|
|
“Exierunt de civitate, et veniebant ad eum.”
|
|
Hoc quoque in exprobrationem patriae ejus positum est. Gens enim sua et
pontifices Pilato traditum extra civitatem ejecerunt, et ab eis qui
signa ejus multa et magna viderant, ejectus
|
“extra portam passus est (Hebr. XIII),”
|
|
hi autem alienigenae et ignoti, qui nec verbum quidem ullum ab eo
audierant, quanto minus signa viderant, hi, inquam, propter hoc solum,
quod ab una muliere audierant, dicente:
|
“Quia dixit mihi omnia quaecunque feci,”
|
|
multum honorantes eum, exibant de civitate sua, et veniebant ad eum.
Amplius autem nunc, ubi jam a praedicta patria sua usque ad finem, id
est usque ad mortem, mortem autem crucis (Phil. II), inhonoratus est.
Nos vero qui illum non vidimus, sed tantum in auditu auris didicimus,
quod, sicut Apostolus ait,
|
“Jesus ut sanctificaret per semetipsum populum, juxta portam passus est,
eximus ad eum extra castra, improperium ejus portantes (Hebr. XIII).”
|
|
Nunc, inquam, amplius exprobrandum est malis, et digne perditis
agricolis, quod Dominum vineae, Dominum suum extra vineam ejicientes
occiderunt (Matth. XXI; Luc. XX), et idcirco recte ablatum est illis
regnum Dei, et datum est genti, id est gentilitati facienti fructus
ejus. Quia de civitate,
|
“quae vocatur spiritualiter Sodoma et Aegyptus (Apoc. II),”
|
|
sive Babylonia meretrix, de civitate, inquam, diaboli, quae civitati Dei
supernae Hierusalem semper adversatur, exivit populus Dei, deflens et
confitens, quod peregrinus sit et advena super terram (Hebr. II),
clamando ad alterutrum:
|
“Exeamus ad eum extra castra, improperium ejus portantes. Non enim
habemus hic manentem civitatem, sed futuram inquirimus (Hebr. XIII).”
|
|
|
|