CAPUT 47

“Cogitaverunt autem principes sacerdotum, ut Lazarum interficerent; quia multi propter illum abibant ex Judaeis, et credebant in Jesum.”

Itaque bene venientibus male remanentes invidebant, et gloriae Domini invidebant. Sed unde hos ausus gens subjuga conceperat, ut non solum unum hominem interficere velle auderet, quia mortuos suscitat, sed etiam alium, quia revixerat? Videlicet ex fiducia pavoris sui, quem superius in concilio suo pontifices et Pharisaei praetenderant, dicentes:

“Ne forte veniant Romani, et tollant locum nostrum et gentem.”

Iste pavor fidelitatem sonuerat dominorum suorum, scilicet, eorumdem Romanorum, idcirco audebant, inde praesumebant, ideo leges Romanas non posse sibi succensere, quasi sagaces et callidi praevidebant. Nam et Herodem illa causa de loco, et gladio Romanae severitatis cripuerat, qui tot pueros propter ortum novi regis trucidaverat (Matth. II), cui prophetae in Scripturis suis, non solum Judaicum, sed etiam totius mundi regnum promittebant, et idcirco non soli sibi, sed etiam Romanis principibus, eo modo illum consuluisse Augusti Caesaris aures libenter accipiebant.