|
M. Justum est ut unusquisque secundum proprium laborem mercedem
accipiat. Quicunque ergo plus laborat, plus mercedis accipiet. Qui autem
plus abstinere probantur, plus laborare judicantur. Ergo qui plus
abstinent, plus necesse est mercedis accipiant. Porro qui sunt in
mercede ditiores, hi sunt profecto meliores. Falsum est ergo quod tu
conclusisti non ideo esse meliores, quia plus abstinent.
D. Multum es importunus.
M. Tu autem sis benevolus.
D. Vidistine aliquem hypocritam fortiter abstinentem, et sanctum omnes
cibos cum gratiarum actione participantem.
M. Etsi faterer me non vidisse, constaret tamen utrumque fuisse secundum
sententiam Salvatoris ita dicentis: Cum jejunatis, nolite fieri sicut
hypocritae tristes (Matth. VI, 16). Et iterum de sanctis apostolis
dicitur, quod non possunt filii sponsi jejunare, quandiu sponsus cum
illis est (Matth. IX, 15).
D. Si igitur meliores sunt qui plus abstinent, id autem facit hypocrita
quod aliquis sanctus minime, ergo melior est hypocrita aliquo sancto, et
meliores sunt Pharisaei et discipuli Joannis abstinentes, quam apostoli
comedentes. Apostoli autem sancti, Pharisaei iniqui, ergo iniqui sanctis
sunt meliores.
M. Quia nefas est me diutius apertae veritati renuere, debes saltem quod
interim mihi his videtur contrarium exsolvere. Nam, ut praetermittam
multos sanctorum qui ob jejunia videntur coelorum regna recepisse, unde
laudatur Moyses et Elias quadraginta diebus jejunasse, ille jejunando
legem recipere, hic jejunando meruit igneo curru in coelum transire?
Ipse etiam Christus post baptismum cur jejunasse quadraginta diebus et
quadraginta noctibus nobis imitandus proponitur, si jejunium minime per
se bonum dicitur.
|
|