IN LIBRUM JUDICUM COMMENTARIORUM



Index

CAPUT PRIMUM Quod duodecim sint judices usque ad Samuel, unde et liber Judicum dictus est.

CAPUT II. De Othoniel, et uxore ejus Axa filia Caleph: quid sedens in asino et suspirans allegorice significet.

CAPUT III. De eadem re moraliter, quae sententia beati Gregorii est.

CAPUT IV. De Barach et prophetissa Debbora uxore ejus, et quod idem sit Lapidoth.

CAPUT V. Cantici illorum tractatus ex beato Hieronymo litteraliter.

CAPUT VI. Quod mystice Sisara diabolum, Debbora legem, Barach vero qui interpretatur “fulmen,” fortes legis viros significet, qui illa legitime utentes, fortiter diabolum percusserunt.

CAPUT VII. De Jahel uxore Aber Cynei, qualiter Sisaram interfecerit, et quod Ecclesiae de gentibus typum gesserit.

CAPUT VIII. De cantico Debborae et Barach, a qualibus recte secundum sensum mysticum in Ecclesia Christi sit canendum.

CAPUT IX. Moraliter de eo quod Gedeon, cum a paleis frumenta excuteret, angelum vidit, ad cujus imperium haedum coxit.

CAPUT X. De gemino signo velleris, quale in utroque futurorum praesagium fuerit.

CAPUT XI. De mystica ejus pugna, trecentis viris probatis contra Madian.

CAPUT XII. De Jephte Galaadite, quod Abraham quidem in exemplum Deo parendi, hic autem in exemplum nobis sit temeraria vota cavendi, et qualis super illo Joannis Chrysostomi homilia sit.

CAPUT XIII. De gestis Samson fortissimi, quod manifeste fuerint opera virtutis Dei, et idcirco recte in illis quaerentur mysteria Dei.

CAPUT XIV. De eo quod Nazaraeus fore praenuntiatus est, et de injuncta matri continentia, quo sensu ad Christum et Virginem ejus matrem aspiciat.

CAPUT XV. Quod nomine ipso Christum figuravit Samson, qui catulum leonis manibus in frusta discerpsit, et favum mellis ex ore ejus sumptum, comedebat in via: et problemata ejus, et uxore alteri tradita, quarum rerum Christi fuerint signa.

CAPUT XVI. Quod illum afferentem haedum de capris, et volentem cubiculum introire, prohibuit pater puellae, et idcirco iratus, “Faciam,” inquit, “vobis mala,” quid mysterii in Christo contineat.

CAPUT XVII. Quid in eo mysticum sit, quod trecentas vulpes cepit, et caudas earum ad caudas, et faces ligavit in medio, et dimisit ut irent in segetes Philistinorum, qui tam mulierem quam patrem ejus combusserunt.

CAPUT XVIII. Quomodo percusserit Philistaeos, ut stupentes suram femori imponerent; et quale usque hodie, secundum haec sit opprobrium Judaeorum.

CAPUT XIX. De asini mandibula, qua mille viros percussit, et quod ita Christus per contemptibilia et infirma, fortia quaeque confundat.

CAPUT XX. Quod aperuit Dominus molarem dentem asini, et egressae sunt aquae largissimae, cujus rei mysterium sit.

CAPUT XXI. Quod obsessus hostibus media nocte surrexit, portas tulit, et cum eis verticem montis ascendit.

CAPUT XXII. Quod Dalila quae Samson rasit, Synagogam significet, quae Christum blasphemavit, et in Calvariae loco crucifixit: et quid sit mystice Samson, id est, Christum ligari, etc.

CAPUT XXIII. Quando vel ubi dixerit Christus quia Nazaraeus sum, et quomodo raso capite infirmus, sicut caeteri homines effectus sit, quomodo vel quibus defecerit.

CAPUT XXIV. Quomodo vel a quo tonsore rasum fuerit caput hujus Nazaraei, id est Christi, et de eo quod Philistiim clausum in carcere Samson molere fecerunt, erutis oculis, omni Christiano hoc exemplum cavendum sit.

CAPUT XXV. Quid sit mystice Nazaraei nostri, id est Christi capillos renasci coepisse, et quomodo multo plures interfecit moriens, quam vivens occiderat, et quam domum, et quibus discussis columnis dejecerat.

CAPUT XXVI. De historia, qua tribus Dan tulisse idolum Michae, et viri stirpis Benjamin narrautur mulierem incredibili libidinis furore vexando interfecisse, quod vehementer Israelites duplicis fornicationis crimine infamet.

CAPUT XXVII. Quod Christum Regem qui venturus erat Scriptura sancta suspiret, toties dicendo: “In diebus illis non erat rex in Israel.”

CAPUT XXVIII. De Ruth Moabitide, quod per illam alienigenam generatio Christi quodammodo recuperata sit, et quod illa fuerit petra deserti, de qua Isaias: “Emitte,” inquit “Agnum dominatorem terrae de petra deserti.”

CAPUT XXIX. De Elimelech et uxore ejus, et duobus filiis, quid vel quomodo de his in Paralipomenon scriptum sit.