IN DEUTERONOMIUM LIBER PRIMUS



Index

CAPUT PRIMUM. De Deuteronomio, et cantico Deuteronomii, et quod quasi secundus et tertius testes sint.

CAPUT II. Quod in initio libri hujus decem tentationes obscurius numerentur.

CAPUT III. Quod ipse modus elocutionis, in hoc libro, studiosa intentione auditorem provocet ad dilectionem.

CAPUT IV. De eo quod ait: “Prophetam de gente tua,” etc. Et quid secundum hunc locum Dominus Deus de semetipso locutus sit.

CAPUT V. De separatione urbium fugitivorum, et quid spiritualiter sit mors sacerdotis.

CAPUT VI. De sepeliendo corpore ejus qui appensus fuerit patibulo, et quod ait: “Maledictus a Deo est qui pendet in ligno.”

CAPUT VII. Quid sit inveniri hominis cadaver in terra, cujus caedis reus ignoratur, et quid sit viciniorem civitatem perspicere, et illic cervices vitulae caedere, et manus lavare.

CAPUT VIII. Quid sit spiritualiter, obsessa civitate non arbores fructiferas succidere, sed de lignis agrestibus machinas instruere, et quid sit obsessae civitati primum pacem offerre.

CAPUT IX. De muliere pulchra in bello capta et adamata, qualiter eam ducere uxorem liceat, et quid mystice significet.

CAPUT X. De homine duas uxores habente, quod non possit filium dilectae primogenitum facere, qualiter Christus, Synagogam, et de gentibus habens Ecclesiam, hoc debeat adimplere.

CAPUT XI. De filio contumaci in judicium producendo, quod non fecit Heli, quomodo patres spirituales in Ecclesia id agere debeant.

CAPUT XII. Quid sit spiritualiter, bovem aut ovem vel asinum fratris, etiamsi propinquus non sit, reducere, aut sublevare, vel qualiter Christus hoc perficiat.

CAPUT XIII. Quid sit spiritualiter, mulierem virili, aut virum muliebri veste indui non debere.

CAPUT XIV. Qualiter Christus ambulans per viam hujus vitae, in arbore, vel in terra nidum avis invenerit, et pullos tenuerit, et matrem abire permiserit.

CAPUT XV. Mystice de eadem re, qualiter Christus fecerit, vel qualiter nos faciemus, tenendo mysticos sensus, dimittendo litteram legis.

CAPUT XVI. Quid sit mystice, novam domum aedificare, et murum per tecti circuitum facere.

CAPUT XVII. Quid sit spiritualiter vineam non seri altero semine, et quid sit secundum litteram, vel secundum spiritum, sementem et quae nascuntur ex vinea pariter sanctificari.

CAPUT XVIII. Quid sit non arare in bove simul et asino, et quid non vestiri vestimento ex lino et lana, et quid sit facere funiculos in fimbriis.

CAPUT XIX. De viro, qui uxorem acceptam odio habens, dicit: “Non inveni eum virginem,” et parentibus signa virginitatis afferentibus vapulat, eamque habere compellitur, qualiter in Christo factum intelligatur.

CAPUT XX. Si dormierit vir cum uxore alterius, utrique morientur; et quae sit distantia ejus in agro, et ejus quae in civitate reperta est; et quod adulter diabolus, puelta vero quam oppressit in agro, Synagoga fuerit in Aegypto.

CAPUT XXI. De eo quod ait: “Utrique moriantur,” subaudiendum esse, si cum consensu mulieris dormierit cum ea vir.

CAPUT XXII. De eo quod eunuchus non intrabit Ecclesiam Domini; quot sint eunuchorum species, et qualis eunuchus non ingrediatur in Ecclesiam Domini.

CAPUT XXIII. “Si fuerit inter vos homo qui nocturno pollutus sit somnio,” qualicunque discretione observandum sit.

CAPUT XXIV. Quo sensu mystice intelligendum sit quod ait: “Fodies per circuitum et egesta humo operies.”

CAPUT XXV. Quomodo Christus faciat hoc quod ait: “Ne tradas servum domino, qui ad te confugerit,” id est eum qui ad se conversus fuerit non relinquat diabolo, et quomodo hoc observare debeat Ecclesia.

CAPUT XXVI. Quid sit spiritualiter ingresso vineam proximi uvas intus comedere, foris autem non efferre.

CAPUT XXVII. Quid sit de segete spicas frangere, et manu conterere, falce autem non metere.

CAPUT XXVIII. Quod homo si acceperit uxorem, et eam oderit, permittitur ei dare libellum repudii, qualiter et singulis nostrum debeat intelligi, et qualiter Christus Synagogae id fecerit.

CAPUT XXIX. Quid sit loco pignoris inferiorem et superiorem molam non debere accipi.

CAPUT XXX. Quid sibi velit quod praemissa sententia in eum qui fratrem suum vendiderit, plagam leprae cavendam esse, mox subjunxit, et quod ille quoque fratrem suum vendat, qui venale habet Evangelium Christi, ac proinde leprosus sit, ut Giezi.

CAPUT XXXI. Eum qui repetit rem aliquam a proximo, non debere domum ejus ingredi, id est neminem debere curiosum vel suspiciosum esse erga conscientiam peccatoris.

CAPUT XXXII. Quod illa non videantur contraria, quod dictum est, “non occidentur patres pro filiis,” et “qui reddis iniquitatem patrum in filiis ac nepotibus.”

CAPUT XXXIII. Non esse recolligenda ea quae in messe post tergunt relicta sunt, id est non semper vel omnia debere abscondi bona opera ab oculis hominum.

CAPUT XXXIV. Quare in corripiendo homine quantitas plagarum quadragenarium non debeat excedere numerum, et de quadragenario jejunio Domini.

CAPUT XXXV. “Non alligabis os bovis triturantis.”

CAPUT XXXVI. De eo quod ait: “Uxorem defuncti accipiet frater ejus, et suscitabit semen fratris sui.” Et de Ruth Moabitide, qua genitus est Obed pater Isai, patris David.

CAPUT XXXVII. Quod mystice vir defunctus Christus sit, et frater ejus qui praevalet regere Ecclesiam Dei, suscitare debeat semen ejus.

CAPUT XXXVIII. “Si habuerint inter se jurgium viri,” etc. Et cujus rei mysterium sit in Christo et Satanae Synagoga, et quomodo manus Synagogae nunc abscissa sit.

CAPUT XXXIX. “Non habebis in sacculo diversa pondera.” Et quod spiritualiter apud se haec habeat haereticus.

CAPUT XL. De eo quod ait: “Memento quae fecerit tibi Amalech, et delebis nomen ejus sub coelo,” et quod nobis spiritualiter diabolus sit Amalech.