VERS. 18.

“Cum tempus fuerit,”

id est cum Antichristus venerit,

“in altum alas erigit,”

id est aperta cum superbia persecutionem exerit.

“Deridet equitem et ascensorem ejus,”

id est blasphemat non solum humanitatem Domini, quae profecto eques est divinitatis, sed ipsam quoque divinitatem, quae tunc equitem ascendit, quando animatam carnem sibi univit, quam de utero Virginis condidit.

Sane equi nomine aliquando lubrica pravorum vita signatur, sicut scriptum est:

“Nolite fieri sicut equus et mulus (Psal. XXXI),”

aliquando dignitas temporalis, sicut Salomon ait:

“Vidi servos in equis (Eccle. X),”

aliquando hoc ipsum praesens saeculum, sicut Jacob de colubro Dan, id est de Antichristo,

“mordens, inquit, ungulas equi,”

id est stringens finem saeculi,

“ut cadat ascensor ejus retro (Gen. XLIX),”

id est, in ea quae ignorat aeterna tormenta corruat quisquis elatus est in hoc saeculo. Aliquando sanctus quisque praedicator equi nomine accipitur juxta illud:

“Misisti in mare equos tuos, turbantes aquas multas,”

id est misisti in hunc mundum praedicatores tuos, ut excitarent gentes multas sub vitiorum tempore male sopitas. Hac significatione nunc dicitur: