|
Interea dum in magna domo sanctae Ecclesiae, in qua soli sunt Christi
discipuli, pax, id est, remissio peccatorum per Spiritum sanctum
tribuitur, Judaicus populus abest, neque cum discipulis de resurrectione
Domini gaudentibus, felicis gaudii vult esse particeps. Unde ab
evangelista, quem de suo pectore mysteriorum multitudine imbuit, ipse
qui diligebat eum, sapientia Dei, Christus Dominus, protinus subjungit:
|
“Thomas autem unus ex duodecim, qui dicitur Didymus, non erat cum eis,
quando venit Jesus.”
|
|
Sic profecto divinitus dispositum est, ut hic unus discipulus tantae
laetitiae deesset, quia videlicet futurum erat ut universitati gentium,
in unitate fidei gratiam Spiritus sancti accipientium in remissionem
peccatorum, Judaicus populus sese subtraheret:
|
“Dixerunt ergo ei alii: Vidimus Dominum. Ille autem dixit eis: Nisi
videro in manibus ejus fixuram clavorum, et mittam digitum meum in locum
clavorum, et mittam manum meam in latus ejus, non credam.”
|
|
Si ad solam litteram spectes, quid est, cur hic apostolus Thomas amplius
vel justius caeteris redarguendus fuerit, tanquam incredulus aut
infidelis? Au quia dixit, non credam
|
“nisi videro in manibus ejus fixuram clavorum et nisi mittam digitum
meum in locum clavorum?”
|
|
Nempe et caeteri nisi vidissent, imo et nisi palpassent, non
credidissent. Nam et secundum hunc evangelistam cum dixisset:
, ostendit eis manus et latus, et secundum Lucam non solum dixit:
|
“Videte manus meas et pedes meos, quia ego ipse sum, sed palpate,
inquit, et videte quia spiritus carnem et ossa non habet, sicut me
videtis habere. Sed nec ista suffecerunt eis ad credendum.”
|
|
Nam sequitur Lucas et dixit:
|
“Adhuc autem illis non credentibus et mirantibus prae gaudio, dixit:
Habetis hic aliquid quod manducetur?”
|
|
(Luc. XXIV.) In quo autem Thomas magis incredulus, si puram hic
historiam tenere velis, nisi forte quia his qui viderant eum
resurrexisse, non credidit? Nimirum, nec illi suis facile crediderunt
oculis. Igitur, ut praedictum est, in manu sapientiae Dei sua facta bene
disponentis Thomas Judaici populi figuram praetulit, quia diebus
apostolorum qui resurrectionis Dominicae primi testes fuerunt, dicentes:
quod et nunc per os universalis Ecclesiae dicere non desinunt, pertinaci
duritia resistunt, et nisi viderint, non credunt. Itaque non tam Thomas
ex caeterorum comparatione apostolorum quam Judaicus populus
incredulitatis arguitur, ex comparatione gentium, nos enim non vidimus
et credimus illi.
|
“Deus auribus nostris audivimus, patres nostri annuntiaverunt nobis
(Psal. XLIII).”
|
|
Judaei non credunt, nisi et Enoch et Helia praecurrentibus terribilia
viderint venturi judicis (Malach IV; Apoc. XI). Unde sequitur:
|
|