|
et quod itidem subjungit,
|
“semel ascendam in medio tui.”
|
|
|
“Non ascendam, ait, tecum, quia populus durae cervicis es, ne forte
disperdam te in via.”
|
|
Ac deinceps:
|
“Populus durae cervicis es. Semel ascendam in medio tui, et delebo te.”
|
|
Contraria haec vel repugnantia esse videntur
|
“non ascendam tecum, ne forte disperdam te,”
|
|
et
|
“semel ascendam in medio tui, et delebo te.”
|
|
Sed notanda in sermone diversitas. Negando enim dixit:
affirmando:
|
“Semel ascendam tecum, dixit, in medio tui.”
|
|
Non parum differt in verbis aut in sensu, quod illic
hic autem
dixit. Verbi gratia: Debellator sive adversarius cum civitatem
irruperit, recte in medio populi ascendisse dicitur, cum populo autem
ascendisse non recte dicitur. Igitur et quod dixit,
|
“non ascendam tecum, quia populus durae cervicis es, ne forte disperdam
te,”
|
|
et quod iterum ait,
|
“Semel ascendam in medio tui, et delebo te,”
|
|
utrumque admota discretionis lampade pervidendum est.
dixit. Quare?
Tu enim durae cervicis populus es, tu puer sensu, tu quasi juvenculus
lascivus et indocilis es. Tu animalis homo es, et ea quae Dei sunt non
percipis (I Cor. II), idcirco ponam velamen super faciem tuam (II Cor.
III), idcirco non in manifestatione rerum, sed in figuris, et in umbris
loquar ad te de altitudine mysteriorum coelestium. Quare?
Tu enim rerum altitudinem non sustineres, sed blasphemares, sed dura
cervice recalcitrares, et ita me ad disperdendum te provocares.
Quandoque tamen ita fiet.
non quidem tecum, sed
|
“in medio tui, et delebo te,”
|
|
|
“Ascendam, inquam, in medio tui; nam in terra videbor, et cum hominibus
conversabor (Baruch. III).”
|
|
inquit, subauditur de libro meo, quem scripsi. Nam hoc ad illud respicit
quod supra Moysi dicenti:
|
“Aut dimitte eis hanc noxam, aut dele me de libro tuo, quem scripsisti.
Qui peccaverit, inquit, mihi, delebo eum de libro meo.”
|
|
Nec vana comminatio. Semel enim ascendit, semel humanatus est, semel
passus, mortuus est, et resurrexit, et in coelum ascendit, et tunc demum
illum populum dura cervice ascensus sui nimis impatientem delevit
completa prophetia, quae dicit:
|
“Deleantur de libro viventium, et cum justis non scribantur (Psal.
LXVIII).”
|
|
Delevit, inquam, id est, non scripsit, et quod scripti esse videbantur,
dicendo filios se esse Abrahae, et habendo templum et altare, quasi
calami vitium abstersit, delendo cum eis templum ipsorum et altare.
Itaque quamvis dicant se Judaeos esse, non tamen sunt Judaei, sed sunt
synagoga Satanae (Apoc. II), plane deleti sunt, Deo pro illis, aliorum
confessorum nomina scribente, aliosque suscitante pro illis filios
Abrahae.
|
|