|
Moralem nihilominus suavitatem ex hoc loco capere possumus. Etenim
quatuor reges de quinque regibus victoriam facientes, quatuor sunt animi
passiones, quinque corporis sensus captivantes, quae in gentilium quoque
philosophorum libris memorantur frequenter, scilicet, gaudium, dolor,
spes, timor. Quas poeta eximius uno versiculo expressit, dicens:
Hinc metuunt, cupiuntque, dolent, gaudentque . . . (VIRG. lib. VI
Aeneid.)
Ubi fides quae per dilectionem operatur (Gal. V), has animi passiones
superaverit, et interiorem hominem ab illarum captivatione liberaverit,
plane exemplo patris Abrahae laudabiliter triumphavit; et idcirco
sacerdos Altissimi, idemque Altissimus, scilicet Christus Dominus,
occurrit illi cum sacrificio salutari. Dignum enim illum judicat qui
debeat coelestium ejus sacramentorum particeps fieri. Magnum namque, et
victoriosum est non gaudere de prosperis, nec dolere de adversis hujus
mundi, non sperare prospera, nec timere mundi hujus adversa. Quam
victoriam praedicans apud quemdam, philosophia canit:
Gaudia pelle,
Pelle timorem,
Spemque fugato,
Nec dolor assit.
Nubila mens est,
Haec ubi regnant.
(BOETIUS De consol. philosop. lib. I in fine.)
Quisquis ille est, contemnat a rege Sodomorum quidquam accipere, nec
dicatur quod ille eum ditaverit: id est, caveat facere coram hominibus
justitiam suam, ut videatur ab eis; et illam incurrat sententiam qua
dictum est: Amen dico vobis, receperunt mercedem suam (Matth. VI).
|
|