|
(IV REG. CAP. V.) Decimum, curatio fuit Naaman Syri. In quo quid mystice
intelligere debeamus innuit, dum dicentibus sibi:
|
“Quanta audivimus facta in Capharnaum, fac et hic in patria tua,
respondit: Amen dico vobis, quia nemo propheta acceptus est in patria
sua. In veritate dico vobis, quia multi leprosi erant in Israel sub
Helisaeo propheta, et nemo illorum curatus est, nisi Naaman Syrus (Luc.
IV).”
|
|
Igitur sensum ad intentionem Domini sequentes, in Naaman qui de illa
patria non erat, nosmetipsos, nos, inquam, gentes recte intelligamus,
qui ab Israel secundum carnem, et a testamento Dei alieni eramus. Maxime
autem Romanum imperium hic advertimus. Princeps enim erat Naaman
militiae regis Syriae. Syria sublimitas interpretatur. Ergo rex Syriae
princeps est mundi hujus. Sublimis enim et superbus erat hic mundus.
Certum autem est quia sub illo principe Romanum imperium mundo
principabatur. Illud igitur in persona Naaman recte intelligimus. Quod
vir magnus erat, quod vir fortis et dives, sed leprosus erat, ad hunc
intellectum patenter operatur. Nam revera magnum erat, forte, et
ditissimum erat Romanum imperium, sed leprosum. Magnus leprosus, magna
innumerabilium errorum lepra coopertus erat. Porro de Syria egressi
fuerant latrunculi, et captivam duxerant de terra Israel puellam
parvulam, quae erat in obsequio uxorum Naaman. Puella ista, sancta
Scriptura erat. Porro latrunculi, Pythagoras, Socrates, Plato,
caeterique fuere philosophi, qui revera, quasi latrocinando, captivam de
terra Israel duxerant puellam hanc, furtim lectitando et ad suos
erroneos sensus violenter inflectendo, quamlibet sanctae Scripturae
particulam, eamque variae philosophiae quasi uxori Naaman subservire
cogebant.
|
“Quae ait ad dominam suam: Utinam fuisset dominus meus ad prophetam qui
est in Samaria, profecto curasset eum a lepra quam habet!”
|
|
Bene haec puella dixit:
|
“Si fuisset dominus meus ad prophetam.”
|
|
|
“Sed rex Syriae misit illum cum litteris ad regem Israel Joram.”
|
|
Sic nimirum princeps mundi hujus, volentes multos ingredi vel tenere
veritatis viam, in pravitatem detorsit haereticam, cujus typum gerebat
rex Israel, ut supra diximus, scissus a domo David, et aureis serviens
vitulis. Tandem
|
“venit Naaman cum equis et equitibus, et curribus, et stetit ad ostium
domus Helisaei. Misitque ad eum Helisaeus nuntium, dicens: Vade et
lavare septies in Jordane, et recipiet sanitatem caro tua, atque
mundaberis. Descendit et lavit in Jordane septies, et restituta est caro
ejus sicut caro pueri parvuli, et mundatus est.”
|
|
Notum est quia ad leprosum istum, de quo loquimur, non per semetipsum
venit Helisaeus, sed misit ad eum. Non enim gentibus praedicavit
Christus per semetipsum, sed praedicatores suos misit eis jam assumptus
in coelum.
|
“Vade, inquit, et lavare,”
|
|
id est confitere fidem Christi et baptizare.
id est non solum aqua, sed et septiformi Spiritu renascere.
id est humiliatus est mundus sub potenti manu Dei, et baptismum in
remissionem peccatorum suscepit.
|
“Restituta est caro ejus, sicut caro pueri parvuli,”
|
|
id est pristinam innocentiam recepit, concorporatus Christo parvulo, id
est humili atque innocenti.
|
“Omnes enim, inquit Apostolus, qui in Christo baptizati estis, Christum
induistis (Gal. III).”
|
|
|
|