|
Nunc ad te sermo meus liberior dirigitur, discipule veritatis,
desiderator sanctitatis, amator Filii Dei, ejusdemque Filii hominis
episcope, bonis omnibus amabilis. Jam dudum in hoc gaudeo, et pro hoc
tibi jure gratulor, quia praeclare in te quoque lucet experimentum
veritatis, quae in Evangelio secundum Marcum dicit:
|
“Amen dico vobis, nemo est qui reliquerit domum, aut fratres, aut
sorores, aut patrem, aut matrem, aut filios, aut agros propter me, et
Evangelium, qui non accipiat centies tantum, nunc in tempore hoc domos,
et fratres, et sorores, et patrem, et matrem, et filios, et agros, cum
persecutionibus, et in saeculo futuro vitam aeternam (Marc. X).”
|
|
Antequam veri hujus sermonis in te habitum collaudem experimentum,
dicere libet aliquid propter eos, qui hic haerere vel mirari et dicere
possunt. Nunquid omnes qui sua qualiacunque sive quantulumcunque propter
Christum reliquerunt, centies tantum in hoc tempore, vel in hoc saeculo
receperunt? Ut de caeteris taceamus, nunquid eremitae sive anachoretae
centies tantum, quantum reliquerant propter Christum, in isto saeculo
receperunt? Propter eos quibus hujusmodi cogitationes occurrere possunt,
notandum est quia non dixit,
|
“qui reliquerit propter me”
|
|
tantum, sed addidit
Denique si tantumdem et non plus est propter Evangelium, quam propter
Christum, superfluum erit praemisso
addidisse
Quaerendum ergo vel sciendum est quid addiderit in sensu addendo verbis,
Illud nimirum in sensu addidit per hoc dictum, ut sentias eum dixisse in
hoc esse perfectionem, etiam praesenti remuneratione dignam, cum quis
non contentus propria salute, relictis omnibus sequendo Christum
discurrit, festinat, suscitat amicum, id est praedicat Evangelium, ut
audientes filii sequantur Christum, quod videlicet ministerium in primis
est apostolorum, qui tunc instruebantur, cum haec diceret eis, quorum
primus Petrus dixerat ei:
|
“Ecce nos reliquimus omnia, et secuti sumus te: Quid ergo erit nobis?
(Matth. XIX.)”
|
|
De hujusmodi non dat quispiam aliquem,
|
“qui non receperit vel recipiat in suo tempore, et domos, et fratres, et
sorores, et patrem, et matrem, et filios, et agros, cum
persecutionibus,”
|
|
id est in medio etiam persecutionum, quae volentibus pie vivere in
Christo non desunt (II Tim. III), centuplum quam reliquerat, idcirco
expeditus praedicare Evangelium, et tunc demum dubitet de promissione
hac, utrum vera sit, an non. Exempli gratia: Petrus qui piscator erat,
qui dives non fuerat, qui cibos manu et arte quaerebat, hic, ubi misso
Spiritu sancto de coelo praedicare coepit Evangelium, nonne centies
tantum recepit, quantum reliquerat, vocantem de navicula sequens
Christum? ut taceam quod et primum in Antiochia, et deinde in urbe Roma
magna residens pontifex, et domos habuit, imo et ecclesias construxit,
et fratres, et sorores spirituales, et patres, et matres, et filios
multo plures secundum spiritum habuit, quam secundum carnem quis habere
possit, ut, inquam, illa omnia taceam, solum illud jus possessionum sive
facultatum communium in initio Evangelii, ubi
|
“multitudinis credentium erat cor unum, et anima una, nec quisquam
eorum, quae possidebant aliquid suum esse dicebat, sed erant illis omnia
communia (Act. II, 4),”
|
|
valuit illi plus quam centum retia, centumque naviculas, qualium unam
reliquerat.
|
|