CAPUT 51

“Ego veni ut vitam habeant, et abundantius habeant.”

Poterat sic dici: Ego veni vita hominum, ut abundantius vivant, quod utique plus esset quam quod dictum est:

“Ego veni ut vitam habeant.”

Nam et omnis pastor ovium, qui intrat per ostium, ad hoc venit, ad hoc vocatur vel intromittitur, ut oves vitam habeant, verum non ipsa vita, sed tantum vitae particeps, ac vitae nuntius sive minister est. Hoc, inquam, dici poterat, sed adversus fures et latrones, qui veniunt ut mortem inferant, ita congrue nec plus nec minus quam opportune oppositum est, dicendo:

“Ego veni ut vitam habeant.”

Quantum vero est quod addidit:

“Et abundantius habeant?”

Utique quantum differunt promissio et adventus ejus, tantum ultra mediocritatem antiquae pascuae, hoc est quod nunc dicitur, abundantius. Nam quod multo minus habuerunt oves Domini antiquitus, testatur Apostolus qui, enumeratis magnis et primis arietibus, sic ad ultimum de illis intulit:

“Juxta fidem defuncti sunt omnes isti non acceptis promissionibus, sed a longe aspicientes et salutantes eas, et confitentes quia advenae et peregrini sunt super terram (Hebr. XI).”

Certum est hoc, et nulli dubitare fas est, quia cuncti greges hactenus, qui adventum ejus praecesserant, foris excubabant extra paradisum, et longo balatu divinae visionis pascua desiderabant, donec veniret, ut supra dictum est, et suo sanguine romphaeam, id est, gladium flammeum exstingueret iste, qui illis repromissus est (Genes. III). Bene ergo cum dixisset:

“Ego veni ut vitam habeant,”

continuo subjunxit

“et abundantius habeant;”

quia videlicet vitam, quam habebant in spe dedit ut haberent in re. Unde supra cum dixisset:

“Per me si quis introierit, salvabitur,”

protinus adjecit:

“et ingredietur, et egredietur, et pascua inveniet.”

Quia profecto post adventum ejus dignae oves, et ovile praesentis Ecclesiae per fidem ingressae abundantius quam anteriores, Dei notitia pascuntur, et per mortem carnis egressae, visione summi pastoris perfruuntur. His dictis in judicium vel condemnationem eorum, qui fures et latrones sunt, nunc omnibus curae suae vicariis, qui digni pastores esse cupiunt, hoc modo semetipsum dat in exemplum.