CAPUT XXVI. De lepra domorum, cum nuntiata fuerit sacerdoti, qualiter consideretur, id est haeresis quorumlibet in quovis ordine cohabitantium qualiter examinetur.

“Locutus est Dominus ad Moysen et Aaron dicens: Cum ingressi fueritis terram Chanaan, quam ego dabo vobis in possessionem, si fuerit plaga leprae in aedibus, ibit cujus est domus nuntians sacerdoti, et dicit: Quasi plaga leprae videtur mihi esse in domo mea. At ille praecipiet, ut offerant universa priusquam ingrediatur eam, et videat utrum lepra sit, ne immunda fiant omnia quae in domo sunt. Intrabitque postea, ut consideret domus lepram, etc.”

Et hic a superioribus deductus vivificans legis spiritus in promptu est. Si enim non de lepra carnis, sed de lepra mentis vel peccato carnis Deo cura vel judicium est, quanto magis de lepra parietum, vel de lepra lapidum visibilium et insensibilium illi cura non est? Ergo hic domus, ratione urgente, eo sensu accipianda est quo partes domus dicimus singulos homines. Et hoc nondum spirituale est; nam et litteraliter, sicut tribus per familias, sive cognationes, et cognatio per domos, sic domus per viros plerisque Scripturae locis divisa est.

“Cum igitur, inquit, ingressi fueritis in terram Chanaan, quam ego dabo vobis in possessionem, si fuerit plaga leprae in aedibus,”

etc. Ex tunc terram Chanaan, quod interpretatur motus eorum, ingressi sumus, ex quo, sub regibus Christianis atque catholicis principibus, licuit sanctae Ecclesiae publicis regnare conventibus divinumque imperium coelestibus gubernare legibus. Nam terra quidem Chanaan, quam dedit Dominus populo illi possidendam, illam significat terram viventium de qua maligni spiritus expulsi sunt, quia, secundum nomen Chanaan, motus est pes eorum (Psal. XCIII), cecideruntque, et stare non poterant (Psal. XXXV); sed quia per praesentis Ecclesiae januas in illam ingredimur terram, non vane jam nos ingressos esse dicimus, et beata spe gloriamur, cum adhuc peregrinantes in corpore, jam in coelis cum Apostolo conversari possimus (Phil. III).

“Si, inquit, fuerit plaga leprae in aedibus,”

id est, si orta fuerit haeresis in quibuslibet Ecclesiae conventibus, caenobiisque, vel quibuscunque ordinibus communiter viventibus,

“ibit cujus domus est, nuntians sacerdoti,”

subauditur eo quod plagam mortiferam per semetipsum sanare non possit,

“Tunc enim is, cujus est domus,”

qui domui Christi est praelatus, majoris vel superioris quaerere debebit praesidium, cum per sesemetipsum curare non poterit domesticum morbum.

“At ille praecipiet, ut efferant universa de domo, priusquam ingrediatur eam, et videat utrum lepra sit.”

Ingressuro sacerdote in domum, ut videat utrum lepra sit quod annuntiatum est, an non, prius efferri debent universa, subauditur quae efferri possunt, quia videlicet in conventu, vel coetu cohabitantium orta dissensione de fide vel dogmatibus, antequam res examinentur, qui non consentiunt scandala facientibus, ipsum suum declarare debent studium quo ab aliis dissentiunt. Nam postquam lepram haereticam esse manifesta ratio convicerit, non solum auctoribus, sed et auctorum consentaneis sententia pariter incumbet judicialis. Quare enim praecipiet ut efferant universa.

“Ne immunda, inquit, fiant omnia, quae in domo sunt,”

videlicet, quando prolatum fuerit convictae immunditiae indicium.

“Intrabitque postea, ut consideret domus lepram,”

videlicet postquam schismatis partem utramque diviseret, distintamque utriusque habuerit notitiam.

“Et cum viderit in parietibus illius, quasi valliculas pallore sive rubore deformes, et humiliores superficie reliqua, egredietur ostium domus et statim claudet eam septem diebus.”

Quod est dicere: Cum audierit capitula disceptantium omnino a pulchritudine vel sanitate sanctarum Scripturarum discrepare, egredietur tota aversus mente, et imponet silentium immundo spiritui, scilicet leprae haereticae,

“septem diebus,”

id est, universae veritatis objecta auctoritate, ut videant vel intelligant recti et laetentur, et omnis iniquitas oppilet os suum (Psal. CVI).