|
|
“Et omnes angeli stabant in circuitu throni, et seniorum, et quatuor
animalium, et ceciderunt in conspectu throni in facies suas, et
adoraverunt Deum, dicentes: Amen.”
|
|
Sicut turbae magnae ex omnibus gentibus, tribubus, et populis, et
linguis, numerus nemini comprehensibilis est, ita et hic, et superius,
ubi primum Agnus librum accepit (Apoc. III), angelorum numerus definitus
non est, de istis jam illic dictum est, quia et si non per ipsum
redempti sunt, quia non perierant, attamen per divinitatem ejus conditi
sunt, et per sanguinem ejus, ut Apostolus quoque testis est, nobis
conciliati, sive pacificati sunt (Coloss. I), et instauratus est
hominibus [coetus] numerus ipsorum, qui diminutus fuerat per ruinam
angelorum apostatarum. Ergo qui
|
“ceciderunt in conspectu throni in facies suas, et adoraverunt Deum,
dicentes, Amen:”
|
|
congratulatio est beatorum beatis et beatificatis, sive recuperatis
illis qui perierant congaudentium.
|
“Benedictio, et claritas, et sapientia, et gratiarum actio, et honor, et
virtus, et fortitudo Deo nostro in saecula saeculorum. Amen.”
|
|
Septem sunt voculae, benedictio, sapientia, claritas, gratiarum actio,
honor, virtus, fortitudo. Solet autem septenario numero designari
universitas, tam apud saeculares philosophos quam apud ecclesiasticos,
ergo et hic quidquid laudis, quidquid glorificationis aut jubilationis
concipere potest mens aut proferre, quaecunque illa est lingua
angelorum, sub istis voculis, non dubitamus ab illis beatis spiritibus
Deo nostro declamari, pro sanctis omnibus, quia mortui fuerant, et
revixerunt; perierant, et inventi sunt.
|
|