|
Illa autem, quae est Jerusalem, qualem habet proventum in medio
cunctarum tribulationum? Quod et si, inquit, Dominus, continuo in eodem
propheta:
|
“Quatuor judicia mea pessima, gladium, et famem, bestias malas, et
pestilentiam misero in Jerusalem, ut interficiam de ea hominem et pecus,
tamen relinquetur in ea salvatio educentium filios et filias (Ezech.
XIV).”
|
|
Mira distantia, mira oppositio illius terrae, id est, apostatricis
Synagogae et istius Jerusalem, id est, fidelis et catholicae Ecclesiae.
In illa terra, Noe, Daniel et Job, si fuerint in medio ejus, non possunt
ab uno quolibet judiciorum istorum liberare filios et filias, sed solas
animas suas; in ista autem Jerusalem, sic cuncta haec quatuor judicia
Dominus judicat in eam, videlicet, ut probetur patientia sanctorum quod
saepe factum est, non dico, quod minus est Noe, Daniel et Job, si
fierint in medio ejus, liberabunt filios et filias. Sed dico quod plus
est:
|
“Relinquetur in ea salvatio educentium filios et filias.”
|
|
Plus namque est moriendo educere filios et filias in vitam aeternam qui
non erant, quam orando liberare ab interfectione corporis filios et
filias qui jam erant. Audivimus, vidimus, quanta fecerit in ista
Jerusalem totus mundus in maligno positus (I Joan. V), et maxime eadem
illa bestia superius memorata terribilis atque mirabilis quantis, quam
late diffusis persecutionibus, quasi magnis et ferreis dentibus, istam
Jerusalem comederit atque comminuerit. Sed quid nocuit? Relicta est enim
in eis salvatio educentium filios et filias, quia nimirum sicut
frumentum seminatum et in terra mortuum, in multiplicem resurgit fructum
(Joan. XII); ita persaepe paucis pro testimonio fidei morientibus multa
millia rationabilem patientiam illorum considerando, in Christum
crediderunt. De quibus recte dicas, quia priores illi morientes, istorum
patres sive matres fuerunt, eoque tanquam filios et filias, imo vere
filios et filias suo sanguine pepererunt. Ista ergo est vere Jerusalem
et vere domus Juda, cui dictum illud in Osee veraciter congruat:
|
“Et domui Juda miserebor, et salvabo eos in Domino Deo suo, et non
salvabo eos in arcu, et gladio, et in bello, et in equis, et in
equitibus (Ose. I).”
|
|
Item in Zacharia:
|
“Non in exercitu, nec in robore, sed in Spiritu meo, dicit Dominus
exercituum (Zach. IV).”
|
|
Spiritus tuus a te procedens. Domine exercituum, et ab coenaculo
incipiens, ubi exspectabatur, cum pauci homines essent congregati in
unum, venit usque ad illius bestiae dentes magnos, dentes ferreos, quae
nimirum bestia, scilicet Romanum imperium vere erat Babylonia, et per
omnem persecutionis fornacem, semetipsum exhibens piis martyribus
|
“tanquam ventum roris flantem”
|
|
tandiu Filius Dei cum illis ambulavit per medium ignis et fidem illorum
illaesam custodivit; donec illa bestia homo fieret, id est, rationem
admitteret, et rationabilem esse Christianorum fidem intelligens,
vexillum crucis in sua fronte susciperet, ac voce humana Patrem et
Filium et Spiritum sanctum unum et verum esse Deum pronuntians, etiam
patronum se cultoribus ejus exhiberet.
|
|