|
D. Multum, sicut dicitur, ratio rationabiliter progreditur; nam et
auctoritate idem ita esse conceditur. Nam, si monachis hoc non
licuisset, minime Ecclesia tam valida fuisset; nam monachi dicuntur
convertisse pene dimidium orbem terrarum, quod ita esse probatur
auctoritate omnium scripturarum. Nam, ut praeter mittam monasticae vitae
tam viros innumerabiles quam sanctitate incomparabiles, qui tempora
beatissimi Martini praecesserunt, qui innumerabilia signa fecerunt, qui
exempla sanctitatis suae omni mundo imitanda reliquerunt, inter quos in
magno Antonio tota spes Aegypti fuit, et fide claruit, et in Hilarione
tota Syria suspensa fuit, cujus sanctitatem daemones ubique
testificabantur, et sicut de eo scribit beatus Hieronymus, nusquam
potuit propter miracula delitescere, dum de omni mundo certatim ad eum
fluxere. Qui omnes imitantes Eliam et Joannem Baptistam in
solitudinibus, licet erraverint, et facere miracula vitaverint, tamen
sanctitate sua innumeros populos attraxere, et cum vellent latere, nullo
modo id potuere. Ipsi etiam monachi praedicavere, miracula fecere. Ut
illos, inquam, omnes omittam, quid de beatissimo Martino dicam? quis
ejus valeat narrare miracula? quis ejus sanctitatis attinget fastigia,
qui par apostolis in nomine Trinitatis trium mortuorum meruit esse
suscitator magnificus, ut ejus tempore a solo Martino monacho coelum
sustentaretur, Ecclesia omnis illuminaretur, ut hic quasi solus
apostolus prae omnibus episcopis vederetur, a quo trina divisio totius
Galliae se fore conversam gratularetur. Etiam nunc quis non Martinum
extollat in coelum? quae mens non contremiscit ad Martini sanctitatem?
quis tyrannorum audito nomine Martini, quasi quodam fulmine coeli
obstupefactus, vel ad modicum non deponit feritatem? Hic tamen monachus
praedicavit, baptizavit, opus evangelistae et apostoli consummavit. Quid
de beatissimo Gregorio, qui ut dulcissimum Spiritus sancti organum multa
miracula faciendo, praedicando, baptizando, sicut universam Ecclesiam
sanctitate decoravit, ita doctrina praedicationis illuminavit? Quid
tandem de beatissimo Benedicto monachorum institutore dicetur, qui,
sicut spiritu omnium justorum ab ipso Gregorio plenus describitur, ita
ejus sanctitatem et miracula ad plenum nulli evolvere conceditur? Hic
tamen monachus, sicut idem Gregorius testatur, omnibus qui ad eum
confluxerunt, verbum vitae praedicasse monstratur. Longum est
singulariter evolvere quanti monachi episcopi, praedicavere et quot
mundi partes sua praedicatione convertere. Sed forsan tu me judicas,
interim silere melius.
|
|