|
|
“primo alleviata est, novissimo autem aggravata,”
|
|
quando credendo in Christum magnam coepit lucem videre populus gentium,
et quomodo diabolus violentus exactor superatus sit.
Primo, inquit, tempore alleviata est terra Zabulon et terra Nephtalim,
et novissimo aggravata est via maris, trans Jordanem Galilaeae gentium.
Terram Zabulon, et terram Nephtalim praedictus evangelista viam maris
appellat, quia secus mare Galilaeae sita est, id est, secus lacum
Genezareth qui Jordane fluente efficitur, cujus in littore Capharnaum,
et Tyberias, et Bethsaida, et Corozaim steterant. Haec terra duarum
tribuum, totum significat hic populum Israeliticum. Recte videlicet,
quia is qui missus erat ad oves quae perierant domus Israel (Matth. XV),
quique ante passionem suam dicebat discipulis suis: In viam gentium ne
abieritis (Matth. X), primum in terra illa praedicavit, exinde enim
praedicare coepit. Igitur primo tempore est alleviata terra Zabulon et
terra Naphtalim, et novissimo aggravata est, id est praesentis Domini
Judaea et praedicationem audivit, et mirabilia vidit, assumpti autem in
coelum verbum repulit, et vitae aeternae indignam se judicavit. Primum
illis oportuit loqui, novissime ad gentes ire vel mittere, quia Judaea
cor suum aggravavit (Act. XIII). Itemque: Populus gentium, qui ambulat
in tenebris, vidit lucem magnam. Subaudiendum est, primo tempore,
Judaicus qua videlicet luce pro parte electorum alleviatus est,
novissimo gentilis populus, quando Judaicus in incredulitate aggravatus
est. Habitantibus in regione umbrae mortis, lux orta est eis. Mors et
umbra mortis hoc differunt, quod mors eorum est, qui cum operibus
mortuis ad inferos descendunt, anima enim quae peccaverit ipsa morietur
(Ezech. XVIII), umbra autem mortis eorum est, qui cum peccent, necdum de
ista vita egressi sunt. Possunt enim, si volunt, agere poenitentiam.
Multiplicasti gentem, non magnificasti laetitiam. O lux, inquit, quae
orta es, ambulantibus in tenebris et habitantibus in regione umbrae
mortis, tu gentem filiorum tuorum multiplicasti, multa quippe extunc
nata est gens filiorum lucis, sed laetitiam non magnificasti. Quorum
laetitiam? Apostolorum, qui primi in terra Zabulon, et Nephtalim
videntes te lucem veram, facti sunt ipsi lux mundi. Eorum laetitiam
nequaquam multiplicasti, quia laetitiam, quam habuerunt de illuminatione
gentium, magna tristitia permiscuisti, pro excaecatione sui, id est
Judaici populi. Sed nec ipsius generis quam multiplicasti tu laetitiam
magnificasti. Nam haec sunt verba tua, verba lucis, quae orta est eis:
Poenitentiam agite, appropinquabit enim regnum Dei (Matth. IV). Profecto
poenitentiam agentibus, nondum magnae laetitiae tempus est. Euntes,
inquit Psalmista, ibant et flebant mittentes semina sua (Psal. CXXV).
Sed quid deinde? Venientes autem, ait, venient cum exsultatione
portantes manipulos suos (Ibid.). Hoc est, quod continuo sequitur:
Laetabuntur coram te, sicut qui laetantur in messe, sicut exsultant
victores capta praeda, quando dividunt spolia (Ibid.). Haec ergo tam
apostolorum quam gentis, multiplicata laetitia sit aliquantula in spe,
magnificabitur autem in re, quando velut messores venient portantes
manipulos suos, et tanquam victores divident spolia, subauditur victi id
est diaboli. Jugum enim oneris ejus, et virgam humeri ejus, et sceptrum
exactoris ejus superasti, sicut in die Madian. Quia omnis violenta
praedatio cum tumultu, et vestimentum mistum sanguine erit in
combustionem et cibus ignis. Tu enim, Domine atque Salvator, jugum
oneris ejus, id est diaboli, qui prius exsultabat in mundo, qui cunctis
gentibus imperabat, qui gravissimo jugo servitutis colla omnium
deprimebat, et virgam, quae percutiebat universos, et peccata sibi quasi
quoddam tributum reddere cogebat, detraxisti de humeris eorum, et tibi
liberatos, servire fecisti absque ullo exercitu, absque effusione
sanguinis in abscondita manu, sicut quondam sub Gedeon populo Israeli de
Madianitis victoriam praebuisti (Jud. VII). Quomodo enim vestis quae
humano sanguine cruentata est, lavari non potest, sed infecta sanguine
igne comburitur, ut maculae foedi cruoris cum vestimento intereant, sic
diaboli violenta praedatio et tumultus ac turbae, quibus humanum sibi
subjecerat genus, gehennae ignibus deputatae sunt.
|
|