|
|
“Dicunt ei illi: Mulier, quid ploras? Quem quaeris? Dicit eis: Quia
tulerunt Dominum meum, et nescio ubi posuerunt eum.”
|
|
Plorando inclinata mulier haec, angelos vidit, et percontantes audire
meruit, quia videlicet futurum erat ut Gentilitas peccata sua deflendo,
se humilians sanctis apostolis vel praedicatoribus, qui utique angeli
Domini exercituum sunt, innotesceret, et ab illis dulcedinem aeternae
consolationis acciperet. Et recte omnes angeli Domini exercituum, omnes
sacerdotes vel praedicatores veritatis, quorum labia custodiunt
scientiam et quorum ex ore legem requirunt (Malach. III), per duos
angelos ita sedentes, unum ad caput et unum ad pedes signati sunt, quia
videlicet unum eumdemque Christum et Deum esse ante saecula, et hominem
factum praedicant in fine saeculorum, et utriusque Testamenti vocibus
incarnatum, passum, mortuum, sepultum ac resuscitatum a mortuis
comprobant verum Dei Filium. Unde et duo cherubim, quae propitiatorium
tegunt, sese invicem aspiciunt, versis vultibus in propitiatorium (Exod.
XXXII). Cherubim quippe plenitudo scientiae dicitur. Et quid per duo
cherubim, nisi utrumque Testamentum? Quid vero per propitiatorium nisi
ipse qui est propitiatio, pro peccatis nostris figuratur (I Joan. II).
Et dum Testamentum Vetus hoc faciendum denuntiat quod Novum de Domino
factum clamat, quasi utraque cherubim invicem aspiciunt, dum vultus in
propitiatorium vertunt. Nec enim a suo aspectu discrepant, quae
dispensationis ejus mysterium concorditer narrant. Quod autem
interrogata mulier, quid ploraret, quem quaereret, respondit:
|
“Quia tulerunt Dominum meum de monumento,”
|
|
hodieque magnae huic mulieri, scilicet Ecclesiae non vane dicere licet,
quia videlicet Judaei, quantum in ipsis est, tulerunt Dominum de
monumento, dum non resurrexisse, sed furto sublatum esse, dato
custodibus pretio, mentiti sunt, et testes mendaces conduxerunt (Matth.
XXVIII). Sed eorum mendacia nihil veritati nocuerunt, unde et a Propheta
graviter deridentur, dicente:
|
“Quia sagittae parvulorum factae sunt plagae eorum, et infirmatae sunt
contra eos linguae eorum (Psal. LXIII).”
|
|
Dicunt enim custodes illi pretio ad mentiendum conducti:
|
“Discipuli ejus furati sunt eum nobis dormientibus.”
|
|
Respondemus ad haec: O parvuli sagittarii, si dormiebatis, unde
sciebatis quia furati sunt eum discipuli? Si autem vigilastis, quare non
servastis? Praeterea, quia non ait tantum, tulerunt Dominum, a toto
partem significans, cum non nisi corpus quaereret: non, inquam, ait,
tantummodo Dominum vel Dominum nostrum, sed
hoc recte peccatrix illa dixit, recte nihilominus peccatrix Ecclesia de
gentibus dicit: Peccatorum quippe Dominus; peccatorum, inquam,
poenitentium proprius Dominus est Christus.
|
“Non enim veni, inquit, vocare justos, sed peccatores (Luc. V).”
|
|
|
|