VERS. 8.

“Sumite,”

inquit,

“vobis septem tauros,”

etc. Notandum quod conversionis suae sacrificium Domino non per se, sed per Job, jubentur offerre, quia videlicet haeretici, quorum speciem illos tenere saepe jam dictum est, cum ab errore redeunt, Deum sibi placare non possunt, nisi precibus catholicae Ecclesiae, quam beatus Job significat, salutem suam obtineant, cujus fidem perversis assertionibus impugnabant.

“Septem,”

inquit,

“tauros et septem arietes sumite,”

id est qui taurinae fuistis superbiae, et arietes, id est gregum diversorum erranei duces, septiformi Spiritui vos ipsos humiliate,

“Job autem servus meus orabit pro vobis, faciem ejus suscipiam, ut non vobis imputetur stultitia.”

Ac si aperte haereticis dicat: Sacrificia vestra non accipiam, petitionum vestrarum verba non audiam, nisi per intercessionem Ecclesiae, cujus professionis verba de me veracia recognosco. Sola quippe est per quam sacrificium Deus libenter accipiat, sola quae pro errantibus fiducialiter intercedat; sola, inquam, domus est, in qua vera hostia Redemptoris immolatur, sicut de agni hostia per Moysen dicitur:

“In una domo comedetur, nec efferetis de carnibus ejus foras (Exod. XII).”

“Orabit,”

inquit,

“pro vobis.”

Neque enim

“locuti estis coram me rectum sicut servus meus Job.”

Quod semel indicando dixerat, iterum replicando confirmat, quia videlicet quidquid in eloquio divino repetitur, robustius confirmatur.