit,”

sicut dicitur indurasse cor Pharaonis (Exod. XX), quia meritis ejus exigentibus non emollivit.