CAPUT IX. Discordias inter senatum et populum Judaicum, Herodi regnum peperisse.

Discordia summa, discordia cruenta, tam Romani senatus quam Judaicae gentis regnum illi peperit. Denique cum Caius Caesar, et magnus Pompeius totius orbis viribus confligunt, et in Judaea fratres Hircanus et Aristobulus de principatu atrociter contendunt, Antipater potens, et, ut jam dictum est, multas pecunias possidens, dum in Judaea favet Hircano justiori quidem, sed segniori, et in Romana republica multis obsequiis, pluribus impensis mercatur gratiam Caesaris jam victoris, victumque Pompeium usque in Aegyptum persequentis, magnam sibimet Judaeae potestatem promeruit, et apud victricem Romanorum partem Herodi filio viam ad regnum obtinendum magnis meritis aperuit. Sciendum quoque quod per illam Hircani atque Aristobuli discordiam, templum in Hierosolymis semel et iterum magna cum calamitate violatum fuit. Primo namque Pompeius Aristobulum victum habens, civitatem aggressus, contra socios Aristobuli, et per seditionem in civitate receptus, templum irrupit commota atque cadente maxima turre, per quam aperta parte templi hostes irruperunt, et omnia Judaeorum caede completa sunt. Quidam enim occidebantur a Romanis, alii vero semetipsos occidebant, et ita ceciderunt viginti duo millia Judaeorum, Romanorum vero perpauci defuncti sunt. Nec vero parva in templo commissa sunt; dum ea quae priori tempore invisibilia vel inaccessibilia erant, adiisset Pompeius, et cum eo non pauci vidissent, quae non liceret nisi sacerdotibus intueri. Deinde cum, ut jam dictum est, Herodes regnum coepisset, et Antigonus, Aristobuli filius, civitatem teneret, idem civitas passa est, et in templo multi perempti sunt, Herodi adnitentibus Romanis. Et haec passio Hierosolymorum civitati contigit, ait Josephus, Marco Agrippa et Callidio consulibus, centesima et octogesima quinta Olympiade, tertio mense in celebratione jejuniorum, tanquam reversa calamitate, quae sub Pompeio Judaeis illata est. Nam extunc eodem die captivitatis viginti et septem anni fuisse noscuntur, cum adhuc obsideretur civitas ab Herode et Sosio legato, persuasit Samaeus supradictus populo, ut Herodem acciperet, dicens propter peccata eum non posse devitari.