CAPUT XXIV. De sandaliis.

Sandalia pontificis illud significant Dominicae incarnationis calceamentum, de quo ipse in psalmo:

“In Idumaeam, inquit, extendam calceamentum meum (Psal. LIX),”

id est gentibus notam faciam incarnationem meam. Ut enim sacerdotio fungeretur pro nobis Filius Dei, nostra carne quasi calceatus in hunc mundum venit. Sandalia ergo pontificis incarnationem, ut dictum est, significant Filii Dei. Et pulchre quod in amictu capitis idem in calceamento pedum signatur; nam et in carne divinitas latuit, et per carnem ejus notitia universum mundum percurrit. Per lingulas, quibus ipsa pedibus sandalia constringuntur, idipsum accipimus quod Joannes Baptista per corrigiam calceamenti signasse probatur, cum de sponso Christi loquens:

“Cujus, inquit, non sum dignus corrigiam calceamenti ejus solvere (Marc. I; Luc. III).”

Copulam ergo illam ineffabilem, charitatem inaestimabilem, vincula sancti Spiritus insolubilia, quibus divinitas Verbi nostrae carni se conjunxit, per sandaliorum corrigias designari accipimus. Praeterea dum tam sacrum tamque mysticum pontifex pedis sui spectat ornatum, meminisse debet et scire se quoque pedem esse speciosum, juxta illud:

“Quam pulchri supra montem pedes annuntiantis et praedicantis pacem (Isa. L),”

etc.