CAPUT XII. De rege Sodomorum, qui egressus est illi in occursum; et de Melchisedech, qui benedixit eum proferens panem et vinum.

Egressus est rex Sodomorum in occursum ejus, postquam reversus est a caede Chodorlahomor, et regum qui cum eo erant in valle Save, quae est vallis Regis. At vero Melchisedech rex Salem, proferens panem et vinum, erat enim sacerdos Altissimi, bene dixit ei, et ait: Benedictus Abram Deo excelso, qui creavit coelum et terram, et benedictus Deus excelsus, quo protegente hostes in manibus tuis sunt. Regis Sodomorum, qui homines pessimi erant et peccatores coram Domino nimis, et Melchisedech regis Salem sacerdotis Altissimi, dignitates vel merita valde sibi contraria sunt, et tamen uterque Abram victori obviarunt. Nec vero de Melchisedech dubium vel incognitum cuiquam est, quin Christum significet, cui, sicut ait Spiritus sanctus in David: Juravit Dominus et non poenitebit eum: Tu es sacerdos in aeternum, secundum ordinem Melchisedech (Psal. CIX). Quid econtra rex Sodomorum, nisi populum significat Judaeorum, qualis tunc temporis erat, quando Christus rex et sacerdos summus, nascendo de Virgine, patri nostro Abrahae obvius factus est? Vae genti peccatrici, inquit Isaias, illius temporis Judaeos intuens: Vae genti peccatrici, populo gravi iniquitate, semini nequam, filiis sceleratis (Isa. I). Ac deinceps: Nisi Dominus Sabaoth reliquisset nobis semen, quasi Sodoma fuissemus, et quasi Gomorrha similes facti essemus (ibid.). Item: Audite verbum Domini, principes Sodomorum, percipite auribus legem Dei nostri, populus Gomorrhae (ibid.). O igitur magnum et mirabile praesentis hujus narrationis mysterium! Triumphatoris celebrat occursum Abrahae rex Sodomorum, pessimorum utique et peccatorum nimis hominum, quia profecto futurum erat novissimo tempore, ut victoriosam fidem patriarcharum et prophetarum celebrarent viri pessimi, et peccatores nimis, scilicet, Scribae et Pharisaei caeterique Judaei, non quidem natalibus, sed revera moribus principes Sodomorum, velut sepulcra foris dealbata, per hoc ipsum quod celebrarent opera patrum, intus autem plena ossibus mortuorum (Matth. XXIII), per hoc quod secreto vivebant secundum sulphureas carnes Sodomorum: At vero Christus rex justitiae, rex Salem, id est, pacis, rex, inquam, idemque pontifex magnus, illorum talium hominum diebus natus, sacerdotio suo functus est secundum ordinem Melchisedech. Protulit enim panem et vinum, dicens: Hoc est corpus meum, hic est sanguis meus (Matth. XXVI), et sic obtulit semetipsum pro fideli Abraham verum sacrificium, et benedixit ei; per suum enim sanguinem benedictionem, id est, peccatorum remissionem acquisivit illi, imo et omnibus electis qui exspectaverunt eum ab origine mundi.