CAPUT 25

“Dicebant ergo ex discipulis ejus ad invicem: Quid est hoc quod dicit: Modicum non videbitis me, et iterum modicum et videbitis me, et quia vado ad Patrem?”

Videlicet quia virtutem resurrectionis nesciebant, imo nec ipsum resurrecturum esse credebant, quippe qui de illo magna sentientes, nec hoc saltem, quod moriturus esset, intelligere poterant. Proinde non mirum, quod vim sermonis capere nequibant.

“Dicebant ergo: Quid est hoc quod dicit nobis, Modicum? Nescimus quid loquitur.”

Poterat utique Dominus sic haesitantibus quid loqueretur edicere verbis evidentioribus; verum res ipsa mox subsequens omnia commodius declaratura erat. Hoc profecto teneris mentibus expediebat, ut nec omnino reticeret, nec totam, sed ex parte rem doloris immensi verbis praenuntiaret, videlicet ne illa tempestas irruens repente nimis, fidei fundamentum in illis penitus everteret; sed sensim revelatus dolor tolerabilior fieret. Proinde adhuc ita sequitur: