|
ait Dominus,
|
“conjungere valebis micantes stellas Pleiades,”
|
|
scilicet quae vicinitate sibi conjunctae sunt tam disjunctae, et simul
quidem sitae sunt, sed tamen lucis suae variatim radios fundunt? Id est
nunquid sanctos omnes qui aliis atque aliis ad praedicandum temporibus
apparentes, et disjuncti sunt per visionem suae imaginis, et conjuncti
per intentionem mentis; verbi gratia: Abel, Isaiam, et Joannem, qui
divisi quidem fuerunt tempore, sed non praedicatione:
|
“nunquid, inquam, hujusmodi Pleiades,”
|
|
id est sanctos,
subaudit ut ego? Non. Quia videlicet solius divinae virtutis est et
disjunctis temporibus missos, et dissimilibus virtutibus praeditos
fulgore intentionis unire. Una namque intentio est Joannis dicentis:
|
“Ecce Agnus Dei (Joan. I),”
|
|
et Isaiae dicentis:
|
“Sicut agnus coram tondente se obmutescet (Isa. LIII),”
|
|
et Abel (Gen. IV), qui hoc idem Agnum offerendo locutus est:
|
“Aut nunquid gyrum Arcturi poteris dissipare?”
|
|
qui videlicet per gyrum suum nocturna spatia non occasurus illustrat,
quique septem stellis ita volvitur, ut modo tres ad summa elevet, atque
ad ima quatuor inclinet, modo quatuor superius erigat, et tres inferius
premat.
|
“Nunquid, inquam, hujusmodi Arcturum,”
|
|
id est sanctam Ecclesiam, quae per totam noctem hujus saeculi gyrum
laborum tolerans nunquam occidit vel deficit,
quin semper ita volvatur, ut modo quidem Trinitatis quasi tres stellas
elevet, opera vero quae quatuor virtutibus, id est prudentia,
fortitudine, temperantia, atque justitia constant, quasi quatuor stellas
inclinet? Verbi gratia dum dicit per Paulum, quia
|
“non ex operibus Abraham justificatus est, sed credidit Deo et reputatum
est ei ad justitiam (Rom. IV),”
|
|
modo autem fidem deprimens et opera efferens quasi tres stellas inclinat
et quatuor elevat, cum dicit per Jacobum:
|
“Fides sine operibus mortua est (Jac. II).”
|
|
Hunc Arcturi gyrum quandoque Dominus dissipat, quia labores Ecclesiae ad
requiem permutat, Pleiadesque jungit, quia sanctos omnes sibi copulat
per speciem visionis. Potest tamen per Arcturum, qui a plaga frigoris
nascitur, lex rigida et aspera; per Pleiades vero, quae ab Oriente
surgunt. Novi Testamenti designari gratia. At vero Conditor noster dum
septiformis spiritus operationes simul in se et cunctas et manentes
habuit, quasi Pleiades Novi Testamenti junxit, et Arcturum priscae legis
dissipavit, id est spiritualem intelligentiam aperiendo litteralem legis
laborem solvit.
ergo, ait,
etc., ut dictum est. Quia vero in ipso Dominicae incarnationis mysterio
aliis lux veritatis ostenditur, aliorum vero per scandalum corda
tenebrantur,
|
|