CAPUT XIX. De morte Saul, et filiorum ejus, et quod Amalecitem, qui nuntiavit mortem ejus, dicant Hebraei fuisse Doech.

(I REG. CAP. XXX.)

“Non audiet vos,”

inquit,

“David de sermone hoc. Aequa enim pars erit descendentis ad praelium et remanentis ad sarcinas.”

Cum in Latinis codicibus legatur lassos quosdam substitisse ad sarcinas, in Hebraeo habetur,

“jussos fuisse ut residerent ad sarcinas.”

Locus hic monstrat Hebraicam veritatem in hoc loco sequi debere, quae non lassos, sed jussos remansisse ad sarcinas, dicit fuisse. Ait enim ita:

“Aequa pars erit descendentis ad praelium et remanentis ad sarcinas.”

Non ait, qui lassi remanserunt ad sarcinas, sed absolute

“remanentes ad sarcinas,”

quia, qui lassi remansissent, nulla eis dari deberetur de praedis portio. (I REG. CAP. XXXI.)

“Quod cum vidisset armiger,”

videlicet quod mortuus esset Saul,

“irruit etiam ipse super gladium suum et mortuus est cum ipso.”

Armigerum istum Hebraei Doech Idumaeum dicant fuisse, qui cernens Saul mortuum, seipsum ob metum David interemit.

“Mortuus est ergo Saul et tres filii ejus, et armiger illius et universi viri ejus.”

Viri isti pueri domestici ejus intelligendi sunt. Hi tres filii ejus cum eo interfecti sunt Jonathan, Aminadab, qui et Jesui et Melchisna; Isboset autem dormierat qui anno quo Saul rex constitutus est, natus fuerat. Qui etiam quadraginta annorum fuisse dicitur cum regnare coepisset. Unde colligitur Saul per quadraginta annos regnasse. Quaerendum cur alibi legatur Jesui, alibi Aminadab. Jesui enim interpretatur aequalis. Aequalis enim dicitur, quia aequalis meriti fuisse filii cum patre memorantur, Aminadab interpretatur pater meus sponte. Sponte enim sua pater ejus Saul, male agendo conquisivit, ut taliter una cum filiis perimeretur. (II REG. CAP. I.)

“In die autem tertia, apparuit homo veniens de castris Saul.”

Hominem istum Amaleciten Hebraei filium Doech fuisse dicunt. Amalecites etenim et Idumaeus unum est, quia filius primogenitus Esau Elifar fuit, et hujus filius Amalech. Diadema autem et armillam quae David detulit, a patre Doech commendata sibi fuisse perhibent.