CAPUT 15

“Noli me tangere, nondum enim ascendi ad Patrem meum.”

Tria quippe repugnant, ne hoc putemus dictum propter suam ipsius personam. Primum est quia jam transierat ex hoc mundo ad Patrem, videlicet quia resurgendo nostram omnem excesserat mortalitatem. Aliud, quia multo minus residentem ad dexteram Patris mortales tangere possent. Tertium. quia priusquam in coelum ascenderet, imo et ipsa, qua resurrexit die, tetigerunt eum mulieres, quia tenuerunt pedes ejus et adoraverunt eum. Ergo propter Ecclesiam gentium, cujus illa personam gestabat, est dictum,

“noli me tangere.”

Nondum enim ascendi ad Patrem meum, quia videlicet, antequam glorificaretur, Ecclesiae de gentibus non erat ipse conjungendus. Unde et alii mulieri, in ejusdem Gentilitatis persona, dixit antequam pateretur:

“Non est bonum sumere panem filiorum, et mittere canibus ad manducandum (Matth. XV).”

Et discipulis suis praecepit:

“In viam gentium ne abieritis, et in civitates Samaritanorum ne intraveritis (Matth. X).”

Et instante jam passione sua, cum quaererent eum videre Gentiles, dixit:

“Venit hora ut clarificetur Filius hominis (Joan. XII).”

Quod certe idem est ac si diceretur: Venit hora, ut ad Patrem suum ascendat Filius hominis, ut subaudias, et tunc me videbitis, tunc fidei tactu me contingetis. Igitur talis Ecclesiae nunc gestat Maria figuram, qualis Gentilitas ante passionem Domini parata jam erat ejus suscipere fidem. Et proinde recte dicitur illi:

“Noli me tangere, nondum enim ascendi ad Patrem meum.”

Sed quomodo te, o Christe Fili Dei, postquam ad Patrem ascenderis, haec peccatrix tangere poterit? Ait: