|
|
“Ab illo ergo die cogitaverunt interficere eum.”
|
|
Ergo, inquit, quia conspirationem suam, quasi rationabiliter auctoritate
consilii confirmaverant, ab illo die praefinito consilio cogitaverunt,
ut eum, quem antea lapidare voluerant per turbam et tumultum, nunc
interficerent quasi per judicii ordinem legitimum.
|
“Jesus ergo jam non ambulabat palam apud Judaeos, sed abiit in regionem,
juxta desertum, in civitatem quae dicitur Ephrem, et ibi morabatur cum
discipulis suis.”
|
|
Non metu occasus sui verus iste sol in nube se abscondit, non palam
ambulando apud Judaeos, praesertim cum postmodum ad eumdem occasum suum
tam rutilo aspectu pervenerit, ut claritatem gloriae ejus invidorum
ferre non possent oculi; sed hoc et jam facto et utilia fidelibus suis
praemittit exempla, et divina more suo signat mysteria. Hoc enim ejus
exemplo, licet ejus discipulis humiliter declinare instantiam
persecutionis, et itidem mystice datur intelligi, quod Judaeis jam
debeat domus sua deserta relinqui. Abeundo namque in regionem juxta
desertum, et ibi morando cum discipulis suis, per desertum innuit
desertionem Judaeorum, per ipsam regionem, quae est juxta desertum,
electam habitationem gentium, apud quas mansurus erat, in civitate
Ephrem, id est, in Ecclesia faciente fructum multiplicem, Ephrem quippe
interpretatur frugifer sive crescens.
|
|