|
|
“Nolite mirari hoc, quia venit hora, quando omnes, qui in monumentis
sunt, audient vocem ejus. Et procedent qui bona egerunt, in
resurrectionem vitae; qui vero mala egerunt, in resurrectionem judicii.”
|
|
Nolite, inquit, mirari hoc, quia non bona vestra est admiratio; non enim
haec admiramini, tanquam verba vitae et virtutis, sed tanquam insaniam
daemonium habentis. Nolite ergo mirari, quia parva sunt haec
comparatione majorum, quae visuri estis, ut vos miremini, ut videntes
turbemini timore et stupore horribili (Sap. V), ut juxta prophetam
videatis, et ignis devoret hostes manus Domini (Isa. XXVI). Magnum
quidem est venisse horam illam et nunc esse, quam videre voluerunt et
non viderunt multi reges et prophetae (Luc. X); magnum, inquam, et mirum
est, mortuos audire vocem Filii Dei et vivere. Magnum, inquam, hoc est;
sed multo majus est, venire horam de qua non dico, quia nunc est; sed
dico tantum,
id est, imminet jam et appropinquat, et sine dubio futura est,
|
“in qua omnes, qui in monumentis sunt;”
|
|
omnes, inquam, sive mortui sive vivi, id est, sive peccatores sive
justi, qui in monumentis sunt sepulti, et solutis vel aridis corporibus
in cinerem suum reversi,
in jussu imperiosae suae majestatis, in voce archangeli et tuba Dei de
coelo descendentis (I Thes. IV), virtutibus coelorum commotis (Matth.
XXIV), coelique ac terrae cardinibus concussis, et ita manifeste
venientis igne in conspectu ejus ardente, et in circuitu ejus tempestate
valida, et coelos desursum, et terram ad discernendum populum suum
advocante (Psal. XLIX). Quid tum? Nunquid mortui illi, qui modo vocem
Filii Dei audire et vivere, id est, a morte animae per fidem et per
lavacrum regenerationis et invocationem sancti Spiritus. (Tit. III)
resurgere nolunt et ideo non resurgunt (Eph. IV): nunquid, inquam, isti
vocem ejus tunc non audient, aut quia resurgere nollent, non resurgent?
Non est ita, sed omnes tam inviti quam et volentes, horamque illam
desiderantes, et in illo die judicii fiduciam habentes, resurgent et
procedent.
|
|