Psalmus 120.

Sequitur ergo et dicit in psalmo centesimo vigesimo:

“Levavi oculos meos in montes, unde veniat auxilium mihi. Auxilium meum a Domino qui fecit coelum et terram.”

Ac si dicat: Non in me ipso fiduciam habeo, sed in Dei et omnium sanctorum ejus auxilio, quorum fidem teneo, quorum meritis innitor. Deinde imprecando dicit animae suae:

“Non det in commotionem pedem tuum,”

etc. Quod est dicere juxta alium psalmum:

“Non veniat mihi pes superbiae (Psal. XXXV).”