|
Sciendum vero quod licet cum dixisset, fiant luminaria, subjunxit, in
firmamento coeli, pariterque de stellis, et posuit eas in firmamento
coeli quamvis non diversa sit dictio, diversa tamen horum est positio.
Nam, quod astronomici melius experti sunt, stellae quidem omnes praeter
quinque planetas, id est erraticos, et praeter haec duo luminaria magna,
in firmamento fixae sunt, et cum firmamento feruntur. Siquidem luminaria
haec, 17 et stellae quinque, ut praedictum est, quas idolorum suorum
nominibus sacraverunt, scilicet, Saturni, Jovis, Martis, Veneris atque
Mercurii, circos habent proprios, qui contrario motu feruntur, volvuntur
enim contra firmamentum. Horum altior circus Saturni, inferior lunae,
circulus habetur. Bene, inquit, fiant luminaria in firmamento coeli, id
est unumquodque in sui firmamento coeli. Dicuntur enim et istorum
luminarium et caeterorum planetarum circuli coeli, qui laudant Dominum,
juxta Psalmistam dicentem: Laudate eum, coeli coelorum (Psal. CXLVIII),
id est, coeli, vel circi majores, minorum complexui circulorum. Non enim
parva materia divinae laudis est firmamentum, cursus eorum quem nunquam
excedunt, incessanter currendo, seque in circulos suos reflectendo motu
duplici, videlicet motu superioris firmamenti, quod dicunt aplanen, et
motu proprio, quo contra ipsum jugiter feruntur. Utrumque motum
Ecclesiastes, de sole loquens, exprimit his verbis: Oritur sol et
occidit, et ad locum suum revertitur, ibique renascens gyrat ad austrum,
et flectitur ad aquilonem. Lustrans universa in circuitu pergit
spiritus, et in circulos suos revertitur (Eccle. I). Hoc idem de luna et
caeteris est sentiendum, quae quanto majores vel minores circulos
habent, tanto plus vel minus temporis gyrando et regyrando expendunt.
|
|