|
Verti me ad aliud, et vidi sub sole, nec velocium esse cursum, nec
fortium bellum, nec sapientium panem, nec doctorum divitias, nec
artificum gratiam: sed tempus, casumque in omnibus. Qui vinctus est
compedibus ferreis, et gravibus plumbi nexibus praegravatus (iniquitas
enim sedet super talentum plumbi; et in Psalmo loquitur: Sicut onus
grave gravatae sunt super me [Psal. XXXVII]), non est aptus ad cursum
illum de quo dicitur: Cursum consummavi, fidem servavi (II Tim. IV). Qui
autem levis est et anima illius non gravatur, nihilominus et ipse absque
adjutore Deo ad calcem non potest pervenire. Sed et cum praelium fuerit
adversus contrarias potestates, de quo scriptum est: Sanctificate bellum
(Jer. VI), licet robustus, propriis tamen viribus vincere non valebit.
Perfectus quoque in filiis hominum et sapiens, viventem panem atque
coelestem habere non poterit, nisi per sapientiam cohortantem: Venite,
comedite panes meos (Prov. IX). Et quoniam sunt divitiae, de quibus
Apostolus ait: Divites fieri in operibus bonis (I Tim. VI); et alibi:
Divites facti estis in omni sermone et in omni scientia (I Cor. I),
secundum prudentem virum has non posse divitias congregare, nisi eas a
Deo acceperit, cujus ipsae divitiae sunt. Gratia quoque nisi scientiam
comitata fuerit et concessa a Deo, quamvis eruditus vir, eam non poterit
invenire.
Quod et Paulus sciens: Plus, inquit, omnibus laboravi, non autem ego,
sed gratia Dei mecum (I Cor. XV). Et iterum: Gratia ejus in me vacua non
fuit (ibid.). Et ad extremum nescitur ab homine quando tempus adveniat,
in quo varius eventus et finis omnium subsequitur. Haec secundum
anagogen. Caeterum, ut simplicius disseramus, Epistola ad Romanos huic
loco congruit, quia non volentis neque currentis, sed miserentis Dei sit
(Rom. IX). Quid autem ait: Nec sapientium panem. multorum quotidie
probatur exemplo, qui cum sapientissimi sint, necessariis indigent. Nec
artificum gratia. Videas enim in Ecclesia imperitissimos quosque
florere, et quia nutrierunt frontis audaciam, et volubilitatem linguae
consecuti sunt, dum non recogitant quid loquantur, prudentes se et
eruditos arbitrantur, maxime si favorem vulgi habuerint, qui magis
dictis levioribus commoventur, et econtrario eruditum virum latere in
obscuro, persecutiones pati, et non solum in populo gratiam non habere,
sed inopia et egestate tabescere. Haec omnia fiunt, quia incerto statu
feruntur omnia, et non est in praesenti retributio meritorum, sed in
futuro.
|
|