CAPUT 16

Quapropter ut Simon Magus baptizatus quidem aqua est, sed Spiritu sancto baptizatus non est (Act. VIII);

“sanctus enim Spiritus disciplinae effugit illum fictum (Sap. I),”

ac proinde baptizatus quidem, sed non renatus dici potest: sic et alii multi baptizantur quidem, sed non renascuntur, ac proinde malis fetibus recte comparantur; qui utero quidem concipiuntur, sed non vivificantur, aut vitam inspiratam protinus amittentes abortivi projiciuntur. Et isti quidem illis quoque assimilantur, qui transito mari Rubro in deserto prostrati sunt, et repromissionis terram non introierunt (Num. XIV). Illi autem qui ex aqua et Spiritu sancto renati, regnum Dei perseveranter introeunt, illis similes sunt, qui mari Rubro et Jordane quoque transito, terram promissionis, praeliorum virtutibus victores obtinuerunt. Illi quoque qui ab haereticis baptizantur, baptizati quidem sunt, nec eis repetitur lavacrum carnis; renati tamen nequaquam sunt, qui jam mortui prodeunt, sed nec unquam vixerunt (Joan. XII). Unde nec saltem illis fetibus comparantur, qui vivificati in materno utero moriuntur antequam proferantur. Qui tamen, si ad unitatem Ecclesiae revertantur, et per confessionem Catholicae fidei, matri unicae Ecclesiae subjiciuntur, tunc eo, qui in illa sola est, Christi Spiritu vivificantur, et sic inter eos qui ad videndum regnum Dei renati sunt, ipsi quoque computantur. Tantummodo quasi natalibus differunt ab eis, qui in Catholica fide et Ecclesiae baptizati sunt; sed ad regni ejusdem consortium perveniunt. Quemadmodum Gad et Aser, Dan et Nephtalim, de ancillis quidem obscurius nati sunt, sed tamen in divisione terrae, nihilominus aequum distributionis funiculum sortiti sunt. Jam nunc audita propositione, quia, quid necessarium sit ad videndum regnum Dei, Veritas exposuit (Ibid. XVI); rationem audiamus, quam subintulit eidem suo, quem erudiendum susceperat, auditori. Sequitur: