|
Si ambulans per viam in arbore, vel in terra nidum avis inveneris, et
matrem pullis, vel ovis incubantem desuper, non tenebis eam cum filiis,
sed abire patieris, captos tenens filios, ut bene sit tibi, et longo
vivas tempore. Parvis nominibus res pergrandes significantur, et ut
magnificentius dictum sit, hic quoque in facie Moysi parvo velamine
grandis splendor operitur. Nam cujus, aut qualis aviculae nidum hic aut
ova oportet intelligi, consultus Jeremias propheta sic exprimit: Perdix
fovit quae non peperit, fecit divitias et non in judicio. In dimidio
dierum suorum derelinquet eas, et in novissimo suo erit insipiens (Jer.
XVII). Perdix avicula fovit, inquit, quae non peperit. Solet enim furari
et fovere ova comparis sui. Nati autem pulli audiunt clamorem ejus quae
ova peperit, et continuo relicta illa quae furata est et ova furtiua
fovit, ut divitias faceret et nidum suum ditaret, et non in judicio, id
est, de rapina, recurrunt ad eam quae mater est, quae peperit prima.
Propterea dicit, in dimidio dierum suorum derelinquet eas, et in
novissimo suo erit insipiens. Inspienter enim dum deludere cupit, delusa
est, et ars ejus a natura victa est. Perdix iste diabolus est, qui
astutia sua massam generis humani, in primis parentibus Creatori
subripuit, et ex tunc fovit quae non peperit, id est in vitiis hujus
mundi male blanditus est eis, et in peccato, nasci fecit eos quos non
creavit. Unde in Isaia sub nomine Assur gloriabundus dicit: Et detraxi
quasi potens in sublimi resistentes, et invenit quasi nidum, manus mea
fortitudinem populorum (Isai. X). Itaque quasi ova de nido sublimi, de
nido alieno subripuit, de quibus pulli erant nascituri, quando de
paradiso fraude eduxit homines, de quibus nascituri erant omnes filii
Dei jam praedestinati, dicente Domino: Crescite et multiplicamini (Gen.
I). Fecitque divitias, et non in judicio, quia videlicet princeps mundi
hujus factus est et ab hominibus in templis idolorum, pro Deo cultus est
ordine perverso. Sed in dimidio dierum suorum, inquit, derelinquet eas,
quod jam factum est, et in novissimo suo erit insipiens, quod futurum
est. Universitas namque dierum ejus usque ad ultimum judicium
protenditur. Verum ante illum judicium qui judicaturus erat venit
judicandus, et sine judicio raptas, cum judicio raptori per passionem
suam sustulit divitias quemadmodum dicit: Nunc judicium est mundi, nunc
princeps hujus mundi ejicietur foras. Et ego si exaltatus fuero a terra,
omnia traham ad meipsum (Joan. XII). Tandem in novissimo suo erit
insipiens, id est insipientiae coarguetur, tunc videlicet, quando
videntibus cunctis praecipitabitur (Job. XL). Igitur pulchre et
venerabiliter tibi, o singularis auditor et factor legis, Christe Jesu,
dicit haec sancta lex: Si ambulans per viam in arbore vel in terra nidum
avis inveneris, et matrem pullis vel ovis incubantem desuper, etc. Nidus
avis in arbore, populus fuit Israel sub praedicto quidem mundi principe,
sed in legis altitudine natura quidem filius irae, sicut et caeteri, sed
in alta fide Abrahae. Nidus avis in terra fuit universa gentilitas, sub
pennis diaboli male fota, et in omni terrena cupiditate, Dei quoque
ignorantiam habens, omnino depressa. Porro Filius Dei per viam ambulans
utrobique nidum invenit, quia praesentis vitae mutabilitatem ingressus,
utramque partem gratia sua respexit, absque distinctione Judaei et
Graeci. Non, inquit, tenebis eam cum filiis, sed abire patieris, captas
tenens filios. Matrem adulterinam quae, ut supra dictum est, fovit quae
non peperit, non tenebis. Nec enim gratia liberatoris diabolum
requisivit, sed tantum filios sibi gratia regenerandos requisivit.
Idcirco capti tenentur filii ut salventur, idcirco mater talis abire
permittitur, ut in novissimo suo perdatur.
|
|