VERS. 27.

“Interiora mea efferbuerunt absque ulla requie.”

Quod cum juxta historiam satis pateat: nam

“interiora”

ejus ita

“efferbuerant”

ut, sicut superius dixit,

“halitum quoque ejus exhorruerit uxor sua (Job. XIX),”

juxta allegoriam dicendum est quia sanctae Ecclesiae interiora effervescere, id est ipsos quoque, quos per amorem fidei velut viscera ante gestaverat, in persecutionis atrocitate tolerare. Qui secreta illius prius cognoscentes, quanto sciunt ubi magis doleat, tanto deterius eam affligere non quiescunt. De quibus et aperte subjungitur:

“Praevenerunt me,”

subaudi ante istam ultimam persecutionem;

“praevenerunt me, inquam, dies afflictionis,”

videlicet quia pacis quoque tempore malos eorum mores tolerabam in afflictione animi.