|
Illud quaesitu dignum est, cur in hac solemnitate Dominicae nativitatis,
tam die quam nocte duae ad missarum solemnia legantur epistolae, quod
alias per totum annum eo modo non fit. Quodque maxime praetereundum non
est, prima semper de Veteri, sequens de Novo Testamento sumpta est. Quod
inquirentibus nobis splendida beati Gregorii doctrina viam
intelligentiae protinus aperit. Ait namque: Bene duo cherubim, quae
propitiatorium tegunt, sese invicem aspiciunt, versis vultibus in
propitiatorium. Cherub quippe plenitudo scientiae dicitur. Et quid per
duo cherubim, nisi utraque Testamenta signantur? Quid vero per
propitiatorium, nisi incarnatus Dominus figuratur? De quo Joannes ait:
|
“Ipse est enim propitiatio pro peccatis nostris (I Joan. II).”
|
|
Et dum Testamentum Vetus hoc faciendum denuntiat, quod Testamentum Novum
de Domino factum clamat, quasi utraque cherubim invicem aspiciunt, dum
vultus in propitiatorium vertunt, quia dum inter se positum incarnatum
Deum vident, a suo aspectu non discrepant, quae dispensationis ejus
mysterium concorditer narrant . Redditam ergo nobis eamdem intelligimus
similitudinem, dum, sicut duo cherubim versis vultibus in propitiatorium
sese mutuo respiciunt, sic duae lectiones ex duobus Testamentis,
evangelicam lectionem, qua propitiatorium nostrum, id est incarnatum
Verbum prae dicatur, concordibus testimoniis et uno eodemque sensu
respiciunt. Cur autem ad sanctam Mariam hoc officio statio celebretur,
causa evidens est, scilicet quia de utero haec salus Judae, et Jerusalem
exspectata et suscepta est.
|
|