CAPUT XX. De quarto praecepto, et superadjiciendo consilio.

Memento ut diem sabbati sanctifices (Exod. XX). Hoc praeceptum legitimum est, et in eo legitime servatur, ut quod operatur servus cum bene operatur, non suam, sed Domini sui gloriam quaerat, non praesentem ab ore conservorum suorum sibi laudem exquirat, vanamque gloriam suo nomini constituere proponat, sed Scripturam dicentem attendat: Videant opera vestra bona, non ut vos videamini, sed ut glorificent Patrem vestrum, qui est in coelis (Matth. V). Hoc revera meminisse est Sabbati sanctificandi, id est, hoc intendere servum, ut bene operando mereatur introire in requiem Domini sui. Nam illius Sabbati meminisse, cujus meminit hodieque Judaeus, jam non pro praecepto habemus, imo contra praeceptum, et contra voluntatem Domini esse fatemur, quia videlicet sabbatum illud jam ex illo magno die Sabbati, quo instante crucifixerunt Dominum, pollutum est a servis malignis, sanguine Domini sui, et sicut alio jam loco diximus Isaia testante, ex tunc omne sabbatum, et omne festum illorum profundo odio odit anima Domini (Isa. I). Hoc ergo praeceptum est: Memento ut diem Sabbati sanctifices, id est, ut bene operando finem totum operis illic constituas, ubi sancta et vera est requies. Consilium autem hoc est, ut nunc etiam sabbatizes, id est ut activam excedens vitam, contemplationi vaces, quae pars tanto melior est, quantum fideli servo dulcis amicitia praepollet, testante ipso cum dicit: Martha, Martha, sollicita es, et turbaris erga plurima. Porro unum est necessarium. Maria optimam partem elegit, quae non auferetur ab ea (Luc. X). Marthae servitium non reprehendit, sed Mariae partem praetulit, tanquam bono id quod optimum sit. Ad hunc sabbatismum in psalmo quoque perfectiores invitans: Vacate, inquit, et videte, quoniam ego sum Deus (Psal. XLV). Quod ex praecepto, et non magis ex consilio diceret, consequeretur neminem diligi a Domino, qui istud non fecisset. Nunc autem scriptum est: Jesus autem intuitus eum dilexit eum. Quem? Nimirum adolescentem divitem, cui cum protinus dixisset: Unum tibi deest, vade, quaecunque habes vende, et da pauperibus, et habebis thesaurum in coelis, et veni, sequere me. Ille contristatus in verbo abiit moerens, erat enim habens possessiones multas (Marc. X). Non igitur praeceptum est, sed consilium, propter quod et sic apud Matthaeum sub conditione dictum et in arbitrio vel voluntate ejus relictum est: Si vis perfectus esse (Matth. XIX). Nam si non velit ad istam perfectionem aspirare, non quidem diligi meretur ut amicus, aut tanquam filius, qui acceptaverit consilium, diligitur tamen in ordine suo tanquam fidelis servus qui actualiter bene utens saeculo, impleverit praeceptum.