Psalmus 72.

Hic talis correctus sequenti, id est septuagesimo secundo, psalmo loquitur:

“Quam bonus Israel Deus his qui recto sunt corde! Mei autem pene moti sunt pedes, pene effusi sunt gressus mei, quia zelavi super iniquos pacem peccatorum videns.”

Ac deinceps:

“Si dicebam: Narrabo sic, ecce nationem filiorum tuorum reprobavi.”

“Si, inquit, dicebam,”

vel narrabam sic, imo si dixero sic:

“Quomodo scit Deus, et si est scientia in Excelso,”

etc.,

“ecce nationem filiorum tuorum reprobavi,”

id est tunc ero contrarius omnium sanctorum auctoritati. Nam hi qui haec et hujusmodi dicunt, in praemisso titulo denotantur.

“Defecerunt, inquit, laudes David filii Jesse.”

“Filii, inquit, Jesse,”

id est eorum in quibus regnavit David filius Jesse, et quicunque illos imitantur; imo terrenorum sive carnalium amore, laudes defecerunt, dum sic dicunt, dum nisi rerum temporalium affluentiam habeant, Deum laudare desinunt. Quid igitur?

“Mihi autem, ait, adhaerere Deo bonum est, ponere in Domino Deo spem meam.”

Vera namque laus a spiritualibus viris amore coelestium, et contemptu terrestrium fieri incipit.