|
Jam semel et iterum dixerat,
Quid adhuc tertio repetit, nisi quia magnum est negotium quod intendit,
et difficile valdeque operosum est evellere de profundo cordis nostri
hanc radicem amaritudinis, radicem cupiditatis? Et nota quam
terribiliter hac tertia repetitione sollicitudinem interdicit. Cum enim
dixisset,
|
“Nolite ergo solliciti esse in crastinum,”
|
|
protinus ait:
|
“Crastinus enim dies sollicitus erit sibi ipsi.”
|
|
Audiat hoc homo ille dives, vel quicunque similis ejus, cui, cum fructus
uberes ager suus attulisset, cogitabat intra se dicens:
|
“Quid faciam quod non habeo quo congregem fructus meos? et dixit: Hoc
faciam, destruam horrea mea, et majora faciam, et illuc congregabo omnia
quae nata sunt mihi et bona mea, et dicam animae meae: Anima, habes
multa bona, reposita in annos plurimos, requiesce, comede, bibe, epulare
(Luc. XII).”
|
|
Multum ille de crastino sollicitus erat, qui sollicitudinem suam tam
delectabiliter in annos plurimos extendebat. At vero crastinus dies, non
futurum dico tempus breve aut longum, pro quo solet dici cras, ut illic:
|
“Et respondebit mihi cras justitia mea (Gen. XXX),”
|
|
sed crastinus dies, ut vulgo dici solet dies, qui noctem proximam
subsequitur secundum occasum et ortum solis, qui quotidianus est,
sollicitus erit sibi ipsi. Nam sequitur:
|
“Dixit autem illi Deus: Stulte, hac nocte animam tuam repetent a te;
quae autem parasti, cujus erunt?”
|
|
(Luc. XII.) Puta quod dixerit: Stulte, quid sollicitus es, non dico in
annos plurimos, sed in diem crastinum? Crastinus enim dies sollicitus
erit sibi ipsi. Quod idem videtur esse, ac si dicatur illi: Crastinus
dies alia sollicitudine plenus erit, non tibi, sed sibi ipsi, nec tibi
concedet status diei crastini, diei mali, quidquam habere rationis, ne
dicam sollicitudinis, quia, sicut Ecclesiastes dicit,
|
“nec ratio, nec scientia, nec sapientia erunt apud inferos, quo tu
properas (Eccle. IX),”
|
|
hac nocte anima tua abste repetita. Dira occupatio, quae totum hominem
sic involvit, ut nec rationis, nec scientiae, nec sapientiae solatium
quaerere vel admittere possit. Aliter: Crastinus dies, id est, ille qui
crastino die venit, sollicitus erit vel esse poterit, sive in eo, ut
habens Moysen et prophetas audiat illos (Luc. XVI), sive in eo ut majora
sibi facere cogitet horrea sicut tu cogitasti. Quod si cogitaverit,
dicetur et fiet illi, sicut dictum est et factum illi qui praecessit,
sive tibi, sive alii:
|
“Stulte, hac nocte repetent animam tuam abs te; quae autem parasti,
cujus erunt?”
|
|
Nam quotusquisque est servorum mammonae, qui non etiam pridie quam anima
ejus ab ipso repetatur, et sub ipso fere mortis articulo in annos
plurimos male perseverat sollicitus.
|
|