|
Anima quae Christum quaerit, intentionem suam cur illum quaerat hac voce
depromit:
|
“Quis mihi det te fratrem meum; sugentem ubera matris meae, ut inveniam
te foris, et deosculer, et jam me nemo despiciat?”
|
|
(Cant. VIII.) Magnae enim despectionis sibi conscia, suoque judicio
multum despicabilis, ac despecta per hunc solum se nobilem, et inclytam
fieri confidit, si talem dilectum invenire, apprehendere, et deosculari
meruerit, non tantum intus in secreto conscientiae cubiculo, verum etiam
foris. id est ita ut ad amicos quoque dilecti illius perveniat, quod
illum viderit, quod agnoverit, quod in eum crediderit, quod eum
dilexerit. Denique jam tunc despicabilis esse non potest in oculis Dei
Patris, in conspectu amicorum, videlicet angelorum et hominum sanctorum.
Ubi autem vel illa quaerit, aut quaerere debet, ubi ille invenitur aut
inveniri potest, nisi in Scriptura, maximeque prophetica, quae utique
verbum Domini est? Ibi quaeritur et invenitur, quia profecto, qualis sit
ille dilectus, prophetae testantur. Et in aliis quidem civius, in aliis
difficilius invenitur. In Jona vero, quem nunc ingredi cupimus,
manifestissime claret quod miraculum in illo celebratum fuerit
praeconium ejus. Ipse enim ore proprio dixit, et totus orbis audivit:
|
“Sicut fuit Jonas in ventre ceti tribus diebus et tribus noctibus, sic
erit Filius hominis in corde terrae tribus diebus et tribus noctibus
(Matth. XII).”
|
|
Igitur et hunc prophetam tanto alacrius ingrediamur, quanto clarius
atque pulchrius in eo Christi testimonium novimus, quem in Scripturis
legis et prophetarum quaerere propositum habemus, obsecrantes ut, qui
typus est Salvatoris, et tribus diebus et noctibus in ventre ceti
moratus, praefiguravit Domini resurrectionem, nobis quoque fervorem
obtineat, sanctique Spiritus gratiam secundum hoc ipsum nomen suum, quod
est Jonas, interpretatur enim columba. Et quis nesciat saepe in
Scripturis per columbam sancti Spiritus gratiam significari? Maxime quia
super Dominum nostrum idem Spiritus sanctus in specie columbae apparuit
(Luc. III). Caeterum totum hunc prophetam ad intelligentiam referre
Salvatoris, quod fugerit, quod navim ascendens naulum dederit, quod
dormierit, laboriosum, et ut ante nos dictum est, sudoris est maximi.
Verumtamen quanto difficilius, tanto et pulchrius fieri posse speramus,
cooperante secundum beneplacitum suum digito Dei. Labor attentus
splendida de obscuris mysteria Christi proferre tentabit.
|
|