CAPUT 38

“Post duos autem dies exiit inde, et abiit in Galilaeam. Ipse autem Jesus testimonium perhibuit, quia propheta in sua patria honorem non habet.”

Diligenter advertenda est haec ratiuncula, sicut in exordio lectionis hujus dictum est, ut certissime pateat, cui propositioni sit subjuncta. Nec enim respondet illi versiculo, cui in serie litterae conjungitur; illi, inquam, quo dictum est:

“Post duos dies exiit inde et abiit in Galilaeam.”

Nam si ita continuare velis, quare inde exiit et in Galilaeam abiit.

“Ipse enim Jesus testimonium perhibuit, quia propheta in patria sua honorem non habet”

profecto rationem nimis a propositione discordem, eique repugnantem intulisti, cum Galilaea omnisque Judaea, quae non coutebatur Samaritanis, ejus patria fuerit. Ita ergo continuandum est:

“Dixi superius, inquit evangelista, quia reliquit Jesus Judaeam, et abiit iterum in Galilaeam,”

et adjeci:

“Oportebat autem eum transire per Samariam.”

Dicis itaque mihi: Ad quid eum illo transire oportebat? Ad haec, inquam: Pro magno negotio oportebat, pro magnae rei experimento oportebat. Rem ipsam praesenti oratione aperui, rem, inquam, ipsam ita subjunxi:

“Ipse enim Jesus testimonium perhibuit, quia propheta in patria sua honorem non habet.”

Hanc utique rem si recte attendis, liquet profecto, quod utiliter et opportune per Samariam, per illam patriam non suam transire voluerit, et duos dies apud illos alienigenas commanens, honorem sibi ab eis impensum pro experimento testimonii sui admiserit.

“Propheta, inquit, non habet honorem in patria sua.”

Alius evangelista, ut sensum magis exprimeret, paululum commutavit hujus testimonii verba, dicens:

“Quia propheta non est sine honore, nisi in patria sua (Matth. XIII).”

Idem ergo est, ac si dicat: Me prophetam, imo prophetarum Dominum, non aliam ob causam haec patria inhonorat, nisi quia est patria mea. Nam si in Tyro et Sidone facerem virtutes, quas facio in hac patria mea, profecto in cinere et cilicio, poenitentiam agendo me honorarent (Matth. XI). Hoc testimonium perhibuit Jesus. At illi testimonium hoc, ut caetera non accipiebant, verbis ejus non credebant. Ut ergo sicut alibi de alio testimonio dicit:

“Si verbis meis non creditis, operibus credite (Joan. X).”

Item et de hoc eodem testimonio possent illi irrefragabiliter audire, oportebat eum transire per Samariam, et experimento locum dare, quo comprobaretur verum esse testimonium ipsius, et juxta hoc honorem illum habiturum esse in gentibus, ut qui invidebant, viderent et confunderentur, viderent, inquam, invidentes, et inviderent adhuc. Qui autem credebant, viderent et laetarentur: viderent, inquam, et magis ac magis credendo justificarentur. Sequitur: