|
Illi quidem quivis quasi columbae sunt, sed una est columba Spiritus
sancti gratia, propter quam illi columbae dicti sunt, et illum,
scilicet, Spiritum sanctum in sua maxime persona, illa columba
significavit quam de arca Noe sanctus emisit. Quare autem tertio, nisi
quia de sacramentis Christi vel Ecclesiae, Trina spiritus sancti gratia,
cuique fideli animae depromitur? Prima namque gratia est: remissio
peccatorum: secunda, diversorum distributio donorum: tertia, remuneratio
in resurrectione mortuorum. Tertio, nempe ipse, qui caput est Ecclesiae,
Christus, unctus est; primo, quando de Spiritu sancto conceptus est:
secundo, quando super eum ad Jordanem Spiritus sanctus in specie
columbae descendit: tertio, quando resurrexit a mortuis. In cujus figura
David, qui tam Christi quam Ecclesiae typum gessit, tertio in regem
unctus est. Primo videlicet, quando unctus est a Samuele (I Reg. XVI) in
domo patris sui. Secundo, quando unctus est in Hebron super Judam solum
(II Reg. II) Tertio, quando unctus est super Israel universum (II, Reg.
V). Igitur prima emissio columbae ipsa est remissio peccatorum, quam
verus Noe, id est requies nostra Christus, post resurrectionem suam
confestim emisit, insufflans et dicens: Accipite Spiritum sanctum,
quorum peccata remiseritis, remittuntur eis; et quorum retinueritis,
retenta sunt (Joan. XX). At illi nondum ausi sunt exire ad pubiicum, et
annuntiare hominibus talem gratiam, propter metum Judaeorum. Bene ergo
de columba illa dictum sit, quia cum non invenisset ubi requiesceret pes
ejus, reversum est ad eum in arcam. Aquae enim, inquit Scriptura, erant
super universam terram, illae videlicet aquae, quae, juxta Psalmistam
(Psal. LXVIII), intraverunt usque ad Domini Jesu animam, quas apostoli
adhuc infirmi metuebant. Et non mirum corvus, qui juxta litteram non
reversus est, quod invenire potuit, et columba non invenit, ubi
requiesceret, licet decrescentibus aquis jam apparuissent cacumina
montium. Corvus namque facilius requiescere potuit, quia cadavera abunde
invenit: columba vero quia cadaveribus non pascitur, et si ad sedendum
aliquod montis jugum invenire potuit, tamen absque victu requiescere non
potuit. Exspectatis autem ultra septem diebus aliis, rursus dimisit
columbam ex arca. At illa venit ad eum ad vesperam, portans ramum
virentis olivae in ore suo. Secundo emissa columba rediit ad vesperam,
et virentis olivae ramum in ore suo devexit, quia secundo datus est
Spiritus sanctus apostolis die Pentecostes, circa finem vitae, quemque
illorum ad coelestis Ecclesiae requiem cum aeterno perfectae pacis
praemio revocavit. Tertio nihilominus emissa jam non est reversa, quia
profecto cum resurrexerint a mortuis, quae, ut supra jam dictum est,
tertia erit effusio Spiritus sancti, nusquam mittentur unde redeant, nec
enim ad operandum, sed ad regnandum immortaliter exibunt. Sic et
singulis electorum, tertio eadem columba advenit: primo, cum baptizatur
quis in remissionem peccatorum; secundo, cum accipit per episcopos
impositionem manuum; tertio, ut jam dictum est, in resurrectione
mortuorum (Ephes. II). Ecce quam vere dictum est, quia invenit Noe
gratiam coram Deo. Vere enim gratiam hic alter Noe invenit, qui nos Deo
reconciliavit, et solvens inimicitias in carne sua, de filiis irae
filios gratiae, de filiis gehennae filios fecit vitae aeternae.
|
|