CAPUT 5

“Et in fronte ejus nomen scriptum, mysterium. Babylon magna, mater fornicationum et abominationum terrae.”

Nam idem est ac si dicas: Quia cives civitatis diaboli non saltem abscondunt opera suae turpitudinis, imo

“laetantur cum male fecerint, et exsultant in rebus pessimis (Prov. II).”

Denique in fronte nomen scriptum quod est Babylon, habere quid est, nisi opera confusionis publica testari professione? Hinc prostitutae Judaeae per prophetam exprobrando Deus dicit:

“Frons mulieris meretricis facta est tibi et erubescere noluisti (Jer. III).”

Recte ergo mulier haec in fronte sua nomen scriptum habere dicitur,

“Babylon magna, mater fornicationum et abominationum terrae;”

quia ipsa est corpus sive universitas impiorum, qui fornicationes atque abominationes adinvenerunt, et frontosi in ipsis adinventionibus suis incedunt, de qualibus item scriptum est:

“Peccatum suum sicut Sodoma praedicaverunt, nec absconderunt (Isa. III).”

Sed, cum ita sit, et taliter habeat in fronte sua scriptum, seque in rebus pessimis magnificet, dicatque quod sit Babylon magna, magnificando fornicationes suas; quomodo ipsum in propatulo scriptum dicitur, vel est mysterium? Sic enim ait:

“Et in fronte ejus scriptum mysterium?”

Ergo vel ironice dictum, vel idcirco, quia omnem fornicationis actum, in quo meretrix ista gloriatur, ipsa natura vult esse mysterium, id est secretum; et licet meretricia procacitas praedicet, naturalis tamen pudor contendit fieri occultum. Haec, ut jam supra dictum est, prima demonstrandae damnationis causa est. Sequitur causam edicens aliam:

“Et vidi mulierem ebriam de sanguine sanctorum, et de sanguine martyrum Jesu.”

Viderat jamjam meretricis hujus habitum ejusmodi; qui, etsi solus esset, ad damnationem ejus sufficere poterat. At illa non contenta, talem se esse, qualem praemissa descriptio denotat, adjecit hoc aliud malum, ut sanguinem funderet sanctorum, eo quod videret illos non esse consentientes immunditiis fornicationum suarum. Recte igitur repetitum visionis verbum interposuit dicendo,

“et vidi,”

quia non quidem aliam mulierem sive meretricem, sed ejusdem aliam iniquitatem vidit. Notandum praeterea, quia distinctionem fecit sanctorum et martyrum Jesu, dicendo:

“De sanguine sanctorum et de sanguine martyrum Jesu;”

illos proprie nuncupans martyres Jesu, quos eadem meretrix occidit pro confessione nominis Jesu post adventum ipsius. Cum ergo dicit,

“de sanguine sanctorum,”

subaudiendum est, prophetarum et aliorum qui occisi fuerunt propter testamentum Dei antequam in carne venisset Christus Jesus; et cum subjungit,

“et de sanguine martyrum Jesu,”

illi manifeste designantur, qui, ut jam dictum est, interfecti sunt pro testimonio vel confessione nominis hujus, quod est Jesus. Proinde constat, quia prima et praecipua meretricis hujus portio gens Israelitica exstitit, quae sanctos prophetas occidit. Unde et merito nomina sortitur muliebria et fornicata fuisse convincitur cum regibus, de qualibus hic in damnatione meretricis hujus supra scriptum est, cum qua fornicati sunt reges terrae. Ait enim Dominus per prophetam:

“Fili hominis, duae mulieres, filiae matris unius fuerunt, et fornicatae sunt in Aegypto, in adolescentia sua fornicatae sunt. Ibi subacta sunt ubera earum, et fractae sunt mammae pubertatis earum. Nomina earum Oolla major sive senior, et Ooliba soror ejus, et habui eas, sive factae sunt mihi, et pepererunt filios et filias. Et nomina earum Samaria Oolla, Jerusalem Ooliba. Fornicata est igitur Oolla super me, et insanivit, sive abiit ad amatores suos in Assyrios, qui appropinquabant ei, vestitos hyacinthinis, principes et magistratus, juvenes cupidinis sive electos universos, equites ascensores equorum, et dedit fornicationes suas super eos, electos filios Assyriorum universos, et omnium super quos insanivit, immunditiis sive adinventionibus suis polluta est, insuper et fornicationes suas, quas habuerat in Aegypto, non reliquit. Nam et illi dormierant cum ea in adolescentia ejus, et confregerant ubera pubertatis illius, sive et ipsi devirginaverant eam, et effuderant fornicationem suam super illam (Ezech. XXIII).”

Adeo carnalis Israel a nomine vel corpore meretricis hujus, quae hic dicitur Babylon, non excipitur, ut taliter cum divina auctoritate cum mulieribus et meretriciis, denotetur nominibus et femineis arguatur insaniisse libidinibus.

“Nam nomina, inquit, earum Samaria Oolla, et Jerusalem Ooliba.”

Quod quam recte dicatur, facile advertis, si recolas, quia mulier Jezabel in Samaria et filia ejus Athalia insanivit in Jerusalem, agendo ut Israel et Judas fornicarentur cum Baal, et occidendo sanctos prophetas. Igitur mulier ebria de sanguine sanctorum gens quoque Israelitica est, sicut et caeterae, imo plus quam caeterae gentes quia fudit sanguinem sanctorum, imo quia fudit sanguinem Christi sancti sanctorum, et inde ebria est, quia non intelligit neque videt, et ratio vel sensus veritatis illi non est, imo cunctis errorum retibus prae ebrietate illaqueata, est, completa prophetia, quae divinae concedendo justitiae, cum praemisisset:

“Et dederunt in escam meam fel, et in siti mea potaverunt me aceto,”

continuo subjunxit:

“Fiat mensa eorum coram ipsis in laqueum, et in retributiones, et in scandalum. Obscurentur oculi eorum ne videant, et dorsum eorum semper incurva (Psal. LXVIII).”

“Martyrum quoque Jesu,”

id est eorum qui receperunt sive perhibuerunt testimonium Jesu, credendo Evangelio ejus, sanguinem prior ipsa fudit, quia Stephanum protomartyrem ipsa lapidavit (Act. VII), et Jacobum fratrem Joannis ad placitum ejus Herodes gladio occidit (Act. XII), caeterosque tunc temporis testes Jesu flagellavit in synagogis suis, et de civitate in civitatem persecuta est (Act. XIV). Haec idcirco dicta sint, ut non dubium sit, aut excusari carnalis Judaismus possit, quin illius Babylonis magnae civitatis, imo, sicut hic scriptum est,

“magnae meretricis,”

cujus prima fundamenta posuit Cain, qui justum fratrem suum occidit, prima vel praecipua portio sit. Sequitur: