CAPUT XXII. Qualicunque sensu Jeremias illa scripserit, Judaeos suo proposito adaptasse.

Dicit aliquis, putasne ipsi qui scripserunt vel etiam illi quibus scripserunt hunc prologum, ita ut tu nunc dicis, et sicut nunc Ecclesia Christi intelligit, prophetica Jeremiae dicta intellexerunt? Ad haec, inquam, putasne Judaei, qui de regione Judaea scripserunt, aut Judaei per Aegyptum, quibus scripserunt, prophetae fuerunt, aut propheticum intellectum habuerunt? Si prophetae fuerunt, aut intelligentiam prophetici spiritus habuerunt, nimirum ea quae sub velamine legalis, aut propheticae litterae latebant, intellexerunt. Quid voluerit constructio vel ritus tabernaculi, quid significaverit altare incensi, quid arca, quid propitiatorium, quid duo Cherubim, quid prorsus vel quale fuerit illud quod intendens Dominus ad Moysem:

“Inspice, ait, et fac secundum exemplar quod tibi in monte monstravi.”

Sed non erant prophetae in diebus illis fere ex quo reaedificatum est templum post captivitatem Babylonicam. Et novissimus duodecim prophetarum Malachias, quem ipsum Esdram fuisse dicunt Hebraei, prophetavit. Hinc in primo libro Machabaeorum scriptum est:

“Et facta est tribulatio magna in Israel, qualis non fuit ex die qua non est propheta visus in Israel (I Mach. IX).”

Igitur quomodocunque intellexerint illud quod inveniri dixerunt in descriptionibus Jeremiae prophetae, vel ipsum Jeremiam dixisse de populi congregatione de majestatis Domini apparitione, vel futura nube secundum similitudinem nubis, quae in monte Sinai manifestata est Moysi, quae vel Salomoni in dedicatione templi; Nos in praesenti Scriptura scribentium teneamus intentionem, quia facta haec vel dicta Jeremiae fratribus, qui erant per Aegyptum, habentibus templum non legitimum, scripserunt ad suimet competentem consolationem, quod videlicet, loci vel templi dignitas, non idcirco minor videri deberet, quod eo tempore tabernaculum et arcam et altare incensi non haberent.