|
|
“Hi omnes in tribubus Israel duodecim,”
|
|
cum duo filii Joseph additi sint.
Et hi omnes in tribubus Israel duodecim, subauditur patres et principes
sunt, id est de singulis horum singulae tribus exortae et denominatae
sunt, et sunt tribus duodecim. At vero istis Ephraim et Manasses
appositi sunt, dicente patre ad Joseph: Duo igitur filii tui, qui nati
sunt in terra Aegypti, antequam venirem huc ad te, mei erunt: Ephraim et
Manasses, sicut Ruben et Simeon, reputabuntur mihi (Gen. XLVIII). Cur
ergo non jam quatuordecim, sed tantummodo duodecim computantur tribus
Israel? Sed sciendum quod ubi Simeon et Levi numerantur scilicet in
propria generatione carnis, Ephraim et Manasses, qui adoptivi filii
sunt, numerari non possunt. Et econtrario, ubi Ephraim et Manasses
inseruntur, videlicet in possessionibus, propriisque tribuum singularium
feniculis, Simeon et Levi relicti sunt, isti enim proprios, ut superius
jam dictum est, funiculos non consecuti sunt, sed in omnibus sortibus
paucas urbes habuerunt, juxta patris prophetiam dicentis: Dividam eos in
Jacob, et dispergam eos in Israel. Itaque quocunque respicias, sive ad
funiculos distributionis, sive ad proprietatem generantis, duodecim
tantummodo sunt tribus Israel. In Apocalypsi Joannis, Dan qui natus fuit
filius Israel relinquitur, et qui adoptatus fuit Manasses assumitur
(Apoc. VII). Item Ruben qui natus fuit, licet parvus, numero assumitur,
et Ephraim adoptatus quamvis multiplex relinquitur (ibid.), ad
insinuandum videlicet quod ad consequendam haereditatem pro qua signamur
in frontibus nostris signaculo Dei vivi, neque soli nati, neque soli
adoptati filii Israel, id est, neque soli qui ex Judaeis, neque soli qui
ex Graecis, sed communiter tam ex his quam ex illis assumuntur vel
reprobantur, quos vel fides commendaverit, vel infidelitas reprobabiles
fecerit.
|
|