|
Quid ergo, nunquid auxiliatorem circumspiciendo, ita vel tali intentione
quaerebat, ut non moreretur, qui ad hoc ipsum venerat, ut moreretur?
Utique sicut erat Deus et homo, sic et duas voluntates, alteram
Divinitatis, et alteram humanitatis habebat, sub ipso passionis
articulo. Humanitas quippe gustum mortis naturaliter pavebat et
refugiebat, et naturali corporis amore anima tenebatur, et in carne
manere volebat. Porro divinitas rationabili judicio aliud intendebat,
scilicet quod ad salutem generis humani necessarium erat, et ejus
naturae voluntatem suae voluntati humanitas praeferebat, dum in oratione
sua praemisso,
|
“Mi Pater, si possibile est, transeat a me calix iste,”
|
|
continuo subjunxit:
|
“Verumtamen non sicut ego volo, sed sicut tu (Matth. XXVI).”
|
|
Sive ita:
|
“Verumtamen non mea voluntas, sed tua fiat (Luc. XXII).”
|
|
Itaque quidem secundum Divinitatis rationem circumspiciebat quaerens
auxiliantem, sed secundum naturalem sensum carnis volebat hoc ipsum, et
quod sancti homines mallent, dicentes cum Apostolo:
|
“Eo quod nolumus exspoliari, sed supervestiri, et absorbeatur id quod
mortale est a vita (II Cor. V).”
|
|
Nunquid vero solummodo circumspexit, et circumspiciens adjuvantem
quaesivit, imo et voce magna clamavit:
|
“Eli, Eli, lamasabacthani, hoc est, Deus meus, Deus meus, utquid
dereliquisti me?”
|
|
(Matth. XXVII.) Hoc nimirum ita recte intelligitur ac si diceret: O
habitans in me omnis plenitudo Divinitatis corporaliter (Coloss. II),
cur te intus contines, cur me moriente siles? Paulo ante, ubi venerunt
qui me comprehenderent, unam breviter emisisti vocem, dicendo:
|
“Quem quaeritis, ego sum, statimque abierunt retrorsum, et ceciderunt in
terram (Joan. XII).”
|
|
Nuper quoque multitudinem ingentem radiando ex istis oculis, qui nunc in
morte caligant, terruisti, et quod infinitus facere non potuisset
exercitus, cum uno flagello facto de resticulis, de templo ejecisti,
memorando illis hoc propheticum:
|
“Domus mea domus orationis vocabitur; vos autem fecistis illam speluncam
latronum (Matth. XXI).”
|
|
Utquid tam potens, tam fortis divinitas Verbi, me tuam carnem
dereliquisti, intus te continens tanquam gladius, qui de vagina sua
nolit egredi?
|
|