|
Processio est solemnis egressio personarum maxime spectabilium, non sine
quadam gravitatis festivitate suam praesentiam exhibentium, taliter ut
venerationem quoque digne mereantur a conspectu plebium, magna, ut saepe
fit, cum jucunditate occurrentium, magno cum gaudio deducentium. Et
nostrum quidem procedere, qui locales sumus, est proficisci de loco ad
locum: Divinitatis vero localis non est, licet interdum locus illi
ascribatur, exempli gratia, cum dicit quispiam:
|
“Vere etenim Dominus est in loco isto, et ego nesciebam (Gen. XXVIII).”
|
|
Est autem processio divinitatis effectus mirandi operis, unde sic
perpenditur, sic mente conspicitur, majestas tantae dominationis, sicut
ex facie cognoscitur dignitas hominis reverendi, de loco ad locum
venerabiliter procedentis. Igitur effectus operis, si dociles, si
attenti, si benevoli sumus ad contemplandam pulchritudinem tantae
processionis, docere nos potest, ut cognoscamus Dominum majestatis:
Dominum, inquam, majestatis, Filium qui jamdudum processit, Dominum
majestatis nihilominus Spiritum sanctum qui adhuc procedit. Haec denique
discretio in temporibus verbi hujus prudenter audienda est, quia de
semetipso loquens Filius Dei, secundum praeteritum tempus dixit:
|
“Ego enim ex Deo processi (Joan. VIII),”
|
|
de sancto autem Spiritu loquens praesenti tempore dixit:
|
“Qui a Patre procedit (ibid. XV).”
|
|
Proinde nimis incongruum esset, ambos, scilicet Filium et Spiritum
sanctum dicere procedentes, cum procedens participium sit temporis
praesentis, sicut et Verbum procedit, quod de solo Spiritu sancto dictum
est, Filius autem jamdudum, sicut dictum est, processerit, cujus
processio fuit ille effectus operis, a quo Deus, qui per illum omnia
creavit, jamdudum cessavit, sicut manifeste Scriptura dicit:
|
“Et requievit Deus die septimo ab universo opere quod patrarat, et
benedixit diei septimo, et sanctificavit illum, quia in ipso cessaverat
ab omni opere suo quod creavit Deus ut faceret (Gen. II).”
|
|
Nullam quippe novam creaturae speciem deinceps creavit, quam ante illam
requiem suam in genere suo non creaverit.
|
|