VERS. 20.

“Quare data est misero lux?”

Supra dixerat,

“quare non in vulva mortuus sum,”

et deinceps contemplando supernam requiem, quam peccando perdidit homo, tandem et hoc dixit:

“Parvus et magnus ibi sunt, et servus liber a domino suo.”

Nunc perpendens quod praesentis mundi prosperitas vel honor homini miseriae sit augmentum potius quam solatium; furtive namque blanditur, et fallit eum, ne peregrinum se esse sentiat, aut quid perdiderit recogitet. Hoc, inquam, perpendens ait:

“Quare data est misero lux?”

id est, quare hi, qui in hac peregrinatione miseros se agnoscunt, claritatem transitoriae prosperitatis accipiunt?

“Et vita”

subaudi quare data est, id est, quare gloria temporalis arridet

“his, qui in amaritudine animae sunt,”

videlicet pro eo quod longe huc a facie conditoris projecti sunt.