|
|
“Et draco stetit ante mulierem quae erat paritura, ut cum peperisset,
filium ejus devoraret.”
|
|
Haec erat intentio draconis tot capita subrigentis, tot cornua
vibrantis. Haec, inquam, erat nequissima cupiditas diaboli, tot regna
commoventis, tot reges inflammantis in odium divinae religionis, ut
|
“cum peperisset mulier, quae erat paritura,”
|
|
cum Christum edidisset Ecclesia, pariente Virgine Maria,
id est, nomen ejus de hominum memoria tolleret, ut partus hujusmodi
nulla utilitas, nullus fructus existeret. Sed sequitur:
|
|