|
(CAP. VI.) Fecerunt autem filii Israel malum in conspectu Domini. Qui
tradidit eos in manu Madian septem annis et oppressi sunt valde ab eis.
Venit autem angelus Domini, et sedit sub quercu quae erat in Ephra, et
pertinebat ad Joas patrem familiae Ezei. Cumque Gedeon filius ejus
excuteret atque purgaret frumenta in torculari, ut fugeret Madian,
apparuit ei, et ait: Dominus tecum, virorum fortissime, etc. Hic primo
sensus moralis non praetereundus est. Gedeon cum a paleis frumenta
excuteret, angelum vidit, ad cujus imperium protinus haedum coxit, quem
super petram posuit, et jus carnium desuper effudit. Quid est frumentum
virga caedere, nisi rectitudine judicii a vitiorum paleis, virtutum
grana separare? Sed haec agentibus angelus apparet, tanto magis enim
Dominus interiora denuntiat, quanto se studiosius homines ab
exterioribus purgant. Qui occidi haedum praecipit, id est, omnem
appetitum nostrae carnis immolari, carnesque supra petram poni, et jus
carnium desuper effundi. Quem alium significat petra, nisi eum de quo
per Paulum dicitur: Petra autem erat Christus? (I Cor. X.) Carnes ergo
supra petram ponimus, cum corpus nostrum in Christi imitatione
cruciamus. Jus etiam carnium desuper effundit, qui in conversatione
Christi, ipsas etiam carnales cogitationes exinanit. Quasi enim jus ex
carne liquida petra funditur, quando mens a cogitationum carnalium fluxu
vacuatur. Quae tamen mox angelus virga tangit, quia intentionem nostram
nequaquam potestas divini adjutorii deserit. De petra autem ignis exit,
et jus carnesque consumit, quia afflatus a Redemptore spiritus, tanta
cor nostrum flamma compunctionis concremat, ut omne quod in eo est
illicitum et operis et cogitationis exurat. Perfecta enim mens solerter
vigilat, ut non solum perversa agere renuat, sed omne etiam quod in se
per cogitationes turpiter liquatur, tergat.
|
|