LIBER UNDECIMUS.


CAPUT 1

Tuam in Scripturis sanctis gloriam, tuum, o Fili hominis, quaerere et invenire honorem in propheticis et in evangelicis praeconiis, tale nobis est inter taedia vitae praesentis, quale fesso viatori, remissis interdum gravibus sarcinis, residere sub umbra odoriferae arboris prope rivulum aquae jugiter salientis, gratoque otio fugacem insequi et comprehensam attrectare columbam, tactu blando, manibus innocuis. Et revera sic est; sancta quippe Scriptura ipsa est columba illa, de qua ipsius auctor Spiritus sanctus in psalmo dicit:

“Pennae columbae deargentatae, et posteriora dorsi ejus in pallore auri (Psal. LXVII).”

Ne ergo miretur quis dicens, quid vel ad quid iste scribit, cum sancti Patres sufficientis scripserint, quae cuncta perlegere nemo nostrum sufficit? Nam et si alii nemini, at mihi scribenti hoc ipsum quod scribo jam proficit. Hoc dulce studium jam in praesenti nonnihil praemii, nonnullum habet suae exercitationis emolumentum. Quam suave est ut jam dixi, viatori, demissis interdum sarcinis, pennulas columbae deargentatas et aurea dorsi ejus prae oculis habere, et manibus tractare posteriora, tam suave et jucundum est inter medias curas sanctam tractare Scripturam, cujus et exterior sermo castus, absque omni superfluitate, nitet quasi argentum, et interior sensus rutilat velut aurum.

. . . . . Trahit sua quemque voluptas.

(VIRG. Eclog. II, 65.)

Et hoc habeo testimonium conscientiae quod dixerim ego voluptati huic:

“Trahe me post te (Cant. I).”

Ecce argentum, ecce aurum, videlicet susceptum in fine praecedentis libelli quod cum evangelica narratione Dominicae passionis tractare proposui, prophetiae capitulum:

“Et erit, inquit, in die illa, dicit Dominus exercituum, disperdam nomina idolorum de terra, et non memorabuntur ultra, et prophetas et spiritum immundum auferam de terra (Zach. XIII).”

Praemiserat autem:

“In die illa erit fons patens domui David, et habitantibus Hierusalem in ablutionem peccatoris et menstruatae (ibid.). Ergo diem illam, quam hic prophetiae spiritus intendit, diem Dominicae Passionis necesse est intelligi, quia nimirum lancea militis latus aperiendo Salvatoris, fontem patefecit domui David, et habitantibus Hierusalem, fontem sanguinis et aquae, credentibus in Christum, qui propter hoc ipsum dicuntur, et sunt domus David, et habitatores Hierusalem, quia credunt in Christum Filium David, cujus aeternae civitatis quoddam erat exemplar illa Hierusalem, in qua regnavit David. Et ille fons erit, inquit, in ablutionem peccatoris et menstruatae:”

“peccatoris,”

inquam, id est, gentilis populi, qui sine lege peccavit; et

“menstruatae”

quae per legem peccavit, quae, ne de justitia praesumeret factorum, unus ex optimis ejus filiis confessus est, et dixit:

“Et facti sumus ut immundi omnes nos, et quasi pannus menstruatae universae justitiae nostrae (Isa. LXIV).”