Psalmus 139.

Psalmo CXXXIX, unde jam ultima, id est septima incipit perioche. Orant pariter et confitentur omnes justi atque perfecti una voce, tanquam ex uno corpore:

“Eripe me, Domine, ab homine malo, a viro iniquo eripe me.”

Haec, etc. dicendo orant Dominum, ut custodiat in eis fidei perfectionem, et ut eos eripiat a pravitate et perfidia haereticorum, imo ab occursu malignorum spirituum, qui fini vitae hujus insidiantes, linguas suas exacuunt ad accusandum et convincendum. Nam quia ultima haec est perioches, recte abhinc in finem nostrum spectamus, quando venit princeps mundi, et in singulis nostrum aliquid suum requirit. Dicit ergo quisque sollicitus illius diei, providus illius horae imminentis:

“Custodi me, Domine, de manu peccatoris.”

Ac deinceps:

“Domine, Domine, virtus salutis meae, obumbrasti super caput meum in die belli.”

Et continuo:

“Non tradas me, Domine, a desiderio meo peccatori,”

etc.