CAPUT V. De eo quod secunda visione hic ait, primo:

“Virgam vigilantem ego video;”

secundo autem:

“Ollam succensam ego video,”

et quomodo juxta horum similitudinem primus adventus Christi virga correctionis sit poenitentibus: secundus autem impoenitentibus judicium sit aeternae damnationis.

Deinde illud sciendum quia sic venit iste Sanctus sanctorum, ut primus adventus ejus cunctis eum recipientibus, et ob hoc filiis, Dei factis, paterna sit virga correctionis, secundus autem adventus ejus impiis et incredulis futurus sit judicium damnationis. Dicit ergo.

“Quid tu vides, Hieremia? Et dixi: Virgam vigilantem ego video. Et dixit Dominus ad me: Bene vidisti. Quia ego vigilabo super verbum meum ut faciam illud. Quid tu vides? Et dixi: Ollam succensam ego video, et faciem ejus a facie aquilonis.”

Plane et tunc quando haec dicebantur, parabantur mala, ut panderentur super omnes habitatores terrae Judaeae a facie aquilonis, id est a Babylone, quae illi terrae ad aquilonem sita est. Nec vero illud dubium quin illud unum, idemque captivitatis malum aliis virga, aliis olla fuerit succensa. Nec enim ad quem finem Danieli et sociis ejus, ad eumdem omnibus provenit illa captivitas. Verum multo praecelsius, multo negotiosius, hic excelsus Dominus, Sanctus sanctorum, Christus virgam vigilantem nobis credentibus vidit,

“ollam succensam a facie aquilonis”

impiis et contemptoribus vidit. Vidit, inquam, nobis

“virgam vigilantem,”

id est futuri judicii, et poenarum inferni timorem. Quemadmodum Daniel et socii ejus cum illis quibus ob idololatriae scelera fuerat iratus Deus, ita et nos omnes cum impiis fideles cum infidelibus uno eodemque captivitatis loco propter Adae reatum tenemur, et aequaliter omnes morimur, omnes mortales sumus. Verum piis atque fidelibus ista captivitas, ista mortalitas virga est qua temporaliter ferimur, ut ad humilitatis disciplinam erudiamur, quia per superbiam cecidimus. Idcirco dicit in initio suae praedicationis:

“Poenitentiam agite; appropinquabit enim regnum coelorum (Matth. IV).”

Caeterum et actualis poenitentiae disciplina, alias molesta, alias dulci et spontanea est. De illa quae moleste imponitur scriptum est:

“Si autem dereliquerint filii ejus legem meam, et in judiciis meis non ambulaverint, visitabo in virga iniquitates eorum, et in verberibus peccata eorum (Psal. LXXXVIII.)”

Molestum quippe est visitari in virga cujuscunque adversitatis sive infirmitatis juxta quod et alibi scriptum est:

“Quem enim diligit Dominus, corripit, flagellat autem omnem filium quem recipit (Hebr. XII).”

Sed haec ipsa molestia per patientiam fructuosa disciplina fit, id est poenitentiae fructu non carebit. Porro spontanea poenitentia, alias universalis, alias singularis est: Universalis est, qua peccata nostra confitentes in morte Christi Jesu semel baptizamur (Gal. III). Singularis, qua quisque nostrum mortificat membra sua super terram, sicut dicit Apostolus (Col. III). Virgam igitur vigilantem piis atque fidelibus vidit excelsus Dominus, vigilantem, inquam, id est accelerantem, et ad omne opus bonum excitantem. Porro

“ollam succensam”

vidit, cum diceret, verbi gratia, per Joannem, de impoenitentibus:

“Omnis arbor quae non facit fructum bonum excidetur, et in ignem mittetur (Matth. III).”

Itemque per semetipsum se dicturum testatur:

“Ite, maledicti, in ignem aeternum, qui paratus est diabolo et angelis ejus (Matth. XXV).”