CAPUT 50

“Haec non cognoverunt discipuli ejus primum, sed quando glorificatus est Jesus, tunc recordati sunt, quia haec erant scripta de eo, et haec fecerunt ei.”

“Primum, inquit, quam resurrexisset, primum quam aperuisset illis sensum, ut intelligerent Scripturas, non cognoverunt haec, sed quando glorificatus est Jesus, videlicet gloria resurrectionis, et ascensionis, et effusionis Spiritus sancti (Luc. XXIV), tunc recordati sunt, quia haec erant Scripta de eo, scilicet suggerente illis omnia Spiritu sancto. Et hoc, inquit, recordati sunt, quia haec fecerunt ei.”

Quae fecerunt ei? Haec utique ut inveniret asellum, imo ut sederet super eum. Sic enim manifeste Matthaeus exprimit:

“quia imposuerunt super eum vestimenta sua, et eum desuper sedere fecerunt (Matth. XXI).”

Etenim ipse quidem asellum, ubi esset, indicavit, et eum sibi adduci jussit, sed certi ordine mysterii, quamvis ea intentione hoc jusserit, ut desuper sederet, et sic jam dictam prophetiam impleret, tamen non nisi rogantibus, et vestimenta sua discipulis imponentibus, super eum sedere voluit. Hoc ergo fecerunt tunc non cognoscentes, sed revera illud quod tunc significatum est per eos nescientes, post modum ipsi fecere scienter. Etenim missi a Domino per mundum, ut gentilem solverent populum cum labore praedicationis, addiderunt instantiam orationis, ut super adductum sederent asellum, id est credentem in se Dominus dignaretur protegere gentilem populum. Si quo minus id faceret, lugebant et flebant infelicis aselli causa, sicut Apostolus evenire quibusdam Corinthiis metuebat, cum diceret inter caetera:

“Timeo enim ne forte cum venero, non quales volo inveniam vos, et ego inveniar a vobis qualem non vultis (II Cor. XII);”

et subinde: Ne iterum, inquit, cum venero, humiliet me Deus apud vos, et lugeam multos in his qui ante peccaverunt, et non egerunt poenitentiam super immunditia, et fornicatione, et impudicitia quam gesserunt. Sequitur:

“Testimonium ergo perhibebat turba quae erat cum eo, quando Lazarum vocavit de monumento, et suscitavit eum a mortuis. Propterea et obviam venit ei turba, quia audierant eum fecisse hoc signum.”

Eorumque jam dicta sunt, ista complexio est, quia videlicet quod turbae processerunt obviam ei taliter conclamando, magnum et verum testimonium fuit Filii Dei.

“Ergo, inquit, hoc modo testimonium perhibebat turba, quia erat cum eo, quando Lazarum suscitavit, et propterea obviam venit ei turba, quia audierunt eum fecisse hoc signum.”

Turbam a turba distinxit, turbam videlicet, quae interfuerat illi signo mirabili, a turba quae non quidem interfuerat, sed audierat, et ita cum illis qui viderunt concurrentibus eis qui illis referentibus audierunt, aucta est turba, crevit concursus, multiplicata est laus Dei, multiplicata est gloria Filii Dei, in tanta frequentia, tali tempore, in illa paschalis festi praeparatione, quando, ut supra dictum est, ascenderant multi Jerosolymam de regione.