|
Interea dum adhuc recens innotuisset istud Spiritus sancti consilium de
non curandis mortuis mortuorum caeremoniis Judaeorum, nitebantur homines
pii, scilicet apostoli suum eidem consilio Dei sociare vel permiscere
consilium, in tantum, ut Petrus, qui ante alios vel pro aliis omnibus
locutus fuerat ea quae supra dicta sunt (Act. XV), adduceretur in
simulationem, non ausus hoc ipsum, quod Spiritui sancto visum fuisse
dixerat, actu sequi palam. Sed arguit eum idem Spiritus consilii per os
alterius, per fortitudinem humilem, fortemque humilitatem apostoli
novitii, apostolorum minimi Pauli, sicut idem ad Galatas scribens, ait:
Cum autem venisset Cephas Antiochiam, in faciem ei restiti, quia
reprehensibilis erat. Prius enim, quam venirent quidam ab Jacobo, cum
gentibus edebat. Cum autem venissent, subtrahebat et segregabat se
timens eos, qui ex circumcisione erant, et simulationi ejus consenserunt
Judaei caeteri, ita ut Barnabas duceretur ab eis in eamdem simulationem.
Sed cum vidissem quod non recte ambularent ad veritatem Evangelii, dixi
Cephae coram omnibus: Si tu cum Judaeus sis, gentiliter et non Judaice
vivis, quomodo gentes cogis judaizare? (Gal. II.) Ita principi
apostolorum in faciem restitit novissimus apostolorum, magna libertate
Spiritus Domini utens, ad confirmandum illud de quo hactenus loquebamur
ejusdem Spiritus consilium. At idem et Timotheum circumcidit, propter
Judaeos, inquit Scriptura, qui erant in illis locis, sciebant enim omnes
quod pater ejus gentilis esset (Act. XVI). Itemque assumptis viris
quibus impenderat, ut raderent capita sua, postera die purificatus cum
illis intravit in templum annuntians expletionem dierum purificationis,
donec offerretur pro unoquoque eorum oblatio (Act. XXI). Ergone ipse
fecit quod in Petro redarguit, aut quod ipse faceret, in majore
redarguere debuit? Non utique ipse neque fecit quod in Petro redarguit,
neque enim gentes judaizare coegit, quod solum vel maximum in Petro
redarguit. Dixit enim: Si tu, cum Judaeus sis, gentiliter et non Judaice
vivis, quomodo gentes cogis judaizare? (Gal. II.) Ipse gentes judaizare
non coegit, sed in semetipso Judaismum pro necessitate pertulit, factus
Judaeis tanquam Judaeus, ut Judaeos lucrifaceret (I Cor. IX), quippe
qui, sicut quodam loco testatur, optabat anathema esse a Christo pro
eisdem fratribus suis (Rom. IX). Non, inquam, gentes, judaizare coegit,
quod factum in Petro redarguit. Nam et illi qui dixerant ei: Sunt nobis
viri quatuor votum habentes super se, his assumptis sanctifica te cum
illis, etc. Continuo subjunxerunt: De his autem qui crediderunt ex
gentibus, nos scripsimus, judicantes ut abstineant se ab idolis
immolato, et sanguine, et suffocato, et fornicatione (Act. XXI). Vera
igitur et justa reprehensio, qua Petri simulationem arguerat, et non
parum ad confirmationem consilii Dei sic reprehendendo contulerat.
|
|