VERS. 22, 23.

“Voca me et respondebo tibi,”

etc. Ac si jam captata benevolentia dicat: De eo utrum peccator sim, nulla nunc quaestio; nulla inter me et te controversia est.

“Voca me,”

id est interroga me,

“et respondebo tibi”

quantas habeo iniquitates.

“Aut certe loquar,”

id est interrogabo,

“et tu responde mihi quantas habeo iniquitates,”

videlicet quia de meis iniquitatibus idem sentio quod tu. Hanc quasi divisionem more peritissimi rhetoris faciens prudenter excipit, in quo sibi et Deo conveniat, mox dicturus in quo sit controversia. Prius notandum quia ait,

“iniquitates et peccata,”

quae in usu loquendi hoc differunt, quod plus iniquitas quam peccatum sonat. Et omnis homo libere se peccatorem fatetur, iniquum vero dicere nonnunquam erubescit. Item quod ait:

“Scelera mea et delicta ostende mihi,”

subaudi, aut ego tibi. Scelera namque et delicta hoc distant quod scelus magis quam delictum pondus peccati transit. Et nonnunquam scelus in opere est, delictum vero plerumque in sola cogitatione. De his, inquam, idem sentio quod tu. Illud jam dicam unde disputare cupio.