CAPUT IV. Quod Anna Canticum cantans quae sterilis fuit, idem secundum Apostolum quod Sara, et Fennena idem significet quod Agar.

(CAP. II.)

“Exsultavit cor meum in Domino, et exaltatum est cornu meum in Deo meo.”

Quae canit, haec prophetissa est, et eadem qua fecunda facta est gratia, quam et proprio nomine significat; Anna quippe interpretatur gratia, non tamen sua praesentia propria, quam totius sanctae Ecclesiae bona futura communia prophetat ac praedicat. Quapropter idem in Anna quod in Sara, idem in Fennena quod in Agar, licet haec libera, illa fuerit ancilla, idem in Helchana mystice sentiamus quod in Abraham. Namque et res gesta ex parte similis, et vocabula ex sensu cognata sunt. Siquidem et Abraham, id est, pater multarum gentium, prius Abram, dictus est, quod interpretatur Pater excelsus (Genes. XVIII), et hic Helchana quod interpretatur Dei possessio, de Ramathaim, id est de excelsis fuisse scribitur. Agar conversa, Fennena conversio interpretatur, Sara vero princeps. Anna gratia, et in utraque gratiae principatus intelligendus est, quia videlicet non ut Agar et Fenenna secundum carnem, sive carnis suae qualitatem, sed secundum gratiam pepererunt, cum prius fuissent steriles. Igitur Fennena et Anna duo sunt Testamenta, alterum carnis in servitutem generans, alterum fidei quod in libertatem generat. Helchana namque, id est, Dei possessio, ipse est Dei populus, cui dictum est:

“Qui possedit et fecit, et creavit te (Deut. XXXII).”

Qui in Abraham quidem in semine Abrahae, qui est Christus, testamentum accepit fidei, testamentum libertatis, in monte autem Sina post quadringentos et triginta annos testamentum carnis, testamentum servitutis. Sed testamentum carnis quasi testamentum servitutis sicut Fenenna vel Agar, prius peperit plurimos, testamento fidei quasi Anna vel quasi Sara, longam plorante sterilitatem, quia videlicet filii carnis in illo populo prius multiplicati sunt, qui in carne Abrahae gloriarentur, fide ejus vix aliquam in paucissimis educente progeniem. Denique illi qui de Aegypto exierunt omnes a viginti annis et supra, praeter Josue et Caleph filium Jepphone, de sola carne, non etiam de fide Abrahae sese ortos prodiderunt. Tandem aliquando fides vel gratia, quae sterilis fuerat, per Evangelium peperit plurimos, et gloriatio carnis quae multos habebat filios, infirmata, imo et exclusa est. Hoc ista prophetico spiritu in semetipsa praefiguratum esse sciens, exsultat et laudat in persona Ecclesiae, dicens: