|
Conscius temeritatis fere in omnibus tanquam temerarium redargui me
vereor ab omnibus, eo quod praeclara sanctorum atque orthodoxorum Patrum
studia latitudinem ingredi sum ausus agri pleni, cui benedixit Dominus,
id est sanctae Scripturae, in qua vel ex qua est omnis benedictionis
odor suavis et fructus: et quid respondebo arguentibus? Ruth Moabitiden,
Ruth festinantem me in spiritu, pavida intentione imitari credant
dicentem ad socrum suam: Vadam in agrum et colligam spicas quae
metentium fugerint manus, ubicunque clementis in me patrisfamilias
reperero gratiam (Ruth. II). Sicut mandavit Booz pro illa pueris suis,
ut nemo illi esset molestus, ita putent omnes qui haec viderint, quod
mandet eis Christus ex illa humilitate progenitus, ne mihi quasi pro
praesumptione indignentur. Quod et si quis indignari voluerit,
paupercula nihilominus anima pro semetipsa sollicita, famemque venturam
praecavens, de qua Psalmista loquitur: Quia immaculati, quorum dies
novit Dominus, non confundentur in tempore malo, et in diebus famis
saturabuntur (Psal. XXXVI), coepto in opere persistet, et ibi ante
faciem suam, ut operetur cibum, qui permanet in vitam aeternam (Joan.
VI).
|
|