|
|
“Nunc autem ad te venio, et haec loquor in mundo, ut gaudium meum in
ipsis sit.”
|
|
Non dixit: Nunc ad te venio et sum in mundo, quod contrarium esset ei
quod paulo ante dixit:
|
“Et jam non sum in mundo.”
|
|
|
“Haec, inquit, loquor in mundo,”
|
|
quod non idem et diversum est. Nam et post resurrectionem suam locutus
est in mundo, id est, eis qui erant in mundo, cum tamen ipse non esset
in mundo, videlicet in eo, quia mundana vel mortalis non erat ejus
conversatio. Quae autem sunt ea quae loquitur in mundo, nisi haec ipsa
ejus oratio, cujus cum intentione moriens:
|
“Ad te, inquit, o Pater, venio, et jam non sum in mundo.”
|
|
Utquid vero haec loquitur, et haec orat Pontifex ipse et hostia
salutaris? Ait:
|
“Ut gaudium meum in ipsis sit.”
|
|
Hoc plane verum et nostrae fidei notum est, quia ut gaudium suum daret
nobis, idcirco pro nobis doluit, idcirco haec locutus est, idcirco
|
“pro nobis Patrem rogavit cum clamore valido, ut ait Apostolus, et
multis lacrymis (Hebr. V).”
|
|
Sequitur:
|
|