|
|
“Novi opera tua, et fidem, et charitatem, et opera tua novissima plura
prioribus.”
|
|
More suo prius quod laude dignum est collaudat, et posterius quod
vituperabile est, cum paterna correptione commemorat.
|
“Novi, inquit, opera tua,”
|
|
et hoc novi et approbo, quia de bonis profecisti ad meliora. Hoc est
enim quod repetens ait,
|
“et opera tua novissima plura prioribus.”
|
|
Verbi gratia: Opera illius novissima, plura vel meliora sunt prioribus;
qui, cum a timore opus bonum inchoaverit, pervenit ad charitatem, quae
perfecta, foris mittit timorem (I Joan. IV). Hoc namque innuere videtur,
ubi cum praemisisset,
statim addit;
|
“et fidem et charitatem.”
|
|
Inchoatio namque operum bonorum, timor est, qui concipitur per fidem,
perfectio vero, charitas quae servilem excludit timorem. Et quantacunque
sint opera timoris, quae tempore vel ordine priora sunt, sine dubio
charitatis opera tempore novissima, dignitate plura et meriti majoris
sunt. Ergo in persona propria iste Angelus Thyatirae magno testimonio
superni judicis honoratur, quia secundum ipsum nomen Thyatirae, quod
transfertur in hostiam, semetipsum exhibuit Deo hostiam viventem, per
fidem et charitatem.
|
|