CAPUT V. Quare junior David Abrahae praepositus sit, dicendo:

“Filii David, filii Abrahae,”

et quomodo idem David prius Verbi Dei quod Christus est, quam carnis Christi pater esse meruit.

Quare autem junior David patri Abrahae praepositus est in libro generationis hujus, dicendo, filii David, filii Abraham? Nimirum hoc evangelista pro sua fecit intentione: nam si diligenter advertas, dum regnum Christi evangelizat, plusquam caeteri evangelistae, regalia regis hujus conscribit insignia, quod non tacebit nostri quoque studii possibilitas. David autem rex fuerat, et regalis ad eum promissio facta est dicendo: De fructu ventris tui ponam super sedem tuam (Psal. CXXXI). Deinde regni Christi filii sui mystica factis praesignaverat, dictis cecinerat. De factis ejus mysticis vel passionibus figurativis, suo loco pro posse diximus, dicta ejus omnis Ecclesia concinit, et concinendo regnum Christi confitetur, verbi gratia, in illo rege David, rex iste Christus loquitur: Ego autem constitutus sum rex ab eo super Sion montem sanctum ejus, praedicans praeceptum ejus (Psal. II). Item, in eodem de isto Filio suo rege nostro persona Patris loquitur: Eructavit cor meum verbum bonum, dico ego opera mea regi (Psal. XLIV). Et ad ipsum regem: Accingere, inquit, gladio tuo super femur tuum, potentissime. Specie tua et pulchritudine tua. Intende, prospere procede, et regna. Et subinde: Populi sub te cadent in corda inimicorum regis, sedes tua, Deus, in saeculum saeculi. Virga directionis, virga regni tui (ibid.), etc.; usque ad finem psalmi. Sed et ipse propheta de isto ad Patrem dicit: Deus judicium tuum regi da, et justitiam tuam filio regis (Psal. LXXI). Quid multa? Cuncta quae locutus est Domino, vel cecinit, mysteria sunt regis hujus Christi Filii Dei filii sui, ut recte beatificet animam ejus, mulier quae usque hodie vocem extollit de universa Judaeorum, paganorum, atque haereticorum turba, scilicet catholica Ecclesia, dicatque: Beata anima regis David, quae audivit verbum Dei et custodivit illud, quae admissa castae Dei Patris copulae, verbum bonum de corde vel ore ejus suscepit, priusque verbi, quod est Christus, quam carnis Christi pater esse meruit. Recte igitur hic evangelista regni Dei regem regis Patrem, in libro generationis, praeposuit patri, quem Scriptura solummodo seminis, id est hominis, enuntiat patrem, dicens: Jesu Christi filii David, filii Abraham.