CAPUT XXVIII. Quod Dominus percussit Ozam, eo quod tetigit arcam Domini, exemplum esse quod non debeat vita praelatorum a subditis temere reprehendi.

“Haio et Oza filii Abinadab minabant plaustrum novum. Postquam autem venerunt ad aream Nachar, extendit manum Oza et arcam Dei, in tenuit eam, quoniam calcitrabant boves, et declinaverant eam. Iratusque est Dominus indignatione contra Ozam, et percussit eum super temeritate.”

Jusserat idem Abinadab duobus filiis suis Oza et Haio, ut portarent arcam Domini humeris suis, et quia neque ipsi eam portaverunt, neque Caathitis ad portandum dederunt, idcirco Oza morte multatus est. Fuit enim peccatum in non portando, in sustinendo arcam jam poena peccati. Nam de Oza traditur quod aruisset brachium ejus, et humerus ubi arca Domini portanda fuerat, et in illius loco divisio quaedam facta est.

“Avertit arcam Domini in domum Obeth Edom.”

Obeth Edom Levita erat, et ignorabat David ob quam causam indignatio Dei venisset in Ozam. Postquam vero cognovit causam pro qua Oza percussus est, jussit eam portari in humeris, sicut sequentia monstrant. Porro mystice per hanc similitudinem vehementius commonemur, ne quando nos otiosi aut vacui cum simus, humiles arcae Dei portatores, si quando excesserint veluti boves calcitrantes, temere judicemus. Verbi gratia:

“Facta est contentio inter discipulos Jesu, quis eorum videretur esse major (Luc XXII).”

Item in Actibus apostolorum:

“Facta est dissensio inter Barnabam et Saulum, ita ut discederent ab invicem (Act. XV).”

Ubi haec vel hujusmodi evenerunt, boves utique calcitrantes arcam declinaverunt. Nam et Paulus dicit:

“Scriptum est in lege Moysi: Non alligabis os bovi trituranti. Nunquid de bobus cura est Deo? An propter nos utique dixit? Nam propter nos utique scripta sunt (I Cor. IX; Deut. XXV).”

Igitur ad reprimendam contra rectores, reprehensionis audaciam,

“Iratus est, inquit, Dominus contra Ozam indignatione, et percussit eum super temeritate,”

quia videlicet qui sanctorum infirma respiciunt, et non potius quia

“convaluerunt de infirmitate, fortes sunt in bello (Hebr. XI),”

ibi contra semetipsos divinum provocant judicium. Aliter quoque et juxta moralem sensum, quid mens justi, nisi arca est testamenti? Quae gestata bobus calcitrantibus inclinatur, quia nonnunquam etiam qui bene praeest, subjectorum populorum confusione concutitur. Sed perdit vitam qui arcam Dei tumide sublevat, quia nequaquam quis sanctorum corrigere facta praesumeret, nisi de se prius meliora sensisset. Unde et Levites idem recte Oza dicitur, quod videlicet robustus Domini interpretatur, quia praesumptores quique, nisi audaci mente robustos se in Domino crederent, nequaquam meliorum facta vel dicta, velut infirma judicarent.