|
|
“Cum praeterissent multi anni et placuit Deo, ut mitteretur Nehemias a
rege Persidis, nepotes sacerdotum illorum qui absconderant misit ad
requirendum ignem, et, sicut narraverunt nobis, non invenerunt ignem,
sed aquam crassam (ibid.),”
|
|
et caetera. Manifesta narratio, manifestum divinae provisionis indicium,
multumque pertinens ad causam saepedictam, et semper memoria tenendam,
quam et pulchre haec littera recitavit, dicendo sic:
|
“Et idem ignis qui datus est, quando Nehemias, aedificato templo et
altari, obtulit sacrificia (ibid.).”
|
|
Neque enim Nehemias templum et altare aedificavit. Jam quippe illud
aedificaverat dux Zorobabel, et sacerdos Jesus filius Josedech, antequam
mitteretur Nehemias a rege Persidis, sed muros civitatis iste
reaedificavit. Cum igitur ita dicunt,
|
“quando Nehemias, aedificato templo et altari, obtulit sacrificia,”
|
|
subauditur pro murorum peracta reaedificatione, procul dubio haec
interpositio,
|
“aedificato templo et altari,”
|
|
commendatio est templi saepedicti, quod solum illud sanctum atque
legitimum fuerit, cujus in altari et ante Babylonicam captivitatem ignis
iste perpetuus exstitit, et post captivitatem tanto miraculo recuperatus
est, quod vere inter caeteras auctoritates testimoniorum, quibus templum
illud fuisse constat illustratum, magnum atque praeclarum fuit. Quale
enim fuit, ligna et sacrificia superimposita, itemque lapides magnos
aqua perfundi, magnumque de contrario elemento ignem accendi? Ad eamdem
spectat intentionem quod dicunt, et Nehemiae erat oratio hunc habens
modum:
|
“Domine, Deus omnium Creator (II Mach. I),”
|
|
etc. Inter quae est illud notandum. Et congrega dispersionem nostram, et
constitue populum tuum in loco sancto tuo, sicut dixit Moyses. Quomodo
enim dixit Moyses?
|
“Cum, inquit, fuerit constitutus rex, non multiplicabit sibi equos, nec
reducet populum in Aegyptum equitatus numero sublevatus, praesertim cum
Dominus praeceperit vobis, ut nequaquam per eamdem viam revertamini
(Deut. XVII).”
|
|
Nec illi in Aegyptum fuerant reversi. Item dixit Moyses:
|
“Non facietis in Domino Deo vestro, sed ad locum quem elegerit Deus
vester de cunctis tribubus vestris, ut ponat nomen suum ibi, et habitet
in eo, venietis et offeretis in illo loco holocausta et victimas
vestras. Locus utique, quem elegerit Dominus (Deut. XII),”
|
|
erat Jerusalem, sicut Scriptura narrat:
|
“Cumque extendisset manum suam angelus Domini super Jerusalem, ut
disperderet eam, misertus est Dominus, et ait angelo percutienti:
Sufficit nunc, contine manum tuam. Erat autem angelus Domini juxta aream
Areuna Jebusaei. Venit autem Gad ad David in die illa, et dixit ei:
Ascende, constitue Domino altare in area Areuna Jebusaei (II Reg.
XXIV).”
|
|
At illi in Aegypto immolabant. Vide igitur, quam subtiliter, quam
moderate conveniant illos, et arguant ut legis praevaricatores, ex illa
oratione Nehemiae dictum ita recensentes:
|
“Constitue populum in loco sancto tuo, sicut dixit Moyses.”
|
|
Nimirum locum Dei sanctum Hierosolymis esse volentes, contra cujus
electionem locus in Aegypto praesumptus sanctus utique esse non posset.
Diem illum sive sacrificium illud appellavit Nehemias Nepthar, quod
interpretatur purificatio, quae alia vel alterius rationis erat, quam
purificatio mensis Casleu, de qua supra diximus, quam appellabant
purificationem templi. Istam vero diem ignis, qui videlicet dies, cujus
mensis, quotus fuerit, non oportuit illis annuntiari, quia sciebant et
olim celebraverant.
|
|