CAPUT XXVI. Quod haec prima resurrectio sit animarum, et quod in eis qui in hac partem habent secunda mors non habeat potestatem.

Ecce haec est resurrectio prima, baptizari scilicet in nomine Patris, et Filii, et Spiritus sancti, et sic manducare corpus, et bibere sanguinem Domini. Unde et in Apocalypsi Joannes: Beati qui lavant stolas suas, ut sit potestas eorum in ligno vitae, et per portas intrent in civitatem (Apoc. XXII). Item: Haec est resurrectio prima. Beatus et sanctus, qui habet partem in resurrectione prima. In his secunda mors non habet potestatem (Apoc. XX). Et post pauca: Inferus et mors missi sunt in stagnum ignis. Haec mors secunda est (ibid.). Sunt ergo sicut duae mortes, altera animae et altera carnis, sic duae resurrectiones, prima animae et secunda carnis. Sciendum quoque quod mors animae experimento quidem secunda est, sicut paulo ante dictum est, inferus et mors missi sunt in stagnum ignis, quae mors secunda est, sed actu prima est. Prius enim homo anima quam carne mortuus est. Dixit enim Deus: In quacunque die comederitis ex eo, morte moriemini (Gen. III). Prius ergo anima quam carne mortuus est homo, morte videlicet peccati, quae animam separat a Deo. Nam morte quae animam separat a corpore, post annos nongentos triginta mortuus est. Prima ergo haec est resurrectio, baptizari, et corpore ac sanguine Christi participare. Sic enim anima resurgit, et jam vivit. Resurget autem in novissimo die carnis resurrectione. Idcirco Dominus cum diceret: Qui manducat carnem meam, et bibit sanguinem meum, praesenti tempore dixit, habet vitam aeternam, futuro autem, et ego resuscitabo eum in novissimo die (Joan. VI), et subaudiendum est, resurrectione vitae, ut in ea secunda mors non habeat potestatem. Nam generali resurrectione carnis omnes resurgent. Nimirum prima resurrectio voluntatis, secunda necessitatis est. Idcirco cum diceret, de prima resurrectione loquens: Venit hora et nunc est, quando mortui audient vocem Filii Dei, in voluntate positam, significans hanc primam resurrectionem, et qui audierint, inquit, vivent (Joan. V). Nemo enim a morte peccati resurgit, nisi volens. Item cum diceret, de secunda resurrectione loquens: Nolite mirari hoc, quia venit hora in qua omnes qui in monumentis sunt, audient vocem ejus, illam resurrectionem in necessitate esse pronuntians, et procedent, ait, qui bona fecerunt in resurrectionem vitae, qui vero mala egerunt, in resurrectionem judicii (ibid). Denique qui procedent in resurrectionem judicii, mallent non procedere, aut non resurgere, imo omnino mallent non esse quam esse.