CAPUT XI. Cur chlamidem coccineam circumdari sibi permiserit.

Sed et quod chlamidem coccineam, cum illuderetur, non dedignatus est circumdari sibi (Matth. XXVII), nunquid non congruit illi, quod propter nos in passione sua fungebatur ministerio charitatis? Coccus enim coloris ignei, qui in tabernaculo Domini offerri, et in veste sacerdotali bis tinctus jubetur assumi (Exod. XXVI), geminam significat dilectionem, Dei et proximi, qua fit ut quidquid offerimus, ignitum et quasi bene coloratum coram divinis placeat conspectibus. Ipse autem

“propter nimiam charitatem suam qua dilexit nos (Ephes. II),”

bibebat calicem passionis, sicut ipse,

“ut cognoscat, inquit, mundus, quia ego diligo Patrem (Joan. XIV);”

et:

“Majorem charitatem nemo habet, quam ut animam suam ponat quis pro amicis suis (Joan. XV).”

Igitur huic Regi nostro chlamys coccinea bene congruebat, ut ipso habitu se illum esse ostenderet, qui in lege significabatur per vitulam rufam, cujus corpus pro peccato jubebatur extra castra cremari, et cinis ejus in aqua cum hyssopo super populum aspergi (Num. XIX).