CAPUT XXV. De prima ejus unctione clam facta in domo patris sui, et de vitulo, quem ut Saul falleret, adduxit Samuel jussu Domini, quod ita diabolus incarnatione Christi falsus sit.

Prima unctio David clam in domo patris hoc modo fit:

“Quomodo, inquit Samuel, vadam? Audiet enim Saul et interficiet me. Et ait Dominus: Vitulum de armento tolles in manu tua, et dices: Ad immolandum Domino veni,”

etc. Vitulus ad immolandum adductus claudere poterat oculos Saul, ne sollicitaretur, ne quid suspicaretur, causa quasi tota patente securus. Sic pulchre in illa figura factum est, quia sic in re futurum erat. Vitulus immolandus passibilem significat naturam nascituri de Virgine Regis Christi Felii Dei, qua falsus diabolus potentiam nascentis intelligere non potuit, quod scilicet ad destitutionem peccati Rex justitiae veniret, et regni ejus non esset finis. Est enim ille malis quidem suis astutus et callidus, in bonis autem Dei brutus et fatuus. Unde et in Job ex ore Dei Behemoth, id est animal, dicitur, circulum fatuitatis habens in naribus (Job XL). Sed et in principio, ubi serpens, imo ipse in serpente diabolus maledicitur,

“Super pectus tuum gradieris,”

inquit Deus (Gen. III). Quomodocunque in malo sit subtilis et callidus, quantumcunque naturae perversione malitiosus abutatur ad cognoscendum arcanae divinitatis consilium, brutus est, et super pectus suum graditur, semper intentionem suam conculcando, ut coelestibus dum nocere cupit, prodesse probetur. Quod facile agnosci libet ex cunctis qui spiritu ejus aguntur malitiosis hominibus. Quantumcunque in cognitione creaturae, in coeli motibus, in astrorum cursibus, seu etiam magicis artibus subtiliter calleant, spiritualium tamen bonorum, ac coelestium sacramentorum, adeo indociles et imperceptibiles sunt, ut si eos voces ad audiendum, casso labore tuo nimium experiaris, brutam et pene irrationabilem illis esse animam. Igitur ubi David inungitur, vitulus de armento tollitur ad immolandum, ne audiat Saul, quia videlicet ubi Rex novus Christus nascitur, cuncta humanae naturae passibilitas de foris praetenditur, ne sacramentum hoc agnoscat diabolus, ut, quamvis circumfulgentibus miraculis terreatur, et adversi aliquid interdum suspicetur, nesciat tamen qua via vel quo ordine virtus quae mundum ingressa est, regnum ejus expugnare aggreditur.