|
|
“Discedite in ignem aeternum.”
|
|
Quare autem, vel qua ratione iis qui temporaliter vixerunt et
temporaliter peccaverunt, discedite, dicet, in ignem aeternum, poenamque
ignis aeterni pro peccatis rependet temporalibus, addendo etiam, qui
paratus est diabolo et angelis ejus: Esurivi enim, ait, et non dedistis
mihi manducare. Sitivi, et non dedistis mihi bibere. Hospes eram, et non
collegistis me; nudus, et non cooperuistis me; infirmus et in carcere,
et non visitastis me (Matth. XXV). Magna vere et valida ratio, et
idcirco sententia justa et irreprehensibilis. Idem enim est ac si dicat:
Quia sicut diabolus, ita et vos impoenitens cor habuistis. Sciendum
quippe et memoriter tenendum est quia non dixit, homicidae enim, aut
fures estis, aut adulteri, sed esurivi enim, inquit, et non dedistis
mihi manducare, etc., id est vestra eleemosynis redimere noluistis
peccata. In quo aliter diabolus peccat, quam isti quorum nulla est
poenitentia? Haec causa hominem diabolo comparem juste addicit, quia
sicut ille poenitentiam non agit, quam tamen nullus unquam praedicavit
aut praedicaturus est ei, sic et iste impoenitens est, et poenitentiae
fructus facere contemnit, cui non solum per suos, sed et per semetipsum
poenitentiam praedicavit Deus, et homo iste qui haec dicit: Quia ergo
esurienti mihi manducare non dedistis, nec potum sitienti, quia me
hospitem non collegistis, et nudum me non operuistis, quia me infirmum,
non visitastis, et ad me in carcere positum non venistis, quia, inquam,
sex operum istorum dies vacuos dimisistis, nequaquam in septimo cum Deo
sabbatizabitis, quem Pater benedixit et sanctificavit, suisque
benedictis praeparavit, sed discedite, maledicti, in ignem aeternum qui
praeparatus est diabolo et angelis ejus. Constat enim quia si semper
liceret, semper liberet peccare, et idcirco juste semper ardebit ignis
vester, juste, inquam, semper ardebitis cum diabolo et angelis ejus, et
ignis vester non exstinguetur, et vermis vester non morietur, eritisque,
sicut propheta praedixit, ad satietatem visionis omni carni (Isa. LXVI).
Tunc respondebunt ei et ipsi dicentes: Domine, quando te vidimus
esurientem et sitientem, aut hospitem, aut nudum, aut infirmum, vel in
carcere, et non ministravimus tibi? (Matth. XXV.) Sicut jam supra
diximus, et haec percunctatio sinistrorum, et ea quae sequitur responsio
judicis, testimonium erit conscientiae ipsorum, et inter se invicem
cogitationum accusantium aut etiam defendentium. Etenim conscientiae
ipsorum, quasi libri aperti erunt, et manifestatio justitiae judicis,
quasi liber magnus erit, qui nimis aperta lectione sua singulis merita
demonstrabit, sicut in Apocalypsi scriptum est: Et libri aperti sunt, et
alius liber apertus est, qui est vitae. Et judicati sunt mortui ex iis
quae scripta sunt in libris, secundum opera ipsorum (Apoc. XX).
|
|