CAPUT 23

“Et vidi equos in visione, et qui sedebant super eos habebant loricas igneas, et hyacinthinas, et sulphureas, et capita equorum erant tanquam capita leonum et de ore ipsorum procedit ignis, et fumus, et sulphur. Ab iis tribus plagis occisa est tertia pars hominum, de igne, et fumo et sulphure, qui procedebat ex ore ipsorum.”

Numerum quidem non definiendo, sed mysterium ejus significando praescripserat, dicens:

“Et numerus equestris exercitus vicies millies dena millia audivi numerum eorum,”

Nunc demum et equorum et equitum suscribit dicendo, et ita

“vidi equos, et qui sedebant super eos,”

Assyrii sive Chaldaei, Persae et Macedones, atque Romani, cum fuerint vel sint natura homines, equos ascendentes, et in equis gloriantes, nihilominus tamen pro quadam similitudine dicuntur et fuerunt equi, imo et asini, juxta illud propheticum:

“Carnes asinorum carnes eorum, et fluxus equorum, fluxus eorum (Ezech. XXIII).”

Quorum vel qualium equitum fuerunt isti equi vel qui sedebant super eos, nisi agitatores superborum atque luxuriosorum spiritus maligni? Isti sedebant super eos, isti agitabant eos, et cum salirent in curribus et in equis, currus et equi erant diaboli.

“Habentes, inquit, loricas igneas, et hyacinthinas et sulphureas.”

Spiritus namque maligni, quorum cordibus praesident, eorum sunt poenis amicti, imo et quales efficiant eos, quibus insident, tales in praesenti visione apparent. Quales autem efficiunt, nisi cupidos, superbos, libidinosos? quid vero per ignem nisi cupiditas? quid per hyacinthum, qui color coeli faciem imitari dicitur, nisi superbiam? quid per sulphur fetidum, nisi libidinem maximeque eam quae est contra naturam intelligimus? Tales nimirum regnorum illorum gentes fuerunt, cupiditate ardentes, superbia tumentes, libidine fetentes. Bene ergo postquam de equitibus dixit, eadem fere de equis subjunxit;

“et de ore, inquiens, ipsorum procedit ignis, et fumus, et sulphur.”

Solummodo hyacinthinarum appositionem loricarum commutavit, pro illo colore superbiam significante ponens fumum, per quod nihilominus superbia significari solet, juxta illud Psalmistae:

“Inimici vero Domini mox ut honorificati fuerint et exaltati, deficientes quemadmodum fumus deficient (Psal. XXXVI).”

Igitur equitibus de quibus dixerat,

“habentes loricas igneas et hyacinthinas et sulphureas,”

equos suppares fuisse testatur, cum dicit,

“et de ore ipsorum procedit ignis, et fumus, et sulphur.”

Similes enim sunt homines ejusmodi malignis spiritibus insessoribus atque habitatoribus suis, licet daemones in hoc minus habeant, ut non actu, sed tantum voluntate libidinosi sint, quippe qui sine carnibus sunt. Et quis haec ignoret, quod illic inimici Domini, cupidi, superbi fuerint et libidinosi? Nam de igne cupiditatis eorum quidpiam praedicare ex abundanti est. Palam quippe est, quia ignis eorum ejusmodi totum mundum conflagravit, regnumque adversus regnum concitando, nullam orbi terrarum requiem vel refrigerium concessit.