|
|
“Afferamus ad nos arcam Domini sedentis super Cherubim,”
|
|
et quid significaverit lapis Adjutorii.
(CAP. IV.)
|
“Et factum est in diebus illis, convenerunt Philistiim in pugnam.
Egressus est namque Israel obviam Philistiim in pugnam et castrametatus
est juxta lapidem Adjutorii.”
|
|
Et reliqua. Narratione hac mox subsecutura, praemissum est (cap. III):
|
“Et addidit Dominus ut appareret in Sylo, quoniam revelatus fuerat
Dominus Samueli in Sylo, juxta verbum Domini.”
|
|
Et est sensus: Dominus, quoniam revelatus fuerat Samueli in Sylo dictis
addidit, ut appareret itidem in Sylo, juxta verbum suum factis, ita ut
non caderet ex omnibus verbis ejus in terram, ut cognosceret universus
Israel a Dan usque ad Bersabee quod fidelis Samuel propheta esset
Domini. Ita plane ex omnibus verbis prophetae, et plusquam prophetae
Joannis, non cecidit verbum in terram. Respiciamus ad dies illos, in
quibus non jam Philistiim, sed qui per Philistaeos hoc loco recte
figurantur, Romani convenerunt in pugnam.
inquit,
|
“majores natu de Israel: Quare percussit nos hodie Dominus coram
Philistiim? Afferamus ad nos de Sylo arcam foederis Domini, et veniat in
medium nostri, ut salvet nos de manu inimicorum nostrorum. Misit ergo
populus in Sylo, et tulerunt inde arcam foederis Domini exercituum,
sedentis super cherubin.”
|
|
Praesumptio stulta et vana, quae tunc decepit improvidos, et justitiae
vel gloriae Dei ignaros, ipsa eadem decepit illos, quando clausi
obsidente exercitu Romano, tumultuabantur et vociferabantur confidentes,
ut historiae tradunt, quod nequaquam toleraret Deus privari se illo
pulchro templo, illo pulchro et aureo sanctuario. Cujus vanitatis
respectu nota quam acute, quam mordaciter cum praemissum esset
|
“et tulerunt inde arcam foederis Domini exercituum,”
|
|
continuo subjunctum est, sedentis super cherubin.
Hoc quippe non pro suo sensu, sed pro illorum notabili vanitate
Scriptura dixit. Quid enim stultius ac vanius? Nunquid super illos
cherubin quos fecit Moyses, imo quos Beseleel ille faber cum socio suo
Ooliab fudit, aut fabricavit, sedebat Dominus exercituum captus vel
delectatus pulchritudine auri, et non potius super homines, vel super
sanctos angelos sedet plenos scientia Dei secundum nomen cherubin?
Igitur eadem hic et illic vanitate decepti sunt, dum pro aureis
coelestis sanctuarii simulacris divinum sibi quasi debitum arrogant
adjutorium, unde et falsi sunt, metando castra juxta lapidem, postea
dictum lapidem Adjutorii. Nam et tunc praesagio suo frustrati sunt, et
nunc ejus lapidis non habuere adjutorium, quem in malum sibimetipsis
reprobaverunt, juxta quod Scriptura dicit:
|
“Lapidem quem reprobaverunt aedificantes, hic factus est in caput anguli
(Psal. CXVII).”
|
|
Et tunc quidem sacerdotis unius Heli domus una concidit, ipso quoque
corruente, fractisque cervicibus moriente, nunc autem tota gens
captivata est, tota civitas cum templo suo funditus in favillas
disperiit, sacerdotio illo quoque cadente, suumque opprobrium per omnes
gentes circumferente, quia pollutum, sordidatum, imo et ejectum est,
eodem quo vivimus, quo redempti et emundati sumus nos credentes Christi
sanguine.
|
|