|
(CAP. XVII.) Quo tandem pacto superbiae malum exterminatum est, et
cohibitae a Domino querimoniae filiorum Israel? Ait:
|
“Loquere ad filios Israel, et accipe ab eis virgas singulas per
cognationes suas a cunctis principibus filiorum Israel, virgas duodecim
tribuum, et uniuscujusque nomen subscribes virgae suae, nomen autem
Aaron erit in tribu Levi. Et una virga cunctas seorsum familias
continebit. Ponesque eas in tabernaculo foederis coram testimonio, ubi
loquar ad te. Quem ex his elegero, germinabit virga ejus,”
|
|
etc. Pulcherrime atque clementissime fortissimus Deus, postquam
superbiae malum ultus fuerat, quasi positis armis suae fortitudinis,
virgam germinantem adhibet adversus inflationes, et querimonias filiorum
Israel; virga, inquam, germinante, gemmisque turgentibus in flores, et
fructus erumpente, deinceps non superbire docet. Quid hic ordo
pulcherrimus praesignat, nisi quod contra diaboli superbiam necessaria
Christi Filii Dei ponenda esset humilitas? Hoc nempe sciens Isaias
propheta, cum dixisset:
|
“Vae Assur, virga furoris mei et baculus ipse, in manu ejus indignatio
mea (Isa. X);”
|
|
ac deinceps:
|
“Visitabo super fructum magnifici cordis regis Assur, et super gloriam
altitudinis oculorum ejus (ibid.):”
|
|
cum, inquam, haec et caetera aenigmatice dixisset de superbia diaboli,
subjecit atque ait de humilitate Christi:
|
“Et egredietur virga de radice Jesse, et flos de radice ejus ascendet,
et requiescet super eum spiritus Domini, spiritus sapientiae et
intellectus, spiritus consilii et fortitudinis, spiritus scientiae et
pietatis, et replebit eum spiritus timoris Domini. Non secundum visionem
oculorum judicabit, neque secundum auditum aurium audiet, sed judicabit
in justitia pauperes, et arguet in aequitate pro mansuetis terrae. Et
percutiet terram virga oris sui, et spiritu labiorum suorum interficiet
impium (Isa. XI).”
|
|
Igitur secundum litteram quidem historia vera texitur, secundum spiritum
vero mysteriorum recapitulatio est, quales in Apocalypsi Joannis
periochas septem legimus. Quid enim virga illa quae et hic neque
plantata, neque rigata germinat floretque, et fructum facit, et, in
propheta jam dicto, de radice Jesse egreditur floremque producit, super
quem requiescit septiformis Spiritus Domini; quid, inquam, haec virga
est, nisi Virgo regia Davidicae stirpis, quae, juxta fidem Evangelii,
sine virili semine Christum nobis protulit, verum florem, verumque decus
generis humani,
|
“in quo corporaliter inhabitat omnis plenitudo divinitatis? (Col. II.)”
|
|
In illa virga speciosae novitatis vetus Evae genus reviruit, in illo
flore quem peperit, carnis nostrae silva refloruit, in illa nuce quassa
vel fracta per lignum crucis anima nostra nucleum vitae invenit; anima,
inquam, nostra esuriens inde refecta est vitamque recepit. Et illa
quidem virga tunc litem diremit, querimoniasque filiorum Israel removit
qui contra Moysen murmurabant et Aaron, tanquam ille sacerdotium
traxisset magis fraterno amore quam arbitrio coelesti. Haec autem virga
regia, hic flos virginitatis, hic fructus virginei ventris Judaicam
superbiam compescuit, percussa gente, dejecta gloria templi manufacti,
palamque fecit quia non carnale, sed spirituale sacerdotium Deo curae
est, quia solus Christus sacerdos in aeternum est, non secundum taurorum
aut hircorum caedes, sed secundum ordinem Melchisedech (Psal. CIX).
|
|