CAPUT XVI. Repetitio adhortantis pro consolationis magnitudine, abhinc:

“Consurge, consurge, induere fortitudine tua, Sion,”

et subinde,

“quia haec dicit Dominus: Gratis venundati estis, et sine argento redimemini,”

usque:

“Ego qui loquebar, ecce adsum.”

(CAP. LII.) Consurge, consurge, induere fortitudine tua, Sion; induere vestimentis gloriae tuae, Hierusalem, civitas sancti, quia non adjiciet ultra, ut transeat per te incircumcisus, et immundus. Quia non parva res est, quia non levis consolatio promittitur, ecce toties dixi, et toties nunc dico, consurge, consurge. Et quid consurgendo facias, quid faciendo consurgas? Induere fortitudine tua, induere vestimentis gloriae tuae. Quomodo juvencula nobilis et inclyta, instante nuptiali die, se praeparat, quanta potest fortitudine, quanta potest gloria vestimentorum, ut digne possit complacere, sic tu quondam captiva, nunc autem libera, praeparare in occursum dominatoris tui, sponsi et amatoris tui, ut digno charitatis ornatu spectabilis merearis cubiculum ejus introire. Ita consurge, et confidenter age, quia non adjiciet ultra diabolus, ut transeat per te incircumcisus corde, immundus opere. Excutere de pulvere, consurge, sede, Hierusalem, solve vincula colli tui, captiva filia Sion. De pulvere peccatorum excutere, ad bene operandum consurge, regnando sede, remissionem peccatorum accipiendo et dando vincula colli tui solve. Quia haec dicit Dominus: Gratis venundati estis, et sine argento redimemini. Dictio brevis, sed digna ore Domini. Gratis, inquit, venundati estis. Vere gratis, emptor enim diabolus, totum venditionis pretium defraudavit: Comedite, inquit, et eritis sicut dii (Gen. III). Mendacium locutus est. Non enim de hominibus deos fecit. Ergo gratis, et non solum gratis, sed et damnose, venundati estis, quia cum potuissetis non mori, jam secundum animam mortui, simul etiam secundum carnem mortales facti estis. Et sine argento, inquit, redimemini. Vere sine argento, sed non sine pretio. Non corruptibilibus auro et argento, Petrus apostolus inquit, sed pretioso sanguine, quasi Agni immaculati et incontaminati Christi, redempti estis (I Petr. I). Quia haec dicit Dominus: In Aegyptum descendit populus meus in principio, ut colonus esset ibi. Nunquid argento redemptus inde exivit? Nonne potius per immolationem agni liberatus est, signatis postibus sanguine ejus, et superliminaribus suis? (Exod. XII.) Ita, inquit, et nunc sine argento redimemini, verum tamen non sine pretio, sed pretioso sanguine Agni veri, Christi Filii Dei. Nam mundus iste Aegyptus est eis quos ad vitam aeternam praedestinavit, et huc omnis electorum populus descendit in illis primis parentibus suis. Et Assur, id est diabolus, absque ulla causa calumniatus est eum. Et nunc quid mihi est, dicit Dominus? Quoniam ablatus est populus meus gratis, dominatores ejus inique agunt, dicit Dominus, et jugiter nomen meum blasphematur. Propter hoc sciet populus meus, nomen meum in illa die, quia ego ipse qui loquebar, ecce adsum. Propter hoc, inquit, quia populus meus ablatus est gratis ut supra dixi, sed e contrario, dominatores, id est magistri ejus, Scribae et Pharisaei inique agunt, et insuper per eos vel propter eos jugiter blasphematur nomen meum, propter hoc, inquam, per memetipsum sciet populus meus nomen meum, quia ego ipse qui loquebar ad Abraham, qui loquebar ad Moysen, qui loquebar in prophetis et psalmis, ecce adsum. Quid enim mihi est? Quid, inquam, aliud mihi superest? Holocaustum, et pro peccato Pater meus non postulavit, propter hoc dixi: Ecce venio (Psal. XXXIX), propter hoc, ecce adsum.