|
|
“Multiplicabo aerumnas tuas et conceptus tuos.”
|
|
Multiplicabo, inquit, aerumnas et conceptus tuos, subauditur, super
numerum. Nam et electorum quidem numerus multiplex est, sed eorum
multiplicatio tota ex benedictione est Dei dicentis, ut supra jam dictum
est: Crescite et multiplicamini, et replete terram, etc. Haec autem
multiplicatio non benedictionis, sed damnationis est: non gratiae, sed
irae, non clementiae, sed vindictae. Unde et non ait tantum:
Multiplicabo conceptus tuos, sed multiplicabo, inquit, aerumnas tuas et
conceptus tuos. Mulier quippe quanto fecundior, tanto aerumnosior. Post
singulos conceptus dolor cruciat per singulos partus, suus eam sanguis
fatigat, quippe quae et cum sana videtur, menstruis fluoribus laborat.
Mulier namque unum et solum est menstruum animal. Quanta putas haec ira,
quanta est vindicta, concipi vel nasci tot homines, qui numerum
excedant, qui ad Dominum vel vitam aeternam non pertineant, quibus
proinde melius erat si nati non fuissent? Nempe si incorrupta naturae
nostrae terra permansisset, non Dei benedictionibus pestem maledicti
serpentis superinduxisset, solas bonas arbores, id est solos bonos
germinasset homines, et nullum agrestium lignorum, quae ad hoc nata
sunt, ut excidantur et in ignem mittantur, quia fructum non ferunt,
succi ejus abundantia produxisset. Haec fortis atque terribilis nimis,
et timenda magis quam discutienda divini judicii severitas est.
|
|