|
CHRIST. Profecto si recolis rite, si recitans hactenus Scripturarum
voces et sensum rite perpendis, hoc vides, quod signum foederis,
signaculum fidei, circumcisio carnis, quam Pater Abraham Deo jubente
suscepit, quoddam schema vel habitus fuit professionis, testimonium
perhibens hominibus fidelibus spei et exspectationis, quo sperarent
credentes et exspectarent adventum beati seminis Abrahae, scilicet
Christi et hoc testimonium habentes, justa misericordia, misericordi
justitia deberent in adventu ejus ad perfectum justificari; et ipsi Deo,
qui promiserat, commonitorium fuit, ut videret illud signum, et
recordaretur foederis sui et mitteret semen illud quod promisit, quod
juravit. Quod si ita est, imo quia ita est, revera post adventum ejusdem
seminis, omnino circumcisio cessare debuit, cum circumcidi hoc sit
dicere: Mitte quem missurus es (Exod. IV), mitte quia nondum misisti;
nec enim illum recipimus, quem misisse diceris; et hoc est negare illum,
qui jam venit benedictus in nomine Domini. Proinde veraciter et recte
nunc mihi dicitur, cui tu persuadere volebas ut circumciderer, dicens
sub ipsis exordiis evangelicae praedicationis gentilibus auditoribus
Evangelii: Quia nisi circumcidamini secundum morem Moysi, non poteritis
salvi fieri (Act. XV), recte, inquam, mihi dicitur et veraciter: Quia si
circumcidaris, Christus tibi nihil prodest (Gal. V).
JUD. Et si tibi vis non expedire circumcidi; at mihi prodest circumcisum
esse, sicut circumcisi sunt octavo die patres mei, pater meus Isaac,
pater meus Jacob.
|
|