|
|
“Cum ergo fleret, inclinavit se, et prospexit in monumentum, et vidit
duos angelos in albis sedentes, unum ad caput, et unum ad pedes, ubi
positum fuerat corpus Jesu.”
|
|
Cum Joannes et Lucas (cap. XXIV) duos angelos fuisse visos referant,
quomodo ab istis Matthaeus et Marcus non dissonant in eo quod unum
tantummodo visum fuisse commemorant? videlicet, quia, cum duo fuerint,
unus locutus est, qui et in dextris secundum Marcum (cap. XVI), et super
lapidem secundum Matthaeum (cap. XXIII), et ad caput secundum Joannem
sedens (cap. XX), nulli quasi ex diversa sessione scrupulum movere
debet. Nam sicut testantur periti locorum eorumdem, monumentum Domini in
aquilonari parte cryptae situm est in petra excisum, longitudinis septem
pedum, trium mensura palmarum pavimento altius eminens, introitumque
habens a latere meridiano. Quod cum ita sit, profecto qui in dextris
sedet, ad caput sedet, quia super lapidem revolutum exterius sedit.
|
|