|
|
“Et terror vester sit super cuncta animantia terrae.”
|
|
(CAP. IX.) Benedixitque Deus Noe et filiis ejus et dixit ad eos:
Crescite et multiplicamini, et implete terram, et terror vester ac timor
sit super cuncta animalia terrae, et super omnes volucres coeli, cum
universis quae moventur in terra. Hoc jam secundo istis creaturae
reliquiis Deus benedicit. Nam et paulo ante benedixerat eis, dicens:
Ingredimini super terram, crescite et multiplicamini super eam. Bene et
fideliter. Nam propter Dominum nostrum Jesum Christum, postquam
resurrexit a mortuis, bis effusa est super homines abundantia supernae
benedictionis: gemino quippe dono, data est apostolis gratia Spiritus
sancti. Primo, quando datus est eis ab ipso insufflante, ac dicente:
Accipite Spiritum sanctum, quorum remiseritis peccata, remittuntur eis
(Joan. XX). Secundo, quando venit de coelo idem Spiritus sanctus in igne
apparens illis, et super singulos eorum sedens (Act. II), sic
intrinsecus ignivit ut de indoctis eruditos, de idiotis sapientes, et de
timidis fortes efficeret. Unde et signanter in hac secunda benedictione
dictum est: Et sit terror vester super cuncta animantia. Exinde namque
minis contonando, miraculis coruscando, verbis pluendo, terribiles facti
sunt omni homini bestialiter viventi. Notandum quippe, quod non dixerit,
et sit terror vester super caeteros homines, sed super cuncta, inquit,
animantia terrae, et super omnes volucres coeli. Hoc bene perspicientes
hujus nostri Noe filii, vel domestici viri, terrorem suum non nisi super
eos qui bestialiter vivunt, exercere voluerunt: nam in quantum
rationabiliter vivunt, quippe subditorum, in tantum pares eos existimant
sibi, vel etiam praeferunt: quemadmodum Paulus ille vas electionis, dum
dicit quibusdam: Non praedicamus nosmetipsos, sed Dominum nostrum Jesum
Christum, nos autem servos vestros per Jesum (II Cor. IV). Juxta
litteram fere haec eadem in primis hominibus, Adam et uxore ejus, dicta
fuerant, crescite et multiplicamini, et replete terram, et subjicite
eam, et dominamini piscibus maris et volatilibus coeli, et universis
animantibus quae moventur super terram. Sed hic additum est, ex
largitate Dei, dicentis: Omnes pisces maris manui vestrae traditi sunt,
et omne quod movetur et vivit, erit vobis in cibum. Tunc enim dictum est
solummodo sic. Ecce dedi vobis omnem herbam virentem, afferentem semen
super terram, et universa ligna, quae habent in semetipsis sementem
generis sui, erunt vobis in cibum. Attamen felici adhuc et infirmitatis
experti homini, tenuis ille victus, sufficientior exstitit, quam infirmo
nunc et moribundo carnium esus esse possit. Porro, haec homini potestas
super cuncta animantia nunc jure accrevit. Nam et tunc propter hominem
condita, et nunc propter hominem reservata duplici ex causa hoc ipsum
homini debent, quod sunt. Igitur et si antehac absque ulla Dei
praecipientis auctoritate, haec homo in cibum praesumpsit, jam ex hoc
nunc ante legem, et deinde per legem potestate accepta, jure sibi
vendicat eadem in esum, ut is potius contra Dei faciat imperium qui
prohibere tentaverit, testante Apostolo, cum quibusdam dicit:
Attendentes spiritibus erroris, et doctrinis daemoniorum in hypocrisi
loquentium mendacium, et cauteriatam habentium conscientiam suam,
prohibentium nubere, abstinentium a cibis quos Deus creavit ad
percipiendum cum gratiarum actione fidelibus, et his qui cognoverunt
veritatem: quia omnis creatura Dei bona est, et nihil rejiciendum quod
cum gratiarum actione percivitur (I Tim. IV). Sequitur:
|
|