|
(CAP. II) Complevitque Deus die septimo opus suum quod fecerat, et
requievit die septimo ab omni opere suo quod patraverat. Et benedixit
diei septimo, et sanctificavit illum, quia in ipso cessaverat ab omni
opere suo, quod creavit Deus ut faceret. Istae generationes coeli et
terrae quando creatae sunt, in die quo creavit Deus coelum et terram, et
omne virgultum agri, antequam oriretur in terra, omnemque herbam
regionis, priusquam germinaret. Tota haec littera diem septimum
commendat. Et quis iste sit dies, jam superius in initio dierum dictum
est, videlicet, quia primus est dies, et quia caeteris diebus non
tanquam minor postpositus, sed ut longe dignior superpositus est. Etenim
dies iste splendor paternae gloriae, lux lucis, et fons luminis, dies
dierum illuminans, sol ipse verus et indeficiens, dies non factus, sed
omnem diem efficiens. Hujus diei proprietas vel propria dignitas
diligenter nobis hoc loco spectanda est. Primum hoc a caeteris diebus
differt, quod vespere et mane non habet, nec enim dixit Scriptura, quia
factum est vespere, et mane dies septimus, sicut dixerat: Factum est
vespere et mane dies sextus; factum est vespere et mane dies quintus,
similiterque de caeteris omnibus. Sed nec hoc saltem dixit, et factus
est dies septimus. Sic omnino dicendum fuisse (ut dictum est) catholica
fides consentit. Dies enim iste natus non factus est: genitus, non
creatus est. Quomodo ergo vespere et mane haberet, vel quomodo factus
recte diceretur? Nam de singulis quidem caeterorum dierum erat, quando
non erat, recte dicas, quia videlicet erat vespere quando non erat, et
factum est mane, quando quilibet eorum coepit existere. At vero de hoc
die dicere, erat quando non erat, vel putare quod ulla eum vespera
praecesserit, aut quod unquam mane novum essentiale ejus fuerit,
haereticorum est. Nam catholica fides nihil aliud de hoc die novit, nisi
quia est. Igitur magna hujus, caeterorum dierum quoque in hoc distantia
est, quod de illis sic dicitur, factum est vespere et mane dies unus,
dies sextus: Hic autem repente quippe qui factus non est, sed erat, et
est ante omnes, sic infertur: Complevitque Deus die septimo opus suum
quod fecerat, et requievit, etc.
|
|