|
Pone, inquit, manum tuam subter femur meum, ut adjurem te per Dominum
Deum coeli. Tradunt Hebraei quod in sanctificatione sua, hoc est, in
circumcisione sua jurare jusserit. Nos autem dicimus quod illum
adjuraverit in semine suo, hoc est in Christo, qui ex illo nasciturus
erat, juxta Matthaeum loquentem: Liber generationis Jesu Christi filii
David, filii Abraham (Matth. I). Notandum praeterea quod non ipsum
Isaac, quem Deo jussus obtulerat, adjuret pater, neque ipsum ad
quaerendam sibi uxorem mittat, ut quaecunque sibi placuerit, illam
accipiat, quia videlicet nec futurum erat ut ipse Christus, postquam
passus est, per semetipsum Ecclesiam sibi de hoc mundo colligeret
corporali praesentia. Non, inquit, accipias uxorem filio meo de filiabus
Chananaeorum, sed ad terram et cognationem meam proficiscaris, et inde
accipias filio meo Isaac uxorem. Chananaei, inter quos habitabat pater,
Judaei erant, quorum ipse nomine tenus Deus erat, unde et dicit: Populus
hic labiis me honorat, cor autem eorum longe est a me (Isa. XXIX),
scilicet pro parte eorum qui recte dicti sunt Ismael, qui secundum
carnem natus est. Chananaei namque recte dicuntur eamdem ob causam,
videlicet, propter quam et per prophetam sic illi populo exprobatum est:
Pater tuus, inquit, Amorrhaeus, et mater tua Cethaea (Ezech. XVI).
Illius populi multae filiae, id est, multae fuerunt haereses vel sectae,
scilicet traditiones Pharisaeorum, Sadducaeorum, et eorum qui Samaritae
dicti sunt, et quod caeterae, ut fertur, ferme novem dissensiones
haeresum. De filiabus ergo illorum ne accipias, ait, uxorem filio meo
Isaac, quia videlicet secundum nullam eorum sectam institui dignatur
Deus Pater unicam Filii sui sponsam novam, scilicet Ecclesiam, quae non
habeat maculam, aut rugam (Ephes. V). Sed ad terram et cognationem
meam proficiscaris. Proficisci nempe ad terram et cognationem patris,
servum fidelem atque prudentem, id est, attendere fidem per quam
justificati sunt illi, qui vere Dei populus, Deoque per amorem justitiae
quodammodo cognati fuerunt, et secundum sensum illorum sanctam
instituere Ecclesiam, verbi gratia, dicentium: Nunquid manducabo carnes
taurorum, aut sanguinem hircorum potabo? (Psal. XLII.) Subauditur, non.
Sed quid? Immola Deo sacrificium laudis (ibid.). Et innumera his
similia, quae observare, et observanda tradere, id plane est veram et
Dei Filio dignam conjugem informare. Quando autem Deus Pater sic
adjuravit servum suum? Tunc utique, quando sanctum apostolis misit
Spiritum, per quem sic obtinuit corda eorum, ut nihil aliud omnino, nisi
quod volebat Deus de hujusmodi loqui, aut agere possent: Si, inquit,
noluerit mulier venire mecum, num reducere debeo filium tuum illuc, unde
egressus est? Quod est dicere: Si nemo ex Judaeis voluerit, relicta
circumcisionis carnaliumque caeremoniarum justitia, solam necessariam,
quae ex fide est, suscipere justitiam, num concedendum vel ferendum erit
ut fidem Evangelii communicemus vel commisceamus carnali Judaismo, de
quo Christus circumcisus, vel circumcisionis minister egressus est,
aliam viam instituendo, dum dicit: Baptizate omnes gentes (Matth.
XXVIII).Cave, inquit, ne filium meum reducas illuc. Et continuo
solita fide confirmatus: Dominus, ait, Dominus Deus coeli, qui tulit me
de domo patris mei, ipse mittet angelum suum coram te, et accipies inde
uxorem filio meo. Et continuo: Sin autem noluerit mulier sequi te, non
teneberis juramento. Eadem omni conditione libertas et conscientiae
munditia indicitur evangelico viro. Si noluerint suscipere te, pulverem
pedum tuorum excute in eos (Matth. X). Vehemens repetitio serio virum
fortem locutum esse innuit: Filium tantum meum, ne reducas illuc; ne,
inquam, reducas illuc, sed potius dic: Evacuati estis a Christo, qui in
lege justificamini, a gratia excidistis (ibid.). Item: Si
circumcidamini, Christus vobis nihil proderit (Gal. V), etc., his
similia.
|
|