|
Tabernaculum quod deinde, juxta descriptionem secundum, juxta ordinem
ingrediendi primum est, ut Apostolus ait (Hebr. IX) praesentem
significat Ecclesiam. Illic mensa est et contra mensam candelabrum.
Etenim in hac Ecclesia, imo in hac Ecclesiae peregrinatione, et
tabernaculo ejus temporali mensa est Domini, parata laborantibus in
agone certaminis, mensa geminae refectionis. Nam hic propositus est
panis, id est Scriptura sancta, quae magna verbi Dei copia mentem
reficit, et panis corporis ejus, et calix sanguinis quem de sancto
altari Christianus ad vitam aeternam sibi profuturum percipit.
Candelabrum quoque hic est, et digne convivantibus lucet, videlicet
Christus, qui dicit:
|
“Ecce ego vobiscum sum omnibus diebus usque ad consummationem saeculi
(Matth. XXVIII).”
|
|
Semel candelabrum istud, ob testimonium poenitentiae suae, lucernarum
suarum flammam visibiliter quoque ostendit, tunc scilicet quando jam
assumptus in coelum, Spiritum sanctum, quo apostolos illuminaret, palam
in linguis igneis demonstravit (Act. II). Et notandum quia mensam in
parte aquilonis, candelabrum autem in latera tabernaculi meridiano
Dominus stare jussit (Exod. XXVI). Ad nos enim qui eramus pars
aquilonis, id est regnum diaboli, infidelitate frigidi, et a Deo alieni,
mensa Domini porrecta est, et contra tenebras nostras meridianum gratiae
candelabrum Deus posuit, ut edamus et bibamus, pariterque in lumine
ambulantes decantemus:
|
“Dominus regit me, et nihil mihi deerit, in loco pascuae ibi me
collocavit (Psal. XXII).”
|
|
Item:
|
“Nam etsi ambulavero in medio umbrae mortis, non timebo mala, quoniam tu
mecum es (ibid.).”
|
|
Quinque columnae in ingressu hujus tabernaculi, quinque libri Moysi
sunt, Ecclesiae praesenti perhibentes testimonium. Bases columnarum
aeneae vilem significant litteraturam Scripturae Mosaicae. Nam capita
columnarum aurea excellentem designant gloriam spiritualis
intelligentiae. Qui sensu parvuli sunt, bases tantum aeneas attingere,
id est non valde nobilem litteram legere possunt; qui autem viri
proficiendo facti sunt, aurum attingunt, id est capita columnarum, dum
occidentem negligentes litteram, extendunt se ad vivificantem spiritum
(II Cor. III). Velum, quod ante columnas dependet, velamen est, quod
nobis quidem in passione Christi scissum, Judaeorum autem cordibus
superpositum est. Idcirco nobiscum non ingrediuntur, quia quod in
columnis, id est in libris Moysi rutilat aurum, obstante velamine,
videre non merentur.
|
|