CAPUT II.

Igitur quaecunque es, o anima, quae sollicitaris a dicentibus, non potes hic salvari, quia de labore manuum tuarum non vivis secundum regulam vel praecepta beati Benedicti, propter te hic a me dictum puta istud de canticis. Si ignoras te, o pulchra inter mulieres, et caetera, ut supra. Pulchra enim es quamvis nigra, ut recte dicas vel dicere possis: Nigra sum sed formosa (ibid.). Et quidem universa, hoc inter persecutiones et pressuras suas, veraciter dicit Ecclesia. Sed tibi maxime istud dicere convenit, quae sub nigredine habitus monachici, sive monachicae professionis pulchritudinem atque formositatem habes sancti sacerdotii. Plerique ignorantiam tui habent et habere volunt, sed tuipsa temetipsam ignorare non debes. Quomodo vel in quo te plerique ignorant aut ignorare volunt? In eo nimirum quod id solum considerant quia fusca es, et considerare nolunt quia decoloravit te sol (ibid.). Planiore via jam ad illud quo intendimus est accedendum.