|
|
“Erat autem scriptum, Hebraice, Graece et Latine.”
|
|
Linguarum omnium praecipue tres istae sunt, per quas hodie sancta
Scriptura per totum mundum celebratatae stificatur verum hunc esse
titulum, id est, vere Jesum Nazarenum regem esse Judaeorum; regem,
inquam, omnium in veritate confitentium. Nam de angusto Hebraicae
linguae domicilio, Lex et Prophetae et Psalmi per linguas Graecam et
Latinam eruperunt, et orbis terrarum armaria testimoniis hujus
compleverunt. Has ergo linguas bene in titulo suo congregavit Dei
Verbum, non utique alligatum neque moriturum, et maligno scriptore bene
utens, quomodo voluit ad honorem suum. Quid de ipsa cruce dicemus? Ejus
figura nihil ne mysticum significat? Taceo quod decentissimum esse
nullus abnuat, salutem humani generis in ligno crucis constitui, ut unde
mors oriebatur, inde vita resurgeret, et qui in ligno vincebat, in ligno
quoque vinceretur, quodque ait quidam:
Neve quis ignoret, speciem crucis esse colendam,
Quae Dominum portavit, ovans ratione potenti.
Quatuor inde plagas quadrati colligit orbis. Illud non praeteream, quia
salutis quam operabatur, primas januas, id est fidem, spem et charitatem
quartamque illarum perseverantiam in ejusdem crucis qua pendebat, figura
significabat. Habet enim crux longitudinem, latitudinem, sublime atque
profundum. Profundum, id est acumen, quo fixa terrae inhaeret;
longitudinem inde usque ad brachia, latitudinem in eorumdem expansione
brachiorum; altitudinem ab ipsis brachiis sursum versus, quo caput
imminet. His autem quatuor supradictae virtutes signantur. Profundo,
fides, quae occulta voluntatis Dei vocatione prima, in fundo cordis
quasi fundamentum in aedificio ponitur; longitudine, perseverantia;
altitudine, spes, quae nobis in coelestibus posita est; latitudine,
charitas. Nam de his Apostolum dixisse intelligimus:
|
“Ut possitis comprehendere cum omnibus sanctis, quae sit longitudo,
latitudo, sublimitas et profundum (Ephes. III).”
|
|
Salutis ergo primos auditus in supplicii sui figura Salvator noster
praedicabat. Igitur interfectores Christi suo quidem sensu sacrilegia,
Dei autem dispositione sacra mysteria loquuntur et operantur.
|
“Hunc, inquit evangelista, titulum multi legerunt Judaeorum, quia prope
civitatem erat locus ubi crucifixerunt eum.”
|
|
|
|