|
|
“Et omnes aves saturatae sunt carnibus eorum.”
|
|
Aves jam dictae, sancti tunc temporis apostoli fuerunt. Veraciter omnes
illi vel successores eorum
|
“saturati sunt carnibus illorum,”
|
|
sed non eodem modo quo voluerunt. Paucos enim admodum ex ipsis,
converterunt, et hoc nimis egre tulerunt. Unde et in psalmo prophetico
sic scriptum est:
|
“Convertentur ad vesperam, et famem patientur ut canes, et circuibunt
civitatem. Ipsi dispergentur ad manducandum, si vero non fuerint
saturati, et murmurabunt (Psal. LVIII).”
|
|
Alio modo saturati sunt, eo videlicet de quo item in psalmo dictum est:
|
“Laetabitur justus, cum viderit vindictam, manus suas lavabit in
sanguine peccatoris (Psal. LVII).”
|
|
Et quidem laetitia quaedam competit in hujusmodi, pro gloria justitiae
justi judicii Dei. Sed eadem laetitia rationabili amaritudine permista
est, exempli gratia, cum unus illorum dicit:
|
“Veritatem dico in Christo, non mentior, testimonium mihi perhibente
conscientia mea in Spiritu sancto, quoniam tristitia mihi magna est, et
continuus dolor cordi meo, pro fratribus meis, qui sunt cognati mei
secundum carnem, qui sunt Israelitae (Rom. IX).”
|
|
Postquam praelium illud commissum est, in quo is qui sedebat in equo,
tanto superior, et hi qui contra illum pugnaverunt, tanto inferiores
effecti sunt, quid deinde actum sit, sequens sermo mystice praescribit
hoc modo.
|
|