|
Habitabit lupus cum agno, et pardus cum haedo accubabit. Vitutus, et
leo, et ovis simul morabuntur, et puer parvulus minabit eos. Notandum
quod non dixerit, habitabit agnus cum lupo, et accubabit haedus cum
pardo, sed accubabit pardus cum haedo, et lupus habitabit cum agno. Hic
dicimus, ut non excidat memoriae, quia tota haec lectio oppositam sonat
humilitatem superbiae Assur. Lupus enim, id est persecutor quilibet,
habitabit cum agno. Verbi gratia: Paulus qui primitus persequebatur
Ecclesiam et lacerabat, de quo dictum est: Benjamin lupus rapax (Gen.
XLIX), habitabat cum Anania Christianae simplicitatis agno, a quo
baptizatus est (Act. IX), vel cum Petro apostolo, cui dictum est: Pasce
agnos meos (Joan. XXI). Et pardus qui prius non mutabat varietates suas,
lotus in fonte Christi, accubuit cum haedo; non qui a sinistris est, sed
qui immolatur in pascha Domini. Leo quoque prius ferocissimus, et ovis
et vitulus pariter morabuntur. Quotidie cernimus in Ecclesia divites et
pauperes, potentes et humiles, reges atque privatos pariter commorari,
et a pueris parvulis, quos apostolos intelligimus, imperitos sermone,
sed non scientia, regi. Vitulus et ursus pascentur simul, requiescent
catuli eorum, et leo quasi bos paleas comedet. Cum enim inter se
disciplina Domini fuerint foederati, de quibus jam dictum est, tunc
vitulorum atque ursorum catuli simul requiescent, id est familiae fidem
sequentes dominorum, pariter tollentes super se jugum Domini, requiem
animabus suis invenient (Matth. XI). Quae autem sunt paleae, quas leo
quasi bos comedet, nisi simplicia verba in Scripturis sanctis?
Frequenter quippe evenit ut homines saeculi, mystica nescientes,
simplici pascantur lectione Scripturarum. Et delectabitur infans ab
ubere super foramine aspidis, et in cavernam reguli, qui ablactatus
fuerit, manum suam mittet. Infans qui est malitia parvulus, mittet manum
suam in foramen aspidis, id est, daemones de obsessis hominum corporibus
fugabit. Qui autem ablactatus est, et nequaquam lacte nutritur
infantiae, sed jam solido vescitur cibo, iste in reguli cavernam mittet
manum, id est in ipsius Satanae habitaculum, et inde extrahet eum. Non
nocebunt, et non occident in universo monte sancto meo. Haec omnia quae
praedicta sunt, sic immutata ut recte dicere possis: Haec est mutatio
dexterae Excelsi (Psal. LXXVI). Non nocebunt in monte sancto meo, id est
in Ecclesia, de qua ipse: Non potest, inquit, civitas abscondi supra
montem posita (Matth. V). Quia repleta est terra scientia Domini, sicut
aquae maris operientes. Quaerebas unde hoc leonibus et ursis, lupis et
pardis, ecce causam effectivam reddidit dicendo, quia repleta est terra
scientia Domini. Quae autem est scientia Domini, quae mira haec efficit,
nisi humilitas Domini? Nempe ipse cum dixisset leonibus et ursis, lupis
et pardis: Tollite jugum meum super vos, continuo subjunxit: Et discite
a me quia mitis sum et humilis corde (Matth. XI). Tantus magister, hoc
solum se docere profitetur, quia mitis est et humilis corde. Et hujus
rei solius, dociles nos cupit mentes habere. Ergo scientia Domini,
humilitas est Domini, sicut e contrario stultitia Assur, id est diaboli,
superbia est diaboli. Hac Domini scientia terra repleta est, sicut aquae
maris operientes. Quomodo, vel quali ordine? Sequitur continuo:
|
|