CAPUT XVIII. Quid mysterii contineat ordo consecrandi chrismatis.

In eo loco, ubi solemus uvas benedicere consecratur oleum pro infirmis, concluditurque conclusione: Per quem haec omnia, Domine, semper bona creas, etc. Non enim proprium habet officium, id est nec in capite verba salutationis, hoc est Dominus vobiscum, ne in fine concluditur, ut caeterae orationes, per Dominum nostrum. Hujus vero chrismatis olei consecratio, quae dicitur principalis, quia ad ejus unctionem principalis tribuitur Spiritus, id est septiformis Paracletus, habet officium per se. Primo exorcizatur, deinde ad Dominus vobiscum, et sui sum corda, ejus benedictio inchoatur, finiturque per Dominum nostrum. Consecratur autem in eo loco, ubi pacem solemus inter nos dare, et hoc est opus divinae gratiae, ut pax et concordia regnet in nobis. Duodecim presbyteri, qui ordinantur circa episcopum, testes et auditores ejusdem mysterii, duodecim apostolos significant, quorum in praesentia summus pontifex Christus hodie testamentum conscripsit, totamque haereditatem salutis, suaeque discessionis fructum, id est Spiritum Paracletum ostendit, dicens:

“Nisi ego abiero, Paracletus non veniet ad vos. Si autem abiero, mittam eum ad vos (Joan. XVI).”

Ejus namque gratiae sacramentum chrisma continet, qui ex quo mortis Christi pretio quodammodo emptus et acquisitus est, coepit (quod ante non fiebat) in remissionem peccatorum dari. Unde et Paracletus tunc primum appellatus est, quia pro damnatis nobis in primo parente, peccatorum remissio, sola paraclesis, id est consolatio, est, quae non nisi abeunte, id est moriente Christo nobis unquam acquisita fuisset. Dicit libellus Romani ordinis de consecratione chrismatis: Continuo duo acolythi involutas ampullas cum sindone alba de serico teneant in brachio dextro, ita ut videri possint a medio. Ampulla, antequam veniat ante episcopum ad altare, media ejus pars est cooperta, et media nuda. Ampulla cum chrismate quodammodo significat corpus Christi, sumptum ex Virgine corporaliter in se habitans, continens Spiritus sancti plenitudinem (Col. II). Quod, antequam transiret ad altare crucis, aliquo tempore erat coopertum, et aliquo nudum. Primaevo tempore erat coopertum, quando ita fugit in Aegyptum (Matth. II), quasi non esset Rex regum, et quando ita portatus est ad templum (Luc. II), quasi non esset omnipotens, quando ita subditus erat parentibus (ibid.), quasi non esset auctor parentum. In his et similibus coopertum, latebat. Nudum erat, postquam miracula coepit facere, simulque praedicare, et se Deum demonstrare, ut

“Ego et Pater, inquit, unum sumus (Joan. X).”

In his et aliis nudum erat. Ampulla vero, postquam benedicta fuerit, et ab altari redit, a pontifice et ministris altaris visibiliter et nuda salutatur, hoc significat quod Christus, postquam ab altari crucis transivit, praesentiam suam corporalem eis praebuit, quos testes suae resurrectionis esse voluit (Luc. XXIV). Quod caeteris invisibilis et operta ad salutandum defertur, significat quod Christus rediens in coelum, invisibilis hominibus factus est, ut ipse testatur:

“Exivi a Patre, et veni in mundum, iterum relinquo mundum et vado ad Patrem (Joan. XVI).”

Nos vero, quamvis corporalem ejus praesentiam non videamus, tamen venerando eum quotidie salutamus.