CAPUT VI. De jejunio in Adventu Domini.

Tertia igitur Dominici adventus hebdomada, quarta feria brumalis temporis jejunium praefixum est; quod propter adventum Domini aliorum temporum jejuniis celebrius est, et officium tam diurnum quam nocturnum magis plenarium habet, ad ipsum Domini pertinens adventum, ut dum caro jejuniis affligitur, anima redemptionis suae testimoniis, ex lectione sacra vel concentu Ecclesiae, copiosius laetetur. Prima jejunii die, scilicet quarta feria statio ad Sanctam Mariam convenienter ordinata est. Ad illud enim templum Domini, ad illud sacrarium Spiritus sancti, in quo totus Deus novem mensibus habitans, dignatus est homo fieri, totum ejus diei officium proprie pertinere manifestum est (Luc. I). Nam ex Evangelio Dominica recitatur annuntiatio vel incarnatio, propheticis tubis ante declamata, per angelum praesentialiter allata, per fidem beatae Virginis suscepta, per incorruptum ejus uterum completa et reddita. Quae omnia propheticus clangor in introitu breviter percinens:

“Rorate, coeli (Isa. XLV),”

inquit, et caetera. Dicendo

“rorate, coeli, desuper,”

ministerium angelicae expressit allocutionis, qua verbum Deus in interiorem aurem credulae Virginis, sicut pluvia in vellus (Judic. XVI), descendit, et per hoc quod ait,

“et nubes pluant justum,”

se atque caeteros prophetas, qui ut nubes justum, scilicet Christum, et fideles ejus in terra cordis nostri coelesti doctrina depluunt.

“Aperiatur, inquit, terra (Isa. XLV),”

suscipiendo Verbum, et dicendo,

“ecce ancilla Domini, fiat mihi secundum verbum tuum (Luc. I),”

et germinet salvatorem benedicta in aeternum, Deum nobis proferens et hominem. Quae post haec sequuntur, omnia similiter Evangelico sensui consonant. Epistolaris lectio jejunantium animas dupliciter reficiens, primo montem illum praedicat, qui secundum consonum Evangelium, sedem suscipiens David patris sui, et de lapide parvo crescens in montem (Dan. II), et implens orbem terrarum, regnabit in domo Jacob in aeternum (Psal. LXV), cui lectioni pulchre succinit versus subsequens gradualis: Quis ascendit in montem Domini (Psal. XXIII), etc. Quia videlicet non nisi innocens manibus et mundo corde, et cujus vita concordat cum fide, partem habebit in illa Domini incarnatione. Reliqua officii membra patenter ad eumdem Evangelii sensum pertinent, nec ad hoc probandum immorari opus est, quoniam manifestum est. Igitur hac die secundum hujusmodi officium statio ad Sanctam Mariam convenienter ordinata est.