|
Igitur ab illo fonte qui Deus et homo est, multum, ut jam dictum est,
caeteri omnes differunt, quicunque fontes dicti sunt, vel dici
meruerunt. Quia videlicet, de fontibus illis tantummodo
fluxerunt, quae non sunt ipsa substantia Spiritus sancti, sed
administrata per Spiritum sanctum sacramenta Scripturarum; ab illo autem
et ipsa substansia Spiritus sancti procedit, quia Deus est, et flumina
Scripturarum voce corporea fluxerunt, quia homo est. Et multa quidem
sunt hujusmodi
illius, et de ventre credentis in eum fluentia, sed quatuor sunt
fluminum cunctorum capita, id est flumina principalia; flumina, inquam,
id est sacramenta. Sicut enim unus est fons sive
|
“fluvius, qui egrediebatur,”
|
|
inquit Sciptura,
|
“de loco voluptatis ad irrigandum paradisum, qui inde dividitur in
quatuor capita (Gen. II),”
|
|
id est principalia flumina, sic de multis vel multiplicibus sacramentis
quatuor sunt praecipua Christi sacramenta, quibus intendit omnis
Scriptura divinitus inspirata, scilicet incarnatio ejus, passio ejus,
resurrectio ejus, ascensio ejus. Haec flumina tam de ventre ejus, quam
de ventre credentis in eum fluere non desinunt, et vocem Spiritus sancti
tam per os ejus quam per credentium in eum apostolorum haec sacramenta
praedicantis totus mundus audivit, hoc iterum excepto, quod ex abundanti
est astruere, quia sacramenta haec ex ipso sunt condita pariter et
annuntiata; caeteri autem annuntiationis hujus ad nos, ministri et
adjutores fuerunt. Nunc de eo quod jam praelibatum est,
|
“spiritus ubi vult spirat,”
|
|
scilicet de ipsa processione vel procedentis persona, quod Deus et
Dominus sit, et ejusdem cum Patre et Filio majestatis sive potestatis,
in hoc ipso dum procedit, latius dicendum est. Nunc quod non minus a
Filio quam a Patre procedat, hactenus a nobis sermo habitus, prosecutus
est.
|
|