CAPUT V. De praesidatu hominis, quod dictum est,

“Et praesit volatilibus coeli, et piscibus maris et bestiis terrae.”

Cum dixisset Deus: Faciamus hominem ad imaginem et similitudinem nostram, continuo subjunxit: Et praesit volatilibus coeli et piscibus maris, et bestiis. universae terrae atque omni reptili quod movetur in terra. Haec divinae dictionis pars latius patet quam illa quae praedicta est, faciamus hominem ad imaginem et similitudinem nostram. Omnem enim hominem complectitur. Unde enim piscibus maris, et volatilibus coeli, bestiis quoque et reptilibus terrae, homo praeest, nisi ex eo quod ipse rationalis est, illa autem irrationalia sunt: haec nempe differentia multum omnibus illis hominem praeponit, quia non quomodocunque illis praeest, ut solummodo dignior sit, sed ita etiam, ut omnium illorum naturas domare possit. Ergo ad hoc ut illis praesit homo, rationalem illum esse satis est. Verum illud nimis certum est, quod maxima pars hominum cum ratione polleat, a similitudine Dei vacui sint, et cum omnibus animantibus, ut jam dictum est, omnes utpote ad imaginem Dei facti praesint, Deo sunt rebelles, et non subditi quam plurimi, unde et longe sunt a similitudine Dei. Itaque quod dictum est, et praesint volatilibus coeli, et caetera, latius excedunt dictionem illam: Faciamus hominem ad imaginem et similitudinem nostram, quia videlicet jumentis omnes homines praesunt; ad imaginem autem simul et similitudinem Dei, soli electi facti, imo et perfecti sunt. Praesint igitur natura homines jumentis, ipsi autem hominibus gratia praesint homines Dei. Imo quia cum in honore essent non intellexerunt, comparentur pro vitio suo homines jumentis (Psal. XLVIII): qui autem dignitate naturae suae Deum glorificaverunt, aut gratias egerunt, similes Deo sint, filii Dei nominentur et sint, ut Joannes apostolus ait (I Joan. III). Sequitur: