|
Sequamur attentius cum glorificatione Trinitatis majestatem hujus
processionis, et hoc nobis sit formare vel jure sacerdotali edere panes
propositionis de mensa sanctuarii coelestis, quam Dominus in conspectu
nostro paravit (Psal. XXII), quod Scripturas veritatis fideliter
tractando, dignas Deo, quoad possumus, facere possumus hostias pulchrae
laudationis. Dicendum in primis, ipsa processio vel ipsum procedere quid
sit, deinde quid distet inter processionem Spiritus sancti et
processionem Filii, quoniam et ipse de semetipso loquens, hoc verbo usus
est, dicendo Judaeis:
|
“Si Deus Pater vester esset, diligeretis utrumque. Ego enim ex Deo
processi et veni. Neque enim a meipso veni, sed ille me misit (Joan.
VIII).”
|
|
Duo verba dixit,
et nimis angustum est, si in his duobus verbis unum idemque intelligere
velis, scilicet nihil aliud quam quod in hunc mundum veniens, qui
invisibilis erat apud Deum, visibilis per assumptam carnem apparuit.
Latior sensus et amplioris intelligentiae lumen est, si duas nativitates
ejus suscipias in his duobus verbis,
nativitatem humanitatis, qua ex substantia Patris ante saecula genitus
est; et nativitatis, ipsius humanitatis, qua ex substantia matris in
saeculo natus est. Quamvis et hoc quod venit prodiens ex Virginis utero,
procedere fuerit, sicut scriptum est:
|
“Et ipse tanquam sponsus procedens de thalamo suo (Psal. XVIII).”
|
|
Item, in alio Psalmo dicitur ei:
|
“Intende prospere, procede et regna (Psal. XLIV).”
|
|
Quod recte intelligitur de praesenti humanitatis ejus vita, juxta quam
veraciter dictum est:
|
“Puer Jesus proficiebat aetate et sapientia (Luc. II),”
|
|
videlicet, eo usque proficiens, ut appareret dictis et factis, quod ipse
esset ipsa Sapientia; et sicut dictum ita et factum est, quia prospere
processit per annos paulo plusquam triginta et tam brevi exacto tempore,
ecce nunc regnat in potestate magna, quemadmodum dicit:
|
“Data est mihi omnis potestas in coelo et in terra (Matth. XXVIII).”
|
|
Verum nos hic agimus de illo antiquiore processu ejus, de quo non sine
magno pondere dixerit:
|
“Ego enim ex Deo processi (Joan. VIII).”
|
|
Quisnam ille processus, sive illa processio quae fuit, nisi illa
mirabilis atque ineffabilis dilectio dicentis:
|
“Fiat lux, fiat firmamentum (Gen. I),”
|
|
fiant luminaria et caetera omnia, de quibus Psalmista, contemplator
illius dicti sive verbi:
|
“Statuit, inquit, ea in saeculum et in saeculum saeculi, praeceptum
posuit et non praeteribit (Psal. CXLVIII).”
|
|
Igitur ut supra propositum est, in primis dicendum nobis, ipsa
processio, vel ipsum procedere quasi sit et deinde processio Filii qui
dixit:
|
“Ego enim ex Deo processi,”
|
|
in quo differat a processione Spiritus sancti, de quo idem dixit:
|
“Quem ego mittam vobis, Spiritum veritatis, qui a Patre procedit (Joan.
XV).”
|
|
|
|