|
Quadraginta quinque columnas perspeximus, reliqua videamus.
|
“Et porticum columnarum fecit quinquaginta cubitorum longitudinis, et
triginta cubitorum latitudinis, et alteram porticum in facie majoris
porticus, et columnas et epistylia super columnas fecit. Porticumque
solii in qua tribunal est, fecit, et texit lignis cedrinis a pavimento
usque ad summitatem,”
|
|
etc. Porticus columnarum ante domum, quae columnis subnixa est, tempus
illud fuit, supra Abraham usque ad Noe, ab Abraham, inquam, ad quem
primum repromissio facta est. Altera porticus in facie majoris porticus
superioris fuit temporis status, videlicet, a Noe usque ad Abel, sive ad
Adam, qui primus creatus est. Porro porticus solii, in qua tribunal est,
illud est initium timoris Domini, initium sanctarum Scripturarum, quod
timendum est, in quo Deus lucem a tenebris, id est, humiles angelos a
superbientibus angelis insociabili separatione discrevit, et eum quem in
paradiso posuerat protoplastum propter praevaricationem ejecit. Illic
terribile solium. Illic tremendum tribunal est. Ait ergo:
|
“Porticum quoque solii, in qua tribunal est, fecit, et texit lignis
cedrinis, a pavimento usque ad summitatem. Et domuncula, in qua
sedebatur ad judicandum, erat in medio porticus simili opere.”
|
|
Et Lucas quidem generationis Dominicae narrator facundissimus ac vitulus
disertus, et ab ipso templo Domini, quod est in Jerusalem, ab ipso
Dominico homine, qui natus est in ea, quinque
|
“fundavit eam Altissimus (Psal. LXXXVI),”
|
|
usque ad hanc supremam porticum, usque ad hanc domunculam, in qua solium
praedictum vel tribunal est, nos perduxit, sic incipiendo:
|
“Et ipse Jesus erat incipiens quasi annorum triginta, ut putabatur
filius Joseph, qui fuit Heli,”
|
|
et sic finiendo,
|
“qui fuit Seth, qui fuit Adam, qui fuit Dei (Luc. III).”
|
|
Statim quippe omni habenti aures audiendi illud in animo proponitur
solium vel tribunal Dei, quo Adam justa sententia, judicium incidit suae
praevaricationis et in hoc exsilium missus est, duplici oppressus morte,
animae et corporis. Matthaeus autem illam domum, domum regiam
quadraginta quinque columnarum excessit, quia supra Abraham ad quem
primum repromissio facta est seminis, in quo benedicentur omnes gentes,
non processit (Matth. I). Nunc quid ab ipsa domo porticus differat,
breviter dicendum est. Generationum series ab Abraham usque ad Christum
domus Salomonis, domus pacifici et sapientissimi regis idcirco est, quia
ex quo Abraham, audito quod in semine ejus benedicerentur omnes gentes
(Gen. XXII), credidit, et per hanc fidem justificatus est, Christus in
corde ejus, et filiorum ejus, per eamdem fidem inhabitavit, quemadmodum
et de nobis Apostolus dicit:
|
“Habitare Christum per fidem in cordibus vestris (Ephes. III).”
|
|
At vero Noe, et qui ex illo, vel post illum usque ad Abraham justi sive
electi fuerunt, nihil tale acceperunt, nihil de ejusmodi promissione
audierant, circa rerum aliarum inspectionem probati, et fideles inventi
sunt, ut idem Noe, qui dicenti sibi Deo, diluvium futurum credidit, et
arcam ad praeceptum Domini fabricavit, non credentibus aliis,
quemadmodum et Petrus in Epistola dicit:
|
“Qui increduli fuerant aliquando, quando exspectabat Dei patientia in
diebus Noe, cum fabricaretur arca (I Petr. III).”
|
|
Proinde et diversum fidei suae signum accepit, id est non in carne sua,
quemadmodum Abraham, qui beati seminis fidem habuit, idcirco congruum
accepit signum circumcisionis, sed in nubibus dicente Domino:
|
“Ponam arcum meum in nubibus coeli (Gen. IX),”
|
|
videlicet quia cataractas coeli ut diluvium fieret aperiendas fore
credidit. Erat ergo status illius temporis alius, tanto a tempore vel
fide Abrahae differens, quanto a dignitate domus differt anterior
porticus. Porro et qui ante illum omnes electi vel justi ante diluvium
fuerunt, alterius differentiae fuerunt, in eo scilicet quod praeter
legem naturalem nullum mandatum accepisse leguntur, sed ex creatura
cognoscentes Creatorem spontanea fide injussis quoque sacrificiis velut
Abel et Enoch Deo complacuerunt. Erat ergo et alius temporis status, ut
recte nunc per porticum quae erat ante faciem majoris porticus
intelligatur. Suprema tandem porticus solii in qua tribunal est, illa
est, ut supra jam diximus, quam in vertice sanctae Scripturae spectamus
mundi fabrica, sex diebus explicata. Unde tanquam de solio vel
tribunali, voces imperiosas audimus Creatoris et regis dicentis:
ipsamque lucem et tenebras dividentis, dicentis:
|
“Fiat firmamentum in medio aquarum, et dividat aquas ab aquis (ibid.).”
|
|
etc.; dicentis, atque dicendo facientis cum auctoritate imperiali, unde
et canimus:
|
“Quia ipse dixit et facta sunt, ipse mandavit et creata sunt (Psal.
XXXII).”
|
|
|
“Statuit ea in saeculum et in saeculum saeculi, praeceptum posuit et non
praeteribit (Psal. CXLVIII).”
|
|
Solii vel tribunalis illius sententiam illam:
|
“Quocunque enim die comederitis ex eo, morte moriemini (Gen. III),”
|
|
adhuc portaremus universi, nisi amota fuisset, per illum quem habemus
apud Patrem, advocatum magnum Jesum Christum, qui interpellat pro nobis
(I Joan. II).
|
|