|
Rupertus, abbas Tuitiensis coenobii, juxta Coloniam Agrippinam, ordinis
S. Benedicti, natione Teutonicus, vir in divinis Scripturis, Spiritu
sancto per visionem illustrante, doctissimus, et saecularium litterarum
non ignarus, monachus Sancti Laurentii Trajectensis, propter
incredibilem eruditionem suam a Friderico Coloniensi archiepiscopo inde
assumptus, et in abbatem Tuitiensis monasterii sublimatus, multa
praeclara opuscula composuit. Ex eo siquidem tempore quo coenobium in
juventute sua ingressus est, tantum se Scripturis sanctis exercitaverat,
ut nec dormiens quidem a meditandis illis videretur posse quiescere,
quin lingua et labia ejus quasi legendo moverentur. De cujus opusculis
ego tantum ad praesens reperi subjecta:
Ad Cunonem abbatem Sigebergensem, postea episcopum Ratisponensem:
De victoria Verbi Dei lib. XIII. Nuper cum tu hospes op.
In Genesim lib. IX. Quicunque fideli animae dum.
In Cantica canticorum lib. VII. Qui contra hominem similem.
In librum sancti Job lib. X.
In libros Regum de David lib. XV.
De S. Trinitate in Vetus Testamentum lib. XLII.
In Apocalypsim Joannis lib. XII. Ut tu quoque, o venerab.
De officiis divinis lib. XII. Ea quae per anni circulum.
Meditationes de incendio Tuitiensi lib. III. Ecce quomodo criminator.
In duodecim prophetas minores lib. XXX.
In Evangelium Joannis lib. XIV.
Apologeticum ejusdem operis lib. I.
In Evangelium Matthaei lib. VIII.
Super Regulam S. Benedicti lib. I.
Epistolarum ad diversos lib. I.
Denique fertur et alia plura scripsisse, et Novum et Vetus Testamentum
pro majori parte in multis libris explanasse: de quibus usque in
praesens nihil vidimus praeter ea quae signavimus. Claruit multa
sanctitate, doctrina et miraculis coruscans, sub Henrico V, anno Domini,
1124, et sub Lothario tertio moritur.
Epitaphium saxo monumenti incisum Tuitii.
ANNO DOMINI MCXXXV. QUART. NON: MARTII. OBIIT VENERABILIS PATER AC
DOMINUS RUPERTUS ABBAS HUJUS MONASTERII, VIR DOCTISSIMUS ATQUE
RELIGIOSISSIMUS, UT IN LIBRIS SUIS QUOS EDIDIT APERTISSIME CLARET.
|
|