|
|
“Sed ut cognoscat mundus quia ego diligo Patrem, et sicut mandatum dedit
mihi Pater, sic facio.”
|
|
Idcirco illum admitto mortis feneratorem, ut cognoscat mundus quia ego
diligo Patrem, et obediens illi per omnia pro omni mundo, sicut mandatum
dedit mihi Pater, sic facio. Igitur quod venit ille princeps mundi
hujus, stultae temeritatis et temerariae stultitiae est; quod autem
incursus ejus sustinens morior, voluntarium obedientiae pro omni mundo
sacrificium est.
|
“Tenuisti, inquit Psalmista, manum dexteram meam, et in voluntate tua
deduxisti me, et cum gloria suscepisti me (Psal. LXXII).”
|
|
Salvare enim brachium meum dexterum, id est, divina potentia mea, et
indignatio mea mihi auxiliari poterat, ut non morerer, quae mihi
auxiliatur ut resurgam; sed mandatum Patris, vera et immensa charitas
Patris, quam habet circa salutem generis humani, tenet manum dexteram
meam, ut non me defendam mortemve transiliam, et in voluntate sua
deducet me, dicentem:
|
“Pater, non mea voluntas, sed tua fiat (Matth. XXVI);”
|
|
quia non quod infirma caro appetit, sed agendum mihi censeo quod exigit
consilium Divinitatis. Itaque veniat, qui nunc venit, princeps mundi
hujus, ut cum in me nihil invenerit victus in certamine per unum hominem
jure foras ejiciatur, sicut econtra per unum hominem quem vicit,
principatum mundi hujus jure sibi obtinuisse videbatur. Hoc facto
cognoscet mundus suae salutis experimento, quia ego diligo Patrem, et
mandato ipsius subeo mortem, qui per nullam culpam acquisivi mihi ex
Adam mortis haereditatem.
Quoniam, inquit, ecce appropinquabit qui me tradet, et turba cum eo, cum
laternis et facibus et armis, ne in augusto intra parietes coenaculi
hujus nos comprehendant, vobisque non sit libera effugiendi facultas.
Nolo enim quemquam ex vobis perdere, sed volo ut sinantvos abire.
ne vel iste, cujus diversorio fruiti sumus, apud quem Pascha fecimus,
ullam propter nos inquietudinem patiatur.
|
|