|
In primis dicendum cur Judaei, vel ex quo tunc essent per Aegyptum, ad
quos sic incipit:
|
“Fratribus qui sunt per Aegyptum Judaeis salutem dicunt fratres qui sunt
Hierosolymis Judaei, et qui in regione Judaea, et pacem bonam (II Mach.
I).”
|
|
Anno centesimo quadragesimo nono regni Graecorum, rex Antiochus Menclaum
interfecerat fratrem Onyae minorem, cui pater ejusdem Antiochi summum
sacerdotium contulerat. Tres quippe fuerant filii Simonis pontificis,
videlicet Onyas, qui patri in pontificatu successit, quemque Andronicus
interfecit, et Jesus et alter Onyas, quorum Jesus Jasonem, Onyas vero
Menelaum se appellari fecit, ambo Graecis nominibus delectari, ritumque
gentilem se imitari velle professi. De Onya filius parvulus relictus
fuerat, dictus et ipse Onyas. Cumque Onyas, ut jam dictum est, ab
Andronico interfectus fuisset, fratri ejus jam dicto Jasoni Antiochus
Epiphanes pontificatum tradiderat, sed rursus sibi sublatum honorem
Menelao contulerat. Mortuo Antiocho cum successisset sibi filius
aequivocus, interfecit eumdem Menelaum, suggerente Lysia, causam hunc
esse omnium malorum. Filius autem pontificis Onyae, de quo praediximus,
qui defuncto patre adhuc puerulus fuerat derelictus; videns, inquit
Josephus, quod patruum suum Menelaum rex interfecisset, et principatum
sacerdotii Alchimo dedisset, non existente de genere sacerdotum, flexus
a Lysia, ut transponeret honorem ab ea familia ad aliam domum, fugit ad
Ptolomaeum regem Aegypti, et honorem meruit ab ipso, et uxore ejus
Cleopatra, locumque petiit in regione Heliopolitana, ubi simile
Hierosolymorum aedificaret templum. Templum illud permansit usque ad
imperium Vespasiani annis ducentis quinquaginta. Ipsa autem urbs, quae
vocabatur Onyae, postea dimicantibus adversum Romanos Judaeis, ad solum
usque deleta est, et neque urbis, neque templi restat vestigium. Sub
occasione igitur Onyae pontificis infinita examina Judaeorum ad Aegyptum
confugerunt. Asserebat enim Onyas, se Isaiae implere vaticinium
scribentis:
|
“Erit altare Domino in medio terrae Aegypti, et titulus Domini juxta
terminum ejus (Isa. XIX).”
|
|
Sed et antea non parva Judaeorum multitudo in Aegyptum descenderat.
Siquidem Ptolomaeus filius Lagi multos captivos a montanis Judaeae, vel
a vicinis locis Hierosolymorum trahens, ad Aegyptum commigravit, quos
videlicet Judaeos Ptolomaeus Philadelphus, qui jam dicto Ptolomaeo Lagi
filio successit, famulantes in Aegypto e servitutis vinculo resolvit
usque ad centum viginti millia, sicut Josephus commemorat.
|
|