CAPUT XXX. Quod revera Christus post passionis laborem in illa sabbatizaverit, et resurgens ex mortuis, jam in octavam introierit.

Amplius autem, post passionis et mortis laborem, in illo sabbato suo requievit Deus. Deus enim erat in Christo, et quia propter personae unitatem congrue Deus laborasse dicitur, ubi laboravit, et usque ad mortem fatigatus est Christus, pulchre requievisse Deus dicitur, ubi exempta corpori per crucem sabbatizavit anima, de qua nunquam recessit semel assumptum Verbum Deus. Tunc ergo Deus in sabbato suo requievit ab operibus suis, quando Deus et homo Christus, et secundum animam in secreto divinitatis, et secundum corpus in sepulcro terrae requievit. Delectat valde illa Dei dispositio, sex diebus operantis in sudore passionis, et septimo deposita carne requiescentis. Nam sicut evangelica fideliter narrat historia, primo dierum, id est die Dominica in civitatem Hierusalem passurus introivit; secundo et tertio mitis agnus, inter lanistas crudelissimos, juges insidias pertulit, quarto a discipulo suo traditus est, quinto testamentum scribens filiis, haereditatem corporis et sanguinis sui delegavit; sexto moriendo, suum omne opus acri cum labore consummavit; septimo in sepulcro requievit, et in illa aetate quam dicimus septimam, usque ad primam Sabbati cum beatis spiritibus sabbatizavit, deinde resurgendo a mortuis, jam in octava est, id est in gloria immortalitatis et incorruptionis. Maxime ergo illo respicientes dicamus cum Apostolo, quia qui ingressus est in requiem ejus, etiam ipse requievit ab operibus suis, sicut et a suis Deus (Hebr. IV). Etenim illo labore suo, et illa requie sua requiem nobis acquisivit Deus et Dominus noster Jesus Christus, ut deposita carne, mox in septima requiescamus, donec resurrectione carnis celebrata, jam in octava regnemus.