CAP. XXX.


VERS. 1.

“Nunc autem, inquit, derident me,”

id est verba mea despiciunt,

“juniores tempore,”

videlicet haeretici, quos omnes universali Ecclesiae comparatos recte juniores tempore vocari non dubium est; quia videlicet ipsi ab ea, non autem ipsa egressa est ab illis.

“Juniores, inquam, quorum non dignabar patres ponere,”

id est inventores erroris eorum, verbi gratia, Arium, Albionem, Macedonium, et caeteros connumerare

“cum canibus gregis mei,”

id est cum sanctis praedicatoribus fidelis populi mei, quia dum Domino suo diurnis nocturnisque vigiliis intenti clamaverunt, magnos, ut ita dixerim, latratus praedicationis dederunt. De quibus Psalmista:

“Lingua, inquit, canum tuorum ex inimicis (Psal. LXVII),”

id est vox praedicatorum tuorum ex conversis gentibus, quondam inimicis, prodiit.

“Cum”

his, inquam,

“canibus non dignabar patres,”

id est haeresiarchas eorum,

“ponere.”