|
Ea quae sequuntur:
|
“Cumque vidisset Deus terram esse corruptam, dixit ad Noe: ”
|
|
|
“Finis universae carnis venit coram me, fac tibi arcam de lignis
levigatis (Gen. VI),”
|
|
et caetera, inter quae scriptum est, quia
|
“columba venit ad eum ad vesperam portans ramum olivae virentibus foliis
in ore suo (Gen. VIII),”
|
|
nimirum personae congruit Spiritus sancti, ita ut jam hic veraciter
dicas illud Davidicum:
|
“Misericordia et veritas obviaverunt sibi, justitia et pax osculatae
sunt (Psal. XLVIII);”
|
|
denique Spiritus sanctus ipse est misericordia, sicut in psalmo canimus:
|
“Deus meus misericordia mea”
|
|
(Psal. LVIII), et Dei Filius ipse est veritas, sicut ipse dixit:
|
“Ego sum veritas (Joan. XIV).”
|
|
Et quis nesciat quia sicut veritas fuit, quod
|
“Deus videns, ut jam dictum est, quod multa malitia hominum esset in
terra: Delebo, inquit, hominem quem creavi, a facie terrae, ab homine
usque ad animantia, a reptili usque ad volucres coeli (Gen. VI),”
|
|
ita, et misericordiae fuit, quod dixit ad Noe:
|
“Ponam foedus meum tecum et ingredieris arcam tu et filii tui, uxor tua
et uxores filiorum tuorum tecum, et ex cunctis animantibus universae
carnis bina induces in arcam, ut vivant tecum masculini sexus et
feminini, ut salvetur semen super universam faciem universae terrae
(ibid.).”
|
|
Igitur tam verbis quam factis, in illo tanto negotio tam magni judicii
Trinitas sese ostendit pariter et abscondit, et in caeteris hujus agri,
id est, sanctae Scripturae locis praecipuis idem speramus, quod
thesaurus iste ab illis, qui pie quaerunt, sine dubio possit inveniri.
Proinde sequamur, et vigilantibus oculis omnem, quoad possumus, locum
perspiciamus et perscrutemur.
|
|