CAPUT XI. De sagis cilicinis undecim easdem cortinas operientibus, et de pellibus arietum rubricatis. Quid per haec mystice intelligamus.

“Et facies saga undecim, ad operiendum tectum tabernaculi.”

Sic sanctorum vita est clara, sed nisi caute sub praepositorum praesidio quasi sub ciliciis abscondatur, integritatis ejus pulchritudo non servatur. Itaque ut interiora tabernaculi, byssus fulgeat, coccus coruscet, hyacinthus et purpura pulchris itidem coloribus resplendeant, desuper pelles et cilicia imbrem, ventos et pulverem portant. Qui igitur magnis virtutibus in sanctae Ecclesiae sinu proficiunt, praepositorum suorum vitam despicere non debent, cum vacare eos rebus exterioribus vident, quia hoc quod ipsi securi intima penetrant, ex illorum adjumento est, quia contra procellas hujus saeculi exterius laborant. Possunt tamen per saga, quae byssum et purpuram hyacinthum et coccum ne procellarum injuriis pateant subtegunt, saeculares intelligi divites, qui in Ecclesia sunt, qui sanctis, vel in sancto proposito Deo servientibus, ne ullam habeant necessitatem vagandi foris (quod non expedit animabus eorum), necessaria vitae de facultatibus suis subministrant pro redemptione peccatorum suorum. Unde et undecim saga et cilicina sunt, quia videlicet quod ipsi non diffitentur, praecepta Decalogi transgressi sunt; et idcirco quasi in undenario numero sunt, sed poenitentiae quae per cilicium designatur, dignos fructus facere cupientes, tabernaculum, ut dictum est, protegunt. Sed et ipse tricenus in longitudine cubitorum numerus, qui conjugatorum est, quemadmodum et viduarum sexagenus, et virginum centenus, huic sensui bene concinit. Porro, juxta litteram, vel visibilem tabernaculi facturam, cur undecim saga sint, et cur longitudinem cortinarum binis excedant cubitis, mox sequentia declarant:

“Quinque, ait, junges seorsum, et sex sibi mutuo copulabis, ita ut sextum sagum in fronte tecti duplices.”

Et paulo post:

“Quod autem superfuerit in sagis quae parantur tecto, id est unum sagum quod amplius est, ex medietate ejus operies posteriora tabernaculi.”

Medietas sagi duo cubiti sunt secundum latitudinem, quae est quatuor cubitorum. Non ergo sagum unum scindendum erat a capite usque deorsum, ut una pars in fronte tecti ducti duplicaretur, reliqua vero posteriora tabernaculi operirentur. Non utique, sed undecim hoc sagum, ut quoniam decem tantummodo cortinae sunt superextento sagorum operimento, quatuor exuberent cubiti, qui sunt unius sagi latitudo. Ita ergo sagorum conjunctorum extensio moderetur, ut in fronte duo cubiti descendant, qui et in sinum reducti, duplicentur; duo vero nihilominus in posteriora tabernaculi, ad protegenda demittantur. Nam et in utraque latera tabernaculi bini qui supersunt in longitudine sagorum, ultra longitudinem cortinarum dispertiuntur cubiti. Ait enim:

“Et cubitus ex una parte pendebit, et alter ex altera, qui plus est in longitudine sagorum, utrumque latus tabernaculi protegens.”

Totum hoc mystice ad praedictum refertur sensum, quia videlicet vita spiritualium, ut quieta sit, quae per pulchritudinem signatur cortinarum, undique subsidiis indiget saecularium fidelium. Hoc praesenti loco praetereundum non est saga de pilis facta esse caprarum, unde et postmodum Scriptura dicit:

“Fecit ergo Beseleel saga undecim de pilis caprarum ad operiendum tectum tabernaculi (Exod. XXXVI).”

“Facies et quinquaginta ansas more sagi unius,”

etc., ut supra, nisi quod neque ansae hyacinthinae, neque fibulae dicuntur aureae, sed aeneae, quia videlicet fideles, qui in saeculo sunt vel quorumcunque auxilio vita spiritualium in exterioribus juvatur, eadem firmatur dilectione, et si non eadem fulget coelestis sapientiae claritate.

“Facies et operimentum aliud tecto de pellibus arietum rubricatis, et super hoc rursum aliud operimentum de hyacinthinis pellibus.”

Rubeus sive hyacinthinus color, pellibus arietum non per naturam adest sed per industriam affertur. Bene ergo per haec fidelis saecularium concordia designatur, qui virtutum copiam, non quidem actu habent, sed in eis qui habent et ipsi amando possident. Hinc namque illud in psalmo quod cum praemissum esset:

“Rogate quae ad pacem sunt Jerusalem (Psal. CXXI),”

statim, subjunctum est,

“et abundantia diligentibus te (ibid.).”

Abundat enim spiritualibus bonis Jerusalem, id est anima sancta, quaecunque suam quaerit pacem, Deumque videt per contemplationem. Qui autem non eodem proposito stabilitus, amat sic incedentem, perfruitur et ipse abundantia cum eadem Jerusalem. Et notandum, secundum litteram, quia prout quaeque viliora vel minus operosa sunt, ita quaeque in tabernaculo superiora et tempestatibus viciniora sunt. Nam post cortinas saga cilicina, deinde pelles arietum rubricatas, ac deinde pelles habet hyacinthinas.