|
CHRIST. Nonne tibi supra proposui demonstrare quia vulnus circumcisionis
hoc tempore efficere non potest, ut tu ille filius sis, de quo Deus ad
Pharaonem: Filius meus, inquit, primogenitus Israel; dimitte filium
meum, ut sacrificet mihi? (Exod. IV.) Exspecta paulisper, cito illuc
perveniendum est. Ego adhuc tibi dico quia Deus, quem impossibile est
mentiri, non contentus promissionis et foederis sui sigum dedisse
circumcisionem, juramentum addidit in repromissione his verbis: Per
memetipsum juravi, quia fecisti rem hanc, et non pepercisti filio tuo
unigenito, benedicam tibi et benedicentur in semine tuo omnes gentes
terrae (Gen. XXII). Optabat enim Deus fidelis ut certi essent homines de
immobilitate consilii sui, et idcirco cum jam dicto foederis signo
jusjurandum quoque interposuit, per semetipsum jurans, quia per quem
juraret, majorem non habuit (Hebr. VI). Ecce implevit quod promisit, non
oblitus est quod juravit, justificatus Deus in sermonibus suis sicut
orat David (Psal. L), et fidelis in omnibus verbis suis, sicut idem ait
(Psal. CXLIV), quia de semine Abrahae Messias, qui dicitur Christus,
natus est, et in isto semine jamdudum benedicuntur omnes gentes.
JUD. Quam multi benedictionem istam non quaerunt, quam multi per orbem
terrarum quem tu dicis Christum contemnunt! Quomodo ergo tu dicis quod
iste sit illud semen, in quo, sicut promissum est brahae, benedicentur
omnes gentes sive cognationes terrae?
|
|