|
Omnium charismatum jam supradictorum optima est odorifera fides, et haec
maxime juvit, maxime provexit omnes, quos Spiritus sanctus secundum jam
dictam similitudinem. Rebeccae donis suis, tanquam vestibus valde bonis,
induere dignatus est, quem Scriptura taliter commendavit, ut diceret:
|
“Statimque ut sensit vestimentorum ejus fragrantiam, benedicens ait:
Ecce odor filii mei sicut odor agri pleni, cui benedixit Dominus (Gen.
XXVII),”
|
|
mysterium magis placet, scilicet sacramentum fidei, quia ipsa est quae
suaviorum inter omnia charismata Spiritus sancti reddere solet nostro
sancto Isaac Filio Dei, ut viscera sua continere non possit, quin
abundantiam effundat tantae, tamque necessariae benedictionis, tantae
gratiae Spiritus sancti, quae est remissio peccatorum, quae de ipso
procedit. Factumque est mysterio mirabili, ut non benediceret ei, cui
ipse voluit, sed ei quem Rebecca mater benedictum esse maluit. Nonne
mysterium in hoc fuit evangelicae sive catholicae veritatis, quia in uno
eodemque Domino nostro Jesu Christo, sicut duas naturas sive
substantias, ita duas voluntates, duas praedicamus operationes, alteram
divinitatis, alteram humanitatis? Hoc enim fidei ratio sapit, et multa
sunt experimenta in verbis ipsius Domini nostri. Exempli gratia, cum
secundum voluntatem humanae infirmitatis dixisset:
|
“Nunc anima mea turbata est, et quid dicam? Pater, salvifica me ex hora
hac,”
|
|
protinus secundum voluntatem divinitatis sibimet obvians dixit:
|
“Sed propterea veni in horam hanc,”
|
|
ut non salvificer ex ea, sed mortem patiar.
|
“Pater, clarifica tuum nomen (Joan. XII).”
|
|
Similiter secundum voluntatem humanitatis videns civitatem, flevit super
illam; voluisset enim illam salvam fieri, unde dixit:
|
“Jerusalem, Jerusalem, quoties volui congregare filios tuos, quemadmodum
gallina congregat pullos suos sub alas, et noluisti (Matth. XXIII).”
|
|
Secundum vero voluntatem divinitatis, facto de restibus funiculo, omnes
de templo ejecit, dicto quoque exprimens, quid facto significaret:
|
“Amen dico vobis, ait, quia auferetur a vobis regnum Dei, et dabitur
genti facienti fructus ejus (Matth. XXI).”
|
|
Multa hic dici poterant contra errorem Eutychetis sive monothelitarum
haeresim, sed nos, quia proposito tenemur, meminisse contenti duarum in
Christo voluntatum sive operationum, pro similitudine Isaac, quia non
illi cui voluit, sed illi cui noluit benedixit, coepta prosequamur.
|
|