VERS. 24.

“Docete me, et ego tacebo,”

videlicet quia hoc vultis, ut vobis docentibus, id est reprehendentibus,

“ego taceam,”

scilicet veritatem conscientiae meae,

“et si quid ignoravi,”

id est ignoranter peccavi,

“instruite,”

id est corrigite

“me.”

Quam ironiam absque ullo tumore a se prolatam, manifeste innuit per hoc quod paulo inferius subjungit:

“Super pupillum irruitis.”

Ac si dicat: Hoc non est docere vel instruere, sed super me pupillum irruere. Qui in eo pupillus sum, quod totus mundus dereliquit me.

Nunc eosdem et corripit humiliter et docet sapienter.