CAPUT V. Quod Jacob Benjamin filium suum cum illis mittere timuerit.

At illi portantes frumenta in asinis, profecti sunt, etc. Dimissi fratres et quasi non dimissi revertuntur, nam eorum pedes quidem compedibus absoluti, sed animi cum Simeone vincti retinentur. Nesciebant autem quod eos dominus terrae diligeret, et idcirco, ne exterriti non redirent ad eum, unum ex eis in vinculis retinuisset. Reversi igitur, quasi infausta renuntiant: Locutus est nobis dominus terrae dure, et putavit nos exploratores esse, etc. Stuporem sive terrorem simul omnibus adauxit, quod, cum frumenta effunderent singuli, repererunt in ore saccorum ligatas pecunias. Putaverunt enim contra se subtiliter agi, et devolvendae in eorum calumniae occasiones paratis artibus inquiri. Unde et postmodum in Aegypto ad dispensatorem locuti sunt: Oramus, domine, ut audias. Jam ante descendimus ut emeremus escas, quibus emptis, cum venissemus ad diversorium, aperuimus sacculos nostros, et invenimus in ore saccorum pecuniam, quam nunc eodem pondere reportavimus. Non est in nostra conscientia quis eam posuerit in marsupiis nostris (Gen. XLIII). Omnibus itaque exterritis additur ad cruciatum mentis eorum et luctuosa patris querela, dicentis: Absque liberis me esse fecistis. Pene quod sentiebat edixit. Cum enim dicit, absque liberis me esse fecistis, et contiuno subjungit: Joseph non est super, quid aliud dicit, quam: absque Joseph me esse fecistis? Simul quoniam et continuo prosequitur: Simeon tenetur in vinculis, et Benjamin aufertis, et de Joseph conscientia reos torquebat, timere poterant quod suspicaretur pater, quia Simeonem pro frumento vendidissent, et sic pecuniam reportassent, itemque malitiose Benjamin auferre vellent. Deinde et cum dicit: Non descendet filius meus vobiscum. Frater ejus mortuus est, ipse solus remansit; si quid ei adversi contigerit in terra ad quam pergitis, deducetis canos meos ad inferos, palam datur intelligi quia, si audeat, plus dicere velit, praesertim quia praemisso, si quid ei adversi contigerit, non ait, descendent cani mei, sed deducetis canos meos cum dolore ad inferos. Nempe sic se habente dictorum serie, quod dicit: Si quid ei adversi contigerit, idem est ac si dicat: Si quid ei adversi feceritis. Sed parcit ori, neque dolori cuncta permittit, ne, quod viri iracundi est, satis turbatam amplius turbet ipse domum suam.