|
|
“Propterea persequebantur Judaei Jesum, quia hoc faciebat in Sabbato.
Jesus autem respondit eis: Pater meus usque modo operatur, et ego
operor. Propterea ergo magis quaerebant eum Judaei interficere, quia non
solum solvebat Sabbatum, sed et Patrem suum dicebat Deum, aequalem se
faciens Deo.”
|
|
Summum deinceps silentium, et cum attentione benevolentiam ab omni
docili et reverenti anima res postulat, quia vere in hac oratione sua
non sibi, sed nobis consulens, propria seipsam ratione propter nos
defendit summa Dei sapientia. Vere etenim in communi adjutorio totius
mundi, tali nobis et propter nos perorat defensione, cum elocutione
grandi pariter et humili, ut et sapientibus vel eloquentibus saeculi non
desit in contextu divinae orationis artificium quod demirentur, et
idiotis fidelibus majestas vel claritudo sensuum nuda sit, qua illorum
infantia, vel simplicitas competenter aedificetur.
|
“Propterea, inquit, persequebantur Judaei Jesum, quia haec faciebat in
Sabbato,”
|
|
etc. Ecce in his verbis evangelista syllogismum compegit, cujus nobis
distinguere partes operae pretium est, non ut syllogisticae artis nugas
in tanto opere magnificemus, sed ut ejus intentionem sensumque nostro
utcunque intellectu consequi possimus.
|
“Propterea, inquit, persequebantur eum Judaei, quia haec faciebat in
Sabbato.”
|
|
Quid hic evangelista proponit, nisi Judaeos mirabiliter faciles et
pronos fuisse in necem Salvatoris, in tantum caecos et verae rationis
expertes, ut hujusmodi opus salutis et requiei, manifestum opus solius
divinae virtutis pro transgressione computarent Sabbati sui, pro
transgressione, inquam, non qualicunque, sed tali vel tanta, ut salutis
auctorem dignum praedicarent morte, non aliam ob causam, nisi quia
salutem operaretur Sabbati die. Quid enim est Sabbatum, nisi requies,
vel quam ob causam datum est, nisi ut operarius fessus caeteris
septimanae diebus uno die requiesceret, et tamen victum diurnum a suo
patrefamilias ex debito perciperet? Sic enim in lege scriptum est:
|
“Sex dies operaberis, septimo die cessabis, ut requiescat bos et asinus
tuus, ut refrigeretur filius ancillae tuae et advena (Exod. XX).”
|
|
Ergo non nisi ad requiescendum miseris servientibus, et ad reparandos
artus solutos Sabbatum datum est, id est requies. Sed hoc opus Domini,
et caetera ejus opera requiem vero labori languentium miserorum
optatissimam succedere faciebant, veris angoribus diu desideratum
refrigerium substituebant. Ergo caeci et caeca crudelitate saevi
homicidae perditi, multum a vera requie longe recesserant, multum a
pietate disparati erant; qui talem ob causam persequebantur salutis
opificem, Dei gratiam. Ubi evangelista sic proposuit, protinus
assumpsit.
|
“Jesus autem, inquit, dixit eis: Pater meus usque modo operatur, et ego
operor.”
|
|
Illud, inquit, quod haec faciebat in Sabbato, jam sufficiebat ad
exacuendam illorum crudelitatem, ut tanquam bestiae erectae vaderent
intentae atque inhiantes ad bibendum ejus sanguinem. At ille hoc dixit
eis, quod valde majus, quod illorum invidenti superbiae longe esset
intolerabilius:
|
“Pater meus usque modo operatur, et ego operor.”
|
|
Hoc assumpto protinus concludit sic:
|
“Propterea ergo magis quaerebant eum interficere.”
|
|
Si, inquit, propter illud invidentes persequebantur eum, multo magis
invidere et persequi habebant, si quid majus ex illo acciperent. Sed hoc
longe majus est Patrem suum Deum dicere quam tale quid in Sabbato
facere. Perpende ergo qui minoribus majora conferre nosti, quantum istud
filios hominum, malos filios malorum, tota humanitate exuerit, ut dentes
eorum et arma et sagitta ad invicem prae furore colliderentur, et lingua
eorum gladius acutus (Psal. LVI), sanguinem sitiens, longe extra dentes
et labia protenderetur. Sed jam nunc ipsa verba lectionis explananda
sunt.
|
|