CAPUT 7

Hujusmodi acervus bene est

“vallatus liliis,”

quia profecto pulchritudo castitatis, sicut claritudinem sensus ad intelligendum Scripturas efficit, ita et auctoritatem parat omni homini, ut dignus sit foris eloqui ea quae intus reposuit vel contulit verba Dei triticum Domini.

“Duo ubera tua sicut duo hinnuli capreae gemelli. Collum tuum sicut turris eburnea.”

Et ista laus liberae opposita est vituperationi ancillae, imo et ancillarum quae ex una factae sunt duae.

“Fili hominis,”

ait Dominus ad prophetam Ezechielem,

“duae mulieres filiae matris unius fuerunt, et fornicatae sunt in Aegypto, in adolescentia sua fornicatae sunt ibi, ibi subacta sunt ubera earum, et fractae sunt mammae pubertatis earum (Ezech. XXIII).”

Quanta injuria servilitatis in illa tali subactione uberum, talique fractura mammarum? Et quantum decus libertatis hic secundum similitudines istas, videlicet hinnulorum gemellorum capreae atque turris eburneae! Ergo tu, o libera Sunamitis, tu maxime, cujus duo ubera sunt gemella, saeculis omnibus inaudita, virginitas atque fecunditas, tu inquam, o dilecta singularis, libera es ab omni jugo peccati, secundum istas similitudines hinnulorum capreae atque eburneae turris. Quid est collum tuum, vel quale est collum tuum? Utique non extentum, imo amabiliter demissum; et haec est humilitas tua fortitudo magna, fortitudo pulcherrima, vere

“sicut turris eburnea,”

quae et aspectu amabilis et statura sit fortis. Cui fortis, cui amabilis? Deo fortis, Deo amabilis; diabolo autem terribilis, inaccessibilis. Quomodo ipsi Deo fortis? Nimirum sicut ex istis comprobatur exemplis:

“Quia si contra Deum fortis fuisti,”

ait ipse ad patrem tuum fidelem Jacob,

“quanto magis contra homines praevalebis?”

(Gen. XXXII.) Ad Mosen autem:

“Cerno, inquit, quod populus iste durae cervicis sit; dimitte me, ut irascatur furor meus contra eos, et deleam eos, faciamque te in gentem magnam (Exod. XXXII).”

Et non dimisit eum, imo tandiu luctatus est, ut videns Deus quod eum superare non posset, diceret illi: Dimisi juxta verbum tuum. Quali fortitudine luctabatur iste vel ille? Profecto humilitate, sicut et de isto Psalmista dicit:

“Si non Moses electus ejus stetisset in confractione (Psal. CV),”

id est in nimia mentis humilitate in conspectu ejus, de illo autem propheta Oseae, cum dixisset:

“In fortitudine sua directus est cum angelo, et invaluit ad angelum, et confortatus est (Ose. XII),”

confestim fortitudinis ejus exprimens modum, subjunxit:

“Flevit et rogavit eum (ibid.).”