CAPUT 15

“Ego sum [a] et [oh] principium et finis, dicit Dominus Deus, qui est, et qui erat et qui venturus est omnipotens.”

Totum quod hactenus dixit de persona Filii, parum erat, nec sufficiens ad salutem credenti vel confitenti. Quid enim illic offenderet Cherintum, Hebionem sive Arium aut alium quemlibet divinitatis Christi inimicum haereticum; testem fidelem, primogenitum mortuorum, id est, primum resurrexisse a mortuis Dominum Jesum, et principem esse regum terrae, eumque nos dilexisse et lavisse nos a peccatis nostris in sanguine suo, et venturum esse cum nubibus, scilicet ad judicandum vivos et mortuos? Haereticus quoque quilibet ejusmodi concederet, et confiteretur, sed eumdem esse Deum, Deo Patri coaequalem, sive initio cum Patre, vel in Patre manentem, non confiteretur. Recte igitur illa dixisse non contentus, addit istud quod summum est, in quo fides Christiana consistat, velut supremo gradu de Christi divinitate sublimiter aeque ut de patre sentiens, sicut dignum est, et dicens in persona ejus, ut videlicet majori tonitru, quae contradicunt illi ranae loquaces, conterantur.

“Ego sum [a] et [oh], principium et finis, dicit Dominus Deus, qui est, et qui erat, et qui venturus est omnipotens.”

Haec enim dicens, sive dicentem illum inferens, Patri coaequat, de quo idem supra dixerat,

“qui est, et qui erat, et qui venturus est.”

Quid dixerit, quid intelligi velit per [a] et [oh] confestim exponit dicendo:

“principium et finis.”

Duae namque litterae Graecorum, quibus et cujus linguae Ecclesiis hunc librum scripsit; duae, inquam, litterae illius linguae summa et ultima istae sunt [a] et [oh] Ut ergo dubium non sit, quale, vel cujus rei principium sit vel finis, per [a] commoniti, quae littera, ut jam dictum est, Graeci alphabeti prima est, ad sacrae Scripturae exordium respiciamus, ubi scriptum est:

“In principio creavit Deus coelum et terram (Gen. I),”

et per [oh] quae ultima est, item commoniti, ad finem ejusdem Scripturae in evangelico volumine respiciamus, ubi scriptum est:

“Et ecce ego vobiscum sum omnibus diebus, usque ad consummationem saeculi (Matth. XXVIII),”

ut veraciter credamus, et confiteamur hunc esse et principium, in quo omnia facta sunt, et finem sive consummationem, qua omnia restaurata et perfecta sunt.