CAPUT XLVII. Quid significet quod Jacob et Laban in confaederationem sui tumulum testimonii fecerint, et super eos ederint.

Tulit itaque Jacob lapidem et erexit in titulum, dixitque fratribus suis: Afferte lapides. Qui congregantes fecerunt tumulum, comederuntque super eum. Hic plane scivit Jacob votum suum fuisse acceptum, quod voverat in Bethel, sentitque Dominum fuisse secum, et custodisse se in via per quam ambulaverat, et dedisse sibi panem ad vescendum, et vestimentum ad induendum, seque reverti prospere in domum pat ris sui, quia sedatus est Laban (Gen. XXVIII). Itaque et hic tulit lapidem, et hic erexit in titulum, feceruntque tumulum: utrobique mysterium pene idem est. Nam et illic lapis erectus in titulum vocandus domus Dei, Christum significat, qui est caput corporis Ecclesiae quae est domus Dei, et hic lapis primus in acervo testimonii Christum eumdem designat principem martyrum id est testium Dei. Quid enim est, Laban et Jacob in confoederationem sui lapidem erigere in titulum, lapidesque congerere in acervum testimonii, et desuper comedere pro pactione postulati foederis? Quid, inquam, nisi quod pene jugiter cernimus, post diuturnos tumores saevaque jurgia saeculares potentias Ecclesiis, vel sacerdotibus conciliari respectu martyrum, et Christi Domini ac regis eorum? Nempe post inimicitias super acervum testimonii pariter comedere, id est, post quaslibet injustitias in basilicis martyrum satisfactione data vel accepta, deinde ob confirmationem pacis corpus et sanguinem Christi pariter manducare et bibere. Bene ergo dictum est quia juravit Jacob per timorem, id est, per Deum, patris sui Isaac, Deus enim a timore nuncupatur, quod Graece theos dicitur. Quid juravit? Videlicet quod malum contra Laban nullum cogitaret, neque ad illum mali intentione transiret praesentis acervi testimonio commonitus. Bene. Etenim quotquot sacerdotes vel ministri Christi sumus, post reconciliationem altaris adversariis nostris indultam, nullam de praeteritis molestiis coram communi judice Deo querelam depromere habemus. Quem vocavit, inquit, Laban tumulus testis, et Jacob, acervus testimonii, unusquisque juxta proprietatem linguae suae. Acervus lingua Hebr. Gal. dicitur, Aad vero testimonium. Rursum lingua Syra acervus Igar appellatur, Seduth testimonium. Jacob acervum testimonii Galaad lingua appellavit Hebraea, Laban vero idipsum, id est, acervum testimonii Igarseduth a gentis suae sermone vocavit. Erat enim Syrus, et antiquam linguam parentum provinciae in qua habitabat sermone mutaverat.